Maatschappelijke Business Case

MAATSCHAPPELIJKE BUSINESS CASETRAJECTZORG JEUGDZORGPLUS GRONINGEN

Mei 2014Martje Folkertsma, onderzoeker

Corin Potters-Kemp, In voor zorg! coach

3I N H O U D

SAMENVATTING . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5

1 . INLEIDING . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .71.1 Visie op trajectzorg JeugdzorgPlus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71.2 Perspectieven en trajecten. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71.3 Wat is een Maatschappelijke Business Case . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81.4 Leeswijzer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8

2 . PERSPECTIEF VAN DE CLIËNT (JONGEREN EN HUN OUDERS) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .92.1 Jongeren in beeld . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 2.1.1 Jongere A: Karin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 2.1.2 Jongere B: Jasper . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62.2 Voor en na het In voor zorg! Traject. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102.3 Effecten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122.4 Aanbevelingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

3 . PERSPECTIEF VAN DE PROFESSIONAL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .133.1 Voor en na het In voor zorg! traject . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 133.2 Effecten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 153.3 Aanbevelingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

4 . PERSPECTIEF VAN DE ORGANISATIES . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .174.1 Voor en na het In voor zorg! traject . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174.2 Effecten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 194.3 Aanbevelingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

5 . MAATSCHAPPELIJK PERSPECTIEF . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .215.1 Kosten en baten van het In voor zorg! traject . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 215.2 Voorbeeldcasus kostenbesparing . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23 5.2.1 Karin – traject terug naar huis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23 5.2.2 Jasper – traject vervolgvoorziening. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245.3 Aanbevelingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25

BIJLAGE 1 Schematische weergave trajectenBIJLAGE 2 ProcesschemaBIJLAGE 3 Maatschappelijke prijslijst

5

5

In deze Maatschappelijke Business Case beschrijven we een totaalbeeld van de trajectzorg JeugdzorgPlus vanuit de perspectieven van de cliënt, de professionals, de organisatie en de maatschappij. Het perspectief van de cliënt brengen we deels in beeld door casus-beschrijvingen die tegelijk duidelijk maken dat het hier gaat om trajecten voor de meest complexe jongeren.

In deze business case bieden we een beschrijving van de situatie zoals die was voor invoering van In voor zorg! en zoals die is na invoering van In voor zorg!. Op basis van deze beschrijving brengen we de kosten en baten in beeld.

De kosten (extra investeringen) van de In voor zorg! werkwijze liggen met name in een netwerkconferentie, de vroegtijdige inzet van specialistische expertise, intensieve behandeling van de thuissituatie en de intensivering van begeleiding van de overgangsmomenten, waarvoor een extra tijdsinvestering van de instellingen en professionals nodig is. Later in de trajecten wordt deze investering overigens gecompenseerd doordat men minder ad hoc en crisis-gestuurd werkt. De baten van deze investeringen laten zich in eerste instantie in een kwalitatieve verbetering beschrijven. Daarnaast komen de baten ook tot uitdrukking in goedkopere en meer succesvolle trajecten die uitnodigen tot kwantificering van de opbrengsten: meer jongeren kunnen thuis blijven wonen of weer terug naar huis, jongeren verblijven korter in een instelling en keren beter terug naar de samenleving met stabiele woonsituatie en dagbesteding. Deze kosten en baten zijn gebaseerd op de ervaringen in de pilot.

Bovenstaande hebben we geïllustreerd met de uitwerking van het verloop van trajecten van twee jongeren in de oude en in de nieuwe situatie. De kosten van beide trajecten hebben we in beeld gebracht en met elkaar vergeleken. Uit deze vergelijking kwam een duidelijke kostenbesparing naar voren. Voor de berekening is gebruik gemaakt van registratiegegevens van de organisaties en van de maatschappelijke prijslijst.

Deze business case vraagt om nadere uitwerking zodat de huidige aannames en kostenvergelijking kunnen worden getoetst en eventueel bijgesteld op basis van het langduriger en in grotere aantallen volgen van jongeren. Dan worden de opbrengsten van deze trajectzorg werkelijk gekwantificeerd in percentages en biedt zij sturingsinformatie voor de inrichting en prijsbepaling van trajectzorg voor deze jongeren. We doen hiervoor een aanzet door deze case af te sluiten met een aantal aanbevelingen.

De uitkomsten van deze business case beperken zich niet tot de doelgroep van JeugdzorgPlus, maar zij biedt ingrediënten om eerder in het traject tot een juiste analyse en zorgaanbod te komen zodat de meest effectieve hulp geboden kan worden. Hiermee biedt deze analyse, samen met de eindevaluatie In voor zorg! elementen voor inrichting van samenwerking tussen en binnen instellingen in algemenere zin.

S A M E N VAT T I N G

7

7

INLEIDING

‘G E S LOT E N J E U G D ZO R G WA S V O O R J A M E Y E E N B R U G T E V E R .’

H O O F D S T U K 1

IN DIT DOCUMENT BESCHRIJVEN WE EEN AANTAL ONDERDELEN VAN DE ‘MAATSCHAPPELIJKE BUSINESS CASE’ VAN TRAJECTZORG VOOR JONGEREN MET EEN RISICO OP EEN INDICATIE VOOR JEUGDZORGPLUS EN JONGEREN DIE DEZE INDICATIE HEBBEN GEKREGEN .

Deze trajectzorg is ontwikkeld en getest door Bureau Jeugdzorg Groningen, Wilster (onderdeel van Poortje jeugdinrichtingen) en Elker. Zij zijn hierbij ondersteund door het stimuleringsprogramma In voor zorg! van het ministerie van VWS dat ten doel heeft de langdurende zorg toekomstbestendig te maken. Het In voor zorg! traject is gestart in september 2012 en eindigt in mei 2014.

Alle betrokkenen zien trajectzorg als een belangrijk middel om jongeren en hun ouders de zorg te kunnen blijven bieden die zij nodig hebben. Juist in een tijd dat de nadruk steeds meer komt te liggen op kosten, bezuinigingen en herschikking van financiële middelen is inzicht in de baten van belang. Cliëntvragen en maatschappelijke problemen beperken zich namelijk niet tot strikt gescheiden gebieden. Juist de samenhang van problemen en de

daarbij te kiezen oplossingen vragen om een integrale en stelseloverstijgende benadering. Alleen dan zijn maatschappelijke baten te boeken en meerkosten te voorkomen.

In deze Maatschappelijke Business Case beschrijven we een totaalbeeld van de trajectzorg vanuit de perspectieven van de cliënt, de professionals, de organisatie en de maatschappij. Op basis hiervan brengen we de kosten en baten voor zover mogelijk in beeld. De organisaties gebruiken de uitkomsten om de verdere ontwikkeling van hun beleid op te baseren en om de waarde van trajectzorg te verduidelijken naar samenwerkingspartners en financiers.

Een vroegtijdige signalering is van groot belang om zo vroeg mogelijk de juiste en meest effectieve hulp te kunnen bieden. Daarom beperken de uitkomsten van de case zich niet tot de doelgroep JeugdzorgPlus, maar biedt zij ingrediënten om eerder in het traject tot juiste analyse en zorgaanbod te komen. Hiermee biedt deze analyse, samen met de eindevaluatie In voor zorg! elementen voor inrichting van samenwerking in algemenere zin.

1 .1 VISIE OP TRAJECTZORG JEUGDZORGPLUS

Trajectzorg is een aansluitend geheel van wonen, behandeling, begeleiding en onderwijs waarin de jongere onder eenduidige trajectcoördinatie kan toegroeien naar een stabiel niveau van maatschappelijk functioneren. Dit betekent dat:• Ouders/voogd, jongere en ketenpartners

het hele traject gezamenlijk verantwoordelijk zijn en een beroep kunnen doen op elkaars expertise

• Het typeringsmodel JeugdzorgPlus en/of Signs of Safety leidend zijn in de bepaling van het perspectief, behandeling en setting

• Gestreefd wordt naar maximale continuïteit in het traject met doorlopende procesregie door Bureau Jeugdzorg en inhoudelijke regie door de behandelaars

1 .2 PERSPECTIEVEN EN TRAJECTENZo vroeg mogelijk zetten de ketenpartners samen met de jongere en hun ouders een traject uit van maximaal 1,5 jaar op basis van de vier perspectieven:

8

• Terug naar huis • Zelfstandig wonen• Vervolgvoorziening• Langer durende zorg Het traject wordt samengesteld op basis van wat jongeren en hun ouders nodig hebben ten aanzien van:

• Wonen (thuis of elders)• Behandeling (gedrag/psyche, systeem,

netwerk)• Dagbesteding (onderwijs, werk en

vrije tijd)• Lokale omgeving/context

De voortgang ten aanzien van deze onderdelen wordt op vastgestelde momenten getoetst en eventueel wordt het traject op grond hiervan bijgesteld, echter altijd in overleg met jongere, ouders en elkaar (zie hiervoor het schema in bijlage 1). 1 .3 WAT IS EEN MAATSCHAPPELIJKE

BUSINESS CASE (MBC)Een MBC is een gestructureerde kosten-baten afweging waarin het economische én het maatschappelijke nut samenkomen. Deze MBC kijkt naar trajectzorg voor JeugdzorgPlus. Deze trajectzorg is niet statisch maar continu in ontwikkeling. De MBC zet haar kosten af tegen de te verwachten maatschappelijke baten. Zo heeft de maatschappij bijvoorbeeld baat bij vroegtijdige inzet van specialistische expertise om daarmee gesloten behandeling te voorkomen of te verkorten. Of intensivering van begeleiding ten aanzien van de dagbesteding om het schoolverzuim terug te dringen. Deze baten zijn gebaseerd op de maatschappelijke prijslijst (Effectencalculator, 2013), gebruikmakend van de uitkomsten van de pilot en expert opinions. De MBC is opgesteld door een extern onderzoeker in samenwerking met de In voor zorg! coach. Daarnaast heeft een klankbordgroep bestaande uit verschillende interne experts en een onderzoeker en tranchemanager van In voor zorg! kritisch meegelezen. Er is gebruik gemaakt van een door Ernst & Young in andere MBC’s toegepast model. Door een inzicht in de reële kosten van de trajectzorg en hun potentiële waarde in maatschappelijke baten kan een vergelijking gemaakt worden. Op deze wijze krijgen stakeholders en (potentiële) financiers een zo concreet mogelijk inzicht in de waarde van trajectzorg en de maatschappelijke effecten

die zij ressorteert. Dit document dient als hulpmiddel voor verdere kwantificering van de processen in de jeugdzorg. Er worden concrete aanbevelingen gedaan om de effecten van In voor zorg! te kunnen meten. De effecten die in deze analyse worden beschreven zijn gedaan op basis van beredeneerde aannames, maar het strekt tot de aanbeveling om op een later moment een analyse met kwantitatieve gegevens te doen.

