1

ROTATIE ONDERZOEK OBJECT IN DE NEK. (Ik ben beeldend kunstenaar en op die basis staat onderstaande verslaggeving van onderzoek.)

Vast staat dat een object niet vanuit binnen in het hoofd in kan dalen in het spinaal kanaal tot in de nek. Het Pia Dura voorkomt ook dat een object buiten in de epidurale ruimte kan komen. Afgezien van het gegeven, dat het object varieert in hoogte, grootte en stand (rechter en middelste scan) oogt de rotatie die het object maakt van de sagittale scan (midden) naar de frontale scan toe (links) een rotatie rond diagonale as. Maar van een frontale röntgenscan (van staand persoon) naar een zijwaartse is echter een rotatie van 90 graden rond een verticale as.

Rotatie van de ene positie naar de andere oogt rond een diagonale as te zijn:

Ten behoeve van het rotatie onderzoek heb ik de beeldsituatie uitvergroot nagebootst. Onder contrast bewerking zijn de beide scans iets verscherpt om de driedimensionale vorm nader te kunnen bepalen. Omdat het object in de frontale scan vrij vlak ligt, heb ik dat als uitgangspunt gekozen om die vorm uitvergroot na te bouwen ten behoeve van een onderzoek naar rotatie.

RIBS

2

In de opstelling is bij benadering vooral gelet op de buitenste contourlijnen van het object in richting, grootte en stand om de afbeelding ervan op de scan zo dicht mogelijk te benaderen. De stand van de kop van het nagebootste object is weliswaar een beetje anders, maar voor het rotatie onderzoek in grote lijnen, maakt dat geen verschil op de totale vorm van het object. Foto van opstelling van onderzoek uitgaande van respectievelijk frontale en sagittale scan.

Om een gelijkende foto te maken in nabootsing van het object als in de uitgangssituatie van de frontale scan (loodrecht) moest ik voor de sagittale scan de camera iets kantelen en wat hoger plaatsen. Die verplaatsing in de hoogte is ook als een rotatie op te vatten (van bijna 30 graden), maar rond een horizontale as. Het onderzoek gaat hier echter specifiek over het aangezicht van een vorm na een rotatie over 90 graden van die vorm rond een verticale as.

Het fabricageproces van nabootsing van het object, ter simulatie van de rotatie (met een staande persoon) rond een verticale as van 90 graden met aangezicht van voren naar links opzij

3

Samenvatting van bevindingen uit het eerste rotatie-onderzoek: Uitgaande van het beeld op de sagittale scan en de frontale scan heb ik beide situaties op vergrootte schaal nagebootst in weergave van het object, en vervolgens de situatie van rotatie nagebootst (90 graden rond verticale as) en de eindstand dan vergeleken met het beeld op de andere scan. In beide opstellingssituaties was in uitkomst na rotatie onder een hoek van 90 graden een verschil in stand te bevinden tussen de geroteerde vorm en het beeld op de scan. Uit het fotografisch onderzoekje kwam aldus naar voren dat de objectafbeeldingen op de oorspronkelijke Frontale en Sagittale scanafbeeldingen niet goed met elkaar corresponderen. Die rotatie tussen de twee standen is beslist niet 90 graden loodrecht rondom een verticale as.

- Beide vormen op de scans bleken al enkel afzonderlijk in een verschillende stand van de camerapositie na te bootsen te zijn. De beide standen bleken dus niet loodrecht te fotograferen te zijn om tot een gelijkend beeld op de oorspronkelijk bijbehorende scan te komen. N.B.: Een röntgenfoto wordt echter vervaardigd met een röntgen-projector die loodrecht straalt op een röntgennegatief,waarbij het onderwerp tussen projector en film in geplaatst staat; en als de cliënt staat, dan is die rotatie rond een verticale as.

- De nabootsing op foto kent perspectief, de scanafbeeldingen niet, dus een kleine vertekening in de foto nemen we dan voor lief, en we vergeten even het verschil in hellingshoek van de camera in beide situaties, maar dan nog zit er ook een verschil in rotatie rond de verticale as tussen de twee beelden. De hoek van rotatie rond verticale as (verschil tussen beide weergaven) betreft geen 90 graden maar ongeveer 60 graden.

