Spatie Juni 2005

Spatie

Ruimte voor samenwerkingRuimte voor samenwerking

Interview Karel Nieuwland

Didam op Stelten

Montferland-special

Meiden zijn stoer

Gezondheidscentrum

Interview Karel Nieuwland

Didam op Stelten

Montferland-special

Meiden zijn stoer

Gezondheidscentrum

8

J a a r g a n g 4 j u n i 2 0 0 5

16164033 Spatie mei 30-05-2005 14:46 Pagina 1

H o n d o f k a t

In de carnavalsoptocht reed een

prachtige en voor ons bijzondere,

wagen mee. De bouwers namen

Laris op de hak met een rijdend

Monopoly-bord. Zij lieten ons zien

als de stratenbouwende onroerend

goedheerser van Didam. Nu kan ik

wel zeggen, dat dit beeld niet over-

eenkomt met de werkelijkheid,

maar de narren hebben altijd gelijk.

Zeker, wij timmeren flink aan de

weg. Met grote plannen als

Meulenvelden nemen we Didam op

de schop en dan mag je een schop

terug verwachten.

In diezelfde week lees je in de krant,

dat de rijksoverheid de woning-

bouwcorporaties bijna wil dwingen

alle huisvesting- en huurproblemen

alleen en eigenhandig op te lossen.

Meer bouwen moet ministeriële

plannen redden. Goed, ook daar zit

wat in. Corporaties moeten niet op

hun geld blijven zitten, maar inves-

teren in goed wonen voor iedereen.

Laris en de andere Kr-8 deelnemers

hebben in de regio het voortouw

genomen. Wij bouwen woningen

voor gewone mensen met een

gewone portemonnee: senioren en

starters, allochtonen en autochto-

nen. Niet de doelgroepen waar je

vette winst maakt, maar dat is ook

niet onze taak. Quitte spelen, daar

zijn we goed in. Wij maken van het

belang van de overheid ook ons

belang.

De een schreeuwt dus om meer

woningen, de ander grapt, dat het

allemaal wat minder mag. Als

corporatie staan wij midden in de

maatschappij en kunnen het ons

niet veroorloven, doof te zijn voor

die geluiden. Meningen die even

terecht als tegenstrijdig zijn moeten

een plaats krijgen in ons denken

en doen.

Op een slechte dag zeg je wel eens;

het maakt niet uit wat je doet, je

wordt gebeten door de kat of door

de hond. Dat soort dagen veroorlo-

ven wij ons maar zeer zelden. Wij

bouwen aan de toekomst, letterlijk

en figuurlijk. Daarvoor maak je

beleid en dat willen wij graag en

overal verdedigen.

Een andere mening? Graag! Over-

heid of narrenclub: iedereen die

meedenkt over goed wonen in een

betaalbare woning en in een gezon-

de leefomgeving is onze partner.

Jan Peters

P a g i n a 4Karel NieuwlandInterview

P a g i n a 6Didam op Stelten

P a g i n a 9Nieuws

P a g i n a 1 0Het gelijk van de narrenEen impressie van Didams carnaval

P a g i n a 1 2Op de fiets door MontferlandInclusief een aanbiedingsbon

P a g i n a 1 6Huis Bergh s’-Heerenbergh

P a g i n a 1 8De bouwstrategie van een gemeentebestuurInterview met Anja van Norel

P a g i n a 2 2Trends

P a g i n a 2 4Meiden zijn stoerEen vrouwelijk tochtje langs de velden

P a g i n a 2 6GezondheidscentrumInterview met Louise Brouwer-van Pernis

P a g i n a 2 8Over Tokkies en andere probleemgevallen

P a g i n a 3 0BondgenotenNieuws van “De Schakel”

I n h o u d s o p g a v e

3 S p a t i e j u n i 2 0 0 5

Kiezen voor een bank doe je niet zomaar. Het

gaat tenslotte om je financiële zekerheid. Je wilt

zeker weten, dat je het beste van het beste krijgt.

De beste financiële dienstverlening. De beste

producten. En de beste medewerkers, die oog en

oor hebben voor de mening en de wensen van

de klant. Van jou dus. Omdat wij een betrokken

bank zijn, ondersteunen we initiatieven die een

bijdrage leveren aan de positieve ontwikkeling

van mensen en hun omgeving. Onze vier fondsen

stimuleren de agrarische sector, de leefgemeen-

schap, het midden- en kleinbedrijf en de detail-

handel in ons werkgebied. Als lid van de

Rabobank Didam kun je op veel verschillende

manieren je mening laten horen. Bijvoorbeeld

tijdens de algemene ledenvergadering in het

najaar of in een van onze ledenwerkgroepen,

voor particulieren, voor agrariërs, voor de han-

del, industrie & dienstverlening en de detailhan-

del en voor de jongeren onder onze leden. Zo

organiseren deze vier ledenwerkgroepen jaar-

lijks een workshop of themabijeenkomst speci-

aal voor onze leden. Lid zijn van onze bank bete-

kent ook dat je naast het landelijke ledenmaga-

zine U ook, nog ons lokale ledenblad Uw

Banknieuws ontvangt. Boordevol informatie uit

Didam en omstreken. Ook dat is de Rabobank

Didam. Ook lid worden? Bel (0316) 29 77 77 of

kom eens bij ons langs in het nieuwe pand in

het centrum van Didam.

≤Wilhelminastraat 35, 6942 BJ Didam, telefoon (0316) 29 77 77, fax (0316 ) 29 77 88, e-mail [email protected]


Karel Nieuwland Architekten is een middelgrootbureau met vestigingen in Cuijk en Voorburg. Denaamgever van het bureau is een man die niet houdtvan vaste hokjes; niet in woningen en niet in het denken. Om zich te bevrijden van het Nederlandsearchitecturale hokjesdenken, ging hij tijdens zijn studie al naar Japan. Hij ontwikkelde een eigen kijkop het bouwen aan een leefomgeving. Een visie dievorm kreeg in zijn afstudeeropdracht. Een plan datook werkelijk is gerealiseerd. Dat unieke gegevenbewijst dat Karel Nieuwland geen hemelfietser is,maar een man met beide voeten in de realiteit.

“Je kunt in mijn vakgebied twee hoofdstromenonderscheiden. Eén die alles nieuw wil, zich afzettegen het bestaande. Zij beginnen het liefst met nietsen plaatsen blokken in een anonieme ruimte. Denaoorlogse hoogbouwwijken zijn het resultaat vandeze manier van denken. Een tweede stroming wiljuist leren uit het verleden, gebruik maken van depositieve elementen om daarmee de continuïteit vanverleden naar toekomst te bewerkstelligen.“Karel Nieuwland kiest voor deze laatste stroming. Dat is zichtbaar in het Kwadrant en in de plannenvoor Meulenvelden: “Het klooster hebben wij eennieuw leven gegeven. De kloostertuin is omgevormdtot een groen, besloten park, waar bewoners in allerust kunnen verblijven. Er is veel groen, de Kerkstraatwordt een laan. De markthal staat er nu wat verlorenbij, maar krijgt een centrale plaats op de dorpsbrink.Er ontstaat iets nieuws, maar door het in te bedden in bestaande elementen, is het makkelijker te accepteren.”

Acceptatie is belangrijk, want mensen zijn huiverigvoor een zo ingrijpend plan als Meulenvelden. “Ikkan me goed voorstellen dat er verzet is tegen nieuw-bouw, zeker op inbreidingslocaties. In Didam bouwenwij woningen die werken voor de gebruiker. Wij luisteren naar de meningen van mensen en vindendaarbinnen ruimte voor vernieuwing. Het is een aan-pak waarmee ik wil bewijzen dat het ook anders kan.Voor mij is een plan dan ook niet geslaagd, wanneerik bij de opening lovende woorden te horen krijg.Geslaagd is een project pas als na een jaar of vijf ooktegenstanders zeggen ‘het was toch een goed idee’.”

