Ons krantje - amie-be.org 2014 NL.pdf · Met ank aan: Katrijn De Vleeshouwer, Dirk Van...

Op de steile weg naar boven,

zanderig, moeilijk te begaan,

sporen achterlatend,

hangend tussen de armen

van de twee grote zussen die

haar hand vasthouden, gaat

de Kleine Hoop vooruit.

Tussen haar grote zussen,

hee� ze de indruk zich te la-

ten voortslepen, zoals een

kind dat onvoldoende kracht

zou hebben te stappen.

Beste vrienden,

Op 5 september 1914, precies

honderd jaar geleden, vond

Charles Péquy, een groot Frans

dichter, de dood in de strijd

tegen het Duits leger. Hij

schreef een gedicht over de

“Kleine Hoop” waarvan ik u bij

wijze van Voorwoord, een paar

passages laat lezen.

Men doet nooit iets tenzij

voor kinderen. Het zijn de

kinderen die ons leiden bij

alles wat we doen… Alsof ze

ons bij de hand nemen.

Alles wat we doen, alles wat

alle mensen doen, dat doen

we voor de “Kleine Hoop”.

De deugd waar ik het meest

van hou, zegt God, is de

Hoop.

Geloof, dat verwondert me

niet. Ik ben overal zo schi)e-

rend aanwezig.

De Liefde verwondert me

niet. De armen, tenzij ze een

hart van steen hebben, zijn

ze niet barmhar+g voor el-

kaar?Maar de Hoop… dàt

verbaast me. Ik kan het niet

geloven!.

De Hoop is een heel klein

meisje van niks.

Zij alleen, de anderen dragend,

doorkruist de voorbije +jden.

Geloven gaat vanzelf,

liefdadigheid helaas ook.

Maar de Hoop? Nee, zij

wandelt niet alleen.

Het Geloof ziet wat is. De

Liefde bemint wat is.

De Hoop ziet wat nog niet is

en wat zal zijn.

Zij hee� lief wat nog komen

moet.

Dank aan onze weldoeners voor

Uw blijvende steun!

Nevenstaande grafiek toont dat ook dit werkjaar de steun van onze weldoeners in lijn ligt met de vorige

jaren.

Hoopvol zien wij de toekomst

tegemoet!

A M I EA M I EA M I EA M I E c a a lc a a lc a a lc a a l

Ons krantje Nr. 134—september—oktober—november 2014 Driemaandelijkse uitgave vzw Internationale Medische Hulp aan het Kind Afgiftekantoor 2099 Antwerpen x / P2A8581

Feitelijk is zij het die de twee

anderen doet stappen, die

hen meesleept en de wereld in

beweging zet.

De twee groten stappen enkel

voor de kleine.

Men doet nooit iets tenzij

voor kinderen…

De Hoop is werkelijk bijzon-

der…

Dat die arme kinderen zien

wat er gebeurt en dat ze gelo-

ven dat het morgen beter zal

gaan…

Ja, het is echt verbazingwek-

kend en het is het grootste

wonder van onze wereld.

Ja, ieder dag ben ik blij en ver-

baasd om alles wat AMIE en

dus jullie, doen voor de kinde-

ren.

Charles Péguy zou trots op jullie

geweest zijn.

Xavier Votron, uw voorzi.er.

A.M.I.E. (Interna1onale Medische Hulp aan het Kind) is een tweetalige Belgische vereniging zonder winstoogmerk, waarvan alle leden, bestuurders en verantwoordelijken zich volledig belangloos inze.en voor het welzijn van kansarme kinderen in de wereld.

A.M.I.E. - is een beweging van universele broederlijkheid - probeert hulp te bieden aan de minstbedeelden, vooral de kinderen; - werkt als humanitaire organisa1e geruisloos maar snel en doeltreffend in de armste landen met hulpverleners van ter plaatse; - wordt door geen enkele drukkingsgroep, regime of staat beïnvloed; - gee8 als organisa1e de voorkeur aan concrete hulp aan concrete personen.

Colofon Verantw. Uitgever:

Mark Bolsens

August Vermeylenlaan 14

2050 Antwerpen

Tel. 0486/526.188

[email protected]

Redac�e:

Frieda De Bondt, Xavier Vo-

tron, Stefaan De Bondt, Rob

Tas, Chris1an Vandeplas,

Mark Bolsens, Françoise

Cauwe

Met dank aan:

Katrijn De Vleeshouwer, Dirk

Van Croonenborgh, Nicolas

Hansen, Maryline Van Parijs,

Ronny Willems

Drukkerij:

Halewijn NV

www.halewijn.info

Halewijnlaan 92

2050 Antwerpen

tel. 03/210.08.11

AMIE wil deze school graag helpen

en rekent op u!

U kunt dat doen door een bijdrage over te ma-

ken op rekeningnummer

BE35 9793 2610 7537 (BIC: ARSPBE22)

t.n.v. AMIE— o.v.v. project 527

Akwaaba Asuadei ...

Welkom bij AMIE J o k e J a s p e r s

K i m V a n g e n e c h t e n

Akwaaba Asuadei, wat ‘Welkom in Asuadei’ betekent, is een kleine organisa1e die zich

bezighoudt met de uitbouw van een lagere school in Asuadei, centraal Ghana.

Het begon allemaal in november 2010 met 6 maanden vrijwilligerswerk in de Willy-Taylor

Academy, een schooltje dat slechts 3 weken open was en een 30-tal leerlingen had. On-

middellijk viel op dat Emelia Boateng, de directrice en haar man Nana Kankam het hart op

de juiste plaats hadden en toen al besloot ik dit project verder te ondersteunen en mee uit

te bouwen.

De bedoeling was heel eenvoudig: zoveel mogelijk kinderen een kans geven op voortreffe-

lijk onderwijs. Onze kinderen betalen dagelijks een zeer kleine schoolbijdrage waarvoor ze

in ruil een maal1jd en busvervoer krijgen. De kinderen krijgen degelijk en betaalbaar on-

derwijs, maar ze moeten er dus ook iets voor doen en zonder bijdrage kan de school ge-

woon niet draaien.

Ondertussen zijn we drie jaar verder en is de school blijven groeien. Sinds november 2013

is ook Kim Van Genechten in het project betrokken nadat ze zelf mee naar Ghana was ge-

reisd. Met trots kunnen we zeggen dat we sinds december beschikken over een waterput

op het schooldomein. Dit is zeker een van de grootste en belangrijkste verwezenlijkingen

van Akwaaba Asuadei. Daarnaast zijn er ook een vrijwilligershuisje en zes nieuwe klassen

bijgekomen en beschikken we nu over twee schoolbussen.

