DORPENKRANT NUMMER 13 ✱ JAARGANG 5 ✱ OKTOBER 2010 ✱ PRIMO NH, HET KENNISCENTRUM VAN DE SOCIALE PRAKTIJK

Zeeuwse ervaringen

DorpsiteNes aan de Amstel

Kernconsulent in Medemblik

Vaart der Volkeren

Canon van Zijpe

PAGINA: 2 PAGINA:

3 PAGINA: 4 PAGINA:

7 PAGINA: 8

Niets is voor eeuwig. Maar sommige dingen duren te kort.

Volgend jaar zal de Dorpenkrant niet meer verschijnen.

Na dertien nummers stoppen we. Noodgedwongen.

Niets is voor eeuwig

Mijn moeder had voor dit soort situaties een scala aan gezegden. ‘Ja, jongen, het leven gaat door.’ Ook heel troostrijk was haar verzuchting: ‘ach, er zijn ergere dingen.’ Of simpelweg: ‘het is niet anders.’

U begrijpt de ondertoon. Als het aan de redactie had gelegen waren we nog jaren doorgegaan. Maar PRIMO nh wordt op 1 januari 2011 opgeheven. De provincie heeft in 2011 nog geld gereserveerd voor de vitalisering van het platteland. Daar zou PRIMO nh in theorie nog een aandeel in kunnen leveren. Maar de totale subsidie voor PRIMO nh is niet toereikend om te overleven als organisatie. Al het geld is nodig om netjes af te bouwen. En daarmee eindigen alle communicatie-uitingen van onze organisatie. Ook de Dorpenkrant. Het is niet anders.

Kranten worden vaak met mensen vergeleken. De krant is een mijnheer, vond de onlangs overleden Jan Blokker. Onze Dorpenkrant was een gezonde jongeman. Hij had een voorspoedige geboorte. De eerste krant kwam voort uit een bundeling. Er bestond een nieuws-brief voor kleine kernen. Daarnaast hadden de dorpshuizen een nieuws-brief. Tegelijk deed PRIMO steeds meer op het platteland. Interessante ontwikkelingen die we graag wilden delen met de vele mensen die op het platteland actief zijn. Zo ontstond uit vertrouwde ingrediënten een nieuwe mix.

De binnenpagina’s 4 en 5 waren het herkenbare plekje van de Ver-eniging van Kleine Kernen en het

Platform Dorpshuizen. Als vervolg op hun vroegere nieuwsbrieven. Die organisaties raken een effectief middel kwijt om hun eigen achter-ban te informeren.Trudy Steenbergen van de Vereniging en Ger Praamstra van het Platform geven daarop hun eigen visie. Ger Praamstra noemt de provinciale bezuinigingen een sluipmoordenaar. Trudy Steenbergen spreekt haar afschuw uit. Geen vrolijk nieuws op de binnenpagina’s.

Naast de gedrukte exemplaren wer-den altijd extra kranten gedrukt voor losse uitgifte. Daar is veel gebruik van gemaakt. Het was een dankbaar product om uit te delen op conferen-ties en cursussen. We kwamen de krant vaak tegen. In het rek van een bibliotheek. Op het bureau van een wethouder. Op de vergadertafel van een dorpsraad. Dat houdt op. In 2009 hielden we een lezersonder-zoek. Op drie punten gaf u ons een dikke acht. Goed leesbaar,

Kom ook naar het PlattelandsParlement!

Wordt in uw dorp ook veel gesproken over het wegvallen van voorzieningen? Of over een naderende fusie met andere gemeenten? En wordt u ook om uw mening gevraagd? Zo ja, kom dan naar het Noord-Hollands PlattelandsParlement en praat met provinciale politici en andere actieve dorps-bewoners over deze en andere actuele onderwerpen. Laat u informeren over de laatste ontwikke-lingen, zodat u die voor uw eigen dorp kunt inzetten.

Kijk op www.noordhollandsplattelandsparlement.nl of bel naar 0299 418700 en vraag naar het Cursus- en Congresbureau voor meer informatie en aanmelding. De entree is gratis.

Let op! Het aantal plaatsen voor de twee themadiscussies is beperkt. Wees snel met uw aanmelding! Doe het vandaag nog!

Noord-Hollands PlattelandsparlementVrijdag 5 november, 12.45 - 17.00 uurPaviljoen Welgelegen (Provinciehuis)Dreef 3, 2012 HR Haarlemwww.noordhollandsplattelandsparlement.nl

Organisatie: Vereniging van Kleine kernen in Noord-Holland. In samenwerking met Provincie Noord-Holland, Koninklijke Neder-landse Heidemaatschappij en PRIMO nh.

Uitslag wedstrijdWat is het meest creatieve, smakelijkste of sportiefste dorp van Noord-Holland?Op 5 november is de uitslag van de wedstrijd Sterrendorpen!Meer informatie: 0299 418 700 (Cursus- en Congresbureau PRIMO nh)

Programma• Lunch• In gesprek met provinciale politici en actieve

dorpsbewoners over o.a.:• Creatief met krimp• Herindeling, wel of niet?

• Speeddaten met provinciale politici• Hoekgesprekken• Een rondleiding door het gerestaureerde

Paviljoen Welgelegen• Hapjes en drankjes

*Laatste

Dorpenkrant*

Zestien jaar geleden was de

terugloop van het kerkbezoek

zo groot dat er een andere bestem-

ming gezocht werd. Het beheer is

overgenomen door een stichting

die sociale, maatschappelijk en

culturele activiteiten wil organise-

ren. Een enthousiast bestuur zet

zich met hart en ziel in, niet alleen

om het cultureel erfgoed te behou-

den, maar ook om de kerk open te

stellen voor de plaatselijke orga-

nisaties. Zo maken verschillende

muziekverenigingen gebruik van

de sfeervolle ruimten. Maar ook

een bridgeclub, de historische

vereniging, een yogaclub en Meer

Bewegen Voor Ouderen hebben

een passende huisvesting gevonden

in het eeuwenoude monument.

Een alternatieve arts houdt er

spreekuur. Verder worden er

diverse markten georganiseerd en

is er een stemmingsvolle expositie

ruimte, waar beeldende kunstenaars

hun werk tentoonspreiden. Er is

een aula, die voor uitvaarten en

huwelijken gebruikt wordt.

Dit sluit goed aan bij de historische

functie van een kerkelijk gebouw,

waar geboorte, de huwelijks-

voltrekking en het afscheid van

de dierbaren deel uitmaakten van

de levenscyclus.

MonumentenzorgEen dergelijk groot historisch

monument te onderhouden is een

grote opgave voor een vrijwillig

bestuur. Er zijn geen betaalde

krachten en zelfs het beheer is in

vrijwillige handen. Daar kunnen

de twee heren die rondleidingen

doen van meepraten. Mijnheer

Grooteman is voormalig voorzitter

en nu belast met de restauratie.

Mijnheer Molenaar is penning-

meester. Ze laten de bezoeker met

gepaste trots het gebouw met zijn

veelal verrassende ruimten zien.

De lijntjes naar de lokale overheid

zijn uitstekend, zegen de twee

heren. De stichting krijgt alle

medewerking, Maar dan nog is

het een hele toer. “Bijna een

miljoen euro moesten wij bijeen

schrapen om de verregaande

renovatie van het historische

gebouw te realiseren. Een nieuwe

dakisolatie, voorzetramen voor de

glas in lood ramen zijn niet alleen

nodig om de vochtwering en het

comfort onder controle te krijgen.

Maar ook om het gebouw een

beter aanzien te geven en de

explosief gestegen verwarming-

kosten verder te drukken. Door

een hevige uitbraak van de bonte

knaagkever moest we zelfs de

haan van de kerk met een hoog-

werker laten verwijderen en dat

loopt in de papieren! Het gevaar

bestond dat de haan bij een storm

naar beneden zou komen.

En dat alles onder het strenge

toezicht van monumentenzorg,

die overigens ook flink mee-

betaalt”. Behalve de Gemeente

Drechterland hebben ook het

VSB-fonds en het Oranje-fonds

diep in de buidel getast. Ook wordt

er een beroep gedaan op de nieuwe

provinciale regeling “Groot onder-

houd dorpshuizen”, die begin van

het jaar van kracht is geworden.

Men is op zoek naar een verbreding

van activiteiten, om het gebouw

nog meer tot het kloppend hart

van de gemeenschap te maken.

Tim Boyenk

De heren Molenaar (l) en Grooteman (r) van Pancratius in Oosterblokker

Monumentale kerk in Oosterblokker al 16 jaar dorpshuis

Dorpshuizen heb je in allerlei soorten en maten, van een pré-fab gebouw tot een voormalig

schoolgebouw. Hier en daar worden zelfs kerken gebruikt. In Noord-Holland zijn daar vele voor-

beelden van zoals in Zuidermeer, Twisk en het eiland de Woude. De kroon spant toch wel het

Cultureel Centrum Pancratius aan de Oosterblokker 98 in Oosterblokker, gemeente Drechter-

land, een kerk die volledig als gemeenschapshuis geëxploiteerd wordt. Het prachtige historisch

gebouw, dat uit 1452 stamt, heeft de beeldenstorm en nog meer metamorfoses ondergaan.

Bedenk een kleine wandeling bij u in de buurt. Een ommetje van

ongeveer een uur. Een wandeling die over onbegaande paden mag

gaan of over grond die nu niet toegankelijk is. Landschapsbeheer

Nederland heeft een prijsvraag uitgeschreven voor iedereen.

Niet alleen individuen mogen meedoen, ook historische verenigingen,

dorpsraden en wandelclubs worden van harte aangemoedigd een

idee in te zenden. Het doel is om lang vergeten voetpaden weer in

ere te herstellen en om leuke wandel-

routes mogelijk te maken, die nu op

hindernissen stuiten. Bijvoorbeeld

weggetjes die doodlopen op privé-

grond of sloten waar je niet over-

heen kan springen. Elke provincie

krijgt een winnaar. De prijs bestaat

uit een bedrag van 10.000 euro die

bestemd is om de wandeling mogelijk

te maken. De inzenders uit Noord-Holland kunnen hun idee opsturen

naar Landschap Noord-Holland, Postbus 257, 1900 AG Castricum,

telefoon 0251 - 362730. Of ga naar de website van Landschap

Noord-Holland www.landschapnoordholland.nl. Op de landelijke

website www.landschapsbeheer.nl kan de wedstrijdbrochure worden

aangevraagd en gedownload.

Ommetje

Turkse ouderen naar

boerderij

Van deredactie

Feestelijkeopening

in Uitgeest

2 3

70 jaar lat-relatie

Nieuwsbriefen

jaarverslag

4/5 7 8PAGINA: PAGINA: PAGINA: PAGINA: PAGINA:

DORPENKRANT NUMMER 1 � JAARGANG 1 � DECEMBER 2006 � PRIMO NH, HET KENNISCENTRUM VAN DE SOCIALE PRAKTIJK

!Nieuwsbrieven voordorpsraden

en dorpshuizen in een nieuw jasje!

een bridgeclub, de historische

vereniging, een yogaclub en Meer

g

de dierbaren deel uitmaakten van

de levenscyclus.

De lijntjes naar de lokale overheid

zijn uitstekend, zegen de twee

p p j

website www.landschapsbeheer.nl kan de wedstrijdbrochure worden

aangevraagd en gedownload.

gemoderniseerd, het gebouw wordt

ook van buiten opgeknapt en er zijn

plannen om het oorspronkelijke

aanzicht met zijn karakteristieke

luifel weer in ere te herstellen.

Daarbij zal ook een beroep gedaan

worden op het fonds “groot

onderhoud dorpshuizen” van de

provincie Noord-Holland.

(zie elders in dit nummer)

Het werd begin zestiger jaren

opgericht in een leegstaande lagere

school. Dorpelingen staken de

handen uit de mouwen en braken

drie klaslokalen door. Zo ontstond

een gemeenschapsvoorziening die

geschikt was voor toneeluitvoe-

ringen. Dat voorzag in een

behoefte, al was het maar omdat

vlak daarvoor de dorpskroeg was

afgebrand. De plaatselijke toneel-

vereniging, vrouwen van nu,

de biljartclub, de kaartclub, de

historische vereniging, het basis-

onderwijs met een jeugdmusical

en de dorpsfeestcommissie hebben

daar tot volle tevredenheid hun

stekkie gevonden. De beentjes gaan

er ook regelmatig van de vloer.

Recentelijk kwam er ruimte bij,

omdat de vrijwillige brandweer

ergens anders zijn intrek nam.

Het bestuur is druk doende om het

dorpshuis een face-lift te geven.

De ingang en de toiletgroep worden

Het bestuur is nog op zoek naar

een nieuwe naam, liefst een waar

de geschiedenis van het dorp in

doorklinkt.

Freek de Jonge

Noord-Holland kent bijzondere

plekken op het platteland met een

cultureel aanbod dat je daar niet

zou verwachten. Het dorpshuis

van Westwoud is zo’n populaire

accommodatie, de kerk in Wadway

eveneens. In dat rijtje hoort de

theaterzaal van Oost-Knollendam,

dat een belangrijke functie heeft

voor aanstormend talent. Jonge

cabaretiers weten de intimiteit,

de typisch dorpse sfeer en het

enthousiaste publiek zeer te waar-

deren. Het geheel staat vanaf

2001 onder de bezielende leiding

van de stichting Podium Oost-

Knollendam (POOK). De mensen

van POOK zijn theaterliefhebbers,

die met een enorme inzet alle

festivals aflopen op zoek naar oud

en nieuw talent. Menig bekend

artiest heeft er zijn nieuwe pro-

gramma uitgetest:

Lebbis&Jansen, Youp van ’t Hek,

Hans Teeuwen en Freek de Jonge.

