Magazine
-
Upload
stephan-saaltink -
Category
Documents
-
view
996 -
download
0
description
Transcript of Magazine
Magazine
Magazines worden in het algemeen gemaakt voor bepaalde doelgroepen (bij voorbeeld royalisten) of besteden bij herhaling aandacht aan één specifiek onderwerp, dat grote groepen mensen interesseert (bijvoorbeeld mode). De levenscyclus van een tijdschrift is natuurlijk langer dan van een krant, maar kortstondiger dan van een boek, tenzij een of meer afleveringen bewaard worden...Magazines worden zelden van begin tot einde gelezen. ‘Zappen’, ‘hoppen’, ‘surfen’ zijn hedendaagse begrippen die besloten liggen in het aloude ‘bladeren’.
Concept
Plan
⁄
¤
Clie
nt
Pro
ject
Co
de
Dat
eD
oc
TOTA
L D
ESIG
NTO
TAL
IDEN
TITY
TBI
zon
eTB
IH50
KU
0311
28•
top
vel
Artikelenplan B Zone 4 De toekomst van bouw- en techniekbedrijven·
1II 2 3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26 27 28 29
30 31 32 33 34 35 36 III IV I
Inhoud
Essay
Ethicus vankaliber
Ten geleide
Terugblik Terugblik Terugblik
Terugblik Terugblik
Terugblik Terugblik
Terugblik
Terugblik
Terugblik Terugblik
Toekomst
Toekomst
Toekomst Toekomst Toekomst
Toekomst Toekomst
Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst
Toekomst Toekomst Toekomst
Toekomst Terugblik ToekomstToekomstToekomst ToekomstToekomst
Toekomst
Toekomst Toekomst Toekomst
Toekomst
Het speelveld Op de werkvloer
TBI-code in depraktijk
Interview
VoorzitterRegieraad bouw
KRANT artikelvoorpagina
Naschrift dat artikel in perspectief plaatst
KRANT artikelvoorpagina
Naschrift dat artikel in perspectief plaatst
KRANT artikelvoorpagina
Naschrift dat artikel in perspectief plaatst
KRANT artikelvoorpagina
KRANT artikelvoorpagina
Naschrift dat artikel in perspectief plaatst
Terugblik Terugblik
KRANT artikelvoorpagina
Naschrift dat artikel in perspectief plaatst
Naschrift dat artikel in perspectief plaatst
Vervolg Vervolg Column
Marijke Vosex-voorzitter
VervolgNoodzaak
RvB TBI vv ?
Vervolg Vervolg
1Tien jaar later
Lessen voorde toekomst
2
Ruime fotografie
3
Ruime fotografie
4
Ruime fotografie
Column
Jan Nikken?
Etalage
Externecommunicatie
Analyse 1
CorporateGovernance(Jaarverslagen)
Drie
Drie anderebedrijfscodesin gebruik
Vervolg AdressenBarometer
Feiten en getallenin grafieken
Analyse 2
Het Engelsemodel
Peiling
Topvabo GADe mening vanTBI-managers
TypografischomslagGedragscodeTBI
Zoek op
Verklarendewoordenlijst(waarondervoortrein)
Clie
nt
Pro
ject
Co
de
Dat
eD
oc
TOTA
L D
ESIG
NTO
TAL
IDEN
TITY
TBI
Mag
azin
eTB
IH64
KU
0404
28•
pp
05
Concept artikelenplan·
I + IV Omslag, zie schetsen
1 Ten geleide
2 Het speelveldDe heer Woudenberg, voorzitter van de RvB, belicht de voortrekkersrol van TBI.+ Actuele berichten over de bouwaffaire
3 Op de werkvloerDrie korte interviews met medewerkers van TBI-bedrijven. Hoe werkt de gedragscode in de praktijk?
4, 7, 8 [+] InterviewJan Hovers, Regieraad Bouw, de voormalig topman van Océ moet de branche weer toekomst geven, een nieuw gezicht. Hij kijkt niet alleen naar de bouw die moet veranderen, ook de opdrachtgever. ‘Alles werd bepaaldop prijs’
9 ColumnMarijke Vos, voorzitter enquêtecommissie Bouwnijverheid, spreekt over de toekomst van de wereld van bouw en techniek.
