ENGELSE VECHTKRIELEN KIJKEN IN HET LAND VAN OORSPRONG

Door: Ferdinand van der Wal

Deel 1 ~ van Zuid Engeland naar Noord Ierland  Boven : Hokjes bij Marc Mc Cullough, Donaghadee, Noord Ierland. Met op de achtergrond het landgoed waar de vader van Marc vele jaren heeft gediend. Als liefhebber van de Engelse vechtkrielen, zowel de Oud Engelse als de Moderne, wil je wel zoveel mogelijk op de hoogte blijven van het stand van het ras. Daarom ga je toch regelmatig de belangrijkste buitenlandse show bezoeken. Zo kwam in het afgelopen najaar ook weer de Open Carlisle Show ter sprake; DE show op het gebied van de Oud Engelse Vechthoenders en vechtkrielen. De Duitse fokker Dieter Rüppel was de grote animator voor de reis. Hij regelde de afspraken bij de fokkers, de over-nachtingen en overtochten. Het zou een reis worden die van Zuid Engeland naar Noord Ierland zou gaan. De medereis-genoten, naast Dieter als chauffeur, waren Jutta Niemann, Christoph Mooren, Hubert Grondorf en ik. Omdat ik moest keuren op de Noordshow kon ik helaas niet op de geplande reisdag vertrekken, maar donderdagnacht 5 januari kon ik mij alsnog bij de reisgenoten voegen.

Rechts:

Een foktrio witpatrijskleurige Oud Engelse Vechtkrielen bij Mark Perkins.

Zij hadden die donderdag de Familie Harvey in Liskeard bezocht. Mr. Harvey is

één van de toonaangevende fokkers van de grote Indische Vechthoen-ders. De kwaliteit van zijn dieren staat hoog aangeschreven. Jammer genoeg heb ik hen dit jaar niet kunnen bezoeken. Links: Een toom grote Indische

n

Boven: Een paar hennen. Naast het prima gevormd lichaam, laten ze ook een prima kleur en tekening zien. In Nederland is de zoming nog steeds een punt van aandacht.

e pro-cten.

Vechthoenders bij James Harvey te Liskeard, in Cornwall - de streek van oorsprong van dit mooie ras. Onder: Een Indische Vechthoehaan. Uitdagend kijken, met een mooie kleine 3 rijige kam die goed op de kop geplaatst is. Ook de dikke benen en brede beenstand zijn hier duidelijk te zien.

Links: Bij de zeer gast-vrije familie Harvey is er altijd voor ons een warm onthaal. Ondanks hun hoge leeftijd wordt er een uitgebreide maaltijd geserveerd met typi-sche Cornischdu

Vrijdagmorgen, 6 Januari, na een stevig Engels ontbijt, gingen we op bezoek bij Mark Perkins te Wick. Mark Perkins is een fokker van diverse vechtkrielrassen. Maar de hoofdzaak betreft toch de Oud Engelsen. Mark is voor een aantal Nederlanders een bekende, want hij bezoekt regelmatig de Entente verga-dering namens Engeland. Links: Een overzicht van de hokjes bij Mark Perkins. Deze kleine hokjes zijn gemakkelijk te verplaatsen op de groene weide. Vanaf Mark vertrokken we richting Noord Engeland. Onderweg hebben we de Fami-lie Lowe te Byley bezocht. Zij hebben de Oud Engelsen in groot en kriel. Een topkwaliteit werd ons getoond in de kleuren blauw met messing rug en zwart met messing rug. Verder hebben we de Welsh pony’s aanschouwd. Ook met de pony’s spelen zij in Enge-land hoog mee op de wed-strijden. Links: Trots laat Graham Lowe ons een goudberken Oud Engels Vechthoen zien. Let op de nieuwsgierigheid van zijn krielhennen op de achter-grond. Links: Dezelfde goudberken haan, maar dan in de hand genomen. Zo is duidelijk de wigvorm te zien die we verlangen, met de borst naar je toe. De vleugeleinden lichtjes tegen het zadel druk-ken en je kunt gelijk de lichaamsvorm zien. Het spe-cifieke opgetrokken borstbeen voel je ook meteen als je het dier in de hand neemt.

Rechts: Wederom een goudberken Oud Engels Vechthoen bij Graham Lowe. Een duidelijk evenwijdige beenstand met krachtige dijen is hier te zien.

Links: Graham Lowe probeert hier een Oud Engelse hen in stelling te zetten. Ook hier worden de dieren vroegtijdig voorbereid voor de tentoonstelling. Rechts onder: Een fokkoppel grote Oud Engelse Vechthoenders van Graham Lowe. Blue Duckwing - dit heeft wat weg van de blauwgoudberken. Wat laat de haan een prima schouderpartij zien en een brede beenstand!

