Dr. Peter A. Levine, biofysicus en expert op het gebiedvan traumaverwerking, heeft een methode voor trauma-verwerking ontwikkeld op basis van kijken naar denatuur, waarbij men er vanuit gaat dat traumaver-schijnselen eerder biologisch zijn dan psychologisch.Traumaverwerking begint niet alleen met het herkennenvan de symptomen. Omdat traumasymptomen groten-deels worden veroorzaakt door primitieve reacties, zijnze vaak moeilijk te herkennen. Kennis omtrent dit pro-ces is zeer belangrijk. De fysiologie van het trauma iserg belangrijk binnen de (h)erkenning van communica-tiesystemen zoals gebruikelijk binnen de Psycho-Neuro-Immunologie. Hierin krijgt de betekenis van de HPA-aseen diepere dimensie, waardoor stresshormonen enneurotransmitters beter gemoduleerd kunnen worden.

De psychologie benadert trauma’s meestal door huneffecten op de geest. Dit is op zijn best de helft vanhet verhaal, maar geheel ontoereikend. Als lichaam engeest niet als eenheid worden benaderd, kunnen wetraumatische ervaringen nooit diepgaand begrijpen ofüberhaupt verwerken. Sommige methoden die hetintens emotioneel herbeleven van een traumatischegebeurtenis aanmoedigen, kunnen zelfs schadelijkzijn. Deze methoden kunnen patiënten op de langeduur afhankelijk maken van een voordurende catharsis(sterke emotionele herbeleving) en daarmee het naar

boven komen van zogenoemde “valse herinneringen” inde hand werken. Dit kan zelfs opnieuw traumatiserendwerken i.p.v. genezend.

EVOLUTIONAIRE NEUROFYSIOLOGIEEen studie van het gedrag van wilde dieren is essenti-eel voor begrip en verwerking van menselijke trauma’s.De onwillekeurige en instinctieve gedeelten van hetmenselijk brein en het zenuwstelsel zijn vrijwel iden-tiek aan die van zoogdieren en zelfs aan die van rep-tielen. De menselijke hersenen bestaan uit drie integra-le systemen.

Het reptielenbrein, de hersenstam – voor dewerking van het instinctieveHet zoogdieren- of het limbisch brein – voor dewerking van het emotioneleHet menselijk brein, de neocortex – voor dewerking van het rationele

DE HERSENSTAMOp het niveau van het primaire biologische organismebestaat er geen denken en theorievorming. De natuurheeft er voor gezorgd dat het zenuwstelsel van bijnaalle levende wezens nagenoeg op dezelfde manier rea-geert op de dreiging van gevaar. Van alle diersoorten iser echter maar één waarbij langdurige traumatischenawerkingen ontstaan – de mens.

TRAUMAVERWERKING:GEVANGEN BLIJVEN OFJEZELF BEVRIJDEN?

Deel 1

OVER DE WERKING VAN DE HERSENSTAM, TRAUMAVERWERKING EN HERSTELLEN VAN DE NEURO-BIOCHEMIE

Pag. 18 BeyondMedicine Traumaverwerking

Traumaverwerking BeyondMedicine Pag. 19

In de natuurlijke wereld zijn deoverlevingsreacties normaal, gezonden voordelig voor dieren. Als dierenlevensbedreigende gebeurtenissenmeemaken, zijn ze de schok al snelte boven en herstellen ze zich weer.Hun reacties zijn van korte duur enworden niet chronisch. Door ditgedrag te bestuderen, kunnen weinzicht verkrijgen in ons eigeninstinctieve vermogen om een trau-ma te overwinnen. We kunnen ookleren hoe we ervoor kunnen zorgendat we onze instincten niet in deweg staan.

Wij mensen kunnen ons genezendvermogen (alleen) bewust aanborendoor gewaarwording. Gewaarwordingis de taal van het reptielenbrein.Biologisch en fysiologisch gezien ishet reptielenbrein essentieel vooralle dieren, dus ook voor de mens.Voor een reptiel is een bewustekeuze geen mogelijkheid. Elkgedrag, elke beweging is instinctief.Instinct en niets anders dan datcontroleert de zoektocht naar eten,beschutting en een geschikte part-ner om zich mee voort te planten.Alle verdedigingsstrategieën zijngenetisch geprogrammeerd in eenprimitief, maar zeer efficiënt brein,de hersenstam. Deze gedragspatro-nen werken al vele miljoenen jaren.Waarom? Omdat ze werken.Onwillekeurige veranderingen die devitale functies van het lichaamreguleren, worden vanuit ditgedeelte van de hersenen aange-stuurd. Het reptielenbrein is de sja-bloon waaruit alle hogere levens-vormen zijn ontstaan. Al kan defunctie bij hogere diersoorten ver-sterkt of schijnbaar overheerst wor-den, het gedrag dat in het reptie-lenbrein ontstaat is de sleutel tothet zowel het ontstaan als oplossenvan het trauma.