10, 13 EssayHenk van Luijk, filosoof en oud-hoogleraar bedrijfsethiek aan de universiteit van Nijenrode schreef onder meer ‘Integer en verantwoord in beroep en bedrijf’ en nam in 1987 initiatief tot de oprichting van EBEN, European Business Ethics Network, waaruit in 1994 het European Institute for Business Ethics ontstond.
14-16 NoodzaakRondetafelgesprek waarin een lid van de Raad van Bestuur van TBI die, aan de hand van stellingen, de discussie aangaat met een criticaster van de bouwwereld. Centraal onderwerp: TBI neemt de juiste en verantwoorde stappen om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien.
19 DrieGedragscodes van uiteenlopende bedrijven en organisaties in beeld. Bijvoorbeeld: • Unilever• Greenpeace• KNVB
20, 21, 22, 25 Tien jaar laterVier projecten waar vermoedens zijn van prijsafspraken en vooroverleg verschijnen in beeld. Het NMa geeft bij elk project aan welke lessen hieruit moeten worden geleerd.• Gelredome• Leidsche Rijn• Afvalwaterzuivering van het Zuiveringsschap Hollandse Eilanden en Waarden• Zuidtangent
26 EtalageCommunicatie-expert geeft adviezen hoe bouwbedrijven beter moeten communiceren met hun stakeholders. Van reactief naar proactief. Een communicatiewetenschapper (UVA) geeft advies.
27 ColumnJan Nikken (Voormolen), blikt vooruit. Wat heeft zijn bedrijf veranderd? Hoe doet Voormolen zaken?
28, 31 Analyse Wat zijn de gevolgen van corporate governance voor de verslaglegging? Leidt het tot meer transparantie?Wat is de waarde van het zogenoemde Engelse model? Jan Steinhauser (Total Identity), expert op het gebied van financiële verslaglegging, legt uit.
32-33 BarometerPSC Bouwcentrum (Arcadis) maakt de internationale vergelijking. Is de Nederlandse burger duurder uit met zijn woning?
34 PeilingGerard Anneveldt vraagt aan Topvabo-studenten wat zij willen veranderen in de wereld van bouw en techniek. De beste voorstellen worden gepubliceerd in deze rubriek.
IV Zoek op reserve Verklarende woordenlijst
+ Zes omstekersDe zes belangrijkste voorpagina-artikelen van landelijke dagbladen, over de bouwfraude met (achterop) feitelijke verklaringen, die het betreffende artikel in perspectief plaatsen. Op krantepapier. Zone wordt met vier pagina’s uitgebreid. De omvang is 4 + 36 pagina’sI + IV
Clie
nt
Pro
ject
Co
de
Dat
eD
oc
TOTA
L D
ESIG
NTO
TAL
IDEN
TITY
TBI
zon
eTB
IH50
KU
0311
28•
top
vel
Artikelenplan B Zone 4 De toekomst van bouw- en techniekbedrijven·
1II 2 3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26 27 28 29
30 31 32 III IV I
Noot bij omslag
Inhoud Ten geleide
Terugblik Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst
ToekomstToekomst Toekomst
Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst Toekomst ToekomstToekomst Toekomst
Toekomst Toekomst Toekomst ToekomstToekomst Toekomst
TerugblikTerugblik Terugblik Terugblik Terugblik Terugblik Terugblik
Het speelveld Op de werkvloer
TBI-code
Interview
VoorzitterRegieraad Bouw
Vervolg Vervolg Column
Marijke Vos
Essay
Ethicus
Vervolg
Peiling
Topvabo GADe mening vanTBI-managers
Drie
Drie anderebedrijfscodesin beeld
Noodzaak
Raad van Bestuurvv ?
Vervolg Vervolg
1Tien jaar later
Lessen voorde toekomst
Barometer
Feiten en getallenin grafieken
Vervolg
2 3 4 Etalage
Externecommunicatie
Column
Jan Nikken?
