Oktober 2006 def - debrugvzw.bedebrugvzw.be/assets/uploads/151-okt2006.pdf ·...

1

Hallo

Beklijvend was ze … de homilie van Pater Damen tijdens de eu-

charistieviering, waarmee de viering van 30 jaar Brug en 10 jaar concerten

feestelijk werd ingezet.

Vooral het verhaal van de gehandicapte kindjes die vastgebonden werden aan

een tractor terwijl hun ouders in hun levensonderhoud gingen voorzien en

die mede dankzij de hulp van De Brug nu naar een gehandicaptenschool kun-

nen gaan, maakte toch heel wat emoties los.

Het is pas als je de verhalen uit eerste hand hoort, van de projectverantwoor-

delijken ter plaatse, dat je maar pas ten volle beseft dat een organisatie zoals

De Brug in zovele mensenlevens het verschil maakt tussen leven en overle-

ven.

We kunnen dan ook alleen maar dankbaar zijn. Dankbaar omdat wij het zo

goed hebben dat we andere sukkelaars kunnen helpen. Dankbaar voor de

projectverantwoordelijken van De Brug, die een leven in het westen verruilen

voor een oncomfortabel bestaan temidden van armen en die er dagdagelijks

hun schouders onder zetten om die mensen een toekomst te bieden. Dank-

baar voor alle vrijwilligers, waar De Brug bij alle activiteiten telkens weer

beroep op kan doen. En niet in de laatste plaats een dikken bedankt aan al

diegenen die telkens deelnemen aan al die acties, waardoor ze De Brug de

fi nanciële draagkracht geven om alle 35 projecten elk jaar weer een mooi bij-

drage te kunnen geven.

Wat bezielt al die mensen om dat allemaal te doen? Gewoon, de liefde voor de

medemens. En dat is hoopgevend. Want naast al de miserie die mensen elkaar

aandoen – het journaal en de kranten staan er vol van – zijn er nog altijd men-

sen die het goed met elkaar menen en die van andere mensen houden.

Laat er ons fi guurlijk voor ‘knokken’, opdat we samen nog vele verjaardagen

van De Brug mogen vieren!

Ann Costermans

2

Heb je vragen over de werking van De Brug?

Wil je meer weten over haar activiteiten?

Ben je geïnteresseerd in een bepaald project?

Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving?

Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen:

03/666.84.33 Inge Beyers

03/667.52.80 Ann Costermans (nieuw telefoonnummer!!!)

03/666.72.39 Koen Francken

03/666.20.69 Micky Poelemans

03/666.43.85 Kris Van Th illo

03/666.99.72 Koen Cassimon

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U ge-

bruik maken van het faxnummer 03/666.24.81 van de familie Roosens-Poele-

mans Lieven en Micky of van het e-mail adres: [email protected]

???

ONS REKENINGNUMMER

833-3647592-68(BACOB)

Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzwBrasschaatsesteenweg 64

2920 Kalmthout

Bezoek onze website

www.debrugvzw.be

3

Brieven

Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4).

Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactiebinnen te komen uiterlijk 28 december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari),

28 maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), 28 juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli)en 28 september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodigetijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen

en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

JAN ANTHONISSEN – Filippijnen Goede Vrijdag 2006

Adres: Rev. Fr. ANTHONISSEN John, Tabuk Pastoral Center, Bulanao, Tabuk, 3800 KALINGA, Philippines.

Verleden week binnen gesprongen in de RCBC bank in Tuguegarao. De 24 ste

januari is de gift van De Brug daar aangekomen. In dollars is het een bedrag van

2.074,17. De dollar is nu 51 pesos, verleden jaar was de dollar 55 pesos waard.

In pesos is het dus een bedrag van 105.782,67. Een grote hulp voor ons project

voor VREDE EN VERZOENING hier in Kalinga.

En of het nodig is! In de maand maart alleen werden er hier in Tabuk 8 mensen

vermoord. Gewoonlijk is de reden: wraak, dan wederwraak en zo gaat het liedje

door. Er was wel een uitzondering op die regel: de persoon wilde zijn gsm niet

afgeven dus werd hij dood geschoten.

Het offi ciële systeem met politie en rechtbanken werkt hier niet. De politie en

de rechtbanken kunnen niks doen, anders krijgen ze de hele stam tegen zich.

De stammen of dorpen regelen onder mekaar met het betalen van sommen geld

en soms ook wel waterbuff els. Die regelingen zijn natuurlijk goed, zo lang het

duurt. e bandieten worden dus zogezegd vrij gekocht en blijven los lopen. Ik ken

er hier die al een moord of vijf op hun geweten hebben en die zijn zo vrij als een

vogel (in streken waar geen vogelpost is en de vogels en de duiven vrij mogen

rondvliegen). Er is dus nog veel werk aan de winkel. Zo moet een mens hier een

lange adem hebben.

Is het mogelijk om de nodige formulieren te sturen, zowel voor dit lopende

4

project en ook voor een nieuwe aanvraag? Als ik de formulieren heb zal ik

eerst kopieën bij laten maken, dat is maar een kleinigheid. Mijn beste wensen

voor U allemaal en nog eens hartelijk bedankt.

Brief van 30 mei

Verleden week nr. 2 van De Brug voor dit jaar aangekregen, met dank, en met

interesse gelezen. Heel binnenkort stuur ik de formulieren ingevuld terug.

Intussen werken we voor Vrede en Verzoening. Die gedachte gaat er anders

nogal moeilijk in hier.

Wat hier regelmatig gebeurt is nu ook weer het geval: een hele dag geen

stroom. Waarom dat weten we gewoonlijk niet. Veertien dagen geleden wis-

ten we het wel: in een dorpje op negen kilometer van hier kapten ze een paal

om en verkochten een paar dozijn meters draad en zo nog het een en ander.

Met het gevolg: 50.000 mensen voor twee dagen geen licht. Van zoiets liggen

ze in dat dorp niet wakker.

Ze steken daar nog wel meer rare toeren uit. best van daar ‘s avonds tussen

zeven en middernacht niet met de auto te passeren. Als de mannen van daar

de bus nemen, betalen ze nooit. Niemand kan daar voorlopig iets aan doen.

De busbestuurder moet wel stoppen, anders blijft hij daar beter voor goed

weg. Als de politie iets durft ondernemen, krijgen ze het hele dorp tegen en

is hun leven in gevaar. Iemand die per ongeluk bij een ongeluk betrokken is

probeert het best zo rap mogelijk weg te geraken, anders kappen ze hem in

stukjes. De catechist dacht dat hij niet genoeg verdiende, dus verkocht hij

maar de klok van de kapel. En zo kan ik nog een tijdje voort vertellen over

gelijkaardige voorvallen.

Volgende week begint het nieuwe schooljaar. de taal van het onderwijs is hier

het Engels. Zo staat het op papier, maar in werkelijkheid worden meestal de

plaatselijke talen gebruikt, zeker in het lager en middelbaar onderwijs.Alle

dagen lezen we in de gazet dat de kennis van het Engels heel wat te wensen

overlaat. Zo een 6 % van het middelbaar kennen genoeg Engels om te ver-

staan wat hen in het hoger onderwijs wordt voorgeschoteld. Ze gaan er dus

wat aan doen, ZEGGEN ZE, maar het zal wel bij goede voornemens blijven.

Heel het systeem doet denken aan de toestand vroeger in Vlaanderen waar

vanaf het middelbaar alles in het Frans te doen was en de studenten wer-

den gestraft als ze zelfs op de speelplaats betrapt weren op een paar woorden

Vlaams. Ik hoor Pater Frans Van Riel nog vertellen in een preek in de kerk

in Wezel hoe hij zo in het ‘Franse’ Klein seminarie van Hoogstraten terecht

5

kwam met het noodlottige gevolg dat hij het eerste jaar er twee keer gedaan

heeft . En hij was zeker niet alleen in dat geval.

De allerbeste wensen en tot heel binnenkort en speciale groeten aan leerlin-

gen en personeel van BuSo Berkenbeek-Wuustwezel.

Brief van 4 september 2006

Ik kreeg verleden week nr. 3 van de Brug. Dank U en ik heb het met interesse

gelezen.

Tabuk komt nog regelmatig in het nieuws, maar niks goeds dat ze weten te

vertellen. Moorden is hier wel geen dagelijkse zonde, maar toch bijna een

wekelijkse.

Verleden jaar begonnen we met een beweging voor vrede en verzoening. Tij-

dens de laatste vergadering een week of drie geleden verwachtten we zo er-

gens tussen de vijft ig en zeventig mensen. Ze waren hier met 140. Een hele

dag zijn ze gebleven. Wat moet er gedaan worden o die gewoonte van wraak

en weerwraak en zo tot in het oneindige hier uit de wereld te krijgen. De eer-

ste stappen zijn gemaakt, maar er is een lange weg af te leggen. Nu, duizend

kilometers begint met de eerste stap.

De regering heeft grootse plannen om hier mijnen te openen en de ertsen die

in de grond zitten boven te halen. Daar is natuurlijk geld mee te verdienen.

Van de andere kant brengt het problemen mee voor de streek en de bevolking

hier. Als ze beginnen te graven is er het gevaar van landverzakkingen, vervui-

ling van de rivieren en heel veel rijstvelden die zullen verdwijnen en hier en

daar zelfs enkele dorpen. Denkt maar aan Doel dat omwille van een zeker

doorgangdok van de kaart moet verdwijnen.

De mensen zitten dus hier niet te wachten op de opening van die mijnen, want

ze weten dat er met hen niet veel rekening zal gehouden worden. Moesten ze

serieus zijn en de nodige voorzorgen nemen, zouden ze wel rampen kunnen

vermijden. maar daarvoor een beetje geld uittrekken, dat wordt niet gedaan.

De groten beschouwen dat als weggesmeten geld. Er gebeuren hier natuurlijk

ook goede dingen, maar zoiets komt dan meestal niet in het nieuws. Vele

groeten en beste wensen aan allemaal ook aan de mensen van Berkenbeek.

Tot volgende keer.

Correspondent: Fons Elst

6

MAGDA GEUDENS – Egypte 2 mei 2006

Adres: GEUDENS Magda, Langbaanvelden 144, 2100 Deurne.

Eerste impressie: het is hier heet, heel heet, minstens 40 ° en op het terras

vlakbij mijn werkkamer, misschien wel 50 ° met een hete woestijnwind die

de huid geselt en oren en neusgaten, inclusief alle poriën verstopt … Tussen

15 april en 15 oktober is het hier eigenlijk niet te doen. Niet voor niks dat de

mensen niet vooruit kunnen en dat de kleuters meer en meer afwezig blij-

ven.

Vandaag bij Ab. Benjamin in zijn pas opgestart kleuterschooltje geweest: ar-

moedig maar proper en enthousiaste juff en. Hij kreeg onlangs een offi ciële

permissie dat het mag blijven, maar de aanpassingswerken (overdekte speel-

plaats op het dak en dergelijke) mogen niet.

Samen met hem naar Abouna Biemen thuis geweest op de thee. Die is nu

de priester van de St. Johnparochie in de Moutraneya. Hij zal ons met open

armen ontvangen tussen 20 en 30 november. Eerst enkele dagen in Kousseya

in het bisschoppelijk paleis en nadien in het bezinningscentrum. Anafora met

het commentaar: ‘Th is is your home and it will be always your home and

youn know it’.

Dus wilde hij niet horen van een dagprijs voor het bezoek van mijn Belgische

vrienden, we mogen de werken van het bisdom steunen … De conferentie

voor begin november e.k. krijgt vorm. Ik had gisteren, samen met Soeur Es-

ther van Sedfa, een telefonisch gesprek met Mdm. Teiheine, de verantwoorde-

lijke voor alle katholieke kleuterscholen aangesloten bij de ‘Association pour

le développement de la Haute Egypte’. Dat zijn er 14 in het bisdom Assiut,

maar we nemen er nog 2 bij van het nabije bisdom Minia.

Het zal grotendeels een herhaling worden van het programma van de voor-

bije jaren bij de ‘Saint-Vincent-scholen’. Mdm. Teiheine heeft de evolutie en

de frisse ideeën opgemerkt en wil dat de andere scholen ook evolueren naar

een systeem waarbij de kinderen zelf actief mogen zijn, i.p.v. alsmaar teksten

te scanderen en sommen op te dreunen.

Ze hebben al een jaarplanning klaar met een aantal thema’s waarvan ik er en-

kele (op haar verzoek) zal uitwerken met allerhande activiteiten en modellen.

Deze scholen ontvangen geen do-re-mi-kes en dus moeten de oefeningen en

de creatieve werkjes nog voorbereid, uitgewerkt en eventueel gekopieerd wor-

den, zodat er 16 pakketjes klaarliggen + het nodige materiaal voor een work-

shop, waarop ze zelf modelletjes kunnen uitproberen. Ik heb er echt zin in.

7

Deze studiedag mag doorgaan hier in de zaal van onze school in El Kousseya en

dit op een normale klasdag, zodat iedereen moet aanwezig zijn. De Association

betaalt de huur voor de zaal en misschien nog meer... Kan ik weer een paar

klasjes laten opknappen!

Dus woensdagnamiddag 10 mei vertrek ik met Soeur Ruth naar Sefa, en van

daaruit reis ik vrijdagmiddag naar Alexandrië. Een grote stap richting België.

