Spatie Oktober 2005

Spatie

Ruimte voor ontwikkelingRuimte voor ontwikkeling

Meulenvelden

Interview burger Peters

Sinterklaas voor vluchtelingen

Diem veur gezien

Onze man in St. Petersburg

Meulenvelden

Interview burger Peters


Diem veur gezien


9

J a a r g a n g 4 o k t o b e r 2 0 0 5

Meer dan gewoon wonen

16164038 Spatie Sept. 2005/Mike 06-10-2005 10:52 Pagina 1

A l l e k a a r t e n o p t a f e l

Meulenvelden. Op het moment dat

Staatssecretaris Clemence Ross de

eerste paal slaat, start één nieuw

tijdperk voor Didam.

Stedenbouwkundig gaat het nu

echt gebeuren. Elke dag ervaren wij

Meulenvelden; eerst de ongemak-

ken, dan de gemakken. Want ook

het moment dat wij met dit project

de zorgen woonvoorzieningen in

ons dorp op een hoger plan bren-

gen, komt snel dichterbij. Het pra-

ten is voorbij, de toekomst is nu en

wij investeren daar 45 miljoen euro

in. Dat is heel veel geld. Zeker wan-

neer je die investering moet terug-

verdienen bij die doelgroepen waar-

voor wij werken. In onze doelstel-

ling, betaalbaar bouwen en betaal-

baar wonen, is de prijs een harde

grens. Wij moeten opereren binnen

de grens van wat een starter en een

oudere met zorgvraag kan betalen.

Financieel je nek uitsteken is bijna

altijd onderdeel van wat wij zien als

onze maatschappelijke verantwoor-

delijkheid.

Mensen vragen dan al snel waar

ons geld vandaan komt en of wij

niet aan het potverteren zijn.

Daarom leg ik juist nu onze finan-

ciële kaarten op tafel. De corpora-

ties willen samen investeren om in

relatief korte tijd 500 tot 600 dui-

zend woningen realiseren. Net als

Laris zijn dit zelfstandige onderne-

mingen, die hun eigen broek

ophouden. En net als wij ontwikke-

len zij plannen, waarvan de exploi-

tatie balanceert op het scherpst van

de snede.

Onze winst komt uit de beperking

van kosten en uit het voordeling

inkopen van materialen en geld.

Daar maken wij het verschil. Veel

geld of veel stenen inkopen bete-

kent in feite hetzelfde: kwantum-

voordeel en dus minder betalen. En

wij kunnen tegen optimale condities

inkopen, omdat wij een betrouw-

bare en ook financieel stabiele orga-

nisatie zijn. Dat willen wij blijven en

passen dus goed op onze zaken.

Wij zitten er bovenop en ontwikke-

len concepten die ons wat extra

financiële armslag bieden. Zoals

Meulenvelden. Daarin combineren

wij koop- en huurwoningen, met

facilitaire voorzieningen en winkel-

ruimte. Een concept waarin vierkan-

te meters die meer opbrengen de

minder rendabele meters compen-

seren. Winkelmeters brengen nu

eenmaal meer op dan facilitaire

meters. Maar de winkeliers profite-

ren er van dat hun klanten vaak in

hetzelfde gebouw wonen. Zo wast

de ene hand de andere en hebben

wij met Meulenvelden allemaal de

winnende kaart in handen.

P a g i n a 4Uw toekomst in het hart van DidamVoorlichting Meulenvelden

P a g i n a 6Midden in de samenleving, midden in DidamStichting Thuiszorg Midden Gelderland

P a g i n a 8De toekomst dicteert het hedenInterview met oud-burgemeester Peters

P a g i n a 1 0Laris nieuws

P a g i n a 1 2Giesbeach: een watervaste formuleReportage

P a g i n a 1 4Sinterklaas voor vluchtelingenInterview met Vluchtelingenwerk Didam

P a g i n a 1 6Rhederplas

P a g i n a 1 8Horecatycoon in MontferlandFrank Gesthuizen van de Plok

P a g i n a 2 0Wonen, winkelen en zorg in ZeddamNieuwbouw Zeddam

P a g i n a 2 3Trends

P a g i n a 2 6Diem veur gezienInterview met Kennéh

P a g i n a 2 8Onze man in St. PetersburgHenk Vellekoop van VTC

P a g i n a 3 0Laat uw stem horenNieuws van “de Schakel”

I n h o u d s o p g a v e

S p a t i e o k t o b e r 2 0 0 5

Kiezen voor een bank doe je niet zomaar. Het

gaat tenslotte om je financiële zekerheid. Je wilt

zeker weten dat je het beste van het beste krijgt.

De beste financiële dienstverlening. De beste

producten. En de beste medewerkers, die oog en

oor hebben voor de mening en de wensen van

de klant. Van jou dus. Omdat wij een betrokken

bank zijn, ondersteunen we initiatieven die een

bijdrage leveren aan de positieve ontwikkeling

van mensen en hun omgeving. Onze drie fondsen

stimuleren de agrarische sector, de leefgemeen-

schap, het midden- en kleinbedrijf en de detail-

handel in ons werkgebied. Als l id van de

Rabobank Didam kun je op veel verschillende

manieren je mening laten horen. Bijvoorbeeld

tijdens de algemene ledenvergadering in het

najaar of via een van onze ledenwerkgroepen

voor particulieren, voor agrariërs, voor de

(detail)handel, industrie, dienstverlening en voor

de jongeren onder onze leden. Zo organiseren

onze vier ledenwerkgroepen jaarlijks een of

meer workshops of themabijeenkomsten speci-

aal voor onze leden. Lid zijn van onze bank bete-

kent ook dat je naast het landelijke ledenmaga-

zine U ook ons lokale ledenblad Uw Banknieuws

ontvangt. Boordevol informatie uit Didam en

omstreken. Ook dat is de Rabobank Didam. Ook

lid worden? Bel (0316) 29 77 77 of kom eens bij

ons langs in ons nieuwe pand in het centrum

van Didam.

Wilhelminastraat 35, 6942 BJ Didam, telefoon (0316) 29 77 77, fax (0316 ) 29 77 88, e-mail [email protected] RRaabboobbaannkk

Meer dan gewoon wonen

3


W a t w o r d t e r p r e c i e s g e b o u w d ?E n v o o r w i e ?Meulenvelden is een complex met 220 woonplek-

ken. Die zijn als volgt verdeeld. De Kelsehof neemt

63 plaatsen in gebruik voor haar huidige bewoners,

plus 24 verpleeghuisplaatsen, waarmee Didam niet

langer is aangewezen op Zevenaar voor deze zorg.

Daarnaast zijn er vier verpleeghuisplaatsen voor

gehandicapten, waarvoor Zozijn de zorg op zich

neemt. Veertig mensen, die nu in de Kelsehof ge-

huisvest zijn, gaan extramuraal wonen. Dat betekent

dat zij zelfstandig gaan wonen en de zorg die zij nodig

hebben inkopen via Laris. In complex 3, het gebouw

waar vroeger Hotel Liemershof stond, worden

woningen voor 24 starters gebouwd. De resterende,

ruim 60, plaatsen zijn gereserveerd voor senioren

met onplanbare zorg c.q. senioren zonder indicatie

voor de Kelsehof. Dat zijn dus gewoon zelfstandig

wonende mensen die uit een gewone thuissituatie

naar een appartement in Meulenvelden gaan.

Wanneer zij daar geholpen werden door een thuis-

zorgorganisatie, dan verhuist die zorg gewoon mee.

W i e g a a n e r w o n e n ?De plaatsen voor de bewoners van de Kelsehof zijn

gereserveerd. Zij die vóór 1 januari 2002 in een aan-

leunwoning woonden bij de Kelsehof, hebben een

voorkeurrecht op een appartement in Meulenvelden.

Afhankelijk van de keuzes die er nog worden

gemaakt, zijn er bij oplevering tussen de dertig en

vijftig appartementen beschikbaar voor directe ver-

huur en verkoop door Laris. Er is inmiddels een lange

lijst met mogelijk geïnteresseerden opgemaakt.

Mensen met een binding met Montferland krijgen

voorrang bij de toewijzing van deze appartementen.

Laris bouwt daarnaast een aantal hoogwaardige star-

ters koopappartementen. Die worden deze doel-

groep aangeboden voor een bedrag dat in de buurt

van de kostprijs en daarmee zeker onder de markt-

waarde zal blijven. Deze woningen zijn exclusief

bedoeld voor starters. Om te voorkomen dat specu-

lanten zich inschrijven voor deze woningen om die

later met een snelle en gegarandeerde winst te ver-

handelen, is er een antispeculatiebeding.

H o e h o u d e n j u l l i e d e m e n s e n o p d e h o o g t e ?Naast alle gebruikelijke middelen, zoals dit magazine,

maken wij verkoop- en informatiebrochures voor de

mensen die werkelijk geïnteresseerd zijn. Wij willen onze

klant vroegtijdig kennen, zodat goed overleg mogelijk

is. Er komt ook een modelwoning. Mensen moeten kun-

nen zien wat Meulenvelden allemaal inhoudt. Dat willen

wij visualiseren en verduidelijken, bijvoorbeeld in

publieksbijeenkomsten. Wij willen huurder of koper snel

en goed informeren, zodat ieder zijn eigen plannen

daarop kan baseren. Vaak zullen zij bijvoorbeeld de

eigen woning verkopen.

H o e s t a a t h e t m e t h e tG e z o n d h e i d s c e n t r u m ?Het voorlopig ontwerp is ingediend; politiek en wel-

stand mogen zich hierover uitspreken. Dan komt het

definitieve ontwerp, waarin alle huidige gebruikers plus

de apotheek en misschien nog aangevuld met andere

zorgverleners, hun plaats krijgen. De bouw start midden

2006, verwachte oplevering een jaar later.