De tijd is de beste toets voor kwaliteit. In de ontwerp-fase is kwaliteit voor de burger vaak moeilijk tebeoordelen. De welstandscommissie keurt wel eens

een ontwerp af omdat het te ‘retro’ is. KarelNieuwland: “Klopt. En je weet zeker dat burgers hethiermee niet eens zijn. Die discussie blijft. Een collegazei eens: ‘Wij architecten zijn allemaal gemarineerd inhet modernisme.’ Daarbij zien wij ons ook te vaak alskunstenaars met een eigen wereldvisie. In het uit-werken van die eigen visie moet je echter wel luisteren naar de mensen en respect hebben voor hunleefomgeving. In Enschede heb ik mijn visie op bouwen volledig kunnen botvieren. Met woningendie zich kenmerken door een maximale individualise-ring in plattegronden, materialen, gevels. Maatwerkvoor mensen en dat werkt prima. Dat was echter ineen vrije situatie, in het buitengebied. In de bebouw-de context is het realiseren van die visie complexer endus nog interessanter. De vraag is: hoe kun je eenbestaande structuur verbeteren.” Een voorbeeld vanhoe Karel Nieuwland daarin slaagt, is de oplossingvan het parkeerprobleem in Meulenvelden: “Wijmaken leefruimte van parkeerruimte door auto’s wegte stoppen onder de gebouwen. Meer nieuwegebouwen betekent dan meer onzichtbare parkeer-ruimte en zo verbeter je de openbare ruimte.”

Karel Nieuwland werkt graag in Didam. “Laris is eencorporatie die niet alleen naar het rendement kijkt bijhet ontwikkelen van een plan. Men kijkt vooruit. Wij streven samen naar een bouwkundige en archi-tectonische kwaliteit die duurzaam is en zich over 40 jaar nog bewijst. Wij bouwen iets dat mensen náons helpt op een goede manier te leven, in harmoniemet hun omgeving. Dat is niet eenvoudig, je moetanticiperen op problemen die er nu misschien nog

niet zijn, maar in de toekomst kunnen optreden. Bijonze historische steden werd vroeger ook ver vooruitgedacht, vanuit het aspect van onder andere de ver-dediging van de stad. Dit heeft deze steden tot op dedag van vandaag zo duurzaam gemaakt. Vooruitdenken is dus een noodzaak en niet alleen idealisme.Door te bouwen aan een duurzaam goede omgeving,verhoog je de waarde van je onroerend goed enbeperk je de beheerkosten. Geld dat je nu investeert,verdien je op termijn dubbel en dwars terug. Ook alsmaatschappij profiteren wij daarvan. Slecht door-dachte naoorlogse wijken leveren nu sociale proble-men op. Bouwen met visie, zoals wij hier doen, isonder de streep beter voor de samenleving en goed-koper voor ons allemaal.”

In de voorbereidingsfase van het Kwadrant

heeft Laris architecten uitgedaagd een eigen

invulling aan dit plan te geven. Karel

Nieuwland was onder de inzenders de archi-

tect die er direct uitsprong. Andere bureaus

richtten zich met name op vorm. Karel

Nieuwland wist zich te onderscheiden door

de visie achter zijn uitwerking. Het was de

basis voor een samenwerking die, met het

Kwadrant en nu ook Meulenvelden, vorm

geeft aan het hart van Didam.

5 S p a t i e j u n i 2 0 0 5

Karel NieuwlandArchitect op ooghoogte

Het klooster hebben wij een nieuw leven gegeven.

Karel Nieuwland


Al 28 jaar staat Didam een keer per

jaar op stelten. Het is een traditie

die steeds haar bestaansrecht moet

bewijzen. In het voorjaar zijn er

overal braderieën en stadsfeesten.

Wil je opvallen tussen al die

publiekstrekkers, dan moet je wel

wat nieuws kunnen bieden. Dat

lukt hier jaar na jaar bijzonder

goed. Het festijn bloeit als nooit

tevoren. 2005 belooft weer een

hoogtepunt te worden in deze

geschiedenis. Naast vaste succes-

nummers als steltlopen, braderie,

voorbij- paraderende koetsen en

muziekkorpsen benutten de orga-

nisatoren twee jubilea om het feest

dit jaar helemaal onvergetelijk te

maken.

Het is 25 jaar geleden dat koningin

Beatrix de troon besteeg. Didam is

een oranjegezinde plaats; onze

koninginnedagviering is ook zo’n

echt Didams volksfeest. Dan moet

je wat doen met dit koninklijke

jubileum. Er komt een Oranjetrein

met aan boord allerlei activiteiten

voor de jeugd. Die trein is nog niet

klaar en bovendien te lang voor

ons station. Door het dorp rijdt wel

een trein van koetsen. Wat zou

leuker zijn dan een koningin in al

die koetsen. Zo ontstond het idee

een kinderkoninginverkiezing te

organiseren. Meisjes in de basis-

schoolleeftijd uit heel Gelderland

kunnen meedingen naar die titel.

Voorwaarde is dat zij in hun feeste-

lijke jurk en met een fraai hoedje

op hun hoofd hun volk op een

gepaste ‘koninklijke’ manier kun-

nen toezwaaien.

De jury, belast met de verkiezing, is

zelf van koninklijken bloede. Terwijl

de heren schutterskoningen de ring

aan hun lans rijgen, verschijnen

hun echtgenotes in vol ornaat om

de aanstaande junior-koninginnen

te beoordelen. Daarbij worden zij

ondersteund door dé bekendste

Oranjefan en tevens onze minister

van feest, Johan Vlemminx. De

zegevierende koningin zal, met

veel van de andere troonpreten-

denten, een zegetocht maken door

Didam. Natuurlijk kiest zij daarvoor

haar eigen mooiste koets.

Dit jaar vieren wij bovendien 60

jaar vrijheid. 60 jaar geleden kwa-

men de geallieerde strijders over de

Tol ons dorp binnen. Een dag die

tijdens Didam op Stelten op bijzon-

dere wijze in herinnering wordt

gebracht. Over de historische route

rijden weer de voertuigen die de

ouderen nog zo goed kennen.

Jeeps, trucks, halftracks en natuur-

lijk ook de DUKW (later Duck

genaamd), het amfibievoertuig, dat

ook kan varen.

Dit vrijheidsjubileum vier je met

iedereen voor wie toen de vrijheid

begon. Met Nederlanders, geal-

lieerden en ook met de Duitsers.

Onze buren, die toen net als wij

bevrijd zijn van het ook voor hen

verschrikkelijke Nazi-regiem. In de

feestelijke optocht zijn een aantal

Duitse muziekkorpsen nadrukkelijk

aanwezig. Hun komst bewijst, dat

vrijheid een kostbaar bezit is; een

bezit dat je moet delen met ande-

ren om het nooit meer kwijt te

raken.

De legervoertuigen zijn natuurlijk

te bezichtigen, met enkele daarvan

zullen, indien mogelijk, enkele bij-

zondere (vaar-)tochten worden

georganiseerd.

De gehele dag heen zijn er diverse

andere activiteiten. De plaatselijke

ondernemers laten zich zien op de

braderie, in de markthal is er een

kunstmarkt en wie weet, is er weer

een bijzondere steltloopwedren. Er

is van alles te doen. Het program-

ma is bijna klaar. Het absolute

hoogtepunt staat al bij voorbaat

vast. Dat is het gezamenlijke optre-

den van de Didamse muziekvereni-

gingen en -koren. Samen voeren zij

een speciaal voor deze gelegenheid

geschreven mars uit. Een mega-

muziekuitvoering waarmee Didam

bewijst ook muzikaal een zeer bij-

zonder dorp te zijn.

Dit hoogtepunt is zeker geen slot-

akkoord. In het dorp gaat het fees-

ten door tot in de kleine uurtjes.

Didam op Stelten bruist als nooit

tevoren. Pas 28 jaar jong is deze

traditie in de bloei van haar leven.

Didam op Stelten

5 juni 2005

S p a t i e j u n i 2 0 0 57

Het leven is goed voor Gerard Lamers.

Gelukkig getrouwd, kinderen onder de

pannen, trotse grootvader, fysiek en finan-

cieel gezond. Hij heeft bovendien de tijd

aan zichzelf. Als Vutter in de bloei van zijn

leven heeft hij de tijd en energie om zich

druk te maken voor Didam. Hij is actief in

besturen en verenigingen. In twee daarvan

hanteert hij de voorzittershamer. “Ik mag

graag taken delegeren aan mensen die

beter de weg weten.” Waar het gaat over

Didam op Stelten is het dan ook steeds

“wij”. Paarden, muziek, sponsoring: het

loopt perfect dankzij specialisten die zich

met hart en ziel inzetten. Gerard is in het

team eerder de spelverdeler, de man van

de ideeën.

Didam opSteltenheeft watte vieren


S p a t i e j u n i 2 0 0 59

Akkoord met Apotheek DidamIn de ontwikkeling van het plan Meulenvelden speelt apotheker

Hemels een grote rol. Allereerst omdat iedereen het er wel

over eens is dat de apotheek een belangrijk onderdeel is van

het nieuwe Gezondheidscentrum Didam, een onderdeel van

het plan. Daarbij is de grond, waarop de huidige apotheek

staat, ingepland als bouwlocatie. Voor Laris en de heer

Hemels zijn de belangen groot. Het is niet voor niets dat de

onderhandelingen tijdrovend waren, Inmiddels is, mede

dankzij een drietal bemiddelaars onder leiding van burge-

meester Peters, een akkoord bereikt. Partijen zijn het eens

geworden over zowel de aankoop van het pand als de deelna-

me van apotheker Hemels aan het gezondheidscentrum.

