d e c e m b e r 2 0 1 4

Deze keer bestuursvergadering bijThomas thuis. Een uitdaging voorThomas om zijn rol als voorzitter tecombineren met die van gastheer.

Make over clubhuisHier stellen wij ons de vraag: ”wat iswenselijk en waar hebben de leden be-hoefte aan?” Globaal komen we op 3stromingen. De eerste stroming zijn degebruikers die het clubhuis zuiver functi-oneel gebruiken. Deze leden gebruikenhet clubhuis als verzamelpunt om tegaan trainen en spullen achter te laten.De tweede stroming zijn gebruikers diehet gezellig vinden om nog even na detraining wat na te praten en wat te drin-ken. Bij een derde stroming zouden wekunnen denken aan externe gebruikers.Het lijkt ons verstandig om deze stromin-gen vorm te geven in 2 hoofdvarianten:De eerste variant noemen we de functio-nele (plus) variant en de tweede noemenwe vervolgens de loungevariant. Wegaan ervoor zorgen dat de uitgangspun-ten en de te volgen procedures met dedaaraan gekoppelde acties helder opschrift verwoord worden. Vervolgens zaler een werkgroep geformeerd wordenom de haalbaarheid en wenselijkheidvan de diverse opties te onderzoeken.

SponseringAV Triathlon wordt steeds vaker bena-derd om sponsoractiviteiten te onder-steunen. Wij vinden binnen het bestuurdat sponsoractiviteiten een duidelijketoegevoegde waarde moeten hebbenvoor de vereniging. Vinden we het bij-voorbeeld juist om een wedstrijd (onder-deel) naar een sponsor te vernoemen?Bovendien vinden we het belangrijk omniet te afhankelijk te worden van speci-fieke sponsors. Binnen onze vereniginghebben wij hier geen vaste afsprakenover gemaakt of beleid op geformuleerd.Na enige discussie over dit onderwerpkomen we tot de conclusie dat we be-hoefte hebben aan een globaal kaderwaarin sponsoring plaats kan vinden.

Hardlopen volwassenenEliza de Neef en Theo Post hebben af-scheid genomen als trainer. Christl Foe-kema heeft een voorstel ingediend omhet trainershandboek te actualiseren ente moderniseren. Het bestuur onder-steunt dit voorstel van harte met dekanttekening dat het handboek een prak-tisch naslagwerk moet zijn. Binnen dejeugdcommissie en de commissie hard-lopen volwassenen worden gevraagdwie Christl hierin wil ondersteunen.

a l g e m e e n 3

[ d e c e m b e r 2 0 1 4 ]

van 1 5 ok t ob e r

a l g e m e e n4

De specialist in alles wat met

Amercian EagleKoga Miyata

MulticycleMeridaGazelle SpartaWilierBMC

a l g e m e e n 5

Commissie beheer en accommodatiezakenOnze CV installatie is aan vervangingtoe. Er is onderzocht wat er vervangendient te worden en wat wenselijk is voorons clubhuis. Inmiddels is er een offertevoor de vervanging van de boilers en lei-dingen bij ons binnengekomen. Omdathet hier de warmwatervoorziening in dekleedkamers betreft en wij deze kleed-kamers van de SRO huren gaan we hier-over in gesprek met de SRO.

Verder zijn we binnen de commissiebeheer nog op zoek naar enthousi-aste leden die in deze commissie zit-ting willen nemen. Voor informatiekun je bij ondergetekende terecht.

Tot slotWe hebben weer veel actiepunten van delijst kunnen afstrepen. Een aantal puntenlopen nog en uiteraard is ons lijstje weeraangevuld met nieuwe acties.

Susan Hagevoort

a l g e m e e n6

In juni 2014 heb ik een presentatiegegeven voor trainers, ouders en juni-oren over blessures bij jonge atleten.Ik zal de belangrijkste informatie metjullie delen in dit stuk. Tijdens mijnwerk als sportfysiotherapeut zie ik re-gelmatig geblesseerde jongeren diehet advies hebben gekregen om rustte nemen, terwijl dit niet altijd dejuiste oplossing is. Het is belangrijkdat de oorzaak van de blessure ach-terhaald wordt en dat die oorzaak op-gelost wordt, bijvoorbeeld dooraangepaste training of behandeling.Met rust keert de klacht vaak weerterug zodra men weer gaat sporten.Dit geldt niet alleen voor jongeren,ook voor volwassenen!De belangrijkste verschillen in het be-wegingsapparaat tussen jongeren envolwassenen zijn:- gewrichtskraakbeen is dikker en kanzich nog vormen- verbinding tussen groeischijf en botis kwetsbaar- peesaanhechting op bot is nogkwetsbaar- botstructuur is nog ‘elastisch’- spier-peesweefsel blijft in groeispurtachter bij groei van bot.

