Naam: Thimo Stam

Klas: 4T3

Docente: Mv. Scholten

Boekverslag “Oosterschelde windkracht 10”.

Inleiding

1. Algemeen

2. Samenvatting

3. De Auteur

4. Over het boek

5. Leeservaringen

6. Recensie

7. Eigen mening

1.Algemeen

Oosterschelde windkracht 10 is een in het Nederlands geschreven boek door de Nederlands schrijver Jan Terlouw. Het is een Jeugdboek dat zich afspeelt in 1953. In 1976 is het boek uitgegeven door de uitgever: “Lemniscaat Rotterdam” met als onderwerp watersnoodramp en het genre historische liefdes Roman. Het boek bevat 197 pagina’s en is geschikt voor de leeftijd: 12 jaar en ouder. Het boek is verkrijgbaar vanaf 10 tot 20 euro. Ik heb de 35e druk gelezen.

2. Samenvatting

De samenvatting van internet

- Deel 1 VloedHet gezin Strijen is een doodnormaal gezin in het streng christelijk Zeeland van 1952. Anne, de oudste dochter van vader en moeder, is een eigenwijs en opstandig meisje, ze ligt dan ook vaak overhoop met haar vader. Dan gaat ze varen op de Grevelingen. Vandaag is zo'n dag. Maar als Anne op de Grevelingen is, ziet ze een soort kistje in het water. Als ze het wil pakken, slaat ze om, vanwege de harde wind. Als ze naar wal gaat zich uit te kleden en haar kleren te laten drogen, komt agent Giel Nolen langs. Hij maakt een nep proces-verbaal over de naaktloperij, om indruk te maken. Als ze thuis komt, maakt haar vriend Henk het kistje open. Het bevat allerlei geschriften over ene B. G. Brooshoofd, die een deskundige blijkt te zijn op het gebied van dijken, dammen en overstromingen. Volgens hem breken de dijken bij een storm uit noordelijke richting. Ook beschuldigt hij een dijkgraaf van corruptie. Anne en Henk gaan naar hem op zoek, maar hij blijkt zoek te zijn. In de zomer blijkt Anne zwanger te zijn en trouwt met Henk. In November wordt het lijk van Brooshoofd gevonden. Giel Nolen verspreidt het gerucht dat Anne Brooshoofd vermoord zou hebben. Er volgt een vervelende tijd voor het gezin Strijen. Vader Strijen kan de roddel niet verdragen als ouderling van de kerk en treedt af als ouderling. Er verlopen vele maanden. Elke week komt Henk vanuit Delft naar Battenoord om de familie op te zoeken. Maar op 31 januari 1953 hoort hij op de radio dat er een zware storm komt. Henk en Piet, het broertje van Anne, krijgen de opdracht om iedereen te waarschuwen. De familie Strijen gaat naar zolder. Na een half uurtje breken de dijken door. Opoe en Piet Strijen en vele anderen verdrinken. Na twee dagen begint het water weer te zakken. En de zaak Brooshoofd is ook opgelost: ene Everthart Kemoen heeft bekend.

-Deel 2 Eb Anne en Henk hebben twee zoons: Piet van twintig en Valeer van zestien. Valeer zit bij actiegroep NogTijd, die tegen afsluiting zijn van de Oosterschelde met een grote dam. Anders gaat een groot deel van de natuur verloren. Ze vergaderen eens per maand. Er wordt een plan gemaakt om de heer Lievenbach, een ingenieur van Rijkswaterstaat, uit de weg te ruimen. Ook binnen de familie Strijen zijn de meningen verdeeld: Piet en Valeer zijn voor een open Oosterschelde, terwijl opa Strijen en Henk (werkt bij Rijkswaterstaat ) voor een gesloten Oosterschelde zijn. Dat geeft spanningen. Het plan van NogTijd gaat door. Lievenbach wordt uitgenodigd voor een interview over de Oosterschelde en NogTijd heeft de tape vervalst. NogTijd dreigt nog meer van deze banden te vervalsen als Lievenbach niet opstapt, en hij stapt op. NogTijd heeft deze slag gewonnen! In 1974 doet de commissie Klaases een uitspraak: ze vinden dat er een stormstuwcaissondam moet komen, dan blijft de natuur gespaard. Het ministerie van Verkeer en Waterstaat legt het plan voor aan de tweede kamer. Het plan wordt aangenomen met 75 tegen 67 stemmen - de stormstuwcaissondam heeft het gered!

