Wat stille vreugde brengt…

Eenvoud, poëzie en schoonheid voor elke dag van het jaar.

randjes goud enzonnestralen

zullen mee dit feestverhalen,van al wat leeften groeit en bloeit

.

“ Nu de grote dingen

verdwijnen,

worden de kleine groot

wat zonlicht op de gordijnen

een appel, een…..

snee vers brood.

Met hoeveel overbodig

maken we ons leven stuk.

Er is zo weinig nodig

voor wat

eenvoudig geluk.”

Uit moeder’s dagboek

2003

Eenvoudig geluk

EENVOUD en SCHOONHEID !

Botervlootje met suiker, Olieverf 29x39 cm.

Jopie Huisman - 1981.

EENVOUD is de SLEUTEL tot het GELUK.

Dit botervlootje stond in de stal bij Greate lense. Het had er al een paar jaar gestaan en was nat geworden. Rood emaille, schitterend van kleur. Toen ik het deksel optilde zag ik geklonterde suiker. Hij had er een suikervlootje van gemaakt.

Vlootje en deksel heb ik eenvoudig naast elkaar gezet op een stukje triplex, zo heb ik het geschilderd.

Jopie Huisman

Eenvoud en schoonheid

De open deur DE OPEN DEUR

In de open deur blijft de moeder staanmet haar glimlach. Nu is zij alleenwant alwie hier woonde is eerder gegaanen de laatste bezoeker ging heen.

De kamer is ledig, de lange straatwordt plotseling winter kil.Ze weet met haar eigen handen geen raaden zij glimlacht om beterswil.

De dunne gordijntjes bedekken het oorddat haar lief is, een bloem voor het raamhaar groet naar de wereld onopgemerkt door passanten die nooit blijven staan.

Des avonds sluit zij de luiken dichtvan zacht hout met een zachtere druken zit zij nog even onder het lichtvan de lamp in een schijn van geluk

Anton Van Wilderode.

God

Gustave De Smet

God

hier zie ik Hem aan t’ werk

en met zijn eigen Handen

hangt Hij van boom tot boom

de lieflijkste guirlanden.

Toon Hermans

Eenvoud – Alice Nahon

EENVOUD

Ik voel m'n ziel verwant met kleine simpele dingen,Die op ons wegen staan als bloemen van het veld...,Verdoken in het gras, door weinigen geteld...,Al dragen z'in hun kelk de zoetste zegeningen.

'k Vind schoonheid overal; maar dat wat zachte pereltVan uit uw moeë mond, die luttel woorden vindt:"Goênavond..., lieveke, goênacht..., m'n zielekind."Dat maakt me zaal'ger dan de weelde van de wereld.

Zó groeit in m'n gedacht een vrede, niet te noemen;M'n ziel, in schoonheidshuis, niet één mysterie vindt;Want àl wat schoonheid is, met simpelheid begint...En 'k noeme Liefde, 't zaad van alle schoonheidsbloemen.

Alice Nahon

De kern van alle dingen

is stil en eindeloos.

Alleen de dingen zingen,

ons lied is kort en broos.

En donker zingt mijn bloed,

van heimwee zwaar doorwogen.

Ik zeil langs regenbogen

Gods stilte tegemoet.

F. Timmermans

De Kern

De einder kleurt2

De einder kleurtin majestatisch rood en goud.

De dag dooft uit,verstild ‘t geluid en zacht

treedt nacht uit roerloos duister,

Eén glans die blijft in rood fluweel en gouden zijde.

Als ik aandachtig luister, naar het zuchten van de wind,

hoor ik Uw zacht gefluister. Waar wij ons ook bevinden, U bent altijd nabij.

Overal laat U zich vindenin simpele dingen,

in mensen SAMEN onderweg.

Nu ervaar ik U in de natuur,

in de Grootsheid van Uw Schepping,

en in dit stille avond-uur,

DANK U mijn GOD.

herfst 03 - rb.

Mei

roerloos, boom en blad

en jij en ik mijn schat

hier in dit landschap

waar alleen de vogels praten

hier staan we midden in de mei

ik kan er met mijn pet niet bij

dat er nog mensen zijn

die and’re mensen haten

Toon Hermans

Alsof het gisteren was in de bleekweideen wij die zonder haast en woorden

grote witte dromen sneden uit het grasMoeder en ik en de zon.