HET LIMBISCH BREINAlle “hogere dieren” hebben eenlimbisch brein, waarin het complexeemotionele en sociale gedrag huistdat reptielen missen. Dit gedragvervangt de instinctieve impulsenuit het reptielenbrein niet, maarcompleteert ze en versterkt ze. Hetlimbisch brein ontvangt impulsenvan het reptielenbrein en werktdeze informatie uit. Deze evolutio-naire sprong geeft het zoogdiermeer keuzes dan het reptiel.

In de gezonde mens werkeninstinct, emoties en het intellectsamen om in elke situatie zo veelmogelijk keuzemogelijkheden te cre-ëren. Dit behoeft dan weliswaar eenoptimale neuro-biochemie.

EEN TRAUMA IS GEEN STOORNIS,MAAR EEN VERSTORINGDe oorzaak is niet belangrijk, alleoncontroleerbare stress kan dezelfdebiologische invloed hebben.Slachtoffers van een verwoestendtrauma zijn biologisch gezien nooitmeer hetzelfde!Om de biologische en noodzakelijkeweg uit het trauma helemaal tekunnen afleggen, heeft het orga-nisme het spontane trillen en bevennodig dat we overal in de dierenwe-reld vinden. Een trauma hoeft geenlevenslange veroordeling te zijn.Hoe we ook over onszelf denken, inde meest fundamentele zin zijn weletterlijk menselijke dieren. Zondergoede toegang tot de bronnen vanons primitieve, instinctieve zelf ver-vreemden mensen hun lichaam vanhun geest/ziel.

Getraumatiseerde mensen kunnenlast hebben van beangstigende envaak bizarre symptomen, zoals;

FlashbacksAngstenPaniekaanvallenSlapeloosheidDepressiesPsychosomatische klachtenGeslotenheidGewelddadige woedeaanvallen

zonder enige aanleiding Herhaalde destructieve

gedragspatronen

DIRECTE INVLOED OP DE BIOCHEMIEAls er terwijl u dit artikel leest eenwoeste tijger (gebruik uw fantasie)op u af komt, dan is het niet han-dig dat er pas na een half uur eenreactie volgt vanuit de hersenstam.Dan zou het al te laat zijn.Adrenaline is daarbij een belangrij-ke stof die o.a. alertheid regelt,voorbereidt op vechten of vluchtendoor de spierspanning te verhogen,de hartslag verhoogt etc. Het duurtdan ook niet zo lang voor het tota-le biochemische patroon verandert.Dit duurt zelfs minder dan eenseconde. Wanneer dit goed begre-

pen wordt, wordt duidelijk dat deinvloed van traumagevolgen grootis op de biochemie. Met anderewoorden: enerzijds is de impact vantraumagevolgen op onze biochemi-sche systemen groot, anderzijds eenontregelde neuro-biochemiebemoeilijkt het oplossen van trau-magevolgen.

Levine beschrijft in zijn boek “Detijger ontwaakt” het volgende:Bij zijn vlucht voor het achtervol-gende jachtluipaard wordt de ener-gie in het zenuwstelsel van deimpala met honderd en tien kilome-ter per uur opgeladen. Op hetmoment dat de belager de laatstesprong neemt, stort de impala neer.Aan de buitenkant is er geen bewe-ging meer te zien en lijkt hij weldood………….. maar vanbinnen iszijn zenuwstelsel nog steeds opge-laden met honderd en tien kilome-ter per uur. Al is hij plotseling stil-gevallen, in het lichaam van deimpala gebeurt hetzelfde als wat demotor van een auto doet als jezowel het gaspedaal helemaal inge-drukt houdt maar ook vol op de remtrapt. Het verschil tussen de inner-lijke snelheid van het zenuwstelsel(automotor) en de uiterlijke onbe-weeglijkheid (rem) van het lichaamveroorzaakt een krachtige turbulen-tie, vergelijkbaar met een tornado.

Traumasymptomen worden niet ver-oorzaakt door de gebeurtenis zelf.Ze komen voort uit het bevrorenrestant energie dat niet is opgehe-ven en ontladen. Dit restant blijftin het zenuwstelsel gevangen, waarhet ons lichaam en onze geestschade toebrengt. Als we een trau-ma niet kunnen doorleven en onzeinstinctieve reacties niet kunnenafmaken, ondermijnen die onafge-maakte handelingen vaak ons leven.Onopgeloste trauma’s kunnen onsoverdreven voorzichtig en geremdmaken of ons in steeds strakkerecirkels laten ronddraaien, slachtof-ferschap en onverstandige bloot-stelling aan gevaar. Zo worden weeeuwige slachtoffers of therapie-klanten. Trauma’s kunnen de kwa-liteit van onze relaties vernietigenen seksuele ervaringen verstoren,etc.

