5 uur in de ochtend en Dave wordt wakker gebeld. Grommend staat hij op.

“Wie belt er nu zo vroeg,” moppert hij

Het is Wendy.

“Hallo, Wendy,” probeert Dave op een vriendelijke toon, ondanks hij knorrig is omdat hij te vroeg uit bed komt.

“…”

“Neen, ik heb geen relatietherapie nodig!”

“Pff, wat denkt ze wel! Zij relatietherapeute? Ze heeft me gisteren nog uitgescholden als macho!” moppert hij wanneer hij in de douche gaat.

Na dat hij gedoucht heeft, maakt hij zijn ontbijt klaar. Alweer havermoutpap, het is best lekker hoor.

Eindelijk is de carpool gearriveerd! Zijn eerste werkdag als mascotte begint vandaag! Maar de auto…? Daar spreken we niet over!

Het kostuum van de mascotte mag ook niet ontbreken!

“Hopelijk kom ik niemand bekend tegen,” denkt Dave die zich schaamt voor het kostuum.

Deze meneer moet ook wel eens ten tonele komen. De postbode die de rekeningen komt leveren. Hopelijk is het niet te veel.

Na een hele dag gewerkt te hebben is Dave eindelijk thuis gekomen. Hij is erg moe. Het is nu ook niet echt zijn droomjob. Maar hij heeft tenslotte wat geld in het laadje.

Met dat geld kan hij eindelijk een boekenkast kopen. Misschien is het niet echt de mooiste, maar het is tenminste iets.

Maar nu is hij echt wel moe. Hij moet morgen terug fris op het werk verschijnen. Vlug doet hij zijn pyjama aan en vertrekt naar dromenland.

Dave doet dagen lang zijn dagelijkse routine; wassen, plassen, eten, werken,…

Op een dag heeft hij vrij. Hij heeft een gevoel dat hij iets mist, iemand mist… Karin, ja die mist hij. Dus besluit hij haar op te bellen.

Karin komt al snel, tot grote vreugde van Dave. Hij begroet haar zeer vriendelijk.

Hij flirt met haar en probeert haar te versieren.

“Je ziet er heel mooi uit, maar dat is waarschijnlijk elke dag,” zegt Dave

Karin begint te blozen.

Ze komen steeds dichter bij elkaar. Dave blijft in Karin’s ogen kijken. Zijn hart bonst zo hard, dat er precies een aardbeving begint. Hij is verliefd.

En al snel volgt de eerste kus. Voor zowel Dave al Karin is dit hun eerste kus.

“Oh Dave, ik begrijp niet waarom ik je de vorige keer heb afgewezen, sorry daarvoor,” zegt Karin.

Maar Dave maakt het goed met een kus.

Ze zijn gek op elkaar. Ze kunnen elkaar niet missen. Dave en Karin blijven maar zoenen met elkaar.

“Ik wil graag je huisje zien,” zegt Karin.

“Het stelt niet veel voor.” Toch laat Dave haar binnen. “Zie je,het is er klein,” zegt Dave schamend.

“Ach, zo erg is het toch niet.” Karin troost hem met een kus.

“Karin,” zegt Dave, “we kennen elkaar nog niet zo lang, maar ik kan je niet missen.”

“Wat wil je zeggen?” vraagt Karin.

“Wil je met me samenwonen?” vraagt hij voorzichtig.

“Ja natuurlijk!” zegt Karin opgewonden. Ze geven elkaar weer een zoen.

Omdat Karin nu bij Dave woont, moeten ze een groter huis hebben. Dave en Karin hebben hun geld samen gelegd en hebben nu een klein droomhuisje gebouwd.

Maar natuurlijk is niet alleen de buitenkant veranderd maar ook de binnenkant! De badkamer en slaapkamer hebben nu een eigen ruimte.

Ze zijn trost op hun huisje. Dave en Karin zijn nog steeds in romantische stemming en zoenen elkaar alweer. Maar daarna gaan ze hun bed uittesten.

Al snel liggen ze op bed. Dave begint Karin opnieuw te zoenen, maar al snel hebben ze een ander idee… Dave en Karin houden echt van elkaar. Ze zijn met elkaar verbonden, ondanks dat Dave een romantieksim is.

De volgende ochtend wordt Karin wakker en Dave is al uit bed. Karin wrijft even in haar ogen voor dat ze uit bed stapt.

Als Karin de woonkamer binnenkomt moet ze eventjes lachen.

“Zeg, je hebt precies al jaren niet meer gegeten,” grinnikt ze

“Een huis bouw, over het veld lopen als een lama, is best wel vermoeiend hoor.

“Waarom zoek je geen andere baan, als je sport maar niets vind?”

“Ik weet het maar ik vind mijn droombaan niet.”

Als de telefoon gaat, neemt Karin op.