De samenvatting aangepast

- Deel 1 Vloed

Het verhaal speelt zich in Zeeland, op de boerderij van Strijen, hier woont Anne. Het gezin Strijen is een doodnormaal gezin in het streng christelijk Zeeland van 1952. Anne, de oudste dochter van vader en moeder, is een eigenwijs en opstandig meisje, ze ligt dan ook vaak overhoop met haar vader. Om even de ruzie achter haar te laten gaat ze varen op de Grevelingen. Vandaag is het zo'n dag. Maar als Anne op de Grevelingen is, ziet ze een soort kistje in het water drijven. Anne wordt nieuwsgierig en wil het al te pakken zien te krijgen. Als het haar lukt om het te pakken, slaat ze om, vanwege de harde wind. Ze probeert de jol overeind te krijgen maar tevergeefs. Ze gaat naar de wal en kleed zich uit en laat haar kleren drogen, dan komt agent Giel Nolen langs. Hij maakt een nep proces-verbaal over de naaktloperij, om indruk te maken. Alleen geeft Anne andere gegevens door dan werkelijkheid. Als ze thuis komt, maakt haar vriend Henk het kistje open. Het bevat allerlei geschriften over ene B. G. Brooshoofd, die een deskundige blijkt te zijn op het gebied van dijken, dammen en overstromingen. Volgens hem breken de dijken bij een storm uit noordelijke richting. Ook beschuldigt hij een dijkgraaf van corruptie. Anne en Henk gaan naar hem op zoek, maar hij blijkt zoek te zijn, ook de buren hebben hem al lang niet meer gezien. In de zomer blijkt Anne zwanger te zijn en trouwt met Henk. In november wordt het lijk van Brooshoofd gevonden. Alleen loopt het onderzoek niet goed, rechercheur Stafmaat heeft te weinig aanwijzingen en staakt het onderzoek. Giel Nolen stopt niet en gaat ondertussen verder en denkt nog steeds aan dat meisje aan de wal. Giel komt er uiteindelijk achter dat het meisje er wel wat mee te maken heeft. Hij weet het meisje te traceren en komt erachter dat het meisje Anne Strijen heet. Giel vermeld het meteen bij Stafmaat die het onderzoek weer start. Giel verspreidt het gerucht dat Anne Brooshoofd vermoord zou hebben. Er volgt een vervelende tijd voor het gezin Strijen. Vader Strijen kan de roddel niet verdragen als ouderling van de kerk en treedt af. Er verlopen vele maanden. Elke week komt Henk vanuit Delft naar Battenoord om de familie op te zoeken. Maar op 31 januari 1953 krijgt Henk op de radio te horen hoort dat er een zware noordwesteren storm wordt verwacht. Hij denkt gelijk aan Brooshoofd! Als hij gelijk zou hebben, zal heel Zeeland overstromen! Henk gaat met Piet, Anne’s broertje van veertien jaar oud, op pad om een kijkje te nemen in de haven. Ze zien dat de situatie kritiek is. Na verloop van tijd krijgen ze de opdracht iedereen te waarschuwen en te evacueren. De familie Strijen gaat wanhopig naar de zolder. Na een half uurtje breken de dijken door, en de polder loopt vol. Er wordt een groot deel van de boerderij van Strijen weggespoeld, en opoe wordt meegesleurd in haar bedje. Ook Piet verdrinkt, hij probeerde een baby in veiligheid te brengen. Henk weet zich op het dak van en schuur te bevestigen. Alleen Henk’s schuurtje begeeft het, en wordt meegevoerd op het dak door het water. Vele anderen komen om die nacht. Na twee dagen begint het water te zakken. Henk wordt gered en Anne krijgt weeën, dus het kind komt eraan. Ondertussen krijgt Henk te horen dat Anne geen verdachte meer is in de zaak Brooshoofd: ene Everhart Kempen, een dijkgraaf, heeft bekend Brooshoofd te hebben vermoord, nadat die vertelde wat hij wist over zijn corruptie. Als Henk terugkomt van zijn wandeling, krijgt Henk nog meer te horen namelijk dat hij en Anne een zoon hebben.