Met het afsluiten van dit contract is een belangrijke hindernis

genomen. De verwachting is, dat dit voorjaar de bouwactiviteiten

gestart worden. Begin 2006 hoopt Laris te kunnen beginnen met de

bouw van het gezondheidscentrum. Over de vormgeving, bouw en

inrichting is op dit moment overleg gaande tussen de

stuurgroep van het gezondheidscentrum, architect

Karel Nieuwland, Laris en nu dus ook de heer

Hemels.

Kantoor Giesbeek geslotenMet ingang van 1 maart 2005 is het

kantoor van Laris in Giesbeek gesloten.

Er kwamen te weinig huurders in deze

voormalige Bingart-vestiging om het

voortbestaan van dit steunpunt te recht-

vaardigen. Steeds meer mensen kiezen

voor e-mail ([email protected]) of bellen met

0316-29 66 00. Entree Magazine blijft, zoals

gebruikelijk, verkrijgbaar bij: Supermarkt Spar in Giesbeek,

Bakkerij Ten Veen in Angerlo en bij kapsalon Judith in Lathum.

Woonservice voor Bingart-woningenDe bouwtechnische inventarisatie van de Laris-woningen in

Lathum, Angerlo en Giesbeek is vrijwel afgerond. Dat betekent

dat de huurders van deze woningen binnenkort kunnen toe tre-

den tot “Woonservice”; de klein-onderhoudsverzekering van

Laris.

N i e u w s

• woningbouw• utiliteitsbouw• burgerbouw

Voor kleinschalige nieuwbouw,

als ook voor uitbreiding of verbouwing

van uw woning

• renovatie• onderhoud• timmerfabriek• projectontwikkeling

Bouwonderneming De Veluwezoom bv

Parallelweg 7 Postbus 2 6940 BA Didam

Tel. 0316 - 221845 Fax 0316 - 227224

Internet: www.veluwezoomdidam.nl

E-mail: [email protected]

Bouwen op zeker

Bouwonderneming De Veluwezoom bv maakt deel uit van Koninklijke Volker Wessels Stevin nv.

ISO 9001 en VCA

GECERTIFIEERDBEDRIJF


Wanneer je dan een dergelijk prachtige wagen ziet rijden, vraag je jezelf toch een paar dingen af. Natuurlijk scoren de

wagenbouwers een paar goede punten. Wanneer je woont in dit dorp, mag je je zorgen maken over wat er allemaal op de

schop gaat. Ik woon ook in dit dorp en deel die zorg. Ik kan u verzekeren dat wij in onze afwegingen het belang van Didam

voorop stellen en wel degelijk respect hebben voor wat Didammers wensen en van ons vragen. Dat moeten wij misschien

duidelijker uitspreken. Jullie boden mij daarvoor, met jullie wagen, een prima kapstok. Conclusie: narren hebben altijd gelijk.

Jan Peters

S p a t i e j u n i 2 0 0 511

Opgebroken straten, een hele wijk gaat zo ongeveer

plat, het hotel is al weg: Didam verandert in een

bouwplaats. “Wordt de Julianawijk in originele staat

het enige, dat het gezicht van Diem bewaart?” Die

vraag staat op een meterhoog perkament dat door het

dorp rijdt. Het is carnaval en wagenbouwers maken

hier gebruik van om hun vrolijk verpakte kritiek te

geven op de ontwikkelingen in hun dorp.

“Heel Diem gaat op de schop, daarom gaan wij met de

shovel voorop.” Beste narren en narrinnen, jullie hebben

gelijk je zorgen te maken over wat er gebeurt. Het stuk tus-

sen Markthal en klooster is misschien niet het mooiste stuk

van ons dorp, het is wel het hart van Didam. Bekend terrein

voor iedereen, die hier woont. Wil je daar wat aan verande-

ren, dan moet je daar wel een goede reden voor hebben.

Gelukkig heeft een van de vele redenen voor dit plan ook een

plaatsje gekregen op de wagen. Inderdaad, er moeten wonin-

gen komen voor starters, zodat nar en narrin een passend

nestje kunnen vinden. En vlak daarbij ook woningen voor

ouderen, die graag in het centrum wonen en willen genieten

van het leven om hen heen.

Meulenvelden is dus zeker geen hobby van een ‘Jantje Laris’,

maar een project dat voorziet in een concrete behoefte en vol-

doet aan hoge eisen. Meulenvelden is daarbij vooral een nood-

zaak. Door gebrek aan passende woonruimte voor senioren en

starters stagneerde de doorstroming in Didam. Bij gebrek aan

beter bleven mensen wonen in hun, vaak te grote, huis.

Geen doorstroming heet een infarct. Een verschijnsel, dat deze

open-hart-chirurgie noodzakelijk maakt. Het mes gaat erin en

dat is geen prettig vooruitzicht. Maar wel voorwaarde om een

gezonde kern te blijven.

Huizen bouwen is echter alleen op het Monopoly bord een spel

en daar maakt het ook niet uit om je kapitaal te verliezen. In de

echte wereld is bouwen altijd een risico en een verantwoordelijk-

heid. Daar is het beheer van woningen een zaak voor professio-

nals die meedenken met hun huurders. En is geld schaars en een

verstandig beheer van middelen de basis voor ons voortbestaan.

In ons geval is daarbij het maken van winst geen doel.

De winst die Laris wil behalen is goed wonen voor iedereen.

Het gelijk van de narren


13 S p a t i e j u n i 2 0 0 5

Geen kaart, geen oriëntatiever-

mogen en dus prettig verdwaald.

Fietsen over een rustig weggetje,

een paar villa’s of oude boerderij-

en aan de linkerkant, rechts bos,

een speelterrein en daarachter

een steile helling. Fietsen aan de

kant, de bult op. We wandelen

voorbij aan een prachtig landhuis,

in de richting van open terrein.

Het blijkt een verzanding te zijn.

Iets verder een zandheuvel met

daarop de meest magnifieke klim-

boom die je je kunt voorstellen.

Kan de verleiding niet weerstaan.

Het uitzicht is adembenemend,

on-Nederlands leeg. In de stilte

en in de zon is het heerlijk om

weg te dromen.

Op een bord staat ’s-Heerenberg

aangegeven. Verdwalen duurt in

dit drukke land nooit lang. Twee

antieke trekkers staan op een ter-

reintje, moddervrij gepoetst te

genieten van een goed verzorgde

oude dag. Dit is paardenland.

Over de weg komt een aantal

koetsen aan. Een- en tweespan-

nen door elkaar op weg naar een

verzamelpunt. Een overdreven

grote wagen, met trailer, wacht

tot ze gepasseerd zijn. Tussen

koets en trekker past zo’n luxe

bak niet in het plaatje. Een foeile-

lijk en poenerig stinkding. Waar ik

trouwens wel graag een keer mee

door het veld zou crossen; daar

zijn ze immers voor gemaakt.

Op sommige punten lijkt de tijd

hier stil te hebben gestaan.

Achter het bejaardenhuis staart

een oudere dame naar de bijna

rimpelloze weerspiegeling van

Huis Bergh. Na een goedendag

raken wij met haar in gesprek.

Nee, ze is niet in ’s-Heerenberg

geboren, maar in het westen van

ons land. Altijd hard gewerkt, als

vrouw van de bakker. De kinde-

ren zijn uitgezworven over heel

de wereld. Hier wonen, zegt ze,

is iedere dag een zegen. Vanuit

haar kamer kijkt ze ook uit op

het kasteel. En de verzorging is

zo goed, dat ze de verzorgsters

liever niet lastig valt. Ze zijn toch

al druk genoeg.

De A18 doorsnijdt het land.

Een litteken dat onderstreept dat

hier vroeger de gemeentegrens

lag. Didam keek graag omhoog

naar het mooie Montferland, zo

dichtbij en zo anders. Bergh keek

uit over Didam, over industrieter-

reinen en winkelhart. Twee

gemeentes die op veel punten

verschillend zijn en elkaar juist

daarom zo goed aanvullen.

Een bestuurlijke fusie verandert

weinig aan het beeld. Bergh

houdt zijn eigen

karakter. Bossen

bedekken

de heuvels en in

dat groen ver-

scholen overal prachtige plaatsen

en plekjes.