“Hallo, met Karin van Straaten. Oh, dag Wendy! Euh… Dave?” Ze kijkt naar Dave, hij zwaait met zijn armen dat hij niet met Wendy wilt praten.

“Nee, is er niet niet. Maar ik moet ophangen mijn carpool is er.”

Karin kleedt zich vlug aan en loopt naar haar carpool. Haar carpool is wel veel chiquer dan die van Dave. Ze is tenslotte veel hoger op de carrièreladder ook al werkt ze in de horeca.

Even later komt Dave’s carpool er ook aangereden. Hij trekt zijn lama kostuum aan en vertrekt naar zijn werk.

Karin heeft lang gewerkt en is thuisgekomen. Snel gaat ze nog naar het toilet en gaat daarna slapen.

Even later komt Dave ook thuis. Maar hij krijgt een telefoontje.

“Hallo, met Timmermans,” zegt Dave, “wat, mevrouw Goeghebuur gestorven? Ik zou graag naar de begrafenis gaan, maar ik moet morgen werken.”

Na het gesprek gaat hij slapen

Karin ligt al in bed, dus gaat Dave bij haar liggen.

“Wat een mooie vrouw,” denkt hij.

Hij vind dat hij goed gekozen heeft maar hij is een romantieksim…

Karin is al vroeg op. Ze voelt zich niet zo lekker, net op tijd is ze bij het toilet.

“Waarschijnlijk zenuwen,” denkt ze.

De eerste minister komt tenslotte eten en ze moet hem begroeten.

Als Dave naar de badkamer gaat ziet hij Karin in de zetel liggen.

“Wat is er vraagt Dave?”

“Waarschijnlijk zenuwen omdat de eerste minister komt eten. Jij ziet er ook niet echt gelukkig uit.”

“Mevrouw Goeghebuur is gestorven.”

“Nee, echt?”

Dat Karin nu ziek is of niet, ze wilt gaan werken. Met haar leeg gevoel in haar maag, gaat ze naar de carpool.

“De zenuwen zullen wel snel overgaan,” denkt Karin.

Even later, zoals altijd, komt de carpool van Dave aan. Met tegenzin doet hij zijn lama kostuum aan. Hij heeft nog steeds niet zijn droomboom gevonden.

Ja, Karin heeft promotie gemaakt. Maar ze heeft nog steeds hetzelfde gevoel in haar buik.

Dave komt thuis en hij is ook blij dat hij thuis is. Dit is echt niet zijn droombaan, maar ze hebben geld nodig.

De volgende ochtend…

Terwijl Karin het eten klaar maakt gaat Dave de badkamer opkuisen.

Dus kuist hij maar de badkamer op. Vooral het water dan, want het toilet is lek. Ze hebben zelfs geen geld om een schoonmaker te betalen, dus moeten ze het zelf maar doen.

Maar dan, voelt Karin iets in haar buik. Ze staat recht en wilt naar de badkamer gaan, ze denkt dat ze krampen heeft. Maar dan ‘schiet’ haar buik naar voren. Nu heeft ze een rond buikje.

“Een beetje te veel gegeten, Karin?” vraagt Dave

“Nee ,Dave, ik ben… ik ben zwanger!” roept ze blij.

Dave en Karin knuffelen elkaar voorzichtig. Maar Dave heeft een raar gevoel.

Terwijl Karin gaat douchen, omdat ze een beetje stinkt, gaat Dave een baan zoeken. Hij heeft vandaag toch vrij , tijd om een nieuwe, betere baan te zoeken en voor Karin te zorgen.

Om Karin minder last te bezorgen, doet Dave nu alle huishoudelijke klusjes. Hij poetst het aanrecht, doet de afwas en nog andere dingen

Als Karin merkt hoe Dave ijverig alle klusjes doet, zegt ze:

“Zeg, ik ben niet ernstig ziek, hé. Heb je niet wat ontspanning nodig?”

Samen gaan ze naar de slaapkamer en je kan al raden wat ze gaan doen, zeker?

Even later zitten Dave en Karin in de zetel. Ze zijn aan het overleggen welke naam ze hun kindje gaan geven dat ze verwachten.

“Dus voor een jongen Kevin en voor een meisje Lisa,” zegt Karin

“Ja, is goed,” zegt Dave die met zijn gedachten ergens anders is verzonken.

“Geweldig,” denkt Dave met een vleugje sarcasme, “Een romantieksim die vader wordt!”

Maar dan bedenkt hij zich.

“Hé, maar wacht eens even. Ik heb toch zo’n rare machine om jezelf te herprogrammeren.”

Al snel vindt hij de machine. Hij steekt zijn hoofd in de opening, de machine springt aan en Dave voelt alsof er iets op zijn hoofd drukt. Hij ziet een kort filmpje over Sims met baby’s en hij vindt het zelfs leuk.