Analyse 1
CorporateGovernance(Jaarverslagen)
Analyse 2
Het Engelsemodel
Adressen Zoek op
Verklarendewoordenlijst(waarondervoortrein)
TypografischomslagTBI gedragscode
Bouwaffaire1991-2004
Epiloog
Clie
nt
Pro
ject
Co
de
Dat
eD
oc
TOTA
L D
ESIG
NTO
TAL
IDEN
TITY
TBI
Mag
azin
eTB
IH64
KU
0404
28•
pp
08
Concept artikelenplan·
I + IV Omslag, zie schetsen
1 Ten geleide
2 Het speelveldDe heer Woudenberg, voorzitter van de RvB, belicht de voortrekkersrol van TBI.+ Actuele berichten over de bouwaffaire
3 Op de werkvloer (voorheen Op straat)Drie korte interviews met medewerkers van TBI-bedrijven. Hoe werkt de gedragscode in de praktijk?
4-6 InterviewJan Hovers, Regieraad Bouw, de voormalig topman van Océ moet de branche weer toekomst geven, een nieuw gezicht. Hij kijkt niet alleen naar de bouw die moet veranderen, ook de opdrachtgever. ‘Alles werd bepaaldop prijs’
7 ColumnMarijke Vos, voorzitter enquêtecommissie Bouwnijverheid, spreekt over de toekomst van de wereld van bouw en techniek.
8-9 EssayHenk van Luijk, filosoof en oud-hoogleraar bedrijfsethiek aan de universiteit van Nijenrode schreef onder meer ‘Integer en verantwoord in beroep en bedrijf’ en nam in 1987 initiatief tot de oprichting van EBEN, European Business Ethics Network, waaruit in 1994 het European Institute for Business Ethics ontstond.
10-12 NoodzaakRondetafelgesprek waarin een lid van de Raad van Bestuur van TBI die, aan de hand van stellingen, de discussie aangaat met een criticaster van de bouwwereld. Centraal onderwerp: TBI neemt de juiste en verantwoorde stappen om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien.
13-20 Alles over... (maar geen ‘uitklapper’)Onderzoeksjournalist (wie?) vat samen wat er is gebeurd. De afgelopen jaren in de bouwwereld: mechanismen, structuren en gevolgen. Geen afbeeldingen, een boekje in een tijdschrift.
21 DrieGedragscodes van uiteenlopende bedrijven en organisaties in beeld. Bijvoorbeeld: • Unilever• Greenpeace• KNVB
22-25 Tien jaar laterVier projecten waar vermoedens zijn van prijsafspraken en vooroverleg verschijnen in beeld. Het NMa geeft bij elk project aan welke lessen hieruit moeten worden geleerd.• Gelredome• Leidsche Rijn• Afvalwaterzuivering van het Zuiveringsschap Hollandse Eilanden en Waarden• Zuidtangent
26 EtalageCommunicatie-expert geeft adviezen hoe bouwbedrijven beter moeten communiceren met hun stakeholders. Van reactief naar proactief. Een communicatiewetenschapper (UVA) geeft advies.
27 ColumnJan Nikken (Voormolen), blikt vooruit. Wat heeft zijn bedrijf veranderd? Hoe doet Voormolen zaken?
28, 29 Analyse Wat zijn de gevolgen van corporate governance voor de verslaglegging? Leidt het tot meer transparantie?Wat is de waarde van het zogenoemde Engelse model? Jan Steinhauser (Total Identity), expert op het gebied van financiële verslaglegging, legt uit.
30-31 BarometerPSC Bouwcentrum (Arcadis) maakt de internationale vergelijking. Is de Nederlandse burger duurder uit met zijn woning?
32 PeilingGerard Anneveldt vraagt aan Topvabo-studenten wat zij willen veranderen in de wereld van bouw en techniek. De beste voorstellen worden gepubliceerd in deze rubriek.