Door deze verschillen kan een jongerevaak sneller herstellen, maar kan ookblijvend schade aanrichten als er niet

op verantwoorde wijze mee wordtomgegaan. Een peesaanhechting ophet bot of de groeischijf kan bijvoor-beeld losraken.

De meest voorkomende overbelas-tingsblessures bij jongeren zijn:

Knie-Osgood Schlatter/Sinding-Larsen-Jo-hansson -Patellofemorale chondropathie -Jumpers knee

Osgood Schlatter (OS)/ Sinding-Lar-sen-Johansson (SLJ) is een letsel vande quadriceps pees (bovenbeen spieraan de voorzijde), waar deze aan-hecht aan de groeischijf van het bot.Het komt vooral voor bij jongeren van10 tot 15 jaar. Bij OS betreft de aan-hechting op het scheenbeen en bijSLJ is de aanhechting aan de knie-schijf aangedaan, waar zich dan ook

V A N D E M E D I S C H E C O M M I S S I E

O v e r b e l a s t i n g s b l e s s u r e sb i j j o n g e r e n

a l g e m e e n 7

de pijn bevindt. De blessure is gerela-teerd aan de groeispurt en aan over-belasting door hardlopen en/ofspringen. De pijn treedt op na hetsporten, maar kan ook aanwezig zijnin rust tijdens zitten met gebogenknie, fietsen of traplopen. Er is vaaksprake van zwelling, stijfheid en ver-korting van de quadriceps. De aan-doening komt relatief vaker bijjongens voor. Bij deze aandoening,die vanzelf overgaat, is het belangrijkom het sporten aan te passen omernstige schade aan de groeischijf tevoorkomen.

Patellofemorale chondropathie komtweer wat vaker bij meisjes voor in deleeftijd van 10 tot 16 jaar. De pijnwordt aangegeven aan de voorzijdevan de knie, rond de knieschijf. Depijn is zeurend aanwezig, bijvoor-beeld tijdens zitten met een gebogen

knie en meer stekend tijdens knielen,fietsen en traplopen. Vaak is er sprakevan stijfheid en kraken/knakken ofhet gevoel dat de knie niet goed kanbuigen of strekken. De klachten wor-den veroorzaakt door het niet goedsporen van de knieschijf in zijn ge-wricht, waardoor de achterzijde vande knieschijf geïrriteerd raakt. Wezien deze klacht ook weer vaak in degroei doordat de coördinatie vermin-dert en het been meer in een X-standbelast wordt. Bij deze aandoening ishet belangrijk om de spieren te trai-nen en de houding te verbeteren.

Jumpers knee is ook een overbelas-tingsletsel van de quadriceps pees, bijde aanhechting op de knieschijf. Depijn is gelokaliseerd aan de voorzijde,net onder knieschijf. Strekken van deknie, zoals bij springen, is pijnlijk. Depijn kan eerst ontstaan na trainen(fase 1), vervolgens verdwijnt in fase2 de pijn na de warming up en keertna de training terug en in fase 3 is ercontinue pijn. Ook bij deze klachtspeelt houding en juiste techniek eenrol en is het belangrijk om de oorzaakte achterhalen.

Voet/hiel/schenen

Morbus Sever is een overbelastingsbles-sure van de groeischijf van het hielbeen,op de plaats waar de achillespees aan-hecht. De klacht ontstaat in de groei (8tot 13 jaar) door rennen en springen.Pijn in de hiel treedt vooral op na hetsporten, er kan sprake zijn van zwellingen verkorte kuitspieren. Bij deze klachtmoet de belastende sportbelasting ver-vangen worden door minder belas-tende sporten, zoals zwemmen enfietsen.Bij pijnklachten aan het scheenbeen isvaak ook de houding tijdens hardlopende oorzaak, bijvoorbeeld doordat mente veel naar binnen zakt. Goed schoeiselen training van de juiste spieren kan deklachten verminderen. De pijn treedt opbij hardlopen en verdwijnt weer in rust.

