Maandag 15 januari 2007 Vanmorgen kon ik moeilijk mijn bedje uit, want de Spaanse furies hadden ons wakker gehouden. Tijdens het weekend maakten ze een uitstap naar Tours, waardoor het hier lekker rustig was. Maar deze nacht stond de televisie heel luid en begonnen ze nog laat te koken. Het slaan met de deuren bleef niet uit en tenslotte kregen ze ook het toilet kapot, waardoor het toilet overliep. Wat een nacht! Om 8u begon de les wiskunde en deze was heel moeilijk te volgen.  Wel heb ik mijn eerste foto in een klaslokaal kunnen maken, waar ik  toch een beetje op stond als herinnering aan de sfeer. De wiskundige  terminologie in het Frans was niet te volgen en bovendien kon ik het  niet opzoeken in mijn woordenboek. Daarenboven was het nog eens  heel rumoerig en bleven de studenten maar binnensijpelen.  Om 10 u begon de les “littérature”. We moesten boeken bespreken  en de lector wees er nog eens op dat de oorzaak van een leesprobleem op latere leeftijd vaak ligt aan het feit dat de leerlingen niet hebben leren genieten van verhaaltjes. De leerlingen moeten doorhebben dat de tekst in een boek een verhaal vormt en ze moeten dat graag leren lezen! Ik was een beetje te laat in de les omdat ik nog even naar het toilet wou op het appartement. Gelukkig dat ik daar juist aankwam, want we hadden juist inspectie. De keuken en het toilet lag er heel vettig en vies bij! Ik was heel opgelucht dat ik mijn zegje eens kon doen. In België hebben we bijvoorbeeld de gewoonte om alles af te drogen, maar de Spanjaarden zetten alles gewoon nat in de kasten. Oké dat ze andere gewoontes hebben en een andere cultuur bezitten, maar hygiëne en properheid is universeel! Philippe is dan ook even komen kijken en blijkbaar ligt het aan het Turks meisje dat we nooit zien. Och, tenslotte is alles goed gekomen. Maar ik ben ervan overtuigd dat goede afspraken, goede vrienden maken.                            Ons middagmaal in de IUT (Universiteit voor techn.)     Om 14u werden we verwacht aan het bureau van Philippe. We gingen enkele scholen bezoeken en we gingen ook even langs bij zijn zus die in de Equinoxe werkt. Wat was ik onder de indruk! We kregen een hele rondleiding tot in de kleinste kamertjes van de Equinoxe en het is er enorm groot. Bekijk de foto’s maar eens, waw. In onze stagescholen maakten we kennis met de leerkracht en het contact verliep heel vlot. De gangen en de klaslokalen waren heel kleurrijk en maakten een hele goede indruk op mij. Ik ben volledig klaar om erin te vliegen!                     Le balcon haute.                         Par terre.                        Speciale muren voor de akoestiek. 

              Sofie backstage.                           In de regiekamer.                          Het plan van de Equinoxe.

                  Voor heel eventjes voelde ik mij een V.I.P. ☺  Toen we terugkwamen van deze geweldige namiddag zijn we inkopen gaan doen. Onderweg heb ik nog enkele foto’s genomen van typische huisjes.          Voor de rest ga ik het deze avond heel rustig houden. Nog even gezellig kletsen met de Spanjaarden en dan richting beddebakje. Bonsoir!    Dinsdag 16 januari 2007  Mijn dag begon met de les “histoire‐géographique” om 8u. Daar zaten we dan allen in het amphithéatre, zonder lector weliswaar. Bleek even later dat hij vergeten was dat hij les had. Hij arriveerde om 9u en de les duurde tot 12u.Eigenlijk zaten we er een beetje ongedurig bij, want veel nut had deze les niet voor ons.   Wij hadden ons verwacht aan een traditionele les, maar de studenten kregen een proefexamen terug dat besproken werd. Op het einde van de les gaf Mathieu (een jongen uit onze klas) een presentatie van zijn werk over Napoleon als voorbereiding op het Concours.       Tijdens de middag heb ik wat tagliatelle gekookt met champignonsaus. Om 14u moesten we naar de les “EPS = Education Psysique‐Sport”. We waren aangenaam verrast om eens een knappe (in de mate van het mogelijke) lector te krijgen. De les ging over athletiek. De inhouden van deze lessen verschillen heel erg van de onze.  