-Deel 2 Eb

 

20 jaar later hebben Anne en Henk al twee zoons: Piet van twintig en Valeer van zestien. Valeer zit bij actiegroep: “NogTijd”, die tegen de afsluiting zijn van de Oosterschelde met een grote dam. Anders gaat een groot deel van de natuur verloren. Ze vergaderen eens per maand. Er wordt een plan gemaakt om de heer Lievenbach, een ingenieur van Rijkswaterstaat, uit de weg te ruimen. Bij de Deltadienst wordt een maquette opgeblazen van de Deltawerken. De actiegroep ‘NogTijd’ is de enige verdachte, maar ontkent alles. Binnen de familie Strijen zijn de meningen ook verdeeld. Na de ramp studeerde Henk verder en ging hij bij de Rijkswaterstaat werken die bezig zijn met dammen te bouwen om nog een overstroming te voorkomen. Zo worden de Grevelingen, het Veerse gat en het Haringvliet afgesloten met dammen. Wanneer ze aan de Oosterschelde wil beginnen, wordt het door de milieuactivisten waaronder de groep NogTijd, tegengehouden. Ook bij Anne en Henk lopen de spanningen op, doordat de 2 zoons Valleer de jongste (die visser is) en Piet de oudste ,wie naar zijn overleden oom is genoemd, altijd maar discussiëren met hun vader over het wel of niet sluiten van de Oosterschelde. Piet en Valeer zijn voor een open Oosterschelde, terwijl opa Strijen en Henk (werkt bij Rijkswaterstaat ) voor een gesloten Oosterschelde zijn. Dat geeft spanningen. Het plan van NogTijd gaat door. Lievenbach wordt uitgenodigd voor een interview over de Oosterschelde maar de actiegroep “NogTijd” heeft de tape vervalst. NogTijd dreigt nog meer van deze banden te vervalsen als Lievenbach niet opstapt, en hij stapt op. De actiegroep heeft deze slag gewonnen! In 1974 doet de commissie Klaases een uitspraak: ze vinden dat er een stormstuwcaissondam moet komen. Het ministerie van Verkeer en Waterstaat legt het plan voor aan de tweede kamer. Na veel politieke discussies, wordt er uiteindelijk in 1978 een stormvloedkering in de Oosterscheldedam geplaatst met schuiven die gesloten kunnen worden bij hoog water. Hier is iedereen redelijk tevreden mee, omdat het een goede oplossing is voor het milieu, visserij en de veiligheid. Het plan werd aangenomen met 75 tegen 67 stemmen - de stormstuwcaissondam heeft het gered. Dus de milieuactivisten zijn erin geslaagd dat er geen gesloten dam komt maar een stormvloedkering, die enkel dicht gaat bij slecht weer.

Waarom deze aanpassingen

Ik heb veel aan deze samenvatting toegevoegd omdat ik vond dat er veel informatie ontbrak.

Bron van de Samenvatting

http://www.scholieren.com/boekverslag/44770

3. De Auteur

De Nederlandse schrijver en politicus Jan Terlouw werd in 1931 geboren in Kamperveen. Hij studeerde wis- en natuurkunde aan de universiteit in Utrecht en slaagde in 1963. Daarna deed hij de 2 jarig durende studie aan het Instituut voor Fundamenteel Onderzoek der Materie. Na een periode in het buitenland (VS en Zweden) werd hij in 1971 voor de partij D'66 benoemd tot lid van de Tweede Kamer.Hij werd fractievoorzitter van de partij D'66.

Terlouw werd ook minister van Economische Zaken en vicepremier in het kabinet Van Agt.In 1983 werd hij benoemd tot secretaris-generaal van de Conferentie van Europese Vervoersministers in Parijs. Later werd hij ook nog gekozen voor Commissaris der Koningin in Gelderland.

