EUMO

Wim StoopDen Haag 2009

Het was begin jaren tachtig dat uit een agaat geel intensief x isabel met geel schimmel pop vier jongen werden geboren, waarvan er twee op het eerste gezicht op isabellen leken. Toen deze in de veren kwamen, bleek het toch wat anders te zijn. Er ontwikkelde zich een donker pigment, maar duidelijk geen normaal agaat. De ogen waren duidelijk zichtbaar rood. Na de rui en de ontwikkeling van de twee mutanten, bleek dat het een man en een pop waren, waaraan iets bijzonders te zien was. Op een bijeenkomst van keurmeesters, waar deze mutanten werden besproken, is geadviseerd daarmee verder te kweken.

Uit dit koppel werd weer een mutant geboren. Omdat de eerste mutanten uit hetzelfde nest een man en een pop bleken te zijn, kon men aannemen dat de mutant een onafhankelijke verervingsvorm had. Dit kon inhouden dat de overige jongen geboren uit de eerste paring dus "split" waren. Maar er moesten toch diverse paringen worden uitgeprobeerd en vooral met splitvogels. Mede dank zij enkele kwekers kon men een voldoende aantal van deze exemplaren kweken .De mutant kreeg de voorlopige naam van haar ontdekker: de van Haaff mutant.

Deze mutant werd vooral gekweekt uit vogels van de zwart- en agaatserie. Omdat het niet de bedoeling was aan de mutant de naam van de ontdekker te geven, werd er gezocht naar een benaming die paste binnen de werking van de mutant. Een keurmeester in Belfeld die zelf ook met deze mutanten aan de slag was in de verschillende pigmentgroepen, gaf hem de naam eumo.

Door gebrek aan praktijkervaring en het geringe aantal vogels, is men lange tijd van mening geweest dat de mutant in de bruin- en isabelserie een haalbare kaart zou worden. Momenteel worden de eumo's in alle vier de pigmentgroepen gekweekt, maar op dit ogenblik staan alleen de eumo's in de zwart-, de bruin- en de agaatserie op het vraagprogramma. Onlangs is daar bijgevoegd de isabelserie.

De werking van de eumofactor is meervoudig. Hoofdzakelijk ontstaat er een sterke reductie van het bruin phaeomelanine. En op de tweede plaats wordt ook het eumelanine licht gereduceerd. Door de reductie van het eumelanine worden hoorndelen licht van kleur, terwijl het pigment in de ogen donkerrood tot lichtrood zal zijn.

De genetische gegevens:Naam: eumofactor Vererving: onafhankelijkGedrag: recessiefOmschrijving kleurslag:In de zwartserie is de kleur van het eumelanine vervaagd tot zwartgrijs.

Het bruine phaeomelanine is nog wel aanwezig, maar sterk gereduceerd. Intensieve vogels hebben wat donkere bestreping. Schimmels laten iets meer bruin zien tussen de bestreping. In de agaatserie zal het zwarte eumelanine vervagen tof donkergrijs en is het bruine phaeomelanine vrijwel verdwenen. In de isabelserie wordt het bruine eumelanine gereduceerd tot beige en is het bruine phaeomelanine tussen de bestreping bijna geheel verdwenen.  

Hierbij de kweekcombinatie met de eumofactor man x pop: niet eumo x eumo 100% eumoverervend niet eumo x eumoverervend 50% niet eumo,

50% eumoverervend eumoverervend x eumoverervend 25% niet eumo,

50% eumoverervd, 25% eumo

eumoverervend x eumo 50% eumovererd, 50% eumo

eumo x eumo 100% eumo

DANK VOOR UW

AANDACHT EN

TOT DE

VOLGENDE KEER