Voor het concours moeten de studenten alle spelregels van de sporten kennen en deze nog eens in de praktijk correct kunnen uitvoeren. Daarnaast moeten ze kunnen dansen en alle disciplines van de atletiek kunnen beoefenen. Sportieve mensen die Fransen! De les was wel heel theoretisch en daarenboven was het een echte afvallingskoers. De ene student achter de andere viel in slaap en dat werd precies nog getolereerd ook nog.                    Bijgebouw van de IUFM,                    dat het “gymnasum” noemt.                           en een sportzaal.                    Hierin vind je een klaslokaal  Na de les zijn we rechtstreek naar de bakker geweest om een brood te gaan halen, want dat werd ons avondeten. We kregen zelfs een klein cadeautje bij de bakker.  

            We kregen een thermometer bij de bakker. Een mooi aandenken!   Deze avond stond er nog iets heel fijn op het programma. We gingen namelijk met meneer Pascaud naar een theaterstuk kijken in het complex van “Belle‐Isle”. Ik heb even opgezocht waarover het stuk ging gaan, zodat ik het goed kon volgen.  Het werd een heel gezellige avond en bovendien was het gratis ook. Dat is ook wel eens leuk! Het was een voorstelling voor kinderen boven de 8 jaar.  Het verhaal is geïnspireerd op een waar gebeurd verhaal. De 3 marionetten geven gestalte aan 3 matrozen die proberen te overleven na een schipbreuk. Het verhaal speelt zich af in 1912. Voor het hele verhaal zie hierboven. Het was een fantastische ervaring en het theatergezelschap gaf een staaltje van echte kunst. Het verhaal werd gespeeld op een doek en door een spiegel aan het publiek getoond. Er werden verschillende technieken gebruikt, zoals de spiegels en het effect van het licht, projectie enz. De marionetten waren ook levensecht qua bewegingen, doordat de acteurs de armen en handen speelden maar tegelijk ook de voeten konden bewegen en het hoofd van de marionet draaide alle kanten uit. Magnifique! Hieronder vind je enkele foto’s van de entree en een sfeerfoto, want spijtig genoeg konden we geen foto’s trekken van het spektakel.                        Alles speelde zich af in de zaal:                   “Théâtre Gaston Couté”         De inkomhal.                             Jehaan en Symone.   Ondertussen is het weer 23 u geworden en kruip ik  moe maar voldaan onder de wol. Merci Châteauroux, à demain!  