Jan Terlouw ging tegelijkertijd als kinderboekenschrijver met Pjotr en Oom Willibrord aan de slag. Zijn bekendste boeken zijn Koning van Katoren (bekroond met een Gouden Griffel) en Oorlogswinter (de verfilming die in 2008 in de bioscopen draaide is met bijna één miljoen bezoekers een van de best bezochte Nederlandse films ooit).

Jan Terlouw schrijft spannende boeken. Vaak is het ook wel te merken dat hij politicus is, veel van zijn boeken gaan over actuele onderwerpen. Hij laat zien dat aan deze onderwerpen meer kanten zitten, dat je problemen van alle kanten moet bekijken voor je een beslissing neemt. Zijn hoofdpersonen zijn vaak fantasierijke, creatieve jongeren, die op een originele manier met hun problemen omgaan. De prijzen van zijn boeken verschillen van de 10 tot 20 euro.

Geschreven boeken

1971 Koning van Katoren.  1972 Oorlogswinter. 

1973 Briefgeheim.  1976 Oosterschelde: windkracht 10. 1983 De kloof.  1986 Gevangenis met een open deur.1989 De kunstrijder. 1993 De uitdaging en andere verhalen. 1998 Eigen rechter. 2007 Zoektocht in Katoren. 

Bronnen van de auteur

http://www.cultuurarchief.nl/literatuur/data/terlouwjan.htm

http://www.lemniscaat.nl/Jeugd/Kinder-%20en%20jeugdboeken/auteurs/Jan%20Terlouw

http://www.kjoek.nl/schrijver/jan-terlouw.html

http://www.leesplein.nl/LL_plein.php?submenu=set_set&id=447

4. Over het boek

Illustratie

Op de voorkant van het boek is een vuurtoren afgebeeld met een ruwe zee. Dit omdat tijdens de watersnoodramp de dijken doorbraken waardoor het helemaal overstroomde. De personages in het boek kwamen ook in gevaar omdat de dijken braken en het overstroomde door de ruwe zee. De illustratie geeft dus deels het onderwerp van het boek aan.

Indicatie voor het schrijven van het boek

Dit boek is aan niemand echt opgedragen. Veel, maar beslist niet alles wat in dit boek is beschreven is echt gebeurd. De personages in het bestaan niet echt. Voordat Jan Terlouw met schrijven begon had hij met heel wat mensen in Zuid-Holland en Zeeland gepraat zoals Joop Roodenburg, Johan Kole, de heer G.A. van der Wende en anderen. Die hebben hem verteld over de stormramp en wat erop is gevolgd. Ook heeft hij gegevens ontleend aan de boeken die in de voetnoot staan en aan talloze artikelen en brochures. Jan Terlouw heeft dus informatie verzameld en een verhaal over geschreven met als hoofdonderwerp de watersnoodramp.

Hoofdpersoon

De hoofdpersoon is in het verhaal Anne Strijen, dit ervaar je al als je het leest, want van Anne leer je het meest haar gevoelens en gedachten kennen. Anne is een eigenwijs meisje met pit die overal een eigen mening op heeft en daardoor vaak ruzie heeft met haar vader. Ze heeft veel durf en is niet gauw ergens bang voor, dat laat ze merken in het verhaal, en op de manier hoe ze praat en denkt, zoals het conflict met het politiekorps over de moord. Ze kan ook wel brutaal zijn zoals, hoe ze praatte tegen de agent Giel Nolen. In deel 2 word Anne zelfstandiger naar mate ze ouder wordt.

Waar heeft het allemaal afgespeeld

Het verhaal speelt zich af in de doodgewone samenleving van Zeeland. In deel 1 speelt het af in en rondom Battenoord, de woonplaats van de Anne en haar familie op de Groeve-Overflakkee in Zeeland. Ook speelt het zich af op de Grevelingen en in het hoofdbureau van de politie in Rotterdam, omdat ze daar verhoord word over de moord op Mr. Brooshoofd. Het speelt uiteindelijk ook af in Yerseke en op de Oosterschelde voor het protest van de Oosterscheldekering. In deel 1 gaat het vooral om Zeeland omdat daar de overstroming heeft plaats gevonden. En in deel 2 is de Oosterschelde belangrijk omdat moet die wel of niet dicht? Daar draait het in deel 2 om.

