PU; Huisje Boompje

Kindje

Pim en Carmen

Het is nog vroeg, maar Pim en Carmen zijn al wakker. Carmen nestelt zich in de armen van haar geliefde man. ‘Niet te geloven dat het vandaag al zover is.’ Pim knikt. ‘Vandaag zullen we misschien opnieuw een kindje in onze armen kunnen sluiten.’

Ze knuffelde een tijdje totdat Pim zijn benen over de rand van het bed gooit. ‘Ik ga Nienke uit bed halen.’ Carmen knikt en laat zich ook van het bed glijden. Voor ze naar haar werk moet pakt ze nog even snel haar kwast op.

Ook Nienke is creatief bezig. Ze is elke dag wel bij de tekentafel te vinden. Pim kijkt trots naar zijn dochter. Ze heeft nu al zoveel plezier in het tekenen.

Het duurt niet lang voor Carmen weer naar boven loopt om zich om te kleden. Ze kon vandaag helaas geen vrij nemen en gaat na haar werk meteen door naar het adoptiebureau. ‘Zal je lief zijn voor opa en oma?’ vraagt ze als ze afscheid neemt van Nienke.

Carmen neemt ook afscheid van Pim en vertrekt dan met een vrolijke lach naar haar werk. Twee uur later vertrekken ook Pim en Nienke.

Daan en Susan

Bij Daan en Susan komt het leven pas wat later opgang. Nu de kinderen allemaal tieners zijn, hebben ze ’s morgens minder hulp nodig en dus blijven Daan en Susan wat langer in bed liggen. ‘Wordt je wakker? Pim komt Nienke zo brengen.’ Mompelt Susan nog wat slaperig.

Daan mompelt wat, maar draait zich dan om. Susan zucht en stapt uit bed. Ze kleedt zich snel aan. Ze is net klaar als de deurbel gaat. ‘Kom je eruit?’ vraagt ze nog eens aan Daan en loopt dan naar de deur om Pim te begroeten.

Pim begroet zijn moeder en zet Nienke bij de speeltafel neer. Het is geen verrassing dat ze meteen een krijtje pakt. Hij schuift bij zijn moeder aan tafel. ‘Dus? Wat was er zo dringend dat Carmen en jij weg moeten vanmiddag?’ vraagt Susan nieuwsgierig.

Pim glimlacht even. ‘En jij zegt dat ik nieuwsgierig ben.’ Lacht hij. ‘Je kunt er niet omheen praten.’ Zegt Susan streng. ‘Dat weet ik.’ Zegt Pim aarzelend. Hij heeft zijn moeder nog niets verteld over de hele adoptie. Dat wilde ze pas doen als alles rond is.

‘Het eh is een soort verrassing.’ Zegt hij twijfelend en ontwijkt de onderzoekende blik van zijn moeder. Hij staat vlug op en tilt Nienke op. ‘Zul je lief zijn? Papa en mama zijn snel weer terug.’ Nienke knikt en geeft haar vader een kusje.

Pim aait even door haar haartjes en zet haar dan weer op de grond. ‘Veel succes dan maar.’ Zegt Susan. Pim knikt. ‘Ik zal vanavond alles uitleggen.’ Belooft hij.

Susan tilt Nienke op en samen zwaaien ze tot Pim de hoek om is. Terwijl Susan peinzend voor zich uit staart begint Nienke weer met tekenen. Ze heeft nog geen idee wat er gaat gebeuren.

Wanneer Daan onder de douche uit komt staart Susan naar het papier waar Nienke met haar krijtje op tekent. ‘Is er iets?’ vraagt hij en gaat naast haar staan. ‘Pim deed zo geheimzinnig. Hij heeft anders nooit geheimen voor ons.’ Zegt Susan nadenkend.

‘Er is vast niets ernstigs.’ Zegt Daan en drukt een kus op haar wang. ‘Waarschijnlijk heeft hij gewoon wat problemen op zijn werk.’ Susan schudt haar hoofd. ‘Dit was anders.’ Daan haalt zijn schouders op. ‘Hij vertelt het echt wel.’ Susan knikt aarzelend. ‘Je hebt vast gelijk.’ Zegt ze en loopt naar de ezel.