Frontale foto loodrecht voor de gradenboog / object ter vergelijk op de Frontale röntgenscan. Schuin van boven en van opzij geplaatste cameraopstelling voor de Sagittale scan weergave. Aanvullend aan dit onderzoekje kunnen in ‘schaduwspel’ (vergelijk situatie met Wajang poppenspel) beide situaties nogmaals nagebootst worden, waarmee enkel contourlijnen van het object zichtbaar worden (gelijke als dat metaal in een reële situatie straling tegenhoudt en als zodanig een vorm op de film uitspaart). De stand van de oogjes ten opzichte van de benen moet nog iets gecorrigeerd worden. In het illustreren van ongerijmdheid van verband van de beide standen (onder een rotatie van 90 graden rond een verticale as) voegt dit niets meer toe. Onderstaande een verder uitgewerkt verslag van tot aspecten in vorming van onderzoek.

60 graden rotatie

4

Rotatie van het frontale beeld onder 90 graden geeft niet het beeld van de Sagittale scan.

Sagittaal beeld komt niet geheel overeen; ook de rotatie ervan klopt niet met de Frontale scan. Eerste conclusie in onderzoek van rotatie van het object (met camera haaks op het beeld) in frontale positie rechtsom roterende naar sagittale positie (links van opzij): beide standen van het object op de Frontale-RX en respectievelijk de Sagittale-RX scan corresponderen niet met elkaar in resultaat van een rotatie van 90 graden van het object rond een verticale as.

<=Nabootsing van de situatie uitgaande van de Frontale scan. De camera voor dit foto-onderzoek is met loodrecht zicht op het object geplaatst parallel ten opzichte van het 360 graden vlak met 15 graden onderverdelingen, waarbij het object in contour gelijkende stand is geplaatst. Resultaat na rotatie van 90 graden rechtsom geeft echter een andere stand weer van het object dan het beeld op de oorspronkelijke Sagittale scan getoond.

Omgekeerde controle: Nabootsing van de situatie van de Sagittale scan bij benadering. Een rotatie van 90 graden linksom rond verticale as geeft ook een afwijkende weergave van het object in resultaat (met een afwijking van eveneens 30 graden). Bovendien kwam het beeld in nabootsing van de Sagittale scan niet goed overeen, toen we recht voor het object gelijke een röntgenfoto fotografeerden.

(F)

(F)

L

L

L

F

F

F

(R)

(R)

5

(Foto schuin van boven.) Het object zelf moest ook een weinig gekanteld worden ter gelijkenis. Na rotatie onder 90 graden van de Sagittale scan wijkt ook het Frontale beeld af.

Frontaal beeld is niet geheel gelijk, maar de rotatie ervan klopt echt niet met de Sagittale scan. Tweede conclusie in onderzoek van rotatie van het object met beide standen van het object in sagittale positie linksom roterende (terug) naar frontale positie (met licht gekantelde camera-stand): de Sagittale-RX en de Frontale-RX scan corresponderen ook hier respectievelijk niet met elkaar in consequentie van een rotatie van 90 graden van het object rond een verticale as.

L F

F L

(F) (R)

L

(F) (L)

F

<=Nabootsing van de situatie uitgaande van de Sagittale scan. De camera is voor dit foto-onderzoek in een positie ietsje schuin boven van voren en iets naar rechts geplaatst ten opzichte van het 360 graden vlak met 15 graden onderverdelingen, daarmee een gelijkend uitgangspunt van beeld te hebben. Na een rotatie onder een hoek van 90 graden linksom rond verticale as wordt weer een afwijkende weergave van object in resultaat getoond.

