Magazine

57
Magazine

description

Some aspects of creating a magazine

Transcript of Magazine

Page 1: Magazine

Magazine

Page 2: Magazine

Magazines worden in het algemeen gemaakt voor bepaalde doelgroepen (bij voorbeeld royalisten) of besteden bij herhaling aandacht aan één specifiek onderwerp, dat grote groepen mensen interesseert (bijvoorbeeld mode). De levenscyclus van een tijdschrift is natuurlijk langer dan van een krant, maar kortstondiger dan van een boek, tenzij een of meer afleveringen bewaard worden...Magazines worden zelden van begin tot einde gelezen. ‘Zappen’, ‘hoppen’, ‘surfen’ zijn hedendaagse begrippen die besloten liggen in het aloude ‘bladeren’.

Page 3: Magazine

Concept

Page 4: Magazine
Page 5: Magazine
Page 6: Magazine
Page 7: Magazine

Plan

Page 8: Magazine

Page 9: Magazine
Page 10: Magazine
Page 11: Magazine

¤

Page 12: Magazine

Clie

nt

Pro

ject

Co

de

Dat

eD

oc

TOTA

L D

ESIG

NTO

TAL

IDEN

TITY

TBI

zon

eTB

IH50

KU

0311

28•

top

vel

Artikelenplan B Zone 4 De toekomst van bouw- en techniekbedrijven·

1II 2 3 4 5 6 7 8 9

10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

20 21 22 23 24 25 26 27 28 29

30 31 32 33 34 35 36 III IV I

Inhoud

Essay

Ethicus vankaliber

Ten geleide

Terugblik Terugblik Terugblik

Terugblik Terugblik

Terugblik Terugblik

Terugblik

Terugblik

Terugblik Terugblik

Toekomst

Toekomst

Toekomst Toekomst Toekomst

Toekomst Toekomst

Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst

Toekomst Toekomst Toekomst

Toekomst Terugblik ToekomstToekomstToekomst ToekomstToekomst

Toekomst

Toekomst Toekomst Toekomst

Toekomst

Het speelveld Op de werkvloer

TBI-code in depraktijk

Interview

VoorzitterRegieraad bouw

KRANT artikelvoorpagina

Naschrift dat artikel in perspectief plaatst

KRANT artikelvoorpagina

Naschrift dat artikel in perspectief plaatst

KRANT artikelvoorpagina

Naschrift dat artikel in perspectief plaatst

KRANT artikelvoorpagina

KRANT artikelvoorpagina

Naschrift dat artikel in perspectief plaatst

Terugblik Terugblik

KRANT artikelvoorpagina

Naschrift dat artikel in perspectief plaatst

Naschrift dat artikel in perspectief plaatst

Vervolg Vervolg Column

Marijke Vosex-voorzitter

VervolgNoodzaak

RvB TBI vv ?

Vervolg Vervolg

1Tien jaar later

Lessen voorde toekomst

2

Ruime fotografie

3

Ruime fotografie

4

Ruime fotografie

Column

Jan Nikken?

Etalage

Externecommunicatie

Analyse 1

CorporateGovernance(Jaarverslagen)

Drie

Drie anderebedrijfscodesin gebruik

Vervolg AdressenBarometer

Feiten en getallenin grafieken

Analyse 2

Het Engelsemodel

Peiling

Topvabo GADe mening vanTBI-managers

TypografischomslagGedragscodeTBI

Zoek op

Verklarendewoordenlijst(waarondervoortrein)

Page 13: Magazine

Clie

nt

Pro

ject

Co

de

Dat

eD

oc

TOTA

L D

ESIG

NTO

TAL

IDEN

TITY

TBI

Mag

azin

eTB

IH64

KU

0404

28•

pp

05

Concept artikelenplan·

I + IV Omslag, zie schetsen

1 Ten geleide

2 Het speelveldDe heer Woudenberg, voorzitter van de RvB, belicht de voortrekkersrol van TBI.+ Actuele berichten over de bouwaffaire

3 Op de werkvloerDrie korte interviews met medewerkers van TBI-bedrijven. Hoe werkt de gedragscode in de praktijk?

4, 7, 8 [+] InterviewJan Hovers, Regieraad Bouw, de voormalig topman van Océ moet de branche weer toekomst geven, een nieuw gezicht. Hij kijkt niet alleen naar de bouw die moet veranderen, ook de opdrachtgever. ‘Alles werd bepaaldop prijs’

9 ColumnMarijke Vos, voorzitter enquêtecommissie Bouwnijverheid, spreekt over de toekomst van de wereld van bouw en techniek.

