Nieuwsbrief #2 37e jaargang maart 2011

Vers

chijn

t 7 k

eer p

er ja

ar

ons.

Het verhaal van Iva 4YOUSamen sterk! Bulgaarse jongeren zetten zich in voor tehuiskinderen Te oud voor het tehuis…

En dan?

inhoud4

De relatie van de hoop6

810

14

Te oud voor het tehuis… En dan?

Kids page

GiftenverantwoordingEen liefdevol gezin

4YOUSamen sterk!

15

12

Het verhaal van Iva

’t Was een vreemde ontmoeting, gelijk na de dienst in het koude halletje van de kerk in Sofia. Ze keek me aan met grote bruine, maar vooral vragende ogen die boekdelen spraken: ‘Je hebt een mooi verhaal ge- houden, dat God niemand verwerpt die de toevlucht tot Hem neemt, maar hoe gaat dat in de praktijk?’ Slevishla, een zigeunermeisje van 17 jaar, is nog maar kort geleden bevallen. Ze is niet getrouwd en de vader zit een straf uit in de gevangenis. Ze heeft geen eigen onder-komen, kan niet lezen en schrijven en haar baby is al drie keer opgenomen in het ziekenhuis vanwege een longontsteking. De baptistengemeente probeert te helpen met onderdak, medicijnen en kleertjes. Hoe kan ze samen met haar kindje overleven? Ik lees de nood in haar ogen: ‘Moet ik dan m’n kindje afstaan en in een tehuis achterlaten?’

De eerste baby van 2011De eerste geboorte in de nieuwjaarsnacht van 2011 in Bulgarije is die van een gezonde tweeling. De moeder, 34 jaar, heeft een goede opleiding. Ze tekent vrijwel onmid-dellijk na de geboorte papieren waarmee ze afstand doet van haar ouderrechten. Ze heeft al een kind, leeft nu samen met een andere man en wil de baby’s niet meer hebben. De tweeling wordt opgenomen in een tehuis.

Dweilen met de kraan openOndertussen zoekt de overheid pleeg-ouders voor 450 kinderen tot 3 jaar omdat ze negen tehuizen wil sluiten. In 2010 werden duizend kinderen geadopteerd en

zijn 225 kinderen in pleeggezinnen ondergebracht. Er lijkt dus een positieve ontwikkeling op gang te komen in de Bulgaarse samenleving. De keerzijde is dat in 2010 volgens dezelfde overheid 2.693 kinderen in tehuizen zijn opgenomen! Voorlopig is het dus nog ‘dweilen met de kraan open’ en worden veel meer kinderen achtergelaten in tehuizen dan kunnen worden opgenomen in gezinnen. In 2017 moeten volgens de overheidsplannen nog eens 31 tehuizen gesloten zijn.

Een andere naam‘Hoe kunnen ze tehuizen sluiten terwijl er nog duizenden kinderen opvang nodig hebben?’ zo vraagt u zich ongetwijfeld af. De Bulgaarse overheid heeft de oplossing: de kindertehuizen krijgen een andere naam: ‘Gezinsvervangend centrum voor babyzorg’. Dezelfde directie, hetzelfde personeel, dezelfde baby’s en hetzelfde gebouw na een beetje verbouwing en een likje verf.

Veel nood, veel cijfers en een schijn- oplossing. Het gaat hier over kinderen. En kinderen mogen niet weggestopt worden in tehuizen, waar de zorg sterk te wensen overlaat. Ziet u ook de gezichtjes van de kinderen voor u, die smeken om een papa en mama?

Karst de Vries,directeur

Vreemde ontmoeting

1415

12

< Slevishla, een zigeunermeisje van 17 jaar, is nog maar kort geleden bevallen. Ze is niet getrouwd en de vader zit een straf uit in de gevangenis.

Vanuit kantoor

3

Het verhaal van IvaIva (19) is één van de medewerkers van het kindertehuis in

Vidrare in Bulgarije. Vol liefde helpt ze de negentig kinderen alsof

het haar eigen broertjes en zusjes zijn. En dat is niet vreemd: Iva

heeft vanaf haar vierde levensjaar in dit tehuis gewoond.

