0 nummer de oud amsterdammer

Heftige ontmoetingen op het CS

Centraal Station is nooit afEind oktober verdwenen de schuttingen rond het Centraal Station. Maar dit betekent bepaald niet dat het CS klaar is want in elk geval tot 2013 wordt er nog druk geen ver-bouwd. Voor Amsterdammers is dat echter geen nieuws, want de contouren van het CS worden eigenlijk altijd be-heerst door steigers.

Het CS (in gebruik genomen in 1889) is sinds 1974 Rijksmonument en sinds 1999 beschermd stadsgezicht. Maar dat wil niet zeggen dat er niets aan versleuteld mag wor-den, Eerder integendeel. En eigenlijk weten we niet beter. “Aan het eind van de jaren vijftig was ik 10 jaar en toen kwam ik voor het eerst in het station, samen met mijn vader”, weet Henk Middelkoop (van 1948) nog. Het was een geweldige ervaring. “Al die treinen, al die trams op het plein, al die mensen en dan Amsterdam aan je voeten. Maar ik zal nooit vergeten dat ik aan mijn

Jaap EdenbaanIn de volgende editie staan we uitge-breid stil bij de Jaap Edenbaan die in december 1961 (in het weekend van 8 en 9 december zijn er veel festiviteiten) officieel is geopend. Heeft u hier ook in de binnenbocht baantjes getrok-ken, uw eerste liefde ontmoet, in een slaapzak het Nederlands kampioen-schap korte baan gevolgd, ijshockey gekeken of misschien wel gespeeld in de Jaap Edenhal (deze is in 1973 geopend)? Deel dit met de lezers. De mooiste verhalen en leukste foto’s worden beloond met een DVD met historisch beelden videomateriaal uit Amsterdam.

vader vroeg waarom al die steigers er ston-den. Hij vertelde dat er geschilderd werd.” Ook in de jaren erna is er veel verspijkerd aan het CS. “Ik weet nog dat ergens aan het einde van de jaren zeventig het perron langs spoor 15 werd aangelegd. Volgens mij was dat nodig voor de Almere spoorlijn”, vertelt Marjan van den Water (1959). De timmerlieden hadden echter niet haar grootste aandacht. “Ik sprak hier altijd af met mijn vriendje Arie die uit Scheve-ningen kwam. Met de trein. Dat waren altijd heftige ontmoetingen. Maar op een gegeven moment ging het uit. Ik heb Arie nooit meer gezien.”

Zie ook pagina 5: Als het Centraal Station eens zou kunnen praten

De Regenboog Groep zoekt maatjes voor mensen met

psychische problemen. Ook als u zelf behoefte heeft aan een

maatje kunt u zich aanmelden. www.vriendendiensten.nl 020-6839260.

Mogelijk gemaakt met subsidie van de gemeente Diemen.

Hobbykokwordt topkok

Kookdemo van ATAG op zaterdag 29 november van 10.00 uur tot 16.00 uur

WWW.KLOOSTERMANKEUKENS.NL

• Het August Allebéplein stond bekend als een heel saai plein

pagina 5

• Provo was tijd ver vooruit

pagina 7

• De Hermitage; een parel aan de Amstel

pagina 11

• Ajax is de sterkste van Europa

pagina 15

De Oud Amsterdammer; krant voor 50-plusserDit is een dummy van de Oud Amsterdammer, een krant die zich richt op de 50 plusser uit Mokum aan de hand van verhalen, ervaringen en beelden uit het Amsterdam van uw jeugd. De berichtgeving heeft zonder uitzonde-ring een hoog ‘O ja, dat was toen’-gehalte. De Oud Amsterdammer haalt het Amsterdam terug waar uw hart sneller van gaat kloppen en het Am-sterdam waar u nog steeds verliefd op bent.

Wilt u ervaringen met ons delen, heeft u foto’s die beslist niet mogen ont-breken in deze krant, heeft u wellicht oude klassenfoto’s (misschien zelfs met bekende Amsterdammers) of heeft u ander materiaal dat u met al die ande-re 50-plussers wilt delen? Bel of mail ons en wij nemen contact met u op.

De Oud Amsterdammer Tel.: (020) 7163979E-mail: [email protected]

Lijn 9 is een van de tramlijnen die al sinds 1915 vanaf het Centraal Station richting Watergraafsmeer en sinds 1990 naar Diemen gaat. Duidelijk zijn de steigers op het CS op deze foto van het begin van de jaren zestig te zien.

Deze week onder meer:

Dé grat is k rant voor de echte Amsterdammer Dinsdag 15 november 2011 - Jaargang 1, nr. 1

Oplage: 120.000 ex.

Heftige ontmoetingen op het CS

Centraal Station is nooit af


Kookdemo van ATAG op zaterdag 29 november van 10.00 uur tot 16.00 uur

WWW.KLOOSTERMANKEUKENS.NL

Niet veel Amsterdammers ken-nen het Centraal Station zon-der steigers, want het lijkt wel of er altijd wordt verbouwd. En in elk geval tot 2013 is het geval.

Het CS (in gebruik genomen in 1889) is sinds 1974 Rijksmonument en sinds 1999 beschermd stadsgezicht. Maar dat wil niet zeggen dat er niets aan versleuteld mag wor-den, Eerder integendeel. En eigenlijk weten we niet beter. “Aan het eind van de jaren vijftig was ik 10 jaar en toen kwam ik voor het eerst in het station, samen met mijn vader”, weet Henk Middelkoop (van 1948) nog. Het was een geweldige ervaring. “Al die treinen, al die trams op het plein, al die mensen en dan Amsterdam aan je voeten. Maar ik zal nooit vergeten dat ik aan mijn vader vroeg waarom al die steigers er ston-den. Hij vertelde dat er geschilderd werd.”

Jaap EdenbaanIn de volgende editie staan we uitge-breid stil bij de Jaap Edenbaan die in december 1961 (in het weekend van 8 en 9 december zijn er veel festivi-teiten) officieel is geopend. Heeft u hier ook in de binnenbocht baantjes getrokken, uw eerste liefde ontmoet, in een slaapzak het Nederlands kampioenschap korte baan gevolgd, ijshockey gekeken of misschien wel gespeeld in de Jaap Edenhal (deze is in 1973 geopend)? Deel dit met de le-zers. De mooiste verhalen en leukste foto’s worden beloond met een DVD met historisch beelden videomateri-aal uit Amsterdam.

Ook in de jaren erna is er veel verspijkerd aan het CS. “Ik weet nog dat ergens aan het einde van de jaren zeventig het perron langs spoor 15 werd aangelegd. Volgens mij was dat nodig voor de Almere spoorlijn”, vertelt Marjan van den Water (1959). De timmerlieden hadden echter niet haar grootste aandacht. “Ik sprak hier altijd af met mijn vriendje Arie die uit Scheve-ningen kwam. Met de trein. Dat waren altijd heftige ontmoetingen. Maar op een gegeven moment ging het uit. Ik heb Arie nooit meer gezien.”

