EEN PASTORALE GROET

IN BIJZONDERE TIJDEN

De Heilige Geest schenkt

kracht en vertrouwen!

2

Beste Parochianen van de Parochie Heilige Drie-eenheid,

Het is al weer een paar weken geleden, dat u van ons de

pastorale groet rond de Goede Week en Pasen hebt ontvangen. Wij hebben van velen gehoord dat dit boekje

enorm werd gewaardeerd, dat het mensen heeft

geholpen om toch het Paasgevoel te verkrijgen in deze extreme tijden van afstand en onzekerheid.

Inmiddels zijn we een paar weken verder en staan er

opnieuw een paar waardevolle christelijke feesten voor de deur. Voor ons als pastoraal team reden om wederom

een boekje samen te stellen voor de hoogfeesten van Hemelvaart van de Heer, Pinksteren en de Heilige Drie-

eenheid. Natuurlijk willen we in deze meimaand ook aandacht besteden aan de gedachtenis van de Moeder

van Jezus, Maria. Niet alleen de Moeder van Gods Zoon maar ook Moeder voor allen die willen gaan in het

voetspoor van Jezus, van ons allen!

Middels dit boekje hopen we opnieuw onze

verbondenheid te verstevigen, juist in deze tijd waarin afstand belangrijk is. We vergeten u niet, al missen we u

wel! Gelukkig lukt het steeds beter om middels de digitale vieringen met elkaar verbonden te zijn. We zijn

dankbaar dat we deze mogelijkheid hebben en we gaan graag de uitdaging aan om dit uit te bouwen voor zover

als mogelijk.

Ook in dit boekje weer speciale aandacht voor onze jongste parochianen. Misschien ook leuk om naar de

voorgestelde YouTube filmpjes te kijken, ze zijn leuk en leerzaam.

3

Zoals u misschien weet is pastor Verheijen aan het begin van de Goede Week ziek geworden.

Voor alle duidelijkheid: dit heeft niets met Corona te maken. Wel zal voor een goed herstel de nodige rust en

tijd nodig zijn die we hem van harte gunnen en we hopen dat hij zich spoedig beter gaat voelen.

Wij wensen u weer een goede voorbereiding op de komende feesten en weet:

Als heilige Drie-eenheidparochie

blijven we met elkaar onderweg en verbonden!

Wij wensen u, mede namens pastor Verheijen, alle goeds en Gods rijkste zegen!

Mei 2020

Pastor Alie M. de Lange en pastoor Peter H.H. Wellen

4

HEMELVAART

Evangelie: Mattheüs 28, 16-20

In die tijd begaven de elf leerlingen zich naar Galilea, naar de berg die Jezus hun aangewezen had. Toen zij

Hem zagen, wierpen ze zich in aanbidding neer,

sommigen echter twijfelden. Jezus trad nader en sprak tot hen: ‘Mij is alle macht gegeven in de hemel en op

aarde. Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de Naam van de Vader en de

Zoon en de heilige Geest, en leert hun te onderhouden alles wat Ik u bevolen heb. Ziet, Ik ben met u alle dagen

tot aan de voleinding der wereld.’

Pastorale gedachte

Hemelvaart: de Hemel op Aarde

Waar Hemelvaart goed gevierd wordt, daar worden

mensen blij, daar putten zij nieuwe moed en daar groeit

een groot vertrouwen.

Pasen, Hemelvaart en Pinksteren zijn eigenlijk een grote gebeurtenis. Pasen spreekt van nieuw leven en van de

uitstorting van Gods Geest. Het Rijk Gods is aangebroken, de dood is overwonnen; Zie ik ben met U

alle dagen. Maar omdat dit paasgebeuren zo geweldig allesomvattend is, is men begonnen dit te omschrijven en

bepaalde aspecten ervan apart te vieren, zoals hemelvaart en de nederdaling van de Geest.

5

We zijn gewend de hemelvaart van Jezus als een lokaal

gebeuren te zien. Jezus stijgt op en een wolk onttrekt Hem aan de starende blikken van zijn leerlingen.

Maar opstijgen ten hemel is geen lichamelijk omhooggaan de blauwe ruimte in zoals bij ruimtevaart.

We mogen evengoed zeggen: Hij keert terug vanwaar Hij is uitgegaan-Hij is van God gekomen en keert in God

terug. Het is een weggaan van huis om een opdracht te

volbrengen en een terugkeren naar huis nadat de missie is volbracht.

