De Oud Amsterdammer 23 juli 2013

Dinsdag 23 juli 2013

Volgende editie

dinsdag 5 augustus

Vakantiewerk, dat weet wat. Heel veel reacties kregen we niet, maar de reacties die we kregen zijn om van te smullen.

Fons Kuiper, die sinds enige tijd met zijn verhalen een vaste plek op pagina 3 heeft veroverd en, vooruit, nu dus op de 10, had zijn eerste vakantiebaan bij Luycks in Diemen. “Om half zeven in de ochtend sjouwde ik de fiets van drie hoog naar be-neden en trapte mij een weg naar Diemen. Ik moest daar om 07.20 uur beginnen. Ook op zaterdag. De werkweek van 5,5 dagen leverde mij het fabelachtige bedrag van 32,67 gulden op. Op mijn eerste werkdag kreeg ik te horen dat ik aan de uien-band kwam te staan. Voor mij rolde een eindeloze stroom potten met uien voorbij. Vlak vóór mij was een soort gootje, met daarin losse uien. Als er een pot voorbij-kwam die niet helemaal gevuld was, dan moest ik die aanvullen met de uien uit mijn gootje. Hartstikke spannend. Nou ja, het eerste kwartier. Daarna begon je uit te zien naar iets anders. Helaas, dat zat er niet in. Aan het eind van de dag had ik er schoon genoeg van. En vertelde dat ook aan een vaste kracht van Luycks, die dat werk al meer dan tien jaar deed. “Je moet morgen gewoon zeggen dat je huiduitslag krijgt van die uien, dan zetten ze je ergens anders neer. Echt waar.” Hij bleek het bij het rechte eind te hebben. De volgende dag kreeg ik een plek aan de band waar wijnf lessen van een kurk en strakzittende

capsule werden voorzien. De naam van de wijn zal ik nóóit vergeten: Kiravi. Met een foeilelijk etiket.

Loden capsulesNaast mij stond een collega met een bak loden capsules. Die schoof hij over de hals van de f les. Het was mijn taak om die loszittende capsule strak om de hals van de f les te krijgen. Je haalde de f les van de band en schoof de hals in een apparaat met sneldraaiende, houten rondjes. Deed je dat te snel, dan verkreukelde de capsule

en haalde iemand anders verderop de f les van de band. Deed je het te langzaam, dan verdween de capsule in het apparaat. Na een paar minuten had je de slag te pakken Maar ook hier sloeg de verveling snel toe. Het leek je opeens veel leuker om capsules over f lessenhalzen te schuiven. Of om ‘foute f lessen’ van de band te halen. In de korte pauzes van vijf minuten maakte je daarover afspraken. Waarbij één functie onaantastbaar was: die van de bestuurder van de vorkheftruck. Hij vond het zonde dat er ‘foute f lessen’ werden afgevoerd. Als het éven kon, nam hij van elke f les wel

een klein slokje. Het bleek niet van invloed op zijn stuurmanskunsten. Hij zette de pallets wijn keurig in het gelid. Met aan weerszijden niet meer dan een centimeter tussenruimte. Tot aan het moment dat de sirene klonk en we naar huis mochten. En dan maar hopen dat de bewaking bij de uitgang jou er niet uitpikte om te kijken of je mosterd, zuur, uien, wijn of limonadesi-roop in je tas of trommeltje had. Dat had natuurlijk niemand. De spullen waren in de pauze allang in de fietstas gestopt.”

Lees verder op pagina 3

‘Werkweek van 5,5 dag leverdeeen fabelachtige 32,67 gulden op’

Luycks hoorde erbij.

De augurkenband bij het voormalige Luycks in Diemen.

Luycks was een fabriek in Diemen die handelde in, zoals dat heette, tafelzuren. Befaamd in Diemen was de augurkencampagne die elk jaar werd gehouden. IJsbrand Velzeboer schrijft hierover op scientanova.nl onder andere: “De stagiaires die aan de campagne deelnamen, had-den niet het doel voor ogen om veel technologische processen te gaan leren. Die waren immers doodsimpel. Wat de student wel leerde, waren drie zaken: lachen, vloeken en hard werken.”

“Campagne betekende altijd een enorme dagelijkse hectiek, gezonde spanning onderling en vooral ontspanning na werktijd. Die ontspanning vond een maal per week plaats in de stamkroeg van Luycks, ‘Het Engeltje’ genaamd. Een nietszeggend kroegje waar je prettig bediend werd en het was vooral gezellig omdat Luycks alles betaalde. Het was een van de weinige keren dat je iemand van de familie Luycks kon ontmoeten. Er kwamen zelfs meerdere leden van deze beroemde familie op af, waaronder Jan Luycks (van de tweede generatie) en zijn jongere zoon Rob. De laatste had meer belangstelling voor mooie vrouwen en dure auto’s.”

CruijffWe weten dat we u nu iets vragen waar menigeen van gruwelt. Maar toch - of misschien wel juist een beetje daarom - doen we het. Want? Want op 21 augustus 1983, nu dus bijna 30 jaar terug, debuteerde Johan Cruijff in het shirt van Feyenoord. Hij maakte die club nota bene kampioen en die smet hebben veel Amsterdam-mers hem nooit vergeven. Maar heeft hij daarom ook definitief afgedaan als Ajacied? Natuurlijk niet, verre van dat. Of denkt u daar toch anders over? We hopen dat we u prikkelen tot een reactie. We kijken er naar uit. De adresge-gevens staan op pagina 3 rechts onderaan.

‘We hielden vaak een race wie de meeste remmen kon laten piepen’3

‘Mijn neef probeerde altijd zijn maîtrestokover de tram te gooien’

5

‘Die jongens flikkenme steeds van alles’

7

‘In Betondorp waren alleen winkels voor het dagelijks leven’

11

Winkelcentrum Diemerplein Diemen020-6903727

Noordeinde 253, Almere-Buiten 036-5372051www.puttmann.nl

Inkoopoud Goud oud Zilver

Gouden/zilveren Munten

Diemen - Almere

Lachen, vloeken en hard werken bij Luycks

pagina 2 Dinsdag 23 juli 2013

Kijk op:www.smidtje.nl

of bel: 020 - 670 60 67

Harry Slinger’s Harry Slinger’s

Vaar mee in deze oer-gezellige combinatie van Amsterdamse grachten, verhalen en liedjes van Harry Slinger!

Rondvaarten - Salonboten - Klassieke schepen - Catering Elektrisch varen door Amsterdam - Groepsarrangementen

BOEDELMAKELAAR

Belt u gerust voor een persoonlijke kennismaking of een vrijblijvende offerte.

088 - 000 9 222

www.boedelmakelaar.nl - [email protected]

Boedelmakelaar

• Ontzorgt u als executeur, eigenaar of erfgenaam

• Taxeert en ontruimt inboedels

• Verzilvert waardevolle stukken voor u

• Assisteert bij verdeling inboedel

• Verkoopt ook de auto, boot, caravan tot motor

• Schenkt aan goede doelen

• Levert woningen verkoop- of verhuurklaar op

Uw partner voor een zorgeloze inboedelafwikkeling

Ontdek het gemak van de showroom aan huisU bent op zoek naar een nieuwe vloer voor uw nieuwbouwwoning of bestaande (recreatie)woning, maar heeft net als ie-der ander een druk bezette agenda, dus hoe komt u er nu achter waar u de vloer vindt die het beste past bij uw nieuwe of bestaande interieur? Alle showrooms af-lopen is geen optie.

BLIJF LEKKER THUIS!Neem contact op met VLOEROFFERTE-aanhuis en nodig de mobiele showroom bij u thuis uit! U kunt op uw gemak vrij-blijvend alle soorten vloeren bekijken, vergelijken en beoordelen! En u bent ook nog eens voordelig uit ook!!

HOUTEN VLOER

Gratis gelegd, Inclusief ondervloer en plinten

vanaf € 39,00 m2

EIKENLAMELPARKET

Gratis gelegd, inclusief ondervloer en plinten

vanaf € 45,00 m2

TAPIJT

In moderne Kleurstellingen

vanaf € 12,50 m2

Telefoonnummer: 035-7111337 en 06-57546169.

VLOEREn - VLOEREn - VLOEREn

De nieuwe Dacia Sandero Stepway

Vanaf €13.490,-*

Exclusief kosten rijklaar maken

De nieuwe Dacia Lodgy

Vanaf €15.490,-*

Exclusief kosten rijklaar maken

De nieuwe Dacia Sandero Stepway en de Dacia LodgyNu in de showroom bij Arend Auto

*De genoemde vanafprijzen zijn inclusief € 500,- extra inruilwaarde. Actie is alleen geldig bij Arend Auto t/m 31-08-13. De Dacia Lodgy is verkrijgbaar vanaf € 15.990,-. De Dacia Sandero Stepway is verkrijgbaar vanaf € 13.990,-. Getoonde modellen kunnen afwijken van standaarduitvoering. Drukfouten, prijs- en specifi catiewijzigingen voorbehouden. Vraag naar de voorwaarden bij uw dealer of bel voor meer informatie, de exacte voorwaarden naar 0900-9998700 (€0,10 p/min) of kijk op dacia.nl. Afl opend krediet met vaste debetrentevoet verstrekt door Dacia Financial Services, handelsnaam van RCI Financial Services B.V. te Schiphol-Rijk (KvK nummer 30055070, AFM vergunningsnummer 12009781). Alleen geldig op nieuwe Dacia personenauto Sandero, Sandero Stepway, Lodgy en Duster orders van 8 januari 2013 tot en met 30 april 2013. U betaalt minimaal 50% van het totale aankoopbedrag aan (of naar wens meer), het resterende bedrag betaalt u gedurende maximaal 36 maanden tegen 0%. Jaarlijks kostenpercentage 0% tot 36 maanden. Dacia Financial Services behoudt zich het recht de actie zonder opgaaf van reden te beëindigen. Jaarlijks kostenpercentage na de actieperiode bedraagt 7,9%. Toetsing en registratie bij het BKR te Tiel. Bedragen zijn afgerond op hele euro's. Rentewijzigingen en drukfouten voorbehouden. Min./max. verbruik: 4,2 - 6,0 l/100 km, resp. 23,8 - 16,7 km/l. CO2: 109 - 140 g/km.