De laatste is in de Zaanstreek

opgegroeid. Ook jongere artiesten

uit de school van de comedy-train

van Raoul Heertje, Najib Amhali,

Jan Jaap van der Wal weten de weg

naar het sfeervolle theaterzaaltje

met zijn 140 zitplaatsen te vinden.

Er is ook vaak sprake van wacht-

lijsten, omdat de kaartjes de deur

uitvliegen. De mond-tot-mond

reclame in artiestenland is groot,

dus velen melden zichzelf aan

voor een try-out.

Een enthousiaste ploeg vrijwilli-

gers kan voor een professionele

belichting en geluidsversterking

zorgen. De kleedkamers zijn

onlangs sterk gemoderniseerd.

Liefhebbers kunnen historische

foto’s van dit lieflijke oord en

meer informatie over het

dorpshuis en Pook vinden op

www.oost-knollendam.nl

Tim Boyenk

Het PlattelandsParlement is geen formeel parlement maar een direct

gesprek van plattelanders met parlementariërs. Het is het antwoord

op de hindernissen die u als plattelander tegenkomt wanneer u actief

bezig bent op lokaal niveau. Die hindernissen worden vaak opgeworpen

door beleid, wet- en regelgeving, opgelegd door Den Haag of Brussel.

Met het PlattelandsParlement is er eindelijk een middel om direct

met de verantwoordelijken, namelijk de Tweede Kamerleden, in

gesprek te treden en te werken aan oplossingen. Het doel van het

PlattelandsParlement is een beweging op gang te brengen. Een bewe-

ging gericht op het vergroten van de betrokkenheid en invloed van de

circa 6 miljoen plattelandsbewoners op de plattelandsontwikkeling in

Nederland. Op zaterdag 6 oktober 2007 zal voor de tweede keer het

Nationale PlattelandsParlement worden georganiseerd. Het zal plaats-

vinden in Lunteren. Zet de datum alvast in uw agenda! Kijk voor meer

informatie op www.plattelandsparlement.nl bij “Nationaal Plattelands-

Parlement 2007”. U kunt daar zelf ook onderwerpen aandragen.

Nationaal PlattelandsParlement

Buurtsuper

haalbaar

Toekomstkerk

Zuidermeer

Eierlandsche

huis krijgt

nieuw dak

2 3

Dorpsraad

Abbekerk en

de WmoNieuwsbrief

en advertentie

4/5 6 7

PAGINA:

PAGINA:PAGINA:

PAGINA:

PAGINA:

D O R P E N K R A N T N U M M E R 2 � JA A R G A N G 2 � A P R I L 2 0 0 7 � P R I M O N H , H E T K E N N I S C E N T RU M VA N D E S O C I A L E P R A K T I J K

Dorpshuis als Dorpshuis alsculturele broedplaatsWe gaan naar Oost-Knollendam. Het is even zoeken langs

de oostelijke Zaanoever tussen Wormerveer en Spijkerboor,

maar uiteindelijk vinden we het dorp. Ooit waren Oost- en

West-Knollendam verbonden via een dam en een sluis.

Daar is niets van over. Terwijl West-Knollendam vrijwel is

opgeslokt door een groot bedrijventerrein, heerst aan de

andere oever nog de rust van het Wormer- en Jisperveld.

De beeldbepalende kerk en de

lokale kroeg hebben de tand

des tijds niet doorstaan. Er heerst

een serene rust, maar schijn

bedriegt. Er wonen slechts vijf-

honderd mensen, toch is er een

bloeiend gemeenschapsleven. Het

dorpshuis is hét kruispunt van veel

sociaal verkeer, zowel van de

geboren dorpelingen als de import.

Een verhalentafel in Badhoevedorp

DORPENKRANT NUMMER 4 ✱ JAARGANG 2 ✱ DECEMBER 2007 ✱ PRIMO NH, HET KENNISCENTRUM VAN DE SOCIALE PRAKTIJK

Verhalen vertellen over vroeger. In steeds meer dorpen ontstaan initiatieven om de geschiedenis al vertellend levend te houden en door te geven. In Badhoevedorp zijn Hans Visser en Sybil van Dam de begeleiders van de Verhalentafel. Het is een activiteit van tien dag-delen. Elke dinsdagochtend, twee uur lang, zitten de deelnemers bij elkaar in het dorpshuis. “In het boekje van Meerwaarde staat het onder de cursussen, maar we noemen het liever geen cursus”, zegt Sybil. “Je krijgt niet een diploma, of zo.”Elke keer is er een thema, bijvoor-beeld: “de winkel op de hoek” of “hoe zag het er vroeger thuis uit?” Hans: “we stelden voor het ook een keer over de oorlog te hebben, maar twee mensen wilden dat liever niet. Dan gaat zo’n onderwerp niet door. We doen alleen een thema waar iedereen aan mee wil doen.” Sybil zegt dat ze altijd begint met een versje van vroeger. En dan haakt er meteen iemand in. Per ochtend mogen twee mensen helemaal hun verhaal doen. “Is iemand aan het eind van de ochtend niet uitgepraat dan pakken we de volgende week de draad weer op.”

Hans en Sybil sturen zo min moge-lijk. Ze zitten tegenover elkaar en hebben oogcontact. Ze zijn alleen

maar bezig te zorgen dat het proces goed verloopt. Ze zorgen ervoor dat ook degene aan bod komen die bescheiden zijn. Ook letten ze erop dat er structuur in blijft zitten. Als het verhaal naar alle kanten uit-waaiert of iedereen heel lang bij een detail blijft hangen brengen ze de ver-teller weer terug bij waar het om ging. Hans: “het is ook belangrijk dat je iemand niet met een los eindje naar huis stuurt. Als er iets komt boven-drijven dat emotioneel beladen is schenken we daar aandacht aan. Dat is niet therapeutisch bedoeld. Daar zijn we wars van. Het gaat erom dat ze zich veilig voelen.”

Er wordt enorm gelachen, want ze herkennen soms al aan een detail een heel verhaal van vroeger. De deelnemers zijn generatiegenoten van elkaar. De meesten zaten tijdens de Tweede Wereldoorlog op de lagere school. Badhoevedorp was een kleine gemeenschap. Als iemand over een treffend voorval begint is het een feest der herkenning.

niet. Er was vroeger veel meer vastigheid, meer structuur door het gezin, het geloof en je werk. Vergeet niet, de meesten begonnen al op hun dertiende te werken.”Hans en Sybil hebben er inmiddels een serie van tien zittingen opzitten, van februari tot mei. Na de zomer is dezelfde groep met een tweede serie gestart. Twee mensen van 90 jaar zijn ermee gestopt. Het werd hen te zwaar. Niet in lichamelijk opzicht, maar het roept teveel op. De herinneringen putten hen uit.De schroom van het begin is er af. Sybil stelde bij de start voor om alle verhalen op te schrijven en er dan een boek van te maken. Dat wilden

de deelnemers beslist niet. Alles moest binnenskamers blijven. De begeleiders respecteerden dat. Maar gaandeweg zijn de ouderen zelf enthousiast geworden. Sommi-gen gaan direct na de vertelsessie naar huis om iets op te zoeken. Een voorwerp, of zo. Daar komen ze de volgende keer mee aanzetten. Zo is het idee ontstaan om een tentoonstelling te organiseren

over allerlei voorwerpen. >>

Hans Visser en Sybil van Dam hebben op verzoek van

Meerwaarde deelgenomen aan een training bij PRIMO nh over het be-geleiden van verhalengroepen. Meerwaarde is de brede welzijns-instelling in de Haarlemmermeer. Hans en Sybil kenden elkaar daar-voor nog niet. Hans is in 1971 in Badhoevedorp komen wonen en lange tijd hoofd van een lagere school geweest. Sybil is Haarlemse, woont nu in Heemstede. Zij heeft geen betaalde baan meer maar is wel actief als sprookjesvertelster.

Na de cursus vroeg Meerwaarde of zij een verhalengroep wilden beginnen in Badhoevedorp. Ze zijn er naar eigen zeggen “blanco’’ in-gestapt. Meerwaarde had een folder-tje gemaakt, bedoeld voor mensen die hun hele leven in Badhoevedorp hebben gewoond. De groep zat snel vol. Ze hadden een ingang bij een paar oudere dorpelingen. Mond tot mond reclame deed de rest.

Terugblik Dorpendag Spaarndam

werkt aan vernieuwing

Nieuwsbrief PDNH De Woon-

compagnie VerslagWorkshopPAGINA:

2PAGINA:

3 PAGINA: 5

PAGINA: 6

PAGINA: 8

Badhoevedorp had vroeger kleurrijke fi guren. Als iemand daarover begint weet iedereen over wie het gaat.

Rooie IetWeten jullie nog van rooie Iet? Ze was getrouwd met de postbode, een heel klein, schriel mannetje. Zij had de broek aan. Iet was een potige tante, die rondreed op een motor. Zij ging graag zwemmen in de Ringvaart. Aan de kant zaten de ratten en de vuilniszakken dreven rond. Als zij een stukje ging zwemmen stak zij op de helft een sigaartje aan en zwom dan weer terug. Hoe zij dat deed daar is nooit iemand achter gekomen.

En oh ja, weten jullie nog... zij liep altijd op klompen naar het water en bond ze op haar rug als ze te water ging. Muzikaal was ze ook. Ze blies op een koperen toeter.

Dan is het van: oh ja, weet je nog… Door de verhalen komt een stukje geschiedenis weer tot leven. Bijna iedereen was arm. Omdat veel men-sen vroeger een nering hadden en langs de weg trokken met handeltjes kwam je overal, ook in ander dorpen als Sloten en Zwanenburg. Sybil en Hans merken niets van bitterheid over de armoe van vroeger. Eerder het tegendeel. Hans “De zeventigers benijden de huidige jonge generatie

Op de dorpendag van 22 september in Schoorl pleitte gedeputeerde Sascha Baggerman voor het handig combineren van diensten en voorzieningen op het platte-land. Maar zonder een actief draagvlak onder bewoners en vrijwilligers is het dweilen met de kraan open. Zij vroeg zich af: worden de dorpen in de toekomst ‘bolwerken van behoud’ of ‘kraamkamers van innovatie’?

Zie de volgende pagina’s voor impressies van work-shops.

D O R P E N K R A N T2

informatief, leuk opgemaakt. Ga zo door, schreef een lezer. Niet dus. Dat knaagt vooral omdat het niet onze eigen beslissing is. De krant was nog in de bloei van zijn leven.

Houdt het dan helemaal op? Voor wat betreft de krant: ja. Maar wat er aan provinciaal beleid op het platteland wordt voorgezet is nog niet uitgekristalliseerd. De Vereniging van Kleine Kernen en het Platform Dorpshuizen zijn nog in bespreking met de provincie. Beide organisaties willen graag door, maar ervaren het verdwijnen van de PRIMO adviseurs als een zeer gevoelig verlies. Enkele mede-werkers denken erover als kleine zelfstandigen of in een maatschap door te gaan. Het is niet anders. Eeuwig zonde is het wel.

Actuele ontwikkelingen kunt u volgen op de websites van www.primo-nh.nlwww.vvkk.nl en www.pdnh.nlUw eindredacteur

DORPENKRANT NUMMER 7 ✱ JAARGANG 3 ✱ OKTOBER 2008 ✱ PRIMO NH, HET KENNISCENTRUM VAN DE SOCIALE PRAKTIJK

Gemeenten in de Noordkop

vinden dit een slechte zaak

voor dorpsbewoners die niet over

een auto beschikken. Piet Heneweer

is al jaren in de weer om aan een

oplossing voor dit probleem te

werken. Dit begint vruchten af te

werpen. Als het aan gemeenten

ligt, rijden er straks twee extra

buurtbussen in het noorden van

Noord-Holland. En het zou mooi

zijn als ze worden opgenomen in

de nieuwe dienstregeling van

Connexxion. Piet Heneweer heeft

er al namen voor bedacht: de

Noordkop en de Westfries.

Jaap van Driel is ambtenaar voor

de WMO bij de gemeente Niedorp.

Mede namens zeven andere

gemeenten in de Kop werkt hij

mee aan een pilot om het (openbaar)

vervoer voor allerlei doelgroepen

te verbeteren. Een van de deel-

projecten is onderzoek doen om

een buurtbus aan het rijden te krijgen

waar een logische vervoersver-

binding ontbreekt.

Jaap van Driel: ‘we willen de

gebrekkige vervoersverbindingen

tussen de kleine kernen verbeteren.

Als het niet via een reguliere

buslijn kan dan maar met behulp

van buurtbussen die door vrijwil-

ligers worden bestuurd.’

Piet Heneweer is ook lid van de

werkgroep buurtbus en zit daarnaast

in de WMO-adviesraad

van Niedorp. Sinds kort

is hij bestuurslid van één

van de onlangs opge-

richte buurtbusvereni-

gingen.

Piet Heneweer is druk

bezig met de voorberei-

dingen van de twee bus-

lijnen. Hij wordt daarbij

gesteund door de twee

andere leden van de

werkgroep Minne

Boersma en Jaap van Driel.

Er komt heel wat bij kijken.

Chauffeurs zoeken, subsidie aan-

vragen, een dienstregeling opstellen,

om maar wat te noemen.

De provincie heeft een subsidie-

regeling voor buurtbussen.

Die subsidie is bedoeld voor de

onkostenvergoedingen van de

vrijwillige chauffeurs. Een subsidie

bij de provincie kan alleen worden

aangevraagd door een rechtspersoon.

Na een korte intensieve zoektocht

zijn ze er in geslaagd drie vereni-

gingsbesturen op te richten.

Twee verenigingen voor de afzonder-

lijke buslijnen en een overkoepelend

bestuur. De oud-burgemeester van

Niedorp, mevrouw Lenie Jansen is

bereid gevonden voorzitter te wor-

den van het overkoepelend bestuur.

