Down Town Hoofdstuk 3

Ryan was inmiddels thuis aangekomen. ‘’Ik dacht dat ze mee zouden’’ zegt Leroy.Jelano kijkt Leroy aan.‘’Hij huilt man’’ zegt hij verschrikt.

‘’Ze.. ze.. de vader..die mogool!’’ stottert Ryan.‘’Wat is er gebeurd rustig!’’ zegt Yara.‘’Haar vader heeft ze meegenomen en ze wou niet’’snikt Ryan.

‘’Dit kan je niet zomaar doen, verplaats je eens in mij!’’ schreeuwt Rosalie. Maar haar vader loopt met Jamey het huis in.

Rosalie kan niks anders dan er achter aan te lopen.

‘’Dit is strafbaar, gewoon ontvoering!’’ gilt Rosalie.

‘’ Je bent mij eigen kind het is voor je eigen best wil en voor dat van je zoon’’ zegt hij.

‘’Je kan me NIET dwingen’’buldert Rosalie.

‘’Als je maar weet dat Henry je ook in de gaten houd en trouwens alle poorten zijn op slot en alle deuren van het huis zijn voorlopig ook dicht’’zegt hij triomfantelijk.

‘’ONMENSELIJK’’ schreeuwt Rosalie en pakt Jamey.

Het was inmiddels donker. ‘’Kom maar pop’’ zegt ze liefkozend.En heeft hem een kusje.

Ze loopt de trap op.

Op naar haar oude kamer.

‘’Pff dit is ook niks veranderd’’ zucht Rosalie.

Zelfs haar oude poppenhuis staat er nog.

Zo te zien had Henry de benodigde spullen al klaargezet.Jamey bleef maar gapen. ‘’Ja mannetje je mag nu eindelijk slapen’’ zij ze tegen Jamey en legde hem in zijn wandelwagen.

Rosalie had honger als een paard en besloot te kijken of er ook wat eetbaars was in de koelkast.

‘’Je weet dat je een intercom boven hebt hè, en dat ik het voor je kan maken en brengen’’ ze Henry.

‘’Ik heb zelf ook handen hoor ik doe al 2 jaar alles zelf’’ snauwt Rosalie hem af.

Ze gooit het eten in de oven en wacht.

Als het klaar is gaat ze aan de tafel zitten eten. ‘’Dit is lang geleden’’ zucht ze.

‘’Moeten we je komen vergezellen’’ roept haar vader vanaf de bank.

‘’Alsjeblieft niet’’ schreeuwt Rosalie terug.

Zo dra ze het op heeft snaait Henry het bord onder haar neus weg.

‘’Henry!?’’ zegt ze geïrriteerd‘’Wat zij ik nou’’ zucht ze.

‘’Sorry mevrouw’’ zegt Henry en loopt met bord de keuken in.

Dan komt haar vader aanlopen.‘’Doe niet zo tegen Henry wil je’’Rosalie zucht.‘’Wat is er eigenlijk met Simon gebeurt of heb je die al weg gejaagd’’ zegt Rosalie.‘’Simon is weg’’ antwoord hij.

Rosalie besluit maar naar bed te gaan ze is dood op van al dat geschreeuw gehuil en gestress.

Ryan had de hele dag gehuild en gehuild maar gelukkig kreeg hij veel steun van zijn buddies

Hij moest en zou er wat aan doen.

midden in de nacht begon Jamey te huilen.

Rosalie gaapt.‘’Ik kom al popje’’ zegt ze slaperig.

‘’Had jij een vieze luier’’ glimlacht ze. ‘’Ik ruik je hier’’

Rosalie verschoont Jamey.

Ze kijkt op de klok. Half 3 snachts…

Jamey stopt niet met huilen ook niet als Rosalie hem heen en weer wiegt.

‘’Heb je soms ook honger dan’’ zegt ze

En ze loopt zachtjes met Jamey naar de koelkast.

Jamey begint gulzig te drinken.‘’Dus dat was het’’ glimlacht Rosalie.

Rosalie genoot van de normale douche alleen dat maakte lang niet goed dat Ryan hier niet was.

Ze keek ik haar kast, allemaal nette kleren natuurlijk. Maar het moest maar.

‘’Ben jij ook al weer wakker zonnestraaltje van me’’ zegt Rosalie liefkozend.

Jamey tovert een lachje op zijn gezicht. Rosalie glimlacht ‘’Je bent zo mooi’’

Rosalie toffelt naar beneden om Jamey een lekker badje te geven.Jamey begint wat te brabbelen.‘’Vind jij dit leuk’’ giechelt Rosalie.