Totaal krediet-bedrag

Looptijd in maanden

Vaste debet rentevoet

Jaarlijks kosten-percentage

Totaal te betalen bedrag Maandtermijn

0% actiefi nanciering € 5.000 36 0% 0% € 5.000 € 139

€ 7.500 36 0% 0% € 7.500 € 208

7,9% standaardtarief € 5.000 36 7,9% 7,9% € 5.610 € 156

€ 7.500 36 7,9% 7,9% € 8.415 € 234

Nu met € 500,- extra inruilwaarde

AMSTERDAM WEST DONAUWEG 11 TEL. (020) 561 96 00AMSTERDAM ZUID OOST JOAN MUYSKENWEG 14C TEL. (020) 561 96 50PURMEREND AMPÈRESTRAAT 51 TEL. (0299) 36 55 51WEESP HOGEWEYSELAAN 201 TEL. (0294) 23 86 10ZAANSTAD PIETER GHIJSENLAAN 5 TEL. (075) 650 45 32

WWW.ARENDAUTO.NL VOLG ONS OP @ARENDAUTO RENAULTDEALERARENDAUTOWWW.ARENDAUTO.NL VOLG ONS OP @ARENDAUTO

Met de 50/50 deal betaalt u nú de helft.De andere helft betaalt u binnen 3 jaar, rentevrij!

Sigaar uit eigen doos (2)

Charles Philip uit Almere (een trouw lezer alsook een trouw inzender van bijdragen) had een vakantiebaantje als ‘fietsenverplaatser’ op het Amstelsta-tion. “Hoe ik hier aan gekomen ben weet ik niet meer, maar het zal geweest zijn rond 1958/1959. In die jaren had elke trein een bagagewagon waarin de NS paketten en andere zendingen vervoerde. Zo ook fietsen van vakan-tiegangers die elders in Nederland op vakantie waren geweest en geen zin hadden of het was te ver om op de fiets naar huis te gaan. Je kon de fietsen dan op het station van vertrek afgeven en opgeven naar welk eindstation de fiet-sen vervoerd moesten worden. Tegen betaling uiteraard.”

Helling“Mijn vakantiewerk bestond eruit om op het Amstelstation, op het moment dat de fietsen door het NS-personeel op het perron waren gezet, deze via een schuin af lopende helling naar de fietsenstalling onder het station te brengen. Waar ze in rekken met nummertjes werden gezet, zodat de eigenaren de fietsen een paar dagen later makkelijk terug konden vin-den wanneer de fietsen werden gehaald. Wat mij nog bijstaat is dat dit niet geheel zachtzinnig gebeurde. Met collega’s hiel-den we meestal een race wie de meeste fietsen met piepende remmen en met

wegslippende banden haakse bochten kon maken. We knalden ook weleens tegen elkaar, bijvoorbeeld als de remmen niet goed werkten. Schades werden altijd weggemoffeld of het was zogenaamd in de wagon gebeurd. Er staat mij bij dat ik voor een week fietsen twee gulden vijftig kreeg, die ik ergens in Geuzenveld nabij de Haarlemmerweg moest ophalen.”

Schoonmakers gezochtFons Kuiper stuurde nog een verhaal in dat we u niet willen onthouden. ‘Schoon-makers gezocht. Hoge beloning.’ De kleine advertentie trok mijn aandacht. Ik belde het opgegeven nummer en kreeg te horen dat ik meteen de week erna kon beginnen. Vijf dagen werk, voor 85

gulden. Dat was veel geld in 1963. Het schoonmaakwerk had niets van doen met stoffer en blik, bezem of vaat-wasdoekje. Op de dag dat in Engeland de treinroof van de eeuw plaatsvond, beklom ik samen met een vriend en ‘de baas’ een wat vermoeid ijzeren trapje aan de buitenkant van kabelfabriek Draka in Amsterdam-Noord. Onze eindbestem-ming was een grote, vierkante ketel die binnenin moest worden schoongebikt. We kregen een hamer en een beitel, plus een zaklamp omdat het in de ketel nogal donker was. ‘Die zachte laag moet eruit. Rondom. Daar heb je twee weken de tijd voor, dus dat lukt makkelijk.” Het was de enige keer dat ‘de baas’ op die plek zou verschijnen.

Met een stelletje ondeugende jongens vloog ik naar Mallorca. Als Bertus W. bij de taxfree op Schiphol een doosje Wilde Havana’s gaat kopen heeft Paul D. direct commentaar: ‘Hé Bertus, je gaat toch niet onze dagen versteren met die stinkstokken van je?’ ‘Als jij d’r maar met je poten van afblijft, want ik hou niet van lippenstift aan mijn peuken.’ De toon was gezet. Ondanks het feit dat Paul erg op-lettend was, was hij vlak voor het inchec-ken toch mooi zijn ticket kwijt. ‘Wie heeft mijn ticket gepikt?’ Als één man schudden wij ons hoofd. Paul vloog in het rond, maar kon het ticket niet vin-den. Juist toen hij de inhoud van zijn handtas op de grond van de vertrekhal omkeerde

voelde ik de hand van Bertus aan mijn to-

gus. Ja hoor, ik toverde opeens Pauls ticket uit mijn achterzak tevoorschijn. ‘Dat heb jij geflikt, Bertus!’, wist Paul. ‘Zoiets doet Slinger niet.’

Onderweg naar ons hotel in Palma kreeg Paul het meteen met de taxichauffeur aan de stok, omdat hij Bandito tegen hem had gezegd. Jaren was hij op het eiland geweest, maar

had nog de oude ritprijs in ge-dachte. Gelukkig wisten Bertus en George T. de man tot beda-ren te brengen en ontliep Paul een Spaans pak op z’n flikker.Na een paar dagen werken, rondtoeren en veel lol sneu-velden we in Café De Slok op de boulevard. Toen het tijd werd om naar het hotel te gaan

moest Paul nog even plassen. Wij gingen vast naar buiten, want Bertus wilde nog nieuwe sigaren kopen. Ineens klonk de stem van Paul gillend over de boulevard. ‘Bertus, je bent je sigaren vergeten.’ Zwaaiend met de doos kwam hij aange-rend. ‘Hij lag nog op de bar. Als je mij niet had…’ ‘Mijn sigaren zijn op’, zei Bertus quasiver-baasd. ‘Nee, hoor’, zei Paul en

rammel-de met de doos. ‘Er zit er

nog een in.’ Hij opende de dek-sel. ‘Gatverdamme! Vuile vie-zerik! Vuile smeerpijp!’ Maar Bertus had al een sprintje ge-trokken. De temperatuur is ‘s zomers zo hoog op Mallorca dat Paul niet aan de sigaren-doos had gemerkt dat Bertus een eigen sigaar in de doos had gelegd.

‘We hielden vaak een race wie demeeste remmen kon laten piepen’

EnthousiasmeWe begonnen vol enthousiasme. Na een uurtje bikken hadden we, samen, zo’n 20 bij 20 centimeter rotzooi verwijderd. De zachte laag bleek iets minder zacht. En eigenlijk best wel aan de dikke kant. Bovendien was de lucht niet te harden. We vonden het tijd voor een korte pauze. Al was het maar om een opkomende koppijn de kop in te drukken. We deden het luik open naar de frisse buitenlucht en genoten even later van de zon op het schuine dak. Niemand had ons verteld of er pauzes waren, hoe lang die duurden, en waar we ‘s middags konden eten. Dat laatste werd snel duidelijk: nergens. De fabriek was dicht en je moest zelf maar voor je eten zorgen. Koffie? Nergens te vinden. Na een half uur voelden we ons verplicht weer aan het werk te gaan. Toen we een volgende tien vierkante centimeter hadden afgebikt, hoorden we

de ijzeren buitentrap piepen. “Gaat het, jongens?” Wij vonden van wel. Kennelijk zeiden we dat op een vertrouwenwek-kende toon, want vanaf dat moment heeft de trap nooit meer gepiept. Toen we na twee weken ons geld kwam ophalen, vroeg ‘de baas’ of de ketel echt helemaal schoon was. “Meneer, gaat u zelf maar kijken.” ‘De baas’ vatte het op als een teken dat we ons werk goed hadden gedaan. Voor ons was het een bewijs dat we tijdens de vele uren in de zon op het mooie, schuine dak, de juridisch juiste formulering hadden gevonden. Want áls ‘de baas’ was gaan kijken, had hij hooguit veertig vierkante centimeter afgebikte wand gezien. Maar wij hadden er alle vertrouwen in dat hij dat niet ging controleren. We hebben de ontwikkelingen bij Draka een tijdje gevolgd. Nooit iets gelezen over ‘een defecte ketel’...

pagina 3Dinsdag 23 juli 2013

Geef mij dat kopje maarNa een mooi en liefdevol leven was moeder in haar slaap overle-den. Ze was 98 geworden. Naast moeder en oma was ze veel meer voor de familie. Ze was raadge-ver, filosoof of psycholoog en liet vooral iedereen in zijn waarde. Dat sierde haar. Elke verjaardag was ze het centrale middelpunt en kwam er wel iemand even naast haar zitten om zijn pro-bleem of dilemma te bespreken. Ze luisterde altijd aandachtig en kwam met de meest mooie advie-zen, maar ook wel eens met een confronterende spiegel. Maar nu was ze er niet meer.Ik kreeg de eervolle taak van de familie om de inboedel te inven-tariseren en hen te assisteren bij

de verdeling. Wandelend door haar bungalow werd ik verrast door haar mooie kwalitatieve smaak die varieerde van Hol-landse meesters tot 18e-eeuws Loosdrechts en Haags porselein. Het viel mij al snel op dat nie-mand daar oog voor had maar met kleine, voor hen bijzonder persoonlijke objecten kwam aan-lopen. Een dochter liep met haar koffiekopje waar het oortje van af was en haar broer met haar lees-loep. Niemand had het over de ‘waardevolle’ zaken en het werd me snel duidelijk dat ‘die geveild mochten worden’. Mooi om te zien dat de emotionele waarde veel meer betekende dan al dat an-dere.

Eric Branger, eigenaar/oprichter van de Boedelmakelaar, maakt in zijn werk veel mee. Op deze plek schrijft hij erover.

Bij de Draka-fabriek in Amsterdam-Noord kon je in een week 85 gulden verdienen.