I n h e t h o o f d g e b o u w z i j n o o kb e h a n d e l r u i m t e s . H o e z i t d a t ? De fysiotherapie in hoofdgebouw staat letterlijk dicht bij

de cliënt: dat is voor iedereen wel zo gemakkelijk. In het

Gezondheidscentrum is het aanbod van de fysiothera-

peut breder. In de therapie ‘nieuwe stijl’ is meer ruimte

voor sportschoolachtige activiteiten en een bredere

dienstverlening, zoals manuele therapie.

E r w o r d t g e p r a a t o v e r h e tS e r v i c e l o k e t . H o e g a a t d a t e r u i t z i e n ?Gemeente, Laris, Diafaan en de Stichting Welzijn

Ouderen Montferland participeren in dit loket. De bur-

ger krijgt een brede en samenhangende dienstverlening.

Voorwaarde is wel, dat je als deelnemende partijen

goede afspraken maakt over werk en werkverdeling.

Er loopt een onderzoek dat wordt uitgevoerd door

adviesbureau Zorgconsult. Zij brengen in beeld hoe het

Zorgloket eruit gaat zien. Eind van dit jaar is er meer

inzicht in hoe het Serviceloket concreet gaat functioneren.

Meer informatie? Lees dan ook het voorwoord van deze

Spatie en kijk op www.laris.nl en www.meulenvelden.nl

4

12 oktober komt staatssecretaris Ross de eerste paal

slaan. Het is het officiële startsignaal voor de bouw van

Meulenvelden. Op dat moment is de bouwplaats al

goeddeels ingericht en de aannemer in feite gestart.

Wanneer alles volgens plan gaat, wordt dit project

mei 2007 afgerond. Plannen worden snel werkelijkheid.

Er is veel gezegd en geschreven over Meulenvelden en

toch zijn er voor veel mensen nog de nodige vragen. Dit is

een goed moment om de meest gehoorde te behandelen.

Uw toekomst in het hart van Didam


7

“De cliënt kiest” is de veelzeggende zinsnede die steeds

terugkomt. Dit geeft aan dat de STMG de zorgvrager

ziet als een opdrachtgever, met wie een zakelijke overeen-

komst is gesloten en die moet kunnen rekenen op kwaliteit

van zorgverlening. De cliënt bepaalt en kiest in een vrije

markt uit de verschillende zorgaanbieders. Het is de nieuwe,

zowel zakelijke als klantgerichte toon in de zorg. Van

thuishulp tot en met specialist is iedereen ondergeschikt

aan ‘de marktwerking’; het toverwoord waarmee politici ons

willen laten geloven dat hun bezuinigingen in ons voordeel

zullen uitpakken.

De STMG heeft de marktwerking opgepakt als een positieve

uitdaging. Annemieke Stulp-Holleman, zorgmanager: “De

huisarts of andere verwijzer kan de cliënt naar STMG verwij-

zen, maar verder is het gewoon de vrije marktwerking en

moeten wij onszelf als organisatie verkopen. Een monopolie-

positie is niet meer van deze tijd. Het is de uitdaging om een

optimale zorg te leveren tegen een optimale (lees: lage) prijs.

De tijd dat zorginstellingen het geld gegarandeerd binnen-

kregen, is voorbij.”

Een belangrijke hulp bij het optimaliseren van de STMG bleek

het HKZ-certificaat (Harmonisatie Kwaliteit Zorg). Madelon

Reijers, zorgmanager: “Dit door ons behaalde certificaat

garandeert de klant dat alles volgens bepaalde procedures

verloopt. Dat mensen dus eenzelfde, hoge kwaliteit, zorg

krijgen. En dat die kwaliteit up to date blijft, bijvoorbeeld

door scholing van de medewerkers. Het proces naar het

HKZ-certificaat heeft geholpen zaken goed in kaart te bren-

gen en verder te stroomlijnen, maar het is zeker niet zo, dat

het vastleggen van procedures de zorg minder persoonlijk

maakt. Het omgekeerde is eerder waar. Wij verkleinen ons

werkterrein en werken nu op locaties. Wij werken in de

gemeente en bieden zorg die is afgestemd op wat hier

nodig is; kleinschalig, korte lijnen, dicht bij de klant en

vraaggericht.”

Het nieuwe motto van STMG is: ‘Midden in de samenleving’,

een leus die men vanuit het Gezondheidscentrum letterlijk

waar maakt. Tegen een achtergrond van bezuinigingen is de

zorg meer mensgericht en beter toegankelijk geworden. Een

paar voorbeelden daarvan. Carly Post, wijkverpleegkundige:

“Door de transferverpleegkundige in het ziekenhuis wordt

vastgesteld welke zorg nodig is. Die informatie wordt overge-

dragen aan de STMG. Hier wordt de zorg in handen gegeven

van een bevoegde verpleegkundige, die bij wijze van spreken

de patiënt thuis opwacht.”

Daar krijgt de cliënt dan zorg op maat. Madelon: “Stel, je

bent je hele leven gewend voor het slapen gaan een douche

te nemen. Dan kunnen wij niet zeggen: wij komen u alleen

’s morgens helpen. Dan moet je kijken of er een mogelijkheid

aanwezig is die cliënt van dienst te zijn.”

Samenwerking met andere zorgaanbieders, dus vaak ook

concurrenten, is vanzelfsprekend. Madelon: “Er is vaak

een wachtlijst voor psycho-geriatrische patiënten. Op het

moment waarop een cliënt niet meer thuis kan wonen, kan

het verpleeghuis dus vaak nog geen passende oplossing bie-

den. Vanaf dat moment koopt het verpleeghuis de zorg in bij

STMG, als overbruggingszorg. Wij gaan dan, voor een deel,

de zorg leveren om zo de patiënt en de familitie te verzorgen

en te ondersteunen.”

De samenwerking met de huisartsen in Didam is bijzonder

intensief. Annemieke: “Er is regelmatig overleg. De wijkver-

pleegkundigen zijn direct gekoppeld aan een huisarts

of maatschap, zodat er veel direct contact is. De huisarts

is de belangrijkste verwijzer. Deze vorm van samenwerken

garandeert een goede overdracht en betekent voor de cliënt

dat je maar één keer je verhaal hoeft te doen.”

Deze werkwijze is in de praktijk gegroeid en wordt veel toe-

gepast in Gelderland. De zorg is ingericht per wijk en staat

dicht bij de mensen. Cliënt, arts en verplegende teams ken-

nen elkaar en dat maakt de zorg zowel efficiënter als per-

soonlijker.

De dienstverlening van de STMG gaat verder dan die van

vergelijkbare zorgaanbieders. Carly: “In de breedte en in de

diepte hebben wij meer te bieden. Wij bieden verpleegkundi-

ge zorg tot niveau vijf en wij werken met wijkverpleegkundi-

gen die de zorg in hun gebied coördineren. Onze verpleeg-

kundigen richten zich op aandachtsgebieden en zijn specifiek

geschoold op deelgebieden als reuma, diabetes en astma-

copd. In samenwerking met de reumatoloog wordt er door

de reumaverpleegkundige van STMG een verpleegkundig

spreekuur gehouden in het ziekenhuis Zevenaar. Daar krijgen

de patiënten, naast de medische informatie, praktische hulp

en begeleiding. Wij helpen hen om te gaan met de verschijn-

selen van de ziekte en, waar nodig, hun levenspatroon aan

te passen. Op verzoek van de arts leggen wij daarvoor ook

huisbezoeken af.”

Er is minder geld. Dat betekent minder uren zorg. De zorg-

verleners in Didam proberen de nadelige gevolgen van alle

bezuinigingen te beperken. STMG draagt daar een belangrijk

steentje aan bij en slaagt erin de thuiszorg nog dichter bij de

mensen te brengen. Hulp om een huishouden draaiende te

houden, advies bij het leren omgaan met een ziekte, gespe-

cialiseerde verpleegkundige zorg: op Stichting Thuiszorg

Midden Gelderland kunt u blijven rekenen.

Wilt u meer informatie, kijk dan op www.stmg.nl

De thuiszorg hier een vertrouwd begrip.

Wanneer je been gezwachteld moet wor-

den, komt de verpleegkundige. En heb je

na een operatie even tijd nodig om bij te

komen, dan neemt de thuiszorg het huis-

houden over. Een hele geruststelling. Maar,

er wordt gemorreld aan de zorg, wij moe-

ten bezuinigen en minister Hoogervorst

klopt daarvoor ook aan bij de Stichting

Thuiszorg Midden Gelderland (STMG).

Kunnen wij daarom nog wel zeker zijn van

die zo vertrouwde thuiszorg?

Midden in de samenleving, midden in Didam

D e t h u i s z o r g i s h i e r e e n v e r -

t r o u w d b e g r i p . W a n n e e r j e b e e n

g e z w a c h t e l d m o e t w o r d e n , k o m t

d e v e r p l e e g k u n d i g e . H e b j e n a

e e n o p e r a t i e e v e n t i j d n o d i g

o m b i j t e k o m e n , d a n n e e m t d e

t h u i s z o r g h e t h u i s h o u d e n o v e r.

E e n h e l e g e r u s t s t e l l i n g .

M a a r, e r w o r d t g e m o r r e l d a a n

d e z o r g , w i j m o e t e n b e z u i n i g e n

e n m i n i s t e r H o o g e r v o r s t k l o p t

d a a r v o o r o o k a a n b i j d e

S t i c h t i n g T h u i s z o r g M i d d e n

G e l d e r l a n d ( S T M G ) . K u n n e n w i j

d a a r o m n o g w e l z e k e r z i j n v a n

d i e z o v e r t r o u w d e t h u i s z o r g ?

