FD_Entrepreneur
1
10 Maandag 26 januari 2009 | Het Financieele Dagblad Reageren? [email protected] Voor tips, ideeën en suggesties Online € 2500 voor Obama-cd www.fd.nl/entrepreneur fd.entrepreneur Column Robert Gaal Dotcomrelaties D e dotcombubbel. Voor mij is het net zo ver weg als de Gouden Eeuw. Ik kan me nog vaag herin- neren dat tijdens mijn middelba- reschooltijd World Online naar de beurs ging, maar dat is het dan ook wel. Daarom probeer ik zo veel mogelijk te leren over de periode 1995 tot 2001. Hoe was de sfeer toen? Kan ik er iets van leren, zodat ik me nu niet blind- staar? Elke dertiger die iets met inter- net doet vraag ik hierover de oren van het hoofd. Ze zeggen allemaal hetzelfde: de verwachtingen waren te groot, de klap kwam onverwachts, enzovoorts. Een vriendin van me raadde me daar- om aan de documentaire Startup.com uit 2001 eens te bekij- ken. De film volgt Kaleil en Tom, twee vrienden die samen een bedrijfje oprichten midden in de internetboom. Hun dotcom heet Govworks, een site waar je je boe- tes en verplichtingen met de over- heid kunt regelen op één plek. Het bedrijf groeit in drie jaar tijd van twee naar tweehonderd- vijftig man. In die tijd wordt er ook nog eens ruim $ 60 mln aan investeringskapitaal doorheen gejaagd. Bill Clinton nodigt Kaleil uit voor een kop koffie en ze staan op de voorpagina van elke grote krant of magazine. Niets is onmo- gelijk. Maar dat is niet eens het meest interessante. De film slaat zelfs hele cruciale stukken over hun bedrijfsvoering over. Nee, het gaat om de persoonlijke band tus- sen de oprichters. De zogenoemde dotcomrelatie die zich ontvouwt tussen de oprichters. De louter heteroseksuele band waar een psycholoog een scriptie over zou kunnen schrijven. Het einde van de film zal ik toch verklappen, omdat het u waarschijnlijks niets zal verba- zen. Govworks faalt om inkom- sten te genereren en zakt uitein- delijk als een pudding in elkaar. Tom geeft het op en besluit ermee te stoppen, tot ergernis van Kaleil. Tot overmaat van ramp wordt hun kantoor openge- broken en hun inboedel wegge- roofd. Kort daarna wordt Govworks met verlies verkocht. Bijna een jaar later vinden we Kaleil en Tom in de sportschool terug. Hij buigt zwetend voorover in een onverklaarbaar apparaat dat waarschijnlijk enorm goed is voor zijn sixpack. Tom vraagt hem hoe het is met zijn vriendinnetje Dora. ‘Geen idee, ik heb al tijden niets meer van haar gehoord.’ ‘Dat was toch wel een van je erg- ste break-ups ooit?’ vraagt Tom. ‘Nee’, zegt Kaleil, ‘dat was die tus- sen jou en mij.’ Deze film is precies waarom ik altijd het advies geef om nooit in je eentje een bedrijf te starten. Je hebt af en toe een frisse blik of een schop onder je kont nodig. Ik weet ook zeker dat als ik mijn medeoprichter Wouter niet had gehad ik al meerdere keren in een depressie zou zijn beland. Als je iemand hebt die met je aan de poort staat te vechten, dan kan niets je deren. Hoe erg dan ook ‘de uitwerpselen in de venti- lator terechtkomen’, je hebt altijd elkaar nog. En dat is belangrijker dan u denkt. ............................................................ Robert Gaal is mede-eigenaar van internetbedrijf Wakoopa. [email protected] FD Entrepreneur Dagelijks in het FD en op fd.nl Nieuws voor de ondernemende ondernemer ....................................................................... Morgen in FD Entrepreneur: • eBuddy Amsterdams internetbedrijf verovert de wereld • Ruud Vergoossen Financieel expert over de publicatieplicht V.l.n.r.: Arnoud Haverlag, Jons Janssens en Steven van Wel van Marvia, buiten hun kantoor. Foto: Jacqueline Dubbink Brein Steven van Wel De technische man die Marvia’s software heeft ontwikkeld Had voorheen zijn eigen reclamebureau in Almere Zag dat bedrijven (te) veel tijd en geld kwijt zijn om wijzigingen in hun drukwerk aan te brengen Zegt: ‘Zoek iemand die je product in de markt kan zetten’ Young entrepreneur De markt op ........................................................................................................................................................................................................................................................................ ‘We kopieerden dollarbedragen en zetten er dan een euroteken voor’ Hans de Jongh ............................................................ Amsterdam ............................................................... Het is een hindernis waar veel jon- ge honden, vooral in de internet- scene, over struikelen: het omzet- ten van een briljant idee in een nieuw product dat daadwerkelijk verkoopt. Voor de oprichters van het Amsterdamse softwarebedrijf Marvia is het de grootste uitdaging waar ze in hun nog korte bestaan voor hebben gestaan. Het trio twintigers, dat begin 2007 hun bedrijf opzet, weet dat hun nieuwe programma een gou- den greep is. Maar moeten ze de hele horde digitale dienstverle- ners achterna door hun pakket, om advertenties en brochures snel drukklaar te maken, ook gratis op het web aan te bieden? Na veel discussie kiest het drie- tal voor een ouderwetse oplossing: ze pakken de telefoon, maken af- spraken en springen op hun fiets om uit te zoeken wat potentiële klanten voor hun software willen betalen. ‘Dat deden we heel bewust’, zegt Jons Janssens (26), die bij Marvia verantwoordelijk is voor de finan- ciën. ‘Wij zijn een heel modern softwarebedrijf, maar we hebben voor een traditionele aanpak geko- zen: we gaan persoonlijk naar de klant toe en vragen simpelweg geld voor onze dienst.’ Janssens verkocht al computers en andere hardware voordat hij met zakenpartner en medestudent Arnoud Haverlag (24) tegen Steven van Wel (26) aanloopt. Van Wel heeft een eigen reclamebureau en een mooi programma ontwikkeld. Het programma, dat nu bij en- kele tientallen klanten wordt ge- bruikt, maakt het mogelijk om lastminutewijzigingen door te voeren bij eerder ontworpen druk- werk. Een bedrijf kan hierdoor in reclamecampagnes inspelen op het laatste nieuws. Maar een on- derneming kan ook voor een nieu- we medewerker ter plekke visite- kaartjes laten drukken. In beide gevallen zijn er geen ge- sprekken meer nodig met ac- countmanagers, vormgevers en andere medewerkers bij drukke- rijen en reclamebureaus. Een paar drukken op de knop zijn voldoen- de om wijzigingen door te voeren. Zonder dat iemand anders nog in actie moet komen, is het aange- paste materiaal meteen druk- klaar. Het Marvia-programma, dat onder meer gebruikt wordt door advocatenkantoor Houthoff Buru- ma, bewerkstelligt tegelijkertijd dat alle veranderingen passen bin- nen de huisstijl van een klant. Van Wel weet uit eigen ervaring dat er behoefte is aan zo’n pro- gramma. Met Haverlag, die nog economie studeert, en Janssens, recent afgestudeerd bedrijfswe- tenschapper, zou het ook lukken er klinkende munt uit te slaan. De combinatie van commercië- le neuzen met een technisch brein is essentieel, zeggen ze in een te- rugblik. Of, zoals Haverlag het uit- drukt: ‘Met een prachtidee alleen verdien je geen cent.’ Maar met die wijsheid komen ze in hun eerste maanden niet veel verder. Twee concrete problemen dienen zich aan: hoe moeten klan- ten worden benaderd en welke prijs moeten ze vragen? Dat laatste is niet zo makkelijk. Niemand anders biedt eenzelfde soort ‘plug-and-play’-programma via een website aan. Alleen in de Verenigde Staten gebeurt dat wel. In Nederland zijn er alleen grote en dure pakketten, die apart geïn- stalleerd moeten worden. Boven- dien zijn die bedoeld voor grote be- drijven, terwijl Marvia zich richt op het midden- en kleinbedrijf. Vandaar dat het Amsterdamse bedrijfje de Amerikaanse prijzen aanvankelijk als richtsnoer aan- houdt. ‘Eerst hebben we dat ge- woon een-op-een gedaan. We ko- pieerden die bedragen en zetten er dan een euroteken voor’, zegt Ha- verlag. Door de prijs vervolgens wat te verlagen en te verhogen, we- ten ze binnen enkele weken wat de markt financieel aankan. Haver- lag: ‘We keken gewoon welk ge- zicht een klant trok als we een prijs noemden.’ De marktreacties maken ook duidelijk dat Marvia klanten het best indirect kan benaderen. Dat wil zeggen: via de drukker of het re- clamebureau. Als die eenmaal om zijn en hun zegen aan Marvia heb- ben gegeven, volgt de eigenlijke klant meestal snel. Om de hele productieketen mee te krijgen, besluit het Marvia-drie- tal de drukkers en reclamejongens mee te laten delen in de op- brengst. Ze krijgen een vast per- centage van de inkomsten als ze een klant aanbrengen. Van Wel: ‘We merkten al snel dat, als we het slim wilden doen, we dan alle par- tijen uit het proces erbij moesten betrekken. We kwamen erachter dat reclamebureaus en drukkers vertrouwensrelaties hebben met hun klanten. Daar moeten wij niet zomaar tussenkomen.’ Wanneer de verkoopstrategie eenmaal is uitgedokterd, staat de oprichters van Marvia al duidelijk voor ogen hoe de productie geor- ganiseerd moet worden. Dat moet zo flexibel mogelijk. Daarom wordt besloten zo min mogelijk hardware aan te schaffen. In plaats daarvan huurt de Am- sterdamse startup de diensten in van Amazon. Dit Amerikaanse in- ternetbedrijf verkoopt niet alleen boeken, maar biedt ook serverca- paciteit aan. Marvia betaalt alleen naar rato van gebruik en kan on- middellijk extra ruimte krijgen zo- dra dat nodig blijkt. Als binnen enkele maanden het bedrijfsmodel helemaal in de stei- gers staat, is het moment aange- broken om daadwerkelijk de boer op te gaan. De software is welis- waar nog niet helemaal af, maar dat is geen bezwaar. ‘Je moet niet bang zijn’, vat Janssens samen. ‘Je product moet in de kern functio- neren en dan moet je beginnen. Daarna kun je die kerstboom dan wel verder optuigen.’ ‘Bucks’ Jons Janssens Is de financiële man Studeerde aan de VU bedrijfswetenschappen Ontmoet Haverlag bij een studievereniging Nadat zij samen een bedrijf zijn begonnen, leren beiden Van Wel kennen Tip: 'Begin met een paar klanten en geef dan pas geld uit aan marketing’ Branie Arnoud Haverlag Met 24 jaar de Benjamin Verantwoordelijk voor marketing en publiciteit Zet als student Economie eerste stappen op ondernemingspad Vóór Marvia heeft hij al een zaak die computers verkocht Werkt veel en hard. ‘Misschien niet 24/7, maar toch wel 20/7’ ‘Een van de leukste dingen vind ik het schrijven van facturen. Je ziet dan dat je het zelf verdiend hebt’ Het eerste jaar Martien van den Heuvel ‘Mond-tot-mondreclame werkt het best’ Leeftijd: 24 jaar Bedrijf: M&M Taal&Tekst Activiteit: vertalingen van en naar het Nederlands, Frans, Engels, Duits, Spaans en Portugees Omzet: € 40.000 à € 50.000 Martien van den Heuvel en zijn broer Mark (22) hebben beide een talenknobbel. Als student aan de vertalersopleiding aan de Karel de Grote-Hogeschool in Antwerpen had Martien al wat freelance opdrachten. Hun vader adviseerde een eigen vertaalbu- reau te beginnen. In 2007 kwa- men tijdens een familiediner de oprichtingspapieren voor M&M Taal&Tekst op tafel. Waarom wilde u ondernemer worden? ‘Ik vind vertalen heel leuk, maar als je er echt iets aan wilt verdie- nen, kun je het beste een eigen bedrijf beginnen. Het is moeilijk om als vertaler in loondienst aan de bak te komen. Dat merken wij al aan het aantal sollicitatiebrie- ven dat we hier binnenkrijgen.’ Is het lastig om met familie samen te werken? ‘Nee, de samenwerking met mijn broer verloopt perfect. Nu had- den wij sowieso al nooit ruzie met elkaar. We kennen elkaar door en door, we kunnen van elkaar op aan. Als Mark zegt dat hij iets doet, dan weet ik ook zeker dat hij het doet. We heb- ben vaak aan een half woord genoeg. We hebben, toen we begonnen, een Vof-contract opgesteld, maar eigenlijk heb- ben we dat helemaal niet nodig.’ Hoe heeft u de taken verdeeld? ‘We hebben allebei andere talen gestudeerd. Mijn Duits en Spaans is nagenoeg perfect, bij Mark geldt dat voor Frans en Engels. En nee, dat hebben we niet van tevoren zo bedacht toen we gingen studeren. Maar het komt nu mooi uit. Mark onder- houdt de website en doet de administratie in ons boekhoud- programma. Ik heb redelijk ver- stand van computers, maar hij heeft dat soort dingen in no time onder de knie. Als hij het in een paar uur kan, moet ik er geen twee weken aan gaan zitten. Ik houd me bezig met het schrijven van de facturen en de acquisitie.’ Op welke manier vindt u uw klanten? ‘Eerst hebben we ons verhaal ver- teld aan iedereen die het wilde hebben. Zo hebben we in het Eindhovens Dagblad gestaan, in een aantal lokale kranten. Op die manier konden we aan zo veel mogelijk mensen laten weten dat we begonnen waren. Ook hebben we advertenties staan op Marktplaats, daar wordt ook regelmatig op gereageerd. Maar veel opdrachtgevers komen uit ons netwerk. Mond-tot-mondre- clame werkt gewoon het best. Als een tevreden opdrachtgever zegt dat ik de beste ben, neemt iemand het veel eerder aan. Voor de gemeente Helmond heb ik wel eens speeches van een wet- houder vertaald. Sindsdien komen er via de persvoorlichter van de gemeente ook opdracht- gevers naar ons toe.’ Zitten er ook moeilijke kanten aan het ondernemerschap? ‘Het is vervelend als een opdrachtgever de factuur niet betaalt. Gelukkig is dat niet veel voorgekomen. We zijn te klein om daar een deurwaarder op af te sturen, dus het enige wat je kunt doen is ze dringend verzoe- ken toch te betalen. Een andere moeilijke kant is de relatieve onzekerheid. Als je in loondienst werkt en een keer een dag wat minder doet, of op vakantie gaat, dan krijg je toch gewoon je sala- ris uitbetaald. Voor een onderne- mer is dat niet zo. Gelukkig heb- ben we weinig onkosten, dus als het in de zomer wat rustig is, raken we niet meteen in paniek. Tegenover die relatieve onzeker- heid staan veel meer voordelen.’ En die zijn? ‘Dat je kunt werken wanneer je wilt, en je eigen tijd kunt inde- len. En één van de leukste din- gen vind ik het schrijven van fac- turen. Dat klinkt misschien gek, maar je ziet dan dat je dat geld helemaal zelf verdiend hebt.’ Karin Quint ‘Je product moet in de kern functioneren. Gaandeweg kun je die kerstboom dan verder optuigen’ Mart Visser Drie vragen aan Mart Visser Van onze redacteur ............................................................ Amsterdam ............................................................... Mart Visser (40) ontwierp een nieuw uniform voor 11.000 KLM- dames van het cabine- en grond- personeel, onder wie ook piloten. Het herenuniform werd al in 2000 vernieuwd door Oger. 1 Wat was het uitgangs- punt? ‘Ik heb goed gekeken naar het bedrijf. Wie zijn ze? Waar willen ze naartoe? Zeker in deze tijd van fu- sies, overnames en het grote geld. Ik ben uitgekomen op een fris en tijdloos ontwerp dat kracht uit- straalt. Een versterking van het KLM-handschrift. De draagsters, met maten variërend van 32 tot 54, zijn mijn inspiratiebron. Zij moe- ten gemakkelijk kunnen bewegen en er goed uit blijven zien. Vanaf april 2010 dragen ze mijn nieuwe blauwe creaties.’ 2 Grote opdrachten voor bedrijfskleding zijn ze- ker zeldzaam? ‘Dit is weliswaar een leuke, grote opdracht, maar ik heb al voor ne- gentig bedrijven gewerkt. Een jaar of drie, vier terug kreeg ik opeens minder opdrachten. Bedrijfskle- ding moest toen informeel zijn — leisure-achtig haast. Nu willen be- drijven weer autoriteit uitstralen. Bedrijfskleding is een statement naar de buitenwereld.’ 3 Wat is de impact van de economische crisis? ‘Ik ben wat klanten kwijtge- raakt, onder wie ondernemers. Maar haute couture is maatwerk en daaraan blijft behoefte bestaan. December was voor mij een goede maand, ondanks de hevige econo- mische crisis. In januari hebben zich al verschillende bruiden ge- meld. Ook de prêt-a-porter-dames- modelijn loopt goed.’ ADVERTENTIE
description
Artikel in het FD
Transcript of FD_Entrepreneur
10 Maandag 26 januari 2009 | Het Financieele Dagblad
[email protected] tips, ideeën en suggesties
Online€ 2500 voor Obama-cdwww.fd.nl/entrepreneur
fd.entrepreneur
ColumnRobert Gaal
Dotcomrelaties
De dotcombubbel. Voormij is het net zo ver wegals de Gouden Eeuw. Ikkan me nog vaag herin-
neren dat tijdens mijn middelba-reschooltijd World Online naarde beurs ging, maar dat is het danook wel. Daarom probeer ik zoveel mogelijk te leren over deperiode 1995 tot 2001. Hoe wasde sfeer toen? Kan ik er iets vanleren, zodat ik me nu niet blind-staar?