Hoe is het verhaal geschreven

Het verhaal is niet geschreven in chronologische volgorde, want er zijn veel sprongen in tijd, bijvoorbeeld de tijdssprong tussen deel 1 en deel 2. De niet-chronologische volgorde maakt het boek wel leuker want zo worden de saaie dingen eruit gehaald dit komt dus ook door de tijdversnellingen. Er wordt gebruik gemaakt van tijdvertraging om de lezer duidelijkheid te geven. Vooruitwijzingen kwamen ook voor omdat er in het kistje stond dat de dijken te zwak waren en dat het dus kon overstromen, dus wordt er al wat verteld wat er in de toekomst kan gebeuren.

De spanningen in dit boek ontstaan doordat er vermoedens naar boven komen met een onverwachte wending. Zoals, je verwacht dat de dijken uiteindelijk zullen breken maar dat Piet Strijen dan ook nog verdrinkt, dat had ik niet verwacht. De schrijver heeft gebruik gemaakt van actiespanningen en psychologische spanningen. Als lezer word je op de hoogte gesteld van de gevoelens, gedachten, en angsten van de hoofdpersoon, waardoor lokale spanningen ook in het verhaal voorkomen. Het boek is geschreven vanuit een Alwetende vertelsituatie, Anne en anderen worden als een hij-zij vorm verteld want je weet wat ze zien. Het boek sluit af met een gesloten einde, omdat alles komt weer goed en de mensen krijgen wat ze willen en dat is het plan dat er een stormstuwcaissondam (dam met schuiven).

5. Leeservaringen

Onderwerp

Het onderwerp spreekt mij aan, omdat mijn voorkeur gaat naar spannende boeken met leuke onderwerpen. Het blijft leuk om te lezen omdat er elke keer weer nieuwe vragen opdoen. Het verhaal laat me geen nieuwe kant van het onderwerp zien. Hoe het er vroeger aan toe ging tijdens de watersnoodramp was mij al wel bekend. Na het lezen van het boek ben ik niet aan het denken gezet of anders gaan denken, dit omdat ik al wat wist over dit onderwerp waardoor sommige dingen mij niet verbaasde. Mijn verwachtingen zijn ongeveer uitgekomen, ik had namelijk al wel verwacht dat de dam er zou komen maar niet dat Anne werd beschuldigd voor de dood van meneer brooshoofd.

Het verhaal wordt goed uitgewerkt en het onderwerp komt goed na voren. Het onderwerp is behoorlijk voorspelbaar omdat je weet dat er een watersnoodramp voor zal doen omdat het daar op gebaseerd is. Ik heb nog nooit een boek gelezen met dit onderwerp, dit is dus de eerste.

Gebeurtenissen

Het verhaal is Boeiend, er komen genoeg gebeurtenissen in voor. Het tempo in het verhaal is goed en valt niet stil. In het verhaal gaat het om de gebeurtenissen, gedachten en gevoelens van de hoofdpersoon met nadruk op de gebeurtenissen, omdat Anne en haar nogal wat meemaakt. De gebeurtenissen hebben geen indruk op mij gemaakt maar zijn wel geloofwaardig en herkenbaar omdat het ten tijde van de ramp er zo aan toe ging. Het verhaal bevatte veel verrassende gebeurtenissen, bijvoorbeeld dat Anne zwanger werd. Gelukkig heb ik deze gebeurtenissen niet zelf hoeven mee maken. Ik hoop het ook nooit mee te maken, omdat het gevaarlijke situaties zijn waarbij je je leven waagt.

Personages

De hoofdpersoon is iemand die voor mij gaat leven. Je komt alles te weten wat zij meemaakt en voelt de spanning als er wat aan de hand is. Ik kan me goed plaatsen in de problemen en gedachten van de hoofdpersoon, het word duidelijk verteld. De hoofdpersoon is geen held. Ze heeft namelijk niet iets gedaan wat ik echt heldhaftig vind. Ik zou niet op haar willen lijken, omdat mijn gedrag totaal niet overeenkomt dan dat van haar.