Boedelmakelaar


• heup-, knie-, schouderklachten • rugklachten • arthrose • 2nd opinion • geen wachtlijst • behandelingen worden

vergoed door uw zorgverzekeraar

Centraal nummer voor afspraken en informatie: 035 – 622 32 60

www.ave-orthopedischeklinieken.nl

almere • alphen a/d rijn • amsterdam • bosch en Duin • Eemnes • hilversum • huizen • Leiden • Mijdrecht • Utrecht • Volendam

drs. Kooter dr. Van der Vis dr. Albers drs. Van der Haven

De specialisten in Orthopedische Chirurgie




























De specialisten in Orthopedische Chirurgie• heup-, knie-, schouderklachten • rugklachten • arthrose

• 2nd opinion • geen wachtlijst • behandelingen worden vergoed door uw zorgverzekeraar






Bel voor meer informatie of een vrijblijvende afspraak bij u thuisof kom even langs in onze winkel

Openingstijden: ma. t/m vrij. 08.30 - 17.00 uur en zaterdag 10.00 - 16.00 uur

Veldweg 22 - 1404 CV Bussum - Tel: 035-6912905

Miedema & zn. is een ouderwets vertrouwd Hollands bedrijf waarbij kwaliteit, service en persoonlijk contact nog echt bovenaan staan !! Voor al uw stoffeerwerk, leer-, antiekrestauratie en interieur-adviezen bent u in onze winkels aan het beste adres.

Altijd een duidelijke, geheel vrijblijvende offerte vooraf !StoffeerwerkWij beschikken over een grote collectie meubelstoffen waar-mee wij al uw eetkamerstoelen, oorfauteuils, bankstellen en sofa’s herstofferen. Zowel klassiek als modern. Wij zijn ge-specialiseerd in bekende merken o.a. ARTIFORT, LEOLUX, GELDERLAND, ROLF BENZ, GISPEN, PANDER en OISTERWIJK meubelen.

LeerbewerkingWij kunnen diverse leer reparaties verrichten, o.a stiknaden, uitgerekt leer innemen, gedeeltelijk vernieuwen van lerenbanken of stoelen. Uiteraard bekleden wij met het beste kwaliteit leer. Wij leveren de originele huiden van alle bekende merken. Wij zijn gespecialiseerd in het repareren en herstofferen van o.a. CHESTERFIELD meubelen.

RestauratiewerkWij restaureren antieke kasten, kabinetten, bureaus en tafels. Ook kunnen wij antieke meubels voorzien van nieuwe was en/of politoerlagen.Heeft u stoelen met biezen of rieten zittingen die versleten of beschadigd zijn, dan kunnen wij deze voor u vernieuwen. Tevens verwijderen wij houtworm en logen wij al uw meubels.

48 uur serviceDoorgezakte banken of fauteuils, kussens veerloos, leeg of uitgezakt? Wij proberen u binnen 48 uur te verhelpen van uw klachten d.m.v. de vullingen aan uw houding aan te passen, en u zo te voorzienvan een perfect zitcomfort.

GRATISHALEN ENBRENGEN

LEVERING ONDER3 JAAR GARANTIE

Mogen wij ons even voorstellen ?

www.pathe.nl/tuschinski

DINSDAG EN DONDERDAG | 13:00 UUR PATHÉ TUSCHINSKI AMSTERDAM

30/07 – 01/08 – 06/08 – 08/08THE BEST EXOTIC MARIGOLD HOTEL 1The Best Exotic Marigold Hotel gaat over een groep Britse gepensioneerden die hun oude dag willen doorbrengen in het exotische en goedkope India.

Ze laten zich verleiden door de flitsende en gelikte advertentie van het gerestaureerde Marigold Hotel. Maar eenmaal daar, blijkt het voormalige paleis een stuk minder luxe te zijn. De senioren besluiten er het beste van te maken en ontdekken dat je een nieuw leven en een nieuwe liefde kunt beginnen. Als je het verleden maar los laat.

judidench

CeliaImrIe dev

Patel

BillnIghy

PeneloPeWIlton

22 maart In de B IoScooP

RonaldPIckuP

and MaggieSmIth

with toMWIlkInSon

a neW comedy From the dIrector oFSHAKESPEARE IN LOVE

www.foxf i lm.n l

PROPERTY OF FOX. PROMOTIONAL USE ONLY. SALE, DUPLICATION OR OTHER TRANSFER OF THIS MATERIAL IS STRICTLY PROHIBITED.

Frans Halslaan 27B Amstelveen 020 - 640 61 60 ( b.g.g. 06 45312018)

Open: maandag t/m zaterdag. Of op afspraak (ook s’ avonds)

UW WONING OPKNAPPEN?

door Jos Mol

De verkeersbrigade of klaarover werd ingesteld in 1947 om kinderen veilig te laten oversteken. Ze werden door de burgemeester aangesteld en vanaf 10 jaar kon je klaarover worden. Ze werden toen Jeugdverkeersbrigadier genoemd.

Verkeersbrigadiers hadden oranjekleurige kleding aan en een reflecterend stopbord in de hand. De Ministeriële Regeling Ver-keersbrigadiers (MRV) gaf voorschriften en voorwaarden waaraan de verkeersbri-gadiers moeten voldoen. De opleiding lag in handen van de politie. De eventuele schade die de verkeersbrigadier zou kunnen oplopen zou als regel door de au-tomobilist worden gedragen, die daarvoor verzekerd was. Als de verkeersbrigadier

zelf schade veroorzaakte, was deze gedekt door de aansprakelijkheidsverzekering. Frits heeft op 10 juli 1954 een oorkonde ontvangen ‘ter herinnering aan het lid-maatschap van de Schoolbrigade als belo-ning voor de trouwe plichtvervulling’, die was getekend door de hoofdcommissaris en het hoofd van de St. Laurentiusschool, de heer Van der Horst.

KnipperbolEen knipperbol was een echt verkeerste-ken. Het was een bol van oranje glas die gemonteerd was op een paal die zwart-wit gestreepte banden bevatte. In de oran-je bol bevond zich een lamp die ongeveer 40-50 keer per minuut knipperde.Knipperbollen werden in Nederland van 1957-1962 gebruikt bij voetgan-gersoversteekplaatsen om aan te geven

dat voetgangers voorrang hadden op al het rijdende verkeer dat zich op straat bevond. In 1962 werd de Nederlandse wetgeving verscherpt, in die zin dat

voetgangers voorrang hadden wanneer ze zich op het ‘zebrapad’ bevonden. Met de komst van de zebra is de knipperbol uit het straatbeeld verdwenen.

Eerder verschenen in deze rubriek in respec-tievelijke volgorde: de blauwe girobus, de brie-venbus aan de tram, kruidenier P. de Gruyter, de vuilnisemmer met nummer, de verkeers-agent, de telefooncel, de Afghaanse jas, de tv-antenne, de voddenman, dubbele remmen op de tram, de open tramwagen, rieten vloerbedekking, de ratelman, de schillenboer, bakkerskar en drollenprikker (deze in één aflevering), matten kloppen, de ponskaart, de postzegelautomaat, ‘vleesch voor honden en katten’, de brandmelder, de scharensliep, de spaarzegel, het licht- en gasmuntje, warmte-krulspelden, drankje Trio en aardappelschil-centrifuge (de laatste drie in één aflevering), de knijpkat, de looien draaier, ijsstaven, het badhuis met badmeester, losse melk en de kattenbakcentrale, pruimtabak, de triotrack, de letterzetter en de bruggentrekker.

door Simon van Blokland

Op de laatste afbeelding van de Katten-burgerbrug in de vorige editie zagen we

deze brug op afstand. Nu deze prent-briefkaart uit 1904 van dezelfde brug, genomen vanaf het Kadijksplein bij de Nieuwe Vaart. Hier zijn de hekken te zien

die de buurt konden afsluiten. Dat was in het verleden nog wel eens nodig als het wat onrustig werd. Rellen zijn namelijk van alle tijden, zoals het Aardappelop-roer, het Jordaanoproer en ‘Geen woning, geen kroning’.

Ook is het vervoer wat anders dan een eeuw geleden. Een prachtvoorbeeld ziet u op deze afbeelding. Het is transport getrokken door 1 PK. Op het andere plaatje ziet u de Nieuwe Vaart. Dominant op deze kaart staat molen de Gooier met de brug die de Funenkade met het Zeeburgerpad verbindt. Het is een vaste brug die een belangrijke schakel vormt in het havenverkeer. Rechts in het midden de contouren van de Oosterkerk. Het verkeer is iets rustiger geworden door de

komst van de Piet Heintunnel. Molen de Gooier is een van de weinige molens die in Amsterdam is overgebleven. De hoogte van de as is 34 meter en de vlucht van de

wieken 28 meter. Thans is hier Brouwerij ‘t IJ gevestigd. Achter de boot is nog net zichtbaar brug 353. De volgende keer gaan we door naar de Muiderpoort.

Twee nummers geleden alweer publi-ceerden we fantastische bijdragen over drumbands. We hebben er nog over, waaronder onderstaande van Trees Donker, die veel namen van drumkorp-sen weet. Wij hebben trouwens geen idee of die namen ook kloppen, maar dat terzijde.

“Mijn drumbandverleden begon bij Henrick de Keyser. Ik heb leren roffelen, de dienstmarsen en de stokkenmars leren slaan, daarna was voor mij het feest over, want 5,5 dag werken en 5 dagen naar de avondschool met clubjes was geen haalbare kaart meer.” Trees’ neef was tambour-maître van de KAJ. “Dat werd later latere Praeses van Nispen. Mijn neef probeerde altijd zijn maîtrestok in de Ferdinand Bolstraat over de bovenleiding van de tram te gooien totdat die volgens een familieverhaal er een keer op bleef steken.”

Marsen door de buurtLater verhuisde ze naar Oostzaan, waar

volgens haar de korpsen Excelsior en Concordia waren. “En ik meen mij te herinneren dat in Tuindorp-Oostzaan het Harmoniecorps met een grote drumband was. Dit korps liep wel marsen door het dorp en als er een tewaterlating was van een nieuwbouwschip moest het korps aantreden, want ik vermoed dat zij werden gesponsord door de NDSM als

onderdeel van de personeelsvereniging, maar dat weet ik niet zeker.”

“Het grootste korps van Amsterdam was het ‘Wieringer trompettercorps met Jachthoorns’ onder auspiciën van het Wierings Weekblad. Toen dit blad werd opgeheven werd de bezetting ook minder.”

In de jaren 50 en 60 hadden volgens Trees veel speeltuinverenigingen een drum-band. “In het Oosterpark was Batavia en verder was er Gibraltar, de Noorderspeel-tuin, Mercator, de Theresia speeltuin aan de Westerdoksdijk en nog vele andere in de stad. In Noord had men toen de Agnes-speeltuin en natuurlijk was er Bloemen-kwartier.” Waarschijnlijk heeft ze er nu veel niet genoemd.

