O P I N I E

C L F NSt. Walburgstraat 22C - 9712 HX - GRONINGEN - 050-3635519 - WWW.STUDENTENKRANT.ORG - ISSN 09270237 - ADVERTENTIES LEONIE SPANJER - 06-24899065De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt door en voor studenten van HBO- en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van

7000 exemplaren die gratis worden verspreid op de RuG, de Hanzehogeschool en andere locaties in Groningen.STICHTINGSBESTUUR voorzitter Ewout Karel (06-47900219), acquisitie en pr Leonie Spanjer (06-24899065) en Else de Jong (06-14281118), penningmeester Bart Wichgers (06-24929661)HOOFDREDACTIE Linda Banis (lindabanis@hotmail.com, 06-55893378) en Ariane Kleijwegt (a.s.kleijwegt@student.rug.nl, 06-42710494) EINDREDACTIE Jeroen van Goor en Emma Jackson

REDACTIE Jorg Bressers, Anne Dankert, Harold Duitscher, Mirte van de Griendt, Emma Jackson, Frieda Hamster, David Hof, Dienke Keizer, Peter Keizer, Christiaan Kooistra, Mark van der Linde,Frederick van Melle, Jochem Meijer, Tynke Mulder, Selma Oosterloo, Moniek Steenbergen, Bart Jan Teunisse en Rutger Uittenbogaard FOTOGRAFIE Sebastiaan Pouyet en Jeffrey Weller

ILLUSTRATIES: Dirk VORMGEVING Pieter Frank de Jong en Marjolein SchutrupsMEDEWERKERS Reginald S. Maeris en Femke den Hartog DRUKWERK Drukkerij 1984

Een opdringerige campagnemet folders en reclamespotjesdie meer vraagtekens oproependan punten neerzetten. Een aan-leiding voor eindeloze dis-cussies over alle onbevredigdegevoelens van de burger die uit-eraard los staan van dehoofdzaak. Een reden om telaten zien dat Nederland rijkgenoeg is om geld over de balkte smijten. Het referendum.

Deze maand is de maand van dereferenda. Twee keer mogen wijGroningers onze stem laten horen.Maar wat is nu eigenlijk de meer-waarde van het referendum? Het lijkt misschien het ideale mid-del om erachter te komen wat hetvolk nu echt wil door het simpel-weg aan de burgers te vragen.Maar vraag je dan niet gewoon omproblemen?Iedereen heeft een mening. Maarzijn deze meningen ook altijd wijs?En is het ook altijd wijs om naardie mening te vragen?

In Nederland is het houden van

een referendum meer een unicumdan een gewoonte. Maar dat isniet overal zo. In Zwitserlandbijvoorbeeld lijkt het wel alsof menom elk wissewasje weer naar destembus moet. Het is daarnamelijk na al die jaren nog steedsgebruik dat bij het aannemen vaneen nieuwe wet eerst een referen-dum gehouden wordt. Maar als jedan bedenkt, dat het vrouwenkies-recht daar pas in 1971 (tegenover1917 in Nederland) geïntro-duceerd werd, omdat de Zwitsersemannen bij elk referendum tegen

stemden, dan roept dat toch vra-gen op. Zegt dat niet genoeg overde onwetendheid van de gemid-delde burger? Laten mensen zichin zo'n geval niet teveel leidendoor hun gevoel, hun ontevreden-heden en in het ergste geval dooranderen? Soms is het simpelwegbeter om ingewikkelde kwestiesover te laten aan die mensen, dieer echt verstand van hebben.Alleen met kennis van zaken kunje tot een redelijke keuze komen.Je vraagt de loodgieter toch ookniet om je blindedarm te verwi-jderen? Waarom dan wel om tebeslissen over moeilijke en belan-grijke wetgeving?

Bij het referendum van dezemaand wordt door tegenstandersvan de Europese Grondwetgewezen op het grote geldverlieswelke wij als burgers geledenzouden hebben door invoering vande Euro. Een goede reden omtegen Europa te stemmen, zegtmen. Maar staan deze zelfdemensen er dan ook even bij stilhoeveel geld verspild wordt voor

deze gang naar de stembus? Endan helemaal als je bedenkt datde uitkomst van het referendumniet eens persé geëerbiedigd dientte worden door de politiek. Moetenwe daar niet eens tegen stem-men?

Al die tijd en moeite lijkt me beterbesteed aan andere zaken. Wantwie bestuurt eigenlijk ons land ter-wijl al die politici aan de wijn zittenbij Barend en Van Dorp of op dethee zijn bij Knevel? Wij kiezenniet voor niets eens in de vier jaaronze politieke leiders die wij blind-elings menen te mogenvertrouwen tijdens economischecrises en duistere oorlogsdagen.Dan is zo'n wetgevingsproceduretoch een peulenschilletje!Misschien is het tijd dat dezemensen gewoon hun werk gaandoen. En dat wij onze opinie onzeopinie laten.

Afgelopen bevrijdingsdag wasMichiel Smit van Nieuw Rechtsuitgenodigd om in debat te gaanmet Edith Mastenbroek van dePVDA. Helaas werd er hardhandigeen stokje voor gestoken.Zelfbenoemde tussenpaus van delinkse Kerk, J. Wallage, riep deorganisatie al op om Michiel Smitte weigeren. Extreem links lang-harig werkschuw tuig zag er ookde kans in om Smit zodanig tebedreigen dat hij niet aan hetdebat kon deelnemen en zelfs alsgewone bezoeker het festivalter-rein niet op kon. Laat ik één ding vooropzetten: metde denkbeelden van Michiel Smitben ik het totaal niet eens. Juistdaarom zou het goed zijn als hij indebat kan over zijn ideeën. Laat hijmaar met argumenten bewijzendat hij gelijk heeft, of nog beter,laten anderen met argumenten tij-dens zo'n debat z'n ideeënonderuit halen. Hem de mond sno-eren heeft totaal geen zin en gaat,zolang hij mensen niet oproept tothet plegen van misdaden, in tegenzijn grondrechten. Sterker nog, hetde mond snoeren van iemand opBevrijdingsdag is te schandaligvoor woorden. Wallage en deextreem linkse actievoerdersmogen zich dan ook diep en diepschamen.

Een soortgelijke situatie deed zicheen paar dagen later rond 8 meivoor. Bush was aanwezig voor eenherdenkingsplechtigheid inMargraten, waar ongeveer 8000Amerikaanse soldaten liggenbegraven. Tegen zijn komst werdactie gevoerd. Je kunt discus-siëren of het gepast is te demon-streren tegen de komst vaniemand bij een herdenk-ingsplechtigheid, maar zolang hetnetjes gebeurt is het eveneenseen grondrecht.De demonstranten waren echterzeer verbaasd lastig gevallen teworden door de politie. De politiecontroleerde namelijk de leuzenop spandoeken en schijnt enkelespandoeken in beslag genomen tehebben, omdat de inhoud van de

leus niet in orde was. Zolang eenspandoek niet oproept om bijvoor-beeld Bush om zeep te helpenheeft de politie er niets mee temaken.Het gaat misschien wat te ver omvan fascistische praktijken tespreken, maar zo moeten dedemonstranten het wel hebbengevoeld. En wanneer speelde zichdit af? Precies, vlak naBevrijdingsdag.De Overheid is er jaren prat opgegaan dat de gelijkheid vaniedereen voor de wet het belang-rijkste grondrecht is. Tuurlijk, dit isook een zeer belangrijk gron-drecht. Mijns inziens is echter hetbelangrijkste grondrecht de vri-jheid van meningsuiting en die

dient door iedereen gerespecteerdte worden!

Referenda: Vragen om een mening

Vrijheid boven gelijkheid!

toïcijns 2S

Zosia Kooi schrijft dit artikelop eigen titel. Reacties naar:zosiakooi@student.rug.nl

ZOSIA KOOI

Bart Jan schrijft dit artikel opeigen titel. Reacties naar:bartjanteunisse@hotmail.com

BART JANTEUNISSE

Het collegejaar 2004-2005loopt op zijn laatste benen.Stoïcijns blokken we de nacht-en door in een poging onzelaatste tentamens te halen.De geleden schade van telang in de kroeg of voor detelevisie hangen, moet nuworden goedgemaakt. Het was een jaar waarin plan-nen bekend werden gemaaktom het hoger onderwijsanders te structureren.Studentenorganisaties enpolitiek waren druk met elkaarin de weer om zaken te rege-len waar de doorsnee studentgeen ene donder om gaf.Besluitvorming, U-raad, VOS,SOG; het zijn begrippen diejaarlijks vallen, maar nooit eenbreed publiek bereiken buitende bestuurstijgers en geën-gageerde studenten. Aan heteind van ieder jaar blijft het bijretoriek en ijdele hoop vandiegenen die in de geest vande jaren zestig zijn blijvengeloven.Ophitsende staatssecretaris-sen, de dood van AndréHazes, terrorisme in de pold-er, Jack Spijkerman naarTalpa - het zingt eventjes ronden dan staat PSV opeens inde halve finale van deChampions League. Je schudje hoofd en neemt nog maareen biertje. Wat dondert het?Het blijft toch een ver-van-mijn-bed-show. In Groningenbleef het vooral noordelijknuchter. De meest spectacu-laire gebeurtenis was eenkussengevecht van meer dan2000 man. Oh ja, we haddennog 15 centimeter sneeuw inmaart.Nog even blokken en devakantie begint. Het college-jaar 2005-2006 lijkt nogmijlenver verwijderd. Die plan-nen van Rutte? Ach, pas in2007. Als iets het jaar 2004-2005 heeft gekarakteriseerddan is het wel de lethargie.Het schijnt alsof het enige datnog te gebeuren staat eenhertentamen in augustus is.Stilte voor de storm?Misschien. Niemand wat weetwat er zich volgend jaar voorzal doen. In ieder geval zal deStudentenkrant er in het jaar2005-2006 zijn om er over teberichten.

de Hoofdredactie

WEBPOLL

?Hoeveel tentamens moet jij nog halen?