Woensdag 17 januari 2007  Het was de tweede dag dat ik te vroeg opgestaan was. De leerkracht van de les “Formation générale” was ziek en dus viel deze les weg. We kregen dus de hele voormiddag vrij, want normaal duurde de les van 8u tot 12u. Maar dit vonden we niet erg, we konden nog even terug in ons warm bedje kruipen. Om 10u ben ik opgestaan en heb ik ontbijt gemaakt. Ik heb nog even aan een taak gewerkt. En om 14u was het al weer tijd om een keer gaan samen te zitten met alle buitenlandse studenten. We kregen een presentatie van de leerdoelen en de eindtermen die de stagaires moeten kennen door meneer Pascaud. Alles is vergelijkbaar met België, behalve dat in Frankrijk niets wordt gedaan rond het gedrag van het kind. Ze durven dit niet te evalueren, de leerlingen krijgen enkel een kleine opmerking wanneer ze iets fout doen. Om 16u kregen we onze fietsen en we waren echt opgelucht. Ik nam mijn grootste rugzak en Sofie en ik fietsten naar de Le Clerck. Dat kun je vergelijken met een grote Carrefour. Heel afgeladen fietste ik terug naar huis, maar het deed me echt deugd.               Sportief hé!                 Ik waande me aan het strand,                                           maar zat in een winkel. Oeps                        De winkel is onderverdeeld in verschillende afdelingen, die telkens heel mooi versierd zijn en goed aangegeven bovendien.       Toen we terugkwamen, maakte ik fish‐sticks met puree en spinazie. Lekker, mmm. Erna zijn we naar de Engelsen vertrokken want meneer Pascaud belde ons op om te zeggen dat we er “Des galettes reine” mochten gaan eten. Iedereen die ons een beetje kent, weet dan ook dat we nog geen 5 minuten nodig hadden om ons klaar te maken en om te vertrekken. We hebben een heel gezellige avond gehad met de Engelsen. Une galettes au roi is een taart die verdeeld wordt onder een groepje personen. Iedereen eet zijn stukje op en wie het popje in zijn stukje taart heeft is de koning of koningin voor een dag. Iedereen at zijn stukje op en er bleef nog een stukje over en natuurlijk zat juist in dat stukje het popje. Omdat niemand nog iets op kreeg na het  warme eten en na het eten van het dessert, hebben we het popje er dan maar uitgepeuterd. Marie likte het proper en hieronder zie je het popje. Fantastische avond. De Engelse meisjes hadden ook wat boeken gekocht om thuis bij hun stages te gebruiken. Deze boeken waren echt schitterend voor kinderen en we gaan er ook enkele kopen in de loop van de week. Ik ben verslaafd aan het kopen van leuke kinderboeken om in de klas te gebruiken. Een normaal meisje is verslaafd aan het kopen van kleding. Maar ach, het zal wel normaal zijn. ☺  

               “Une galette au roi”of “koningstaart”         Bon appetite!          Het popje dat in een                                                                                                           stukje taart verstopt zit.      Donderdag 18 januari 2007  Het was een heel korte nacht, want ons appartement leek deze nacht wat op een discotheek. Amai, die Spanjaarden kunnen er wat van! Onvermoeibaar en soms een beetje respectloos. Om 2u werd het stil en vielen we eindelijk in slaap. Om 7u moesten uit ons bedje voor de les “Formation générale”. Ik moest bijna alleen gaan, want Sofie had haar overslapen. Het geklop op de deur en het roepen van haar naam, hielpen niet. Ze was blijkbaar heel fijn aan het dromen. Wist ik maar waarover. ☺  De les duurde tot 10 u en was eigenlijk wel heel interessant, het ging namelijk over de autoriteit en over de crisis. De verschillende periodes in de geschiedenis werden overlopen, wat het onderwijs betreft.    Enkele sfeerfoto’s van de ‘kleine’ aula waarin we soms lesvolgen.  Voor de eerste keer stopte de lector een kwartier te vroeg, wat hier echt uitzonderlijk is. Maar om 10u begon de les “Littérature”. Dit vind ik tot nu toe het leukste vak dat de studenten krijgen. Ik leef me echt in en ga de discussie aan. Het is een les waar ik mij keer op keer in uitleef. Gek toch hé. ☺  Om 12u begon onze maag weer te grommen en moesten we eten maken. Wat we gegeten hebben, kan je zien op de foto’s. Ziet het er niet verrukkelijk uit?! ☺  Nu hadden we eventjes rust tot 15.30u. Maar zoals de sommigen wel weten hebben Sofie en ik geen ‘zittend gat’ zoals ze zeggen. We zijn heel het appartement beginnen te kuisen. Eerst de keuken, dan de gang, daarna onze kamers en tot slot de berging met het toilet. Geniet van de volgende beelden!   De kuisploeg: Sofie en ik.   De Belgen tonen hoe het moet!  