Inhuldiging BeatrixInmiddels had ze via familie kennisge-

maakt met het BUBO-korps waar drie kinderen van haar deel van uitmaakten. “Drie van mijn kinderen en een buur-meisje maakten de overstap van Excelsior naar BUBO waar men zich niet zo druk maakte over het feit dat mijn jongste dochter geen noten kon lezen en spijker-schrift had geleerd op school. Daardoor wist ik dat BUBO, Tubantia en Nico de Zwart tijdens de inhuldiging van Konin-gin Beatrix op de Dam hadden gespeeld. Voor mijn jongste dochter moest ik zelfs speciaal toestemming geven.”

‘Mijn neef probeerde altijd zijn maîtrestokover de bovenleiding van de tram te gooien’

Brug op, Brug af de Kattenburgerbrug

Klaarover en knipperbol

De installatie van de 100ste schoolverkeersbrigade in de Krusemanstraat. Naast de klaarovers staan (vlnr) hoofdcommissaris Kaasjager, burgemeester d’Ailly en wethouder De Roos.


31


De Oud-Amsterdammer is een uitgave van:

De Oud-Amsterdammer bv

Adres: Postbus 5003, 1380 GA Weesp,

telefoon: (020) 7163979

Redactie:Hans Peijs, André Verheul

Advertenties: Irene Venneker, Myrna Bos

Productie: Enter Media BV

Ontvang voortaan De Oud-Amsterdammer

in uw brievenbus

.

Oplage: 105.000 ex.

UU

Dé grat is krant voor de echte Amsterdammer Dinsdag 5 oktober 2010 - Jaargang 2, nr. 9

Oplage: 120.000 ex.

Ja, ik wil een jaarabonnement op De Oud-Amsterdammer

€ 49,90 (in Nederland) € 75,00 (buitenland)

Voorletters......Tussenvoegsel............Achternaam..................................................................

Adres .......................................................................................................................................

Postcode .............................. Plaats .........................................................................................

Telefoon ...................................................................................................................................

E-mail ......................................................................................................................................

Ingangsdatum .........................................................................................................................

Wilt u dit abonnement cadeau geven? Vul dan hieronder de gegevens in van de ontvanger.

Voorletters......Tussenvoegsel............Achternaam..................................................................

Adres .......................................................................................................................................Postcode .............................. Plaats .........................................................................................

Deze bon kunt u opsturen naar: De Oud-Amsterdammer, Postbus 5003, 1380 GA Weesp of ga naar www.deoudamsterdammer.nl en vul de bon digitaal in.

Hierbij machtig ik De Oud-Amsterdammer om jaarlijks een bedrag van € 49,90 van onderstaand bank- of girorekening af te schrijven t.n.v. Enter Media Weesp: Handtekening...................................................................

Maandag 24 december 2012

Deze week onder meer:

“Volgens mij bakken nog steeds veel mensen hun eigen oliebollen en appelflappen. Maar ik heb dat

nooit gedaan, want ik heb een trauma overgehouden aan de manier waarop mijn moeder dat vroeger

deed”, schrijft Marianne van der Werft. “De keuken was haar domein en alle kieren werden dichtgepropt

met krantenpapier en natte thee- en handdoeken. De kinderen mochten de keuken niet in, want volgens

mijn moeder was die kokende olie heel gevaarlijk.” Uiteindelijk stonden de oliebollen op tafel, maar niet

tot Marianne’s plezier. “Mijn moeder had het oliebollen bakken niet in de vingers en die dingen waren niet

te eten, maar dat zei je natuurlijk niet. Maar het ergste was die baklucht die een paar dagen in huis bleef

hangen. Wat een smerigheid. Dus wat mij betreft geldt: lang leve de oliebollenkraam.”

Deep PurpleHet is op 28 januari precies veertig jaar geleden dat in de Oude Rai een memorabel optreden plaatsvond van de rockband Deep Purple. Memora-bel, omdat de bandleden er na vijftig minuten de brui aan gaven met als gevolg dat het publiek ging muiten. In tegenstelling tot het concert van The Rolling Stones in het Kurhaus dat in 1964 uit de hand liep, zijn hier geen tv-beelden van. Getuigen zeggen echter dat de chaos veel groter was. Was u erbij op 28 januari 1973? Heeft u ook met stoelen gegooid? Was u ook kwaad op de dronken bandle-den? Of heeft u andere herinneringen aan dit optreden? Wij zijn ernaar op zoek. Met mails en telefoontjes kunt u terecht op de adressen die onder aan pagina 3 staan.

Volgende editie dinsdag 8 januari

In De Oud-Amsterdammer van 11 de-cember deden we een oproep voor leuke verhalen rond de feestdagen. Die zijn er gekomen, waarbij blijkbaar vooral ‘Oud en Nieuw’ veel herinneringen oproept. Hetgeen ons er meteen toe brengt u een voorspoedig en bovenal gezond 2013 te wensen.

U leest deze krant vlak voor of na kerst, maar in elk geval heerst de sfeer van de kerstdagen nog in huis. Arie van Lange weet nog goed hoe het tijdens deze feestda-gen bij hem thuis was halverwege de jaren ‘60. “Groot was ie niet, maar we hadden wel altijd een echte kerstboom en dat kon lang niet iedereen bij ons in de straat (de Middenweg) zeggen. Met alle versieringen in kleur, want dat vonden mijn ouders leuker voor ons, de zes kinderen. Waar de boom was gekocht weet ik niet, maar opeens was ie er. Mijn vader was blijkbaar handig met het lasapparaat, want die had een ijzeren kruis met een stevige punt erop gemaakt waar de kerstboom als het ware op werd gespiest. Ik schat dat de kerst-boom hooguit 1,20 meter hoog was, want deze werd altijd op een dressoirkastje gezet dat ook zeker één meter hoog moet zijn geweest.”

Op zolder “De kerstboomspullen lagen op zolder. Eerst de verlichting erin. Dat deed mijn vader altijd. Daarna de piek, die mijn grote broer Jan, die acht jaar ouder is dan ik, er op mocht zetten (hij kon bij de punt van de boom!), daarna twee vogeltjes die we altijd zo bevestigden dat het voor ons leek of ze achter elkaar aan vlogen en daarna de bal-len, ijspegels en noem maar op.”

Bij de familie Van Lange hadden ze een systeem voor het uitdoen van de lichtjes: elke avond draaide vader een lampje los. “Wanneer wij ‘s morgens vroeg ons bed uitkwamen, wisten we niet welk lampje was losgedraaid en begonnen we elke keer weer van voren af aan met voelen welk lampje het was. Als je de goede had, gaf dat altijd een bepaalde opwinding. Dat snoer stelde trouwens niet veel voor, helemaal niet nadat er door de jaren heen allerlei andersoortige lampjes in waren gedraaid. Je had peertjes van matglas, felle gladde lampjes, lampjes met een reliëfje erop en nog meer ongeregelds.”

Geen kerstboom Ook Loes Kuijkens vertelt hoe zij vroe-ger kerstfeest vierde. “Wij hadden geen kerstboom. Daar was ons huisje te klein voor. Wel waren er kerstspullen die lagen te wachten op zolder tot het weer kerst was. Dan klommen mijn vader en ik de vier trappen op naar zolder - wij woonden op de begane grond - en zeulden met de dozen weer naar beneden. Wij hadden een dressoir waarvan de linker- en rechterzijde hoger waren dan het middengedeelte en met een spiegel erachter. Daar werden kartonnetjes op gelegd die mijn vader eens op maat had gemaakt en de kaarslampjes werden er op geklemd. Als dat klaar was leek het een altaar, ook al waren wij verre van gelovig. Boven de schoorsteen hing ook een grote spiegel, daar werden gekleurde lampje omheen gehangen, verder nog wat andere versierselen en dat was het, maar toch gezellig!”

“En dan kwam het ritueel: voor het kerstdi-ner werd een rollade gekocht en omdat dat iets speciaals was, moest er naarstig in het kookboek worden gekeken hoe die moest worden bereid. Mijn tante kwam dan om te helpen. Zij was altijd eerste kerstdag met haar gezin bij ons. Meestal ging het goed met de rollade en dan was het smullen.” Hans Makkelie heeft minder warme herin-neringen aan de kerst. In een kort mailtje schrijft hij: “Mijn moeder was jarig met kerst en dat betekende altijd een huis vol visite. Ik vond het helemaal niets, want er

kwamen alleen maar oude mensen. Vol-gens mij vind ik daarom kerst tot op de dag van vandaag nog steeds niets aan.”

Oud en nieuw Loes Kuijkens pakt de draad weer op bij 31 december. “Oudejaarsdag was ook de verjaardag van mijn oma, dus wij waren daar altijd met de hele familie. De mannen gingen kaarten en de kinderen zaten op de grond met een oud spel kaarten waar we kaartenhuisjes van maakten tot het moment van 12 uur! Na het Gelukkig Nieuwjaar-wensen mochten we op het balkonnetje met deksels en houten lepels;

deksels om tegen elkaar aan te slaan en lepels om op de vuilnisbak te slaan. Maar dat mocht niet eerder dan dat we iets warms hadden aangedaan. Ik moest dan vaak het kapertje (een gebreid of gehaakt wollen mutsje met een pelerine eraan-red.) van oma op mijn hoofd en zo luidden wij het oude jaar uit.”

Rozenkrans bidden Fons Buis komt is katholiek opgevoed en dat geloof maakte een belangrijk deel uit van het ritueel op oudejaarsavond.

Lees verder op pagina 7.

Maandag 24 december 2012

Pannen en deksels waren het vuurwerk van vroeger

Zelf oliebollen bakken is ontaard in een trauma

knallend het jaaruit bij Lutz!de gehele wintercollectie MET 50% KORTING!WE BEGINNEN DONDERDAG 27 DECEMBER OM 08.59 UUR

Lutz FashionHerenweg 453645 DE VINKEVEEN

Lutz.nl

Talloze moeders bakten vroeger zelf hun oliebollen en appel-flappen. Foto: Yvonne Kruk/www.geheugenvanoost.nl.

Het versieren van de kerstboom was voor veel kinderen in de jaren ‘60 een feest op zich.

‘De liefde voor de Meer was aangeboren’

pagina 3

‘Vooral het vuil-spuien heeft me erg aangegrepen’

pagina 5

‘Op het afdrukken van de brandmelder stonden lijfstraffen!’

pagina 9

Vlammen in de nacht!

pagina 11

De Oud-Amsterdammer wenst u prettige feestdagen en een goed 2013

Winkelcentrum Diemerplein Diemen020-6903727 www.puttmann.nl

Inkoopoud Goud oud Zilver Gouden/zilveren Munten

DIEMEN

Adverteren in De Oud-Amsterdammer?