Stem op www.studentenkrant.org

Wat denk je zelfReacties en meningen kun je kwijt opRedactie@studentenkrant.orgWees to the point. Hou het bij voorkeur onder de 250woorden. Langere stukken in overleg met de redactie.De redactie behoudt zich het recht voor brieven indien nodig in te korten.

onald Ohlsen is geentaalvirtuoos', zo luiddeeen recensie van zijnboek Gedoodverfde

Engelen in de Studentenkrantvan vijf jaar geleden. Toch werdde in Delfzijl geboren dichter enschrijver op 27 januari van ditjaar benoemd tot stadsdichtervan Groningen. De Studenten-krant ging in gesprek met depoëet.

Groningen heeft een naam hoogte houden wanneer het om poëziegaat. Dichters van naam alsRutger Kopland, Jean-PierreRawie en Ruben van Gogh komener vandaan, of zijn er hun carrièregestart. De huidige Dichter desVaderlands, Driek van Wissen, iseveneens Groninger. Met rechtmag Groningen poëziehoofdstadvan Nederland worden genoemd. Ronald Ohlsen studeerde inGroningen Nederlands enAlgemene Letterkunde. Al weg-dromend noemt hij zijn studenten-tijd geweldig en tumultueus, "volmet wilde taferelen". Tochbezweert hij dat hij braaf elke ocht-end om negen uur in de UB zat testuderen. "Als je vroeg opstaat enje studie een beetje bijhoudt, danhoud je zeeën van tijd over om tedoen waar je zin in hebt. Ikstudeerde ontzettend efficiënt".Ohlsen haalde al zijn tentamensmet gemak. Op dit moment is hijnog steeds werkzaam voor hetTalencentrum aan deRijksuniversiteit Groningen, waarhij Nederlands geeft. Ook is hijwerkzaam bij de USVA als theater-en publiciteitscoördinator.

Ohlsen's interesse voor dichtkunstwerd gewekt op 14- jarige leeftijd.Destijds waren Martinus Nijhof,Rutger Kopland en Vasalis zijngrote voorbeelden. In de jarentachtig was poëzie oersaai. "Op

het podium droegen dichters hungedicht voor en dat was het dan.Verder kwam er weinig bij kijken".Ohlsen vond dat daar iets aangedaan moest worden. Veel jongedichters en schrijvers uit zijn tijd,zoals Ronald Giphart, deelden diemening. Met Ruben van Gogh wasOhlsen actief om de poëziescènete veranderen. Samen richtten zehet 'Podium voor verlegendichters' op. "Het was volkomenpretentieloos. "Ik hoop overigensdat mijn werk uit die tijd allemaalvernietigd is". Via blaadjes, er wasdestijds nog geen internet,ontstond er in Groningen iets bij-zonders, wat zijn navolging vondin Utrecht, waar Ronald Giphart enIngmar Heytze iets soortgelijksdeden. Zo ontstond er een nieuwe,minder aan stijve conventiesgebonden generatie dichters.

Wat houdt het stadsdichterschapprecies in en hoe kom je ervoor inaanmerking?"Het begint met een advertentie inde krant. Je kunt dan iemandnomineren voor de titel stads-

dichter. Er zijn wel criteria aan ver-bonden, zo moet je bijvoorbeeldprofessioneel dichter zijn opnationaal niveau. Daarna volgt ereen selectieprocedure waarin jemoet motiveren waarom je stads-dichter wilt worden. Daarvoor dienje een selectie uit eigen werk meete sturen. Uit 31 kandidaten viel ditjaar de keuze op mij".

"Er zijn verschillende manierenwaarop je de rol van stadsdichterin kunt vullen. Ik heb er voorgekozen om bij belangrijkegebeurtenissen aanwezig te zijn.Terplekke draag ik dan eengedicht voor. Je bereikt op diemanier een groot publiek, in mijnogen een groot voordeel. Mensendie niet voor poëzie komen, pikkenhet toch mee en daar zitten altijdwel een paar mensen tussen diegeïnteresseerd raken. Als dichterzit ik graag in Groningen. Ik zieGroningen als navel van dewereld. Deze stad moet geenvoorportaal zijn voor de randstad.Het is gewoon een mooie stad omin te wonen en daar zouden meerinwoners bewust van moeten wor-den."

Krijg je veel kritiek als stads-dichter? Bijvoorbeeld over het feitdat je er 4500 euro mee verdient?"Het bedraagt om te beginnengeen 4500, maar 5000 euro. Ikvind dat zelf ook wel een riantebeloning hoor, daar niet van, maarik heb daar nog geen kritiek opgehad. Ook niet op andere zakendie te maken hebben met mijnfunctie als stadsdichter. Ik heb ookal zeventien pagina's

volgeschreven met stadspoëzie,terwijl er een minimum is van zestot acht pagina's, dus ik heb alminstens twee keer zoveelgeschreven."

Voor welke gelegenheid heb jenaar je eigen mening het mooistegedicht geschreven?"Dat was voor de GroningerBoekendagen. De organisatiedaarvan wilde een poster makenmet daarop een gedicht van mij.Voor die gelegenheid heb ik naarmijn mening het mooiste gedichtgeschreven."

Je vindt dat poëzie niet alleen vooreen elitair publiek toegankelijkmoet zijn. Wordt dat ooit gere-aliseerd denk je?"Nee, nooit! Ik vind ook niet datpoëzie toegankelijk moet zijn vooriedereen. Maar de stelling luidt nu:'Poëzie moet alleen voor de elitezijn'en dat vind ik fout. Je gaat tochook niet verkondigen dat je alleentoegelaten mag worden in voetbal-stadions als je een IQ van lagerdan tachtig hebt?" Ohlsen hekelt het elitaire karaktervan de poëziewereld. "Er wordt inbepaalde kringen wel gedacht datpoëzie alleen poëzie is als hetwordt voorgedragen, of juist alshet op papier staat. Dat is alleenmaar snobisme van het soort

Michael Zeeman. Poëzie kan vanalles zijn. Je hebt er wel schim-mige genres tussen zitten, maar ikwil niet zeggen dat dat bij uitstekgeen poëzie is. Je kunt van hetene nou eenmaal meer houdendan het andere. Denk zelf na enga op je eigen smaak af, zou ikzeggen".Denk je dat dichtkunst leeft onderde studenten?"Meer dan ooit, dat sowieso, maar

het blijft toch altijd een klein groep-je dat zich er mee bezig houdt. Depoëzie is toch een vrij klein wereld-je. Er zijn bijvoorbeeld wel bek-ende schrijvers, zoals ArnonGrunberg, maar bekende dichtersbestaan volgens mij helemaal niet.Je bereikt er ook niet vreselijk veelmensen mee. Zo kom je oppoëzieavonden altijd dezelfdemensen tegen. Dat zal ook wel zoblijven. Maar het leeft als nooit tevoren. Groningen is een echtepoëziestad, kijk maar hoeveeldichters hier vandaan komen ofhier hebben gewerkt. De poëzieleeft. Er zitten veel dichters, erwordt veel georganiseerd en oppoëziefestivals zie je meestal ookenorm veel Groningers."

Harold Duitscher en Moniek

C O V E RGroningen poëziestad bij uitstek

"Ik zie Groningen graag als de navel van de wereld"

R‘Wat we dedenwas volkomenpretentieloos’

Ik heb al 17 pagi-na's stadspoëzie

‘Ik zat altijd omnegen uur in de

UB’

De Groningse economiestudentAlvar de Wolff kreeg op acht meide kans om oog in oog met demachtigste man op aarde testaan. Samen met een groepNederlandse studenten was hijgeselecteerd om deel te nemenaan een gesprek met George W. Bush, Condoleezza Rice,Jan-Peter Balkendende en BenBot. "Het is iets waar ik het overveertig jaar nog over heb."

Het begon allemaal met een con-gres voor de economische facul-teitsvereniging, vorig jaar. De Wolffwas voorzitter van dat congres,waarvoor ook de Amerikaanseambassadeur Clifford Sobel wasuitgenodigd. Zodoende deed hijgoede contacten op. Op 22 aprilkreeg hij een telefoontje van deambassade: men was bezig stu-denten uit te nodigen om aan-wezig te zijn bij een rondetafelge-sprek met president Bush. DeWolff stemde direct toe: "Het waseen unieke kans." Vervelend voorDe Wolff was dat hij het absoluutstil moest houden. "Ik heb hetalleen maar aan mijn broer inFrankrijk verteld."

Na een screening en kennismak-ing op het ministerie vanBuitenlandse Zaken was het danop 8 mei zover. "Ik stond met eenraar gevoel op. We hadden denacht doorgebracht in een hotel in

België, en werden daarna met eenpolitie-escorte naar Limburggebracht. Daar kon je pas echtgoed zien wat voor impact hetbezoek had. Het deed erg surreal-istisch aan. Overal stondenpantservoertuigen, bewapendesoldaten en mannen met zon-nebrillen van de Secret Service,"vertelt De Wolff. Na drie screen-ings werd de delegatie studententoegelaten in de ruimte waar ergediscussieerd zou worden. "Diekeek uit op de tuin, waar ook over-al agenten en veiligheidsperson-eel waren."