De les “Français” begon dus om 15.30u en we arriveerden een beetje te vroeg. Ja, hier in Frankrijk beginnen de lessen zowat 10 minuten te laat en lopen de lectoren soms wel een half uur uit. De tijdschema’s in de gang geven dus niet echt een correct beeld. De les eindigde dus niet om 16.30 maar om 17.45, klein verschil. We besloten pannenkoeken te gaan bakken en de Engelsen ermee te gaan verrassen. We hebben ook nog ijscrème in de diepvries staan voor op de pannenkoeken, mmm. Maar in plaats van 24 pannenkoeken te bekomen, zoals op de verpakking stond, kregen we er 7. Ik denk dat we een inschattingsfout gemaakt hebben om niet de juiste hoeveelheden gebruikt hebben. Maar ja, we hebben hier geen maatbekers of weegschaal, dus alles op het gevoel. Maar dat gevoel had me precies even in de steek gelaten.  Och, dan aten we ze maar zelf op. Volgende keer beter!    Vrijdag 19 januari 2007  Vandaag konden we wat langer slapen want we hadden pas les om 10u. De les “Formation générale” ging over het geweld op school. In Frankrijk schijnt het een heel groot probleem te zijn. We hebben de verschillende types van geweld besproken en hadden een kleine discussie over de mogelijke straffen voor kinderen die geweld gebruiken. Er worden verschillende cursussen aangeboden in de school voor leerkrachten die te maken krijgen met geweld in de klas. Ze leren zo hoe ze moeten reageren en hoe ze het kunnen voorkomen. Om 12u eindigde deze les en trokken we richting IUT om iets te gaan eten.  We moesten wel eerst een heel stukje te voet door de regen, maar onze maag gromde.  

       

Om kwart voor 2 arriveerden we terug in onze school. We zagen de klusjesman en vroegen hem om Sofie haar fiets in orde te zetten, want haar zadel klikte steeds naar achteren en haar stuur stond te laag. Dus heeft de vriendelijke “Bob de klusjesman” haar fiets gerepareerd. Terwijl hij zijn gereedschap ging zoeken, hebben wij wat foto’s genomen van zijn tractor waar hij altijd mee rondrijdt.   Nu was het echt wel tijd om naar de les “Arts visuels” te gaan. Maar toen we aan het klaslokaal aankwamen hadden we snel door dat er iets niet juist was. Er was nog niemand en de deur was op slot. We besloten het even gaan te checken op het secretariaat, maar ik nam eerst nog even wat foto’s.   

Op het secretariaat aangekomen, wist niemand waar de lector of waar de studenten zaten. Ze vonden het zelf een beetje bizar en begon dadelijk te telefoneren. Even later bleek dat ze in de school langs onze universiteit een kleinschalig project aan het uitproberen waren. We gingen dus een kijkje nemen, maar trokken nog eerst enkele foto’s van de aanwijzers van de klaslokalen. Deze zijn toch wel speciaal want elk klaslokaal heeft de naam van een bekende schrijver, filosoof, pedagoog, enz. Er zijn dus heel veel verwijzingen naar geleerde mensen en er is dus duidelijk over nagedacht geweest. Wel heel origineel en best wel charmant!                                              Est‐ce que quelqu’un me peut aider?   We bezochten dus de lagere school “Arago”en de kleuterschool die vlakbij de universiteit gelegen zijn. Er werden 3 projecten uitgewerkt: ‐ Vervormen van een portret of surrealistische wijze. ‐ Tekenen van wat je dierbaar is in je hand, met verwijzing naar de kunstenaar. ‐ Kopieren van een personage en deze opnieuw vormen met krantenknipsels, ...            + Maken van een compositie van deze tekening met koekjes en snoepjes. 

Hieronder enkele foto’s.                                Dit waren eerder gemaakte kunstwerkjes die in de inkomhal tentoon stonden.         Deze leerlingen werkten het eerst genoemde project uit. (zie hierboven) Op de achtergrond van de 2e foto zie je onze lector van “Arts visuels” die alles vastlegt. 

                                   Deze foto’s tonen je het tweede project. (zie hierboven)  De volgende foto’s tonen je de lagere school “Arago”.                      De lagere school “Arago”.               De zonnewijzer op de speelplaats.     Ja, de scholen zijn hier superbeveiligd!                        Het zicht op mijn kamer vanaf de speelplaats.  Het derde project werd uitgewerkt in de kleuterschool aan de overkant van de straat. We gingen ook daar een kijkje nemen.      