Iedereen die het CS wel eens zonder steigers en schuttingen wil zien, moet geduld bewa-ren. De laatste grote verbouwing is in 1997 gestart en duurt liefst maar tot 2013.uit

De Regenboog Groep zoekt maatjes voor mensen met psychische problemen.

Ook als u zelf behoefte heeft aan een maatje kunt u zich aanmelden.

www.vriendendiensten.nl 020-6839260. Mogelijk gemaakt met subsidie van de gemeente Diemen.

• Het August Allebéplein stond bekend als een heel saai plein

pagina 5

• Provo was tijd ver vooruit

pagina 7

• De Hermitage; een parel aan de Amstel

pagina 11

• Ajax is de sterkste van Europa

pagina 15De Oud Amsterdammer; krant voor 50-plusserDit is de eerste editie van de Oud Amsterdammer, een krant die zich richt op de 50 plusser uit Mokum aan de hand van verhalen, ervaringen en beel-den uit het Amsterdam van uw jeugd. De berichtgeving heeft zonder uit-zondering een hoog ‘O ja, dat was toen’-gehalte. De Oud Amsterdammer haalt het Amsterdam terug waar uw hart sneller van gaat kloppen en het Amsterdam waar u nog steeds verliefd op bent.

Wilt u ervaringen met ons delen, heeft u foto’s die beslist niet mogen ont-breken in deze krant, heeft u wellicht oude klassenfoto’s (misschien zelfs met bekende Amsterdammers) of heeft u ander materiaal dat u met al die an-dere 50-plussers wilt delen? Schrijf ons, bel ons of mail ons en wij nemen contact met u op.

De Oud Amsterdammer, Adres: J.A. Fijnvandraatlaan 2a, 1380 GA WeespTel.: 0294 - 410333E-mail: [email protected]

Deze week onder meer:

getrokken, uw eerste liefde ontmoet, in een slaapzak het Nederlands kampioenschap korte baan gevolgd, ijshockey gekeken of misschien wel gespeeld in de Jaap Edenhal (deze is in 1973 geopend)? Deel dit met de le-zers. De mooiste verhalen en leukste foto’s worden beloond met een DVD met historisch beelden videomateri-aal uit Amsterdam.


IJskraam bij het CS.

www.deoudamsterdammer.nl

Dinsdag 15 november 2011 - Jaargang 1, nr. 1

pagina 2 dinsdag 15 november 2011 dé gratis krant voor de echte Amsterdammer - De Oud Amsterdammer

MIJNCABINET <Een inbouwkast. Speciaal voor mij. Elk plankje op maat gemaakt.

ARMADIO Willemsparkweg 261071 HG AMSTERDAMTelefoon 020 - 470 28 97www.armadio.nl

Meer dan 100 pagina‘s

kastideeën.

Het nieuwe CABINET-boek ligt nu kosteloos voor u klaar.voor u klaar.

©Wohnidee

CAB1002 Adv Ass Armadio220x285_02jr.indd 1 18-02-11 15:08

De Oud Amsterdammer - dé gratis krant voor de echte Amsterdammer dinsdag 15 november 2011 pagina 3

In de Jan Tooropstraat stonden drie houten noodscholen naast elkaar

“Het August Allebéplein stond bekend als een heel saai plein”

“Mijn middelbare school stond in Nieuw-West zoals dat toen heette. Aan de Jan Tooropstraat, op de plaats waar tot voor kort het stadsdeelkantoor van Slotervaart stond”, meldt Rob van Koldenhoven. Van Kolden-hoven zat op het Christelijk Lyceum West, waar hij in 1959 op kwam en in 1965 met een diploma weer af ging. “In de Jan Toorop-

straat stonden drie scholen naast elkaar: de dr. Plesmanschool - een Mavo - het CLW en het Pius X-lyceum. Het waren alle drie houten noodscholen.”

Eind fietsen Van Koldenhoven woonde niet pal naast de school en dat betekende elke dag een

eind fietsen. “Elke dag van de week fietste ik over de Postjesweg naar school. Er reden daar toen nog niet zoveel auto’s, maar je moest toch goed opletten. Bijvoorbeeld op de politie! Want ik heb een keer een bekeuring gekregen toen ik daar reed op weg naar huis, samen met mijn vriend Jos en met onze favoriete leraar Cees de Keijzer. Met z’n drieën, dus. Ik was de derde op een rij en dat mocht toen ook al niet. Ik kreeg een bekeuring en moest voorkomen. Dat was wat!”Van Koldenhoven herinnert zich de buurt als ‘niet bijster vol’. “Er stonden nog niet zoveel huizen in de buurt van de school. De Ringweg-West was er nog niet en het Rembrandtpark was niet meer dan een lege vlakte tussen de Postjeskade en de nieuwbouw in het Overtoomse Veld, zoals die buurt toen al heette. Op het August Allebéplein, dat toen bekend stond als een heel saai plein waar niets gebeurde, stond een bioscoop: Cinema-West. Dat was geen succes: de mensen gingen liever naar de bin-nenstad, waar toen nog heel veel bioscopen waren.”

Het contact met andere scholen bestond toen vooral uit schoolvoetbaltoernooien. “In het jaarlijkse schoolvoetbaltoernooi voetbal-

den we tegen alle scholen van Amsterdam, dus ook tegen onze buren. Ik zat ook op voetballen. Mijn club (Vlug en Vaardig), die nog steeds bestaat en op sportpark Ookmeer speelt, zat toen op sportpark Velserweg. Dat was een groot sportcomplex met misschien wel 30 voetbalvelden. Het lag achter het oude station Sloterdijk dat toen aan het eind van de Admiraal de Ruyterweg stond. Vanaf daar moest je dan nog een eind fiet-sen over de Velserweg.”

Strenge winterVan Koldenhoven herinnert zich, zoals zovelen, ook nog de strenge winter van ’62-’63. “In die strenge winter was het heel lang heel koud. We kregen toen wel eens ijsvrij. Dan mocht je al vroeg weer naar huis, en dan gingen we schaatsen op de boe-renslootjes aan de rand van de stad. Door sneeuw en vorst kon er al die wintermaan-den niet gevoetbald worden.”

De Oud Amsterdammer is een unieke gratis krant vol nostalgieDe Oud Amsterdammer is om meerdere redenen een unieke krant voor de Amsterdamse 50-plus-ser. In deze krant staat geen nieuws (dat is op zich al nieuws), maar staan alleen verhalen over het Amsterdam van vroeger. Waarbij vroeger niet te ver terug is, want u moet erbij zijn geweest. De Oud Amsterdammer gaat u raken omdat we terugkijken naar uw jeugd, naar het Amsterdam van toen het nog Amsterdam was. Een paar feiten over De Oud Amsterdammer:

1. De Oud Amsterdammer is gratis.2. De Oud Amsterdammer wordt in een oplage van 120.000 verspreid via ruim vierhonderd

verspreidingsadressen waaronder verzorgingshuizen en diverse winkels.3. De Oud Amsterdammer wordt ook uitgegeven in onder andere Almere en Purmerend, want ook hier wonen veel echte Amsterdammers.4. De doelgroep is iedere 50-plusser bij wie Amsterdam in de genen zit. In Amsterdam zijn dat er rond 200.000 en in Almere rond 25.000.5. Het aantal 50-plussers groeit de

komende jaren.6. Veel 50-plussers hebben het goed

gedaan en laten hun geld graag rollen. Het is daarom de ideale doel-groep voor veel adverteerders.