Een vertrek kan iets droevigs hebben maar de

hemelvaart van Jezus is opbeurend. De leerlingen varen er wel bij. Nu zijn zij aan de beurt om de beweging die

Hij zo baanbrekend startte voort te zetten. Aan hen de taak om de leegte te vullen die Hij achterlaat. Gewoon

verder werkend in zijn geest-want Hij zal hen niet aan

hun lot maar aan zijn Geest overlaten. Zo legt de Hemelvaart van Christus ook de kerk en onze

gemeenschap een grote verantwoordelijkheid op; het is een opdracht het aanschijn van de aarde te vernieuwen.

We mogen er samen voor zorgen dat deze wereld

leefbaar blijft. Als wij zo gelovig hemelvaart willen vieren, dan is het een feest van hoop en vreugde. De hemelvaart

van Jezus, zijn vertrek naar God, mag ons aanzetten en aansporen tot het creëren van de

hemel op aarde. Pastor Alie M. de Lange

6

Gebed: Nabij

De Heer Jezus, die verrezen is

trad naderbij en Hij zei aan hen:

“Ik ga vertrekken naar mijn Vader en Ik zend vandaar de

Geest aan u en Ik blijf nabij!”

De Heer Jezus, die verrezen is zond de elf uit over de aarde:

“Maak toch iedereen tot mijn leerling en onderhoudt ook ‘t

liefdesgebod want Ik blijf nabij!”

En twee mannen in witte kleding

stonden daar plots en vroegen de elf: “Wat staren jullie naar de Hemel?

De Heer Jezus ziet u wel niet meer, maar Hij blijft nabij!”

Ook wij vandaag moeten niet staren

naar de Hemel maar door ‘t leven gaan en in daad en woord verkondigen

van God die groot is en ons hoop schenkt want Hij blijft nabij!

broeder Hans-Peter Bartels ofm

7

PINKSTEREN

Evangelie: Johannes 20,19-23

In de avond van de eerste dag van de week, toen de

deuren van de verblijfplaats der leerlingen gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus binnen, ging

in hun midden staan en zei: ‘Vrede zij u.’ Na dit gezegd

te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer

zagen. Nogmaals zei Jezus tot hen: ‘Vrede zij u. Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u.’ Na deze woorden

blies Hij over hen en zei: ‘Ontvangt de heilige Geest. Als gij iemand

zonden vergeeft, dan zijn ze vergeven, en als gij ze niet vergeeft,

zijn ze niet vergeven.’

Pastorale gedachte

Het Hoogfeest van Pinksteren, het

feest waarop wij de kracht van de

door Jezus beloofde Helper, de Heilige Geest, zullen ontvangen.

Het is het feest waarbij we ons

mogen laten inspireren door Gods heilige Geest. Maar dat is het niet alleen. Er gebeurt veel met Pinksteren. Van,

misschien nog in zekere zin toeschouwer zijn, worden we ineens geplaatst in het midden. Wij zijn het waar het nu

op aankomt.

Het volgende verhaaltje wil ik graag met u delen, het laat veel zien over de betekenis van Pinksteren:

8

Er was eens een man, die altijd een trouwe kerkganger

was. Jaar in, jaar uit, ging hij elke zondag naar de kerk. Maar ineens zat hij niet meer in de kerkbanken.

Een paar zondagen gingen voorbij, en toen besloot de

pastoor maar eens bij hem langs te gaan. Het was een gure en kille avond. De pastoor belde aan en werd door

de man binnengelaten, en naar de woonkamer geleid,

waar een haardvuur brandde. De man, die wel kon raden waarom de pastoor langskwam, bood hem een

gemakkelijke stoel bij de haard aan en wachtte. De pastoor ging lekker zitten, maar zei niets. Tijdens de

beladen stilte keek hij naar de vlammen, die rond de brandende houtblokken speelden. In de stilte die

eindeloos leek te duren, nam de pastoor zwijgend de haardtang, pakte voorzichtig een stukje gloeiend hout, en

legde het aan de kant van de haard waar geen vuur was. Daarna ging hij weer zwijgend zitten. De gastheer keek

geboeid toe. Het eenzame stukje hout brandde steeds zwakker, gloeide even op en doofde toen uit. Al snel was

het helemaal koud.

