Ver Weg en Toch Dichtbij

Als Isa uit school komt pakt ze een boek uit de boekenkast. Iedereen uit haar klas moet het boek lezen voor taal. Morgen doen ze er een opdracht over.

Isa gaat naast Heleen op de bank zitten. Ze kijkt naar het boek dat Heleen op haar schoot heeft. Het is de handleiding van de stofzuiger.‘Hoi Heleen, waarom lees je dat?’ Vraagt Isa vrolijk.‘Ik probeer te lezen. Het lukt alleen niet.’Isa houdt verder haar mond maar.

Net als ze in haar eigen boek wil beginnen komt haar vader binnen. Even kijkt hij afkeurend naar Heleen, maar dan rich hij zijn aandacht op Isa. ‘Isa, ik heb je iets belangrijks te vertellen.’Isa kijkt op van haar boek.

‘Isa, ik moet je iets belangrijks zeggen.’‘Dat zei je net ook al.’ Merkt Isa op.‘Isa! Hou je mond als ik praat!’ Isa zag de bui al hangen en hield haar mond maar.‘Isa, er is me een baan aangeboden.’‘Ja dus?’ Isa snapte niet wat hier zo belangrijk aan was. Haar vader was miljoen keer van baan gewisseld.‘Nou, het is een unieke kans voor mij.’ ‘Dan neem je hem toch?’ Zei Isa onverschillig.

Isa wil naar de keuken lopen. Haar vader kijkt haar na. Hij zucht diep en zegt:‘Isa, de baan is in Amerika.’Isa staat stil. ‘Wat?’ Vraagt ze zonder haar vader aan te kijken.‘De baan is in Amerika.’‘Dan ga je toch lekker naar Amerika voor die stomme baan?’ Isa kijkt woest en is blij dat haar vader haar gezicht niet kan zien.

‘Isa, dat is het niet. Jij moet mee.’ ‘WAT?’ Schreeuwt Isa. ‘Dus we gaan met zijn allen naar Amerika? Alleen maar voor jou stomme baan?!’‘Nou Isa, eigenlijk gaan alleen jij en ik.’ Haar vader keek haar kalm aan. Maar Isa ontplofte.‘Wij tweeën?’ Isa lacht spottend. ‘Jonge dame jij gaat mee of je het nou wil of niet!’ Haar vader was nu ook ontploft.

Heleen stond op van de bank.‘Meneer Zwaan?’ Begon ze voorzichtig.‘Wat betekent dit voor mijn vader en mij?’

Over zijn schouder zij hij: ‘Zeg tegen je vader dat jullie hier kunnen blijven om op het huis te passen.’Met die woorden verdween hij naar boven, Heleen verbaasd achter latend.

Als haar vader naar boven is kijken Isa en Heleen elkaar aan. Hun verboden vriendschap was altijd iets geweest dat er gewoon was, maar nu wisten ze beiden niet wat ze moesten doen.

Dan stappen ze op elkaar af een omhelzen elkaar. Bij beiden springen er tranen uit de ogen.‘Mijn vader heeft nog nooit zoiets geks gedaan.’ Zegt Isa door het snikken heen.‘Ik zal u missen Juffrouw Zwaan.’ Zo staan de twee meiden daar een tijdje. Tot een luid getoeter de kamer vult.

Isa stapt in de taxi. Dat heeft haar vader snel geregeld. Verdrietig kijkt ze naar het huis waar ze in is opgegroeid. Voordat ze naar buiten ging had ze in Heleen’ hoor gefluisterd dat ze wel gebruik mocht maken van haar kamer zolang ze weg is.Een tijdje staart ze naar het huis.

Tot ze moet opschuiven omdat ook haar vader in de taxi is komen zitten. Hij staart maar een beetje voor zich uit. Hij voelt geen enkele emotie bij de verlating van zijn huis en zijn trouwe bedienden.

Het is een lange rit naar het vliegveld. Onderweg komen ze langs allemaal mooie huizen, maar geen enkel huis is zo mooi als het hare. Dat ze nu heeft moeten verlaten voor haar egoïstische vader.

Na het vliegtuig moeten ze weer in een taxi.Ze komen nu alleen maar langs armoedige huisjes.Isa is blij dat zij daar niet in woont.Na een tijdje stopt de taxi eindelijk en kan ze uitstappen.

Eenmaal voor de deur van het huisje blijft ze stil staan. Ze kijkt omhoog in het gezicht van haar vader. Die ziet er even verbaasd uit als zei. ‘Wat is d…Nee dat kan niet…Moet een vergissing zijn…’ Mompeld hij een beetje in zichzelf.‘Good luck .’ Zegt de taxichauffeur voor hij met piepende banden weg rijd.

Het huis waar ze waren afgezet was zo minuscuul dat Isa niet kon voorstellen dat daar zelfs maar een bed inpaste.

‘Pap, wat is dit voor een krot?’ Vraagt Isa walgend aan haar vader. ‘We gaan hier toch niet wonen hé?’ Ze wil zo graag dat dit niet waar is dat ze het bijna smekend vraagt.‘Nee, tuurlijk niet! Dit is een vergissing van het bedrijf.’ Zegt haar vader wanhopig. Hij wil zelf ook heel graag gelijk hebben.

‘Ik bel direct even naar het nummer dat ik heb gekregen.’ Zegt hij met de hoorn al in zijn handen.

‘Hoezo het nummer dat u probeert te bellen bestaat niet?’ Krijst haar vader wanhopig in de telefoon.‘Dat moet het staat hier op mijn kaartje!’ Hij gooit de hoorn erop.

Snel drukt hij een ander nummer in.‘Ja hallo u spreekt met Meneer Zwaan. Bestaat de firma Izbe?’‘…’‘Izba? Nee ik bedoel Izbe.’‘…’‘Dank u wel.’ Zuchtend legt hij de hoorn er weer op. ‘Isa, dat bedrijf waar ik voor zou gaan werken bestaat niet.’Isa kijkt geschrokken. ‘Maar dan gaan we toch gewoon terug papa?’

‘Natuurlijk Isa, ik bel gelijk het vliegveld voor tickets.’‘…’ ‘Hallo, twee tickets voor Nederland voor vandaag!’‘…’‘Rekening nummer? 183220359.’‘…’‘Hoe bedoeld u er staat niks meer op de rekening?’‘…’Verbluft hangt hij weer op. ‘Isa, ze hebben ons geld gestolen.’

Huilend valt Isa hem in de armen.‘Papa, wat nu? We kunnen niet aan Hans vragen of hij ons komt halen, hij heeft ook geen geld.’‘Ik zoek zo snel mogelijk werk lieverd. Dat beloof ik.’Snikkend houden ze elkaar vast.Wat staat ze te wachten in Amerika met maar weinig geld?

Amerika :D

Wat staat Isa te wachten? Dat is voor mij een weet en voor jullie een vraag :P

TOT DE VOLGENDE KEER!!

xx