Opvoedles moskee maastricht

1
© Copyright 2015 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad. Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt uitdrukkelijk voorbehouden. Maandag, 19 januari 2015 ‘Maak alles bespreekbaar’ OPVOEDING door Claire van Dyck T Waar begint radicalisering? Veelal thuis. Opvoeding is cruciaal voor de identiteitsontwikkeling van jongeren. Activiteiten op dat vlak moeten de moslimgemeenschap in Limburg ondersteunen. Te beginnen met een lezing in de moskee in Maastricht, die drie jongeren naar Syrië zag vertrekken. T erreuraanslagen in de naam van Allah en mos- limextremisme werpen een schaduw over alle moslims in Nederland. De vrouwen in de Maastrichtse El Fath moskee ervaren meer wan- trouwen, afkeer en belediging. Ze- ker na de aanslagen in Parijs en de anti-terreuractie in het nabije Ver- viers. ‘Kijk, IS’, kreeg één van hen toegebeten in de supermarkt. Op die aanslagen kun je weinig in- vloed uitoefenen. Wel kunnen moeders ervoor zorgen dat ze hun kinderen niet blootstellen aan extre- misme en terreur. Dat begint bij de opvoeding. Communicatie, een open dialoog en betrokkenheid bij je kind zijn cruciaal, houdt de Rot- terdamse Fadma Bouchataoui, do- cente loopbaan en burgerschap en opvoedingstrainer, de 35 vrouwen (van tieners tot oma’s) in het zaal- tje voor. De mannen luisteren, via een geluidsverbinding, vanuit de ge- bedsruimte mee. Liever zag Boucha- taoui mannen en vrouwen hier ge- zamenlijk over discussiëren, maar dat is „helaas nog een brug te ver”. Opvoeden in die multiculturele, se- culiere samenleving, met behoud van eigen religieuze en culturele identiteit is niet eenvoudig. Velen ervaren problemen met het vereni- gen van Nederlandse normen en waarden en die van de islam. On- derzoekers spreken van opvoedings- verlegenheid bij ouders. Het is zaak om een adequaat antwoord te heb- ben op de vragen waar kinderen zich in de hedendaagse samenle- ving voor zien gesteld, zegt Boucha- taoui. En dat vraagt een andere be- trokkenheid dan opvoeden in de traditie zoals je eigen ouders en grootouders dat deden. Dat is „op- voeden vanuit achterstand”. Uitsluiting, weinig kansen en ge- brek aan kennis vormen een voe- dingsbodem voor radicalisering. Dat beseffende, kun je ervoor zor- gen dat je je kinderen zodanig op- voedt, dat ze zijn opgewassen tegen de obstakels die ze tegenkomen. Meisjes én jongens. In Nederland is een ander concept van opvoeden nodig dan in Marokko. Grijp de kansen die de vrije Nederlandse sa- menleving biedt om iets van je le- ven te maken. Kruip niet in de slachtofferrol, luidt haar oproep. Dat betekent participeren, lezen en betrokken zijn bij de ontwikkeling van je kind. Met liefde, aandacht en communicatie, zegt Bouchataoui. Weet door wie je kind zich laat in- spireren op school, wie zijn vrien- den zijn, wat hij zoekt op internet. Taboes zijn gevaarlijk. Praat over za- ken als seksualiteit of religie. Als het kind niet bij zijn ouders terecht- kan, zoekt hij het elders. Daar heb je dan geen enkele invloed op. „Weet wat er speelt in het hoofd van je kind. Er is geen schaamte in religie. Alles is bespreekbaar.” Hoe ga je ermee om als dat botst met de islamitische opvoeding? Voor Bouchataoui bestaat er geen islamitische opvoeding. Het dragen van verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van je kinderen, is de essentie van opvoeding. Het gaat om de overdracht van idealen, of die nu van religieuze, maatschappe- lijke of politieke aard zijn. De vrouwen hebben toch vooral be- hoefte aan houvast voor islamitisch opvoeden in een seculiere samenle- ving. Wat vertel je je dochter als ze vraagt waarom de moeder van een vriendinnetje hier mag trouwen met een vrouw? Dat is toch haram (verboden)? Hoe ga je om met alle- daagse zaken die botsten met het geloof? Zoals het kijken van bepaal- de tv-programma’s, dansles met muziek (afhankelijk van de geloofs- interpretatie ook haram), of lid- maatschap van een sportclub waar niet halal wordt gegeten? Word er vrijwilliger, zorg zelf voor halal vlees. Praktische problemen vragen een praktische oplossing. Maar participeer, creëer alternatie- ven, zoek informatie als je het ant- woord niet hebt. Opgroeien in twee culturen kan een verrijking zijn, maar is ook moeilijk als jongeren niet geleerd krijgen hoe daar mee om te gaan, zei imam Mohammed Cheppih, puttend uit eigen ervaring, daar- over onlangs op een soortgelijke bij- eenkomst in Venray. Ook hij bena- drukt het belang van communica- tie, in plaats van de focus op more- le gehoorzaamheid. Radicalisering is volgens de imam het gevolg van ontspoorde identiteitsontwikke- ling, en heeft weinig met religie te maken. „In elk verhaal van Syriëgangers zie je hetzelfde pro- fiel: het verlangen naar erkenning, liefde, warmte, iemand zijn.” De aantrekkingskracht van de ge- welddadige jihad op jongeren - de aanleiding voor de door het Provin- ciaal Platform Minderheden georga- niseerde bijeenkomst die in de hele provincie navolging krijgt - blijft in Maastricht onbesproken. De focus ligt op de opvoeding, niet op het ontrafelen van radicalisering. Dat zou kunnen verklaren waarom de naam Sultan Berzel niet valt. Ze kennen hem bijna allemaal, de 19-jarige jongen die vorige zomer in deze moskee nog regelmatig op- riep tot gebed en zich enkele maan- den later te midden van een menig- te in Bagdad opblies. Bouchataoui valt stil als we haar ernaar vragen. Ze weet er niet van. Het gesprek over hoe Sultan kon radicaliseren, en hoe je navolging voorkomt, moet nog beginnen in Maastricht. Taboes zijn gevaarlijk. In religie is geen schaamte. Alles is bespreekbaar. Fadma Bouchataoui Opvoedingstrainer Fadma Bouchataoui vertelt vrouwen in een zaaltje in de El Fath moskee in Maastricht over het belang van open communicatie en de verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van je kind. foto Diana Scheilen