Risicofactoren voor het ontstaan van bo-venstaande blessures zijn:- slechte statiek-houding/looppa-troon (dagelijks leven, fietsen);- verminderde stabiliteit/coördinatie;- te snel achter elkaar trainen (school-gym!);- niet uitvoeren van warming up;- verminderde beweeglijkheid in ge-wrichten/spieren door groei;- slechte voeding;- overgewicht.

Wat te doen bij een blessure?- Melden bij ouders/trainer;- Belasten op geleide van klachten, dusstoppen of tempo terugnemen bij pijn;- (sport)fysiotherapeut raadplegen(Loopscholing);- Evt. koelen met ijs;- Massage.

Wat kan de fysiotherapeut doen?Ga bij een blessure bij voorkeur naareen sportfysiotherapeut of een alge-meen fysiotherapeut met affiniteitmet hardlopen: rust is niet altijd debeste keuze!De behandeling kan bestaan uit:Oefeningen;- Advies (bijvoorbeeld voor podothe-rapie, brace of tape, sporthervatting);- Massage / Mobilisatie / Rekken;- Loopscholing;- Alternatieve training (fitness alshardlopen te belastend is).

Fysiotherapie tot 18 jaar wordt ver-goed uit de basisverzekering (18keer), daarna uit de aanvullende ver-zekering van de ouder.

Iedere dinsdagavond is er van 18.30tot 19.30 uur een blessure spreekuurbij AV Triathlon in het clubgebouw.Hier kun je terecht voor een vrijblij-vend advies. Kijk voor de aanmeldpro-cedure op de website van AVTriathlon, onder het kopje blessures.

Dorien Janse,Sportfysiotherapeut en Bewegings-

wetenschapper,Medische Commissie AV Triathlon.

a l g e m e e n8

Je zult het wellicht al gemerkt heb-ben, in de kantine is nu ook naast debestaande AA drinks de AA drink zerosugar te koop. Ideaal voor de hardlo-per die geen koolhydraten wil aanvul-len maar wel vocht. Is dit nu eenverbetering t.o.v. de huidige energie-drinks? Ik heb het voor je uitgezocht.

De AA drinks zijn onder te verdelen indrie categorieën, de dranken die deenergievoorraden aanvullen (hyper-tone dranken), de isotone dorstles-sers en de sportwaters, bedoeld voorvocht en mineralentoevoer. Ze leve-ren gemiddeld tussen de 0-70 kcal entussen de 0-17 g koolhydraten per100 ml. De energydranken leveren dehoogste hoeveelheid energie en desportwater het minste. De isotonedorstlessers zorgen ervoor dat hetvocht sneller wordt opgenomen danwater. De koolhydraten worden in deenergierijke dranken in diverse vor-men aangeboden voor de beste op-name. De meeste dranken vullen demineralen aan en leveren soms ookde nodige B vitamines die nodig zijnbij een goede energiehuishouding.

Of je deze grote hoeveelheid energiebij de high energy variant nodig hebtbij een uur hardlopen valt te betwis-

ten. Een flesje levert algauw 300 kcalen 50 g koolhydraten, dat zijn onge-veer 4 sneden brood. En dat drink jedan bovenop je gewone voeding. Niethandig als je sport om je figuur teverbeteren en ook niet perse nodigvoor de recreatieve sporter. Voorheenkon je kiezen voor de isotone drankenof de sportwaters als alternatief. Hetvoordeel van deze dranken is dat zeminder energie leveren en meestalook nog mineralen en/of vitamines.

De Zero sugar variant levert geen kool-hydraten en energie, en is bedoeld omverloren vocht aan te vullen. Er zijnechter wel wat B vitamines toege-voegd, maar geen mineralen. De voor-delen van een sportdrank lijken nuhelemaal verdwenen, want je verliestniet alleen vocht, maar ook mineralendie juist niet zijn toegevoegd! Dan issportwater nog beter. Tevens zijn ereen hoop hulpstoffen aan toegevoegdzonder noemenswaardige voordelen,eerder nadelig. Dat is overigens bij alledranken het geval. Als je voor gemakwilt kiezen dan is deze drank een optievoor je vochthuishouding, maar net zogoed is een kop thee met een banaan,ook een bron van B vitamines en levertnog mineralen ook!