10, 13 EssayHenk van Luijk, filosoof en oud-hoogleraar bedrijfsethiek aan de universiteit van Nijenrode schreef onder meer ‘Integer en verantwoord in beroep en bedrijf’ en nam in 1987 initiatief tot de oprichting van EBEN, European Business Ethics Network, waaruit in 1994 het European Institute for Business Ethics ontstond.

14-16 NoodzaakRondetafelgesprek waarin een lid van de Raad van Bestuur van TBI die, aan de hand van stellingen, de discussie aangaat met een criticaster van de bouwwereld. Centraal onderwerp: TBI neemt de juiste en verantwoorde stappen om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien.

19 DrieGedragscodes van uiteenlopende bedrijven en organisaties in beeld. Bijvoorbeeld: • Unilever• Greenpeace• KNVB

20, 21, 22, 25 Tien jaar laterVier projecten waar vermoedens zijn van prijsafspraken en vooroverleg verschijnen in beeld. Het NMa geeft bij elk project aan welke lessen hieruit moeten worden geleerd.• Gelredome• Leidsche Rijn• Afvalwaterzuivering van het Zuiveringsschap Hollandse Eilanden en Waarden• Zuidtangent

26 EtalageCommunicatie-expert geeft adviezen hoe bouwbedrijven beter moeten communiceren met hun stakeholders. Van reactief naar proactief. Een communicatiewetenschapper (UVA) geeft advies.

27 ColumnJan Nikken (Voormolen), blikt vooruit. Wat heeft zijn bedrijf veranderd? Hoe doet Voormolen zaken?

28, 31 Analyse Wat zijn de gevolgen van corporate governance voor de verslaglegging? Leidt het tot meer transparantie?Wat is de waarde van het zogenoemde Engelse model? Jan Steinhauser (Total Identity), expert op het gebied van financiële verslaglegging, legt uit.

32-33 BarometerPSC Bouwcentrum (Arcadis) maakt de internationale vergelijking. Is de Nederlandse burger duurder uit met zijn woning?

34 PeilingGerard Anneveldt vraagt aan Topvabo-studenten wat zij willen veranderen in de wereld van bouw en techniek. De beste voorstellen worden gepubliceerd in deze rubriek.

IV Zoek op reserve Verklarende woordenlijst

+ Zes omstekersDe zes belangrijkste voorpagina-artikelen van landelijke dagbladen, over de bouwfraude met (achterop) feitelijke verklaringen, die het betreffende artikel in perspectief plaatsen. Op krantepapier. Zone wordt met vier pagina’s uitgebreid. De omvang is 4 + 36 pagina’sI + IV

Page 14: Magazine

Clie

nt

Pro

ject

Co

de

Dat

eD

oc

TOTA

L D

ESIG

NTO

TAL

IDEN

TITY

TBI

zon

eTB

IH50

KU

0311

28•

top

vel

Artikelenplan B Zone 4 De toekomst van bouw- en techniekbedrijven·

1II 2 3 4 5 6 7 8 9

10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

20 21 22 23 24 25 26 27 28 29

30 31 32 III IV I

Noot bij omslag

Inhoud Ten geleide

Terugblik Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst

ToekomstToekomst Toekomst

Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst ToekomstToekomst Toekomst

Toekomst Toekomst Toekomst ToekomstToekomst Toekomst

TerugblikTerugblik Terugblik Terugblik Terugblik Terugblik Terugblik

Het speelveld Op de werkvloer

TBI-code

Interview

VoorzitterRegieraad Bouw

Vervolg Vervolg Column

Marijke Vos

Essay

Ethicus

Vervolg

Peiling

Topvabo GADe mening vanTBI-managers

Drie

Drie anderebedrijfscodesin beeld

Noodzaak

Raad van Bestuurvv ?

Vervolg Vervolg

1Tien jaar later

Lessen voorde toekomst

Barometer

Feiten en getallenin grafieken

Vervolg

2 3 4 Etalage

Externecommunicatie

Column

Jan Nikken?

