DEEL II Boek 2 - sdnl.nl · Web viewWord u door een advocaat verkracht, hoed u voor het Recht dat...

Boek 2, deel II pag. 1 van 43 Uitgeverij Jurilet

STICHTING ADVOCADUR / JURILET

INFORMATIE BIJ HET BOEK

RECHT IN DE OGEN GEKEKEN

STELLINGEN, CONCLUSIES

1) Ons land kent vele goede advocaten, en rechters, maar ook slechte, die zich niet aan de wetten en regels houden, zonder daarvoor gestraft te worden.

2) Ons land kent prima wetten en regels, maar ook slechte, die maar niet veranderd worden, omdat mensen geen toegang krijgen tot de rechter om een uitspraak te

vorderen m.b.t. de noodzaak van een bepaald wetswijziging/verandering. 3) Het feit dat vele mensen geen toegang tot de rechter krijgen rechtvaardigt een brede

maatschappelijke discussie.

4) Er is geen enkele reden om de burger niet bij zijn door hem zelf betaalde Recht te betrekken. Integendeel, er is alle reden om dat wel te doen.

5) Ook niet criminele burgers zonder 'crimineel' inkomen hebben recht op dezelfde rechtshulp als een crimineel met een crimineel inkomen.

6) Het Recht in Nederland heeft geen imagoprobleem. Wel is er het probleem dat zij een imago, dat zij niet heeft noch verdient, overeind probeert te houden.

7) Het Recht heeft persoonlijkheden nodig, van wie de verbeeldingskracht niet beperkt is, persoonlijkheden die de vaardigheid hebben om met verstand èn gevoel indrukken op te nemen en daarop te reageren, persoonlijkheden, die met name het talent hebben om een eenling te (durven) zijn in de beroepsgroep waartoe zij behoren.

8) Ook niet-juristen kunnen goede rechters en advocaten zijn en de persoonlijkheden zijn die het recht nodig heeft en die bijvoorbeeld de bereidheid hebben om ’s-vvonds en in de weekenden wanneer onze dure gerechtsgebouwen ongebruikt gelaten worden, recht te eisen en te spreken.

9) Vele problemen van mensen horen niet thuis in handen van commerciële advocaten, die de tijd noch de aandacht, de verbeelding, het geduld (en andere kwaliteiten) hebben, die nodig zijn voor de oplossing van die problemen.

10) Veel advocaten proberen feiten en informatie te domineren, in plaats van er ontvankelijk voor te zijn.

11) Ons rechtbedrijf is vast inhanden van een zeer besloten groep rechters, advocaten en andere juristen, die om allerlei redenen door de burger gewenste, soms noodzakelijkeverandering tegenhouden.

12) Er is een enorme behoefte aan een onafhankelijk aanspreekpunt voor mensen die

juridisch letsel lijden.


13) Er is geen enkele reden om aan te nemen dat de staat van ons recht en daarmee van onze rechtsstaat beter zou zijn dan bijvoorbeeld in de ons omringende landen. Er is alle reden om de staat vanons recht te controleren.

Een ander gewicht in de schaal van het rechtBij tegenspraak horen ideeën, alternatieven, die tot de brede maatschappelijke discussie en de veranderingen kunnen leiden die ons Recht nodig heeft.Wij hebben er een paar geformuleerd.

1) Het tot stand brengen van wetgeving, die snel, efficiënt en het gemiddelde rechtsgevoel aansprekend, de sanctionering regelt en vastlegt voor hoeders van ons recht, die zich niet aan bestaande wetten houden of op andere wijze hun plicht verzaken.

2) Wijziging van art. 120 van de Grondwet, die alle ondeugdelijke wetgeving, die in het verleden tot stand is gebracht zal laten vervallen.

3) Afschaffen van de Wet Vermogenssancties en andere wetten en regels, die klassenjustitie in de hand werken

4) Tot stand brengen van een wet die net als bijvoorbeeld in Finland een verband legt tussen een verkeers- of een andere overtreding, de daarvoor op te leggen geldelijke sanctie en het inkomen van de overtreder.

5) Het tot stand brengen van wetgeving, die de Hoge Raad onder omstandigheden dwingt om

óók feitelijke beslissingen van lagere rechters te toetsen aan de voor de hand liggende vraag of een aantal redelijke en weldenkende mensen aan de hand van dezelfde feiten tot het betreffende arrest had kunnen komen. De pikmeerarresten, die het zo goed als onmogelijk maken om overheidsdienaren strafrechtelijk te vervolgen illustreren het belang van de voorgestelde verandering

6) Het tot stand brengen van wetgeving, die de griffier vervangt door geavanceerde modern

opnameapparatuur, die bij het einde van een zitting verzegeld wordt en slechts toegankelijk is voor de rechter. 7]

7) Het invoeren van een bij wet geregeld medisch controlesysteem, dat toeziet op de

lichamelijke en geestelijke gezondheid van de rechter. Nu kunnen rechters, die daartoe niet meer in staat zijn, hun ambt tot hun 70e levensjaar vervullen en schade berokkenen aan rechtzoekenden.

8) Afschaffen van de mogelijkheid dat met name advocaten als plaatsvervanger van rechters

en raadsheren kunnen optreden. Niet half zoals in het voorstel van de minister van Justitie, dat advocaten slechts verbiedt om als rechter-plaatsvervanger in hun eigen arrondissement of ressort op te treden, maar helemaal, dus nergens.

9) Wijziging van artikel 167 van het Wetboek van Strafvordering dat zo algemeen gesteld is

dat het aan het Openbaar Ministerie teveel oncontroleerbare ruimte geeft om af te zien van strafvervolging wanneer haar dat 'opportuun' lijkt.

10) Het bij wet dwingend aan het Openbaar Ministerie voorschrijven van de plicht om bij een

sepot in alle gevallen schriftelijk de gronden daarvan aan te geven, zodat een procedure volgens art. 12 van het wetboek van Strafvordering zin en inhoud krijgt.

7 ] Vergelijk mr. Spong die (op pag. 217, "Leugens om bestwil") als alternatief voor de griffier "het court - reportersysteem" voorstelt met als argumentatie: "Het voordeel ervan is dat iedere twist over het besprokene uitgesloten is kwaliteit van het strafproces is daarmee in hoge mate gediend".


11) Het opnemen van een termijn in art. 12 k van het wetboek van Strafvordering, waarbinnen

het Openbaar Ministerie het bevel van het gerechtshof dient op te volgen en de dagvaarding ter zake moet zijn uitgebracht.

12) Het tot stand brengen van wetgeving, die de kwaliteit van het werk van advocaten, dekens Raden van Toezicht en van de Raden en het Hof vanDiscipline vastlegt en m.b.t. de toegang vande burger tot de rechter andere dan louter commerciële criteria formuleert. Daartoe is een wijzing van de bestaande advocatenwet noodzakelijk.

13) In wetgeving vastleggen welke personen en instanties er naast de commerciële advocatuur

kunnen bepalen wie er wel en wie er geen toegang tot de rechter krijgt. 14) Het tot stand brengen van wetgeving die leken, vrijwilligers op een puur ideële basis bij

hun eigen recht betrekt, om daardoor tegenwicht te bieden aan de commerciële drijfveren binnen het rechtsbedrijf.

15) Het tot stand brengen van wetgeving die de bestaande verplichte

procesvertegenwoordiging in bepaalde gevallen afschaft. Daarbij kan worden uitgegaan van bijvoorbeeld de stellingen en standpunten van prof. G.R. Rutgers, verwoord in zijn doctoraalscriptie.

16) Afschaffing van de Wet Tarieven in Burgerlijke Zaken uit 1843, die met betrekking tot

geschillen over de rekening van de advocaat meer onduidelijkheid en onvrede dan duidelijkheid en orde schept.

17) Invoeren van de regel dat advocaten slechts stukken aan de wederpartij en aan de rechter

mogen overleggen, die voorzien zijn van de goedkeurende handtekening van hun cliënt.

18) Het in rechte vastleggen van de mogelijkheid dat mensen zoals de heer Klomp 8] die geen advocaat bereid vinden om een aansprakelijkheidsprocedure aanhangig te maken en dus geen toegang tot de rechter krijgen een beroep kunnen doen op een objectieve rechtswetenschappelijke instelling 9], die een met redenen omklede, bindende uitspraak doet over de noodzaak van voornoemde aansprakelijkheidsprocedure

8]De zaak Komp doetverslag van de vaak vernederende zoektocht van de heer Klomp langs advocatenkantoren / Dekens / de Raad en het Hof van Discipline / politici, etc, om een advocaat te vinden, die genegen is voor hem een procedure aanhangig te maken. In deze zaak worden de feiten in de juiste rij gezet en in onderlinge samenhang en verband bekeken. Gepoogd zal worden om duidelijk te maken dat de heer Klomp, die de stichting al jaren kent, ernstig juridisch letsel heeft geleden. De vraag zal aan de orde komen of de heer Klomp door doen en nalaten van advocaten en tuchtrechters,politici gedreven werd tot wanhoop en of die wanhoop ten grondslag heeft gelegen aan het feit dat hij een aantal lindebomen omzaagde en aan zijn voornemen om een lid van het Koningshuis te doden.Gepoogd zal worden om duidelijk te maken dat het imago dat de hoeders van ons Recht in de media over de heer Klomp hebben gevestigd niet juist is en waarom niet en derhalve gecorrigeerd dient te worden.

93) Een mogelijke instelling is het Centrum voor aansprakelijkheidsrecht (KUB) te Tilburg.


Curriculum vitae van AdvocadurEen aantal van de meest opmerkelijke feiten en ervaringen op een rij gezet. 11 maart 1994 De Stichting Advocadur i.o. te Veghel opgericht. De heer H. Horakel sponsort het gedachtegoed van Advocadur, stelt te Veghel een kantoor ter beschikking en zorgt voor een administratieve kracht, Geert Geknech, die zich ontwikkelt tot een vurig medestander.

12 maart 1994 De Stichting Advocadur i.o. verzoekt de Stichting de Ombudsman te Hilversum om een standpunt te bepalen over de rechtspositie van mensen die juridisch letsel lijden ten gevolge van het doen en laten van advocaten en andere hoeders van het recht. Ook verzoeken wij om ons mede te delen welke structurele stappen de Ombudsman wil ondernemen ter verbetering van de rechtspositie van slachtoffers van hoeders van ons Recht. Er volgt geen reactie, ook niet na diverse herhalingen van onze verzoeken. Maart 1994 tot oktober 2000 De Stichting Advocadur benadert de Nederlandse Orde van Advocaten (de NOvA) met een groot aantal vragen, voorstellen en klachten, over dekens, Raden van Toezicht en Raden en het Hof van Discipline, die op grond van de feiten die aan ons worden toevertrouwd, hun taak niet goed vervullen. Ook stellen wij vragen over de nieuwe, door de NOvA gepropageerde klachten- en geschillenregeling. De reacties van de landelijke Orde zijn niet bemoedigend.

15 april 1994 De Stichting Advocadur formuleert een kritisch commentaar op het artikel in het Consumentenblad van maart1994 met als titel: “Ook een advocaat laat wel eens een steekje vallen”. Het artikel is een verslag van de enquête onder de leden van de Consumentenbond naar het doen en laten van advocaten. Op ons van redenen en feiten voorziene commentaar dat en waarom de titel even onjuist als misleidend is, volgt geen inhoudelijke, feitelijke reactie.

2 mei 1994 De Stichting Advocadur verzoekt de Consumentenbond om kennis te nemen van de vele bij de stichting binnenkomende klachten van consumenten van Recht. Het verzoek wordt niet gehonoreerd. Tevens formuleren wij een aantal zeer concrete voorstellen waarmee de Consumentenbond de rechtspositie van consumenten van recht zou kunnen verbeteren. Op de voorstellen volgt geen reactie.

18 december 1994 Het eerste informatieboekje "Advocadur Vecht voor Recht" wordt in omloop gebracht.Er volgen meer reacties dan wij aan kunnen.

25 januari 1995


De Stichting Advocadur vraagt de Stichting de Ombudsman om een reactie op de dubbele berisping van mr. dr. ing. J.C. Sneep door de Raad van Discipline en legt de Ombudsman de vraag voor of die dubbele berisping geen gevolgen zou moeten hebben voor de plaats, die mr. dr. ing. J.C. Sneep in de door de Ombudsman opgerichte “werkgroep artsen juristen” inneemt. Er komt geen antwoord. Voorjaar 1995 Prof. dr. J. Leyten schrijft in Ars Aequi een rechtgedicht met als titel "Carrière". In zijn rechtgedicht verwoordt de hoogleraar in twee versregels onze zorg om ons Recht:"In het juristenkamp een oprechte ramp. Achter de toga min mens meer zwijnen".

21 juli 1995 De Stichting Advocadur schrijft "een repliekrechtgedicht van leken", waarin we in de volgende vier versregels onze overtuiging met Recht samenvatten:

Juristen komt met uzelf in het reine,Scheidt het koren van het kaf,En help ons van de zwijnen af.Anders gaat ons recht volledig naar de Fi l isti jnen

Deze repliek in dichtvorm wordt net zoals onze op uitnodiging van de redactie geschreven repliek in proza niet gepubliceerd. De opgegeven redenen zijn kolderiek

4 augustus 1995 Het Fonds Hulp aan Slachtoffers, waarvan de heer mr. Pieter van Vollenhoven bestuurslid is, verwijst mensen die juridisch letsel lijden naar de Stichting Advocadur i.o. Op grond daarvan verzoeken wij vriendelijk om onze ideële werkzaamheden moreel en financieel te ondersteunen. Het verzoek wordt afgewezen.

23 november 1995De Stichting Advocadur belt en schrijft "Apeldoorn" (Centraal Beheer) met het verzoek om een oordeel uit te spreken over de hoogte van en de gang van zaken rondom het honorarium van mr. dr. ing. J.C. Sneep en over onze met redenen omklede stelling dat letsel- en andere advocaten ten koste van verzekeraars kunnen declareren wat ze willen. Er volgt geen reactie.

7 december 1995 De Stichting Advocadur wendt zich tot de Nationale Ombudsman met de met vele redenen en argumenten omklede vraag of het mogelijk is bij hem een klacht in te dienen over de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA). Op die vraag volgt geen antwoord.

29 december 1995De Stichting Advocadur biedt de Vakgroep Rechtssociologie te Leiden, die in opdracht van en betaald door de NOvA onderzoek verricht heeft naar het Tuchtrecht voor Advocaten, gegevens aan die de validiteit van het onderzoek zouden kunnen vergroten. Met name wijzen wij op het feit dat het doen en laten van de poortwachters van het tuchtrecht, de dekens, niet in het onderzoek betrokken zijn en dat dit dermate ernstige gevolgen heeft voor de validiteit van het onderzoek, dat daar op gewezen zou moeten worden.Op onze voorstellen en kritiek wordt niet of nauwelijks ingegaan.

30 januari 1996Officiële oprichting van de Stichting Advocadur t.o.v. notaris mr. G. van Nunen te Veghel.

9 mei 1996 Een lid van de Stichting Advocadur wordt vanuit het Westen van het land bedreigd vanwege zijn in de Gelderlander van 9 mei 1996 geplaatste ingezonden brief, waarin hij de rechter voorstelt om de stervoetballer Kluivert, die onder invloed een ongeluk heeft


veroorzaakt de meest voor de hand liggende straf op te leggen, d.w.z.: een of twee competities niet voetballen en een jarenlange ontzegging van rijbewijs en alcohol.

11 en 13 mei 1996De Stichting Advocadur wordt voorgedragen voor de Rooie Reusprijs. 4 ]Op de voordracht volgt geen reactie.

21 mei 1996De Stichting Advocadur verzoekt de Vereniging van Letselschadeadvocaten (L.S.A.) naar aanleiding van de dubbele berisping van haar lid, mr. dr. ing. J.C. Sneep, om een standpunt en om maatregelen tegen mr. dr. ing. J.C. Sneep te nemen. Het verzoek dat wij in de loop van de tijd enige malen herhalen, wordt niet gehonoreerd.

8 juli 1996Verzoek aan de NOvA om ons, in verband met het feit dat de behandeling van klachten over advocaten in vele gevallen jaren in beslag blijkt te nemen, geanonimiseerd gevallen te doen toekomen waaruit blijkt dat het Hof van Discipline conform art. 55 van de Advocatenwet "klachten aan zich getrokken om die te behandelen en af te doen in het hoogste ressort". Op 10 juli 1998 antwoordt de griffier.mr.van Keulen van het Hof van Discipline: "Ik moet u bekennen dat ik mij niet kan herinneren dat het Hof ooit een zaak aan zich heeft getrokken. Als ik zeg: dat kan ik mij niet herinneren, dan heeft dat betrekking op de afgelopen12 á13 jaar".

10 juli 1996 Verzoek aan de Gerechtelijke Diensten Arrondissement Arnhem om ons de eindrapportage "Rechtstreeks" van het onderzoeksbureau Tukker/Terpstra te doen toekomen. Deze rapportage bevat een aantal uiterst negatieve en pijnlijke conclusies over het functioneren van rechters en het OM te Arnhem. Het verzoek wordt op 18 juli 1996 afgewezen. 19 augustus 1996 Het advocatenblad van 19 augustus ’96 haalt bij de rubriek “citaten” de woorden aan van onze secretaris, de heer drs. H. Bárcena in het AD van 27 juni 1996: "Veel advocaten werken voor gewone mensen niet als pitbulls of foxterriërs. Slechts voor de groten der aarde, zoals de Van der Valken, Van den Nieuwenhuysen of Kluivert, halen zij het onderste uit de kast". 15 oktober 1997De Stichting Advocadur verzoekt de Consumentenbond om m.b.t. problemen van mensen met het doen en nalaten van advocaten, hun rekening en hun beroepsvereniging, de NOvA, klachten en de krachten te bundelenOp 27 november 1996 antwoordt de Consumentenbond (bij monde van een jurist van de afdeling juridische ledenservice): "Wij varen in deze kwestie een eigen koers in goed overleg met de Orde (NOvA) en zullen de acties van Advocadur dan ook niet ondersteunen".

16 oktober 1997Aangifte van strafbare feiten door de Nederlandse Europarlementariër L. de Waal.

20 januari 1997Vraag aan het Instituut voor Maatschappelijke Innovatie (I M I ) of de stichting Advocadur een innovatieve waarde heeft. Op 23 januari antwoordt het IMI: "Het werk van de stichting Advocadur lijkt een leemte op te vullen in het veld van rechtsbescherming. Als zodanig zou er sprake kunnen zijn van een innovatieve waarde". 4 ] De Rooie Reusprijs is ingesteld ter nagedachtenis van wijlen de heer D. de Vroome, die het in

het in Limburg van de 60-er en 70-er jaren op vaak ludieke wijze opnam voor de zwakkeren en daarbij de gevstigde macht diverse malen in haar hemd en toga zette. Daartoe begaf de Rode Reus zich naar veel rechtbanken, alwaar hij zich in een rode toga hulde. Bij een van die gelegenheden gebood een rechter de Rooie Reus om onmiddellijk zijn rode toog uit te trekken. Toen bleek dat daaronder zich niets anders dan Dirk de Vroome bevond, gebood de rechter hem om zijn toog weer aan te trekken


24 januari 1997 Afwijzing van ons beroep door de Rechtbank Arnhem tegen de beslissing van de Raad voor Rechtsbijstand.

12 maart 1997De Stichting Advocadur neemt aan het door de faculteit der Sociale Wetenschappen te Leiden georganiseerde Colloquium "De cliënt, klager als koning / over codes en klachten bij de advocatuur" door Dr. L.E. de Groot-van Leeuwen. Voor de beantwoording van onze kritische vragen blijkt onvoldoende tijd te zijn. Op ons voorstel om gebruik te maken van de gegevens van de stichting van "de cliënten, klagers / koningen" wordt tot nu toe geen gebruik gemaakt.

7 mei 1997De Stichting Advocadur verstuurt een brief aan het dagblad De Telegraaf met daarin de vraag waarom het blad zoveel over medisch letsel en medisch letselschade-advocaten schrijft en nooit over juridisch letsel en de vraag of de krant advocaten en of advocatenkantoren kent die gespecialiseerd zijn in het verhalen van juridische letselschade. Diezelfde dag nog verwijst de Telegraaf per fax naar de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA). 14 mei 1997De Stichting Advocadur vraagt aan de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA) of zij ons namen en adressen kan verstrekken van advocatenkantoren die gespecialiseerd zijn in het verhalen van juridische letselschade.Op 7 juni 1997 volgt het antwoord: "Dergelijke kantoren zijn ons niet bekend".

7 augustus 1997De Stichting Advocadur verzoekt de Consumentenbond om kennis te nemen van de door advocaten berokkende schade en om in het belang van consumenten van recht in concrete gevallen proefprocessen aan te spannen.Op 9 september antwoordt de Consumentenbond o.a.: "Het lijkt ons niet nodig om bij u in de dossiers te komen kijken" en "Wij hebben nog niet de beslissing genomen om een proefproces aan te spannen. Als het zover is, zult u dat zeker via de media vernemen". 18 juli 1997De Stichting Advocadur stelt alle politieke partijen zeer uitgebreid en feitelijk op de hoogte van de onvrede van vele burgers, die bij haar binnen blijft komen, biedt nadere informatie aan en verzoekt om hulp.

- De RPF antwoordt d.d. 27 augustus: "De zaken die u aansnijdt roepen inderdaad vragen op en daarom houden we ons van harte aanbevolen voor de toegezegde nadere informatie." Wij sturen die informatie, maar horen niets meer.

- D66 antwoordt d.d. 28 augustus 1997 bij monde van mr. drs. C.J. Wolffensperger: "Graag wil ik u bedanken voor uw brief d.d. 18 juli 1997. Ik heb hem doorgestuurd aan Boris Dittrich. Hij is binnen de fractie van D66 degene, die zich met dit specifieke beleidsterrein bezighoudt. Mr. B. Dittrich reageert niet.

- Het CDA antwoordt d.d. 10 september 1997: "Ik dank u voor de toezending van het materiaal. Uw visie op het recht is niet de mijne. Het Nederlandse rechtsstelsel kan de toets der kritiek redelijk doorstaan. Wij als politieke partij zetten ons in om, waar nodig, dit stelsel te verbeteren."

- Van alle andere partijen ontvangen wij geen reactie.


10 december 1997De Raad voor Rechtsbijstand te Arnhem wijst ons verzoek af om Rechtsbijstand voor procedures tegen advocaten en hun beroepsvereniging de NOvA, die onze goede naam en eer in het openbaar in diskrediet brengen.

10 september 1997De Stichting Advocadur stuurt een brief aan de heer Muskes, bisschop van Breda, waarin wij hem – naar aanleiding van zijn veel publiciteit veroorzakende stelling dat het stelen van een brood onder omstandigheden gerechtvaardigd is – vragen om ons te helpen de structurele oorzaken die aan het stelen van brood ten grondslag liggen te bestrijden. Er komt geen antwoord, ook niet op onze brieven d.d. 31 maart 1998 en 14 april 1998.

24 september 1997De Arrondissementsrechtbank te Arnhem wijst het Hoger Beroep van de Stichting Advocadur tegen de beslissing van de Raad voor Rechtsbijstand af. (Reg.nr.: 97//825, Enkelvoudige Kamer Bestuursrecht)

14 oktober 1997 De officiële oprichting van de stichting Uitgeverij Jurilet t.o.v. notaris mr. H. Windhorst te Baarn. De stichting Uitgevrij Jurilet stelt zich ten doel het uitgeven van boeken waarin juridisch letsel centraal staat om daarmee meer begrip voor dat letsel te wekken.

1 november 1997Het Centraal Bureau Fondsenwerving verleent de Stichting Advocadur de Verklaring van Steunwaardigheid. 10]

11 maart 1998 De Stichting Advocadur verzoekt een aantal presidenten van rechtbanken om ons geanonimiseerd beslissingen te doen toekomen waaruit blijkt dat zij een door de Raad van Toezicht (die geheel uit advocaten bestaat) ter goedkeuring voorgelegd begrotingen van advocatenrekeningen niet hebben goed gekeurd en niet van een zogenoemde exequatur voorzien hebben. Geen van de presidenten voldoet aan ons verzoek.Een van de presidenten verwijst ons naar het Algemeen Secretariaat Zittende Magistratuur. (A.S.Z.M.)

12 maart 1998De Stichting Advocadur wendt zich met hetzelfde verzoek tot de hierboven Algemeen Secretariaat Zittende Magistratuur. (A.S.Z.M.) Tot nu toe ontbreekt ieder antwoord.

13 maart 1998De Stichting Advocadur vraagt de president van de rechtbank te 's-Hertogenbosch naar aanleiding van de slechte ervaringen van burgers met de WTBZ "een verzoek tot cassatie in het belang der wet voor te bereiden". De president gaat niet op ons verzoek in. Dezelfde dag gaat hetzelfde verzoek aan diverse advocatenkantoren uit. Wij wachten vergeefs op antwoord.

9 april 1998De Stichting Advocadur verzoekt de NOvA om ons namen te noemen van advocaten die gespecialiseerd zijn in de WTBZ. Op 23 april 1998 antwoordt de NOvA: "Wij kunnen u geen namen noemen van advocaten die gespecialiseerd zijn in de WTBZ."

1 april 1998

10 5 1 november 1999 loopt de verklaring van Steunwaardigheid. Voor de verlenging er van en de wijziging in een verklaring van geen bezwaar hebben wij de hulp nodig van een accountant. Die hebben wij niet noch beschikken wij over de midddelen om zijn rekening te betalen.


De ons al langer bekende jurist en belastingspecialist mr. “R. Eerholte meldt zich per fax bij de Stichting Advocadur. In de fax stelt hij dat hij het “bij nader inzien toch eens is met onze in de loop der jaren gegroeide overtuiging dat er structurele oorzaken ten grondslag liggen aan de ellende die mensen met hun rechtsbedrijf ondervinden”. Er onstaat een goede band en verwantschap, een volledig "communis opinio" m.b.t. de genoemde structurele oorzaken en daardoor een goede samenwerking. De jurist overweegt om advocaat te worden teneinde zijn handen geheel vrij te hebben voor de vele zaken, die bij de Stichting Advocadur binnen komen.

17 april 1998 seponeert het OM te Rotterdam de aangifte van 16 oktober 1997 door de Stichting Advocadur van strafare feiten gepleegd door de Nederlandse Europarlementariër L. de Waal. Het sepot wordt gemotiveerd met de opmerkelijke stelling "dat er eerst bestuurlijke en politieke redenen aan de orde zouden zijn".

29 mei 1998 De Stichting Advocadur komt in beroep tegen het hierboven genoemde sepot.

22 juni 1998De Stichting Advocadur vraagt de NOvA of er criteria zijn waar de Raden en het Hof van Discipline zich aan te houden hebben. De NOvA antwoordt: "In de advocatenwet worden geen criteria genoemd en wijziging/aanvulling van wetgeving is een taak van de wetgever en niet van de Orde".

31 juli 1998De Stichting Advocadur doet aangifte van strafbare feiten gepleegd door de Nederlandse Europarlementariërs d'Ancona, Van Velzen, Dankert en de Vries van de PvdA, F. Wijsenbeek en Larive van de VVD en Bertens en Eisma van D66. Op deze aangifte is tot de dag van vandaag ( 22 april 2001) geen beslissing gevolgd.

4 september 1998 De Stichting Advocadur dient bij de Reclame Code Commissie een klacht in tegen de Nederlandse Vereniging van Letselschade Advocaten (LSA) over de misleidende advertenties in diverse kranten en informatiefolders over een "eerste gratis gesprek". Door gebrek aan de door de Stichting Reclame Code verlangde geldelijke bijdrage wordt de klacht (nog) niet in behandeling genomen. 6]

18 september 1998 De Stichting Advocadur doet een aanvraag om hulp van de stichting Fonds voor Bijzondere Journalistieke Projecten ten behoeve van ons voornemen om documentair verslag te doen van de ervaringen van verkeersslachtoffers. De aanvraag wordt afgewezen.

19 oktober 1998De Stichting Advocadur stuurt een brief aan het Ministerie van Justitie waarin wij, naar aanleiding van de door de NOvA bevorderde nieuwe Klachten- en Geschillenregeling voor advocaten, onze standpunten naar voren brengen en de ervaringen van justitiabelen met hun rechtsbedrijf aanbieden. Zowel aan onze standpunten als aan het aanbod wordt voorbij gegaan.

1 december 1998De Stichting Advocadur stuurt een brief aan mr. M. Moskowicz sr ,waarin wij hem naar aanleiding van een eerdere afwijzing van een zaak, in verband met zijn gebrek aan tijd en andere kwaliteiten, vragen of hij advocaten kent die wel over tijd en andere kwaliteiten beschikken. Ook vragen wij hem of hij een advocaat weet voor zijn nicht, die zegt door haar oom naar de Stichting Advocadur verwezen te zijn en die zit te springen om een

6 Voor een bijdrage, waarmee wij de klacht alsnog kunnen laten behandelen, zijn wij de gever zeer erkentelijk.


advocaat. Er volgt geen antwoord. Eenzelfde soort brief laten wij uitgaan naar een een aantal andere prominente advocaten. Er volgt evenmin een antwoord. 27 november 1998 De stichting Advocadur doet n.a..v van haar ervaringen met de behandeling van haar aangifte van strafbare feiten gepleegd door een tiental Nederlandse Europarlementariërs een met redenen omklede aanvraag om hulp bij de Stichting Fonds voor Bijzondere Journalistieke Projecten ten behoeve van de voorgenomen verslaggeving over de wijze waarop strafrecht en journalistiek omgaan met aangiftes van strafbare feiten. De aanvraag wordt afgewezen.

3 december 1998 De Raad van State wijst het hoger beroep van de Stichting Advocadur tegen de uitspraak van de arrondissementsrechtbank te Arnhem af. Daarmee wordt in hoogste instantie beslist dat een principieel en structureel armlastige stichting, waarvan de goede naam en eer op onrechtmatige gronden door n.b. de Nederlandse Orde van Advocaten is aangetast, niet in aanmerking komt voor een toegevoegd advocaat. Het nummer van de uitspraak is: H01.97.1327. 7]

28 februari 1999De Stichting Advocadur verzoekt de Nationale Ombudsman om een onderzoek in te stellen naar het uitblijven van enige reacties van de Minister President, de Minister van Justitie en de Minister van Defensie, het college van procureurs-generaal, die bij brief herhaaldelijk gevraagd zijn om een standpunt in te nemen over het beleid van Justitie m.b.t. de behandeling van de strafbare feiten, waaraan 9 Nederlandse Europarlementariërs zich schuldig aangemaakt hebben. Op 15 mei, 25 mei en 27 juni ‘99 herhalen wij ons verzoek.

april 1999 In het ene jaar dat de Stichting Advocadur kontakten met hem onderhoudt en tot samenwerking probeert te komen, zaait de inmiddels tot advocaat gepromoveerde jurist mr.R. Eerholte zoveel verwarring dat de belangrijkste sponsor van het gedachtengoed van de Stichting Advocadur afhaakt. In april 1999 verdwijnt de advocaat met medeneming van de best betalende zaken en de toen enige medewerker van de Stichting Advocadur, Geert Geknech, naar Amsterdam. De man met wie wij jarenlang onze overtuiging en ons ideaal met Recht dachten te delen laat ons in de steek. Gert Geknech,dezelfde man, die jarenlang met ons de commerciële advocatuur en de verschrikkleijke gevolgen daar van bestreed, de man die zijn naam verbond aan vele kritische artikelen in kranten en tijdschriften en de “de deugd der dwarsheid” in het advocatenblad beleed laat de stichting in de steek om de commerciële advocatuur te gaan dienen. 8] Vele rechtzoekende mensen die wij in vertrouwen aan mr. R. Eeerholte hebben toevertrouwd worden in de steek gelaten en beklagen zich bij de Stichting Advocadur en of de deken van de Orde van Advocaten te Amsterdam over de onbereikbaarheid en trouweloosheid van de advocaat De daarover door klagers en door det stichting ingediende klachten worden behandeld. Een oordeel van de tuchtrechter is in verband met de lange wachttijden (tot 12 maanden) vooralsnog niet te verwachten. Op grond van onze jarenlange ervaringen met het tuchtrecht zijn de verwachtingen niet hoog gespannen.

9 april 1999Na een lange briefwisseling met de Europese Commissie voor de Rechten van de Mens , waarin wij telkenmale vragen om een motovatie van een afwijzing van een klacht wendt de Stichting Advocadur zich in een laatste, afsluitende brief tot voornoemde commissie. In deze aangetekende brief trekken wij op grond van de onweersproken feiten de conclusie dat dit Europese rechtscollege de klachten van Advocadur en Terharte over het feit dat hij in de procedure tegen de psycholoog Kuyers niet in aanmerking is gekomen voor een

7 Voor nadere informatrie over de wijze waarop de NOvA onze naam heeft aangetast en de wijze waarop zij zicg in het door ons aangespannen kort geding heeft verdedigd, zie de lijst van overwogen publicaties nr…

8 Inmiddels werkt Geert Geknech als Chef de Buro bij advocatenkantoor de Klos en Eerholte te Amsterdam


eerlijk en billijk proces, binnen een redelijke termijn zonder enige motivatie afgewezen heeft en vragen wij nog één maal om een motivatie . Er volgt geen reactie.

14 april 1999 De Stichting Advocadur betrekt een kantoorruimte te Wehl en slaagt er via de WIW (Wet Intreding Werkzoekenden) in om weer een vaste medewerker te krijgen. Zijn diensten geven de stichting de impuls die zij nodig had en dragen bij aan de continuering van haar werkzaamheden.

3 mei 1999 Het Gerechtshof te Den Haag verklaart het beroep van de Stichting Advocadur van 29 mei 1998 inzake het sepot van de aangifte van 17 oktober m.b.t de Euro-parlementariërs ongegrond.

27 mei 1999, 1 juni 1999, 1 juli 1999 Een aantal verzekeraars, die een naam hoog te houden hebben wijst het verzoek van de stichting Advocadur af om in aanmerking te komen voor een rechtsbijstandsverzekering en een aansprakelijkheidsverzekering voor het ideële beroep dat wij uitoefenen.Het Verbond van Verzekeraars doet, onze verzoeken ten spijt, "geen uitspraak" over de afwijzingen.

18 augustus 1999Het twee informatieboekje "Advocadur, belangeloze hulp bij juridisch letsel" wordt onder het motto " Voordat u naar een advocaat toe gaat en/of Als het u echt om Recht gaat" in omloop gebrachtEr volgen meer reacties dan wij aan kunnen.

23 augustus 1999De gronden waarop het Gerechtshof Den Haag haar beslissing baseert om beroep tegen het sepot van de aangifte tegen de Europarlementariër L. de Waal af te wijzen, zijn dermate onaanvaardbaar dat de strafrechtspecialist Mr. G. Spong namens de Stichting Advocadur de procureur bij de Hoge Raad wil verzoeken om "cassatie in het belang der wet" 9] in te stellen

3 november 1999De Stichting Advocadur richt zich tot de klokkenluider Paul van Buitenen met de stelling dat wat de Eurofraude betreft er in klok van de echte klokkenluider een strafrechtelijke klepel dient te hangen en vraagt hem om zich in het openbaar achter onze aangifte te scharen en onze aangifte daarmee meer gewicht te geven.Op 2 februari 2000 herhalen wij bij gebrek aan reactie onze brief van 3 november aan van Buitenen, waarop deze telefonisch reageert met het verzoek hem meer informatie over de Stichting Advocadur te doen toekomen. Die informatie doen wij hem per kerende post toekomen. Op die informatie reageert van Buitenen met een groot aantal vragen en verzoeken, waar wij gehoor aan geven. Er ontstaat een uitgebreide correspondentie per E-mail, die op 28 maart 2000 eindigt met het bericht van Van Buitenen: "U weet dat ik sympathiseer met uw doelstellingen. Ik heb er echter geen behoefte aan die nu expliciet te maken. Ik ben overbelast en wil rust, alleen maar rust en op 29 maart met de E-mail "Ik dank u voor uw begrip voor mijn situatie. Zodra ik weer wil zal ik contact met u opnemen". Op 28 april en de dagen daarna berichten de media dat de Europese Klokkenluider, de heer Paul van Buitenen onderscheiden is met een koninklijk lintje en wordt er verslag gedaan van zijn reacties daarop.

3 november 1999

9) Cassatie in het belang der wet wil zeggen dat de procureur-generaal casseert ter bevorderingvan de eenheid van de rechtspraak.


De Stichting Advocadur doet aangifte van strafbare feiten tegen de burgemeester van Rotterdam, de heer A. Peper en tegen een aantal beveiligingsbeambten van dezelfde gemeente.

December 1999Uitgave van de eerste Juriletter, een bulletin, waarin Advocadur kort en zakelijk informatie geeft over ons rechtsbedrijf. 12 maart 2000Advocadur verzoekt de afdeling strafrecht van alle juridische faculteiten van Nederlandse Universiteiten aan de hand van een uitgebreide informatiebrief met als titel "De grenzen van het Strafrecht" om een standpunt in te nemen over het vaststaande feit dat Justitie de door een 10-tal Nederlandse Europarlementariërs gepleegde strafbare feiten niet vervolgd. Hetzelfde verzoek wordt gericht aan 16 stichtingen, genootschappen en verenigingen van juristen. Een hoogleraar reageert met de mededeling dat hij geen tijd heeft. Verder volgt er niet één reactie.