Elke dertiger die iets met inter-net doet vraag ik hierover de orenvan het hoofd. Ze zeggen allemaalhetzelfde: de verwachtingenwaren te groot, de klap kwamonverwachts, enzovoorts. Eenvriendin van me raadde me daar-om aan de documentaireStartup.com uit 2001 eens te bekij-ken. De film volgt Kaleil en Tom,twee vrienden die samen eenbedrijfje oprichten midden in deinternetboom. Hun dotcom heetGovworks, een site waar je je boe-tes en verplichtingen met de over-heid kunt regelen op één plek.
Het bedrijf groeit in drie jaartijd van twee naar tweehonderd-vijftig man. In die tijd wordt erook nog eens ruim $60 mln aaninvesteringskapitaal doorheengejaagd. Bill Clinton nodigt Kaleiluit voor een kop koffie en ze staanop de voorpagina van elke grotekrant of magazine. Niets is onmo-gelijk. Maar dat is niet eens hetmeest interessante. De film slaatzelfs hele cruciale stukken over
hun bedrijfsvoering over. Nee, hetgaat om de persoonlijke band tus-sen de oprichters. De zogenoemdedotcomrelatie die zich ontvouwttussen de oprichters. De louterheteroseksuele band waar eenpsycholoog een scriptie over zoukunnen schrijven.
Het einde van de film zal iktoch verklappen, omdat het uwaarschijnlijks niets zal verba-zen. Govworks faalt om inkom-sten te genereren en zakt uitein-delijk als een pudding in elkaar.Tom geeft het op en besluitermee te stoppen, tot ergernisvan Kaleil. Tot overmaat vanramp wordt hun kantoor openge-broken en hun inboedel wegge-roofd.
Kort daarna wordt Govworksmet verlies verkocht. Bijna eenjaar later vinden we Kaleil enTom in de sportschool terug. Hijbuigt zwetend voorover in eenonverklaarbaar apparaat datwaarschijnlijk enorm goed is voorzijn sixpack. Tom vraagt hem hoehet is met zijn vriendinnetjeDora. ‘Geen idee, ik heb al tijdenniets meer van haar gehoord.’‘Dat was toch wel een van je erg-ste break-ups ooit?’ vraagt Tom.‘Nee’, zegt Kaleil, ‘dat was die tus-sen jou en mij.’
Deze film is precies waarom ikaltijd het advies geef om nooit inje eentje een bedrijf te starten. Jehebt af en toe een frisse blik ofeen schop onder je kont nodig. Ikweet ook zeker dat als ik mijnmedeoprichter Wouter niet hadgehad ik al meerdere keren ineen depressie zou zijn beland.
Als je iemand hebt die met jeaan de poort staat te vechten, dankan niets je deren. Hoe erg danook ‘de uitwerpselen in de venti-lator terechtkomen’, je hebt altijdelkaar nog. En dat is belangrijkerdan u denkt.
............................................................Robert Gaal is mede-eigenaarvan internetbedrijf [email protected]
FD Entrepreneur
Dagelijks in het FD en op fd.nl
Nieuws voor deondernemende ondernemer.......................................................................
Morgen in FD Entrepreneur:• eBuddy
Amsterdams internetbedrijf verovert de wereld
• Ruud VergoossenFinancieel expert over depublicatieplicht
V.l.n.r.: Arnoud Haverlag, Jons Janssens en Steven van Wel van Marvia, buiten hun kantoor. Foto: Jacqueline Dubbink
BreinSteven van Wel
De technische man dieMarvia’s software heeftontwikkeld
Had voorheen zijn eigenreclamebureau in Almere
Zag dat bedrijven (te) veeltijd en geld kwijt zijn omwijzigingen in hun drukwerkaan te brengen
Zegt: ‘Zoek iemand die jeproduct in de markt kanzetten’
Young entrepreneurDe markt op........................................................................................................................................................................................................................................................................