"Ik moest echt even met de ogenknipperen toen Bush binnenkwam.Ik bedoel, je hebt hem talloos vaakop de televisie gezien, maar danzie je hem opeens in levendenlijve. Hij kwam erg amicaal en losbinnen, met Condoleezza Rice,minister Bot en Jan-PeterBalkenende in zijn gevolg. Wezaten aan lange tafels met overalpers, maar er werd direct

benadrukt dat het om ons studen-ten ging. Na een vraag moest depers de zaal verlaten."Van tevoren was duidelijk gemaaktdat er geen restricties waren overde onderwerpen waarover gespro-ken zou worden. Met Balkenendeals gespreksleider kwamen tal vanonderwerpen ter sprake. Degesprekken en vragen spitstenzich toe op zaken als terrorisme,de omstreden veiligheidsmaat-regelen na 9/11 en democratie en vrijheid.

"Bush ging op al onze vragen in,en zette duidelijk zijn visie op deonderwerpen uiteen. Wat opviel inzijn antwoorden was datCondoleezza Rice heel belangrijkvoor hem was. Hij had het telkensover 'Condi'. Zij zou bijvoorbeeldregelen dat het Rode Kruis meerzou toezien op de gevangenen inGuantanamo Bay. Na afloop vroegik hem hoe hij als president herin-nerd wilde worden die democratieen vrijheid verder over de wereld

heeft verspreid," aldus De Wolff.Hoe denkt hij nu over deAmerikaanse president? "Kijk, ikzou niet op hem stemmen, en metveel onderdelen van zijn beleidben ik het niet eens. Maar hij is weliemand die oprecht gelooft in wathij doet, dat hij democratie en vrij-heid moet verspreiden over dewereld om die te verbeteren. Ikdenk niet anders over hem, maarik heb er wel meer begrip voor."

De Wolff vervolgt: "Hij is echt com-pleet anders dan je op televisieziet, of hoe hij vaak wordtvoorgesteld door de media. Hij isniet achterlijk en hakkelig. Bushkomt in het echt overdonderend enpresidentieel over. Hij is een ergvriendelijke man en een echteAmerikaan. Dat ik de Amerikaansepresident heb ontmoet is iets waarik het over veertig jaar nog heb."

Harold Duitscher

Achthonderdvijftig housendestudenten die zevenduizendeuro opbrengen voorschoolkinderen in Tanzania. Datis het doel van het eerste bene-fietevenement georganiseerddoor het Groninger UnicefStudentencomité op 9 juni inHuize Maas. Een initiatief datbinnenkort kan rekenen opnavolging in andere studenten-steden.

Het benefietfeest zal eenmalig inde plaats komen van Club Pepper,het maandelijkse ‘soulvollekwaliteitshousefeest’, met onderandere DJ’s Ricky Rivaro enLaidback Luke. Deze succesfor-mule zal niet veel verschillen vande gangbare Club Pepper-for-mule. Kaartjes zijn zoals gewoon-lijk acht en een halve euro en ookde huis-DJ van Club Pepper,Sebastian Davidson, zal zijn plat-en draaien. Het verschil zit hem inde centen. De kaartopbrengst zalvolledig ten goede komen aan eenUnicef project in Tanzania. Hetverwachte aantal bezoekers vanachthonderdvijftig moet ongeveerzevenduizend euro opbrengen.Ook anders dan anders is het feitdat ‘Many Minds’ volledig op vrij-willige basis van alle betrokkenengeorganiseerd wordt. Zo zijn deflyers gratis ontworpen en gedrukten zullen de DJ’s voor niks hunkunsten vertonen.

Voordat Many Minds ontstond hadhet studentencomité hele andereplannen voor een benefietevene-ment. Het originele idee was eensponsorloop door het Stadspark,

waarbij DJ’s zouden zorgen voorde nodige opzwepende muziek.Dat idee bleek niet haalbaar. “Hetwas een beetje naïef om tedenken dat we studenten zo gekzouden krijgen om én geld tegeven én hard te lopen. Dat wilgeen enkele student”, aldus JorgBressers, één van de organ-isatoren van Many Minds.Vervolgens was het plan om desponsorloop te schrappen, enalleen een avond met DJ’s in hetStadspark te organiseren. Helaas

werkten gemeente en brandweerniet mee. Het studentencomitékreeg geen vergunning.

Deze teleurstelling in combinatiemet de nodige studiedruk joegenvijf studenten uit het comité. Tochzetten de vijf overgebleven ledendoor met hun plannen.Initiatiefneemster Emma Potjer: “Ikben vorig jaar naar Uniceftoegestapt om iets te organiserenen toen bleek dat er nog niksbestond voor studenten. Ons pro-ject is begonnen als een pilot”,aldus Potjer. Het studentencomitéin Groningen is nu al een succes.Ook andere studentensteden alsMaastricht en Amsterdam zullenhet initiatief volgen. De toekomstvan het Groninger studenten-comité is echter nog onzeker wantde vijf organisatoren hebben hetdruk. Potjer: “Ik blijf er wel meebezig want ik wil dat het iets blij-vends is, maar ik weet nog niet

hoe. Als Many Minds een grootsucces is gaan we zeker verder.”

De samenwerking met ClubPepper lijkt een goed begin vooreen succesvolle actie. SanderVos, organisator van de maan-delijkse feesten in Huize Maas, iseen grote hulp geweest voor hetstudentencomité. De organisatieheeft geen zaalhuur, apparatu-urkosten en personeel betaalt, enzelfs het drukwerk van de flyersheeft Huize Maas voor zijn

rekening genomen. Vos ziet ditniet als een promotiestunt voorClub Pepper: “Het klinkt arrogant,maar dat hebben we niet nodig, defeesten zijn toch altijd uitverkocht.We zetten Club Pepper juist nietop de voorgrond, dit is het projectvan het Unicef Studentencomité.”

Om die reden is Many Minds nietop de gebruikelijke zaterdagavondmaar op de studentenavond opdonderdag. Jammer is dat hetfeest in de tentamenperiode valt.Toch verwacht het studenten-comité dat de entree en deverkoop van polaroids op het feestsamen veel geld op zullen bren-gen voor de Tanzaniaanseschoolkinderen. Potjer: “Unicef isiets waar mensen zich voor willeninzetten. Dat zagen we bij deorganisatie van Many Minds en wehopen daarom op een groot suc-ces op 9 juni.”

Linda Banis

4In het kort

Groninger student oog in oog met Bush

Student krijgt eigendigikanaal

Overleg introwekenstukgelopen

Hanze onthoudteerstejaars de KEI

Studenten dansvloer op voor Unicef

N I E U W S

Zeker twee opleidingen van deHanze Hogeschool beginnen deverplichte introductie voor eerste-jaars komend collegejaar tijdensde KEI-week. Dit betekent datstudenten noodgedwongen eendeel van de KEI-week zullen mis-sen. De faculteit bedrijfskunde,waaronder populaire studies alsManagement en Recht (MER) enPersoneel en Arbeid (P&A)vallen, onthoudt zodoende zeker400 eerstejaars hun KEI-week.Volgens Jetze Luhoff, raadslidvan de Centrale Mede-zeggenschapsraad van deHanze, druist dit in tegen dehogeschoolbrede onderwijsjaar-planning waarin is vastgelegd datde periodes gescheiden blijven.

Vanaf augustus 2005 kijken stu-denten in Groningen als eersteonder hun soortgenoten naar deeigen zender I-see WebTV.Althans dat hopen de initiatiefne-mers van het eerste Nederlandseinteractieve digikanaal voor endoor studenten, dat 27 mei haardemo presenteerde. De zenderwordt geleid door directeur/hoofd-redacteur Aäron Zitoony van demasteropleiding radio- en tele-visiejournalistiek aan de RuG.Verwacht hij dat studenten mas-saal studiesport of ‘Sex and thecity’ zullen inruilen voor televisieuit eigen keuken? “Absoluut. Uiteen enquête is gebleken dattweederde van de studentengeïnteresseerd is en gemiddeld2,7 keer per week zal inschake-len”, aldus de kersverse hoof-dredacteur.(AK)

Het KEI-bestuur en de overkoe-pelende organen van faculteits-(FVOG) en gezelligheidsv-erenigingen (Contractus) zijn hetniet eens geworden over eenverdeling van de introweken, dieper volgend jaar worden ingekort.Eerder werd besloten dat deintroductie van KEI, studie- enstudentenverenigingen tezamenbeperkt moet worden tot drieweken voor aanvang van het col-legejaar. Het College van Bestuurvan universiteit en hogeschoolhoopte dat de betrokken partijenin overleg tot een compromiszouden komen. Dit is, na eenmaand uitstel, echter niet gelukt.Op welke termijn een definitiefbesluit valt blijft vooralsnogonduidelijk. (AK)

'Studenten diehardlopen én geldgeven? Nee joh’

‘Ik moest echt even met de ogen knipperen toen hij binnenkwam’

VS-president George W. Bush vergezeld door premier Balkenende in gesprek met studenten tijdens zijn bezoek aan Nederland op 8 mei

Foto: nos

Foto nos.nl

Nadat in februari de de 9%-norm voor het aantal studentenin wijken werd losgelaten,hebben fracties in deGemeenteraad recent om maa-tregelen tegen studentenover-last gevraagd. Maar de buurtenwaar de studenten wonen blij-ven ongelukkig met het loslatenvan het percentage studenten.