VerlatenIva werd geboren als dochter van een schizofrene moeder. Daarom werd ze na haar geboorte afgestaan aan de overheid. Lange tijd werd ze van het ene kindertehuis naar het andere gebracht en had nergens een écht thuis. Al die tijd heeft haar moeder geen contact met haar gezocht. Nooit heeft ze geprobeerd Iva op te zoeken. Toen Iva vier jaar was, kwam ze terecht in het kindertehuis in Vidrare. Ze groeide op en heeft zich ontwikkeld, ondanks haar lichte verstande-lijke beperking. Met haar grote doorzettingsvermogen heeft ze de basisschool afgemaakt. Helaas is ze verstandelijk niet in staat om vervolgonderwijs te volgen. Maar: ze kan lezen en schrijven en ze weet genoeg van rekenen om haar eigen geld te kunnen beheren. Met deze vaardigheden kan ze zelfstandig functioneren. In eerste instantie was Iva dan ook één van de jongeren die in een project voor begeleid zelfstandig wonen mocht meedraaien. Ze zou met een paar anderen in een huis wonen, maar toch begeleid worden. Maar door de economische crisis zijn de financiën voor dit project weer ingetrokken en blijven de ‘volwassen’ jongeren noodgedwongen tussen de kleine kinderen in het tehuis wonen.

4

‘Helping Hands’Voor Iva biedt het project ‘Helping Hands’ uitkomst: ze mag als medewerker aan de slag in het kindertehuis. Omdat ze hier ook nog woont, werkt ze vooral ‘achter de schermen’. Ze maakt schoon en doet de was. Ook speelt ze met de allerkleinsten en helpt hen bij de maaltijden. Ze werkt hard. Dat viel ook de directeur op: hij is lovend over haar snelle en grondige manier van werken. ‘Helping Hands’ zorgt ervoor dat vijf vrouwen, waaronder Iva, een baan hebben in het kindertehuis in Vidrare. Hierdoor worden niet alleen de omstandig-heden voor de kinderen beter, maar ook die van de vrouwen zelf. Ze hebben inkomsten en doen werk-ervaring op. Voor jongeren die in een tehuis zijn opgegroeid, zijn de kansen op de arbeidsmarkt erg klein. Vooral in Bulgarije, waar de discriminatie van ‘tehuiskinderen’ erg groot is, komen deze jongeren vaak niet aan een baan. Dit project helpt hen om een voet aan de grond te krijgen op de arbeidsmarkt.

‘Helping Hands’ biedt Iva de helpende hand, zodat zij anderen kan helpen. Projectnummer 50390

Judy Ridgway, coördinator van het project:

“Dit tehuis heeft, net als alle

andere tehuizen voor gehandi-

capte kinderen, veel te weinig

personeel. Het lijkt er niet op

dat er binnen korte tijd meer

geld vrij komt voor dit soort

tehuizen. Daarom zijn we dit

project gestart.

In Vidrare wonen gehandicapte

kinderen, die niet in staat zijn om

voor zichzelf te zorgen. Ze

moeten zelfs gevoed worden en

hebben bijvoorbeeld moeite met

slikken. Het voeden van de

kinderen kost veel tijd en daar is

te weinig personeel voor.

Door het ‘Helping Hands’ project

is er wél tijd voor het voeden van

de kinderen. Velen zien er nu

gezonder uit en laten zich zelfs

knuffelen. Iva is echt tot bloei

gekomen in haar rol als verzor-

ger. Ze is lief voor de kinderen en

voelt zich erg trots dat ze

uitgekozen is voor deze baan.

Ik ben blij dat we haar

gekozen hebben.”

5

Ex-ouders en ex-kinderen bestaan niet. Ouders en kinderen zijn voor het

leven aan elkaar gegeven. Die relatie is door geen enkele gebeurtenis

teniet te doen. Zelfs niet door een adoptie.

Adoptie“Mijn adoptie is voor mij soms een kruis”, vertelde onlangs een 24-jarige geadop-teerde jonge vrouw in het Reformatorisch Dagblad. Zij was drie maanden oud, toen zij door liefdevolle ouders uit Nederland werd geadopteerd. Ze is nu zelf moeder. Haar leven is altijd vermengd met heimwee naar haar geboorteland. Heimwee naar de

plek waar haar wortels liggen, heimwee naar degene door wie zij gebaard is. “Adoptie is een noodoplossing”, zo besluit zij haar verhaal.