S p a t i e o k t o b e r 2 0 0 56

De Stichting Thuiszorg Midden Gelderland (STMG) is een van

de gebruikers van het Gezondheidscentrum Didam. Naast de

Kelsehof zal deze organisatie in Meulenvelden een van de dienst-

verleners zijn. Er zijn nog meer zorgverlenende instanties actief in

dit ene woon-zorgcomplex. Voor Elly van Haeren, verzorgende,

is dat geen vreemde situatie: “Er verandert in feite niets aan de rol-

verdeling. De bewoners van de Kelsehof verhuizen en hun verzor-

genden gaan mee. Voor onze cliënten geldt hetzelfde. Verhuist u

van de boerderij in Loil naar een appartement in Meulenvelden,

dan kunt u op ons blijven rekenen. Mensen maken zich onnodig

zorgen. Waar u ook woont in deze gemeente, u kunt overal kiezen

voor onze zorg.”

V.l.n.r.: Annemiek Stulp-Holleman, Carly Post, Elly van Haeren en Madelon Reijers


S p a t i e o k t o b e r 2 0 0 59

“Je kunt de volkshuisvesting niet los zien van de ruimtelijke

ordening. Wij zullen met z’n allen de beschikbare ruimte

goed moeten delen en verdelen om ruimte te vinden voor

wonen, werken en ontspannen. Dat geldt ook voor

Montferland. Wij zijn een plattelandsgemeente en wij zijn

nooit aangewezen als groeikern. Toch is onze bevolking aan-

merkelijk toegenomen en moeten ook wij hier woekeren met

de ruimte. Vroeger werd er in principe gebouwd naar

behoefte. Een beetje ad hoc verschenen er nieuwbouwwij-

ken. Op dit moment ontwikkelen wij projecten die rekening

houden met de veranderingen die ons te wachten staan.

Er wordt gekeken naar de demografische ontwikkeling, zoals

het vergrijzen. Bovendien houden wij rekening met de maat-

schappelijke veranderingen die daarmee samenhangen. Een

moderne senior heeft andere wensen. Als maatschappij is het

in ons aller belang dat die ouderen zo lang mogelijk hun zelf-

standigheid behouden.”

Ons belang? “Toen Drees zijn plannen voor de AOW lan-

ceerde, waren die gebaseerd op het gegeven dat mensen

gemiddeld 67.5 jaar oud werden. Die AOW was gewoon

een betaalbare verzekering voor de gemiddelde pensioentijd.

Op dit moment ligt de gemiddelde leeftijd aanzienlijk hoger

en zijn dus ook de kosten van de AOW flink gestegen.

Eén manier om de kosten te drukken is mensen minder snel

afhankelijk te maken van de zorgverlening.”

VRAAG: Dat is een wel een erg zakelijke redenering.

Al die mooie woorden over zelfstandigheid, kwaliteit van

leven etcetera, is dat dan niet belangrijk.

ANTWOORD: “Zeker wel. Maar de zakelijke kant is vaak

wat onderbelicht. Die twee visies zijn overigens absoluut niet

met elkaar in tegenspraak. Dat zie je in Meulenvelden. Daar

wordt een leefomgeving gebouwd die afgestemd is op de

demografische ontwikkeling. Woonruimte die rekening houdt

De toekomst dicteert het heden

Burgemeester Peters heeft afscheid genomen.

Bevrijd van de directe verantwoordelijkheid willen

politici en ambtsdragers nog wel eens wat open-

hartiger zijn. Het lijkt dus een uitstekend moment

om met de burger Peters van gedachten te wisselen

over volkshuisvestelijke zaken in Didam en nu

ook Montferland. Per slot van rekening is hij daar

vanaf zijn aantreden in 1992 direct bij betrokken

geweest. Als geen ander weet hij wat was, wat

komt en wat het grote verschil is tussen die beide.

met de wensen van de senioren; midden in het dorp en

midden in het leven. Er zijn optimale condities geschapen

om, langdurig zelfstandig of met een minimale onder-

steuning, te kunnen blijven wonen. Winkelen, wonen,

zorgverlening: alle faciliteiten zijn hier gebundeld en dat

levert niet alleen financiële voordelen op. Bovendien

worden de beschikbare meters meervoudig gebruikt.

De auto’s verdwijnen uit zicht, onder de grond en in

plaats daarvan ontstaat ruimte voor mensen en groen.

Wat hier in de praktijk gebracht wordt, is een nieuwe

visie op volkshuisvesting en ruimtelijke ordening.

En daar heb ik een steentje aan mogen bijdragen.”

VRAAG: Het verwijt dat politici in termijnen van vier jaar

denken en dus nooit een visie op de toekomst ontwikke-

len is dus onterecht.

ANTWOORD: “Zeker. Politici moeten niet alleen een

visie ontwikkelen, maar deze ook delen met alle burgers.

Ze moeten als opinievormers een bijdrage leveren aan de

noodzakelijke en toekomstgerichte ontwikkelingen.

Europees en nationaal, maar zeker ook provinciaal en

gemeentelijk, is dat een noodzaak.” Op provinciaal

niveau blijft Peters daarin zijn rol vervullen als CDA-voor-

zitter Gelderland: “Ik ben van huis uit bestuurder. Dat zit

mij in het bloed.” Overigens zeggen gemeentelijk en zelfs

landelijke grenzen Peters heel weinig: “Vroeger kon je je

als gemeente bijna blind staren op je eigen navel, nu

moet je nadrukkelijk over de grenzen van je eigen gebied

heen kijken. Montferland deelt veel belangen met

Emmerik. Er is veel overleg en dat zal de banden verder

versterken. Ik voorzie, dat deze twee over twintig jaar

best wel eens één gemeente zouden kunnen vormen.”

Nog een grens die de heer Peters wel wil slechten is die

tussen het initiatief van de overheid en het geld van

investeerders.”De overheid kan ontwikkelingen in gang

zetten, stimuleren en faciliteren. Daarmee kunnen wij een

gunstig klimaat scheppen voor investeerders die vorm en

inhoud geven aan de ontwikkelingen die overheid en

politiek wensen.”

VRAAG: ”Is zo’n politiek-commerciële verstrengeling

dan niet gevaarlijk?”

ANTWOORD: “Waarom? Kijk naar onze samenwerking

met Laris. Je moet natuurlijk wel kritisch zijn in de keus

van je doelen en je partners.”

Peters heeft overigens niet de behoefte om over de gren-

zen van zijn termijn als burgemeester heen te regeren en

zal dus het nieuwe bestuur van Montferland “zeker niet

voor de voeten lopen.” Tegelijkertijd zal hij zijn kennis en

positie als CDA-voorman graag benutten in het belang

van ‘zijn gemeente’ en is dus, als er behoefte aan bestaat

en er geen spanningen ontstaan, bereid de mensen hier

met raad en daad terzijde te staan. Andere perspectieven?

“Er is altijd nog de ambitie om vele hobby’s ter hand te

nemen en een studie filosofie succesvol af te ronden.

Daar is nu meer tijd voor.”

8

Paul Peters

Paul Peters


WoonEnergie Echt voordeelBent u ook zo moe van al die aanbieders van telefoon, internet, verzekeringen of energie.

Reclameblok na reclamebok schreeuwen ze over voordeel, gemak, zekerheid. Er is onder-

tussen een studie nodig om uit te vinden waar u echt voordeliger uit bent. Wij mogen

kiezen, maar waarvoor wij moeten kiezen, weten we steeds minder. Kiezen wordt

een zaak voor professionals.

Voor wat betreft energie kunnen wij dat probleem voor eens en voor altijd uit

de wereld helpen. WoonEnergie biedt klanten van Laris echt voordeel; gega-

randeerd. Dat kan omdat deze energie ingekocht wordt door professionals.

Mensen die scherpe tarieven en goede leveringscondities kunnen beoordelen

op hun waarde. En, omdat zij in het groot inkopen, nog goedkoper kunnen

leveren dan de meeste stuntaanbieders.

Eindelijk is de keus makkelijk. WoonEnergie garandeert een vaste, lage prijs,

geen tussentijdse prijsverhogingen en een betrouwbare levering. Overstappen is

heel eenvoudig. Bij Laris kunt u een antwoordkaart krijgen. Vul die in en wij rege-

len alles voor u. U hoeft dan nooit meer te kiezen, want u bent verzekerd van energie

met echt voordeel. Zie voor meer informatie ook www.woonenergie.nl of www.laris.nl

Woningmarktonderzoek en leefbaarheidmonitorTwee verschillende onderzoeken die beide van directe invloed zijn op uw leefomgeving. Allereerst het woningmarkton-

derzoek. Laris gaat samenwerken met de inventarisatie die de gemeenten Zevenaar en Montferland opstarten. Wij en

de gemeentes willen bouwen op maat. Voor starter en jong gezin, voor de groeiende groep eenper-

soonshuishouden en natuurlijk de senioren. Een woning die hen past, dus eengezinswoning

of appartement, in het centrum of juist aan de rand van het dorp, met of zonder

zorg. De cijfers die zo’n onderzoek oplevert, aangevuld met demografische

gegevens, zijn een goede indicatie van de lokale bouwbehoefte.

Daar kan de gemeente haar beslissingen op baseren en aan de uitvoering

daarvan kunnen wij dan weer een steentje bijdragen.

De leefbaarheidmonitor legt vast hoe u uw woonomgeving waardeert.