Sinds de begroeting was er geen woord meer gesproken.

Nog steeds zaten de twee mannen zwijgend bij het vuur. Toen stond de pastoor op, om weer weg te gaan. Maar

voordat hij ging, pakte hij met de tang het koude stukje hout en legde het weer midden in het vuur. Door het licht

en de warmte van de blokken eromheen, begon het direct weer te gloeien… Toen de pastoor de voordeur

uitstapte, zei zijn gastheer: ‘Heel erg bedankt voor uw bezoek, en met name voor de vurige preek. Zondag ben

ik weer in de kerk.’

Dit verhaal verwijst naar het vuur, het heilig vuur van Pinksteren. En het verwijst ook naar de kracht van vuur:

dat verwarmt en licht brengt.

9

Het verhaal verwijst ook naar de vonk van ons geloof, dat

wij brandende proberen te houden, maar hoe, hoe doe je dat? Hoe doe je dat in tijden waarop je niet SAMEN mag

komen om SAMEN het geloof te beleven en te delen, om elkaar te inspireren?

Het vuur van Pinksteren wil ons juist aanmoedigen om

ondanks alles toch te blijven vertrouwen op God en op

elkaar. Om ondanks alles jezelf te blijven voeden aan het gezamenlijk verbonden zijn in het gebed; middels de

vieringen via internet; middels de “cirkel van gebed”; middels onze nieuwsbrieven, de bemoedigingsboekjes en

ook het contact per mail of telefoon.

We moeten ons door deze tijd van gedwongen afstand, niet uit elkaar laten drijven, juist de verbondenheid van hart

maakt dat we verwarmd blijven, maakt dat we warmte uit kunnen stralen, maakt dat we licht en leven ontvangen en

doorgeven aan de mensen om ons heen.

Middels ons Doopsel en ons Vormsel hebben wij dat vuur van de Heilige Geest ontvangen! De warmte van Gods

heilige Geest doet al zijn werk alleen wij moeten het

blijven zoeken. God heeft zichzelf door Jezus aan ons geopenbaard. Door de innige verbondenheid van Vader

en Zoon, mogen wij die Liefde ontvangen die er uiteindelijk toe doet. Alleen moeten wij in beweging

durven komen. We moeten niet bang zijn of ons schamen inhoud te geven aan hetgeen we zullen vinden.

Wij hebben dus reeds wat we soms zoeken, Gods heilige

Geest moedigt ons aan de vonk te laten uitgroeien tot een verwarmend, lichtend vuur die onszelf, de mens

naast ons en de gemeenschap waarin wij leven, in vuur en vlam doet ontsteken.

10

Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur,

dat nooit meer dooft, vuur dat nooit meer dooft.

Kom Heilige Geest, maak mij tot uw instrument van uw Liefde en laat mij een fakkeldrager zijn zoals God dat

heeft bedoeld. Amen. Pastoor Peter H.H. Wellen

Gedicht: Veertjes

“Hoop” is dat ding met veertjes, dat neerstrijkt in de ziel;

het zingt een liedje zonder woorden, maar stoppen doet het niet - nooit.

Zacht klinkt het, ook in harde wind.

En zelfs stormen lukt het niet te laten zwijgen het vogeltje

dat aan zo velen warmte biedt.

Ik hoorde het in kille landen en op de vreemdste verre zee.

Toch eiste het, zelfs in hoogste nood,

niet één kruimeltje van mij. Emily Dickinson (1830 - 1886)

Mozaïek ambo H. Jacobus de Meerderekerk

Uithuizen

11

MARIA

Tweede Pinksterdag: Maria, Moeder van de Kerk

Lezing: Handelingen 1, 12-14

Nadat Jezus ten hemel was opgenomen keerden de apostelen van de Olijfberg naar Jeruzalem terug. Deze

berg ligt dicht bij Jeruzalem op sabbatafstand. Daar

aangekomen gingen zij naar de bovenzaal waar zij verblijf hielden: Petrus en Johannes, Jakobus en Andreas,

Filippus en Thomas, Bartholomeus en Mattheus, Jakobus, de zoon van Alfeus, Simon de IJveraar en Judas, de broer

van Jakobus. Zij bleven allen eensgezind volharden in het gebed samen met de vrouwen, met Maria de moeder van

Jezus, en met zijn broeders. Handelingen 1, 12-14

Pastorale gedachte

Meimaand - Mariamaand

Maria is de gelovige bij uitstek in het N.T. Maria was een

vrouw van geloof en we mogen ons daarom met haar verwant voelen. Het mooiste getuigenis over Maria

vinden we bij Lucas in het evangelie. Hij belicht Maria daar als de vertegenwoordigster van het Joodse volk

waar God komt wonen. Zij is de plaats waar God thuis kan zijn.