7. De Oud Amsterdammer is er voor en door lezers. Verhalen en foto’s van Amsterdammers over hun geliefde stad zijn meer dan welkom. Sterker nog: daar drijven we op.

Uitgever: De Oud Amsterdammer Postbus 5003 1380 GA WeespTel: 020 – 716 39 79www.deoudamsterdammer.nl [email protected]

In deze rubriek portretteren we Amsterdammers die hun stem-pel op de jonge geschiedenis van de stad hebben gedrukt.

Op het straatnaambordje bij het Jan Schaeferpad in wijk Gein 3 (Zuidoost) staat als ondertitel: “In gelul kun je niet wonen.” Dat heeft Jan Schaefer nooit zo gezegd. Hij zei: ‘In geouwehoer kun je niet wo-nen” en dat werd ook de titel van de verkiezingen van de PvdA in 1978. Jan Schaefer (1940-1994) was po-liticus voor de PvdA en een echte rouwdouwer. Voordat hij politicus werd, was hij banketbakker. In de jaren zestig was hij buurtactivist in de Pijp, waar hij streed tegen de bouw van kantoren in de Ferdinand Bolstraat. Van ’71 tot ’73 was hij lid van de Tweede Kamerfractie van de PvdA en van ’73 tot ’77 was hij staatssecretaris Stadsvernieuwing in het kabinet Den Uyl. Vervolgens werd hij tot 1986 wethouder in Am-sterdam, waar hij ook weer met stadsvernieuwing kreeg te maken. Jan Schaefer was de uitvinder van het model van de compacte stad, waarbij Amsterdammers weer in de

stad moeten wonen en niet

worden verspreid over Lelystad, Almere en Purmerend. Er werd veel nieuw gebouwd en ook veel gesloopt, waardoor hij regelmatig in aanraking kwam met de kraak-beweging.

Grote AmsterdammersJan Schaefer (1940-1994)

Nieuw-West is van alle Amsterdamse stadsdelen de afgelopen jaren het meest veranderd. Er is veel gesloopt en er zijn nieuwe huizen verschenen. Maar het oude Nieuw-West mocht er ook zijn, zo blijkt uit talloze overleveringen. Hieronder staat er één.

Het slaan van de eerste paal van Slotervaart in 1954.

In 1963 woedde een felle brand in het Christelijk Lyceum West.


Volvo. for life volvocars.nl

DE VOLVO V70 & XC70 LIMITED EDITION

Gem. verbruik: 5,2 - 7,5 l/100 km (19,2 - 13,3 km/l), gem. CO2-uitstoot resp. 137 - 175 g/km.Volvo V70 & XC70 Limited Edition v.a. € 41.495 incl. btw, excl. kosten rijklaarmaken, verwijderingsbijdrage. Leasen v.a. € 785 p.m., excl. btw en brandstof, o.b.v. Full Operational Lease, 60 mnd, 20.000 km p.j. , Volvo Car Lease: 0345-68 87 80 (kantooruren). Wijzigingen voorbehouden.

VOLVO V70 VANAF ¤ 41.495 VOLVO XC70 VANAF ¤ 48.995C

Verschil mag er zijnDe Volvo V70 en XC70 Limited Edition.MET O.A.- LEDEREN BEKLEDING MET VERWARMBARE VOORSTOELEN- CITY SAFETY- DUAL XENON KOPLAMPEN MET ADAPTIEVE BOCHTVERLICHTING - RTI HARD-DISK NAVIGATIESYSTEEM MET NEDERLANDSE STEMBEDIENING - PARK ASSIST ACHTER- 17” LICHTMETALEN WIELEN- ELEKTRISCH BEDIENBARE ACHTERKLEP

BANGARAGE B.V.GRUTTERIJ 7-9 AMSTELVEEN TEL: 020-3472626 TRANSFORMATORWEG 29A AMSTERDAM WEST TEL: 020-5849900KOLLENBERGWEG 15 AMSTERDAM ZUIDOOST TEL: 020-4522020COMMUNICATIEWEG 9 MIJDRECHT TEL: 0297-281495 WWW.BANGARAGE.NL


Als het Centraal Station toch eens zou kunnen praten, dan zouden er honderden verha-len uit de lippen komen. Want Amsterdam CS is voor veel Amsterdammers (en ook voor toeristen) het startpunt voor een bezoek aan het centrum.

In de jaren zeventig was het Centraal Stati-on een grote bouwput voor de aanleg van de Metro. “Dat was echt een enorme chaos”, weet Jimmy Duivenport zich te herinneren. “Ik kwam vanuit Haarlem en pakte altijd de tram naar de Plantage Middenlaan waar ik werkte bij Nierstrasz. Dat was een bedrijf dat verwarmingen en zo aanlegde. In mijn beleving heb ik echt jaren over planken en langs bouwputten gelopen.” Duivenport legde de route meestal af met zijn collega Jan Diever. “Die liep een beetje moeilijk omdat hij was geopereerd aan zijn knie en dat was nooit goed gekomen. Hij liep in het CS niet echt lekker tussen alle rotzooi en wiebelende planken.”

Adriënne de Leeuw weet zich nog goed te herinneren wat een enorme indruk het CS

op haar maakte. “Het moet ergens aan het einde van de jaren zestig zijn geweest dat ik als meisje van net geen 10 voor het eerst met mijn vader in het CS aankwam. We kwamen van het Muiderpoort station en hadden net zo goed met de tram kunnen gaan, maar mijn vader vond het leuk om met de trein te gaan. Dat ritje duurde maar een paar minuten, maar het was onvergete-lijk. Wat een gebouw. Daarna ben ik er nog ontelbare keren geweest, maar die eerste keer met mijn vader vergeet ik nooit.”

Voor Harry Hamstra was het CS opgelegd pandoer. Hij kwam namelijk uit Noord en pakte altijd het pontje. “Wat ik daarvan nog weet is dat er altijd veel mensen op stonden, maar dan heb ik het ook over de periode net nadat de IJtunnel was geopend (dat gebeurde in 1968-red.).” Ook Harry weet niet beter dan dat er gebouwd wordt aan het CS. “In de jaren zeventig stonden er altijd schuttingen voor de aanleg van het metrostation. En in mijn beleving is er daarna ook altijd wel ergens iets gebouwd. Wat dat betreft is het net Schiphol.”

De Wibautstraat stond jarenlang te boek als de lelijkste straat van Amsterdam. Momenteel wordt er hard aan gewerkt om dit te verande-ren. De nieuwe Wibautstraat wordt een echte laan, een allee zo u wilt, die vanuit Amsterdam- Zuidoost de toegangsweg wordt naar het cen-trum. Eén van de blikvangers ter hoogte van het Weesperplein is het gebouw van de Ho-geschool van Amsterdam, tegenover het ook al markante pand van de Belastingdienst dat in 1958 is gebouwd. In 1997 kreeg de Hoge-school van Amsterdam ook dit gebouw in be-zit. Doel is dat dit gebied een campus wordt waar studenten leren, wonen en uitgaan. Ja-renlang zat achter dit gebouw in de Van Mus-schenbroekstraat een busstation. Nu staan daar hijskranen.