Voor de oprichting van een buurt-

busvereniging is er een startsubsidie

verkrijgbaar.

Jaap van Driel: ‘voor onze regio

is Schagen de centrumplaats.

Dus de bussen moeten van en naar

Schagen rijden. Waarom? Om een

voorbeeld te noemen: sinds enige

tijd zit in Schagen de sociale dienst

voor 6 gemeenten in de Kop. Daar

moet je heen voor zaken als uitke-

ringen en inburgering. Hoe kom je

daar als bijstandsgerechtigde zonder

auto? Een ander voorbeeld zijn de

scholieren van het voortgezet onder-

wijs. Ze gaan nu meestal op de fi ets.

Maar in de winter is dat geen pretje.

Als ze gezamenlijk de bus nemen

is het nog gezellig ook.’

Vrijwilligers

Er worden momenteel vrijwilligers

gezocht die op de busjes willen

rijden. Daarbij wordt een groot

netwerk ingeschakeld, want er

zijn veel chauffeurs nodig.

Piet Heneweer: ‘er is een grote

bijeenkomst belegd in het stadhuis

van Schagen. En alle dorpsraden zijn

ingeschakeld.’ Inmiddels hebben

zich ongeveer 45 mensen opgege-

ven. Dat is nog niet genoeg om de

twee lijnen te bemensen.

Piet Heneweer: ‘we kunnen nog

vrijwilligers gebruiken. We hebben

uitgerekend dat we ongeveer 300

chauffeursuren nodig hebben.

De mensen doen het vrijwillig,

dus je vraagt ze voor ongeveer

één dagdeel per twee weken.

Meer mag ook natuurlijk.’

Er wordt gedacht aan oud-werkne-

mers van Connexxion die met de

VUT zijn. Maar ook anderen zijn

welkom.

Aan de potentiële chauffeurs worden

geen bijzondere eisen gesteld. Piet

Heneweer: ‘je moet minimaal twee

jaar een gewoon rijbewijs hebben,

je wordt medisch gekeurd en je

moet een rijtest afl eggen.’

Dienstregeling

De busjes zijn eigendom van

Connexxion en worden ook door

de busonderneming onderhouden.

De ene lijn gaat van Kreileroord

naar Schagen en terug. Hij heeft

tussenstops in Wieringerwerf,

Slootdorp, Wieringerwaard, Anna

Paulowna en Oudesluis. De andere

lijn gaat van Schagen naar Obdam

en stopt in Barsingerhorn, Kolhorn,

Lutjewinkel, Winkel, Nieuwe

Niedorp, Oude Niedorp, Hoogwoud

en Opmeer.

De bus moet uiteindelijk elke uur

(behalve op zondagen) gaan rijden

van 6 uur in de ochtend tot 8 uur

in de avond. De dienstregeling voor

buurtbus de Noordkop wordt vanaf

de start volledig uitgevoerd. Voor

de andere buurtbus, de Westfries,

is de invoering afhankelijk van het

Een kijkje in de keuken

Van winkel naar

servicepunt

Groepsfoto van dorps-

raden

Van Ewijck-sluis wil niet

groeien

Een mooier Nederland

PAGINA: 2

PAGINA: 3

PAGINA: 4

PAGINA: 6

PAGINA: 8

De bus in de buurt

Half december gaat de nieuwe dienstregeling in van

Connexxion. Er komt een nieuw busboekje uit. De

lijnen en de tijden voor 2009 zullen erin staan. Dus

ook de buslijnen in de Kop van Noord-Holland, zoals

lijn 135 van Hoorn naar Den Helder. Maar een ge-

wone bus die van dorp naar dorp rijdt ontbreekt.

Vooral met de oost-west verbindingen is het slecht

gesteld. Voor Connexxion is een reguliere buslijn

langs de kleine kernen onrendabel.

‘ER KOMT HEEL WAT

BIJ KIJKEN’

‘VOOR ONS IS

SCHAGEN HET

CENTRUM’

Oproeplezersonderzoek

zie pagina 2

VAN KREILEROORD •

• NAAR SCHAGEN

KTIJK

oier and

NA:88

K

D O R P E N K R A N T N U M M E R 8 ✱ J A A R G A N G 4 ✱ M A A RT 2 0 0 9 ✱ P R I M O N H , H E T K E N N I S C E N T R U M VA N D E S O C I A L E P R A K T I J K

De Havenrakkers. Het dorp kan hiermee iets meer bieden aan de jeugd dan enkel een ‘hangplek’. Broek is een prachtig en levendig dorp met wel twintig verenigingen waar je onder andere kunt sporten, een kaartje leggen, van muziek genieten en de bibliotheek bezoeken. Dorpshuis ‘Het Broeker Huis’ is gevestigd in een prachtig historisch pand in Broek-Noord.

De circa 2400 inwoners halen boodschappen bij supermarkt, melkboer en bakker. Verder hou-den een huisarts, tandarts en een fysiotherapeut praktijk in het dorp.

De komst van een wijksteunpunt in Broek-Zuid heeft ook de volle steun van de dorpsraad. Als de

bouw klaar is zullen in elk geval het WMO-loket en de Stichting Dienstverlening Ouderen haar acti-viteiten hier huisvesten. De dorps-raad inventariseert de belangstelling bij organisaties en houdt daarbij ook de belangen van het Broeker Huis in het oog. Verder is zij trekker van een op te richten beheer-stichting voor het wijksteunpunt. ‘De gemeente stelde als eis dat deze voorziening door het dorp zelf gedragen wordt,’ vertelt Nieboer. ‘Een redelijke eis vinden wij.’

De dorpsraad heeft de handen vol aan het bijhouden van alle ontwik-kelingen in en om het dorp.‘We kijken bij plannen van de gemeente altijd of het proces open en correct verloopt.’ Nieboer heeft inmiddels de nodige ervaring. ‘Met een beschermd dorpsgezicht speelt bij bouwprojecten mee hoe

moet treedt. Maar met vertrouwen alleen red je het niet.’ ‘Mensen vinden het een akelig idee dat het opslokken van groen in Waterland maar doorgaat,’ ver-woordt Tiel de motivatie van de dorpsraad om, sinds de oprichting in 1995, alert te blijven op alles wat Rijk, Provincie en Gemeente bedenken voor het gebied. Zeven bestuursleden telt de dorpsraad, die in het contact met de inwoners van Broek proberen alle informatie en meningen open uit te wisselen.

Zo zijn de vergaderingen in Het Broeker Huis openbaar. De dorps-raad publiceert twee keer per jaar een eigen krant en zij heeft een web-site voor de laatste nieuwtjes, de notulen, informatie van de gemeente en andere stukken. Per e-mail vraagt het bestuur een netwerk van ruim dertig Broekers naar ideeën en meningen over onderwerpen die spelen. Draagvlak voor het werk van de dorpsraad is er zeker volgens Tiel. ‘Opvallend zijn de grote, vrij-willige bijdragen die onze donateurs storten. Vaak zetten ze daar iets aardigs bij: “hou vol” of “ga door”. Als ik dat lees, weet ik weer waar we het allemaal voor doen.’ www.dorpsraadbroekinwaterland.nlAnita Blijdorp

Een pijnpunt voor het dorp is dat bij twee nieuwbouwpro-

jecten twaalf meter bouwhoogte als nieuwe standaard is ingevoerd. De dorpsraad is van mening dat zoiets niet past in het dorpse karak-ter van Broek. Bouwen van derge-lijke hoogtes aan de randen van het dorp maakt een te grote inbreuk op het dorpssilhouet waar de kerk-toren nu het hoogste punt van is’. Bas Nieboer laat geen gelegenheid onbenut om gemeente Waterland tot inkeer te brengen op dit onge-wenste besluit. ‘Nergens in Broek is de bouwhoogte meer dan negen meter. Waarom het nu opeens twaalf meter moet zijn kan niemand binnen de gemeente ons zeggen. We hebben bij de architect aangedrongen op een betere driedimensionale presentatie zodat duidelijker wordt hoe de nieuwbouw zich verhoudt tot de naaste omgeving en hoe dit de ‘skyline’ van Broek beïnvloedt.’

Denk niet dat Dorpsraad Broek in Waterland een groep van dwars-liggers en tegenstemmers is. Anna Tiel, is positief gestemd: ‘De gemeente wil echt goed met ons samenwerken, en als dorpsraad zijn we niet tegen bouwplannen. Maar we besteden onze tijd ook graag aan andere zaken.’ Zo staan mede door de inspanningen van de dorpsraad, alle lichten op groen voor het plaatsen van een voetbalkooi op het schoolplein van basisschool

Platform bewoners en

Schiphol

Landschap in kaart

Award for Young People

Nieuwe functies voor oude kerken

Lezers-onderzoek

PAGINA: 2 PAGINA:

3 PAGINA: 6 PAGINA:

7 PAGINA: 8

beeldbepalend de voorgestelde verandering zal zijn. Daar letten we op, evenals de verkeersstromen en of parkeerruimte niet onnodig groen opslokt.’ Omdat het algemeen belang van Broek in het geding was, diende de dorpsraad een bezwaar-schrift in tegen de twaalf meter bouwhoogte. Dat bezwaar is ver-worpen. De gemeente vond de doelstelling van de dorpsraad te algemeen geformuleerd en zag haar niet als een direct betrokkene. Naar voorbeeld van de kernraden van Uitdam en Marken, zal de dorpsraad de doelstelling in haar statuten scherper omschrijven. Om daarmee, in geval van nood, wel te kunnen procederen. ‘Wij vinden dit niet leuk om te doen,’ benadrukken Tiel en Nieboer. ‘Het liefst willen we een gespreks-partner zijn die de gemeente open en op basis van vertrouwen tege-

‘

‘NERGENS IS BROEK HOGER DAN NEGEN

METER’

‘GEEN DWARSLIGGERS OF TEGENSTANDERS’

Twaalf meter is te hoog ‘Verzet tegen bouwhoogte steunpunt’. Een bericht met deze kop was najaar 2008 te lezen in Dagblad Water-land. Het nieuwbouwplan Broekerhaven, een wijk-steunpunt plus 22 seniorenwoningen, houdt de gemoe-

deren in Broek in Waterland al geruime tijd bezig. Het plan maakt deel uit van vier nieuwbouwlocaties, waarmee het totaal aantal woningen de komende jaren groeit van negenhonderd naar ruim elfhonderd.

De redactie ging naar Broek voor een gesprek met Bas Nieboer en Anna Tiel, voorzitter en secretaris van Dorpsraad Broek in Waterland.

Dorpsaanzicht Broek in Waterland

Dorpsprofi elBroek in Waterland ligt in de gemeente Waterland, vijf kilometer ten noorden van Amsterdam. De in-woners spreken kortweg over ‘Broek’. Van oorsprong is het een dorp van zeevaarders. Niet verwonder-lijk, want Broek werd oorspronkelijk van alle kanten ingesloten door water. Het dorp was in de zeven-tiende eeuw zeer welvarend. Amsterdamse reders, kapiteins en kooplieden verlieten de stad en lieten deftige huizen met prachtige interieurs bouwen in Broek. Rond 1700 telde niet langer de zeevaart, maar de intensieve veehouderij als belangrijkste bron van inkomsten. Het nabije Amsterdam was een gretige afnemer van zuivelproducten. Nog weer later verdienden Broekers hun geld met de handel en in het verzekeringswezen. De ‘economische geschiedenis’ heeft zo haar stempel gedrukt op de bebouwing van het dorp met zijn vele houten monumenten en de gerestaureerde Sint-Nicolaaskerk. De dorpskern Broek in Waterland is beschermd dorpsgezicht. www.oudbroek.nl en www.debroekergemeenschap.nl

Wanneer is in Zeeland de alarmbel gaan rinkelen?‘Je kunt niet zeggen dat er opeens een alarmbel ging rinkelen. Het was meer dat er verhalen los kwamen uit andere regio’s, zoals Zuid-Limburg. Het rapport van Derks over structurele bevolkings-daling heeft ook een rol gespeeld. Toen zijn we een analyse gaan maken. Wat staat ons te wachten in Zeeland?De uitkomsten gaven aanleiding om te denken: jongens, we moeten wat.’

Als je het over krimp hebt gaat het ook over jongeren. Het aan-deel van de jongeren op de totale bevolking wordt kleiner. Hoe is de provincie daarmee aan de slag gegaan?‘We moesten eerst een beeld recht-zetten. Het beeld is: de jongeren trekken weg. Het klopt dat veel jongeren na hun middelbare school de provincie verlaten. Om te studeren of voor werk. Maar er komen ook veel jonge gezinnen juist naar Zeeland toe. Vanwege de ruimte en de rust.Het is hier anders dan in Twente, waar studenten alleen naar toe gaan om te studeren. Na hun studie vertrekken die weer.Er zijn reversspeldjes uitgedeeld aan scholieren in Zeeuws-Vlaanderen die net hun eind-examen hebben gedaan. De tekst moest ze eraan herinneren dat ze een Zeeuws-Vlaming zijn. We proberen ze te verleiden om terug te komen.’

Bij krimp denk je ook gauw aan de basisscholen. Het aantal leerlingen gaat teruglopen. Hoe is dat in Zeeland?‘Veel scholen zitten in de gevarenzone. Niet in de zin dat ze tegen de lande-lijke opheffi ngsnorm aanzitten. Maar wel als je kijkt naar de kwaliteit. Ik heb begrepen dat een school toch minstens vijf groepen van twintig leerlingen zou moeten hebben. Dat halen een hoop scholen niet. In Sluis bijvoorbeeld verwachten we veertig procent daling van het aantal leerlingen. Sluis heeft veel kleine kernen. Als je dat eenmaal weet zet het dingen in gang. Je ziet bijvoorbeeld dat scholen van verschillen-de gezindten de samen-werking opzoeken.’