1 .4 LEESWIJZERAan de hand van de volgende zes elementen van het traject dat de jongere doorloopt beschrijven we per perspectief hoe de situatie voor en na de invoering van In voor zorg! eruit ziet:

• Analyse en perspectiefbepaling• Sociale systeem• Dagbesteding• Regie• Doorstroom• Traject

In Hoofdstuk twee beschrijven we het perspectief van de cliënt. Allereerst door een beeld van enkele cliënten en het verloop van hun ontwikkeling te schetsen. Vervolgens beschrijven we de werkwijze voor en na In voor zorg! en sluiten we hoofdstuk twee af met de effecten van de nieuwe werkwijze en aanbevelingen voor registratie. In hoofdstuk drie brengen we de verschillen en effecten in beeld vanuit het perspectief van de professionals. In hoofdstuk vier doen we dat vanuit het perspectief van de organisaties. Gezamenlijk vormen de effecten de maatschappelijke waarde die we in hoofdstuk vijf samenvatten en zoveel mogelijk vertalen naar de kosten en baten.

We sluiten dit document af met conclusies over de maatschappelijke waarde van trajectzorg en wat nodig is om deze waarde verder te concretiseren.

9

PERSPECTIEF VAN DE CLIËNT (JONGEREN EN HUN OUDERS)

‘ E I N D E L I J K W O R D I K S N E L S E R I E U S G E N O M E N E N KO M T E R S N E L E E N O P LO S S I N G .’

IN DIT HOOFDSTUK WORDT GEKEKEN HOE DE SITUATIE WAS VOOR IN VOOR ZORG! EN HOE DE SITUATIE IS NA IN VOOR ZORG! VANUIT HET PERSPECTIEF VAN DE CLIËNT . DAARNA WORDT BESCHREVEN WAT VAN BEIDE SITUATIES DE EFFECTEN ZIJN VOOR CLIËNTEN EN ER WORDEN AANBEVELINGEN GEDAAN OM DIE EFFECTEN TE KUNNEN METEN .

2 .1 JONGEREN IN BEELDDe jongeren die in de In voor zorg! trajecten terecht komen zijn vaak al met veel verschillende vormen van jeugdzorg in aanraking gekomen, voordat de optie van JeugdzorgPlus in zicht komt. Zij zijn gemiddeld 17 jaar oud, vaak opgegroeid in een eenoudergezin en hebben wisselend contact met de andere ouder. In de gezinnen spelen vaak psychische problemen of verslaving een rol. De ouders kunnen vaak moeilijk structuur en sturing bieden aan de jongeren.

De jongeren vertonen vaak agressief en (seksueel) grensoverschrijdend gedrag. Ze gaan over het algemeen niet regelmatig naar school, dat wil zeggen dat ze veel spijbelen of

verzuimen. Daarnaast speelt middelengebruik een grote rol in de problematiek van de jongeren; ze blowen en drinken veel.

2 .1 .1 KARINKarin is een meisje van 18 jaar. Zij is opgegroeid in een gezin met meerdere kinderen. Haar vader was verslaafd en met regelmaat gedetineerd en haar moeder had wisselende partners. Karin komt uit een grote familie, waardoor ze ook wel opgevangen wordt, maar niemand stemt iets met elkaar af. Dit zorgt voor veel onduidelijkheid en loyaliteitsconflicten bij Karin en de andere kinderen uit het gezin. Karin heeft een IQ van 69, ze heeft een nare seksuele ervaring gehad in haar vroege jeugd en ze vertoont nu seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ze heeft een laag zelfbeeld, automutileert en spijbelt van school. Daarnaast heeft ze gedragsproblemen en gebruikt ze drugs.Karin heeft al verschillende soorten hulpverlening gehad. Ze heeft hulp gehad vanuit MEE en GGZ. Er is opvoed-ondersteuning geweest, ze is naar een logeerhuis geweest om het gezin te ontlasten en ze heeft bij haar oma gewoond. Daarna is ze naar een crisisplek gegaan, heeft ze een

gesloten plek bij Harreveld gehad en heeft ze hulp gehad bij een orthopedagogisch behandelcentrum. Op dit moment heeft ze een gesloten plaatsing bij Wilster.

2 .1 .2 JASPERJasper is een jongen van 18 jaar. Hij woonde bij zijn moeder, stiefvader en halfbroertje en –zusje, maar hij krijgt thuis weinig sturing en structuur. Hij heeft geen contact met zijn biologische vader. In een eerdere relatie van zijn moeder was sprake van huiselijk geweld en Jasper was daar getuige van. Jasper heeft een gedragsstoornis met antisociale trekken. Hij vertoont agressief gedrag op school en op straat en hij heeft meerdere zware delicten gepleegd, zoals diefstal, mishandeling, overvallen en afpersing.

Jasper heeft verschillende soorten hulpverlening gehad. Eerst heeft hij agressieregulatietraining gehad en is er gespecialiseerde gezinsondersteuning ingezet. Hij is opgenomen voor observatie en diagnostiek. In een half jaar tijd heeft Jasper in drie crisisgroepen gezeten. Op dit moment is er thuisbegeleiding en heeft Jasper een plaatsing en behandeling in Wilster.

H O O F D S T U K 2

10

ANALYSE EN PERSPECTIEFBEPALING

SOCIALE SYSTEEM

DAGBESTEDING

REGIE

VOOR INVOERING VAN IN VOOR ZORG!

• Jongeren en hun ouders werden in wisselende mate betrokken bij de indicatiestelling

• Ouders werden betrokken bij beslissingen over het hulpverleningstraject

• Ouders dienden het plan van aanpak te ondertekenen• Er was onduidelijkheid over de hulpverlening,

omdat ouders contact hadden met verschillende hulpverleners die vaak verschillende ideeën hadden over vervolghulp en de inzet van gesloten zorg.

• De mate waarin de ouders bij het traject van de jongere werden betrokken hing af van de doelen van het traject. Voor In voor zorg! werd de ouderbegeleiding vormgegeven vanuit de groep of Wilster (waar de jongere zich op dat moment bevond).

• Gezinnen werden afhankelijk van de jeugdzorg, omdat ze niet op eigen benen werden gezet.

• Er was een tegenstrijdigheid in de houding die hulpverleners hadden ten opzichte van de ouders. Het probleem van het gezin werd overgenomen door de hulpverleners, dus de ouders droegen geen zorg voor hun kind, maar de eindverantwoordelijkheid bij beslissingen en keuzes werd wel bij de ouders neergelegd.

• Er waren grote verschillen tussen hulpverleners in de manier waarop zij aandacht besteedden aan kansen en belemmeringen in het sociale systeem tijdens de behandeling.

• Er was begeleiding bij de dagbesteding vanuit de instelling waar de jongere werd behandeld. De aanpak van deze begeleiding verschilde per instelling.

• De school hing af van de instelling waar de jongere werd behandeld. Als een jongere in Wilster zat ging hij/zij meestal naar de interne school; bij Elker of thuis naar de externe school.

• Er vond bij overgang van Wilster naar een andere instelling of naar huis ook een wisseling van de interne naar de externe school plaats.

• Er was wel communicatie tussen instellingen, scholen en evt. werkgever, maar deze communicatie werd vaak te laat opgestart. Hierdoor kwam de verantwoordelijkheid grotendeels bij de jongeren te liggen.

• Er was geen sprake van een doorlopend traject, maar het was opgeknipt in delen waarbij elke instelling zijn eigen traject had.

NA INVOERING VAN IN VOOR ZORG!

• Tijdens de indicatiestelling vindt een gesprek plaats waarbij de jongere, ouders en professionals uit alle mogelijk betrokken organisaties om tafel zitten (netwerkconferentie).

• Er is meer duidelijkheid en vertrouwen omdat alle problemen, verwachtingen en rollen zijn uitgesproken en vastgesteld in een plan waarvan alle organisaties op de hoogte zijn.

• Er is meer aandacht voor elke individuele situatie en er wordt minder volgens vaste regels gewerkt. Dit zorgt voor meer goodwill bij de jongere.

• Er wordt meer gericht op gezinsbehandeling in de thuissituatie om uithuisplaatsing te voorkomen.