Neem contact op via 06-11002679/ 06-29600679.

Of kijk op www.deoudamsterdammer.nl.

055 - 5059500 · WWW.BTRREIZEN.NL

BTR REIZEN Senior Hotels

Senior Hotels is een initiatief van BTR Reizen, deze selecteert gezellige en gastvrije hotels op de mooiste plekjes en streken in Nederland en Duitsland. In alle Senior Hotels kunt u altijd heerlijk genieten van een ‘Alles Inclusief’ Alles Inclusief’ Alles Inclusief’ vakantie. Informeer naar alle speciale Actie Weken . . .Informeer naar alle speciale Actie Weken . . .

ACTIE WEKEN al vanaf € 199,-

5-daagse ‘Alles Inclusief’ ‘Alles Inclusief’ vakantie van maandag t/m vrijdag

Inclusief: • 4 x logies in tweepersoonskamer • 4 x een uitgebreid ontbijtbuffet • 4 x een lunch of lunchpakket • 4 x een 3-gangen diner of buffet • GRATISGRATIS: 4 avonden van 18.00 - 22.00 uur drankjes: koffie, thee, vruchtensappen, fris, jenever, huiswijn en tapbier

Exclusief: • toeslag 1-persoonskamer € 50,00 • reserveringskosten € 20,00

Prijzen per persoon.

ACTIE WEKEN Senior Hotels Boek en Profiteer

VeelVeel ActieActie KortingKorting

Senior Hotel Het Witte Veen ** Witteveen / Drenthe

5 dg. ‘Alles Inclusief’ ‘Alles Inclusief’ € 219,-

Senior Hotel Walram*** Valkenburg / Zuid-Limburg


Senior Hotel Der Jägerhof*** Teutoburgerwald / Duitsland 5 dg. ‘Alles Inclusief’ ‘Alles Inclusief’ € 266,-

Senior Hotel Gaasterland*** Rijs / Friesland


Senior Hotel Dennenhoeve*** Nunspeet / Veluwe


Actie Weken € 199,-






NIEUW Senior Hotel ‘t Trefpunt*** Made / Noord-Brabant / Biesbosch


door Ton Mars

Ton Mars was gevangenisbewaarder in het Lloyd Hotel toen dit een jeugdge-vangenis was. In een aantal afleverin-gen schrijft hier erover. Aflevering 3 verscheen twee edities terug.

Na een paar dagen gaat het figuurzagen (hier eindigde de vorige aflevering, zie de editie van 25 juni, deze is te vinden op www.deoudamsterdammer.nl) vervelen en de jongens geven aan dat ze meer wil-len. Ik heb daar helaas geen spullen voor. “Maar mijnheer, in die kast zitten genoeg

spullen. Het is die kast boven aan de trap, die met de deur naar voren.” Ik ga natuurlijk kijken en als ik eenmaal op de bovenste tree van de trap sta, het slot eraf haal en de kast open, krijg ik toch een lading klein hout over me heen! Er wordt alom gelachen en de bewaker op de gang

komt op het lawaai af en vraagt of ze mij ook te pakken hebben? Hij zegt: “Dat f likken ze iedere keer. Als jullie er even niet zijn, zetten de jongens de kast naar voren zodat alles er uit valt.”

Lachende jongensIk kijk om me heen en zie lachende jongens en ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om ze hiervoor te straffen en ik lach mee. De jongens ruimen de kast weer in en gaan verder met figuurzagen. De dag erna vliegen steeds de stoppen eruit en zit de kelder in het donker en de jongens maar lachen. Maar wat ze nu weer f likken, dat weet ik niet. Hoe ik ook oplet, ik kan ze niet be-trappen. Ik besef dat ik misschien te laks ben en niet goed oplet. Je hebt soms geen idee dat die jonge jongens criminelen zijn. Wanneer de jongens sport hebben, moet ik op rapport komen bij mijn chef en ook hier hoor ik dezelfde woorden: misschien deug ik niet voor dit werk. Dan gaat de telefoon en hoor ik dat de kelder weer in het donker zit. Ik juich in-wendig, want het komt dus niet uit mijn zaaltje want mijn jongens zijn aan het sporten. Na controle blijkt de stoppenkast verrot te zijn. Ben ik toch geschikt voor dit werk?

Volgende keer de vijfde en laatste

‘Die jongens flikkenme steeds van alles’

Herinneringen aan het Lloyd Hotel (4)


‘De stilste wedstrijd ooit’De jeugdgevangenen speelden onder andere tafeltennis onder de naam ‘De Lloyd Boys’. Ze hadden alleen thuiswedstrijden en veel jonge tafeltennissers die tegen hen speelden hebben dit voor eeu-wig op hun netvlies gegrift staan. Rob Meijer van TTV JOVO schreef daar destijds een verslag over dat we in twee delen meenemen. Vandaag deel 2 (deel 1 staat in de editie van 25 juni). We zijn aange-komen bij het moment dat de ci-pier de jongens verwijst naar de speelzaal.

We hielden bij de deur stil waarboven een bordje met de tekst ‘3de verdie-ping’ hing en drukten op de bel naast de ‘glas-in-staaldeur’. Een cipier die uiterlijk veel gelijkenis vertoonde met zijn collega op de begane grond deed open. Een van mijn teamgenoten hield zijn sporttas omhoog en wees op een op de tas afgebeelde tafel-tennisser. De man opende de deur. “Van welke tafeltennisvereniging zijn jullie?”, vroeg hij. Hij had een donkere stem en zijn vraag was zo indringend dat ik niets durfde te zeggen, alsof antwoorden gelijk stond met het be-kennen van een misdrijf. “JOVO”, hielp een van de vriendjes. Het kleed-hok was stoffig en de gele verf blad-derde. Mijn hemd plakte aan mijn rug. Vlinders fladderden in mijn buik toen we de speelzaal binnenkwamen. Het inspelen verliep stroef; de gespan-nenheid, de vloer die uit ruwhouten planken bestond en de oude tafel speelden ons parten.

SleutelbosWe stopten met spelen toen we de geluiden van een sleutelbos en voet-stappen naderbij hoorden komen. Onze tegenstanders en hun bege-leider kwamen binnen en begroet-

ten ons zwijgend. Het was de stilste wedstrijd die ooit gespeeld is. Wijzelf durfden geen mond open te doen en de tegenstanders spraken zacht met elkaar aan een tafeltje achter in de zaal en interesseerden zich niet voor de wedstrijd. Slechts één jongen le-verde wat tegenstand. Aan het begin van de wedstrijd gaf hij je een hand die zich met een bankschroef kon meten, waardoor je de eerste game je hand niet onder controle had. Ver-der speelde hij vrij aardig. Ik moest de laatste wedstrijd tegen hem spelen en gaf hem geen hand. Een ogenblik stond hij met zijn hand vooruitgesto-ken, vervolgens keek hij snel om naar de bewaker die met een verveeld ge-zicht in zijn richting keek. Schouder-ophalend liep hij naar zijn plaats ach-ter de tafel. Met veel moeite wist ik de partij te winnen. We wonnen derhalve de wedstrijd met 8-2.

Welgemikte trapToen mijn laatste tegenstander mij feliciteerde, kneep hij alsnog mijn hand ‘extra fijn’, keek weer snel naar de bewaker die op dat moment over het wedstrijdformulier gebogen zat en gaf me een welgemikte trap met zijn vuile blote voet. Hij grijnsde zijn gehavende gebit bloot.

OpluchtingToen we buiten stonden, zuchtten we bij wijze van opluchting alle drie tege-lijk, alsof dat afgesproken was. Om die toevalligheid moesten we weer la-chen en de spanning was gebroken. De sloten werden van de fietsen ver-wijderd en we gingen in een razend tempo op huis aan. Onderweg deden we iets dat ik nog nooit gedaan had en wat mijn teamgenoten waarschijn-lijk ook nog nooit gedaan hadden: we reden door een rood stoplicht en daarna nog een paar keer.

Onze lezers krijgen maar geen genoeg van de verhalen over het fenomeen zo-merkampen en omdat we er voor u zijn, gaan we vrolijk door met publiceren hierover. En omdat er nog meer op de plank ligt, volgende keer meer.

Anneke Koehoef stuurde de volgende in-zending. “’s Zomers gingen we een week op kamp, in ons geval met Ontspannings-vereniging ‘Flevo’. We gingen met de bus en waren allemaal in het wit gekleed (wit bloesje en rokje of korte broek). Het groen-witte Flevo-embleem was op de blouse genaaid. De groepen werden naar leeftijd en sekse ingedeeld. Ik zat dus niet bij mijn oudere en jongere broer in de groep, wat ik maar raar vond; alsof je ineens niet meer bij elkaar hoorde.”

KampeerboerderijDe reis ging meestal naar een kam-peerboerderij ergens op de Veluwe.

“We moesten ons eigen bordje, kroes en bestek meenemen, daarop werd een pleister geplakt met je naam. Ook voor een slaapzak moesten we zelf zorgen. Ik geloof niet dat er toen al echte slaapzak-ken waren en als die er al waren, hadden wij ze zeker niet. Mijn moeder naaide een dubbelgevouwen oude deken aan elkaar en zo sliepen we in het stro in de koeienstal, want de koeien stonden nog gewoon in de wei.”

GedoeAnneke vond het maar ‘een gedoe’. “De wollen deken jeukte en het stro prikte. Wat me nog bijstaat, is dat er veel gesjokt werd door de bossen en de heide. Wan-delen stond hoog in het vaandel en ik haatte wandelen. Ik was geen sterk kind en was dus altijd moe. Natuurlijk werden er ook veel spelletjes gedaan en werden er sportdagen georganiseerd.”

LeidingDe leiding bestond uit medewerkers “die je vaak al kende van een verenigingsac-tiviteit als handwerken, figuurzagen, wandelen of, in mijn geval, de operet-teclub. Zo was ‘Zus’ Coronel, die bij de Kinderoperetteclub voor de zang was aangetrokken, op het kamp echt zuster, want ze ging mee als verpleegster en droeg het bijbehorende uniform, wat wel het nodige respect afdwong. Er werden heel wat pleisters geplakt en verbanden aangelegd.”