Zijn er voldoende voorzieningen, hoe is het gesteld met bereikbaar-

heid en veiligheid, is er voldoende groen en toch ook ruimte om de

auto te parkeren. Het is in feite een groot opgezette enquête waar-

in de overheid, en ook organisaties zoals wij, kunnen zien of onze

besluiten uitpakken zoals gedacht. En of er bij u nog wensen

leven, bij de invulling waarvan wij een rol kunnen spelen.

Beide onderzoeken geven ons inzicht in de toekomst, in wat nodig

is en in wat u wenst. Door mee te werken aan deze onderzoeken,

geeft u zelf richting aan die toekomst. Laat uw stem dus horen.

N i e u w s

10

U kent ongetwijfeld de ISO-certifica-

ten. In advertenties en op vrachtwa-

gens pronken fabrikanten met hun

ISO-9002 of zo. Voor de gebruikers

betekent dat gegarandeerde kwaliteit

van product, dienst, service en organi-

satie. Het KWH-Huurlabel is daarmee

te vergelijken. Het is een bewijs dat uw

woningcorporatie voldoet aan een hele

reeks kwaliteitseisen die voor u, als

huurder, van belang zijn. En het is de

basis om die kwaliteit nog verder te

verbeteren.

Even volledig; KWH staat voor

Kwaliteitscentrum Woningcorporaties

Huursector. Dit is een vereniging van

en voor corporaties met als doel het

kwaliteitsstreven van deze organisaties

richting te geven. Zij geven het certifi-

caat uit dat Laris volgend jaar wil

behalen. Daarvoor zijn al heel wat

zaken aangepakt. De manier waarop

wij u te woord staan, de snelheid

waarmee wij u van dienst zijn, de wijze

waarop wij een woning opleveren of u

informeren over de plannen: deze en

nog duizend-en-een dingen zijn door-

gelicht, aangepast en verbeterd.

Daarbij bent u, onze ‘klant’, altijd het

uitgangspunt. En het KWH-Huurlabel

is het instrument dat handen en voe-

ten geeft aan ons streven onze dienst-

verlening aan u te verbeteren.

Om dit certificaat te behalen, moet

een organisatie letterlijk voldoen aan

een lijst van eisen. Een lijst die je dus

ook kunt afvinken. Is het kantoor van

de corporatie goed bereikbaar en mini-

maal 36 uur per week open voor het

publiek? Ja. Is het kantoor rolstoeltoe-

gankelijk? Nee, niet geheel. De niet-

automatische deur is een hindernis,

dus daar moeten wij wat aan doen. Zo

gaat het van onderwerp, naar onder-

werp van vraag naar vraag. Zijn wij

makkelijk te bezoeken en ook telefo-

nisch en via het internet goed bereik-

baar? Hoe maken wij het de woning-

zoekende zo makkelijk mogelijk?

Kunnen wij de huurder ervan verzeke-

ren dat de woning die hij betrekt vol-

doet aan alle voorwaarden? En weet

de huurder, wanneer het op betalen

aankomt, exact hoe, waarvoor en

wanneer hij betaalt en of hij in aan-

merking komt voor huursubsidie?

Service en reparatie, klacht en overleg,

onderhoud en renovatie: op ieder vlak

worden wij getest.

Alleen ruime voldoendes zijn goed

genoeg voor het KWH-Huurlabel.

Het halen van dit certificaat is geen

doel op zich. Het gaat ons erom onze

dienstverlening aan u te optimaliseren.

Een belangrijk onderdeel van het huur-

label is dat de kwaliteit gewaarborgd

is. Dus dat deze niet terugvalt omdat

wij het papiertje toch al in handen

hebben. Maar dat die kwaliteit zich

juist verder ontwikkelt. Zodat Laris

morgen beter is dan vandaag. Dat is de

belofte die wij met het behalen van het

KWH-Huurlabel afleggen. Vrijwillig,

maar zeker niet vrijblijvend, daar kunt

u zeker van zijn.

Laris werkt aan KWH-Huurlabel

Maak kennismet kwaliteit


S p a t i e o k t o b e r 2 0 0 5

Het is de eerste zaterdag van juli.

Weer eens zo’n dag dat het weer

niet is wat de weerman heeft toege-

zegd. Niks geen zwoelwarme

zomeravond, het miezert. Goed, de

temperatuur is oké, maar dat is niet

genoeg om de mensen massaal naar

buiten te lokken.

Een normale beachparty zou zeker in

het water vallen, maar Giesbeach is

niet normaal. Dit evenement wordt

nu voor de zevende keer georgani-

seerd. En, ondanks het feit dat de

weergoden dus niet altijd even

behulpzaam zijn, is het in die zeven

jaren flink uitgegroeid. Het terrein

biedt plaats aan 1500 mensen en

zelfs met dit weer loopt het met

1300 gasten weer goed vol. Als

de organisatoren dat zien, klaren in

ieder geval hun gezichten op. Weer

eens blijkt de Giesbeach formule

sterker dan de tegensputterende

weergoden.

Patrick Verhoef is de voorzitter van

Stichting Giesbeach en vandaag de

woordvoerder van de groep vrien-

den die dit evenement organiseert.

“Wij kennen elkaar al jaren, onder

meer van het bouwen van carna-

valswagens. Zo organiseerden wij

ook wel eens een feestje hier aan

het water. Gewoon een boot vol bier

en koud water en een melkbus voor

de vrijwillige bijdrage.”

Op die ‘feestjes’ kwamen ongeveer

300 man af en dat zette de jongens

wel aan het denken. “Wij kwamen

op het idee een professioneel

strandevenement op te zetten.”

Dat is acht jaar geleden. In 2005 is

de zevende editie van Giesbeach

weer een succes, ondanks het weer.

De bezoekers stroomden massaal toe

voor de Enge Buren en De Spikes.

De Enge Buren Bob, Bep en Bram

zijn zo gek als een karrad. Een komi-

sche stormloop met als belangrijkste

doel bezoekers uit, en vooral in, de

tent te lokken. Bob jaagt over het

veld achter een fraaie dame aan. Een

uitnodiging voor een intiem rendez-

vous in zijn tent is snel gemaakt en

nog sneller vergeten, wanneer een

jongeman ingaat op zijn avances.

In alle chaos zou je bijna vergeten

dat deze mannen een strakke show

opvoeren. Het publiek gaat in no

time mee in de kolder en zingt uit

volle borst mee met het ‘Pizza

Calzone’, een muzikaal hoogtepunt

in de beproefd waanzinnige Enge

Buren-stijl.

In de loop van de tijd is ook de aan-

hang actief geworden. Een kern van

22 mannen en vrouwen en daarbij

nog eens zo’n 35 vrijwilligers zijn

op dit moment actief betrokken.

“Natuurlijk zijn er ieder jaar weer

verrassingen, maar de organisatie

staat. Wij hebben daarbij steeds

geïnvesteerd om de zaken beter en

makkelijker voor elkaar te krijgen.

Daarom kunnen wij elk jaar de lat

hoger leggen.” De stichting heeft

bijvoorbeeld een trailer aangeschaft;

een mobiele opslag voor de eigen

spullen, zoals projectiescherm, has-

pels, decoratie en kantoor/ com-

puterruimte. Men pakt het allemaal

zeer professioneel aan en het feit dat

Patrick een studie vrijetijdskunde

en evenementenorganisatie heeft

gedaan, zal daar zeker een rol in

spelen.

Op het tweede podium bespeelt een

Belgische percussiegroep de kliko.

De gewone groene vuilcontainer

blijkt een instrument met een verras-

send veelzijdig geluid. Op het pro-

jectiescherm komen de sponsoren

voorbij. Ook dit wordt aangestuurd

vanuit de trailer, waarin een techni-

sche ruimte is gerealiseerd met IT-en

communicatievoorzieningen. Die

sponsoren dragen samen behoorlijk

bij aan een sluitende exploitatie.

Zij doen dat graag want sponsoren

werven zelf ook al weer sponsoren.

Het feestje heeft trouwe fans.

Giesbeach is niet duur. Toegang

zeven euro en een pilsje kost €1,40.

Doel is genoeg geld te beuren om

de exploitatie rond te krijgen en

misschien wat over te houden om

te investeren in een nog beter feest

volgend jaar. Met vrijwilligers die

zomaar vrije dagen opnemen om

mee te helpen en vriendinnen achter

de bar zijn de uitgaven zo laag

mogelijk gehouden. Er is wel een

professioneel beveiligingsbedrijf

actief: “Werkt preventief en

bespaart ons de nodige zorgen.”

Giesbeach heeft inmiddels een eigen

plaats op de evenementenagenda.

Concurrentie? “Nee. Onze datum,

de eerste zaterdag van juli, is alge-

meen bekend en daar wordt ook

wel rekening mee gehouden. Met

de organisatie van een vergelijkbaar

evenement, zoals het Breuly-feest, is

goed overleg en wij wisselen onder-

ling informatie en ervaringen uit.

Met bands als Volumia en In-Twine

mikken zij op wat hogere bezoekers-

aantallen. Kies je voor dat soort

namen, dan is er geen weg meer

terug. Wij hebben wel ambitie om

te groeien, maar niet te snel.”

De Spikes knallen er op los. Met

vuurwerk en een blik onder hun kilt

halen zij alles uit de kast. Zij coveren

zich een weg door de recente

muziekgeschiedenis, maar doen

dat wel op hun eigen manier. Het

publiek springt en zingt en het bier

vloeit. De consumptiebonnen vlie-

gen over de toonbank. En voor wie

morgen nog bonnen in zijn zak

vindt: bewaren tot volgend jaar.

