O P I N I E

C L F NSt. Walburgstraat 22C - 9712 HX - GRONINGEN - 050-3635519 - WWW.STUDENTENKRANT.ORG - ISSN 09270237 - ADVERTENTIES LEONIE SPANJER - 06-24899065De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt door en voor studenten van HBO- en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van

7000 exemplaren die gratis worden verspreid op de RuG, de Hanzehogeschool en andere locaties in Groningen.STICHTINGSBESTUUR voorzitter Ewout Karel (06-47900219), acquisitie en pr Leonie Spanjer (06-24899065) en Else de Jong (06-14281118), penningmeester Bart Wichgers (06-24929661)HOOFDREDACTIE Linda Banis (lindabanis@hotmail.com, 06-55893378) en Ariane Kleijwegt (a.s.kleijwegt@student.rug.nl, 06-42710494) EINDREDACTIE Jeroen van Goor en Emma Jackson

REDACTIE Jorg Bressers, Anne Dankert, Harold Duitscher, Mirte van de Griendt, Emma Jackson, Frieda Hamster, David Hof, Dienke Keizer, Peter Keizer, Christiaan Kooistra, Mark van der Linde,Frederick van Melle, Jochem Meijer, Tynke Mulder, Selma Oosterloo, Moniek Steenbergen, Bart Jan Teunisse en Rutger Uittenbogaard FOTOGRAFIE Sebastiaan Pouyet en Jeffrey Weller

ILLUSTRATIES: Dirk VORMGEVING Pieter Frank de Jong en Marjolein SchutrupsMEDEWERKERS Reginald S. Maeris en Femke den Hartog DRUKWERK Drukkerij 1984

Ik heb een schijthekel aan voet-ballers die zeiken op de scheid-srechter. Na de wedstrijd wordtnooit de hand in eigen boezemgestoken, maar blijkt de scheid-srechter een perfecte pispaal.De nederlaag is niet te wijtenaan de vijf gemiste kansen ofdie enorme blunder in deachterhoede. Nee, de wedstrijdis verloren door de dwalingenvan de arbiter.

Dat is natuurlijk bullshit. Scheids-rechters hebben inderdaad eeninvloed op de wedstrijd maar die isper definitie minder dan die vaneen speler. Het belangrijkste ver-schil is dat spelers voor een wed-strijd kunnen trainen. Mis je teveelkansen als speler, dan kun jedaarop oefenen zodat het betergaat in de wedstrijd. Een scheids-rechter kan dat niet. Die moet hetdoen met een looptraininkje tus-sen de wedstrijden door en eenvideootje terugkijken. Daar word jegeen betere leidsman van. De

voetbalmatch is voor de man methet fluitje dus tegelijkertijd eentraining. Daarom zijn ouderescheidsrechters per definitie be-tere scheidsrechters.

Voetballers spuien niet alleen kri-tiek op het arbitrale trio na de wed-strijd, maar ook tijdens. Iedereenvindt dat normaal. Emotie hoortimmers bij de sport. In anderesporten is dit echter ‘not done’.Waterpolo is zo’n sport. Hoe be-

roerd een beslissing ook is, kritiekop de arbitrage is uit den boze. Dereden daarvoor is dat je meteenhet bad uit wordt gestuurd als jehet wel doet. Een andere spelermag je wel vervangen, maar jij zitde rest van de wedstrijd langs dekant. Waarom zou dit niet kunnenbij het voetbal? Ik stel voor dat wenaast de gele en rode kaart eennieuwe kaart introduceren: deoranje kaart.

De oranje kaart dringt het verbalegeweld jegens scheidsrechters opdrie manieren terug. Ten eersteheeft de voetballer zich zelf te pak-ken. Hij mag immers niet meerspelen. Daarnaast wordt het teamgedupeerd, omdat er een minderespeler voor terugkomt. Er mag duswel gewisseld worden. Tenslotteheeft ook de trainer een extra han-dicap, omdat hij een wissel moetgebruiken. Een oranje kaart heeftdus een grote invloed op het wed-strijdverloop. Daarom hoeft dekaart niet tot een schorsing te lei-

den, tenzij de scheldpartij tegen descheids erg aanstootgevend is.

Uiteraard zal de invoering van deoranje kaart tot felle protesten lei-den, want het voetbalwereldjeheeft zo zijn eigen mores. Na ver-loop van tijd gaat zo’n kaart echterbeklijven, daar ben ik van over-tuigd. Toen ik een paar jaar gele-den op waterpolo ging en tijdensmijn eerste wedstrijd op descheidsrechter begon te scheldenwerd ik er meteen uitgestuurd. Ikklom uit het water en rekende opbegrip van mijn teamgenoten. Datbleek echter een misrekening. Hethele team viel over me heen: ‘jemoet gewoon je bek houden, hoemoeilijk kan dat nou zijn?’ Sinds-dien zeg ik niets meer tegen eenscheids, behalve dan aan het eindvan de wedstrijd: ‘bedankt voor hetfluiten’.

Christiaan Kooistra

In de meeste winkels zijn demeeste prijzen enorm hoogvergeleken bij webwinkels enveilingsites op het internet.Soms kan het zelfs meer dan dehelft schelen. Je hebt er watspeurwerk bij nodig, maaronline spaar je behoorlijk watgeld uit. Mits je internetshop-pen goed aanpakt.

In 2004 is het doen van aankopenop internet met 35% gegroeid naareen totale omzet van 1,68 miljardeuro. In de 2e helft van 2004 is intotaal 903 miljoen euro onlineomgezet, een groei van 16% tenopzichte van de eerste helft van2004.

Desondanks worden de prijzen inde winkels daardoor niet verlaagd.Er zijn soms goede aanbiedingen,maar ook die halen het meestalniet bij de prijzen op internet. Heelerg vreemd is dit natuurlijk niet,een gewone winkel heeft nou een-maal meer kosten dan een web-winkel, maar soms is het verschilwel heel erg groot.

Winkelen in een oude vertrouwdewinkel geeft je echter wel eenstukje extra zekerheid. Als iets nietgoed is kan je je geld terugkrijgenof omruilen en met betrekking totgarantie is het veiliger. Er bestaatechter wel een "kopen op afs-tand"wet die klanten van web-winkels het wettelijke recht gevenom spullen binnen zeven dagenweer terug te sturen indien het nietin orde is of niet bevalt.

Maar er zijn helaas nogal watoplichters actief op het wereldwi-jde web en dat is één van debelangrijkste redenen dat mensenhet niet aandurven iets op hetinternet te kopen. Ook zit je bijwebwinkels aan en bepaalde lev-ertijd vast en als je iets meteennodig hebt dan wordt het lastig.Wat je dan wel kan doen is afdin-gen op producten in winkels. Ditwordt nog vaak als "not

done"gezien, maar zo raar is hetniet als je je bedenkt dat de prijzener schandalig veel duurder zijn. Dewinkelier weet dit meestal ook welen zal daarom sneller akkoordgaan iets te verkopen onder zijnvraagprijs. Ideaal voor iemand dierond moet komen van eenschamel loontje of beursje. Hetbezorgt je misschien wat schaam-rood op je kaken, maar het werktvaak wel.

Ikzelf mijd winkels zoveel mogelijk.Geef mij de webwinkel maar!Vooral wat betreft producten diesowieso nogal prijzig zijn, zoalselektronica en contactlenzen. Hetis minder leuk dan winkelen in een"echte"winkel, maar dat kan altijd

nog tijdens de opruiming. Toch blijfik gewoon klant bij de supermarkt.Bewust geworden van de kritischeconsument zijn de prijzen er welflink gedaald. Ook al is er geenklant die zijn pak melk via internetbestelt!

Moniek Steenbergen

Voetbal verdient oranje kaart

Geef mij de webwinkel maar!

ctie?! 2A

Christiaan schrijft dit artikelop eigen titel. Reacties naar:c.t.kooistra@student.rug.nl

CHRISTIAANKOOISTRA

Moniek schrijft dit artikel opeigen titel. Reacties naar:moniek_steenbergen@hot-mail.com

MONIEKSTEENBERGEN

Studenten drinken en slapenuit. Af en toe lezen ze eenkrant, maar betrokken bij demaatschappij kun je ze nietnoemen. Dit clichébeeld wordtkeer op keer bestreden dooreen handjevol actieve studen-ten. Maar als zo vaak metclichés, klopt deze toch vooreen deel. Je vindt de meestestudenten niet bij de protest-actie op het Malieveld maargewoon op het terras of in dekroeg. En zelfs voor deUniversiteitsraadverkiezingenkomt een groot deel niet zijnbed uit. Want wat hebben defracties SOG en VOS nueigenlijk bereikt de laatstejaren? Terechte scepsis?Lees het op pagina 6. Desalniettemin is het al tegemakkelijk om studenten afte schilderen als lui enongeïnteresseerd. Ze zijn welbetrokken, maar op hun eigenmanier. Het aantal leden vanjongeren politieke partijenmag dan teruglopen, het aan-tal betrokken studenten wordter niet minder om. Lid wordenis uit, ad hoc acties zijn in(pagina 7)!Verrassend is het, dat zelfseen studentenvoetbalclub dietoch met name bekend staatom de mooie feestjes, demaatschappelijke betrokken-heid niet schuwt. DeKnickerbockers is begaan metjonge voetballertjes in Afrika.De studenten houden het nietbij mooie woorden, maarondernemen actie, zo lees jeop pagina 4. Studenten-organisaties zijn dus zekerergens goed voor, maar des-ondanks krijgen ze ieder jaarminder subsidie om iets terugte doen voor de maatschappij.Het CBO ging dit jaar wel ergrigoreus te werk en schrapteondermeer de gehele subsi-die voor het Studenten-cabaret. Wijselijk ging hetCollege van Bestuur dan ookniet akkoord met de adviezenvan het CBO-bestuur. Daaropraakte de zittend voorzitter zogepikeerd dat hij dreigde op testappen: Uitgekotst door degeorganiseerde en bestu-urlijke universitaire wereldtezamen: Wie weet kan hij zijngram nog halen op hetMalieveld!

De hoofdredactie

WEBPOLL

?Ga jij stemmen tijdens de U-raadverkiezingen?

Stem op www.studentenkrant.org

Wat denk je zelfReacties en meningen kun je kwijt opRedactie@studentenkrant.orgWees to the point. Hou het bij voorkeur onder de 250woorden. Langere stukken in overleg met de redactie.De redactie behoudt zich het recht voor brieven indien nodig in te korten.

oit scoorden ze eenmegahit met demeezinger VoltooidVerleden Tijd. Daar-

na was het lang stil rondIsOokSchitterd. Maar de ledenbleven zeker niet bewegingloos.Het vierde album ‘4’ staat voorde deur. Is de voormalig huis-band van Albertus terug vanweggeweest?

