1

Doel van de miniconferentie:

Weten waar je op je opleiding over in gesprek kunt gaan mbt het toetsen van taal in totaal.

Voettekst

2Voettekst

TAALTOETSING IN HET PABOCURRICULUM

Joost van Berkel en Nanke Dokter

Miniconferentie Taal Meten 4 17-1-2012

Kennisbasis Nederlands

TOETSING TAAL in het pabo-curriculum vanaf studiejaar 2012-2013

• Landelijke kennisbasistoetsing (wat?)• Instituutsgebonden toetsing (hoe?)

– Domeindidactiek– Taaldidactiek en -beleid– Eigen vaardigheid

• 13 doelen• referentieniveaus• entreeniveau in de propedeuse

Kwaliteit van toetsen

(Bron: Joosten-ten Brinke, Sluijsmans en Peeters)

Duurzaam beoordelen (Sluijsmans)

• Feedback is een structureel onderdeel van het leerproces

• Beoordelen is niet alleen het sluitstuk van onderwijs. Bij duurzaam beoordelen gaat het om beoordelen dat met het oog op de toekomst beklijving van (het kunnen ontwikkelen van) kennis en kunde stimuleert met een centrale rol voor de student.

Methodenmix (Jaspers & Van Zijl)

• Een diversiteit aan toetsvormen (hands-on en hands-off) om sterktes en zwaktes van de toetsen in betrouwbaarheid en validiteit op te vangen.

• Er wordt veel informatie over de student verzameld, hetgeen erg belangrijk is om een uitspraak te doen over het (competentie)niveau van de student

Hands-on: toetsvormen waarbij de student in realistische/reële werksituatie kenmerkende taken uitvoert. ( Bijv. beoordeling van het werkplekleren, beoordeling van de beroepsproducten, competentie-examen)

Hands-off: studenten krijgen taken voorgelegd waaruit moet blijken of ze de cognitieve component van een competentie beheersen (bijv. kennistoetsing).

CAP: kwaliteit van de toetsprogramma’s

Twaalf kwaliteitscriteria(Baartman)

http://www.exposz.nl/eigenbestanden/files/Wouda%20vouwblad%20voorkant%20CAP%20versie%20HGZO%202011.pdf

Kwaliteitscriteria van toetsen

• Validiteit• Betrouwbaarheid• Objectiviteit• Transparantie• Normering

Succesfactoren toetsing (Kratsborn & Van Berkel)

• een hoog toetsbewustzijn bij docenten, studenten en externe beoordelaars;

• een duidelijke samenhang tussen de diverse te toetsen onderdelen;

• een stevig competentie-examen met een sterk integratief karakter;

• zichtbare uitgangspunten van ‘duurzaam beoordelen’ (sustainable assessment) en de kracht van de methodenmix (conform het Competentie Assessment Programma).

Succesfactoren toetsing (Kratsborn & Van Berkel)

• openbaarheid van beschrijvingen van examens, procedures en beoordelingsformulieren;

• verregaande digitalisering van begeleiding en beoordeling;

• voortdurende mondelinge, maar vooral ook schriftelijke feedback op het leren (‘assessment for learning’);

• scheiding van begeleiden en beoordelen daar waar gewenst en mogelijk.

Bronnen

• Baartman, L. (2008). Assessing the assessment. Development and use of quality criteria for Competence Assessment Programmes. Hogeschool van Arnhem en Nijmegen.

• Jaspers, M. & Zijl, E. van (2011). Kwaliteit van toetsing in het Hoger Onderwijs. Naar een versterkte rol van examencommissies. Dienst Onderwijs en Onderzoek.

• Joosten-ten Brink, D., Sluijsmans, D.M.A. & Peeters, A. (2012). De toetsing getoetst. Rapportage van de eerste projectfase gericht op het ontwerp van een methodiek om toetskwaliteit te analyseren, verbeteren en borgen. Nijmegen: Hogeschool van Arnhem en Nijmegen.

• Kratsborn, S. & Berkel, J. van (2012). Meerjarentoetsbeleid Fontys Hogeschool Kind en Educatie.

• Sluijsmans, D. (2008). Betrokken bij beoordelen. Lectoraat Duurzaam beoordelen in vraaggestuurd leren.