Correspondente: Hilde Van Laer

HENRI MAES – Congo 16 mei 2006

Adres: Rev. Père MAES Henri, B.P. 10020 Ndjili-Aéro, KINSHASA 24, Congo.

Hier dan de korte evaluatie van het gesteunde project:»het heropstarten van

ons tenietgegaan kippenbedrijf, door restauratie der oude kippenhokken voor

een honderdtal legkippen».

In januari begonnen we, maar deden dan beroep op een veearts. Die vond

dat de oude installaties niet meer van de tijd waren en moesten vervangen

worden door iets wat moderner en meer verlucht kon worden; Daar zijn we

nu mee bezig en dat zal nog een paar maanden duren eer er kippen in logeren.

Trouwens met de huidige vogelgriep zijn alle grenzen gesloten en kunnen we

dus geen kuikens invoeren. We moeten omzichtig zijn. De afmetingen van

het koppenhok zullen 15 op 8 meter zijn. Uw steun zal volledig opgaan in

die nieuwbouw en in de aankoop van 100 kuikentjes en de aangepaste uit-

rusting.

Voor het nieuw project 2007 willen wij ons varkensbedrijf heropstarten dat

tenietging zes maanden geleden door de varkenspest. De veearts zei ons on-

middellijk alle koten te ontsmetten en dat nog eens te herdoen, alvorens te

herbeginnen. Dat doen we dezer dagen. Dan zullen we uw steun gebruiken

voor de aankoop van 4 of 5 rasechte zeugen en 1 beer en het overige geld voor

de aankoop van aangepaste voeding. Wij hopen van verdere rampen gespaard

te blijven.

Ik hoop dat mijn rapport zal voldoening geven.

Welbedankt.

Correspondente: Irma Van Gestel

8

JEF VERCRAEYE – Colombia 3 juni 2006

Adres: VERCRAEYE Jef, Barrio Manrique, Calle 78 nro 43/57, MEDELLIN, Colombia.

Dank voor het toezenden van ‘De Brug’. Bij het lezen van de artikels stel ik

vast dat overal dezelfde problemen en situaties zich voordoen: armoede met

gevolgen van achterstand, onbegrip, slachtoff ers van machtsmisbruik en cor-

ruptie. Er is blijkbaar nog een lange weg af te leggen tot het waar wordt dat

alle mensen broeders zijn... Of zal het misschien nooit zo zijn en alleen maar

of liever een uitdaging, een ‘in vraag stellen’ van, ‘wie ben je? Wie ben ik?’ Een

eeuwenlange herhaling van de mens op weg, in de parabel van de samaritaan,

die eindigt met de aanbeveling: ‘ga en doe ook zo?!

Ook dank voor de bijdrage van oktober 05 voor het onderhoud van 20 be-

jaarden en zijdelings het uitdelen van 80 voedselpakketten aan alleenstaande

moeders met kinderen. Het nieuwe bestuur is ondertussen bezig met papie-

ren invullen voor de bouwvergunning. Het zal er wel eens van komen (het

gaat om de zaal, als open ruimte voor een dagelijkse maaltijd), iets in de aard

van de Poverello’s of Egidius-activiteiten.

Met nog hartelijke groeten.

Mail van 7 juni

Een antwoordje op uw mail van 30 mei hier gisteren overhandigd (het appa-

raat was zogezegd volzet). Daarmee ook geen melding in mijn vorig gefaxte

brief (met mail kan ik geen weg, daarom leve de fax!). Het beeld dat ze in het

buitenland ophangen is wel wat vertekend, het gewone dagelijks leven en ge-

doe haalt geen krantenkoppen. Zowat samengevat: met president Uribe, afge-

schilderd door de oppositie als fascist enz. komt het ware gelaat van Colombia

naar boven: corruptie ‘total’, vriendjespolitiek, democratische onrijpheid met

alle gevolgen van dien voor ‘wie geen geld heeft ’. Hij tracht daar eerlijk iets aan

te doen, Colombia is afh ankelijk van de U.S.A., de economie is de macht.

De verkiezingsuitslag van 18 mei ll. geeft een beeld: 12 % voor de liberale par-

tij, 23 % voor een linkse kandidaat: Carlos Gaviria, 64 % voor Alvaro Uribe

(die ook liberaal is, maar ‘rechts’. Denk niet dat ik voor hem gestemd heb, wel

voor Carlos Gaviria. Een doorsnee rijke verdient hier 58 keer het loon van een

gewone werkmens (volgens de krant hier). Mijn bedoeling van in het begin

was, wat ge schrijft : gist in de deeg en mosterdzaadje, als teken dat het ook

anders kan en gaat: als mensen-broeders.

9

In verband met het ‘vervelende’ (het is niet daarom dat ik voorlopig niet af-

kom. Mij lijkt het meest reële het gewoon te houden, als project, bij de zorg

voor de bejaarden. Sinds de institutionatizering (wat een woord) nieuwe jun-

ta enz. zijn de uitgaven enorm gestegen, omwillen van professionele diensten

(gerontologe, nachtverpleegsters, enz.).

Groetjes aan allen.

Correspondente: Agnes Van Laer

BERNADETTE BUANA – Congo 5 juni 2006

Adres: Soeur Bernadette BUANA, Soeurs Servantes des Pauvres, Paroisse St. Gerard, BP 29, MVUZI/MATADI, Congo.

Ik schrijf je deze korte brief om je te laten weten dat ik een bedrag van 1700

euro ontvangen heb van mijn vrienden van De Brug.

...

Hartelijk dank voor de steun, ik hoop dat God jullie het honderdvoudige te-

ruggeeft !

...

Ik hoop dat de formulieren goed bij je aankomen. Wij beginnen binnenkort

met de eindejaarsexamens en de 8 ste is er reeds een examen voor de leerlin-

gen van het 6 de jaar lager onderwijs.

We hopen op een mooie toekomst en dat de verkiezingen goed zullen verlo-

pen.

Veel moed.

Correspondente: Marie Rose Van Ecke

10

JEF LOMBART – India 13 juni 2006

Adres: LOMBART Jozef, Bishop’s house Ambikapur, P.O. Phunduldihari 497 110, SURGUJA DT CHHATTISGARH, India.

Slecht nieuws voor u. Deze gelden (1700 EURO) zijn nog niet in de handen

van pater Sylvanus gekomen. NOCH HET GELD DAT IN 2003 WERD GE-

STORT (DE 1295 EURO) DIE IN JULI NAAR PATHALGAON WERDEN

GESTUURD. ONGELOOFLIJK MAAR TOCH WAAR. Als ge ons zoudt la-

ten weten op welk adres / naam deze 1700 euro gestuurd werden kunnen we

hopelijk uitvissen waar het geld ligt. De naam van de bank en de datum zijn

niet voldoende om het terug te vinden. Het is goed mogelijk dat het geld al

ergens binnen geraakt is zonder dat wij daarvan op de hoogte werden gesteld.

Sorry voor de verwarring. Groeten aan al de werkers van de Brug en je lieve

moeder en heel veel voor jou. Ik stap op 18 september uit het vliegtuig te

Zaventem.

Mail van 8 juli

En hier begint het geschiedenisje: sinds februari zijn de 1700 euro hier in de

bank. Maar niemand wist voor wie of wat deze 1700 euro = Rs 91.489 waren

en van waar ze kwamen. De bank geeft ons het getal in rupies. Moeilijk voor

onze bursar om te weten dat die Rs 91.489 gelijk zijn aan 1700 euro. Waar ligt

nu de fout. Ik had aan onze treasurer gezegd dat geld gekomen was, maar hij

kan natuurlijk niet weten dat deze Rs 91.489 voor Bhaiathan zijn. Wellicht

kunnen ze u op de bank in België zeggen waar de zaak verkeerd is gegaan

en welke informatie de bank hier had moeten krijgen om de zaak klaar te

maken. En hierbij nog eens onze zeer hartelijke dank en warme groeten aan

al de bruggenbouwers en vooral je moeder. God zegene jullie.

Hier zijn we met onze zeer gemeende wensen voor een Pasen met veel inspi-

ratie. We zitten weer samen voor de computer en ik moet twee keren vertalen:

Voor Sylvanus en voor de mail/papier. Het goede nieuws is dat de 1700 Euro

zijn binnen gekomen. De boarding / internaat van de jongens is praktisch

leeg (dit was geschreven in april) omdat de staatsexamens (voor de vijfde

voorbereidende en achtste) achter de rug zijn. De kinderen zijn nu thuis en

verzamelen gedurende twee maanden en een half de bloem en de vrucht van

een wilde boom, mahoeaa boom van de jungle. De jungle is verdwenen, maar

11

deze boom kapt men nooit om; het is een boom van voorspoed. De bloem

wordt verkocht; het grote profi jt gaat naar de handelaars omdat de arme man

onmiddellijk geld nodig heeft en dus de verzamelde bloemen MOET verko-

pen. Later in juni komt de vrucht en die bevat heel wat olie. De rest van de

studenten (1,2,3,4,6,7) zijn nu bezig met de eindexamens en gaan naar huis na

Pasen en komen terug onmiddellijk want de school sluit pas op 1 mei. Bij hun

terugkomst krijgen ze hun progress-report (bulletin!! Van de oude tijd). Er

wonen vlak naast de parochie vier Zusters in het klosster van de Holy Cross

Sisters, een Zwitserse congregatie. Twee staan in de klas, een is verpleegster en

de vierde draagt zorg voor de tuin en het huis. De Zusters zijn HEEL BLIJ met

de vijver. Vroeger was er niet genoeg water tijdens het droog seizoen: april,

mei en juni. Dichtbij de parochie is er een ‘verering-plaats’ waar deze tijd van

het jaar honderdduizenden komen off eren om Gods bescherming af te sme-

ken. Een klein tempeltje staat op de top van de steile berg. De off ering bestaan

in het geven van de kop van een geit aan de priester. Het lichaam nemen ze

terug mee, maar het hoofd is gebruikt voor de opoff ering zelf. Zondag 27

augustus Op 27 augustus waren we met ons 12 Jezuïeten van St Xaverius

college op bezoek bij pater Sylvanus om te gaan kijken hoe de gelden van DE

BRUG de jongens ten goede komen. Hij heeft 80 internen en die mondjes dag

na dag voeden is heel wat daarbij zien dat ze hun lessen leren en zich klaar

maken voor het college. Goddank zijn de resultaten van de eindexamens heel

goed. Pater nam een hele fi lm kiekjes? MAAR de camera deed het niet. Ik

had zo gehoopt de hele serie te kunnen meebrengen!!! De vijver is een echte

aanwinst voor iedereen, vooral dan voor de groenten. Ik stond er op te kijken

hoe mager de jongens zijn. Ze eten eens per dag rijst met een peulsoepje en

in de avond wat groenten. Twee keer een maaltijd. Hij zal spoedig aan de wc’s

beginnen en daarna een zaal (gewoon vier muren) als reft er en vergaderzaal

enz. Pater Sylvanus en ik sturen aan jullie beiden onze zegen

Correspondente: Inge Beyers

12

DINA VINCKX – India 19 juni 2006

Adres: Sr. VINCKX Dina, Da Costa Layout 43/1, 2nd Cross, Cooke Town, BANGALORE 560084, Karnataka, India.

De zon schijnt hier en zij straalt uit tot op mijn papier. En zij doet dat gratis,

elke dag, zonder veel vakantie te nemen. Is dat in België ook zo?? In alle geval

ik wens jullie allemaal de warme zonnestralen van de Indische zon, voor alles

wat jullie voor India, haar volk, met veel liefde doen.

Uw fi nanciële hulp is altijd zeer welkom voor onze mensen. En ze zijn ook

altijd zeer dankbaar. Ik kreeg de tranen in mijn ogen als Annammal, een

verlamde vrouw, gisteren met de rolstoel naar ons werd gebracht door haar

dochter. Ze kregen de rolstoel na veel maanden wachten. Simpele, arme men-

sen, maar veel liefde. Mijn medezusters waren zeer aangedaan en verrast.

Dankbaarheid.

En zo bestaat het leven uit kleine dingen. De weeskinderen genieten van een

klein babbeltje, eens wat beter eten, dankzij uw hulp.

In de slums is het meestal onmenselijk om zien, maar iedereen lacht. Het doet

me denken dat met weinig noden leven ook mogelijk is voor vele mensen. Als

de kinderen een ontwikkeling hebben, verandert alles. Zo dank U, voor uw

hulp, traag zullen de resultaten zichtbaar zijn, maar hoopvol.

Het ergste is de kinderen in de ‘remand home’. Sommigen wel erg om de

waarheid te schrijven: het zijn criminele gevallen. Met hun 8, 12 of 14 jaar;

zijn ze al schuldig aan moord en diefstal. Zuster Mary die er voltijds werkt als

‘lawer’ vertelt ons pakkende verhalen. Ongeloofl ijk! India het land van geen

geweld. Deze kinderen hebben nood aan begrip, liefde, vergeving, moed. Een

zeer schoon werk, ik sta er geweldig achter. Wat kunnen we (ik) meer doen,

dan hen nieuwe kansen geven, voor een nieuw leven. God is liefde, Hij wil ons

geluk, diepe vrede schenken.