April 2000Uitgave van Juriletter 2, een uitgave waarin Advocadur kort en zakelijk informatie geeft over ons rechtsbedrijf

April / mei 2000 benaderen we 17 fondsen meteen uitgebreid verzoek om hulp. Inmhet verzoek maken we melding maken van de verontrustende feiten die opons afkomen.Van de 10 fondsen die reageren, willigt er niet één ons verzoek in.Door de manier waarop onze verozkenworden afgedaan kunne we ons niet aan de indruk onttrekkken dat er naast het monopolie van de advocatuur ook een monopolie op goede doelen bestaat.

27 april 2000Reactie van het OM te Rotterdam dat zij de aangifte van Advocadur d.d. 3 november tegen ex-burgemeester A. Peper en een aantal beveiligingsbeambten van de gemeente Rotterdam in 1993 heeft doorgezonden naar het OM te Breda.

28 april 2000 Reactie van het OM te Breda dat zij de aangifte van 3 november 1999 in behandeling heeft genomen en dat zij ons op de hoogte zal houden van de uitkomsten van haar onderzoek

4 mei 2000 De stichting Advocadur dient een verzoek in bij de Stichting Ideële Reclame (SIRE) om reclame te maken voor het ideële werk dat Advocadur verricht.Het verzoek is nog niet gehonoreerd.

17 mei 2000De stichting richt een verzoek aan het Ministerie van Justitie om morele en financiële steun voor het werk dat advocaten laten liggenen en dat in toenmende mate op har afkomt. Het verzoek is uitgebreid gemotiveerd en voorzien van vele feiten, argumenten en eenlijst met namenen adressen van mensen, die zich tot de stichting gewend hebben/wenden.

22 mei 2000Advocadur verzoekt de redacties van debelangrijkste Juridische tijdschriften om aandacht te besteden aan het feit dat geen enkele strafrechtgeleerde, geen enkel belangenvereniging van juristen en geen enkele politicus gehoor geeft aan ons verzoek om een standpunt in te nemen over de strafrechtelijke aspecten van de Eurofraude of het door ons geschreven artikel "de grenzen van het strafrecht" in hun blad op te nemen. Er komt slechts een reactie van het Nederlandse Juristenblad, waarvan de redactie ons per briefkaart meldt onze bijdrage in haar redactievergadering te gaan bespreken. De redactie besluit om onze vragen naar een hoogleraar strafrecht door te zenden en besteed dus geen aandacht aan onze vraag om een standpunt in te nemen of ons artikel te plaatsen.

Mei 2000


Komen we er door een rapport van de Nationale Ombudsman 10] achter dat het toch mogelijk is om klachten in te dienen bij de Nationale ombudsman over de Nederlandse Orde van Advocaten. Het gaat hier om een klacht van de Amsterdamse advocaat F. Wolters, die er zich bij de Nationale Ombudsman over beklaagt dat zijn beroepsvereniging de NOvA buiten zijn weten om en zonder zijn toestemming een brief van hem aan de NOVA heeft doorgestuurd aan de freelance journalist Mr. Lex van Almelo, die zonder toestemming delen uitdiebrief citeert uit die brief uitgebreid . In die brief bekaagt de advocaat zich over zijn ex-cliënt en stelt hij de Stichting Advocadur geheel ten onrecht in een kwaad daglicht bij de NOvA. De klacht wordt toegewezen en het gedrag van de NOvA wordt door de Nationale Ombudsman als "onbehoorlijk" gekwalificeerd.11]

7 juni 2000De Stichting Advocadur heeft op uitnodiging van mevr. mr. N.A. Kalsbeek, justitiespecialiste van de PvdA een gesprek in Den Haag. Voor dat gesprek zijn wij uitgenodigd vanwege onze reactie op een aantal uitspraken van de justitiespecialiste in het AD. Ter voorbereiding van dat gesprek hebben we mw. Kalsbeek ruim tevoren een agenda met 8 concrete aandachtspunten opgestuurd. Van meet af aanblijkt dat wij niet welkom zijn en dat mw. zoekt naar een reden om ons niet langer te woord te hoeven staan. Die reden wordt gevonden in "onze toon en houding" die haar niet blijkt te bevallen". 12]

15 juni 2000Advocadur stuurt een verslag van het gesprek met mevr. Mr. Kalsbeek met als titel "Houding en toon, verslag van een gesprek met een volksvertegenwoordigster / justitiespecialiste" met het verzoek om voor zover wij ons verslag niet conform de feiten mocht zijn, daarvan melding te maken.

5 juli 2000Mevr. Mr. Kalsbeek schrijft in antwood op onze vraag: “Ik distancieer mij van hetbegin tot het eind van het door u vervaardigde ‘verslag’”. Wij antwoorden per kerende post: “Door hetdoor ons vervaardigde “verslag’ vanaanhalingstekens te voorzien sugereert u dat u het nieteens zouzijn metdefeitelijekinhoud van hetverslag.Er kan dus geensprake vanzijn dat u zich distancieert.U heeft kenelijk een mening, die u om ons niet bekedne redenen niet uitspreekt.”Er volgt geen reactie.

Vanaf 18 Juli 2000Krijgen wij een bijzonder goed contact met de jurist/ex-advocaat H. Peters, die slachtoffer geworden is van de zogenoemde Burki-affaire.De heer Mr. H. Peters wordt op latere leeftijd advocaat. Hij is stagiair bij de advocaat G.E.D. Burki te Nijmegen. Deze advocaat treedt onder meer op voor mevr.Karamat/ Hira, weduwe van de in 1989 bij de SLM-vliegramp omgekomen voetballer, de heer Karamat. Die ramp eiste meer dan 180 slachtoffers, onder wie een aantal collega/voetballers van het kleurrijke Surinaamse elftal. De patroon van Peters, mr. Burki, steekt de schadevergoeding van f 400.000 voor mevr. Hira in zijn eigen zak.

10] rapportnummer: 99/1871

11] Op grond van de beslissing van de Nationale Ombudsman beslist de Stichting Advocadur om de NOvA aansprakelijk te stellen voor alle schade die zij vanwege de doorzending van de brief geleden heeft, lijdt en zal lijden. Tot nu toe hebben wij nog genadvocaat kunne vindne die ins daarbij wil helpen. Mensen die willen bijdragen aan de kosten voor de procedure of advocate die willenhelpen, zijn wij nu al dankbaar. 12]Inmiddels is mevr. Mr. Kalsbeek staatssecretaris voor Justitie


Door deze onverkwikkelijke affaire, die - schandalig genoeg - nog altijd niet tot enige schadevergoeding voor mevr. Hira geleid heeft, raakt mr.Peters zijn stageplaats kwijt.De Raad van Toezicht en de Nederlandse Orde van Advocaten trekken geen conclusies ten gunste van Peters uit de Burki-affaire, helpen hem niet aan een nieuwe stageplaats, weigeren hem informatie te verschaffen over feiten en achtergronden van een tegen Pwetr sgericht ambtshalve onderzoek, proberen op allerlei manieren openbaarmaking van de feiten te voorkomen, kortom laten een gezicht zien, dat niet bij de stand van de Nederlandse advocatuur past.13]

14 Augustus 2000Het Ministerie van Justitie wijst ons verzoek om steun af op gronden die wij niet kunnen accepteren.

21 augustus 2000De stichting maakt bezwaar tegen de beslissing van het Ministerie van Justitie. Haar bezwaren richten zich met name gericht op het feit dat de het Ministerie geen kennis heeft genomen, c.q. heeft willen nemen van de verontrustende feiten en gegevens die in haar bezit zijn.

18 september 2000wendt de stichting zich per brief tot de NOvA en de Raad van Toezicht te Zutphen met het verzoek er zorg voor te dragen dat de heer Bazurki in het belang van de mensen die zich tot hem en de stichting wenden weer als advocaat ingeschreven wordt. Er komt geen antwoord

22 september 2000doet de stichting aangifte van smaad, belediging, aantasting van haar goede naam en eer, bedrog en van en samenweefsel van verdichtsels, kortom van bijwetstrafbaar gstelde feiten gepleegd doorde Nederlndse Orde van Advocaten, de uitgever van het tijdschrift Account en de advocaat mr. Wolters. De aangifte wordt door het OM te Zutphen geseponeerd onder aanvoering van het argument dat “de daders niet de opzet hadden om te beledigen”. Tevens stelt het OM dat een eventuele vervolging niet past in haar prioriteitenstelling.

16 oktober 2000 de stichting doet bij het Gerechtshof te Arnhem beklag ex art. 12 WSV tegen het sepot door het OM te Zutphen van haar aangifte tegen ondermeer de NOvA.

18 oktober 2000De stichting maakt gebruik van de mogelijkheid om haar bezwaren tegende afwijzingvan haar verzoek aan het MvJ om steum, mondeling t.o.v. aan drietal ambetenaren ven het Ministerie toe te lichten

23 oktober 2000Het Gerechtshof te Arnhem bericht dat zij “het klaagschrift van de stichting over het sepot van haar aangifte tegen onder meer de NovA heeft ontvangen” en tevens dat “de behandeling van zo’n klaagschrift geruime tijd, zo’n 6 maanden, in beslag kan nemen”. 3 november 2000Het Algemeen Secretariaat Zittende Magistratuur (ASZM) weigert met een even flauw als onjuist beroep op de WBR, lid 9 en op het vermeende tijdsbeslag op de rechtbanken ons verzoek om geanonimiseerde uitspraken, waaruit blijkt dat presidenten van rechtbanken begrotingen van Raden van Toezicht niet goedgekeurd hebben. Over openbaarheid gesproken!

13 Over de Burki-affaire en het onrecht dat Mr.Petesr daarin is en wordt aangedaan hebben wij een “curriculun van onrecht of watbeters voor Mr. Peters” geschreven, dat aan belangstellenden wordt verstrekt. Te zijnertijd zal de stichting Jurilet uitgebreid documentair en wellicht literair in boekvorm ‘van binnen uit de advocatuur’ verslag doen van de ervaringen van de ex-advocaat/jurist Mr. H Peters met leden van zijn beroepsgroep.


8 november 2000De stichting Advocadur bestrijdt de beslissing van Het Algemeen Secretariaat Zittende Magistratuur (ASZM) en vraagt wederom om voornoemde geanonimiseerde uitspraken.

23 november 2000De heer Mr. H.Peters vraagt in navolging vande stichting Advocadur voor diverse justiabelen die voor gesubsidieerde rechtsbijstand in aanmerking komen, maar geen advocaat kunnen vinden die voor hen wil optreden Rechtsbijstand aan bij de Raad voor Rechtsbijstand te Arnhem. Uit gegevens vand etsichting blijkt dat er toevoegingen worden verstrekt in zaken waarvoor geen specfifieke juridische kennis en ervaring, maar menselijke vaardigheden nodig zijn. Het gaat daarbij om allelelei zaken waarbij ondermeer bemiddleing tot een oplossing zou kunnenm leiden.

24 november 2000Her verzoeke wordt door de Raad voor Rechtsbijstand afgewezen met de verwijzing naar de wet op de Rechtsbijstand die zegt dat slechts aan advocaten, die bij de Raad voor Rechtsbijstand staan ingeschreven een toevoeging wordt verleend. Uitgerekend aan degenen die bewijs op bewijs stapelen voor hetfeit dat zij in toevoegingszaken niet of niet behoren optreden worden toevoegingen verleend. Aan werkloze juristen zoals Peters die tijd hebben niet. In zaken die advocaten niet conveniëren en zeker in zaken, waarin confraters fouten hebben gemaakt worden geen toevoegingen aangevraagd en dus ook niet verkregen. Dat feit wordt aangetoond door vele, vaak pijnlijke voorbeelden.

30 november 2000Mr. Peters besluit in beroep te gaan bij de bestuursrechter tegen de afwijzijng van de Raad voor Rechtsbijstand. In zijn beroep legt hij de rechter de principiëlevraag voor of de wet op de rechtsbijstand niet in die zin veranderd dient te worden dat het werk dat advocaten laten liggen, opgepakt kan worden door juristen en andere personen die oplossingen kunnen bieden voor problemen waar vele mensen mee worstelen.Het wachten is op anwoord. 12 december 2000Het Ministerie handhaaft haar eerdere beslissing om de stichting geen steun te verlenen voor haar werkzaamheden. De onderbouwing en de motivatie voor die weigering zijn van dien aard dat de stichting daartegen in beroep moet komen.

13 december 2000Het O.M te Breda seponeert de aangifte van o.a. de stichting Advocadur tegen ex-minister B. Peper van 3 november 1999

27december 2000De stichting teken beroep aan bij de bestuursrechter te Zutphen tegen de manier waarop het MvJ haar verzoek om steun heeft afgewezen. Ook mr. Peters en een ten onrechte van ontucht beschuldigde man die door het gebrek aan tijd,ontvankelijkheid en verdediging van zijn advocaten 4 maanden in de gevangenis belandde en daar door het recherche/advocatenwerk vande stichting weer uit komt, tekent beroep aan omdat zij vinden dat hun belang rechstreeks door de beslissing van het MvJ getroffen is

17 januari 2000Een dierenarts uit Made gaat in beroep tegen d ebeslissing van het MvJ , omdat ook hij vindt dat zijn belang rechstreek sdoor de beslissing van het MvJ getroffen is

24 januari 2001De stichting Advocadur komt bij het Gerechtshof te den Haag in beroep tegen het sepot van haar aangifte tegen de ex-burgemeester van Rotterdam, de heer B. Peper, en verzoekt het Hof op grond van haar eerdere ervaringen met dat Hof om haar beroep omwille van de rechts- en waarheidsvinding door een ander Gerechtshof te laten behandelen .


Op het persbericht over het een en het ander reageert geen van de kranten die wel een jaar lang uitgebreid over het wel en wee van Peper en zijn zaak geschreven hebben. Slechts het AD doet in haar krant d.d. 26 januari 2001 verslag van het beroep. 14 februari 2001Mr. H. Peters doet een beroep op de door het Advocatenkantoor STIBBE in het leven geroepen PRO BONO-projekt. Dat projekt beoogt mensen die geen of nauwelijks goede rechtshulp krijgen gratis te helpen. Mr.Peters heeft bitter hard rechtshulp nodig om tegen zijn eigen beroepsgroep op te treden.Het verzoek wordt afgewezen zond opgaaf van redenen. Herhaalde verzoeken om die redenen te noemen blijken tevergeefs.

15 februari 2001 Het Gerechtshof te Den Haag bericht in antwoord op het beklag ex-art. 12 tegen het sepot van de aangifte tegen o.a. de heer Peper dat “Het klaagschrift is in handen gesteld van de Advocaat – Generaal, teneinde hierover aan het Hof schriftelijk verslag te doen”. Op het verzoek het beroep door een ander Hof te laten behandelen volgt geen antwoord. Tot nu (22 april 2001) heeft de advocaat-generaal nog geen verslag gedaan

17 februari 2001 De stichting Advocadur doet een met vele redenen omkleed verzoek aan advocatenkantoor STIBBE om via het door haar ingestelde PRO BONO-projekt in aanmerking te komen voor een advocaat die de al lange tijd gekoesterde wens om een bodemprocedure tegen de NOvA te beginnen vervuld. Het verzoek wacht op een reactie.

20 maart 2001De stichting doet voor verschillende mensen die rechtzoeken voor datgene wat hun advocaat heeft aangedaan een verzoek bij de Raad van Rechtsbijstand te Arnhem uit een ander arrondissement om een advocaat toe te wijzen, omdat de Raad voor Rechtsbijstand in het rechstgebied waarin voornoemde mensne woonachtig zijn geen advocaat aanwijst. De Raad voor Rechsbijstand wil het verzoek pas in overweging nemen wanneer voornoemde mensen kunnen aantonen dat zij eenadvocaat bereid hebben gevonden om voor hen op te treden. Daarmee illustreert de RvR te Arnhem dat zij het monopolie m.b.t. de aanwijzing van een advocaat niet bij haar zelf legt, maar bij advocaten, die er op grond van onze ervaringen van jaren, moeite mee hebben tegen confraters op te treden

30 maart 2001De stichting slaagt erin om in een zedenzaak, die speelt in het arrondissement Zutphen, waarbij aantoonbare fouten gemaakt zijn door politie, Justitie, de aangezochte deskundigen en de optredende advocaten ten gevolge waarvan een man onschuldig al 4 maanden in voorarrest zit met behulp van een toen nog bevriend advocaat voornoemde man vrijgesproken te krijgen.De stichting slaagt et niet in om in voornoemd arrondissement Zutphen een advocaat te vinden die bereid om tegen voornoemde fouten op te treden. Uiteindelijk vindt Advocadur advocatenkantoor Veraart & Granada uit Alkmaar bereid om voor de man en zijn gezin op te treden. Uit kontakt met de heer Veraart blijkt dat de stichting in haar overtuiging dat zeden zaken niet in handen thuishoren van horen van commerciële advocaten en het strafrecht thuis horen bepaald niet alleen staat. In de loop der jaren doet de stichting de ervaring op dat naast zedenzaken , ook echtscheidingszaken, familieruzies om de erfenis en alle zaken, voor de oplossing waarvan veel tijd en geduld noodzakelijk zijn, in handen van advocaten vaak tot conmplete drama’s leiden.

3 april 2001De loutere aanwezigheid in de portefeuille van Mr. G. Spong leidt tot een rekening van f 156,19 voor 10minuten niet gespecificerde werkzaamheden (f 15,60 per minuut), eenvoor een stichting als de onze angstaanjagende hoge rekening.Wij hadden de heer Spong in de arm genomen om m.b.t het feit dat het Gerechtshof te Den Haag ons beroep tegen het sepot van de strafbare feiten, gepleegd door de Euro-parlementariëer de Waal de Procureur-Generaal te bewegen cassatie in het belang der


wet in te stellen bijde P.G. vande Hoge Raad.Die wens dateert van 23 augustus 1999 en is tot de dagvan de rekening en ook daarna niet vervuld.Genoemde rekening doet ons besluiten de relatie met de heer Spong te verbreken. 10 april 2001 De Pro-Bono Commissie vanadvocatenkantoor STIBBE antwoodt op ons verzoek om ons ‘Pro Bono” te helpen aan rechtsbijstand vor de bodemprocedure die wij willen en moeten instellen tegende NOvA: “Helaas komt uw juridische probleem niet in aanmerking voor een behandeling in het kader van het Pro – Bono Projekt. Als voornaamste reden wordt gemeld dat : ”de NOvA een cliënt van STIBBE is en dat derhalve een behandeling van uw zaak conflicterende belangen met zich mee zou brengen”. Van de in de Pro – Bono informatie genoemde mogelijheid dat Stibbe rechtsvragen naar andere haar bekende kantoren door zal leiden wordt zonder opgaaf van redenen geen gebruik gemaakt

Vanaf 1994 tot op de dag van vandaag ( 22 april 2001) heeft de stichting:

* vele klachten geformuleerd tegen het doen ennalaten van advocaten en moeten constateren dat de behandeling van die klachten door dekens/RadenToezicht en door de RsdenenhetHof vanDiscipline zoveel te wensen over laat dat politiek optreden noodzakelijk is. Een van de eerste politiek daden dient een wijziging, een verandering en een verduidlijking van de advocatenwet te zijn, waardoor de belabberde rechtspositie van de klager verbeterd wordt.