Op dit moment werken we ook aan de bouw van twee slaapzalen en een sanitaire blok. In

de (verre) toekomst is het de bedoeling dat de school kan func1oneren zonder externe

hulp. Daarom investeren we ook in een plantage, beheerd door Nana, waar cacaobonen,

groenten en fruit worden geteeld. Daarnaast biedt de waterput ons ook de mogelijkheid

om waterzakjes met drinkbaar water te vullen en te verkopen. De bereidwilligheid om er

zelf ook voor te werken is zeker en vast aanwezig en gelukkig kan Emelia rekenen op een

geëngageerd lerarenkorps dat geduld kan opbrengen als de lonen later uitbetaald worden,

en zelfs na de schooluren komt helpen. Wij zijn enorm trots op onze medewerkers in Asua-

dei, op Emelia en haar familie. Kortom zijn we enorm trots op alles en iedereen die mee-

werkt aan ons project.

Meer informa1e kan u steeds vinden op onze website www.akwaaba-asuadei.eu of op on-

ze facebookpagina www.facebook.com/akwaaba.asuadei. Wij zijn ook steeds bereikbaar

per email op [email protected].

Het project "Willy Taylor Academy" werd onlangs voor-

gesteld aan de Raad van Bestuur van AMIE en aan-

vaard als project 527. Het project situeert zich in

Ghana, hee(—overeenkoms+g de AMIE-

doelstellingen— tot doel kinderen een goede scho-

ling te geven. In België wordt dit project behar+gd

door de ‘Akwaaba Asuadei’-organisa+e. Wij vroe-

gen bezielsters Joke Jaspers en Kim Vangenechten

naar meer informa+e ...

In januari van dit jaar kregen we dan bericht dat er water uit

de kraantjes liep! De reden dat we niet meteen in september

zijn begonnen is vrij simpel. Het regenseizoen in Ghana loopt

tot ongeveer eind oktober. Als we dan zouden boren zouden

we vrij snel aan water zi.en. Door te wachten tot december,

wanneer het water door het droogseizoen sterk gezakt was,

konden we zeker zijn dat de school het ganse jaar door over

water zou beschikken.

Op termijn is het de bedoeling dat hier een waterzuive-

ringsta1on aan gebouwd wordt. Dit gee8 de school de kans

om waterzakjes te vullen die aan alle normen voldoen om als

drinkwater verkocht te worden. Dit betekent weer extra in-

komsten en meer zelfstandigheid net als bij de Cacao farm.

De weergoden zijn de ontwikkelingslanden niet echt goed gezind. Vanuit Brazilië en de Filipijnen bereiken ons berichten van overstro-

mingen. Ook bij ons zijn de seizoenen blijkbaar het noorden kwijt: augustus was koud en nat, september dan weer lekker nazomers ...

Hierboven vindt U een foto uit Manila, waar het tyfonen-seizoen vroeger is begonnen dan andere jaren en voor heel wat overlast zorgt.

Voor mensen die in kro.en leven betekent het extra ellende bovenop. Vaak is heel hun hebben en houden verloren ...

Hoop om een kleine bijdrage te leveren

aan een betere wereld … Dat was de

leidraad toen Joke Jaspers in 2010 als

vrijwilligerster vertrok rich1ng Ghana.

De ervaring die ze daar opdeed liet haar

niet meer los … Het is intussen ’een uit

de hand gelopen hobby’. Daarom kwam

ze aankloppen bij AMIE met de vraag of

wij ook het project om kansarme Gha-

nese kinderen een betere toekomst te

geven wilden ondersteunen. Wij waren

blij dat jonge mensen zich nog zo dur-

ven engageren en gingen graag op dit

verzoek in … Het relaas van hoe dit pro-

ject ontstond vind u verder in dit krant-

je.

Paul Fettweis

°7/05/1930 - †21/06/2014

echtgenoot van Marianne Hess

Op vrijdag 27 juni 2014 werd in de kloosterkerk te Eupen afscheid genomen van Paul Fet-tweis, een wijs, gewaardeerd en toegewijd lid van AMIE.

Op de Algemene Vergadering in 1983 wordt Paul samen met Otto Van Herwijnen be-noemd tot rekeningcommissaris. In 2006 nam hij ontslag uit deze functie, maar op zoek naar een nieuw elan binnen AMIE en op aandringen van de voorzitter, werd hij op de Al-gemene Vergadering in datzelfde jaar verkozen tot lid van de Raad van Bestuur en onder-voorzitter. In 2008 werd hij tevens benoemd tot secretaris.

Paul was een man met een open en ruime geest! Dit verklaart waarom Paul koppig bleef hameren op verjonging en vernieuwing. Als ondervoorzitter voelde hij zich niet zo goed in zijn vel omdat hij vond dat iemand van 76 jaar niet langer aan het roer kon staan. Hij bleef herhalen dat een vereniging als AMIE moest investeren in de jeugd. Wat was hij blij dat het jaar na zijn verkiezing als ondervoorzitter jonge krachten in de Raad van Bestuur werden opgenomen en AMIE -trouw aan de oorspronkelijke idealen van haar stichters- een frisse uitstraling kreeg.

Aan zijn vrouw Marianne en zijn kinderen willen we onze grote dankbaarheid uitdrukken voor al hetgene wat Paul voor AMIE heeft betekend.

Bedankt!

Begin april 2014 bezochten wij voor de tweede maal Father Ray in Pattaya. Het ontvangst was zoals tijdens ons eerste bezoek een

jaar eerder zeer hartelijk. En deze keer was het in Thailand schoolvakantie (het schooljaar eindigt in maart) en konden we de zes

meisjes ontmoeten voor wie hun studies onder het programma gesponsord wordt. Vier van hen zaten reeds in het programma (twee

sinds de aanvang en de andere twee sinds het vorige schooljaar) en voor het volgende schooljaar zijn er twee nieuwe meisjes bij ge-

komen. Tijdens ons vorige bezoek hadden we enkel Gaw-ria kunnen zien, daar zij in Pattaya zelf school gaat. De anderen studeren

aan universiteiten elders in het land en zaten toen in hun eindexamens. Deze keer waren alle zes meisjes in Pattaya. Het was fan-

tastisch hen te leren kennen en met hen te kunnen praten. De meeste spreken vrij goed Engels, en wij probeerden enkele woordjes

Thai om onze kennis te testen na ons eerste jaar Thaise avondles in België. Foy, de jongste van de groep (17j) was wat timide, en

Father Peter had voor ons ook een ontmoeting met haar grootmoeder geregeld. Deze oude vrouw is arm en ziek, en woont letterlijk

“in een platen kot”. Zij was bezorgt dat ze de schoolkosten voor de verdere studies van Foy niet zal kunnen betalen en het doel van

ons kort bezoek was om haar daarin gerust te stellen en dat wij (via Father Ray) dit garanderen. Dit korte bezoek had iets aandoen-

lijks. Maar de arme oude vrouw was dan toch gerustgesteld.