III Adressen
IV Zoek op reserve Verklarende woordenlijst
I + IV Omslag, zie schetsen
1 Ten geleide
Presentation
⁄
¤
Dialogue
⁄
¤
Assignment
⁄
¤
Sequence
⁄
¤
Door Joshua Key / Lawrence HillEne Taylor, een sergeant die met een an-der peloton van onze compagnie werk-te, was in een Humvee op patrouille door Ramadi toen er een bom onder zijn voer-tuig explodeerde. Mijn teamgenoten en ik, die op dat moment de wacht hielden bij een bank, kregen bevel onmiddellijk in ons pantservoertuig te springen en te gaan helpen. We tro� en sergeant Taylor – die eigenlijk allang in de Verenigde Staten terug had moeten zijn – zwaarge-wond aan: een van zijn ogen hing uit de kas en zijn hele lijf zat onder de scherf-wonden. Hij werd afgevoerd voor medische behan-deling en voor zover ik weet is hij blijven leven. De avond daarop kregen we bevel een aantal huizen bin-nen te vallen in de buurt van de plek waar het incident zich had afgespeeld, bij wijze van represaillemaatre-gel voor de aanslag op de Humvee. Een van onze ser-geants zei: ‘Vanavond nemen we wraak op Ramadi.’
We bleven doorgaan met onze invallen in huizen, met plunderen en met iedere man arresteren die we maar konden vinden.
Een paar dagen later maakte sergeant Padilla ons om een uur of één ’s nachts wakker met de medede-ling dat we ons moesten klaarmaken voor actie. Ons peloton was aangewezen als snelle-reactiemacht en we moesten ons haasten om Amerikaanse soldaten van de 124ste Infanteriedivisie bij te staan die in een vuurgevecht met honderden Irakezen verwikkeld zouden zijn. Ik geloofde het verhaal niet. Ik had nog nooit ook maar één Irakese militant aan het relschop-pen of schieten gezien en het leek me dan ook niet erg waarschijnlijk dat we er nu honderden zouden zien die dat wel deden.
Mijn zes maten en ik sprongen in ons pantservoer-tuig en ik nam mijn gebruikelijke positie linksboven weer in, mijn machinegeweer op de daken gericht.
Samen met de twee andere (apc’s) van ons pelo-
ton gingen we in formatie op weg.Fadinetz en Padilla zaten bij mij bo-
ven in de apc. Beneden zaten Mason, die reed, en Jones, Sykora en Lewis. Sergeant Jones riep dat we op weg waren naar een confrontatie met honderden opstandi-ge Irakezen, ergens in een achterstraat-je. Fadinetz en ik knipoogden naar el-kaar; we vonden het allebei een uiterst onwaarschijnlijk verhaal. Een minuut of tien lang reden we in een traag tempo richting de Eufraat, over een smalle weg
die we ‘de rode route’ noemden. In de verte hoorde ik geluiden die op een vuurgevecht leken.
Het was ongeveer twee uur ’s nachts, maar dankzij de straatlantaarns langs de weg en de Amerikaanse lichtspoormunitie die de hemel ’s nachts verlichtte, kon ik goed zien.
Plotseling keek ik naar links en zag daar de lijken van vier onthoofde Irakezen in bebloede witte gewa-den liggen; een paar meter verderop stond een met kogels doorzeefde pick-up aan de kant. Omdat ik links boven in het pantservoertuig zat en de lijken aan de linkerkant van de weg lagen, had ik er goed zicht op. Het leek me dat iemand heel wat geweervuur had ge-bruikt om ze te onthoofden.
‘Shit,’ zei ik.Een paar seconden later kwam onze langzaam rij-
dende apc tot stilstand. Van de drie groepen soldaten in ons konvooi was ik de enige die bevel kreeg meteen naar buiten te gaan. Toen ik me naar beneden liet glij-den en door het luik naar buiten stapte, zei sergeant Jones dat ik moest letten op koperen patroonhulzen; die zouden er namelijk op wijzen dat Irakese strijders met AK-47’s in deze buurt aan het schieten waren ge-weest op Amerikaanse soldaten.
Van patroonhulzen was geen spoor te bekennen,
56DE VERHALEN
DE OPPERBEVELHEBBER VERSUS SOLDAAT KEY
maar ik zag wel een Amerikaanse militair die keihard stond te schreeuwen, terwijl twee anderen stilletjes naast hem stonden.
