Beginsituatie :

Kwaliteiten :

Ik vind van mezelf dat ik een empatisch vermogen heb en zeer goed kan inschatten wat de noden van de cliënten zijn. Daarenboven ben ik geduldig en dit door mijn jarenlange horeca ervaring. Tevens ben ik een doorzetter en zeer leergierig in deze voor mij toch wel nieuwe sector.

Werkpunten :

- Communicatie en organisatie …kan je dit iets meer toelichten; eventueel met een voorbeeld

Bvb : Als er dingen gebeuren met cliënten deze ook door te geven aan mentor of begeleiding

“ Een goede voorbereiding is de helft van je werk”

Communicatie : door mijn werkverleden was ik het gewoon om intiatief te nemen en verantwoordelijkheden op te nemen en te krijgen maar ook zeer zelfstandig te werken. Ik heb moeten leren om observaties en vastellingen door te geven aan collega’s. Maar ook communicatie naar de cliënten toe. Door mentale beperking en autisme is het niet altijd even makkelijk om tot ze door te dringen of zelfs te begrijpen. Elke

naam cursist: Devroey Nico semester: 2de

naam lector:Wouter Vos datum afgifte opdracht: 29/02/16

Opdracht/oefening (+ nummer): 1 klas/groep: GOP2A

vak:BP3

cliënt reageert verschillend en communiceert verschillend. Ik geef eerlijk toe de ene dag lukt me dit al wat beter dan de andere dag.

Organisatie : Ik ben graag voorbereid en begin mijn dag op stage meestal rond 08u. om de klas lesklaar te maken. De daglijnen die er hangen waren niet meer zo up to date en ik liet dit over aan mijn mentor. En er is idd een periode geweest dat het wat minder was, maar ik probeer hier zeker aan te werken.

- Inzicht en overzicht

Inzicht : Smartschool was me niet altijd even duidelijk en het was even zoeken in het doolhof van informatie maar het heeft me wel geholpen om linken te leggen met hoe ik de cliënten ervaar.

Overzicht : Wanneer een cliënt in crisis gaat is het niet altijd even makkelijk om een overzicht te behouden over de ganse klas maar ook hier probeer ik aan te werken.

- Grenzen stellen tav wat? Iets meer toelichten

Naar de cliënten toe grenzen stellen . Ze tonen soms veel affectie door knuffels en dergelijke maar soms weten ze ook van geen ophouden.

Grenzen stellen naar zowel cliënten als naar collega’s toe.

Cliënten : Daar sommige van de cliënten moeilijke periodes hebben gehad verloor ik soms het aspect “ zelfredzaamheid” uit het oog. Het is de bedoeling om ze dit zoveel mogelijk aan te leren in de school. Door de toch soms talrijke aanwezigheid van “ affectie” in de klas, is het niet altijd even makkellijk om aan de cliënten duidelijk te maken wanneer het gepast en wanneer niet. Hierin moet ik nog leren om me zelfs niet al teveel te laten gaan.

Collega’s : Ik voel me duidelijk op mijn gemak binnen het team is mij duidelijk gemaakt en mag mijn functie als “lerende” zeker niet uit het oog verliezen. Blijkbaar komen mijn tips over als : “ik weet toch alles”. Maar ik was mij hier niet van bewust dus ik ga dit zeker meenemen naar een volgende stageplaats

Context van de praktijkplaats die een invloed kan hebben :

Zelfredzaamheid van de cliënten bevorderen en het stimuleren van de cognitieve , emotionele, sociale en motorische ontwikkeling .

Verwachtingen mentor :

Zie bijgevoegd document “ Afspraken en verwachtingen in de Auti-klas.

- Functie “lerende” niet uit het oog verliezen.

- Gezelschapspel uitwerken voor het einde van het schooljaar.

- Meer geduld hebben met de cliënten op gebied van “zelfredzaamheid”.

- Tips en aanwijzingen opnemen en meenemen naar een volgende stageplaats.

- Meer duidelijkheid omtrent de doelstellingen van de “POP”.

Afspraken begeleidingsgesprekken met mentor :

Om de 2 weken op maandag. = ok

Daar mijn nieuwe mentor Peggy Vandooren is wil ik ditmet haar zeker elke week bespreken

Plannen en acties

Leerdoel 1:Handelingsplan doornemen in klasverband en individueel en de persoonlijke dossiers doornemen van de cliënten

‘Doornemen is geen doel…’BeterIk leg de link tussen het handelingsplan, de hulpvraag van de cliënt en mijn eigen orthopedagogische aanpak.Handelingen afstellen op de doelgroep.Van 2 cliënten de persoonlijke dossiers inkijken en dit koppelen aan eigen ervaringen met hun alsook de deelname aan het oudercontact.

Motivatie: Hiermee wil ik bereiken om de cliënten nog beter te begrijpen door hun voorgeschiedenis door te nemen.Actieplan: - Handelingspln op smartschool doornemen -Persoonlijke dossiers inkijken -Overleg met mentor(s) ook van de vorige jarenLeg de link tussen het handelingsplan, de hulpvraag van de cliënt en je eigen aanpak.Hoeveel reflectieverslagen ga je schrijven? 5Tegen wanneer?Na de Paasvakantie

Ondernomen acties: 02/03/2016-Reflectie 1-

Nummer(s) bijlage(n): 1Tussentijdse evaluatie:Periode van …….. tot …………..Bijsturing:

Ondernomen acties:- Reflectie 2

Nummer(s) bijlage(n): 2Tussentijdse evaluatie:Periode van …….. tot …………..Bijsturing:Ondernomen acties:

- Reflectie 2Nummer(s) bijlage(n): 3Tussentijdse evaluatie:Periode van …….. tot …………..Bijsturing:Ondernomen acties:

- Reflectie 3Nummer(s) bijlage(n): 4Tussentijdse evaluatie:Periode van …….. tot …………..Bijsturing:Ondernomen acties:

- Reflectie 4

Besluit leerdoel 1:

Leerdoel 2: IK ben mij ….bewust zijn van eigen positie binnen het teamMotivatie: Terug stagiair zijn en een paar stappen terug zetten is niet makkelijk maar des te uitdagender

Actieplan: - Meer feedback vragen aan de collega’s die meer ervaringen hebben - -Dit leerdoel is voor mij nog niet helemaal duidelijk!Moet we verder bespreken tijdens het volgende individueel gesprek op school.Wie ben ik in het team?