Omgekeerde controle|: Nabootsing van de situatie van de Frontale scan bij benadering met een iets gekantelde camerastand rond een horizontale as. De weergave van het object op de foto in voorstelling van de situatie in de frontale scan komt niet geheel overeen met het beeld op de scan, maar ook dit beeldresultaat wijkt (na rotatie rechtsom rond verticale as) af van het beeld op de Sagittale RX scan. (De afwijking in aangezicht beslaat een hoek van dertig graden.)

6

Principe van rotatie tussen een frontaal aangezicht en een aangezicht van de linker zijkant: || Rotatie rechtsom Geeft bovenstaand Sagittaal beeld Geeft bovenstaand Frontaal beeld Rotatie linksom Een Frontale scan wordt gemaakt met de rug tegen de fotowand. De Sagittale scan werd gemaakt met de rechterzijde tegen de fotowand en de linker zijde richting de camera. Het kruisje geeft symbolisch de kant van de neus van het aangezicht aan. Verandering van positie van scannen van een persoon is daardoor een rotatie in cirkelbaan rond een verticale as.

De zijde van de benen van de vorm, waar de schuine dikke lijn langs loopt is mooi strak, maar de overzijde ervan (dunne lijn) juist niet. We nemen de strakke zijden als uitgangspunt om de vorm van het object te bepalen. Het oogje van het onderste been toont iets meer beeldinformatie om de vorm te bepalen. Van hieruit zullen we in vergelijk met de getoonde vorm op de sagittale scan de uiteindelijke vorm bepalen om uitvergroot na te bouwen.

Draadje ?

Draadje ?

Het oogje heeft een vlak stukje in een verder ovale vorm, zie ook de sagittale scan.

De vorm van het object is moeilijk te bepalen. Bij welke kant kijken we nou tegen de binnenkant van de zijkant van het oogje aan, en bij welke kant van het oogje kijken we tegen de buitenkant van de zijkant van het oogje van deze vorm aan?

F

Front (Frontaal beeld)

Links (Sagittaal beeld)

L R R

P

P

7

Nabootsing van de clip in gips ten behoeve van het experiment van rotatie onder foto-opstelling, om te bepalen wat een reëel aangezicht kan zijn onder rotatie.

Omdat we een uitgangspunt in keuze moesten maken, kozen we in vergelijk met de sagittale scan om bij het onderste oogje tegen de buitenkant van de zijkant aan te kijken, om hier vanuit gaande het andere been bij benadering in vorm bijpassend te bepalen.

De ‘frontale bepaling’ oogt enigszins verdraaid, maar de ‘saggittale scan’ spreekt dit feit tegen. De nagebouwde vorm is daarom een gemiddelde vorm van het object.

8

Het (bij benadering) nabouwen van het object volstaat, omdat het foto onderzoekje enkel gaat over de vraag hoe het object zich onder twee standen met rotatie onder 90o uiteindelijk toont.

Het object is vervolgens op een statief geplaatst midden in een 360 gradenboog veld met 15 graad onderverdelingen geplaatst. Vervolgens is er voor elk uitgangspunt van beeld de best gelijkende stand gekozen, om dan vervolgens dan een 90 graden rotatie stand uit te voeren. Hierbij bleek het zelfs noodzakelijk om de camera iets rond horizontale as in verticaal vlak te kantelen om zo de volgende uitgangssituatie voorafgaand aan rotatie te benaderen in beeld.

In dit onderzoekje werd duidelijk, dat er geen zuiver 90 graden rotatieverband rond enkel een verticale as bestaat tussen de afbeelding van het object op de Frontale RX-scan en de Sagittale RX-scan links van opzij. Terwijl de persoon voor de röntgenfoto’s enkel rechtstandig draaide.

Het model in gips toont bij benadering het object in een driedimensionale vorm. De stand van het oogje ten opzichte van het been wijkt nog ietsje af, maar in het eerste foto-direct-onderzoek is dit niet een probleem. Indien wenselijk kan er nog een aanvullend onderzoekje volgen, waarbij in ‘schaduw-spel’ de stand van het object als vorm op een wit scherm geprojecteerd wordt. (Hiervoor zal de kop in stand dan gecorrigeerd worden...)

Uitvergroting kop: