De laatste paar weken hebben Nada en Bram niet stilgezeten. Ze zijn druk bezig geweest met de verbouwing van het huis en de inrichting. Uiteindelijk is het zo geworden, precies zoals ze hadden verwacht. Met een brede glimlach loopt Nada de badkamer uit.

“Dat hebben we weer mooi voor elkaar, schat,” zegt ze tegen Bram die staat te koken. Bram antwoord met een gegrinnik.“Zeker! Ik kan niet wachten om met jou hier de rest van mijn leven door te brengen.”

De keuken is verder uitgebreid, zodat Bram en Nada genoeg ruimte hebben om voor toekomstige kinderen te koken. Ook het bed van Bram is verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor een woon en zit gedeelte. De slaapkamer heeft een aparte ruimte gekregen, wat Bram heel graag wilde.

De badkamer is hetzelfde gebleven, aangezien ze allebei toch niet veel ruimte nodig hebben. Misschien eventueel later als ze hier een paar van die kleine hebben rondlopen. Bram glimlacht om het idee.

Nada gaat, voordat ze gaan eten, nog even achter de computer. Ze heeft nu een baan als congreslid in de politiek, maar de laatste tijd besefte ze steeds meer dat het niets voor haar is. Een baan in de ordehandhaving lijkt haar wel wat. Bram reageerde alleen een stuk minder, dan ze had gehoopt. Hij vond het maar ‘gevaarlijk’.

Echter kan Nada dat helemaal niets schelen. Ook al heeft Bram 100 redenen, dat ze in die richting geen baan mag zoeken; ze laat zich niet tegenhouden.Gelukkig voor Bram, maar helaas voor haar, kan ze geen baan vinden.

Teleurgesteld gaat ze aan tafel zitten en neemt een hap van haar tosti. Bram kijkt haar opgelucht aan.“Het komt wel goed, schatje,” zegt hij als hij haar droevige blik ziet. Ergens vind hij het toch wel rot voor haar, maar de wetenschap dat ze er achter komt wat voor werk hij doet, is toch sterker.

Nada haalt haar schouders op.“Volgende keer beter,” zegt ze en allebei eten ze in alle rust hun tosti op. Na afloop stapelt Bram de borden op en loopt ermee naar de gootsteen om ze af te wassen. Nada gaat op de bank zitten en kijkt voor zich uit. Als Bram het ziet, loopt hij naar haar toe.

Hij laat zich naast haar op de bank vallen en slaat meteen een arm om haar heen. Het laatste wat hij wil, is dat Nada zich rot voelt. Gelukkig kan ze het wel waarderen en laat zich tegen hem aan nestelen.

“Zal ik de televisie aan zetten?” vraagt Nada. Bram schudt zijn hoofd.“Ik heb een veel beter idee,” zegt hij en trekt haar op schoot. Nada schiet in de lach.“Jij kunt ook nergens anders aan denken he?! Maar het idee trekt me wel!”

De hele avond genieten ze van elkaar op de bank. Geen van beide voelt de behoefte om zich van elkaar los te maken, dus blijven ze zitten. Bram voelt de begeerte in zichzelf steeds verder opbloeien, totdat hij zich straks niet meer in kan houden.“Zullen we zo maar eens naar bed gaan?” mompelt hij met een schorre stem in haar oor.

Daar heeft Nada wel oren na, dus laat ze zich van hem afglijden.“Dan ga ik eerst nog even naar de wc. Wacht je hier op me?” vraagt Bram. Nada knikt en glimlacht om het idee wat er zo te gebeuren staat. Wat voelt ze zich toch gelukkig, hier met Bram.

Als Bram terug is, neemt hij haar mee naar de slaapkamer. Ze laten zich door elkaar uiterst langzaam uitkleden, totdat de begeerte het zelf overneemt. Een vurig liefdesspel volgt en na afloop neemt Bram zijn geliefde in zijn armen. Het duurt nog een paar minuten voordat ze allebei tevreden en voldaan in slaap vallen.

De volgende ochtend is Nada al weer vroeg op om het ontbijt klaar te maken. Bram staat onder de douche en zijn gezang is tot in de keuken te horen. Het is maar goed dat er niemand in de omgeving woont, want dan zouden de buren vast klagen over geluidsoverlast, denkt Nada met een glimlach.

Als ze klaar is, zet ze de pan op de oven. Haar gedachten dwalen verder af naar Bram en eventueel toekomstige kinderen. Pas sinds gisterenavond dacht ze er voor het eerst aan en sindsdien kan ze nergens anders meer aan denken. Ze was zeer benieuwd hoe Bram over kinderen dacht. Misschien dat ze het er vandaag met hem over kan hebben.

Als de pannenkoeken gebakken zijn en Nada de tafel heeft gedekt, komt Bram tevoorschijn. Hij snuift goedkeurend zijn neus op.“Dat heb je heerlijk gekookt, schat! Dit ontbijt wil ik elke dag wel!” Nada lacht alleen maar en eet haar pannenkoek verder op.

Als Bram gaat zitten, valt hij ook aan op zijn ontbijt. Hij kletst wat over zijn werk en het huis, en heeft niet in de gaten dat Nada steeds stiller word. Nada knikt af en toe een paar keer maar verder zijn haar gedachten niet bij het gesprek. Wanneer ze haar ontbijt op heeft, loopt ze ermee naar de gootsteen, Bram met een open mond achterlatend.

Hij houdt wijs zijn mond dicht en eet verder. Hij voelt dat er iets aan de hand is, maar hij weet dat Nada het vanzelf een keer tegen hem vertelt. Nada wast haar bord af en pakt vervolgens een spons om het aanrecht schoon te maken. Ze heeft niet door dat Bram haar steeds in de gaten houdt.

Als Bram ook zijn bord leeg heeft, wast hij die af. Nada zegt nog steeds niets tegen hem, maar staart alleen maar een beetje wazig voor zich uit te kijken. Om iets te doen te hebben, loopt Bram de kou in en kijkt verwonderd om zich heen. Het platteland is nog steeds bedekt met een klein laagje sneeuw.

Hij zucht. Kon hij hier voor altijd maar blijven kijken. Helaas moet hij nog wat dingen doen voordat hij moet gaan werken. Hij pakt de vuilnisbak op en zet het weer recht. Elke dag is het weer zover en treft hij die vuilnisbak op zijn kant aan.

Bram heeft een vaag vermoeden wie het steeds gedaan kan hebben, dus belt hij haar op. Melissa reageerde niet al te aardig toen hij haar mededeelde dat hij Nada had ontmoet en verliefd op haar was geworden. Helaas krijgt hij Melissa’s voicemail. Misschien dat hij na zijn werk nog even naar haar belt.

Als Bram een paar klusjes heeft gedaan, arriveert zijn carpool en drukt luid op de toeter. Gelukkig heeft Bram zich al omgekleed en loopt fluitend de deur uit. Hij heeft altijd zin in zijn werk en zo ook vandaag. Elke dag kan hij kans maken op een promotie of een flinke bonus.

Tot zijn verassing heeft Nada zich ook omgekleed in haar mantelpakje. Ze loopt naar de auto en stapt in.“Had ik niet verteld dat ik vandaag ook moet werken?” vraagt Nada aan Bram als ze zijn verbaasde blik ziet. “Volgens mij niet,” zegt hij. De auto rijdt aan en de rest van de dag is het stil in de omgeving.

Als Nada en Bram weer thuiskomen, zien ze dat de vuilnisbak weer om is gegooid. Nada loopt ernaar toe en zet het weer recht. Ze heeft geen idee wie het elke keer gedaan kan hebben. Als ze Bram ernaar vraagt dan mompelt hij iets vaags en beloofd dan dat hij er iets aan zal doen.

Bram is inmiddels naar de schildersezel gelopen en is begonnen met schilderen. Hij heeft eerst geprobeerd om Melissa op te bellen, maar weer nam ze niet op. Het moet zo onderhand afgelopen zijn met die onzin. Ik kan ook langs gaan, denkt hij. Maar meteen laat hij dat plan varen. Ze zou vast niet open doen.

Nada heeft zich omgekleed en loopt nu naar de computer. Ze trekt zich nog steeds niets aan wat Bram allemaal zegt over een baan in de ordehandhaving. Ze wil het nog steeds dolgraag en daarom gaat ze vandaag weer naar nieuwe vacatures zoeken. Ze is het helemaal zat bij haar huidige baan.

Ze start de computer op en toetst het wachtwoord in. Na een tijdje speurt ze op internet af naar een baan. Binnen no time heeft ze er één gevonden! Meteen reageert ze en stuurt de mail naar het desbetreffende email-adres. Nu maar afwachten, denkt ze.

Met een glimlach gaat Nada op de bank zitten en zet de televisie aan. Ze hoopt echt dat ze aangenomen wordt. Natuurlijk moet ze dan onderaan de ladder beginnen, maar het is beter dan niets. Ze heeft gesolliciteerd naar de functie beveiligingsbeambte.

Na een uurtje televisie kijken, zet Nada het weer af en gaat languit op de bank liggen. Bram is nog steeds bezig met schilderen om zijn punten te halen, dus ze heeft niets anders te doen. Als ze hier nou een paar peuters hadden rondlopen… Nada is meteen weer in dromenland over kinderen van haar en Bram.

Daardoor vergeet ze helemaal de tijd, en als Bram roept wat ze gaan eten, schrikt Nada op.“Uhm… Een salade! Is dat goed?” stamelt Nada. Bram mompelt wat, wat lijkt op een bevestiging, dus gaat ze aan de slag.

Als Nada het eten klaar heeft, dekt ze de tafel en roept Bram. Zelf gaat ze alvast zitten, en wacht totdat hij klaar is. Dan komt hij eindelijk aangelopen en gaat aan tafel zitten.“Lekker schat! Eet smakelijk.”“Smakelijk,” mompelt Nada en begint met eten.

Na het eten beloofd Bram op te ruimen en stapelt de borden op. Nada heeft dus niets te doen en gaat op de bank zitten. Weer denkt ze aan kinderen. Het lijkt wel alsof ze aan nergens anders meer kan denken. Misschien moet ze het er toch maar met Bram over hebben.

Als Bram klaar is met opruimen en afwassen komt hij bij Nada zitten. Hij heeft alle punten behaald voor zijn promotie, dus is het nu tijd voor wat ontspanning. Hij slaat zijn arm om haar heen, en als vanzelf kruipt Nada wat dichter tegen hem aan.“Hoe denk jij over kinderen?” vraagt Nada plotseling.

Bram kijkt haar verbaasd aan. De vraag overvalt hem een beetje. Natuurlijk heeft hij er zelf ook aan gedacht, maar hij wist niet zeker of Nada ook zo snel kinderen wilt.“Ik vind kinderen geweldig! Het liefste zou ik er hier wel een paar rond willen zien lopen,” zegt hij daarom.

Hij ziet Nada opgelucht adem halen. “Mooi. Zo denk ik er namelijk ook over.” Bram kust haar.“Zullen we maar meteen beginnen dan? We kunnen niet vaak zat oefenen!” zegt hij en om de daad bij het woord te voegen, kust hij haar nog eens.

Ze gaan de rest van de avond helemaal in elkaar op, waardoor ze de tijd vergeten. Nada kan niet van Bram afblijven en andersom ook niet. Toch is het misschien beter om naar de slaapkamer te verhuizen.“Wat denk je? Ligt een bed misschien beter?” vraagt Bram met een glans in zijn ogen.

“Zeker weten!” Bram tilt Nada meteen op en legt haar op bed. Ze kleden elkaar net als de vorige avond uit, alleen deze keer met een doel, eens wens. Als ze allebei in hun ondergoed zijn, gaan ze op bed liggen.“Weet je het zeker?” vraagt Bram. Het kan vanavond zomaar ineens raak zijn.

“Absoluut,” zegt Nada met een vastberaden klank in haar stem. Ze wilt niets liever dan een kind van deze mooiste en liefste man van deze aardbol. Dus slaat ze een arm om hem heen en trekt hem naar zich toe. Bram draait zijn lichaam zo, dat hij op haar ligt.

Meteen kust hij haar alsof zijn leven ervan af hangt. Weer laten ze zich meevoeren door het liefdesspel, alleen vanavond hopen ze dat hun kinderwens in vervulling komt.