f. Anticlea vertelt Odysseus over de ziel (XI, 215-224)

JW" ejfavmhn, hJ d j aujtivk j ajmeivbeto povtnia mhvthr: jW moi, tevknon ejmovn, peri; pavntwn kavmmore fwtw'n,ou[ tiv se Persefovneia, Dio;" qugavthr, ajpafivskei,ajll j au{th divkh ejsti; brotw'n, o{te tiv" ke qavnh/sin: • Zo sprak ik, en zij, mijn eerbiedwaardige moeder, zei meteen: • ‘Wee mij, mijn kind, rampzalige meer dan alle mensen, • geenszins misleidt Persephone, de dochter van Zeus, jou, • maar dit is het lot van de stervelingen, (telkens) wanneer (/altijd

als) iemand gestorven is; • Kavmmore vocativus• qavnh/sin conjunctivus generalis, evt. iterativus

ouj ga;r e[ti savrka" te kai; ojsteva i\ne" e[cousin,ajlla; ta; mevn te puro;" kratero;n mevno" aijqomevnoiodamna'/, ejpeiv ke prw'ta livph/ leuvk j ojsteva qumov",yuch; d j hju?t j o[neiro" ajpoptamevnh pepovthtai.

• want niet meer houden de spieren het vlees en de botten bijeen, • maar de sterke kracht van het brandende vuur vernietigt deze, • (telkens) wanneer het leven eenmaal de witte botten heeft verlaten • en de ziel als een droomgestalte, weggevlogen, heen en weer fladdert.

• Livph/ 3e ev conj aor act• Ziel/droom: kun je allebei niet beetpakken.• In deze zin lijkt het net of overledenen standaard worden gecremeerd.

• jAlla; fovwsde tavcista lilaiveo: tau'ta de; pavnta• i[sq j, i{na kai; metovpisqe teh'/ ei[ph/sqa

gunaikiv.”

• Maar hunker zeer snel naar het daglicht; weet al deze dingen, • opdat jij het ook later aan jouw vrouw vertelt.’

• i[sq j = i[sqi Imp van oijda• ei[ph/sqa 3e ev conj aor act