• Wanneer er sprake is van behandeling op een groep worden ouders meer verantwoordelijk gemaakt en betrokken bij beslissingen omtrent de jongere door een gezinstherapeut die niet vanuit de groep/instelling werkt.

• Er wordt meer vraaggericht gewerkt. Hierbij wordt gericht op de kracht, mogelijkheden en verantwoordelijkheid van de ouders en het netwerk van de jongere, in plaats van dat de problemen worden overgenomen door de instelling.

• Ouderbegeleiding wordt traject-overstijgend aangeboden in plaats van per instelling. Dit zorgt voor minder onrust in het gezin en meer vertrouwen in de hulpverleningsrelatie.

• Er wordt meer gericht gewerkt aan relaties met vrienden, sportvereniging, familie en andere contacten. Hierdoor worden negatieve en positieve factoren in het sociale systeem meegenomen tijdens de behandeling. Dit zorgt ervoor dat de jongere een netwerk heeft wanneer hij uit de instelling komt.

• Tijdens het opstellen van het plan van aanpak is aandacht voor de dagbesteding. Hierdoor is iedereen in de keten op de hoogte van de dagbesteding en de afspraken die daarover worden gemaakt.

• Er is meer overlap en intensievere voorbereiding bij de overgang van een interne naar een externe school. Hierdoor is de jongere beter voorbereid op wat er gaat veranderen.

• Er is meer afstemming en begrip tussen zorg en onderwijs, waardoor de jongere vanuit beide kan worden ondersteund.

• Er is meer duidelijkheid voor de jongere omdat er nu vooraf één aanpak is vastgesteld. Hierdoor zijn er minder verschillen tussen organisaties, hebben ze meer structuur en weten jongeren beter waar ze aan toe zijn.

• De ouders worden meer betrokken en hebben meer regie bij beslissingen ten aanzien van het traject.

• Doordat de rollen zijn vastgelegd is het duidelijk wat

2 .2 VOOR EN NA HET IN VOOR ZORG! TRAJECT

11

VOOR INVOERING VAN IN VOOR ZORG! NA INVOERING VAN IN VOOR ZORG!

• Het was niet duidelijk wie voor welk deel van de zorg verantwoordelijk was. Dit zorgde ervoor dat ouders en jongeren niet wisten bij wie ze met vragen of problemen terecht konden.

• Er was veel wisseling van hulpverleners en elke keer als de jongere naar een nieuwe instelling ging werd er opnieuw een analyse van de jongere gemaakt. Dit zorgde voor wantrouwen bij de jongere en ouders.

• Op basis van fasen (Wilster) of niveaukaarten (Elker) werd bepaald of een jongere kon doorstromen in het traject. Als een jongere alle fasen had doorlopen in de ene instelling, begon hij/zij weer ‘onderaan’ bij de volgende instelling. Dit was frustrerend voor jongeren.

• Er was geen tijdsplanning voorafgaand aan het traject. Dit zorgt voor veel onduidelijkheid voor de jongeren.

• Tijdens de overgangen lag de nadruk op de randvoorwaarden (financiering, machtiging, beschikbaarheid en acceptatie voor de vervolgbehandeling). Hierdoor was er minder aandacht voor de inhoud en de emotionele impact die de overgangen op de jongeren hadden.

• Jongeren kregen na overgang naar Elker opeens meer verantwoordelijkheden dan ze bij Wilster hadden. Veel jongeren konden deze verantwoordelijkheden niet aan.

• Er was weinig begrip voor en ruimte om terug te vallen in oud gedrag. De veronderstelling heerste dat als een jongere werd behandeld, hij het oude gedrag niet meer mocht laten zien.

• Er werd gestreefd naar een perfecte situatie, waarbij de jongere aan voorwaarden moest voldoen om verder te kunnen in het zorgtraject.

• Er waren grote verschillen in de mate van verantwoordelijkheid die bij de jongere komt te liggen tussen de verschillende organisaties.

de jongere en ouders van wie kunnen verwachten.• Jongeren krijgen meer individuele aandacht doordat

ze een vast aanspreekpunt vanuit BJZ hebben gedurende het gehele traject.

• Er is meer grip op het traject omdat één persoon het overzicht heeft.

• Er wordt meer gericht op de interne motivatie van de jongeren. Bij Wilster wordt nog gebruik gemaakt van de fasen omdat in het begin van het traject de interne motivatie nog ontbreekt. Elker laat de niveaus meer los en richt zich meer op de individuele situatie en afspraken die eerder (bijvoorbeeld in Wilster) met de jongere zijn gemaakt.

• Voor de doorstroom betekent dit dat de jongere niet meer aan alle voorwaarden die Elker stelt hoeft te voldoen, maar dat er meer wordt gekeken naar waar de jongere aan toe is op basis van de individuele situatie en afspraken.

• Er wordt meer aandacht besteed aan de emotionele impact van de overgangen op de jongeren. Bijvoorbeeld een verhuizing gebeurt niet meer even tussendoor, maar er wordt meer aandacht besteed aan dat het een bijzondere gebeurtenis is voor de jongere.

• Terugval in het oude gedrag wordt gezien als iets wat bij het leerproces hoort. Er wordt minder paniekerig op gereageerd en de jongere kan vaker blijven in de zorgsituatie waar hij in zit, zonder terug te gaan naar gesloten zorg of naar een groep.

• Er wordt niet meer gestreefd naar een perfecte situatie, maar gezocht naar oplossingen om tot een werkbare situatie te komen. Hierbij is het uitgangspunt dat een situatie die onacceptabel is naar een acceptabel niveau moet.

• In voor zorg! helpt in het proces van problematiseren naar normaliseren. Hierbij wordt niet alleen gekeken naar wat wel en niet werkt, maar naar wat er nodig is. Hulpverleners laten hierdoor ouders meer in hun waarde en ze zorgen dat ouders de kans krijgen om te laten zien wat ze kunnen. Iedereen wordt meer in zijn kracht gezet.

• Veel ouders weten niet wat normaal (puber)gedrag is, en wat onder probleemgedrag valt. Gedragswetenschappers geven aan dat de focus hier nog meer op zou mogen liggen.

• De jongeren konden de verantwoordelijkheid die kwam kijken bij de overstappen niet goed aan, maar er werd pas gehandeld als het al misging. Nu wordt er meer gekeken hoe problemen voorkomen kunnen worden.

DOORSTROOM

TRAJECT

12

2 .3 EFFECTENEffecten voor• Hulpverleners durfden de zorg en

verantwoordelijkheid niet over te laten aan de ouders of het netwerk van de jongere. Dat leidde ertoe dat jongeren langer in zorg bleven, omdat gezinnen afhankelijk werden van de hulpverlening.

• Bij overgang van Wilster naar Elker moest de jongere verhuizen, overstappen naar een externe school en nieuwe vrijetijdsbesteding zoeken (bijvoorbeeld een nieuwe sportclub). Het streven was wel om dit dakpansgewijs, dus niet alle overstappen in een keer, te laten verlopen, maar dat lukte nog te weinig. Dit zorgde vaak voor uitval van school of terugval in oud gedrag.

• Organisaties dachten en handelden vanuit hun eigen kader (aanbodgericht) wat ertoe leidde dat jongeren geen doorlopend traject hadden. De onduidelijkheid over een vervolgplek/-behandeling en of er überhaupt wel een vervolgplek mogelijk was zorgde voor spanning en demotivatie bij jongeren.

Effecten na• Ouders worden actiever betrokken en krijgen

meer de regie en verantwoordelijkheid over het traject dat de jongere aflegt. Wanneer de hulpverleners ouders meer regie en verantwoordelijkheid durven te geven, krijgen ouders de kans om te leren de zorg voor de jongere op te pakken. Het ondersteunen van gezinnen, in plaats van

het overnemen van het probleem door de instantie, zorgt ervoor dat ouders sneller in hun eigen kracht komen te staan en dat gezinnen minder afhankelijk zijn van de hulpverlening. Uiteindelijk leidt dit tot minder lange zorgtrajecten.

• De overgangen voor jongeren zijn minder rigoureus, waardoor een jongere kan wennen aan de nieuwe situatie. Een jongere hoeft nu bij de overgang van Wilster naar Elker niet per se over te stappen naar een externe school, dit verschilt per situatie. Dit leidt ertoe dat de jongere kan wennen aan de nieuwe situatie en dat er minder schooluitval plaatsvindt.

• Door meer te richten op gezinsbehandeling in de thuissituatie is er meer ambulante zorg en minder residentiële zorg. Meer jongeren kunnen thuis blijven wonen of weer thuis wonen.

• Er zijn minder en minder lange gesloten jeugdzorgopnames.

• Er is meer duidelijkheid en continuïteit in het traject. Dit zorgt ervoor dat de motivatie en het zelfvertrouwen van de jongeren groter wordt.

2 .4 AANBEVELINGENDe aanbevelingen die in dit rapport worden gedaan zijn gericht op registratie van processen. Hiermee wordt beoogd dat meetbaarheid van deze processen kan dienen als basis voor beleidsdoeleinden en onderzoek.

• De afspraken die in de netwerkconferentie worden gemaakt dienen te worden bijgehouden. Hieraan valt te zien in hoeverre de verantwoordelijkheid en regie bij de ouders en eventueel andere personen in het sociale netwerk ligt. Hiermee kun je de mate van betrokkenheid van de ouders bij de zorg van de jongere meten in verhouding tot die van de hulpverleners. Deze betrokkenheid blijkt bijvoorbeeld in de mate van betrokkenheid bij de zorg voor de jongere, de mate van deelname aan de behandeling (gezinstherapie o.i.d.), of de jongere thuis of in een instelling verblijft, etc.