Marleen Valkenhoef

a l g e m e e n 9

V A N D E M E D I S C H E C O M M I S S I E

A A d r i n k s v e r g e l e k e n :i s A A d r i n k z e r o s u g a re e n b e t e r e k e u z e ?

a l g e m e e n10

Ik had alleen nog maar rode!!!!!!!! Ikhad gewoon geen witte meer!Ik had geen epo nodig, ik was inbloedvorm. Ik had maanden getrok-ken over de hoogvlakten van Peru enBolivia. Toeristen lieten zich met aller-lei vervoermiddelen naar boven bren-gen naar weer een groot kruis vanChristus op een heel hoge bergtop!Ik rende naar boven en werd daardoor die toeristen ontvangen meteen klaterend applaus. Een rare Hol-lander, weliswaar niet op klompen,maar: wie rent er nu naar boven alshem een lift wordt aangeboden? Nahet gebed en passend katholiek ge-zang, als misdienaar en koorknaapvergeet je die nooit, rende ik weernaar beneden.

Na Peru en Bolivia kwam ik aan inChili, in het noorden, in St. Pedro diAtacama, de naam alleen al!!!Hardlopen is in Chili alleen voor dwa-zen. De Minister van Volksgezondheidzag met de toenemende welvaart hetBMI van zijn volk ook toenemen. Eenpassende remedie leek hem een wed-strijd over 10 km, waar helaas nau-

welijks iemand op inschreef met uit-zondering van die Hollander.Om van de wedstrijd toch een wed-strijd te maken had hij de plaatselijkemilitie en politie verplicht deel tenemen. Daar stond ik dan in mijnblauwe Triathlonshirtje tussen"groene" soldaten, waarvan ik de opakon zijn.Bij de warming up, die bestond uitgezamenlijke aerobic oefeningenonder leiding van een minimaal ge-klede buikdanseres, viel het oog vande speaker op die blanke oude man,die vrolijk mee huppelde.“Een Hollander van bijna 70, damesen heren, die het gaat opnementegen het Chileense leger!”

De soldaten spoten, vol adrenalinedoor die buikdanseres weg, daarbijvergetend, dat 10 km best ver is enzeker op geaccidenteerd terrein. Ikhaalde ze in, mijn kleinzoons, niet al-lemaal weliswaar. De kapitein, al-thans een hoge, die de leiding gafaan de jongens, had mijn laatsteprooi moeten zijn. Die man met veelsterren inhalen, dat was me als

E l e j e r c i t o c h i l e n o v e n c i d o

h a r d l o p e n 11

dienstplichtig soldaat nooit gelukt.Maar helaas, hij bleef me voor!Dames en Heren riep de speaker:“daar komt hij aan, de Hollander van70 jaar. Hij heeft het Chileense legerverslagen!”

De rode bloedlichaampjes hebbendaarna nog hun werk gedaan in de

Florijnloop in Woudenberg,10 mijl in1.24!Inmiddels behoor ik in Holland weertot de grauwe middelmaat, de rodezijn weer in evenwicht met de witte!Het Chileense leger in St. Pedro diAtacam wordt nog steeds behandeldvoor PTSS.

Frans Weijzen

h a r d l o p e n12

M a r a t h o n v a n A m s t e r d a m

Beste clubgenoten (zaterdaggroep 2Ewald en Gies); Ik moet beginnen met een excuus. Ikheb veel vragen juist beantwoord,maar ik heb niet het hele verhaal ver-teld! Ja, ik heb getraind voor de halvevan Hoogland, maar die halve hoordein de voorbereiding voor Amsterdam.En ja, ik was van plan om nog eenkeer een hele te lopen, maar ik ver-zuimde erbij te vertellen dat het dezeging worden. En ja, Anja, ik infor-meerde bij jou naar jouw ervaringenmet Amsterdam als voorbereiding opvandaag.

Vandaag heb ik dus mijn 4e marathongedaan. Mijn ambitie was simpel:zonder kramp of andere narigheidvooral ‘heel’ de finish te halen. Ergo:max 9 km/h, veel drinken + eten on-derweg en vooral kalm aan doen enzoveel mogelijk zien door te lopen.