Ondernomen acties:-verwerkingsverslag Bijlage 8-

Nummer(s) bijlage(n):Tussentijdse evaluatie:Periode van …….. tot …………..Bijsturing:Ondernomen acties:

Periode van …….. tot …………..Nummer(s) bijlage(n):Tussentijdse evaluatie:Bijsturing:Besluit leerdoel 2:

Leerdoel 3: Ik werk …Werkt een activiteit uit op methodische wijzeMotivatie: Methodieken toepassen op de cliënten is iets wat ik zeker wil leren om zo mijn taak als begeleider beter te doen/Actieplan: Feedback - Ik speel elke maandagnamiddag een gezelschap met de kinderen om hen zo te leren hun beurt af te wachten. -

Hoeveel activiteiten ga je methodisch uitwerken.Gebruik het schematisch model dat je geleerd hebt bij lieve Van Duffel.Verwerk de FB van je mentor in je verslag.3 activiteitenfiches

Ondernomen acties:-05/2016 Spel 1 Bijlage 5-05/2016 Spel 2 Bijlage 6- 05/2016 Try out Bijlage 7

Nummer(s) bijlage(n):

Tussentijdse evaluatie:

Periode van …….. tot …………..

Bijsturing:

Ondernomen acties:

Nummer(s) bijlage(n):

Tussentijdse evaluatie:

Periode van …….. tot …………..

Bijsturing:

Besluit leerdoel 3:

Algemeen besluit:

VERWACHTINGEN VAN DE MENTOR

Afspraken en verwachtingen in de auti-klas:

1. Achtergrondkennis vergaren

- Lees de dossiers van de kinderen na! Deze zijn te vinden in het bureau van Arlette, in de hal. Breng ook steeds dezelfde dag de dossiers terug.

- Lees boeken over ASS! Vraag ernaar bij Nadine, de auti-coördinator of bij je stagebegeleider.

- Mogelijk hebben de kinderen ook bijkomende problematieken of diagnoses.Vergaar hierover ook extra info!

2. Klastaken

- Maak de daglijnen van de kinderen mee in orde. Per dag, per kind, een individueel schema met alle activiteiten, zo ook therapieën. (zie boven de banken van elk kind apart) Je kan een overzicht hiervan verkrijgen bij de klasjuf. Denk er ook mee aan deze bij verandering in het schema aan te passen.

- Taken uit de mandjes van de zelfstandige werksessies helpen opruimen. Deze correct terug opbergen in de witte kasten in de hal. Het is ook mogelijk om zelf taakjes klaar te zetten, voor één of enkele kinderen. Dit moet dan wel altijd overlegd worden met de klasjuf.

- Hou de klas voortdurend mee op orde: vegen, opruimen, afwassen, … .

3. Omgaan met de kinderen - ondersteuning bieden

- Persoonlijke redzaamheid (zoals toilet en handen wassen, verschonen, …): Hulp bieden waar nodig - aanwijzen, voordoen, verbaal sturen, fysiek helpen.

- Huishoudelijke redzaamheid (zoals fruit schillen/tafel dekken/boodschappen doen/afwassen): Hierin de klasjuf mee ondersteunen. Soms ook één kind hierbij laten helpen en hem begeleiden.

- Begeleiding op straat: Handen geven, (verkeers)regels oefenen (zebrapad, lichten, voetpad/fietspad, geen lawaai maken,…). Wees alert! De kinderen zijn soms onvoorspelbaar.

- Vrije tijd/spel: Actief mee-spelen, stimuleren van functioneel en fantasie of –rollenspel. Met één kind uit de klas gaan trampoline springen, fietsen, wandelen.

- Muzische vorming: Je kan bij muzische vorming voorstellen om zelf een opdracht uit te voeren met één of meerdere kinderen. Eventueel een idee rond het thema van die periode.

- Zwemmen: Mee begeleiden in het zwembad, alsook hulp bieden waar nodig bij omkleden, wassen, afdrogen, ervoor zorgen dat ze niet weglopen.

- Werksessies:Mee begeleiden, hulp bieden waar nodig, erop toezien dat ze volgens de juiste volgorde gemaakt worden (eerst ‘1’, dan pas ‘2’). Probeer de kinderen zoveel mogelijk zelf te laten doen en het antwoord niet meteen te geven.

- Klasmanagement:Consequent inspelen op positief of negatief gedrag, eisen dat vaste klasafspraken

nageleefd worden, zo nodig ook time-out inlassen. Geef duidelijk aan wat je verwacht en wat de gevolgen zijn.

4. Omgaan met collega’s

- Probeer je collega’s, waar je nauw mee samenwerkt, wat beter te leren kennen. Respecteer uiteraard hun privacy wel. Zonder je niet steeds af. Stel jezelf voldoende open en stel je collegiaal op, drink iets met collega’s/stagaires in de refter.

- Verwittig op tijd bij ziekte of andere afwezigheden:EERST EN VOORAL via de school (03/257.11.06)!NADIEN OOK op GSM-nr van klasjuf (0476/57.64.17)!

5. Belangrijke weetjes

- Spreek in korte zinnen en met eenvoudige woorden, zo mogelijk. Wanneer nodig (bijvoorbeeld bij onzekerheid, bij gedragsproblemen,…) ondersteunen met verwijzers!

- Spring discreet om met (medische) info over de kinderen.

- Structuur bieden is héél belangrijk, wees hier ook consequent in. Dit geeft de kinderen de houvast/voorspelbaarheid/veiligheid, waar ze om vragen en die ze zeer nodig hebben.

- Ieder kind is echter uniek en heeft zijn eigen aanpak nodig, probeer deze ook te bieden.

- Belangrijke observaties altijd aan de klasjuf doorgeven. Je kan ze eventueel noteren en ze later bespreken. Tijdens klasactiviteiten overleggen, kan de kinderen storen.

- De klasjuf en collega’s zijn steeds bereid je te helpen. Stel gerust vragen!

LEERDOEL 1: Bijlage 1

FASE 1

naam cursist: Devroey Nico semester: 2

naam lector: Wouter Vos datum afgifte opdracht: 02/03/16

Opdracht/oefening (+ nummer): Reflectie 1 klas/groep: GOP2A

vak:BP3

Tijdens onze dagelijkse loopsessie rond de speelplaats gaf cliënt A. een reactie die me heeft aangezet tot nadenken hoe we dit in de toekomst beter of anders zouden aanpakken.

FASE 2A

Elke morgend voordat we naar de klas gaan lopen we samen met een andere klas een paar rondjes rond de speelplaats. De kinderen krijgen een ketting waar we wasspelden aan vastmaken. ( Het aantal spelden komt overeen met het aantal rondjes dat ze moeten lopen).Toen het startschot werd gegeven liet Cliënt A. zich plots op de grond vallen en wou zelfs ni meer lopen. De week ervoor had hij wel zijn voet bezeerd tijdens een bezoek aan de snoezelruimte ’t Spinneke maar dat was volgens zijn ouders volledig genezen. Daar hij ook moeite heeft met de overgang van de ene situatie naar de andere en dat meestal gepaard gaat met “ komedie spelen” dachten wij dat ook deze situatie niet anders was. De begeleidster en ikzelf probeerde hem te overtuigen om alsnog zijn rondjes te lopen maar hij wou absoluut niet. Praten doet hij niet , toch niet met volle zinnen eerder met aantonen en geluiden maken en soms met een woordje ertussen.

FASE 2b.