De norm van 9% wordt losgelatenomdat het de verwachting is dathet aantal studenten in Groningendrastisch toe zal nemen tussen nuen 2010. Berekeningen gaan uitvan 42.000 studenten aan de RuGen de Hanzehogeschool. Degemeente berekende dat er zo'n4200 extra kamers in Groningenmoeten komen om in de vraag tekunnen voorzien. Dat blijkt uit decijfers. Er dreigt in de toekomsteen aperte kamernood als er nietsnel meer kamers bijkomen.

Toch stuiten de plannen van degemeente op weerstand vanbuurtbewoners en -verenigingen.Buurtverenigingen zijn bang voor"ghetto's" van studenten, doordatze massaal naar wijken in eenkring rond het centrum trekken.Kamerverhuurders zouden mas-saal huizen opkopen in dezewijken om ze tot studentenhuizenom te toveren. Er worden zorgengeuit over het gegeven dat er metde toestroom van studenten ookeen hoop extra gelazer in de buurtkomt. Vooral geluidsoverlast, rom-mel en fietsen die overal in destraat staan wekken ergernis bijbuurtbewoners.

Op aandringen van GroenLinks ende Christenunie werd in de

gemeenteraad een motieaangenomen om kamerhuurdersmeer alert te maken op overlastdie vaak ontstaat.

Onder titel STOP KAP (STudenten Overlast Preventie -K a m e r v e r h u u r d e r sAanPakmaatregelen) dienden zijeen aantal voorstellen in om deproblemen tussen studenten enStadjers op te lossen en tegen tegaan. Er moeten onder meer fold-ers worden verspreid, gelu-idsoverlast en illegale kamerhuurmoeten harder worden aangepakten waar mogelijk moeten fietsen-stallingen komen.

Ronald Bats, secretaris van debuurtvereniging Zeeheldenbuurt isniet gelukkig met het verdwijnenvan de norm. "Als je ziet hoeveelstudenten er nu al in de wijkwonen, dan zeggen wij: het is welgenoeg zo. De gemeente schuiftde problemen af op de woningcor-poraties en de kamerverhuurders,met als gevolg dat de wijken ron-dom het centrum volstromen metstudenten."

Volgens Bats zou de gemeente dewijken rondom de binnenstadmoeten ontlasten door meer stu-dentenflats of een campus tebouwen. "De Zeeheldenbuurt teltveel woningen van voor deTweede Wereldoorlog, toen zenog nooit van isolering of wat danook gehoord hadden. Ze zijn nietberekend op studenten, die nueenmaal relatief veel geluidsover-last veroorzaken. Het lijkt alsof degemeente wel de lusten van eengrote studentenstad wil hebben,maar niet de lasten."

Maatregelen zoals voorgestelddoor Christenunie en GroenLinkssorteren aldus Bats geen effect."De gemeente doet niets aanhandhaving. Er zijn volgensonderzoek van de gemeentebijvoorbeeld zo'n 300 illegale stu-dentenwoningen. Maar bij ons inde wijk alleen hebben we er al 50gevonden. Dus dat moeten er inGroningen zelf veel meer zijn."

Buurtverenigingsvoorzitter KlaasHofstra van de Hortusbuurt rela-tiveert de overlast die studenten

veroorzaken. "Ach, een fietswrakdat ergens gestald staat, daar kijkje wel over heen. Het is vooralgeluidsoverlast waar mensen lastvan hebben." Daarnaast zijn hetvooral de verenigingshuizen dieoverlast veroorzaken. Hofstra:"Die studenten zitten er een paarjaar en dan gaan ze weg. Het kanhen echt niet schelen als de burenergens last van hebben."

De Hortusbuurt kent een grotehoeveelheid studenten, omdat dewijk net als de binnenstad sowiesoal niet onder de 9% norm viel.Aanvankelijk was Hofstra scep-tisch over de plannen om de normvolledig los te laten, maar hij is nuvan mening dat het loslaten vande norm een betere spreidingoplevert. Het STOP-KAP beleidsorteert volgens hem niet veeleffect. "Als je een avond herriehebt, stap je er even op af en benje het de volgende dag vergeten."

Student en Stad toont zichgelukkig met de afschaffing vande norm. "Wij waren altijd al prin-cipieel tegen de 9% norm, dus we

zijn blij dat ook andere partijen inhet college hebben ingezien datde norm afgeschaft moet worden",zegt gemeenteraadsfractielidMusetta Blaauw. Blaauw is nietbang voor ghetto-vorming. "Als dewoningcorporaties hun functiegoed uitvoeren zal de markt datonmogelijk maken. Er zal eengoede balans tussen particulierekamerverhuurders en de corpo-raties ontstaan, zodat de vraaggespreid zal worden opgelost."

Maar afgaande op de geluiden dieaan de kant van de Stadjersopklinken, zal nog moeten blijkenof de nieuwe toestroom studentenzonder gebral of fietswrakken zijnplek in Groningen zal vinden.

Harold Duitscher

A C H T E R G R O N DWijken vrezen toename overlast studenten

DE GRONINGSE INDIAANHoe vrij metselt Groningen?

Apart’ja gaat op zoek naar de vreemde kanten van Groningen. Deze maand:

Wanneer je op Google de com-binatie van woorden “masonry”(Engels voor vrijmetselarij) en“conspiracy” intoetst krijg jealleen al 48.500 hits.

Schimmige websites waarsamenzweringsfanaten demeest uitzinnige theorieënponeren. Beheersen de ongedwongen

bouw-vakkers ook stad enommeland?

Als we het internet mogen gelovenzitten de Vrijmetselaars achter deaanslagen op de Twin Towers enhet Pentagon, beheren ze de wis-selkoersen op Wall Street enwerken ze aan een wereldwijdplan om het christendom te verni-etigen.

Ook het opmerkelijke succes vanboeken en films als De Da VinciCode en National Treasure ,waarin de Vrijmetse-laars ofVrijmetselaar-achtige groeperin-gen een hoofdrol spelen, maakthet duidelijk: Het samenzwerings-denken jegens Vrijmetse-laars ishot.

Zij die de Vrijmetselarij van demeest diabolische samenzwerin-gen betichtten zijn van mening dat

de Vrijmetselaars tot in de hoogsteregionen van de samenleving zijngeïnfiltreerd. Dat deze samenzw-eringen echt bestaan zou de P2loge van Vrijmetselaars in Italiëbewijzen. Dat was inderdaad eensamenzwering van een groephoge omes (waaronder SilvioBerlusconi) die plannen haddenom de Italiaanse regering omver tewerpen.

De officiële Loges vanVrijmetselaren benadrukken inhun reacties altijd dat zij een vre-delievende organisatie zijn, en datzij zeker niet uit zijn op de wereld-heerschappij. “De vrijmetselaarleert om bewuster in de samenlev-ing te functioneren in het besef dater meer is tussen hemel en aardedat de mensheid beweegt”, aldusde website van de Vrijmetselaars.

Ook in Groningen is er een loge

van Vrijmetselaars. Trekken zij ookaan de touwtjes in Groningenvanaf hun monumentale pand aande Turfsingel? Sinds 1772 is daarde loge “L’Union Province” geves-tigd. In dit pand worden degeheimzinnige riten en traditiesuitgevoerd die eigen zijn aan deloge van Vrijmetselaars.

Op hun website geven ze tekst enuitleg over de tradities en bewee-gredenen van de Vrijmetselaars.Allemaal heel open, zo het lijkt.Maar de ledenlijst willen deVrijmetselaars nog altijd niet vrijgeven. En je kunt er ook niet zomaar even binnenlopen. Tochbezweren de Vrijmetselaars dat erna afloop ook gewoon een borrelt-je gedronken wordt. Wellicht nadatze snode plannen voor de wereld-dominantie gesmeed hebben?

Harold Duitscher

‘Door het afschaffen van de 9%-norm stromen onze buurten straks vol’

Foto Jan Luursema

S A N D W I C H

Het broodje gezond. Een aloude klassieker onder de broodjes . De redactie van de SK stroopte destraten van Groningen af op zoek naar het perfecte 'broodje gezond'. Opmerkelijk genoeg blijken demeeste broodjeszaken tegenwoordig hun eigen culinaire twist te geven aan dit zeer geliefde graan-product.

Uw redacteur heeft met een paar collega’s afgesproken voor 'boulangerie Paris'. Van daaruit startonze speurtocht. Dat gaat meteen fout. Groningen telt namelijk twee zaken met de naam 'Paris'.Gelukkig liggen de broodwinkels slechts enkele tientallen meters uit elkaar en dus is de groep snelcompleet. De smulpartij kan beginnen.

"Wilt u rauwkost of liever sla, tomaat en ei?", vraagt de dame achter de toonbank van 'Paris' aan deOosterstraat. Een vraag uit het boekje, want volgens de culinaire broodboekjes op Google, heb jetwee soorten broodjes gezond: de een met rauwkost, de ander met sla, tomaat en ei. De basis wordtaltijd gelegd door kaas en ham (of salami). Dus, lieve restauranthouders, vraag je gasten wat zewillen! Helaas heb ik bij de andere broodjeszaken deze vraag niet meer gehoord, terwijl dat wel zoumoeten. Hier is ruimte voor verbetering.