‘We kopieerden dollarbedragen enzetten er dan een euroteken voor’Hans de Jongh............................................................Amsterdam ...............................................................
Het is een hindernis waar veel jon-ge honden, vooral in de internet-scene, over struikelen: het omzet-ten van een briljant idee in eennieuw product dat daadwerkelijkverkoopt. Voor de oprichters vanhet Amsterdamse softwarebedrijfMarvia is het de grootste uitdagingwaar ze in hun nog korte bestaanvoor hebben gestaan.
Het trio twintigers, dat begin2007 hun bedrijf opzet, weet dathun nieuwe programma een gou-den greep is. Maar moeten ze dehele horde digitale dienstverle-ners achterna door hun pakket,om advertenties en brochures sneldrukklaar te maken, ook gratis ophet web aan te bieden?
Na veel discussie kiest het drie-tal voor een ouderwetse oplossing:ze pakken de telefoon, maken af-spraken en springen op hun fietsom uit te zoeken wat potentiëleklanten voor hun software willenbetalen.
‘Dat deden we heel bewust’, zegtJons Janssens (26), die bij Marviaverantwoordelijk is voor de finan-ciën. ‘Wij zijn een heel modernsoftwarebedrijf, maar we hebbenvoor een traditionele aanpak geko-zen: we gaan persoonlijk naar deklant toe en vragen simpelweggeld voor onze dienst.’
Janssens verkocht al computersen andere hardware voordat hijmet zakenpartner en medestudentArnoud Haverlag (24) tegen Stevenvan Wel (26) aanloopt. Van Welheeft een eigen reclamebureau eneen mooi programma ontwikkeld.
Het programma, dat nu bij en-kele tientallen klanten wordt ge-bruikt, maakt het mogelijk omlastminutewijzigingen door tevoeren bij eerder ontworpen druk-werk. Een bedrijf kan hierdoor inreclamecampagnes inspelen ophet laatste nieuws. Maar een on-derneming kan ook voor een nieu-we medewerker ter plekke visite-kaartjes laten drukken.
In beide gevallen zijn er geen ge-sprekken meer nodig met ac-countmanagers, vormgevers enandere medewerkers bij drukke-rijen en reclamebureaus. Een paardrukken op de knop zijn voldoen-de om wijzigingen door te voeren.Zonder dat iemand anders nog inactie moet komen, is het aange-paste materiaal meteen druk-klaar. Het Marvia-programma, datonder meer gebruikt wordt dooradvocatenkantoor Houthoff Buru-ma, bewerkstelligt tegelijkertijddat alle veranderingen passen bin-nen de huisstijl van een klant.
Van Wel weet uit eigen ervaringdat er behoefte is aan zo’n pro-gramma. Met Haverlag, die nogeconomie studeert, en Janssens,recent afgestudeerd bedrijfswe-tenschapper, zou het ook lukkener klinkende munt uit te slaan.
De combinatie van commercië-le neuzen met een technisch breinis essentieel, zeggen ze in een te-
rugblik. Of, zoals Haverlag het uit-drukt: ‘Met een prachtidee alleenverdien je geen cent.’
Maar met die wijsheid komenze in hun eerste maanden niet veelverder. Twee concrete problemendienen zich aan: hoe moeten klan-ten worden benaderd en welkeprijs moeten ze vragen?
Dat laatste is niet zo makkelijk.
Niemand anders biedt eenzelfdesoort ‘plug-and-play’-programmavia een website aan. Alleen in deVerenigde Staten gebeurt dat wel.In Nederland zijn er alleen groteen dure pakketten, die apart geïn-stalleerd moeten worden. Boven-dien zijn die bedoeld voor grote be-drijven, terwijl Marvia zich richt ophet midden- en kleinbedrijf.
Vandaar dat het Amsterdamsebedrijfje de Amerikaanse prijzenaanvankelijk als richtsnoer aan-houdt. ‘Eerst hebben we dat ge-woon een-op-een gedaan. We ko-pieerden die bedragen en zetten erdan een euroteken voor’, zegt Ha-verlag. Door de prijs vervolgenswat te verlagen en te verhogen, we-
ten ze binnen enkele weken wat demarkt financieel aankan. Haver-lag: ‘We keken gewoon welk ge-zicht een klant trok als we een prijsnoemden.’