Dank u zeer ook voor hun hulp, er zijn veel onkosten om hen terug op het

rechte pad te brengen.

Lieve vrienden, ik hoop dat jullie het goed stellen.

Ik geniet van wat ik doe: hoe weinig ook... Hij weet het en dat is alles.

Zeer hartelijk.

Correspondente: Wieza Dictus

13

ANGELE VERSTRAETE – Congo juni 2006

Adres: Zuster Angèle VERSTRAETE I.C.M., KINSHASA, Ninoofsesteenweg, 548, 1070 Brussel.

‘De armoede verergert in Congo en weldra staan onze enkele Kongolese me-

dezusters er alleen voor. En zij komen veelal uit arme families die ze moeten

helpen. Ik heb nog geen vervangster; daar ik gezond ben kan ik me verder in-

zetten. Zullen de verkiezingen doorgaan en verbetering brengen? We bidden

Gods geest voor de politieke leiders die zich het lot van de bevolking moeten

aantrekken. Alle dokters in staatsinstellingen zijn al 3 weken in staking.’

Het is een gemakkelijk volk, ze leven een dag met een keer en nemen er het

beste van, morgen zal het beter gaan, denken ze.Maar de situatie verergert op

alle gebied, vooral in alle staatsposten. De politiekers en grote commercanten

lopen met de buit weg. De bevolking kan zich niet verweren, of ze worden

onmiddellijk klein gemaakt door het gevolg van de grootten.

We doen verder in het hospitaal waar nog steeds niets is.De verlaten zieken

die verbeterd of genezen zijn moeten plaats maken voor anderen, maar ze

slenteren rond en in het hospitaal en lopen ons achterna, ze hebben honger.

We helpen zoveel we kunnen, degenen die tot bij ons komen. Het gaat met

Gods genade, de hulp van jullie en anderen.’

Correspondente: Ilse De Meulder

PAULINE TOUNKARA – Mali 20 juni 2006

Adres: Sr. TOUNKARA Pauline, Mission Catholique FALADYE, B.P. 298 BAMAKO, République du Mali.

Dank voor uw brief die ik goed ontvangen heb.

Wij, het personeel van het gezondheidscentrum danken voor alles wat wij

hier al hebben kunnen realiseren dank zij uw hulp. Dit is ook voor ons een

grote stimulans in ons werk.

De mobyletten zijn nog altijd in goede staat en geven ons de mogelijkheid

om de vaccinaties in de omliggende dorpen goed te organiseren en te realise-

ren. Als wij zelf ter plaatse gaan hebben we de kans meer mensen te bereiken

en zodoende het gezondheidspeil te verzekeren in onze streek.De sterilisator

doet het goed en geeft de mogelijkheid om het medisch materiaal te sterili-

seren zoals het hoort en geeft zodoende bescherming voor de zieken en het

personeel. Wat de verbrandingsoven betreft , deze is nog niet functioneel, zo-

14

dra deze klaar is bezorg ik je enkele foto’s.

Voor het project van 2007 zouden wij graag het volgende voorstellen: ons

helpen in de aankoop van medisch materiaal waaronder 2 tafels voor de ver-

lofk amer, 2 tafels voor consultaties, 5 bedpannen, 6 trommels, 5 dozen voor

chirurgie, 5 dozen voor gynaecologie, 2 ventouses voor verloskunde.

Wij willen u dit vragen omdat ons medisch materiaal dringend aan vernieu-

wing toe is, ook omdat sommige instrumenten niet meer beantwoorden aan

de huidige normen.

Wij zetten er ook alles op om zo goed mogelijk de zieken te verzorgen. Onze

beste groeten voor alle medewerkers van DE BRUG.

Brief van 11 juli

Een hartelijke groet voor ieder, met de hoop dat het jullie goed gaat!

Wij zijn echt tevreden en dankbaar met al datgene wat we al kunnen realise-

ren hebben dank zij u hulp.

Graag wil ik u vertellen hoe wij ons vandaag organiseren en werken in het ge-

zondheidscentrum hier. Het centrum bestaat uit vier grote eenheden: 1. ma-

terniteit – 2. dispensarium – 3. pediatrie – 4. hospitalisatie voor de zieken.

In de materniteit leggen wij vooral de nadruk op de zorg voor de vrouw, d.w.z.

de jonge vrouw - moeders tijdens de prenatale, natale en postnatale periode.

De werkuren lopen van 8 uur tot 14 uur en wordt nadien overgenomen door

een permanentie. Twee dagen per week is er prenatale raadpleging: van deze

gelegenheid maken wij gebruik om informatieve en educatieve lessen te geven

(IEC) met als thema ‘het belang van de vaccinaties voor moeder en kind, de

noodzaak van regelmatige prenatale consultaties, van geboorteregeling’, enz.

Van maandag tot vrijdag is er gelegenheid voor consultaties en verzorging bij

ziekte, dit van 8 uur tot 14 uur.

Urgentiedienst is open 24 uur op 24 uur.

Twee dagen per week is er gelegenheid tot vaccinatie in het centrum zelf.

Woensdag is er PMI of kinderheil met educatieve en preventieve hulp.

In de hospitalisatie krijgen de zieken verzorging zolang het nodig is.

Alle drie maanden is er personeelsvergadering. Rond nieuwjaar wordt de ba-

lans gegeven van het voorbije jaar om weer met nieuwe moed verder te gaan.

Dat is zowat de globale schets van wat wij hier doen in het centrum. Dit alles

onder de leiding van een dokter-geneesheer.

Toch ben ik nog wat vergeten.

De dokter doet tweemaal per week kleine chirurgische ingrepen zoals hierna,

15

prolapsus, het hechten van wonden bij accidenten, enz. Het laboratorium is

ook elke dag open om analyses te doen en zo een adequate behandeling te

kunnen instellen. Wij hebben een zuster laborante die er goed weg mee kan.

Zoals u kunt zien, beste vrienden, hebben wij hier een centrum vol activitei-

ten. Om dit staande te houden is er ook heel wat gerief nodig en durven wij

voor het komende jaar aan jullie vragen ons daarin te helpen. Een hartelijke

groet voor u allen en wij danken u oprecht voor de reeds gekregen hulp en dat

u zo onze zorgen helpt dragen.

Correspondente: Lina Van den Bergh

LISETTE DE BRUIJNE – Argentinië 1 juli 2006

Adres: DE BRUIJNE Lisette, Colegio Agrotechnico, nro 6, 3763 LOS JURIES, Santiago del Estero, Republica Argentina.

Ik ontving je mailtje waarvoor hartelijk dank. Nu ik ben ook niet van de

‘sterkste’ schrijvers er is steeds heel wat te doen, onze Vlaamse inborst maakt

dat we gewoon zijn aan te pakken en dat moeten we af en toe laten, anders

wordt het teveel.

Het is een druk jaar aan het worden. In Caritas wordt er verder gewerkt, maar

de leerkrachten blijven een probleem. Het blijft moeilijk mensen te vinden

die gratis willen werken met de kinderen, een tijdje wel, maar een jaar... of

langer. Maar we werken met vrijwilligers, zodus we blijven verder mensen aan

spreken. Er zijn dit jaar enkele nieuwe kinderen opgedoken.

Javier, het doofstomme jongetje blijft verder stappen ondernemen. Er werd

een oorapparaat bekomen en zijn moeder ging met hem naar Santiago voor

de aanpassing. Je zag de vreugde in het gezichtje van Javier, enkel kunnen

we geen logopediste bekomen, in Añatuya zitten we tot over hun oren in het

werk, en er kan geen eentje bij... Kun je dat voorstellen, het jongetje heeft

nooit gehoord, en nu hij zo’n 8 jaar is, plotseling hoort hij, maar hij begrijpt

niets van al die geluiden, hij heeft nooit gehoord! Moeilijk voor ons om het

voor te stellen, maar we dienen dringend iets te doen. Javier heeft een laag in-

telligentiecoëfffi ciënt en dit is de gelegenheid om hem iets meer aan te leren,

ik vertel later wel hoe we dat zullen op lossen.

Ook op het college vragen de kinderen heel wat aandacht. Hier zijn er heel wat

contactproblemen met de ouders, ze sturen ze naar ons, en wij moeten maar

zien. Zo kwam er een meisje uit het negende, dat is het 3º jaar lager middel-

16

baar, indertijd van bij ons. Haar moeder was niet meer bij haar vader, die was

terug naar zijn eerste vrouw gegaan, en haar stiefvader had rare bedoelingen,

zo was ze op een nacht gaan lopen naar de buren, zo´n 2 km, omdat hij wat

teveel aandrong. Dat zijn moeilijke situaties, met het gerecht doe je niets, het

zijn minderjarigen en zij behoren eigenlijk nergens, dat is wat het moeilijkst

voor hen is. Ik probeerde haar te kalmeren, thuis weg kan ze niet, van wat gaat

ze leven, ze dient dus met haar moeder te spreken en zo trachten de situatie

op te lossen. De volgende week kwam ze slechts woensdag naar school, ze

was tevreden, blijkbaar had haar moeder en vader een overeenkomst gesloten

en zal ze de familienaam van de vader verkrijgen, en ook een economische

bijdrage. Met haar stiefvader was er meer afstand gekomen, hopelijk blijft dat

zo met de wintervakantie.

14 juli

De brief is blijven liggen. We beginnen vandaag met de wintervakantie, vorige

week begonnen heel wat provincies, deze week zijn er weer 6 anderen en vol-

gende week Buenos Aires, de provincie en de hoofdplaats (Capital Federal),

zo loopt de vakantie over een maand en daar willen ze de hotelindustrie mee

bevorderen, maar wie gaat er hier op hotel?

Nu voor mij hield dat in dat er nog heel wat administratie verricht diende

te worden. Na de vakantie beginnen we met examens, previas, die je kunt

‘meenemen’ tot je het secundair onderwijs beëindigt. Dat maakt zeer dikwijls

dat je je studies beëindigt maar dat je geen diploma krijgt, want je hebt nog

examens die je niet afl egde...

De winter is plots gekomen en dat is tijd, want tot voor twee dagen hadden

we wintertemperaturen van 25 tot 30 º C en dat is hier ook niet gewoon, met

het resultaat dat er heel wat longziektes zijn, verkoudheden, bronchitis, enz.

Hopelijk gaat het vriezen, zoniet de ziektes zullen de kop op steken.

Nu jullie zitten met de grote vakantie. Hopelijk is er wat zon bij en geniet er-

van, we hebben het allemaal al eens nodig.

Zeer hartelijk.

Correspondente: Kristel Verpoten

17

MARLEEN RENDERS – Guatemala 17 juli 2006

Zoals alle zaterdagen neem ik ook vandaag om 6 uur ´s morgens de bus om

me naar de wijk ‘El Milagro’ te begeven.

Graag lees ik wat er in het binnenste van al die mensen omgaat.

Met vermoeide gezichten zie je ze de bus opstappen en toch krijg je een ‘bu-

enos dias’.

De laatste halve dag werk van de week om dan morgen, voor sommigen mis-

schien, wat uit te rusten bij hun familie.

Voor anderen wordt zoals de ongeveer 900 autoeducandos (studenten) deel-

nemen aan het alfabetisering project, een tijd van nog meer inzet voor zich-

zelf en voor anderen.

Toekomend in ‘El Milagro’, de meeste orientadoren (lesgevers, die zelf ooit

studenten waren in het project) zijn er al, samen beginnen we aan de schoon-

maak van de in Belgische normen te kleine lokalen.

Ons netjes voelend en met een tas koffi e beginnen we stipt om 8 uur de ver-

gadering.

Voorbereiding op de internationale herdenkingsdag dag van alfabetisering (8

september).

Waarschijnlijk zullen jullie wel de vraag stellen waarom daar zo vroeg mee

beginnen? Het antwoord is eenvoudig.

Er wordt niet zomaar herdacht en de activiteiten worden niet alleen door de

orientadores georganiseerd. Er wordt een actieve en bewuste deelname ver-

wacht zowel van de autoeducandos (studenten) als van de orientadores.

Twee orientadores, Alejandra en Narsisa leiden de vergadering.

Zij werden voor dit jaar verkozen als organisatieverantwoordelijken voor

deze dag.

In de groep worden vragen gesteld zoals: Waarom een internationale herden-

kingsdag? Vanwaar is dat gegroeid? Waartoe dient het?

Voor de 14 aanwezigen betekent het de nood om zich in te zetten om op die

dag samen met de autoeducandos activiteiten te organiseren die aantonen

dat wij als ‘analfabeten’ in staat zijn om als persoon en collectief ons kunnen

waarmaken en een stem hebben. Kunnen lezen en schrijven is een persoon-

lijk recht én is een dienst aan de maatschappij.

Samen wordt er verder nagedacht hoe we die gedachten met de autoeducan-

dos kunnen verrijken en welke activiteiten we zouden kunnen organiseren.

Voor de keuze van de activiteiten hebben de verantwoordelijken tekeningen

18

ontworpen om aan de hand hiervan de autoeducandos te helpen bij persoon-

lijke keuze,om zo op een democratische manier tot een overeenstemming te

komen.

De tekeningen op het blad zijn in verband met culturele en solidaire ontspan-

ningsactiviteiten en daarbij wordt er ruimte gelaten voor andere activiteiten.