Getooid met een blitse zonnebrilkomt leadzanger Joost Marsmanals een ware popartiest hetNewscafé binnen. Voor wiegedacht had dat de bandIsOokSchitterend niet meer schit-terde; niets is minder waar.Voltooid verleden tijd is de bandgeenszins, misschien is het zelfsbeter te spreken van toekomstigetijd. Zoals de zanger het zelfomschrijft: Ze waren hier al die tijd,maar wist alleen niemand het. "Wijzijn al die tijd gewoon doorgegaanmet repeteren, optreden en num-mers schrijven." Onder het genot van een kopkoffie vertelt hij, terwijl hij eensigaret uit zijn pakje Marlborolights trekt, dat de koppigheid eneigenwijsheid van de band ervoorgezorgd heeft dat ze inmiddelsvier albums bij vier verschillendeplatenmaatschappijen hebben uit-gebracht. "We wilden niet deafdankertjes van Marco Borsatoten gehore brengen, we wildenons eigen ding doen. Uiteindelijkzijn we ooit begonnen om zelf tekunnen schrijven en optreden.Echt commerciële muziek kunnenwe rustig overlaten aan GuusMeeuwis." De maatschappij waarIsOokSchitterend haar derdealbum bij onderbracht stopte naeen ruzie. Het paradepaardje daar,de Friese band De Kast, besloot testoppen, de maatschappij hield opte bestaan en IsOokSchitterendraakte dakloos. Het nieuwe album'4' is ondergebracht bij CNR. Dievroegen om een demo, het ballet-je ging rollen en IsOokSchitterendis weer.Eigenzinnigheid leidt de band.Sander Rozeboom, de gitarist vanhet stel, heeft de band eensgetypeerd als "zeker geeneendagsvlieg". Hun muziek leent

zich daar niet voor. De teksten eninstrumentatie zijn diep uitgewerkt,en daarnaast hebben ze volgensRozeboom best wel iets temelden. Voor Marsman bestaatdeze boodschap uit genieten vanhet moment, intens leven en jedromen verwezenlijken. Zijnstreven naar geluk komt duidelijknaar voren in zijn teksten. Hijschrijft ze allemaal zelf. Een inspir-erende setting heeft hij niet."Meestal kruip ik gewoon achterde computer en schrijf ik op watme te binnen schiet. Ik zet demuziek op en de gevoelens diedaarbij in me opkomen zet ik oppapier. Of ik zit met een biertje eneen jointje op de bank te luisterenen ga dan aan het werk." Marsman schreef eens dat hij uitangst in lokale zaaltjes AndréHazes nummers te moeten zingeneen pauze had genomen. Hij washet zat steeds onderweg te zijn enlange nachten te maken. Alhoewelhij graag weer gaat optreden is, inde acht jaar dat hij nu bezig is, zijnsituatie wel veranderd. "Ik heb eenbehoorlijk vaste relatie. Ga maarna: we hebben een huis gekochten begin juni gaan we zelfs

trouwen. Tja, 30 is toch andersdan 23." Niets is voor de bandnatuurlijk mooier dan geld verdi-enen met muziek, maar Marsmanzit niet meer in het circuit om elkweekend twee nachten de hort opte zijn. Kinderen zijn voor de 30-jarige zanger nog toekomst-muziek, maar dat hij geen studentmeer is, verandert zijn leven.Dan stapt er een vrouw op hem af,ze vertelt Joost dat hij echt wel watmeer mag lachen. Volgens haarstaat dat hem zo goed. Charmantlachend naar de vrouw vervolgt hijzijn verhaal. Terugkijkend op zijnstudententijd, zegt hij veel geleerdte hebben, al is dat dan voor-namelijk buiten het gebied vanstudie om. "Onzin dat het de

mooiste tijd van je leven is, je krijgtook veel shit voor je kiezen. Ikmerk dat ik nu een stuk stabielerben, dat is ook heel prettig." Hijheeft verschillende studies gedaanmaar is nooit afgestudeerd.Studeerde een blauwe maandagSpaans, maar had het eigenlijk tedruk met zijn nieuwe vrienden bijstudentenvereniging AlbertusMagnus. Daar heeft hij overigensook zijn inmiddels aanstaandevrouw ontmoet. Volgens hem zijnstudentenverenigingen echtejachtterreinen. Hij kwam er in die periode boven-dien achter dat de universiteit enhaar theoretische kader niet hele-maal zijn ding was. Dus gooide hijhet op de meer praktische kunsta-cademie, waar hij na twee jaar ookde brui aan gaf. In 1997 brak deband door met de hit VoltooidVerleden Tijd. En hoe inspirerendhij de kunstacademie ook vond,met drie optredens in de weekernaast was het niet te doen. Marsman was het type student daterg veel ondernam naast zijnstudie, precies zoals Rutte het nietwenst. Over de plannen van Ruttezegt hij: "Ik vind het eerlijk gezegdbelachelijk, studenten moeten zich

juist in hun studententijd breedontwikkelen. Het ongenuanceerderechtlijnige denken hier inNederland moet eens ophouden.Je kunt nou eenmaal niet iedereenover één kam scheren."Hoewel de Groningse band metzijn derde plaat een andere weg inwas geslagen, wordt op dit vierdealbum teruggegrepen naar despontaniteit van de eerste cd.Puurheid en directheid met mindermoeilijke teksten. Er staan echtepopliedjes op het album. Marsmanraadt elke student dan ook aan hetnieuwe album vanIsOokSchitterend aan te schaffen."Het zijn aansprekende tekstenmet makkelijke maar niet te com-merciële popmuziek. En natuurlijkis het Nederlandstalig!", roept hijuit. Studenten zijn toch de doel-groep, "Als band zitten we op het-zelfde niveau als de studenten, wehebben tenslotte zelf ook allemaalgestudeerd. De thema's sprekendan ook juist studenten aan. Wemaken nou eenmaal geen muziekvoor domme mensen." Die rekensom lijkt geen gemakke-lijke. Het album is populair, maarniet per se commercieel en tegelijkdoordacht maar niet onbegrijpelijk

met zijn "minder moeilijke tekstenin vergelijking tot de vorige cd."De groep echt fanatieke fans diede band nog kent uit zijn victoriedagen, is gebleven. Het gaat omeen groepje van ongeveer 30man, of eigenlijk 20 á 50 zoalsMarsman het inschat. "De hardekern is erg trouw, dat is wel echtoké. De fans zitten erg verspreiddoor het hele land omdat we metVoltooid natuurlijk in elke uithoekoptraden. Deze fans komen voorallangs als we een optreden in debuurt hebben."Echt bizarre ervaringen met fanshebben ze niet. "Er waren welmeisjes die alle teksten op zichzelf

betrokken en dan vervelendebrieven gingen sturen of ze gingenme telefonisch stalken. Maar ikheb een geheim nummergenomen en toen was ik er vanaf."

De releasedatum van "4" is bek-end, 20 mei kunnen we naar deplatenboer voor het nieuwe album.Wie niet kan wachten tot die tijdkan de band eerder beluisteren.Op koninginnedag spelen ze in destad. En op 14 en 15 mei zijn ze tezien in respectievelijk Café DeSpieghel en Buckshot. Dan neemt Marsman de laatsteslok van zijn cola light en drukt zijnsigaret uit. "Nou, ik ga", zegt hij. "Ikmoet nog gordijnen ophalen,anders word ik morgen weer zovroeg wakker."

Dienke Keizer en Tynke Mulder

C O V E RZal IsOokSchitterend weer gaan schitteren?

'We zijn zeker geen eendagsvlieg' O

'Studietijd: Mooistetijd van je leven?

Onzin!'

'We maken geenmuziek voor

domme mensen'

Het begon als een simpel voor-stel om eens iets voor een goeddoel te doen. Nu organiseert destudentenvoetbalverenigingThe Knickerbockers een uitge-breid toernooi ten bate van eenGambiaans dorp.

‘Het idee kwam oorspronkelijk vanonze raad van advies. Zij vondendat The Knickerbockers eens ietsvoor een goed doel én voor voet-ballende studenten moesten orga-niseren’, legt bestuurslid Andrévan den Ende uit. ‘Via via kwamenwe uit bij een project in hetGambiaanse dorp Jambanjelly’.

In Jambanjelly was een projectgaande om via voetbal kindereneen toekomstperspectief te bie-den. Via de voetbalteams wordt dedorpsjeugd betrokken bij edu-catieve en sociale projecten. ‘Doorvoetbal wordt de gemeenschap inJambanjelly gesteund’, zegt toer-nooiorganisator Dennis Gijsman.Samen met Aimée Kres, BennyBakker en Jos Boomsma organ-iseert hij op 28 mei een studenten-voetbaltoernooi. Doel van het toer-nooi is genoeg opbrengsten teverzamelen om volledige voetbal-tenues en spelmateriaal naarAfrika te sturen.

Op het toernooi zullen studenten-

voetbalverenigingen uit heel Ne-derland vertegenwoordigd zijn.Onder meer het RotterdamseAntibarbari en het Utrechtse FCKunde zullen hun voetbalkunstenvertonen. Ook het Groningse Drs.Vijfje is afgevaardigd. In 4 poules,onder welke een voor dames, zalgestreden worden voor de “TKB-banjelly bokaal”, genoemd naarhet plaatsje. Verschil met normaletoernooien is dat er naast het voet-bal ook een heel middagprogram-ma is. Er staan activiteiten zoalsAfrikaans dansen en trommelenop het programma. Daarnaast zijner tal van workshops met alsthema Afrika gepland. ‘Dan heb-ben we tenminste een idee waar-voor we drinken’, lacht Gijsman.

Dat drinken is overigens welbelangrijk voor de opbrengst voorde Afrikaanse voetballertjes. Hetzullen voornamelijk de genuttigdebiertjes zijn die bepalen hoeveelmateriaal er naar Gambia gezon-den wordt. Het bleek zeer lastig te

zijn om sponsoring rond te krijgen.Daarentegen waren de verzorgersvan de Afrikaanse activiteiten dol-enthousiast om mee te werken.Om het toernooi zo laagdrempeligmogelijk te houden is het inschrijf-geld laag. Des te belangrijker dusdat de drank rijkelijk vloeit.

Pogingen om Gambiaanse voet-ballers uit de Holland CasinoEredivisie voor het toernooi testrikken mislukten. Toch zullen erwaarschijnlijk wel (oud) profs ophet toernooi te zien zijn. Gijsman:‘Er zijn enthousiaste contactenmet diverse bekende namen uit devoetballerij’.