Rosalie gaat even voor het raam staan voor wat frisse lucht. Het was prachtig weer. Alleen mocht ze van haar vader niet naar buiten. Maar besloot een gokje te wagen.

‘’Ik wil graag naar buiten’’zij ze.

‘’Ik wil ook wel eens wat’’ zij hij zonder om te kijken.

Rosalie zucht.‘’Laatmaar’’ zegt en loopt weg.

Terwijl ze weg loopt roept haar vader haar iets achterna ‘’mooi dagje om terug te vluchten naar de achterbuurt of niet?’’ zegt hij op een sarcastische toon.

Rosalie besluit het te negeren en de rest van de dag op haar kamer door te brengen.

Dagen werden weken, weken werden Maanden.Rosalie had het moeilijk. Heel moeilijk.

Ook Ryan had het moeilijk, hij wou haar terug en wel meteen alleen hij was radeloos. Geen idee waar ze woonde en geen idee met welk geld.

Na zo’n lange tijd vertrouwde haar vader haar buiten. Eindelijk.

‘’Hij groeit snel he’’ zegt Henry.‘’Jazeker, komt omdat je altijd zo goed voor hem kookt’’ lacht Rosalie.

‘’Je mag hem wel even vasthouden’’ zegt Rosalie en geeft Jamer over.

‘’Weet je al wat voor smaak en wat voor vorm taart je wil voor zijn verjaardag’’ vroeg Henry.

Rosalie slikte. Zijn verjaardag.die was ze eigenlijk niet van plan hier te vieren. Ze hoopt dat ze dan weer bij Ryan is.

‘’Doe maar wat’’ antwoorde ze.

‘’Hee prinses’’ zij haar vader toen hij de keuken in liep. Rosalie walgde ervan.

‘’Ik wil naar Ryan’’ schreeuwde ze plots.‘’Ik kan hier niet meer tegen laat me gaan!’’

vanuit het niets gaf haar vader haar een klap.‘’Nee’’ wat zijn antwoord.

‘’Jij vieze vuile…’’ begon Rosalie.

Haar vader keek haar streng aan.

‘’Hoe kun je je eigen kind nou slaan’’ gilde Rosalie.

Haar hele lip was kappot.

‘’Naar je kamer en ik wil je voorlopig er niet weg zien’’ schreeuwde hij.

Ze rende naar boven.‘’Na je verjaardag, als je wat groter bent gaan we terug we gaan het vinden’’ fluistert ze Jamey toe.

Na het douchen keek ze in de spiegel.

‘’Oeii’’ zegt ze in haar zelf.Dit ziet er niet lekker uit.

Jamey sliep al snel.Rosalie lag ernaast ze hield er van om naar zijn ademhaling te luisteren. Ze werd er rustig van.

De volgende ochtend werd Rosalie wakker door geklop op haar deur.

‘’Ik kom er aan’’ riep ze half gapend.

In de deur opening stond een jongeman die ze nog nooit eerder had gezien.

‘’Goedemiddag mevrouw,Mijn naam is Milan. Ik ben jullie nieuwe butler’’ zij hij.

‘’Wat is er met Henry?’’ vroeg Rosalie verbaasd.

‘’Geen idee mevrouw sorry’’ zij hij.

‘’Moest je me hier voor wakker maken ik had je anders ook beneden wel ontmoet’’ zucht Rosalie.

‘’Uhm uw vader zij dat ik u moest wakker maken omdat ik u mee mocht nemen om een wandelingetje te maken’’

‘’Oh’’ zegt Rosalie verbaasd.

‘’Of heeft u geen zin’’

‘’Jawel, Jawel, ik kleed me even om en dan komen Jamey en ik er aan’’ zegt Rosalie.

Ze was snel omgekleed en ze konden vertrekken.

‘’Je bent nog niet zo oud of wel’’ zegt Rosalie.‘’Nee dit is mijn eerste baan mevrouw’’ zegt hij‘’Stop met dat mevrouw en dat u de hele tijd’’ zegt Rosalie streng.

Na een uurtje wat gepraat te hebben begint Jamey te huilen.‘’Tijd voor zijn fles’’ lacht Rosalie.

‘’Ja uhm natuurlijk laten we gaan’’ zegt Milan.

Onderweg was Jamey toch in slaap gevallen.

Rosalie en Milan zaten nog wat te praten op de bank tot dat Menneer Stone aan kwam stormen.