Didammers steken graag de snel-

weg over. Op deze mooie lente-

dag overstemmen in het bos kin-

derstemmen het zingen van de

vogels. Boven aan de steile zand-

bult is de strijd ontbrand en kin-

deren rollen stoeiend naar bene-

den. Tussen de bomen is pa bezig

een tipi te maken van stamme-

tjes. Honden rennen over het

gras, de training is voorbij en de

eigenaren laten hun viervoeters

lekker uitrazen. Een spoorzoe-

kend kinderfeest volgt de sporen,

richting restaurant ’t Peeske. Het

bos ontvangt al die gasten

even gastvrij en geduldig.

Genietend van het leven, zich

verheugend op rustige regen-

morgens.

Op de rotonde rechts aanhouden,

dan links omhoog. In de laagste

versnelling trappen we zij aan

zij de heuvel op. Moet duidelijk

meer aan sport gaan doen.

Een beetje buiten adem valt het

gesprek stil. Heerlijk gedachteloos

luisteren naar de wind in de

bomen en het tikken van de

trapper tegen de kettingkast.

De lange laan strekt zich uit in de

lentezon, het blad is pril-groen en

het bouwland nog praktisch kaal.

Niets is zo mooi als die eerste

zonnige lentedag.

MontferlandOp de fiets door


Hier hebben de graven Van den

Bergh gewandeld. Door de

zalen, via de wenteltrap

omhoog, om vanuit de verdedi-

gingstoren uit te kijken over

hun bezittingen. Ongetwijfeld

zal de huidige pracht te danken

zijn aan kostbare restauraties,

maar die hebben niets veran-

derd aan de sfeer die hier

heerst. De gracht, de verdedi-

gingswal, al die middeleeuwse

kunst: een bezoek is een reis in

de tijd. Op het terras van de

theeschenkerij hebben we het

grote genieten bekroond.

Wanneer de gemeente nu nog

alle gemotoriseerde verkeer

weert uit de kern is de illusie

echt compleet.

Terug naar huis, richting

Zeddam. Even in de verleiding

om hier in een restaurant te

gaan eten, maar het vlees is

thuis al uitgelegd en als echte

Hollanders zijn we te zuinig om

dat overstuur te laten gaan.

Boven op de bult het uitzicht

dat misschien wel mijn oudste

herinnering is. Wij kwamen hier

veel met pa en ma. Als blagen

noemden wij het ‘Moffenland’,

zonder bijbedoelingen overi-

gens, we wisten gewoon niet

beter. Uitwaaiend gaat het de

heuvel af, over de snelweg,

richting Diem.

S p a t i e j u n i 2 0 0 5

De naam ’t Peeske is een afgeleide

van het Latijnse pascuum. Dat bete-

kent bron of vochtige plek. Die

naam maakt deze uitspanning op dit

moment meer dan waar.

Het bronwater stuwt het

waterniveau in de kar-

pervijvers omhoog.

Het water stroomt via

een waterval naar een

lager niveau. De vijver

daar wordt in bedwang

gehouden door een dijkje,

zodat de natuurcamping droog blijft.

Helaas hebben wat bosbewoners de

dijk ondergraven en wat rest is

inderdaad een heel grote natte plek.

Een klein ongemak temidden van

een groot genoegen. Rond bosres-

taurant ’t Peeske krijgen flora en

fauna de ruimte. De mens is een

gast die mag genieten van wat de

vrijgevige natuur te bieden heeft.

Wandelaars, hardlopers, ruiters:

zomer en winter vinden zij de weg

naar het Bergherbos. De gronden

zijn in beheer bij de Vereniging

Natuurmonumenten en ’t Peeske

is opgenomen in de Natuurwijzer,

een gids met 60 van de mooiste

wandelroutes.

George en Joany Groenbos beheren

het restaurant. “Dit was vroeger een

watermolen, later een boordenwas-

serij (vroeger hadden overhemden

opknoopboordjes, die apart werden

gewassen) en een badhuis. Sinds

1924 is hier horeca. Wanneer

ik goed tel, ben ik op dit

moment de vierde uit-

bater.”

Wat opvalt, is dat er

op verschillende ma-

nieren is rekening gehou-

den met de natuur en de uit-

straling van de omgeving. Bouw-

kundig is er bijvoorbeeld vaak geko-

zen voor onbehandeld cederhout,

zonnestroom zorgt voor praktisch

alle energie en er is een ventilatie-

systeem dat werkt op basis van

aardwarmte. Ook het horeca-aan-

bod heeft natuurlijke trekjes.

“Klopt wel. De biologische koffie

wordt geserveerd in een kannetje.

Zuivelproducten, wijnen, heerlijk

brood, allemaal biologisch. Aan de

andere kant hebben wij ook gewoon

de frisdranken en verpakt ijs, wij zijn

niet echt streng in de leer.”

Dat laatste is wel zo prettig, mede

daardoor zijn de prijzen hier even

aangenaam als de omgeving.

´t Peeske ontvangt veel gasten.

Voor koffie en gebak na een

wandeling of een barbecue op

het terras. Daarnaast zijn er allerlei

bijzondere evenementen. Zomer en

winter zijn er (avond) wandelingen,

voor de kinderen zijn er spannende

speurtochten en heksenfeestjes en

steeds meer mensen ontdekken

deze locatie voor feesten en partijen.

En er is altijd wel wat bijzonders te

beleven. Zoals deze zomer muziek

op het water, muziekuitvoeringen

vanaf een vlonder op de vijver.

Soep naar keuze

Pannenkoek met bijlage

Kinderijs

Montferlandprijs € 4.50

Geldig tot en met juli 2005

Ontspannen en genieten bij ’t Peeske

TtÇu|xw|ÇzáuÉÇ

✁ K

nip

uit

lang

s de

stip

pelli

jn

^tuÉâàxÜÅxÇâ


Tijdreizen. Zittend in het gras, staren naar het water met daarin het rimpelende kasteel. Ooit hebben hier metse-

laars, meesters in hun vak en lid van een trots gilde, geluisterd naar de opdrachten van hun adellijke

bouwheer. Onder hun hand verrees op de berg, tussen de steigers, het kasteel van de heer.

Een veste, met trotse muren achter brede slotgracht. Het was een bewijs van macht en rijkdom.

De stenen, die nu de tijd trotseren, zijn ooit gebakken in primitieve steenovens. Zo kostbaar, dat alleen

de adel en enkele grote boeren of rijke handelaren zich een stenen huis van enig aanzien konden veroor-

loven. De heer van de berg moet dus een allemachtig rijk man zijn geweest. Maar de machtige heer

is bijna vergeten; het werk van stenenbakker en metselaar niet. Ergens heb ik het gevoel dat daar een

les uit getrokken zou moeten worden. Maar mijmerend, ben ik daar nu even te lui voor.


19

Het is een veel omvattende transactie. Er spe-

len een aantal praktische problemen, zoals het

reinigen van vervuilde grond onder een auto-

bedrijf. En een van de verkochte gebouwen is

als garage nu nog in gebruik bij de brandweer.

Het zijn ‘open eind’ -zaken, waarbij op basis

van schattingen afspraken gemaakt zijn.

Regelingen die zeker van invloed zijn op de

prijs. Belangrijker voor de prijsbepaling was

echter het belang dat de toenmalige raad

toekende aan het realiseren van meer wonin-

gen voor starters en ouderen. In de drie kernen

stagneerde de doorstroming en starters

maakten onvoldoende kans op een passende

woning. De voorzieningen voor senioren

waren niet afgestemd op de vraag en zeker

niet op de demografische ontwikkeling.

Met Laris zijn harde afspraken gemaakt hoe,

door deze transactie, deze problemen concreet

kunnen worden aangepakt. Laris verplicht zich

bijvoorbeeld dat 80% van de hier te bouwen

wooneenheden vallen in de sociale sector.

Betaalbare woningen voor starters en senioren

zijn natuurlijk prachtig voor alle mensen die

hier op wachten. Commercieel gezien zijn dit

niet de aantrekkelijkste projecten; een bouwer

zal hier niet uit de kosten komen. De gemeente

verkocht daarom enkele percelen onder de

marktwaarde, om zo het totale project haal-

baar te maken.

De reacties op deze ‘deal’ zijn nogal verschil-

lend. Naast de nodige felicitaties zijn er ook

zeer kritische geluiden. De een prijst de raad,

die zijn verantwoording neemt. De ander

verfoeit de politici, die beter hadden verkocht

aan de hoogste bieder om zo de belastingdruk

voor de burger wat te verlichten.