Anne spreekt me niet aan. De verhaalpersonen gedragen zich normaal en reageren normaal. De verhaalpersonen hebben me niet beïnvloed, en ook het gedrag, uitspraak en gedachtes hebben me niet beïnvloed. Over de personages krijg je genoeg te weten om ze te kunnen begrijpen, waardoor je niet veel zelf moet invullen over het innerlijk van de personages. Ik begrijp de personen goed, dat komt omdat er vaak over één persoon informatie word gegeven in de tekst.

In de loop van het verhaal veranderd Anne, dit is begrijpelijk want ze krijgt een zoontje en ze word ouder. Ze wordt volwassener. De beslissingen van de personages zijn niet vreemd of onbegrijpelijk want zo handelden mensen in nood.

Bouw

Alle gebeurtenissen die in het verhaal komen volgen logisch op elkaar. Het is niet echt super spannend opgebouwd dat komt door bepaalde gebeurtenissen die niet super spannend zijn. Het verhaal heeft een redelijke ingewikkelde opbouw, dat komt omdat niet alles in chronologische volgorde verloopt. Helaas zijn er meerdere verhaallijnen waardoor het lastiger is om te begrijpen en te volgen. Er zijn tijdsprongen in het verhaal die het verhaal leuker maken. Ze laten de overbodige dingen weg waardoor het leuker word om te lezen. Het einde van het verhaal is goed geschreven, want je hoort namelijk hoe alles weer goed komt en dat de dam er komt. Alles word afgerond en je houd er geen vragen aan over. Het verhaal bevat dus een gesloten einde.

Taalgebruik

Het boek is redelijk te lezen, dit komt onder andere door het taalgebruik. De zinnen zijn duidelijk en bevatten weinig moeilijke woorden. Er komen genoeg beschrijvingen in voor en gelukkig heeft dit geen invloed op de leefbaarheid en het verteltempo. Dialogen komen veel voor in het verhaal, alleen stoort het mij niet.

6.Recensie

Recensie van internet

Dit boek is zo mooi geschreven, zo echt, dat het net lijkt alsof je zelf moet vluchten voor het allesverwoestende water. Vooral in het eerste deel van het boek lopen de rillingen over je rug. Zal het gezin bij elkaar blijven of zullen er toch doden vallen? Zal Anne, die net na de watersnoodramp bevalt van haar zoon Piet, haar man nog terugzien of is Henk omgekomen terwijl hij juist het leven van andere mensen wilde redden? Het tweede deel is ook erg spannend om te lezen, maar wel iets meer beschrijvend. Zo wordt er veel informatie gegeven over de Deltawerken, over de visserij en staan er landkaartjes in het boek om alles te verduidelijken. Dit is allemaal erg interessant om te lezen. Wat ook erg leuk is, is dat Jan Terlouw aan het eind van het boek zijn eigen mening geeft over alle gebeurtenissen.

Kortom, ben je op zoek naar een bloedstollend boek waar ook een hoop historische feiten in worden verteld over de watersnoodramp? Lees dan dit boek!

De bron van de recensie

http://liefdevoorlezen.weebly.com/oosterschelde-windkracht-10---jan-terlouw.html

Beoordelingswoorden in de Recensie

Mooi, echt, spannend, beschrijvend, interessant, leuk

1.Mooi

Het verhaal is mooi geschreven, en het word duidelijk verteld.

2.Echt

Het verhaal is deels echt dus niet helemaal, want het verhaal over Anne en de moord van Brooshoofd is verzonnen.

3.Spannend

Het boek is spannend, er kwamen spannende gebeurtenissen in voor die het boek leuk maken.

4.Beschrijvend

Het is inderdaad beschrijvend, alles word goed beschreven waardoor het valt te snappen.

5.Interressant

Het boek interessant en je leert er wat van over de deltawerken.

7.Eigen mening

Het was een mooi boek om te lezen, er kwamen genoeg gebeurtenissen in voor en het was een redelijk goed te begrijpen realistisch verhaal. Het onderwerp sprak me wel aan, dat was ook de reden dat ik dit boek koos. Het verhaal heeft gelukkig een gesloten einde. Kortom wel een leuk boek om te lezen.