'Het Opstapje' aan de Oude Boteringestraat doet zijn naam eer aan. Er is namelijk een opstapje dat bestegen dient te worden. Leuk,geinig, maar een beetje vervelend voor mijn neef. Ik verwijs hem en zijn rolstoel naar de muziekwinkel even verderop. Terwijl de valideredactieleden zich tegoed doen aan een broodje gezond (variant: sla, tomaat, ei) met tuinkers en een soort van mosterdsaus, kan hijdaar in zijn eentje beschutting zoeken tegen de regen. De ham ziet er trouwens flets uit en de kaas is wel erg dun gesneden.

We besluiten naar 'Pigalle' te gaan in de Oude Kijk in 't Jat straat. Ons gezelschap neemt plaats achter een wiebelende tafel en steekteen sigaretje op. Terwijl de rook sierlijk door de winkel dwarrelt, begint de man naast ons ineens te kuchen alsof hij een hint wil geven.Noem het naïef, noem het dommigheid, ik wens hem uit de grond van mijn hart "gezondheid". De man bedient mij echter meteen vanrepliek: "zou die rook van u misschien niet over mijn bord kunnen?" Hij heeft wel een punt te pakken. Roken in café's mag natuurlijkniet verboden worden, maar in eetgelegenheden is afschaffing helemaal geen gek idee. Het duurt uiteindelijk 23 minuten (!) voordatons één broodje gezond wordt voorgeschoteld. Het blijkt de rauwkostvariant met als opvallende extra's bieslook en blauwe ei.

Bij bakkerij Bart krijgen we binnen twee minuten ons broodje gezond. Via een trap strompelen we naar boven om eens goed te geni-eten van het uitzicht op die verdieping. De etensresten en gebruikte servetjes van de vorige gasten worden aan de kant geschovenrichting grond. Blijkbaar is dat de gewoonte hier, want de hele vloer is bezaaid met etensresten. Ik zie echter een kleverig sausje overhet hoofd en uiteraard zet ik daar net mijn hand in. Het uitzicht op het winkelend publiek in de Heerenstraat vergoedt echter veel. Het iszelfs zo leuk om naar te kijken dat ik het broodje gezond op heb voor ik er erg in heb. Een simpel broodje gezond zonder dat het jebijblijft.

De tijd begint nu te dringen en voordat ik naar college ga, stap ik nog snel even de broodjeszaak tegenover het Harmoniecomplex bin-nen: NAAM??? Het broodje gezond ligt al klaar in de (gekoelde) vitrine. Binnen vijf seconden na de bestelling, sta ik alweer buiten. Hetbroodje is wel heel standaard. Geen fratsen, dat scheelt.

Christiaan Kooistra

De officiële definitie van de sasneetjes brood met daartussenvan koud vlees of kaas.De sandwich is vernoemd nagraaf van Sandwich die leMontagu was het gedreven, mhoofd van de Engelse Marinegokker. De hele dag zat hij te ktijd had om fatsoenlijk te eten.daarom steeds sneetjes brood Sandwich.

Het Engelse werkwoord 'Sandsen:1. make into a sandwich2. insert or squeeze tightl

objects)

Lord San

Zoektocht nnaar hhet pperfecte ''broodje ggezond’

Hoe ggezond iis jje bbroodje?

Broodje gezond:1 volkoren pistolet 135 kcalhalvarine (2 porties) 40 kcalvolvette kaas 75 kcalham 25 kcalei 75 kcal (zit er meestal toch ook op?)sla, tomaat, komkommer 20 kcaltotaal: 370 kcal

Gewone broodmaaltijd2 sneden volkoren brood 170 kcal

halvarine 40 kcalham of ander mager vleesbeleg 20-30

kcalmagere kaas (20+ of 30+) 50 kcal

totaal: 280 kcal(glas halfvolle melk 70 kcal)

S P R E A D

andwich is: twee (of meer)n beleg, meestal in de vorm

naar John Montagu, vierdeeefde van 1718 tot 1792.maar ook uiterst corrupte

e. Ook was hij een notoire kaarten, waardoor hij geenn. Zijn bedienden gaven hem en vlees. Vandaar de naam

dwich' heeft twee betekenis-

tly between two people (or

BBaarrtt JJaann TTeeuunniissssee

ndwich

Recept voor Tonijnsalade op broodBereidingstijd: ongeveer 10 minutenIngrediënten:

1 ui (liefst rode ui)Zaanse mayonaiseKappertjesblikje tonijnpeperzoutsambalaugurken

Snipper een ui tot hele kleine stukjes. (Een rode ui is iets lekkerder, sjalotjes het lekkerst, maar ook prijziger).Doe de snippers ui in een kom. Open het blik tonijn en gooi het vocht weg. Voeg de tonijn bij de ui en prak de tonijn tot kleine stukjes. Gooi een flinkemep Zaanse mayonaise in de kom. Volgens het programma Kassa is Zaanse mayonaise het goedkoopst én het lekkerst.Voeg kleine stukjes augurk en kappertjes toe en roer het geheel.Breng daarna de salade op smaak met een mespuntje sambal en peper en zout. De sambal zorgt ervoor dat de salade een lekkere licht pittige smaakkrijgt.Een alternatief is om er een beetje suiker bij te gooien om een wat zoetere smaak te krijgen. Voor degene zonder uitgaansplannen is een flinke teenknoflook ook een optie.De salade kan nu geserveerd worden.

Als je de salade wat meer 'body' wil geven kan je er wat magere yoghurt, stukjes tomaat, paprika of gekookte aardappels door mengen. Het is wel zodat gekookte aardappels het geheel nogal smakeloos kan maken. Eet smakelijk!

Bart Jan Teunisse

Eindoordeel ‘broodje gezond’Bakkerij Bart 7't Opstapje 6

Le Casse Croute 7.5Paris 7.5

Pigalle 8

Vechtende dames slaan zich door mannenbolwerk

8‘Als ik een jongen ‘werp’ klinkt er hoongelach vanaf de tribune’

A D V E R T E N T I E S

S P O R T

Boksen, judo en kung-fu:Typische mannensporten, toch?De SK sprak met drie studentesdie het tegendeel bewijzen. Eengesprek over hun liefde voor devechtsport en strijd tegen devooroordelen. “Mannen snap-pen niet dat vrouwen zich zolelijk laten slaan.”

Aan het woord is de 21-jarige psy-chologie studente, Marlou Faijer.Ze bokst bij studentenverenigingPugilicé. De studente relativeerthaar uitspraak overigens gelijk.“Zelf heb ik nog nooit echt letsel gehad. Ooit één keer een dikke lip,

dat was wel klote, maar boksen isen blijft in verhouding tot bijvoor-beeld voetbal een veel mindergevaarlijke sport. Voetballerslopen veel meer kans op blessuresbijvoorbeeld.”

Boksen bij Pugilicé verschiltsowieso van het gewone ‘burger-boksen’. “Wij trainen vooral veelop conditie en techniek. Daarna gaik wel eens sparren, maar dat is zovermoeiend, na twee minuten valje al dood neer.” Hoewel er bijPugilicé best veel vrouwen bok-sen, vijftien van de zestig ledenzijn vrouwen, komen ze niet vaakop de training. Faijer voelt zichdaarom soms een roepende in dewoestijn. “Veel gesprekken gaanover voetbal en auto’s. Danschreeuw ik gewoon; hallo, ik bener ook nog!”

De psychologiestudente bokst hetliefst tegen vrouwen. “Dat is wel zoeerlijk, mannen zijn gewoon sterk-er. Sommige jongens houden zichin, andere slaan juist vol door,maar je kan het altijd aangeven alsje wilt stoppen. Het is een heerlijkesport. Ik kan al mijn agressie er in

kwijt.”Brenda Jeurissen, een 22-jarige ALO-studente, spart juistgraag tegen jongens, ze moet wel!Jeurissen doet aan judo en heeftdaar een meer dan gemiddeld tal-ent voor: to say the least. Bij de junioren is ze Nederlands,Europees, en wereldkampioengeweest en dan is het moeilijkgelijkwaardige vrouwelijke spar-ringpartners te vinden.

“Ik spar vaak met iets lichtere enjongere jongens”, vertelt de ALO-studente. “Als ik dan zo’n jongen‘werp’, dan hoor je vanaf de kantnog wel eens wat gelach, maaruiteindelijk vinden de meeste hetook wel stoer.” In Nederland heeftjudo een veel betere reputatie danbijvoorbeeld boksen en veel lastvan vooroordelen heeft ze dan ookniet. “Sommige mannen zeggendat vrouwen minder goed zijn,maar dat is ook gewoon zo. Daarstoor ik me verder niet aan.” Hoewel het verdedigingssportenzijn, geven beide studentes aandat zelfverdediging niet hun belan-grijkste motivatie is. Jeurissenhoopt de Olympische Spelen vanPeking te bereiken en Faijer vindt

boksen vooral leuk, omdat ze haaragressie erin kwijt kan. Bijgeneeskundestudente en kung -fubeoefenaarster Annemieke Boen-dermaker (20), speelt het zelf-verdedigingelement wel een rol.

“Ik doe nu een jaartje aan kung-fuen ik voel me veel sterker. Ik stasteviger in mijn schoenen”, aldusBoendermaker. Ze zag kung-fuvoor het eerst op DiscoveryChannel en was meteen ver-knocht. “De verdedigingsbewegin-gen zijn afgeleid van wilde dieren,zoals tijgers en sprinkhanen. Jekunt precies zien welk dier bij eenbepaalde verdedigingsactie hoort.