Onafhankel i jk en doelgerichtAnja van Norel was als wethouder van de

gemeente Angerlo mede-verantwoordelijk voor

dit besluit. Als verantwoordelijk wethouder

voor de gemeente Zevenaar is zij opnieuw een

sleutelfiguur tussen gemeente en woning-

bouwcorporaties.”Dit is een prachtige

gemeente met een zeer gevarieerd woning-

aanbod. Als bestuur herken je vroegtijdig

wanneer het aanbod niet meer aansluit bij

18

de vraag. Zoals nu. De samenstelling van de

bevolking verandert. De vergrijzing speelt ook

hier een rol. Wij willen ruimte maken voor

starters, want dat is van groot belang voor

de economische groei en leefbaarheid in

Zevenaar en de Zevenaarse kernen.”

Dat betekent niet dat de gemeente zelf bouw-

plannen maakt: “Nee, het initiatief ligt vrijwel

altijd bij anderen. In het geval van de woon-

en zorg voorzieningen in Angerlo was dat

Diafaan. Zij maken plannen en onderzoeken of

ze haalbaar zijn. Dat doen zij in samenwerking

met partners als de woningbouwcorporaties.

Wij toetsen de plannen aan onze eigen visie,

kijken of er voldoende basis is. Maar in de

ontwikkeling maken wij graag gebruik van de

expertise van specialisten als Diafaan en Laris.”

A f w e g i n g e nMevrouw Van Norel spreekt geen voorkeur uit,

als het gaat om bouwpartners; commerciëlen

en corporaties zijn haar even lief. “Het gaat mij

erom, dat er voldaan wordt aan de behoefte

van onze burgers. Corporaties krijgen dus niet

per definitie voorrang bij de uitgifte van gron-

den. Wij zoeken wel steeds naar een goede

balans. Wanneer je qua prijs het onderste uit

de kan wilt halen, betekent dat bij projecten in

de sociale sector dat je gaat inleveren op de

kwaliteit van de woning. Als gemeente zul je

met regelmaat investeren in de kwaliteit van

de leefomgeving. In Angerlo zie je, hoe wij

onze visie realiseren door een goede balans

te zoeken tussen opbrengst onroerend goed

en investering in de woonomgeving van je

burgers.”

Kritische geluiden zullen er altijd wel zijn. Zeker

wanneer bepaalde onderdelen uit een overeen-

komst gelicht worden. De vraag of een finan-

cieel voordeel voor alle burgers opweegt tegen

het belang van goed wonen voor een beperk-

ter aantal woningzoekenden, is een discussie

die het waard is gevoerd te worden. Mevrouw

Van Norel heeft daarin “geen kant en klare

antwoorden, wel verdedigbare oplossingen.”

De bouwstrategie vaneen gemeentebestuur

Testcase ‘Angerlo’. Kort voor de gemeente Angerlo deel ging uitmaken van de fusiege-

meente Zevenaar is een aantal belangrijke besluiten genomen door de Angerlose raad.

Een van de meest besproken besluiten is de verkoop van gronden en gebouwen aan Laris

Wonen & diensten.

Anja van Norel

S p a t i e j u n i 2 0 0 5

A c h t e r g r o n d e n

Anja van Norel


INSTALLATEUR VAN O.A: - ELEKTRA: LICHT- EN KRACHT-

BEVEILIGING - MECHANISCHE VENTILATIE - DATA - CAI -

BRANDMELDVOORZIENINGEN - NOODVERLICHTING -

CENTRAALSTOFZUIGERSYSTEEM

Majoraan 7a 6942 SB Didam Tel: 0316-226599 Fax: 0316-226654

ALTIJD VOOROP INTECHNIEK

ALTIJD VOOROP INTECHNIEK

Lockhorststraat 22

6942 AD Didam

Tel. 0316 22 75 28

Fax. 0316 22 05 90

Goed in de verf...


T r e n d s T r e n d s

Hens WolfKleur in design

22

Het nadenken over een tuinontwerp begint altijd bin-

nen. Aan het interieur herken je al snel de smaak van

de bewoner en ook de levensstijl. Zijn er veel details

of is alles ruim gehouden? Die voorkeur en stijl moe-

ten ook terugkomen in de tuin. Ik ga ook altijd even

in keuken of kamer op een stoel zitten en kijk wat ik

buiten zie. Op die manier zie je kansen op mooie

doorkijkjes van binnenuit, die je kunt benutten.

Of juist minder mooie elementen, zoals blinde muren

of een dakkapel, die je uit het zicht wilt houden. Je

maakt in je hoofd een fotootje, zoals het er uit zou

moeten gaan zien.

In de tuin hou ik daar rekening mee. Je zorgt er bij-

voorbeeld voor dat er goed zicht is op de spelende

kinderen. Met een pergola op de goede plek ’retou-

cheer’ je die lelijke lichtreclame uit het beeld. Ook

heel praktisch; de planten die in het late najaar, win-

ter en voorjaar bloeien, staan dicht bij de ramen. Dat

geldt ook voor vogeldrinkbakken en waterpartijen.

Zo kijk je ook in donkere dagen uit op een prachtig

stukje natuur.

Wat ik probeer te vermijden is, dat je vanuit je terras-

deur tegen de rugleuningen van het tuinmeubilair aan-

kijkt. Stoelen en tafels staan beter voor een blinde muur.

De laatste jaren probeer ik de grenzen tussen binnen

en buiten, tussen huis en tuin en ook tussen tuin en

het omgevingsgroen zo ‘zacht’ mogelijk te maken.

Dat kan door het parket van binnen door te laten

lopen in het hout en de kleur van de vlonders buiten.

Hetzelfde geldt voor

tegels: het is heel

goed mogelijk om

buitenmateriaal te

vinden dat qua

kleur en formaat

aansluit. Staan er

buiten de tuin fruit-

bomen, is er een parkachtig landschap of struikge-

was, dan kun je die natuurlijke elementen in je tuin

en je woonomgeving opnemen.

Door de scheidslijnen te laten vervagen, krijgt de

natuur een grotere rol in je woon- en werkomgeving.

Dat is belangrijk voor welzijn en gezondheid. In het

Kwadrant en Meulenvelden wordt dat in de praktijk

gebracht. Het is een model dat je graag zou verplaat-

sen naar de vervuilde en verstikte steden. Didam mag

nu al gelden als een goed voorbeeld voor de groene

stad van de toekomst.

Dat was een kreet die steeds terug kwam in die

Robijn-reclame en het klonk altijd wat overdreven.

Maar kleuren hebben een grote invloed op hoe wij

onze omgeving beleven en iedere kleur heeft een

eigen gevoelswaarde. Het effect van rustgevende

groene misschien mathematische zwart-witpatro-

nen of anders het effect van een oranje bank voor

een oranje muur is echter moeilijk uit te leggen, dat

moet je beleven. Binnenkijken bij de buren mag,

maar een bezoek aan de showrooms maakt meer

duidelijk. Het is de beste en snelste manier om wat

te leren van professionele interieurdesigners. Kleur

is sfeerbepalend en een herhaling van kleur, bij-

voorbeeld in woonaccessoires, zorgt voor een ver-

bindend element in het vertrek. Door op die basis

te variëren met specifieke kleurcombinaties geef je

je interieur een persoonlijk accent; een basisprinci-

pe waarop je eindeloos kunt variëren. Wanneer de

grote meubels neutraal van kleur zijn, is verande-

ring nog makkelijker. Met kleinere meubels, gordij-

nen of woonaccessoires is een andere kleur creëer

je snel een nieuwe sfeer. Er is meer te doen met

kleur. Voor advies en ideeën kunt u altijd terecht bij

de meubelvakhandel en de interieurspecialist.

Van binnen naar bui ten

Inspi rerende k leuren

Geen k leur zonder l i cht

Nico WissingKleur in de tuin

Kleur ontstaat in licht. In licht zitten

alle kleuren. Een spectrum dat zicht-

baar wordt door licht te breken, zoals

in een regenboog. Haal je licht weg,

dan vervagen de kleuren. Het zijn de

simpele basisregels die je toepast om

kleuren goed te laten uitkomen en om

kleur en licht goed op elkaar af te

stemmen in een

interieur.

In de praktijk is

dat goed uit te

leggen. Als je

sprekende kleu-

ren op een wand

gebruikt, moet je zorgen dat het de

wanden zijn waar het licht op valt, dus

tegenover de raampartijen. Wanneer je

tegen het licht in kijkt, lijken de buiten-

wanden donkerder. Door deze wanden

verschillende tinten lichter te maken,

krijg je een goed evenwicht. Gebruik je

zware kleuren, dan maak je de ruimte

kleiner, lichte tinten geven ruimte.