Onder: Bij Graham Lowe hebben we een groot aantal foto’s gemaakt. Nu weer een blue furness hennetje dat op de foto moest.

Na de gebruikelijke thee ging de reis richting Carlisle. Tegen 8 uur ’s avonds werd Carlisle bereikt. De volgende dag,

zaterdag 7 januari, was de show. Dit was echt genieten. Hierover kunt u alles lezen in deel 2, in het augustusnummer. Direct na de show vertrokken we samen met Austin en Robert Shaw richting Noord Ierland. De boot van 20.00 uur in Stanraer moest gehaald worden.

Tijdens de overtocht hebben we gezellig liggen kletsen met meerdere Noord Ierse fokkers die ook huiswaarts keerden. Na de 2 uur durende overtocht werd Larne bereikt. De familie Shaw had voor ons een slaapadres geregeld bij hun in de buurt. Dit slaapadres was boven een pub, dus een bezoekje naar beneden was snel gedaan. Ook hier werd weer de gastvrijheid van de lokale bevolking ervaren. Na nog wat gezellige uurtjes en de nodige consumpties uiteindelijk het bed opgezocht. Rechts: ’s Avonds werd er meestal iets gedronken in de lokale pub. Hier in Larne spontaan in gesprek met een stamgast. Gezellig samen zitten te kletsen over onze hobby’s. De Ierse whisky, Guinness bier en de Hollandse kaas bevielen ons goed. De volgende dag richting Donaghadee. Hier hadden we afgesproken met Marc McCullough. Marc is een zeer bekende fokker van Modern Engelse Vechtkrielen. Zijn vechtkrielen zijn wereldbekend. Marc, nog vrijgezel en bij zijn ouders wonend, beschikt over veel ruimte. Zijn vader heeft jarenlang gediend op een groot landgoed en ze wonen nu nog steeds in een dienstwoning op het landgoed.

Links: Marc Mc Cullough, één van de bekendste Modern Engelse Vechtkriel fokkers, wonende te Donaghadee te Noord Ierland.

Rechts boven: Vlnr Marc Mc Cullough, Hubert Grondorf, Christoph Mooren, Dieter Rüppel en ikzelf. Rechts: Marc’s vader heeft

land gewend zijn.

nog een trio witte Wyan-dottes. Ze zijn behoorlijk anders dan wij in Neder-

Boven: Ook bij Marc Mc Cullough

orden de dieren in kleine hokjes

ze berkenkleurige hen laat en mooie donker gepigmenteerde

Marc’s rotere rennen.

oppertje. Mooie egale

itsland kijken e kritisch naar de Modern Engelse

wgehouden. In vrije ruimtes en op gras. Hier een aantal berkenkleurige krielen. Rechts: Deekop zien. Ook de tekening (verzilve-ring) is van hoog niveau. Op de achtergrond een aantal hokjes.

Links: Hier sta ik bij één vang

Boven: Een blauwberken hen. Voor deze kleurslag een tkleur met prima tekening. Links: In Nederland en DuwVechtkrielen. Over een aantal kleine punten denken wij soms iets anders. Leuk om met de Duitse liefhebbers hierover in gesprek te zijn.

Links: Een patrijshaantje. Enorm fijn van lichaam. Hooggesteld. Prima vleugeldracht en schouders. De

it het hok

echts: en overjarige patrijs haan van Marc Mc Cullough. Hij taat mooi in balans. Ook deze haan toont prima in de chouders en vleugeldracht.

n jonge patrijs haan.

and aannemen. illen we toch nog een opmer-

sadel.

benen staan mooi centraal in het midden van het lichaam.

Links: Over type en stand gesproken. Deze hen werd zomaar u“geplukt” en moest poseren voor de camera. We kunnen wel constateren dat zij dit kan. Een ideale hen. Moet niet strakker in de been-stand. We verlangen een heel kleine knik.

REss

Links: EeZomaar weer uit het hok “geplukt”. Bijzonder dat de dieren van Marc Mc Cullough bijzonder tam zijn en meteen een prima stWking plaatsen, dan kunnen we zeggen dat hij misschien iets overtraind is en strak is in de beenstand. De achter-tenen raken dan de bodem niet meer. Persoonlijk sprak mij deze haan erg aan. Veel ra

Rechts: Wederom een patrijshaan, klaar voor de foto. Geheel rechts: Een berkenkleurige hen. Fraai gekleurd, een hen die zeker bij ons ook mee kan doen.

