de kruisweg van de stiltevan Armand Demeulemeester

Onmisbaar deel van de keten,

onmisbaar, jij, in de kring.

Welkom wil ik je heten,

menslief voor wie ik zing.

Een cirkel vormen wij samen,

een ring van licht in de nacht.

Welkom heet ik je tranen,

welkom heet ik je lach.

(Stu

fkens

Hein

/ de V

ries F

okke)

(Stufkens / De Vries)

(Jongerius Henk / ZJ 739)

Wees hier in onze wanhoop en keer ons naar Jou toe.Wij tasten in verblinding,

dat zoeken maakt ons moe.Blijf daarom dicht bij ons,

God en help ons weer te zien,dat achter pijn en lijden

nieuw leven wacht misschien

(naar onbekend / “Geef vrede”)

Kome over ons Uw Geest,

Uw kracht tot vrede.

Geef het kwaad geen macht, over ons.

(Taizé)

"Ik vind geen schuld in Hem" .

..toen liet Pilatus Jezus geselen (Mt- Mc - Lc – Joh)

(Taizé)

Gedenken wij de strijders,

nu hier dan daar, altijd,

verlossers en bevrijders

uit mensonwaardigheid,

die steeds opnieuw verraden,

verbannen, weggehoond,

de wereld willen dragen

en dienen ongekroond

Gedenken wij met name

de mens uit Nazareth,

die om zijn stellingname

terzijde werd gezet

en door een vriend verraden,

daar Hij te ver wou gaan,

de minsten tot genade,

de armsten op doen staan

(va

n O

pb

erg

en

Ja

n / „O

Ho

ofd

vo

l blo

ed

‟‟)

De vorsten dwingen ons tot volgzaamheid

en noemen zich daarom weldoende mensen.

Zij geven brood in ruil voor zwijgzaamheid,

buigen de wereld naar hun eigen wensen.

Zij gaan de weg van ongerechtigheid,

hun zucht naar macht is altijd zonder grenzen.

(van Opbergen / „zo vriendelijk en veilig‟)

Geloven begint in het opstaan van armen,

hopen begint in het diepst van de wanhoop

liefhebben waar je geen liefde meer hebt

(Herman Verbeek)

Laat ons maar van liefde zingen,

laat ons maar de dood weerstaan,

laat ons maar elkaar omringen

met de moed om door te gaan.

(Stu

fke

ns

He

in /

de V

rie

s F

okke

)

(onbekend / Oomen A. „Lied aan het licht‟)

Tekens van leven ons gegeven,

mensen die houden van elkaar.

Doornen tot bloedens toe vergeven,

God zijt Gij hier of zijt Gij daar ?

Woon toch voorgoed hier in ons midden

en draag ons als de dood ons dreigt.

Wees in de vroegte zelf ons bidden,

Vader die naar ons roepen nijgt.

Geef alle ruimte aan de liefde,

in haar leeft God zich naar ons

toe.

Vergeef het kwaad van wie jou

griefde

de liefde wordt een mens niet

moe.

Zij zal de dood nog overleven,

geen water blust haar vlammen

uit,

zij blijft ons tot elkander keren,

tot alle angst is uitgeluid.

X²

(Pe

ter B

iesb

rou

ck)

Dood zijn is slapen

is slapen in een zoen

is sterk zijn als „n druppel,

en meegaan als de zon

is slapen, is slapen in een zoen.

Dood zijn is slapen

is slapen in een zoen

is sterk zijn als „n druppel,

en meegaan als de zon

is slapen, is slapen in een zoen.

Dood zijn is slapen

is slapen in een zoen

is sterk zijn als ‘n druppel,

en meegaan als de zon

is slapen, is slapen in een zoen.

(Taizé)

[Pr]

Vader, Jij vraagt ons om het leven te breken en te delen

met de woorden: “Dit is mijn lichaam voor U gegeven."

[Allen] Vandaag verstaan we deze woorden beter dan ooit

het is het teken van Jouw liefde.Geef ons daarom door dit brood,

de kracht en het doorzettingsvermogen van Jouw Zoon,Hij die ons gezegd heeft :

"zalig ben je wanneer men jou beschimpt, vervolgt en lasterlijk van allerlei kwaad beticht omwille van mij:verheug je en juich, want groot is je loon in de hemel.“

[Pr]

Daarom ook zalig allen die genodigd zijn aan de tafel van de Heer

[Allen] Heer ik ben niet waardig .....

Breng ons de pijn te boven,Verlos ons van de nacht.Leer ons in licht geloven,Dat op de morgen wacht.

Al leven wij ten dode,Gebonden aan de tijd,

Wees ons het woord, de bode,De taal van eeuwigheid.

Leer ons die taal te spreken,Als weerwoord op verdriet,Als leven af moet breken,

Het oog slechts leegte ziet.Als wij vervuld van zwijgenHet pad van raadsels gaan,

Wees dan de God van leven,Die ons te na wil staan.

(Bronswijk Alfred C. / „O Hoofd vol bloed‟‟)