Mocht het toernooi een succesworden, dan zal worden gekekenof er niet een jaarlijks studenten-voetbaltoernooi voor goededoelen gehou-den kan wor-den. Be-stuurslid Vanden Endenoemt het as-pect van eenvoetbal toer-nooi speciaalvoor stu-denten ookbelangrijk aanhet project. ‘Erzijn op dat ge-

bied niet zo heel veel contacten.Daarom is het toernooi ook belan-grijk om het studentenvoetbal indiverse steden meer te integreren.In ieder geval is dit een mooi proj-ect om te kijken hoe we dit soortevenementen kunnen houden’.

Kopzorgen dat de voetbalspullenin verkeerde handen terecht ko-men, zoals vaak met projecten inAfrika gebeurt, hebben de organ-isatoren niet. ‘Het is allemaal heelgoed opgezet, en er zijn goedecontacten met de organisatorenvan het project’, zegt Gijsman. ‘Deshirts moeten alleen wel van ietsandere stof gemaakt worden’,lacht Bakker. ‘Anders lopen ze inAfrika in de brandende zon inshirts die voor ons klimaat zijnbedoeld’.

Harold Duitscher

Het getouwtrek om deintroweken, die vanaf 2006 wor-den ingekort, is in alleheftigheid los gebarsten. Deintroductie van KEI, studie- enstudentenvereniging tezamenmoet beperkt worden tot drieweken vóór aanvang van hetcollegejaar. De KEI vecht, metsteun van de faculteits-verenigingen, voor behoud vanhaar zes dagen, maar stuit opeen muur van bezwaren.

Moet de KEI-week haar zondaginleveren en komt het ontgroenensamen te vallen met de facultaireintroductie? Het KEI-bestuur en deoverkoepelende organen van defaculteitsverenigingen (FVOG) engezelligheidsverenigingen (Con-tractus) hadden voor eind april eenpasklaar antwoord moeten gevenop deze vraag. Maar het Collegevan Bestuur (CvB), dat de nieuweregels heeft vastgesteld, heeft debetrokken partijen nog lang nieteensgezind gekregen. De onder-handelingen zijn een maandopgeschort. Toch moet er eind meial een compromisvoorstel naar deU-raad en de Medezeggen-schapsraad (CMR) van de Hanze.

Omdat het ontgroenen niet meertijdens collegedagen magplaatsvinden schuiven de

introweken van de gezelligheidsv-erenigingen op naar achter.Zodoende komen de periodes vande KEI en de facultaire introductiein de knel. KEI en FVOG weiger-den zich te schikken naar hethuidige conceptplan van het CvBen het FVOG kwam daarom eindapril met een alternatief plan optafel. Zij pleiten voor het hand-haven van de KEI-week met zesdagen en een flexibele termijn vanzes dagen voor de faculteits-verenigingen. Maar dat betekentdat de introductie van studie- enstudentenverenigingen elkaargaan overlappen waardoor stu-denten gedwongen worden tekiezen voor één van beiden.Contractus vreest dat het leden zal

verliezen aan deze maatregel. “Wijzijn voor gescheiden periodes. Datgeeft studenten de mogelijkheidom zich bij meerdere verenigingenaan te melden,” zegt penning-meester Evert Jan KruijswijkJansen.

Het FVOG is minder bang vooreen teruglopend ledental. Vice-voorzitter Christiaan Burggraaff:“Ik denk dat het aantal studentendat én kiest voor een introkampvan een studievereniging en lidwordt van één van de gezellighei-dsverenigingen in de praktijk nietzo groot is. We houden die optieook het liefst in stand. Maar wemoeten nu eenmaal allemaal con-cessies doen. Als het voorstel van

het CvB doorgaat houden wij maardrie dagen over. Daar kunnen weniet mee akkoord gaan.”

Als de partijen het niet eens wor-den is de kans groot dat het uitein-delijke voorstel door de U-raad ofhet CMR van de Hanze wordt ver-worpen. VOS-voorzitter JetzeLuhoff uit de Hanze CMR: “Komenze er niet uit dan gaan wij inprincipe niet akkoord. We zullende partijen opnieuw naar deonderhandelingstafel moetensturen.” Of er voor de zomer eendefinitief plan komt blijft dusonzeker. Maar dat de tijd begint tedringen, zoveel is duidelijk. “Hetopstellen van contracten voor een

nieuwe KEI-week moet zo’n achtmaanden van tevoren starten.Maar als we niet weten of de KEI-week vijf of zes dagen duurt, kun-nen we daar onmogelijk meebeginnen,” aldus een bezorgdeKEI-voorzitter Jisva Vellenga.

Ariane Kleijwegt

4In het kort The Knickerbockers steunt Afrika

Bestuursbeurs CLIO onzeker

Kleyne Griet wordtloungecafé

1000 euro voor scriptie over vlierbes

KEI-weekend in 2006?Onderhandelingen kortere introweken verlopen stroef

N I E U W S

Oud-student Frank Dankmeijerheeft de Zespri Healthfruit Award gewonnen met zijn afstu-deerscriptie. Dankmeijer is vorigjaar afgestudeerd op Voeding enDiëtetiek aan de Hanze-hogeschool en heeft de 1000euro prijzengeld gekregen voorde scriptie ‘De vlierbes, eenkleine bes met een grotetoekomst’. Zijn onderzoek toontaan dat de vlierbes, het huis-tuin-en-keuken-middel tegen griep,inderdaad een geneeskrachtigewerking heeft. De Hanze-hogeschool is erg trots op hem.Stagecoördinator Joop Reijners:“Frank heeft vorig jaar ontzettendgoed stage gelopen bijWaddengoud.” En dat blijkt, wantWaddengoud is de opdrachtgevervoor het winnende onderzoek.(LB)

Het nieuwe bestuur van de groot-ste studievereniging van Gro-ningen, CLIO, is niet zeker vanhaar beurs. Ook al staat al 16 jaarhetzelfde zinnetje in de statutenvan de vereniging voor studentenInternationale Organisaties (IO),nu zorgt die formulering voorproblemen. In de statuten staatdat iedereen boven de 17 jaar lidmag worden van CLIO, terwijlbeurzen alleen worden uitge-deeld aan bestuurders vanverenigingen voor RuG-studen-ten. Voorzitter Jorg Hennemannmaakt zich er desondanks nietdruk over: “Verderop in de sta-tuten staat expliciet de academis-che student genoemd, dus het isduidelijk wat CLIO voor verenig-ing is.” De verwachting van Hen-nemann is dan ook dat de stu-dievereniging de gelegenheid krijgt om de statuten aan tepassen zodat de beurzenveiliggesteld kunnen worden.(LB)

De aanblik van het Groningse uit-gaanscentrum zal per augustusdit jaar ingrijpend veranderen.Horeca-tycoon Sjoerd Kooistraheeft een megadeal met bier-brouwer Heineken gesloten omvoortaan Heinken-bier uit de tapvan zijn café's te laten stromen.De Kleine Griet verdwijnt bijvoor-beeld in zijn huidige vorm en zalplaatsmaken voor een trendyloungecafé. Personeel toondezich niet al te enthousiast over deplannen: "In Groningen gaat zo-iets gewoon niet werken". (HD)

Drukte op de Grote Markt tijdens de KEI-week in 2003

'Studenten moetenniet verplicht

worden te kiezen’

Het Centraal Bestuursorgaanvoor Studentenvoorzieningen(CBO) is dit jaar nogalrigoureus te werk gegaan. Zoadviseerde het CBO de volledi-ge subsidie voor het GroningerStudenten Cabaret Festival(GSCF) en The EuropeanInternational Model UnitedNations (TEIMUN) te schrappen.Geheel tegen de gang vanzaken in zijn deze adviezen nietovergenomen door het Collegevan Bestuur (CvB). Iets wat hetCBO niet erg kan waarderen.

Naast TEIMUN en het GSCF washet bezuinigingsbeleid van hetCBO ook gericht tegen anderefacilitaire organisaties als deStudentenkrant, Aegee, studen-tenkoor Gica en het SOG. Dezeorganisaties moesten volgens hetadvies van het CBO flink gekortworden. In haar overleg van 19april heeft het College van Bestuurechter een aantal adviezen vanhet CBO compleet verworpen.Voor het GSCF en deStudentenkrant moeten geheelnieuwe adviezen geschreven wor-den en TEIMUN krijgt toch haarvolledige subsidie. StudentenkoorGica, dat ook geen geld meer krijgt, heeft protest aangetekenden ook Aegee is metbezwaarschriften in de weer.

Omdat het CBO dit jaar zelf ookgekort is, is er simpelweg mindergeld te verdelen. Des te opvallen-der dat het College op sommigepunten een compleet anderemening heeft en zelfs adviezentotaal laat herschrijven. Omdat hetbestuursorgaan handelt in op-dracht van het College worden

adviezen van het CBO in de regelaltijd overgenomen. Bij het terperse gaan van deze Studen-tenkrant waren de besluiten nogniet officieel bekend gemaakt. HetCollege van Bestuur was nietbereikbaar voor commentaar envoorzitter van het CBO, Rik Tornwil niets zeggen over demeningsverschillen tussen hetCollege en het CBO. “Er zijn inder-daad besluiten genomen, maardaar kan ik nu nog niets overzeggen. Dat zou ook niet correctzijn, het is vertrouwelijke infor-matie.” Verschillende bronnenrond het CBO bevestigen echterdat voorzitter Torn, inclusief zijnmedebestuursleden, overweegtop te stappen als het CvB voet bijstuk houdt. Het College van Bestuur is het nieteens met het strenge optredenvan het CBO. Vooral het zwaarstraffen van het Cabaretfestivaldat tot twee keer toe de subsi-dieaanvraag naar het verkeerdeadres stuurde stuitte het CvBtegen de borst. Ze gaf opdrachthet advies te herzien. MarjetWullink, voorzitter van het GSCF,vindt dat het CBO zich wel watsocialer en aardiger had kunnenopstellen. Ondanks dat de com-municatie tussen het CBO en hetGSCF vanaf het begin al niet zolekker verliep, merkte ook Wullinkdat het CBO dit jaar wel erg striktwas. “Ze zijn gaan professionalis-eren en dat willen ze blijkbaarlaten doordringen tot de organ-isaties”. Ewout Karel, voorzittervan de Groninger Studentenkrantnoemt het advies van het CBOwat betreft het GSCF ‘kinder-achtig’. “Ze waren inderdaad welheel erg

streng dit jaar”, voegt hij er aantoe, zelf ook wachtend op eennieuw advies.Wat TEIMUN betreft sloeg hetCollege een totaal andere richtinguit dan het CBO had geadviseerd.Veronike Fikse, voorzitter vanTEIMUN, is erg blij met het besluitvan het College. “Het advies vanhet CBO was ook wel typisch, weworden immers al sinds 1999