In een onderzoek onder meer danduizend mannen en vrouwen werd

Pag. 20 BeyondMedicine Volwaardige opleiding

geconstateerd dat meer dan veertigprocent in de laatste drie jaar eentraumatische gebeurtenis had mee-gemaakt. Het meest werd genoemd;verkrachting of mishandeling, eenongeluk, iemand anders gewondzien raken of zien sterven. Tien tot vijftien procent van allevolwassenen heeft last van paniek-aanvallen, onverklaarbare angstenof fobieën. Wel vijfenzeventig pro-cent van de mensen die een dokterbezoeken, heeft klachten die hetetiket psychosomatisch opgeplaktkrijgen, omdat er geen fysieke ver-klaring voor gevonden kan worden.

Trauma’s maken dus deel uit vanhet moderne leven. Veel mensenzijn getraumatiseerd, niet alleensoldaten of slachtoffers van mis-bruik en geweld. Zowel de oorzakenals de gevolgen van trauma’sbeslaan een groot gebied en vaakzijn we ons er niet van bewust.

De sleutel bij traumaverwerking ligtniet in de intense emotie, maar inde lichamelijke gewaarwording, ofbeter gezegd: bewust kunnen ontla-den, waardoor de verstoorde neuro-biochemie kan terugkeren naar “nor-maal”.

Wordt vervolgd…

Dirk Zoutewelle, Docent, schrijver, spreker, personalcoach en orthomoleculair therapeutvolgens de Psycho-Neuro-Immunologie.

voor meer informatie: www.dirkzou-tewelle.nl

Is het niet de droom van elke leergierige jonge man of vrouw,om tijdens de leerplicht te kunnen leren wat je werkelijk leukvindt? Deze droom werd werkelijkheid voor Michelle Landstra(18) uit Zeewolde.

De eerste leerplichtwet in Nederland dateert van het jaar1901, en verplichtte kinderen van de leeftijd van 6 tot 12jaar tot het volgen van onderwijs. Voor sommige kinderenwerden uitzonderingen gemaakt, zoals voor boerenkinderentijdens de oogsttijd. Ook mochten dochters verzuimen omzonodig het gezin te verzorgen. In 1969 werd de leerplicht-periode naar 12 volledige leerjaren gebracht en werden bijwet toezichthouders aangesteld, die op de naleving van deLeerplichtwet moesten toezien, de zogenaamde leerplichtamb-tenaar. In 1975 werd er nog een partieel leerjaar aan toege-voegd.

Omdat de partiële leerplicht veelvuldig werd ontdoken, enwerkgevers moeite hadden om jongeren met een partiële leer-plicht twee dagen per week verlof te geven, werd op 1augustus 2007 de huidige regeling van kracht. Iedereen werdvolledig leerplichtig tot 18 jaar en hiermee verviel de moge-

lijkheid van een partiële leerplicht. Het enige dat altijd bleefwas de controle op de naleving ervan en de registratie vanongeoorloofd verzuim door de leerplichtambtenaar.Uitzonderingen op de regel voor een vervangende leergangmoeten thans worden goedgekeurd door Burgemeester enwethouders.

Het was dan ook een bijzonder waardevol moment van erken-ning voor Vita Opleidingen B.V. in Zeewolde toen MichelleLandstra (16) zich in 2007 aldaar aanmeldde voor de oplei-ding Medische Basisvakken op H.B.O. niveau. Deze opleidingwerd hiermee door de wettelijke vertegenwoordiging beoor-deeld als een volwaardige vervanging voor elke andere leer-plicht. In het schooljaar 2007 volgde Michelle haar BeroepsOpleidende Leerweg (BOL) voor ‘Recreatie en Toerisme’ aanhet ROC in Amersfoort. Concentratieproblemen in een uiter-mate moeizaam leerproces maakte haar tot een zonderlingbinnen de groep. “Ik voelde mij daar niet meer op mijnplaats” vertelt ze mij in een gesprek over haar motivatie omte willen veranderen, “en dacht vaak, waar gaat dit over?”Een kenmerkende opmerking voor iemand die zich bewust isvan haar werkelijke interesses. De wijze waarop- en de matewaarin wij leren lijkt immers wetenschappelijk overtuigend inverband te staan met de intensiteit van de belangstelling diewij voor het onderwerp hebben.

En belangstelling voor welzijn en gezondheid, dàt hadMichelle al ruimschoots meegekregen van haar moeder DeniseHörchner. Met primaire kennis over Orthomoleculaire voeding,ervoer Michelle al vroeg in haar leven de rijke energetischevoordelen ervan. Ook zag zij de inspanningen van haar moe-

Medische Basisvakken op h.B.o. niveau

een volwaardige opleiding Binnen de leerplichtwet.