Ja, ik kijk al uit naar de stages!  Om 17u zijn we een fietstocht gaan maken met de montainbike. We hebben enkele stops gemaakt bij de winkeltjes, bij een pizzeria en bij de Mc‐Donalds.  In de pizzeria hebben we een kwart van een pizza gegeten en  bij de Mc‐Donalds zijn we een Mc‐flurry gaan eten, wat ik nog  nooit eerder gegeten had. Maar het viel best wel mee, alleen  ben ik er niet zo voor te vinden.  Zo de dag is weer om, en de tijd vliegt hier al zo snel voorbij. Nog een nachtje slapen en mijn vriend en mijn ouders komen mij opzoeken en dan brengen ze een nieuwe laptop mee. Dus nu ga ik vlug slapen, zoveel te sneller is het morgen dag.    A demain!    

 zaterdag 20 januari 2007  Vandaag was het een beetje een speciale dag, want mijn vriend en onze mama’s kwamen ons bezoeken. Ik ben dus op tijd opgestaan om een lekkere koningstaart te gaan kopen bij de bakker. Omstreeks half 12 arriveerden mijn gasten en pakten we alles uit, want mijn mama had weer lekker veel eten meegebracht en wat spulletjes voor de stage. We mogen enkele lesjes geven over België en daarom bracht ze Belgische vlagjes, Belgische chocolade, enz. mee. We zullen ze hier België eens leren kennen. ☺                                                                       Mama, Sonja (mama Nico) en Nico.      Sonja werd                                                                                                                                            koningin.  Toen werd het tijd om onze was naar de wasserette te doen, maar eerst moest deze nog gesorteerd worden.  Het was een hele belevenis, want niemand van ons was ooit in een wasserette geweest. De mama’s bleven in de “lavomatique” wachten, terwijl Nico, Sofie en ik de buurt gingen ontdekken. Toch handig om bezoek te krijgen. ☺           ’s Namiddags heeft mijn vriend de nieuwe laptop geïnstalleerd en hebben we wat bijgepraat. We zijn ook nog even het hotel voor mama en Sonja gaan boeken. Ze besloten in ‘Hotel de la Gare’ te overnachten. Tenslotte zijn we een restaurant gaan zoeken voor het avondeten, maar in Frankrijk zijn ze niet zo culinair als ik dacht. Het werd het restaurant naast de Eclair (supermarkt), dat te vergelijken is met een lunchgarden. Er was heel vele keuze en het was ook heel lekker.        Na het lekkere eten volgt nog een koffie van het huis. Maar in Frankrijk zijn dit minitasjes en daarenboven supersterk.     

                                      Nog even gek doen, want zo kent hij mij hé.          Wat heeft hij dat gemist! ☺       We hebben nog wat gezellig samengezeten op het appartement, waarna we Sonja en mama naar het hotel brachten. We zijn ook snel onder de wol gekropen, want we waren heel moe.      zondag 21 januari 2007 Vandaag zijn eerst en vooral onze stageschool gaan zoeken, want vanaf morgen begint onze stage. En nu we toch een auto hadden konden we snel gaan zoeken waar we morgen moeten zijn.  Daarna zijn we in de “Vallée Verte” en in het oude stadje of “Veille ville” gaan wandelen. Wat was het daar prachtig! Merveilleux!         

         .                                    

                   Kerkjes genoeg. Spijtig genoeg zijn ze op slot en konden we ze niet vanbinnen zien.       Dit is pure geschiedenis! Magnifique!                    Een pannenkoekenhuisje. Fantastisch toch!                                                                                          Er is zelfs een schooltje in de oude stad.   Rond 13u zijn ze terug richting Herk‐de‐Stad vertrokken en ondertussen heb ik een berichtje dat ze veilig zijn thuisgekomen. Voor de rest gaan we het vanavond rustig houden. Nog even iets tegen de Engelse meisjes zeggen en dan alles klaarleggen voor de stage morgen. À demain!