gesubsidieerd. Het is ook een blijkvan steun dat het College onsondanks het advies toch wil sub-sidiëren.”Studentenkoor Gica loopt opadvies van het CBO haar subsidiemis. Penningmeester JannekeVis: “We hebben wel protestaangetekend. Onze begroting isinmiddels veranderd, omdat eenproject negatiever was uitgevallen

dan we gedacht hadden”. OokAegee diende een bezwaarschriftin. “We waren het absoluut nieteens met het advies van het CBO.Nu is het wachten op het besluitvan het Cvb”, aldus bestuurslidSydse Bearda. Marie-Cecile Schouwenaar, voor-zitter van het SOG, was ookontevreden over het advies vanhet CBO. “Ze houden zich strakaan de regels en weten goed waarze mee bezig zijn. Toch zit hunconstructie voor onze financiënniet goed in elkaar. Ik ben het erniet mee eens. Nu de verkiezin-gen voor de deur staan worden webijvoorbeeld gekort op het geldvoor de campagne. We krijgenminder dan de helft.”Toch lijkt er, zij het sporadisch, ookbegrip te zijn voor het handelenvan het CBO. Het bestuursorgaanhad zelf immers ook minder tebesteden. Een ander probleem isdat het CBO er al op had gerek-end dat het Cabaretfestival doorhet verlies van de status van faci-litaire organisatie, het pand aan deSint Walburgstraat zou verlaten.De ruimte was al beloofd aan hetveel te krap zittende SOG en hunoude kleine kamertje toegezegdaan een nieuw te subsidiërenorganisatie, Het GroningerStudenten Toneel. De jarenlangegewoonte zorgde ervoor dat hetCBO voor zijn buurt heeft gehan-deld. Dit is niet alleen vervelendvoor Torn en zijn collega’s, maarvooral voor de vele studentenor-ganisaties die nu nog steeds nietweten waar ze aan toe zijn.

Eveline Bijlsma

A C H T E R G R O N D

Ophef over rigoureuze maatregelen CBOCollege van bestuur gaat niet akkoord

DE GRONINGSE INDIAANKunst voor niks

Apart’ja gaat op zoek naar de vreemde kanten van Groningen. Deze maand:

Kunstenaar Smit zit zo zeer opzwart zaad, dat hij twee dagenper week in de fietsenwerk-plaats te vinden is om bij te ver-dienen. Toch doet het vreemdegegeven zich voor, dat hij zijncreatieve uitspattingen gratisvan de hand doet.

Via Internet kunnen belangstel-

lenden zich aanmelden voor eengratis kunstwerk van Emiel Smit.Ze moeten een motivatie per elek-tronische post versturen om inaanmerking te komen voor eenvan zijn kindjes. Wat beweegt dearme kunstenaar?

Vanuit zijn atelier boven eendrukkerij aan de Noorderhaven

heeft de kunstenaar een prachtiguitzicht op de stad. Een ideale plekvoor een schilder om inspiratie opte doen, bedenk ik mij. Nee, nietvoor Emiel Smit. ’s Ochtends,direct na het opstaan, put hij uitvuistdikke pillen van de filosofenSchopenhauer, Adorno enHorkheimer. Niks geen romantis-che zonnebloemen of melkmeisjesmet verleidelijke blikken. Rauwe,abstracte rechthoeken in dekleuren geel, rood en oranje kun-nen geïnteresseerden van zijngratis kunstwerken verwachten.

Volgens Smit wil de mens demachine evenaren. Dat probeerthij uit te drukken in zijn schilderi-jen. Probleem is alleen dat demens van tegenwoordig niet meerde moeite neemt om te kijken naareen kunstwerk. Of misschien kijkthij wel, maar ziet hij niks. Tijdenseen schilderdemonstratie in

Nijmegen kreeg Smit het ooit zelfaan de stok met een vrouw vanmiddelbare leeftijd. Die vond zijnkleurrijke vlakken niets met kunstvan doen hebben. Kunst was vol-gens haar een afbeelding van eenidyllisch plaatje. Zweverigeaquarelletjes van lebensklugezigeunermeisjes. Of van eenschattig stel zwerfkatjes. Aan demuur in het atelier hangt ook eenschilderij van een jonge vrouw meteen poesje op haar arm. “Nee, datis niet van mij. Dat is van een kun-stenares met wie ik dit atelier deel.Momenteel werkt zij in New York.”

Ach, het leven van een kunstenaargaat niet over rozen. Oploskoffie,banden plakken en gratis veilingenvia het wereldwijde web. Toch zouSmit niet willen ruilen. Hij is ooitwel begonnen als docent tekenenaan een middelbare school. Datheeft niet lang geduurd. Te eng

voor deze verlegen jongen uitRaalte. Al die brutale apen zoudenhem in een mum van tijd over-schreeuwen. Daarom wentelt hijzich binnen de veilige muren vanhet atelier. Het volgende schilderijvoor de weggeefronde moet nogaf.

Kunstliefhebbers die graag eengratis werk aan de muur willenhangen kunnen tot 12 juni, de ver-jaardag van Emiel Smit, hun moti-vatiemails sturen. De kunstenaarmaakt daarna een keuze. Viamembers.home.nl/emielsmit zijnde schilderijen te bekijken.

Mark van der Linde

Op 28 en 29 mei is het atelier vanEmiel Smit geopend voor publiektijdens de jaarlijkse Atelierroute.

De postvakjes van de studentenorganisaties op het gemeenschap-pelijke pand aan de St. Walburgstraat. Derde van boven het Studen-tencabaret dat op advies van het CBO het pand zou moeten verlaten.

Foto: Moniek Steenbergen

Deze maand verschijnen de‘pop ups’ weer op je computer-scherm die melding maken vanverkiezingen voor deUniversiteitsraad. Voor veel stu-denten blijven die verkiezingeneen ver-van-mijn-bed-show. DeSK bezocht daarom de frac-tievoorzitsters van de SOG enhet VOS en vroeg hen: Wathebben jullie de afgelopen jarennu eigenlijk bereikt en wat valter dit jaar te verwachten?

De afgelopen tentamenperiodewas het eindelijk mogelijk om ookin de weekeinden tot tien uur testuderen in de UB. Jarenlang jam-merden studenten voor langereopeningstijden en na flink lobbyw-erk en een grote enquête heeft deSOG bereikt dat de UB in tenta-

menperiodes langer open is. Ookhet VOS heeft afgelopen jaar hardgestreden voor de rechten van destudent. Een belangrijk resultaat isdat er eindelijk actie is onder-nomen tegen docenten die collegegeven in gebrekkig Engels. ‘Als ikhet goed heb zijn onlangs deeerste docenten op taalcursusgegaan’, vertelt de fractievoorzit-ster van het VOS, Elske van derVaart.

Het is het belangrijkste wapenfeitvan het VOS dit jaar. Voor de restvallen de resultaten ietwat tegen.‘Het is erg moeilijk om concreteresultaten te bereiken binnen eenjaar’ legt Van der vaart uit.‘Allereerst moet je een notitieopstellen, die dan wordtvoorgelegd aan het College van

Bestuur (CvB). Die moet weerover die notitie vergaderen en danmoet het voorstel nog in debegroting worden opgenomen.Dat duurt vaak meer dan zesmaanden’.

De fractievoorzitster van de SOG,Marjolein Gorissen, heeft al dieprocedures echter niet als een lastervaren. ‘Je moet gewoon op tijdbeginnen en van tevoren al flinkwat lobbywerk doen’. Door diementaliteit kan de SOG dan ookmeer tastbare resultaten aandra-gen. Naast het oprekken van deopeningstijden van de UB, is hetInter Bibliothecair Leenverkeergoedkoper geworden. Bovendienis de scheidslijn tussen Bacheloren Master minder strikt dan aan-vankelijk de bedoeling was.

Met het oog op de aankomendeverkiezingen zijn de beide frac-tievoorzitsters strijdvaardig. DeSOG richt haar pijlen onderandere op meer studieplekken inde binnenstad. ‘Maar, waar wevooral tegen zijn is de verschools-ing van het onderwijs met al dieopkomstverplichtingen’, verteltGorissen. ‘Het begint steeds meerop het HBO te lijken en in som-mige gevallen zelfs op MBO.Daarvoor ga je niet naar de uni-versiteit’.

Het VOS zet op haar beurt hoog inop de kantines van de universiteit.‘De prijzen zijn veel te hoog en deopeningstijden niet lang genoeg’,aldus Van der Vaart. Een anderbelangrijk punt waar het VOS voorstrijdt, is om de didactische

vaardigheden van docenten teverbeteren. ‘Een wetenschap-pelijke carrière maak je niet doorgoed te doceren, maar door tepubliceren. Dat moet veranderen

Christiaan Kooistra

De verkiezingen vinden plaatstussen 9 en 27 mei. Er kan alleenelektronisch gestemd worden viaProgress.

Drinken, feesten en zo minmogelijk achter de boeken zit-ten: het zijn de voornaamstebezigheden van de heden-daagse student. Engagement inde politiek hoorde bij de jarenzestig en zeventig. De student inde politiek laat nu nauwelijksmeer van zich horen. Maar kloptdit beeld van politeke desinter-esse bij studenten nog wel? DeStudentenkrant deed een kleinerondvraag.

Lammert Dijkstra van Student en

Stad vindt van niet. “BinnenStudent en Stad zelf hebben wenatuurlijk niet te klagen over debetrokkenheid, maar het valt meop dat als ik met studenten praatdie niet of nauwelijks politiek actiefzijn dat die wel degelijk over poli-tiek nadenken en er een meningover hebben. Het is voor ons welmoeilijk om studenten te overtui-gen dat wij voor hun belangenopkomen. Bij de gemeente-raadsverkiezingen stemmen demeeste studenten toch op de par-tij waar ze bij landelijke verkiezing-

en op zouden stemmen. Ookhebben we te maken met een lichtteruglopend aantal leden, maardaar hebben veel studentenorga-nisaties mee te maken, dat heeftvolgens mij niets te maken meteen gebrek aan interesse voorpolitiek.’

Martin Riesmeijer van de JOVD(jongerenorganisatie van de VVD)kan zich wel voorstellen waaromstudenten weinig tot geenbetrokkenheid bij politiek zoudenhebben. ‘Net als bij de rest van de

bevolking staat de politiek erg verweg voor studenten. Zowel delokale als de landelijke politiekbevind zich veelal in een IvorenToren en dan denken studenten:Waarom zou ik me nog in politiekinteresseren? Toch, we merkenals we studenten aanspreken tij-dens bijvoorbeeld politieke dis-cussieavonden dat de meestenwel een mening hebben over poli-tieke standpunten, zoals bijvoor-beeld de Europese Grondwet.Hoewel die mening vaak nietgebaseerd is op feiten, maar op

koppen in de krant.”

