Waar gaat het over?

Ook in India is Lotto Weekend Millionairs een

kijkcijferhit. Alleen heet het daar

Kaun Banega Crorepati en is de hoofdprijs

twintig miljoen roepies. Quizleider Prem

Kumar krijgt met Jamal een absolute

droomkandidaat op de stoel. Deze

achttienjarige theeverkoper is per toeval in

zijn quiz beland. Omdat hij als voormalig

straatschoffie nooit naar school is geweest,

maakt hij geen schijn van kans. Toch? Des te

groter is de verbazing als Jamal het ene na

het andere juiste antwoord geeft. Daarmee

wordt hij de held van India. Maar is de tiener

écht zo slim of is het doorgestoken kaart en

wordt hier op grote schaal gefraudeerd? En

als Jamal de hoofdprijs niet het belangrijkste

vindt, waarom doet hij dan mee? Eén ding

is zeker: het leven in megapool Moembai

is voor Jamal, zijn jeugdliefde Latika en zijn

oudere broer Salim erg zwaar, maar ook

kleurrijk en avontuurlijk.

De filmmaker(s)

Het gebeurt niet zo vaak dat je op de

aftiteling van een speelfilm de namen ziet

van twee regisseurs. De bekendste naam

op die van Slumdog Millionaire is die van

Danny Boyle. Deze Engelsman begon met

televisieklusjes totdat hij met de spannende

bioscoopthriller Shallow Grave (1995) rijp

bleek voor het grotere werk. Samen met

de hoofdrolspeler Ewan McGregor brak

hij een jaartje later echt door met de hippe

heroïnefilm Trainspotting. Als regisseur is

Boyle lastig in een hokje te stoppen. Hij

maakt even gemakkelijk kinderfilms (Millions,

2004) als gore horrorfilms (28 Days Later,

2002), en ook voor een serieuze sf-film

(Sunshine, 2007) draait hij zijn hand niet

om. Tijdens Slumdog Millionaire merkte hij

dat het moeilijk communiceren was met de

lokale kinderen, die niet of nauwelijks Engels

spraken. Dus bombardeerde hij Loveleen

Tandan, de casting-dame die wél Hindi

spreekt, tot zijn coregisseur! Een beetje zielig

voor haar is wel dat het Oscarcomité haar

bijdrage over het hoofd zag, en alleen Boyle

voor ‘beste regie’ nomineerde.

slumdogmillionairehollywood en Bollywood komen samen

in moviesquad-winnaar en oscarfavoriet

© 2008-2009 Nederlands Instituut voor Filmeducatie.

Dram

a, Eng

eland/Verenig

de S

taten 2008,

120 minuten

Reg

ie: Danny B

oyle, Lo

veleen Tandan

Met: D

ev Patel (Jam

al Malik), A

nil Kap

oor (Prem

Kum

ar), Freida P

into

(Latika), Mad

hur Mittal (S

alim M

alik)

holly Bolly!

Vraag iemand wat het centrum van de

filmwereld is, en wedden dat je als antwoord

‘Hollywood’ krijgt? Inderdaad, de grote

Amerikaanse kaskrakers die in Los Angeles

worden gedraaid en gemaakt, zijn in onze

bioscopen graag geziene gasten. Maar dat

geldt niet voor de rest van de wereld. Daar

trekken juist in India gemaakte publieksfilms

volle zalen. In de volksmond heet dat soort

films Bollywoodfilms. Dat is dus geen

typefout, maar een samentrekking van

Hollywood en Bombay (de vroegere naam

van het huidige Moembai). In tegenstelling

tot Hollywood, een gebied dat je echt kunt

bezoeken, bestaat Bollywood alleen in

naam en is het geen echte locatie. En er zijn

meer in het oog springende verschillen. Zo

maakt men in Bollywood elk jaar meer dan

duizend films - zo’n driehonderd meer dan

in Hollywood. En voor die films worden maar

liefst één miljard meer bioscoopkaartjes

verkocht.

BollyWooD versus

hollyWooD

Zowel qua omvang als verkochte

bioscoopkaartjes blijkt het een wereld

van verschil tussen de Amerikaanse en

de Indiase filmindustrie. Dit is wat beide

‘droomfabrieken’ bij benadering per

jaar produceren, uitgeven en opleveren.