Een andere groep die in beeld komt zijn de ouderen. Hoe kijkt Zeeland tegen de vergrijzing aan?‘Er komt een grote groep ouderen aan die fi t is. Het verenigingsleven klaagt over een gebrek aan vrij-willigers. Je zou zeggen: dat lost

zichzelf op. Maar die ouderen heb-ben het vaak druk. En zoeken in het vrijwilligerswerk ook een stukje zelf-ontplooiing. Dat is een nieuw soort vrijwilliger. Daar moet je op inspelen.’

Scholen, jongeren, ouderen. Dit zijn allemaal voorbeelden waarbij de provincie een rol heeft in de bewustwording. In het stimuleren van discussie. Zijn er andere taken van de provincie?

Krimp wordt een probleem als je er niks mee doet

‘Bij de woningmarkt ligt het anders. Daar heeft de provincie een kerntaak. Wij moeten het evenwicht bewaken.Bij de woningmarkt moet je in-

grijpen als het dreigt fout te gaan. We zijn decennia lang gewend geweest om in groei te denken. Dat was een soort ‘lopende band’. Het ging steeds om uitbreiding van de woningvoorraad. Daar is een omslag nodig.Qua planning gaat het nog steeds goed zolang je binnen 1 gemeente blijft. Maar bij regio-nale bouwplannen gaan de gemeenten elkaar beconcurreren. Tegen elkaar opbieden. Als de bevolking daalt gaat dat op den duur fout. Dan wordt er teveel gebouwd. De nieuwe huizen zullen nog wel bewoond gaan worden,

maar in de keten van de doorstro-ming blijven ergens anders huizen leeg staan. Dat zijn misschien de kwalitatief mindere huizen. Daar dreigt dan sloop. Het zit ingewik-keld in elkaar vanwege de door-stroming.

De wethouders snappen het nog wel, maar die krijgen het krimp-verhaal vaak niet verkocht aan de gemeenteraden.’

Er is een discussie gaande over leefbaarheid. Is de aanwezigheid van veel voorzieningen in een dorp nog wel de bepalende factor voor de leefbaarheid?‘Wat dat betreft zijn de tijden veranderd. Mensen zijn veel mobieler geworden. Ze zijn be-reid om in de auto te stappen als in het eigen dorp een voorziening ontbreekt. Het is niet zo dat mensen een dorp onaantrekkelijk vinden als er geen school is. Als het een fi jn dorp is om te wonen maar er is geen school dan brengen ze de kinderen naar de school verderop.’

De provincie heeft in 2008 een groot opgezette discussie gevoerd met veel groeperingen in Zeeland. Traject Nieuw! Zeeland. Hebben dorpsraden een rol gespeeld in dit traject?‘In het kader van Nieuw! Zeeland is eerst met professionals gesproken. Woningcorporaties, lokale overheid, bedrijfsleven, maar ook voorzitters van dorpsraden. In een volgende fase zijn alle burgers geconsulteerd. Daar deden vaak ook de dorpsraden weer aan mee. Die hebben een prima inbreng gehad. Veel dorps-raden zijn nu met dorpsplannen bezig. Hoe moet de toekomst van ons dorp eruitzien?’

Luc Overman

‘Krimp is geen probleem. Het is een gegeven. Het wordt een probleem als je er niks mee doet. Het wordt een kans als je krimp gebruikt om een sprong vooruit te maken.’

Aan het woord is Léon Kaagman, werkzaam als planoloog bij de provincie Zeeland. Hij is nauw betrokken bij het traject om de gevolgen van demografi sche veranderingen in kaart

te krijgen voor het beleid. Op het PlattelandsParlement zal hij het thema krimp inleiden. De redactie had vooraf een gesprek met hem.

RRRRRRPP

H

C

l

RR

GGGGGGGvoor d

een au

is al j

oplos

werk

werp

ligt,

buur

Noo

zijn

de n

Con

er a

No

Jaa

de

Mge

mve

te

pewbJgt

langs

Dorpsprofi elHet dorp Petten ligt aan de kust, achter de laatste kilometer Honds-bossche Zeewering die loopt van Camperduin (gemeente Bergen) tot aan Petten (gemeente Zijpe). Deze dijk moet de Pettemers be-hoeden voor het altijd dreigende overstromingsgevaar. Het huidige Petten is na 1945 helemaal opnieuw gebouwd. Het dorp telt ongeveer 1600 inwoners die wonen in ‘drie haast aparte’ dorpjes: het Oude Dorp, Petten-West en de jongste nieuwbouwwijk Nolmerban. Er is een actief verenigingsleven rond verschillende sporten - ‘Petten heeft de mooiste tennisbanen van Neder-land, ingebed in de duinen’- maar ook muziek- toneel- en senioren-verenigingen ontbreken niet. De kerk van Petten, gelegen in het oude dorp, is in gebruik als Cultureel Centrum. Vanwege haar ligging aan zee bepa-len toeristen en strandbezoekers in de zomer mee het straatbeeld van Petten. Maar zo massaal als de aan-tallen strandgasten in de buurdorpen Callantsoog en Schoorl kunnen zijn, is dat zeker niet het geval in Petten. Met twee kleine campings nabij het dorp blijft de toestroom van gasten beperkt. Daardoor is Petten ook in de zomer nog steeds een ‘rustig’ dorp.www.pettenzijpe.nl

D O R P E N K R A N T N U M M E R 6 ✱ J A A R G A N G 3 ✱ M E I 2 0 0 8 ✱ P R I M O N H , H E T K E N N I S C E N T R U M VA N D E S O C I A L E P R A K T I J K

Bestuursleden met kinderenDe Vereniging bestaat sinds 1993 en telt 400 gezinnen als lid. Op 1600 inwoners is dit een fl inke achterban. Negen leden telt het bestuur en dat aantal is volgens Klant ook echt nodig om alle aan-dachtsgebieden van de dorpsraad goed te kunnen volgen. ‘Enkele jaren terug constateerden wij dat er niemand van onze bestuursleden meer jonge kinderen had. We hebben gericht gezocht naar een bestuurslid met kinderen op de basisschool. Dat heeft goed uitgepakt, want nu is er tenminste één bestuurslid die op school komt, in de bibliotheek en zo

weet wat er speelt.’ Ook houdt de dorpsraad direct voeling met jon-gerenvereniging De Keet, waar een groep van 7 jongeren activiteiten aanbiedt voor kinderen tot 12 jaar. ‘Wij juichen het toe dat jongeren zelf dit stuk verenigingsleven op-pakken, maar letten er wel op dat

de continuïteit erin blijft, want dat is in het verleden een keer misgegaan.’ Het behoud van de bibliobus staat ook hoog op de prioriteitenlijst. Greet Andriesse hierover:

vinger aan de pols bij het onderwerp ‘voorzieningen voor senioren’. Voor een eigen woonzorgcentrum is Petten te klein, helaas moeten oudere Pettemers die meer specialistische zorg nodig hebben naar ’t Zand of Schagen verhuizen. Maar juist van-wege de vergrijzing wil de dorpsraad dat de gemeente alert blijft op behoef-ten van ouderen die nog wel zelf-standig in Petten kunnen wonen. Er zal, zo is de mening van Rolf Klant, door de gemeente beter nagedacht moeten worden over welke woon-vormen en diensten daarvoor op termijn nodig zijn. Een ontmoetings-punt voor senioren is het absolute minimum.

We kunnen met de uitslagen van SPOK in de hand onze voorstellen voor jeugdvoor-zieningen goed onderbouwen. De wethouder heeft ons al uitge-nodigd om voor de begroting van 2009 met concrete plannen te komen.’ Aan het woord zijn Rolf Klant en Greet Andriesse, voorzitter en secretaris van Vereniging Dorpsraad Petten. Volgens Rolf Klant is het heel belangrijk om als dorpsraad conti-nue aandacht te besteden aan de jeugd. ‘Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dat geldt voor het dorp, maar ook voor de Dorpsraad!’

Toekomst bibliobus onzeker

Bestuur dorpshuis legt functie neer

Hoog tijd voor Laag Holland

Gemeente Schermer viert feest

Hangjongeren op het

platteland

PAGINA: 3

PAGINA: 6

PAGINA: 7

PAGINA: 7

PAGINA: 8

‘Ook al gaan de ontwikkelingen met de digitale technieken razendsnel, daar is nog niet ieder-een mee bezig. Het lezen van boeken blijft voorlopig belangrijk, voor jong én oud. Een bibliotheekvoorziening als de bus moet voorlopig één keer per week ons dorp aandoen’. Vanwege het stop-zetten van de Provinciale subsidie houdt de dorpsraad het alternatieve aanbod van de Kopgroep Biblio-theek (zie pagina 3) nauwlettend in de gaten. Verder heeft de dorpsraad ook bij gemeente Zijpe gepleit voor het handhaven van de subsidie voor de bibliobus. De dorpsraad houdt verder een

‘

Jeugd voelt zich prima thuis in Petten

Dorpsraad Petten pakte in september 2007 de handschoen op toen PRIMO nh kandidaten zocht voor een test met als

hoofdvraag “Hoe aantrekkelijk is uw dorp voor de jeugd?” Met behulp van de methode SPOK (zie kader pagina 2)

stapten in Petten de bestuursleden met drie vragenlijsten af op 135 kinderen, jongeren én volwassenen. Eén conclusie

na analyse van alle antwoorden was dat de jeugd van Petten zich heel veilig en prima thuisvoelt in het dorp. Voor de

dorpsraad is deze positieve uitkomst allerminst reden om achterover te gaan leunen. Andere conclusies waren namelijk

dat het aanbod van voorzieningen weinig vernieuwend en uitdagend was, er onvoldoende rekening gehouden werd

met de wensen van jeugdigen en de jongeren onvoldoende zichzelf kunnen zijn. Met name voor de groep 13- tot 17-jarigen

zijn de voorzieningen minimaal. Tieners willen bijvoorbeeld een plek om bij elkaar te komen.

Pettemer zeewering

‘GROOTSCHALIGE WONINGBOUW NIET AAN DE ORDE’

D ••

Als ik dat lees, weet ik weer waar we het allemaal voor doen.’ www.dorpsraadbroekinwaterland.nlAnita Blijdorp

en voetbalkooi n van basisschool

uwing che geschiedenis heeft zo o haar stempel gedrukt op de bebou

pskern

van het dorp met zijn vele houten monumenten en de gerestaureeerde Sint-Nicolaaskerk. De dorpshhap.hap.nlnl

BBroek in WaterlBroek in Waterland is beschermand is bescherms beschermd dorpsgezichtd dorpsgezicht.dorpsgezicht. www.oudbroek www.oudbroekk.nk.nl en www.debroel en www.debroekergemeen hkergemeenschkergemeensch

Zeevang ziet dorpsraden wel zitten

D O R P E N K R A N T N U M M E R 5 ✱ J A A R G A N G 3 ✱ M A A RT 2 0 0 8 ✱ P R I M O N H , H E T K E N N I S C E N T R U M VA N D E S O C I A L E P R A K T I J K

naar wat er leeft in de dorpen. Daarnaast wil de gemeente de participatie van inwoners bij ont-wikkelingen die hun eigen kern betreffen, nog meer stimuleren. Dorpsraden zijn daarbij een goed middel.’

In het convenant staat bijvoorbeeld dat de dorpsraden gevraagd en ongevraagd advies kunnen geven aan de gemeente. Aan het college waar het uitvoeringszaken betreft

en aan de gemeenteraad op beleids-matige zaken. ‘Er zit zoveel kennis en positieve energie in de dorpen; dat willen we stimuleren en hono-reren,’ aldus wethouder Voermans. ‘Met een convenant maak je ook duidelijk dat je de spelregels voor het contact tussen dorp en gemeente voor alle kernen op een gelijk-waardige manier wilt regelen.’

Voorzitter Esther Ophoff-Blom van dorpsraad Middelie vindt de koers van het huidige college een grote verbetering. ‘Wij vonden als dorpsraad een luisterend oor bij gemeente of andere overheden. Maar er was niets geregeld. Een subsidie van € 45 per jaar die we

thousiaste personen aan de bestuurs-tafel. Binnenkort treedt ons oudste lid af. Er staan al twee kandidaten klaar om mee te doen aan verkie-zingen.’ De dorpsraden van Warder, Beets en Hobrede hebben met respectievelijk acht, negen en zeven bestuursleden ook een stevige basis gelegd. Bij alle drie gaat het om een oprichtingsbestuur. ‘De luxe van verkiezingen hebben wij nog niet meegemaakt,’ vertelt Hans Hellingman, secretaris van dorpsraad Warder. Hans van der Weide, voorzitter van dorpsraad Beets vindt ‘dat het democratisch gehalte van het bestuur absoluut omhoog moet, maar je moet ergens beginnen.’ In Beets heeft een initi-atiefgroep in alle dorpsmedia een oproep geplaatst voor kandidaten. Dit leverde negen personen voor een oprichtingsbestuur op. Jetty Voermans heeft in de startfase geen moeite met deze werkwijze, maar het punt van draagvlak vanuit het dorp is van groot belang. ‘De dorpsraad als representatief orgaan voor en namens het dorp, dat is voor het gemeentebestuur echt een belangrijke voorwaarde. Alvorens te besluiten om met een dorpsraad een convenant aan te gaan, bekijken we zorgvuldig de statuten op zaken als functiever- >>

Het convenant is om duidelijk te maken, dat de gemeente

het belangrijk vindt om het over-leg met onze dorpskernen goed te regelen.’ Aan het woord is Jetty Voermans, voor praktische zaken contactwethouder voor de dorps-raden. ‘De Zeevangse dorpen had-den sinds 1970 wel dorpscomités, maar zonder een formele status. Tijdens de collegebesprekingen in 2006 is door de coalitie naar voren gebracht dat zij goed wil luisteren

Afscheid Tim Boyenk

Polen in de polder

Subsidies vrijwilligers-

werk

Geen winkel in Twisk?