• Om te kunnen meten of door het ondersteunen van ouders de zorgtrajecten minder lang duren of dat goedkopere zorg kan worden ingezet, moet er een voor en na meting komen van de mate van steun aan de ouders en de behandelduur en intensiteit van de jongeren. De steun valt bijvoorbeeld vast te leggen door te kijken naar de duur en intensiteit van de betrokkenheid van een gezinsbegeleider, of andere ondersteuning die het gezin kan ontvangen.

• Om het effect van de behandeling van de jongere te meten is het goed om een aantal zaken die wijzen op een stabiel leven te monitoren. Het is daarbij goed om te kijken naar de schoolsituatie, ook na het verlaten van de instelling (en zelfs na afloop van het traject), en bijvoorbeeld de stabiliteit van de woonplek en eventueel andere dagbesteding.

• Om de mate van schooluitval door de overgangen in hulpverlening te meten moet naast de schoolsituatie worden bijgehouden hoe wisselingen in de zorg verlopen voor de jongere. Er zou bijvoorbeeld moeten worden geregistreerd hoe een jongere omgaat met deze wisselingen. Er zou bijvoorbeeld gevraagd kunnen worden aan de jongeren hoe zij deze overgangen ervaren en wat de invloed van de overgangen op hun dagelijks leven (schoolsituatie) is.

• Om te meten of er sprake is van meer ambulante zorg en minder residentiële zorg, moet een voor- en nameting van de mate en duur van residentiële zorg en ambulante zorg plaatsvinden.

• Om te meten of er een afname van gesloten jeugdzorg en een afname van de duur van gesloten jeugdzorg heeft plaatsgevonden moet een voor- en nameting van de percentages van inzet en gemiddelde duur van gesloten jeugdzorg plaatsvinden.

13

PERSPECTIEF VAN DE PROFESSIONAL

‘ E E R D E R ZO U E E N J O N G E R E D I E AG R E S S I E F I S E N R E G E L M AT I G W E G LO O P T O P S T R A AT W O R D E N G E Z E T. N U K U N N E N W E E R V O O R ZO R G E N D AT H I J TO C H D E J U I S T E H U L P K R I J G T.’

IN DIT HOOFDSTUK WORDT GEKEKEN HOE DE SITUATIE WAS VOOR IN VOOR ZORG! EN HOE DE SITUATIE IS NA IN VOOR ZORG! VANUIT HET PERSPECTIEF VAN DE PROFESSIONAL . DAARNA WORDT BESCHREVEN WAT VAN BEIDE SITUATIES DE EFFECTEN ZIJN VOOR PROFESSIONALS EN ER WORDEN AANBEVELINGEN GEDAAN OM DIE EFFECTEN TE KUNNEN METEN .


H O O F D S T U K 3


• De indicatie werd gedaan door een hulpverlener en gedragswetenschapper van BJZ, na de indicatie ging een hulpverlener van de instelling waar de jongere zorg kreeg verder met de case.

• Er was geen gevoel van gezamenlijke verantwoordelijkheid bij de professionals, omdat er weinig samenwerking was.

• Er wordt soms gesloten jeugdzorg ingezet vanuit handelsverlegenheid of het niet zien van een andere oplossing binnen de open jeugdzorg.

• Professionals van alle mogelijk betrokken organisaties nemen deel aan een netwerkconferentie samen met de ouders en de jongere.

• Er is meer gezamenlijke verantwoordelijkheid, openheid en betrokkenheid bij het hulpverlenings-plan, omdat iedereen ervan op de hoogte is en heeft meegewerkt aan het opstellen van het plan.

• Er wordt minder snel gekeken naar gesloten jeugdzorg als oplossing, door de intensievere samenwerking en het grotere gevoel van verantwoordelijkheid vanaf het begin.

• Er is meer duidelijkheid over het traject dat de jongere zal afleggen. De professionals weten met wie ze te maken hebben/krijgen, dit zorgt voor minder verrassingen.

• De rol en de taken die iedere professional heeft tijdens het traject van de jongere is duidelijk besproken en vastgelegd.

• De netwerkconferentie zorgt ervoor dat er voor de professional eerder, al voor plaatsing, duidelijkheid is. Ze weten welke jongere er komt en kunnen zich hierop voorbereiden.


14

SOCIALE SYSTEEM

DAGBESTEDING

REGIE

DOORSTROOM

• Hulpverleners waren beschermend naar de jongeren en namen veel verantwoordelijkheid op zich. Ze waren bang om foute beslissingen te maken en om de verantwoordelijkheid bij het sociale systeem neer te leggen. Hierdoor bleven jongeren langer in zorg.

• Elke instelling maakte opnieuw een analyse van het sociale systeem, daarbij werd gekeken naar de mogelijkheid om positieve factoren in het netwerk te ondersteunen.

• BJZ betrok de ouders weinig bij de indicatiestelling en had de neiging om het probleem van de ouders over te nemen en op te willen lossen.

• Er waren grote verschillen tussen de professionals in de verschillende instellingen in de manier waarop zij het hulpverleningsplan interpreteerden en omgingen met de hulpverlening, dit zorgde ervoor dat ouders minder vertrouwen hadden in de hulpverlening.

• De samenwerking tussen de school en de instelling was sterk afhankelijk van de personen die betrokken waren. Hierbij speelde een grote rol in welke mate de mentor van school en de begeleider vanuit de instelling initiatief toonden.

• De professional van BJZ nam niet altijd de regie op zich, ook al was vastgelegd dat de regie bij hem zou moeten liggen.

• Als een jongere naar Wilster ging, nam de gedragswetenschapper van Wilster de regie op zich.

• Binnen Elker nam de mentor van de jongere de regie op zich.

• Doordat elke instelling de regie op zich nam als de jongere bij hen kwam, ontbrak de overstijgende regie van BJZ over de trajecten.

• Als een jongere overging naar een andere instelling kreeg hij daar nieuwe begeleiders, contactpersonen en hulpverleners. Dit werd per instelling geregeld en niet per traject.

• Professionals waren erop gericht dat de jongere aan voorwaarden moesten voldoen om door te kunnen stromen in de zorg.

• Hulpverleners durven meer verantwoordelijkheid bij het sociale systeem neer te leggen. Er is minder handelsverlegenheid, doordat de verantwoordelijkheid met het hele team van professionals wordt gedeeld.

• Er wordt een hulpverlener gekoppeld aan het gezin. Dit zorgt ervoor dat er meer consistentie is in de zorg.

• Hulpverleners redeneren meer vanuit het gezin in plaats van uit de regels van de organisatie. De hulpverlening wordt nu meer als ondersteuning van het gezin gezien.

• Er wordt meer gedacht vanuit het systeem, waardoor iedereen in de omgeving meer betrokken wordt bij de hulpverlening van de jongere.

• Doordat alles is besproken in het hele betrokken team van professionals, wordt er één lijn van hulpverlening nagestreefd. Dit zorgt ervoor dat de professionals betrouwbaarder overkomen richting de ouders.

• Het is de bedoeling dat de mentor van school door In voor Zorg meer betrokken wordt bij het hulpverleningstraject. De mentor zou bijvoorbeeld aanwezig moeten zijn bij netwerkgesprekken en moeten overleggen met de begeleider vanuit de instelling of de loopbaancoach.

• De regie ligt bij BJZ, BJZ neemt deze verantwoordelijkheid nu ook duidelijker op zich, omdat het is besproken en vastgelegd.

• Door de samenwerking is het proces van de jongere makkelijker te managen. Er is bijvoorbeeld minder paniek als iets even niet helemaal volgens plan gaat, maar gezamenlijk wordt weer gewerkt naar de oorspronkelijke lijn van het plan.

• Doordat professionals al vanaf het begin betrokken zijn bij het traject, kan er ook een plan worden gemaakt voor de overgangen in de zorg waar de jongere mee te maken krijgt. Dit zorgt ervoor dat de overgang minder groot is en dat jongeren minder uitvallen uit het traject.

• Wanneer een professional betrokken is bij het gezin of de jongere, wordt gekeken of deze gedurende het hele traject betrokken kan blijven, ook bij overgang naar een andere instelling.

• Professionals hebben meer aandacht voor de individuele situatie van de jongere. De jongeren hoeven niet meer aan vastgestelde eisen van de instelling te voldoen, maar er wordt per situatie bekeken wat de jongere aankan en of hij toe is aan de volgende fase van zorg.

VOOR INVOERING VAN IN VOOR ZORG! • NA INVOERING VAN IN VOOR ZORG!

15

TRAJECT • Er was veel onbegrip tussen medewerkers van verschillende organisaties over de werkwijze en iedereen had verschillende ideeën over wat nodig was, daardoor ontstond verwarring over het traject en was er weinig samenwerking.

• Er was veel frustratie onder medewerkers omdat niet duidelijk was wie welke rol vervulde en wie waarvoor verantwoordelijk was.

• Door de netwerkconferentie zijn de verwachtingen over de werkwijze en verantwoordelijkheden uitgesproken. Dit zorgt voor minder verwarring en irritaties tussen de professionals.

• Doordat er meer ruimte is voor samenwerking en doordat er meer aandacht is voor de individuele jongere, geven professionals aan zich meer betrokken te voelen. Dit zorgt ervoor dat ze ook meer initiatief tonen en bereid zijn om zich voor de jongere in te zetten.