De zes meisjes/studenten van wie de studies onder dit programma bij Father Ray gespon-

sord wordt zijn ondertussen aan het nieuwe schooljaar begonnen en doen het allen zeer

goed :

Chanaporn Pintapat (Ooh), 21 jaar, zit in haar 3e jaar in de Faculty of Humanities and So-cial Sciences, majoring in English & Chinese, aan de Pibulsongkram Rajabhat Univer-sity in Phitsanulok

Patchanee Thuengnok (Boong), 19 jaar, zit in haar 2e jaar in de Faculty of Management Science, majoring in Hotel and Tourism, aan de Rajanagarindra Rajabhat University in Chachoengsao

Bongkoth Chin (Su), 19 jaar, ook in haar 2e jaar in de Faculty of Humanities and Social Sciences, majoring in General Management, aan de Rajamangala University of Tech-nology in Chonburi

Gaw-Ria Siri, 17 jaar, nu in haar 3e jaar majoring in computer (vocational-training) aan het Pattaya Technical College in Chonburi

Charinrat Saewaga (Pop), 21 jaar, is dit schooljaar gestart voor een major in Management ook in de Faculty of Humanities and Social Sciences aan de Rajamangala University in Chonburi, en

Namtip Thepnarong (Foy), 17 jaar en de jongste, zit nu in haar 1e jaar voor haar Lower Vocational Certification in het Pattaya Technical College.

Peterschappen veranderen

een heel leven ….

S O P H I E D A E M S S C H O L A R S H I P

P R O G G R A M ( T h a i l a n d )

Wenst U meer informa1e over de boekhouding?

Neem contact op met Stefaan De Bondt (e-mail:

[email protected]—tel 056/71.72.81)

U wenst dit programma ook te steunen?

U kunt dat doen door een bijdrage over te maken op

rekeningnummer BE35 9793 2610 7537 (BIC: ARSPBE22)

t.n.v. AMIE— o.v.v. Tehuis gehandicapten

Fiscaal a.est voor stor1ngen vanaf 40 € op jaarbasis

Sinds 2012 is AMIE coördinator van de Belgische steun aan het opvancentrum ’Children Family Center Ecuador’ dat opgericht

en uitgebaat wordt door de nederlandse NGO Daniëlle Children’s fund. Bezielster Ine Martens verzamelde een getuigenis uit

dit opvangcentra .

Enkele getuigenissen

uit de opvangcentra I n e M a r t e n s

een donatie mee van de Lions Club voor het opknappen van de kasten in de slaapkamers.

Dankzij de gift van Rotary Honolulu Sunset heeft de eetruimte van het centrum inmiddels een vrolijkere uitstraling: de nieuwe kleurrijke tafels en stoelen zijn klaar en het ziet er erg gezellig uit!

Begin juni nam directrice Marcela Olmedo afscheid van het team: zij verliet na anderhalf jaar het project vanwege per-soonlijke redenen. Hierbij willen we Marcela hartelijk danken voor haar posi-tieve bijdrage aan het centrum en aan de start van het Pleegzorg Programma. Hal-verwege juni verwelkomden we de nieu-we directrice Irene Bonilla, een psy-chologe die vele jaren bij het Ministerie voor Zorg & Welzijn heeft gewerkt. Irene onderscheidt zich door haar rijke erva-ring, positieve energie, enthousiasme, professionaliteit en toewijding. Het is erg prettig om haar in het team te hebben en we wensen haar veel succes!

Tijdens de maanden juni en juli zijn er veel veranderingen geweest in het pro-gramma voor tijdelijke opvang. Vijf van de tien kinderen hebben het centrum ver-laten: vier gingen er terug naar hun biolo-gische familie en eentje werd bij een pleeggezin geplaatst. Met name een van de familieherenigingen bracht erg veel blijdschap met zich mee: het gaat om een meisje dat lang in het centrum heeft ge-woond, omdat er geen spoor te vinden was van haar ouders. Gelukkig werd uiteindelijk toch de biologische familie ge-vonden: we zijn enorm dankbaar dat het meisje nu bij haar oma woont en dat het zo goed met haar gaat!

Momenteel wonen er zeven kinderen in het centrum, aangezien er onlangs twee kleine broertjes zijn bijgekomen. Sinds 7 juli hebben de kinderen zomervakantie en ze genieten volop van de verschillende activiteiten en uitjes. Tijdens de tweede week was het al meteen feest: de kinderen gingen twee dagen op vakantie!

Ze werden begeleid door een deel van het personeel, Helma van DCF en vrijwilligster Anne. Maandagochtend werden ze opgehaald door een bus met als eindbestemming de thermale baden van Papallacta. Ondanks dat het buiten best koud was, was het water heerlijk warm… De kinderen hadden enorm veel plezier: er is oneindig veel gesprongen, gespetterd en gezwommen!

In de eerste zomermaanden zijn er ook nog verschillende DCF-vrienden op bezoek geweest in het centrum. Franziska en Peter hebben geholpen met het verven van een van de huiswerkruimtes. Anne en Pete brachten

AMIE wil dit tehuis graag helpen. Helpt u mee?

U kunt dat doen door een bijdrage over te maken op

rekeningnummer BE35 9793 2610 7537 (BIC: ARSPBE22)

t.n.v. AMIE— o.v.v. Tehuis gehandicapten

Fiscaal a.est voor stor1ngen vanaf 40 € op jaarbasis

Een aantal jaren geleden (6) verzeilde ik in de slop-penwijken van Cebu Mandaue area. Ik leerde er de familie Canono ken-nen en was onmiddellijk gecharmeerd door hun talentvol dochtertje Ca-therine, toen 9 jaar. Ze sprak vloeiend Engels en leek heel pienter! Onze school – Lagere School De Linde uit Kalmthout – was toen op zoek naar een project in een ontwik-kelingsland, nadat we ja-ren een jongetje en zijn familie in India hadden gesponsord. We besloten Catherine en haar familie financieel te helpen bij haar studies. Kort nadien verhuisden ze naar het platteland, San Fernando. Zo kwam zij in de Magsico Elementary School terecht met directrice Ma Cho-na. Bij een volgend bezoek maakte ik ken-nis met de directrice, een zeer gedre-ven vrouw met vele dromen voor haar school.