Analyse 1

CorporateGovernance(Jaarverslagen)

Analyse 2

Het Engelsemodel

Adressen Zoek op

Verklarendewoordenlijst(waarondervoortrein)

TypografischomslagTBI gedragscode

Bouwaffaire1991-2004

Epiloog

Page 15: Magazine

Clie

nt

Pro

ject

Co

de

Dat

eD

oc

TOTA

L D

ESIG

NTO

TAL

IDEN

TITY

TBI

Mag

azin

eTB

IH64

KU

0404

28•

pp

08

Concept artikelenplan·

I + IV Omslag, zie schetsen

1 Ten geleide

2 Het speelveldDe heer Woudenberg, voorzitter van de RvB, belicht de voortrekkersrol van TBI.+ Actuele berichten over de bouwaffaire

3 Op de werkvloer (voorheen Op straat)Drie korte interviews met medewerkers van TBI-bedrijven. Hoe werkt de gedragscode in de praktijk?

4-6 InterviewJan Hovers, Regieraad Bouw, de voormalig topman van Océ moet de branche weer toekomst geven, een nieuw gezicht. Hij kijkt niet alleen naar de bouw die moet veranderen, ook de opdrachtgever. ‘Alles werd bepaaldop prijs’

7 ColumnMarijke Vos, voorzitter enquêtecommissie Bouwnijverheid, spreekt over de toekomst van de wereld van bouw en techniek.

8-9 EssayHenk van Luijk, filosoof en oud-hoogleraar bedrijfsethiek aan de universiteit van Nijenrode schreef onder meer ‘Integer en verantwoord in beroep en bedrijf’ en nam in 1987 initiatief tot de oprichting van EBEN, European Business Ethics Network, waaruit in 1994 het European Institute for Business Ethics ontstond.

10-12 NoodzaakRondetafelgesprek waarin een lid van de Raad van Bestuur van TBI die, aan de hand van stellingen, de discussie aangaat met een criticaster van de bouwwereld. Centraal onderwerp: TBI neemt de juiste en verantwoorde stappen om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien.

13-20 Alles over... (maar geen ‘uitklapper’)Onderzoeksjournalist (wie?) vat samen wat er is gebeurd. De afgelopen jaren in de bouwwereld: mechanismen, structuren en gevolgen. Geen afbeeldingen, een boekje in een tijdschrift.

21 DrieGedragscodes van uiteenlopende bedrijven en organisaties in beeld. Bijvoorbeeld: • Unilever• Greenpeace• KNVB

22-25 Tien jaar laterVier projecten waar vermoedens zijn van prijsafspraken en vooroverleg verschijnen in beeld. Het NMa geeft bij elk project aan welke lessen hieruit moeten worden geleerd.• Gelredome• Leidsche Rijn• Afvalwaterzuivering van het Zuiveringsschap Hollandse Eilanden en Waarden• Zuidtangent

26 EtalageCommunicatie-expert geeft adviezen hoe bouwbedrijven beter moeten communiceren met hun stakeholders. Van reactief naar proactief. Een communicatiewetenschapper (UVA) geeft advies.

27 ColumnJan Nikken (Voormolen), blikt vooruit. Wat heeft zijn bedrijf veranderd? Hoe doet Voormolen zaken?

28, 29 Analyse Wat zijn de gevolgen van corporate governance voor de verslaglegging? Leidt het tot meer transparantie?Wat is de waarde van het zogenoemde Engelse model? Jan Steinhauser (Total Identity), expert op het gebied van financiële verslaglegging, legt uit.

30-31 BarometerPSC Bouwcentrum (Arcadis) maakt de internationale vergelijking. Is de Nederlandse burger duurder uit met zijn woning?

32 PeilingGerard Anneveldt vraagt aan Topvabo-studenten wat zij willen veranderen in de wereld van bouw en techniek. De beste voorstellen worden gepubliceerd in deze rubriek.

III Adressen

IV Zoek op reserve Verklarende woordenlijst

I + IV Omslag, zie schetsen

1 Ten geleide

Page 16: Magazine

Presentation

Page 17: Magazine

Page 18: Magazine
Page 19: Magazine
Page 20: Magazine

¤

Page 21: Magazine
Page 22: Magazine
Page 23: Magazine
Page 24: Magazine

Dialogue

Page 25: Magazine

Page 26: Magazine
Page 27: Magazine

¤

Page 28: Magazine
Page 29: Magazine
Page 30: Magazine
Page 31: Magazine

Assignment

Page 32: Magazine

Page 33: Magazine
Page 34: Magazine
Page 35: Magazine
Page 36: Magazine

¤

Page 37: Magazine
Page 38: Magazine
Page 39: Magazine
Page 40: Magazine

Sequence

Page 41: Magazine

Page 42: Magazine
Page 43: Magazine
Page 44: Magazine

¤

Page 45: Magazine
Page 46: Magazine
Page 47: Magazine
Page 48: Magazine
Page 49: Magazine