De kruinen van de kanada’s zongen verlegen.Moeder liep de lengten langs

alsof zij de lakens wilden meten.

De ganzen volgden haar wijde stappengewoon als ze waren aan het gulle gooien

van haar hand. Eén woorden de gulzige halzen zwegen.

Zij plukte een vleugje tijm, streelde lavendel,streek de handen langs de dijensprak tot de palm. De afstand

tussen haar en de zon werd kleiner.

M. Van Liedekerke

De Bleekweide.De Bleekweide

AFSCHEID

Zul je voorzichtig zijn ?

Ik weet wel dat je maar

een boodschap doet

hier om de hoek

en dat je niet gekleed bent

voor een lange reis

je kus is licht

je blik gerust

en vredig zijn je hand en voet

Maar achter deze hoek

een werelddeel

achter dit ogenblik

een zee van tijd.

Zul je voorzichtig zijn ?

Adriaan Morriën.

Afscheid

Ik zegen u, verlangen, nu diep mijn blik begrijpt hoe rozenknop door zonne tot roze rijpt.

Dat leerde ik uit uw ogen: Die deden stil-spontaan bloesems van jong begeren wijd open gaan.

Zó hebt ge, zonder woorden, aan mij 't geheim verteld hoe de ene mensenziele in de andere smelt.

Want als ik, schoon van liefde, U lang in de ogen schouw, voel ik mezelve worden van kind tot vrouw.

Alice Nahon

Verlangen

Aloha - 2001

VERLANGEN

Toen wij nog kinderen waren was het altijd zomer. zo herinner ik het mij.

In mei was het heet en ook nog in de herfst.

En kwam dan toch de winter, dan zat de warmte in huis, fel brandden de kachels,

maar het was vooral de liefde en de geborgenheid die ons lekker warm hielden.

Oorlog en de schaarste erna, hebben onze ouders nooit belet

ons te geven wat we nodig hadden, al spaarden ze het uit eigen mond.

In mijn kindertijd was het altijd zomer, zo herinner ik het mij.

dank U, vake en moeke. je Mieke

Dank U

Avond Nauw zichtbaar wiegen op een lichten zuchtde witte bloesems in de scheemring - ziet,hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht,een enkele al te late vogel vliedt. En ver, daar ginds, die zachtgekleurde lucht als perlemoer, waar ied're tint vervliet in teerheid... Rust - o, wondervreemd genucht want alles is bij dag zo innig niet. Alle geluid dat nog van verre sprak,verstierf - de wind, de wolken, alles gaatal zachter en zachter - alles wordt zo stil... En ik weet niet, hoe thans dit hart, zo zwak, dat al zo moe is, altijd luider slaat,altijd maar luider, en niet rusten wil.

Willem Kloos (1859 - 1938)

Avond

Zonsondergang bloed - mooi. winter 1999.

foto van uit onze tuin.

1.

Wanneer de

dag ten einde

spoed

en de mens

zijn taak heeft

volbracht,

nijgt de avond

zwaar van

kleuren en de

weemoed in

het hart.

2.

Wanneer de dag ten einde spoed

en de nacht daalt over het rustende

dorp,

groeit in het hart dat zich verblijdt

een zeldzaam heimwee

naar oneindigheid.

‘t Vervult mij met geen angst, noch

pijn

slechts vreugdevol ervaren

en diep gelukkig zijn.

3.

Wanneer de dag ten

einde spoed

en de nacht waakt

als een trouwe

vriend,

die rust geeft

en zekerheid,

op morgen,

op een nieuw

begin…

4.

…Vervult dit mij

met angst

noch pijn.

Er is slechts

dankbaar weten.

O Heer, dat Gij mijn

God en ik

Uw kind mag

heten.

maart 1999 - ria.b.

Zonsondergang

Vandaag

VANDAAG

niets is vandaag nog wat het gisteren was feller zijn de kleuren, heerlijker

nog de geuren die mij bedwelmen

beloften groeien als rijpe vruchten, het zaad staat op springen en laat mijn hart zingen

van dankbaarheid!

ria.b.zomer03

‘s AvondsEr is niets zo zoet als ‘s avonds

onder de bloemen te zijn,

probeer het eenslicht het dak op en

alle sterren komen los te zitten

als de tuinman metzijn wilde spuit vele bloemen

van hun stele rukt envrolijk een deuntje fluitdenkend aan de avond

ruik deverlichting juist bovende aarde, glimlachenddrinkend van het water

natuurlijk zijn wijonder het dak vandaan

de tuin ingelopen.