Anneke had last van zonneallergie en dat droeg ook niet echt bij aan een jubel-stemming. “Dan zat ik helemaal onder de rode bultjes die ook nog eens verschrik-kelijk jeukten. Ik werd dus regelmatig ingewreven met talkpoeder en zag dan spierwit. Dat, samen met de wollen slaap-zak en het prikkende stro, maakte mijn vakantieweek tot een hel en ik was blij

als het voorbij was. Natuurlijk doken we bij terugkomst onder de banken van de ‘lege’ bus in de heilige veronderstelling

dat de gespeelde verbazing van de ouders echt was.”

‘Het was een hel. De wollen deken jeukte en het stro prikte’

Op de website geheugenvanoost.nl staat deze foto van Hannie van Praag-Bonkink. Hannie gaat met een paar vriendinnen op kamp.


Horizontaal1. gulhartig; 7. bekende filmkomiek; 12. gevangenis; 13. land in Azië; 14. roeipen; 15. met deelneming (afk.); 17. recht of doorgaans rond stuk hout; 19. in grote kolonies levend insect; 21. landbouwwerktuig; 22. vierhandig dier; 24. deel van bestek; 27. voor (in samenstelling); 28. regenboogvlies in het oog; 30. pulverig (los); 31. het verplaatsen van een stuk op het schaakbord; 32. pronk (tooi); 33. Europees Olympisch Comité (afk.); 35. navigatiesysteem op schepen; 37. tuimeling; 38. opeens (plotseling plaatshebbend; 41. Nederlandse Radio-Unie (afk.); 42. Amerikaanse staat; 44. vlug (rap); 46. openbaar vervoermiddel; 47. letter van het Griekse alfabet; 48. bom die bij ontploffing een dikke rook verspreidt; 49. gedroogd gras; 50. niet juist; 52. uitgestorven (walg)vogel; 54. inlandse open winkel; 56. op grote afstand; 58. werelddeel; 61. deel van gelaat; 62. godin van de schoonheid en de liefde; 64. teug(je); 65. plaats in Duitsland; 67. aanwijzend voornaamwoord; 68. Door Oefening Sterk (afk.); 70. verlegenheid; 72. hoogste punt van een hellend dak; 73. bromfiets die niet harder dan 25 km. mag rijden; 76. troefkaart; 77. zoekt kennismaking (afk.); 78. van geringe breedte; 79. familielid; 81. vogel; 82. de eerste communistische leider van China; 83. verdie-ping; 84. binnenvaartuig; 86. uitwendige opening van de neusholte; 87. met een lans gewapende ruiter.

Verticaal1. eiland in het Caribisch gebied; 2. Verenigde Naties (afk.); 3. Islamitische Omroep Stichting (afk.); 4. genees-heer; 5. fijne alcoholische drank; 6. pronkzuchtig; 7. kampeerwagen; 8. de stand der edelen; 9. duw (zet); 10. laatstleden (afk.); 11. land in het westen van Afrika; 16. mannetjesbij; 18. familielid; 20. een beetje (een klein deel); 21. Europese rekeneenheid (afk.); 23. in zee uitstekend wandelhoofd; 25. ontwerp (voornemen tot iets); 26. zoon van aartsvader Isaak; 27. soort van licht bier; 29. een van de grootste blaasinstrumenten; 32. bij elkaar behorend (solidair); 34. Communistische Partij van Nederland (afk.); 36. drukwerk vervaardigen; 37. nagerecht; 39. lichte houtsoort; 40. retour; 42. gebrek (ontbering); 43. houten schoeisel; 45. loterijbriefje; 46. waardeloze lap; 51. ongehuwd (afk.); 53. tegenovergestelde van dik; 54. krankzinnigheid (grote onzin); 55. vogel van de fami-lie der kraaien; 56. baard aan een pijl; 57. jongensnaam; 59. toegankelijk; 60. roofvogel; 62. paarsachtige kleur; 63. zeer buigzaam (lenig); 66. etenbereider; 67. desoxyribonucleic acid (afk.); 69. uitroep van een schildwacht; 71. deel van de hals; 73. door rook en uitlaatgassen vervuilde mist; 74. etagewoning; 75. twee (of meer) voorge-spannen trekdieren; 78. sluiskolk; 80. lokspijs; 82. Manchester United (afk.); 85. kunstmatige inseminatie (afk.).

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

12 13 14

15 16 17 18 19 20 21

22 23 24 25 26 27

28 29 30 31 32

33 34 35 36 37

38 39 40 41 42 43

44 45 46

47 48 49

50 51 52 53

54 55 56 57 58 59 60

61 62 63 64

65 66 67 68 69 70 71

72 73 74 75 76

77 78 79 80 81

82 83 84 85

86 87

2

38 30 63 46 21 48 68 42 82 13 73

27 59 83 9 61 25 36 26 44 40 18 58 79

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

12 13 14

15 16 17 18 19 20 21

22 23 24 25 26 27

28 29 30 31 32

33 34 35 36 37

38 39 40 41 42 43

44 45 46

47 48 49

50 51 52 53

54 55 56 57 58 59 60

61 62 63 64

65 66 67 68 69 70 71

72 73 74 75 76

77 78 79 80 81

82 83 84 85

86 87

2

38 30 63 46 21 48 68 42 82 13 73

27 59 83 9 61 25 36 26 44 40 18 58 79

Circus Renz isweer in de stad!Nederlands bekendste circus Circus Renz is weer in Amsterdam en wel van 2 tot en met 8 augustus. De circustent staat dan aan de De Boelelaan/hoek Beethovenstraat. Het programma dit jaar heet VIVA NIÑO.

Een magische circusbelevenis, dat is VIVA NIÑO van de eerste tot de laatste seconde (het programma duurt 2,5 uur). De titel van de nieuwe show betekent vrij vertaald ‘Lang leve het kind’.

Dieren ontbreken zeker niet, al ziet het hooggeëerd publiek dit jaar geen ‘wilde dieren’ vanwege een aangekondigd verbod op hun aanwezigheid in circusshows. Maar Circus Herman Renz laat zien dat de kracht nog steeds ligt bij de oorsprong van het klassieke circus: de paarden. Vurige Andalusische Falben betreden in volle galop de piste en zorgen daarmee voor een waar spektakel. En er zijn meer circuskunste-naars, onder wie de Franse tempo-jongleur François Borie, en er is Argentijnse folklore in een energieke act met tromgeroffel, dans en felle klanken van de boleadoras.

Meer informatie op www.hermanrenz.nl.

Puzzel mee en win kaarten voor Circus Renz (5x2)

‘Bezoek het Rijksmuseum’ is de oplossing van de laatste puzzel. Hierbij past ons het boetekleed, want deze puzzel hadden we al eerder geplaatst. Dom. Maar er waren weer veel inzenders, van wie we er een aantal hebben blij gemaakt met kaarten voor unieke talentenconcerten tijdens de Grachtenconcerten. De winnaars zijn C. van Benschop in Soest, P. Homan in Amstelveen, M. Groenveld in Weesp, T. Dieks in Lelystad, J.B. de Jong in Zoetermeer en T. van Baars in Amsterdam.

Nieuwe puzzelprijs: kaarten (vijf keer twee) voor de voorstelling van Circus Renz dat van 2 tot en met 18 augustus de tenten opslaat aan de De Boelelaan in Amsterdam. Zie ook de tekst naast de puzzel.

Stuur uw oplossing met uw naam, adres en telefoonnummer voor vrijdag 2 augustus naar (e-mail) [email protected] of naar: De Oud-Amsterdammer, Postbus 5003, 1380 GA Weesp.

Samenstelling: Marian van de Veen-van Rijk en Simon van Blokland

In de rubriek ‘Wie het weet, mag het zeg-gen’ tonen wij uit de foto- en kaartencol-lectie van Marian van de Veen-van Rijk en Simon van Blokland een foto waarvan wij de lezers vragen waar deze is ge-maakt en of ze er bijzondere herinnerin-gen aan hebben. Een aantal inzenders met een aansprekende bijdrage krijgt als tegenprestatie het boekje ‘Amsterdam op oude prentbriefkaarten’ van Simon van Blokland. Hieronder staat de foto die wij in de vorige editie plaatsten.

“Het raadplaatje laat de voormalige Kleine Kattenburgerstraat zien naar de richting van het Mariniersplein”, zo schrijft Ed de Rooij en dat is het goede antwoord. “De fotograaf heeft gestaan naast café Gerrit Sprong op de hoek van de Eerste Kattenburgerdwarsstraat/Kleine Kattenburgerstraat. Rechts in beeld zie je de vishal van ‘Benny de visboer’ wiens achternaam, menen wij, Aalberse was. In het laatste blok voor het Mariniers-plein (de even kant) was zeemanshotel ‘de Eilanden’ waar mijn grootouders de eigenaars van waren.”

Fred en Jan SchuitFred Schuit heeft het ook bij het juiste eind. “Geboren en getogen op Kattenburg herkende ik meteen de foto in de rubriek ‘Wie het weet mag het zeggen (12)’ in de krant van 9 juli. De foto is genomen op de hoek van de Kleine Kattenburgerstraat/1e Kattenburgerdwarsstraat. Op de hoek was de sigarenwinkel van Huisman gevestigd met daarnaast de avondwinkel van de familie Last. Dat speelde allemaal in de jaren 50. Mijn familie woonde op num-mer 32, ongeveer op de plek waar de foto genomen is.”

Fred heeft een tweelingbroer Jan, die ook een reactie stuurde. “Op de hoek is het sigarenmagazijn van Husman (Jan schrijft Husman, Fred Huisman?) te zien, daarnaast de nachtwinkel van Last met zonneluifel en tegenover Last zie je de aanhanger van de viswinkel van Bennie Sliphorst (Ed de Rooij meent hierboven dat Benny van achteren Aalberse heette, maar Jan houdt het op Sliphorst-red.). Ik woonde met mijn ouders en mijn twee-lingbroer in de Kleine Kattenburgenstraat op1 hoog nummer 32, schuin tegenover ‘Husman’. De Husmanzijde was dus de oneven kant. Onder ons was de ijssalon van bakker Oor gevestigd, met daarnaast de sigarenwinkel van Kamsteeg. Recht te-genover Husman was café Sprong en later de manufacturen/woninginrichtingzaak van Jan Wolf.”

Sigarenzaak“Volgens mij is dit de Kleine Kattenbur-gerstraat”, schrijft J.P. Perrier uit Almere. “De foto is gemaakt vanaf de 1ste Kat-tenburgerdwarsstraat richting Mariniers-plein. De sigarenzaak op de hoek is later nog van mijn ouders geweest. Daarnaast zat de avondzaak van Last en daar tegen-over een vishandel. Verderop aan de lin-kerzijde zat een kruidenierszaak waarvan ik de naam niet meer weet.”

