Martin Gaus: agressie is erfelijk

Citaat uit het voorwoord door Martin Gaus in het boek “De Golden Retriever” van uitgever Tirion, Nederlandse uitgave 1999over de impulsieve agressie bij de Golden Retrievers.

Martin Gaus weet al heel lang dat agressie erfelijk is. In 1999 schreef hij over de Golden Retriever: “De Golden Retriever heeft zijn populariteit helaas moeten bekopen met een behoorlijk aantal rasgebonden kwalen. Oogafwijkingen die blijvende blindheid veroorzaken, heupdysplasie en knieproblemen en tegenwoordig ook nog onvoorspelbare agressie speciaal naar de eigen gezinsleden zijn de diverse kwalen die de gezondheid van het ras bedreigen.”

Dat de kwalen rasgebonden zijn betekent dus dat ze erfelijk zijn, het ligt niet aan het baasje en je kunt het er niet uit trainen.

Impulsieve agressie is een vorm van agressie die geen prikkel van buiten nodig heeft en ook niet door een prikkel van buiten te stoppen is. Dit is precies het soort agressie die in vechthonden gewenst is en waar vechthonden door de fokkers op geselecteerd zijn.

Iedereen erkent dat agressie erfelijk is en dat je er dus als fokker op kunt selecteren wanneer we het hebben over rassen die niet specifiek voor agressieve taken zijn gefokt. Dat geldt niet alleen voor de impulsieve agressie. Het temperament van een hond is erfelijk. Dit zie je in de rasstandaard van honden bevestigd. Daarom wordt de Golden Retriever bijvoorbeeld omschreven als een vriendelijke ras.

Wanneer een Golden agressief gedrag vertoont zal niemand beweren dat het aan het baasje ligt. Niemand zal voorstellen om de hond opnieuw op te voeden. Iedereen weet dat we met een abnormale hond te maken hebben en de hond zal meestal worden afgemaakt. Alleen bij de vechthondenrassen is agressie het gevolg van een verkeerde opvoeding door de eigenaar, zo willen de 'hondenexperts ' zoals Martin Gaus ons doen geloven.

Is het mogelijk dat Martin zijn mening sindsdien herzien heeft? Nee, want door de onderzoeken naar de impulsieve agressie bij de Golden is juist bevestigd dat het erfelijk is.

Nu Martin Gaus en vechthonden. De voorbeelden komen van een hondenforum.

Allereerst een door Gaus getrainde Sharpei.

De Sharpei is een Chinese vechthond. In Amerika zouden ze met pitbulls zijn gekruist omdat het ras bepaalde gezondheidsproblemen heeft vanwege de zeer smalle fokbasis.

Onderstaande hond is volgens de poster vijf weken voor intensive training bij Gaus geweest maar de eigenaren zijn zich er nog steeds niet van bewust dat ze een vechthond in huis hebben en dat ze dat beest uit de buurt van andere honden moeten houden! Laten we hopen dat van dit shih tzu kruisinkje geen proefdier is gemaakt.

Als tweede een door Gaus opgevoede Old English Bulldog.

De Old English Bulldog is gefokt door de Engelse Buldog met pitbulls te kruisen. Het ras moest meer het uiterlijk hebben van de oorspronkelijke buldog die veel meer op een pitbull leek dan de huidige buldog. Niet zo vreemd want deze oorspronkelijke buldog is de voorvader van alle huidige pitbull terriers. Dit is gewoon een vechthond dus.

Onderstaande hond is volgens de poster van januari tot juli op cursus bij Gaus geweest en nog steeds heeft de eigenaar geen idee wat hij eigenlijk in huis heeft.De eigenaar pakt de hond hard aan door hem op zijn rug te duwen. Dit is gewoon gevaarlijk! De hond probeert al te bijten. Blah, blah, blah over dominantie, rangorde, eerst eten en door de deur gaan. Het enige advies dat de eigenaar van zijn omgeving krijgt is: pak die hond streng aan.

Vooralsnog lijkt de agressie zich op de eigenaar te richten maar wie zegt dat dit niet ineens omgericht wordt naar bijvoorbeeld een kind op straat? Het leven van de eigenaar, die zo graag een fijne relatie met zijn vechthond wil, loopt gevaar maar niemand van de hondenschool die hem de waarheid vertelt.

Tegenpitjes 2010