‘Natuurlijk heb ik gelijk. Let maar op.’ Zegt Daan en geef haar nogmaals een kus. ‘Ik ga even verder werken bij de speelgoedbank.’ Zegt hij en verdwijnt naar buiten.

Voor het middageten komt hij weer naar binnen. Er is een oude kinderstoel bijgezet voor Nienke en Daan en Susan zitten aan tafel. Susan is nog steeds stil. ‘Zit je nu nog steeds met Pim in je hoofd?’ vraagt Daan en hij weet het antwoord eigenlijk al.

Om 1 uur komen alle kinderen weer thuis van school. Terwijl ze hun huiswerk maken, gaat Nienke bij ze zitten. Susan glimlacht als ze naar het tafereel kijkt. Dit heeft ze altijd gewild. Een groot gezin. Toch knaagt er nog steeds iets aan haar en ze denkt aan Pim.

Noa werkt fluitend aan haar huiswerk. Ze is nog steeds heel gelukkig met Mick. Elke keer als ze elkaar in het geheim zien, gloeit ze weer van binnen. Tot nu toe weet niemand van hun relatie. Ze had nooit gedacht dat een geheim zo fijn kon zijn.

Ze hadden er wel ooit over gedacht om het te vertellen, maar dat stiekeme gedrag was toch fijner dan ze ooit had gedacht. Ze zag elkaar nog elke dag. Hij wacht op haar bij werk om zo een paar minuten door te brengen en ook voor ze naar huis ging zouden ze elkaar een paar minuten zien.

Terwijl Noa, Naomi en Timo aan het werk zijn, gaat Emiel aan het bureau zitten. Hij zoekt even op het internet en vindt al snel een banensite.

Hij neemt dezelfde baan als waar Thomas ooit mee begonnen is. Vol goede moed vertrekt hij naar zijn nieuwe baan.

Saskia kijkt haar broer na. Zij is de rijkdomsim van de twee, maar haar broer heeft toch al eerder een baan. Ze lacht. Ze gunt zichzelf nog wel een dagje vrij. Haar nichtje is er immers niet elke dag. Ze bukt zich naar Nienke toe. ‘Heb je zin om te spelen?’

Nienke knikt en Saskia neemt haar mee naar de woonkamer waar Daan een van zijn blokken klaar heeft gelegd. Nienke begint het blok meteen te aaien. ‘Lief steentje.’ Zegt ze en Saskia lacht.

‘Wat?!’ De stem van haar moeder laat Saskia opkijken. ‘Blijf jij even hier?’ vraagt ze aan Nienke en rent dan naar haar moeder. Susan kijkt verbaasd uit het raam. Pim en Carmen komen het pad op lopen en Pim heeft een klein meisje op zijn arm.

Susan kijkt nog steeds verbaasd als Pim met het kleine meisje voor haar staat. ‘Maar…’ ‘Ik zal het uitleggen mam.’ Zegt Pim. ‘Dat heb ik beloofd.’

Daan weet zijn verbaasdheid duidelijk beter te verbergen. ‘Laten we in de woonkamer gaan zitten. Dat praat wat makkelijker.’ Zegt hij. ‘Jullie hebben duidelijk heel wat uit te leggen.’

Pim knikt en iedereen loopt naar de woonkamer waar ze plaats nemen op de banken. Pim loopt naar zijn oudste dochter. ‘Ga maar even met Nienke spelen.’ Zegt hij en zet het kleine meisje op de grond.

Het meisje knikt en kruipt verlegen naar het poppenhuis. Nienke lijkt even verbaasd door het onverwachte gezelschap, maar geeft haar dan toch een pop. Het meisje pakt het dankbaar aan en samen beginnen ze te spelen.

Pim kijkt even toe en gaat dan naast Carmen zitten. ‘Begin maar bij het begin.’ Beveelt Susan en werpt nog eens een blik op het meisje dat bij Nienke zit te spelen. Pim knikt en begint te praten.