Toen en Nu: De Wibautstraat

Als het Centraal Station eens zou kunnen praten

Foto rechtsboven: Bij het CS werd iedereen duidelijk gemaakt dat de bouwwerkzaamheden voor de aanleg

van het metrostation in 1980 zouden zijn afgerond.

Foto rechtsonder: De Bataafsche Aanneming Mij legt de eerste voetgangerstunnel van het CS aan.

HerinneringenHeeft u ook herinneringen aan het Centraal Station? Deel ze met de lezer! Reacties kunt u sturen naar:

De Oud Amsterdammer Postbus 5003, 1380 GA Weesp,(020) 7163979

www.deoudamsterdammer.nl, [email protected] had je al aan het begin van de jaren zestig. Voor 70 cent kocht je een retourtje

naar Haarlem.De pont van Noord naar het CS is weer eens afgeladen.

Een locomotief van de reeks 25.5 (dit is de 2558) verlaat het CS. Dit moet aan het begin van de jaren zestig zijn geweest, want in 1960, ’61 en ’62 zijn in totaal 25 exemplaren gebouwd.


“Provo bestond uit een verzameling actievoerders (Provo’s) die in de periode 1965-1967 vele activiteiten ontplooiden, gericht op het provoceren van het gezag in de stad, waarbij zij machtsverhoudingen en stadspolitiek ter discussie stelden.” Over het fenomeen Provo zijn meerdere omschrij-vingen, maar deze van Virginie Mamadouh in ‘De stad in eigen hand’ (1992) is één van de meest treffende. Provo kwam op voor de zwakkeren in de samenleving en vond dat veel dingen in de wereld oneerlijk verdeeld waren. De Provobeweging was puur gericht op Amsterdam. De vier oprichters van de Provobeweging zijn Robert Jasper Grootveld, Roel van Duijn, Luud Schimmelpennink en Rob Stolk. De kunstenaar en zelfverklaard magiër Grootveld (overleden in 2009) werd beschouwd als het gezicht van Provo, vooral

vanwege zijn anti-rookhappenings op Het Spui in Amsterdam. Het standbeeld ‘Het Lieverdje’ (onthuld in 1960) was van 1964 tot 1967 symbool van de ludieke kunstzin-nige rituelen van Grootveld. Op het plein werden onder zijn leiding talloze ludieke acties gevoerd. Zo deelde studente Koosje Koster er krenten uit aan het publiek als een verwijzing naar de krenterigheid. De geprovoceerde politie wist zich met de actie geen raad en arresteerde Koster. Vanaf de zomer van 1965 groeiden de happenings uit tot opstandige taferelen. Jongeren verenigd tot de Provobeweging uitten er kritiek op de consumptiemaatschappij, waarbij nogal eens relletjes met de politie ontstonden. Ook werd Het Lieverdje beschilderd, aange-kleed en zelfs een keer ontvoerd.

Tegen van alles Als provo was je tegen geweld, tegen de auto, tegen de consumptiemaatschappij en ook tegen de monarchie. De beweging lan-ceerde een aantal witte plannen (wit staat voor onschuld), waarvan het Witte Fietsen-plan en vooral de Witkar het bekendst zijn. Bedenker was Luud Schimmelpennink. Het idee achter de Witkar was om het parti-culiere autoverkeer te verminderen. Deze semi-elektrische auto had dezelfde opzet als het ‘Witte Fietsenplan’. Overal in Amster-dam zouden ‘Witkar Stations’ opgericht worden en iedereen kon van deze gratis, milieuvriendelijke auto gebruik maken. In die tijd was het een vreemde gedachte maar nu, 45 jaar later, kunnen we het met terug-werkende kracht een zeer vooruitstrevend idee van een ziener noemen.Op 13 mei 1967 hief Provo zichzelf op. Dat gebeurde een paar dagen nadat burgemees-ter Van Hall was afgetreden. De Provobewe-ging kwam tot de conclusie dat het doel was bereikt: de autoriteiten waren ontregeld

en de massa was door het provotariaat - de verzameling van ludieke kunstenaars en

jongeren - aan het denken gezet. De ophef-fing van Provo was zo ongeveer het begin van de hippiebeweging.

Provo was tijd ver vooruitBestaat er een heftiger beweging in Amsterdam dan Provo? Heel misschien kunnen de krakersbolwerken hiermee wedijve-ren, maar hoe dan ook is Provo een belangrijk onderdeel van de moderne geschiedenis van Amsterdam. Provo stond voor provoceren en dat deden de opstandige jongeren.

Geweld tegen ProvoAmsterdAm, 21 mAArt - de Amsterdamse korpschef hoofdcommissaris K.J. van der molen stelt een onderzoek in naar de rel van zaterdagmiddag op de Prinsengracht, waar politiemannen met sabels, bullepees en gummistokken insloegen op een menigte van zo’n 400 Amsterdammers. de belangstelling van het grotendeels jonge publiek gold het gebouw van de uitgeverij Polak en Van Gennip, waar beeldhouwer-schrijver Jan Wolkers om half drie de tentoonstelling opende die het optreden van de politie op 10 maart in foto’s laat zien. de 23-jarige H. Hondeveld werd na de rel met een hersen-schudding naar huis gebracht.

toen het publiek, waaronder vele toevallige passanten, zich niet snel genoeg uit de voeten maakte, greep de politie naar de gummiknuppel. Bij de schermutselingen die volgden, raakte een der agenten in het nauw. Hij vroeg zijn collega’s per mobilofoon om versterking. Vierentwintig politiemannen kwamen in auto’s en op motoren opdagen. Gewapend met sabels en zwiepende bullepezen sloegen zij in op iedereen die zich niet snel genoeg verwijderde. Negen politieruiters stonden op het vlakbijgelegen Amstel-veld klaar. er vielen harde klappen. Vier, vijf politiemannen stortten zich soms met de gummistok op een slachtoffer. toen de hoofdinspecteurs d. Lagerwaard en K. Heijink tegen vier uur, drie kwartier later, op het strijdtoneel arriveerden, was de rust grotendeels weergekeerd.(Bericht uit de Volkskrant van 21 maart 1966).

Amsterdamse politie joeg op overtreders

Pamfletten tegen Claus geplakt

AmsterdAm, VriJdAG - de Amsterdamse politie heeft vannacht urenlang gejaagd

op groepjes jonge mensen die overal in de stad met lijmpot en kwast witte pamfletjes

opplakten met ‘Amsterdammers, blijf zaterdag thuis’.

Agenten, die niet direct begrepen dat deze zin bedoeld was om een enthousiaste ont-

vangst van de heer Claus von Amsberg tegen te gaan, kregen onder andere te horen:

“Wij zijn van het Oranjecomité. We willen dat iedere Amsterdammer zaterdag in zijn

eigen stad blijft.” een andermaal was het argument: “Wij willen zaterdag vooraan staan,

niet met al die Amsterdammers voor onze neus.”