3 .2 EFFECTENEffecten voor• Door onduidelijkheid en weinig

samenwerking tussen professionals uit verschillende organisaties was er frustratie over elkaars werkwijze. Dit bemoeilijkte de samenwerking.

• Door grote verschillen tussen professionals kregen ouders minder vertrouwen in de hulpverlening. Dit zorgde ervoor dat ouders minder makkelijk meewerken met de professional en dat de samenwerking lastiger verloopt.

• Professionals waren meer tijd kwijt aan crisismanagement, er was meer stress en minder in te plannen zorg door slechte voorbereiding van de overgangen en ad hoc werken. Professionals lieten zich meer leiden door crises en werkten minder trajectmatig.

Effecten na• Het van begin af aan betrokken zijn bij

een jongere heeft geleid tot een meer gezamenlijk commitment van alle partijen en een betere samenwerking tussen partijen.

• Door de netwerkconferentie met alle betrokken partijen is er meer openheid en duidelijkheid over het traject en ieders rol hierin. Daarnaast zijn er door de openheid minder frustraties en verwijten tussen professionals. Dit zorgt voor een betere samenwerking.

• Door de netwerkconferentie hoeven professionals niet steeds weer een nieuwe analyse te maken als een jongere naar een nieuwe instelling gaat. Iedereen is op de hoogte van de analyse die in het begin van het traject is gemaakt. Dit bespaart tijd op het zorgtraject van de jongere.

3 .3 AANBEVELINGENDe aanbevelingen die in dit rapport worden gedaan zijn gericht op registratie van processen. Hiermee wordt beoogd dat meetbaarheid van deze processen kan dienen als basis voor beleidsdoeleinden en onderzoek. • De trajectcoördinator kan na afloop

een digitale evaluatie schrijven over de samenwerking tussen de ketenpartners. Hierin moeten bijvoorbeeld de samenwerking, betrokkenheid, de mate waarin iedereen zich aan afspraken houdt, vorm van contact/afstemming voor handelen

in crises etc. aan de orde komen.• De trajectcoördinator kan na afloop met de

ouders en de jongere een evaluatieformulier van het hulpverleningstraject invullen om de zorg en samenwerking te bespreken.

• Om te kunnen vaststellen dat de netwerkconferentie later in het traject tijd bespaart, moet worden gemeten hoeveel tijd er nu aan de analyses wordt besteed en hoeveel tijd het kost om iedereen bij elkaar te krijgen voor een netwerkconferentie.

17

PERSPECTIEF VAN DE ORGANISATIES

‘ E I G E N L I J K I S H E T ZO S I M P E L . WA A R O M D E D E N W E H E T N I E T A LT I J D ZO.’

IN DIT HOOFDSTUK WORDT GEKEKEN HOE DE SITUATIE WAS VOOR IN VOOR ZORG! EN HOE DE SITUATIE IS NA IN VOOR ZORG! VANUIT HET PERSPECTIEF VAN DE ORGANISATIES IN DE KETEN . DAARNA WORDT BESCHREVEN WAT VAN BEIDE SITUATIES DE EFFECTEN ZIJN VOOR ORGANISATIES EN ER WORDEN AANBEVELINGEN GEDAAN OM DIE EFFECTEN TE KUNNEN METEN .


H O O F D S T U K 4


SOCIALE SYSTEEM

• BJZ deed de analyse en stelde een hulpverleningsplan op voor de jongere.

• Elker en Wilster hadden een adviserende rol bij het opstellen van het hulpverleningsplan, maar waren niet actief betrokken.

• Er waren verschillen in visie (bijvoorbeeld over wanneer gesloten jeugdzorg moest worden ingezet).

• De organisaties voelden geen gezamenlijke verantwoordelijkheid voor het hulpverleningsplan.

• Er was bij organisaties weinig aandacht voor de gevolgen van de wisselingen van hulpverlening voor de jongeren, hun ouders en andere betrokkenen. Dit leidde ertoe dat er meer verschillende hulpverleners betrokken waren bij de zorg en dat ouders minder vertrouwen hadden in de hulpverleningsorganisaties.

• Alle organisaties zijn vanaf de indicatie actief betrokken in de vorm van een netwerkgesprek met de ouders en jongeren.

• Er wordt gezamenlijk gekeken welke organisatie welke hulp kan bieden. Hierdoor worden de krachten van de organisaties gebundeld in het hulpverleningstraject en is er minder herhaling in het traject van de jongere. Dit zorgt voor minder frustraties en onbegrip.

• Door de samenwerking en het overleg is er een meer gezamenlijke visie van waaruit de organisaties werken.

• De houding van organisaties is meer gericht op het sociale systeem van de jongere. Organisatiebelang staat niet meer voorop, maar de focus ligt meer op de betrokken mensen. Dit kan ervoor zorgen dat meerdere organisaties op een zelfde moment zorg verlenen aan het gezin om wisseling van hulpverleners te voorkomen.


18

DAGBESTEDING

REGIE

DOORSTROOM

TRAJECT

• De begeleiding bij de dagbesteding was niet doorlopend, maar per instelling geregeld. Dit zorgde ervoor dat er geen overstijgende begeleiding bij de dagbesteding was gedurende het hele traject van de jongere.

• Er was contact tussen school en de instellingen, maar dit contact kwam vaak pas op gang als het hulpverleningstraject al gestart was. Dit zorgde ervoor dat niet alle problemen werden ondervangen tijdens de indicatiestelling.

• Scholen en instellingen hadden vaak verschillende belangen. Instellingen wilden graag dat een jongere naar school ging en een dagbesteding had, maar scholen werden afgerekend op hun slagingspercentages. Het was daarom voor een school niet aantrekkelijk om een jongere die van Portalis kwam aan te nemen.

• Op papier lag de regie bij BJZ, maar deze overstijgende regie ontbrak vaak. Daardoor nam elke organisatie de regie over zijn eigen deel van de zorg in het traject.

• Er was onenigheid tussen organisaties over het verschil in de werkwijzen. Dit zorgde ervoor dat de communicatie tussen organisaties vaak in de verwijtende sfeer verliep.

• Als een jongere naar een nieuwe instelling ging, trok de oude instelling zijn handen van de zorg af. Hierdoor waren overgangen vaak in één stap en brachten ze te veel verantwoordelijkheid voor de jongere met zich mee.

• Er waren grote verschillen tussen de organisaties in de mate van verantwoordelijkheid die zij bij de jongeren neerlegden.

• Wilster en Elker gebruikten fasen die de jongeren doorliepen. Dit zorgde ervoor dat als een jongere bij Wilster alle fasen had doorlopen hij bij Elker weer opnieuw moest beginnen in een fase 1. Dit leverde veel frustratie op.

• Veel scheiding tussen de organisaties. Iedere instelling nam zijn deel van de behandeling voor zich, maar er was weinig overleg tussen de instellingen.

• Er is nu meer doorlopende dagbesteding gedurende het traject. Het is de bedoeling dat wanneer een jongere van instelling wisselt, de begeleiding zo veel mogelijk gelijk kan blijven.

• School is nu vanaf de indicatiestelling betrokken. Dit zorgt ervoor dat de school mee kan denken over wat de jongere nodig heeft. Door vroeg in het traject betrokken te worden heeft de school een meer flexibele houding. Dit zorgt ervoor dat een jongere vaker op zijn/haar school kan blijven ingeschreven, ook wanneer hij/zij zorg krijgt in een instelling.

• Wanneer de jongere op een externe school kan blijven voorkomt dit later problemen met zoeken naar een school en plaatsing.

• Portalis is op zoek naar samenwerking met externe scholen zodat de overgang soepel kan verlopen.

• Vanaf het begin trekt BJZ de regie naar zich toe. BJZ regelt en faciliteert de overleggen waarbij alle organisaties aanwezig zijn, bewaakt de lijn van het hulpverleningsplan en is vast aanspreekpunt voor de jongere en ouders. Omdat op papier staat vastgelegd dat BJZ deze regie heeft, wordt dit ook geaccepteerd.

• In de netwerkoverleggen wordt vastgesteld wie waarvoor verantwoordelijk is. Dit zorgt voor duidelijkheid en openheid in de communicatie tussen organisaties.

• Er is meer samenwerking en voorbereiding tussen organisaties bij de overgangen van zorg. Als een jongere overgaat naar een andere instelling is de vervolginstelling vooraf al betrokken bij de zorg van de jongere. Dit zorgt voor meer overleg en duidelijkheid en een minder grote stap voor de jongere.

• Elker laat de niveaus die de jongeren moesten doorlopen meer los. Dit voorkomt frustraties bij de jongere.

• Instellingen zijn vanaf het begin betrokken bij het traject dat de jongere aflegt.

• Er heeft een fusie plaatsgevonden tussen Het Poortje en Elker met het doel meer samen te werken door een bundeling van kennis om zo de effectiviteit en kwaliteit van zorg te verbeteren.

• Instellingen kijken meer mee met elkaar in plaats van dat ze alleen naar hun eigen stukje van het traject kijken.


19

4 .2 EFFECTENEffecten voor• Doordat organisaties met name naar hun

eigen stuk zorg in de keten keken was er weinig samenwerking en openheid tussen organisaties.

• Denken in het belang van de organisatie stond soms voorop en dat stond het belang van de jongere en ouders in de weg.

Effecten na• Er is meer contact tussen de

hulpverleningsinstellingen en de school van de jongere. Dit leidt er vaker toe dat een jongere op de school kan blijven waar hij op het moment van starten van de zorg zit.