Om half zes de wekker om i.v.m. werk-zaamheden aan het spoor de eerstetrein naar Amsterdam Centraal tehebben. Amsterdam zinderde, overallopers onderweg naar het OlympischStadion, en een overvolle tram….. hetleek Tokyo wel! Wel errug gezellig, ge-moedelijke sfeer en opvallend (in ver-gelijking met Rotterdam ofAmersfoort – m’n eerste 3 mara-thons) veel lopers uit de Scandinavi-sche landen, Italië, Azië en ZuidAmerika. Vroeg vertrekken betaaldeuit, want de tram stopte te laat en

niet op de eindhalte. 1,5 km. De wan-deling naar het stadion was zeker lek-ker om een beetje los te komen.Kippenvel om het stadion in te gaan!De voelbare spanning voor de wed-strijd, duizenden mensen aan destart, prima sfeer door de vele men-sen op de tribune. Regelmatig nogmeer kippenvel op de armen. Vooralals Dré Hazes life “Bloed, zweet entranen” staat te zingen… Jammer datik effe niet had meegekregen dat m’n“blauwe” vak pas na ruim 20 min.over de startlijn mocht. Dan wordenje onderdanen behoorlijk stram.

Maar als je dan eenmaal loopt? Wow,wat is dat vertrek uit dat stadiongaaf!!! Feestje in de stad. Muziek,zonnetje, warm, mooie route door hetVondelpark, onder het Rijksmuseumdoor, hele goede verzorging onder-weg, veel publiek op de eerste 10 kilo-meters, top! Langs de Amstel isschitterend lopen. Alleen: de wind, afen toe regen en de 10 kilometer lopenover een weg met een kleine verkan-ting waardoor de knieën het ergzwaar hadden. Zelfs het variëren vankant werkte niet echt. Het uitzicht opde Amstel maakte alles goed.

Echt zwaar kreeg ik het na 25 km. opde Van de Maedeweg. Zo zwaar dat ikmijn eigen vrouw die stond te suppor-teren voorbij ben gelopen. De routeover het industrieterrein is sowiesotaai vanwege de lange rechte stuk-

h a r d l o p e n 13

ken. En uiteraard begint de batterijdan ook wel leeg te raken. Zeker alsde wind tegen is, de temperatuurdaalt en het errug rustig langs deroute wordt…… Veel van de medelo-pers verkozen te wandelen, het leekde Nijmeegse vierdaagse wel.

Na het Tropenmuseum kom je weerECHT in de stad en moest het par-cours gedeeld worden met de halveMarathonlopers waardoor het stuk-ken levendiger werd. Is het in Rotter-dam op de hele route feest, inAmsterdam gaat het pas echt los nahet Amstelhotel. Natuurlijk komt definish in zicht, maar door de rijendikke mensen en de aanmoedigingenheb ik geen man met een hamer ge-zien. Omdat ze me riep, ben ik mijnvrouw nu niet voorbij gelopen. Het

feest bij het Rijksmuseum en de uitge-laten aanmoedigingen in het Vondel-park zorgen ervoor dat je het wel uit jehoofd laat om te gaan wandelen.

Wat is er mooier dan finishen op deCoolsingel of bij Zandfoort aan deEem? Ja, finishen in het Olympischstadion! Wat een gigamega sfeer, wateen enthousiasme, wat een ontladingna 5:07:30 uur.

Ik ben heel gebleven en ik ben nietecht verrot gegaan. Uiteraard moe ende benen zijn behoorlijk stram enpijnlijk, maar het lijf bleef gewoonwerken zoals het hoort. Bottom line,dik tevreden en mijn ultieme ‘wraak’na een periode van ziekenhuis be-/on-derzoeken.

Marten W. Loedeman

van Hoeijen

Krommestraat 59 - 61 - 633811 CB AmersfoortTel. 033 - 4613773

Agent voor:

GazelleGiantColnagoKoga MiyataRace- en regenkledingReparatie-inrichting

h a r d l o p e n14

Naam: Bert Zijlstra Groep: niveau 3/4 op zaterdagmor-

gen en op dinsdagavond

Ik ben geboren in 1950 op de Hoge-weg, een prachtig speelterrein. Alskinderen maakten wij regelmatig ge-bruik van de Willem-3 kazerne. Destormbaan was voor mij en mijnbroers een uitdaging, wat die solda-ten daar deden, dat deden wij ook.Het hardlopen ging vanzelf van ennaar school. Ik heb ook nog gevoet-bald en ben een paar jaar leider ge-weest van een elftal, maar dat wasniets voor mij.Toen er een plak ijs overal op hetopen water kwam te liggen, was ikverkocht, schaatsen dat is mijn sport.Ik heb daarom ook een opleiding ST3gedaan om schaatstrainer te worden. En wij hadden geluk er waren jarenachtereen prachtige winters, naastmooie tochten ook nog eens drie keerde Elfstedentocht geschaatst in ’85,’86 en in ’97.