Dan zijn ze gewoon in te wisselen. Giesbeach:

een watervaste formule

12

De Enge Buren op jacht

Vrijwilligers maken Giesbeach mogelijk

Patrick Verhoef en Remco Schaars

Bob, Bep en Bram in actie


Vluchtelingenwerk Didam is het succesvolle samenspel van een paar

professionals en een ingewerkt team vrijwilligers. Samen verwel-

komt deze groep de nieuwkomers en maakt hen wegwijs in dit land

en deze gemeente. De resultaten van hun inspanningen mogen er

zijn. Didam kent in feite geen integratieprobleem en zeker geen

grotestadsproblematiek rond samenklonterende lotgenoten met een

afwijkende cultuur. Ida Coppens, teamleider: “De begeleiding van

nieuwkomers is hier kleinschalig en direct. Zij lopen hier gewoon

binnen op het spreekuur en hebben al snel vertrouwen in ons.”

Per vluchteling/gezin is er één vrijwilliger die hen begeleidt. Er is een

team dat al enige jaren in ongewijzigde samenstelling samenwerkt.

Die intensieve begeleiding bevordert de integratie en voorkomt

eventuele problemen: “Onze mensen gaan op huisbezoek. Zij

stimuleren hun cliënten contact te leggen met hun buren, te gaan

sporten of lid te worden van een vereniging. Het overgrote deel van

de vluchtelingen vindt u na twee jaar terug als hulpmoeder op de

lagere school of misschien volgt u bij een van hen een cursus schil-

deren of oriëntaals koken.”

Natuurlijk verloopt dit proces niet altijd probleemloos: “Het zijn vaak

getraumatiseerde mensen, die hier komen vanuit een oorlogsgebied.

Dat kan hier tot stresssituaties leiden. Doordat onze vrijwilligers hen

Vluchten. Vanwege kleur, geloof, politieke

overtuiging of zoiets volstrekts willekeurigs

als een burgeroorlog. Weg van je gezin,

je familie, het maakt niet uit waar naar toe.

Zo komen nog steeds mensen ons land in.

Ontredderd, maar niet meer reddeloos. Want

hier is er voor hen hoop op een toekomst.

Zo, optimistisch en onbevangen, stappen

deze vluchtelingen in de ambtelijke malle-

molen, die van de vluchteling een status-

houder en Nederlander kan maken. Het

duurt lang, vaak nog langer, voor het asiel-

zoekerscentrum kan worden ingewisseld

voor een eigen huis en een zelfstandig

bestaan. Wanneer dat gebeurt, kunnen deze

nieuwe Nederlanders een tijd lang rekenen

op de hulp van Vluchtelingenwerk

Nederland. Praktische hulp, bij het invullen

van al die formulieren en soms bij het vinden

van een huis. En vaak ook het zetje dat

nodig is om echt deel uit te maken

van deze samenleving.

15 S p a t i e o k t o b e r 2 0 0 5


Marijke Kruitwagen

thuis bezoeken, kunnen zij spanningen beter en vroeger

herkennen. Zo kunnen wij daar beter op inspelen.”

In Didam zijn geen concentraties van vluchtelingen.

Marijke Kruitwagen is degene die zich het meest direct

bezig houdt met de huisvesting: “Vluchtelingenwerk

streeft, in samenwerking met Laris, naar een spreiding.

Wanneer er in een wijk al een aantal vluchtelingen

geplaatst zijn, remmen wij de instroom af.” Het is boven-

dien zeker niet zo, dat vluchtelingen er de voorkeur aan

geven in elkaars buurt te wonen. “Wij zijn heel terughou-

dend met het in contact brengen van vluchtelingen met

elkaar. Landgenoten zijn niet automatisch vrienden. Dat

geldt zeker voor mensen uit deze crisisgebieden. Misschien

waren het wel je vijanden. Of is het een infiltrant, die jouw

doen en laten doorspeelt naar de regering in het thuis-

land.” Maar voor wie wil is er wel de mogelijkheid contact

te leggen met lot- en landgenoten. Dé gelegenheid daar-

voor is wel het oer-Hollandse sinterklaasfeest. Ida Coppens:

“Wij organiseren dat feest voor de mensen die hier nog

maar kort wonen. Een voormalig vrijwilliger, nu verhuisd,

is ook acteur en een fantastische Sinterklaas. Het zijn

prachtige middagen.”

Integratie in de gemeenschap lijkt hier geen probleem.

Integratie in de arbeidsmarkt is dat zeer zeker wel.

Ondanks het feit dat zij in eigen land afgestudeerd waren

als bouwkundig ingenieur of misschien literatoren van

naam en faam waren, hier in Nederland hebben zij daar

niets meer aan. Titels worden hier ‘gewogen’ en vrijwel

altijd te licht bevonden. Een tandarts mag blij zijn, indien

zij een plaatsje kan bemachtigen als assistente. En voor die

ingenieur liggen de zaken waarschijnlijk nog moeilijker.

Nutteloze diploma’s en, nog belangrijker, een onneembare

taalbarrière zorgen ervoor dat de gedroomde toekomst op

zich laat wachten. Vluchtelingenwerk probeert de cliënten

wel te begeleiden, op weg naar werk, maar dat valt niet

mee: “Er is zelfs een gespecialiseerd uitzendbureau actief.

Maar waar we vroeger te maken hadden met een te grote

instroom van vluchtelingen en nauwelijks tijd vonden hen

te begeleiden, is er nu de krapte op de arbeidsmarkt. Het

is begrijpelijk dat een werkgever eerder kiest voor een

Nederlander, dan voor een man die onze taal niet volledig

beheerst.” Begrijpelijk, maar wel jammer. Het betreft hier

vaak mensen met een sterke overtuiging, grote betrokken-

heid en de volle inzet er hier wat van te maken. Als vluch-

teling heb je immers het lef gehad je hoofd boven het

maaiveld uit te steken en dat is een kwaliteit die onder-

nemers hier zoeken in hun medewerkers.

Vluchtelingenwerk is intensief; vraagt om betrokkenheid en

tegelijkertijd is het nodig afstand te houden. “Je hebt te

maken met zelfstandige, volwassen mensen. Die moet je

niet gaan bevoogden. Wat wij vooral doen is het praktisch

begeleiden. Helpen met het invullen van formulieren, con-

tacten leggen met buurt of vereniging. Na twee jaar eindigt

die begeleiding ook weer.” Er bestaat een hardnekkig mis-

verstand, dat de vluchtelingen hier alles op een presenteer-

blaadje krijgen. “Zeker niet waar. Zij betalen net zo goed

voor hun meubels en hun huur als u en ik. Er is een duide-

lijke grens aan wat wij voor hen willen en kunnen doen.

En dat is heel goed voor de vluchteling en voor een snelle

integratie in dit land.”

Ida Coppens


Seizoenen aan het water De zomer viel in het najaar. ’s Morgens op blote voeten door het natte gras, was ophangen.

In een roef door het huis heen en naar de plas. Gestolen uurtjes om te genieten van de zon,

een zachte wind en de rust die hoort bij de vakantieperiode. Op het water een enkel zeil,

verder stilte. Net voorbij is het nu de herinnering die je de winter door helpt.

Tot je in de winterlucht weer het voorjaar ruikt. Met daarin de belofte.


Partycentrum Plok is een begrip in de wijde omgeving.

Je landt hier al snel voor een zonnig terrasje of een partij

Schots Golf. En dan zijn er natuurlijk de feesten en optre-

dens, waar de mensen massaal op af komen. Plok is the

place waar alles kan en iedereen komt.

Plok ontvangt haar gasten in een gezellige, informele

sfeer. Een ontspannen façade, maar daarachter gaat een

strak geleide organisatie schuil. En dat moet ook wel, want

vanuit hier worden drie grote horeca-gelegenheden en

diverse nevenactiviteiten bestierd. Met elf fulltimers en 75

parttimers in dienst is Frank Gesthuizen een horecatycoon

in Montferland.

Nu is de stress die daar normaal gesproken bij hoort niet

af te zien aan Frank. Hij schuift gezellig aan. Het is dat zijn

mobieltje af en toe stoort en zakelijke beslommeringen

het zomers tafereeltje onderbreken. Is dit het leven van de

moderne horecaman? “Je bent inderdaad meer zaken-

man. Een pilsje tappen, daar kom ik nauwelijks meer aan

toe. Natuurlijk ben ik nog wel de gastheer. Ik wil de men-

sen graag een goed feest aanbieden en ben daar persoon-

lijk bij betrokken. Wel verantwoordelijk dus, maar prakti-

sche zaken liggen in de handen van de medewerkers.”

Plok is de bakermat van een organisatie die momenteel

bestaat uit drie horecagelegenheden, in Didam, Nieuw-

Dijk en Zeddam, cateringservice en evenementenorgani-

satie. De drie locaties bieden de gast een vergelijkbaar

‘feestpakket’, ieder in een eigen sfeer. “In Plok is ‘the sky

the limit’. Er zijn diverse zalen, met elk een eigen sfeer,

zoals de Serre, Ridderzaal en de Ravenhoek. Het accent

ligt hier in het weekeind, op feesten en partijen. Op werk-

dagen is het café open en zijn hier een aantal verenigin-

gen actief. De Dieckse Heeren in Nieuw-Dijk is praktisch

uitsluitend in gebruik als partycentrum. Hier organiseren

wij regelmatig thema-avonden, zoals een smartlappen-

feest of de gruwelnacht. Gasterije De Heereboer in

Zeddam is een prachtige locatie voor feest of zakelijke

bijeenkomst. Stijl en klasse, zonder overdreven gedoe en

voor een redelijke prijs.”