Bijna de helft van de ruim dertig plakkers is vannacht meegenomen naar een politie-

bureau voor proces-verbaal. daarbij waren onder anderen weekbladredacteur Joop van

tijn, redacteur van Popria Cures Bram de Zwaan, columniste renate rubenstein en

kunstschilder Frank Lodeizen.

tussen elf en half twaalf hadden de demonstranten zich verzameld in een huis in de

binnenstad, waar negenhonderd pamfletten gereed lagen. “Noem ons maar comité van

ontvangst”, zeiden de initiatiefnemers, “wij zijn kunstenaars, studenten en jonge intel-

lectuelen.”

Omdat de overtreders van de politieverordering niet op het bureau kunnen worden vast-

gehouden, kwamen zij die werden aangehouden spoedig weer in actie. een AsVA-be-

stuurslid dat niet meeplakte, maar een niet opgeplakt biljet bekeek, kreeg een klap van

een agent. Om twee uur stopten de plakkers: de lijm was op. drie van hen beschilderden

nog de Westertoren: een werd aangehouden, twee namen de vlucht.

(Bericht uit Het Parool van 2 juli 1965).

Rookbom tegen de monarchie

Op 10 maart 1966 trouwde Prinses Beatrix met de Duitse Prins Claus. Provo was tegen de monarchie. Toen de trouwstoet met de gouden koets in de Raadhuisstraat te Amsterdam reed, stonden Jaap en Lia Zander langs de weg te kijken. Lia had een handtasje vol met ‘rookpoeder’. Jaap drukte een aangestoken sigaret in het handtasje, waarna Lia het tasje naar de koets probeerde te gooien. De grote rookwolk die het handtasje veroorzaakte, werd wereldnieuws.

Nog veel meer witte plannen

• Het Witte Huizenplan moest de op-lossing bieden voor de woningnood. Hierin werd gezegd dat de leeg-staande panden in Amsterdam in gebruik genomen moesten worden.

• Het Witte Vuilnisbakkenplan was be-doeld voor onbehuisden. Hiermee moest de woningnood van jonge gezinnen bestreden worden met tot wieg omgebouwde vuilnisbakken.

• Het ‘Witte Kippenplan van de vereni-ging Vrienden van de politie’ moest de politie veranderen in vriendelijke en behulpzame sociaalwerkers.

• Het Witte Wijvenplan was voor ge-boorteregeling en voor vrije liefde.

• Het Witte Ambtenarenplan was een aanzet tot het opblazen van het be-volkingsregister.

• Het Witte Kinderenplan was een kin-deropvang waar de kinderen moch-ten doen wat zij wilden.

• Volgens het Witte Bedjesplan werd de toren van de Nederlandse Bank in Amsterdam in gebruik genomen als nieuw huis voor het Binnengasthuis.

Het Witte Fietsenplan is bedacht door Luud Schimmelpennink.

Het Lieverdje op het Spui werd het symbool van Provo. Het beeld heeft veel te lijden gehad.

De politie reageert met harde hand tegen Provo.


U kunt bij ons ook terecht voor:

Ouddiemerlaan 14 IJburglaan 7731111 HJ Diemen 1087 CL Amsterdam-IJburgTel.: 020-22 12 610 Tel.: 020-22 12 610

- Kunst- en Klikgebitten- reparaties en Aanpassingen- Partiële- en Frameprotheses

Kom langs voor een GRATIS en vrijblijvend advies!

e-mail: [email protected]: www.tppdiemen.nl

Laat uw kunstgebit

GRATISreinigen en polijsten tegen inlevering van deze bon!

actie geldig t/m 31 augustus

Reparat ies

k laar terwi j l

u wacht

Openingstijden:Maandag: 09.30 -12.30 / 13.30 -16.30 uurDinsdag: 09.30 -12.30 / 13.30 -16.30 uurWoensdag: geslotenDonderdag: 09.30 -12.30 / 13.30 -16.30 uurVrijdag: gesloten


Jessy zoekt BetondorpersJessy van der Vegt (van café ‘t Praathuis aan de Brinkstraat) zoekt oud-Betondor-pers voor een reünie. Op Hyves schrijft ze: “Het Betondorp waar je bent opge-groeid, waar je eerste herinneringen zijn geboren. Ik wil die herinneringen tot leven laten komen. In mijn café hoor ik vaak ver-halen over vroeger. Ik sluit mijn ogen, zij slepen mij mee en even, voor heel even maar, ben ik in het oude Betondorp. En dan schrik ik op, 2010 het oude Beton-dorp is niet meer, de sigarenboer, de dansschool, blikkie trap, bordje tik. Dag school, dag meneer Smit, dag meneer Lavell, dag patatkraam, dag clubhuis.” Iedereen die is opgegroeid in Betondorp kan zich aanmelden. De reünie vindt plaats in ‘t Praathuis. Aanmelden kan via de mail: [email protected], telefonisch (06-29 022 142) of op elke andere manier.

“We wonen niet in Amsterdam, maar in Betondorp”Of je dat nu leuk vindt of niet, maar één van de meest bekende Nederlanders wereld-wijd is Johan Cruijff. Cruijff is geboren en getogen in Beton-dorp, dat weet bijna iedereen. Maar hoe was het leven in Betondorp?

“Als we de tram namen op de Middenweg hadden we echt het gevoel dat we naar een heel andere stad gingen. We voelden ons geen Amsterdammers, maar Betondorpers.” Lies van Mierlo (van 1930), die zowat haar hele leven in Betondorp woont, kan het Betondorp-gevoel niet beter verwoorden. Het witte Betondorp was met recht een dorp op zich. Aan het einde van de Middenweg (dichter bij Diemen eigenlijk dan bij de Mid-denweg), lag het dorp, met een heuse Brink in het midden. Jarenlang was Stadion De Meer het baken aan de Middenweg, hoewel dat in 1934 is gebouwd terwijl Betondorp zelf ouder is. Betondorp is namelijk gebouwd tussen 1923 en 1925. In die tijd stegen de prijzen voor bakstenen sky high en er was een tekort aan woningen; redenen om helemaal aan de rand van Watergraafsmeer een dorp met 900 woningen van beton (want dat was

goedkoper dan baksteen) te bouwen. Han van Loghem en Dick Greiner ontwierpen het dorp, dat niet alleen opvalt door de witte muren, maar ook door de platte daken. De belangrijkste straten monden uit in de Brink, waar een aantal middenstands-woningen en centrale voorzieningen, zoals winkels, een bibliotheek en een vereni-gingsgebouw zijn gevestigd. Kerken en cafés ontbraken aanvankelijk. De straatnamen zijn ontleend aan dorps- en agrarische begrippen, zoals Landbouwstraat, Veeteelt-straat en dergelijke. Betondorp was een rood dorp. SDAP en later PvdA waren de partijen waarop werd gestemd en de communisti-sche krant De Waarheid en het socialisti-sche Het Volk werden veel gelezen.