* gepoogd om de media te interesseren voor de ervaringen die zij met ons rechtsbedrijf opgedaan heeft en op doet.De media blijken echter veel moeite te hebben met een onafhankelijke instantie als de onze die naar eer en geweten feiten over juridische zaken meldt.Over feiten en achtergronden van dat probleem doen we zeker nog eens een boekj eopen.

Tot zover een zeer bescheiden deel van het curriculum van de Stichting Advocadur, d.w.z. van de meeste opmerkelijke feiten en ervaringen, die wij in de afgelopen jaren op deden.

Te verhalen: 100 advokaters :100 x onrecht op een rij

Het voornemen bestaat om in deel 3 (ADVOKATERS) en de volgende delen uit de serie "Met recht een ander gewicht in de schaal" documentair, wellicht literair verslag te doen van een aantal zaken, waarbij het Recht een opmerkelijke loop neemt.Wij willen mensen laten vertellen wat mensen met hun recht mee maken. Wij willen ze helpen om onder woorden te brengen hoe ze aan hun ‘advocakater’ zijn gekomen. We willen ze helpen om hun verhaal van hun onrecht van A t/m Z op papier te krijgen.

Sommige verhalen hebben al een voorlopige titel en er is door de betreffende auteurs al veel tijd en aandacht aan besteed.Andere verhalen zijn nog niet volledig bestudeerd en beoordeeld, maar laten al bij een vluchtige kennisname feiten, die opmerkelijk genoeg zijn om verteld te worden.

Wij zijn de overtuiging toegedaan dat er een Algemeen Belang mee gediend is dat ook advocaten, rechters en andere hoeders van ons recht in het openbaar op hun doen en nalaten aangesproken moeten kunnen worden.Omdat dat zo goed als niet gebeurd willen wij dat in boekvorm doen.

1) Achter de toga gezien


In dit verhaal wordt de tragische strijd beschreven van de Brabantse ondernemer/koopman/eenling H.A.A.Th. Tünnissen en - in latere instantie - de Stichting Advocadur tegen hoeders van het Recht in het arrondissement/ressort Den Bosch. De immense gevolgen van niet-gespecificeerde rekeningen van de belastingadviseur/ex-belastinginspecteur Loos, die kennelijk op strafbare feiten gebaseerd zijn, worden tot het bittere einde tot leven gebracht. Er wordt uit de doeken gedaan hoe de dagvaarding van Tünnissen ter invordering van gefingeerde rekeningen van Poos voor een belastingbesparing - alle optredende advocaten en rechters ten spijt - uiteindelijk tot een vonnis, uitvoerbaar bij voorraad leidde en Tünnissen dwong de gefingeerde rekeningen ad ƒ 200.000,- te betalen. Beschreven wordt de weg die - niet de advocaten van Tünnissen noch die van Loos - maar de stichting heeft moeten afleggen om de heer Poos via een klacht uit zijn beroepsgroep te zetten. Vlijmscherp wordt duidelijk gemaakt hoe met verantwoording beklede personen en instanties met - tot nu toe door niemand beargumenteerd weersproken - strafbare en andere feiten omgaan. De meetlat wordt gelegd bij de ontvankelijkheid voor een menselijk probleem. Beschreven wordt hoe de deken, de Raad van Toezicht, de Raad en het Hof van Discipline, de Raad voor Rechtsbijstand, de Nationale Ombudsman, de politie, de Procureur-Generaal van het Gerechtshof, officieren van Justitie, het Gerechtshof, het BFO (Bureau Financiële Ondersteuning), de Procureur van de Hoge Raad, de Minister van Justitie, de media en vele andere personen en instanties het onrecht dat Tünnissen is aangedaan, verstrikt en verward hebben in een kluwen, waarin hun verantwoordelijkheid verstrikt is. De draad van het juridisch letsel wordt van het eind tot het begin uitgerold. Gedetailleerd wordt aangegeven hoe Bossche hoeders van het Recht excelleren in het zoeken naar redenen om hun ongelijk te bemantelen.

2) Als ik een appel steel, ben ik een dief!

In deze zaak volgt de stichting de ervaringen van de Rotterdamse zakenman H. Ender met zijn ex-raadsman, mr. vanden Heuvel. Behandeld wordt hoe en waarom Ender, zoals zoveel mensen/cliënten, vertrouwen in zijn advocaat stelt. In Ender's geval gaat het daarbij om een investering in Turkije. Uit de doeken wordt gedaan hoe duur hem dat vertrouwen komt te staan. De strijd van Ender, die alles in het werk stelt om de civiel-, straf- en tuchtrechtelijke genoegdoening te krijgen waar hij recht op heeft, wordt op de voet gevolgd. De reacties van de betrokken rechters, advocaten, de Raad van Discipline, de kantoorgenoten van zijnex-raadsman en van de pers worden opgetekend. Beschreven wordt hoe en waarom het O.M. en het tuchtrecht zo traag werken dat de advocaat vanEnder mr. van den Van den Heuvel alle kans krijgt om zijn biezen en Ender's geld en dat van zijn andere slachtoffers te pakken en naar het buitenland uit te wijken. Ook aan de ervaringen van Ender met de advocaat Van Riet, wiens hulp hij inriep en diens optreden tegen mr. Van den Heuvel wordt ruim aandacht besteed. Er wordt een rechtsongelijkheid tot leven gebracht die kort samengevat het best tot uitdrukking komt in Ender's eigen Rotterdams klinkende woorden: "Als ik een appel steel ben ik een dief, maar mijn advocaat, die mijn miljoenen steelt tot nu toe niet. Dat kan toch niet. Niet dan? Ja toch?"

3) De pot op

In dit verhaal wordt verslag gedaan van de ervaringen van de bamboekwekers Dirven - De Wijs uit Rijsbergen met de grond - leverancier Van Nederkassel, een dochter van Shell. In deze zaak, die de regionale pers reeds haalde, leidt de door Van Nederkassel via het Belgische bedrijf Peltracom geleverde vervuilde potaarde tot opmerkelijke verwikkelingen. Er wordt verslag gedaan van de merkwaardige rol, die onderzoeksbureau's, de advocatuur en het strafrecht lijken te spelen. Het optreden van mr. J.G. Hoogenraad van het


advocatenkantoor Trenité Van Doorne wordt kritisch besproken. Ook de beslissing van de Raad van Discipline te Den Haag om mr. Hoogenraad op alle door de kwekers naar voren gebrachte klachten vrij te spreken zal nader in ogenschouw worden genomen. Er wordt licht geworpen op het schemergebied tussen civiel- en strafrecht en het gebrek aan samenwerking tussen beide rechtssoorten. De vraag zal aan de orde komen wanneer een advocaat zich tot de officier van Justitie dient te wenden en of, hoe en door wie dat gecontroleerd wordt of beter zou moeten worden.

4) Recht en krom

Is het verhaal van de opmerkelijke strijd van de dierenarts drs. L. Tholhuijsen met mr. Den Hollander. De dierenarts sluit op 30 juni 1987 met zijn collegae de overeenkomst dat hij zijn maatschapsdeel/goodwill aan hen overdraagt en dat zij hem daarvoor een bepaald bedrag betalen. De collegae betalen echter slechts een deel en weigeren de rest te voldoen. Dan ontstaat er een op het oog eenvoudig geschil, voor de oplossing waarvan Tholhuijsen de advocaat Den Hollander erbij haalt. Na 10 jaar is er nog altijd geen eind aan het geschil gekomen. Een geschil van 10 jaar, dat een bekwaam advocaat en een integere arbitragecommissie met minstens 9 jaar hadden kunnen bekorten. Verhaald wordt hoe er om gegaan wordt met het Recht dat Tholhuijsen zoekt. Geïllustreerd wordt hoe het tucht- en het civielrecht er bijna 10 jaren over doen om tot twee n.b. volledig tegengestelde uitspraken te komen. Met name wordt uit de doeken gedaan dat, om een periode van 10 jaar vol te krijgen, er veel Recht krom gemaakt moet worden. Tenslotte wordt er aandacht besteed aan een opmerkelijk correspondentie tussen Tholhuijsen en prof. mr. L.H.A.J.M. Quant, die gaat over diens uitspraken over "de hoogstaande kwaliteit van het tuchtrecht".

5) Scheiden van een psychiatrisch patiënt of .... wat nooit went

De zaak van mevrouw G.W. Boland-Diersen/mr. M.Th.E. Snelders/Psychiatrisch Centrum het Spectrum (voorheen Groot Gaffel) te Warnsveld/Medisch Tuchtcollege/Centraal Medisch Tuchtcollege/Raad van Discipline te Arnhem/Hof van Discipline te Utrecht. Deze zaak behandelt oorzaken en gevolgen van een verzoek tot echtscheiding van een psychiatrische patiënt. Tot haar verbijstering en schrik wordt mevr. Boland geheel onvoorbereid middels de advocaat (mr. Snelders), die haar man in het kader van de wet BOPZ (Bijzondere Opname in Psychiatrische Ziekenhuizen) krijgt toegewezen, geconfronteerd met de 'wens' tot echtscheiding van haar zieke, afhankelijke en uiterst makkelijk te beïnvloeden man. Op dat moment is zij moeder van 3 schoolgaande kinderen. In direct contact met haar man blijkt dat diens wens tot echtscheiding niet echt en gewild is en thuis als sneeuw voor de zon verdwijnt om in de setting van de psychiatrische hulpverlening weer de kop op te steken. In de loop van een aantal uitermate bewogen en moeilijke jaren groeit bij mevrouw Boland het besef dat de wens tot echtscheiding meer te maken heeft met invloeden van de psychiatrische hulpverleners. Hulpverleners blijken een andere kijk te hebben op duurzame relaties tussen mensen dan zij zelf en blijken uit dien hoofde therapeutische effecten van een echtscheiding te verwachten. Alle appèls van mevrouw Boland op het psychiatrisch ziekenhuis en op de advocaat van haar man om haar te betrekken in het ontstane probleem zijn tevergeefs. De ontvankelijkheid van de advocatuur en de psychiatrie voor een dieptragisch probleem van de mensen en instanties die daarop toe dienen te zien (Medisch Tuchtrecht, Tuchtrecht voor advocaten) wordt gewogen en te licht bevonden.


6) Scheiden van een psychiatrisch patiënt of ... wat nooit went 2.

De zaak van de heer en mevrouw Mulling-Lanters/mr. C.M.E. Lagarde/Psychiatrisch Centrum het Spectrum (Groot Graffel) Warnsveld/Raad van Discipline te Arnhem, Hof van Discipline te Utrecht. Deze zaak behandelt hetzelfde probleem als dat van mevrouw Boland en doet zich echter zo'n 10 jaar later in de tijd voor. Ook voor deze wens tot echtscheiding is er geen gemotiveerde aanbeveling van een behandelend psychiater, geen beleidsbeslissing van de psychiatrische instelling, geen overleg met de heer Mulling, geen enkel schriftelijk stuk, slechts woorden die in psychiatrische hangen. De enige schriftelijke documentatie van de wens tot echtscheiding is een beverige en onzekere handtekening van mevrouw Mulling onder de aanvraag om een advocaat aan haar toe te voegen. Verhaald wordt hoe een simpele brief, die de stichting samen met de heer Mulling opstelt, een eind maakt aan de 'wens' tot echtscheiding van zijn vrouw en de stappen die daartoe reeds gezet waren. In de brief staat niet meer en niet minder dan dat mevrouw Mulling zielsveel van haar man houdt, nooit heeft willen scheiden en ook nooit zal scheiden, omdat zij haar man, ziek als ze is, bitter hard nodig heeft, etc.. De brief wordt onmiddellijk door mevrouw Mulling ondertekend. De relatie tussen de heer en mevrouw Mulling is gered. Het gaat hen goed. Dat niet te weerspreken feit legt bloot hoe broos de wens tot echtscheiding van een psychiatrisch patiënt is en geeft aan hoe belangrijk het is dat de advocatuur en de psychiatrie daar ontvankelijk voor dienen te zijn en echtgenoten en familieleden moeten betrekken in hun zorg voor patiënten en cliënten. Er wordt verslag gedaan van een zitting van de klachtencommissie van het Psychiatrisch Ziekenhuis, waarin de leden van genoemde commissie op onvoorstelbare wijze blijk geven van hun onvermogen, onwil of onhandigheid om met de problematiek, waarover geklaagd wordt, om te gaan. Tenslotte wordt aandacht besteed aan de vraag of in de hierboven genoemde zaak Boland een net zo simpele brief tot hetzelfde resultaat gevoerd zou hebben, een vraag waarmee mevrouw Boland logischerwijs worstelt.

7) De Wet Tarieven in Burgerlijke Zaken of de WTBZ van A tot Z.

In het licht -of beter in de duisternis- van de wet en de gedragsregels van advocaten wordt ontleed hoe advocaten geschillen met cliënten be-/afhandelen en hun rekeningen met behulp van Vrouwe Justitia kunnen invorderen. Aan de hand van een aantal concrete gevallen wordt duidelijk gemaakt wat de structurele oorzaken zijn, die ten grondslag liggen aan genoemde geschillen over de declaratie en de invordering daarvan.

8) De kleur van de behandeling van een Eurofraudeur

Op 17 november ’97 en op 31 juli 1998 doet - omdat niemand dat doet - de stichting Advocadur aangifte van strafbare feiten gepleegd door een tiental Nederlandse Europarlementariërs. De aangifte wordt ondersteund door de strafrechtspecialist mr. G. Spong. In ditverhaal wordt nauwkeurig verslag gedaan van de opmerkelijke wijze waarop het Ministerie van Justitie, het College van Procureurs-Generaal, het O.M., de journalistiek en politieke partijen met de aangifte omgaan. Ook de reactie van de hierboven genoemde instanties op de door de stichting geconstateerde leemtes in het Wetboek van Strafvordering (art. 12) komt aan de orde. 2021De behandeling van de Euroaangifte wordt in onderlinge samenhang en verband geplaatst met de behandeling van andere aangiften.Er wordt kritisch


gekeken naar de mogelijkheden die de wet blijkt te bieden om strafbare feiten, gepleegd door mensen, omkleed met macht, geld, reputatie,… niet te onderzoeken, niet te vervolgen, af te kopen en dus niet te berechten

9) De stand van (de Raad voor) Rechtsbijstand

Aan de hand van concrete gevallen wordt de werkwijze van Raden van Rechtsbijstand gevolgd. De rechtspositie van burgers die voor de oplossing van hun rechtsprobleem een advocaat toegewezen dienen te krijgen wordt belicht. De rechtson-/mogelijkheden worden aangegeven van burgers die door doen en nalaten van Raden voor Rechtsbijstand schade hebben geleden. Er wordt verslag gedaan van de strijd die de stichting Advocadur met de Raad voor Rechtsbijstand te Arnhem tot en met de Raad van State leverde. De inzet van die strijd was/is de wens van Advocadur om een advocaat toegewezen te krijgen. Die advocaat had en heeft de stichting nodig omdat het haar aan gelden ontbreekt om in rechte op te treden tegen de NOvA en individuele advocaten die zonder recht en reden haar goede eer en naam o.a. in het tijdschrift Account te grabbel gooien.

10) Antwoord op uw vragen of hoe volksvertegenwoordigers verantwoording dragen

Alle vragen van Advocadur en om hun recht bezorgde burgers aan politiek Den Haag worden inclusief de schaarse antwoorden op een rij gezet, afgedrukt en van commentaar voorzien.

11) Van sepot tot sepot

Aan de hand van de aangifte van de heer A.H.W. Toemen uit Berkel Enschot, de familie Tünnissen en een aantal andere aangiften wordt verslag gedaan van de wijze waarop Officieren van Justitie omgaan met aangiften van strafbare feiten. De gronden die tot een sepot leiden, worden genoemd en vergeleken. Ook de behandeling van een beklag tegen een sepot wordt van geval tot geval bekeken. De behandeling van bijvoorbeeld het beklag tegen het sepot van de door de stichting "Vie d'Or" aangemelde strafbare feiten wordt in onderlinge samenhang en verband met de behandeling van andere beklagen tegen sepots beoordeeld.

12) Klagers over advocaten hebben nood of .... niet dragen maar klagen.

Aan de hand van vele klachten en concrete ervaringen van meer dan 7 jaar wordt onder woorden gebracht waar het op staat bij het Hof en de Raad van Discipline. Het tuchtrecht wordt op de weegschaal gelegd en de balans opgemaakt. De beslissingen van vele klachten zullen in onderlinge samenhang en verband met elkaar vergeleken worden en uit die vergelijking zullen de nodige conclusies getrokken worden, die aam de poltitiek veranwoordelijken worden voorgelegd.

13) Het imago van de journalist en de jurist

Is de journalistiek verworden tot een omroeper van en een doorgeefluik voor de boodschappen van de "Koningen" van het Recht. Zit Here "Noticia" als een mak schoothondje op de warme, machtige schoot van Vrouwe Justitia en/of loopt hij aan haar lijntje. Draagt Here Noticia bewust of onbewust bij aan het door Vrouwe Justitia gewenste imago en de door haar gewenste effecten?


Of is de journalistiek de te vrezen waakhond die, zoals het in een rechtsstaat hoort, over de beginselen van de rechtsstaat waakt en waardig en onafhankelijk haar taak van controleur van de "Koningen" van het Rechtsbedrijf uitoefent? Aan de hand van vele concrete ervaringen uit de afgelopen jaren met de verslaggeving over het recht door de media en juridische vakbladen worden Here Noticia en Vrouwe Justitia samen op de weegschaal gelegd. Er wordt journalistiek verslag gedaan van de kant waarnaar de balans doorslaat.

14) Allengskens komt het mij voor Amice

"Dat, voor alstoen, alsnu en alsdan, uw dienstwillige exorbitant in rekening gebrachte diensten - zulks uitdrukkelijk quod si - mijn bloeddruk tot onverantwoorde hoogte doet stijgen, met behoud van alle rechten en weren dezerzijds, waarvan uitdrukkelijk acte, etc." Aan de hand van vele brieven, pleidooien, artikelen, etc. wordt een top tien, wellicht een top twintig samengesteld van de meest in het oog springende woorden, uitdrukkingen en gezegdes van hoeders van ons Recht.