Ondertussen zijn we vele jaren verder. Catherine is 15 en momenteel heb ik al drie jaar het sponsorproject voor haar

R u d i b e z o e k t z i j n p e t e k i n d

M A G S I C O E L E M E N T A R Y S C H O O L

C E B U / S A N F E R N A N D O

Anaclet Mukendi, Congolees, is pater Scheu1st en werkt in Hai1. Hij is verantwoordelijk voor de peterschappen in

Bois-de Laurence, een dorp in de heuvels ten NO van de hoofdstad Port-Au-Prince. Ik ontmoe.e hem in augustus,

in het missiehuis van Scheut te Brussel.

Hij is een zeer geëngageerd man, heel bekommerd om het lot van zijn parochianen. Hij schreef een uitgebreid ar1-

kel over zijn werkin Ons Krantje van maart 2013.

Hij hee8 26 AMIE-peterschappen die hij heel nauwgezet opvolgt. Het is heel aangenaam om met hem samen te

werken.

Ik laat hem zelf aan het woord:

“De kinderen krijgen hoofdzakelijk les in het Creools; sommigen kennen de franse taal behoorlijk goed, maar dat is

niet zo voor alle kinderen. Vaak zijn de ouders ongele.erd om zelf een brief naar de peter/meter te schrijven, en

dan wordt er iemand anders aangesproken om te schrijven.

Het grootste probleem voor de ouders zijn de schoolonkosten. Ouders willen hun kinderen naar school sturen,

maar hebben er vaak niet het geld voor omdat hun maandelijks inkomen te laag is; de meesten bewerken een lapje

grond en als de oogst meezit blij8 er misschien nog iets over om op de markt te verkopen en zo een beetje extra te

verdienen. Maar de oogst is aXankelijk van de weersomstandigheden en die zijn niet te voorspellen. Daar Bois-de

Laurence in de heuvels ligt spoelt, bij felle regens, met het water ook de grond mee en daardoor is de oogst hele-

maal verloren.”

De ouders komen dan ook vaak bij de pater aankloppen voor het schoolgeld. Hij doet zijn best om met de karige

middelen die hij zelf hee8, zoveel mogelijk kinderen te helpen.

In het droogseizoen is er vaak een tekort aan water in de scholen. De kinderen moeten dan de heuvels intrekken

op zoek naar water. Het gebeurt dat kinderen niet naar school komen omdat er thuis geen water is en zij zich niet

hebben kunnen wassen! En ongewassen, zo vertelt de pater, komen ze niet graag naar school.

Veel kinderen uit omliggende dorpen moeten vaak twee tot drie uur stappen om de school te bereiken. Als er thuis

eten is dan hebben ze kunnen ontbijten, anders komen ze met een lege maag naar school.

De scholen zijn zelYedruipend. Zelfs als de school een staatsschool is, dan nog worden de leerkrachten er zeer

onregelma1g betaald. Voor drie à vier maanden les geven, worden ze vaak maar één maand betaald.

Pater Anaclet kan rekenen op wat steun van zijn kerk voor zijn school.

Als de toelagen voor de petekinderen op de rekening in Hai1 komen laat hij het aan de ouders weten en deze ko-

men bij hem om het geld in ontvangst te nemen. Hij zorgt er wel voor dat eerst de schoolonkosten betaald zijn. De

ouders of andere verantwoordelijken voor het petekind ze.en dan hun handtekening als ontvangst. Nadien stuurt

de pater dan het ontvangstbewijs per e-mail op naar AMIE.

Vaak zeggen peters/meters mij dat de kinderen toch zo weinig vertellen in hun brieven. Maar waarover kunnen ze

schrijven? Op vakan1e gaan ze niet, pretparken zijn er niet en zouden ook onbetaalbaar zijn, sport-, computer- of

taalkanpen …. Ze bestaan er niet.

Op het einde van het schooljaar blijven de kinderen thuis en helpen ze waar ze kunnen: in het huishouden (vaak

grote gezinnen), wat tuinieren, ….

Maar in hun brieven zijn de kinderen wel heel dankbaar voor de financiële steun waardoor ze naar school kunnen

gaan.

Daarom peters en meters, doe ik graag een oproep aan jullie: vertel over AMIE, over jullie peterschap aan familie,

vrienden, …. In de hoop dat anderen het belang van een peterschap inzien en zich voor de duur van de schoolloop-

baan willen engageren.

Beste, dank, in naam van pater Anaclet, voor jullie steun,

Marleen

ontmoet

Anaclet

Uw steun voor deze school of het voedselprogramma is van harte welkom op rekeningnummer BE80

0000 8577 5177 (bic: BPOT BEB1) met vermelding: Cebu

Wenst U een petekind te steunen in deze school (10€ per maand) neem dan gerust contact op met de

verantwoordelijke van Comité 06 (Mark Bolsens) - adres: zie achteraan ons krantje.

We rekenen op U!

HelpmeeonswerkindeFilipijnenverderzetten

Wenst U ook een peterschap in Bois-de Laurence (Hai1) te steunen?

Neem contact op met Marleen Lanckman

(e-mail: [email protected]—tel 016/35.50.77)

Hai1

overgenomen. Het contact met haar lagere school is altijd gebleven en zo wist ik dat de school getroffen was door de aardbeving in 2013. Zo groeide het idee om deze school met haar enthousiaste leerkrachten en directie financieel te helpen bij de wederopbouw van hun afsluiting en vernieuwing van schoolmeubilair. We wreven onze beentjes in en orga-niseerden een sponsortocht – wande-ling. Onze dappere leerlingen verza-

melden zo maar liefst 2800 eu-ro, zodat we nu twee jaar na mekaar telkens met hun school-feest en met Kerstmis een mooi bedrag kunnen overmaken. Het is voor ons zeer boeiend om te verdere ontwikkelingen en vooruitgang in de school op te volgen, vermits ik ook elk jaar persoonlijk een bezoek breng aan de school. Zoekt u ook een jongen of meis-je te helpen in de Filipijnen, ik kan het u warm aanbevelen!