Gevangenis Betondorp werd niet door iedereen even mooi gevonden en dat is een eufemisme. Toen Roos van der Water in 1955 hier een woning kreeg aangeboden, dacht ze: “Het lijkt wel een gevangenis.” Het was winter, er was weinig groen te bekennen en de recht-hoekige betonnen, saai ogende woning had ook nog eens een heel kleine douche. “Je stoot je daar geheid je armen, dat deed me nóg meer aan een gevangenis denken.” Roos besloot de woning toch te aanvaarden en kwam al snel tot de ontdekking dat het

allemaal meeviel. Het viel haar bijvoorbeeld op dat er in de wijk altijd veel mensen thuis zijn. “Er woonden hier veel oude en veel zieke mensen en volgens mij ook veel alcoholisten.”

Netwerk van modderige laantjesVoor kinderen was Betondorp een paradijs, schrijft bewoner Nico Paape zijn herinne-ringen op. “Voor kinderen was Betondorp een netwerk van modderige laantjes, van straten, drie pleinen - waarvan de Brink het meest centraal was gelegen. Maar het belangrijkste was de speeltuin aan de Onderlangs, waar Melis de scepter zwaaide.

Een bruinig gezicht, scheve mond met sjek-kie, en de volkstuinen die doorliepen tot aan de Weespertrekvaart en de Oosterbe-graafplaats.”“Het territorium van de kinderen in

mijn straat liep vanaf de Brink tot aan de Weespertrekvaart. Het Huismanshof was ook ‘van ons’, alsmede een klein stukje Graanstraat en Zaaiersweg. De rest was het ‘buitenland’. Dat was het gebied van andere jongetjes. Kwam je in het ‘buitenland’, dan werd er regelmatig gevochten. Territorium-drift. In het binnenland, die twee of drie straatjes, waren we heer en meestertjes.”“De laantjes waren smal en vaak modderig en afgescheiden van de aanliggende tuinen door heggen en heggetjes. Wij konden in dit labyrint blindelings onze weg vinden. Als wij aan het voetballen waren en de politie kwam vanaf de Brink de hoek om fietsen

(met het doel onze bal af te pakken), stoven wij als schichten een laantje in om binnen no time drie straten verderop weer tevoor-schijn te komen. Met bal.”“De politiemacht in Betondorp bestond uit

twee agenten op een zwarte dienstfiets. Een hele grote dikke, Oliver Hardy-formaat, en een kleine dunne, Stan Laurel-formaat. Vanwege hun postuur en vanwege hun fietsen konden de dienders onmogelijk de achtervolging inzetten in de laantjes van Betondorp. Ze hebben ons nooit te pakken gekregen.”

Marianne kwam in 1940 in Betondorp wonen, op Brink 6. “De Brink was fijn om te spelen”, vertelt ze. “Een mooi groot plantsoen middenin, veel paadjes achter de huizen waar je je kon verstoppen.” In de buurt heerste saamhorigheid. “Betondorp was gezellig, je kende veel mensen.”

‘De politiemacht bestond in Betondorp uit twee agenten op een zwarte dienstfiets’

Johan Cruijff in het shirt van het Nederlands elftal ergens aan het begin van de jaren zeventig.

Betondorp in 1950.

OPROEP


Grootste Verf Discounter AmsterdamGrootste Verf Discounter Amsterdam


Toen de Hermitage nog Amstelhof heette1. Het ene gebit is het andere niet…Begin jaren ‘50 werkte mijn vrouw (Henny Doets) als verpleeghulp een poos in Am-stelhof, dat toen - dacht ik - nog net Oudeliedenhuis heette. Ik had verkering met haar en vaak haalde ik haar op na haar diensttijd. Ik werd altijd vriendelijk ontvangen door de portier, waarna ik mocht plaatsnemen in de regentenkamer schuin tegenover de ingang, om op haar komst te wachten.

Toen vond ik ‘t al een prachtig en vooral interessant gebouw. Je kon de geschiedenis daar letterlijk ruiken. Mijn vrouw was vooral gefascineerd door het enorme doolhof aan gangen en niveauverschillen van de vloeren.

Op een keer kwam zij mij blozend tegemoet in de regentenkamer. Ze zei: “Willem, wat ik nou heb meegemaakt hoop ik nooit meer mee te maken. Gisteravond na het eten moest ik zoals gebruikelijk de kunstgebitten van een twintigtal bejaarden schoonma-ken.” En hoewel zij altijd bijzonder accuraat was, gebeurde er het volgende:

De eerste de beste die haar gebit in de mond stak, riep verschrikt:...dit past niet!... Wat was er gebeurd? Mijn vrouw moet tijdens haar schoonmaakhandeling toch afge-leid geweest zijn, want niets paste meer bij niemand. En het ligt voor de hand: als je één gebit verwisselt, dan ligt natuurlijk de hele boel door elkaar. Het gevolg was dat de 20 bejaarden urenlang nodig hebben gehad vóór iedereen weer tevreden en veilig kon klappertanden.Willem Heiloo

2. Tante Ina in AmstelhofDe Hermitage. Ik was er woensdag 6 januari 2010 en liep er gefascineerd rond. Ge-fascineerd niet alleen door de tsaren uit Rusland en hun verleden van pracht en praal, maar ook door het gebouw waar ik meer dan 40 jaar geleden bij mijn tante, mevrouw Germans-Kuijper, op bezoek kwam. Zij was toen verpleegkundig directrice van Am-stelhof en woonde intern. Ik vond dat zij daar geweldig woonde. Vanuit haar kamer keek je op de Amstel en de Magere Brug. Woensdag was ik in de regentessenkamer en vroeg mij af of dat toen haar kamer was. Hebben er wisselingen en verwisselingen plaatsgevonden? Misschien wel in mijn eigen hoofd. Ik herinner mij de kerkzaal. Bij haar afscheid werd er een musical opgevoerd, waarbij wij, haar familie, ook uitgeno-digd waren. Na de opvoering ging het hele personeel aan een lange tafel zitten en kregen wij een loempia van de kok. Geweldig! Had ik nog nooit gegeten!!Netty Kuijper

3. Op eigen benen in de grote stadIn 1986 - ik was 19 - kwam ik op een warme dag in april in Amsterdam aan om te be-ginnen aan de opleiding voor ziekenverzorgende in de Amstelhof. Het grote gebouw intimideerde me enorm, de drukte van de grote stad, op eigen benen staan. Het was de bedoeling dat ik een kamer zou krijgen in een gebouw achter de Amstelhof. Dat ging gelukkig niet door, omdat ik had gehoord dat de mentrix erg streng was en weinig ruimte gaf aan buitenschoolse activiteiten. Ik kwam op de Vechtstraat terecht, een soort van dependance. Van daaruit 5 dagen in de week naar school, bij de Sloterplas, daarna stage lopen in de Amstelhof, op een afdeling met uitzicht op de Amstel. Hier heb ik geleerd zelfstandig te zijn, het dorpse achter me te laten, heb veel leed gezien, verdriet, maar ook veel plezier, veel ervaringen, die me nu nog van pas komen. Ik weet niet of ik van alles door elkaar haal, maar ik denk dat ik vanuit de Amstelhof de opening van de Stopera heb gevolgd, en ook de begrafenis van de Amerikaan die al jarenlang op een boot voor de Amstelhof woonde en bij reparatiewerkzaamheden aan zijn boot was verdronken, de uitvaart over de Amstel richting Zorgvlied.R.A.J Weda.