15) De zaak H. Buurman

beschrijft het doen en nalaten van advocaten in een echtscheidingszaak en de strijd tegen de negatieve gevolgen daarvan van een vrouw, die omwille van zichzelf en haar kinderen gerehabiliteerd wenst te worden. Met behulp van de stichting slaagt mevrouw Buurman erin om haar haast stelselmatig in elkaar gedeukte eigenwaarde terug te winnen. Alle klachten tegen mevrouw Muller-Van der Slikke worden gegrond verklaard. De advocaat wordt voor haar doen en nalaten berispt. De andere advocaat, mr. W.P. Brussaard wordt gewaarschuwd. Beide advocaten vinden zoals te doen gebruikelijk dat er van schade geen sprake is.

16) De zaak van de heer drs. N.C. Burhoven Jaspers (een van de Verontruste Burgers)

Verslag van een echt-/ boedelscheidingszaak, die sinds 1986 loopt. In deze zaak, waarover kamervragen gesteld werden, is er sprake van een stelselmatige ongelijke behandeling in het voordeel van de ex-vrouw van de heer Burhoven Jaspers, ex-gerechtsauditeur van de Hoge Raad, zelfs in die mate dat bancair optreden in valse hoedanigheid door het schenden van elementaire rechtsprincipes systematisch is afgedekt. De bezwaren van de heer Burhoven Jaspers richten zich onder meer tegen de Minister van Justitie, Raadsheren van het Gerechtshof te Den Haag, de President van de Hoge Raad, de Procureur-Generaal van de Hoge Raad en de volgende raadsheren van de Hoge Raad: de meesters W. Snijders/W.H. Heemskerk/R. Herman, C.H.M. Jansen/O. de Savorin Lohman. Op de Sociale Databank Nederland (SDN) staat uitgebreide informatie over deze zaak, waarin net als in zovele andere soortgelijke zaken, waarin macht en reputatie de hoofdrol spelen, maar geen recht wordt gesproken

17) De zaak van wijlen de heer H. van Reijendam, De directeur van het kinderkledingbedrijf Dombo / NMB / Advocatuur / Rechtspraak / Europese Hof / de Staat der Nederlanden.

Deze zaak, waar het TV-programma Weerwerk na de dood van Henk aandacht aan besteedde, beschrijft hoe Van Reijendam jarenlang vecht om zijn gelijk te halen. Om zijn rechtsstrijd door te kunnen zetten, moet Van Reijendam zelfs zijn huur aanspreken. De stichting Advocadur leende dankzij een gift de heer Van


Reijendam een aanzienlijk bedrag om zijn gerechtvaardigde strijd voort te kunnen zetten. Na een levenslang gevecht krijgt Henk zijn gelijk van het Europese Hof te Straatsburg, dat vaststelde dat Van Reijendam oneerlijk is behandeld door de Nederlandse Rechters. Sinds de oorlog is er echter nog nooit een vergoeding voor een onjuiste rechterlijke uitspraak toegewezen. Henk van Reijendam gaat letterlijk aan zijn juridisch letsel ten onder. Tijdens dit leven heeft Henk geen vergoeding meer gekregen voor hetgeen het Recht hem in lengte van jaren aandeed. Het memoriam van Advocadur, dat kranten en juridische tijdschriften niet wensten op te nemen, wordt in het verhaal opgenomen. De kinderen van Henk van Reijendam zetten de strijd van hun vader voort, zolang ze die vol kunnen houden. Als ze niet vol kunnen houden, dragen ze de strijd over aan Advocadur.

18) De zaak G. Tjepkema

De zaak geeft de onvrede weer die de advocaat van de Amsterdamse fotograaf G. Tjepkema en het tuchtrecht voor advocaten bij de heer Tjepkema oproepen. Het taaie, vaak ludieke verzet van de heer Tjepkema, dat weer onvrede oproept bij zijn advocaat, mr. F.W.P.Wolters wordt tot leven gebracht. Er wordt verslag gedaan van een Kort Geding dat mr. Wolters tegen zijn ex-cliënt aanspant. Bij dat Kortgeding treedt de stichting op, omdat Tjepkema geen advocaat kan vinden die hem terzijde wil staan. Mr. Wolters eist een straatverbod, een telefoonverbod en een fikse schadevergoeding van Tjepkema. De stichting legt ter zitting ter verdediging van Tjepkema het doen en nalaten van advocaten in het algemeen en dat van mr. Wolters in het bijzonder samen met het tuchtrecht van advocaten op de weegschaal van de rechter en weet daarmee te voorkomen dat de eisen van Wolters worden toegewezen.

19) De zaak / Kort Geding mr. F.van Amstel / wijlen mr. E. Van der Vrande/ Stichting Advocadur.

In deze zaak wordt louter aan de hand van de vonnissenen de in het geding gebrachte stukken, die openbaar zijn verslag gedaan van het feit dat genoemde advocaten niet ingaan op de uitnodigingen van de stichting om met betrekking tot de zaak waarover zij wil schrijven antwoord te geven op een aantal redelijke vragen noch gebruik maken van de geboden mogelijkheid om een conceptverhaal over hun doen en nalaten te corrigeren. Beide advocaten maken wel onmiddellijk een kort geding aanhangig waarin een publicatieverbod van genoemd concept wordt gevorderd. Het vonnis van de Kort Gedingrechter te Den Bosch wordt afgezet tegen het vonnis van de Kort Gedingrechter te Amsterdam in de hierboven genoemde zaak Advocadur/mr. Wolters. Opmerkelijk is dat de Bossche rechters de eis van de beide advocaten Van Amstel en Van de Vrande de stichting te verbieden genoemd overwogen conceptverhaal over hun doen en nalaten in de openbaarheid te brengen toewijzen. De Amsterdamse rechter wijst daarentegen de eis (in reconventie) van de hierbovengenoemde advocaat van de heer G. Tjepkema om de stichting te verbieden een overwogen verhaal over zijn conflict met de heer Tjepkema te schrijven. Daarbij stelt de rechter zich i.t.t. de Bossche collegae op het - logische - standpunt dat er van een dergelijk verbod pas sprake kan zijn ingeval van een daadwerkelijke publicatie. In deze zaak is de vrijheid van het uiten van een kritische mening over advocaten in het geding, hetgeen aan de hand van alle feiten, die niet inhoudelijk in het K.G. aan de orde zijn gekomen duidelijk gemaakt zal worden. Geheel conform het vonnis/arrest van de Bossche rechters zal de stichting geen woord van het verboden conceptverhaal gebruiken. Het verhaal zal geschreven worden door de heer Mr.Peters, die het zijn plicht acht om de droevige feiten in deze zaak openbaar te maken.


20) Het kort geding van de stichting Advocadur contra mr. F. van Amstel

doet verslag van de pogingen van Advocadur om een rectificatie te vorderen van mr. F Van Amstel voor diens negatieve uitspraken over de stichting en haar leden, die hij bestempelt o.a. als "Donquichottes en mensen die zich bezighouden met flauwe kul aan wier geestesgesteldheidgetwijfeld dient te worden". Het kort geding wordt in het boek “Met recht eenander gewicht inde schaal” al aandacht besteed. In dit te schrijvenverhaal wordt uitgebreid melding gemaakt van het niet te weerspreken feit dat mr. Van Amstel zelfs nog bij het pleidooi ten overstaan van de K.G. rechter zijn minne kwalificaties voortzet. Duidelijk wordt gemaakt dat zelfs dat feit voor laatstgenoemde rechter geen reden is om de vordering van de stichting "wegens gebrek aan spoedeisend belang" af te wijzen. Deze afgewezen vordering zal in onderlinge samenhang en verband met de toegewezen vordering van mr. Van Amstel en in het licht van de bestaande jurisprudentie beoordeeld worden.

21) De zaak Advocadur / /mr. F.W.P. Wolters/ Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA)/hoofdredactie tijdschrift Account/freelance journalist mr. L. van Almelo

Deze zaak verhaalt de strijd van Advocadur tegen een aantal haar negatief kwalificerende uitspraken, die door toedoen en/of nalaten van bovengenoemde personen en instanties in het blad Account (tijdschrift, dat gratis onder o.a. juristen en accountants verspreid wordt) terechtkomen. De stichting wordt geheel ten onrechte beschuldigd van "telefoonterreur", "smadelijke publiciteit" en de leden ervan worden neergezet als "mensen met een ontevreden grondhouding", die "misbruik maken van het Tuchtrecht en van publicteit". In kort geding eist de stichting "rectificatie" van de heer mr. Wolters en van de Nederlandse Orde van Advocaten. De wijze waarop mr. Wolters en met name de NOvA zich in dat Kort Geding van hun verantwoordelijkheid ontdaan hebben, is zo onder de maat dat openbaarmaking van feiten en plichten een dure (burger)plicht is. Hetzelfde geldt voor het tijdschrift Account . de journalist Mr. van Almelo en de Raad voorde Journalistiek.

Het onrecht dat de stichting is/wordt aangedaan, uitgerekend door mensen die aangesteld zijn en betaald worden om onrecht weg te nemen moet uit de wereld geholpen worden. Het is zonneklaar dat er door een Nederlandse rechter een teken gegeven moet worden dat er grenzen zijn aan het doen en nalaten van advocaten, hun beroepsorganisatie en een juridisch tijdschrift. Op grond van de feiten moet er een bodemprocedure tegen genoemde personen en instanties ingesteld worden, waarvoor ons tot nu toe de advocaat en de gelden ontbreken

22) De zaak T. Holthuis/mr. M.G.I.W. Teunis/Raad en Hof van Discipline

Hier gaat het om de verhouding tussen de rekening van de advocaat van Holthuis en diens werkzaamheden. Er wordt verslag gedaan van de wijze waarop mr. Teunis zijn rekening via de kantonrechter incasseert. De vraag wordt gesteld of in geval van twijfel over de verzending/ontvangst van een brief het woord van de advocaat dient te prevaleren boven dat van zijn cliënt. Tenslotte wordt het oordeel van tuchtrechter gewogen.

24) De zaak Von Röder-Bosman.

In deze zaak wordt verslag gedaan van de wijze waarop een advocaat uit Nederland omgaat met een executoriale beschikking van de Belgische rechter, die hem van een confrater uit het land waar het rechtsbedrijf ook niet zo goed lijkt te functioneren, België, bereikt.


25) De zaak W.H. Wolbrink sr. / gifwijk Old Ruitenborgh / gemeente / provincie / rijk / advocatuur. In deze zaak gaat het om een man/eenling/idealist die principieel weigert om de gifwijk, waarin hij woont te verlaten en door zijn verzet stuit op opmerkelijk doen en nalaten van advocaten en rechters.

26) De zaak van de heer RoosIn deze zaak gaat het om het doen en laten van de advocaat van de heer Roos bij het ontslag van Roos. Voor dat doen en nalaten wordt de advocaat van Roos door de Raad van Discipline veroordeeld. Weergegeven wordt hoe de advocaat met de door haar veroorzaakte schade omgaat en welke stappen de nieuwe advocaat van Roos daartegen zet. .

27) De zaak A. Conijn-Tuipgaat over de bedenkelijke wijze waarop een huwelijksgoederengemeenschap ontbonden en verdeeld wordt. Er wordt verslag gedaan van de wijze waarop de betrokken advocaten en de notaris misbruik maken van het feit dat de heer Conijn psychiatrisch patient is. Aan de orde komt de wijze waarop het OM met de aangifte van mevrouw Conijn omgaat.

28) De zaak ir. R.S. Louw / F. Wielaart / mr. H.H. Luigies / gemeente / onderzoeksbureaus

Betreft de overlast van laag frequent geluid, die de familie Louw ondervindt door de koelinstallatie van slagerij Wielaert. De wijze waarop gemeente / de betrokken advocaten en het OM omgaan met genoemde overlast en de mensen die daar hinder en last van ondervinden, wordt onder de loep genomen.

29) Joep Zander, Nader tot een "dwaze vader"

Hij doet verslag van de ervaringen, die de heer Joep Zander na diens echtscheiding met zijn recht opdoet. In dit verhaal staan de omgangsregeling tussen vaders (in enige gevallen ook moeders) en hun kinderen en de invloed van advocaten op die omgangsregeling centraal. Die ervaringen zijn voor Joep Zander uitermate vernederend en drijven hem naar contacten met andere vaders (en moeders) met soortgelijke ervaringen. Joep Zander is een van de drijvende krachten van de Stichting "Dwaze Vaders", die zich verzet tegen "de niet ethische werkwijze van advocaten in echtscheidingsprocedures". De stichting die inmiddels acht jaar bestaat en vele donateurs telt, krijgt zeer vele klachten binnen over advocaten, die naar haar zeggen zover gaan dat zij "zelfs over de rug van kinderen heen de beschuldigingen over en weer steunen, ook al zijn die niet terecht". Er wordt verslag gedaan van een door de stichting Dwaze Vaders gehouden landelijke actie, waarbij een drietal 'bevlekte' advocatenkantoren door dwaze vaders bezet werden. De actie gafuitdrukking aan het protest tegen en verontwaardiging over het feit dat gescheiden moeders die niet willen dat hun kinderen contact hebben met hun vader bij een aantal advocaten de kans krijgen dit met leugenachtige, de rechter misleidende beschuldigingen voor elkaar te krijgen. Ook in dit verhaal zal aan de hand van vele voorbeelden gepoogd worden om de schade tot uitdrukking te brengen die door doen en nalaten van advocaten in echtscheidingszaken veroorzaakt wordt.

30) Echtscheidings- omgangsregelings- ondertoezichtstellingszaken


In de echtscheiding-/omgangsregeling-/ondertoezichtstellingszaken van A. Bernards, P. Terharte, M.P.A. van der Giessen, C. van Splunder-den Breejen, B. Verpoorten, K. Krijnen, J. Kersbergen, G. van Eijk, H. Jansen, H. Canisius, A. Derx, W. Lageven, W.J.M. Seegers, T. van der Wiel en van vele andere mensen wordt getracht bloot te leggen hoe advocaten met pijn en emoties in vaak pijnlijke en emotionele echtscheidingen omgaan en wat daarbij hun beperkingen zijn. Ook worden de mogelijkheden tot leven gebracht die advocaten hebben om ongerechtvaardigde druk op een partij te leggen, een conflict te compliceren en te juridiseren en daarmee de scheiding voor alle partijen nog moeilijker te maken dan die al is. Ook wordt duidelijk gemaakt hoe het al dan niet hebben van geld van invloed kan zijn op de rechtshulp die mensen krijgen, die willen of moeten scheiden. Uit alle - vaak metersdikke - dossiers schreeuwt de vraag of een advocaat wel de bij uitstek geschikte persoon of de bemiddelaar is om bij echtscheidingen op treden. Gepoogd wordt om een antwoord op de vraag te geven of de jongste commerciële loot aan de stam van de advocaat recht van bestaan heeft of beter afgezaagd zou kunnen worden.

31) De zaak Henni Derksen / gemeente Wijchen / advocatuur / rechterlijke macht

Men doet verslag van een jonge vrouw met twee kinderen die een universitaire studie begint, in de hoop daarmee uit de afhankelijke uitkeringssituatie (bijstandsuitkering) te komen waarin zij zit. Ze weigert om thuis te blijven zitten in afwachting van de kinderen en de uitkering. Ze neemt initiatieven. Jarenlang combineert zij de opvoeding van haar kinderen en haar studie succesvol. Tegen het eind van haar studie gaan de ambtelijke molens draaien en attenderen de betreffende Wijchense ambtenaren haar erop dat de Bijstandswet niet voorziet in een universitaire studie, die overdag plaatsvindt en dat zij daarom toch thuis had moeten blijven zitten. Henni Derksen moet wegens ten onrechte genoten bijstand bijna een ton aan de gemeente terugbetalen. Vanaf dat moment begint er een uitgebreide rechtsstrijd, over een probleem dat in de kern simpel lijkt. Die rechtsstrijd houdt Henny jarenlang af van het doel, dat zij zich met haar studie had gesteld: werken. De strijd woedt door tot en met de Hoge Raad, waarvan de wijze rechters het hoofd schudden, de zaak casseren en terugverwijzen naar het gerechtshof te Arnhem. Dat feit is voor de gemeente Wijchen geen enkele reden om op haar standpunten terug te komen en m.b.t. van haar advocaten nieuwe argumenten te bedenken om maar te voorkomen dat zij haar ongelijk zou moeten toegeven. Bureaucratie, ambtenarij en regels staan in deze zaak tegenover redelijkheid, billijkheid en gezond verstand. Er wordt verslag gedaan van de ervaringen die Henny Derksen opdoet met haar advocaten en rechters die zorg moeten dragen voor de oplossing van het probleem waar Henny in terecht is gekomen.

32) De zaak C. Bleyendaal / advocatuur / tuchtrecht voor advocaten

gaat over de behandeling van de geschonden auteursrechten van een directeur van een computer/softwarebedrijf.

33) De zaak M. Oliveira / advocatuur / tuchtrecht voor advocaten

behandelt eveneens de geschonden auteursrechten van een directeur van een computer/softwarebedrijf.


34) De zaak A.J.H.F.M. Keultjes / strafrecht / Civiel Recht

gaat over de ervaringen van een man die genoegdoening zoekt voor niet gerechtvaardigde klappen van twee agenten.

35) De zaken G .van der Schoot en Hollingeren vele andere soortgelijke zaken behandelen de problemen van rechtzoekende mensen met hun rechtsbijstandsverzekeraar.

36) De zaak S. Fonk / Ziekenfonds / Consumentenbond

geeft de problemen weer van een individuele man die - op zoek naar genoegdoening voor de gevolgen van een amalgaamvergiftiging - stuit op gevestigde belangen en macht, waartegen de advocatuur en dus het rechtsbedrijf zich niet lijkt te willen verzetten.

37) "Op je bek, al bij het eerste gesprek".

De zaak J.T.C. van Gogh/mr. A.V.P.M. Gijselhart/Advocatenkantoor De Jong & Peters, betreft een onaangekondigde rekening van bijna ƒ 600,- voor een eerste gesprek. Er wordt verslag gedaan van de wijze waarop de rekening tot stand komt en ingevorderd wordt via de kantonrechter. De rechtsstrijd tussen Van Gogh/stichting Advocadur en het advocatenkantoor wordt compleet met alle feiten en argumenten uit de doeken gedaan. Uiteindelijk wordt de strijd ten gunste van het advocatenkantoor beslecht, op grond van het feit dat de kantonrechter stelt dat hij de dupliek van de stichting niet ontvangen heeft. Daarmee wordt een uitspraak van de rechter over de rekening van de advocaat voorkomen, reden om de dupliek in de openbaarheid te brengen en reden om een klacht bij de Orde indienen.

38) Om u van repliek te dienen:

Geraldine of de zaak Peter Elshof / Psychiatrisch Centrum Wolfheze / Het Spectrum Groot Gaffel doet verslag van een man die zich verkeerd behandeld weet en daarvoor genoegdoening wil. Voor de hulp die hij daartoe van advocaten ontvangt en voor het gebrek aan ontvankelijkheid voor zijn probleem en de tergende tegenstand van de psychiatrie tegen de vaak uiterst ludieke pogingen van Peter Elshof worden de juiste woorden gezocht.