Over het aantal nieuwe ledenheeft de JOVD in Groningen zekerniet te klagen, maar: “Als je onsledenaantal tegenover de totalestudentenpopulatie zet, dan zijnwe natuurlijk nog een kleinegroep.”

Levi Pattiasina, voorzitter van delokale afdeling van de JongeDemocraten (jongerenorganisatievan D66) denkt dat de politiekebetrokkenheid van studentenenerzijds afhangt van het onder-werp en anderzijds van de per-soonlijke interesses van de stu-denten. “‘Ik merk dat als eenbepaald onderwerp de studentraakt, op welk vlak dan ook, hij ofzij zich zeker betrokken voelt en erinteresse in heeft.” Pattiasina, diezelf twee studies doet, merkt datstudenten van bepaalde studiesactiever zijn dan anderen. “Ikstudeer Internationale Orga-nisaties en Werktuigbouwkunde.Bij IO kost het haast geen moeiteom mensen warm te maken vooreen politieke zaak of partij, terwijlbij Werktuigbouwkunde daarvooreen stuk minder interesse is.”

Kortom: studenten zijn nog weldegelijk in de politiek geïnte-resseerd, maar de politieke stro-mingen en partijen zeggen henniet zoveel meer. Wat dat betreftzijn studenten net echte mensen.

Bart Jan Teunisse

‘Ook student ervaart politiek als Ivoren Toren’Studenten wel degelijk betrokken

‘Concrete resultaten bereiken is erg moeilijk’Hebben U-raadverkiezingen wel zin?

JOVD trekt letterlijk alles uit de kast voor het werven van nieuwe leden tijdens de jaarlijkse infomarkt voor de Harmonie in de KEI-week van 2004

S T U D E N T E N P O L I T I E K

Er zijn talloze linkse organ-isaties waarin je als student jestem kan laten horen. Vaakwordt dan gedacht aan jon-gerenorganisaties die afstam-men van de linkse politieke par-tijen, zoals Rood van de SP,Dwars van GroenLinks en hetCommunistische JongerenBeweging (CJB) van de NCPN,maar er is meer dan dat alleen.Voor wie de barricades op wil;bij deze een scala aan mo-gelijkheden.

Ten eerste de Internationale So-cialisten (IS) die regelmatig methun krant ‘De Socialist’ staan tewapperen voor het Harmoniege-bouw. Deze trotskisten strevennaar een samenleving waarin demenselijke behoeften zo goed mo-gelijk bevredigd worden. Met felleprotesten binden ze de strijd aantegen onder andere racisme enhet kapitalisme. Ze zijn bijvoor-beeld van plan massaal te demon-streren tegen Bush, die begin meinaar Nederland komt. Wie echt voor de harde kern van

het linkse wereldje gaat moet bijde krakersscene zijn. Er zijn naarschatting zo’n veertig à vijftigkraakpanden in Groningen. Ookworden boerderijen in de provinciesteeds vaker gekraakt. Het in1997 gekraakte pand ‘Op Drift’,dat aan de Eerste Drift, Spilsluizen2 zit, is al jaren maatschappelijkbetrokken. Zo deelt Gratis EtenGroningen één keer in de maandeen gratis maaltijd uit in de bin-nenstad, dat bereid is van overge-bleven voedsel dat opgehaald isbij supermarkten, marktkooplui enbakkers. Dit gaat uit van de inter-nationale organisatie Food NotBombs. “Veel mensen denken datwe alleen zwervers hier een plezi-er mee willen doen, maar het isbedoeld voor iedereen als tegen-geluid tegen de kille voor-wat-hoort-wat ideologie van het kapi-talisme”, zegt Harm van der Veen.Van der Veen is coördinator vanDriftig, een organisatie die verant-woordelijk is voor het Sociaal Stu-diecentrum dat ook in Op Drift zit.Driftig is aangesloten bij het lan-delijke Solidair, een samenwerk-ingsverband van vooral bedrijfjesen woonverenigingen die strevennaar een solidair economischbestel. Driftig geeft onder anderede alternatieve stadsgids uit.

Verder worden er in Op Drift, netzoals bij andere grote kraakpan-den in de stad, regelmatig info-avonden georganiseerd over uit-eenlopende onderwerpen en metverschillende gastsprekers. Devolkskeuken Salmonella serveerter elke zaterdag een biologischveganistische maaltijd voor weiniggeld. Ook wordt er de jaarlijkseHeksennacht georganiseerd.Hierbij gaan vrouwen de straat op,gewapend met fakkels en span-doeken, om hun boosheid te uitenover de gevaren die vrouwen nogvaak tegenkomen buiten. Integenstelling tot de InternationaleSocialisten staat er bij het kraak-pand nog niks op de agenda voorde komst van Bush. “Je kan welheel erg boos zijn op die man,maar persoonlijk steek ik lieverenergie in het opbouwen van ietsin plaats van afbreken”, aldusHarm. Voor ongenuanceerdschreeuwen moet je dus toch bijde Internationale Socialisten zijn.

Moniek Steenbergen

Statenraad als springplank voor de 2e kamer

De partij Student en Stad heefttwee zetels in de gemeenteraad.Twee van de negenendertig, datlijkt niet veel gezien het feit datongeveer een vijfde van destadsbevolking student is. Tochzijn er meer studenten actief inde Groningse politiek, zowel opgemeentelijk als op provinciaalniveau.

Linda Voortman (25) zit sindsmaart 2002 in de gemeenteraadvoor GroenLinks. Ze is onlangsafgestudeerd in Engelse let-terkunde en is nog bezig metLiteratuurwetenschap. Veel vrijetijd heeft ze niet: “Het werk voor degemeenteraad kost me twintig totdertig uur per week. Aan de studieben ik zo’n twintig uur per weekkwijt. Het vergt dus veel van me,maar ik doe alles met plezier.”

Van de grote partijen zet Groen-Links zich het meeste in voor stu-denten, stelt Voortman. Als hetgaat om huisvesting, maar ookwat betreft universitaire voor-zieningen. Ze geeft een positiefstemadvies voor het referendumvan 29 juni, omdat “het nieuweplan uitbreiding van de UB naarde Openbare Bibliotheek mogelijkmaakt. Dit is hard nodig, want deUB is vaak overvol.”

Ze is slecht te spreken over deplannen van staatssecretarisRutte om de studietijd in te korten.“Zelf heb ik zeven jaar over Engelsgedaan, omdat ik altijd veel naastde studie actief ben geweest.Daar heb ik veel van geleerd, enmede daardoor zit ik nu hier. Hetzou niet best zijn als studenten inde toekomst die mogelijkheid zouworden ontzegd.”

Heeft ze de ambitie om in detoekomst ook landelijk politiek tebedrijven? “Geen idee, dat is nogheel ver weg. Kamerleden staanverder van de mensen af, dat trektme niet echt. Het directe contact,dat is wat ik leuk vind aan degemeentepolitiek.”

Naast de twee vertegenwoordi-gers van Student en Stad isVoortman de enige student in degemeenteraad. Maar ook opprovinciaal niveau zijn studentenactief, met name binnen de PvdA. Student Geschiedenis Daan Bultje(23) zit met nog twee studenten inde raad van Provinciale Staten.Daarin wordt vooral beslist overzaken als milieu en ruimtelijkeordening, maar “we doen ook din-gen voor studenten zoals goedebusverbindingen tussen stad enregio, via Zernike, creëren.Daarnaast pakken we het prob-leem van huisvesting aan door inde stad ruimte voor woningbouwte maken.”

Ziet Bultje de statenraad alsspringplank naar de TweedeKamer? “Wellicht, als ik de kanszou krijgen, zou ik die grijpen. Ikzou moeten opboksen tegen oud-ere collega’s, en in die zin is dezeomgeving een goede leerschool.Maar eerst maak ik maar mijnstudie af.”

Jeroen van Goor

Een handleiding voor strijdlustige studenten

Pas afgestudeerd studente Engels letterkunde Linda Voortman (gemeenteraad GroenLinks): ‘Mijn partij zet zich het meeste in voor studenten.’

G E S P R E I DUIT

‘We doen ook dingen voor studenten’

Naast stadjers ook studenten in de ban van de Aas8

Populariteit pokeren groeit onder studenten

A D V E R T E N T I E S

S P O R T

De Europees kampioen pok-eren, Rob Hollink, heeft het allaten zien. Groningers kunnenheel goed een spelletje pokerspelen. Zou het aan de strakkeNoordelijke gezichten liggen -de zogeheten pokerface - of aande intelligentie die nodig is voorhet beheersen van de juistetrucjes? Ook studenten wetendaar wel raad mee. WordtGroningen pokerstadvan Nederland?

De eerste Nederlandse pokerkam-pioen Hollink weet zijn tijd teverdelen tussen het spelen vaneen spelletje poker en hetoppassen op zijn drie kinderen.Ondanks een toegenomen stud-iedruk dankzij de plannen vanstaatssecretaris Rutte vinden ookstudenten hun weg naar despeeltafel. Het lijkt wel of de popu-lariteit van dit spelletje deafgelopen jaren is toegenomen.

Waren een paar jaar terugstudenten nog in de ban

van het tactisch spelletjeKolonisten van Ca-tan, nu heeft die

verslaving plaatsgemaakt voor een

nieuwe passie: eenspelletje poker dat

vaak tot diep in de nachtduurt.

Onder de Groningse studentenwordt er thuis maar ook veel opinternet gepokerd. Er zijn poker-netwerken opgezet die alle poker-spelers op het net bij elkaar bren-gen. Inzet bij het spel kan telkensverschillen zowel per tijd als per

ronde, maar in principe wordt eraltijd een minimum van vijftig centof één euro geëist. Een be-drijfskunde student uit Groningenheeft op het net zelfs een bedragvan $ 10.000 gewonnen.

Toch is het zo nu en dan ook tijdvoor actie in levende lijve om el-kaar uit te dagen en elkaars tac-tieken te vergelijken. Studentenvan de Rijksuniversiteit Groningenwerden eind maart nog opgeroepen om mee te doen aaneen heus pokertoernooi.

Dit grote evenement vondplaats in ‘Huis de Beurs’ en werdgeorganiseerd door en voor stu-denten in Groningen. In totaalkwamen er tachtig enthousiastepokerspelers opdagen, waarvanzevenenzeventig mannelijke endrie vrouwelijke deelnemers.Ondanks het ruime tekort aanvrouwelijke kaartspelers was dewinnaar heel verrassend wél eenvrouw.