4. Intieme momenten in de AmstelhofIk had een vakantiebaan in Amstelhof in 1966 net toen ik geslaagd was voor de 4-jarige Handelsschool aan de Nic. Maesstraat. Ik moest dat jaar onder dienst, dus ik besloot nog maar wat geld te verdienen voordat ik onder de wapenen moest. Ik kwam terecht op Amstelhof bij de bewonersadministratie bij de dames Paais en Pellemans. Ik moest regelmatig pakjes ophalen en boodschappen doen. De rest van de tijd kon ik de bejaardenhelpsters en verpleegsters bestuderen en er mee uitgaan (dit overigens tot grote woede van mijn moeder, die de dames in de verzorgende beroepen hele-maal niet zag zitten voor mij). Voorts was ik een regelmatige bezoeker van de keuken, waar uitstekend gekookt werd. Eigenlijk at ik dagelijks twee maal warm. Op een gege-ven moment werd ik gevraagd om de boekhouding te versterken en zo kwam ik bij de heer Hubers terecht. In die tijd kon je bouwpakketten kopen van de eerste generatie transistorversterkers en Hubers had zo’n bouwpakket gekocht. ‘s Middag zei hij stee-vast tegen mij: ‘Olthof, sluit jij de deur aan de binnenkant even af. Ik ga nu klussen.’ De onderste la van zijn bureau ging open en daar begon de boekhouder met solderen aan zijn versterker. Ook hebben Hubers en ik de recreatieruimte van de verpleegsters ingericht en een discjocky vulde de avond met populaire plaatjes.Rob Olthof

(Bronnen onder andere www.dehermitage.nl).

De Hermitage; een parel aan de Amstel

1680. Dat is het jaar waarin Barent Hel-leman overleed. Hij liet het in die tijd ongelooflijk grote bedrag van 90.000 gulden na aan de Diaconie, die besloot er een tehuis van te maken voor zieke oudere vrouwen (later kwamen er mannen en weer later echtparen bij). Dat werd in 1681 opgeleverd. Boven een nepdeur, achter de huidige entrée, is staat nog steeds de naam die het rusthuis toen had: de Diaconie Oude Vrouwen Huys anno 1681. Bijna drie eeuwen later – in 1953 – werd het gebouw omgedoopt tot Amstelhof. De belangrijkste zaal is de kerkzaal, waar de kerkdiensten en maaltijden plaatsvonden. Na de Burgerzaal van het Paleis op de Dam was dit eeuwen-

lang de grootste zaal in Amsterdam (in 1946

gebruikte Winston Churchill hier de lunch tijdens een bezoek aan Nederland). Omdat het gebouw niet meer voldeed, werd beslo-ten tot een andere bestemming. De laatste bewoners van het verpleeghuis vertrokken in maart 2007 naar twee nieuwbouwpro-jecten in Diemen en Nieuw-Vennep. De nieuwe bestemming werd in 2009 gevonden in de Hermitage Amsterdam: een modern, eigentijds museum waarin veel tentoonstel-lingen (www.hermitage.nl) plaatsvinden.

Eén van de mooiste gebouwen aan de Amstel is de Hermitage Amsterdam (met 102 meter de langste gevel van de stad). Ruim drie eeuwen was dit gebouw het tehuis Amstelhof voor ouderen, maar toen bleek dat het gebouw niet meer voldeed aan de nieuwe eisen die aan een zorginstelling worden gesteld, werd een andere bestemming gevonden: het museum de Hermi-tage Amsterdam (sinds 2009). Juist die vaak nog levende herin-neringen geven het gebouw nog meer cachet.

De belangrijkste zaal is de kerkzaal. Hier werden kerkdiensten gehouden en maaltijden verzorgd.

De Hermitage heeft de langste gevel van Anmsterdam.

De Hermitage is ’s avonds mooi verlicht.


Eropuit! Kalender...

RESERVEER DIRECT OP GRANDCAFEDELAMAR.NLOF BEL 020 – 555 26 00*kijk voor voorwaarden op delamar.nl/actievoorwaarden

KOM NA 20.00 UUR DINEREN EN ONTVANG EEN FLES WIJN CADEAU*

Johannes van Dam, Parool9+

*

Kerst in AmsterdamDe kerstdagen zijn ook in Amsterdam aanleiding om speciale kerstuitjes te houden. Vier kersthoogtepunten dit jaar:

Winterland AmsterdamMocht ons landje deze kerst worden overvallen door sneeuw, dan staat u op de deels overdekte kerstmarkt op het Rembrandtplein lekker droog. Er zijn stalletjes, attracties en er is een schaatsbaan (schaatsen zijn te huur). Dit nieuwe evenement vindt plaats van 18 november 2011 tot en met 1 januari 2011.

Pure KerstmarktMet kerst willen we veel en lekker eten en drinken en tegelijkertijd ook nog iets kunnen betekenen voor de wereld. Met zijn ambachtelijke en duurzame producten is de Pure Kerstmarkt daarom de kerstmarkt bij uitstek. In Park Frankendael aan de Middenweg (Amsterdam-Watergraafsmeer) staan op 19 december 75 kraampjes bijeen die allemaal in het teken staan van gezondheid en duurzaamheid, zodat we samen kunnen werken aan een nog mooiere wereld. Als dat geen smakelijke kerstgedachte is!

Albert Cuyp KerstmarktDe Albert Cuyp heeft zich altijd al geleend voor gezellige marktjes, vandaar dat ook dit jaar hier weer een kerstmarkt te vinden zal zijn. Deze wordt gehouden op 19 december (deze is dus goed te combineren met de Pure kerstmarkt). Voor lekkere hapjes, kerstversiering, cadeaus, een mooie kerstoutfit en vooral héél véél gezelligheid bent u op de Albert Cuyp deze kerst aan het goede adres.

Feeëriek LandsmeerAls u rond kerst met de auto naar Amsterdam gaat en u heeft tijd over, dan is een ritje door Landsmeer (Amsterdam-Noord, afslag aan de A10) een aanrader. De bewoners hebben er een sport van gemaakt om hun woningen en woningen zo uitbundig mogelijk te versieren, met als gevolg dat het lintdorp een ware attractie is geworden. Het kost niets (of nou ja, benzine) en aan het einde van het dorp is er het café De Drie Zwanen (vlak bij de woning waar de weduwen van Anton Heyboer wonen), waar de eigenaresse u precies kan vertellen hoe het zo gekomen is.

Bij HETOIS HET GOED-KOPEN!!!