Een bisschop uit de 3e eeuw zei het zo: Maria was de

kerk al voor de kerk bestond. Zo is zij de moeder van onze kerk; daarom kunnen we van haar leren hoe we

gelovig kunnen zijn. Zij is ons voorbeeld. Maar hoe is zij concreet onze moeder in het geloof?

12

Lucas heeft twee gebedswoorden van haar bewaard: "Mij

geschiedde naar Uw woord" en "mijn ziel prijst hoog de Heer". Mij geschiedde naar Uw woord; Maria gaf zich

volledig over aan het woord van God, aan zijn roepstem. In haar houding is de erkenning dat God hier en nu

aanwezig is en werkzaam is. Zo wordt ze uitgenodigd tot persoonlijk mee handelen met Gods handelen. Het geloof

wordt zo persoonlijk en veeleisend. Het eiste haar

helemaal op. Maria wist niet waar het woord van God haar zou brengen maar was bereid en dienstbaar zonder

enig voorbehoud.

De woorden "Mijn ziel prijst hoog de Heer" vinden we in het lied het Magnificat. Het gaat daar over kleine mensen

die verheven zullen worden en heersers die onttroond worden. Wat dienstbaarheid aan God wel is dat blijkt uit

het Magnificat.

Dienen van God betekent je overgeven aan wat komen gaat. En Maria neemt alles op voorhand aan; ze gelooft

het.

Maria gaf haar eigen levensverwachtingen prijs in ruil

voor een onzekere toekomst met God. Als je dat doet komt er wel een grote ruimte in je leven vrij en is er iets

nieuws in je leven mogelijk. Maria klampte zich aan niets vast. Haar innerlijk was een lege ontvankelijke ruimte

waardoor zij zich volkomen aan God kon geven. Ze vertrouwde zich toe aan het onbekende. Zo is Maria de

weg van het geloof gegaan en is ze geworden tot de

Heilige Maria, Moeder Gods oftewel de gezegende onder de vrouwen en de voorspreekster van ons allen.

Pastor Alie M. de Lange

13

Gedicht: Meimaand

Meimaand

een hele maand voor Maria de moeder van Jezus. Een gewone vrouw uit een gewoon klein dorp

maar zo goed dat ze naam heeft gemaakt over heel de wereld tot hier bij ons in de kerk.

Daarom geef ik haar vandaag zeven witte bloemen

voor alle blije dagen die zij heeft gekend en vooral de dag dat God haar zag en zei:

“Jou heb ik nodig om grote dingen te doen.” Wees gegroet Maria, van ons hier in de kerk.

Meimaand

een hele maand voor Maria die net als wij moeders heel gelukkig was toen ze een kind kreeg, ’n zoon.

Die ook verdriet heeft gekend net als alle andere moeders.

Daarom geef ik haar vandaag zeven rode bloemen voor alle droeve dagen die ze heeft gehad

vooral de dag dat haar zoon veel te vroeg gestorven is. Wees gegroet Maria, van ons hier in de kerk.

Meimaand Een hele maand voor Maria.

Daarom geef ik haar vandaag zeven blauwe bloemen omdat blauw haar eigen kleur is.

Ik weet niet goed waarom. Misschien omdat Maria lijkt op de blauwe hemel

die de zon doorlaat voor heel de wereld, de zon die warmte en leven geeft, net als Jezus.

Wees gegroet Maria.

14

Bezinning

Op dit moment lees ik het boekje: “Het leven van

Bernadette”, geschreven door Jean-Paul Vermassen. Hierin las ik een moment van bezinning, die ik graag met

u wil delen:

Luisteren naar de Stem in de stilte

Luisteren naar de Stem in de stilte.

Het kan ons gemoedsrust geven. Luisteren naar de Stem in de stilte.

Het kan ons klaarheid schenken. Zo maakte Bernadette het mee in Bartrès.

Luisteren naar de Stem in de stilte.

Het kan ons een diepere levensverbondenheid

laten proeven. Luisteren naar de Stem in de stilte.