39) De zaak P.G.F. van Paassen

Contra NCB / zeer vele advocaten en dekens / tuchtrecht voor advocaten,doet verslag van het miljoenenverlies dat Van Paassen leed op zijn bij de NCB ondergebrachte aandelen Koninklijke Olie. Het doen en nalaten van talrijke advocaten, dekens en andere rechtshelpers die Van Paassen inschakelde wordt uit de doeken gedaan. Gepoogd zal worden om de oorzaken en de gevolgen van het juridisch letsel van de familie Van Paassen aan te geven en het letsel dat meer dan twee decennia van het leven van Van Paassen beslaat, te verwoorden.

40) De zaak van de Spanjaard Paco Reina-Laurin

Contra Constructiebedrijf Gebr. Driesen / GAK / Advocatuur / Tuchtrecht voor advocaten / Nationale Ombudsman / CTSV en vele andere met macht beklede personen en instellingen,

betreft de contractbreuk van het bedrijf waar Reina werkzaam was.


Ook deze zaak laat zien dat een individuele burger, die het gelijk aan zijn kant heeft en kan bewijzen tot nu toe geen gelijk van de rechter krijgt.

41) De zaak van Rijsbergen

Een - gedwongen - donquichotterige strijd van bijna 10 jaar beschrijft de omtrekkende bewegingen van een advocaat en een ex-deken, de Raad van Toezicht, de Raad en het Hof van Discipline rondom een schade die de heer Van Rijsbergen heeft geleden met een investering in een vlieginstructie- en luchtfotografiebedrijf.

41) De zaak F. Habekotté / Sociale Verzekeringsbank / Centrale Raad van Beroep

beschrijft de jarenlange pogingen van een uit Australië geremigreerde Nederlander om duidelijk te maken waarom hij een termijn, heeft laten verlopen, alsnog de aanvullende premie wil betalen om zo voor een volledige WAO-uitkering in aanmerking te komen.

42) De zaak C.P. Blumink / Woningbouwvereniging / advocatuur / tuchtrecht voor advocatenhandelt over een duidelijk geschil tussen een huurder en woningbouwvereniging en de wijze waarmee de betreffende advocaat met dat duidelijke geschil omgaat.

43) De zaak van drs. C. van Amelsfort / mr. T.W. van der Ley

gaat over de schade, die Van Amelsfort veroorzaakt door tijdens een proefrit met een auto op de rem te gaan staan teneinde de deugdelijkheid daarvan te toetsen. Om te voorkomen dat die schade op hem verhaald gaat worden wendt hij zich tot een advocaat. De vraag wordt behandeld wat een cliënt van zijn advocaat mag verwachten. Waar ligt de grens van de verwachting? De klachten van de stichting over optreden van de advocaat zijn toegewezen. De advocaat is berispt. Maar de schade van Van Amelsfort is als te doen gebruikelijk nog niet vergoed.

44) De zaak R. de Hair / mr. J. Goldschmeding

behandelt de wijze waarop een advocaat met de gevolgen voor zijn cliënt van een door zijn nalaten verlopen termijn omgaat/zou moeten gaan.

45) De zaak mevrouw A.M. Sleutels / gemeente Deurne / O.M. Den Bosch /

kantonrechter, etc.

betreft een zaak van een eenling tegen de gemeente die ten onrechte, tegen haar eigen regels en voorschriften in, jaarlijks een vergunning afgaf voor de plaatsing van een 'happeningtent' zonder toiletvoorzieningen, met gevaar voor brand en met een enorme geluidsoverlast. Optredens van de Achterhoekse rockband Normaal zijn voor mevrouw Sleutels allesbehalve normaal. De bizarre


tocht van mevrouw Sleutels tot en met de Raad van State om haar Recht en daarmee dat van anderen wordt uit de doeken gedaan. Beschreven wordt hoe veel moeite personen en instanties hebben met een vrouw die recht door zee gaat.

46) De zaak H. Klomp / Limako Brokerage NV

Contra zeer vele advocaten en dekens / Tuchtrecht voor advocaten / O.M. Den Bosch / Gerechtshof Den Bosch / leden van de 2e en 1e Kamer / gemeente Oirschot / Brabants Dagblad / Eindhovens Dagblad en andere kranten / vele andere personen en instanties. Beschreven wordt de verbeten, vaak vernederende zoektocht van de heer Klomp langs advocatenkantoren / de Deken / de Raad en het Hof van Discipline / politici, etc. om een advocaat te vinden, die genegen is voor hem een procedure aanhangig te maken.

In deze zaak worden de feiten in de juiste rij gezet en in onderlinge samenhang en verband bekeken. Gepoogd zal worden om duidelijk te maken dat de heer Klomp, die de stichting al jaren kent, ernstig juridisch letsel heeft geleden. De vraag zal aan de orde komen of de heer Klomp door doen en nalaten van advocaten en tuchtrechters gedreven werd tot wanhoop en of die wanhoop ten grondslag heeft gelegen aan het feit dat hij een aantal lindebomen omzaagde en aan zijn wanhopig voornemen -en niet meer dan dat- om een lid van het Koningshuis te doden. Gepoogd zal worden om duidelijk te maken dat het imago dat de hoeders van ons Recht in de media over de heer Klomp hebben gevestigd niet juist is en waarom niet en derhalve gecorrigeerd dient te worden.

47) De zaak J.C. Dirven-Van Dommelen / mr. J.C. Mr. dr. ing. J.C. Snip / mr. G.C. van Spaendonck

verhaalt het letsel dat een letselschadeadvocaat zijn ex-cliënt berokkent.

48) De zaak G.A. Brongers Contra mr. J.C. Mr. dr. ing. J.C. Sneep / mr. G.C. van Spaendonck / tuchtrecht

voor advocaten

verhaalt eveneens het letsel dat een door de tuchtrechter berispte letselschadeadvocaat zijn ex-cliënt berokkent. Onthuld wordt hoe de letselschadeadvocaat het aan Brongers toegebrachte letsel verhult.

49) De zaak Vos

behandelt de wijze waarop advocaten omgaan wordt met de schade die veroorzaakt wordt door het feit dat een cassatiedagvaarding door een deurwaarderskantoor te laat wordt betekend.

50) De zaak W.M.C. Couwenberg /advocatuur / Raad voor Kinderbescherming

gaat over de problematiek van een van die vele mensen, die naar hun kind verlangen en daarom een goede omgangsregeling willen.

51) De zaak J.H.M. Boerland / mr. P. Smits / Raad- en Hof van Discipline

De heer J.H.M. Boerland werkte in dienst van Buitenlandse zaken samen met zijn bvrouw voor de Nederlandse Ambassade in in het onveilige en criminle


Jamaica, waar zijn vrouw op 2 december 1987 vermoord wordt. Vanaf het moment dat Boerland weet dat het Ministerie van Buitenlandse Zaken voor Jamaica dagen nachtbewaking van het ambassadepersoneel voorschrijft stelt hij voornoemd ministerie verantwoordelijk en krijgt hii te maken met zijn eigen advocatenen die vande tegenpartij (het Ministerie). In dit verhaal speelt de vraag tot hoe ver de vrijheid van de advocaat van de tegenpartij reikt en of het tuchtrecht grenzen aan die vrijheid dient te stellen. Voorts wordt het optreden van de deken aan een nader onderzoek onderworpen. Ook wordt de vraag gesteld hoe en wat een klager dient te ondernemen wanneer de Raad en/of het Hof van Discipline tegen het in de Advocatenwet gestelde haar beslissing niet of nauwelijks met redenen omkleedt.

52) De zaak van wijlen de heer H. Claes / advocatuur / gemeente / samenleving

gaat in op de wijze waarop er omgegaan wordt met de rechten van een man en vrouw die vanwege de consumptie van Oostenrijkse wijnslachtoffer zijn geworden van een glycerinevergiftiging.

53) "DUBITO ERGO SUM" of de zaak Ing. H.W. Schelfhorst

Contra de advocatuur / Zwolsche rechtbank / O.M. / Ministeries van Landbouw en Justitie / ex-minister Braks / de Tweede Kamer / De Landelijk Mestbank / etc., doet verslag van de 'twijfels' over Vrouwe Justitia, die het 'bestaan' zijn gaan uitmaken van de ingenieur, uitvinder en constructeur Schelfhorst. Schelfhorst heeft een uitvinding gedaan, waardoor kunststofreservoirs sneller en goedkoper gebouwd kunnen worden en waardoor er een milieuvriendelijke oplossing voor het al jarenlang op de gemeenschap drukkend mestprobleem bereikt kan worden. Patent is aangevraagd en verkregen.

Schelfhorst ervaart dat patent een stukje techniek is in een juridische jas, dat 'gewaarborgd' wordt door de rijksoctrooiwet uit 1910 met sancties uit 1910. In de huidige miljoenenmarkt stellen deze sancties geen donder meer voor. Daardoor komt de enkeling en zijn uitvinding, hoe goed, hoeveel beter, goedkoper en heilzamer die ook is in het gedrang. Er ontstaat een ongelijke strijd, waarvan de winnaar bij voorbaat vast lijkt te staan. Gepoogd zal worden om de juiste woorden te vinden voor het onvermogen en wellicht de onwil van het rechtsbedrijf en de politiek om in deze onterende, onrechtvaardige en ongelijke strijd de dwerg, de reus en de feiten uit elkaar te houden.

54) De zaak Leyen / Organon Oss / advocatuur

behandelt de problematiek waarin een vrouw terechtkomt die vanwege verkeerde informatie op de bijsluiter van de pil ongewenst zwanger raakt. Ook in deze spelen de rechten van een individu en een met macht en belangen bekleed groot concern en de voor haar dienstwillig optredne advocaten.

55) De zaak R. van Melkebeke / Westerik

doet verslag van een dieptragisch, emotioneel geladen conflict tussen twee vrouwen/directrices die beiden in de thuiszorg werkzaam waren/zijn. De feiten die aan dit conflict ten grondslag liggen worden in onderlinge samenhang en verband beoordeeld. Met name wordt bekeken in hoeverre de advocatuur al dan niet kan bijdragen aan de oplossing van dit en andere gecompliceerde, wijdvertakte, menselijke conflicten. Ook in deze zaak speelt de vraag tot weke prijs de vrijheid van de advocaat van de tegenpartij mag gaan, een vraag waarop het tuchtrecht voor advocaten geen of geen duidelijk antwoord op heeft/geeft.


56) De zaak S.W. Bok / advocatuur / tuchtrecht voor advocaten

handelt over het onrecht dat de medicus De Bok door zijn collegae wordt aangedaan. Bij zijn strijd tegen dat onrecht stuit de Bok op nieuw onrecht waarvoor naar zijn overtuiging de optredende advocaten en het tuchtrecht verantwoording dragen.

57) De haren te bergen rijzende zaak Kobus Kortmann

behandelt de problematiek, waarin de heer Kortmann terechtkwam tengevolge van het faillissement van zijn bedrijf, dat het haargroeimiddel op de markt MINOXIDYL op de markt bracht. In deze en ook in andere zaken zal m.b.v. de STIDAG (Stichting Diensten Aan Gefailleerden) de vraag behandeld worden tot welke problemen het optreden van advocaten/curatoren kan leiden.

58) De zaak Krikkema de Rijk Behandelt de fout, die een bekende advocaat maakt bij deafvloeings regeling

van een directeur van een bank in het buitenland. Duidelijk wordt gemaakt dat en waarom de reputatie van de brokken makende advocaat een veroordeling van laatstgenoemde in de weg staat.

59) De zaak Beckers / tuchtrecht voor advocaten

doet verslag van de verstrekkende gevolgen van het feit dat de ene advocaat verzuimt de rechtbank ervan in kennis te stellen dat een ingestelde scheiding geen doorgang hoeft te vinden en de andere advocaat tegen de morele en financiële gevolgen daarvan niets heeft ondernomen.

60) De zaak de Hair

doet verslag van de vruchteloze pogingen van de Hair om genoegdoening te krijgen voor de gevolgen van het feit dat zijn advocaat een termijn heeft laten verlopen

61) De zaak C.J. Gerding / advocatuur / rechtbank Assen

gaat in op het vonnis van de K.G. rechter te Assen, dat Gerding verbiedt om een door hem geschreven boek, dat gaat over seksueel misbruik te verspreiden. Uit protest verbrandt Gerding zijn boek in het openbaar. Tevens gaat hij in hoger beroep tegen het vonnis.

62) De zaak Roddy Klein

Is het trieste relaas van de succesvolle handelaar Klein, die aan het eind van zijn leven bij een belegging in gronden het slachtoffer wordt van een verkeer advies van twee accountants, die i.v.m. dat advies uit hun firma werden gegooid of doorde Raad van Tucht van accountants uit hun beroepsgroep werden gezet.Het doen en nalaten van de accountants leiddde tot een procedure bij de rechtbank die een vernietigend oordeel velt, dat echter tot verbijstering van Klein doorhet betreffende gerechtshof vernietigd wordt.


Niet op feitelijke, maar op rancuneuze gronden wordt het faillissement van Klein aangevraagd. Daarbij spelen de betreffende curatoren een uitermate bedenkelijke rol, die voor Klein moreel en financieel uiternate schadelijk blijkt.. De advocaat van Klein neemt daartegen geen enzelfs verkeerd stelling, reden waarom de huidige advocaat van Klein voornoemde advocaat aansprakelijk stelt voor de geleden schade. Of de heer Klein nog tijdens zijn leven in aanmerkling voor recht komt is onzeker.

63) Ingenieursbureau Sanders en Stabifix / ANWB

De zaak Ingenieursbureau Sanders / ANWB / TNO / ministerie van EZ / advocatuur / rechterlijke macht, behandelt de jarenlange strijd van Ingenieursbureau Sanders om de erkenning te krijgen voor de door hem ontworpen STABIFIX, een koppeling/stabilisator, die slingeren en doordreinen van de caravan voorkomt.

In deze zaak zal door Ir. Sanders glashelder worden duidelijk gemaakt hoe gevestigde belangen van o.a. de ANWB zijn recht in de weg staan.

64) De zaak Ir. J.M. van Woerden/ TNO/ optedendende advocaten

Deze zaak betreft een verkoop van een huis met eenaantal verborgen gebreken en de pogingen van de her van Woerden om het Recht te halen wat hem toekomt. Bij die pogingen stuitvan Weoerden op meiened vande tegenpartij, de makelaar, en de bouwer van het huis. Lopende de juridischeorocedure krijgt hij te maken met een vals rapport van de door de rechter aangewezene

Getuige - deskundige en met advocaten die er naar zijn overtuiging in samenwerking met de advocaten van de tegenpartij er zorg voor dragen dat de reputatie van de getuige-deskundigene het TNO niet ingevaar komt, tengevolge waarvan ir. Van Woerden zijn recht niet krijgt. Alle pogingenvan VanWoerden om de advocaten voor hun doen en nalaten verantwordelijk te stellen, zijn tot nu toe tevergeefs gebleken.

64) De zaak Polman / politie / burgemeester / klachtencommissie Politie/

OM / deken / advocatuur.

In 1994 wordt de heer Polman door 3 vriendinnen van zijn dochter, meisjes van toen 14 jaar beschuldigd van lichte ontuchtige handelingen. De heer Polman zou hun borsten en vagina betast hebben en hun han dtegen zijngeslachtdeels gedrukt hebben.

D eheer Polman ontkent de ten laste gelegde feiten. De verdediging van zijn eerste en tweede advocaat heeft zich in wezen beperkt tot het ontkennen van het ten last gelegde.

Zijn advoaten verrichten net als de politie geen oderzoek dat verder reikt dan de door Polman ontkende beschuldiging van de meisjes. Het OM, de rechtbank en de door de rechtbank aangesteld deskundigen varen blind op het beperkte politieonderzoek.

Na een jarenlange, zinloze rechtsgang wordt Polman 5 jaar na de aangifte door het Gerechtshof veroordeeld tot een werkstraf van 210 uur. Oktober 1999 wordt erwederom aangifte tegen Polman gedaan, dit maal door zijn schoonzuster en de broer van zijn vrouw. Polman zou hun beide dochtertjes van toen 7 en 10 jaar onzedelijk betast hebben. De tweede aangifte leidt waarschijnlijk onder druk van de de aangifte en de veroordeling tot een onmiddellijke arrestratie.Polman, vader van 4 kinderen wordt ’s-Morgensvroeg ,zonder enige aankondiging in het bijzijn van zijn vrouw en kinderen van bed gelicht en afgevoerdEnig summier onderzoek van Advocadur leidt al tot de onthullende conclusie dat de hoofdaangeeftser in een opstel voor Nedelrnds schrijft “al jaren lang in behandeling te zijn bij het RIAGG wegen pathologosch liegen”. Een zuster van een ander aangeestster blijkt daadwerkelijk verkracht. M.b.t de 2e aangifte blijkt dat


de moeder van de kinderen zelf eenslachtoffer van incest door haar vader is Er blijkt nog veel meer wat onomstotelijk aangeeft dat alles wat Polman had kunnen ontlasten achterwege is gebleven. Via de stichting worden deze nieuwe feiten in samenwerking met een bevriedn advocaat in het geding gebracht.Ook worden er honderden vragen geformuleerd voor de familieleden die Polman dit keer beschuldiogen. Op 16 februari 2000 bepaalt de recbtbank onder invloed van de in het geding gebrachte nieuwe feiten dat de heer Polmam na een voorlopige hechtenis van 4 maanden in afwachting van een onderzoek van alle feiten en beschuldigingen door een deskundige in vrijheid wordt gesteld. Daartoe wordt het dossier aan de deskundige ter hand gesteld. Op 8 juni 2000 blijkt dat de deskundige het dossier niet ontvangen heeft. Per aangetekende post wordt het alsnog 4 maanden later naar de deskundige gestuurd.Deze zaak loopt tot op de dag van vandaag. Er doen zich vele opmerkelijke zaken voor die er allemaal op wijzen dat zedenzaken niet in handen van commerciële advocaten noch in het strafrecht thuis horen Hoe Frans Polman, zijn vrouw en kinderen in ernstige mate slachtoffer geworden zijn van o.i. een valse aangifte en gebrek aan hulp wordt zeer indringend en gedetaileerd uit de doeken gedaan..

65) De heer Jacobs / notarisssen / advocaten / OM

De heer Jacobs woont vanaf 1974 met zijnbvrouw en 3 kinderen in het huis van de ouders van zijn vrouw. Eigenlijk wil hij weg naar een eigen huis met meer privacy, maar eind ’80 begin ’90 doet vader/ schoonvader het voorstel om zijn huis in tweeën te delen zodat ieder zijn eigen woonruimte heeft. De heer Jacobs en zijn vrouw worden eigenaar van een eigen huis en perceel en zullen in de toekomst het perceelvan vader/schoonvader aan dat van hen kunnen trekken. De gemaakte afspraken worden notarieel in een testament vastgelegd, dat echter nooit wordt uitgevoerd. In een periode dat vader en schoonvader dementeert en daarvoor wordt opgenomen wordt een tweede testament gemaakt voor de ondertekening waarvan de hand van de de dementerende vader vastgehouden en over het papier geleid moet worden. Dat testament is gunstig voor de 2e vrouw van de vader/schoonvader en ook voor de gemeente in verband met haar aspiraties met de gronden van Jacobs.