Het zijn duidelijke regels die wij toe-

passen in ieder lichtplan.

Met licht maak je sfeer in een ruimte.

Daarvoor nog een paar vaste uitgangs-

punten. Door donkere hoeken extra uit

te lichten met directe of indirecte ver-

lichting wordt een vertrek groter; een

ruimte krijgt meer diepte en volume.

Door zacht licht te gebruiken kunnen

kleuren gevoelsmatig warmer over-

komen en kan een ruimte sfeervoller

aandoen.

Laat licht nooit te vlak langs wanden

of gordijnen schijnen.

De lichtspreiding is niet optimaal en

als deze lichtbron niet gedimd kan

worden, geeft dit strijklicht al snel een

kil gevoel. Veel van deze regels zullen

u al bekend zijn. Samen zijn zij een

prima handvat om met kleur en licht

dat effect te bereiken dat u voor

ogen staat.

Hans HansenInterieur


25 S p a t i e j u n i 2 0 0 5

Twee DVC-elftallen spelen tegen elkaar; een team met het shirt

verkeerd om. Het is voor de gewone competitie, maar beide elftal-

len bestaan bijna geheel uit meisjes. Op het hoofdveld speelt een

D-team. De jonge DVC-dames houden hun mannelijke opponen-

ten goed in bedwang. Mijn dochter van 11 vindt het allemaal

prachtig. “Meiden zijn stoer” zegt ze als er een goal valt aan

de goede zijde. Volgens Frans Peters is het inderdaad zo, dat de

meiden zich goed staande houden. “Er zijn meisjes die tot in

de A-elftallen meevoetballen met de jongens. Wanneer ze de

ambitie en het talent hebben, kan dat. Het is zeker goed voor

hun ontwikkeling.”

Frans is keeperstrainer voor de nationale dameselftallen onder de

19. Hij is daarvoor gescout bij DVC. “Als trainer richt ik me juist

ook op het coachen van achter uit.” Klinkt professioneel, maar

meidenvoetbal, dat kun je toch niet serieus nemen? “Jongens en

meisjes die wat willen bereiken in deze sport moeten er veel voor

doen. Ook de meiden die ik train komen een keer per week samen;

vanuit Noord-Groningen of Zuid-Limburg. Zij trainen hard en willen

de top bereiken. Maar bij die meiden gaat het puur om de sport.

Een enkele uitzondering daargelaten zal geen vrouw geld verdie-

nen als voetballer. De jongens, die in de nationale jeugdteams

voetballen, zullen waarschijnlijk de kost gaan verdienen

in hun sport. Ik denk dat je daarom alleen al deze sporters heel

serieus moet nemen.”

Het lijkt er hier op, dat dames in opkomst is. “Bij ons klopt dat.

Vanaf de mini’s is er een goede doorstroom van meiden.

Tot en met de senioren hebben wij diverse damesteams. Een paar

jaar geleden was dat nog anders. Ik denk dat onze groeiende

populariteit vooral te danken is aan voetbalsters die vriendinnen

meenemen. Zijn er meer meiden en kun je een echt meidenteam

formeren, dan groeit het bijna vanzelf verder aan.”

DVC’26 is verschrikkelijk blij met die ontwikkeling. Hoewel: “Wij

hebben weinig kleedruimte. Kijk om je heen, wat er op zaterdag-

ochtend aan de hand is en je weet dat verschillende teams gebruik

moeten maken van één ruimte. Je kunt echter geen jongens- en

meidenteams mixen. Alleen daarom is het dringend noodzakelijk

om bij te bouwen. De ruimte is er, zoals je ziet zijn er ook nu al

tientallen vrijwilligers actief, dus ik denk dat wij zo’n gebouw ook

zeer voordelig kunnen bouwen. Ik hoop dus dat de gemeente haar

mening verandert en onze plannen ondersteunt.”

Voorbij de tribunes, op de verste velden, trainen de mini’s. Een

hartenbrekertje met blond staartje schoffelt een jongetje onderuit

en heeft vrij baan naar de goal. Het is waarschijnlijk de goede, want

het hesjes-team juicht. “Jongens en meisjes voetballen door elkaar.

Het verschil dat wij maken, ervaren zij niet. Kijk ook maar bij de

oudere teams; ze gaan er vol in.” De trainer dirigeert zijn spelertjes

naar de kleedkamer. Zij ruimen de speelattributen keurig op.

Teamsporten vormen het karakter.

Op dit veld is echter praktisch geen grassprietje meer te herkennen.

“Wij hebben hier een prachtige accommodatie. Op dit moment

hebben wij rond de 1050 voetballers die daarvan gebruik maken.

Gezien de intensiteit waarmee deze velden belast worden, zou het

goed zijn, wanneer wij een kunstgras trainingsveld zouden mogen

aanleggen.” Er is een DVC-wensenlijstje neergelegd bij de gemeen-

te. Het bestuur zal een club die zo actief is voor de Didamse

gemeenschap graag ondersteunen. Maar geld is een schaars goed

bij een beknibbelende overheid.

Frans Peters spaart vrije dagen, voor als hij met de jeugdteams naar

toernooien gaat. De teams worden ondersteund met een complete

staf, inclusief fysiotherapeut. De dames onder de 19 hadden een

goede kans zich te plaatsen voor het Europese Kampioenschap, dat

van 21 t/m 31 juli in Hongarije gehouden wordt. In een toernooi,

gespeeld in eigen land en tegen opponenten uit Finland,

Griekenland en Wales bleken de Scandinavische meiden te sterk.

Jammer, maar de volgende lichting komt eraan, misschien dit keer

met meiden uit Didam.

Zaterdagochtend. De parkeerplaats is vol, auto’s

staan in de berm. De cementmolen draait een krui-

wagen beton vol. Vrijwilligers zijn druk bezig de

entree aan te passen. In de commissiekamer worden

de tafels gericht om de volgende groep fluiters en

andere gasten te ontvangen. Het is overal een drukte

van belang. DVC ’26 is duidelijk een bloeiende en

actieve vereniging. Wat echter vooral opvalt, is dat

op dit moment meer meisjes dan jongens op het

veld staan. Damesvoetbal is populair in Didam.

Meiden zijn stoer

Frans Peters

24


Het is een gewone werkdag. Op de

parkeerplaats voor het gezondheids-

centrum is het zoeken naar een plekje.

Binnen de dagelijkse drukte in de

wachtkamers. Een plattegrond wijst de

weg naar huisarts, fysiotherapie, maat-

schappelijk werk, jeugdgezondheidszorg,

dietetiek, diabetesverpleegkundige,

logopedie, cesartherapie, psychologie,

SPV, tandarts, voetverzorging, podo-

therapie, huis- en oedeemtherapie,

verloskunde, vluchtelingenwerk en alle

andere disciplines in dit zorgverlener-

netwerk. Het circa 25 jaar oude

gebouw is goed bezet. Mevrouw

Brouwer-van Pernis coördineert de

activiteiten in het centrum. “Het is een

prima plekje hier. Het gebouw voldoet

echter niet meer helemaal aan de

eisen. We zitten een beetje te krap in

ons jasje. De fysiotherapie wil uitbrei-

den en dat kan niet.”

In de afgelopen jaren is het gebouw

met enige verbouwingen uitgebreid

en er lagen al nieuwe plannen om de

beschikbare ruimte verder op te

rekken. Maar dan komt het plan

Meulenvelden en het aanbod om te

verhuizen naar een nieuw te bouwen

gezondheidscentrum. De kans om in

een klap alle wensen te verwerkelijken

én … kostenneutraal. Toch is niet

iedereen direct enthousiast. “Wij zijn

gehecht aan dit gebouw. Het heeft uit-

straling, sfeer en is op drie minuten

loopafstand van Meulenvelden. Zou

dit centrum aan alle eisen voldoen, dan

zouden wij niet verhuizen.” Wanneer

de sfeer meeverhuist, zijn er heel veel

zaken te winnen: “Geluidsoverlast is

een probleem, ruimten beantwoorden

niet aan de eisen, er is plaatsgebrek, de

hoogte is soms onvoldoende. In en

vanuit het centrum werken 85 men-

sen, tel je daarbij alle mensen die hier

komen voor onderzoek of behande-

ling, dan heb je al snel een echt par-

keerprobleem. Met verbouwingen kun

je die problemen lang niet allemaal

oplossen. Wij zouden hier ons dien-

stenpakket graag verder uitbreiden.

Bijvoorbeeld met een ergotherapeut.