Het kan ons nieuw inzicht en uitzicht aanreiken. Zo maakte Bernadette het mee in Bartrès.

15

Luisteren naar de Stem in de stilte.

Het kan ons doen verder gaan met nieuwe hoop en nieuwe ogen.

Met een helder uitzicht op ons verder leven. Zo maakte Bernadette het mee in Bartrès.

Laten we aandachtig luisteren naar de Stem in de stilte.

Niet omdat het moet.

Maar omdat het ons goed kan doen. Omdat het ons leven kan verdiepen.

Omdat het ons leven intenser kan maken.

Dat ons luisteren naar de stilte mag worden als het horen van de echo van het Evangelie.

16

Feest van de H. Drie-eenheid / 7 juni 2020

Evangelie: Johannes 3,16-18

In die tijd zei Jezus tot Nikodemus: ‘Zozeer heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft

gegeven, opdat al wie in Hem gelooft, niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben. God heeft zijn Zoon

niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem zou worden gered. Wie

in Hem gelooft, wordt niet geoordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld omdat hij niet heeft geloofd in

de Naam van de eniggeboren Zoon van God.’

Pastorale gedachte

Na het afsluiten van de Paastijd middels het Pinksterfeest van vorige week zijn we liturgisch gezien weer gekomen

bij de tijd door het jaar. De rustige periode is aangebroken. Alle grote feesten hebben we voorlopig

weer even gehad. Maar dat is toch niet helemaal waar. Want dit weekend en ook het volgend weekend staan in

het teken van opnieuw twee hele waardevolle thema’s.

Vandaag viert onze kerk het feest van de heilige Drie-eenheid. Het hoogfeest waarin het verbond tussen Vader,

Zoon en heilige Geest op bijzondere wijze naar voren wordt gebracht. Het is ook niet verwonderlijk dat dit feest

direct na Pinksteren is geplaatst. Want middels het Pinksterfeest is de derde van de Drie-eenheid, de heilige

Geest, op specifieke wijze naar voren gekomen. Deze

heilige Geest is de constante aanwezige tussen God en Jezus, tussen God en de mensen. Alleen is Hij niet altijd

direct waarneembaar.

17

De band tussen de Vader en de Zoon wordt gevoed door

de adem van de heilige Geest, daarom ook dat toen Jezus ten Hemel opgenomen werd en wist dat de

leerlingen het nu moeilijk zouden krijgen zonder Hem, dat Hij heel concreet hen een Helper heeft beloofd.

Deze Helper was er niet alleen voor de leerlingen. Deze

Helper is er ook voor ons zoals wij hier nu samen zijn.

Middels het sacrament van de Doop, maar meer nog middels het sacrament van het heilig Vormsel hebben wij

diezelfde Geest ontvangen. De heilige Geest de helper die ons de gaven van wijsheid, verstand, inzicht en sterkte,

kennis, ontzag en de liefde voor Gods naam heeft gegeven.

Deze zeven gaven van de heilige Geest zijn voldoende

om in verbondenheid de weg van Vader en Zoon te gaan. Leven vanuit deze heilige Geest maakt een leven met

Vader en Zoon toegankelijker.

God sluit steeds met ons mensen een verbond. Vanaf het eerste moment dat de mens is geschapen naar Gods

beeld en gelijkenis is er ook sprake van een band tussen

hen en God. Later wordt dit nog weer duidelijker in het verbond wat God specifiek sloot met het Joodse volk.

Mozes was degene die de eer te beurt viel hierin de

middelaar te zijn en het volk te begeleiden op hun weg door het leven.

Later, veel later, stuurt God zijn eigen Zoon naar de

wereld om opnieuw duidelijk te maken wat de betekenis is van het verbond wat Hij in den beginne met de mens

gesloten heeft. En Jezus openbaart in Zijn leven wie God nu werkelijk is. Niet die straffende God, die ons elke

misstap aan zal rekenen.

18

Niet de God die allerlei vervelende dingen laat gebeuren

en daar dan ook verantwoordelijk voor is. Niet een God die steeds met het opgeheven vingertje en hoofd-

schuddend naar ons zit te kijken. Nee, Jezus laat ons zien hoe barmhartig de Vader is. In Jezus wordt de liefde van

God voor de mens zichtbaar.