Comeback Sint Maarten

PAGINA: 2 PAGINA:

3 PAGINA: 4 PAGINA:

7 PAGINA: 8

met veel papierwerk moesten verantwoorden, dat was alles. Wij vinden het positief dat de gemeente dorpsraden echt ziet zitten. Het is geen geneuzel als wij met iets komen. En dat weten ze ook. Daarom hebben wij aan-gestuurd op het werken met een convenant. Het is een erkenning voor al het werk dat we doen als gemeenschap. Dat ondertussen het jaarlijks budget is opgetrokken naar € 1250 geeft ook blijk van het vertrouwen van het gemeente-bestuur in ons kunnen’.

De animo om zitting te nemen in een bestuur is in de Zeevangse dorpen verrassend groot. ‘Wij heb-ben geen moeite om mensen te vinden voor ons bestuur in Midde-lie,’ zegt Esther Ophoff-Blom. ‘Al jaren zitten wij met elf en-

Zeevang als gemeente is ontstaan in 1970 en telt zeven kernen.De kleinsten zijn Schardam en Hobrede met elk ruim honderd inwoners. De grootste is Oosthuizen met ruim 3.200 inwoners. Hier tussenin zitten Beets, Kwadijk, Middelie en Warder met elk een inwonertal tussen 600 en 800. Zeevang is een groene gemeente aan het IJsselmeer, boven de lijn Purmerend - Edam. Het open landschap, het landelijk karakter mét boerenbedrijven bepalen de identiteit van Zeevang. Een meerderheid van de inwoners wil dit zo houden, zo blijkt uit het visiedocument ‘Zeevang aan de horizon’, opgesteld in 2007. www.zeevang.nl

‘ZOVEEL KENNISEN POSITIEVE

ENERGIE’

In Zeevang waart het dorpsraadvirus. In 2007 benaderde de gemeente alle dorpskernen met de vraag om het contact tussen dorp en gemeente formeel te regelen met een convenant.Het dorpscomité van Middelie was lange tijd de enige organisatie die zichzelf de functie van een dorpsraad had gegeven. In 2005 volgde Warder dit voorbeeld. Op initiatief van de raad heeft het college in 2007 ook in Beets, Kwadijk en Hobrede stappen gezet voor de oprichting van een dorpsraad. De stemming is positief en verwachtingsvol. In Beets zijn inmiddels de handtekeningen gezet onder een convenant. In Schardam en Oosthuizen zijn bewoners nog in gesprek met de gemeente over de toegevoegde waarde van een dorpsraad. Of die er daadwerkelijk komt is niet zeker.

‘

Openbare basisschool ’t Tilletje in Warder

Middelie

D O R P E N K R A N T 3

Wat is uw rol bij de provincie Utrecht?‘Ik ben beleidsadviseur bestuurlijke organisatie. Ik houd mij bezig met het functioneren van het openbaar bestuur in de provincie Utrecht: bestuurskrachtmeting van de provincie zelf en van gemeenten binnen de provincie, samenwerking tussen bestuurlijke partners en ook gemeentelijke herindeling.’

Bent u momenteel betrokken bij een fusieproces in de provincie?‘Ja. Bij de gemeentelijke herindelingen in het Vecht- en Plassengebied. Het wetgevingstraject is afgerond. Per 1 januari 2011 worden twee nieuwe gemeenten gevormd: Abcoude en De Ronde Venen worden samen-gevoegd tot de nieuwe gemeente De Ronde Venen. Breukelen, Loenen en Maarssen worden samengevoegd tot de nieuwe gemeente Stichtse Vecht.’

Als argument tegen een fusie hoor je vaak: de afstand tussen de burger en het bestuur wordt groter. Wat vindt u van dat argument?‘De afstand tussen burger en bestuur wordt groter, zeker als je rekent in kilometers. Er zijn ook veel manieren om burger en bestuur dichterbij elkaar te brengen. Dit vraagt van een nieuwe gemeente dat wordt geïnvesteerd in de contacten met de kernen of wijken. Dan denk ik niet alleen aan actieve wijk- of dorpswethouders maar ook aan dorpsraden, burgerpanels en digitale dienstverlening.’

Een ander argument dat je vaak hoort is: in een grote gemeente kennen de ambtenaren de lokale gemeen-schap niet meer. Wat vindt u daarvan?‘Het is belangrijk dat ambtenaren extern gericht zijn en weten wat er leeft in de gemeente. Ook in een grotere gemeente is dit prima te realiseren. Ambtenaren zijn professionals die in staat zijn om zich te verdiepen in wat gebeurt in een gemeente.’

Bestaat er zoiets als een minimale omvang van een gemeente?‘Nee, die bestaat er niet. Of een gemeente wel of niet goed functioneert heeft niet alleen te maken met de omvang van een gemeente maar ook bijvoorbeeld van de opgaven en ambities van een gemeente, de wijze waarop de gemeente is georganiseerd en wordt bestuurd.’

Voormalig minister ter Horst zei: fusies moeten van onderop komen. We zien nu in Noord-Holland dat betrokken gemeenteraden bij een fusie al ja hebben gezegd, maar dat er nog veel weerstand zit onder de bevolking van 1 gemeente. ‘We leven in een democratie. Dat betekent dat de inwoners hun eigen bestuur kiezen. En dat betekent ook dat je de besluiten van dat bestuur als uitgangspunt neemt. Het is de taak van gemeenteraden om hun inwoners goed te informeren over en betrekken bij belangrijke besluiten als een gemeentelijke herindeling.’

Wat zijn de belangrijkste redenen om te fuseren?‘Dat bepaalt iedere gemeente natuurlijk voor zich. Argumenten die gemeenten veel noemen zijn het verminderen van de kwetsbaarheid van de ambtelijke organisatie, in staat blijven om de belangrijke waarden in een gemeente te behouden of versterken (bijvoorbeeld bij randgemeenten van een groter stedelijk gebied) en de schaalvoordelen van een grotere organisatie.’

Hoe meet je bestuurskracht van een gemeente?‘In de provincie Utrecht werken we met een kwaliteitsmeting. Daarbij brengen we het functioneren van een gemeente in kaart aan de hand van vier rollen van een gemeente: de gemeente als bestuur van de gemeen-schap, als dienstverlener, als medeoverheid en als vernieuwende organisatie. We starten met het verzamelen van feitelijke informatie over de gemeente: wat zijn de taken, plannen en ambities van een gemeente, hoe wordt dit uitgevoerd? Daarbij hoort ook informatie over de fi nanciële positie van een gemeente, gegevens over klanttevredenheid, klachten, onderzoeken van de rekenkamer enzovoort. Vervolgens orga-niseren we kwaliteitsdebatten met de gemeenteraad, het college van B&W, het managementteam, mede-overheden en het maatschappelijk middenveld. Door de verzamelde feiten te koppelen aan de meningen van al deze partijen, ontstaat een goed beeld over het functioneren van een gemeente.’

D O R P E N K R A N T

eeeet tt hehehehhetttt t t t fuf nctionnneeren van het openbaar nccncieieie z zeeeeelf en vvvan gemeenten binnen

s uw rol bij de provincie Utrecht?n beleidsadviseur bestuurlijke organisatie. Ik hououddd mimim jj bebeziziz g g memememeur in de provincie Utrecht: bestuurskrachtmeting van dedde p p proorovivinn

ZIJPE

HARENKARSPEL

SCHAGEN

Investeren in contacten met de kernen

Op 5 november vindt het PlattelandsParlement plaats in Noord-Holland. Bewoners van kleine kernen en provinciale politici gaan met elkaar in gesprek over actuele thema’s. Een van die thema’s is herindeling van gemeenten. In diverse regio’s van de provincie gaan gemeenten met elkaar fuseren.

Helma Koninkx is een van de sprekers. Zij werkt bij de provincie Utrecht.

Staat het er al op?Jongeren zorgen voor dorpsite

Dennis Figge toont me trots het informatiegidsje over Nes aan de Amstel. Heeft ie óók gemaakt. En de folder met informatie over de defi brillator voor mensen met acute hartklachten. Maar het meeste plezier beleeft ie aan de site www.nesaandeamstel.nl. Die staat vol met informatie over de activiteiten van het zeshonderd mensen tellend dorp, dat onder de vleugels van het grote Amstelveen haar eigen leven leidt. Als 18-jarige zette Dennis de site op. Zes jaar later besteedt ie er nog altijd een paar uur per week aan. ‘Ik vind het belangrijk dat iedereen weet wat er in ons dorp gebeurt’.

JonkiesDennis: ‘mijn vriend Thiago en ik kwamen zes jaar geleden als jonkies bij de dorpsraad met het idee om een site voor het dorp te maken. Ze waren direct enthousiast. Er waren toen misschien tien internet-aansluitingen in Nes aan de Amstel. We waren een van de laatste met een aansluiting, maar dat veranderde daarna al snel. Nu bekijken maandelijks ruim driehonderd mensen de site. Vooral voorafgaand aan de maandelijkse dorpsraadvergadering. Men is erg nieuwsgierig wat er besproken wordt en wat de voortgang is van de uitstaande acties’.

Iedereen volleybaltNes aan de Amstel is een agrarische dorp dat langs de westelijke kant van de rivier slingert. Aan de overkant van het water ligt de Ronde Hoep-polder. ‘Er zijn hier zes straten en drie volleybalverenigingen. Ik denk dat iedereen volleybalt’. Verder is er basisschool de Zwaluw, dorpshuis de Nesse, de Sint Urbanus-kerk en restaurant Cantina del Corazón. ‘Verder geen voorzieningen. Als je een boodschap vergeten bent moet je naar Amstelveen. Dat is even rijden’. Het dorp lééft. Dat maken de vele verenigingen en de actieve dorpsraad - opgericht in 1979 - zichtbaar. ‘Elke avond is er iets in het dorpshuis te doen. En de dorpsraad heeft concrete ambities. Elk lid ontfermt zich over een afgesproken besluit en zorgt dat het uitgevoerd wordt. Vandaar dat een site met alle informatie welkom was’.

Belangrijkste informatiebronDe site is de centrale informatiebron voor het dorp. Dennis: ‘op de site van de gemeente Amstelveen stond de informatie over Nes aan de Amstel verborgen in een hoekje en dus moeilijk te vinden. Nu is alle informatie via de eigen site duidelijk te vinden. Op de site staan de volledige notulen van de dorpsraadvergadering. Een verkorte versie wordt huis aan huis verspreid, omdat er nog mensen zijn zonder internet. Dat is alle schriftelijke informatie over het dorp die men structureel krijgt; sporadisch staat er iets in de regionale krant’. Dennis en Thiago maken ook fi lmpjes van hoogtepunten als Koninginne-dag, dorpsfeesten en de Nieuwjaarsbijeenkomst. Ze plaatsen deze op Youtube met een link vanaf de eigen site. ‘Een handige manier om fi lmpjes te tonen. Ik hoor dat mensen het leuk vinden om de beelden nog eens terug te zien.De site is niet meer weg te denken uit Nes aan de Amstel. Dennis: ‘de site is belangrijk, merken we. Als we iets nog niet geplaatst hebben krijgen we telefoontjes van mensen die zeggen: Hé, het staat er nog niet op. Nu weten de anderen het niet!’

Kijk ook eens op www.nesaandeamstel.nl

Dennis Figge

D O R P E N K R A N T4

VERENIGING VAN KLEINE KERNEN NOORD-HOLLAND

Voorzitter Trudy Steenbergen, e-mail: secretariaat secretariaat@vvkknh.nlwww.vvkknh.nl

Hetdoekvalt!

N

D

De provincie moet bezuinigen en de politiek heeft besloten de subsidie aan een aantal instellingen stop te zetten met als gevolg, dat het doek valt voor PRIMO nh. Afschuwelijk voor alle medewerkers, die jaren-lang met enthousiasme uitvoering aan hun werk hebben gegeven door onderzoek te doen en voorlichting te geven. In ons geval betreft het de ondersteuning van de leefbaarheid in de dorpen van Noord-Holland. De inwoners van onze plattelandskernen zullen ongetwijfeld de gevolgen hiervan ondervinden, misschien niet direct, maar zeker op termijn.

En toch vitalisering van het platteland?De provincie vindt wel dat vitalisering van het platteland belangrijk is en heeft de Vereniging van Kleine kernen in Noord-Holland uit-genodigd voor een gesprek over voortzetting van activiteiten op dit gebied. Het bestuur van onze organisatie bestaat, net als het Platform Dorpshuizen Noord-Holland, louter uit vrijwilligers. Zij zetten zich naast hun dagelijkse bezigheden in voor het belang van een goed leven in plattelandskernen. De uitnodiging van de provincie is, u zult het begrijpen, met gemengde gevoelens ontvangen. Wij zullen op de uitnodiging ingaan. Hoe wij u over de uitkomst kunnen informeren is nog de vraag, want zoals het er nu uitziet, zal ook ons communicatie-middel De Dorpenkrant ophouden te bestaan.

Laat je horenHet eerste Noord-Hollands PlattelandsParlement gaat door zoals gepland. Het belooft een interessante middag te worden met onder-werpen, die alles te maken hebben met nabije en toekomstige ver-anderingen in het dorpsleven. Deze wijzigingen hangen nauw samen met de bevolkingsopbouw; meer ouderen en minder jongeren. Ook dreigt de invloed van de inwoner op het bestuur minder te worden door het vormen van steeds grotere gemeenten. Hoe zal er in de toekomst besloten worden over de voorzieningen in het dorp? Het heeft geen zin de kop in het zand te steken voor deze zaken, ze komen op ons af. Het is beter er ons op voor te bereiden, zelf initiatief te tonen en er creatief mee om te durven gaan. De mening van de inwoners is te belangrijk om niet te laten horen. Dat kan u dus doen tijdens het Noord-Hollands PlattelandsParlement!