Transcript of Opvoedles moskee maastricht

Page 1: Opvoedles moskee maastricht

© Copyright 2015 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad. Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt uitdrukkelijk voorbehouden. Maandag, 19 januari 2015

‘Maak alles bespreekbaar’

OPVOEDING

door Claire van Dyck

T

Waar begint radicalisering? Veelal thuis. Opvoeding is cruciaalvoor de identiteitsontwikkeling van jongeren. Activiteiten op datvlak moeten de moslimgemeenschap in Limburg ondersteunen.Te beginnen met een lezing in de moskee in Maastricht, die driejongeren naar Syrië zag vertrekken.

T erreuraanslagen in denaam van Allah en mos-limextremisme werpeneen schaduw over allemoslims in Nederland.

De vrouwen in de Maastrichtse ElFath moskee ervaren meer wan-trouwen, afkeer en belediging. Ze-ker na de aanslagen in Parijs en deanti-terreuractie in het nabije Ver-viers. ‘Kijk, IS’, kreeg één van hentoegebeten in de supermarkt.Op die aanslagen kun je weinig in-vloed uitoefenen. Wel kunnenmoeders ervoor zorgen dat ze hunkinderen niet blootstellen aan extre-misme en terreur. Dat begint bij deopvoeding. Communicatie, eenopen dialoog en betrokkenheid bijje kind zijn cruciaal, houdt de Rot-

terdamse Fadma Bouchataoui, do-cente loopbaan en burgerschap enopvoedingstrainer, de 35 vrouwen(van tieners tot oma’s) in het zaal-tje voor. De mannen luisteren, viaeen geluidsverbinding, vanuit de ge-bedsruimte mee. Liever zag Boucha-taoui mannen en vrouwen hier ge-zamenlijk over discussiëren, maardat is „helaas nog een brug te ver”.Opvoeden in die multiculturele, se-culiere samenleving, met behoudvan eigen religieuze en cultureleidentiteit is niet eenvoudig. Velenervaren problemen met het vereni-gen van Nederlandse normen enwaarden en die van de islam. On-derzoekers spreken van opvoedings-verlegenheid bij ouders. Het is zaakom een adequaat antwoord te heb-ben op de vragen waar kinderenzich in de hedendaagse samenle-