Iedere autoeducando brengt dan zijn stem uit door naast de tekening een

kruisje te zetten.

Het is interessant te weten dat hier de kiescampagne reeds voor volgend jaar

begonnen is.

Verder wordt er nog wat informatie meegedeeld over wat er allemaal rondom

gebeurt in ons dierbaar Guatemala met zijn hoop en lijden en in de groepen

van autoeducandos, families en wijken waar we aanwezig zijn. Het is ondertus-

sen 12 uur. Iedereen pakt zijn materiaal bijeen om zich spoedig naar de wijken

te verplaatsen waar ze les gaan geven. Alejandra en ikzelf nemen de bus naar

Monserat, daar is het overstappen naar de bus die van het centrum van de stad

zijn route heeft naar Tierra Nueva. Het wordt duwen om erin te kunnen en

zich te voelen als ham tussen twee sneetjes brood. Aankomend, vlug in de win-

keltjes wat kopen om kracht voor de namiddag. Samen met de autoeducandos,

waarvan de meesten van hun werk komen wordt er gedeeld en gesmuld. Om

twee uur beginnen we dan met de les. 18 uur, tijd om afscheid te nemen en

huiswaarts te keren. Het is het moment om de dag te overlopen en dankbaar te

zijn voor de verrijking gekregen van heel eenvoudige, hoopvolle mensen.

Lieve groetjes……

Correspondente: Ria Van Thillo

TOBIAS SAMELLA – Malawi 20 juli 2006

Adres: SAMELLA Tobias, Archdiocese of Blantyre, P.O.Box 385, BLANTY RE, Malawi.

Ik hoop dat je een erg mooie trouwdag hebt gehad. Hoe was de viering? Ik heb

gebeden voor Bart en jou, opdat jullie het samen goed hebben en God jullie

elke dag zou blijven zegenen. Ik hoop dat je me een foto stuurt van de trouw.

Hierbij vind je ook de formulieren. Ik denk en hoop dat ze correct zijn inge-

vuld. Een gedeelte heb ik per ongeluk tweemaal gebruikt. Ik hoop dat dat geen

zware gevolgen met zich meebrengt.

19

Hierbij stuur ik je ook enkele foto’s van de voedselbedeling onder de weeskin-

deren in mijn nieuwe parochie. De kinderen zijn hier beter georganiseerd en

ik ontmoet ze bijna wekelijks. Er zijn er ook veel meer dan in mijn vorige pa-

rochie. Ik zal me hier voornamelijk inzetten voor de teelt van eigen gewassen

om in eten te voorzien voor hen. Ik hoop dat De Brug zal blijven helpen, want

de vraag naar fi nanciële hulp is hier nog veel groter.

De kinderen zijn gegroepeerd in gemeenschappen, afh ankelijk van de ver-

schillende kerken binnen de parochie. Er zijn elf kerken, maar slechts zeven

daarvan hebben een wezengemeenschap: Namulenga, Choda, Chapamba, Li-

hiro, Mwinjiro, Tambala en Likwethu. We zouden graag heel binnenkort al

nieuwe gemeenschappen openen voor de resterende kerken. De wezen zijn

van verschillende godsdiensten en elke gemeenschap telt zo’n 200 offi cieel ge-

registreerde wezen. Doorgaans neemt hun aantal toe wanneer we bedelingen

doen.

Begin dit jaar werd de laatste hand gelegd aan het weeshuis en de kinderen

wonen er nu al. Ik heb het weeshuis al zeer vaak bezocht, minstens tweemaal

per maand. De kinderen zijn heel blij met het huis, en ik hoop dat ze er zorg

voor zullen blijven dragen.

Nogmaals wens ik je een goed huwelijk en het allerbeste. Doe de groeten aan

Bart, je ouders en de mensen van De Brug.

Correspondente: Veerle De Schepper

A.L. DAMEN – België 13 augustus 2006

Adres: DAMEN A.L., Geluwestraat 10, 2600 BERCHEM.

Enkele dagen geleden heb ik het tijdschrift nr. 3 van 2006 ontvangen en weer

gretig gelezen. Zoals altijd deed de lectuur mij deugd. Dank voor jullie inzet.

Binnenkort vieren we het 30-jarig bestaan. Schitterend is dat. Blij en dankbaar

kom ik op 24 september meevieren en wil dan ook concelebreren. Er zijn zo-

veel motieven om God en de mensen te danken voor zoveel goeds dat door de

BRUG wordt verwezenlijkt.

Verleden week heb ik de documenten netjes ingevuld en naar mijn corres-

pondente gestuurd in verband met mijn projectenwerk en de steun die ik er

voor kreeg. Ik heb voor 2007 gevraagd dat De Brug mijn nieuw project zou

steunen, namelijk de oprichting van een nieuw SOCIAAL CENTRUM VOOR

STRAATKINDEREN in Pirapora do Bom Jesus (staat Sâo Paulo-Brazilië-. Het

20

centrum zal de naam dragen ‘HUIS VAN HOOP – CASA DA ESPERANCA’.

In deze contactbrief wil ik wat informatie geven over het ‘waarom en de plaats

van dit project’.

Met Pirapora do Bom Jesus heb ik wel een zeer speciale band.

Op 12 december 1962 vertrok ik voor de eerste maal naar Brazilië, namelijk

naar Pirapora. Pirapora ligt op 52 km. van de miljoenenstad Sâo Paulo.

Eerst werkte ik zes jaar als prof in de theologie en de bijbel. Ik gaf les zowel in

het groot als in het klein seminarie. Het was bar moeilijk om die taak te ver-

zoenen met de schrijnende armoede die ik daar zag. Ik maakte een crisis door:

ik vroeg me dag en nacht af ‘wat zit ik hier in Brazilië te doen...? Ik verlangde

meer sociaal werk te gaan doen. In 1968 toonde de toenmalige Abt Koenraad

Stappers van de abdij van Averbode een vaderlijk begrip voor mijn crisis. Hij

verloste mij van de taak van professor. Ik kwam naar België met verlof en pre-

dikte in talrijke parochies en scholen om gelden in te zamelen voor de armen

in Pirapora. Ook begon ik met het verzenden van tonnen kleren, schoolgerief,

schoenen, speelgoed en zelfs medicamenten voor de minstbedeelden. De heer-

sende armoede in de arbeiderswijken werd voor mij een ‘gewetenskwestie’. Ik

keerde met heel wat fi nanciële steun terug naar de keiharde realiteit van de ar-

beidersklasse. Mijn aandacht ging vooral naar het ‘slavenkamp’ in Sitio Velho,

gelegen op 18 km van het dorpscentrum. De ‘houthakkers’ aldaar werkten als

echte slaven voor de grootgrondbezitters van Sâo Paulo. Ook vrouwen en kin-

deren werden daar schandalig uitgebuit. Zo vaak stierven er mensen, vooral

kinderen, door het drinken van ‘rot water’. Een onderzoek in een laboratorium

van Sâo Paulo wees uit dat het drinkwater in Sitio Velho 1.600 bacteriën per

centiliter bevatte. Ook sliepen de kinderen er op de vochtige grond of op ver-

rotte matrassen... en op balken. Samen met een Japanse dokter (Dr. Hélio)

lanceerde ik in 1970 mijn eerste project: duizend waterfi lters en driehonderd

bedden. Het betrof keramiekfi lters van 12, 18 of 24 liter. In alle huisjes en

vooral in de schooltjes uit die streek plaatste ik die fi lters en nieuwe bedden

(met nieuwe matrassen en dekens). Er stierven geen kinderen meer van diaree

of uitdroging van de darmen. De volksgezondheid beterde razendsnel.. en de

houthakkers produceerden merkelijk meer en verdienden dus ook meer cen-

ten. Het project werd een succes! De kinderen waren gezonder en gingen meer

naar school.

Dat project heb ik voortgezet, naast verschillende andere, tot 1987 toen ik naar

Bandeira do Sul werd verplaatst. Ikzelf was ook zodanig geëvolueerd dat meer

projecten op gezondheidsvlak volgden. Ondertussen leerde ik De Brug ken-

nen en die begon mij voor elk project in Bandeira en omgeving te steunen.

21

Veel dank daarvoor.

Nu wil ik weer eens Pirapora helpen. In samenwerking met het gemeentebe-

stuur startte ik daar in april dit jaar met het project ‘Oprichting van een sociaal

centrum voor straatkinderen’ (Huis van Hoop’. Pirapora do Bom Jesus. Het

is een bedevaartsdorp, maar met vele arme arbeiderswijken. Gelegen aan de

boorden van de meest bevuilde rivier ter wereld: de TIETE-stroom. Het hoort

tot de periferie van de miljoenenstad (17 miljoen) Sâo Paulo. Het viel in de

greep van de chaotische industrialisering van de grootstad. De industrie lokte

duizenden landverhuizers uit het noorden en noordoosten van Brazilië. Zij

gokten op een paradijs (door de industrie) maar velen kwamen bedrogen uit.

Bovendien werken vele fabrieksarbeiders aan ‘hongerlonen’.

Pirapora groeide uit tot een uiterst kwetsbare arbeidersmassa, met vele trieste

sociale problemen van dien: gebrek aan werkgelegenheid, huisvesting, bouw-

grond, hygiëne en basisgezondheid. Het gemeentebestuur, ondanks veel inzet,

kon de last op sociaal vlak niet aan. Pirapora werd een steeds armere gemeente

met nu 15.303 inwoners. Bovendien zijn vele mensen uit de grootstad gevlucht

omwille van het ‘geweld’ (schering en inslag in zovele grote Zuid-Amerikaanse

steden).

Niet te verwonderen dat er ook op vlak van onderwijs en gezondheid nijpende

problemen zijn. Gebrek aan onderwijs brengt ook veel ‘straatkinderen’ mee.

Van de 15.303 inwoners behoren er meer dan de helft tot de groep van de

‘sociaal kwetsbaren’. Daarvan zijn er 6.737 kinderen of adolescenten, d.i. 44

% van het totaal. Zij zijn vaak aangewezen op schoolverzuim, kinderarbeid,

familiegeweld, vroegtijdige zwangerschap, druggebruik en teugelloze seks-

praktijken. Kortom, een groot tekort aan opvoeding, vorming en begeleiding.

Dit alles verklaart mijn initiatief om samen met de gemeentelijke associatie

van sociale assistentie het project op te starten van een sociaal centrum voor

straatkinderen. Men heeft daarvoor dringend aangepaste lokalen nodig, fy-

sieke ruimte. In het verleden heeft het dynamische gemeentebestuur reeds een

dergelijk centrum opgericht (ook gesteund door pater Damen) voor jongeren

van 13 jaar en ouder. Nu is het geplande nieuwe centrum bestemd voor een

200-tal kinderen van 7 tot 13 jaar.

De nieuwbouw zal 600 m2 bedragen.

Het ligt in onze bedoeling die straatkinderen naar school (gemeentelijk onder-

wijs) te begeleiden, hen bijscholing te geven, hen van gezondheidszorg doen

genieten en gezonde activiteiten en ontspanning te geven. De opvang van die

kinderen in dat ‘HUIS VAN HOOP’ betreft ‘dagopvang’.

Dit project heb ik aan De Brug voor 2007 voorgesteld. Hopelijk zal De Brug

22

mij ook in dit project steunen. Bij voorbaat dank voor alles wat De Brug voor

dit nieuwe project wil of kan doen. het project ligt over één jaar gespreid en zal

hopelijk in april-mei 2007 ingehuldigd worden. Eer het zover is zal er nog veel

water naar de zee vloeien. Alle aandacht en steun gaat nu naar dit zware maar

toch wel mooie project.

Samen moeten we ook dit weer kunnen ‘waar’-maken. In alle geval laten we

de moed niet zakken.

Vriendelijke groeten van een dankbare pater.

Correspondente: Angela Blancke

AUGUSTE MOANDA – Congo 30 augustus 2006

Adres: Père MOANDA Auguste, MBANZA-NGUNGU, Ninoofsesteenweg, 548, 1070 Brussel.

Ik hoop dat deze kleine nota u bereikt en dat u in goede gezondheid bent en

uw activiteiten goed gaan. Ook wij maken het goed, ondanks de confronta-

tie met de militairen die wij in Kinshasa gehad hebben na het bekendmaken

van de resultaten van de presidentsverkiezingen. Momenteel is de toestand

rustig.

Excuseer dat deze brief zo kort is, maar ik schrijf u vanuit een cyber. Ik ben

een lange brief aan het voorbereiden waarin ik u uitgebreid ga uitleggen hoe

het met het project van de wezen gaat.

Ik wil u meedelen dat Pater Gaston Ribbens, die onze econoom is in België,

het geld voor het project van De Brug gestuurd heeft .

Ik eindig hier met de beloft e u weldra nog eens te schrijven.

Mail van 18 september

Ik schrijf u vanuit Mbanza-Ngungu, waar ik ben om de activiteiten van het

project op te volgen en tevens de wijding en aanstelling van enkele collega’s

bij te wonen.

Tot nog toe verloopt alles goed.

Ik maak van de gelegenheid gebruik om u te vragen of het ontvangstbewijs,

dat ik met de post opgestuurd heb, goed toegekomen is? Ik heb het toever-

trouwd aan een priester die naar België vertrok begin deze maand en het u

verder toe zou sturen met de Belgische post.