En een samenwerking met de apothe-

ker is van nog groter belang. Een ver-

dergaande samenwerking is in dit

gebouw niet realiseerbaar. In het nieu-

we gebouw is daar direct ruimte voor

te maken. Een aandachtspunt bij de

nieuwbouw is de parkeergelegenheid.

Bij het huidige centrum zijn op dit

moment dagelijks parkeerproblemen. `

Een verhuizing heeft voordelen die

heel goed passen bij de huidige ont-

wikkelingen in de gezondheidszorg.

Er is weinig geld, dus de zorg moet

efficiënter. De zorgverzekeraars zijn

steeds meer kritische inkopers.

Automatisering is een belangrijk instru-

ment om de kosten te drukken. De

recente discussie over de problemen bij

de medicijnverstrekking onderstreept

weer eens dat intensief contact nood-

zakelijk is voor zorgverleners.

Mevrouw Brouwer-van Pernis: “Gezien

die ontwikkelingen in de eerste lijns

gezondheidszorg is dit een goed

moment om in de financieringsproce-

dure om te starten met nieuwbouw.

De kans om als ‘jong ondernemer’ in

de gezondheidszorg de faciliteiten en

financiering goed op de rit te krijgen.

Met betere faciliteiten kun je het werk

van de behandelaars efficiënter onder-

steunen. Het delen van een facilitaire

infrastructuur is een mogelijkheid om

de kosten te drukken, zonder dat dit

ten koste gaat van de dienstverle-

ning.”

Alle gebruikers van het gezondheids-

centrum zijn betrokken bij de voorbe-

reiding op de verhuizing. `Er is een

stuurgroep samengesteld, die belast is

met het opstellen van het eisenpakket

voor de nieuwe behuizing. Daaronder

functioneren projectgroepen, die

bepaalde zaken verder uitdiepen. Er is

overleg met de architect. In dat overleg

laten wij ons adviseren door onaf-

hankelijke deskundigen. In deze werk-

groepen kunnen onze zorgverleners

zelf sturen en zelf bepalen. Zij denken

mee, behouden het goede en blijven

enthousiast. Hun betrokkenheid bij de

invulling garandeert ook betrokkenheid

bij resultaat. Zo hopen wij ook de sfeer

die hier heerst mee te verhuizen.

Geld is schaars in de zorg.

Mevrouw Brouwer-van Pernis

komt uit de automatisering, in de

tijd dat de bomen daar nog tot in

de wolken groeiden. “Ik kom uit

de ICT, een mannenwereld van

opties en veel verdienen. Vertaald

naar het bedrijfsleven moet je hier

flink inleveren. Hier werk je aan

zorg, een algemeen belang.

Betrokkenheid, engagement en

creativiteit zijn belangrijk om met

weinig middelen toch positieve

zaken te realiseren.”

De goede onderlinge band en het

enthousiast zijn voor haar bijzon-

der belangrijk: “Ondernemer in

de zorg is een nieuwe en een

boeiende wereld. Je moet willen

pionieren in de eerste lijn. Alles is

steeds in ontwikkeling en aan het

begin van een jaar, zelfs aan het

begin van de dag, weet je niet

wat je te wachten staat.”

27 S p a t i e j u n i 2 0 0 5

Het ligt letterlijk in de schaduw van de kerk. Voor een grote parkeerplaats,

achter het park. Wie door de deur van het stervormige gebouw naar binnen

komt, vallen twee zaken op. Vanuit het felle winterlicht is het even wennen

aan de schemer. En rondom is er leven, de gedempte geluiden van wacht-,

spreek- en behandelkamers. Dit levendige geroezemoes is gezellig en

tekenend voor de sfeer die mevrouw Brouwer-Van Pernis mee wil verhuizen

naar het nieuwe Gezondheidscentrum.

Gezondheidscentrum Didam verhuist Wij redden

ons wel!

Louise Brouwer-van Pernis


P r o b l e e m :De tuin van de buren is een wildernis. Brandnetels, dis-

tels, noem maar op. Onkruid dat uitzaait en mijn tuin

verpest. Wat kan ik daaraan doen?

In principe eerst aankaarten bij de buurman. Als die

niets onderneemt, kan de corporatie hem wijzen op de

verplichting uit de huurovereenkomst om de woning en

tuin 'als een goed huisvader te bewonen'. Wanneer dit

nog niet voldoende blijkt te zijn, kan de bewoner door

Laris in gebreke worden gesteld. Daarbij wordt aan-

gegeven, dat het noodzakelijke onderhoud door Laris

en op kosten van de bewoner wordt uitgevoerd. Daarna

volgt meestal nog een termijn van twee weken waarin

de bewoner het alsnog zelf kan oplossen. Uiteindelijk

doet Laris het tuinonderhoud en legt de kosten bij de

huurder neer.

A m b i t i e :Ik wil mijn huurwoning ingrijpend verbeteren. Een

verbouwing die in de papieren loopt. Een aannemer

heeft een offerte van € 50.000,- uitgebracht.

Geen probleem, maar ik wil natuurlijk wel een redelijke

vergoeding als ik vertrek.

Laris is over het algemeen bereid mee te werken aan

verzoeken om de woning te verbeteren/aan te passen.

Dit gaat dan volgens het beleid van de Zelf Aange-

brachte Voorzieningen (ZAV). Dat houdt in dat Laris

vooraf schriftelijk aangeeft wat de voorwaarden zijn

(onder andere van technische/bouwkundige en instal-

latietechnische aard). Op basis daarvan kan de bewo-

ner een schriftelijk verzoek indienen, met daarbij teke-

ningen, bouwvergunning etc. Wanneer Laris akkoord

is, volgt de schriftelijk toestemming. Daarbij worden de

bedragen en de termijn vastlegd waarbinnen de bewo-

ner gecompenseerd wordt voor zijn investering.

Voorwaarde is dan wel dat de aanpassing in de woning

blijft zitten, volgens de voorwaarden is uitgevoerd en

in goede staat wordt opgeleverd. Voor ZAV-aanpassin-

gen geldt een gelimiteerde afschrijftermijn en een

beperkte vergoeding. Dit voorbeeld is bijzonder.

Het gaat om een dusdanige aanpassing dat je je zou

moeten afvragen of je daarmee de woning niet totaal

wijzigt. In dit voorbeeld zal de toestemming onthouden

worden, omdat Laris de investering nooit via een nieu-

we verhuring zou kunnen verrekenen in de huur.

De woning wordt gewoon te duur voor onze huurders.

Deze bewoner kan beter een meer passende woning

zoeken of een woning kopen.

K a n s :Ik ben alleenstaand en hulpbehoevend. Mijn onlangs

gescheiden dochter woont weer thuis. Zij kan mij helpen

en heeft een woonruimte. Ik wil haar bijschrijven in de

huurovereenkomst. Dan heeft zij tenminste recht op

deze woning als ik hier niet meer kan blijven wonen.

Over dit soort vraagstukken zijn al de nodige rechter-

lijke uitspraken gedaan. Het komt er op neer dat de

rechter er van uitgaat dat de relatie tussen ouders

en hun kinderen eindig is. Dat houdt in dat kinderen

worden geacht om uit te vliegen en op zichzelf te gaan

wonen. In het voorbeeld betekent dat voor de dochter

dat zij niet als medehuurder kan worden bijgeschreven

op de huurovereenkomst. Wanneer de ouder de huur-

overeenkomst beëindigt (door vertrek naar een andere

woning of door overlijden) zal de woning dan ook (met

inachtneming van een redelijke termijn van enkele

maanden) moeten worden opgeleverd.

Er is een uitzondering. Wanneer een kind tot zijn 35ste

verjaardag steeds bij de ouders heeft in gewoond, gaat

deze regel niet op; in dat geval is het mogelijk om het

kind bij te schrijven als medehuurder (met alle daaruit

voortvloeiende rechten en plichten).

28

Over Tokkies en andere probleem gevallen

Vraag: tuin a ls parkeerplaatsBewoner: Ik hou niet van tuinieren.

Ik zou graag van mijn tuin een eigen parkeer-

plaats maken. Het kan, ik hoef alleen maar de

stoep over. Mag dat?

Corporatie: Er is regelmatig wat te doen over

de manier waarop mensen gebruik maken

van hun tuin. In dit geval mag het niet van

de politie, je mag niet over de stoep rijden.

Wij hebben misschien wel bezwaren, maar

zullen er geen halszaak van maken. Zeker

niet wanneer de buurt hier geen problemen

mee heeft. Zijn daar wel bezwaren, dan

zullen wij proberen te bemiddelen. Echte

dwang ligt heel moeilijk, wij hebben geen

machtsmiddelen.