Rudi Roels – LS DE LINDE Kalmthout

R u d i b e z o e k t z i j n p e t e k i n d

M A G S I C O E L E M E N T A R Y S C H O O L

C E B U / S A N F E R N A N D O

Na de Haiyan-orkaan bijna een jaar geleden wou dans-

vereniging Movements uit Merksem (Antwerpen) iets doen

om de slachtoffers te helpen … Ze besloten hun jaarlijkse

dansvoorstelling als benefiet te organiseren voor de slacht-

offers.

Na beraadslaging werd uiteindelijk gekozen om de kinderen

van de Magisco basisschool in San Fernando (Cebu) te steu-

nen … Hun ouders waren immers getroffen door de orkaan,

en daarvoor ook reeds door de aardbeving …

De situa1e was zo erg dat kinderen vaak met een lege maag

naar de school werden gestuurd. Daarom werd besloten

een voedselprogramma op te ze.en. Op woensdag ko-

men de jongeren nog liever naar ‘t school dan anders …

want dan is er een ontbijt, geserveerd door vrijwilligers en

met ingredienten gesponsord door de benefiet …

Door de steun van Movements kunnen we 2 jaar lang dit

programma in stand houden …

Waarvoor duizendmaal dank!

Uw steun voor deze school of het voedselprogramma is van harte welkom op rekeningnummer BE80

0000 8577 5177 (bic: BPOT BEB1) met vermelding: Cebu

Wenst U een petekind te steunen in deze school (10€ per maand) neem dan gerust contact op met de

adres: zie achteraan ons krantje.

HelpmeeonswerkindeFilipijnenverderzetten

Dank !

Filipijnen D a n k z i j D a n s v e r e n i g i n g

M o v e m e n t s u i t M e r k s e m

G e e n h o n g e r m e e r o p d e

s c h o o l b a n k e n

Filipijnen

Op onze laatste jaarlijkse Algemene Vergadering van 27 april 2014 konden we, dankzij de presenta1e van Michèle en Nicolas Krzémien-Fohal, met eigen ogen zie hoe erg de

kinderen er ginds aan toe zijn na de aardbeving en de cycloon Sandy. Alleen jammer dat er zo weinig weldoeners, weldoensters, peters en meters er bij deze gelegenheid ge-

tuige van mochten zijn … Al wie ooit, al dan niet als toerist, in Haï1 was hee8 een blijvend boontje voor dat land.

Michèle, een verpleegster en Nicolas, een geneesheer, zijn beiden al sinds het prille begin van A.M.I.E. – net als heel hun familie – weldoeners van onze vereniging. Ze bezoch-

ten Haï1 op eigen kosten. Als peter en meter ligt het lot van de door ons gesponsorde kleine Haï1aantjes hen wel bijzonder nauw aan het hart. A.M.I.E. is er al ac1ef van vóór

de officiële s1ch1ngsdatum: volgens onze voorzi.er Xavier Votron zei op de Algemene Vergadering was dat al sinds het schooljaar 1977/1978 in de Europese school in Mol en

in Moeskroen, ook al kregen we onze officiële erkenning pas in 1980. S1chters, peters, meters en geregelde of occasionele weldoeners en weldoensters tekenen al bij al dus

reeds 37 jaar present sinds het ontstaan van A.M.I.E. We vormden één blok en stonden mekaar steeds bij waar kon want we wisten hoezeer de kinderen onze steun nodig

hadden. Onze plaatselijke verantwoordelijken zijn namelijk ook vrijwilligers maar hun inzet voor A.M.I.E. nemen ze er graag bovenop.

Op de doelstellingen van Canaan in Port-au-Prince wens ik hier niet verder in te gaan: er is immers een uitvoerig ar1kel van de hand van Nicolas verschenen in Ons Krantje nr.

132 en de presenta1e op de Algemene Vergadering sprak ook boekdelen.

De voorbije dagen is er iets schokkends gebeurd …

10 mei was door de voormalige Franse president Jean Chirac 1jdens zijn presidentschap uitgeroepen tot «Herdenkingsdag voor het afschaffen van de slavernij en de mensen-

handel». Maar net op die dag vernamen we dat 200 schoolmeisjes ontvoerd waren. Ze moesten hun ontvoerders ter wille zijn, dienstmeid worden of tegen hun wil trouwen

hoewel ze nog niet echt geslachtsrijp waren. Dit verschrikkelijk nieuws ging in een mum van 1jd de wereld rond en lokte niets dan woedende en verontwaardigde reac1es uit.

Als ik dit drama1sch feit aanhaal, dan is dat ook om jullie aandacht te ves1gen op het feit hoe belangrijk het is dat de kinderen op Haï1 school kunnen lopen want in de jaren

1850 wist dit land ook wat slavenhandel betekende …

«Voor ‘t ogenblik zouden er verspreid over de hele wereld "30 miljoen slaven" zijn»

Herdenken is goed, maar handelen is stukken beter!

Daar kunnen we toch niets aan doen … Dat is onze zaak niet … Wat verwacht men van ons … Onze schuld is ‘t niet, hé …

Da’s waar, maar tegenwoordig gaat alles bliksemsnel via Internet en kunnen we dus niet beweren dat we het niet wisten.

Vorming en scholing zijn – en dat weten we maar al te goed – de hoofdtroef voor kinderen om aan een leven in ellendige omstandigheden te kunnen ontsnappen. We mogen

dus ook niet onverschillig staan tegenover die kleine Haï1aantjes die écht op ons allen rekenen. Willen jullie dus samen met Michèle en Nicolas, die op de steun van «A.M.I.E.-

CANAAN» sympathisanten betrouwen, ons prachtproject 232 Canaan (geboortedatum van Jean Flipot 2/2/32) verder ze.en? Ze keren immers in november naar ginds terug

en zullen vast en zeker voor goed nieuws kunnen zorgen, als jullie nog steeds achter dit project staan. Alles hangt dus van ons af. Van jullie en mij.

Samen moeten we erin lukken te goed te maken wat de aardbeving van 2010, de cycloon Sandy en de tropische storm Isaac kapot gemaakt hebben: wegen, huisjes, kro.en,

scholen … zonder de 250.000 dodelijke slachtoffers en de ontelbare gewonden en daklozen te vergeten. Dat zonovergoten landje, ook wel eens de «parel van de An1llen» ge-

noemd, is in Port-au-Prince tot een immens kamp verworden waar de wereldwijd be-

loofde hulp ó toch zo moeilijk bij de noodlijdenden geraakt.