Horeca-tycoonin Montferland

1918 S p a t i e o k t o b e r 2 0 0 5

Een huwelijk, een familiefeest of een bedrijfsuitje: Frank

Gesthuizen heeft voor elke gelegenheid de juiste accommo-

datie en de perfecte aankleding. De drie locaties hebben ieder

eigen personeel en een eigen keuken. “ Bij feesten stellen wij

het menu samen in overleg met onze gasten. Voor de evene-

menten die wij zelf organiseren, kiezen wij een menu dat

aansluit bij het thema van het feest. Van groot buffet tot en

met intiem diner is alles mogelijk. Ons aanbod is gevarieerd,

wij serveren royale porties en natuurlijk is alles vers.”

Daarnaast is hij een van de grotere cateraars in de omgeving

en verzorgt onder meer barbecues en buffetten.

Plok heeft ook een naam hoog te houden als organisator van

concerten. Niet direct een poptempel, maar heel wat grote

namen hebben hier hun opwachting gemaakt. Dat lijkt de

laatste tijd wat minder voor te komen: “Tijd. Kijk, zelf wil ik

zoveel mogelijk goede bands naar Didam halen. Ik zou bij-

voorbeeld graag ’n mooi festival willen

organiseren, sfeervol en met goede

muziek. Maar het ontbreekt aan tijd en

bovendien zijn er de praktische proble-

men. Een band moet je al snel een jaar

van te voren boeken. En wil je een fes-

tival organiseren, dan krijg je een lawi-

ne aan regels over je heen. Dat heavy

metal problemen kan opleveren in de

buurt, weet ik ook wel. Maar een com-

promis is ook niet mogelijk. Met alle

klagers die je op je dak krijgt, kan niets

meer. Je kunt wel zeggen, dat er in

Didam niets te doen is, maar wil je wat

organiseren, dan is er altijd wel iemand

die bezwaar maakt. Een klacht kan het

plezier voor heel veel mensen vergallen en dat vind ik niet

terecht. De macht van de klager is te groot.”

Misschien, dat Frank daarom het accent verlegd heeft naar

sportieve en spannende activiteiten. Schots Golf, quadrijden,

klootschieten en natuurlijk het spectaculaire Plok-paintball.

“Wij richten daarvoor een terrein in op een geheime locatie

in de vrije natuur, met onverwachte hindernissen en schuil-

mogelijkheden. Superspannend. Het is dan wel van belang,

dat je extra aandacht besteedt aan de veiligheid. Een instruc-

teur begeleidt de spelers en geeft een goede uitleg.”

Plok sponsort ook een aantal sportievelingen, zoals een wan-

delploeg voor de Vierdaagse van Nijmegen. Zelf meelopen zit

er voorlopig niet in, want “druk, druk, druk.” En dan roept

de plicht: een gast wil afspraken maken voor een feest.

Over een maand al, dus het is kort dag. Maar voor een strak

geleide organisatie als deze is dat geen probleem.

Frank GesthuizenPlok, je kunt er niet aan voorbij

Schots Golf


Wonen, winkelen en zorg in Zeddam

De krant kopt met “Een koper als Laris komt maar

een keer langs.” Een blije verkoper en ook de koper is

tevreden. De kogel is door de kerk; de ontwikkeling

van het Gerrit Varwijkplein kan verder volgens plan.

Een plan met verstrekkende gevolgen voor Zeddam.

Dat blijkt alleen al uit de organisaties die aanschuiven

aan de overlegtafel. Gemeentelijke en provinciale

bestuurders, architect en aannemer, ondernemers-

vereniging en Kamer van Koophandel, Sensire,

Stichting Welzijn Ouderen Montferland (SWOM)

en natuurlijk omwonenden, huurders en dorpsraad.

Laris heeft enige ervaring in het opzetten van dit

soort complexe projecten. De vergelijking met

Meulenvelden ligt voor de hand. Dat veel gebouwen

er al staan, doet daar niets aan af. Net als in Didam

maakt de bundeling van wonen, winkelen, zorg en

welzijn voor oud en jong het grote verschil.

In samenhang hiermee verrijzen op het terrein bij

het Europaplein twintig woningen. Tien daarvan zijn

bedoeld voor starters. Een aantal dat de behoefte

niet geheel dekt. Het ligt daarom in de lijn der ver-

wachting, dat Laris ook hier maatregelen zal nemen

deze woningen te reserveren voor de echte woning-

zoekenden en investeerders op zoek naar snelle

winst zal ontmoedigen. Het huidige gebruik van het

Europaplein is ingebracht in de plannen voor het

Gerrit Varwijkplein.

Daar heeft Laris het beheer van de winkels en appar-

tementen al in handen genomen. Aanvullend hierop

wordt hier gebouwd aan een 45 appartementen

groot woonzorgcomplex. Sensire is hierbij betrokken

als zorgverlener. Mevrouw Annette Fritschy, rayon-

manager: “Wij willen samenwerken met onze cliënten

om hen te ondersteunen zelfstandig en met vertrou-

wen te leven, ondanks de eventueel bestaande onze-

kerheden en belemmeringen. Wij streven naar een

vertrouwensrelatie die is gebaseerd op gelijkwaardig-

heid, wederzijds respect, inlevingsvermogen en

creativiteit.”

Die visie krijgt vorm in de basisvoorwaarden die

in overleg met Sensire zijn vastgesteld. Annette

Fritschy: “Wij praten niet graag over zorgwoningen,

gewoon wonen is het uitgangspunt. Het complex

heeft de uitstraling van een woongebouw, niet van

een instelling. Het wordt een plein met een open en

levendig karakter, waar mensen met en zonder zorg-

indicatie wonen. De woningen moeten vooral flexi-

bel en levensloopbestendig zijn. Tot en met omkeer-

baar bouwen, om bijvoorbeeld een aantal apparte-

menten om te bouwen tot groepswoningen voor

dementerenden. Daarnaast kunnen de mogelijkheden

bekeken worden om het complex ook voor andere

doelgroepen in te zetten, zoals mensen met een ver-

standelijke of lichamelijke beperking of mensen met

epilepsie.”

20

Voor de verzorgers komt er een teamruimte voor

18 mensen, twee werkplekken voor onder meer de

administratieve werkzaamheden en een multifunctionele

ruimte voor onder meer spreekuren en het ontvangen

van groepen. Er is een optie een of meerdere apparte-

menten te gebruiken voor dagverzorging. Ook wordt

onderzocht, of een behandelruimte voor fysiotherapie

nodig en haalbaar is.

En natuurlijk is er rekening gehouden met domotica.

Domotica? “Elektronica in de leef- en woonomgeving.

Sensire heeft personenalarmering met zorgopvolging en

telezorg in haar pakket. In deze woningen zijn wij maxi-

maal voorbereid op de ontwikkelingen en invullingen

die mogelijk zijn.”

In het gebouw komen diverse welzijnsvoorzieningen;

niet alleen voor de bewoners: “Er komt een ontmoe-

tingsruimte met bijvoorbeeld een internetcafé. Die ruim-

te is toegankelijk voor alle inwoners van Zeddam, niet

alleen voor de bewoners van het complex.”Er zijn meer

plannen om het open karakter van het gebouw te

accentueren. “Er zal ook een restaurantachtige voorzie-

ning moeten komen. Wij willen niet zelf volledig een

commercieel restaurant exploiteren. In het complex,

maar dat kan ook in de directe omgeving, bijvoorbeeld

in het dorpshuis, moet een gelegenheid zijn om samen

te eten. De maaltijden kunnen komen uit de keuken van

Sydehem.”

De ontwikkelingen aan het plein geven Sensire twee

steunpunten in Zeddam. Enerzijds is dat het Sydehem.

Dit is een verzorgingshuis voor 35 bewoners en een

verpleegunit voor 15 dementerende bewoners. En daar

komt nu deze nieuwe woonvoorziening bij, met een

breed aanbod van diensten op het gebied van zorg

en welzijn. Sensire wil zichtbaar zijn, maar heeft geen

behoefte aan grote reclameborden. “Mensen moeten

weten dat je er bent en dat ze bij je terecht kunnen als

ze zorg nodig hebben.”


T r e n d s

Nico Wissing

Mensen wonen graag in een groene

omgeving en functioneren daarin ook

beter. Maar hoe breng je de natuur terug

in het appartementencomplex?

In Wenen heeft architect Hundertwasser

zijn ‘Groene stad’ gebouwd; hier is de

natuur een wezenlijk onderdeel van de

leefomgeving. Het is een prachtig voor-

beeld van hoe steen en groen samen kun-

nen gaan in een stad, die haar bewoners

meer te bieden heeft.

In de rest van de wereld zullen wij het ech-

ter moeten doen met de mogelijkheden

die wij hier aantreffen. Een terras of balkon

natuurlijk aankleden kan verrassend en

ruimtelijk uitpakken, mits u een paar basis-

regels in acht neemt.

Kies voor smalle, liefst groene, afscheidin-

gen. Er zijn kant-en-klare met klimplanten

begroeide afscheidingen verkrijgbaar. Deze

planten doen het uitstekend in een pot of

stenen bak. U hebt steeds direct zicht op

uw terras, dus neem ook een aantal

groenblijvende planten. De beregening is

natuurlijk van groot belang. Met een zoge-

naamde druppelslang gebeurt dat auto-

matisch, ook tijdens uw vakantie. Voor de

vloer zijn lichtgewicht tegels een prima

oplossing. Met wat meer fantasie, epoxy-

hars en glas of keramiek, creëert u een

unieke vloer. U kunt ook kiezen voor een

groen tapijt van beloopbare vetplantjes,

echt puur natuur. In alle gevallen moet de

vloer wel waterdoorlatend zijn. Hou tot

slot de meubels transparant en licht. Glas

neemt visueel minder ruimte en is zeer

praktisch.