Het evangelie van Johannes laat ons dat ook zien want er

gebeurt iets bijzonders daar in die ontmoeting tussen Jezus en Nikodemus. Nikodemus een vooraanstaande

Jood die weet wie Jezus is, namelijk de Zoon van God, gaat in het geheim, ‘s-nachts, naar Jezus en in de

gesprekken die ze dan voeren ontdekt Nikodemus welk een boodschap er van Jezus uitgaat. Hij voelt de liefde en

de genade welke God door Jezus heen laat komen. Maar als we goed naar de tekst kijken openbaart Jezus ons iets

heel bijzonders.

God heeft Jezus niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem zou

worden gered. Jezus laat middels deze uitspraak zien dat Hij ook voor ons is gekomen, niet om ons te oordelen,

maar opdat we gered zullen worden.

Waarvan moeten we gered worden? Zou je kunnen

denken. Ik denk dat we daar ieder voor zich een antwoord op moeten geven. Maar Jezus bedoelt met

gered worden, dat als wij God in ons leven herkennen en erkennen, dat we Hem toelaten, dat Hij de adem wordt

waarvan wij leven. En hier komt op bijzondere wijze de heilige Geest naar

voren. Deze Geest, welke wij met Pinksteren opnieuw hebben mogen ontvangen, die zal ons, wanneer wij het

willen en er voor openstaan, op de Weg plaatsen van Jezus welke ons zal leiden naar de Vader. Wie in Hem

gelooft wordt niet geoordeeld maar gered.

19

Dat het feest van de heilige Drie-eenheid ons opnieuw

ervan mag doordringen welk een rijkdom ons is gegeven, wat voor moois wij in ons leven hebben mogen

ontvangen. Dat we, levend vanuit de heilige Geest, in verbondenheid met Jezus de Zoon, meer en meer mogen

naderen tot het uiteindelijke Rijk van de Vader. Leven van uit de Drie-eenheid, geeft leven, eeuwig leven.

Pastoor Peter H.H. Wellen

Afbeelding Kazuifel H. Drie-eenheid

20

Gedicht: Heilige Drie-eenheid

U bent slechts één, maar U bent niet alleen

U bent de Vader, Zoon en Geest Wat bent U nu het allermeest?

of wat hebt U zoal gemeen?

Bent U nu één of bent U drie?

het moet toch een van beiden zijn! of zijn het vormen, is het schijn

waarin een mens als ik U zie?

Hoe lang ‘k ook denk, ik kom er nimmer uit, want U bent één en ongescheiden

en toch wil ik uw drieheid ook belijden– U snapt toch wel dat ik op grenzen stuit?

Ik zal met dit mysterie moeten leven

mijn menselijk vermogen schiet tekort, en schoon het mij vaak mistig wordt

komt U geen tekst en uitleg geven.

U zegt alleen: Geloof nou maar–

jouw denkraam is en blijft beperkt, maar stel je open en bemerk:

Jouw God is groot en wonderbaar.

Jouw God is Vader, Zoon en Geest. Jouw God is drie en Hij is één,

zoals Hij is vind je er geen. Dus loof Hem: Vader, Zoon en Geest!

Reinder Bruinsma

21

Dit drieluik is geïnspireerd op verschillende iconen, gerelateerd aan het verleden en heden.

De Icoon van Christus Pantokrator (Albeheerser) herinnert in zijn zeldzame kunstzinnige schoonheid aan

de woorden van de psalmist: “Geen mens is u gelijk in

edele gestalte, beminnelijk is uw gelaat” (Ps. 45, 3).

De heilige Johannes Chrysostomos betrok deze lofprijzing op de Heer Jezus en schreef: “Christus was in de bloei

van zijn leven, in de kracht van de geest, en in Hem straalde een dubbele schoonheid, die van de ziel en die

van het lichaam.” (PG 52, 479)

In haar beeldtaal vormt deze icoon de samenvatting van

de eerste oecumenische concilies, omdat zij erin slaagt zowel de pracht van Jezus’ mensheid als de glans van

zijn godheid uit te drukken.

Midden: Christus Pantokrator (de Almachtige, de Albeheerser) wordt ten halve lijve, staand of op een troon

gezeten afgebeeld.

22

Hij kijkt de toeschouwer aan, de rechterhand zegenend

opgeheven. De twee gestrekte vingers symboliseren de twee naturen van de God-Mens. De drie andere vingers

symboliseren de Drie-eenheid. De gekruiste wijs- en middelvinger vormen samen het X-teken van Chrestos.

