14 opinie

‘ ONEERLIJK ZULLEN WE ALLES DELEN’Probleemwijken en krimpregio’s hebben gemeen dat de vastgoed-waarde drastisch terugloopt terwijl juist extra investeringen nodig zijn. Met de Vogelaar-heffing kwam er geld voor de probleemwijken. Het is tijd dat er voor krimpregio’s een krimpfonds komt, zegt Sandra van Zaal. Maar het zijn niet alleen corporaties die dat fonds moeten vullen. ILLUSTR ATIE: HAN HOOGERBRUGGE

deze lokale bestuurders een deal kunnen sluiten? Waar-

schijnlijk komen ze daar samen niet uit. Daar ligt een taak

voor de landelijke overheid.

Solidair

Het is aan de landelijke overheid ons belastinggeld te ver-

delen en beslissingen te nemen die voor de hele samen-

SANDRA VAN ZAAL MANAGER STRATEGIE/ PLAATSVERVANGEND DIRECTEUR WELBIONS, HENGELO

Als ik wethouder in het westen was, zou ik alle uitleg-

gebieden vol bouwen met woningen. Vraag genoeg, er is

voldoende verdiencapaciteit en het levert werk voor veel

burgers. Ik kan ongetwijfeld rekenen op extra stemmen

bij de volgende verkiezingen. Maar als wethouder in

Oost-Groningen zou ik mijn hoofd breken over hoe ik

kleinere en toch leefbare kernen kan creëren. Zouden

15

‘Alle seinen in het overheidsbeleid staan op decentralisatie

van de verzorgingsstaat en op Europeanisering van het financieel-

economisch en begrotingsbeleid. En dus op uitholling van het

nationale niveau.’RENÉ CUPERUS, CULTUURHISTORICUS,

IN DE VOLKSKRANT.

‘Deze ontwikkeling zou je kunnen plaatsen in een breder kader, waarin

over heel de wereld de macht van steden toeneemt, ten koste van

nationale overheden die worstelen met trage bureaucratie, complexe

wetgeving en afstandelijke politici.’JAMES KENNEDY, HOOGLERAAR IN DE

GESCHIEDENIS VAN NEDERLAND AAN DE UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM, OVER DE

DRIEVOUDIGE DECENTRALISATIE, IN TROUW.

‘Minister, u wilt de aansturing van corporaties meer bij de gemeenten

leggen. Heb dan ook vertrouwen in die lokale overheden. De minister eist een

merkwaardige dubbelrol op. Hij wil zowel de eindverantwoordelijkheid

hebben als de toetsing doen.’FREEK OSSEL, SCHEIDEND AMSTERDAMS

WETHOUDER, OVER DE NOVELLE HERZIENING WONINGWET, IN NUL20.

‘Nederland is een klein land. Daarom willen alle burgers overal dezelfde

(rechten op) bijstand, jeugdzorg, gezondheidszorg en noem maar op. Wij willen dat “Den Haag” daarover zekerheid biedt. En bovendien is er

Europa dat voor alle landen dezelfde richtlijnen uitvaardigt. Het lokale

bestuur is er voor om al deze nationale en internationale regels uit te voeren.’WIM DERKSEN, HOOGLERAAR BESTUURSKUNDE

ERASMUSUNIVERSITEIT ROTTERDAM, OP SITE WIMDERKSEN.COM.

leving van belang zijn. Zo vinden we het logisch dat zorg

deels uit de staatskas wordt bekostigd. Ook al gebruikt de

een daar meer van dan de ander. Je weet tenslotte nooit of

je ooit zelf ziek wordt. Lastiger is het als je vrijwel zeker

weet dat iets nooit jouw probleem zal worden. Het voelt

oneerlijk als je mee moet betalen aan het probleem van

een ander. Juist dat ‘oneerlijk verdelen’ vanuit een over-

koepelende visie op verschillende belangen is de taak van

de overheid. Daarom is het verdedigbaar dat iedereen

meebetaalt aan de noodzakelijke investeringen in krimp-

regio’s.

Met de Vogelaar-heffing hebben we het geld ook ‘oneer-

lijk’ verdeeld. Alle corporaties legden in en alleen de

corporaties met probleemwijken kregen geld. Daarmee

gaven we een solidair antwoord op een probleem dat in

sommige steden wel en in andere niet speelde. De geld-

schietende corporaties klaagden wel, maar stelden uitein-

delijk het belang van de leefbaarheid in Nederland boven

hun eigen lokale belangen. Voormalig minister Vogelaar

legde de heffing enkel op aan de corporaties en liet de

markt buiten schot. Daardoor draaiden uiteindelijk huur-

ders van sociale woningen op voor de verbetering van

probleemwijken. Dat kan eerlijker.

Verwijderingsbijdrage

Het krimpfonds kan gevuld worden uit drie bronnen.

Allereerst door geoormerkt belastinggeld waar iedere

burger in Nederland aan meebetaalt. Daarnaast dragen

alle woningcorporaties er – analoog aan de Vogelaar-

heffing – aan bij. En tot slot vragen we ook een bijdrage

van de markt.

Commerciële partijen verdienen aan de bouw van wonin-

gen in gebieden waar nog uitbreidingscapaciteit is. Het is

redelijk van hen een bijdrage te vragen voor het afbreken

van woningen in krimpregio’s. Een soort verwijderings-

bijdrage. Marktpartijen gaan dat wellicht niet helemaal

zelf betalen. Aandeelhouders nemen geen genoegen met

minder winst. Het zullen deels de kopers zijn die opdraai-

en voor de extra kosten. Dat kun je oneerlijk noemen. Je

kunt het ook vergelijken met de Vogelaar-heffing. Die trof

alleen huurders.