HANS LODEIZEN.

Tuin 2002

Tuin 2002.

ThuiskomenThuiskomen is een tuin. Met vogels.

Met muntekruid tot aan de rand gevuld.

Een duif vliegt porceleinblauw over

In een klapwiekend ongeduld.

De bomen kalkwit langs de muren,

verwilderd. Distels staan in zaad.

Grasvinken in verborgen polken.

Dit wist zij steeds: de tuin bestaat.

Het perk vol zijden pluimgewassen,

kamille, wilde weegbree, merels op het grint,

het onkruid hoog, blond stof op de terrassen.

Een enkele maal staat men van vreugde blind.Aleidis Dierick

Klanken

AVOND

Ach, m’n ziel is

louter klanken

In dit uur van

louter kleuren

Klanken, die

omhoge ranken

In een dolle tuin

van geuren.

Paul Van Ostaijen

.

Een ochtend ben ik zeer vroeg opgestaan

en zie de bloemen, halmen, grassen staan

in een zo helder eigenaardig licht

of zij daar nog niet lang alleen zo staan

maar iemand juist van hen was weggegaan.

Zo, als men in gezelschap binnentreedt

in stilte, en weet dat er gesproken is

maar niemand u wil zeggen wat het was.

Het is of er een engel op dit gras

getreden is en juist verdwenen is

zodat nog alles luistert naar zijn tred

en halmen, grassen staan nog in gebed.

JWF.W.Buning

Gebed

Zet het blauw van de zee

tegen het blauw van de hemel, veeg

er het wit van een zeil

in, en de

wind steekt op.

Willem Hussem

Wind

VREDE.

Zo rustig is het wolkendekver weg zingen nog vogels

licht valt gedempt naar binnenhet schemert in het zomergroen

1

Van de gouden regen vallen druppels

de japanse kers is uitgebloesemdde ribes verspreidt zachte geuren

het regenen zet niet door

2

3

Hier is mijn plaats op aardedicht bij de leverbalsem

en de schemerwitte margrieten

4

Het duistert in de tuinik zal nooit verder komenen daar heb ik vrede mee.

Kees Winkler

Vrede

Herinnering

Heel mijn leven lang heb ik gefladderd en gevlinderd tussen bloemen en

ik ben als een honingbij, dronken van nectar, zon en licht, huiswaarts gekeerd

in de avond, beladen met stuifmeel.

Iets van deze oogst,

deze honing, deze dromen, tracht ik mede te delen.

Misschien is het als een vakantieherinnering

waarvan je ook alleen maar het mooie

onthoudt en vertelt.

Mia Gevaert

tuin zomer 2001

GESCHENK en GAVE

Wij komen zeker niet uit een familie van kunstenaars met een “K”, maar toch hebben wij allemaal wel één of andere, of zelfs meerdere gaven of talenten meegekregen. Zelf ben ik misschien het minst begunstigd, maar dat maakt mij niet ongelukkig of erger nog jaloers.Op een beperkte manier en in mijn eigen stijl kan ik me toch uitleven. Ik hou van foto-graferen vooral in de natuur, in eigen tuin, in gezin en familie.

De wisseling van de seizoenen boeien en fascineren mij, ieder jaar opnieuw.

Tuinieren, een beetje schrijven, lezen, poëzie, muziek beluisteren, zijn nu ik met pensioen ben, heerlijke bezigheden. Een nieuwe fiets was een welkom geschenk om ook meer te toeren en van de natuur te genieten. Ik hou van fotografie, gekoppeld aan poëzie of mooie teksten. In de poëzie zijn er enkele grote figuren die mij bijzonder aanspreken. Misschien zal het U verwonderen dat sommige verzen die ik hier gekozen heb dikwijls over éénzelfde thema spreken. Voor mij is het niet alleen belangrijk de schoonheid ervan te smaken,maar ook dat de inhoud ervan de ziel beroert. Ik ervaar dit vooral in beelden en teksten die mijn levensfilosofie ondersteunen en helpen verdiepen, al ben ik altijd bereid om nieuwe, of voor mij onbekende dingen bij te leren.