Net als zijn Amerikaanse tegenhanger

draait ook Bollywood om filmsterren. Een

acteur als Amitabh Bachan is daar veel

bekender dan Tom Cruise of Brad Pitt

samen. Grappig detail is dat Bachan in

het echt op de Indiaanse tv Who Wants to

Be a Millionaire presenteert. Hij duikt (als

personage tenminste) heel eventjes op

in het begin van Slumdog Millionaire: als

acteur voor wiens handtekening de kleine

Jamal geen (poep)berg te hoog is. De

Bollywoodfilms zien er opvallend anders uit

dan de films die wij in het westen gewend

zijn. Ze duren meestal minimaal een uurtje

of drie, het verhaal gaat zonder logica alle

kanten op en er zitten er minimaal zes

lange uitbundige dans- en zangnummers

in (die overduidelijk geplaybackt worden en

niets met het verhaal te maken hoeven te

hebben). De Bollywoodfilms lijken dus op

Hollywoodmusicals, maar er kunnen ook

andere ingrediënten inzitten: beetje actie,

flink veel (familie)drama, gezwollen dialogen

en een heldhaftige strijd tussen de held en

een schurk. Dat soort films wordt masala’s

genoemd, naar de spicy Indiaase

kruidenmix. De basis van de meeste

Bollywoodfilms is het liefdesverhaal,

waarin omstandigheden en vooral

de familie vaak een stokje tussen de

opbloeiende liefde tussen jongen

en meisje steken. Sinds 1980 mag

er gekust worden, hoewel daar nog

steeds een taboe op rust. Hoewel

Slumdog Millionaire natuurlijk

een met westers geld en menskracht

gemaakte film is, zijn er wel raakvlakken

met de Bollywoodcinema. Denk maar aan

de voorzichtige kus, het liefdesverhaal en

ja... er wordt zelfs gezongen en gedanst, al

is het maar onder de aftiteling. Toch zijn er

ook hele opvallende verschillen die maken

dat je Slumdog Millionaire nooit voor een

Bollywood-productie kan aanzien. Het strak

gecomponeerde scenario bijvoorbeeld, die

in een raamvertelling per quizantwoord in

een flashback het leven van Jamal onthult.

Maar ook het feit dat de film op echte

locaties is geschoten, in plaats van helemaal

in de filmstudio. Ook echt ‘westers’ is dat

Slumdog de sociale misstanden belicht.

Zo wordt Jamals moeder tijdens raciale

onlusten vermoord en worden weeskinderen

met opzet verminkt. Harde kantjes waar de

lokale filmproductie liever de ogen voor sluit.

Zelf Zoeken

Voor de trailer en nog meer

achtergrondinformatie check www.

moviezone.nl! Kijk op de website van Club

Metro en MovieZone voor de prijsvragen bij

deze film en maak kans op vrijkaarten!

meer van hetZelfDe

Het bijzondere van Slumdog Millionaire is dat

het een erg originele film is - een soort Oliver

Twist-verhaal van Charles Dickens, maar

dan tegen een exotische achtergrond. Er

zijn niet heel veel films die erop lijken, maar

het is ook weer niet de eerste buitenlandse

film die in Bollywood werd opgenomen.

Eerder kwamen de Nederlandse films ZOOP

in India! en Bollywood Hero er langs om te

filmen. Qua energie en vaart en de mix van

een moeilijk onderwerp met een optimistisch

toontje heeft Slumdog Millionaire best wat

weg van Boyles junkiefilm Trainspotting.

filmfactRegisseur Danny Boyle heeft een speciaal

fonds opgezet voor de kinderen die Jamal,

Latika en Salim op jonge leeftijd spelen. Het

geld krijgen deze straatkinderen als ze hun

middelbare school afmaken. Tot die tijd rijdt

een speciale taxi hun elke dag naar school

toe.

Net zoals in de meeste Bollywoodfilms is het

belangrijkste ingrediënt van Slumdog Millionaire het

liefdesverhaal.

Jamal verdient een centje bij door buitenlandse toeristen

rond te leiden in de bekende Taj Mahal.

Het verhaal van Slumdog Millionaire begint in de

sloppenwijken van Moembai, de levensschool en

speelplaats van deze drie jonge kids.