De populariteit van poker wordtgrotendeels bepaald door een

aantal essentiële kenmerken vanhet spel. Het is ten eerste eenspannend spel. Ten tweede eneigenlijk belangrijker: “Poker isniet alleen een spel, het is eenvak.” Poker is een skillgame. Eenintellectueel gevecht. Spelers diealle combinaties van kaarten uithun hoofd kennen, hoeven nogniet per sé te winnen. Niet sta-tistieken en regels domineren hetspel; het gaat erom dat je als pok-erspeler de andere spelers leert

lezen. Het sociale aspect vanpoker voert de boventoon, maarwinnen gaat wel beter mét eenmeevaller die een hand vol goedekaarten kan brengen.

De populairste vorm van poker isde Texas Hold’em waarbij tweekaarten in de hand worden

gehouden en drie op tafel wordengelegd door de dealer. Deze driekaarten mag iedereen gebruikenvoor de ronde. De bedoeling is datde speler een zo hoog mogelijkehand samenstelt met de eigenkaarten en de kaarten die op tafelliggen. Het gaat bij poker om hetmaken van de goede combinatie.Bij poker is de Aas de hoogstekaart en de Twee de laagste.Belangrijk bij het spelen van pokeris om aan tafel niet te latenmerken wat voor kaarten er op dehand zijn. Het houden van eenstrak gezicht bij het in bezit zijnvan goede kaarten is één van dekarakteristieken van poker.

Binnenkort wordt er opnieuw eenstudenten-pokertoernooi in Gro-ningen georganiseerd en wel in ‘tPleidooi. Poker is blijkbaar eenspel dat gewaagd is aan het intel-lect van Groningse studenten éneen beetje geluk!

Anne Dankert

'Poker is geenspel, het is

een vak'

Al bijna veertig jaar oud blijftMoby (Richard Melville Hall), de pio-nier van elektronische muziek, bestsellersproduceren als warme broodjes. ‘Hotel’ iszijn nieuwste broodje. Alle remixen mee-geteld zal dit ongeveer zijn 12.000ste albumzijn en wellicht de meest gepolijste. Niet datwe kunnen spreken van een daverende sen-satie, maar wel van een uitgekiende collectiecatchy popliedjes die moeten verkopen. Endat gaan ze ook zeker doen. Want ‘Hotel’heeft met Lift me Up, Beautiful en Spidersnummers die erin gaan als zoete koek. En ja,misschien wel iets te zoete koek, iets te veelmet een ‘heal the world’-nasmaakje, iets teveel dat laten-we-toch-allemaal-lief-voor-elkaar-zijn geurtje, maar ondanks dat alleswel een lekkere sound. Opmerkelijk is datMoby dit keer zelf een heel aantal zangpar-tijen voor zijn rekening neemt. Waar hij

vroeger deze eer heel wijselijkoverliet aan meer getalenteerde voca-

listen, laat hij op dit album zien toch wel watbijgeleerd te hebben. Hoogstaand is hetmisschien niet, maar je kunt niet alleshebben. Degenen die Moby wel eens livehebben gezien zullen weten dat deze NewYorkse peuter een attractie is op het podium,waar hij bijna alle instrumenten ter handneemt en, niet onbelangrijk, bespeelt. Mobyis een multi-talent dat nooit af zal komen vanhet imago van een softe principiële veganistof wat dan ook, maar met ‘Hotel’ biedt hij eenprima onderkomenom lekker in weg tedromen, te dansenof te drinken. Wanthet album is te toe-gankelijk om geenhit te worden.

Het New-Yorkse duo Warren Fischer enCasey Spooner, oftewel Fischerspooner,kwam in 2001 met #1, een uniek werk meteigenaardige synthpopmuziek. Vreemdeteksten en een mix van pop, eighties elec-tro en moderne electro maakten het tot eenaparte ervaring om deze cd te beluisteren.De liedjes hebben iets vies over zich, alles-behalve brave, lieve popliedjes. OverOdyssey, de nieuwe cd van dit duo, kan ditniet gezegd worden. Op Oddyssey gaan zedezelfde weg in als op #1 en het brengtdaarom weinig nieuws. Er wordt welgeprobeerd vernieuwend te zijn, bijvoor-beeld door meer gebruik te maken vangitaren, maar het blijft herkenbaar en typ-isch Fischerspooner, het unieke is er vanaf. De nummers op Odyssey klinken ooklang niet zo vies als op #1. Ze klinken com-merciëler en sneller in elkaar gezet. Ook de

teksten dragen hier aan bij. De teksten zijnonveranderd vreemd, zoals in We need awar, alleen bevatten de liedjes op Odysseymeer tekst dan op #1 wat het zachter enliever aan doet voelen. Dit alles neemt nietweg dat er wel degelijk een paar lekkerenummers op staan. Just let go is makkelijkom naar te luisteren. Everything to gaindaarentegen is alweer een stuk rauwer enheeft wat tijd nodig. Maar zo is A kick in theteeth, ondanks dat het overduidelijkFischerspooner is, toch erg soft. Verder zijnWe need a war en All we are echte Fischer-spooner-liedjes. Hetzijn van die liedjesdie na een paarkeer luisteren lekkerin je hoofd blijvenzitten zonder jeeraan te storen.

RecensiesRecensies

Zaterdag 21 en zondag 22 meiheeft het Noord NederlandsToneel de beschikking over deStadsschouwburg van Amster-dam. Dat weekend zal de groepzich, in drie verschillende voor-stellingen, uitleven onder detitel ‘Brandhaarden’. Voor hetNNT aanleiding om een kriti-sche dialoog te voeren over detoekomst van de democratie inNederland en buitenkans vooreen uniek project: Motie 2205

Iedere toneelliefhebber zal in zijnstudietijd al eens of vaker hetNoord Nederlands Toneel (NNT)hebben zien spelen in De MachineFabriek, de Groninger Stads-schouwburg of elders in het land.Die toneelliefhebber zal dan ookweten dat het theater van het NNTaltijd gaat over het leven van nu,dat het opzoek is naar een effectbij de toeschouwer en daarbijsteevast een flinke dosis humorbiedt. Daarom is de groep ook zoverheugd dat het het theaterweek-

end ‘Brandhaarden’ in de Stads-schouwburg van Amsterdam magorganiseren en haar visie kangeven over brandende kwesties inde samenleving. Uit handen vandirecteur Melle Daamen krijgt degroep op 21 mei de sleutel van deAmsterdamse schouwburg over-handigd. Volgens zakelijk leider endramaturg Dennis Molendijk magde groep dan alles doen wathet wil: ‘Als we de sleutel

maandagochtend maar weerteruggeven’.

Zomaar een voorstelling geven isechter niet aan de orde. Om toteen antwoord te komen op devraag of onze democratie is ver-worden tot een dictatuur van demeerderheid heeft het NNT driegloednieuwe voorstellingen ge-maakt: Jeanne, Verzet! enNemesis Wraak.

Jeanne is de hoofdvoorstelling, denieuwste van Koos Terpstra, enhandelt over de beroemde maagdvan Orleans, die optreedt als eenhedendaagse Girl Warrior tegende middelmaat die in ons landnorm lijkt te zijn geworden.Hoofdrolspeelster Aafke Buringh:‘Jeanne is eigenlijk een bewerkingvan stukken over Jeanne d’Arcvan onder anderen Schiller enBrecht. Halverwege geven wij hetstuk een draai en betrekken hetverhaal op het nu. Het gaat danniet zozeer meer over de oorlog,maar over de lamlendigheid en deapathie in de huidige samenle-ving’.

Daarnaast organiseert het NNTdatzelfde weekend op zaterdag-avond, na afloop van de voor-stellingen, nog het Feest van deDemocratie. Om de volgende mid-dag een uniek project op tevoeren: Motie 2205. Als onderdeelvan Brandhaarden speelt zij eenexacte reconstructie van het D66-partijcongres van zaterdag 2 apriljl. Het debat zal in vier uur tijd min-uut voor minuut worden nage-speeld door ongeveer vijftig sprek-ers, waarvan zo’n twintig spelers

een echte rolzullen spelen.

Molendijk:

‘Met Motie 2205 geven we een vrijletterlijke interpretatie van dedemocratische situatie in ons land.

Op het congres van D66 kwamduidelijk naar voren dat voor diepartij eigenlijk te veel belangenmeespeelden om te beslissen testoppen met regeren. Het congresvertoonde nogal wat overeenkom-sten met een Griekse tragedie. Deslag was verloren, de wapensneergegooid en er moest beslistworden over de toekomst. Zo is dedemocratie begonnen’.

Aan het project zullen verschil-lende acteurs, regisseurs,

cabaretiers en andere sprekersmeewerken. ‘Dit kan wel watlogistieke problemen opleveren,omdat wijzelf niet zoveel acteurshebben. Daar zijn we nu druk meebezig, maar we hebben al aardigwat toezeggingen’, aldusMolendijk. Buringh: ‘Het wordtdaardoor wel echt toneel.Wanneer acteurs letterlijk het-zelfde zeggen als de deelnemersaan het congres krijgt het namelijkeen andere lading. Wij stoppentheater in het verhaal en willendaarmee laten zien dat de democ-ratie in Nederland vooral draait omhet winnen en behouden vanstemmen’.

‘Het idee is ontstaan toen we bij derepetitie van Jeanne nadachtenover democratie. We vroegen onsaf: wat is er aan de hand? Datweekend was plots het congres enkonden we duidelijk zien dat parti-jen net bedrijven zijn die willen bli-

jven regeren’, aldus Molendijk.Kortom: het NNT laat tijdensBrandhaarden geen gras groeienover haar visie op de Nederlandsedemocratie. Een kritische visiedus. Maar niet gevreesd, ookzeker één met een glimlach, zoalswe gewend zijn. Buringh: ‘Voorons is het alleen belangrijk dat weons punt overbrengen op het pub-liek. Hoe, dat maakt niet uit’.

In de dagen voor het theaterweek-

end in Amsterdam zullen Jeanneen Verzet!, van huisregisseurFloris van Delft, opgevoerd wor-den in de thuishaven van het NNT,de Machine Fabriek. NemesisWraak van Jörgen Tjon a Fong zaldezelfde week worden opgevoerdin Theater Citadel. Alle toneel-liefhebbers of studenten die hetNNT nog nooit hebben zien spe-len, hebben dus weer mogelijkhe-den genoeg.