De marktreacties maken ookduidelijk dat Marvia klanten hetbest indirect kan benaderen. Datwil zeggen: via de drukker of het re-clamebureau. Als die eenmaal omzijn en hun zegen aan Marvia heb-ben gegeven, volgt de eigenlijkeklant meestal snel.
Om de hele productieketen meete krijgen, besluit het Marvia-drie-tal de drukkers en reclamejongensmee te laten delen in de op-brengst. Ze krijgen een vast per-centage van de inkomsten als ze
een klant aanbrengen. Van Wel:‘We merkten al snel dat, als we hetslim wilden doen, we dan alle par-tijen uit het proces erbij moestenbetrekken. We kwamen erachterdat reclamebureaus en drukkersvertrouwensrelaties hebben methun klanten. Daar moeten wij nietzomaar tussenkomen.’
Wanneer de verkoopstrategieeenmaal is uitgedokterd, staat deoprichters van Marvia al duidelijkvoor ogen hoe de productie geor-ganiseerd moet worden. Dat moetzo flexibel mogelijk. Daaromwordt besloten zo min mogelijkhardware aan te schaffen.
In plaats daarvan huurt de Am-sterdamse startup de diensten invan Amazon. Dit Amerikaanse in-ternetbedrijf verkoopt niet alleenboeken, maar biedt ook serverca-paciteit aan. Marvia betaalt alleennaar rato van gebruik en kan on-middellijk extra ruimte krijgen zo-dra dat nodig blijkt.
Als binnen enkele maanden hetbedrijfsmodel helemaal in de stei-gers staat, is het moment aange-broken om daadwerkelijk de boerop te gaan. De software is welis-waar nog niet helemaal af, maardat is geen bezwaar. ‘Je moet nietbang zijn’, vat Janssens samen. ‘Jeproduct moet in de kern functio-neren en dan moet je beginnen.Daarna kun je die kerstboom danwel verder optuigen.’
‘Bucks’Jons Janssens
Is de financiële man
Studeerde aan de VUbedrijfswetenschappen
Ontmoet Haverlag bij eenstudievereniging
Nadat zij samen een bedrijfzijn begonnen, leren beidenVan Wel kennen
Tip: 'Begin met een paarklanten en geef dan pas gelduit aan marketing’
BranieArnoud Haverlag
Met 24 jaar de Benjamin
Verantwoordelijk voormarketing en publiciteit
Zet als student Economieeerste stappen opondernemingspad
Vóór Marvia heeft hij al eenzaak die computers verkocht
Werkt veel en hard.‘Misschien niet 24/7, maartoch wel 20/7’
‘Een van de leukstedingen vind ik hetschrijven van facturen.Je ziet dan dat je hetzelf verdiend hebt’
Het eerste jaar Martien van den Heuvel
‘Mond-tot-mondreclame werkt het best’Leeftijd: 24 jaarBedrijf: M&M Taal&TekstActiviteit: vertalingen van en naarhet Nederlands, Frans, Engels,Duits, Spaans en PortugeesOmzet: € 40.000 à € 50.000
Martien van den Heuvel en zijnbroer Mark (22) hebben beideeen talenknobbel. Als studentaan de vertalersopleiding aan deKarel de Grote-Hogeschool inAntwerpen had Martien al watfreelance opdrachten. Hun vaderadviseerde een eigen vertaalbu-reau te beginnen. In 2007 kwa-men tijdens een familiediner deoprichtingspapieren voor M&MTaal&Tekst op tafel.
Waarom wilde u ondernemerworden?‘Ik vind vertalen heel leuk, maarals je er echt iets aan wilt verdie-nen, kun je het beste een eigenbedrijf beginnen. Het is moeilijkom als vertaler in loondienst aan
de bak te komen. Dat merken wijal aan het aantal sollicitatiebrie-ven dat we hier binnenkrijgen.’
Is het lastig om met familiesamen te werken?‘Nee, de samenwerking met mijnbroer verloopt perfect. Nu had-den wij sowieso al nooit ruziemet elkaar. We kennen elkaardoor en door, we kunnen vanelkaar op aan. Als Mark zegt dathij iets doet, dan weet ik ookzeker dat hij het doet. We heb-ben vaak aan een half woordgenoeg. We hebben, toen webegonnen, een Vof-contractopgesteld, maar eigenlijk heb-ben we dat helemaal niet nodig.’