Toch heb ik in die vele jaren die mij reeds geschonken werden, een weg gevonden die mij gelukkig maakt. Die weg wil ik blijven gaan, hierbij geholpen door mensen,

vrouwen en mannen, die niet alleen groot zijn, bv in de kunst, maar die vooral eenvoudig zijn en weten en erkennen dat alles GAVE is en

GESCHENK.

Juli 2003 – ria b.

Geschenk en gave

Stoel - Vincent Van Gogh

Marc groet ‘s morgens de dingen

dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem

ploem ploem

dag stoel naast de tafel

dag brood op de tafel

dag visserke-vis met de pijp

en

dag visserke-vis met de pet

pet en pijp

van het visserke-vis

goeiendag

daa-ag vis

dag lieve vis

dag klein visselijn mijn

Paul Van Ostaijen

bedankt Tiny

Groet

DE SCHILDER

Ik zoek al dagenlanghet rood

voor deze roosmaar het rood

dat Hij gebruikteheb ik niet

in mijn doos

Toon Hermans

Symphonie – klimroos 02.

De schilder

1. Het zijn de simpele dingen

die mij gelukkig maken

en liefst nog met een vleug(je) herinnering,

aan tijden die ons niet ontbraken,

van goedheid en ontboezeming.

2. Klompen kreeg ik van mij vader;

goed bewaard en ruim bemind,

die mij steeds herinneren

al was ik maar een kind,

aan de oorlog, en hij,

mijn vader met sterke, jonge hand

zwoegde op z’n dierbaar stukje land.

3. Een wafelijzer, oud maar

gaaf, vertelt mij lieve dingen.

Als ik er heden weer aan denk,

dan gaat mijn hart wel zingen.

Dank lieve grootouders, alle vier,

omdat jullie er steeds waren,

in onze prille kinderjaren.

Op een herfstdag – ria.b.

4. Maar wat mij het meest

ontroert, nu ik er weer aan denk,

waren de stille uren,

voor mij een groot geschenk.

Mijn moeder en de hare,

samen gebogen over al wat bloeit en leeft.

5. Zij leerden mij met de daad,

de liefde voor het kleine;

zelfs voor hen

die geen naam meer hebben, en geen stem.

Dit is niet zó maar ‘n herinnering

maar ‘n opdracht om na te leven,

en op mijn beurt, ook verder door te geven.

Simpele dingen

Mijn hart is stil en luistert,

het luistert naar Uw lied,

dat uit

de sterren fluistert

en murmelt in de vliet,

dat gonst en zoemt in al

wat leeft en sterven zal.

Ik luister

en uit alle dingen

hoor ik Uw goedheid zingen,

Ik hoor U overal

1935 – Felix Timmermans

Ik luister

Mijn liefste,

Overweldigend, vol kleuren, een zomerdag vol geuren

en beloften.De aarde, doordrongen van jouw werk,

jouw zweet.Samen maakten wij iets van deze tuin,

een levenswerk,bekroning van al die jaren, die wij

voor elkaar mochten bewaren.

Dit is onze thuis,hier voelen wij ons veilig en geborgen.

en morgenwenkt een nieuwe dag.

Een woord van dank,een stil gebed, want

zoals een oud spreekwoord zegt;“ aan God’s Zegen, is alles gelegen.” !

Ria.

Liefste

Een tuin is meer dan er staatde groei van vroegergroei die komen gaat

wandelen in een tuinis dwalen in een ruim geheugen

alles heeft herkomst

verre plekken die herinnerd blijvenbanden met vrienden

sommigen dood maar hier ontsterfelijkjaarringen

de tuin ben jij.D. Hillenius

Jaarringen

Domein van grootvader. Hij noemt de namen,in het Latijn, van zijn geordend groenin boomgaard, perken, kassen met meer gevoeldan die van de bezoekende nazaten.

“ Jongen “ zegt hij en leert mij aanrakenmet één vinger van het kruidje-roer-me-nietdiep in de vochtige kas. En dat je niet de ontroering moet uitputten door herhalen.

Betekenis van namen. Achter mijn rugherstelt hij vol geduld het losgeruktspinneweb over het holle tuinpad.

Omdat de wereld heel moet zijn. Hierinbesta jij nog lang niet, behalve dater teveel leegte heerst, zondagen, hunkeringnaar wat jaren hierna vervuld moet raken.

Willem Van Toorn

Grootvader