Jorg Bressers

Kaarten voor alle drie devoorstellingen in Groningen zijnverkrijgbaar bij het NNT.Kaarten voor Brandhaarden kun-nen worden gereserveerd bij deStadsschouwburg Amsterdam.Info: www.nnt.nl

‘Een moderne en kritische Jeanne d’Arc’

C U L T U U RNNT neemt democratie onder de loep

Jorg BressersMoby- Hotel Fischerspooner - Odyssey

Niet zo zacht en lief

'D66-congres was als een

Griekse tragedie'

'De huidigesamenleving

lijkt apathisch'

'We willen onspunt overbrengen

op het publiek'

Hoofdrolspeelster Aafke Buringh speelt de moderne versie van Jeanned’Arc in één van de drie gloednieuwe voorstellingen van het NNT(Noord Nederlands Toneel)

Foto: Jeffrey Weller

Lugares Comunes (Common Ground) *** (3/5)

De film, gebaseerd op een roman van Lorenzo F.Aristarain, draait om de linkse Argentijnse professorFernando Robles. Fernando is een vakidioot die veelwaarde hecht aan geestelijke ontwikkeling en een kri-tische geest. Door de economische crisis in zijn landwordt de professor gedwongen met pensioen te gaan.Hoewel Fernando dagenlang twijfelt over hoe hij hetnieuws aan zijn vrouw zal brengen, heeft Liliana al sneldoor dat er iets mis is. De twee hebben moeite om de eindjes aan elkaar teknopen, en dat brengt ze tot een ingrijpend besluit. Ze verkopen hun appartementin de stad en beginnen een nieuw leven op een boerderij in de provincie. ‘LugaresComunes’ is een sfeervolle film over de kracht van familiebanden en hetgeestelijke vermogen om zware klappen op te vangen.

The Corporation *** (3/5)

Toen de Boliviaanse regering onder druk van de Wereldbankhet water privatiseerde, werd het voor de burgers illegaal omregenwater op te vangen. Al het water, inclusief dat uit delucht, viel onder het domein van een corporatie. Steeds meerbronnen, zoals de oceaan, bossen, maar ook het menselijkeDNA, worden stilletjes geprivatiseerd. Natuurlijke rijkdommenvallen in de handen van grote bedrijven. De Canadese docu-mentairemakers Mark Achbar en Jennifer Abbott doen in ‘The

Corporation’ verslag van de zoektocht van grote corporaties naar meer macht en geld.Bedrijven worden volgens het recht gezien als ‘personen’. De filmmakers gebruiken dezepersoonlijkheid en ondervinden dat corporaties aan alle voorwaarden voldoen om alspsychopaten te worden gekwalificeerd. ‘The Corporation’ is een interessante documen-taire vol schokkende feiten. Verplicht voer voor elke student Bedrijfskunde!

10

in samenwerking metvideotheek Sleaze

DV

Dre

leas

es

Door: Peter Keizer

The Interpreter is geregisseerddoor Sidney Pollack, die eerderonder andere Out of Africa (1985)en The Firm (1993) maakte. Zijn

nieuwste film is gedeeltelijkopgenomen in het hoofdkwartiervan de Verenigde Naties in NewYork, onder toeziend oog van KofiAnan. Wie denkt dat er bij VNalleen maar oeverloos geneuzeldwordt door stoffige diplomaten invlekkeloze pakken, heeft het mis:Als we The Interpreter moetengeloven gebeuren er bij de VN weldegelijk heel spannende dingen.

Silvia Broome (Nicole Kidman) istolk bij de Algemene Vergaderingvan de VN. Als ze op een avondterug gaat naar haar werk om eentas op te halen, vangt ze toevalligeen gesprek tussen tweeAfrikaanse mannen op. “De leraarzal deze zaal niet levend verlaten”hoort ze een van de mannen fluis-teren. Een dag later komt Broome

er achter dat de mannen doeldenop president Zuwanie (EarlCameron). Deze hoogbejaardeex-revolutionair regeert met ij-zeren vuist over Silvia’s Afrikaansemoederland en komt naar de VNom zich te verdedigen tegenbeschuldigingen van genocide.Broome licht de veiligheidsdienstin. De Amerikaanse geheimagentTobin Keller (een rol van SeanPenn) en zijn collega’s krijgen deopdracht Zuwanie te beschermen.Al snel concentreert het onder-zoek zich op de mysterieuzeBroome. Welke rol speelt zij eigen-lijk in het complot?Het is geen geheim dat Penn enKidman in het echt de VN eenwarm hart toedragen. Dat blijktook wel uit deze film. De hoofdper-sonages hebben beiden een totaal

verschillende visie op de wereld.Geheimagent Keller is een ruwe-bolster-blanke-pit figuur diegewoon zijn werk doet. Politiek ende VN interesseren hem niet.Silvia Broome is juist iemand dieheilig in de mondiale vredesmissievan de VN gelooft. Zij is, zoals let-terlijk in de film wordt gezegd, debelichaming van de VN. Broomemag de corrupte president danuiteindelijk ook de les lezen.Wat de personages wel gemeenhebben, is dat ze beiden gebuktgaan onder intens verdriet. Devrouw van Keller is twee wekeneerder omgekomen bij een auto-ongeluk, Broome heeft vele gelief-den verloren onder het regime vanZuwanie. De twee vinden dan ookal snel steun bij elkaar.The Interpreter is zeker een

vakkundig gemaakte film en doetsoms denken aan het werk van desuspenseregisseur bij uitstek,Alfred Hitchcock. Helaas is TheInterpreter bij lange na niet zoonderhoudend als het werk van deoude meester. The Interpreter wileen drama zijn, een thriller en ooknog een boodschap uitdragen. Hetmagere plot weet niet te verrassenen kan zelfs beschreven wordenals een echte anticlimax. Met deacteerprestaties van Penn enKidman is niets mis, maar ze kun-nen de film daar niet mee redden.Pollack, Kidman en Penn leverenmet The Interpreter een middel-matige film af: niet bijzonderslecht, maar zeker ook geenhoogvlieger.

Sebastiaan Pouyet

Volgens veel hondentrainerszijn er geen slechte honden,maar alleen slechte eigenaars.Dit geldt zeker voor Danny.Danny is een jonge Chineseman die in opdracht van deEngelse gangster Bart wanbe-talers in elkaar slaat, zonder bijzijn orders na te denken.

Danny(Jet Li) werd als kleinjongetje op straat gevonden doorde Engelse gangster Bart (BobHoskins). Bart geeft Danny kled-ing, voedsel en onderdak en heeft

hem leren denken als een pittbullmet een killerinstinct. Als eengoede hond gehoorzaamt Dannyhem. Danny heeft zelfs een hon-denriem om zijn nek en zodra zijnbaas die riem verwijdert slaatDanny er op los. Hij wordt doorBart ingezet tegen wanbetalers inprijsgevechten waar voor grof geldtot leven en dood wordt gevocht-en. Bart zegt hierover dan ooksteeds: 'Take them young and thepossibllities are infinite'.Dit alles verandert na een mislukteaanslag op Bart's leven. Dannyweet te ontsnappen en wordtliefdevol opgevangen door deblinde pianostemmer Sam en zijngetalenteerde pleegdochter. Samprobeert Danny weer op te voedentot mens en hem ondertussen tehelpen met zoeken naar z'n wareidentiteit, met behulp vanpianomuziek.Unleashed, in andere landen uit-gebracht onder de titel Danny TheDog, is een vreemde martial-artsfilm, maar tegelijk ook een erggoede. Het scenario is geschrevendoor Luc Besson, die eerder 'Taxi','Leon' en 'The Fifth Element' heeft

gemaakt. Dit incombina-

tie met acteurs als Jet Li, BobHoskins en Morgan Freeman zorgtvoor een uitstekende film.Met Jet Li in de hoofdrol is men ervan verzekerd dat de choreografievan de vechtscenes van hoog-staande kwaliteit zijn. Ook de ca-meravoering speelt hierin eenbelangrijke rol. Het lijkt namelijknet alsof de kijker zich middentussen de gevechten staat en elkmoment een klap of trap kan krij-gen. Indrukwekkend is ook demanier waarop Jet Li acteert. Hijzegt niet veel, speelt juist erg inge-togen, maar in zijn gezichtsuit-drukking zijn steeds goed z'nemoties te lezen.Bob Hoskins steelt echter de showals de oversexte gangster Bart. Hijen zijn niet al te snuggere hulpjesgebruiken zulk kleurrijk taalgebruikdat de film vaak doet denken aan'Snatch' en 'Lock, Stock and TwoSmoking Barrels'.'Unleashed' is een leuke apartemartial-arts film. De ware martial-arts liefhebber is echter gewaar-schuwd: in de film wordt niet heelveel gevochten, de meeste aan-dacht gaat uit naar de zoektochtvan Danny's identiteit.

Bart Jan Teunisse

Routiniers leveren routinematige film afF I L M

Duivelse bedrijven

Kleurrijke dialogen doen denken aan ‘Snatch’(Advertentie)

Will international students shut up at 8 pm on the 4th of may?STUDENTENCORRESPONDENTEN

European History student CraigAitken from Canada stands in frontof the bullet holes in the walls ofCity hall that call up memories ofthe fighting between Canadian enGerman soldiers. Without his fel-low countrymen fighting here sixtyyears ago, speculations come tomind of what could have been:German speaking Dutchies. Incontrast with the disinterest ofmany of his fellow students theSecond World War is still verymuch alive for Aitken. As a historystudent he knows how the warhelped shape Canada’s identity asan indepent country from GreatBritain. “During the First World

War we had to obey to British com-manders, but the Second WorldWar gave us the ability to presentourselves as an independent forcethat was there to help the world.”Furthermore Aitken is a member of

the reservists of the Canadianarmy and joined the Terry Fox Runin remembrance of the liberation ofGroningen together with Dutchveterans in April. “Before I came toHolland I was told I would be able

to get free beers at Liberation Dayif I mentioned I was Canadian. Butunfortunately I must say I’m a littledisappointed in the Dutch. I didn’tsee any free beers at all!”

Ariane Kleijwegt

One of the things I have noticedsince I arrived in the Netherlandsis the great love the Dutch seemto have of excessive, overly com-plicated paperwork. Anyone whohas opened a bank account hereand received ten letters in threedays seemingly saying exactly thesame thing will know what I mean.At first I thought it was simply anew strategy for reducing unem-ployment, but I have since beenconvinced there is a deeply hid-den Dutch urge to surreptitiouslytest their otherwise “warmly wel-comed” visitors with intermittentepisodes of administrative agony.One experience in particular con-vinced me of this.

Due to a miscalculation of bag-gage allowance in Australia, I wasforced to send some luggage hereunaccompanied. When I travelleddown from Groningen to collect itat the baggage office, logicallylocated in the main terminal, I wastold that it had been convenientlydelivered to the freight area at theopposite end of the airport, someten kilometres away. Surely anexception to normal Dutch effi-ciency, or so I thought. It took theaid of a friendly taxi driver with aphone, an on-board computer anda willingness to explore, but even-tually the right office was discov-ered.