Het natuurlijke element, dat dekracht vanuit jezelf komt, spreektme erg aan.”Wanneer Boendermaker aan haaromgeving vertelt welke sport zebeoefent, moet ze wel eens eenvooroordeel over kung-fu pareren.“Veel mensen denken dat het eenbrute vechtsport is. Dat komtwaarschijnlijk omdat we ook weleens met wapens vechten, zoalszwaarden, stokken en kettingen. Ikmoet toegeven dat ziet er bestgewelddadig uit. Maar”, zobezweert ze, “het is een pureverdedigingssport.”

Christiaan Kooistra

Kinderen kun je aansprekenmet tekenfilmfiguurtjes, danheb je gelijk hun volledige aan-dacht. De Gorillaz deden vier jaar geledenhetzelfde met volwassenen. Met ani-matiefiguurtjes in hun clips lukte het ze ommet liedjes als Clint Eastwood grote hits tescoren en ondanks het kinderlijke uiterlijktoch serieus genomen te worden. Nogsteeds, vier jaar na het debuutalbumGorillaz, verschuilt Damon Albarn, zangervan de rockband Blur, zich naar eigenzeggen achter geanimeerde popsterretjesals protest tegen alle slechte muziek dietegenwoordig door ‘echte’ mensen gemaaktwordt. 2D, Murdoch, Noodle en Russel Hobbs, deleden van de Gorillaz hebben op hun nieuwealbum Demon Days echter wel de hulpingeroepen van andere sterren. Zo hoor jede stemmen van De La Soul, MartinaTopley-Bird, Dennis Hopper, MF Doom enShaun Ryder (Happy Mondays). Met namede inbreng van Dennis Hopper is opvallend.

In Fire coming out of a mon-keys head brengt hij, onder

begeleiding van een obscuur gehumen een lekkere breakbeat, een psyche-delisch rijmpje ten gehore waarin hij beweertdat David Lynch, Prince and David Ickesamen de nieuwste superband vormen. Een ander opvallend lied is Last living souls;simpel maar ligt meteen lekker in het gehoor.Het zet gelijk de toon voor de rest van de cd.Don’t get lost in heaven heeft een vleugjeBeach Boys, maar toch blijft elke keer hetaparte geluid van de Gorillaz heel goedherkenbaar. Deze cd is een goede opvolgervan hun debuut-cd en is misschien wel hetbeste wat Albarn totnu toe heeftgemaakt, of het nouvoor Blur of Gorillazis.

RutgerUittenboogaard

Cold Roses is alweer het zesde album vanRyan Adams die, sinds hij de alternatievecountryband Whiskytown verliet, weer eenband achter zich heeft verzameld: TheCardinals.De 30-jarige Amerikaanse singer/song-writer (geen familie van) heeft voor ColdRoses met 18 nummers verdeeld over tweecd’s flink zijn best gedaan. Hoewel Adamsde gewoonte heeft om op elk album eenandere richting in te slaan, heeft hij ditmaalhet beste van alle smaken proberen teverzamelen. Het album is een aanstekelijkemix van country, folk, pop en rock.Daarmee lijkt Cold Roses een residu van alde voorgangers.Net als zijn vorige albums druipt de inten-siteit er weer van af. Adams zingt als eenkind dat nog gelooft dat hij de wereld naarzijn hand kan zetten. Hij probeert doormiddel van bezwerende liedjes terug te

keren naar de naïeve staat van verwonder-ing en onbezorgdheid, zoals in sprookjes.En het wordt bijna echt. Als je wilt, nemenRyan and the Cardinals je mee op een gril-lige reis van Cherry Lane tot MagnoliaMountain, waar je je zorgen neer kuntleggen. Cold Roses is een cd vol liedjesover verlangen, troost, blijdschap en een-zaamheid, met als motto Let it Ride; laathet over je heen komen, of niet. Of zoalsAdams het zelf zegt: “you gotta play themusic for who’s listening”.

Floris Brinkers

RecensiesRecensies

In het weekend van 28 en 29mei stelden 266 kunstenaars inde stad Groningen hun atelieropen voor bezoekers tijdens dezevende editie van de atelierroute. De SK maakte van degelegenheid gebruik en keekeens rond in een paar van deruim 150 ateliers die Groningenrijk is.

Bij het oude scheikundige labora-torium aan het einde van hetBoterdiep, achter de Jumbo,houden negen kunstenaars openatelier. Lambert Kamps, in 1999afgestudeerd aan Minerva, neemtvoor de tweede keer deel aan deroute. Dit jaar laat hij zijn werkbuiten zien. “Most objects I makeare BIG”, schrijft hij op zijn web-site. Er is zelfs buiten dan ookgeen ruimte om de grote,ruimtelijke werken, zoals bijvoor-beeld de opblaasbare brug Bridgete exposeren. Daarom heeftLambert ervoor gekozen in eendoor hemzelf ontworpen, opblaas-bare tent afbeeldingen van zijnbelangrijkste projecten te latenzien. Lambert deelt samen mettwee andere kunstenaars eenruime laboratoriumzaal, die dienstdoet als atelier. Hij heeft beslotendeze ruimte, een slagveld aanmachines, materialen en gereed-schap, dit jaar niet open te stellenvoor bezoekers.”“Daar had ik nietzo’n zin meer in. Mannen diemeegesleept worden door hunvrouw op atelier route zijn geïnter-esseerder in hoeveel mijn zaag-machine heeft gekost dan in mijnwerk”. Het aantal bezoekers, zo’n200 man, valt hem tegen, maarhet is dan ook erg warm weer. Enhij zou zijn werk waarschijnlijk tochniet aan ze kunnen slijten.“Wanneer je tekent of schildert kunje tijdens de route nog wel watwerk verkopen, maar dat gaat voormijn installaties niet echt op. Diezijn onverkoopbaar”. DatLambert dit jaar geen instal-

laties tentoon stelt komt ook ompraktische redenen goed uit, wanthij heeft andere plannen met detent: “Ik geef er vanavond eenfeestje”. In een oude garage aan deOosterhamrikkade houdt de sticht-ing ‘Ok Noordzijde’, bestaande uit21 kunstenaars, open huis. Devele ramen in het dak gevenprachtig bovenlicht. Het is erdrukker dan in het laboratorium,maar ook hier valt het aantalbezoekers, zo’n 300, de kunste-naars tegen.“Sommige kunstenaars zijn con-tact gestoord, maar die zitten vaakalleen op een zolderkamer”, schri-jft Jeltje Terlouw op een velletjemet aanwijzingen voor de bezoek-ers aan haar atelier. Terlouw,afgestudeerd aan Minerva in2001, heeft een aantal van haarinstallaties uitgestald in de OKNoordzijde. Je betreedt haar‘domein’ door onder een poortjedoor te lopen waar aan de enekant van de drempel het woord‘nu’ en aan de andere kant van dedrempel het woord ‘straks’ op degrond staat. Hoewel haar werk is“om naar te kijken en niet om overte praten”, licht ze toe dat het indeze installatie gaat over “dekeuzes en beslissingen diemensen moeten maken in hunleven”. Hoewel ook haar werk ophet eerste gezicht onverkoopbaarlijkt, mede doordat ze vaaklocatiegebonden werkt, heeft Jeltjevandaag contact gelegd met eengaleriehoudster. “Ze was geïnter-esseerd in mijn werk voor in haargalerie, maar ze bemiddelt ookvoor opdrachten van bedrijven”.Opvallend in het pand is het kleineateliertje van Rinske Dijkstra.Helemaal achterin de oude garageheeft zij een hokje van twee bij driemeter waar ze tekent en schildert,en sinds kort ook lampen

ontwerpt. De kun-s t e n a r e s ,

e v e n

bescheiden als de kleine ruimtewaar ze in werkt, poogt met haarbeelden een absurdistische envervreemdende indruk achter telaten op de bezoeker. Zoals detekening van een dikke, lelijkevrouw, die het lichaam van eenwulpse, knappe dame ‘aantrekt’.Rinske haalt veel inspiratie uit hetfenomeen plastische chirurgie. “Ikvind het fascinerend dat mensenzo makkelijk met hun lichaamomspringen. Mensen die opJennifer Lopez willen lijken... ikvind het obsessief gewoon”. De atelierroute zou een prima gel-genheid zijn voor Rinske omwerken te verkopen, maar hetloopt nog niet echt storm. Ze heeftwel een ideale klant voor ogen.Graag zou ze haar tekeningen aande bekende plastisch chirurg dok-ter Schumachter verkopen. Voor inde wachtkamer.Kunstenares Jacomijn Steke-lenburg houdt open atelier in haarpand op het verlaten bedrijventer-rein aan de Europaweg. Ze heefthier een hele verdieping tot haarbeschikking. Ruimte genoeg,bijvoorbeeld voor een badminton-veldje. Overeen provi-sorisch in elka-ar geknutseldnet wordtregelmatig eenp a r t i j t j egemept. Jacomijn, in2003 afges-tudeerd aanM i n e r v a ,schildert por-tretten. Deatelier routeheeft Jaco-mijn, die bijnavijftig bezoek-ers telde opzaterdag, he-laas nog geennieuwe op-drachten ge-

leverd. Bij gebrek aan iemand diezo lang stil wil zitten, neemt zeregelmatig zichzelf als model. Deernstige, harde en een beetjemannelijke uitstraling die Jacomijnhaar vrouwelijke personagesmeegeeft is opvallend. Maar zekan niet anders. “Ik heb wel eensgeprobeerd iemand lief en schattigweer te geven, maar dan straalthet toch minder kracht uit. Ik houdvan dominantie, een sterke aan-wezigheid.”Die kracht, dominantie en aan-wezigheid zijn duidelijk terug tevinden in het doek van twee bijdrie meter waar Jacomijn eenenorm mannelijk geslacht opschilderde. Ze wilde eens watanders dan bustes en nam een

pornoblaadje als uitgangspuntvoor dit werk. “Ik moest me er weltoe zetten om het te gaanschilderen. Ik schaamde me ookeen beetje. Toen hier mannen innette pakken kwamen om hetpand te bezichtigen heb ik hetdoek wel omgedraaid… de verfwas nog nat!” Eigenlijk al van-wege dit soort mooie verhalen isde atelier route de moeite waard,en een kopje koffie drinken bij dekunstenaar bij jou om de hoek iseen interessant tijdverdrijf. En voorecht contact gestoorde kunste-naars hoef je niet bang te zijn. Diezijn inderdaad allemaal op hunzolderkamertjes gebleven.