• Er is meer samenwerking tussen organisaties en een fusie tussen Het Poortje en Elker. Organisaties zijn zich meer bewust van dat zij onderdeel zijn van een keten en dat samen-werking daarbij een noodzakelijkheid is.

• Cliëntperspectief is meer leidend geworden en daardoor stappen organisaties over hun eigen grenzen heen in het belang van de jongere en zijn/haar ouders.

4 .3 AANBEVELINGENDe aanbevelingen die in dit rapport worden gedaan zijn gericht op registratie van processen. Hiermee wordt beoogd dat meetbaarheid van deze processen kan dienen als basis voor beleidsdoeleinden en onderzoek. • Om te meten of een jongere minder vaak van

school wisselt is het nodig om te monitoren hoe de schoolsituatie van de jongeren is op verschillende momenten in en na het zorgtraject.

21

MAATSCHAPPELIJK PERSPECTIEF

‘ D E R E S U LTAT E N S P R E K E N V O O R Z I C H . KO R T E R E ZO R G T R A J E C T E N E N M E E R J O N G E R E N T E R U G N A A R H U I S .’

5 .1 KOSTEN EN BATEN VAN HET IN VOOR ZORG! TRAJECT

H O O F D S T U K 5

NETWERKCONFERENTIE

MEER JONGEREN BLIJVEN THUIS WONEN

Er vindt een intensivering van de samen-werking plaats. Doordat alle organisaties waarmee de jongere in aanraking kan komen vanaf het begin betrokken zijn, zijn ze ook voor langere tijd betrokken bij de jongeren. Dit van begin af aan betrokken zijn bij het traject vergt daarom een tijdsinvestering van de organisaties en professionals. Deze kosten kunnen variëren en zijn afhankelijk van welke professionals aanwezig zijn. De inzet van een maatschappelijk werker kost bijvoorbeeld gemiddeld 65 euro per uur*, een psycholoog kost gemiddeld 80 euro per uur*.

Er wordt met In voor zorg! meer gericht op behandeling in de thuissituatie. Hiermee wordt voorkomen dat jongeren uit huis geplaatst worden. De kosten van intensievere behandeling in de thuissituatie stijgen hiermee (met 7500 euro per interventie*), maar de kosten van een uithuisplaatsing (40.000 euro*) en een plek in een jeugdinrichting (500 euro per dag*) worden voorkomen.

KOSTEN BATEN

IN DIT HOOFDSTUK WORDT BESCHREVEN WAT DE KOSTEN EN DE BATEN VAN IN VOOR ZORG! ZIJN . EERST WORDT ER IN EEN OVERZICHT WEERGEGEVEN WAAR DE PRECIEZE KOSTEN EN BATEN IN ZITTEN EN VERVOLGENS WORDT AAN DE HAND VAN TWEE VOORBEELDEN GETOOND HOE DE TRAJECTEN VAN EEN JONGERE IN DE OUDE EN DE NIEUWE SITUATIE VAN ELKAAR KUNNEN VERSCHILLEN .

De kosten van de In voor zorg! werkwijze liggen met name in een netwerkberaad, de vroegtijdige inzet van specialistische expertise, intensieve behandeling van de thuissituatie en de intensivering van begeleiding van de overgangsmomenten, waarvoor een tijdsinvestering van de instellingen en professionals nodig is. Op basis van de ervaringen in de pilot is het aannemelijk ervan uit te gaan dat bovengenoemde investeringen leiden tot goedkopere en meer succesvolle trajecten.In dit hoofdstuk maken we zoveel mogelijk

inzichtelijk waar de kosten en besparingen vallen. Nadat we de investeringen en opbrengsten inhoudelijk op een rij hebben gezet werken we aan de hand van twee voorbeelden uit wat dit kwantitatief kan betekenen.

Uit dit hoofdstuk blijkt ook hoe lastig het is om de opbrengsten kwantitatief inzichtelijk te maken. Daarom sluiten we het af met een aantal aanbevelingen die een vervolg kunnen geven aan de basis die met deze business case is gelegd.

22

BUNDELING VAN EXPERTISE

BEGELEIDING VAN DE OVERGANGEN IN ZORG

INTENSIEVERE BEGELEIDING IN DE THUISSITUATIE

INTENSIEVERE BEGELEIDING SCHOOL

INVESTERING ONDERLINGE UITWISSELING EN OPLEIDING

VOORKOMEN RESIDENTIËLE JEUGDZORG

VERKORTEN RESIDENTIËLE JEUGDZORG

VOORKOMEN GESLOTEN JEUGDZORG

VERKORTEN GESLOTEN JEUGDZORG

AFNAME VAN JONGEREN DIE UIT BEELD RAKEN

MINDER CRISISMANAGEMENT

MINDER SCHOOLUITVAL

MEER SUCCES VOLLE TRAJECTEN

Doordat er wordt gekeken welke organisatie welke expertise toe kan voegen in het traject van de jongere, kan het zijn dat organisaties op verschillende momenten in het traject betrokken worden. Professionals gaan meer tijd investeren in overleggen met elkaar om de samenwerking goed te laten verlopen.

Bij bijvoorbeeld een overgang van Wilster naar Elker worden beide organisaties meer betrokken om de overgang soepeler te laten verlopen. Elker is al voor de overgang betrokken, bijvoorbeeld doordat een begeleider komt kennismaken of doordat een jongere kan meelopen op de groep. Wilster kan betrokken blijven doordat een begeleider van Wilster ook tijdens behandeling op Elker actief blijft. Dit zorgt ervoor dat professionals meer moeten overleggen en meer tijd moeten investeren in het traject van de jongere.

Er wordt langduriger en intensiever begeleiding geboden in de thuissituatie, om uithuisplaatsing te voorkomen. Deze intensivering van zorg brengt extra kosten voor ambulant begeleiders met zich mee. Per interventie zijn de kosten gemiddeld 7500 euro*. De kosten stijgen dus met (7500 euro x het aantal extra interventies*).

Er is meer begeleiding bij de dagbesteding en intensievere samenwerking tussen de school van de jongere en de instelling. Dit vergt van de mentor van de school en de professionals uit de instelling een tijdsinvestering.

Doordat de organisaties meer samenwerken, moeten ze ook meer op de hoogte zijn van elkaars werkwijzen en mogelijkheden. Daarnaast gaan organisaties meer specialistische zorg aanbieden om zich te onderscheiden. Dit vraagt investeringen van de organisaties voor bijvoorbeeld trainingen en opleiding.

Door het voorkomen van residentiële zorg worden de kosten voor uithuisplaatsing (40.000 euro*), de kosten voor een jeugdinrichting (500 euro per dag*) en de kosten voor een residentiële opvangplaats (65.000 euro per jaar*) voorkomen.

Door het verkorten van de residentiële jeugdzorg worden kosten voor een jeugdinrichting (500 euro per dag*) bespaard en de kosten van de residentiële opvangplaats (65.000 euro per jaar*) worden ingeperkt.

Door het voorkomen van gesloten jeugdzorg worden de kosten van een plek in een gesloten jeugdzorginstelling (10.200 euro per maand) voorkomen. In plaats daarvan zou een jongere bijvoorbeeld naar een residentiële opvangplaats bij Elker kunnen (65.000 euro per jaar*).

Door het verkorten van gesloten jeugdzorg worden de kosten van een plek in een gesloten jeugdzorginstelling (10.200 euro per maand) ingeperkt.

Doordat jongeren minder uit beeld raken worden de kosten van delicten in de openbare ruimte lager (variërend van vernieling gemiddeld 730 euro per delict* tot mishandeling 5.500 euro per delict*), de reclasseringskosten worden voorkomen (bijvoorbeeld bureau Halt 250 euro per gezin per jaar*) en er is gebleken dat bij uit beeld raken het effect van een eerdere behandeling vaak teniet gedaan wordt. Deze kosten worden ook bespaard.

Doordat minder jongeren terugvallen of uitvallen uit de trajecten is er minder crisismanagement nodig. Hiermee worden de kosten van de behandelaars, begeleiders en eventueel in te zetten interventies bespaard.

Doordat er minder schooluitval is worden kosten voor uitvallers bespaard (10.000 euro per uitvaller*).

Trajecten worden vaker afgemaakt en afgesloten met een stabiele woonsituatie en dagbesteding.

KOSTEN BATEN

* Uit: Effectencalculator (2013) Maatschappelijke prijslijst (zie bijlage 3).