Ik verlaat u met u te groeten.

Correspondente: Paula Ansoms

23

HERMAN COENRAETS – Congo 4 september 2006

Adres: COENRAETS Herman, Paroisse St.-Leonard, Quartier Mbudi, Commune de Mont Ngafula, Villede Kinshasa, BP 1800 Kinshasa I, Congo.

Herman Coenraets heeft laten weten dat hij alle papieren en facturen zal op-

sturen zodra het Lingala-Frans brochure van de geweldloze communicatie zal

gedrukt worden in Kinshasa.

In de maanden juli en augustus van dit jaar was de verantwoordelijke van de

drukkerij van de Scheutisten in Kinshasa op vakantie in België. Dat was een

goede gelegenheid om alle technische moeilijkheden die er nog waren voor

de drukkerij op te lossen. Gans de tekst, foto’s inbegrepen, zijn op een enkele

logiciel Word kunnen geënregistreerd worden, wat de operatie vergemak-

kelijkt.

Herman Coenraets dient dit jaar geen nieuw project in.

(Misschien dient mijn Egyptische vriend van het Katoliek-Koptisch bisdom

Assiout, P. Marcos Botros een project in, maar daarvoor heeft hij nog tijd no-

dig voor concertatie met de parochianen van de kathedraal van Assiout waar

hij pastoor is.)

Correspondent: Frans Overlaet

INGE BRACKE – Nepal

Adres: BRACKE Inge, Shangrila Kids Academy, P.O.Box 7818, Tinchuli-Boudhanath - KATHMANDU, Nepal.

Youth Rehabilitation Program - Kids Shangrila Home – Kathmandu - Nepal

Tijd voor een update.

Het YRP huis is weer goed bevolkt, alle plaatsen zijn ingenomen. Begin

augustus zijn er 6 jongens aan een nieuwe training begonnen. Twee jongens

in UCEP, één van de instituten waar we mee samenwerken, en vier ongelet-

terde jongens in een garage waar ze alles op een honderd procent praktische

manier kunnen leren. Een tweede groep van 7 man gaat half oktober aan een

kook cursus beginnen, en volgen momenteel alle dagen lessen in alfabetisa-

tie en Engels.

24

Ondertussen hebben ook weer 4 jongeren het huis verlaten, na het beëindi-

gen van hun training. Ze hebben een job en wonen nu samen. Ze hebben er

erg veel zin in, en het gaat hun dan ook goed.

Minder goed nieuws is dan weer dat onze tweede social worker, Amrit, het

huis verlaten heeft . Amrit is Nepali, maar is geboren in Hongkong, waar hij

uiteindelijk graag weer naartoe wou. Plots kwam het bericht dat zijn visum

werd goedgekeurd en een week later zat hij al op het vliegtuig. De nieuwe

collega van Dilu is nu Prem, één van onze ex-kinderen die al meer dan een

jaar actief was als helper voor onze social worker in onze pottenbakkerij in

Gokharna. Daar zitten een 5-tal jongeren en eigenlijk had Prem daar niet

echt genoeg te doen om er een fulltime job van te maken. Nu zit hij dus mee

als tweede social worker in ons YRP huis en voelt zich daar duidelijk goed.

Hij is heel blij en leert al heel snel de knepen van het vak van onze doorwin-

terde Dilu.

Als doop mocht Prem alvast een nachtje in het ziekenhuis slapen, toen

1 van onze jongeren daar een tijdje moest worden opgenomen. Yuda, de

jongen in kwestie, was een maand voor zijn komst naar YRP in een gevecht

verwikkeld geraakt, en er was toen met een mes in zijn achillespees gesto-

ken. Men heeft hem toen mee naar een hospitaal genomen, maar de wonde

is maar oppervlakkig verzorgd geworden en men heeft toen niet ontdekt

dat de achillespees eigenlijk gewoon grotendeels doormidden was. Toen hij

maar bleef klagen over pijn, hebben we hem meegenomen naar het ortho-

pedisch ziekenhuis in Jorpati, waar we een Belgische dokter kennen. Deze

heeft hem de dag daarop al gelijk geopereerd en heeft de kosten volledig op

zich genomen via het charity fund van het ziekenhuis. Yuda is ondertussen

alweer een week terug bij ons, en binnen 5 weken mag zijn plaaster er af,

zou hij weer zo goed als nieuw moeten zijn, en is hij net op tijd gereed om

aan zijn kook cursus te beginnen.

Onlangs hebben Dilu en ik nog een gesprek gehad, waarin we het hadden

over die jongens die vroegtijdig het huis verlaten. Het is natuurlijk erg wan-

neer zoiets gebeurt, maar wat wel echt opvalt, is dat zo’n jongen uiteindelijk

toch veranderd is. Diegenen die hier minimum een maand of twee hebben

gewoond, zijn blijkbaar toch niet kunnen ontkomen aan de invloed van Dilu

en het wonen in een geordende samenleving. Velen hebben dan wel hun

cursus niet afgemaakt, maar willen duidelijk toch niet terug naar af. Sommi-

gen gaan weer hun familie opzoeken, anderen vinden toch een job en slagen

er in om een zelfstandig bestaan op te bouwen. En als je het zo bekijkt, dan

hebben we voor die jongens toch ook een verschil gemaakt, en kunnen we

25

dat toch ook als een succes beschouwen.

Het is maar hoe je ‘t bekijkt uiteindelijk en hoe positiever je instelling, hoe

groter je inzet en kans op slagen, zeker weten!

Groetjes.

Correspondent: Koen Cassimon

LOUIS FRANCKEN - India 18 september 2006

Adres: Father Louis FRANCKEN sj. SADBHAVNA, Jesuit Provincial’s Residence, Purulia Road, P.B.4, RANCHI 834001, Jharkland, India. (NIEUW ADRES!!!)

Het regenseizoen is goed geweest, niet overal, maar toch op de meeste plaat-

sen. De rijst is goed aan het groeien; als het nu tot eind oktober af en toe nog

wat regent, dan wordt het een goede oogst. De landbouwschool van Nam-

kum, waar ik aan verbonden ben, werkt met de boeren in een groot gebied

van de Ranchi Missie langs de parochies. Voor de laatste twee jaar hebben

we gewerkt met groepen van vrouwen (Onderlinge Hulpgroepen). Er zijn nu

vragen van andere parochies voor hulp en opleiding van zulke groepen in

hun gebied. Na overleg en vergaderingen hebben we besloten de groepen in

Bingaon te helpen. En dat is ons project voor 2007. Ik ga u geen details geven

over het project zelf, maar alleen wat vertellen over de plaats. Bingaon is een

nieuwe parochie, op een afstand van 40 km van Ranchi, opgestart in 2000.

Een nieuwe parochie opstarten is niet het werk van één dag. Zusters van St.

Anna, de plaatselijke congregatie van Zusters, begonnen hier een school meer

dan tien jaar geleden en vijf jaar later kwam er een parochie. De parochie

bestaat nu 5 jaar. Vorige zondag, 17 september 2006, was er een grote feest

in de parochie bij de gelegenheid van de laatste geloft en van de pastoor, pater

Pingal Kujur. De plechtig mis begon om 8 uur ‘s morgens in de traditio-

nele adibasi stijl. De meisjes van de school, in speciale kleren, begeleidden de

priesters -we waren met 25 priesters- naar het altaar met een speciale intrede

dans. Een duizend mensen waren aanwezig en de kerk was te klein; de viering

was buiten in openlucht; wel waren er doeken op gespannen tegen de hete

zon, want in volle zon is het nog goed warm deze tijd van het jaar. Er was

ook een mooie off erandedans met het aanbrengen van gaven, de vruchten

van het veld, en gebeden. Een lange rij van huismoeders - enkele met kleine

kinderen op hun rug brachten hun gave van de week (een paar kg rijst, fruit of

andere vruchten) naar het altaar. De mensen hebben niet veel, maar van wat

26

ze hebben willen ze toch iets delen met hun priester. Een mooie traditie, een

mooi gebaar. Geloft en werden uitgesproken juist voor de communie, gevolgd

met een donderend applaus. Na de mis een tas thee voor iedereen en dan de

‘swagat’, het welkom of felicitatieprogramma. De mis duurde een goeie twee

uur, het welkom programma duurde vier uren (van 11 uur tot 3 uur in de

namiddag). Voor de mensen die van ver gekomen waren was er een maaltijd

om 2 uur. Iedereen had een kans om een item te geven: de schoolkinderen, de

jeugd, de vrouwenbond, de mannen: zang, muziek, dans en skits (streetplays).

De skit van jongens van de lagere school was heel interessant met het thema

‘de vloek van Malaria’. Het verhaal van een man die ziek valt van malaria, zijn

vrouw brengt hem naar de dokter. De dokter geeft een uitleg over malaria.

Er komen muskieten, als duivels verkleed, op de scène en geven een display

van hun tactiek om de mensen aan te vallen. Maar nu volgen de mensen het

advies van de dokter, netten worden gebruikt en er wordt gespoten. Het resul-

taat is dat de duivels sterven. Het was een mooie dag! Ge zult in de toekomst

nog meer horen over Bingaon. Hartelijke groeten uit Ranchi.

Correspondente: Clara Francken

27

Verslag van een reeds aangevraagd project

JOZEF DE SCHEPPER – India 1 augustus 2006

Adres: De Schepper Jozef, Renier Sniedersstraat 3, 2340 Beerse

Een toelichting bij het nieuwe project: ‘Hulp bieden aan woningnood’.

De bedoeling is hulp te bieden aan:

– TBC- en Leprapatiënten

– Gezinnen met kinderen

– Studenten(straatkinderen) die ondergebracht zijn in een

gezin en dus voorlopig niet in het opvanghuis verblijven

TB- en Leprapatiënten

In de huisjes is er geen elektriciteit en water moet aangehaald worden.

Dit is een héél normale situatie, althans voor de mensen ginds.

Enkel de aansluiting van elektriciteit kost hen 10.000 roepies (200 euro) en de

kost van het verbruik is met die van onze westerse wereld te vergelijken, dus

haast onbetaalbaar. Wanneer je dan nog graag stromend water in je huis wil

dan moet je wel al kunnen genieten van een riante wedde. Een doorsnee put-

boring (ondrinkbaar water) kost al gauw 100.000 roepies (2.000 euro). Maar

dit is geen spek naar onze bek.

Studenten(straatkinderen) die ondergebracht zijn in gezin en dus voorlopig

niet in het opvanghuis verblijven

We spreken dus eigenlijk over ‘kotstudenten’. Deze jongens en meisjes zijn be-

zig met hun hogere humaniora of bachelor of master diploma te halen. Deze

kinderen zijn steeds ondergebracht bij arme of alleenstaande mensen die een

schamel huisje bezitten en zo een centje kunnen verwerven. Hier kunnen we

twee vliegen in één klap vangen. In plaats van deze mensen te betalen voor

hun diensten kunnen we ook hun huisje aanpassen en meestal doen we dat

door het dak te herstellen of door elektriciteit binnen te brengen of door een

kamer bij te maken. In ruil voor deze aanpassing kunnen dan onze kinderen

een, twee of zelfs drie jaar bij

deze mensen verblijven.

28

Deze werken staan onder toezicht van C. Antony en zijn coördinaten zijn:

335/218/3 Guptha Nagar, Angammal Colony

Salem-9 636009

Tamilnadu India

Telefoon: 00-91-9443663458(GSM)

Op 14 november 2006 vertrek ik terug, voor 5 weken, naar Salem.

Correspondente: Gerarda Hoefman

Wist je dat …

Pater Henri Maes op 18 december 2006 reeds 85 jaar wordt.

Langs deze weg willen de mensen van ‘De Brug’ de pater van harte

feliciteren voor zijn gezegende leeft ijd.

•

Pater Henri Maes op 6 april 2007 reeds 60 jaar priester is. In datzelfde

jaar begon de pater zijn werk als missionaris in Congo.

29

Projectvoorstel Huambo Angola (Marleen Verbeeck)

Tekst van Rosangela Dias Teck

1 Algemene gegevens.

Naam van het project: kwaliteitsverbetering in het onderwijs - Pamosi (sa-

men)

Uitvoerder: Pamosi school, Baptistenkerk van de Kruisweg (Igreja Baptista

do Calvário), Huambo, Angola.

Verantwoordelijke: Rosangela Teck

2 Korte beschrijving van het project:

De school voor inclusief onderwijs Pamosi, in een buitenwijk van Huambo,

is opgericht vanuit de visie om gehandicapte kinderen en jongeren, en spe-

ciaal de dove kinderen, te helpen om in het Angolese offi ciële schoolsysteem

te komen, omdat ze nu te veel gemarginaliseerd zijn en zonder kansen om

nuttige en geïntegreerde mensen te worden in de samenleving.

We zijn onze lessen in maart 2004 gestart met 28 leerlingen. We kregen

toen morele steun van Marleen, wat ons veel geholpen heeft . We kregen

ook steun van een gemeenschap uit België, die we gebruikt hebben om de

installaties van het schooltje te verbeteren in 2004, en om materiaal te ko-

pen om een cursus snit en naad op te starten. Die cursus loopt vandaag nog

steeds.