Eveline Bijlsma

‘Mijn werk is onverkoopbaar’C U L T U U R

Sfeer proeven tijdens de jaarlijkse atelierroute

Gorillaz - Demon Days Ryan Adams and the Cardinals - ColdRoses

Duivels naast rozen

Foto: Sebastiaan Pouyet

Layer Cake **** (4/5)

"Ik ben geen gangster, ik ben een zakenman." DanielCraig speelt XXXX, een succesvolle cocaïnedealerwaarvan we de naam nooit zullen weten. Met eenmiljoen op zak besluit hij vroeg met pensioen te gaan.Het succesverhaal neemt echter een onverwachtewending als Mr. Big hem op een klus stuurt. Vindt deheroïneverslaafde dochter van een rijke vriend. Deopdracht lijkt simpel, maar tijdens zijn zoektocht komenfeiten boven water die zijn wereld laten instorten. 'LayerCake' is een coole film vol patserige gangsters,Servische huurmoordenaars, dure auto's en een heerlijke soundtrack.Geproduceerd door Matthew Vaughn, doet de film denken aan 'Lock, Stock andTwo Smoking Barrels'. Maar dan zonder de humor en veel meer hedendaags.'Layer Cake' is niet intelligent, maar zit vol energie en is heerlijk om naar te kijken.

Owning Mahowny **** (4/5)

De rol lijkt voor Seymour Hoffman gemaakt.In 'Love Liza' speelde hij een weduwnaar die sinds de zelfmoordvan zijn vrouw verslaaft raakte aan het snuiven van benzine.Hoffman speelde zo overtuigend dat je als kijker niet anders kondan meeleven. Even overtuigend is hij in 'Owning Mahowny'. Hijspeelt een bank manager die begin jaren tachtig opgeslokt wordtdoor gokschulden. Dan Mahowny ziet geen andere uitweg danzijn functie te gebruiken voor valse leningen en overschrijvingen.Hij twijfelt bij elke stap die hij neemt. Je ziet hem aarzelen enzweten, maar hij moet zijn verslaving blijven voeden. De film is

gebaseerd op een waargebeurd verhaal en dat wordt goed overgebracht. Je gaat mee inzijn obsessie en voelt de spanning opbouwen. Hoewel 'Mahowny' wat langzaam is, blijftde film je in zijn grip houden.

10

in samenwerking metvideotheek Sleaze

DV

Dre

leas

es

Door: Peter Keizer

Wie dacht dat Bruce Willis hetverleerd was zit er glad naast.Als vanouds laat hij zich vanzijn beste kant zien in dezenieuwe actiefilm, Hostage. Metveel spektakel en ontploffingenis dit weer de acteur die we ken-nen van Die Hard. Hij ontpoptzich in deze rol zelfs even toteen heuse acteur.

Jeff Talley (Bruce Willis) geeft naeen traumatische ervaring zijnbaan op als onderhandelaar ingijzelingssituaties. Hij pakt zijnspullen en verhuist samen met zijngezin naar een klein dorp waar hijals reguliere politieagent aan deslag gaat. Hier denkt hij zijnschuldgevoel te kunnen ontlopen.Maar natuurlijk ontstaat er ook nuweer een gijzeling waarbij zijn

ervaring als onderhandelaar goedvan pas komt.De rijke familie Smith, bestaandeuit vader (Kevin Pollak) en tweekinderen, woont in ditzelfde dorp-je. En op een goede dag wordenzij overvallen door drie kwajon-gens die er in eerste instantiealleen maar op uit zijn een auto testelen. De situatie loopt echter uitde hand nadat de politie isingeschakeld door het stille alarm.En dan besluiten zij in paniek defamilie te gijzelen in hun eigenhuis. Of was dit toch een welover-wogen beslissing?Tot nu toe nog een helder en sim-pel verhaal maar dan komt er eentweede verhaallijn, die de boel eenstuk gecompliceerder maakt vooralle partijen. Want helaas voor dejongens waren zij op de verkeerde

plek, op de verkeerde tijd. VaderSmith blijkt namelijk zelf ookbetrokken te zijn in wat corruptezaakjes. En zijn opdrachtgeverswillen kosten wat kost een eindemaken aan de gijzeling. Jeff Talleylijkt hiervoor de aangewezen man.Om te zorgen dat deze zijn taaknaar behoren zal uitvoerengebruiken zij zijn zwakke plek: zijnliefde voor zijn eigen gezin.

Deze actiethriller moet het niethebben van zijn originaliteit maarvan zijn kwaliteit. Een combinatievan goed filmwerk, goede timingen verschillende verhaallijnenmaakt dat de kijker geboeid blijft.Een aantal onverwachte span-ningsmomenten zorgen er somszelfs voor dat je naar het puntjevan je stoel verschuift.

Ook het personage Jeff Talleybrengt verassingen met zich mee.In het begin van de film zien weBruce met een verwilderd, ruiguiterlijk, wat hem haast onherken-baar maakt. Het geeft een nieuwekijk op zijn acteertalenten. Jammergenoeg wordt hij hoe verder defilm vordert toch weer in zijn oude,vertrouwde rol als heldhaftigeagent gedrukt. Toch overtreft hijzichzelf een aantal momenten indeze film. Het lijkt erop dat onzeDie Hard-man daadwerkelijk nogmeer in zijn mars heeft opacteergebied.Al met al is het een echte ouder-wetse actiefilm, maar wel eentjedie entertaint tot de laatste minuut

Zosia Kooi

Hostage toont Bruce Willis op zijn bestF I L M

Coke & Cake

Kingdom of Heaven verzandt in clichés(Advertentie)

Na het megasucces vanGladiator komt Ridley Scott opde proppen met een nieuwheldenepos: 'Kingdom ofHeaven', met daarin een hoof-drol voor Orlando Bloom, diewe nog kennen als blond elfjeLegolas uit Peter Jackson'sLord of the Rings trilogie.Of Scott met Kingsdom ofHeaven het (kas)succes vanGladiator zal weten te evenarenis hoogst onwaarschijnlijk.

Het verhaal vertelt over goudsmitBalian, die rouwt om de dood vanzijn vrouw. Zij blijkt zelfmoord tehebben gepleegd na het overlij-den van hun zoontje. Al snel krijgtBalian bezoek van Baron Godfreyvan Ibelin, dienaar van koningBaldwin van Jeruzalem. Godfreyblijkt Balian's vader te zijn envraagt hem mee te komen naarJeruzalem om samen te strijdenvoor het behoud van de vredetussen de joden, moslims en dechristenen daar.

Dat Balian slaafs doet wat hemgevraagd wordt, irriteert mateloos.Vooral als je je bedenkt dat hij zijnvader nog nooit eerder heeftgezien. Er mist ook crucialeachtergrondinformatie, bijvoor-

beeld over de dood van zijn zoon-tje en het waarom van de zelfmo-ord van zijn vrouw (ze laat immersBalian in de steek). Dat maakt hetverhaal er niet bepaaldgeloofwaardiger op. Trouwens, ikheb nog nooit zo'n iele goudsmitgezien, ook al is Bloom twintig kiloaangekomen voor deze film.

Balian blijkt al snel een uitstekendzwaardvechter en een natuurlijkleider die zich manifesteert alstrouwe bondgenoot van de kon-ing. Natuurlijk krijgt hij uiteindelijk,clichématig genoeg, het mooiemeisje van hoge stand,. Het klinktals een slappe doktersroman endat is het eigenlijk ook. Alles gaatte soepel, maar ook veel te snel.Scott wilde te veel kwijt in zijn film,waardoor het lijkt alsof het verhaalzich afspeelt in een luttele week.Op het ene moment rouwt Baliannog om zijn vrouw en tien minutenlater is hij alweer aan het sjansenmet Sybilla, het zusje van de kon-ing. Er worden bepaalde stappenovergeslagen, waardoor het ver-haal soms moeilijk te volgen is.Ook blijven de beweegredenenvan de hoofdpersonages daar-door erg vaag.

