De Pestvogel (Bombycilla garrulus)

De op bessen verlekkerde pestvogel is een tot de verbeelding sprekende invasiegast uit het noorden. In Nederland komt de vogel zo af en toe 's winters voor. Tijdens een invasie zijn ze te zien in steden en dorpen, vaak in de omgeving van bessendragende struiken zoals de

meidoorn, lijsterbes en mispel. Op de foto die Albert gemaakt heeft tijdens een wandeling met Henk, in de Vreugderijkerwaard, zien we een groep Pestvogels zich te goed doen aan rozenbottels.

's Zomers leven pestvogels in het noorden van Scandinavië en in Siberië, waar het menu niet uit bessen bestaat maar uit insecten en noten.

In de middeleeuwen werd deze vogel beschouwd als voorbode van naderende pest. Dit idee werd ingegeven door het onverwachte, soms invasie-achtige winterbezoek van de vogels, iets dat nogal eens samenviel met het uitbreken van de pest.Tegenwoordig geloven we niet meer in zulke verhalen, althans als we de verhalen over trekvogels die vogelgriep uit Azië meebrengen buiten beschouwing laten.

Zijn zijdeachtig aandoende staart is terug te vinden in zijn wetenschappelijke naam, bombycilla garrulus, dat praatgrage zijdestaart betekend. Over het praatgrage van deze vogel noem ik straks nog iets.

Zoals mooi op de foto van Albert te zien is, trekken Pestvogels in groepen. Ze trekken van de ene besdragende struik, naar de andere. De vogels zijn niet schuw en zo was er ook even de mogelijkheid om de foto te maken. Gistende bessen zouden ook nog parten kunnen spelen in dit avontuur. Lijsterachtigen en pestvogels worden er soms

ziek of dronken door. Ze blijven verdwaasd zitten of twijfelen in hun vlucht.

Welja, en natuurlijk zoals wij zelf na een glas wijn welbespraakt kunnen zijn, zo zal de praatgrage zijdestaart daar misschien zijn weg wel in weten.

3

©)Albert Roering

Jeroen Mulder