Links: Een blauwgoudberken haan. Duidelijk iets minder dan de patrijskleurigen. Maar ja, deze kleurslag

ij ijzonder opviel was, de donkere kopkleur.

exelaar schapen. Verder heeft hij nog een groot aantal

w ook

Boven: Austin Shaw heeft boven zijn veestal een grote zolder waar hij zijn Oud Engelse Vechthoen-ders/vechtkrielen in ruime kooien zet om ze voor te bereiden voor de shows. Rechts: Vele ereprijzen (rozetten) heeft Austin Shaw al gewonnen. De meesten hebben een plekje gevonden.

wordt ook maar op bescheiden schaal gefokt. Wat mb Na het bezoek bij Marc zijn we teruggegaan naar de familie Shaw. De meeste kippen waren opgekooid op een hele grote zolder. Austin Shaw is in het dagelijkse

ven veehouder. Hij geniet grote bekendheid met zijnleTvleesrunderen. Wat we hier voorgeschoteld kregen op het gebied van de Oud Engelsen was grote klasse. Ik was hiervan echt onder de indruk.

Rechts: Naast de Oud Engelse Vechtkrielen is Austin Shabekend als fokker/ shower van Texelaar schapen. Hier een over-zicht bij hem thuis in Larne, Noord Ierland.

Links: Twee furness (zwart met messing

oog- en beenkleur. Leven we

? Op

g een topper, deze patrijs-n. Hoog in schouders. Ideale

Een hen die mij bijzonder

Links: Austin Shaw, dagelijks in de landbouw actief, had alle tijd voor ons. We hadden hem dan ook veel te vragen. Hier in gesprek.

rug) hennen. De geelachtig/bruinige borstkleur is duidelijk waarneembaar. Verder ogen ze zeer vitaal in januari.

Rechts: Een zwarte haan en zwarte hen. In Engeland is men niet kritisch naar de in Nederland op ‘n eiland voor wat de oog-beenkleur combinatie betreft? Is het land van oorsprong niet bepalenddeze foto is duidelijk het gewenste model en stelling te zien. Helaas toont de haan iets wit in de vleugels.

Links: Een witpatrijs hen. Een topper van Austin Shaw. Zij was ook de klasse winnaar in Carlisle. Onder: Nokleurige hestelling. aansprak.

Links: Naast vele krielen bezat Austin Shaw een aantal grote Oud Engelsen. Ook in het Carlisle type. Ons werd een haan getoond die aan hoge eisen voldeed.

Rechts boven: Een furness (zwart met messing rug) haan van Austin. Ook dit was weer een diertje van hoog niveau. Een ideale borstbelijning. Krachtige

Links boven: Een zilverpatrijskleurige grote Oud Engels Vechthoen hen. Wat laat deze hen een prima vleugel- schouderdracht zien. Rechts boven: Trots laat Austin Shaw ons een goudberken Oud Engels Vechtkrieltje zien. Deze kleurslag is ook in Engeland zeldzaam. Na de dieren bewonderd te hebben, werd ons een goede maaltijd voorgescho-teld. Ook hier weer ongekende gastvrijheid. ’s Avonds hebben we gezellig nog in een Ierse Pub zitten te kletsen en ervaringen uitgewisseld.

dijen. Een gecoupeerde uitvoering laat toch uitstraling zien?

Rechts: Hier sta ik met een berkenkleurige hen. Maar ja, we moesten op tijd ons bed opzoeken want de volgende dag was de lange terugreis gepland en de overtocht was besproken. Op maandagmorgen hebben we nog even de familie Shaw ezocht om een aantal dieren

ter-

Uiteindelijk toch de veerboot van 21.30 uur naar Engeland gehaald en ’s avonds nog laat een Bed & Breakfast adres ge

rukwekkende reis, die nog lang in mijn geheugen zal lijven.

Copyright ©2012 Aviculture-Europe. All rights reserved by VBC.

bop te halen, die mee moesten naar het vasteland. Onder: Engeland is voor ons altijd zeer gastvrij. Niet alleen de mensen, maar ook deze Springer Spaniel. De toevoeging ‘springer’ ver-wijst naar hun jachtachgrond; hun werk bestond uit het opjagen van wi('springing').

ld en vogels uit de dekking

vonden in Asford. Dinsdags de overtocht Dover-Calais en uiteindelijk ’s avonds rond 21.00 uur thuis. Vele kilometers (mijlen) afgelegd en vele foto’s en ervaringen rijker. Al

et al was het een zeer indmb