Generaties Kinderen worden niet als losse individuen geboren, maar worden altijd geboren in verbondenheid met voorgaande generaties.

De relatie van

de hoop

6

Dit gegeven vinden we ook terug in de Bijbel en wordt zichtbaar bij de kinderdoop. De Heere God werkt door generaties heen. Hij wil Zijn verbond van genade - van generatie op generatie - bevestigen. Deze onverbrekelijke band tussen ouders en kinderen maakt dat elk kind verlangt naar een goed contact met de eigen ouders. Dit verlangen is niet snel kapot te krijgen. Zelfs niet als kinderen emotioneel en/of lichamelijk tekort komen. Kinderen willen hun eigen ouders kunnen vertrouwen. Soms tegen beter weten in. We noemen dit ook wel de zijnsloyaliteit van kinderen naar ouders toe. Ouders hoeven deze loyaliteit niet te verdienen, maar krijgen die onvoorwaardelijk van hun eigen kinderen.

ZelfbeschermingVoor een deel heeft deze loyaliteit ook te maken met zelfbescherming. Kinderen hebben het nodig om de volwassenen om zich heen te kunnen vertrouwen en zij hebben het nodig om geliefd te zijn. Als eigen ouders niet betrouwbaar en lief- hebbend zijn gebleken, van wie moeten

Kom over en help steunt zo veel mogelijk projecten waar kinderen - binnen hun eigen

context en binnen hun eigen familieverbanden - geholpen worden. SGJ Christelijke Jeugd-

zorg steunt van harte deze missie en deelt graag haar expertise met de medewerkers van

Kom over en help. Afgelopen jaar volgden medewerkers van Kom over en help een tweedaagse

training bij SGJ over kinderen en hun ontwikkeling, ouderschap, en mogelijkheden om

ouders en kinderen te helpen te midden van vaak zeer moeilijke levensomstandigheden.

Opdat zo veel mogelijk kinderen kunnen wortelen op de plek waar ze geboren zijn.

kinderen het dan verwachten? Kinderen doen er alles aan om te voorkomen dat zij moeten concluderen dat de eigen ouders tekort schieten.

De relatie van de hoopProfessionele opvoedondersteuning is, als het goed is, er altijd op gericht om opvoed-vaardigheden van ouders te versterken, zodat het vertrouwen van kinderen in hun ouders toeneemt en daarmee ook het vertrouwen in de wereld om hen heen. Keer op keer blijkt dan hoezeer kinderen vergevingsgezind, trouw en loyaal zijn. Ondanks soms heftige kwetsuren blijven kinderen toch verlangen naar een goed contact met hun eigen ouders. De relatie tussen ouders en kinderen is bij uitstek de relatie van de hoop. Daar waar liefde tussen echtgenoten kan verkillen, zal er tussen ouders en kinderen altijd liefde blijven. Soms alleen nog maar in de vorm van verlangen.

Maria Vermeulen, jeugdhulpverlener/preventiewerker bij SGJ Christelijke Jeugdzorg

“Als eigen ouders niet betrouwbaar en liefhebbend zijn gebleken, van wie moeten kinderen het dan verwachten?”

7

Hier moet verandering in komen, dacht Vlady Raichinov van de Bulgaarse Baptisten Unie. Er is een project gestart waarbij een groep jongeren de kindertehuizen bezoekt. De kinderen krijgen persoonlijke aandacht, er wordt met ze gespeeld en gepraat, en ze maken kennis met het Woord van God. De jongeren brengen ook wel eens kleding of wat lekkers voor hen mee. Voor de kinderen is dit bezoek echt een feest. Maar ook voor de jongeren is het een mooie ervaring.

Hiernaast lees je hoe de 19-jarige Yanita de bezoeken aan de kindertehuizen ervaart.

Kinderen die in een tehuis opgroeien, krijgen vaak maar weinig liefde en aandacht. Het is al heel wat als alle kinderen schoon zijn en eten hebben. Tijd om te spelen en te knuffelen is er dan niet meer.