‘Jullie weten dat het voor Carmen moeilijker is om kinderen te krijgen.’ Zegt hij en kijkt even naar zijn ouders die knikken. ‘Jullie weten ook dat we allebei graag een grote familie willen.’ Daan en Susan knikken opnieuw en Pim gaat verder. ‘Door Tessa zijn we op een idee gekomen.’

‘Ze stelde voor om een kindje te adopteren.’ Zegt hij en kijkt zijn ouders weer aan. ‘Dus dat hebben jullie gedaan?’ vraagt Saskia. Pim knikt. ‘We wilden eerst alles rond hebben voor we het jullie vertellen, maar het ging allemaal veel sneller dan verwacht.’

Het bezorgde gevoel van Susan verdwijnt meteen. Daan had gelijk, ze heeft zich druk gemaakt om niets. Ze kijkt even naar het poppenhuis waar Nienke haar armen om haar zusje heeft geslagen.

Susan kijkt weer naar haar zoon. ‘Nienke lijkt haar wel aardig te vinden.’ Pim lacht. ‘Daar hadden we al op gehoopt.’ Susan knikt. ‘Nienke maakt snel vrienden.’ Zegt ze. ‘Hoe heet het kleine meisje eigenlijk?’

Nu zegt Carmen ook iets. ‘Ze heet Lynn.’ Zegt ze trots. Terwijl ze druk in gesprek zijn over het nieuwe meisje en de adoptie, kruipen Nienke en Lynn door de kamer.

Bij de tekentafel blijft Nienke zitten. ‘Tekenen.’ Zegt ze en Lynn blijft ook zitten. Ze pakken allebei een blaadje en beginnen ze tekenen. De twee meisjes kunnen het al goed vinden samen.

Wie nog van niets weten zijn Emiel, Timo en Naomi die om 6 uur uit hun werk komen. Emiel loopt met een grote glimlach op zijn gezicht naar zijn broer en zus. ‘Ik heb promotie gekregen.’ Zegt hij trots.

Naomi en Timo feliciteren hem en lopen dan naar binnen totdat Timo stokstijf blijft staan. ‘Wat doe je?’ vraagt Naomi geërgerd en loopt langs haar broers naar binnen.

‘Hè?’ zegt ze verbaasd en kijkt naar het meisje dat naast Nienke zit. ‘Wie is dit?’ zegt ze en bukt zich naar het meisje. ‘Lynn.’ Zegt Nienke tegen haar tante en Naomi pakt het meisje op.

Met het meisje op haar arm en gevolgd door haar broers loopt ze naar de woonkamer. ‘Ik vond dit meisje in de studeerhoek.’ Zegt ze verbaasd en kijkt naar haar ouders die het duidelijk niet raar vinden. ‘Dat is je nieuwe nichtje.’ Zegt Daan.

‘Hoe bedoel je?’ vraagt Timo die naast zijn zus gaat staan. ‘Lynn is onze adoptiedochter.’ Zegt Pim en wijst naar het meisje. Timo kijkt hem verbaasd aan. ‘Wilde jullie adopteren?’ vraagt hij verbaasd. Pim knikt en begint te vertellen.

Terwijl Pim het hele verhaal vertelt, komt ook Noa thuis. Ze voelt haar huis nog gloeien op de plekken waar Mick zijn lippen heeft geplant. Meteen als ze binnenkomt vindt ze Nienke. ‘Ben je er nog steeds?’ vraagt ze verbaasd en tilt haar nichtje op.

Ze loopt naar de woonkamer waar iedereen druk in gesprek is. ‘Hoi Pim.’ Zegt ze en dan pas valt haar blik op het meisje in de armen van Naomi. ‘Wie is dat?’ vraagt ze.

Naomi draait zich om. ‘Dit is ons nieuwe nichtje.’ Legt ze uit. ‘Pim en Carmen hebben haar geadopteerd en ze heet Lynn.’ Zegt ze en Noa knikt. ‘Dus je hebt een zusje?’ zegt ze tegen Nienke. Nienke knikt. ‘Zusje Lynn.’ Zegt ze lief en wijst naar Lynn.

Tot de volgende update!