De school bestaat nu reeds drie jaar, en we hebben nu 80 ingeschreven leer-

lingen. Ons doel voor volgend schooljaar is om te investeren in de bijscho-

ling van de onderwijzers en in het verwerven van didactisch materiaal voor

de dove kinderen. Daarom voorzien we een videozaal.

2 Context en rechtvaardiging van het project:

Dove kinderen leren meestal ziende. We hebben goed leermateriaal in vi-

deo en DVD ontvangen van andere gespecialiseerde scholen, maar we kun-

nen dat niet doorgeven aan onze leerlingen noch gebruiken in de bijscho-

ling van onze onderwijzers.

We hebben wel een zaaltje dat kan aangepast worden, maar we hebben geen

toestellen om videotapes en DVD’s af te spelen en te vertonen.

3 Objectieven.

Algemeen: permanente bijscholing van de onderwijzers door middel van

30

video’s en DVD, en aantrekkelijker lessen voor de leerlingen, door het ge-

bruik van video en DVD.

Specifi ek doel: een videozaaltje installeren.

4 Doelgroep:

- leerlingen, vooral de dove kinderen, die nu meer dynamische lessen kun-

nen hebben, wat hen zal helpen om alles beter te assimileren.

- de onderwijzers, die zullen geholpen worden om de kwaliteit van hun les-

sen te verbeteren.

5 Strategie:

lokaal de nodige toestellen aankopen om een videozaal in te richten.

6 Budget:

- een generator: 500 USD

- een TV toestel: 300 USD

- een stroomstabilisator: 100 USD

- een videotoestel: 150 USD

- een DVD toestel: 100 USD

- een kastje met planken: 100 USD

Totaal: 1.250 USD

Huambo, 19 september 2006

De hulp van de Belgische gemeenschap is heel waardevol geweest. Ze heeft

geholpen om het welzijn van de kinderen in de school te verbeteren, en voor

de vorming van de jonge gehandicapten die nu een vak kennen. We zijn erg

dankbaar aan de mensen die ons hielpen, zelfs zonder het gezicht of de naam

te kennen van deze kinderen en jongeren, die zo dikwijls worden vergeten

door wie ze wel kennen.

Wij danken U van harte, in naam van elk van onze kinderen, en van diegene

die nog door onze school zullen passeren en die zich nog samen – Pamosi

– zullen voelen, omdat jullie deel hebben gehad aan het waarmaken van deze

droom.

Een hartelijke omhelzing, we staan samen.

Rosangela Dias Teck, projectcoordinator.

31

KasverslagIN KAS OP 20/06/2006 56.344,34 EUR

PROJECTEN (2 x 1700 EUR) -3.400,00 EUR

Vandekeybus

Moanda

GIFTEN EN STORTINGEN 1.796,23 EUR

3 x 2,48 = 7,44

15 x 4,96 = 74,40

6 x 7,44 = 44,64

4 x 10,00 = 40,00

10 x 12,39 = 123,90

3 x 12,50 = 37,50

3 x 14,87 = 44,61

6 x 15,00 = 90,00

6 x 24,79 = 148,74

1 x 25,00 = 25,00

1 x 60,00 = 60,00

1 x 100,00 = 100,00

1 x 300,00 = 300,00

1 x 700,00 = 700,00

LEGAAT 2.280,00 EUR

INTRESTEN/KOSTEN BANK 565,08 EUR

KOSTEN BOEKJE -215,43 EUR

ONKOSTEN 30 JAAR DE BRUG -83,70 EUR

IN KAS OP 26/09/2006 57.286,52 EUR

32

30 JAAR DE BRUG

Zondag 24 september 2006, vandaag wordt De Brug 30 jaar jong!

De viering van deze heuglijke verjaardag begon met de dankviering in de Sint

Jozefk erk in Heide.

Deze mooie viering werd geleid door niet minder dan 9 priesters en muzikaal

begeleid door het koor GMK, onder leiding van Peter Knockaert, door Inge

Beyers & Liesbeth Kempenaers (Off erandelied) en door Marisa Tinsay (ge-

zongen Onze Vader in het Filippijns).

De benadrukte en aangrijpende homilie van Pater Damen zullen nog velen

onder ons zich lang herinneren.

De off erande uit alle windstreken en de mooie Afrikaanse dans brachten de

projecten en hun mensen ook dichter bij ons op dat ogenblik.

In het parochiecentrum van Heide werden de gasten op de receptie verwel-

komd door Koen Francken en konden ze onmiddellijk genieten van de fi lm

‘30 Jaar De Brug’ gemaakt door Clio Francken en van de hapjes en dranken.

Nadien bracht burgemeester Lukas Jacobs een persoonlijke toespraak met ei-

gen ervaringen en benadrukte hij de daadkracht, menselijkheid en het onge-

dwongen karakter van De Brug.

Als intermezzo vertoonden Marieke en Nele hun zangtalenten te samen met

de klanken van Peter Knockaerts’s pianospel.

De ‘Oscar’s uitreiking’ van Koen Cassimon gaf een mooi overzicht van alle

vrijwilligersgroepen die al deze jaren hebben gewerkt aan het succes van De

Brug. Als ‘Trofee’ kregen alle bezoekers een theelichtje met de spreuk ‘Het isbeter een kaars te branden, dan de duisternis te verdoemen’ en met de Filip-

pijnse vertaling erbij.

Aan alle vrijwilligers die hebben meegewerkt aan deze verjaardag zeggen wij

nogmaals: hartelijk dank voor jullie bijdrage.

De volledige teksten van de toespraken kan u in dit boekje vinden.

30 JAAR DE BRUG • 30 JAAR DE BRUG • 30 JAAR DE BRUG • 30 JAAR DE BRUG

33

TOESPRAAK GEHOUDEN DOOR BURGEMEESTER LUKAS JACOBS

NAAR AANLEIDING VAN 30 JAAR DE BRUG

Dames en heren,

Beste mensen van De Brug,

In ons gemeentelijk informatieblad werden al de verenigingen voorgesteld

die lid zijn van de GROS, dat is de gemeentelijke raad voor ontwikkelingssa-

menwerking. Bij het artikel over de Brug luidde de titel: ‘Eigentijds Ontwik-

kelingshulp’.

Ik vond dat een goede titel.

Niet omdat jullie moderner zijn, niet omdat jullie ‘in’ zijn, er is geen hype

rond De Brug, neen, maar wel omdat het goed gaat met De Brug, en omdat

vandaag, en niet alleen vandaag, maar al vele jaren, jullie kunnen rekenen op

steun van heel veel mensen uit deze regio.

Dat gaat niet enkel om fi nanciële steun, maar heel veel mensen steunen in

hart en nieren zeer oprecht jullie werking.

Mensen hebben zo over van alles en nog wat hun mening, en die meningen

verschillen uiteraard, maar over één ding zijn zeer velen het allemaal eens: De

Brug is goed bezig, De Brug is zeer nuttig en De Brug is broodnodig.

Jullie zijn vooral een club, een vereniging, een vzw met een zeer hoog gehalte

aan menselijkheid en een zeer hoog gehalte aan daadkracht.

‘Menselijkheid’, vanwege de diepe overtuiging dat mensen helpen in landen

waar het moeilijk gaat, jullie uitgangspunt is. Dat is de reden van het bestaan

van De Brug. Opgericht in 1976, dertig jaar terug, met als doel een brug te

slaan naar de ontwikkelingslanden door er kleinschalige projecten te steunen.

Het staat netjes omschreven in jullie statuten:

– het geven van fi nanciële en morele steun aan de derde wereld, aan ontwik-

kelingsprojecten of aan het werk van ontwikkelingshelpers

– het leggen van contacten tussen de ontwikkelingslanden en het thuisfront

door informatiedoorstroming en het bewustmaken rond de problemen van

de derde wereld.

– de projecten moeten aan volgende kenmerken voldoen: bestemd zijn voor

een vredelievend doel, de gemeenschap ten goede komen en vrij van ideo-

logische en propagandistische inslag.


34

Dat is gestart hier in Heide. 30 jaar geleden is het begonnen en vandaag gaat

het De Brug en haar doelstelling meer dan goed. De harde kernen van de

werking bevinden zich in Heide en Achterbroek. Jullie hebben veel leden en

veel geld dat op goede plaatsen terechtkomt. We lezen ook heel veel informa-

tie in al die brieven over hoe het al die ontwikkelingshelpers ervan af gaat in

die overzeese gebieden. Jullie houden de ontwikkelingssamenwerking op die

manier actueel, heel concreet en bijna tastbaar. Met die brieven is de band met

de projecten erg sterk.

En veel mensen zijn ermee bezig, vandaar jullie menselijkheid.

Er zijn de mensen die de projecten leiden in de ontwikkelingslanden. Zij en-

gageren zich om regelmatig brieven te schrijven en zo het verloop van het ge-

steunde project te schetsen. Daarmee komen we meteen bij de tweede groep

mensen, de leden van De Brug. Zonder hen zou er geen geld zijn om de pro-

jecten te fi nancieren. Daarvoor is dan weer de derde groep onmisbaar: de

vrijwilligers. Het plaatje is simpel en het plaatje klopt. Mensen helpen mensen

… Dat is een heel menselijk verhaal en dat is mooi. Eenvoudig, maar o zo

doeltreff end.

En dan jullie tweede eigenschap: ‘de daadkracht’. Daadkracht is doen, uitvoe-

ren, niet zeveren, maar handelen.

Dat brengt me bij de acties, bij de inkomstenzijde van de balans van de vzw.

Fondsen worden ingezameld via vrijwillige stortingen van de leden, de op-

brengst van steunacties van sympathiserende verenigingen en de inkomsten

van allerlei activiteiten.

De Brug, beste dames en heren, is een heel vanzelfsprekend goed doel. Als

er geld aan het goede doel wordt besteed, komt De Brug vaak ter sprake. Het

is goed besteed, goed beheerd, het is transparant en dat al 30 jaar lang. Veel

meer vertrouwen heeft een donateur niet nodig om fondsen te schenken.

En dan de acties, waarbij de handen uit de mouwen moeten van de medewer-

kers en de echte en muzikale honger wordt gestild van zij die ervan genieten.

• Neem nu, de ontbijt-aan-bed-actie waarbij een paar duizend pakketten aan

huis geleverd worden. Ook bij ons thuis wordt dat afgeleverd, via een vast

ritueel. We krijgen en briefj e om in te inschrijven, het is druk en dus ver-


35

geten we dat wel eens, och ja, nog inschrijven, vergeten, geen nood, voor

je het weet gaat de bel gaat en staat daar iemand van De Burg om handje

contantje te ontvangen voor het ontbijt, dat enkele weken later netjes aan

huis wordt afgeleverd. Zelfs als je het vergeet en denkt, ik knijp er dit jaar

eens tussenuit, aan het ontbijt-aan-bed van De Brug is geen ontkomen aan,

de bel gaat, en je betaalt. Dat, dames en heren, is daadkracht. Niet opdrin-

gerig, wel duidelijk: doe mee en je helpt anderen. Dan krijg je een papieren

zakje met lekker eten en interessante boekjes, een vliegtuigmaaltijdbestek,

een hard gekookt ei breken dat blijkt niet gekookt te zijn etc. Het is telkens

een hele belevenis.

• Dan het kaasbuff et: dat is voor mij smullen tot je niet meer kan. Ik doe als

burgemeester massa’s restaurantdagen. Maar als kaasfreak is dit er één waar

ik echt naar uitkijk, het Solidariteitsmaal. Het staat nu al in m’n agenda, Op

25 november e.k. zal ik hier opnieuw peuzelen, ontdekken en genieten van

die heerlijke kaas. Als je dan die zaal binnenkomt, bots je op een muur van

kaasgeur en kaasaroma. Heerlijk. En als je buiten gaat, heb je het gevoel dat

je drie dagen niet meer moet eten. Het lijkt wat Bourgondisch en dat is het

ook. Dat is oké, zolang die opbrengsten van die maaltijd ook Bourgondisch

groot zijn, heeft niemand daar een probleem mee. Daadkracht noemen ze

dat. De Bourgondiërs waren mensen met een hoog daadkracht-gehalte, en

bij De Brug hebben ze dat goed begrepen.

• Ook nog, het klassiek concert, volgende week is het weer zover. Dat is kunst

van de hoogste plank, in eigen gemeente, dat is fantastisch. Dat is genieten

van de eerste tot de laatste minuut. Ook die organisatie van dit evenement

is niet denken, maar doen, daadwerkelijk handelen voor het goede doel.

Beste aanwezigen, ook de gemeente wil werk maken van een goed lokaal

‘Noord-Zuidbeleid.

Er werd al een schepen voor Internationale Samenwerking aangeduid, Jan

Van Hooydonck, die, samen met de verenigingen van de Gemeentelijke Raad

voor Ontwikkelingssamenwerking, het Noord-Zuidbeleid in Kalmthout ge-

stalte geeft . Straks zijn het verkiezingen. Dat wil zeggen dat er politieke pro-

gramma’s zijn met wensen en beloft en voor de volgende jaren. Ook de 0,7 %

regel komt daarin terug. Verschillende partijen willen er graag naar streven

om 0,7 % van het budget in Kalmthout te besteden aan ontwikkelingssamen-

werking. Dat geld moet transparant, effi ciënt en eff ectief worden besteed.