Door Joshua Key / Lawrence HillEne Taylor, een sergeant die met een an-der peloton van onze compagnie werk-te, was in een Humvee op patrouille door Ramadi toen er een bom onder zijn voer-tuig explodeerde. Mijn teamgenoten en ik, die op dat moment de wacht hielden bij een bank, kregen bevel onmiddellijk in ons pantservoertuig te springen en te gaan helpen. We tro� en sergeant Taylor – die eigenlijk allang in de Verenigde Staten terug had moeten zijn – zwaarge-wond aan: een van zijn ogen hing uit de kas en zijn hele lijf zat onder de scherf-wonden. Hij werd afgevoerd voor medische behan-deling en voor zover ik weet is hij blijven leven. De avond daarop kregen we bevel een aantal huizen bin-nen te vallen in de buurt van de plek waar het incident zich had afgespeeld, bij wijze van represaillemaatre-gel voor de aanslag op de Humvee. Een van onze ser-geants zei: ‘Vanavond nemen we wraak op Ramadi.’

We bleven doorgaan met onze invallen in huizen, met plunderen en met iedere man arresteren die we maar konden vinden.

Een paar dagen later maakte sergeant Padilla ons om een uur of één ’s nachts wakker met de medede-ling dat we ons moesten klaarmaken voor actie. Ons peloton was aangewezen als snelle-reactiemacht en we moesten ons haasten om Amerikaanse soldaten van de 124ste Infanteriedivisie bij te staan die in een vuurgevecht met honderden Irakezen verwikkeld zouden zijn. Ik geloofde het verhaal niet. Ik had nog nooit ook maar één Irakese militant aan het relschop-pen of schieten gezien en het leek me dan ook niet erg waarschijnlijk dat we er nu honderden zouden zien die dat wel deden.

Mijn zes maten en ik sprongen in ons pantservoer-tuig en ik nam mijn gebruikelijke positie linksboven weer in, mijn machinegeweer op de daken gericht.

Samen met de twee andere (apc’s) van ons pelo-

ton gingen we in formatie op weg.Fadinetz en Padilla zaten bij mij bo-

ven in de apc. Beneden zaten Mason, die reed, en Jones, Sykora en Lewis. Sergeant Jones riep dat we op weg waren naar een confrontatie met honderden opstandi-ge Irakezen, ergens in een achterstraat-je. Fadinetz en ik knipoogden naar el-kaar; we vonden het allebei een uiterst onwaarschijnlijk verhaal. Een minuut of tien lang reden we in een traag tempo richting de Eufraat, over een smalle weg

die we ‘de rode route’ noemden. In de verte hoorde ik geluiden die op een vuurgevecht leken.

Het was ongeveer twee uur ’s nachts, maar dankzij de straatlantaarns langs de weg en de Amerikaanse lichtspoormunitie die de hemel ’s nachts verlichtte, kon ik goed zien.

Plotseling keek ik naar links en zag daar de lijken van vier onthoofde Irakezen in bebloede witte gewa-den liggen; een paar meter verderop stond een met kogels doorzeefde pick-up aan de kant. Omdat ik links boven in het pantservoertuig zat en de lijken aan de linkerkant van de weg lagen, had ik er goed zicht op. Het leek me dat iemand heel wat geweervuur had ge-bruikt om ze te onthoofden.

‘Shit,’ zei ik.Een paar seconden later kwam onze langzaam rij-

dende apc tot stilstand. Van de drie groepen soldaten in ons konvooi was ik de enige die bevel kreeg meteen naar buiten te gaan. Toen ik me naar beneden liet glij-den en door het luik naar buiten stapte, zei sergeant Jones dat ik moest letten op koperen patroonhulzen; die zouden er namelijk op wijzen dat Irakese strijders met AK-47’s in deze buurt aan het schieten waren ge-weest op Amerikaanse soldaten.

Van patroonhulzen was geen spoor te bekennen,

56DE VERHALEN

DE OPPERBEVELHEBBER VERSUS SOLDAAT KEY

maar ik zag wel een Amerikaanse militair die keihard stond te schreeuwen, terwijl twee anderen stilletjes naast hem stonden.