In een 'making of special' kon je

zien hoe regisseur Ridley Scottverhaalde over de actiescènes.Als we Scott moesten gelovenzouden die ons achterover doenslaan. 'Als de actie er eenmaal is,komt het verhaal vanzelf' was zijnredenering. Die actiescènes, dieoverigens goed in elkaar steken,zijn inderdaad rijkelijk aanwezig.Het vleugje romantiek ter compen-satie slaat dan de plank weer jam-merlijk mis in clichés. Ook is hetplot helaas te slap voor woorden.Misschien was het verstandigerom daar eerst mee te beginnen inplaats van actie.

Moniek Steenbergen

C H A N G E P A G EXT H E

WINGS organized a farewellparty for the foreign students.But only if drunken Dutch stu-dents are the last you wantedto see in Holland, then this wasa party made for you. TheChampions League final thatwas played at the same daywas according to all presentWINGS-members the reason solittle people showed up. But tothe exchange students presentit didn't made much of a differ-ence

"Great experience, once in a life-time!" Hilary, (21, Pittsburgh,USA) reacts really positive assoon as you ask her aboutHolland. "The people here arevery friendly. In the States theyare much more individualistic. Ieven dated a Dutch guy, wellFrisian actually, and he was veryfriendly." According to Radka, aManagement student fromSlovakia, the Slovaks are not asfriendly as she had alwaysassumed before. "Maybe it's

because the Dutch smoke more,the Slovaks drink a lot." But it'snot just about the persons inHolland, "This country is so flat",continues Radka. "That must bevery boring to live here all yourlife." Hilary is a bit more positiveabout the landscape here. "Thenicest thing I saw, in Friesland,was Shetland pony's in the mea-dows. Everywhere I went theywere there." Almost everyone is sad that theyear is almost over. Groningen

has a good reputation amongstthe Erasmus students. It is nowforemost known as an excellentparty city. The fact that it wasn'tas crowded as it otherwise wouldhave been didn't do anything totake away that claim. "Come on,in Groningen you can go outevery night!", Hilary proudlystates. "Yeah, I've seen otherDutch cities, but this is without adoubt the best city." Only Virginia Perez Hernandez,21 and Spanish, wasn't that posi-

tive about Groningen," Ok, it'snice to have parties here, butAmsterdam is much better." Mikefrom New York, completely dis-agrees: "Amsterdam is likeDisneyworld for adults, it's notHolland. The bars and the men-tality here in Groningen, that'swere you will find the realHolland."

Rutger Uittenboogaard

Exchange students wave goodbye to Holland the partying way

I had my ultimate Dutch experi-ence last month. Walkingacross the Grote Markt in arecently purchased orange shirtwith a large inflatable orangecrown perched proudly on myhead I felt completely ridiculous,but also extremely Dutch. Eventhe thought of wearing such acombination in Australia wouldbe enough to see you shunnedfor ever, reduced to the life of ahermit for crimes against fash-ion. And yet on this particularday, April 30th, daring the wrathof the fashion Gods placed mesquarely in the majority, and Ireceived not a second glancefrom anyone in the massivecrowd.

The enthusiasm with whicheveryone in Holland celebratedthe Queen's birthday was aneye-opener for me. Although wehave our own days celebratingthe birth of our country inAustralia, it is nowhere near asbig a deal; rather it is usually achance to simply sit down withyour mates on a day off andsink beers in the sun. While thisis great fun, it certainly doesn'tinspire the same patriotic fervorand general party atmospherethat Queen's Day does here.

The days and nights were filledwith sights I now see as quin-tessentially Dutch. There werebikes parked by the thousand inthe centre of the city. Therewere beers poured with somuch head that in any othercountry bartenders would beashamed and sacked. Therewas food purchased at 5 a.m.from a small box in a wall, whichwould have health inspectorsjumping with glee in anticipationof the health code violationsback down under. But above all,there was simply a fantastic(drunken) party atmospherewhere everyone had a greattime, where friends were metand made, where girls werechased, and where the next daylaughter and tales of drunkenescapades helped us all over-come our hangovers.

After such a great weekend, Ilook forward to returning toAustralia and, on April 30, turn-ing up to uni in an orange shirtand crown. Though I expect tohave few friends after such anact, I will take solace in the factthat my friends in Holland willunderstand and hope they willwelcome me back for anotherparty.

Andrew Yuile

Culture shock

Foto’s: Sebastiaan Pouyet

Foto: Pepijn van den Broeke

Denk je aan India, dan denk jeaan grote aantallen mensen.India is één van de dichtstbevolkte landen ter wereld.Alleen al in de stad Bombay -tegenwoordig Mumbai - wonenruim 16 miljoen mensen. Geenwonder dat het verkeer eengrote chaos is, zeker tijdens dezogenaamde 'rush hours', wan-neer ik op weg ga naar het kan-toor van ABN-AMRO: mijnstageplek .

Het begint 's ochtends op wegnaar het station met de rikshaw:een grappig driewielertje metbrommermotor. Er rijden erduizenden van rond in de grotestad en ze zien er op het eerstegezicht allemaal hetzelfde uit.Sommige onderscheiden zich vande rest door ingebouwde geluids-boxen, een zacht dekentje op deachterbank of heilige afbeeldingenvoor een behouden rit. De chauf-feurs hebben ook één dinggemeen: allen proberen luidtoeterend onwillekeurig rechts oflinks inhalend zo snel mogelijk huneinddoel te bereiken. Het lijkt alsofer geen verkeersregels bestaan!

Met al het verkeer is het begri-jpelijk dat Mumbai ook niet een alte schone stad is. Auto's staan inde file te wachten voor een sto-plicht en de uitlaatgassen komenje tegemoet. Volgens de LonelyPlanet staat één dag in Mumbaigelijk aan het roken van 20sigaretten!

Ik vervolg mijn reis vanaf het sta-tion met de trein. Op het treinsta-tion is het een drukte van belang;zakenlui op weg naar kantoor,vrouwen in de meest bont gek-leurde sari's, bedelaars enstraathonden. Treinen rijden af enaan, stoppen korte tijd op het per-ron en mensen duwen en trekkenaan elkaar om maar snel in of uitte kunnen stappen. Tijdens spit-suren hangt een deel van de trein-reizigers uit de open deuren, ensoms zitten ze zelfs óp de treinvanwege de drukte. Er gebeurendan ook nogal eens ongelukken;volgens Mumbaikars sterven erdagelijks zo'n 8 mensen wegenseen treinongeluk.

Toch is er een duidelijke hierarchiete ontdekken in de Indiase ver-

keerschaos. De voetgangersstaan helemaal onderaan. Alsvoetganger loop je een groot risicote worden afgesneden en er isgeen auto die je voor zal latengaan. Oplopend in hierarchie zijndan de fietsen, de motoren, de rik-shaws, de auto's, de dure groteauto's en de bus. De lokalebussen in India zijn grote, logge,vierkante, rode voertuigen die zichal toeterend een weg proberen tebanen in de verkeersgekte. Maarhelemaal bovenaan de hierarchiestaat toch wel de koe! Ze begevenzich gewoon op straat, zich tegoeddoende aan iets eetbaars, in dezon liggend of gewoon eenommetje makend. Al het verkeerkan toeteren en bellen maar deheilige koe gaat altijd voor!

Bertha MiddelStudente Communicatie- en

Informatietechnologie

Eén dag Bombay = een pakje peuken

Het referendumREGINALD S. MAERISSK ZET TANDEN IN SANDWICHSPREAD

N A D R U K

STUDENTENCORRESPONDENTEN

UBABY

Ik ben voor.Blablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla Blablabla.Onee ik ben tegen.Blablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla Blablabla

Blablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaBlablabla Blablabla BlablablaWeet u wat? Laat mij lekker mijnbiertje drinken in café de beurs.Laat mij lekker met een lege tevre-den blik door het raam staren.Laat mij met rust. Laat al dat poli-tieke geleuter een ver van mijnbed show westers geouwehoer inDen Haag blijven. Laat al dat poli-tieke geleuter een ver van mijnbed show regentesk geouwehoerin het kasteel op de grote marktblijven. Laat mij een brave burgerzijn. Laat mij stemmen maar laatmij geen keuze maken. Ik beneruit. Ik stem blanco. Opdat blan-co zal zegevieren! Opdat blancoonze nieuwe premier wordt! Eigenblanco eerst! Dames en Heren ikroep u op géén campagne tevoeren. Burgers van Groningen,burgers van Nederland: een beterEuropa/ een betere grote markt/een beter milieu begint bij blanco!

Pagina 4 Pagina 9

12

Ik (bril, rood haar, beugel) zou jou(blond haar, cup d en kort rokje)graag een keer willen ontmoetenvoor een avondje scrabble, enmisschien meer! Of wil je lievereen middagje puzzelen? Tot snel!

Boxnummer 57

Ik ben al jaren verliefd op je, enhoewel ik van de rechter 100meter bij je uit de buurt moet bli-jven weet ik zeker dat jij mij ookwilt! Beantwoord mijn telefoontjesnou eens, alsjeblieft?

Boxnummer 45

Elk college van u zit ik smachtendvooraan. Elk woord van u is alslieflijke muziek. Elke uitleg vaneconometrische principes word ikmeer verliefd op u. Ik ben datmeisje die altijd briefjes tussen uwsheets stopt. Reageert u snel,alstublieft?

Boxnummer 670

Ik zat op m’n knietjes dus ik kon jegezicht niet zo goed zien. Jesmaakte naar amandel en jemaakte een diepe indruk op me.Ga je ook voor mij op de knieën?

Boxnummer 69

Pag6/7