Any celebration however, waspremature. They wouldn’t let mehave my luggage, until I had theirform stamped. And, the only placeto have the form stamped, you’veguessed it, was at the customsoffice (back on the other side ofthe airport). That there was nomeans of passing through cus-toms in an area which deals onlywith incoming goods from over-seas, made it obvious to me that Iwas taking part in a meticulouslyplanned test. I decided to rise tothe challenge. After an interroga-tion over the contents of my bags(which the customs official evi-dently believed I was going to sellon the black market), my form wasreluctantly stamped. So, back tothe freight area, where after pay-ing a thirty Euro fee for the pleas-ure of using the freight service Irecovered my bags. Three hoursand a hundred-and-fifty Euros incab fare later, I staggered to thetrain back to Groningen.

As I arrived home some ten hoursafter having left, I decided twothings: firstly, I passed my firstDutch administrative test with fly-ing colours; and secondly, wher-ever possible I will dedicatemyself to overcoming the scourgeof Dutch red tape.

Andrew Yuile

C H A N G E P A G EXT H E

Culture Shock

Canadian student misses out on free beers at Liberation Day

Activities WINGS-ESN in May

01 Sun Royal Afternoon at GSp-House

08 Sun Wadlopen: Mudwalking 15 Sun Outdoor activity 20-22 SAILING WEEKEND!22 Sun International Dinner at

GSp-House 25 Wed End Theme Party:

Diva’s & Macho’s at Aabc Café

29 Sun International Dinner at GSp-House Foto: Sebastiaan Pouyet

The Second World War endedsixty years ago, but for manycountries it is still the subject oftheir main Memorial Day. In theNetherlands this low point inhistory is remembered on twoofficial days: RemembranceDay on 4 May and LiberationDay, a more cheerful occasion,on 5 May.

Although they enjoy the free popfestivals on 5 May (in Groningen’sNoorderpark for instance), youngpeople in the Netherlands appearto care less and less aboutremembering the tragedy of thewar. According to managerMaaike te Rietmole of VanStarkenborghstraat 3, exchangestudents are no exception. She isworried that she will not be able tokeep all 35 students, who recentlyhosted a ‘Peace and Love party’,quiet for two minutes on the 4thMay. Are her concerns legitimate?

Minerva Borrajo (25) Study: IBS Country: Spain

“Things like Independence Dayare good for a nation, becauseeveryone becomes aware of thefact that they live in freedom.Peace is not a natural thing; lookat Iraq and Al Qaeda. But a desirefor independence is not alwaysgood; it depends on how you wantto reach it. For example the Basksin Spain: their ETA is killing peoplefor independence. I don’t mind ifthey separate from Spain, butsome of my countrymen fear all Spanish communities will follow.”

Gregory Herbé (24) Study: IBS Country: France

“Last year the German chancellorcame to France to celebrate the60th birthday of D-Day.Nowadays, the event isn’t justabout the war. A new way of think-ing has changed D-Day into somekind of national day for Europeanpeace. We celebrate it on 6 June,so we are not aware that yourmemorial is coming up. We shouldhave been informed of that whenwe first got here. But of course Iwill be quiet at eight o’clock. I livein this country now, so I will showmy respect. Besides, your story isno different from ours.”

Rachel Savage (20)Study: English Literature Country: UK

“In England ‘Armistice Day’ is avery important day. Everybodybuys a poppy (flower) for in theirbuttonhole and there is a bigparade. The money from the pop-pies goes to the war veterans. Ithink my generation still caresabout the Second World War, butthe younger ones don’t. Theydon’t have anyone who outlivedthe war to tell them about it.”

Jannis Schlemm (22)Study: Economics Country: Germany

“In Germany the official celebra-tion is on 8 May but the youngpeople don’t really care. There areso many celebration days, like the

liberation of all the different con-centration camps, that I can’t keeptrack. For me it is not so important,but I feel I should care. Certainlyother countries are still hostile andhave a strange feeling towardsGermany. Young people don’t feelthe guilt like the older generations,but it is a taboo to say how wereally feel. I’m annoyed by all thediscussions, we never seem to

reach the point where we can say:“Let’s move on”. So all the talkingis just a waste of time. It nevergets to the heart of people; it’s allso abstract. It became real for mewhen I got to the Netherlands. Iwas in Nijmegen and they showedus the bombing of the bridge, itwas the first time I really felt some-thing. So yeah, I’ll be quiet on 4May.” Linda Banis

Foto: Sebastiaan Pouyet

Foto: Pepijn van den Broeke

COMOREN - Toen ik hoorde dat ikeen stage had voor vier maandenbij UNICEF op de Comoren, wildeik natuurlijk zoveel mogelijk teweten komen over deze mys-terieuze archipel. Het enige wat ikechter kon vinden op het Web,was de volgende omschrijving:‘een islamitisch en arm “bountyeiland” in de Indische oceaan’. Nuik hier ben en –in UNICEF termen-het veld intrek, leer ik vanzelf-sprekend steeds meer over deplaatselijke gebruiken en tradities.

Afgezien van het feit dat ik me nogsteeds verbaas over de natuur encultuur, heeft één sociaal ritueelme gegrepen: de Grote Bruiloft.Dit feest neemt minimaal vier da-gen in beslag, kost gemiddeld zo’n60.000 euro en verschaft de Co-moriaanse man het broodnodigeaanzien. Opvallende kanttekeningis dat men soms een kleinscha-liger bruiloft viert met ‘de wareliefde’, terwijl de Grote Bruiloft isgereserveerd voor een voorbe-stemd persoon uit het geboorte-dorp. Voor mij als buitenstaanderis deze gang van zaken echter teingewikkeld om goed te begrijpen.

Hoewel de armoede overal tast-baar is, vormt deze Bruiloft dus hétoriëntatiepunt in het dagelijksleven van de Comoriaan. Dit allesin een situatie waarin de malaria-muggen genadeloos toeslaan ener geen geld is om een fatsoenlijkeklamboe te kopen voor dekinderen. En in een situatie waarinde dagelijkse maaltijd uit niet meerbestaat dan een beetje rijst met zoaf en toe wat vis. In mijn ogenzorgt dit dus voor een enormetegenstelling, maar hier lijktiedereen gevangen in het socialeweb van Grote Bruiloften en hetverwerven van aanzien.

Naast het feit dat de Bruiloft dusbelangrijke implicaties heeft voorhet dagelijks leven, heeft ditfenomeen ook een sterke invloedop de Comoriaanse economie. Injuli en augustus, als de GroteBruiloften plaatsvinden, is de Unieder Comoren een welvarend land.Hordes vliegtuigen met familieskomen aan, de plaatselijkewinkeltjes kunnen de voorradenniet aanslepen, de werkloosheid isin één klap verdwenen eniedereen is blij. Maar buiten deze

maanden om, raakt het land intotale vergetelheid en is het weernet zo arm als voorheen.

En denk je nu: maar zo’n Bruiloft istoch maar één keer, daarna kanzo’n man toch gewoon vrolijkverder leven? Niets is minderwaar. Een man wordt daarna ooknog eens geacht de Grote Bruiloftvan zijn oudste dochter tefinancieren en als het even kan dievan zijn zus(sen). En de familievan de vrouw? Die heeft als taakom een huis met minimaal vierslaapkamers te bouwen voor hetgelukkige echtpaar. De conse-quenties van dit alles? De man ligtzijn hele leven krom voor deBruiloften en de vrouw heeft al hetrecht om hem op straat te zettenals hij zich misdraagt (want hethuis is namelijk door haar familiegebouwd). Wat ik denk? DeEuropese man heeft het helemaalzo slecht nog niet!

Sinja DouwesStudente Internationale

Organisaties/ Betrekkingen

De bruiloft met de hoofdletter ‘B’

Habemus Papaul?REGINALD S. MAERISDIRK

N A D R U K

STUDENTENCORRESPONDENTEN

UBABY

Vol verwachting kijk ik door dedichte rook naar het balkon. Zoalselke dinsdagmiddag zit ik lichtelijkaangeschoten in het café. Ik kijknaar het journaal. Ik zie eenkathedraal vol mannen, allen dra-gen ze een jurk. Hun bewegingenzijn als in slowmotion. De woor-denstroom van de voorganger ter-gend traag, een gevolg van ouder-dom? Gestoord gedrag? Nee, tra-ditie. Ik kijk naar het journaal. Ik zie een groot schip vol mannen,allen dragen ze een jurk. Hunbewegingen zijn uitbundig. Dewoordenstroom van de voor-ganger opzwepend, een gevolgvan een ziekte? Een kronkel in dekop? Nee, Homofilie. Het groteplein. Drukte en ook hier weerveel jurken. Niemand kijkt er vanop. Na een paar dagen wachtenwitte rook. De menigte gaat'banana's'. Ik zie volwassen kerels gehuld inzwart textiel van kin tot tenen. Zejubelen als uitgelaten kinderen.Als speelse jonge honden dieuitzinnig van vreugde hun nieuwebaasje verwelkomen. Verlangendnaar de voortgang van wat ooitwas. De binnenstad. Drukte enook hier weer veel jurken.

Niemand kijkt er van op. Na eenpaar dagen wachten hethoogtepunt. De menigte gaat'banana's'. Ik zie volwassen kerels gehuld inroze textiel van kin tot tenen. Zejubelen als uitgelaten kinderen.Als speelse jonge honden dieuitzinnig van vreugde hun nieuwegaylord verwelkomen. Verlangendnaar de voortgang van wat ooitwas. De paus is de Heilige Stoel,bisschop van Rome, aartsbis-schop van de Romeinsekerkprovincie, primaat van Italië,patriarch van het Westen en soe-verein vorst over de staatVaticaanstad. Tegenstander vanalles wat met homofilie te makenheeft. Is het niet zo dat het gehelecircus om het vormen van eennieuwe paus veel weg heeft vande 'Gay parade'? Het is vast zodat de opperhomo's alleen maarkunnen dromen van een aantaldagen met zijn allen in een kathe-draal rondworstelen, elkaar daarregelmatig 'tackelen' en dan teneinde iets wits naar boven latenkomen. Het witte als teken dat ze'klaar' zijn. Zal de wereld net zohard jubelen?

Pagina 3 Pagina 6/7

12

Misschien had ik niet over jeschoenen moeten kotsen, maar ikhad zo veel op. Toch kan ik menog vaagjes herinneren dat jebest leuk was. Wil je een keer metmij de kroeg in?

Antwoordnummer 18

Ik, kansloze afgewezen Sk-colum-nist, ben hopeloos verliefd opredactrice-achtig typje. Wil jij metmij filosoferen? X-je, een hond-achtig zoogdier.

Antwoordnummer 19

Lief meisje met een spijkerbroeken blond haar, ik zie je af en toe inde Tapperij, waar ik soms ookkom. Volgens mij zie je me danook wel eens. Ik ben die studentmet dat Ralph Lauren-shirt aan.Weet je wie ik ben? Reageer dansnel!

Antwoordnummer 20