PalingenWe hebben ook de bewoners van num-mer 31 kunnen traceren. “Ik ben Lammie Fokkens-Bleeker en ik meen zeker te weten dat de foto van de raadplaat in De Oud-Amsterdammer van 25 juni de Kleine Kattenburgerstraat is. Zelf heb ik mijn hele jeugd, tot 1963, in die straat gewoond op nummer 3. Dat was ik denk zo’n 40 à 50 meter van de plek af waar deze foto begint. De sigarenwinkel zat op de hoek van de 1e Kattenburgersdwars-straat en de Kleine Kattenburgerstraat. De kar die daar staat met de reclame-boodschappen voor vis op het bord stond daar altijd omdat in het pand erachter een visboer gevestigd was. Als kind stonden wij vaak gebiologeerd te kijken naar de palingen in de bakken die nog leefden en soms de haakjes nog in de bek hadden.”

Rauwe scharDe naam van de sigarenwinkelier hadden we nog niet, maar daarmee komt Rietje v.d Meulen - Collet, nadat ze eerst een anekdote over de visboer vermeldt. “De foto is de Kleine Kattenburgerstraat. Aan de rechterkant was de visloods van Slip-horst waar je rauwe vis kon kopen. Mijn moeder heeft daar heel wat keren vis gekocht. Wanneer ze (ze heette Ka) van haar werk langsliep, dan riep de eigenaar altijd: “Kaatje, moet je nog lekkere schar hebben?” Dan kwam ze toch weer met rauwe schar die ze zelf moest bakken thuis terwijl ze dat eigenlijk helemaal niet van plan was. Maar het was wel altijd heerlijk.”

Dan komen we bij de sigarenwinkel. “Aan de overkant was de sigarenwinkel van Fred Perrier. Die trad vroeger op als Dorus, dat was geweldig altijd. Ik heb hem heel wat keren zien optreden. Daarnaast had je de avondwinkel van Joop Last, waar ik vaak een lekkere spekbokking voor mijn vader haalde. En als er thuis onverwacht visite kwam, dan moest ik even gauw bij Joop Last iets bij de koffie halen.”

Elisabeth BassSjaantje van Leeuwen heeft het ook bij het rechte eind, net als Tiny Dijkshoorn die doorgeeft: “Mijn vader Simon kocht bij de tabakszaak elke week zijn Elisa-beth Bass-sigaren. Naast deze tabakzaak was de avondwinkel van de familie Last. Recht aan de overkant zie je een van de vele cafés die op Kattenburg waren. En op de andere hoek een manufacturenwinkel, ik dacht van Betje Wolf. En daar weer aan de overkant op de hoek was weer een tabakszaak, van de familie Kamsteeg. De dochter was mijn vriendinnetje.”

De boekjes van Simon gaan naar Fred en Jan Schuit, Jan Perrier, Lammie Fokkens-Bleeker, Rietje v.d Meulen - Collet en Tiny Dijkshoorn.


Nieuwe raadplaatDe nieuwe raadplaat is zoals ge-bruikelijk van een straat ergens in Amsterdam. Gelet op de soort woningen is dit geen achterbuurt. Maar waar is dit?

Reacties kunt u mailen naar [email protected] (vergeet uw naam en adres niet) of sturen naar:

De Oud-AmsterdammerPostbus 50031380 GA Weesp

Wie het weet, mag het zeggen 13

‘Kaatje moet je nog lekkere schar hebben’

Zomertijd komkommertijdSchreef ik in de vorige editie dat Amsterdam leuke plaatjes oplevert in alle jaargetijen, ditmaal besteden we in deze rubriek toepasselijk aan-dacht aan de zomer.

Het is als freelancefotograaf best hard werken om iedere dag weer bruikbaar fotomateriaal aan te leveren aan de dagbladen. Het was vaak het zogeheten ‘harde nieuws’ dat ik vooral in de beginperiode aanbood. Later ben ik mij gaan toeleggen op het specifieke Amsterdamse stadsgebeuren en dat le-verde vaak leuke foto’s op.

Wat doet men zoal in de zomer? Bij lekker weer zie je mensen op een terras-je zitten, terwijl anderen zich bijvoorbeeld verpozen met lui liggen in het gras in een park. Ik trof zo diverse taferelen aan die ik met mijn camera vastlegde.

Men noemt de zomertijd in medialand ‘komkommertijd’ omdat er vanwege het feit dat velen op vakantie zijn niet zo vaak heftige dingen gebeuren. Deze keer plaatsen we drie echte zomerse foto’s.

Overigens, op het moment dat ik dit schrijf is het binnen tegen de 28 graden dus dat is behoorlijk puffen! Mocht u nog op vakantie gaan, dan wens ik u een hele prettige tijd met veel zon en veel plezier, ook namens mijn vrouw Kitty.

Wat doe je als het zomervakantie is en het is lekker weer? Juist, dan bouw je met je vriendjes een vlot en ga je een lekker tochtje maken door de gracht. Mocht het toch gaan regenen, dan is voor een afdakje gezorgd.

Wil je een goed plekje om een dagje te vissen, ga dan vooral vroeg naar de Bosbaan. Deze jongeman (we schrijven wederom 1979) had zich zeer vroeg genesteld langs de roeibaan om zijn hengels uit te gooi-en. Of hij wat gevangen heeft, is mij niet bekend. Het was 6 uur in de ochtend dat ik deze foto maakte. Daarna ben ik naar huis gereden om nog even te gaan slapen dus de vangst heb ik niet meegekregen.

Grote drukte op cam-pingterrein van de Amsterdamse ijsclub nabij het Olympisch Stadion (in de verte zijn de lichtmasten te zien). Op deze camping - een groot terrein - verbleven ja-renlang veel toeristen

met hun tentje. In de winter kon op dezelfde plek bij vorst worden geschaatst. Het is jaren geleden dat deze camping werd opgeheven, maar in de zomer van 1979 was het hier goed toeven.


t

Amsterdamse uitjes

Circus Renz met VIVA NIÑO aan de De Boelelaan

Circus Herman Renz komt met een groot Zomercircus naar Amsterdam! Met de kleurrijke show VIVA NIÑO brengt Nederlands bekendste circus een groot spektakel met vurige paarden, adembene-mende luchtacrobatiek, doldwaze clownerie, razendsnelle jongleurs, een fantastisch live-orkest en nog veel meer naar de hoofdstad. Van 2 t/m 18 augustus te zien aan de De Boelelaan.

VIVA NIÑO is een magische belevenis. De titel van de nieuwe show betekent vrij vertaald ‘Lang leve het kind’. “Een ode aan ons jonge publiek dat zorgeloos van betoverend circus kan genieten, maar ook een hartenkreet voor ons volwassen publiek: lang leve het kind in jezelf!” Dat zegt directeur Milko Steyvers.Dieren ontbreken niet, al ziet het hooggeëerd publiek dit jaar geen ‘wilde dieren’, vanwege een aangekon-digd verbod op hun aanwezigheid in circusshows. Maar er zijn wel vurige Andalusische Falben die voor spektakel

zorgen. Milko: “En om het zuidelijke tintje aan onze show kracht bij te zetten contracteerde ik Yasmine Smart (foto). De kleindochter van de fameuze circusdirecteur Billy Smart én prinses van het circus rijdt de hogeschool te paard, terwijl een echtpaar midden in de piste een passionele tango danst.”

Meer informatie treft u op www.hermanrenz.nl.

Grachtenfestival presenteert Picnic at the Olympic

Tijdens het Grachtenfestival Amsterdam vindt zondag 18 augustus om 16.00 uur Picnic at the Olympic plaats. Een zomerse en muzikale picknick in het Olympisch Stadion, met muziek van Mozart, gespeeld door Ludwig. Het Grachtenfestival start met deze picknick een bijzondere samenwerking met het Olympisch Stadion, icoon van de Nederlandse Olympische sport en Ludwig, een zelfstandig ensemble gevormd door ambitieuze topmusici uit de Radio Kamer Filharmonie, het Radio Filharmonisch Orkest en het Metropole Orkest.Kaarten zijn te koop via www.grachtenfestival.nl/picnic. Hier is ook meer informatie te vinden.

Liefdesgeschiedenis slaven tijdens De Parade

In het kader van het herdenkingsjaar 150 jaar afschaffing slavernij, presenteren Het Volksoperahuis en zangeres Izaline Calister in samenwerking met Jörgen Raymann en het Dudok Kwartet de muziekthe-atervoorstelling Geen Liefde Zonder Vrijheid, gebaseerd op de Curaçaose slavenlegende van Buchi Fil. Geen Liefde Zonder Vrijheid vertelt op muzikale wijze de tragische liefdesgeschiedenis van de slaven Buchi Fil en Mosa Nena. Van maandag 19 t/m woensdag 21 augustus op De Parade Amsterdam.

Amsterdam Beach Festival in Zandvoort

In Zandvoort aan Zee wordt 28 juli het Amsterdam Beach Festival gehouden. Dit evenement ter ere van het jubeljaar van Amsterdam zit vol met activiteiten die op verschillende locaties in Zandvoort aan Zee georganiseerd zullen worden. Zo zal Dorian van Rijsselberghe (foto)been masterclass geven en er kan worden meegezongen worden tijdens het Sky Radio Summer Sing-A-Longfestijn op het strand.Op www.vvvzandvoort.nl staat het volledige programma.

Tekenen voor Amsterdam in Stadsarchief

De tentoonstelling Tekenen voor Amsterdam, nog tot en met 25 augustus te zien in het Stadsarchief in gebouw de Bazel aan de Vijzelstraat, geeft een levendig en gevarieerd beeld van Amsterdam. Meer dan vijftig kunstenaars tonen hun kijk op de stad met tekeningen, aquarellen, etsen en lino’s: hedendaagse topografische tekenkunst van een dynamische stad.

Onder de kunstenaars die de stad in recente jaren in beeld hebben gebracht zijn bekende namen en nieuwe talenten onder wie Wendelien Schönfeld, Titus Dekker, Frans Koppelaar, Jan van der Pol, Theo de Feyter, Joanna Quispel, Lau Heidendael, Menno Ravenhorst, Jaap Ploos van Amstel, Kris Spinhoven, Wouter van Riessen en Bert Osinga. Elke zondagmiddag vertellen een aantal kunstenaars in de tentoon-stellingszaal over hun werk en artistieke kijk op de stad. Bezoekers krijgen de kans met de kunstenaars in gesprek te gaan over hun werk. Aan deze zondagmiddagactiviteit zijn geen extra kosten verbonden. Bezoekers betalen alleen de toegangsprijs voor de expositie.