‘’Ik moet nu gauw weg, uh Milan red jij het’’ zegt hij gehaast’’

‘’Uh jawel baas’’ zegt hij

‘’Pap!? waar ga je heen’’ vraagt Rosalie.

‘’Spoed in mijn bedrijf in Costa-rica’’ zegt hij en rent richting de auto.

Rosalie krijgt een glimlach van oor tot oor. Nu was haar kans nu kon ze er vandoor met Jamey naar Ryan!

‘’Ik logeer vannacht bij een vriendin’’ probeert Rosalie.Milan begint te lachen.‘’Leuk geprobeerd maar je vader heeft alles vertelt, jij gaat nergens heen’’ zegt hij

‘’Vind je Macaroni lekker’’ roept Milan naar Rosalie.‘’Jahoor’’ zucht ze.

Ze heeft Jamey de fles. ‘’Over een paar uurtjes ben je jarig, dan is het 12 uur’’ zegt ze zacht tegen Jamey.

‘’Laat me nou gaan Milan’’begint Rosalie‘’Het is niet mijn keus om je hier te houden Rosalie maar je vader dwingt me’’ zucht hij

‘’Wat is nou het ergste dat die je kan doen!’’ zegt Rosalie op een harde toon.

‘’Hij heeft gezecht dat als het door mij fout loopt dat ik mijn moeder en broertje nooit weer zal zien’’ zegt hij zacht.

Wat is haar vader toch een klootzak denkt Rosalie.

‘’Zullen we Jamey laten opgroeien? het is 12 uur’’ zegt Rosalie tenslotte.

‘’Maak jij de tafel klaar dan blaas ik de ballonnen op’’ zegt Rosalie.

In koor zingen ze lang zal die leven in de gloria.

Rosalie wiegt Jamey zachtjes heen en weer.

‘’Nu gaan we blazen’’

‘’1 2 3’’ Rosalie blaast de kaarsjes uit.

‘’Wat ben je mooi geworden’’ zegt Rosalie liefkozend.

Milan omhelst haar. ‘’Gefeliciteerd met je zoon’’ zegt hij. Dan speelt hij even met Jamey

‘’Jij bent een grote jongen geworden’’ zegt hij op een speelse toon.

Jamey licht inmiddels op bed.Rosalie loopt naar het dressoir met sterke dranken er op.

‘’Zulle we even een borrel doen saaie’’ zegt ze tegen Milan.

‘’Nee bedankt ik ben aan het werk weet je nog’’ zegt hij.

‘’Nou de baas is er niet hoor dus ik ben nu de baas en ik zeg dat we een borrel gaan doen’’ zegt ze ondeugend tegen Milan.

‘’Oke, Oke, eentje dan’’

Van 1 kwam 2 en van 2 kwam 3 totdat ze zowat van alle flessen wat op hadden. Ze waren ladderzat.

‘’Waar denk jij heen te gaan’’ zegt Milan met een dubbele tong.

‘’Ik euuhh Ik eeuhh..’’ giechelt Rosalie

Dan zoent Milan haar.

‘’Oh butler wat doet u nu!’’ immiteert ze Kees uit flodder.

‘’Ga door’’ zegt ze er achter aan.

En van het een kwam het ander…

Het was ochtend, of eigenlijk het was al middag. Jamey was al lang wakker. Maar geen spoort van Rosalie of Milan.

In de middag ontwaakten ze halfnaakt op de vloer met enorme hoofdpijn.‘’Wow’’ zegt Milan en schud zijn hoofd.‘’Hebbe wee ehh?’’ begint Rosalie.‘’Ja’’ antwoord Milan.

Ze gaan staan. ‘’Het was geweldig’’ zucht Milan.

Hij stapt naar voren om haar te strelen.

‘’Milan nee ik ben getrouwd!’’ zegt ze en pakt zijn arm vast om hem weg te duwen.

Dan bedankt Rosalie zich iets.

‘’Jamey!’’ schreeuwt ze.En sprint naar boven toe.

‘’Oooo het spijt me mannetje echt ik ben zo dom geweest’’ zegt Rosalie.

‘’Poeepoepoe’’ brabbeld Jamey.

‘’Gepoept? flinke jongen’’lacht Rosalie.

‘’Zullen we je kleertjes even aan doen?’’

Als ze Jamey heeft aangekleed stapt ze onder de douche.

Rosalie wat heb je gedaan denkt ze in haar zelf. Even met de butler van bil gaan wat dacht je!?Rosalie was ten einde raad.Hoe moest ze dit nou weer oplossen hij was nou eenmaalheel aantrekkelijk.