Samen sterk!Bulgaarse jongeren zetten zich in voor tehuiskinderen

8

Bulgaarse jongeren zetten zich in voor tehuiskinderen

Ik ben Yanita Mircheva, en ik ben 19 jaar. Na de

middelbare school heb ik een jaar Toegepaste Theologie gedaan,

en nu ben ik me aan het inschrijven voor de universiteit.

Wat is jouw motivatie om in dit jeugdteam mee te draaien?

“Ik vind het erg leuk om met kinderen te werken, en vooral met

tehuiskinderen. Daarom ben ik mee gaan doen met dit project.”

Wat doen jullie doorgaans als jullie een kindertehuis bezoeken?

“We zijn nu bij elkaar drie dagen in kindertehuizen geweest. We

hebben twee verschillende tehuizen in het dorp Berkovitsa

bezocht. We hebben met de kinderen gespeeld, met ze gepraat

en ook wat cadeautjes gegeven. Sommige kinderen hadden voor

ons ook cadeautjes gemaakt. Het waren echt mooie dagen vol

vriendschap en uitwisseling. “

Wat is het effect van jullie bezoek op de kinderen?

“Dat is wel een lastige vraag… Ik kan in ieder geval vertellen wat

het effect is op de kinderen die ik heb leren kennen. Eén van hen

is Tsetsi. Hij is een schat van een jongen, elf jaar oud. Hij is een

goede vriend van me geworden. Ik vond het superleuk om met

hem te spelen en we hebben ook serieuze gesprekken gehad

over verschillende onderwerpen. We

hebben ook over God gesproken. Later, in

de zomer, kwam ik hem tegen in het

Zomerkampproject. Daar trokken we ook

vaak met elkaar op. Ik weet dat hij nu

gelooft in Jezus Christus als zijn Verlosser.

Wat geweldig! Dit is één van de mooiste

dingen die gebeurd zijn door onze

bezoeken. Ik ben zo dankbaar dat ik Gods

liefde mag delen met deze kinderen en

zulke mooie dingen mee mag maken als bij

Tsetsi. Ik heb hem nu al een tijdje niet

gezien, maar ik denk dat ik hem bij het

volgende bezoek aan het tehuis weer

tegenkom. Ik hoop echt dat het goed met

hem gaat en dat hij vaak bidt tot God.”

Is er nog iets wat je tegen de Nederlandse

jongeren wil zeggen?

“Jullie moeten echt eens naar Bulgarije

komen en ons opzoeken. Er is hier veel te

zien en te leren. En wij willen natuurlijk ook

wel eens naar Nederland komen! “

``Ik ben zo dankbaar dat

ik Gods liefde mag delen

met deze kinderen en

zulke mooie dingen mee

mag maken´´

9

Een liefdevol gezin

VerwaarloosdHoe kun je als kind een goede jeugd hebben als je geen vader en/of moeder hebt die voor je zorgt? In Moldavië leven ongeveer 12.000 gezonde (wees)kinderen in tehuizen. In de gezinnen zijn veel problemen door alcoholisme en werkloosheid. Veel ouders ont-vluchten de problemen en proberen in rijkere landen toch een boterham te verdienen. Daarbij worden de kinderen verwaarloosd. Zo’n 100.000 kinderen groeien op bij één of helemaal geen ouder. Door alle problematiek worden ook veel ouders uit de ouderlijke macht ontzet. Soms is er nog een opa of oma die naar een kind omkijkt, maar veel van deze kinderen komen uiteindelijk in een tehuis terecht.

PleegzorgToch is een tehuis ook geen oplossing. Een kind hoort in een gezin op te groeien. Om kinderen wel een veilige leefomgeving te bieden is Kom over en help begin 2010 gestart met een pleegzorgproject. Dit in samenwerking met de Moldavische stichting ‘Betha-nië’. Deze organisatie is gericht op kinderen in Moldavië die zich in een moeilijke situatie bevinden. Het pleegzorgproject houdt in, dat kinderen die nu nog in tehuizen wonen, in christelijke gezinnen worden opgevangen.