36

Niet altijd de kwantiteit is van belang, ook de kwaliteit. We willen daarom

via een stappenplan het budget voor ontwikkelingssamenwerking geleidelijk

verhogen tot 0,7% van de gewone begroting. Op deze wijze maakt Kalmthout

duidelijk dat ze zich werkelijk engageert voor een rechtvaardige Noord-Zuid-

verhouding.

Dames en heren,

Ik sluit af. Mensen die daden stellen, kunnen het ver brengen. En de Brug

heeft het ‘ver gebracht’. Figuurlijk betekent dat: jullie zijn een knappe vereni-

ging, met zeer eerbare doelen, een sterke club, met veel daadkracht. Maar

jullie hebben het ook letterlijk ‘ver gebracht’. De centen worden bezorgd in

overzeese landen waar mensen zitten die jullie kennen en vertrouwen. Ze zit-

ten ver en jullie brengen ze centen en ook hoop om te blijven werken aan

betere omstandigheden.

Profi ciat en chapeau voor dit alles. Blijf hiervoor gaan, blijf geloven in jullie

ideaal, los van ideologieën, maar niet los van waarden en geloof. Het geloof in

de solidariteit en de hulp voor de medemens, is een zeer hoog doel, dat door

De Brug met veel mensen en veel daden wordt bereikt. Het is inderdaad ‘beter

een kaars te branden, dan de duisternis te verdoemen’.

Kalmthout is fi er op De Brug. Het symbool van dertig jaar is ‘parel’; daarom,

werkelijk, De Brug is een parel van een vereniging.

Ik dank u

Lukas Jacobs, burgemeester 24 september 2006, viering 30 jaar De Brug


37

• Teksten van de liedjes gebracht door marieke en Nele onder begeleiding

van Peter Knockaert

Slaaplied

(tekst: B. Moeyaert – muziek: A. Craens)

Waarom nog wakker liggen van een land dat je niet kent,

Van een stad die veel te groot is en een kind dat je niet bent.

Waarom ook wakker liggen in je heerlijk donzen bed,

Je hoeft geen slaap te laten voor een kind dat het niet redt.

Waarom nog liggen denken aan een huis, ach van karton,

Meer heb je toch niet nodig want in Rio schijnt de zon.

Waarom zelfs tranen laten voor een kind dat altijd steelt,

Zo gaat het in de wereld. Geld is slecht verdeeld.

Waarom door straten dwalen en door stegen in je hoofd,

Straks ga j’er van dromen als de lichten zijn gedoofd.

Waarom nog langer tobben, een ver kind dat treurig is.

Hoezo, het heeft geen ouders en hoezo gevangenis.

Hoezo het kan wel dood gaan, en hoezo het wordt verjaagd,

Hoezo wie wordt vermoord dan, hoezo niemand die klaagt.

Piano

Hoezo wie wordt vermoord dan, hoezo niemand die klaagt.

Bedoel je dat er jongens en ook meisjes van de straat

Zomaar ineens verdwijnen. Nee, hou op, het is al laat.

Waarom nog wakker liggen ….


38

• Pocahontas met het nummer kleuren van de wind

Jij denkt het land waar jij belandt van jou is Jij plukt de aarde als een aasgier

kaal Maar ik weet elke rots en boom elk wezen Heeft een ziel heeft een leven

heeft een taal Jij noemt de mensen eigenlijk pas mensen Als die mensen pre-

cies zo zijn als jij Maar treed eens in het voetspoor van een vreemde En dan

leer je in een oogwenk zoveel bij Hoor je ooit de wolf een ode brengen aan

de maan Of vraag je ooit lynx waarom hij spint Ben je doof voor alle stem-

men van de bergen Ben je blind voor alle kleuren van de wind Ben je blind

voor alle kleuren van de wind Kom rennen laat je leiden door de lariks Het

hert toont zijn betoverend domein Veroverend en rol je door die rijkdom

Maar vraag nooit wat het waard zou kunnen zijn De regen, de rivier, het zijn

mijn broeders De reiger en de otter, lucht en land En alles staat met alles

in verbinding In een cirkel een oneindig groot verband Hoe hoog reikt een

esdoorn ooit Wie de bomen rooit hoort het antwoord nooit Die hoort nooit

de wolf een ode brengen aan de maan In wit of koper ongeacht de tint Ben je

doof voor alle stemmen van de bergen Ben je blind voor alle kleuren van de

wind Wie de aarde zo begeert Vindt slechts aarde tot hij leert Het te zien in

alle kleuren van de wind


39

• Toespraak gehouden door Koen Cassimon

Beste vrienden,

Het is zover. Het is tijd om de prijzen uit te reiken.

30 jaar De Brug is er niet vanzelf gekomen, daar hebben heel veel mensen

hard aan gewerkt.

Binnen het bestuur hebben we ons – een hele tijd geleden al - de vraag gesteld

hoe we dat konden honoreren, hoe we daar best onze waardering over kon-

den laten blijken.

En we zijn ons licht gaan opsteken bij andere organisaties. Ons oog viel toe-

vallig op de Amerikaanse Oscaruitreiking, en ge moet niet bang zijn, het blijft

hier deft ig.

We hebben daar gezien dat er in een prijsuitreiking verschillende onderde-

len zijn en we hebben enkele vergaderingen gewijd aan het opzoeken van de

juiste indeling.

Het volgende is uit de bus gekomen:

• De Gouden Schoen wordt uitgereikt aan iemand van de ‘toerders’. Je weet

wel, de mensen die ervoor zorgen dat de boekjes en ander drukwerk tijdig

in de bus gestopt wordt.

• De Gouden Griff el gaat naar iemand met een vlotte pen. En dan denken

we niet alleen aan het boekje want dan zou Gerarda het zeker verdienen

met vlag en wimpel te winnen, maar dan denken we ook aan onze corres-

pondenten en spilcorrespondenten die het contact onderhouden met onze

projecten.

• De Zakkenvuller verwijst naar de vele vrijwilligers die het OAB tot een suc-

ces maken en

• De Opschepper brengt ons bij de vele helpers aan het solidariteitsmaal.

• De Nobelprijs geven we aan één van onze projectleiders en uitzonderlijk

verdienstelijke mensen maken kans om genomineerd te worden voor onze

Oscar. Maar dan moet je wel kunnen wedijveren met kanjers zoals Guy Ver-

poten.


40

Voila, we hebben dan alle genomineerden per categorie ingedeeld en het re-

sultaat zie je hier in deze doos. En wat is ons opgevallen: AL jullie namen

zitten hierin.

Eigenlijk heeft het ons niks geleerd, want we wisten het al: bij De Brug is ie-

dereen belangrijk, klein of groot, met veel inzet of met heel veel inzet, mensen

van het bestuur, vrijwilligers op één van onze activiteiten, medewerkers die

dikwijls teveel achter de schermen blijven, al diegenen waarop wij mogen re-

kenen, … Jullie zijn allemaal winnaars.

We hopen dat we nog heel veel jaren op jullie mogen blijven rekenen want

zonder jullie hulp lukt het echt niet.

Als blijk van dank (we hebben het toch niet kunnen laten) ligt er aan de uit-

gang een kaarsje voor U klaar met daarop de inmiddels beruchte spreuk: het is beter een kaars te branden dan de duisternis te verdoemen.De spreuk werd – exclusief voor ons – op papier gezet door ons project in de

Filippijnen (Welcome home foundation), waarvoor dank.

Ik wens U nog een prettige namiddag.


41

•Felicitaties en reacties van over heel de wereld naar aanleiding

van 30 jaar de brug

• Lisette De Bruijne in Argentinië:

Dank voor je trouw opsturen van het parochienieuws.

Zo las ik dat de Brug nu in september dertig jaar bestaan viert! Dat is heel

wat.

Daarom vanuit het warme Argentinië, een heel dikke profi ciat aan alle leden.

Het zijn heel wat jaren dat de Brug ons hier steunt in Los Juríes, en we kon-

den heel wat verrichten. Vooral de ‘kleine’ man, met zijn moeilijkheden, dat

is onmogelijk een project te vinden. Allen willen produceren op grote schaal

en men vergeet de mens. Dat is niet zo in De Brug. Vandaar ook de contacten,

het blijft niet zo’n administratief koud contact waar enkel nummers tellen.

Hier staan de mensen vooraan, en heel wat jonge gezinnen, marginalen en

kinderen werden geholpen, en vandaag hebben ze een alternatief want jullie

hielpen de basis te leggen om te groeien. Soms werd ook aan organisaties een

handje toegestoken, zoals het plaatselijk hospitaal daar waar jullie hielpen het

uit te bouwen met de kinderzaal en een waardige plaats voor de bevallingen,

naast de regeling van het dak; in het landbouwcollege, een alternatief voor

de jongeren uit het platteland op het secundair onderwijs te volgen, en nu in

Caritas voor het oprichten van een werkplaats, een groot woord maar daar

willen we naar toegroeien en vooral het bewustzijnsproces dat de gehandi-

capten ook deel uit maken van onze samenleving.

Hartelijk dank voor alles in naam van allen die velen die jullie een ‘handje’

toestaken.

Zeer hartelijk, en dat jullie mogen blijven groeien in deze wereldomvattende

christelijke geest.

• Gaston Ribbens (ex-projectleider Congo):

Hartelijk dank voor uw uitnodiging voor het feest van 30 jaar ‘De Brug’.

Die datum staat al lang aangekruist in mijn agenda en ik beloofde daar te zijn

om mede te concelebreren.

De mens wikt, maar God beschikt, zegt men soms. De overste van de Vlaamse

redemptoristen is plots overleden en daarmee worden sommige programma’s

helemaal overhoop gegooid. De mijne ook. Op zondag 24 september viert

men in Toronto de 100ste verjaardag van de aankomst van de eerste Vlaamse

redemptoristen die daar gingen werken tussen de inwijkelingen van Oekra-

ine. Een Vlaamse tegenwoordigheid was daar noodzakelijk...


42

Op zondag 24 september kan ik zo onmogelijk tegenwoordig zijn op de jubi-

leumviering van De Brug. Ik betreur dit ten zeerste.

Ik maak van deze gelegenheid gebruik om al de mensen die zich gedurende

die 30 jaar op een of andere manier ingezet hebben voor De brug van harte

te feliciteren. Ik hoop dat het een aangenaam feest wordt dat moed geeft om

verder te gaan.

• Louis Willemsen (ex-projectleider Congo):

Graag had ik willen deelnemen aan de viering van 30 jaar De Brug op 24 sep-

tember. Spijtig genoeg heb ik die dag op Essen-Hoek de gemeenschappelijke

ziekenzalving om 10.00 uur gevolgd door een maaltijd in het Gildenhuis. Ik

wens jullie een mooie dag toe en nogmaals dank voor de gekregen steun ge-

durende jaren.

• Jan Notenboom (ex-projectleider Congo):

Met dankbaarheid en vreugde heb ik het fi jne nieuws vernomen van de der-

tigste verjaardag van ‘Onze Brug’. Al weer 30 jaar...

Ik moet u niet vertellen hoe na dit prachtige missiewerk van zoveel edelmoe-

dige mensen ‘van bij ons’ me aan het hart ligt.

Ik denk niet dat er in Vlaanderen iemand U de loef zal afsteken! Dag na

dag, jaar na jaar, maal 30 nu, hebben jullie het ideaal van DE BRUG hoog

gehouden en steeds meer gastvrijheid gegeven aan zoveel missionarissen van

hier en van ginder!

Ik hoop die statistieken eens terug te vinden in een jubileumnummer van DE

BRUG: de namen van U, medewerkers, de missiegebieden, de gestage evolutie

van de bijdragen... Dat zal impressionant zijn! Kan dat eens niet voor de TV

komen; vb in Braamstruik als een voorbeeld voor ons land?

Jammer genoeg zou ik me willen verontschuldigen dat ik er niet bij kan zijn:

ik kan bijna niet meer uit de voeten, zoals de mensen dat zeggen: erg artrose

in de heup: ik leef hier echt als een monnik. Maar mijn hart zal erbij zijn!!!

Dank U, lieve BRUG!

• Louis Damen (ex-projectleider Brazilië):

Dank voor de uitnodiging en bijzondere dank voor het vele (!) dat de Brug

voor mij en mijn mensen in Brazilië heeft gedaan en nog blijft doen. Profi ciat

voor de hele ploeg!


43

• Ludo Van De Velde in Nicaragua:

Spíjtig dat ik er niet kan bijzijn om te vieren. We zien mekaar zeker in de-

cember. Van 14 tot 27 december zal ik in België zijn. Vele groeten aan de

Brugvrienden.

• Louis Francken in India:

Ik wens al de leden van de Brug van harte Profi ciat bij de viering van het 30

jaar bestaan van de Brug. Ik hoop dat het een mooie viering wordt. Groeten.

Zuster Juliana (medezuster van Zuster Veerle - Jeanne Vandekeybus)

Ik kom zo juist terug uit mijn verlof, daarom het zo laat antwoorden op je

uitnodiging voor 24 september aanstaande. Jammer genoeg zal ik niet aan-

wezig kunnen zijn, ik heb op die dag 2 bezoeken af te leggen die ik écht niet

kan weigeren. Maar ik wens jullie alvast een succesvolle dag toe en dat het een

weldoende dag wordt voor het bestuur van de ‘Brug’ en al de vele vrijwilligers

die altijd zo gul klaar staan om te helpen. Dankbare groeten.