Dat alles kunnen we enigszins begrijpen want niets is eenvoudig in dat verwoeste land-

je. Graag onze volle aandacht dus voor het schooltje zodat het een beetje kan gaan

groeien en zo meerdere kinderen verwelkomen want voor hen is vorming dé basisver-

eiste.

Xavier Votron schreef in het hoofdar1kel van Ons Krantje nr. 131:

«Volgens Nelson Mandala, is vorming het mach+gste wapen om de wereld te veran-

deren.»

Nicolas, Michèle en ik rekenen op jullie hulp want zoals het spreekwoord zegt: «veel

kleintjes maken een groot»!

Op die manier moet het ons lukken om kinderen gelukkig en trots op hun studies te

maken. Hun toekomst ligt dus in onze handen.

Van harte dank om aan die ‘vergeten’ kinderen te blijven denken.

Hopelijk brengt dit bericht jullie dan ook een straaltje zon … uit Haï1.

Groetjes en nogmaals bedankt.

AMIE wil dit project graag helpen en rekent op u! U kunt dat doen door een bijdrage over te maken op

rekeningnummer BE74 0004 2523 9007 (BIC: BPOTBEB1) t.n.v. AMIE— comité 10

Fiscaal a.est voor stor1ngen die op jaarbasis minstens 40 euro betalen

CANAAN - project in Haïti

T h é r è s e - M a r i e d e F a y s F l i p o t

COMITÉ 03—INDIVIDUELE PETERSCHAPPEN LATIJNS-AMERIKA

Hai1 en Peru

Dit Comité richt zich tot franstalige sympathisanten en peters/meters. (Comité 05

staat in voor de nederlandstalige weldoeners)

Historiek:

Meer dan twin1g jaar gelden

ben ik gestart met mijn en-

gagement binnen AMIE.

Het armoedig leven van de kinderen in de Derde Wereld trof me heel erg en mijn enige wens

bestond erin met hen in contact te komen; ik had een gezin en een beroep.

Een toespraak door de toenmalige voorzitster van AMIE, Mevr. Thérèse-Marie Flipot-de Fays,

was de aanzet tot mijn engagement.

Ik werd getroffen door de nauwkeurigheid, de ernst en de lage algemene onkosten van deze

vzw en dit gaf me de gelegenheid om mijn droom “de hand te reiken aan de verlaten

kinderen die geen stem hebben” te realiseren. Dat gebeurde onder de vorm van

peterschappen waardoor er een band tussen het kind en de peetouder ontstaat.

Doel :

Een kind te helpen door hem de mogelijkheid te geven om lager en middelbaar onderwijs te

volgen waardoor hij een betere toekomst kan opbouwen.

Onze verantwoordelijken ter plaatse:

Onze verantwoordelijken ter plaatse zijn doorgaans leerkrachten die een zekere stabiliteit in

het beheer van de peterschappen verzekeren.

Zuster Rose-Marie Césard, f.d.m. ( Fille de Marie), Pé1on-Ville, Haï1

Zuster Maryse Georges, s.f.a. (St. François d’Assise), Port-au-Prince, Haï1

Zuster Pauline Midy, s.f.a., Les Cayes, Haï1

Zuster Pauline Lamontagne, s.c.s.l. (srs. de la charité de st. Louis), Aquin, Haï1

Zuster Pétronille, m.i.c. (missionaire de l’Immaculée Concep1on), Lima, Peru

Zuster Ederlina Torres de Aguila, m.i.c., Pucallpa, Peru

Sommige van onze verantwoordelijken ter plaatse hebben een oproep tot ons gericht om hen

te steunen in hun engagement naar een groot aantal kinderen dat ze overdag onder hun

hoede nemen. Zij laten hen samen met hun leerlingen de lessen volgen zodat zij toch een ze-

kere vorm van onderwijs genieten en geven hen dagelijks te eten. ‘s Avonds keren ze

noodgedwongen terug naar de straat in de hoop dat men voor hen een onderdak vindt.

Aan U allen een grote dank want zonder uw steun kan er niets gebeuren.

Janine.

Een betere toekomst voor straatkinderen ...

Comité in de kijker

peetouders gezocht Ook interesse om zo’n kind een kans te geven ?

Neem dan contact op met de verantwoordelijke van

dit comité:

Janine Clapuyt-Van Rossum

Avenue de l’Espine.e, 19

1348 Louvain-la Neuve

Tel. 010.45.01.29

[email protected]

BE43.0001.0342.1501

Code BIC. BPOTBEB1

Deze informa1e is gehaald van onze website: www.amie

AMIE is georganiseerd rond een

aantal comités, die zich toeleggen

op een deelgebied van de ac1vi-

teiten : kleine projecten, peter-

schappen, langlopende projecten,

administra1eve ondersteuning.

Sommige comités zijn tweetalig,

andere hebben hoofdzakelijk

Nederlands- of Franstalige leden.

Voortaan stellen we ook in elk

krantje één van deze comités

voor.

De comités zijn al geruime 1jd de

ruggengraat van A.M.I.E. ; de co-

mité-verantwoordelijken zijn vrij-

willigers die de projecten en pe-

terschappen bekendmaken, er-

voor zorgen dat de gi8en opge-

volgd en correct doorgestort wor-

den, in contact blijven met de

lokale verantwoordelijken, de

briefwisseling mogelijk maken, …

Ze staan in voor het goed beheer

van de gi8en; het toezicht op dat

beheer wordt waargenomen in

door de centrale boekhouding

(comité 04). Dat toezicht wordt

jaarlijks doorgelicht met een con-

trole van afschri8en en andere

bewijzen ; zo volgen we de cor-

recte opera1onele werking en de

besteding van de integrale gi8en

ter plaatse.

De Raad van Bestuur – met daar-

in trouwens 4 comitéverant-

woordelijken – overkoepelt de

structuur van comités, gee8 richt-

lijnen, neemt beslissingen die

over de comités heen van toepas-

sing zijn, en draagt de eindverant-

woordelijkheid van de ac1viteit

en van het beheer van middelen,

tegenover de leden van de Alge-

mene Vergadering. Minstens

twee keer per jaar is er een ver-

gadering van de Raad van Bestuur

met alle comitéverantwoordelij-

ken.

Concert voor Entasekera

Mark Cervantes werd geboren op 15

maart 2007 in de kro.enwijk Navotas, aan

de zuidbaai van Manila. Graag willen we

deze jongen helpen om naar school te

gaan via onze peterschappen.