23

5 .2 VOORBEELDCASUS KOSTENBESPARINGOnderstaand zijn twee voorbeelden uitgewerkt van de kosten van de zorg die Karin en Jasper ontvangen. Er wordt een overzicht geschetst van de zorgkosten voor In voor zorg! en de zorgkosten na In voor zorg!. Na In voor zorg! zijn met name de kosten van de hulpverleners gestegen, omdat iedereen vanaf het begin van het traject betrokken is. Het eerder inzetten van de expertise van de verschillende hulpverleners heeft ertoe geleid dat gesloten jeugdzorg in Wilster of uithuisplaatsing vaker kan worden voorkomen. De kosten van langdurige opvang en hulpverlening buiten de thuissituatie zijn dus lager, waardoor de loonkostenstijging wordt opgevangen. Onze aanname is dat door te investeren op bepaalde punten in het traject het uiteindelijke traject minder kost. Er moet dan geïnvesteerd worden in de netwerkconferentie, bundeling van expertise (ureninzet), intensievere begeleiding van overgangen in het zorgtraject (ureninzet), intensievere begeleiding in de thuissituatie, intensievere begeleiding van dagbesteding (school) en door investering in onderlinge kennisuitwisseling en opleiding (tussen experts/organisaties). Dit levert het volgende op: meer jongeren blijven thuis wonen, residentiële jeugdzorg wordt voorkomen en verkort, gesloten jeugdzorg wordt voorkomen en verkort, er raken minder jongeren uit beeld die vervolgens problemen in de wijk kunnen veroorzaken en opnieuw behandeld moeten worden, er is minder crisismanagement nodig, er is minder schooluitval en er zijn meer succesvolle trajecten die worden afgesloten met een stabiele woonsituatie en dagbesteding.Hierbij willen we opmerken dat dit in een aantal situaties zo kan uitpakken als hieronder is

beschreven, en dat baseren we op de uitkomsten van de pilot, maar dat de trajecten van deze doelgroep niet zo voorspelbaar zijn dat dit in 90% van de jongeren zo zal verlopen. Om deze reden, en omdat de kwantitatieve gegevens zo lastig boven tafel te krijgen zijn, is het van belang de registraties op de behoefte aan sturingsinformatie aan te passen. Met deze case zetten we een stap om de opbrengsten kwantitatief te maken, maar om deze business case te voltooien en aannames te kunnen doen ten aanzien van percentages etc. is nodig om op basis van registratie bijvoorbeeld over een jaar deze trajectzorg verder te kwantificeren. Daarom sluiten we dit hoofdstuk af met een aantal aanbevelingen.

5 .2 .1 KARIN – TRAJECT TERUG NAAR HUISOnderstaand worden de trajecten van Karin besproken zoals ze eruit zouden kunnen zien voor invoering van In voor zorg! en na invoering van In voor zorg!.

Voor In voor zorg!Bij Bureau Jeugdzorg vindt de indicatiestelling plaats. De indicatiestelling duurt gemiddeld 6 weken. Een medewerker van BJZ doet de indicatiestelling en een gedragswetenschapper van BJZ en hulpverleners van Wilster en Elker spelen hierbij een adviserende rol. De kosten van de indicatiestelling en plaatsing komen op ongeveer 1250 euro. Daar zitten de kosten van de uren die de medewerker van BJZ in de indicatiestelling heeft gestoken (ongeveer 65 euro per uur) en de kosten van de betrokken gedragswetenschapper (ongeveer 80 euro per uur) en de kosten van de hulpverleners van Wilster en Elker (ongeveer 65 euro per uur) bij in.

Na de indicatiestelling wordt Karin opgenomen in Wilster voor 9 maanden. Een opname in Wilster kost 10.200 euro per maand, dus voor 9 maanden komen de kosten neer op 91.800 euro. Na de behandeling in Wilster krijgt Karin een klinische GGZ behandeling bij Elker. Deze behandeling kost 14.000 euro per maand. Karin wordt 3 maanden klinisch behandeld, dus de kosten voor deze behandeling komen neer op 42.000 euro. Om ervoor te zorgen dat Karin thuis kan wonen wordt er ambulante gezinshulpverlening ingezet (gemiddeld 2000 euro per maand). Deze hulpverlening loopt 3 maanden door en kost ongeveer 6000 euro. Karin heeft twee keer een terugval, waardoor een crisisinterventie moet worden gepleegd (7500 euro per interventie), zodat ze thuis kan blijven wonen. Bij de overgang van Wilster naar Elker is Karin naar een externe school gegaan, om daar haar laatste jaar school af te maken. Karin heeft veel moeite met deze overgang en ze wil niet meer naar school. Vanuit Elker krijgt Karin begeleiding bij school, maar deze begeleiding komt te laat op gang na de overgang van Wilster naar Elker, waardoor Karin niet meer naar school gaat (10.000 euro per uitvaller). De kosten van deze begeleiding komen neer op ongeveer 80 euro per uur. Karin krijgt twee uren begeleiding per week gedurende 3 maanden (2080 euro).

Na In voor zorg!Een medewerker vanuit BJZ organiseert de netwerkconferentie om gezamenlijk tot de indicatiestelling te komen. Hierbij zijn de jongere, ouders en een persoon uit alle mogelijke bij de hulpverlening betrokken organisaties aanwezig. Het organiseren van deze netwerkconferentie kost de medewerker van BJZ ongeveer 5 uren extra tijd (80 euro x 5 uren). De andere hulpverleners die bij het traject betrokken zijn, investeren twee uren in het gesprek. In het geval er een hulpverlener vanuit Elker en een hulpverlener vanuit Wilster aanwezig zijn, liggen deze kosten op (65 euro per uur x 2 uren x 2 = 260 euro). Deze kosten van de extra tijdsinvestering worden opgeteld bij de kosten van indicatiestelling en plaatsing (1250 euro). Na de indicatiestelling wordt Karin opgenomen in Wilster voor 3 maanden. De kosten voor een opname van een maand bij Wilster zijn 10.200 euro, dus voor 3 maanden komen deze kosten neer op 30.600 euro. De kortere opnameperiode in Wilster heeft te maken met dat de zorg vanuit Wilster al direct vanaf het begin van het traject van Karin kon worden opgestart. Voor In voor zorg! moest Karin wachten tot ze geplaatst was op de groep, maar nu is Wilster direct vanaf het begin betrokken. Na Wilster gaat Karin naar huis,

24

VOOR IN VOOR ZORG! EURO

VOOR IN VOOR ZORG! EURO

NA IN VOOR ZORG! EURO

NA IN VOOR ZORG! EURO

waar intensieve gezinsbegeleiding al is opgestart. Deze begeleiding loopt 6 maanden door (ongeveer 2000 euro per maand). Omdat Karin bijna haar diploma heeft gehaald kan ze haar school afmaken binnen de Wilster bij Portalis. Ze houdt ook nog voor deze 4 maanden dezelfde loopbaanbegeleider die ze had toen ze bij Wilster zat (2 uren per week, 80 euro per uur).

5 .2 .2 JASPER – TRAJECT ZELFSTANDIGHEIDOnderstaand worden de trajecten van Jasper besproken zoals ze eruit zouden kunnen zien voor invoering van In voor zorg! en na invoering van In voor zorg!.

Voor In voor zorg!Bij Bureau Jeugdzorg vindt de indicatiestelling plaats. De indicatiestelling duurt gemiddeld 6 weken. Een medewerker van BJZ doet de indicatiestelling en een gedragswetenschapper van BJZ en hulpverleners van Wilster en Elker spelen hierbij een adviserende rol. De kosten van de indicatiestelling en plaatsing komen op ongeveer 1250 euro. Daar zitten de kosten van de uren die de medewerker van BJZ in de indicatiestelling heeft gestoken (ongeveer 65 euro per uur) en de kosten van de betrokken gedragswetenschapper (ongeveer 80 euro per uur) en de kosten van de hulpverleners van Wilster en Elker (ongeveer 65 euro per uur) bij in. Na de indicatiestelling duurt het een paar weken voordat Jasper geplaatst kan worden bij Wilster. Na twee weken is er een crisis waarbij Jasper zich thuis erg agressief gedraagt en hij wordt opgenomen in Wilster voor 3 maanden. Een opname in Wilster kost 10.200 euro per maand, dus voor 3 maanden komen de kosten neer op 30.600 euro. Na de behandeling in Wilster is het de bedoeling dat Jasper 3 maanden behandeld wordt op een 24-uur zorg groep bij Elker (6150 euro per maand) en dat hij naar een externe school overstapt. Al snel na de overgang gaat Jasper niet meer naar school (10.000 euro per uitvaller) en na vier weken in Elker wil Jasper niet meer meewerken aan de hulpverlening en hij verlaat het traject. Hij gaat met zijn oude vrienden op straat hangen en uit verveling steken ze twee keer een prullenbak in brand en vernielen ze een bushokje (gemiddeld 730 euro per delict). ’s Nachts na het uitgaan krijgen Jasper en zijn vrienden regelmatig ruzie met andere jongens en één keer loopt het zo uit de hand dat Jasper een jongen in elkaar slaat (5500 euro). Hij wordt hiervoor opgepakt en zit een dag in detentie (230 euro). Reclassering Nederland wordt ingezet (750 euro per jaar) en uiteindelijk wordt Jasper

Indicatiestelling bij BJZ + plaatsing 1.250Opname in Wilster (9 maanden) 91.800 Klinische GGZ (3 maanden) 42.000Ambulante zorg in het gezin vanuit Elker (3 maanden) 6.000 Interventie bij terugval 15.000Begeleiding bij school (extern) vanuit Elker (3 maanden) 2.080 Schooluitval 10.000Totale kosten traject 168.130

Indicatiestelling bij BJZ 1.250Opname in Wilster na crisis (3 maanden) 30.600Opname op groep in Elker (1 maand) 6.150Schooluitval 10.000Vernielingen op straat 2.190Mishandeling 5.500Een dag detentie 230Inzet Reclassering Nederland (p.j.) 750Opname in Wilster (3 maanden) 30.600Opname op 24-uur zorg groep Elker (3 maanden) 18.450Woonbegeleiding(1 jaar) 24.000Begeleiding bij de dagbesteding (6 maanden) 4.160Totale kosten traject 133.880

Indicatiestelling bij BJZ in netwerkconferentie + plaatsing 1.910Opname in Wilster (3 maanden) 30.600Intensieve gezinsbehandeling (6 maanden) 12.000Loopbaanbegeleiding (4 maanden) 2.720

Totale kosten traject 47.230

Indicatiestelling bij BJZ in netwerkconferentie+plaatsing 1.910 Opname op 24-uur zorg groep Elker (6 maanden) 36.900Begeleiding bij de dagbesteding(9 maanden) 6.240Woonbegeleiding (1 jaar) 24.000

Totale kosten traject 69.050

De kosten in dit overzicht zijn gebaseerd op de maatschappelijke prijslijst (Effectencalculator, 2013) (zie bijlage 3).