Maak een dorpsvisie!In het vervolg hierop wil ik graag aandacht voor dorpsvernieuwing. Een aantal van onze dorpen houdt zich hier al mee bezig. Wijk aan Zee heeft zelfs de Nederlandse dorpsvernieuwingsprijs in de wacht gesleept en heeft ook in Europees verband haar mannetje gestaan. In Italië mochten de vrijwilligers van Wijk aan Zee een onderschei-ding in ontvangst nemen, die door de Europese jury is toegekend vanwege de bijzondere verdiensten op het gebied van dorpsver-nieuwing. Opkomen voor de invulling van de eigen leefomgeving is iets wat uit de bewoners zelf moet komen, want ieder dorp is anders. Dat kan door het maken van een eigen visie op het dorp.

Trudy SteenbergenVoorzitter Vereniging van Kleine kernen in Noord-Holland.

www.vvkknh.nl

De kernOm geen onderscheid te maken tussen kleine en grote kernen als de stad Medemblik, spreekt men er van kernen, kernraden en van kernconsulent. ‘Elders worden functionarissen zoals ik wijkcoör-dinator of buurtmanager genoemd. Het komt er vaak op neer dat je oog en oor bent voor het college om het kernenbeleid uit te kunnen voeren. Voor de kernraden ben ik de gemeentelijke contactpersoon op het terrein van leefbaarheid. Ik vang miscommunicatie op en zorg dat het proces weer stroomt. Voor kleinere zaken en klachten is er overigens een gemeentelijk servicepunt; daarvoor ben ik niet en daar leen ik me ook niet voor.’

De koersHet plan was om voor elke kern een kernconsulent aan te stellen. Door de bezuinigingen zijn B & W hiervan afgestapt. Maar niet alleen daarom. Minke: ‘Mijn functie is nieuw; daarmee moet geoefend worden. Zo heb ik in de afgelopen tijd en zal ik de aankomende tijd alle dorpsraden bezoeken. Ik heb of zal mij presenteren en luister naar hun verhalen over wat er leeft in het dorp of in de stad Medemblik. Dat verschilt enorm per onder-werp. Dat kan het ontwikkelen van een brede school zijn of van een nieuwbouwwijk. Overal speelt wel overlast van jongeren. Maar ook de cultuur varieert. De ene dorpsraad pakt energiek een knel-punt op en geeft aan dat heel goed zelf te kunnen. Een andere dorps-raad ziet naar de gemeente als de Grote Oplosser. Het eigen pro-bleemoplossend vermogen wordt dan nog niet gebruikt. Dat het er overal is, daarvan ben ik overtuigd.’Met haar rustige, maar gedecideerde stem zegt ze: ‘Ik ben wendbaar, kan goed luisteren en begrijp snel waar de dorpsraden het over heb-ben. Maar ik draai niet met alle winden mee. Ik heb een koers ingezet, waaraan ik me houd. Die is gericht op de grote items van leefbaarheid en op het samen-brengen van partijen die elkaar nodig hebben en elkaar kunnen aanvullen. Al werk ik 36 uur, ik moet mijn tijd goed tussen al die kernen verdelen. Als voormalig wijkagent ben ik gewend om vertrouwen op te bouwen en om grenzen te stellen. Ik kan mij neutraal op te stellen, ik snap de belangen van de verschillende

‘Het gaat mij om de echte leefbaarheidszaken’

Kernconsulent Medemblik half jaar aan het werk

Sinds februari dit jaar is Minke Jellema kernconsulent van dertien kernen van de gemeente Medemblik. Per 2011 zijn het er zeventien als de nieuwe fusie een feit is.

l

Aanmelden voor het PlattelandsParlement kan op www.noordhollands-plattelandsparlement.nl

partners. Die vaardigheid komt me ook goed van pas.’

De collegaNiet alleen doet Minke ervaring op met de dorpsraden. Ook bij haar collega-ambtenaren ontmoet ze wisselend gedrag. ‘Gemeente Medemblik heeft dienstbaarheid hoog in het vaandel staan en ook het begrip participatie klinkt over-al. De gemeente wil meer snel-heid in de gemeentelijke proces-sen. Of het nu gaat om het afhandelen van een brief of de doorlooptijd van een uitgebreid bestemmingsplan. Daarnaast wil het draagvlak voor beleid in het

voorstadium al organiseren. Dat betekent snelle communicatie met inwoners die ermee te maken krijgen. Minke: ‘Het is de bedoeling dat ik vroeg op de hoogte gebracht wordt van plannen, zoals op het terrein van ruimtelijke ordening. Ik kan dan de dorpsraden erover informeren en samen nagaan hoe zij inspraak in de plannen kunnen krijgen. Dat voorkomt ergernis en stagnatie. Ik moet dus in het werk-proces van mijn collega’s komen te zitten; formeel en in hun minds. Er moeten knoppen omgezet worden. Natuurlijk vraagt dat tijd, daarvoor heb ik begrip, maar steeds vaker komen al collega’s naar me toe. Daar geniet ik nu al van.’

De resultatenMinke: ‘Ik heb geen targets mee-gekregen. Die zijn ook moeilijk te formuleren voor dit werk, lijkt me. Wel wilde het college in elke kern een structureel en regelmatig platformoverleg tussen de politie, woningbouw, gemeente en derge-lijke. We kwamen erachter dat dit niet hoeft. Als het nodig is komen we bij elkaar; dus vanuit een praktische insteek. Daar kunnen we beter mee uit de voeten. Diezelfde werkwijze hanteer ik ook in mijn contact met de dorps-raden. Ik ben er als ik nodig ben. Ik scan de agenda en zie of er belangrijke onderwerpen op staan.

Dan ben ik altijd van de partij. Ik zie overigens ook dat de wet-houder of raadsleden af en toe aanschuiven. Dat is alleen maar goed. Al hebben we verschillende rollen en verant-woordelijkheden: de leefbaarheid van de kernen is ons aller verant-woordelijkheid. De gemeente over-weegt meer leefbaarheidsonder-zoeken te laten doen, daarin zouden we de mate van tevredenheid kun-nen zien. Maar tot die tijd werk ik heerlijk door, rapporteer ik mijn werkzaamheden en benoemen we hardop de verbeteringen die we zien en horen. Het gaat er niet zozeer om wat wij zien, maar vooral wat de inwoners ervaren.’ Wil Spanjer

Minke Jellema

PDNHVan de bestuurstafel

Dorpshuizen voelen de pijn

Auteursrechten

Zo begon een artikel in het Noord-Hollands Dagblad van 26 juni. Het verscheen naar aanleiding van een interview met mij over de voor-genomen bezuinigingen van de provincie. In twee jaar tijd zou de

subsidie aan PRIMO nh tot nul worden teruggebracht. In het inter-view was ik mij ervan bewust dat ik de lezer inzicht moest verschaffen in de gevolgen die een dergelijke maatregel in mijn ogen zou hebben. Het hierboven vermelde citaat over

Wanneer in dorpshuizen muziek ten gehore wordt gebracht, televisie wordt gekeken of dvd-fi lms worden vertoond, moet hiervoor worden betaald. Dit is een wettelijke ver-plichting, waarvoor de organisaties Sena, Buma en Videma in het leven zijn geroepen. Soms krijgen wij vragen van dorpshuizen over deze organisaties en de facturen die ze sturen. Onderstaand schema zet een aantal zaken op een rijtje.

Sena, Buma en Videma

PDNH

Voorzitter Ger Praamstra,0222 31 34 66

SecretarisGerard de Nooy, 0252 41 59 76www.pdnh.nl

Ger Praamstra

de sluipmoordenaar is daar een onder-deel van. Een uitspraak die door mij en inmiddels door het gehele bestuur, nog steeds wordt onderschreven.

Opnieuw het wiel uitvindenWat in de zomer nog een bang vermoeden was is inmiddels de harde realiteit: PRIMO-nh sluit met ingang van 1 januari 2011 haar deuren. Wat er sinds 2003 is opgebouwd wordt in één klap ongedaan gemaakt. De in jaren opgebouwde kennis door het platform en de adviseurs van PRIMO nh is daarmee niet meer beschikbaar voor de dorpshuizen. Dorpshuizen zullen zelf alle kennis moeten vergaren. Met het wegvallen van de onder-steuning door de adviseurs komen dorpshuisbesturen volledig op zichzelf te staan en moeten ze opnieuw het wiel uitvinden. Het adviseren en ondersteunen van de dorpshuizen is, gezien de tijd die daarmee gemoeid is, een

digde kennis en bekwaamheden te vergaren. Met het ontslag van de adviseurs gaat dit verloren.

Dorpshuizenbeleid op maatMet de uitgifte van onze brochure ‘Dorpshuizenbeleid op maat’ eind 2009 hebben wij inzichtelijk gemaakt dat er nog veel valt te doen op het terrein van de dorps-huizen wil er sprake zijn van een goed beleid op gemeentelijk niveau. Samen met PRIMO nh hadden wij hier onze schouders onder willen zetten. Het ziet er echter naar uit dat het bij een voornemen zal blijven. Dit zal ook gevolgen hebben voor het PDNH.

Op 22 juni 2010 heeft het bestuur van het PDNH aan het college van gedeputeerden hierover een brief geschreven. De volledige tekst staat elders op de pagina.Intussen hebben ambtenaren van de provincie contact met ons gezocht voor nader overleg. Dit overleg zal in oktober plaats-vinden. Dan is deze krant al gedrukt. Waar dit overleg toe zal leiden valt nu niet te bezien. Onze verwachtingen zijn echter niet hoog gespannen. Wij houden de dorpshuisbesturen in Noord-Holland op de hoogte. Ger Praamstra

‘De Provincie gaat fl ink bezuinigen. Ook op de ondersteuning van de dorpshuizen. Een ‘sluipmoordenaar’ voor de leefbaar-heid in de dorpen. Want het effect is volgens Praamstra, voor-zitter van het Platform Dorpshuizen, pas op termijn te zien.’

di d k i b k h d t

Aan het college van Gedeputeerde Staten van Noord-HollandOnderwerp: bezuinigingen subsidie PRIMO-nh.Purmerend 22 juni 2010

Geacht College,

Recent vernamen wij van onze adviseur van PRIMO nh dat het zeer waarschijnlijk is dat als gevolg van de door u aangekondigde bezuinigingen voor 2011 en 2012 PRIMO nh met ingang van 1 januari 2011 haar deuren sluit. Dit betekent voor het Platform Dorpshuizen Noord-Holland (PDNH) dat met ingang van die datum haar 700 ondersteuningsuren komen te vervallen. In onze Beleidsnota inzake de positionering van het PDNH ten opzichte van PRIMO nh en de Provincie Noord-Holland van 19 maart 2008 hebben wij gezamenlijk met u geconstateerd dat zonder deze 700 ondersteuningsuren het bestaansrecht voor het PDNH komt te vervallen. Gezien de aankondiging van PRIMO-nh dat het waarschijnlijk is dat zij met ingang van 1 januari 2011 haar deuren gaat sluiten menen wij er goed aan te doen u mede te delen dat dit ook gevolgen heeft voor het PDNH. Dit betekent dat ons bestuur met ingang van die zelfde datum genoodzaakt is te stoppen met haar werkzaamheden ten behoeve van de leefbaarheid op het platteland. Een ontwikkeling die wij ten zeerste betreuren. Zeker gezien de inspanningen die er in de afgelopen jaren zijn gedaan om de leefbaarheid op het platteland te verbeteren.

Er op vertrouwende u hiermede naar behoren te hebben geïnformeerd,Hoogachtend,

Het bestuur van het Platform Dorpshuizen Noord-Holland,

G. Praamstra, voorzitterG.J. de Nooy, secretaris

taak voor professionals. Door het wegvallen van deze adviseurs zullen de dorpshuizen verstoken blijven van ondersteuning op diverse terreinen zoals voor het verkrijgen van subsidies, het inspelen op nieuwe ontwikkelingen, belangenbehartiging, deskundig-heidsbevordering, advies etc.

Het platform heeft in 2008 een nota geschreven over de positionering van het PDNH ten opzichte van PRIMO nh en de Provincie Noord-Holland. In deze nota ‘Duidelijk-heid in Beleid’ is nadrukkelijk vast komen te staan dat de directe ondersteuning van de dorpshuizen een taak voor professionals is. Deze taak gaat de kracht van het bestuur, dat volledig bestaat uit vrijwilligers, te boven. Een con-clusie die ook door de provincie in 2008 werd onderschreven.

KapitaalsvernietigingDe provincie heeft al die jaren het ondersteunen van dorpshuizen als haar taak beschouwd, maar zegt nu dat het voor haar een oneigenlijke taak is en dat dit thuishoort bij de gemeenten. Aangezien de provincie het al die jaren belangrijk heeft gevonden om de dorpshuizen te ondersteunen had verwacht mogen worden dat zij maatregelen zou treffen. Dat deze taak op een verantwoorde manier overgedragen zou worden aan de gemeenten. Door nu abrupt de subsidiestroom te beëindigen kan alleen maar geconstateerd worden dat er sprake is van een enorme kapitaalsvernietiging. Immers, in de afgelopen jaren er is veel tijd en geld geïnvesteerd om de beno-

In de Tweede Kamer zijn vragen gesteld over de manier van innen van auteursrechten en besteding van de geïnde gelden. Op voorstel van een door de Kamer ingestelde commissie zijn belangenbehartigende organisaties vanuit het bedrijfsleven en vanuit de vrijwilligerswereld nu in onderhandeling met auteurs-rechtenorganisaties. Een van de toegelaten partijen is het platform dorpshuizen.nl waarin het PDNH en PRIMO nh zijn vertegenwoordigd. Het streven is om door medewerking

korting te krijgen, eventueel een gezamenlijke factuur voor Buma/ Stemra/Sena, het voorkomen van dubbel betalen voor dezelfde uitvoering en een betere onafhan-kelijke klachtenafhandeling.Voor meer informatie zie De Vraag-baak op www.dorpshuizen.nl, artikel 3.3.6 Buma, Sena, Videma.