Toen cliënt A. niet verder wou lopen en zichzelf op de grond smeet dacht ik dat het weer 1 van zijn komedie reakties was en samen met de andere begeleidster spoorde ik hem aan om alsnog te lopen. Ik zag plots dat hij echt aan het huilen was en steeds zijn voeten aanwees. Toen we zijn schoenen en kousen uitdeden zagen we een wonde op de bovenzijde van elke voet. Onmiddellijk begreep ik waarom hij zo’n reactie gaf. Ik had een schuldgevoel omdat ik hem eerst dwong om verder te lopen omdat ik dacht dat hij weer een show aan het opvoeren was.

Fase 2c.

Ook de andere begeleidster spoorde hem aan om verder te lopen maar toen ook zij die wonde zag besloten we om hem op de bank te zetten en zochten we dadelijk naar oplossingen , wanr de schoenen die hij aan had drukte op de wonden.

Fase 3.

Toen cliënt A. op de bank zat en ik naast hem ging zitten uitte hij zijn dankbaarheid door mijn arm vast te nemen en zijn hoofd tegen mijn arm te drukken. Hij liet mij niet meer los , het was alsof ik zijn redder in nood was.

Fase 3a.

Wat mij precies raakte nadat we de vaststelling hadden gedaan was dat we hem in eerste instantie niet geloofde desondanks dat hij pijn had. Dit kwam voornamelijk omdat hij regelmatig reakties geeft om niets. Dit maakt dat het voor ons begeleiders soms moeilijk is om de situatie juist in te schatten. In de meeste gevallen gaat het om iets wat hij niet wil doen of moeite heeft met de overgang van de ene situatie naar de andere.

Fase 3b.

Daar cliënt A. een mentale beperking heeft met een combinatie ASS ( kernautisme) en een vermoeden van ADHD denk ik vaak dat het een vorm is van aandacht vragen. Cliënt A. heeft veel in zijn mars maar zijn karakter staat hem soms in de weg .

Fase 3c.

Het is een hele uitdaging om in te schatten wanneer het zijn karakter is of wanneer het zijn autisme is . Zijn vader heeft dit ook bevestigd op de ouderavond .

Fase 3d.

De leervraag die ik hier wil formuleren is om het verschil beter te merken wanneer het komedie is of wanneer het serieus is.

Fase 4.

De volgende keer dat cliënt A. aangeeft dat hij pijn heeft, toch eerst nakijken hoe ernstig de situatie wel is. Indien het niet zo ernstig is hem dit ook duidelijk te maken . Meestal gaat het bij hem ook gewoon om de aandacht die je er aan geeft en niet zo zeer om de pijn. Doordat het ook wel ernstig kan zijn is het belangrijk dat we toch altijd de situatie even checken.

Tevens vernamen we dat de wonden op zijn voeten kwamen van een bezoek in het weekend aan een indoorspeeltuin. Daar was hij

zonder schoenen en kousen van een schuif-af gegaan en door de wrijving waren er een soort brandwondjes ontstaan. Mijn mentor dacht eerst dat het van de nieuwe schoenen kwam maar tijdens de ouderavond vertelde zijn vader ons het hele verhaal.

Misschien is het beter om in de toekomst eerst de agenda te checken of er iets in de weekend iets gebeurd was thuis.

FASE 1Elke woensdag tussen 09u.30 en 10u.15 ga ik met de cliënten snoezelen in een ruimte die daarvoor voorzien is op school. Dit gebeurt per 2 cliënten. Onderweg naar de snoezelruimte viel cliënt D. op de grond. Zijn reactie die daarop volgde herkende ik bij hem meteen maar na mijn tussenkomst stelde ik mezelf de vraag of er geen andere oplossing kon zijn dan degene die ik aanbood.FASE 2

A.Die bewuste woensdag was ik onderweg naar de snoezelruimte met cliënt D. en cliënt I. toen plots cliënt D op de grond viel. Ik ben er niet echt zeker van of dat hij over zijn eigen voeten of over die van cliënt I. struikelde. Ik hielp hem onmiddellijk rechtstaan. Maar hij wou zich afreageren op cliënt I. en ik kon hem net op tijd tegenhouden. Maar hij bleef weerspannig en de verdere weg naar de snoezelruimte hield ik zijn beide handen vast. Toen we aan de snoezelruimte toekwamen zei ik tegen beide cliënten dat ze hun schoenen mochten uitdoen.

naam cursist: Devroey Nico semester: 2

naam lector: Wouter Vos datum afgifte opdracht: mei 2016

opdracht (+ nummer): Reflectie 2 klas/groep: 2GOPA

vak: BP3

Maar toen ik de snoezelruimte betrad om de muziek op te zetten en het licht aan te doen, greep cliënt D. naar de keel van cliënt I. . Ik nam zijn handen vast en zei dat hij dat niet mocht doen. Tijdens het snoezelen zelf zijn er geen verdere problemen geweest.

B.Toen cliënt D. op de grond viel en ik hem hielp met rechtstaan zag ik dat hij verschoten was. Ik ken cliënt D. vrij goed en ik wist dat hij zich zou afreageren op 1 van de personen die op dat moment in de buurt zouden zijn. Toen hij cliënt I. wou pijnigen ben ik dan ook onmiddellijk tussen beide gekomen. Maar hij was gefrustreerd zelfs dwangmatig en ik zag dat het voor hem menens was. Ik nam zijn beide handen vast en ben zo verder met hem gewandeld tot aan de snoezelruimte. Daar aangekomen dacht ik dat zijn frustratie wel weg zou zijn maar niets was minder waar en hij greep plots naar de keel van cliënt I. . Ik kan niet echt zeggen dat ik angst had neen ik was eerder verbaasd omdat ik dacht dat zijn frustratie weg was. Na dit voorval zijn er geen confrontaties meer geweest tussen beide cliënten.

Kan je de link leggen tussen zijn reactie (agressie) en wat je kunt lezen in zijn handelingsplan/dossier?

- Hulpvraag- Doelstellingen

Op Smartschool heb ik aantal dingen teruggevonden ivm Cliënt D. Bij de sociaal-emotionele ontwikkeling : Rust vinden (06/10/2015)“Pas mijn omgeving aan zodat ik mij beter in mijn vel voel.”HOE/WAT?

- Oplijsten wat de aanleiding tot zijn boosheid is en waarbij hij rust vindt

Tevens is er opvolging op maat daar hij sinds een 5-tal weken een probleemgedrag stelt op de ochtendbus( hoofd bonken, roepen). Dit werd op 10/05 gemeld door de busbegeleiding aan mezelf en heb dit ook doorgegeven aan de desbetreffende verantwoordelijke.Er is contact opgenomen met de ouders en deze bevestigen dat cliënt D. vanaf de voordeur tot aan de bus al roepend rent.In de klas en op school zijn er echter geen problemen te melden integendeel zelf, cliënt D. maakte hier zelfs een positieve indruk. Er wordt contact opgenomen met de busbegeleiding om verdere uitleg te verschaffen. Dit is vrij recentelijk maar zou wel eventueel zijn frustratie kunnen verklaren. Op het einde van deze verbetering heb ik beide verslagen.