66) Pijn, woede, verdriet niet in te dammen: De zaak Vercammen

Cees Vercammen is gelukkig getrouwd en vader van twee kinderen. Als zijn kinderen om en nabij 2 en 4 jaar zijn, komt hij er achter dat zijn vrouw hem al zeker een jaar bedriegt met hun beider beste vriend. De daardoor ontstane breuk blijkt onherstelbaar en echtschediding onafwendbaar. Zoals te doen gebruikelijk ontstat er een lange strijd om geld en goederen en de kinderen. De kinderen worden zoals te doen gebruikelijk voorlopig toegewezen aan de moeder. Deze voorlopige toewijzing lijkt niet van wijsheid tegetuigen.Voor Cees komen immers de kinderen op de eerste plaats. In zijn even eenvoudige, maar eerlijk en oprecht rechtsgevoel kan er gen plaats zijn voor zijn kinderen in het huis van zijn ex-vrouw en haar vriend, die hem immers hebben bedrogen. Hij vechts als een leeuw voor zijn kinderen. De Raad voor de Kinderbescherming adviseert in een niet mis te verstaan rapport om de kinderen aan Cees toe te wijzen. Zoals te doen gebruikelijk loopt de echtscheiding nog .De moeder verzet zich tegen voornoemd rapport, dat ter kennis van de leden van het Gerechtshof te Den Bosch wordt gebracht. In een hoorzitting vraagt de voorzitter, die er als te doen gebruikleijk moeite mee heeft om de kinderen bij de moeder weg te halen en aande vader toe te wijzen aan de advocaat van Cees hoe de kinderen het hebben bij de moeder. Zij toegevoegde advocvaat die i.t.t. Cees niet weet hoe het de kinderen gaat, c.q. niet of nauwelijks de moeite genomen heeft om daarachter te komen zegt – zoals uit de notulen vande zitting blijkt - dat het de kinderen goed gaat. Cees onploft bijna en de rook slaat er jaren later nog altijd af. Voor Cees bestaat er een direct aantoonbaar causaal verband tussen het feit dat zijn advocaat


niet op de hoogte blijkt te zijn, het rapport vande kinderbescherming laat voor wat het is en erger de rechter maar wat op de mouw spelt en het feit dat de kinderen uiteindelijk worden toegewezen aan twee mensen , die voor Cees bedriegers zijn en blijven. Alle pogingen van Cees om een advocaat te vinden die bij zijn confraters de genoegdoening vordert van de advocaat die zijn belangen niet goed heeft gediend, zijn tot nu toe tevergeefs gebleken. Ook de pogingen van Advocadur om voor Cees die advocaat te vinden zijn op niets uitgelopen

66) Meesterbrokken boven en onder de rokken . De zaak van Dianne van Pernis/Mr. Schjans

In deze zaak wordt gedetailleerd verslag gedaan van de onnavolgbare bokkesprongen van de bekende Haagse advocaat mr. Schjans met een aantal dames en met ons strafrecht. Voornoemde advocaat, die naar eigen zeggen en schrijven zeer veel moeite heeft met de monogame staat, wordt door dames van uiteenlopende leeftijd en schoonheid beschuldigd van onzedelijke handelingen, die variëren van lichte ontucht tot verkrachting. De ontucht heeft plaatsgevonden in de periode van ’86 t/m/ 93 Mevr. van Pernis, een niet onvermogende dame en een van de slachtoffers van het eerste uur besluit in eerste instatie geen aangifte te doen van de even overrompelende als onvrijwille sex, waartoe mr. Schjans haar dwong. Wanneer haar echter via krantenartikelen d.d. 8 dec. 1993 en een TV-uitzending in 1998 (“Advocaat v/d duivel”) blijkt dat de ontucht van mr. Schjans zich niet tot haar blijkt te beperken, sluit ze zich bij de aangifte van de andere danes aan. Mr.Schjans wordt uiteindelijk d.d. 1994 tot 8 maanden gevangenisstraf veroordeeld, waarvan 4 voorwaaardelijk. Na zijn vrijlating probeert hij gebruikmakend van zijn privileges als stafrechtadvocaat zich ditmaal figuurlijk over de rug van Van Pernis en andere dames heen, via verzoeken tot herziening van eerdere arresten vrij te pleiten van al zijn brokken boven en de onder de rokken.Daartoe maakt hij rücksichtslos gebruik van door hem zelf in samenspraak met vriendjes en vriendinnetjes geregisseerde “nieuwe” feiten die mevr. van Pernis en andere dames beschuldigen.Hij doet aangifte van valsheid, bedrog, uitlokking, etc. o.a. tegen van Van Peris en hij gebruikt relaties bij de Volkskrant. voor het schrijven van een suggestief artikel in die krant, dat zijn imago moet opvijzelen. Dankzij het jarenlange verweer van m.n. Van Pernis mislukkken de infame pogingen van Mr. Schjans. De aangiftes wordt d.d. …. definitief geseponeerd. Mr. Schjans staat op de nominatie om definitief van het tableau verwijderd te worden,waardoor hij ruim in de tijd komt te zitten , een feit dat dames vanuiteenlopende leeftijd en schoonheid in staat van alarm zou moeten brengen. Justitie dient uiteindelijk aan Van Pernis de advocatenrekening van f 13.000 en een schadevergoeding van f 50.000 te betalen, welke bedragen Van Pernis integraal aan Stichting Advocadur zal overmaken.Ook dit verhaal, dat zal lezen als een sneltrein, legt bloot tot welke onvoorstelbare capriolen het strafrecht in handen van een slechtwillend advocaat in staat is. Het verhaal krijgt het motto mee:

Word u door een advocaat verkracht, hoed u voor het Recht dat u dan wacht,

67) Failliet, wat het Recht niet ziet / De zaak Derks

Een pas getrouwde jongeman neemt samen met zijn vrouw in Zuid-Limburg eentuincentrun en hoveniersbedrijf over. Deel vande gesloten overeenkomstis dat de vroegere eigenaar en diens vrouw gedurende een 5 tal-jaren betaalde werkzaamheden blijven verrichten. Van meet af aan gaan de oud eigenaren zich te buiten aan bedreiging, intimidatie en tal van andere strafbare feiten. Daarmee maken zij het de nieuwe eigenaren zo goed als onmogelijk om het tuincentrum en het hoveniersbedrijf naar behoren te voeren. De ingeschkelde advocaat treedt niet op tegen de strafbare feiten, maar helpt de Derks wel van hun rechtsbijstandsverzekering af. Daarna aanvaardt hij fikse betalingen, waarvan Derks, die steeds dichter bij een failissement komt de laatste f 25.000 niet kan betalen,


simpelweg omdat hij geen geld meer heeft. Daarop weigert de advocaatwerkzaamheden te verrichten en het dossier dat Derks in zijn belang nodig heeft af te geven.Een nieuwe advocaat treedt ook niet tegen de strafbare feiten op en slaagt er evenmins in om het dossier bij zijn confrater al dan niet via de deken in handen tekrijgen. Vervolgens blijkt dat Derks – berooid als hij is – niet in aanmerking komt voor een toegvoegde advocaat, daar de Raad voor Rechtsbijstand zich – tegen de feiten in conform art. 12. lid 2,sub e - op het standpunt stelt: “ Het buro heeft de aanvraag afgewezen omdat de kwestie samnehangt met de uitoefening van een zelfstandig bedrijf of beroep,”. etc. Tegen dat op zijn zachtst uitgedrukt vreemde besluit heeft de nieuwe advocaat niets ondernomen. Wel dient hij een rekeninging in van f 1200 voor werkzaamheen waarmee Derks geen centimeter is opgeschoten. Het beroep van de stichting d.d. 25 mei 2000 tegen het besluit van de RvR moet nog door de rechter behandeld worden

68) De zaak van Hatice Dinc of uw recht in het buitenland

Hatice is een Turkse jonge vrouw. Ze is goed in Nederland geïntegreerd en werkzaam. Bij een verkeersongeluk in Duitsland loopt ze o.a. een whiplash-trauma op. Omdat Zij de Duitse taal niet spreekt, geen tolk krijgt toegewezen en zoals te doen gebruikelijk aangewezen is op de diensten van een Duitse advocaat, Duitse keuringsartsen met wie zij niet of nauwelijks kan communiceren wordt haar recht zoals dat van vele Nederlandse verkeersslachtoffers inhetbuitenland vermalen. We volgen Hatice op haar weg naar Recht en stellen aan dehandvan vaak onthutsende ervaringen vast dat er niet alleen in Nederland en in het buitenland geen sprake is van recht voor verkeersslachtoffers, laat staan van een Europees beleid voor verkeersslachtoffers.

69) Curriculum van onrecht of wat beters voor mr. Peters

De heer Mr. H. Peters wordt op latere leeftijd advocaat. Hij is stagiair bij de advocaat G.E.D. Burki te Nijmegen. Deze advocaat treedt onder meer op voor mevr.Karamat/ Hira, weduwe van de in 1989 bij de SLM-vliegramp omgekomen voetballer, de heer Karamat. Die ramp eiste meer dan 180 slachtoffers, onder wie een aantal collega/voetballers van het kleuurrijke Surinaamse elftal. De patroon van Peters, mr. Burki, steekt de schadevergoeding van f 400.000 voor mevr. Hira in zijn eigen zak. Door deze onverkwikkelijke affaire, die - schandalig genoeg - nog altijd niet tot enige schadevergoeding voor mevr. Hira geleid heeft, raakt mr.Peters zijn stageplaats kwijt.De Raad van Toezicht en de Nederlandse Orde van Advocaten trekken geen conclusies ten gunste van Peters uit de Burki-affaire, helpen hem niet aan een nieuwe stageplaats, weigeren hem informatie te verschaffen over feiten enachtergronden van een rtegen Pwetr sgericht ambtshalve onderzoek, proberen op allelrelei manieren opmenbaarmaking vand efeiten te voorkomen, kortom laten een gezicht zien, dat niet bij de stand van de Nederlandse advocatuur past.

70) De hoed en de rand van een verzoek aan Justitie om hulp en bijstand

Het aantal mensen dat zich tot ons wendt en het werk dat op ons afkomt neemt in die mate toe dat we het niet meer goed aan kunnen. Op 17 mei 2000 richt de stichting een verzoek tot het Ministerie van Justitie om morele en financiële steun voor het werk dat advocaten laten liggen en en dat in toenmende mate op haar afkomt. Het verzoek is uitgebreid gemotiveerd en voorzien van vele feiten en argumenten. De manier waarop dat verzoek door het Ministerie wordt afgewezen en de wijze waarop ons beroep tegen die afwijzing door de bestuursrechter behandeld zalgaanworden, volgen we consciëntieus van het begin tot het eind.


71) Sprookje 2000 of de meesterzet op Internet

Sprookje 2000 is een politieke partij, die zich net als stichting Advodur richt op mensen aan wie geen recht wordt gedaan. Met talrijke even ludieke als provocerende acties zet Sprookje 2000 de gemeetelijke autoriteiten van Eibergen in hun hemd. Bertus Rietman, de voorman van Sprookje 2000, die de eervolle kwalificatie “de laatste provo van Nederland” meer dan verdiend heeft wordt uit zijn huis gezet., in de hoop dat de gemeente Eibergen de onruststoker die de notabelen telkenmale een spiegel voor houdt kwijt is. Rietman verzet zich en moet voor dat verzet gebruik maken van de diensten van advocaten. Zoals zovele andere burgers doet ook Rietman opmerkelijk ervaringen met de advocatuur op. Er volgen ook opmerkelijke reacties van Rietman, Rietman zet alle feiten ongenadig van van A t/m Z op Internet. Zoveel openheid blijkt voor de betreffende advocaten teveel.

72) De zaak Dikken

De heer H.Dikken is een vader van 5 kinderen, die er tot zijn ontzetting achter komt dat zijn vrouw lijdt aan het zogenoeme syndroom van Müchausen by Proxy. Mensen die aan dat syndroom lijden hebben de ziekelijke neiging zichzelf of anderen te verwonden of op een andere wijze ziek te maken. In het geval van Dikken richt zich de ziekte van moeder zich op haar eigen kinderen, die allerlei kwalen krijgen, waarvoor de oorzaak genoemde ziekte blijkt te zijn.Er volgt een aangifte die uiteindelijk door een vonnis vande recher tot een gevangenis straf leidt voor Mevr. Dikken. Het gerechtshof komt op op gronden die vele vragen oproepen tot vrijspraak en kent de vrouw een schadevergoeding toe, voor de tijd dat zij gevangen zat.In deze zaak lopen de belangen van vader, moeder en kinderen ver uiteen en er zitten enorm veel aspecten aan.Door het doen en laten van de betreffende advocaten en Justitie komt de vraag aan de orde of advocaten wel de meest geschikte personen zijn om Justitie te informeren en of Justitie wel de meest geëigende instantie is om te oordelen. In dit verhaal zal m.n. heb gebrek aan samenwerking tussen alle hulpverlenende instellingen aan de orde komen

73) Veritas: De Vereniging van gedupeerden

Een verhaal over geplande fraude, georganiseerde misdaad, milieuvergiftiging, machtsverstrengeling, overtreding van vaste regels en wetten en het gedogen ervan, kortom een grote hoeveelheid onrecht, dat een aantal ondernemers en bedrijven treft. De oppositie, de onvrede, de verontwaardiging en de woede en de onverzettelijke strijd om recht van genoemde ondernemers is in Veritas gebundeld. De rol die de advocatuur en andere peronen en instanties spelen, die verantwoordelijkheid zouden moeten dragen voor de strijd om Recht wordt onder woorden gebracht. De vraag is en blijft is of Veritas de leugen die al jaren gaat en duurt, achterhaalt. 74) De zaak van mevrouw Mia Royakkers

Mevrouw Royakkers voert al meer dan 20 jaar een gevecht om recht en genoegdoening te krijgen van haar ex-man, die haar , naar haar eigen zeggen haar en haar kinderen jarenlang mishandeld heeft en zich gebruik makend van de diensten van een advocaat het grootste gedeelte van de gemeenschap eigen gemaakt heeft. Mevrouw weigert zich te schikken in haar lot.


Ze kan het onrecht, dat haar is aangedaan niet begraven, omdat dat springlevend blijkt De liefde en de zorg voor haar kinderen en de onwankelbare wil om genoegdoening te krijgen confronteren haar telkens met het probleem dat zij haat kinderen met een waarheid confronteert, die deze niet aan kunnen en waarvoor zij hulp zouden moeten krijgen.Het stelt haar voor een haast levenslang dilemma.De rechtshulp die mevrouw Royakkers krijgt is te droevig voor voor woorden. Het verschil tussen de gesubsidieerde rechtshulp die zij krijgt en de betalende rechtshulp die haar man ten deel valt is onrustbarend. Het gebrek aan hulp van de indrukwekkende lange rij hulpverleners is hartverscheurend. Samen met mevrouw willen we proberen haar lange verhaal goed op papier te krijgen.Uiteraard leggen we dat eerst voor aan haar ex-man en kinderen 75) De zaak van der Ven

betreft de wijze waarop letsel- en andere advocaten met een tijdrovende en gecompliceerde medisch fout en de gevolgend daarvan omgaan. 76) De zaak van de heer Jan Boerland

behandelt de opmerkelijke strijd van Jan Boerland, medewerker van de Nederlandse Ambassade op Jamaica, waar zijn vrouw op 2 december 1987 wordt vermnoord. De bizarre strijd wordt gevoerd tegen het Ministerie van Buitenlandse zaken, dat haar verantwoordelijkheid m.b.t de veiligheidsvoorschriften en daamee voor de moord niet wil erkennen. Ook in deze zaak blijkt – de meer 12000 advocaten die ons land kent ten sprijt - hoe moeilijk het is om erkenning te krijgen van met gezag, autoriteit en reputatie omklede personen en instanties.

77) De zaak Lohmueller

De heer Lohmueller is in gevecht met de Wolfederatie, die hem ernstie schade heeft toegebracht. Voor dat gevecht is hij aangewezen op de hulp van advocaten. Die advocaten maken er een potje van, reden waarom Lohmueler hen wil aanspreken op kun fouten en de gevolgen daarvan. Na slechte ervaringen met een drietal advocaten komt hij via onze stichting terecht bij de jurist R. Eeerholte, met wie wij toendertijd een goede samenwerkingsrelatie hebben.De heer Eerholte pakt de zaken van Lohmueller voortvarend en slagvaardig aan en legt in een loupezuivere, indrukwekkende rapportage de verantwoordelijkheid van de ex-advocaten van Lohmueller vast en dient klachten in. Voor zij nwerkzaamheden vraagt hij – waarschijnlijk inafwachting van de door de rechter toe te wijzen grote schade – geen rekening in. Vanaf het moment dat de jurist Eerholte advocaat is geworden verwijnt de slagvaardig- en voortvarendheid als sneeuw voor de zon. Op de op papier door vastgelegde liggende aansprakelijheid volgt geen enkele daad. De klachten worden niet meer vervolgd. Verzoeken van de deken om de klachten nieuw leven in te blazen worden in de windgeslagen en ver van Lohmueller gehouden. Ook andere door de stichting Advocadur naar Eerholteverwezen rechtzoekende mensen ondervinden vanaf het moment dat Eerholte advocaat is geworden dezelfde problemen.De advocaat Eerholte is niet meer in beweging te krijgen voor zaken die hem als jurist in alle staten brachten. Daarbij gaat hettelken omzaken waarin reputatie, macht en gezag in het geding zijn Mensen bieden hem hapklare juridische brokken aan, maar de onbereikbare, onaanspreekbare advocaat Eerholte bijt niet om hem moverende redenen die o.i. in de besloten wereld van de advocatuur, verzekeraars, onderzoeksburo’s en de rechterlijke macht , moeten liggen.