Onze partner ter plaatse (INA-Founda1on)

zal zorgen voor ons begeleidend studie-

programma, waar schoolgaan, opvoeding

en familiale ondersteuning centraal staan.

U ontvangt 2-maandelijks een tekening of

briede van je petekind! Waarom zou jij

het niet aandurven?

(peterschap aan 10€ per maand)

Contacteer Comité 06

Mark Bolsens

(adres: zie achteraan Ons Krantje)

Ook dit jaar willen we onze kerstac1e ten

voordele van de armsten uit Montes Claros

in de kijker stellen.

In het vorig krantje kon u kennis maken

met deze partner en wij doen vandaag een

extra oproep om een voedselpakket te

schenken aan mensen die het hard nodig

hebben. Een pakket kost 15€. Een stor-

1ng kan gebeuren op de amie-rekening

van comité 06: BE80 0000 8577 5177 met

vermelding ‘Montes Claros’.

Uit naam van de zusters ter plaatse:

Dankjewel !

Brazilië

Filipijnen

Concert francoise

Benefiet Brousseschool

PROJECTEN VAN POL FEYEN Maison Papy Maison Papy Maison Papy Maison Papy is opgericht op 5 januari 1996 om jongeren op te vangen, te onderwijzen,

naar school te laten gaan en na hun opleiding

terug te integreren in de maatschappij. Maison

Papy bevindt zich op het terrein van Cité des

Jeunes Don Bosco/Lukunga.

De naam “Papy” komt van de eerste jongen die

hier opgevangen werd. Na een korte ziekte, viel hij

hij in coma in het ziekenhuis “Maman Ye-

mo” (tegenwoordig het “Hôpital général de Kins-

hasa”). Op het feest van Don Bosco, twee dagen na

na zijn opname in het ziekenhuis, stierf hij. Om

hem te herinneren, besliste Cité des Jeunes om

zijn naam te geven aan het opvanghuis.

Maison Papy heeft als doel om arme jongeren en jongeren die zijn uitgestoten door de maatschappij op te van-

gen, te onderwijzen en te helpen, en om middelen te zoeken om hen te reïntegreren in hun eigen familie of in

een adoptiefamilie. Ook wil Maison Papy jongeren een nieuwe zin van verantwoordelijkheid aanleren.

Maison Papy was voorzien voor 40 jongeren, maar doordat het fenomeen van straatkinderen sterk stijgt, worden

er vaak meer jongeren opgevangen. Momenteel zijn er 45 internen, jongeren die ook in Maison Papy verblijven.

Daarnaast zijn er 3 externen, jongeren die nog in een familie verblijven, maar die Maison Papy nog opvolgt en

steunt in verband met hun schoolse activiteiten.

Maison Papy zorgt het hele jaar door voor de jongeren en probeert hen een zo familiaal mogelijk leven te geven.

Elke jongere hier heeft de kans om te studeren in de richting die het best aansluit bij zijn capaciteiten. Naast

school zijn er ook naschoolse activiteiten, zoals sport. Er wordt ook morele, religieuze en affectieve vorming

gegeven.

Het project “La Cité des Jeunes” in Lubumbashi

beslaat een terrein van zestig hectare. Het ligt in een

halfstedelijk gebied tussen enkele stadswijken: “ Ken-

ya” (rechts op de foto), “Kamalondo” (links onderaan)

en “Kalebuka” en “Don Bosco” (links bovenaan).

De jongeren die in Cité des Jeunes terecht kunnen

vonden geen plaats in het gewone secundair onderwijs.

Hun leeftijd ligt tussen 15 en 25 jaar. Bij de opname is

iedereen welkom en wordt er geen enkel onderscheid

gemaakt op basis van etnische afkomst of godsdienst.

Het Frans is de instructietaal maar onder mekaar kun-

nen de leerlingen hun eigen taal spreken. We zouden

de opleiding best kunnen omschrijven als tweede-

kansonderwijs op beroepsniveau waarbij het tekort aan theoretische kennis wordt gecompenseerd

door veel praktische oefeningen. Na de start in een oriëntatiejaar zijn er in Cité des Jeunes

opleidingen als houtbewerking en meubelenmakerij, mechaniek, metsen, lassen, automechanica,

veeteelt en tuinbouw. Er zijn dit jaar in totaal 780 leerlingen.

Na de studietijd presteren de leerlingen dagelijks enkele werkuren waarmee ze hun opleiding te-

rugbetalen. De leerlingen betalen niets voor hun opleiding noch voor de maaltijden, maar com-

penseren de onkosten door hun werk in het atelier. Er is ook een internaat voor 68 jongeren, bij

voorkeur voor de sociaal meest kwetsbaren. Het aantal internen werd de voorbije jaren om fi-

nanciële reden verlaagd tot 68.

Partner in de kijker

Onze contactpersoon Pol Feyen

Contactgegevens:

AMIE-coördinator: Xavier Votron

Steun voor deze projecten is welkom op rekening BE22 0001

5458 3947 (bic: BPOTBEB1)

met mededeling: Projecten Pol Feyen

Vakantie in Kinshasa

Don Bosco zei aan zijn jonge salesi-

anen: "vakantie is veranderen

van bezigheid".

Ook vandaag is dat nog zo in Maison

Papy en onze scholen.

De 1000 leerlingen die in Cité des

jeunes en de 2600 die in Masina da-

gelijks over de vloer kwamen lossen

zich op in de grote massa van de

miljoenenstad Kinshasa.

Toch is het alle dagen een drukte

van belang.

De sportvelden en minispeeltuin zijn

zeer druk bezet.

Kinderen en jongeren kunnen zich

uitleven en hun 'forsballen' ver-

sterken. Jongeren trainen alsof

hun leven ervan afhangt. Allen dro-

men ervan de nieuwe Messi of Ronaldo

te worden.

Sommige trainers zijn zeer streng.

Hun training is een echte dril.

Ook kwam er een delegatie van de NBA

enkele basketters testen

Op de parochie is het ritme ook an-

ders. 143 catechumenen tussen 12

en 25 jaar werden gedoopt en deden

hun eerste communie.

De verschillende jeugdgroepen trek-

ken op kamp. Elke week komen groepen

van andere parochies bij ons op bi-

vak. Zoals vroeger blijft het kamp-

vuur het toppunt van een kamp.

Ook Maison Papy met zijn 43 kansar-

men heeft het drukker onder het ver-

lof dan onder het schooljaar.

Gedurende 2 of 3 weken proberen we

de jongens terug naar hun families

te brengen. Het uiteindelijke doel

van hun opvang is immers dat ze te-

rug aanvaard worden door de familie

die hen gisteren beschuldigde van

tovenarij.