C. Cliënt I. reageerde weinig op het hele gebeuren. Toen cliënt D. haar naar de keel greep duwde ze hem wel weg maar gaf voor de rest geen reactie naar cliënt D. .Cliënt I is ook zeer moeilijk te doorgronden.

FASE 3A.Toen ik de frustratie bij cliënt D. zag wist ik onmiddellijk

dat ik moest ingrijpen. Ik ken hem vrij goed en wist dat hij een reactie zou geven naar andere toe. Ik wist dat ik hem moest tegenhouden.

B.Wat ik me afvroeg was of dat er geen andere manier was om hem uit die dwangmatige frustratie te halen dan alleen maar tegenhouden . Maar ook het feit dat ik wist door eerdere ervaringen met cliënt D. dat hij een gevolg moest/zou/wou geven naar andere toe.

C. Daar ik cliënt D. vrij goed begin te kennen weet ik hoe ik hem moet aanpakken in de meeste situaties. Maar toch blijven zulke reacties van hem mij iets doen.

D.Ik vraag mij af hoe ik hem het beste kan aanpakken in zo’n situatie en hem anders kan afleiden.

FASE 4Na het snoezelen en nadat beide cliënten terug in klas aanwezig waren ben ik met dit voorval naar de verantwoordelijke van de Auti-werking gegaan. Ik heb haar de situatie uitgelegd en vroeg haar of er misschien andere manieren waren om hier mee om te gaan. Zij gaf me als tip om hem op dat moment wanneer hij in de dwangmatige frustratie komt,om hem met iets anders af te leiden. Een bal om in de knijpen ofzo. Zo zou dan misschien zijn aandacht om andere te pijnigen wegebben. Waarom reageert hij zo agressief?Wat zou er achter dit gedrag schuil gaan? (onzekerheid? Zich onveilig voelen? ….)Tijdens de laatste ouderavond zijn er een aantal dingen besproken met de ouders omtrent cliënt D. Zou het kunnen zijn omdat er aantal veranderingen thuis waren dat hij zich soms agressief opstelt?Er is reeds een verandering van woonst geweest en er staat een nieuwe verhuis gepland. Maar na de laatste verhuis moest cliënt D. zijn kamer delen met zijn broer en plast hij in bed. Misschien was de overgang te snel gegaan? Tevens is er sinds 07/2015 een nieuwe baby bij het gezin .Dat zou ook kunnen verklaren waarom hij plots kleine kinderen wou pijn doen.Er is een periode geweest dat cliënt D. op zowat alles blokkeerde en in frustratie ging. Zelfs bij het zelfstandig aandoen van zijn jas. Ik heb in die periode zijn jas mee helpen aandoen om zo weinig mogelijk crisis te veroorzaken. Nu het wat beter gaat met hem kan hij terug zelfstandig zijn jas aandoen.

Bij cliënt D. heb ik gemerkt dat er meerdere tussenstappen nodig zijn om het doel te bereiken of zelfs meerdere pogingen. Hij heeft wat meer tijd nodig om aan dingen en situaties gewoon te geraken.

FASE 5Sinds dit voorval met cliënt D. heb ik nog geen voorval met hem gehad . Maar ik ga deze tip zeker meenemen .

Goed uitgeschreven verslag! probleemgedrag op bus    VolgendBEGIN AUTHOR END AUTHOR12 mei 2016 11:24

BronTelefoongesprek met ouders

Datum

Omschrijvinginfo van busbegeleiding (11/5/16):stelt sinds vijftal weken probleemgedrag op de ochtendbus (hoofd bonken, roepen)telefoon met papa (ma nt bereikbaar) (12/5/16):thuis verloopt alles vlgs vast stramien in de ochtend (7h opstaan-toilet-aankleden-fruitpap/melk-15' pc-boekentas nemen-bus).Vanaf de voordeur rent Darko roepend naar de bus, vertelt papa. In de klas en op de splts echter is het gedrag van Darko fel verbeterd...klasteam vraagt verdere info bij busbegeleiding (ochtend/avond) om een mogelijke aanpak te bespreken. 

Bijlagegeen bijlage

Deelnemers / aanwezigen

StrategieOktober 2015 "Pas mijn omgeving aan zodat ik mij beter in mijn vel voel." WAT/ HOE ?- oplijsten wat de aanleiding tot zijn boosheid is en waarbij hij rust vindt: observatielijst- rustmomenten inlassen met muziek beluisteren,

WIE? klasbegeleiding WANNEER? alle momenten wanneer hij boos isWAAR? in de klas, turnzaal, muzieklokaal EVALUATIE?pictorapport 

Evaluatie

Verderzetting

BIJLAGE 3

FASE 1Tijdens een bezoek aan de snoezelruimte ’t Spinneke heeft cliënt I. een reactie gegeven waar ik mee geen raad mee wist. Ik had die situatie niet onder controle.FASE 2 A.Onze klas had zich in 2 groepen verdeeld. Mezelf en cliënt I. en cliënt T. in 1 groep en de overige 3 cliënten met mijn mentor en andere begeleidster in de andere groep. Elke groep begaf zich naar een ruimte binnenin ’t Spinneke. Na een poosje wou cliënt

naam cursist: Devroey Nico semester: 2

naam lector: Wouter Vos datum afgifte opdracht: 05/2016

opdracht (+ nummer): Reflectie 3 klas/groep: 2GOPA

vak: BP3

I. de ruimte waarin wij ons bevonden verlaten. Ik maakte haar duidelijk dat dit niet kon . Er was vooraf afgesproken met de begeleiding dat we telkens een kwartier in een ruimte zouden blijven. Maar cliënt I. bleef aandringen en probeerde de schuifdeur te openen. Na menige keren haar te hebben geprobeerd tegen te houden begon cliënt I. te roepen, bijten en pitsen. Cliënt T. die op dat moment nog aan het spelen was, kwam bij ons staan en gaf een slag met zijn hand aan cliënt I. Deze laatste reageerde daarop met nog harder te roepen. Toen besloot ik om met hun twee naar de andere groep te gaan, om een wissel van cliënt voor te stellen en mijn 2 andere collega’s stonden dit toe.B.Ik probeerde cliënt I. duidelijk te maken dat we in de ruimte moesten blijven. Maar zij aanvaarde mijn berispingen niet en bleef volharden in haar pogingen om de ruimte te verlaten. Het veelvuldig bijten, pitsen en slaan van haar kant naar mij toe gaf mij het gevoel dat ik de situatie niet onder controle had. Daarom besloot ik om met beide cliënten naar de andere groep te gaan om een wissel voor te stellen van haar met een andere cliënt. C.Ik merkte op door het gedrag van cliënt I. dat cliënt T. onrustig begon te worden en stopte met spelen. Toen hij bij ons kwam staan en een slag van zijn hand aan haar gaf zat ik plots met 2 cliënten die zeer onrustig waren , terwijl ik daar de aanleiding niet van zag. Om verdere confrontaties tussen beide te vermijden besloot ik om met hen naar mijn collega’s te gaan om en wissel van cliënt voor te stellen om zo de rust te doen wederkeren. …zie je nog andere mogelijke oplossingen? Op dat moment zag ik geen andere mogelijkheden. Tegen haar gedrag ingaan leek haar vastberadenheid juist aan te wakkeren.FASE 3.A.