78) De zaak van mevrouw G. van der Zee

behandelt een van de vele echtscheidingdrama’s die in de loop vande jaren op ons zijn afgekomen. Het probleem vanmevr. van der Zee is structureel. Alle mensen die zoals mevrouw van der Zee de feiten kunne overzien, op hun recht staan en van hun advocaat verlangen dat deze hun belangen goed behartigt krijgen er naast de echtscheiding een probleem bij. Mevrouw van der Zee is een getalenteerde secretaresse, meteenlange staat vandienst die haar zaken goed opeenrij heeft staan.Ze weet watzijwil. Ze wil o.a. dat haar advocaat haar helpt om aangifte te doen van het feit dat haar ex-man haar gheft mishandeld, mishandelt en er zorg voor draagt dat de rechter deze strafbare feiten veroordeelt. Als zij ervaart dat haar advocaten haar daarmee en met tal van andere zaken niet naar behoren helpen en toch klinkende rekeningen sturen, wil zij zich daartegen verzetten m.b.v. van de deken, andere advocaten, de tuchtrechter end ekantonrechter. Haar verzet is tevergeefs, omdat mevr.van der Ze vraagt om een veroordeling van een systeem dat keer op keer niet toegesneden is op de eisen die mensen die scheiden, met recht stellen. 79) De zaak van mevr. Verbij

Mevr. Verbij, een vrouw van in de vijftig , loopt bij eenverkeersongeluk ernstig hersenletsel op. De gevolgen van dat letsel worden door een neuroloog, die aangezocht en betaald wordt door de verzekeraar niet goed onderkend. Uitgaande van die tekortschietende medische gegeven beinvloedt een schaderegelaar mevrouw op een op een moment dat zij de gevolgen van de hersenbeschadiging niet kan overzien op een dusdanige wijze dat zij haar handtekening zet onder een finale kwijting tegen een een schandalig lage schadevergoeding. Wanneer de reikwijdte vanhaar handtekening to tde zieke hersenen van mevrouw begint door te dringen verzet zij zich. Ze wilde de finale kwijting ongedaan maken. De jarenlange hulp van de aan haar toegevoegde advocaten blijkt een ongeluk op zich zelf. 80) De zaak van mevr.Wier-Rozendal

Een Friese dame uit Wolvega heeft in1992 m.b..t de huur , de koop van een winkelpand en een vreemde geldtransactie waar een bank debet aan is de hulp van advocaten nodig. Door het doen en nalaten van die advocaten begin haar Friese bloed te koken en kookt het in 2001 nog. Meteen bewonderinswaardige onverzettelijkheid en trots bindt zij de strijd aan met de wonderlijke besloten wereld van de advocatuur, dekens, Raden van Toezicht, Raden en het Hof vanDiscipline. Zij doet appel na appel op rechters. Haar verzet zoekt en vindt allerlei wegen.In een door haar uitgegeven krantje met als titel “Tussen waarheid en Wet”, doet zij verlag van dat wat haar is overkomen.Het verslag, dat er niet om liegt, blijft onweersproken.De zaak van Mevrouw Wier-Rozendal maakt in ieder geval duidelijk hoe slecht de advocatuur met haar ongelijk kan omgaan en dat daartoe een bijscholingscursus broodnodig is. 81) De zaak van de heer Essed

De makelaar en handelaar in onroerendgoed,Essed, wordt in 1996 gedagvaard doorDM-projekten BV. .Er wordt beslaggelegd. Er volgen jaren van ellende voor Essed. Jaren later, in 2000 blijkt dat DM-projekten BV helmaal niet bestaat. Ook deze zaakis een schoolvoorbeeld voor de onzorgvuldigheid waarmee advocaten zaken aanhangig maken. Die onzorgvuldigheid grijpt diep in het leven van mensen

82) De zaak vande fam. Wazendonck


De heer Wazendonck loopt bij eenverkeersongeluk een voetblessure op. In deze zaak wordt verslag gedaan van de wijze waarop de tussenpersoon van de verzekeraar, de verzekeraar zelf en de ingeschakelde advocaat met die schade omgaan 83) Een broodje recht voor dhr. W. Henssen

D e heer W. Henssen heeft een broodjeszaak in de schoonste stad van het land, Tilburg.Door de ziekte van zijn vrouw, dieniet lang meer televen heeft, moet hij zijn zaak opgeven. Bij de overdracht van zijn zaak wordt Henssen ongenadig bedonderd.Daarvoor zoekt hij genoegdoening bij de advocaten in en om Tilburg, die niet het schoonste e in de mens laten zien. 84) De zaak Hoogeveen

De heerHogeveen voert een jarenlange oorlog tegen de Dienst Omroepbijdragen, die verantwoorelijk is voor een inval in zijn huis en voor de onrechtmatige verwijdering van een tweetal videorecorders. Na een aantal advocaten die niet toe komen aan het belang van de heer Hoogeveen vindt hij uiteindelijk een advocaat die bereid blijkt om gebruik te maken van zijn feitenkennis en om onder zijn constante supervisie een pleitnota te schrijven, die zo overtuigend is dat de heren van het Gerechtshof alle eisen van de heer Hoogeveen hebben toegewezen. Ook in dit geval blijkt : “de mens is de beste advocaat van zich zelf”.

85) De zaak Hulshof en Nieuwdorp / Europarlementariërs

Een meisje van 15 en een dame van 78 jaar verzetten zich tegen het in hun ogen onrechtvaardige feit dat zij een verkeersboete van respectievelijk f 25 en f 500,- moeten betalen voor een dubieuze verkeersovertreding en 10 Nederlandse Europarlemtiers, wier strafbare daden vast staan tot nu toe geen centje pijn hebben geleden.De wijze waarop de kantonrechter en de strafrechter op hun verzet reageren geeft te denken. 86) De zaak Leistra

betreft de hulp die de heer Leistra die – naar zijn zeggen - verdacht wordt van het verduisteren van geld van zijn advocaten ontvangt.

87) De zaak Lyclama à Nijeholt

Betreft de strijd van het Ministerie van Landbouw en dierenartsen met gevestigde belangen tegen de dierenarts Lyclama a Nijeholt, die geneesmiddlen voor dieren tegen een aanzienlijke lagere prijs anbiedt dan via de gebruikelijke kanalen .

88) De zaak van der Elst

Betreft de strijd van de familie van der Elst.De familie vander Ekst woont ineen vande gemeente Wijchen gehuurd huis, naast een onveilge niet conform de milieu-eisen gevestigde gasopplaats . De heer en mevrouw van der Elst vrezen, zeker na de vuurwerkramp in Enschede, voor hun leven en hebebn inzezen geendag rust meer.Daarom willen zeeen andere soortgelijke woning. 89) De zaak Wijkema

maakt duidlijk waarom de combinatie whiplash en verzekeraar mensne bij wijze van spreken de nek kan breken.. 90) De zaak Scholten


Gaat over de jarenlange strijd van een vader en een moeder tegen de directeur ven een bejardenhuis, die in hun overtuiging hun beide kinderen heeft misbruikt. Zewilleneen oordeel van de rechter. Al hun aangiftes worden steevast geseponeerd op gronden die op zijn minst vragen oproepem. Deze zaak, die indertijd landelijke publiciteit haalde vergelijken we zorgvuldig van van feit tot feit met de zaak Polman ( 64 ) waarin de eerste de beste aangifte onmiddellijk tot vervolging en berechting leidt.

91) De zaak van Ir. Van Rooy

Het verhaal van de klokkenluider Ing. Ad vanRooy, die sinds jaar en dag een strijd voert om de gevaren van geimpregneerd hout voor de volksgezondheid aan de kaak te stellen.Die gevolgen worden om commerciële beweegreden onder de oppervlakte gehoudenVanRooy stuit op een ontoelaatbare samenspanning van overheid, industrie en Justitie en stelt tot nu toe onweersproken dat “het Ministerie vanVokksgezondheid valsheid in geschrifte heeft gepleegd”De ervaringen, die van Rooy opdoet brengen vele verontrustende feiten aan het licht, maar laten vooral zien dat het kruit van de advocatuur niet tegen de zich verstrengelend belangen van de genoemde overheid, industrie en Justitie gewassen is.Overheidsdienaren blijken immuun voor strafvervolging door de zogenoemde pikmeerarresten.Daardoor kan het milieuschandaal waartegen van Roy zich verzet zich ongestraft jarenlang voortzetten 92) De zaak B. van Lith / Gemeente Nijmegen

Gaat over de wijze waarop de gemeente Nijmegen een geschil met een burger oplost 93) De zaak J. Groen

betreft de afschuwelijk ervaringen van het verkeerslachtoffer Groen met advocaten en enverzekeraars 94) Dirk Drukker

Dirk Drukker wordt krijgt bij de verbouwing van zijn huis eenconflict met zijn aannemer Windholt. Het conflict is eveneenvoudig als duidelijk. Vastgelegde afspraken worden niet nagekomen. Drukker weigert dus te betalen op grond waarvan de aannemer Windholt een bevriende advocaat aan het werk zet. Deze gaat zo voortvarend aan de slag dat binne de kortste keren aan het eenvoudige en simpele conflict geen touw meer is vast te knopen. De advocaat van drukker slaagt er om hem moverernde redenen niet in om het conflict ten overstaan van de rechter weer tot de juiste proporties terug te brengen. Het gevolg van een ander is dat Drukker veroordeeld wordt tot betaling van alle rekeningen. Het onrechtin deze zaak ligt in deze voor het oprapen. Drukker lijdt er jaren onder. Hij heeft af te rekenen met nachtmerries en zijn lijf komt onder d euitslag te zitten. Zoals bij vele mensen zoekt de onvrede over zijn advocaat en die van de tegenpartij op die manier een uitweg. Drukker is weer redelijk over heen. Maar het juridisch letsel is nog altijd springlevend.Eén woord is na jaren nog altijd voldoende om hem in vuur en vlam te zetten

95) De zaak Harry Blokker

Laat zien hoe een betrekkelijkeenvoudig huurgeschil door het doen en nalaten van advocaten uitgroeit tot een jarenlange strijd waarvan de advocaten uiteindelijk beter en de huurder van een senorenflat slechter worden, m.u.v. Harry Blokker die zich in de jarenlange strijd niet gewonnen heeft gegeven en er als enige overwinnaar uitkomt.


96) De zaak Melman

Gaat over een notariële misser en de moeite die advocaten hebben om di misser voor de recher te latens preken

97) De zaak Ezedi

De heer Ezedi is Nigeriaan. Hij is directeur van een sucesvoll en goedlopend uitzendburo. Hij heeft het in Nederland gemaakt Twee van zijn medewerksters beschuldigen hem van ontucht en blijven ommiddellijk na de vermeende ontucht weg van hun werk.Ze eisen via de kantonrchter, gebruik makend van dediensten van een dienstwillig advocaat achterstallig loon en een schadevergoedimg. Ezedi tracht van alles en nog wat om er achter te komen, waarvan hij precies beschuldigd wordt, zodat hij zich kan verdedigen.De hulp die hij daarbij krijgt van politie, justitie en zijn advocaat is schrikbarend slecht en dus de moeite van het vertellen zonder meer waard.

98) De zaak Plantinga

betreft de onwaarachtige strijd van een vader om zijn kind tegen de Kinderbescherming en zijn eigen advocaat.

99) De zaak Sonder

In deze zaak hebben advocaten jarenlang tevergeefs maar wel duurbetaald naar een oplossing gezocht voor een conflict m.b.t. een onteigening tussen Sonder en de gemeente.Uiteindelijke is de heer Sonder het jarenlange gedraai beu en stapt hij zelf naar de gemeente, alwaar hij er inslaagt om het conflict ineen halve namiddag tot een voor beide partijen bevredigend einde te brengen. Met Twentse droge humor doet Sonder verslag van zijn ervaringen met en standpunten over advocaten 100) De zaak Lindert

In deze zaak wordt verslag gedaan van de strijd van de heer Lindeert om een lawaaivrije werkplek. De heer Lindert gaat leterlijk gebukt onder het lawaai op zijn werk. De decibellen van de hitparade lellen hen om zijn oren. Dag in dag uit davert de arbeidsvitamine door de plaats waar hij werkt. Linderet wil dat er rust komt op zijnwerk. Daartoe doet hij een beroep op de rechter, waarbij hij zich baseert op de jurisprudentie die voor mensen die last hebben van sigarettenrook, rookvrije ruimte verplicht stelt.Zij beroep wordt afgewezen.De heer Lindert vertelt zelf wat de redenen zijn die aan die afwijzing ten grondslag liggen. -----------------------------Bovenstaande 100 advocaters beslaan slechts een gedeelte van het totale aantal ons bekende zaken.M.n. bij echtscheidingszaken, zedenzaken, enaansprakelijkheidszaken blijken advocaten enorme steken te laten vallenn en bepaald niet die bemiddlelaars te zijn, waarvoor zij zich in de laatsie tijd als een uitwas van de jongste loot aan de commerciële stam van de advocatuur plegen uit te geven.

JURILETTERS

De stichting heefteen aanmtal juriletters geschreven, waarin actuele informati egegeven wordt over ons aller recht.

GEESTVERWANTEN / MEDESTANDERS


De stichting Advocaduir staat noet alleen in haar overtuiging dater iets grondig fout is met ons Recht.Er is een klein, maar groeiend aantal advocaten en juristen die wij tot onze geestverwanten en medestanders mogen rekenen. De uitgeverij Papieren Tijger en Kleintje Muurkrant te Den Bosch delen onze mening. Kleintje Muurkrant is een kritische krant, die bericht over misstanden in de samenleving met name in Den Bosch en de discussie daarover wil aanwakkeren. De Papieren Tijger is een onafhankelijke uitgeverij, die achter de doelstellingen van de stichting Advocadur staat. 14] Ook de "Verontruste Burgers" verenigd rondom de heer Rem, mr. Ruis, de heer R. van der Vaart, de heer drs. N. Burhoven Jaspers en vele anderen mogen wij tot onze geestverwanten rekenen.115 * noot Zij hebben na jarenlang onderzoek, verenigd in de stichting WORM (Wetenschappelijk Onderzoek Rechterlijke Macht), bij rechtbanken, gerechtshoven, de Hoge Raad een lijvig IRM-rapport (Integriteit Rechterlijke Macht, ISBN 90-803469-1-8) uitgebracht en op 5 september 1996 aan enige leden van de Tweede Kamer aangeboden. In dat onthullende rapport trekken zij de integriteit van sommige rechters, advocaten, verzekeringsmaatschappijen, klachtinstanties, politici, tuchtrechters, notarissen in twijfel. Vrij recent hebben zij in kort geding inzage geëist in de beslissingen van het Hof van Discipline. De uitspraken in de klachten van Terharte en van andere mensen zijn aan genoemde 'verontruste burgers' ter hand gesteld. De rechter heeft overigens in kort geding beslist dat inzage in die uitspraken onder bepaalde voorwaarden gewaarborgd moet zijn. Tegen die beslissing is het Hof van Discipline in beroep gekomen. Ook de bevindingen van het onderzoeksbureau Terpstra/Tukker naar het doen en nalaten van Justitie te Arnhem spreekt boekdelen. Net als de stichting Advocadur komen de verontruste burgers en het Bureau Terpstra/Tukker tot de conclusie dat "het slecht gesteld is met de integriteit van de rechterlijke Macht en dat daaraan een heleboel verbeterd kan en moet worden". Het IRM-rapport en de bevindingen van het recente onderzoek uitgevoerd in opdracht van het Ministerie van Economische Zaken en Justitie door Bureau Bartels BV, neergelegd in het rapport "Knelpunten in Marktwerking en Regelgeving", bevestigen de onvrede van vele mensen met hun recht. De landelijke stichting Evenwicht te Deurne, de Centrale "Derde" Kamer te Rotterdam, de STIDAG te Woerden, de Stichting Bescherming Verkeersslachtoffers, de stichting Criminaliteit en Strafrecht, het Landelijk Meldpunt Verzekeringsgedupeerden en vele andere instanties en mensen met wie we ons verwant weten, delen de overtuiging van Advocadur dat ons Recht tegenspraak behoeft. De stichting Sociale Databank Nederland deelt onze overtuiging eveneens en is ook de overtuiging toegedaan dat de burger niet of onvoldoende over zijn Recht noch over de tegenspraak die dat recht oproept, geïnformeerd wordt. De stichting Sociale Databank Nederland brengt op Internet trieste ervaringen en wantoestanden van mensen met hun recht in de openbaarheid, die de media links laten liggen. Op die wijze wil de Sociale Databank Nederland zoals zij zelf zegt: "een bijdrage leveren aan het ontmaskeren van valsheid en collusie in het rechtssysteem en daarmee aan de sanering van een doodziek justitieel apparaat". Alle genoemde en andere rapporten, alle genoemde en niet genoemde medestanders en geestverwanten geven de verhalen over mensen op zoek naar recht, de kritiek en verontwaardiging een fundament van geloofwaardigheid, een fundament waarop de verhalen van de mensen die zich tot de stichting wenden, gebouwd worden

In voornoemde 100 zaken gaat het om belediging, onrecnht m.b.t. woon-, werk-, leefsituatie, om onrechtmatige aantasting van gezondheid, eer, medisch letsel, verlies van werk, verkeersongelukken, ontslag, milieuvervuiling, verblijfsvergunning, echtscheidingen

14 ] In onder andere een van de laatste door haar uitgegeven boeken "HET TONAR DOSSIER" (John Rooymans, ISBN 90 6728 090 9) wordt de overtuiging dat in het recht de reputatie van een met macht, reputatie en economische belangen beklede instelling boven het belang van rechts- en waarheidsvinding gesteld wordt, bewaarheid.11

15 ] Door misverstanden, eigenbelangen en om redenen die niets met haar overtuiging te maken hebben is de stichting WORM uit elkaar gevallen


16] en allerlei andere belangen van mensen, die op zoek waren of zijn naar eerherstel, genoegdoening, vergoeding van geleden schade, etc. Naar de overtuiging van genoemde mensen zijn hun belangen en hun rechten door advocaten en (tucht) rechters geschonden. Deze lijst van overwogen publicaties zou aan de hand van bij de Stichting Advocadur en andere stichtingen binnengekomen en binnenkomende reacties tot in lengte van vele pagina's kunnen worden aangevuld. Uit alle verhalen / zaken (anders formuleren/jk) wordt duidelijk dat er een direct causaal verband bestaat tussen de geboden rechtshulp en de optredende onvrede, onrust, woede, wanhoop, machteloosheid, moedeloosheid, arbeidsongeschiktheid, ziekte, werkverzuim, etc. Telkenmale wordt duidelijk dat het door de samenleving betaalde rechtsbedrijf in vele gevallen problemen oplevert, voor de kosten waarvan dezelfde samenleving wordt opgezadeld. De werkelijke omvang van het probleem is niet duidelijk maar zal uit de bestanden van de GMD, de arbeidsbureaus, de Gemeentelijke Sociale Diensten en van de hulpverlenende instellingen zondermeer blijken. Nader en gericht onderzoek lijkt noodzakelijk.

1 6 het doen en nalaten van de bij de genoemde echtscheidingszaken betrokken advocaten is gedateerd

vóór de invoering van een nieuwe loot aan de commerciële stam van de advocatuur: advocaatechtscheidingsbemiddelaar.

DEEL II Boek 2 - sdnl.nl · Web viewWord u door een advocaat verkracht, hoed u voor het Recht dat...

Documents

Transcript of DEEL II Boek 2 - sdnl.nl · Web viewWord u door een advocaat verkracht, hoed u voor het Recht dat...