* Tarief afhankelijk van soort af-speelapparatuur en oppervlakte ruimte.

Belangenbehartigende organisatie

Incasseert vergoeding namens welke rechthebbenden?

In welke categorie vallen dorpshuizen?

Welke tariefgroepen zijn er mogelijk?

Sena Artiesten, producenten, musici: zij die de muziek vastleggen op geluids-dragers

Jeugd, club en buurthuizen Achtergrondmuziek*en/of amusementsmuziek (vrijstelling bij 2 of min-der uitvoeringen per jaar)

Buma Componisten, tekst-schrijvers: de bedenkers van de muziek

Welzijnswerk Achtergrondmuziek* en/of amusementsmuziek (live en/of dancemuziek)

Videma Makers van bewegende beelden

Sociaal-culturele instellingen

Hoog tarief voor georganiseerde voor-stelling en/of laag tarief bij achtergrond functie

CX

Sponsoring van dorpshuizenWie een dorpshuis binnenloopt heeft een fl inke kans in de hal een bord te zien waarop sponsors worden bedankt voor hun bijdrage aan de laatste verbouwing. Zo’n incidentele activiteit leent zich er bij uitstek voor om een beroep op sponsors te doen. Ook in de sporthal van een dorpshuis kom je soms reclameborden tegen, maar dan gaat het om langer lopende sponsoring die bijdraagt aan het sluitend krijgen van de jaarlijkse exploitatie. Voor veel dorpshuizen blijft het daarbij. Het is de vraag of dat terecht is, want misschien zijn er wel meer mogelijkheden.

De SponsorformuleDe vraag hoe sponsoring een grotere bijdrage aan de exploitatie van dorpshuizen kan zijn wordt op dit moment onderzocht door Tracé-organisatieadvies uit Haarlem in samenwerking met onder andere PRIMO nh. In vier regio’s in de provincie worden eind 2010 onder-zoeken gedaan bij een aantal multifunctionele centra, wijkcentra en dorpshuizen. Daarbij wordt gezocht naar geschikte vormen van sponsoring. De bedoeling is die ook werkelijk te realiseren. Het project heet De MFA-Sponsorformule en wordt mogelijk gemaakt door bijdragen van gemeenten, provincie en instellingen.

Gemeente MedemblikDeze gemeente heeft PRIMO nh dit voorjaar gevraagd met de zes dorpshuizen te onderzoeken hoe zij hun exploitatie kunnen verbeteren. Daarvoor is gezocht naar bezuinigen, effi ciencywinst en nieuwe inkomsten. Aansluitend wordt nu De Sponsorformule toegepast. Gekeken wordt of en welke bedrijven waar de dorpshuizen goederen en diensten van afnemen, bereid zijn hierop kortingen te verlenen. Ook wordt onderzocht op welke andere manieren zij kunnen bijdragen,

6

De provincie wil zich concentreren op een aantal kerntaken. Dit zijn ruimtelijke ordening, wonen, milieu, water, economie, verkeer en vervoer. Noord-Holland wil daarnaast graag veel aan cultuur blijven doen.De provincie volgt hiermee het advies van de commissie Lodders die voor het ministerie van Binnenlandse Zaken een rapport heeft opgesteld over de taken en functies van provincies.Noord-Holland is van mening dat er - naast de wettelijke kerntaken - ruimte moet blijven voor zelfstandig beleid. Dit is in de volksmond de ‘Lodders-plus variant’. Onder ‘plus’ wordt verstaan dat provincies op eigen initiatief actief kunnen zijn (of blijven) op beleidsvelden als bijvoorbeeld welzijn, zorg en natuur.

De bezuinigingen gaan vooral ten koste van organisaties die werk uitvoeren in opdracht van de provincie en die niet onder een kerntaak vallen. Ook organisaties die geen uitvoerend, maar ondersteunend werk doen kunnen zwaar weer verwachten. Een grote klap valt bij vier organisaties op het gebied van zorg, welzijn, minderheden en sport, waaronder PRIMO nh. Zij krijgen vanaf 2013 geen subsidie meer. In een kaderbrief heeft de provincie berekend dat dit na 2012 een besparing oplevert van bijna 4, 8 miljoen. PRIMO nh houdt zelfs al in 2011 op te bestaan.

PlattelandPRIMO voert dit jaar nog voor 2,8 miljoen euro aan projecten uit met subsidie van de provincie. Een fl ink deel daarvan komt ten goede aan het platteland. Dat kunnen ondersteunende werkzaamheden zijn gericht op het vrijwillig kader en de voorzieningen in dorpen. Ook wordt advies en ondersteuning gegeven aan dorpsraden en dorpshuisbesturen. Rechtstreeks, maar ook via de overkoepelende organisaties, namelijk de Vereniging voor Kleine kernen Noord-Holland en het Platform Dorpshuizen. Zij krijgen ondersteuning om projecten uit te voeren. Na 1 januari 2011 komt hier een eind aan.

Ook andere organisaties die voor het landelijk gebied projecten uitvoeren en daarbij veel samenwerken met vrijwilligersinitiatieven raken inkomsten kwijt. Milieufederatie Noord-Holland raakt haar 30% huidige subsidie kwijt. Dit zal leiden tot gedwongen ontslagen. Omdat daaraan gerelateerde kosten vanuit het overblijvende deel van de subsidie betaald dient te worden komt de continuïteit van de organisatie in gevaar. Landschap Noord-Holland raakt ongeveer acht ton kwijt aan bijdrage van de provincie, nadat het in 2010 al vier ton verloor. Landschap Noord-Holland krijgt een bijdrage van de provincie voor het beheer van de ruim 80 natuurgebieden en het begeleiden van zo’n 150 vrijwilligergroepen. Het rare is dat natuur-beheer wel een kerntaak van de provincie is. De provincie verwijst naar de nieuwe subsidieregeling SNL, maar Landschap Noord-Holland vreest dat dit de eerste jaren nog weinig oplevert. Voor zeven steunpunten natuur- en milieu educatie stopt de provinciale subsidie eind 2012. Cultureel Erfgoed Noord-Holland staat een bezuiniging te wachten op haar ondersteunende werkzaam-heden voor bijvoorbeeld lokale historische verenigingen, genootschappen en musea. Dit soort lokale organisaties drijft op vrijwilligers. Ook de amateuristische kunstbeoefening krijgt een stevige tik. De Kunst heeft de te horen gekregen dat in twee jaar de subsidie wordt afgebouwd. Het bestuur van De Kunst ziet zich daardoor genood-zaakt de organisatie per januari 2011 op te heffen.

Flinke knauwHet effect van deze bezuinigingen is niet mis. Advies, scholing en andersoortige ondersteuning van het vrijwillig kader in dorpen, de zogenoemde sociale infrastructuur, krijgt een fl inke knauw. De provincie is van mening dat het wegvallen van regionaal of provinciaal georganiseerde steun aan lokale organisaties in welzijn, cultuur, natuur- en milieueducatie opgevangen moet worden door lokale overheden. Het gaat om gemeenten op het platteland. Door de rijksbezuiniging op het gemeentefonds moeten zij zelf ook een tandje terug. Het is zeer de vraag of zij in staat blijken de ontstane gaten op te vullen. Te vrezen valt dat de ondersteuning van de infrastructuur in Noord-Hollandse dorpen een gure tijd tegemoet gaat.

De Kaderbrief 2011 van de Provincie Noord-Holland is te vinden op www.noord-holland.nl/web/actueel/nieuws/artikel

Bezuiniging Provincie treft platteland hardIn mei hebben Gedeputeerde Staten van Noord-Holland besloten om tot 2014 circa 65 miljoen per jaar te bezuinigen. Dit is een gevolg van een forse bezuiniging van het rijk op het provinciefonds. Omdat de provincie besloten heeft de belastingen niet te verhogen moet er gesneden worden in de uitgaven.

Nederland telt een groot aantal accommodaties waar diverse bevolkingsgroepen elkaar ontmoeten. Denk aan buurthuizen, dorpshuizen, wijkcentra en brede scholen. Steeds vaker zijn dit soort accommodaties gehuisvest in een multifunctioneel centrum. Er vinden activiteiten plaats voor jong en oud.

bijvoorbeeld door ondersteuning bij publiciteit of fi nancieel beheer. De Sponsorformule sluit in Medemblik aan bij het zogenaamde Cafetaria-model, dat een onderdeel is van het accommodatiebeleid van de gemeente. Dit houdt in dat de gemeente overeenkomsten sluit met de sponsors en hiermee, naast de jaarlijkse subsidie, een bijdrage levert aan de exploitatie van de dorpshuizen in de gemeente.

Andere regio’s Ook in Alkmaar, Heerhugowaard en in de gemeenten van de Verbinding (Beemster, Graft de Rijp, Schermer en Zeevang) worden onderzoeken gedaan. Eind 2010 moet er een goed beeld zijn van werkzame formules voor welzijnsaccommodaties in stedelijke en landelijke omgevingen.

Komend voorjaar worden de resultaten op een seminar gepresenteerd. Als de Sponsorformule

een goede greep blijkt wordt aan-sluitend geprobeerd fondsen te

vinden voor de uitvoering van de Sponsorformule in de andere regio’s van Noord-Holland.

Meer informatie? trace@xs4all.nl of jdeknegt@primo-nh.nl

Komend voorjaaseminar gepre

eens

M of jdek

D O R P E N K R A N T

Nederland over ontmoetingsruimtes

Het Oranje Fonds heeft een belang-rijke rol in het mede fi nancieren van dit soort accommodaties.Dit fonds biedt fi nanciële en andere ondersteuning voor maatschappe-lijke organisaties of particulieren die een sociaal project willen starten of uitbreiden. Het fonds geeft veel geld aan de gebouwen waar dit soort projecten plaats vindt, maar wil ook een stimulerende rol spelen bij acti-viteiten.

Daarom wil het Oranjefonds graag meer inzicht in de positie van dorphuizen, wijkcentra en andere centra met een sociale functie. Hoe staan Nederlanders tegenover dit soort accommodaties? Wat weten ze ervan? En hoe worden ze ge-bruikt? Op deze vragen wilde het Oranjefonds graag een antwoord.In opdracht van het fonds heeft het bureau Synovate duizend Neder-lander om hun mening gevraagd. 850 Nederlanders tussen de 12 en 65 jaar zijn online benaderd. 150 mensen van 65 jaar of ouder zijn

telefonisch geïnterviewd. Het bureau heeft drie conclusies getrokken.

PopulairDorpshuizen en buurthuizen blijken populair. Bijna de helft van de Nederlanders brengt wel eens een bezoek aan een gemeenschaps-accommodatie. Vier groepen springen er uit als veelvuldige bezoekers: kinderen, ouderen, laag opgeleiden en mensen die op het platteland wonen.Als je kijkt naar het bezoek is er geen verschil tussen mannen en vrouwen. Wel is het zo dat ouderen er vaker komen dan de leeftijdgroep 15-35 jaar.

BekendheidNederlanders weten hun dorpshuizen en wijkcentra goed te vinden. Bijna iedereen weet waar ze staan. Toch weet niet iedereen wat er te doen is. Op dat punt is verbetering mogelijk. In de beeldvorming worden dit soort accommodaties nog veel geassocieerd met doel-

groepen als ouderen, werklozen en mensen met weinig inkomen. Mensen die van het bestaan wel weten maar er niet komen geven meestal als reden aan: geen tijd en/of geen interesse.

PositiefAcht op de tien Nederlanders staan positief tegenover gemeenschaps-accommodaties. De meeste mensen

vinden dit soort accommodaties onmisbaar. Hoe meer er gebeurt in zo’n accommodatie hoe positiever men is. Ze worden een belangrijke functie toegedicht om te voorkomen dat mensen in een sociaal isolement raken. Ze worden belangrijk gevonden voor de onderlinge samenhang en de verbondenheid in een wijk of dorp. Twee op de tien zijn minder positief. Ongeveer twintig

procent van alle Nederlanders vindt dit soort gebouwen stoffi g, saai of geldverslindend. Er komen doelgroepen waar ze zichzelf niet toe rekenen.

Het rapport is te vinden op de website van het Oranjefondswww.oranjefonds.nl/programma’s / samenhang in de buurt/ontmoetings-ruimtes.

Dorpshuis de Stek in Grootebroek.

D O R P E N K R A N T 7

In de Dorpenkrant van mei 2010 stond een artikel over Sint Pancras. Het was een beschrijving van activiteiten die in 2009 hebben plaats gevonden rond de ontwikkeling van het dorpshart.In dat artikel worden diverse partijen genoemd die een rol hebben gespeeld in de planvorming, zoals de gemeente en onderwijsinstituten.

De dorpsraad van Sint Pancras laat ons weten verbaasd en teleurgesteld te zijn dat de dorpsraad niet wordt genoemd. Daardoor is volgens de dorpsraad een te eenzijdig beeld geschetst. De dorpsraad heeft daar-mee een punt. Er bestond onder de bevolking sterke weerstand tegen het feit dat er maar 1 scenario werd onderzocht. Het is mede dankzij de enorme inzet van de dorpsraad dat het onderzoek werd uitgebreid naar meerdere scenario’s. Men heeft een eigen onderzoek gedaan en actief gewerkt aan een scenario dat op veel draagvlak kon rekenen.