Wat mij precies raakte op dat moment was haar aanhoudende agressieve houding naar mij toe. Vooral het pitsen en bijten waar zij toch wel een zekere voorgeschiedenis heeft naar de begeleiding toe. Per slot van rekening ben ik als begeleider een volwassen persoon en zij een kind en ik voelde dat ik de situatie niet meer onder controle had. De agressie raakte een snaar bij mij binnenin (wat voelde je lichamelijk?) Wat ik op dat moment voelde :ik heb geen agressie in mij en het was alsof er telkens een snaar werd geraakt in mij. en om de situatie niet verder te laten escaleren besloot ik om de hulp van mijn collega’s in te roepen door wissel van cliënten voor te stellen. = ok

Wat zit achter dit gedrag? Ik had geen duidelijk gemaakt in de tijd dat ze aanwezig moest zijn in die ruimteWaarom zou dit meisje zo reageren? (leg link met hulpvraag)EvaluatieMei '16Focus ligt niet op articulatie maar op communicatie.Doel veranderen in:  CT 10.11.19.1 Leer mij verbaal om iets vragen met een afbeelding. I. praat tegen mij tijdens het tekenen. Ze vertelt dan wat ze tekent.  

VerderzettingMei '16Focus ligt niet op articulatie maar op communicatie.Doel veranderen in:  CT 10.11.19.1 Leer mij verbaal om iets vragen met een afbeelding.

Waarom zou deze jongen zo reageren? (leg link met hulpvraag?) bij cliënt T. is er weinig weinig spraak. Hij communiceert meer met gebaren . Ik denk dat hij wou duidelijk maken dat ze moest stoppen met haar gedrag. Want hij vertoonde geen enkele reactie naar mij toe. Zijn hulpvraag : leer mij communiceren in volle zinnen.

B.

Ik stelde voor mezelf een grens tot waar ik die agressie kon verdragen. Dat ik op dat moment niet ervaren genoeg was om de situatie aan te kunnen . En dus besloot ik dat ik de hulp van mijn collega’s moest inroepen. Misschien had ik wel iets over het hoofd gezien en kon ik haar reactie op dat moment niet plaatsen.C.Leren samenwerken met andere collega’s en een situatie nog beter kunnen inschatten. Maar ook omgaan met agressie .D.De leervraag die ik hier wil formuleren is :Hoe kan ik een situatie nog beter inschatten om in de toekomst zulke confrontaties beter aan te kunnen.4.Door mijn beslissing om bepaalde cliënten te wisselen van groep keerde de rust weer maar ik was 1 toch wel belangrijk detail vergeten en dat was de “tijd”. Later vernam ik van mijn 2 collega’s dat ze een timer instelde en deze aan haar lieten zien . Zo wist cliënt I. dat ze voor een bepaalde tijd in die ruimte moest blijven en dat was de duidelijkheid die ze miste toen ze zich met mij en cliënt T. in de andere ruimte bevond.5. Sinds dit voorval heb ik gemerkt dat zij inderdaad zeer gericht is op tijd en daar ook gevoelig aan is . Door het gebruik van een timer wordt haar duidelijkheid gebracht en dat brengt haar rust.

Goed uitgeschreven reflectieverslag!BIJLAGE 4

FASE 1

Bij deze reflectie die gaat over cliënt I. wil ik toch even wat extra informatie geven. De dag dat het gebeurde had cliënt I. een zeer moeilijke dag en er zijn met haar verschillende incidenten geweest die dag waar ik ook getuige van was. De situatie die ik ga benoemen is er één die tussen ons beide is gebeurd . Er waren reeds incidenten geweest voor deze situatie maar ook na deze situatie. De reden waarom ik deze situatie specifiek heb gekozen omdat ik opdat moment mijn controle verloor over mijn stem alsook mijn houding tegenover haar. Maar ook haar (niet verwachte) reactie op mijn controle verlies.

FASE 2

A.

Die bewuste dag ging ik met de step rijden op de speelplaats per 2 cliënten. Dit behoort tot hun daglijn op maandag en dinsdag die ze dienen te volgen. Elke sessie duurt ongeveer een 10-tal minuten. De eerste sessie was bijna afgelopen toen mijn collega begeleidster P. Op de speelplaats kwam met cliënt I. en cliënt D. . Cliënt I. had net een crisis gehad in de klas en de begeleiding had besloten iets vroeger naar de speelplaats te komen om cliënt I. zo een beetje time out te geven zodat ze kon kalmeren. Begeleidster P. Nam cliënt L. die op dat moment zijn sessie steppen had afgerond terug mee naar de klas. Zij vertelde me dat cliënt I. net een crisis had gehad dus ik wist dat ik haar extra moest observeren. Ik overhandigde aan cliënt D. en cliënt I. elk 1 step. Cliënt D. begon onmiddellijk aan zijn rondjes rond de speelplaats. Cliënt I. moest ik wat extra stimuleren om te steppen. Na 1 moeizaam rondje rond de speelplaats smeet zij plots haar step op de grond en sloeg zichzelf met haar rechteronderarm meermaals tegen haar neus. Ik probeerde haar te kalmeren (hoe heb je dat gedaan?) Door haar tegen te houden zichzelf te pijnigen met haar eigen voorarm waarmee ze zich op haar neus sloeg. Door op haar in te praten en te zeggen “ Nee I. niet doen , is niet fijn”

en nam de step terug op en probeerde haar verder te laten steppen. Maar niets hielp en ze begon te roepen en zich verder meermaals te slaan op haar neus. Op dat moment verhief ik mijn stem en op een zeer gebiedende wijze alsook met het SMOG gebaar dat ze onmiddellijk moest stoppen met

naam cursist: Devroey Nico semester: 2

naam lector: Wouter Vos datum afgifte opdracht: 05/2016

opdracht (+ nummer): Reflectie 4 klas/groep: 2GOPA

vak: BP3

zich te pijnigen. Ze deed dit vrij onmiddellijk en nam haar step op van de grond en ging verder met het steppen.

B.