De kosten in dit overzicht zijn gebaseerd op de maatschappelijke prijslijst (Effectencalculator, 2013) (zie bijlage 3).

25

opnieuw geplaatst in Wilster voor 3 maanden (30.600 euro). Na Wilster gaat Jasper terug naar de 24-uur zorg bij Elker, waar hij ditmaal 3 maanden behandeld wordt (6150 euro per maand). Het uitvallen uit de zorg heeft ervoor gezorgd dat Jasper het hele traject opnieuw moet doorlopen, omdat het effect van de eerdere behandeling weg is. Het doel van Jasper is om zelfstandig te kunnen wonen, dus na de behandeling op de groep kan Jasper naar de woonbegeleiding waar hij in een jaar tijd leert om zelfstandig op kamers te wonen (2000 euro per maand). Ondertussen zoekt Jasper met zijn begeleider naar een school en als hij naar school gaat blijft hij begeleiding houden (80 euro per uur, 2 uren per week).

Na In voor zorg!Een medewerker vanuit BJZ organiseert de netwerkconferentie om gezamenlijk tot de indicatiestelling te komen. Hierbij zijn de jongere, ouders en een persoon uit alle mogelijk bij de hulpverlening betrokken organisaties aanwezig. Het organiseren van deze netwerkconferentie kost de medewerker van BJZ 5 uren extra tijd (80 euro x 5 uren). De andere hulpverleners die bij het traject betrokken zijn, investeren twee uren in het gesprek. In het geval dat er een hulpverlener vanuit Elker en een hulpverlener vanuit Wilster aanwezig zijn, liggen deze kosten op (65 euro per uur x 2 uren x 2 = 260 euro). Deze kosten van de extra tijdsinvestering worden opgeteld bij de kosten van indicatiestelling en plaatsing (1250 euro). Na de indicatiestelling wordt Jasper opgenomen op een 24-uur zorg groep bij Elker voor 6 maanden (6150 per maand). Jasper hoeft niet naar Wilster omdat de expertise van de hulpverleners van Wilster al eerder kan worden ingezet in het traject. Hierdoor wordt voorkomen dat de spanningen te hoog oplopen en komt het niet tot de gevaarlijke crisissituatie. In Elker krijgt Jasper direct vanaf het begin begeleiding bij zijn school, waardoor hij weer naar school gaat en niet stopt, maar zijn diploma haalt (80 euro per uur, 2 uren per week). Na de 24-uur zorg op de groep gaat Jasper naar de woonbegeleiding, waar hij in een jaar tijd leert om zelfstandig op kamers te wonen (2000 euro per maand).

5 .3 AANBEVELINGEN Om te bepalen of de In voor zorg! werkwijze de gewenste baten heeft dienen de kosten en baten tegen elkaar te worden afgewogen. Op basis van de kwalitatieve analyse hebben we gepoogd aannemelijk te maken op welke elementen extra kosten gemaakt worden en waar de besparingen verwacht kunnen worden.

In deze rapportage hebben we aannemelijk gemaakt dat de beschreven werkwijze extra investering vraagt op de onderdelen die vermeld staan onder de hieronder vermelde “te registreren kosten” en kosten bespaart op de onderdelen die vermeld staan onder “te registreren baten”.

Op dit moment is deze informatie lastig te achterhalen omdat de organisaties hier (nog) niet op registreren en deze werkwijze langer

en structureel ingevoerd dient te zijn. Om de opbrengsten te kunnen kwantificeren is onze aanbeveling om deze rapportage (toegespitst op kosten en baten) te toetsen aan de informatiebehoefte van gemeenten over kwantitatieve opbrengsten en daar vervolgens de registratie van de drie organisaties op aan te passen en over een à twee jaar deze kosten- en baten analyse te voltooien met een kwantitatieve onderbouwing.

26

Te registeren kosten:• Netwerkconferentie

Wie er betrokken zijn, met welke expertise en hoeveel uren zij betrokken zijn.

• Bundeling van expertise Wie er op welk moment betrokken is bij het traject, met welke expertise en voor hoeveel uren.

• Begeleiding van de overgangen in zorg Een beschrijving van de begeleiding bij de overgangen in de zorg, De mate en intensiteit van de begeleiding (uren), Het moment waarop de begeleiding is opgestart, Welke persoon/expertise uit welke organisatie betrokken is bij deze begeleiding.

• Intensievere begeleiding in de thuissituatie Een beschrijving van de begeleiding in de thuissituatie, De mate en intensiteit van de begeleiding (uren), Welke persoon/expertise uit welke organisatie betrokken is bij deze begeleiding.

• Intensievere begeleiding school Een beschrijving van de begeleiding bij de begeleiding bij school, De mate en intensiteit van de begeleiding (uren), Het moment waarop de begeleiding is opgestart, Welke persoon/expertise uit welke organisatie betrokken is bij deze begeleiding, Op welke manier de school (mentor) bijdraagt aan de begeleiding.

• Investering onderlinge uitwisseling en opleiding Welke expertise er wordt uitgewisseld, Wie worden betrokken bij deze uitwisseling van expertise, Hoeveel uren er wordt besteed aan de uitwisseling, Welke opleiding er wordt aangeboden, Aan welke personen deze wordt geboden, Hoeveel uren opleiding er wordt geboden.

Te registreren baten en daarmee besparingen:• Meer jongeren blijven thuis wonen• Voorkomen residentiële jeugdzorg• Verkorten residentiële jeugdzorg• Voorkomen gesloten jeugdzorg• Verkorten gesloten jeugdzorgBij de indicatiestelling dient te worden geregistreerd wat voor zorg een jongere krijgt en waarom voor deze zorg gekozen wordt om een eventueel effect vast te kunnen stellen. Naast dat er meer jongeren thuis blijven wonen, of minder jongeren gesloten worden geplaatst, zou bijvoorbeeld ook zichtbaar moeten zijn dat er intensiever in de thuissituatie behandeld wordt.

• Afname van jongeren die uit beeld raken (en dan problemen in de wijk kunnen veroorzaken, effect behandeling verdwenen etc.).

• Minder crisismanagement• Minder schooluitval (registreren op

schoolsituatie)• Meer succesvolle trajecten met stabiele

dagbesteding en woonvoorzieningDe aanname is dat doordat jongeren eerder begeleiding krijgen en intensiever begeleid worden, ze meer kans hebben om niet uit de trajecten te vallen/van school uit te vallen. Om dit effect vast te kunnen stellen dient er gemeten te worden wanneer de begeleiding precies is ingezet en hoe deze begeleiding eruitziet (uren, expertise) en of er sprake van minder uitval uit de trajecten en op school is.

Wenselijk zou zijn om bij binnenkomst bij BJZ een digitale monitor op te starten waar alle professionals die met de jongere werken toegang tot hebben. Hierin dienen alle bovenstaande gegevens gemonitord te worden. Zo creëer je een tijdlijn per jongere, met informatie over de beslismomenten. In de Wilster wordt al gebruik gemaakt van de monitor JeugdzorgPlus. Hiermee wordt de omvang en samenstelling van de doelgroep, de aard en duur van de behandeling en het resultaat van de behandeling gemeten. Het is wenselijk om deze monitor trajectbreed in te zetten, omdat dan ook van de jongeren die niet in Wilster komen de gegevens worden verzameld. Dit leidt tot een zo volledig mogelijk beeld. Wanneer bovenstaande punten gemeten worden, heeft dit verschillende voordelen voor de organisaties en cliënten. Zo kun je als organisatie verantwoording afleggen voor de beslissingen die gemaakt zijn tijdens de behandeling. Voor de cliënt levert het op dat zijn situatie helder wordt bijgehouden. Het is direct duidelijk welke zorg er is ingezet gedurende het traject en waarom bepaalde keuzes zijn gemaakt. Dit zorgt ervoor dat de cliënt niet bij elke hulpverlener een nieuwe start maakt, maar dat het traject doorlopend is.We moeten het doel niet uit het oog verliezen. De geschreven plannen zoals die nu opgesteld worden zijn belangrijk, omdat hierin de afspraken met de jongeren en de ouders over het hulpverleningstraject worden vastgelegd. De registratie is belangrijk omdat hiermee inzichtelijk wordt gemaakt wat we precies doen en waarom bepaalde keuzes/wisselingen van zorg/school gemaakt worden. Door de registratie te standaardiseren en door verder door te vragen wordt de informatiewaarde van de monitor hoger. Dit geeft inzicht in de werkwijze van de organisatie en mogelijkheden voor onderzoeks- en beleidsdoeleinden.

27B I J L AG E 1 S C H E M AT I S C H E W E E R G AV E T R A J E C T E N

B I J L AG E 2 P R O C E S S C H E M A

29B I J L AG E 3 M A AT S C H A P P E L I J K E P R I J S L I J S T

B I J L AG E 3 M A AT S C H A P P E L I J K E P R I J S L I J S T

MAATSCHAPPELIJKE BUSINESS CASETRAJECTZORG JEUGDZORGPLUS GRONINGEN

WWW .ELKER .NL

WWW .HETPOORTJE .NU

WWW .BJZGRONINGEN .NL

Maatschappelijke Business Case

Documents

Transcript of Maatschappelijke Business Case