Nieuws over de dorpsraad op www.sint-pancras.nl

Watergang is erg klein. Maar dat kan veranderen. De gemeente heeft drie woningbouwlocaties in onderzoek. Zie het kader hiernaast. Als deze plannen doorgaan staan er straks in Watergang geen 175 woningen, maar ruim 250. Dat is een zeer forse uitbreiding.Het houdt de gemoederen bezig. Zoveel woningen erbij. Is het een zegen? Een last?De meningen zijn verdeeld. Voor-standers wijzen er op dat groei van het aantal inwoners het draag-vlak vergroot voor voorzieningen.Tegenstanders zijn van mening dat het dorp de verkeersdrukte niet aan kan en zijn bang dat de identi-teit van het dorp wordt aangetast.

InformatieavondenUit de informatieavonden waarop de plannen zijn toegelicht blijkt een verschil in visie tussen de gemeente en veel dorpelingen. Volgens de

Aan het Noordhollands kanaal, halverwege Purmerend en Amsterdam, ligt Watergang. Een dorp van 425 inwoners. 105 gezinnen telt het, in circa 175 huizen. Het aantal voorzieningen is snel geteld: een hotel-café, een bed&breakfast, kanoverhuur, een Nederlands Hervormde kerk uit 1642 en dorpshuis de Nieuwe Boet. Basisschool Tiede Bijlsma is in 2005 gesloten.

gemeente kan Waterland zich niet onttrekken aan haar verplichtingen in de regionale bouwopgave. In het streekplan van de provincie is aan-gegeven waar nog gebouwd kan worden in de omgeving. Vanwege de vele beschermde natuurgebieden zijn de mogelijkheden in de regio beperkt. Watergang ligt niet in een beschermd natuurgebied. Het ligt binnen de ‘rode contouren’ zoals dat in het streekplan staat.

Maar de bewoners vinden het ‘teveel’. Ze vrezen een aantasting van het karakter van het dorp. Voor elk plan is een afzonderlijke informatieavond gehouden. Volgens de gemeente was dat logisch omdat elke locatie zijn eigen dynamiek heeft. Elk plan heeft zijn eigen tijdpad. Het gaat bovendien om meerdere grondeigenaren.De bewoners zien dit anders. Zij houden zich bezig met het totale

effect op het dorp. Een woordvoer-der van de dorpsvereniging: ‘de gemeente beschouwt de bouw-plannen als losse projecten. Maar wij zeggen: het is 1 groot plan. Het dorp wordt meer dan eenderde groter. De gemeente doet aan salami-tactiek. Wij hopen dat we er voor-zieningen bij krijgen.’ De schoolEnkele jaren geleden is de basis-school gesloten. Het gebouw staat er nog. De dorpsvereniging heeft bepleit om het schoolgebouw te behouden en daar appartementen in te maken voor de jongeren uit het dorp.’Maar je schijnt de eigen bewoners geen voorrang te mogen geven’, aldus de woordvoerder. Volgens de gemeente is het econo-misch niet haalbaar om de school te behouden. Bovendien is er in 2006 al een sloopvergunning af-gegeven. De sociale koopwoningen

Watergang in de vaart der volkeren

Drie bouwprojecten in Watergang

Een locatie betreft het slopen van de oude basisschool, die volgens de gemeente geen bestaansrecht meer had. Daar is een sloop-vergunning voor afgegeven.Op de vrijkomende grond wordt een gebouw voor kinderopvang neergezet, gecombineerd met negen appartementen. Dit is plan De Coöperatie. Een andere locatie betreft een uitbreiding van de zuidelijke kant van de bebouwde kom met 19 woningen. Dit is plan ‘Stiereveld’. De gemeenteraad van Waterland heeft onlangs het stedenbouw-kundig plan voor deze locatie vastgesteld. Het derde project, het grootste gaat om een uitbreiding van een buurtschap tegen het natuurgebied Varkensland aan. Hier zijn 55 nieuwe woningen gepland, waarvan twintig in de sociale sector. Dit is plan ’t Schouw. Voor dit project heeft de gemeenteraad op 14 oktober het stedenbouwkundig plan vastgesteld.

onder de twee ton zijn voor star-ters bedoeld, zegt de gemeente. VerkeerIn het dorp maakt men zich ernstig zorgen om het verkeer. Watergang heeft een smalle, eeuwenoude dorpsstraat die alleen toegankelijk is voor aanwonenden. Je kunt met de auto maar op één manier op de Kanaaldijk komen. Daar moeten wandelaars, brommers en auto’s over om de provinciale weg te bereiken.

Volgens de dorpsvereniging kan Watergang straks de toegenomen verkeersdrukte niet aan. ‘Ze hebben verkeerstellingen gehouden in de meivakantie. Dat geeft geen betrouwbaar beeld. Dan is het veel rustiger. Maar ja, die telling wordt niet overgedaan.’Uit de verkeersstudie die de gemeente heeft laten houden blijkt de menging van wandelaars, brommers en auto’s op de Kanaal-dijk inderdaad een ernstig knelpunt te zijn.

Surfnieuwswww.cultureelerfgoednh.nl/projecten Elke Noord-Hollandse regio zijn eigen historische hoogtepunten op schrift. Met dat doel voert Cultureel

Erfgoed Noord-Holland het project Regionale Canons van Noord-Holland uit. In elke regio stelt een

deskundige commissie de lijst vast. Kenners van specifi eke regionale thema’s worden uitgenodigd als

schrijver of meelezer. Er zijn inmiddels vijf regionale canons met elk circa vijfentwintig verhalen ver-

schenen: West-Friesland, Zaanstreek, Amstelland en de Meerlanden, De Kop en Waterland. De publicaties

zijn te bestellen via www.boekenvandekrant.nl

www.plattelandsjongeren.nlEr is veel te doen om de keten waar jongeren op het platteland in het weekend bij elkaar komen. Sommigen

vinden het overlastgevende zuipplekken, anderen beweren dat het de ideale manier is om plattelands-

jongeren een eigen plek te geven. Pattelandsjongeren.nl vindt dat jongeren prima in staat zijn alles

rondom hun keet zelf te regelen. Er is een verkiezing uitgeschreven: ‘’de beste keet van Nederland’’.

Via de website www.plattelandsjongeren.nl kun je meedoen. Inschrijven is mogelijk tot 1 december.

www.oneindignoordholland.nlOneindig Noord-Holland is een verhalenplatform voor het cultureel erfgoed. Monumenten,

plekken in het landschap en personen vormen het startpunt van de verhalen. Oneindig

Noord-Holland verbindt collecties van musea, archieven en culturele instellingen met de

verhalen van mensen. De website is begin dit jaar gelanceerd.

Dorpsraad Sint Pancras teleurgesteld

D O R P E N K R A N T8

COLOFON DORPENKRANT

Luc Overman

Anita Blijdorp

Jaap de Knegt

Elma Mijderwijk

Wil Spanjer

UitgeverPRIMO nhwww.primo-nh.nl

RedactieAnita BlijdorpJaap de KnegtElma MijderwijkWil Spanjer

EindredactieLuc Overman

Nieuws platform dorpshuizenGer Praamstra

Nieuws VvKkNHTrudy Steenbergen

Foto’sJaap de KnegtLuc OvermanWil Spanjer

RedactieadresPRIMO nh, Postbus 106, 1440 AC Purmerend,Tel: 0299 418 700loverman@primo-nh.nl

BezoekadresPRIMO nh, Emmakade 4, 1441 ET Purmerend

VormgevingStudio Stevens, De Rijp

Oplage2000 exemplaren

CopyrightOvername of nadrukken van artikelen, of van delen daarvan, is uitsluitend toegestaan na overleg met en toestemming van de redactie en altijd met bronvermelding.

Met het draagvlak bleek het al snel goed te zitten. Het dorp telt duizend inwoners. Drie kennis-makingsavonden in verschil-lende buurten werden elk door meer dan honderd bewoners bezocht. Er werd een stichting in het leven geroepen met een dagelijks bestuur van vijf men-sen met daarachter een commis-sie van vijftien personen die actief is voor de jeugd, het ondernemerschap en de ver-enigingen. Er zal een of twee-maal per jaar een bijeenkomst zijn voor het hele dorp om ver-antwoording af te leggen en om ideeën te inventariseren.Vlak na de oprichting stimuleerde de gemeente Niedorp ook andere dorpen een dorpsraad op te richten. De gedachte erachter is de nade-rende fusie van de gemeenten Anna Paulowna, Niedorp, Wieringen en Wieringermeer. In 2012 ontstaat hiermee de grootste plattelands-gemeente qua landoppervlak van Nederland: Hollands Kroon. In zo’n uitgestrekte gemeente moet je iets regelen voor de communicatie tussen gemeentebestuur en kleine kernen, is de gedachte. Piet Tromp begrijpt die behoefte van de gemeente, maar zelf vindt hij de schaal van de gemeente niet zo belangrijk. ‘We vertegenwoordigen het dorp en niet de gemeente’, aldus Tromp. Bij het vaststellen van een convenant met de gemeente speelde ook de vraag in wiens belang de oprichting van een dorpsraad is. ‘Het voorstel van de gemeente stelde de belangen van de dorpsraad te weinig centraal. Wij hebben diverse aanpassingen voorgesteld en die zijn opgenomen. Dat convenant wordt nu door alle dorpsraden in de gemeente gebruikt.’ Prioriteiten van de dorpsraad zijn een dorpsservicepunt, als vervanger van de verdwenen supermarkt, en het dorpshuis. Beide zijn belangrijk om het oudere inwoners mogelijk te maken in het dorp te blijven wonen.

Dagelijks loopjeDe dorpraad is tevreden met de voorzieningen in het dorp. Maar het kan altijd beter. Piet Tromp: ‘Kolhorn telt diverse ondernemers. Het dorp ziet er (weer) prachtig authentiek uit en heeft een jachthaven. Dat trekt toeristen aan. Daardoor hebben we een café en meerdere

‘Iets doen waar iedereen belang bij heeft’

restaurants. Er is ook een wo-ninginrichtingzaak met een TPG postpunt, een winkel met scheeps-benodigdheden, een schilders-bedrijf en er zijn loonbedrijven. Een dorpsservicepunt voor da-gelijkse boodschappen kunnen we misschien ergens aanhaken of in het dorpshuis onderbrengen. Het gaat ons niet alleen om de boodschappen, het is voor oude-ren ook een dagelijks loopje, een aanleiding om te bewegen en onder de mensen te komen.’ In het dorpshuis zijn al diverse activi-teiten voor ouderen. Maar omdat het dorpshuis geen drank mag schenken is exploitatie niet moge-

lijk zonder dat de gemeente af en toe bijspringt. De dorpsraad maakt zich hier zorgen over en wil graag meewerken aan een oplossing.

Geen GiethoornVoor de langere termijn wil de dorpsraad dagtoerisme en watersport stimuleren. Bijvoorbeeld door de oude sluis weer te openen of door een stukje van de Groetpolder onder water te zetten. ‘Het moet geen Giethoorn worden’, zegt Piet Tromp, ‘je moet zoiets doen met respect voor het landschap en met behoud van de historische waarden. We wil-len investeren in een hoge beeldkwaliteit, men moet hier willen zijn’. De bedoeling is dat het werk oplevert waardoor Kolhorn een levendig dorp blijft. ‘Als er werk is komen de woningen ook wel.’

DroomPiet’s droom is om ooit nog iets met energie te doen. “Waarom niet gelijk aardwarmte voor een hele straat realiseren als iemand dat aanlegt, of gezamenlijk als dorp zonnecollectoren en warmtewisselaars aan-schaffen? Als dorp kun je bijdragen aan een duurzame samenleving.’ En dat brengt Piet Tromp bij wat volgens hem de opdracht van iedere dorpsraad zou moeten zijn: ‘Iets doen wat er toe doet en waar iedereen belang bij heeft’.

Jaap de Knegt

Kolhorn is een voormalige vissersdorp aan de noordrand van de gemeente Niedorp. Toen de Omringdijk nog niet

was aangelegd lag Kolhorn aan zee. Het dorp heeft sinds het voorjaar een dorpsraad. Voorzitter Piet Tromp vertelt dat

het een reactie was op een initiatief van de gemeente. Die wilde ‘de verenigde ontwikkelingsmaatschappij Kolhorn’

loslaten op een al jaren slepend project. Het gaat om een bouwplan waarvoor de supermarkt enkele jaren geleden is

afgebroken, maar waarvan het dorp nog geen woning rijker is geworden. De lege plek is het dorp een doorn in het oog.

Vandaar dat een initiatiefgroep is opgericht zodat het dorp er zelf grip op kan houden.

In het Zijpermuseum is tot 29 december een bijzondere tentoon-stelling te bezichtigen. De 400 jaar geschiedenis van deze droog-makerij is te bewonderen in een

Canon van Zijpecanon van veertig vensters. Het eerste venster gaat terug naar de middeleeuwen. Er zijn restanten gevonden van menselijke bewoning uit ongeveer 700 na Christus.

Deze mensen moeten op een strand-wal hebben geleefd, net hoog genoeg om droog te blijven. Via storm-vloeden, bedijkingen en kerken komt de bezoeker bij de moderne tijd.

Er is een venster gewijd aan de komst van het Reactor Centrum Nederland in 1957 en de maat-schappelijke onrust die dat te-weeg bracht. De laatste canon vermeldt dat de oudheidkamer van Zijpe een offi cieel geregi-streerd museum wordt.

Hollandse geschiedenis in een notendop.

ZijpermuseumSchagerweg 97, SchagerbrugGeopend woensdag- en zondagmiddag van 13 tot 17 uur.Toegang gratis www.zijpermuseum.nl

Demonstratie bij het ECN in 1980 tegen het storten van radioactief afval in de Atlantische Oceaan.