‘We wisten godverdomme niet meer wat we deden, godverdomme, we wisten gewoon niet meer wat we deden,’ schreeuwde de soldaat. Hij was compleet over zijn toeren, terwijl de militairen naast hem niet re-ageerden. De gestreste man stond ongeveer twintig meter van me vandaan en op een meter of veertig af-stand van de onthoofde lijken.

Twee andere soldaten schopten lachend tegen de af-geschoten hoofden. Die vonden het kennelijk nogal vermakelijk. Dit was hun zieke potje voetbal.

Ik verstijfde; ik kon mijn ogen niet geloven. Maar ik wist wat ik had gezien en ik walgde er zo van dat ik me niets aantrok van het bevel van sergeant Jones en ons pantservoertuig weer inklom.

‘Daar wil ik niets mee te maken hebben,’ zei ik. Ik vroeg me af wie die militairen in ’s hemelsnaam wa-ren, wat hun rang was en wie hun commandant was. Maar in de korte tijd dat ik buiten was geweest had ik dat soort details niet opgemerkt.

Jones keek me aan alsof hij me voor krankzinnig hield dat ik zijn orders negeerde. Ik wist niet zeker of hij had gezien wat ik had gezien. Ik betwijfelde het. Hij zat immers onder in het pantservoertuig en vandaar-uit had je geen zicht op de hoofden waar de soldaten tegenaan hadden geschopt.

Via de radio vroeg luitenant Joyce – die in een van de andere voertuigen meereed – aan sergeant Padilla waarom ik weer was ingestapt, maar ik was te ge-schokt om antwoord te kunnen geven. Ik kon alleen maar naar mijn plekje boven in het voertuig terug-klimmen en net als mijn maten de andere kant uit-kijken dan die waar zich de lijken en hoofden bevon-den.

Omdat het nog steeds de bedoeling was dat we Amerikaanse infanteristen beschermden tegen aan-vallen, bleven we nog een minuut of dertig, veertig in

positie op die plek staan, tegenover een steegje, klaar voor de toegezegde uitval van muitende Irakezen. Die is er nooit gekomen. Voor zover ik het kon beoorde-len waren de enige gewapende mannen in de buurt Amerikaanse soldaten van de 124e Infanteriedivisie en van mijn eigen compagnie. Uiteindelijk maakten we een draai van 180 graden om naar de compound terug te gaan. Toen we in beweging kwamen kon ik de vier onthoofde lichamen weer zien, evenals de kapot ge-schoten truck, maar de hoofden zag ik niet meer.

Onze apc maakte langzaam vaart. Plotseling maak-te hij zo’n scherpe zwenking dat ik bijna mijn even-wicht verloor. Ik had geen idee waarom Mason, die als chau� eur fungeerde, zo plotseling opzij ging. Later vroeg ik Sykora of die hetzelfde had gezien als ik. Hij zei niets maar keek dwars door me heen met een niets ziende blik, in een soort trance alsof hij in de ruimte staarde.

Terug in de compound leek me dat een nog onveiliger plek dan daarvoor. Zoals de meeste andere militaire gebouwen en paleizen was het complex gebombar-deerd geweest voor wij arriveerden. Je kon er niet sla-pen of doorheen lopen of er vielen stukken beton en cementstof op je hoofd. Ik draaide een paar uur wacht en toen mijn dienst erop zat ging ik naar de wc om te plassen. Daar trof ik Mason, onze apc-chau� eur, die op het punt stond wachtdienst te gaan verrichten.

‘Hé joh, ik viel bijna van die apc af,’ zei ik. ‘Waarom ging je zo plotseling opzij?’

‘Ik probeerde over een van die hoofden te rijden,’ zei hij.

‘Je bent hartstikke gek,’ antwoordde ik.Mason wierp me een woedende blik toe en ons ge-

sprek stokte.Ik was geschokt. Dus Mason had ook willen mee-

doen aan de verminking van de hoofden. Het doden van de vier Irakezen, het feit dat Amerikaanse militai-ren met die hoofden voetbalden, het zwijgen van

59VRIJ NEDERLAND

10 MAART 2007

Page 50: Magazine

Production

Page 51: Magazine
Page 52: Magazine
Page 53: Magazine
Page 54: Magazine
Page 55: Magazine
Page 56: Magazine
Page 57: Magazine