Een nieuw gezinDoor kinderen in gezinnen te plaatsen, kunnen ze op een ‘normale’ manier opgroeien. De kinderen zijn vaak beschadigd door wat ze allemaal meegemaakt hebben. Met liefde en zorg worden deze kinderen zo goed mogelijk opgevangen. Zo wordt geprobeerd te voorkomen dat ze in de toekomst zullen ontsporen. Het is bijzonder om te zien dat vooral grote christelijke gezinnen, die het financieel niet breed hebben, kinderen opnemen. Deze gezinnen worden financieel ondersteund. Hierdoor kunnen ze kleding, voedsel en onderwijs voor de pleegkinderen bekostigen.

Dit project wordt financieel ondersteund door de Kom over en help werkgroep Bunschoten-Spakenburg-Eemdijk. Momenteel worden zes pleeggezinnen financieel ondersteund. In de toekomst is er de wens om dit project verder uit te breiden. Zo kunnen nog meer kinderen geholpen worden aan een veilig thuis.

10

André Hakvoort, voorzitter van werkgroep Bunschoten-Spakenburg-Eemdijk, bezocht één van de gezinnen. Hij vertelt uit eigen ervaring: “We bezochten een gezin met zes eigen kinderen en drie pleegkinderen. Toen de pleegkinderen in dit gezin kwamen, was er eerst een moeilijke start. De ouders werden zelfs door de pleegkinderen bestolen! De kinderen moesten nog leren dat het ‘recht van de sterkste’ in een gezin niet geldt. Door veel geduld en liefde is het vertrouwen gegroeid. Nu is er een goede relatie ontstaan tussen de pleegkinderen en het gezin. Het gezin straalt veel liefde uit naar de eigen kinderen en zeker niet minder naar de pleegkinderen. De ouders getuigden ook van hun grote Gods-vertrouwen. Ze zijn dankbaar dat de pleegkinderen op hun weg zijn geplaatst en dat ze iets kunnen betekenen voor hun naaste. Tijdens het bezoek was het mooi om te zien dat alle kinderen met elkaar optrokken. We konden in het gezin geen verschil merken tussen de eigen kinderen en de pleegkinderen!”

11

“De jongeren leren op eigen benen staan, krijgen weer zelfvertrouwen en hebben hoop op een toekomst.”

Te oud voor het tehuis… En dan?

Te oudDe meesten kunnen niet eens op eigen benen staan, omdat ze geen vak hebben geleerd en niet de basisvaardigheden hebben om voor zichzelf te zorgen. Erger nog is het met de gehandicapte kinderen. Veel van hen hebben een lichte handicap zoals een lui oog, een hazenlip of epilep-sie. Ze hebben een gezond verstand, maar worden behandeld alsof ze zwaar

gehandicapt zijn. Ze hebben totaal geen mogelijkheden, en zijn gedwongen om hun hele leven door te brengen zonder scholing en zonder perspectief.

Gedwongen op straatDe organisatie Bulgarian Child Inc. is een project gestart om deze jongeren te helpen. Judy Ridgway: “Het grootste probleem is dat er zoveel kinderen zijn die verlaten worden door hun ouders. Als ze

eenmaal in het opvangsysteem zitten, blijven ze daar tot hun achttiende jaar. Een kind met medische problemen wordt al snel bestempeld als ‘gehandicapt’ en komt nooit meer uit het tehuis. Men denkt dat er ook wat verkeerd zit in hun hoofd, waardoor ze nooit de gelegenheid krijgen om zich te ontwikkelen. Terwijl we in de tehuizen aan het werk waren, realiseerden we ons dat de kinderen opgroeien en verdwijnen zodra ze te oud zijn. Ze worden de wereld ingestuurd zonder daar op

Jaarlijks verlaten ongeveer driehonderd

gezonde jongeren vanaf achttien jaar

gedwongen het tehuis. Zij hebben geen

familie om op terug te vallen en staan er

dus volledig alleen voor.

12

13

Te oud voor het tehuis… En dan?

Ondersteun deze jongeren!Kom over en help steunt in 2011 tenminste drie jongeren die dit traject zullen doorlopen. Zij krijgen huisvesting, eten, kleding, onderwijs en loopbaanbegeleiding.

Nodig voor 2011: € 10.500. Projectnummer: 50380

voorbereid te zijn. Ze hebben geen familie die hen steunt, zijn vaak slecht geschoold en hebben geen kans op een baan. Dit is het punt waarop criminaliteit en prostitu-tie op de loer liggen. Daarom is ‘Bulgarian Child’ een trainingscentrum gestart voor jongeren die de tehuizen moeten verlaten.”