Meer informatie over onder andere de toegangsprijzen is te vinden op www.stadsarchief.amsterdam.nl/tekenen.

Stuur uw agendabericht voor ‘Amsterdamse uitjes’ naar (e-mail) [email protected]

of Postbus 5003, 1380 GA Weesp

Facebook.nl/JebenteenAmsterdammerals

De Oud-Amsterdammer zorgt elke twee weken voor een karrenvracht aan nostalgie uit ons aller Mokum. Maar Amsterdam leeft onder de Amsterdammers niet slechts een keer per twee weken, maar elke dag. Om daarin te voorzien heeft De Oud-Amsterdam-mer een Facebookpagina geopend met veel foto’s van vroeger en nu. De boodschap: je bent een Amsterdammer als je een bijzondere herinnering bewaart aan een foto, of iets herkent of wat dan ook. De redactie van De Oud-Amsterdammer plaatst regelmatig foto’s, maar natuurlijk kunt u ook leuk beeld plaatsen. En als het leuk genoeg is, besteden wij er weer aan-dacht aan in De Oud-Amsterdammer.

door Bert van den Berg

Wanneer je vanuit het centrum naar Watergraafsmeer door de ruit van tram lijn 9 staart, zie je onder meer de Blauwbrug, de synagoge, Artis, het Tropenmuseum, de Van Swindenstraat en de Linaeusstraat aan je voorbij gaan. Daarna voel je hoe de tram naar beneden de polder inrijdt, de Watergraafsmeer in. Je ziet het aloude Rechthuis nog net voorbijflitsen. De tram rijdt verder langs de Hogeweg, Nieuweweg, Kruislaan en dan een lange halte tot de Brinkstraat. Daar waar vroeger het Ajax-stadion aan de Middenweg stond, de halte voor Betondorp. Daar waar ik geboren ben.

TramritjeDat tramritje van en naar de stad staat gegrift in mijn geheugen. De route is nauwelijks veranderd. Nog steeds heeft iedere halte van lijn 9 van toen voor mij herinneringen. Het was toen al een feest als je ‘het dorp’ uit ging naar ‘de stad’ om iets te kopen. En wanneer je dan ook nog eens Artis voorbij zag gaan en in de verte de Magere Brug over de Amstel zag, dan was elk tochtje een avontuur. De Kruislaan, waar mannen in zwarte pakken en hoge hoeden instapten met een rokende sigaar in de hand. Die kwamen van de Ooster, de begraaf-plaats. Meestal namen ze plaats op het

achterbalkon waar ze de begrafenissen van de dag aan elkaar vertelden. Bij de Nieuweweg beierden de klokken van de Emmakerk op zondag of door de week wanneer er een trouwerij of uitvaart was.

ReigersVerder langs Frankendael waar ieder jaar de reigers nestelden en waar je nooit onder de bomen moest doorlo-pen, ook ‘s nachts niet. De Linaeus-straat waar achter zwembad Oost was waar ik zwemles kreeg. Vervolgens langs het Burgerziekenhuis waar in 1944 een neefje van mij werd geboren. De Van Swindenstraat, waar we uit-stapten om naar opa en oma te gaan die daar woonden. Het Tropenmuse-um, dat toen het Koninklijk Instituut voor de Tropen heette. Dan de Plan-

tage in, langs Artis, en het Ouden van Dagenhuis met al die ouwe mensen dat indruk maakte. Over de Blauwbrug met die mooie lantaarns. Daar maakte de tram een scherpe bocht naar rechts en reden we vlak langs de Amstel, de Bakkerstraat, waar lijn 4 doorheen reed, de Munt op, langs de rondvaart-boten van Kooij. Dan waren we er bijna, want de Dam was meestal ons uitstappunt.

Dagelijks levenEn daarna weer terug. Dan zag je dat allemaal nog een keer en als je bij Betondorp uitstapte, wist je dat je weer thuis was, ver van de stad. De herinneringen aan Betondorp zitten vast aan die van de Watergraafsmeer, maar Betondorp was toch heel apart. Afgescheiden door de begraafplaats aan

de ene en Diemen aan de andere kant. Kijk, je hoefde dat ritje naar de stad helemaal niet te maken. Betondorp had natuurlijk ook winkels. Maar voor een nieuwe plusfours moest je wel naar Piet van den Brul, herenkleding, op de Nieuwendijk. In Betondorp waren alleen winkels voor het dagelijks leven zoals de bakker, groenteman en verder wie er aan de deur kwam. Het grappige was dat de vijf groentemannen de prijzen afspraken, zodat een krop sla overal hetzelfde kostte. Op de Brink, het ‘centrum’ van Betondorp, waren de meeste winkels, zoals de melkboer, slager Korrel, een groenteman en een ijzerwinkel. Langzaam kwamen er door de jaren heen ook winkels voor brom-mers en later zelfs auto’s. Betondorp ging mee in de vaart der volkeren. Wat bleef was de herinnering.

Schep versus mes

‘In Betondorp waren alleenwinkels voor het dagelijks leven’

de Brinkstraat

De bouw van de Brinkstraat, een van de hoofdaders van Betondorp.

Op een dag liep ik met een col-lega, een leerlingrechercheur, door de Oudebrugsteeg toen opeens een man hard rennend de straat in kwam, achterna gezeten door een ander. De achtervolger hield een schep in zijn handen en de andere een mes. Met mijn collega gingen we achter beide mannen aan. Ik toverde mijn pistool tevoorschijn en op mijn sommatie: “Sta, of ik schiet”, stopten ze. We namen ze mee naar het bureau, nadat we ze eerst de schep en het mes hadden afgeno-men.

Hun verhaal: De dag ervoor liep de man die werd achterna gezeten door de Lange Niezel. Hij passeer-de twee stukadoors die op straat in

een kuip bezig waren kalk en water te mengen. Of dat nou opzettelijk of per ongeluk was, maar er spatte water vermengd met kalk over de pas gepoetste schoenen van onze passant. Hij zag er namelijk uit om door een ringetje te halen. Hij liep in de richting van de walletjes, dus wie weet? Hij werd boos en het werd ruzie. Nu pak je die wit afgevende stukadoors niet zo gauw even aan als je er zelf zo mooi bij loopt. Bo-vendien waren ze met zijn tweeën. Maar het zat hem niet lekker.De volgende dag besloot hij met de stukadoors af te rekenen. Hij ging naar een ijzerwinkel op het Rokin en kocht daar een flink mes. Dat ding moest hem helpen zijn wraakgevoe-lens te bevredigen. Die middag liep

hij weer door de Lange Niezel en ja hoor, daar waren zijn twee oppo-nenten weer bezig met kalk. Onze beledigde vriend pakte het mes on-der zijn kleding vandaan en haalde uit in de richting van de rug van een van de stukadoors. Zijn maat, die tegenover hem bezig was, riep een waarschuwing zodat zijn bedreigde collega de steek kon ontwijken. Hij liet het niet op zich zitten en wierp

zich met de schep op zijn belager, die er als een haas vandoor ging. Hij liep daardoor met zijn tegenstander pardoes in de arm van de wet.De man werd poging tot moord, subsidiair poging tot zware mis-handeling met voorbedachten rade ten laste gelegd. Hier was duidelijk sprake van een voorgenomen han-deling, een handeling zoals dat in de wet staat, na koel en rijp beraad.


Geheugenvanoost.nl

door Jo Haen

In deze krant verschijnen regelmatig aan-kondigingen voor Verhalenwandelingen door het Geheugen van Oost door een bepaalde buurt in AmsterdamOost. Veel mensen reageren enthousiast en wande-len mee door hun oude buurt. Het valt mij echter op dat heel veel mensen niet weten wat het Geheugen van Oost eigenlijk is. Daarom hieronder een korte uitleg: 10 jaar geleden, in 2003, organiseerde het Amsterdamsch (Historisch) Museum een ex-positie over Amsterdam-Oost. Daarbij werd een website geopend om mensen de gele-genheid te geven hun herinneringen over die buurt op te schrijven. De website was een groot succes, is daarom blijven bestaan en wordt door enthousiaste vrijwilligers in stand gehouden. Er staan inmiddels meer dan 2400 verhalen op de site over alle buurten in Oost, van IJburg tot Betondorp. Daarnaast zijn er een paar rubrieken, o.a. een rubriek van winkels van 1900 tot heden, een rubriek over voetbalverenigingen in de Watergraaf-smeer, Gespot in Oost, een prijsvraag voor foto’s in Oost enz. Ook organiseer ik af en toe een zogeheten verhalenwandeling. Met een aantal verhalen wandel ik door die buurt en lees ter plekke de verhalen voor. Onder-weg vertel ik dan nog wat over gebouwen en/of zaken waar we langs komen, bezoeken soms een moskee of een kerk o.i.d. Natuur-lijk vertellen de deelnemers vaak ook zelf prachtige verhalen over hun oude buurtje. En we praten nog even na onder het genot van een kopje koffie.

Bent u geïnteresseerd, kijk dan eens op onze website www.geheugenvanoost.nl. Op zondag 28 juli staan wij met een kraam op de Pure Markt in Park Frankendael, waar u van harte welkom bent. En hou De Oud-Amster-dammer in de gaten voor de aankondigingen van de verhalenwandelingen.


Bent u geïnteresseerd om te huren in WeesperPoort? Neem contact met ons op. E-mail: [email protected]

Ruimtes zijn per drie maanden te huur.

Voor het organiseren van een evenement kan het verplicht zijn een evenementenvergunning aan te vragen bij de gemeente Weesp. U dient hiervoor zelf zorg te dragen.

Enkel door de wet toegestane activiteiten mogen in het pand plaatsvinden.

Detailhandelactiviteiten zijn niet toegestaan binnen WeesperPoort. Wilt u toch weten wat de mogelijkheden zijn, voorkom teleurstelling en informeer bij de gemeente of uw plannen aansluiten bij het bestemmingsplan.

WeesperPoort is een ruim en industrieel gebouw in Weesp. Binnen de muren van deze voormalige horren fabriek is een verzamelplek gemaakt voor creatieve ondernemers.

Voldoende gratis parkeerruimte • Goed bereikbaar met het openbaar vervoer • Verschillende representatieve vergaderruimten • Open kantine • Centrale receptie.

De Oud Amsterdammer 23 juli 2013

Documents

Transcript of De Oud Amsterdammer 23 juli 2013