Hoe heeft u de taken verdeeld?‘We hebben allebei andere talengestudeerd. Mijn Duits enSpaans is nagenoeg perfect, bijMark geldt dat voor Frans enEngels. En nee, dat hebben weniet van tevoren zo bedacht toen
we gingen studeren. Maar hetkomt nu mooi uit. Mark onder-houdt de website en doet deadministratie in ons boekhoud-programma. Ik heb redelijk ver-stand van computers, maar hijheeft dat soort dingen in no timeonder de knie. Als hij het in eenpaar uur kan, moet ik er geentwee weken aan gaan zitten. Ikhoud me bezig met het schrijvenvan de facturen en de acquisitie.’
Op welke manier vindt u uwklanten?‘Eerst hebben we ons verhaal ver-teld aan iedereen die het wildehebben. Zo hebben we in hetEindhovens Dagblad gestaan, in
een aantal lokale kranten. Op diemanier konden we aan zo veelmogelijk mensen laten wetendat we begonnen waren. Ookhebben we advertenties staan opMarktplaats, daar wordt ookregelmatig op gereageerd. Maarveel opdrachtgevers komen uitons netwerk. Mond-tot-mondre-clame werkt gewoon het best. Alseen tevreden opdrachtgever zegtdat ik de beste ben, neemtiemand het veel eerder aan. Voorde gemeente Helmond heb ikwel eens speeches van een wet-houder vertaald. Sindsdienkomen er via de persvoorlichtervan de gemeente ook opdracht-gevers naar ons toe.’
Zitten er ook moeilijke kantenaan het ondernemerschap?‘Het is vervelend als eenopdrachtgever de factuur nietbetaalt. Gelukkig is dat niet veelvoorgekomen. We zijn te kleinom daar een deurwaarder op af
te sturen, dus het enige wat jekunt doen is ze dringend verzoe-ken toch te betalen. Een anderemoeilijke kant is de relatieveonzekerheid. Als je in loondienstwerkt en een keer een dag watminder doet, of op vakantie gaat,dan krijg je toch gewoon je sala-ris uitbetaald. Voor een onderne-mer is dat niet zo. Gelukkig heb-ben we weinig onkosten, dus alshet in de zomer wat rustig is,raken we niet meteen in paniek.Tegenover die relatieve onzeker-heid staan veel meer voordelen.’
En die zijn?‘Dat je kunt werken wanneer jewilt, en je eigen tijd kunt inde-len. En één van de leukste din-gen vind ik het schrijven van fac-turen. Dat klinkt misschien gek,maar je ziet dan dat je dat geldhelemaal zelf verdiend hebt.’
Karin Quint
‘Je product moet in dekern functioneren.Gaandeweg kun je diekerstboom dan verderoptuigen’
Mart Visser
Drie vragen aan
Mart VisserVan onze redacteur............................................................Amsterdam...............................................................
Mart Visser (40) ontwierp eennieuw uniform voor 11.000 KLM-dames van het cabine- en grond-personeel, onder wie ook piloten.Het herenuniform werd al in2000 vernieuwd door Oger.
1 Wat was het uitgangs-punt?‘Ik heb goed gekeken naar het
bedrijf. Wie zijn ze? Waar willen zenaartoe? Zeker in deze tijd van fu-sies, overnames en het grote geld.Ik ben uitgekomen op een fris entijdloos ontwerp dat kracht uit-straalt. Een versterking van hetKLM-handschrift. De draagsters,met maten variërend van 32 tot 54,zijn mijn inspiratiebron. Zij moe-ten gemakkelijk kunnen bewegenen er goed uit blijven zien. Vanafapril 2010 dragen ze mijn nieuweblauwe creaties.’
2Grote opdrachten voorbedrijfskleding zijn ze-ker zeldzaam?
‘Dit is weliswaar een leuke, groteopdracht, maar ik heb al voor ne-
gentig bedrijven gewerkt. Een jaarof drie, vier terug kreeg ik opeensminder opdrachten. Bedrijfskle-ding moest toen informeel zijn —leisure-achtig haast. Nu willen be-drijven weer autoriteit uitstralen.Bedrijfskleding is een statementnaar de buitenwereld.’
3 Wat is de impact van deeconomische crisis?‘Ik ben wat klanten kwijtge-
raakt, onder wie ondernemers.Maar haute couture is maatwerk endaaraan blijft behoefte bestaan.December was voor mij een goedemaand, ondanks de hevige econo-mische crisis. In januari hebbenzich al verschillende bruiden ge-meld. Ook de prêt-a-porter-dames-modelijn loopt goed.’
ADVERTENTIE