TrainingscentrumHet trainingscentrum in de plaats Borovtsi opent op DV 4 juni 2011 haar deuren. De

training biedt een éénjarig traject voor jongeren die het kindertehuis ontgroeid zijn. Ze leren er voorzien in hun eigen levensonderhoud, sociale vaardigheden en een stukje beroepsonderwijs. De jongeren krijgen in het centrum emotio-nele en geestelijke hulp en onderwijs om richting te kunnen geven aan hun persoonlijke leven. Dat geeft ze hoop voor de toekomst. Na het programma krijgen de jongeren begeleiding in het zoeken van woonruimte en een baan.

ToekomstDit project heeft een grote impact: de jongeren leren op eigen benen staan, krijgen weer zelfvertrouwen en hebben hoop op een toekomst. Maar boven dat alles maken ze kennis met de christelijke levenshouding. Met alles wat ze leren in de bijbelstudies mogen ze de wereld ingaan en een voorbeeld zijn voor andere jongeren.

Kids pageHoi jongens en meisjes! Dit is Viku. Hij is drie jaar en woont in Moldavië. Zijn ouders zijn erg arm. Zijn vader heeft geen werk en is verslaafd aan alcohol. Zijn moeder probeert in het buiten-land een baan te vinden. Ze wil niet langer voor Viku zorgen. Een opa en oma heeft hij niet meer. Daarom woont Viku nu in een tehuis. Daar is het niet zo gezellig. Gelukkig is er een pleeggezin dat voor hem wil zorgen! Zij houden heel veel van kinderen!

Help jij Viku om de weg naar zijn pleeggezin te vinden?

14

Giftenverantwoording 2010in hele euro’s exclusief giften in natura

Afbouw oude doelstellingen 1e - 3e kw 4e kw totaal 2010

Financiële ondersteuning voorgangers en evangelisten 13.959 9.760 23.719

Kerkbouw 403 - 403

Kind en gezin

Algemeen 580.940 420.740 1.001.680

Veiligheid

Roma vrouwen 1.655 25 1.680

Pleegzorg Bethania Foster Care 6.796 7.706 14.502

Kindertehuizen 50.019 21.896 71.915

Dagelijkse levensbehoeften

Materiële hulp / Winterhulp 113.073 402.564 515.637

Inkomensondersteuning / poor family 11.542 9.697 21.239

Zelfstandig inkomen verwerven 790 6.810 7.600

Gezondheidszorg

Voorlichting 4.370 3.811 8.181

Emergency aid 6.678 1.675 8.353

Onderwijs

Zomerkampen 14.334 426 14.760

Poor family/Schoolfund Kiev 10.022 16.951 26.973

Lectuur 28.364 3.089 31.453

TOTAAL € 842.945 € 905.150 € 1.748.095

Hieraan is bijgedragen door

Xperience Servië-2008 293 - 293

Xperience Servië 2009 3.952 - 3.952

Xperience Oekraïne 2009 6.310 1.500 7.810

Xperience Oekraïne 2010 1.860 5.916 7.776

YOUNGIVER 295 98 393

Nalatenschappen - 84.500 84.500

TOTAAL € 12.710 € 92.014 € 104.724

In contanten is ontvangen

okt: ingewisselde SFR 329 (collecte Raron, DvdN) 240,00

okt: Anoniem, per brief 10,00

nov: Mw.H. te Staphorst voor transport 10,00

nov: Anoniem, via MG 4.000,00

nov. Collecte Oekraïneavond Nunspeet 18-11, Yuriy Shargorodskiy

141,50

nov. Collecte zangavond Kampen 19-11, fam. Nazaruk 939,61

nov. Spaarkaartactie Lydia Oudijn 12,50

dec. Prins Mauritsschool, Middelharnis 70,00

dec. Gift voor reparatie naaimachines 10,00

TOTAAL € 5.433,61

Fiancieel

Watergoorweg 75a • Postbus 138 • 3860 AC NijkerkT (033) 246 32 08 • F (033) 246 28 07info@komoverenhelp.nl • www.komoverenhelp.nlING: 35 35 181 • Rabobank: 16.10.04.555

Kom over en help is lid van Prisma.