Vraag: voorrang voor star tersWoningzoekende: Waarom krijgen starters

uit ons eigen dorp geen voorrang? Laris is

toch een woningbouwcorporatie van en voor

deze gemeente?

Corporatie: Er is een regeling binnen het

KAN-gebied om de woningen voor elkaar

toegankelijk te maken. De lokale politiek

mag binnen de regels van de Huisvestings-

wet, personen uit eigen bevolking voorrang

geven. Dat is wel eens gebeurd. De vraag

blijft of dit wenselijk en/of nuttig is. Zo’n

85% van de toewijzingen zijn al voor men-

sen uit ons dorp of uit de Liemerse regio.

Dat is een natuurlijke selectie. Wanneer wij

hier de deur dichtgooien, dan kan dat elders

ook gebeuren. Wat moet een dorpsgenoot

die wil verhuizen dan doen? Een grotere hui-

zenmarkt blijkt voordeliger voor iedereen.

Bovendien draagt die aanwas van buiten bij

aan de levensvatbaarheid van onze dorpen.

Didam vergrijst, mensen verhuizen naar

seniorenwoningen. Door de vrijkomende

woningen te reserveren voor Didammers,

sluit je ook voor een deel de deur voor ver-

jonging. Er is niet voldoende vraag uit de

eigen bevolking en jonge gezinnen zijn wel

nodig voor het in stand houden van scholen,

verenigingen enzovoorts.

Vraag: plaats in MeulenveldenBelangstellende: Met vier kinderen en een

gewoon inkomen bouw je geen geweldig

pensioen op. Nu zijn wij wezen kijken bij de

voorlichtingsbijeenkomst over Meulenvelden.

Zijn appartementen daar voor ons ook

betaalbaar?

Corporatie: Zeker. Betaalbaar wonen is voor

ons een belangrijk doel. Ook de gemeente-

lijke overheid heeft eisen gesteld. De meeste

woningen, ongeveer 85%, zullen betaalbaar

zijn en binnen de huidige huursubsidiegren-

zen vallen.

V r e e s : b o u w o v e r l a s tBewoner: Wij zijn blij dat onze woningen

gerenoveerd worden, maar zien wel op tegen

al die bouwvakkers over de vloer, het lawaai

en de stof. Zijn er regels of afspraken waar ik

wat aan heb?

Corporatie: In de voorbereiding van een pro-

ject, kijken wij met de bewoner of wonen en

bouwen wel samen kunnen gaan. Zo niet,

dan wordt er gekeken naar vervangende

woonruimte en is er een

maximum vergoeding voor de te maken

onkosten. Zo ja, dan kan bij grotere klussen

gedurende de verbouwing de huur aange-

past worden aan de overlast. In de laatste

projecten hebben wij vooraf afspraken

gemaakt met de aannemer over het gedrag

op de bouw. De bewoners krijgen een

afschift van die afspraak, zodat ze weten

wat ze mogen verwachten. Net als de aan-

nemer proberen wij daar ook toezicht op

te houden. Maar een verbouwing geeft

overlast, dat zal altijd zo blijven.

V r a a g : v o o r r a n g v o o r s t a t u s h o u d e r sBurger: Wanneer je als asielzoeker in

Nederland mag blijven, dus statushouder

bent, krijg je direct een woning toegewezen.

Ik discrimineer niet en accepteer dus ook geen

positieve discriminatie. Statushouder, dan

gewoon aansluiten in de rij, net als alle gewo-

nen Nederlanders die een woning zoeken.

Corporatie: Deze mensen hebben niets, geen

familie of een netwerk. Om hun bestaan op

te kunnen bouwen moet er aan minimale

voorwaarden worden voldaan. De belangrijk-

ste daarvan is een dak boven je hoofd. Voor

deze regeling is veel te zeggen, er is ook nau-

welijks een alternatief. De gemeente heeft de

taak statushouders te huisvesten en als cor-

poratie geven wij invulling aan die taak. Voor

ons is het gewoon een reden voor urgentie.

Huurrechten en -plichten

29 S p a t i e j u n i 2 0 0 5


Goed wonen, voor een redelijke prijs

en in een aangename woonomge-

ving. Dat is wat huurders willen. Dat

komt geheel overeen met wat de

inzet is van de corporaties. Huurder

en verhuurder zijn, door dit gedeel-

de belang, natuurlijke bondgenoten.

Toch zijn er ook verschillen van

inzicht tussen woonconsument en

woondienstverlener. Juist in de rela-

tie tussen huurder en verhuurder is

het heel belangrijk de puntjes op de

i te zetten. In een open gesprek mis-

verstanden op te lossen voor ze ont-

staan. Als bondgenoten. Maar dat is

lang niet altijd zo eenvoudig als het

lijkt.

De Schakel is een belangenvereni-

ging voor de huurders en samenge-

steld uit huurders die een direct en

persoonlijk belang hebben bij de

afspraken die wij maken. Wij kijken

al snel naar concrete gevallen en

details die naar onze mening beter

geregeld kunnen worden. Laris kijkt

veel meer naar de grote lijn, komt

met zakelijke argumenten en hun

verantwoordelijkheid naar de toe-

komst toe. Dit lijkt een recept voor

conflicten, maar hoeft dat niet te

zijn. Een goede en open manier van

communiceren is van het grootste

belang.

Laris is een professionele organisatie.

Een onderneming met mensen die

zich fulltime bezig houden met

zaken die voor ons huurders van

direct belang zijn. Wij zijn geen pro-

fessionals, maar wel direct belang-

hebbenden. Wanneer wij op de

hoogte zijn van ontwikkelingen die

voor ons van belang zijn, willen wij

graag constructief meedenken.

Met respect voor de afwegingen

van Laris en oog voor de belangen

van de huurders die wij vertegen-

woordigen.

Als bondgenoten in goed wonen

zullen wij het op grote lijnen in de

regel snel eens zijn. Maar juist waar

het gaat over de details kunnen

Laris en De Schakel, bijvoorbeeld

door beter te luisteren en meer

samen te werken, nog de nodige

puntjes op de i zetten. Tussen grote

lijn en persoonlijk belang is met

meer aandacht voor details de

grootste winst te boeken.

Huurdersvereniging De Schakel

Postbus 207

6942 AC Didam

e-mail: [email protected]

Bondgenoten

De Schakel

Nieuwsbrief

Met ingang van deze uitgave houden wij u

op de hoogte van onze activiteiten en de

voor u belangrijke informatie in het maga-

zine Spatie. De artikelen en nieuwsitems

in dit blad vervangen onze Nieuwsbrief.

Huurverhoging vastgesteld op 1,6%

Per 1 juli 2005 worden de huren verhoogd.

Tot nu toe werd bij de berekening van de

verhoging de gemiddelde inflatie over de

afgelopen 5 jaar als uitgangspunt geno-

men. Dit jaar bedraagt die 1,2%. Zou men

volgens het oude systeem rekenen, dan

zou de gemiddelde huurverhoging per

1 juli a.s. 2,7 % hebben bedragen. De

Schakel kwam met Laris voor de komende

verhoging een percentage van 1,6 overeen.

Er zal geen differentiatie plaatsvinden. Voor

de laagste huren wordt afgezien van de

maximale huurverhoging van € 25,- per

maand.Voor huurders van woningen die

met een huurkwestie onder de “huurcom-

missie” liggen wordt de huurverhoging

opgeschort, tot de definitieve uitspraak

bekend is.

Mocht er van Rijkswege nog iets anders uit

de hoge hoed worden getoverd, zal uiter-

aard weer overleg volgen.

Woonservice

De bedragen voor de “Woonservice”

en glasverzekeringen zullen per 1 juli

verhoogd worden met het inflatie-

percentage van 1,2%.

Laris hoopt binnen zeer afzienbare tijd

alle huurders van voormalige

“Bingart”-woningen in de gelegenheid te

stellen toe te treden tot het fonds

“Woonservice”.


C o l o f o nLaris Wonen en diensten

Didam

Bezoekadres

Kerkstraat 47, 6941 AE Didam

Postadres

Postbus 66, 6940 BB Didam

Telefoon 0316 - 29 66 00

Fax 0316 - 29 66 29

E-mail [email protected]

Website www.laris.nl

S p a t i eRedactie

Laris Wonen en diensten

Willem Riesmeijer - Aerdt

Concept en realisatie

Cator creatieve communicatie - Duiven

Fotografie

Paul Hoedemaekers - Velp

Geert Vreeman Fotografie - Didam

Drukwerk

Rozijn Repro - Didam

Advertentieverkoop

R&D Telemarketing - Duiven


Spatie Juni 2005

Documents

Transcript of Spatie Juni 2005