Ik was die dag al getuige geweest van een crisis van cliënt I. en heb al meerdere incidenten met haar meegemaakt. Ik wist dat het soms zeer moeilijk is om haar dan te kalmeren en haar uit een crisis te halen . Door haar agressie naar de begeleiding toe is het ook voor ons oppassen dat ze ons daarbij ook niet bezeerd. Meermaals heeft ze wel eens een begeleider gebeten, gepitst of geslagen. Mijn plote uitval naar haar toe was voor mij in de eerste plaats een vorm van controle verlies van mezelf uit. Ik verhief mijn stem tegenover haar en dat was zelfs luider dan ik had verwacht. Ik wou dat de situatie onmiddellijk stopte voordat ze verder escaleerde. Ik was geschrokken van mezelf door mijn plotse reactie naar haar toe maar was evenzeer verbaasd door het plotste effect dat mijn gedrag had veroorzaakt. Zij stopte vrij onmiddellijk met zichzelf te pijnigen en ging verder met steppen alsof er niets gebeurd was. Het was een dubbelgevoel, mijn verlies van controle en het gevolg daarvan wat ik niet had zien aankomen. Ik heb daarna deze tactiek nog eens toegepast op haar om te kijken of het inderdaad effect op haar had of dat het éénmalig was. Maar het had effect op haar .

C.

Daar ik zo mijn focus had op cliënt I. keek ik niet naar cliënt D. Maar toen ik dat wel deed zag ik dat de situatie geen effect had op hem en hij bleef gewoon verder zijn rondjes rijden met de step. Cliënt I. daarentegen leek evenzeer geschrokken van mijn reactie als ikzelf. Ik zag dat aan de verbazing op haar gezicht . Ze riep niet meer, ze had opengetrokken ogen er was geen frustratie meer en haar onmiddellijk hernemen van het steppen waren daar een bewijs van. Na een paar rondjes kreeg ze weer een crisis en hernam ik de tactiek die eigenlijk onverwacht en ergens ook ongewild had toegepast. En weeral zag ik diezelfde reactie van verbazing bij en het hernemen van haar activiteit.

FASE 3

Mijn plotse reactie naar haar toe kwam vanuit mezelf zeer impulsief en onverwacht. Ik had mijn geduld en controle verloren . Mijn uiting naar haar haar toe op dat moment verbaasde tevens mezelf . Maar mijn gevoel van onmacht en controleverlies en ook een zekere vorm van schuldgevoel werd vervangen ddor door het effect dat mijn reactie had op haar. Ik denk we beide deze uiting van mezelf niet hadden verwacht . Langs haar kant dan vooral de verbazing en verderzetten van haar activitiet activiteit wat in schril contrast stond met haar eerdere crisis. Het was alsof die er zelfs niet gebeurd was.

A.

Wat mij precies raakte op dat moment was mijn kwaadheid en verlies van conntrole controle van mezelf. Ook doordat ik wist wat er eerder die dag was gebeurd en dat haar gedrag soms toch wel de sfeer in de klas enorm kan beïnvloeden. Ik besefte ook achteraf dat ik als volwassen persoon mijn kracht moet leren doseren maar dat dat niet altijd even makkelijk is. Zij is per slot van rekening een kind . Een lichamelijke berisping (is slagen een berisping?) Nee en slagen wordt ook niet gedaan , totaal uit den boze heb ik gelukkig niet gedaan maar ik weet ik ook niet hoe die zou geweest zijn op het moemnt moment dat ik genoeg had van haar gedrag. En vooral dat laatste heeft me enorm doen nadenken , stel je voor dat ik haar had geslagen in mijn verlies van controle. Ik neem dit zeker mee in mijn rol als toekomstig opvoeder/begeleider.

B.

Het inzicht dat deze situatie me heeft opgeleverd is in 2 delen te spliten. splitsen

Het eerste deel is het controle verlies en verlies van geduld maar ook het besef dat ik misschien haar had kunnen slaan. Als ik daar op terugdenk is er toch wel iets in mij wat me heeft tegengehouden omdat niet te doen maar het had even goed wel kunnen gebeuren. Het heeft me meer dan ooit doen beseffen dat zelfs gestelde grenzen kunnen overschreden worden in een vlaag van….

Het tweede deel is dat door mijn reactie naar haar toe ik een onverwacht resultaat had bij haar. Hoewel ik mijn eigen reactie in de vlaag van impulsiviteit eerder als negatief ervaar dat het het positief resultaat opleverde.

C.

Mijn taak als opvoeder/begeleider bestaat erin om de cliënten zo goed mogelijk te begeleiden en mijn eigen gevoelens mogen daar niet de bovenhand in hebben. Misschien door het gebrek aan ervaring dat ik deze reactie gaf. Maar het heeft me meer dan ooit doen beseffen hoe delicaat het soms kan zijn. Maar ook dat ik hierover durf na te denken over de gevolgen die hadden kunnen zijn indien het helemaal had misgelopen.

D.

De leervraag die ik hier wil formuleren is : Hoe ik meer dan ooit moet leren mijn controle moet behouden over crisis situatie? En nadenken over de gevolgen die er haddne kunnen zijn indien ik mijn controle helemaal had verloren.

FASE 4

Na dit voorval met cliënt I. ben ik naar de verantwoordelijke van de Auti-werking gegaan en heb haar de situatie uitgelegd. = ok Zowel mijn eigen verbazing over mezelf en eigen reactie als over de reactie die de cliënt gaf.

Op zich was mijn stemverheffing zeker geen slecht iets. Waarschijnlijk had cliënt I. deze reactie niet van mij verwacht en was ze daarom even verbaasd en stopte ze ook met zichzelf te slaan en deed ze verder met haar activiteit.

Maar het is ook geen garantie op succes dat dit elke keer zou lukken.

In de toekomst mocht ik dit zeker nog eens toepassen maar dan op een gecontroleerde manier zodat de boodschap even duidelijk overkomt.

Probeer nog meer de link te leggen tussen de meegemaakte situatie en de hulpvraag van het meisje.

Er zijn meerdere incidenten geweest met cliënt I. gedurende de stage. Zelfs agressie naar mij toe die uit het niets kwam zoals bijten, pitsen en krabben. Waarvan melding gemaakt werd en ik zelfs naar sociale verpleegster moest gaan om de bijtwonde te laten verzorgen.

Volgende inforatie teruggevonden in haar persoonlijk dossier

BronInformatie vanuit het overleg met het internaat / semi-internaat

Datum

Omschrijving

Gesprek op vraag van SI Mira en Michel (27/01/2016) Aanwezigen: Mira, Michel, Nadine en Charlotte 

- Waar komt het zelfverminkend gedrag bij I. vandaan?   -> tourette? , obsessief- compulsief, sensorische ??? - Hoe gaan we haar in de toekomst beschermen tegen zichzelf? - Evt opstart daglijn op het SI voor Isabella, eerst afwachten hoe ze terug komt van Chili. Michel gaat eerst nog proberen verbaal duidelijkheid te scheppen in het verloop van de activiteiten op het SI. - Vragenlijst sensorisch profiel invullen op SI. (dag-  Medische gegevens (medicatie) en slapen proberen in kaart te brengen via de ouders. - Alle methodes die we proberen en niet werken -> noteren voor de doorverwijzing naar Gouws - We spreken terug af kort nadat I. terug op school is 

- We zijn benieuwd hoe ze gaat terugkomen. 

