Mantelzorg verslag

Sophie Fibbe

Klas 124

22-05-15

Fysiotherapie jaar 1

Inhoudsopgave

Inleiding.............................................................. Blz. 3

Beschrijving situatie/cliënt................................. Blz. 4

ICF classificatie................................................... Blz. 5

Competenties..................................................... Blz. 6

Tegengekomen grenzen..................................... Blz. 7

Gedetailleerde verslaglegging............................ Blz. 8

Reflectie............................................................. Blz. 9

Nawoord............................................................ Blz. 10

Formulier 1.........................................................Blz. 11

Formulier 2.........................................................Blz. 12

2

Inleiding

Op de opleiding fysiotherapie is mij gevraagd om mee te werken aan het zorgproject. De bedoeling van het zorgproject is om vrijwilliger of maatje te worden, leuke activiteiten te ondernemen met iemand die dat niet alleen kan doen en zo een mantelzorger voor even te ontlasten en of te ontzien. Ook draagt dit bij aan het ontwikkelen van de fysiotherapeutische horizon, want er zullen zich situaties voordoen die in de praktijk ook kunnen gebeuren, maar dan in een andere context omdat de cliënt wellicht gehandicapt of verstandelijk beperkt is. In dit verslag zal ik mijn activiteiten met betrekking tot dit project beschrijven.

3

Een beschrijving van de situatie van de cliënt

Ik ben via de instelling SEIN terechtgekomen bij de meneer waar ik de komende tijd leuke dingen mee zou gaan doen. Meneer is 64 jaar oud, heeft epilepsie en een matige verstandelijke beperking. Meneer maakt gebruik van de woonzorg van SEIN. Op de tweede verdieping heeft hij een eigen appartementje. Meneer heeft niemand meer die hem er af en toe eens lekker mee tussenuit neemt. Hij gaat wel eens zelf een boodschap doen, maar dat is natuurlijk niet te vergelijken met een dagje weg met gezelschap. Ook zou hij dit niet alleen kunnen ondernemen. De medewerkers bij SEIN waren dan ook erg enthousiast dat ik meneer mee ging nemen op uitjes en activiteiten. Aangezien meneer niemand meer heeft is er geen directe mantelzorger aanwezig die ik ontlast heb. Wel heb ik natuurlijk de leiding van SEIN geholpen door meneer mee te nemen op uitstapjes en hem zo weer een leuke dag te bezorgen.

4

Activiteitenniveau volgens ICF classificatie

Hulpvraag: Lekker eropuit kunnen gaan samen met een maatje

Struikelt snelMoeite met snel lopenMoeite met balans houden

TraplopenSnelwandelenOp een been staanZelfstandig wonen

Zelf activiteiten en uitstapjes ondernemen

Functies Activiteiten ParticipatieLichte verzwakking quadriceps, dorsaalflectoren

TraplopenSnelwandelenOp een been staanZelfstandig wonen

Zelf activiteiten en uitstapjes ondernemen

Omgevingsfactoren PersoonsfactorenDe trap vormt soms een probleem, meneer neemt liever de lift

Meneer is eenzaam, heeft geen directe familie meer om zich heen

5

Competenties

Tijdens deze stage heb ik aan verscheidene beroepscompetenties gewerkt.

Daarbij denk ik zelf vooral aan de competenties communiceren, professioneel handelen, organiseren, maatschappelijk handelen en samenwerken gewerkt te hebben. Adequaat communiceren met de cliënt en de organisatie was ten alle tijden van belang zodat er geen misverstanden zouden ontstaan. Ik heb altijd goed aan de cliënt gevraagd hoe het met hem ging, wat hij die dag wou doen en hem op zijn gemak gesteld om zo te zorgen dat er een vertrouwensrelatie zou onstaan en dat de cliënt zich veilig zou blijven voelen. Ik was immers, zeker de eerste paar keer, een relatief onbekend iemand voor hem. Het was ten alle tijden belangrijk om professioneel te handelen en professioneel te blijven en daarbij maatschappelijk te blijven handelen. Ook dat droeg bij aan het behouden van de vertrouwensrelatie, en zo aan de leiding te laten zien dat ik professioneel met de cliënt om kan gaan. Vanaf het moment dat ik de cliënt ophaalde tot het moment dat ik hem weer terugbracht naar zijn appartement, was hij mijn verantwoordelijkheid en moest ik er ten alle tijden voor zorgen dat hem niks overkwam. Organiseren was van belang om op tijd bij de cliënt te zijn, de beste manier van reizen te gebruiken om bij de gewenste locatie te komen en de cliënt weer op tijd thuis te brengen, en waar nodig op te staan als leider. Ook daarin ben ik professioneel gebleven door op tijd te komen, de beste route naar de gewenste bestemming te zoeken en te zorgen dat alles vlekkeloos verliep. Samenwerking was van belang om samen met de cliënt af te stemmen wat we gingen doen en waar we heen gingen. Zo bleef het gezellig en hadden we het allebei naar ons zin. Alle nieuwe ervaringen die ik heb opgedaan in het bijzijn van meneer hebben mijn fysiotherapeutische horizon en fysiotherapeutische denken zeker verrijkt. Het is goed om in het "echt" mee te maken en verantwoordelijk te zijn voor iemand met beperkte functies. Zo leer je out of the box denken.