Dit zijn de hoofdlijnen. Hoe uw terras er

concreet komt uit te zien, is weer een

andere zaak. Daarvoor nog één basisregel.

Kies voor een thema, sfeer, hobby of land

als uitgangspunt en zet dit idee conse-

quent door in uw terrastuin. Die natuurlij-

ke samenhang is zeker in een beperkte

ruimte zeer aan te bevelen.

De balkontuinen

Lockhorststraat 22

6942 AD Didam

Tel. 0316 22 75 28

Fax. 0316 22 05 90

Verhuizen van je ruime woning naar een

kleiner appartement betekent minder

zorgen, meer comfort. Als je ouder

wordt, ga je andere eisen stellen aan

de woning en dus ook aan de inrichting

daarvan. De meubels, die zo mooi waren

in de vroegere woning, vallen nu uit de

toon. Te groot, te ouderwets, te onhan-

dig. En dus steken wij ons in het nieuw.

Een goed idee, maar wees daarbij heel

voorzichtig. Het is belangrijk dat u rond

uw meest dierbare spullen opnieuw de

sfeer creëert die van uw huis een thuis

maakten. Bewaar ook het vrije en groene

gevoel van uw vorige woning, door

zoveel mogelijk het buiten naar binnen

te halen. Liever geen overvolle venster-

banken of gordijnen die het zicht belem-

meren, maar veel licht, glas en een vrije

blik op uw omgeving.

Maar u zult dus ook nieuwe spullen

kopen. Zoals vloerbedekking. De verlei-

ding is groot om te kiezen voor dat

warme, hoogpolige tapijt. Niet zo ver-

standig. Een goed beloopbare, niet te

gladde en eenvoudig te reinigen vloer is

praktisch en kan net zo sfeervol zijn. Kies

bij voorkeur voor een lichte en ruimte-

gevende kleur.

Juist nu is het zaak om heel kritisch uw

meubels te kiezen. Een lekkere, luie stoel

is heerlijk, maar niet wanneer u uzelf uit

die zetel moeten takelen. Dan hebt u

meer aan een ‘ergonomisch’ modelletje.

Richtlijnen voor een comfortabel zitmeu-

bel zijn simpel. De hoogte wordt bepaald

door de lengte van uw onderbeen.

De diepte van de zitting wordt bepaald

door de lengte van uw bovenbeen.

Bungelen klemt de bloedvaten in uw

knie af. De rugleuning moet comfortabel

zijn, recht genoeg om prettig aan tafel te

zitten en voldoende hellend voor een

gezellig avondje voor de buis. Verder

nog soepel vallende gordijnen, misschien

met een patroon dat past bij andere inte-

rieurcomponenten en natuurlijk de ver-

lichting. Mooie sfeerverlichting, maar

daarnaast ook helder licht om de krant

bij te lezen.

Maar nogmaals: bij alles geldt dat u in

een kleinere ruimte dubbel kritisch moet

inrichten. Laat u goed adviseren en neem

afgewogen beslissingen; een goede keus

is nu nog belangrijker.

Kri t isch inr ichtenHens Wolf

Goed in de verf...


Want in Diem vult toch nooit wat te beleave

’t is te duur um hier ’n feest te geave

Joa, in Diem is d’r nooit wat

Zo blief Diem echt wel ’n gat.

Kijk, met zo’n tekst maak je jezelf

populair in je eigen gemeente. Niet

dus. De jongens van Kennéh komen

zo ongeveer allemaal uit Didam en

hebben een beetje een haat-liefde-

verhouding met hun geboorteplaats.

In het aangehaalde lied zeiken ze er

vrolijk op los, maar zeuren helpt niet

en dus doen ze er wat aan.

Als amateurband organiseren zij daar-

om jaarlijks ‘Kennéhpop’ in de

Markthal. In de afgelopen jaren tra-

den zij daar op met onder meer

Rowwen Hèze, Pater Moeskroen en

Marianne Weber. Geweldige feesten

en eindelijk is er wat te doen. Niet

voor de poen, want aan het eind van

de avond stonden ze met de bezem

in de hand de troep op te ruimen.

“Niet voor de lol, want we hadden

de rug nog nat van het optreden.

Wij moesten gewoon uitkomen met

het geld, anders zouden wij daar zelf

op gaan verliezen.”

De band organiseert het eigen festival

voor eigen risico. Echt geld verdienen

is er niet bij, quitte spelen is al heel

mooi. Je moet maar durven. ´Kennéh

is een feestband en wat is er mooier

dan een feestje bouwen in je eigen

dorp. Het idee is in de kroeg geboren,

net als het idee voor Kennéh zelf ove-

rigens. Een beetje ouwehoeren over

Diem veur gezien

Staand v.l.n.r.: Theo, Gwendo en MelvinZittend: Ronnie (L) en Dennis (R)

25 S p a t i e o k t o b e r 2 0 0 5


de kans onze favoriete bands naar

Didam te halen. Wisten wij veel van

wat er allemaal bij komt kijken.” Nou,

veel wisten ze niet, maar de muziek

was prima, het bier goed koud en de

mensen kregen precies waarvoor ze

kwamen: een avond lang ongenadig

feest vieren, bier smijten en hossen.”

Zowel Kennéh als Rowwen Hèze

maken Tex-Mexmuziek in hun eigen

dialect. Dat betekent lekker dansbare

ritmes en een uitgelaten sfeer.

Opvallend is altijd de accordeon, die

je dus van Gwendo geen trekzak mag

noemen. “Wij maken muziek op echte

instrumenten. Geen elektronisch

geneuzel, gewoon zichtbaar plezier.”

En in een taal die de mensen hier ver-

staan. “Hier wel, maar buiten de regio

verstaat niemand wat wij zeggen,

maar is het feest niet minder groot.

Wij geven wel eens een vertaling,

belangrijk is dat niet. Rowwen Hèze

krijgt met “Het is een kwestie van

geduld” ook alle Amsterdammers

aan het zingen.”

Kennéh maakt er geen geheim van dat

zij grote fans zijn van die Limburgse

band en Boh Foi Toch, hun Achter-

hoekse helden. Met veel plezier spelen

zij een aantal covers. De eigen num-

mers krijgen echter steeds meer ruim-

te. Voor de nieuwe cd, die dit najaar

wordt opgenomen en in het voorjaar

verschijnt, hebben Gwendo en de

band al weer dertien nummers klaar

liggen. Gwendo komt meestal met de

tekst en een muzieklijn. Samen met de

rest van de band wordt het nummer

dan verder ingevuld. “Bij het repeteren

voel je wel of zoń nummer het goed

doet. ń Hoop gaan er in de prullen-

bak, de beste blijven over.”

Een mooi voorbeeld daarvan is

´Vierdaagse´, de single. Niet gehoord

op 3FM, maar wie nieuwsgierig is,

kan hem beluisteren op de site van

de band, www.kenneh.nl

De jongens hebben het goed voor

elkaar. Een vaste repetitieruimte, met

gevulde koelkast, aan de Dijkseweg,

een eigen wagen en optredens door

het hele land. Professioneel of betaalde

hobby! Om echt geld over te houden,

moeten wij drie keer zoveel gaan

optreden.” Op dit moment treden zij

zoń 50 tot 60 keer per jaar op, vaak

als voorprogramma bij grote bands als

De Dijk. “Al waren wij daar de laatste

keer het naprogramma. Wij maken er

zoń feest van, dat de organisator ons

maar liever na de hoofdacts program-

meerde.” Dit soort optredens zijn

ideaal ´Groot publiek, dus snel sfeer,

en meer naamsbekendheid. Vroeger

moesten wij leuren, nu stromen de

optredens vanzelf binnen.”

Kennéh timmert dus behoorlijk aan

de weg en ontwikkelt zich op ieder ter-

rein. “Met de komst van Melvin heb-

ben wij een wat steviger, dwingender

geluid gekregen. Wij waren een cover-

band en zijn nu een feestband met een

eigen sound.” En houdt Kennéhpop

Diem veur gezien? ´Zeker niet. Het kan

allemaal grootser, maar de markthal is

voor veel bands te laag. Een grote tent

op het Springterrein, dat zou mooi zijn.

En de datum? “Nu is dat september,

maar wat ons betreft zou Kennéhpop

ook het ideale zaterdagavondevene-

ment voorafgaand aan Didam op

stelten zijn. Wat leven in de brouwerij

en hartstikke mooi voor de wat jonge-

ren. Daar zouden wij graag een keer

over praten.”

Repetitie voor het nieuwe album

KOKAANNEMERSBEDRIJF

Didam 0316-22 67 56

Geb

r.

Spoorstraat 16 6942 ED Didam T (0316) 22 13 34www.woonservicewinkel.nl

HUISCOLLECTIE TAPIJT | SCIPIOBreedte: 400 cmVan € 69,50 voor

€ 59,-

LIVING WOODVochtbestendig, antistatisch en brandvertragendvinyl. Breedte: 400 cm. Van € 55,- voor

€ 45,- Excl. leggen

Stationsplein 1

6901 BE Zevenaar

Tel. (0316) 52 33 41

Fax (0316) 34 19 44

[email protected]

www.joostenmakelaardij.nl

De sleuteltot eenmooie

toekomst


“Er zijn maar weinig vergelijkbare bureaus. Je praat dan

over een veertigtal doorgespecialiseerde organisaties,

waarvan een klein deel ook nog is verbonden aan tour-

operators. Er zijn dus weinig concurrenten, aan de andere

kant is ook te weinig bekend, dat wij bestaan.” Met een

club “vakidioten als ik” neemt Henk deel in SITE, de

Society of Incentive & Travel Executives. In deze organisa-

tie zijn leveranciers en organisatoren van bijzondere reis-

evenementen verenigd. Leden van deze club ontmoeten

elkaar regelmatig, om van elkaar te leren en te profiteren

van de onderlinge contacten.