Dit werd niet verder aangevuld . Cliënt I. is wel van begin december 2015 tot einde januari 2016 op “therapie “ geweest in het thuisland van de moeder. Tevens heeft deze laatste na terugkomst gemeld dat de kans bijzonder groot is dat het gezin voorgoed terug gaat naar het thuisland van de moeder. Maar hier heb ik nog geen concrete informatie over. Misschien neemt het MDT een afwachtende houding tot er een definitieve beslissing is genomen.

FASE 5

Toen ik de verbaasde reactie zag van de cliënt besefte ik dat ik op haar vat had in haar crisismoment. En realiseerde me dat ik dit misschien wel nog is kon toepassen wat ook reeds is gebeurd. Het had zijn effect maar ik besef ook dat ik dit niet altijd kan toepassen want anders wordt het een gewoonte en mist het misschien zijn effect. Het zal altijd een beetje zoeken blijven hoe we haar het best kunnen benaderen

Goed uitgewerkte reflectie!

Je probeer steeds meer en beter over een meegemaakte situatie na te denken!

Je analyseert de situatie op een correcte manier!

Bijlage 5

Spel :

naam cursist: Devroey Nico semester: 2

naam lector: Wouter Vos datum afgifte opdracht: 05/2016

opdracht (+ nummer): Spel 1 klas/groep: 2GOPA

vak: BP3

Analyseren

Leeftijd : 6-9 jaarNiveau : Matig tot ernstige mentale beperkingBelangstelling : zitten samen in de klas A2Aantal : 6 Sekse : M/VGroepsdynamiek : Kleine groep gekenmerkt door mentele beperking en autismeFysieke mogelijkheden : normaalPlannen

3 doelen - Ik kan mij gedurende 5 minuten concentreren op een spel- Ik leer mijn beurt af te wachten- Ik leer wat winnen en verliezen is

Keuze activiteit : Memoryspel De cliënten moeten telkens 2 kaarten omdraaien om zo 2 dezelfde afbeeldingen te verzamelen. Deze afbeeldingen zijn foto’s zichzelf en de medeleerlingen alsook de begeleiding.Wanneer ze 2 kaarten hebben omgedraaid ongeacht of ze 2 dezelfde hebben of niet moeten ze op een belletje drukken om zo aan te geven dat hun beurt over is. We beginnen met 6 kaarten en kunnen deze aanvullen na elke gespeeld spel. In totaal zijn er 18 kaarten ( 6 x 2 van de cliënten en 3 x 2 van de begeleiding)

Organisatie :Gebruik van de ruimte : klaslokaal aan een tafelGroepsindeling : 1 cliënt en 1 begeleiderMateriaal benodigheden : 18 kaarten ( 2 x 9 afbeeldingen ) 1 bel 1 tafel en 2 stoelen 1 time-timerTijdstip : - Maandagnamiddag tussen 13u45 en 14u35Begeleider : - 1 begeleider coördineert, legt uit en stuurt waar nodig. Neemt tevens mee deel aan het spel .Realiseren

Uitleg :- Bij het memory spel is het de bedoeling om zoveel

mogelijk dezelfde afbeeldingen te verzamelen. Van elke afbeelding zijn er 2 exemplaren. We hebben gekozen voor foto’s van de cliënten zelf, alsook van de begeleiding.

- We beginnen met 6 kaarten ( 3 x 2 afbeeldingen) en kunnen dit telkens opbouwen per 2 kaarten tot aan 18 kaarten, indien de tijd en de mogelijkheden van de cliënt dit toelaat. Dit kan per cliënt variëren naargelang hun concentratie en mogelijkheden.

- Wanneer de cliënt 2 afbeeldingen heeft omgedraaid ongeacht het dezelfde zijn is hun beurt over en moeten ze dit aangeven door op een bel te duwen ( zie foto) . Zo proberen we hun duidelijk te maken wanneer het aan hun beurt is en wanneer het de beurt is van de tegenspeler.

Begeleiding : - De begeleiding neemt deel aan het spel en is dus de

tegenspeler. Daar hij/zij de cliënten kent weet hij/zij ook hoe de cliënten reageren en weet ook hoe hij/zij het spel kan sturen. Winnen of verliezen kan zo ook gestuurd worden. Niet elke cliënt reageert even positief op verliezen.

- Deelnemers : 1 cliënt en 1 begeleider. - Tijd 5 minuten met een time timer.

Afronding : - Wanneer de vooropgestelde tijd is verstreken toch

proberen het spel op dat op dat moment gaandeis probere af te ronden.

Evaluatie

Try out van dit spel 23/05/16Notities bijhouden hoe de cliënten reageren op dit spel

BIJLAGE 6

Spel : Analyseren

Leeftijd : 6-9 jaarNiveau : Matig tot ernstige mentale beperkingBelangstelling : zitten samen in de klas A2Aantal : 6 Sekse : M/VGroepsdynamiek : Kleine groep gekenmerkt door mentele beperking en autismeFysieke mogelijkheden : normaalPlannen

3 doelen - Ik kan mij gedurende 5 minuten concentreren op een spel- Ik leer mijn beurt af te wachten- Ik leer wat winnen en verliezen is

Keuze activiteit : Lotto-bingo spel

naam cursist: Devroey Nico semester: 2

naam lector: Wouter Vos datum afgifte opdracht: 05/2016

opdracht (+ nummer): Spel 2 klas/groep: 2GOPA

vak: BP3

Organisatie :Gebruik van de ruimte : klaslokaal aan een tafelGroepsindeling : 1 cliënt en 1 begeleider

Materiaal benodigheden : 18 kaarten ( 2 x 9 afbeeldingen ) 9 kleinere afbeeldingen met velcro 2 place-mats met 4 velcro punten 1 tafel en 2 stoelen 1 time-timerTijdstip : - Maandagnamiddag tussen 13u45 en 14u35Begeleider : - 1 begeleider coördineert, legt uit en stuurt waar nodig. Neemt tevens mee deel aan het spel .Realiseren

Uitleg :- Elke speler krijgt een placemat waar 4 velcropunten op zijn

bevestigd. De cliënt mag 4 kleinere kaartjes(met velcro) kiezen. Dit zijn afbeeldingen van hunzelf en van de begeleiding. Deze hebben elk ook een velcropunt aan de achterzijde en kunnen zo bevestigd worden aan de place-mat.

- Wanneer alle kaartjes zijn verdeeld nemen we de 18 kaarten (2 x 9 afbeeldingen) met dezelfde afbeeldingen. De kaarten liggen gemengd op een stapel met de groene zijde naar boven zodat men de afbeeldingen niet kan zien.

- De cliënt neemt een kaart en draait deze om, hij kijkt naar de afbeelding en kijkt op welke placemat hij deze kan plaatsen . De afbeeldingen moeten dezelfde zijn. Van elke afbeelding zijn er 2 exemplaren. Wanneer hij deze afbeelding op de juiste place-mat heeft gelegd mag hij op de bel drukken om zo aan te geven dat het aan de beurt is van de tegenspeler.