ving voor zien gesteld, zegt Boucha-taoui. En dat vraagt een andere be-trokkenheid dan opvoeden in detraditie zoals je eigen ouders engrootouders dat deden. Dat is „op-voeden vanuit achterstand”.Uitsluiting, weinig kansen en ge-brek aan kennis vormen een voe-dingsbodem voor radicalisering.Dat beseffende, kun je ervoor zor-gen dat je je kinderen zodanig op-voedt, dat ze zijn opgewassen tegende obstakels die ze tegenkomen.Meisjes én jongens. In Nederland iseen ander concept van opvoedennodig dan in Marokko. Grijp dekansen die de vrije Nederlandse sa-menleving biedt om iets van je le-ven te maken. Kruip niet in deslachtofferrol, luidt haar oproep.Dat betekent participeren, lezen enbetrokken zijn bij de ontwikkeling

van je kind. Met liefde, aandacht encommunicatie, zegt Bouchataoui.Weet door wie je kind zich laat in-spireren op school, wie zijn vrien-den zijn, wat hij zoekt op internet.Taboes zijn gevaarlijk. Praat over za-ken als seksualiteit of religie. Alshet kind niet bij zijn ouders terecht-kan, zoekt hij het elders. Daar hebje dan geen enkele invloed op.„Weet wat er speelt in het hoofdvan je kind. Er is geen schaamte inreligie. Alles is bespreekbaar.”Hoe ga je ermee om als dat botstmet de islamitische opvoeding?Voor Bouchataoui bestaat er geenislamitische opvoeding. Het dragenvan verantwoordelijkheid voor deontwikkeling van je kinderen, is deessentie van opvoeding. Het gaatom de overdracht van idealen, ofdie nu van religieuze, maatschappe-lijke of politieke aard zijn.De vrouwen hebben toch vooral be-hoefte aan houvast voor islamitischopvoeden in een seculiere samenle-ving. Wat vertel je je dochter als zevraagt waarom de moeder van eenvriendinnetje hier mag trouwenmet een vrouw? Dat is toch haram(verboden)? Hoe ga je om met alle-daagse zaken die botsten met hetgeloof? Zoals het kijken van bepaal-

de tv-programma’s, dansles metmuziek (afhankelijk van de geloofs-interpretatie ook haram), of lid-maatschap van een sportclub waarniet halal wordt gegeten?Word er vrijwilliger, zorg zelf voorhalal vlees. Praktische problemenvragen een praktische oplossing.Maar participeer, creëer alternatie-ven, zoek informatie als je het ant-woord niet hebt.Opgroeien in twee culturen kaneen verrijking zijn, maar is ookmoeilijk als jongeren niet geleerdkrijgen hoe daar mee om te gaan,zei imam Mohammed Cheppih,puttend uit eigen ervaring, daar-over onlangs op een soortgelijke bij-

eenkomst in Venray. Ook hij bena-drukt het belang van communica-tie, in plaats van de focus op more-le gehoorzaamheid. Radicaliseringis volgens de imam het gevolg vanontspoorde identiteitsontwikke-ling, en heeft weinig met religie temaken. „In elk verhaal vanSyriëgangers zie je hetzelfde pro-fiel: het verlangen naar erkenning,liefde, warmte, iemand zijn.”De aantrekkingskracht van de ge-welddadige jihad op jongeren - deaanleiding voor de door het Provin-ciaal Platform Minderheden georga-niseerde bijeenkomst die in de heleprovincie navolging krijgt - blijft inMaastricht onbesproken. De focusligt op de opvoeding, niet op hetontrafelen van radicalisering. Datzou kunnen verklaren waarom denaam Sultan Berzel niet valt. Zekennen hem bijna allemaal, de19-jarige jongen die vorige zomerin deze moskee nog regelmatig op-riep tot gebed en zich enkele maan-den later te midden van een menig-te in Bagdad opblies. Bouchataouivalt stil als we haar ernaar vragen.Ze weet er niet van. Het gesprekover hoe Sultan kon radicaliseren,en hoe je navolging voorkomt,moet nog beginnen in Maastricht.

Taboes zijngevaarlijk. Inreligie is geenschaamte. Alles isbespreekbaar.Fadma Bouchataoui

Opvoedingstrainer Fadma Bouchataoui vertelt vrouwen in een zaaltje in de El Fath moskee in Maastricht over het belang van open communicatie en de verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van je kind. foto Diana Scheilen