‘We wisten godverdomme niet meer wat we deden, godverdomme, we wisten gewoon niet meer wat we deden,’ schreeuwde de soldaat. Hij was compleet over zijn toeren, terwijl de militairen naast hem niet re-ageerden. De gestreste man stond ongeveer twintig meter van me vandaan en op een meter of veertig af-stand van de onthoofde lijken.
Twee andere soldaten schopten lachend tegen de af-geschoten hoofden. Die vonden het kennelijk nogal vermakelijk. Dit was hun zieke potje voetbal.
Ik verstijfde; ik kon mijn ogen niet geloven. Maar ik wist wat ik had gezien en ik walgde er zo van dat ik me niets aantrok van het bevel van sergeant Jones en ons pantservoertuig weer inklom.
‘Daar wil ik niets mee te maken hebben,’ zei ik. Ik vroeg me af wie die militairen in ’s hemelsnaam wa-ren, wat hun rang was en wie hun commandant was. Maar in de korte tijd dat ik buiten was geweest had ik dat soort details niet opgemerkt.
Jones keek me aan alsof hij me voor krankzinnig hield dat ik zijn orders negeerde. Ik wist niet zeker of hij had gezien wat ik had gezien. Ik betwijfelde het. Hij zat immers onder in het pantservoertuig en vandaar-uit had je geen zicht op de hoofden waar de soldaten tegenaan hadden geschopt.
Via de radio vroeg luitenant Joyce – die in een van de andere voertuigen meereed – aan sergeant Padilla waarom ik weer was ingestapt, maar ik was te ge-schokt om antwoord te kunnen geven. Ik kon alleen maar naar mijn plekje boven in het voertuig terug-klimmen en net als mijn maten de andere kant uit-kijken dan die waar zich de lijken en hoofden bevon-den.
Omdat het nog steeds de bedoeling was dat we Amerikaanse infanteristen beschermden tegen aan-vallen, bleven we nog een minuut of dertig, veertig in
positie op die plek staan, tegenover een steegje, klaar voor de toegezegde uitval van muitende Irakezen. Die is er nooit gekomen. Voor zover ik het kon beoorde-len waren de enige gewapende mannen in de buurt Amerikaanse soldaten van de 124e Infanteriedivisie en van mijn eigen compagnie. Uiteindelijk maakten we een draai van 180 graden om naar de compound terug te gaan. Toen we in beweging kwamen kon ik de vier onthoofde lichamen weer zien, evenals de kapot ge-schoten truck, maar de hoofden zag ik niet meer.
Onze apc maakte langzaam vaart. Plotseling maak-te hij zo’n scherpe zwenking dat ik bijna mijn even-wicht verloor. Ik had geen idee waarom Mason, die als chau� eur fungeerde, zo plotseling opzij ging. Later vroeg ik Sykora of die hetzelfde had gezien als ik. Hij zei niets maar keek dwars door me heen met een niets ziende blik, in een soort trance alsof hij in de ruimte staarde.
Terug in de compound leek me dat een nog onveiliger plek dan daarvoor. Zoals de meeste andere militaire gebouwen en paleizen was het complex gebombar-deerd geweest voor wij arriveerden. Je kon er niet sla-pen of doorheen lopen of er vielen stukken beton en cementstof op je hoofd. Ik draaide een paar uur wacht en toen mijn dienst erop zat ging ik naar de wc om te plassen. Daar trof ik Mason, onze apc-chau� eur, die op het punt stond wachtdienst te gaan verrichten.
‘Hé joh, ik viel bijna van die apc af,’ zei ik. ‘Waarom ging je zo plotseling opzij?’
‘Ik probeerde over een van die hoofden te rijden,’ zei hij.
‘Je bent hartstikke gek,’ antwoordde ik.Mason wierp me een woedende blik toe en ons ge-
sprek stokte.Ik was geschokt. Dus Mason had ook willen mee-
doen aan de verminking van de hoofden. Het doden van de vier Irakezen, het feit dat Amerikaanse militai-ren met die hoofden voetbalden, het zwijgen van
59VRIJ NEDERLAND
10 MAART 2007
Production