- De speler die 8 grote kaarten op zijn placemat heeft liggen heeft het spel gewonnen.

- Wanneer het spel is geëindigd binnen de vooropgestelde 5 minuten kan men het spel herbeginnen.

Begeleiding : - De begeleiding neemt deel aan het spel en is dus de

tegenspeler. Daar hij/zij de cliënten kent weet hij/zij ook hoe de cliënten reageren en weet ook hoe hij/zij het spel kan sturen. Winnen of verliezen kan zo ook gestuurd worden. Niet elke cliënt reageert even positief op verliezen.

- Deelnemers : 1 cliënt en 1 begeleider. - Tijd 5 minuten met een time timer.

Afronding : - Wanneer de vooropgestelde tijd is verstreken toch

proberen het spel op dat op dat moment gaande is proberen af te ronden.

Evaluatie

Try out van dit spel 23/05/16Notities bijhouden hoe de cliënten reageren op dit spelBIJLAGE 7

Try out Spel 1 & 2

Maandag 23/05/2016Doordat ik eerdere ervaringen had met de cliënten van deze klas op het gebied van een gezelschap spelen wist ik dat uitleg over spelregels op deze try out minder aan bod gingen komen.

naam cursist: Devroey Nico semester: 2

naam lector: Wouter Vos datum afgifte opdracht: 05/2016

opdracht (+ nummer): Try out spel 1 & 2

klas/groep: 2GOPA

vak: BP3

Het systeem “Memoryspel” en “lotto-bingo” zijn hun niet vreemd. De afbeeldingen die ik gebruikt heb voor beide spelen zijn van de cliënten zelf en van de begeleiding. De eerste keer dat ze met het materiaal in contact komen is vooral kennismaking. Het is nieuw en moeten er aan wennen.Met de volgende cliënten speelde ik het “memory” spel :

- Cliënt D. : Speels en lachend maar had veel sturing nodig. Reageerde positief op de afbeeldingen en zei de namen van de cliënten en de begeleiding. Het belletje trok wel zijn aandacht maar ik moest deze wel bij mij houden want anders bleef hij op het belletje duwen. Na enige tijd begreep hij wel dat hij het moest gebruiken om het einde van zijn beurt aan te geven. Wanneer de time-timer het einde aangaf stopte hij ook onmiddellijk met spelen.

- Cliënt I. : Reageerde positief op de afbeeldingen en vertoonde een glimlach bij haar eigen afbeelding. Ze rook wel aan elke kaart die ze vastnam. Zeer snel afgeleid en soms een afwezige indruk .Sommige kaarten nam ze ook in haar mond. Wanneer time-timer het einde aangaf, stopte ze ook onmiddellijk met spelen.

- Cliënt T. : Moeilijk om aandacht bij het spel te houden alsook te krijgen. Keek veel naar buiten met een dromerige blik. Zelfs na een paar keer zijn naam te noemen kreeg ik weinig respons. Na het memory spel heb ik even geprobeerd om met hem het “lotto-bingo”spel te spelen maar ook hier weinig interesse. Constant sturing en om zijn aandacht vragen .Het belletje kon hem matig boeien . Wanneer time-timer het einde van de spel aangaf verliet hij zeer snel de tafel om naar zijn daglijn te gaan kijken.

- Cliënt A. : Begreep zeer snel het “memory”spel en ben dan ook snel overgeschakeld op “lotto-bingo” spel. Reageerde positief op de afbeeldingen alsook op het belletje. Het syteem einde beurt aangeven door op het belletje te drukken vond hij geweldig. Verliezen ligt zeer

moeilijk voor hem, maar dit kan makkellijk gestuurd worden door de begeleider. Wanneer de time-timer het einde van het spel aangaf wou hij nog verder spelen .

- Cliënt L. : Met hem heb ik enkel het bingo-lotto spel gespeeld. Reageerde positief op het materiaal en de afbeeldingen. Benoemde duidelijk wie er op de afbeelding stond. Einde beurt aangeven door op bel te duwen deed hij eerst twijfelachtig maar daarna begreep hij het systeem. Zoekt oogcontact met de begeleider wanneer het zijn beurt is ( bevestiging) . Plichtsbewust . Wanneer time-timer einde spel aangaf wou hij stoppen maar wanneer ik zei om het spel af te maken deed hij dit zonder probleem.

- Cliënt D. : Lotto- bingospel : stak de kaarten in zijn mond . Toont weinig interesse en ook het belletje kan hem matig boeien. Houd constant time timer in het oog. Veel sturing nodig.

BIJLAGE 8

TUSSENTIJDSE EVALUATIE 19/04/2016

Ik wist van te voren dat de resultaten iets minder gingen zijn dan bij de eerdere evaluatie en dat ik een serieuse inhaalbeweging moest doen.

Er zijn inderdaad enkele meningsverschillen als ik de tussentijdse evaluatie bekijk en het was op sommige punten “bittere” pil om te slikken. Maar ik heb het even laten bezinken en ben van mening dat mijn “werkpunten” het gevolg zijn van vorige werkervaringen. Het “vakjargon” in deze sector heb ik toch wel een beetje onderschat . Verslagen schrijven (zonder schrijffouten) en communicatie blijken wel mijn grootste werkpunten te zijn.

naam cursist: Devroey Nico semester: 2

naam lector: Wouter Vos datum afgifte opdracht: 05/2016

opdracht (+ nummer): tussentijdse evaluatie

klas/groep: 2GOPA

vak: BP3

Ik ging een gezelschapspel uitwerken voor de klas wat op zich een leuk idee leek maar iedere cliënt reageert anders op de spelsituatie en ik had daar geen ervaring mee . Na een paar keer gezelschapspelen met hen te hebben gespeeld heb ik daar ook een beter zicht op om een spel in elkaar te steken.

Er wordt melding gemaakt dat ik me duidelijk op mijn “gemak” voel binnen het team. Dat ik “tips” zou geven die overkomen als” ik weet alles beter” daar was ik mij niet bewust van. Maar in mijn werkverleden was ik gewoon om korte opdrachten te geven tijdens het soms drukke werk en daar was dat ook de gewoonste zaak van de wereld om op die manier te communiceren. Maar ik neem deze opmerking zeker mee.

Het was eerder de bedoeling om mijn bevindingen als “toekomstig” orthopedagoog door te geven en vind het jammer dat dit verkeerd overkwam.

Er wordt tevens melding gemaakt dat ik “ onbewust” aangereikte aanwijzingen niet zou horen of negeren . Ik vind dit zeer spijtig te moeten vernemen op papier en dat dit niet rechtstreeks op het zelfde moment wordt gemeld of zelfs nog voor of tijdens de tussentijdse evaluatie met de lector.

Ik denk dat door mijn werkverleden waarin ik toch wel verantwoordelijke functies had alsook bepaalde inzichten en verantwoordelijkheden het mezelf niet makkelijk heb gemaakt om een paar stappen terug te zetten. Maar ik neem dit zeker mee naar een volgende stage.

Goed uitgeschreven verslag