Enkelen van de oudsten die al het

eerste of tweede beroeps af hebben,

mogen werken in de werkplaats van de

afdeling die ze gekozen hebben en

kunnen zo wat zakgeld verdienen.

Allen doen in het begin van het ver-

lof de grote kuis van het 8 hectaren

grote terrein van CDJ. Het gras

wordt gekapt met een coupe-coupe. De

hagen worden geschoren en bomen ge-

snoeid.

Straks moeten zij allemaal terug een

uniform, boekentas en schoolgerief

hebben. Zonder AMIE hadden wij het

al lang moeten opgeven. Mensen zul-

len zeggen: hij heeft pas geld gehad

voor school en sportgerief.

Lieve mensen begrijp dat we elk jaar

opnieuw beginnen en dat jaren voor-

bij vliegen.

Papillons en verschillende oud-

papillons kunnen alleen een beroep

doen op Maison Papy. Als alles goed

gaat mogen ze terug naar de familie.

Zodra er een probleem is zoals ziek-

te, werkloosheid, bruidschat bv,

worden vele opnieuw beschuldigd van

tovenarij en komen ze opnieuw aan-

kloppen bij Maison Papy en hun Koko.

Gelukkig is het onder het groot verlof kalmer voor de accaiabomen. Het is

immers droog seizoen. Sinds mei hebben we brandvrije zones laten kappen.

Ook binnen de rij werd gewied en zelfs geplant.

Op 10 juli zijn we begonnen met de nieuwe kwekerij. 4000 zakjes werden ge-

vuld met compost: 2000 in Masina en 2000 in Mangala.

Elk zakje kreeg 2 zaadjes en elke dag water met de gieter.

Zo zijn ze plantklaar eind oktober als het volle regenseizoen begint.

We proberen betere resultaten te hebben door op twee plaatsen te kweken en

een zekere rivaliteit te scheppen.

Wij rekenen op onze trouwe helpers om dit jaar het dubbel te kunnen plan-

ten.

Comité 21Comité 21Comité 21Comité 21

Groepspeterschappen

Contactpersoon: Griet Cuypers – Van den Bergh

Bergstraat 10 – B-3010 Kessel-Lo [email protected] – Tel. 016/25 31 13

Rekening: BE50 0003 2544 6518 - BIC : BPOTBEB1


Project Happy Home Kenia

Contactpersoon: Chris+an Vandeplas

Rue Fond Thirion 61 – B-1410 Waterloo [email protected] – Tel. 0497/52 75 42

Rekening: BE57 9793 2610 7335 - BIC : ARSPBE22


Projecten Entesekera & Emurua-Olerai

Projecten Ghana

Contactpersoon: Rob Tas

Diestseweg 95 – B-2440 Geel

rober)[email protected] – Tel. 014/72 00 28

Rekening: BE35 9793 2610 7537 - BIC : ARSPBE22


Projecten Madagaskar

Contactpersoon: Françoise Cauwe

rue de Beau – site 7 – B-5340 Gesves

[email protected] – tel 083/67 82 33

Rekening: BE22 0001 5458 3947 - BIC: BPOTBEB1


Kindpeterschappen Filipijnen (franstalig)

Project Free Clinic Filipijnen

Contactpersoon: Elisabeth Carton de Tournai

Av. E. Godauw 28 - B-1150 Bruxelles [email protected] - Tel. 02/770 06 89



Beroepspeterschappen Filipijnen en Peru

(franstalig)

Contactpersoon: Elisabeth Carton de Tournai

Av. E. Godauw 28 - B-1150 Bruxelles [email protected] - Tel. 02/770 06 89



Kindpeterschappen La+jns-Amerika

(franstalig)

Contactpersoon: Janine Clapuyt-Van Rossum Av. de l’Espine)e 19 – B-1348 Louvain-La Neuve [email protected] – Tel. 010/45 01 29



Centraal beheer en boekhouding

Adreswijzigingen

Contactpersoon: Stefaan De Bondt

Stampkotstraat 10 – B-8551 Heestert [email protected] - Tel. 056/71 72 81



Kindpeterschappen La+jns-Amerika

(nederlandstalig)

Contactpersoon: Marleen Lanckman

Domeinstraat 69A –B-3010 Kessel-Lo [email protected] 016/355077



Beroepspeterschappen Filipijnen (nederlandstalig)

Projecten Brazilie en Navotas-Filipijnen

Contactpersoon: Mark Bolsens

August Vermeylenlaan 14 – B-2050 Antwerpen [email protected] – Tel. 0486/52 61 88



Beroepspeterschappen Peru (nederlandstalig)

Projecten La+jns-Amerika (excl. Brazilië)

Contactpersoon: Frans Parren

Veldstraat 29 – B-3640 Kessenich [email protected] – Tel 0495/23 83 62



Kindpeterschappen Azië

(nederlandstalig)

Contactpersoon: Jos Cuypers

Bergstraat 10 – B-3010 Kessel-Lo [email protected] – Tel. 016/25 31 13



Sophie Daems Scholarship Program

Contactpersoon: Jan en Mieke Daems

Wissenstraat 15 – B-3200 Aarschot [email protected]–Tel. 0478/720099


VoorzitterVoorzitterVoorzitterVoorzitter

ook projecten Pol Feyen

Xavier Votron

Bois de Sapins 11

7181 Arquennes

[email protected]

tel. 067/87 89 91

Naaststaand overschrij-

vingsformulier is

geschikt voor eender

welke gi�.

Als U een voorkeur hebt

wat de bestemming be-

tre� vermeldt U dat best

als mededeling.

Dankjewel!

Sociale zetel: Diestseweg 95Sociale zetel: Diestseweg 95Sociale zetel: Diestseweg 95Sociale zetel: Diestseweg 95————BBBB----2440 Geel2440 Geel2440 Geel2440 Geel


Project Canaan (Hai+)

Contactpersoon: Thérèse –Marie de Fays-Flipot

Ericastraat 9 - B-2440 Geel

[email protected]

Tel. 014/59 02 80

Rekening: BE74 0004 2523 9007 BIC : BPOTBEB1

Ons krantje - amie-be.org 2014 NL.pdf · Met ank aan: Katrijn De Vleeshouwer, Dirk Van...

Documents

Transcript of Ons krantje - amie-be.org 2014 NL.pdf · Met ank aan: Katrijn De Vleeshouwer, Dirk Van...