Kom over en help heeft een ANBI-beschikking en het CBF-Keur.

De stichting bestaat sinds januari 1974. De grondslag van de stichting is de Bijbel als het Woord van God, overeenkomstig het reformatorisch belijden, zoals verwoord in de Drie Formulieren van Enigheid.

VisieDe Bijbel is het Woord van God en daarom voor Kom over en help de inspiratiebron en norm voor al haar handelen. Op grond hiervan weet ze zich van harte gedreven inhoud te geven aan de Bijbelse opdracht het geestelijke en lichamelijke welzijn van de armen, wezen en verdrukten te bevorderen, zodat tekenen van hoop en van de komst van het Koninkrijk van God zichtbaar worden in deze wereld.

MissieKom over en help wil haar kwetsbare naaste in Oost-Europa en Eurazië dienen vanuit de christelijke roe-ping tot barmhartigheid en recht, in partnerschap met kerken en christelijke organisaties.

DoelstellingKom over en help werkt aan een mens- en volwaardig leven voor kwetsbare kinderen en gezin-nen. Door toegang tot basisvoorzieningen (dagelijk-se behoeften, basisgezondheidszorg en basis(vak)onderwijs) en het bevorderen van maatschappelijke acceptatie. Daarnaast richt Kom over en help zich ook op bewustwording en draagvlakversterking in Nederland.

Bestuur:G.J. Heldoorn MA, Woudenberg, voorzitterMr. A. van Stuijvenberg, Veenendaal, secretarisDrs. A.P. de Jong, Noordeloos, penningmeesterDs. A. van Heteren, UrkIr. R.H. Warnaar, RijssenDr. M.A. van den Berg, ZoetermeerMevr. C.H. de Jong, Waddinxveen

Directie:K.H. de Vries, directeur

Comité van aanbeveling:Ds. C. Bos, UrkDs. J. Brons, UrkDs. J.J. van Eckeveld, ZeistDs. A.A. Floor, BarendrechtDs. G. Gerritsen, Salfort, CanadaDs. W.J. op ‘t Hof, UrkDs. R. Kattenberg, LelystadDs. R. Kok, NoordeloosDs. C.J. Meeuse‚ GoesDs. A. Moerkerken, Capelle a/d IJsselDs. J. Oosterbroek, HavelterbergDs. M.C. Tanis, WerkendamDs. P de Vries, Driebruggen

Verkoop- en informatiepunt:Familie Van der Perk, Goudswaard

Colofon

• Word VasteDonateur en verander het leven van een kind! Vul de bon onderaan deze pagina in.

• Geef voor een specifiek project. Maak uw gift over op 16 10 04 555 o.v.v. het projectnummer.

An

two

ord

bo

n

Samen dienen in Oost-Europawww.komoverenhelp.nl

Maak het verschil in het leven van kwetsbare kinderen en gezinnen!

Ik ondersteun het werk in Oost-Europa blijvend. Ik machtig Kom over en help om maandelijks een bedrag van

€ 5,- € 10,- € 25,- € ______ van mijn rekening af te schrijven.

Naam: ______________________________________ Voorletter(s) ____________________m/v/fam.

Adres: _____________________________________________________________________________

Postcode: _________________________Plaats: ____________________________________________

Tel.: ___________________________ E-mail: ____________________________________________

Bankrekening:

Datum: _____________________Handtekening:

Graag ontvang ik ook de e-mailnieuwsbrief

Ja, ik steun kinderen en gezinnen in Oost-Europa en Eurazië en word VasteDonateur!

Postbus 138 • 3860 AC Nijkerk • Tel.: (033) 246 32 08Fax: (033) 246 28 07 • E-mail: info@komoverenhelp.nlING 35 35 181 • Rabobank 16.10.04.555

Wij sturen u max. 7 keer per jaar post toe. Wilt u liever minder ontvangen, geef dan hier uw voorkeur aan:Ik wil 4x / 2x / 1x post ontvangen (doorhalen wat niet van toepassing is).

U kunt de machtiging zonder opgaaf van reden intrekken of het bedrag op uw rekening terug laten boeken.Bon opsturen naar: Kom over en help, Antwoordnummer 411, 3860 VB Nijkerk (postzegel niet nodig) D

EC20

10