Definitieve Revisie TWA Fibromyalgie 2013

2

Click here to load reader

Transcript of Definitieve Revisie TWA Fibromyalgie 2013

Page 1: Definitieve Revisie TWA Fibromyalgie 2013

Definitieve Revisie FIBROMYALGIE / Uitgave commissie transmurale werkafspraken regio Oost-Veluwe / nov 2013 1

Fibromyalgie is een syndroom met chronische gegeneraliseerde pijn en stijfheid van het bewegingsapparaat, gepaard gaande met andere aspecifieke klachten zoals vermoeidheid, slaapstoornissen en stemmingsveranderingen. Het vaststellen ervan is onder andere zinvol om patiënten, die op zoek zijn naar een oorzaak voor hun klachten, gerust te stellen, te ondersteunen bij hun acceptatie, de negatieve spiraal te doorbreken en een zinvol beleid mogelijk te maken. De American College of Reumatologie (ACR) heeft de volgende classificatiecriteria geaccepteerd: 1. chronische gegeneraliseerde pijn gedurende tenminste 3 maanden 2. elf van achttien tenderpoints drukpijnlijk (zie afbeelding) Opmerking: Bij de nieuwe criteria worden de 11 van de 18 punten verlaten.

� Minimaal 3 maanden bestaande gegeneraliseerde pijn � Vermoeidheid, slaapstoornissen, stemmingsveranderingen � Psychosociale factoren � Uitsluiten van andere diagnoses zoals depressie, hypothyreoïdie, reumatische aandoeningen

Elf van achttien tenderpoints moeten pijnlijk zijn. Tenderpoints behoren niet meer in de nieuwe criteria, maar kunnen ondersteunen bij de diagnostiek. Geen tekenen van ontsteking.

Alleen ter uitsluiting van andere ziektebeelden.

FIBROMYALGIE Apeldoornse standaard

Revisie 2013

Inleiding

Anamnese

Lichamelijk onderzoek

Aanvullend onderzoek

Page 2: Definitieve Revisie TWA Fibromyalgie 2013

Definitieve Revisie FIBROMYALGIE / Uitgave commissie transmurale werkafspraken regio Oost-Veluwe / nov 2013 2

1. voorlichting en educatie: - acceptabele verklaring Bij fibromyalgie staat het pijn signalerend systeem van het CZS “op scherp” (sensitisatie pijn modulerende systemen) - verschuiving verantwoordelijkheid aanpak van dokter naar patiënt Pijn is reëel aanwezig cq staat buiten discussie. Dit betekent niet dat er altijd een medische oplossing is. Het niet vinden van een medische somatische verklaring voor pijn is eerder regel dan uitzondering. Beïnvloeding door de patiënt zelf is mogelijk en noodzakelijk

2. stapsgewijze opbouw belastbaarheid en conditie (graded activity) 3. aandacht voor psychologische en sociale factoren welke klachten in stand kunnen houden of verergeren,

eventuele verwijzing voor cognitieve gedragstherapie 4. medicamenteuze behandeling d.m.v. amitriptyline 10 tot 30 mg 2 uur voor het slapen 5. zo min mogelijk analgetica

1 na diagnose: verwijs naar cesar-mensendiek therapeut ( zie bijlage, netwerk chronische pijn) voor graded activity. 2 verwijs naar reumatoloog: bij twijfel over diagnose, net niet voldoende tenderpoints m.n. voor uitsluiten onderliggende systeemziekte. 3 verwijs sneller bij mensen <18jaar met gegeneraliseerde klachten naar de brede blik poli (kinderartsen) 4. psycholoog op indicatie cognitieve gedragstherapie 5. verwijs naar revalidatie-arts:

• bij falend beleid • overweging multidisciplinaire, afgestemde behandeling • doelstelling revalidatiebehandeling: leren leven met/ondanks de pijn

Wolfe F, Smythe HA, Yunus MB et al. The American College of Rheumatology 1990 criteria for the classification of fibromyalgia. Arthritis Rheum 1990; 33: 160-172. TWA werkgroep Fibromyalgie: B.v.d.Doel-Henning (huisarts) C.Koehorst (reumatoloog),R.Pol (revalidatiearts), M.van de Pavert (coördinator transmurale werkafspraken)

Beleid huisarts

Verwijzing

Verantwoording en achtergrond