“Karin,” zegt Dave als hij binnen is, “je weet toch dat ik romantieksim ben?”

“Ja.”

“Ik heb mijn wens veranderd in familiewens. Zo voelde ik me toen ik romantieksim was en ik wil je niet kwijt.”

“Jij schat.”

Karin trekt Dave naar haar toe en ze beginnen te zoenen.

Die nacht slapen ze allebei als een roos. Zowel Karin als Dave zijn gelukkig. Karin omdat ze haar eerste baby verwacht en Dave omdat hij nu familiesim is en zich nu veel gelukkiger voelt.

De volgende ochtend zitten Dave en Karin aan tafel, havermoutpap te eten.

“Hoe gaat het met onze baby?” vraagt Dave.

“Zeer goed, misschien wordt hij later en profvoetballer door al die schoppen.”

Na alles te hebben opgeruimd van het ontbijt gaan Dave en Karin TV kijken. Dave heeft weeral de krant vast.

“Ja, ik heb dé job gevonden,” roept Dave.

“Mag ik weten welke job?” vraagt Karin.

“Ik ga in het ziekenhuis werken.”

Al snel is het middag. Omdat Dave vandaag niet moet werken, zorgt hij wat voor Karin. Dave zoekt in zijn broekzak naar een doosje dat hij er vanmorgen heeft ingestoken.

Er verschijnt een grijns op zijn gezicht, terwijl hij zijn boterham in zijn mond steekt.

“Wat is er?” vraagt Karin, die de grijns op zijn gezicht ziet.

“Euh... niets.” Dave wordt gered door de telefoon.

“Hallo, Arthur,” zegt Dave opgewekt, “moet ik Karin geven.”

“…”

“Oké, dan niet, wat zeg je?”

“…”

“Oh, maar dat ben ik al van plan. Dag Arthur!”

“Wat ben je van plan?” vraagt Karin.

Dave haalt het doosje uit zijn zak.

“Karin van Straaten, wil je met me trouwen?”

Karin verslikt zich bijna in haar boterham.

“D… Dave! Ja, natuurlijk wil ik met je trouwen!”

Trots steekt ze het hand uit waar de ring zit.

“Oh, Dave, wat bof ik toch met jou!”

Ze geeft Dave een zoen. Ze is blij dat ze verloofd is met de man van haar dromen.

“Hoi, Benjamin! Je raadt nooit wat er gebeurd is!”

“…”

“Nee, ik ben nog niet bevallen, daar is het trouwens nog veel te vroeg voor. Dave heeft men ten huwelijk gevraagd!”

“…”

“Ja, geweldig, hé! Tot ziens!”

Tijdens het avondeten…

“Karin, welke datum vind jij goed om te trouwen.”

“Ik wil nu nog niet trouwen, pas als het kleintje geboren is. Met een dikke buik op de trouwfoto’s is maar niks.

“Oké, zoals jij wilt.”

“En dat zal spoedig gebeuren,” zegt Karin, terwijl haar buik weer een beetje groeit.

Het was voor Dave en Karin een drukke dag en ze besluiten om maar vroeg onder de lakens te kruipen.

De volgende ochtend…

Karin maakt het eten klaar. Ze is al vroeg op en ze wil nog iets doen voor Dave het allemaal doet.

Maar ze is al snel terug moe en kruipt in bed, terwijl Dave het ontbijt verder klaarmaakt.

Het is Dave’s eerste werkdag. Nu wordt hij door een ziekenwagen opgehaald in plaats van een doos op wielen.

Tegen de middag is Karin helemaal uitgerust en kijkt ze nog naar de TV. Maar ze beseft amper wat er gebeurd. Ze concentreert zich op de schoppen van de baby, die steeds maar harder worden.

Al snel staat ze recht. “De baby komt!” denkt Karin bij zichzelf. Ze wilt Dave roepen, maar ze bedenkt zich omdat hij aan het werk is.

Al snel is de baby geboren.

“Ooh, jij bent de schattigste baby die ik ooit heb gezien! Je lijkt erg hard op je vader, Kevin.

Snel wordt de kinderkamer aan het huis gebouwd. Het is niet groot maar groot genoeg voor Kevin.

Aan de buitenkant van het huis wordt er een voortuintje gemaakt.

Karin legt haar eerste baby in de gloednieuwe kinderkamer. Ze is zeer blij en Dave zal ook wel blij zijn.

Dave komt thuis met een collega (Tjeerd Jansen) en een promotie.

Maar hij stelt niet veel belang aan zijn promotie of aan zijn collega. Hij wil naar Karin, kijken of ze nog niet bevallen is.

Dave vindt Karin in de kinderkamer.

“Dave, zeg eens gedag aan je nieuwe zoon.”

“Dag, Kevin, weet je wie ik ben? Ja, je papa!”