Onbekend maakt vaak onbemind. Om in contact te

komen met nieuwe opdrachtgevers is Henk vooral afhan-

kelijk van mond tot mond reclame en directe contacten,

bijvoorbeeld bij de diverse sportief-zakelijke businessclubs.

Aan gespreksstof is er geen gebrek, want praktisch ieder-

een heeft, volgens Vellekoop, wel eens met hem of een

van zijn collega’s te maken gehad.

“Op onze site (www.vtc-travelsolutions.nl) vindt u een

hele reeks voorbeelden van door ons georganiseerde

reizen. Voor banken die met cliënten op handelsreis willen,

organiseren wij in het buitenland ter plaatse ontmoetingen

met politici en zakenwereld. Voor bedrijven die net zijn

gefuseerd, organiseren wij een actieve trip, waarbij de

medewerkers en partners elkaar leren kennen. Van strikt

zakelijk tot en met vooral ontspannend verzorgen wij een

reisevenement met inhoud.” Op die manier hebben in deze

regio al met heel veel mensen kennis gemaakt met VTC.

Blijft de vraag, hoe Vellekoop dit allemaal aanpakt; hoe hij

bijvoorbeeld contacten legt met de consul in Verweggistan

of de premier van Achter-Abgazië. “Ik kom net terug uit

St. Petersburg. Daar heb ik een aantal zaken doorgesproken

met onze agent. Deze man weet daar de weg en legt

contacten. Zelf houd ik toezicht en neem de nodige

beslissingen. In de loop van de jaren bouw je zo, wereldwijd

een waardevol netwerk op.”

Vaak organiseren we een zogenaamde inspectiereis, waarbij

ook regelmatig een vertegenwoordiger van de opdrachtge-

ver mee reist. “Een opdrachtgever heeft een bepaald bud-

get beschikbaar. Binnen de grenzen daarvan plan ik een reis

die voldoet aan de besproken uitgangspunten. Je streeft

naar een gevarieerd en goed gevuld programma. En natuur-

lijk moet ook de huisvesting en het eten prima verzorgd zijn.

In de voorbereiding maak je dan je keuzes, bij zo’n inspec-

tiebezoek zet je de puntjes op de i. Zo komt het voor, dat de

opdrachtgever tijdens de inspectie toch de voorkeur gaf aan

een ander, duurder hotel. Kan, maar heeft wel gevolgen

voor het budget.”

Veel van de recentere VTC-reizen zijn naar noordelijke

bestemmingen gegaan: Lapland, Vilnius, St. Petersburg

enzovoorts. De vaak prachtige en ongerepte natuur daar zal

zeker een rol spelen, maar belangrijker zijn toch de vrucht-

bare handelsbetrekkingen met deze landen. Een maaltijd in

een ijsrestaurant en dobberen op de Botnische Golf kunnen

onderdeel zijn van het programma, de evenementen die wij

organiseren hebben echter overwegend een zakelijk karak-

ter. Wij bieden organisaties een bijzondere en doelgerichte

service. De kwaliteit van onze dienstverlening mag gemeten

worden aan het resultaat van de reis.” Dat Henk Vellekoop

met zijn maatwerk aanpak de resultaten boekt, waarop zijn

opdrachtgevers hopen, blijkt uit de gestage groei van zijn

bedrijf. Groei is niet de grote ambitie, kwaliteit wel: “Ik zit

niet te wachten op honderden telefoontjes. Ik kies ervoor

opdrachten voor de volle 100% goed uit te voeren. In ons

vakgebied is nog zoveel ruimte voor nieuwe ideeën en

andere uitgangspunten, dat ik daarin alle uitdaging vind die

ik zoek.”

Een serie artikelen over ondernemers

met een bijzonder idee. In deze eerste

aflevering een gesprek met Henk

Vellekoop, de oprichter van Vellekoop

Travel Consultancy. VTC is een reis-

en organisatiebureau voor zakelijke

gebruikers. Een bedrijfsbezoek met

alle medewerkers, de kennismaking

van de directie met boboÅfs in Estland

of een trip om zakenpartners te ver-

wennen: Henk Vellekoop levert een

reisevenement op maat.

Gat in de markt

29 S p a t i e o k t o b e r 2 0 0 5

Het idee voor VTC is geboren in de praktijk. Henk Vellekoop, HBO toerisme,

heeft een hele carriëre achter de rug bij verschillende reisbureaus. Hij kent

het klappen van de zweep en weet hoe touroperators opereren en waarom

reisbureaus geen winst zien in maatwerk. Toch was dat steeds zijn ambitie.

“Het gaat niet om het verkopen van een reis, maar om het vervullen van

een wens of het invullen van een zakelijk doel. In de zakelijke wereld is een

reis geen vakantietrip, maar in de regel een evenement met een concreet

doel. Om dat doel te bereiken, moet je maatwerk kunnen leveren. Dat bete-

kent dat je speciale aandacht moet besteden aan de klant en tijd moet

investeren. In de reguliere reisbranche is dat bijna niet mogelijk. Bij mijn

werkgevers probeerde ik daarvoor ruimte te maken, maar echte bevredi-

gend was het nooit. Mijn laatste werkgever was Morren. Toen dat bedrijf

werd verkocht, heb ik de afweging gemaakt of ik zo wel verder wilde gaan.”

Henk had op dat moment de ervaring en de internationale connecties om

zelf reisevenementen op te zetten. En, zeker zo belangrijk, ook ingangen

bij verschillende potentiële opdrachtgevers. “Het was een vliegende start.

Ik had mijn eigen netwerk en aantal opdrachtgevers waarvoor ik nu nog

werk.”Een van de problemen van een bedrijf als VTC is dat mensen vaak

niet eens weten dat zij kunnen kiezen voor deze bijzondere reisservice.


Henk Vellekoop in St. Petersburg


De huurdersvereniging De Schakel is

al jaren in touw voor de huurders

van Laris. Wij zijn hun, en dus mis-

schien ook uw, belangenbehartiger.

Als vaste gesprekspartner van de

directie van de corporatie praten

wij mee over zaken die ons direct

aangaan. De jaarlijkse huurverho-

ging, de servicekosten, het onder-

houd van gebouwen en groen: wij

zorgen ervoor dat de huurders een

stem hebben aan de overlegtafel.

Daarnaast zijn er de zaken die te

vaak afgedaan worden als landelijke

regelingen, waar wij hier niets aan

kunnen doen. Een voorbeeld daar-

van is de huurliberalisatie. Op dit

moment is dat misschien nog een

ver-van-m’n-bedshow, maar binnen-

kort kan uw woning vallen onder

deze nationale regeling.

Dan betaalt u, letterlijk, de prijs

van uw afwachtende houding.

De Schakel wacht niet af, houdt

de vinger aan de pols en probeert,

waar mogelijk, de kosten van deze

ingreep in Angerlo, Giesbeek,

Lathum, Didam, Loil en Nieuw

Dijk te beperken.

Wij zorgen ervoor dat uw stem

gehoord wordt. Het is dan wel zaak

dat wij op de hoogte zijn van uw

wensen en eisen. Dat is het makke-

lijkst, wanneer u lid bent van De

Schakel, een vereniging waarin de

leden direct meepraten en meebe-

slissen. Wanneer u dan vragen heeft

over de woonservice of de verho-

ging van de servicekosten, zorgen

wij dat u direct antwoord krijgt.

Spelen er zaken die van invloed zijn

op uw woon- en leefsituatie, zoals

groot onderhoud, dan houden wij u

op de hoogte en helpen u de nadeli-

ge gevolgen te beperken.

Zo zijn er heel veel voorbeelden te

geven, waarom een lidmaatschap

van De Schakel in uw belang is.

Wordt u lid, dat kunnen wij nog

meer betekenen, want eendracht

maakt macht. Des te meer leden wij

vertegenwoordigen, des te zwaarder

onze stem meeweegt in het beleid

van de corporatie.

De Schakel vraagt u lid te worden

van onze huurdersvereniging en zo

uw belangenbehartiger nog krachti-

ger te maken. Bovendien zoeken wij

mensen die actief mee willen wer-

ken, zoals wijkvertegenwoordigers,

leden van bewonerscommissies en

bestuursleden van onze vereniging.

Ons belang is uw belang en daar

kunt u nu uw steentje aan bijdragen.

Huurdersvereniging De Schakel

Postbus 207

6942 AC Didam

e-mail: [email protected]

Laat uw stem horen

De Schakel


C o l o f o nSpatie is een uitgave van

Laris - Didam

Bezoekadres

Kerkstraat 47, 6941 AE Didam

Postadres

Postbus 66, 6940 BB Didam

Telefoon 0316 - 29 66 00

Fax 0316 - 29 66 29

E-mail [email protected]

Website www.laris.nl

S p a t i eRedactie

Laris - Didam

Willem Riesmeijer - Aerdt

Concept en realisatie

Cator creatieve communicatie - Duiven

Fotografie

Paul Hoedemaekers - Velp

Geert Vreeman Fotografie - Didam

Drukwerk

Rozijn Repro - Didam

Advertentieverkoop

R&D Telemarketing - Duiven


Spatie Oktober 2005

Documents

Transcript of Spatie Oktober 2005