Ook de kleuren zijn symbolisch: het rood is de aanduiding van Zijn Goddelijke natuur, die schuil gaat

onder de menselijke natuur, die aangegeven wordt door

het blauw/groen van het overkleed. Aan zijn rechter schouder hangt een gouden stola: symbool van zijn

eeuwig priesterschap Zijn gelaat, majesteitelijk en sereen, omzoomd door een dichte haarkrans en omgeven

door een aureool (of nimbus) van Christus met een kruisvorm deze vormt de weergave van het trigramma,

met aan één kant een dubbele lijn, wat duidt op de dubbele natuur van Christus.

In de aureool staan de woorden HO OON (afkomstig van de Griekse letters O en N). Dat betekent "De Zijnde", "Hij

die Is", de naam die God zichzelf aan Mozes heeft gegeven bij de brandende braamstruik.

Links: “De Moeder Gods van de Tederheid” Behoedzaam omvat zij het Kind en vleit het gezichtje

tegen haar wang. Icoon schilderen is een aan regels gebonden religieuze kunst. Regels over het gebruik van

bepaalde kleuren, kleding, symbolen en letters. Zo zal bij Oekraïense en Russische Iconen de moeder

Gods altijd een roodbruin of paarsrood overkleed dragen, terwijl haar onderkleed blauw zal zijn.

Rechts: "Verheerlijking op de berg Thabor"

Centraal de verheerlijkte Christus, als God en als mens afgebeeld in een wit gewaad en omgeven door een

stralenkrans, boven op de top van de berg Thabor.

23

Kleuren in iconen geven niet alleen uitdrukking aan de

emoties van de mens: vreugde of verdriet, vrede of opwinding – ze geven vooral uitdrukking aan de spirituele

verheffing van de mens. Met haar heldere wolkeloze kleuren inspireerde de iconenschilderkunst de mens met

een morele kracht, sterkte zijn geloof, en bezielde hem met een opgewekte geest. De iconenschilderkunst was

als het geluid van een trompet, die in de harten een

spiritueel vuur doet ontbranden. Met haar kleuren bevredigde ze de menselijke behoefte aan evenwicht en

spirituele harmonie.

W.D. J. H.

Voor de jeugd

De volgende YouTube-filmpjes zijn leuk om samen met de kinderen te bekijken:

Hemelvaart: https://youtu.be/2lj4EksxNzw

Hemelvaart - Pinksteren: https://youtu.be/ZnGneapP1-8

Pinksteren: https://youtu.be/6LaUt3EzgMq

H. Drie-eenheid: https://youtu.be/ZHg8XBn05gQ

24

25

26

27

28

Lied 586 uit Gezangen voor Liturgie

De Geest van God waait als een wind

op vleugels van de vrede,

als adem die ons leven doet,

deelt ons een onrust mede

die soms als storm durft op te staan,

geweld en kwaad durft tegengaan,

een koele bries die zuivert.

De Geest van God is als een vuur,

als vlammen felbewogen,

verterend wat aan onrecht leeft,

een gloed vol mededogen.

Een vonk van hoop in onze nacht,

een wenkend licht dat op ons wacht,

een warmt` in hart en ogen.

In stilte werkt de Geest van God,

stuwt voort met zachte krachten,

een wijze moeder die ons hoedt,

een bron van goede machten.

Zij geeft ons moed om door te gaan,

doet mensen weer elkaar verstaan,

omgeeft ons als een mantel.

Tekst: Marijke Koijck-de Bruijne

Muziek: Gon Voorhoeve

29

Aan dit boekje hebben meegewerkt:

Wiedy Jakobs Martine Lucassen

Jarko Noordmans Magda Roelofs, secretaris pastoresteam

Sabine Wijfjes Henk Holtmaat en Gijs Vermaas

Pastoresteam

30

Wij wensen u allen: Vrede en Alle Goeds!

Pastor Alie de Lange

0561-475948 Amdel11@gmail.com

Pastor Erik Verheijen

Pastoor Peter Wellen 0528-262756

p.h.h.wellen@hetnet.nl

“Laten we nu op afstand van elkaar blijven zodat

we elkaar morgen met meer warmte kunnen omhelzen.”

(Conte)

31