• Chris Van Laer (ex-projectleider Libanon)

Op de 30 ste verjaardag van ‘De Brug’ wil ik jullie van harte profi ciat wensen

om zoveel jaren van niet-afl atende inzet.

• Lina Van Den Bergh (ex-projectleider Mali)

Van harte wens ik jullie een prachtige viering op 24 september. DE BRUG

wordt 30 jaar!

Graag had ik er bij geweest om dankbaar mee te vieren. Zovele jaren al mag ik

meedelen in dit grootse gebeuren. ‘Mensen helpen over de grenzen heen, om

meer mens te worden door te delen’. Het maakt velen gelukkig!

Prachtig feest toegewenst.

• Freddy De Geytere in Guatemala:

Allerbeste vrienden van ‘De Brug’

Hierbij wens ik u van harte geluk met uw dertig jarig bestaan. Het zijn er der-

tig geweest van een zeer goed georganiseerde en effi ciënte hulp aan tientallen

ontwikkelingsprojecten in veel landen van de derde wereld.

Daarbij hebt u zich nooit laten leiden door eigenbelang, noch religieuze of

sociale vooroordelen. Evenmin hebt u ooit van buiten uit enige verplichting

opgelegd in de plaatselijke aanwending van de toegekende hulp.

Gezond vertrouwen in de plaatselijke ontwikkelingshelpers is steeds uw bij-

zonderste zorg.


44

En in de programmering van uw collectes hebt gij steeds het aangename met

het smakelijke en het culturele weten te verbinden. Daarbij is het voor mij een

grote eer dat een Guatemalteeks violist van allergrootste klasse, jaar na jaar

het mooie concert verzorgt, dat ik vorig jaar heb mogen bijwonen.

Voor mij is dat alles een enorme stimulans om verder te blijven werken aan

de verscheidene projecten die hier lopen, en wie weet komt ooit eens iemand

van het bestuur hier langs om eens een kijkje te nemen in alle projecten waar

‘De Brug’ reeds sinds jaar en dag haar steentje toe bijdraagt.

Héél dankbaar.

• Jef Vercraeye in Colombia:

Met allen of de weinigen nog die de startperiode gekend hebben van De Brug,

de meest hartelijke gelukwensen voor het 30 jaar lang voortzetten met vrijwil-

ligers, contactpersonen - ik vernoem en dank Agnes Van Laer - het wereld-

wijd project van solidariteit met de minstbedeelden en verongelijkten onder

ons.

Dit alles is mogelijk dank zij de wil en de geestdrift van velen om, onder lei-

ding van het bestuur, kaasavonden te organiseren, ontbijt aan bed, concert-

avonden en zoveel andere kleine initiatieven.

Profi ciat en ook dank voor de jaarlijkse bijdragen ten bate van onze stichting

Hombres Hermanos die zo goed en zo kwaad een teken tracht te zijn van

God’s Rijk onder de mensen.

• Salvacion Tinsay in de Filippijnen:

Gefeliciteerd met de dertigste verjaardag (30 th Anniversary) van De Brug!

Samen met de gemeenschap van de doven in Welcome Home Foundation

Inc., gaan wij altijd aan jullie in onze gebeden denken met dank aan God voor

de goede mensen die ons leven hebben aangeraakt.

Mogen jullie nog heel veel vruchtbare jaren kunnen vieren!

Altijd verbonden.


45

Reacties op het boekje van de misviering op 24 september 2006

• Zuster Juliana:

Profi ciat voor de mooie eucharistieviering. Ik kreeg ze zo juist in mijn PC en

ga ze zeker met veel aandacht lezen. Ik dankte samen met jullie allemaal voor

die 30 jarige samenwerking voor de minderbedeelden in zovele landen. Ik

wens jullie nog zovele jaren werklust bij en moge de Heer al uw pogingen en

initiatieven zegenen en tot een goed resultaat brengen.

• Marleen Renders uit Guatemala:

Graag wens ik jullie allen van harte profi ciat voor jullie solidariteit en inzet

tijdens al die 30 jaar.

Ik ben vooral getroff en door de wijsheid in de eerste lezing. En de mens kan

maar veranderen in als hij in relatie treedt met anderen en zich laat verande-

ren. Ik vermoed dat het dat is wat jullie doen en zoiets leidt tot jullie solida-

riteit.

Eenvoudige inzet.

Nogmaals profi ciat......

• Marie-Josée Alen (ex-projectleider Filippijnen en Congo)

Wel bedankt om ons te laten meegenieten van die mooie viering. Langs u wil

ik ook alle vrijwilligers danken voor hun onvermoeibare inzet voor de ‘Ach-

tergeblevenen’ op onze planeet.

• Tinneke Van Laerhoven uit Jamaïca:

Graag zet ik jullie allemaal in de bloempjes, dit nu met roosjes, voor jullie 30

jaar bestaan van De Brug. Mijne beste wensen en PROFICIAT.

Moge de goede Heer jullie allen zegenen en ik wens je nog vele schone jaren.

Ook jullie bent missionaris, vandaag is missie overal, als we maar die echte

missiegeest hebben.

Nogmaals APPLAUS!


Ons SOLIDARITEITSMAAL vindt dit jaar plaats:

te Achterbroek op zondag 19 november

vanaf 11.30 tot 19.00 uur

te Heideop vrijdag 24 november

vanaf 19.00 tot 21.30 uur

op zaterdag 25 november vanaf 17.00 tot 21.30 uur

op zondag 26 november vanaf 12.00 tot 19.00 uur

KINDEREN (ouder dan 3 jaar):

Frikadellen met krieken of appelmoes 5 euro

of

Assortiment kazen 5 euro

of

Enkel te Achterbroek: Breugheltafel 5 euro

VOLWASSENEN:

Frikadellen met krieken of appelmoes 10 euro

of

Keuze uit een 50-tal kaassoorten 10 euro

o

Enkel te Achterbroek: Breugheltafel 10 euro

Dranken zijn in deze prijzen NIET begrepen, maar zijn zoals steeds aan

matige prijzen verkrijgbaar.

Zoals steeds treff en wij elkaar:

te Achterbroek in de Parochiezaal.

te Heide in de Sint Jozefzaal.

INSCHRIJVINGEN.

Indien mogelijk liefst inschrijvingen met strook of telefonisch bij uw

toerverantwoordelijke.

Mogen wij U vragen de dag en het uur op de inschrijvings strook in te

vullen en dit zoveel mogelijk te respecteren.

Graag ontvangen wij uw inschrijving voor deelname in:

Achterbroek vóór 11 november

Heide vóór 17 november

Inge BEYERS Brasschaatsteenweg 64 03 666 84 33

Robert BEYERS-CAPPUYNS Noordeind 35 03 666 68 54

Maria BEYERS Statiestraat 3 03 666 07 83

Guido BODEN Th illostraat 25 03 666 55 18

Ann COSTERMANS Stationsstraat 67 (Essen) 03 667 52 80

Koen FRANCKEN K.Van Th illostraat 39 03 666 72 39

Mieke GOETSCHALCKX Laaglandstraat 1 (Essen) 03 677 30 22

Kathleen GOFFIN Kalmthoutlaan 27 03 666 99 72

Gerarda HOEFMAN Heibloemlaan 22 03 666 55 80

Armand KEMPENAERS Meidoornlaan 19 03 666 79 24

Ludo KONINGS Darm 61 03 677 04 62

Pierre PEETERS Missiehuislei 46 03 666 57 41

Micky POELEMANS G.Gezellelaan 26 03 666 20 69

Rob RIBBENS Achterbroeksteenweg 126 03 666 73 72

Cecile SANDERS Minnedreef 2

Jan & Mia SPAENJERS St.-Godelievestraat 26 03 667 19 36

(Wuustw)

Jan VAN DEN EYNDEN Kalmthoutsteenweg 340 03 666 91 84

Bern.VAN LOOVEREN Witgoorsebaan 69 03 666 56 36

Karel VERBREUKEN Roosendaalsebaan 140 03 666 71 00

Mil VAN STEENBERGEN Middendreef 33 03 666 96 38

Kris Van Th illo Kauwenberg 16 03 666 43 85

Leo VAN LAERHOVEN Warandelei 13 03 666 50 54

Guy VERPOTEN Withoefstraat 13 03 666 99 69

Dirk WOUTERS Kalmthoutlaan 29 03 666 69 70

GEHEUGENSTEUN (prik dit op uw prikbord):Wij zijn ingeschreven voor het solidariteitsmaal van ‘De Brug’ op

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . te . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .uur

INSCHRIJVINGSFORMULIER

Naam: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Code nr: (te vinden rechts onder op uw adresetiket) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Adres:

Volwassenen:

. . . . . . . . . . . . . . . . . X Kaas X 10 euro = . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . X Breughelta fel X 10 euro = . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . (enkel Achterbroek)

X Frikadellen X 10 euro = . . . . . . . . . . . . .

Kinderen (ouder dan 3 jaar):

. . . . . . . . . . . . . . . . . X Kaas X 5 euro = . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . X Breughelta fel X 5 euro = . . . . . . . . . . . . .

(enkel Achterbroek)

. . . . . . . . . . . . . . . . . X Frikadellen X 5 euro = . . . . . . . . . . . . .

Totaal: . . . . . . . . . . . . . . .

Vermoedelijk uur van komst:

Achterbroek Zondag 19 november . . . . . . . . . uur

Heide Vrijdag 24 november . . . . . . . . . uur

Zaterdag 25 november . . . . . . . . . uur

Zondag 26 november . . . . . . . . . uur

Ik wens THUISBEZORGING

op . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . te . . . . . . . . . uur

Ik haal zelf af

op . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . te . . . . . . . . . uur

BETAALD AAN: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . de som van . . . . . . . . . . . . . euro

46

Hulp Solidariteitsmaal 2006

Vorig jaar mochten wij tijdens het solidariteitsmaal beroep doen op heel wat

vrijwilligers. Zonder deze hulp is deze actie niet denkbaar. Wij hopen dat ve-

len dit jaar weer wat tijd kunnen uittrekken om ons een handje toe te steken.

In Achterbroek beginnen wij op 19 november om 11.30 uur tot ongeveer

20.00 uur.

In Heide op vrijdag 24 november vanaf 19.00 uur, op zaterdag 25 november

vanaf 17.00 uur en op zondag 26 november vanaf 12.00 tot 18.00 uur.

Om organisatorische redenen zouden wij graag op voorhand weten wanneer

U zich ten dienste wilt stellen.

Voor hulp in Achterbroek graag antwoord voor 11 november en voor Heide

voor 17 november.

U kunt ons dit best melden door onderstaande strook in te vullen en te bezor-

gen of te mailen aan:

Kathleen GOFFIN Koen FRANCKEN

Kalmthoutlaan 26 K. Van Th illostraat 39

03 666.99.72 03 666 72 39

Kathleen.goffi [email protected] [email protected]@ y

Sedert 1 augustus 2006 is de nieuwe wetgeving op vrijwilligerswerk van kracht

en dienen zij over het volgende geïnformeerd te worden:

Doelstellingen van ‘De Brug v.z.w.’

Het geven van fi nanciële en morele steun aan de derde wereld, meer bepaald

aan ontwikke lingsprojecten en/of aan het werk van ontwikkelingshelpers in

de ontwikke lingslanden.

Het leggen van contacten tussen de ontwikkelingslan den en het thuisfront

door informatie doorstroming en bewustmaking rond de problemen van de

derde we reld.

Zij mag tevens alle activiteiten ontplooien die dit doel kunnen bevorderen,

zoals, het uitge ven en ver spreiden van geschrift en, organiseren van lezingen

en voordrachten, inrichten van solidariteitsacties, ontvangen en verdelen van

steungelden, enz.

Voor alle vrijwilligers heeft de vereniging een verzekering met betrekking tot

burgerlijke aansprakelijkheid afgesloten.

Vrijwilligers ontvangen geen fi nanciële of materiële vergoeding en zijn niet

gebonden aan enige geheimhouding.

47

Naam: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Adres: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Tel: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

e-mail: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Komt helpen te Achterbroek op zondag 19 nov van ….. tot ….. uur

te Heide op vrijdag 24 nov van . . . . . . . . . . . tot . . . . . . . . . . . . uur

op zaterdag 25 nov van . . . . . . . . . . . tot . . . . . . . . . . . . uur

op zondag 26 nov van . . . . . . . . . . . tot . . . . . . . . . . . . uur

Mijn voorkeur (onderlijnen) gaat naar:

Afwas – Opdienen – Tappen – Kaastafel

Bakken (frikadellen) – Brood snijden – Brood aanbrengen

Afb raak/Opkuis te Achterbroek/Heide

Herschikken zaal Heide zaterdag 25 november vanaf ca 20.00 uur

tegen zondag

Oktober 2006 def - debrugvzw.bedebrugvzw.be/assets/uploads/151-okt2006.pdf ·...

Documents

Transcript of Oktober 2006 def - debrugvzw.bedebrugvzw.be/assets/uploads/151-okt2006.pdf ·...