6

Tegengekomen grenzen

Ik kon het goed vinden met de cliënt. Als ik aankwam wist de cliënt al waar hij graag heen wou, en dat hebben we dan ook altijd aangehouden. Zo wist ik zeker dat hij een leuke tijd zou hebben, ik kan immers zo in de auto stappen en heenrijden waar ik wil, meneer kan dat niet. Zo zijn we van de zwarte markt in Beverwijk tot aan het marine museum in Den Helder geweest. Ik vond het leuk om op plekken te komen waar je zelf niet zo snel heen zou gaan, omdat je daar simpelweg geen tijd voor vrijmaakt of omdat het niet leuk lijkt. Ik vond het af en toe wel lastig om nee te zeggen tegen de cliënt, als hij af en toe eigenwijs een verkeerde richting uitliep waar je bijvoorbeeld niet in mocht, of om tegen hem te zeggen dat het af en toe niet helemaal gepast is om heel erg dicht bij iemand te gaan staan of om bij het afrekenen van de lunch alle pepermuntjes van het schaaltje te pakken, in plaats van netjes één. Toch heb ik dit niet als vervelend ervaren, de eerste keer dat zo'n situatie zich voordeed wist ik even niet zo goed wat ik moest doen, maar na een volgende keer raakte ik eraan gewend en wist ik meestal wel een beetje wat komen ging. Ook kon de cliënt af en toe een beetje nukkig zijn als iets niet helemaal ging zoals hij dat in zijn hoofd had. Ik heb hem hier altijd goed uit kunnen praten en dan was alles weer oké. Momenten als wanneer hij dicht op iemand ging staan heb ik laten gaan, het deed zich meestal voor tijdens het wachten op de lift of bij het bekijken van een schilderij in een museum. Ik denk dat het meer mijn persoonlijke ideeën/principes zijn dan die van andere mensen. Niemand heeft het ooit als vervelend gemeld. Na een tijdje kon het mij ook eigenlijk niet zo veel meer schelen wat andere mensen zouden vinden, wij waren tenslotte gezellig op stap en anders gaan de mensen maar ergens anders staan.

7

Gedetailleerde verantwoording:

Ik heb elke keer geprobeerd vier uur met meneer op stap te zijn. De ene keer is dat wat langer geworden en de andere keer wat korter. Ik ben wel aan het juiste aantal uren gekomen.

6 december 2014 12:30-16:30 = 4 uur

20 december 2014 12:30-15:30 = 3 uur

3 januari 2015 12:30-16:30 = 4 uur

24 januari 2015 11:00-17:00 = 6 uur

7 februari 2015 11:00-16:00 = 5 uur

21 februari 2015 12:00-16:00 = 4 uur

7 maart 2015 12:00-16:00 = 4 uur

21 maart 2015 12:00-16:00 = 4 uur

4 april 2015 12:00-15:00 = 3 uur

16 mei 2015 12:00-16:00 = 4 uur

8

Reflectieverslag

Het mantelzorgproject was voor mij een geheel nieuwe ervaring. Ik ben wel eens in contact geweest met iemand die verstandelijk beperkt is, maar heb nooit iemand meegenomen op een uitje. In dit stukje reflectie zal ik mijn eigen attitude als ondersteuner beschrijven. Tijdens het gehele project ben ik professioneel en begripvol geweest voor mijn cliënt. Op uitjes zijn er nooit onenigheden of vervelende dingen gebeurd. Meneer ging altijd graag met mij mee, en ik heb hem altijd begeleid, ondersteund en ervoor gezorgd dat hij weer veilig thuis kwam. Ik voel me tevreden over hoe ik me tijdens dit project heb laten zien. Dit is ook terug te zien in de feedback die ik heb gekregen. Dat geeft me het gevoel dat mensen op mij kunnen rekenen en dat ik ook echt wat voor een ander betekend heb. Alles verliep altijd prima, en het personeel was en is heel erg blij dat ik meneer meeneem op uitstapjes. Als tip heb ik de laatste keer gekregen om ook eens met een idee aan te komen voor een activiteit, maar dat is meer omdat het personeel bang is dat ik de uitstapjes die meneer bedenkt niet altijd leuk vind. Het maakt me echter niet veel uit, als hij maar plezier heeft, ik kan tenslotte altijd overal heen waar ik wil, en hij is daarin afhankelijk van mij.

9

Nawoord:

Het zorgproject heb ik als zeer leerzaam ervaren en heb mij best vermaakt met de cliënt. Ik vind dit project een goed initiatief van de HvA. In de eerste instantie leek het mij een beetje nutteloos, maar als je eenmaal begonnen bent helpt het je om meer mensenkennis op te doen, beter te worden in afwijkende sociale situaties en zo aan je competenties te werken voor later. Alle patiënten zijn tenslotte ook verschillend, geen mens is hetzelfde. Ik heb besloten om, nu het project officieel is afgelopen, alsnog eens in de zoveel weken wat leuks te gaan doen met de cliënt. Ik vond het harteloos om zomaar na al die weken weer te vertekken omdat het in feite nu geen verplichting meer is. De cliënt is hier erg blij mee, evenals de begeleiders, en ik vind het een goed initatief en nog steeds leerzaam voor mezelf.

10

11

12