Hoe ben je trainer geworden? Door Adriaan Lichtvoet, hij zei, “dat iswel wat voor jou.”

Hoe lang ben je trainer ?Als ik het goed heb ongeveer 20 jaaren dat geldt ook voor het schaatsenen fietsen. Ik heb ook 20 jaar triatlonsgedaan. Nu doe ik af en toe een ¼ tri-atlon, voor de lol.

Wat is je ‘specialiteit? Ik verdiep me in de onderwerpen:lopen, fietsen, schaatsen en ookzwemmen en heb daar verschillendeopleidingen voor gevolgd; het onder-deel inspanningsfysiologie vind ikhet meest interessant.

Hoe bereid jij je voor op een training? Gert en ik schrijven een programmaen daar houden wij ons aan. Het pro-

W i e i s d i e t r a i n e r ?

h a r d l o p e n 15

gramma wordt ook aan onze lopersrondgestuurd.

Wat zijn je eigen loopambities? Lekker lopen, steeds wat harder maardie super tijden haal ik toch niet meer.

Wat is het leukste of spannendste datje hebt meegemaakt in de training?Dat was een reanimatie van een vanonze lopers en de organisatie ervan.Hij heeft het gelukkig overleefd!

Wat moeten mensen beslist nietdoen in jouw training? Gert en ik tolereren geen ongewenstgedrag en het oeverloos geklets tij-dens de oefeningen.

Wat doe je buiten hardlopen het liefst?Schaatsen en met vakantie gaan.Zoals op de fiets de Mont Ventoux be-klimmen.

Wil je nog iets vertellen over je dage-lijks leven, je beroep, hobby’s of ietsanders?Ik organiseer de zwemloop, een com-binatie van zwemmen en hardlopen,ik doe dit samen met een team vanvrijwilligers. Ik hoop dat de komende winter weereens een dikke plaat ijs regelt dankan ik mijn vierde Elfstedentochtkruisje ophalen. En oh ja, ik ben ook nog opa van vijfprachtige kleindochters.

Foto’s gemaakt door Ries de Beer

h a r d l o p e n16

Ik vertrek

Nee, ik ga geen B&B beginnen in Kroatië en ook geen honden-pension in Noorwegen. Ik verhuis naar Zutphen. Dichtbij genoeg om vertrouwd te voelen, ver genoeg om mijn leven eennieuwe draai te geven. Maar te ver weg om lid te blijven van AV Triathlon. Helaas moet ik dus afscheid nemen van het vertrouwde zaterdagochtendritueel, van het clubhuis en hetbos Birkhoven. Van alle mooie en bekende plekken daar: het pinetum, de beukenlaan, het rooster, de paddenstoel, het heide-veldje en het maisveldje (waar al jaren geen mais meer staat),nu allemaal bekende plaatsen, maar zo meteen betekenen dezewoorden niets anders meer dan wat ze betekenen. Ik moet ook afscheid nemen van alle bekende gezichten ennamen. Als ik alle mensen die ik bij Triathlon ken wil noemen,dan is dit stukje van 300 woorden te kort. Alleen al de trainers: degenen bij wie ik zelf gelopen heb, ande-ren die ik tegenkwam bij het trainersoverleg en de reanimatie-cursus, maar ook mijn directe collega’s van de 5 km-opbouw. En natuurlijk ‘onze’ lopers: in wisselende teams hebben we zo’n400 lopers m/v naar hun eerste 5 km-loopje getraind. Elke zaterdag kom ik velen van hen weer tegen, meerderen zijn ondertussen zelf trainer geworden, dat is helemaal leuk. En als ik nog wat verder terugga: alle lopers bij wie ik de eerstejaren zelf in de groep zat en die ik ook nog steeds zie lopen bij declub. Leuk om te zien dat zoveel mensen ook actief zijn gewor-den in bestuur, commissies, achter de bar of bij het clubblad.

Toen ik bij AVT kwam, wilde ik eigenlijk alleen maar een trimcursus doen, maar ik ben blijven hangen, zo’n jaar oftwaalf. Met heel veel plezier dus.

En nu is het tijd om te gaan. Dag allemaal. Ik vertrek.

Ria de Jong

COLUMN

Weer een leuk evenement gevondenin Nederland. De Landgoed TwenteMarathon. Een marathon, die je soloof als duo kan lopen, 1 fietser en 1loper en ondertussen zijn er ongeveer10 stops met wat eten en drinken vantypische Twentse bodem, vaak bege-leid met muziek. Je rent door het ge-meentehuis, wordt verwelkomd iniemands landhuis met een mooie ori-ginele deurbel, je rent door een stalwaar je wordt aangemoedigd door deaanwezige koeien, je krijgt flensjes eneen energie ijsje in het bos, kaas,fruit, vijgenlollies, kiwi-komkommer-soep, pompoensoep, Twentse burger,rode of witte wijn. Allemaal heel erg leuk.

Ik heb er zelf niet zoveel van gegeten,ben toch meer van zo weinig mogelijkvast voedsel tijdens het rennen maardoor de stopjes en het afwisselend fiet-sen/rennen heb je er wel minder lastvan. Plus dat deze marathon geen wed-strijd of prestatieloop is. Het is een funevenement waarbij je door prachtigelandschappen rent met heel veel afwis-seling en veel verschillende ondergron-den. Om hier solo de hele marathon terennen is echt pittig door deze verschil-len. Er waren ook solo lopers die destopjes oversloegen en gewoon rustigde marathon uitliepen, genietend vande uitzichten en de mensen om hunheen want zo’n marathon is natuurlijkwel een vrolijke boel.

t r i a t l o n 17

De Landgoed Twente Marathon

Ik wisselde om de 2 km met mijn duomaatje van fietsen/lopen, dat wasprima te doen omdat je zo toch eenstrak tempo kan vasthouden. Duomaatje rent nogal hard en voor mijwas het ook een goede training om optempo te rennen dus dan wordt hettoch een beetje een wedstrijdje voorinmet andere lopers. Uiteindelijk kom jetoch elke keer dezelfde mensen tegenen soms wil je gewoon dat groepjevoorbij en dan ook voorblijven. Datmaakt deze loop ook leuk, je kan lek-ker rustig aan doen, bij elke stop watlanger blijven, maar je kan ook de stopwat korter houden, hapje eten, kleinpraatje met de zeer leuke vrijwilligersen ‘n beetje doorrennen. Er is sowiesowel veel leuk contact onderling met demensen die mee rennen. Er zijn ookzowaar nog meer mensen uit Amers-foort, Jony Heerink doet een keer héélrustig aan i.p.v. knallend naar het po-dium, samen met wat baan-atleet-vrienden en er is zelfs een sportmaatje uit mijn eigen loopgroep. Bij definish staat er een Twentse band tespelen en je kan de hot tube in om jespieren uit te rekken. Omdat we rede-lijk voorin finishen is de hot tube nogniet druk dus we kunnen er zo in, heer-lijk. Daarna even douchen en als alledeelnemers gefinisht zijn, is het feest,twee bands, bokbiertjes, dansen, echtiedereen maakt er een feestje van. Erg leuk evenement!

(http://www.landgoedtwentemara-thon.nl/

Mariska Lagerweij

t r i a t l o n18

Als triatleet trainen voor een mara-thon is heel anders dan een rennerdie voor een marathon traint. Mijnrencollega’s bij Run2Day zijn ook nogallemaal snelle renners en rennentussen de 100 en 180 km per weekals voorbereiding op de marathon. Ikben een langzame renner en doe ei-genlijk gewoon zwemmen, fietsen enrennen de hele week. Ik fiets alleen1x minder en ren 1x meer in de trai-ningen en wel wat langer ook. Eindaugustus doe ik een halve triatlon endaarna gelijk doortrainen voor de ma-rathon op 19 oktober. De trainingengaan allemaal heel goed en ik heb erook veel plezier in. De langste trai-ning, 2 weken voor de marathon, iseen blok van 1 uur rennen en 15 min.fietsen en dat 3x. Totaal ren ik 30 km,lekker door het bos, het gaat allemaalgoed.

Dan is het 19 oktober, ik ben nietsuper fit. Ik ben de hele week wat ge-spannen geweest en dat geeft meerpijn aan mijn handen dus ik heb watminder energie. Maar heb er wel zinin, mijn vriendje gaat mee, we mogende VIP ruimte van Mizuno in en dat isecht luxe! In het startvak waar ik sta,zijn vooral buitenlanders die allemaalhéél veel praten, sowieso praat ieder-een veel. De 1e 10 km run is het druk,mensen maken foto’s van zichzelf,filmpjes, ze bellen tijdens het rennenmet familie en vrienden “waar staje?” ongelooflijk! Er zijn zoveel prik-

kels om me heen dat ik maar moeilijkin mijn ritme kom. Ik heb een hogehartslag en een laag tempo, mijnhanden prikken, mijn sport-bh prikten maakt mijn huid kapot, mijn ren-broekje schuurt en ik voel al eenblaar, eigenlijk heb ik het al helemaalgehad!

Pas bij 15 km wordt het allemaal ietsrustiger en gaat de menigte eenbeetje uit elkaar. Gelukkig ook mijnvriendje even gespot en ik kom einde-lijk een beetje in een lekker ritme, ikvoel niks meer prikken, langs de Am-stel is het leuk en mooi. Er zijn man-nen op flyboards op het water, eenboot met een zanger die heen enweer vaart en een bandje langs dekant. Tot 30 km gaat het lekker, nogmaar 12…ohhhhhh! Bij 35 wordt het toch wat minder, ikga steeds iets langzamer, ik heb noggeen 1 x naar mijn tijd gekeken endat interesseert me ook echt niks.Vriendje fietst inmiddels naast me,dat is wel even lekker, er staan heelveel mensen langs de kant met bord-jes met hele leuke teksten maar ikmis nog steeds het euforische gevoel.Ik ren nog net 9 km per uur maar hetvoelt als slow motion joggen en erkomt geen eind aan.

Dan is er eindelijk het stadion, dat iswel weer leuk en daar is de finish,4.13 uur…..! Prima tijd maar ik voelme nog steeds niet blij. In de VIP

t r i a t l o n 19

Marathon van Ams terdam

ruimte plof ik op de bank…heerlijkeven zitten. Ik kan gelijk door naar debeenmassage, echt super lekker endan word ik heel langzaam eenbeetje blij. Jeetje, ik heb toch maareven 42 km achter elkaar gerend zeg!

Maar als triatleet mis ik de speelsheidvan het wisselen, van 3 onderdelendoen tijdens een wedstrijd. Het isduidelijk, ik ben echt een triatleet engeen Mariska Lagerweij ‘n standalone renner. Ik ben wel trots op dezemedaille, ondanks mijn beperkingkan ik gewoon zo trainen, triatlonsdoen en een marathon rennen. Er zijnzoveel mensen van mijn leeftijd die

moeten leven met een veel ernstigebeperking en nooit meer kunnensporten.

Vandaag ben ik weer op de fiets naarhet werk, het is lekker om mijn mara-thonbenen te laten draaien en te fiet-sen met de wind om me heen, ik hebniet zoveel last van die marathon, ikheb natuurlijk ook niet zo hard ge-rend maar ik voel me ook wel echtgoed getraind (thanks to my coachFrank Heldoorn) en zoals mijn trai-ningsmaatje ‘Ironman’ Hans altijdzegt na een wedstrijd……”morgen ishet gewoon weer maandag.”

Mariska Lagerweij

t r i a t l o n20

c o l o f o n 21

C o l o f o nKopij lopende.zaken@avtriathlon.nlRedactie Hanny Cnossen 033 472 95 69

Ben Hermsen 06 20495503Henriëtte Stemerdink 033 45695Jos Ensing 06 11330664

Vormgeving Jos Gloudemans, Jade van BeekIllustraties Theo BerensAdvertenties info@avtriathlon.nlWebsite www.avtriathlon.nlA.V. Triathlon ledenadministratie ledenadministratie@avtriathlon.nl

I n l e v e r e n k o p i jInleverdatum voor de kopij voor het februari nummer is dinsdag 20 januari 2015.Inleverdatum kopij voor het april nummer is dinsdag 17 maart.

Richtlijnen voor kopij: maximaal 700 woorden en het moet over de club gaan. Foto’s aanle-veren in jpg- of tif-formaat, minimaal 300 dpi bij een formaat van 13*9 cm.Voor uitgebreide info, kijk op www.avtriathlon.nl/vereniging/clubblad/index.html.