Chevrolet Matiz style, knalgeel, 4.600km ! stuurbekr. nwst. 05 € 5.299Citroen C1 , zwart metal, 22.000 km, nwstaat. jun-06 € 5.999 Daihatsu Cuore stuurbekr.div. 2006 tot 2008,’’het beste uit Japan’’ vf € 4.999Daihatsu Cuore Premium airco a-label, ruime compacte 5dr 07/08 vf € 6.299Daihatsu Sirion 1.0 airco 2007, div. extra’s champ. met. € 7.299Daihatsu Sirion 1.3i champ. met, weinig km 2008 € 7.499Daihatsu Sirion 1.0 Premium, met 17.000 km 2007 € 5.999Daihatsu Trevis airco alle opties aanwezig incl winterbanden, oranje met. € 6.499Daihatsu Young RV 1.3 luxe uitv., 12.000 km!! 2004 € 5.499

Fiat Panda 1.2 8V AIRCO Edizione, beige metallic, 26.700 km, 2008 € 6.299Ford Fiesta Futura 1.3 airco, 3 drs. bord. rd. 2007 € 6.299 Hyundai i10 audio, rood, 2008 € 5.999Suzuki Wagon R Exclusive1.3 airco, hoge instap 2004 € 5.499Volkswagen Fox 1.4i AIRCO, 30000 km, zwart met. nov. 2007 € 6.999Daihatsu Cuore AUTOMAAT, stuurbekr, zilv. metal. 2005 € 4.999Daihatsu Cuore AUTOMAAT, AIRCO, luxe uitv. 2004 € 4.999Daihatsu Cuore AUTOMAAT AIRCO, 22000 km, rood, 2006 € 6.499Daihatsu Cuore, AUTOMAAT, stuurbekr. black met. 12.000 km 2007 € 6.999 Daihatsu Sirion AUTOMAAT, 1.3 i audio, lcht groen met. 2005 € 6.999Daihatsu Sirion AUTOMAAT, SPORT 1.3i dblauw met. 07, met 39.000 km € 8.999Daihatsu Trevis AUTOMAAT, Mini-look-a-like, zilv. metal.19.000 km 08 € 7.999Hyundai Atos AUTOMAAT, 14.800!! 2002, HOGE INSTAP, stuurb. € 4.299Kia Picanto AUTOMAAT, AIRCO,1.1 LXE 44.000 km, 05 € 6.499Mini Cooper AUTOMAAT./AIRCO, 49.500 km, supermooi, bord. rd/zw 03 € 9.999Suzuki Alto 1.0 AUTOMAAT, Exclusive, alle opties 22.300 km, 2010 € 8.999

vele compacte budgetauto’s vanaf € 1.950 worden aangeboden op dealercondities.* op basis van afname van ons mobiliteitsadvies , waarin begrepen een onderhoudsbeurt/garantie

HETO, de vriendelijke professionals,GROOT in kleine auto’s

SCHEPENBERGWEG 16 AMSTERDAM-AMSTELIII (AMC a/ PRAXIS en v/ Gamma)TEL 020-6968841 WWW.AUTOHETO.NL

COMPACTE OCCASIONS MET AUTOMAAT!! VEEL KEUZE!

, de vriendelijke professionals

Levenslang APK keuring gratis**

Geen afl everingskosten*

AIRCO CONTROLE € 9,99

******JUNI ****** € 9.95 ZOMER- /OF INTRODUCTIE CHECK BIJ HETO

en mobilitieitsservice ** in combinatie met jaarlijks onderhoud exclusief afmeldkosten.

HERFSTKRAKER € 1.000 minimale inruil*

*minimale inruil op basis van afname van ons mobiliteitsadvies, waarin begrepen, een onderhoudsbeurt, 6 mnd Bovag- garantie, een radio/cd-speler en mobiliteitsservice. Bovendien krijgt u dan nog eens LEVENSLANG APK GRATIS.Inruil rijdbaar en min.3 mnd APK

Cobra Museum is topmusem

Het Cobra Museum in Amstelveen (gericht op moderne kunst) is de winnaar van de eerste AD-Museumtest. Tweede werd het Maritiem Museum in Rotterdam. Op plaats drie staat Beeld & Geluid in Hilversum. Het AD heeft de vijftig grootste musea van Nederland onderzocht op tien criteria. Er is vooral is gelet op de moeite die musea doen om nieuwe doelgroepen te bereiken, de extra service die ze verlenen, op nieuwe manieren die hun collectie tot leven wekken en op onverwachte, creatieve invalshoeken en manieren van presentatie. Collectie en programma, presentatie, entourage, bereikbaarheid, kindvriendelijkheid, ‘rou-ting’ binnen het museum, rolstoelvriendelijkheid, sanitair, horeca en winkels, de krant liet volgens eigen zeggen niets ongecontroleerd. In het Cobra Museum is tot eind januari een speciale expositie die speciaal afgestemd is op de ruimten van het museum. De centrale sculptuur is ‘Sir Walter Scott’ (2010) een bewerking van Bouchets opvallende presentatie ‘Watershed’ (2009) tijdens de 53ste Biënnale van Venetië. Meer informatie: cobra-museum.nl

Mischa Wertheim voor 50plussers

Voor de tweede keer op rij heeft LifeAfter50 drie hoogtepunten geselecteerd uit de vele cabaretiers die het komend najaar in De Kleine Komedie in Amsterdam optreden. Twee voorstellingen zijn al geweest, maar de driedaagse wordt op 18 december afgesloten met de man die sart, tart en verwart, oftewel Nederlands meest omstreden cabaretier Mischa Wertheim. Voor deze voorstelling in de Kleine Komedie heeft LifeAfter50 een beperkt aantal (prima) plaatsen beschikbaar en op=op. De kosten bedragen 49 euro per persoon, inclu-sief een drankje na afloop in Grand Café l’Opera. Meer informatie: www.lifeafter50.nl

Boswandeling bij de Lage Vuursche

Zondag 21 november is er voor singles tussen 45 en 65 jaar een bos-wandeling door de heerlijk ruikende bossen rond de Lage Vuursche. Er wordt om 12.15 uur verzameld bij pannenkoekenrestaurant ‘De Vuursche Boer’. De wandeling is ongeveer 10 kilometer (2½ uur). We maken een prachtige wandeling van 10 km en na afloop worden pannenkoeken (of iets anders) gegeten bij ‘De Vuursche Boer’. Tot nu hebben zich zes man-nen een 1 vrouw aangemeld. Meer informatie: www.singleuitjes.nl.


Mijn straat: de Kromme Mijdrechtstraat

“De vader des huizes was één van de weinige straatbewoners die een auto had”“Ik ben in mei 1948, ik was toen zes jaar, in de Kromme Mijdrechtstraat komen wonen. Wij betrokken de woning op nr. 81/1, een vierkamerwoning.Boven ons, op 2 hoog, woonde de familie Mulder, daarboven woonde een oudere man met zijn dochter, zijn naam was Prantl. Met deze mensen hadden wij weinig contact. Onder ons, in het benedenhuis, woonde de familie Zwankhuizen, daar hadden wij meer contact mee. De vader des huizes was één van de weinige straatbewoners die een auto had. Het was een oud beestje, maar toch. Op 85/3 woonde een familie - ik weet hun naam niet meer - waar ook een lilliput-ter in huis was, dat viel toen wel op, zijn naam: Bennie.”“In het benedenhuis op nr. 65 woonde de vrouw die men ‘Dikke Marietje’ noemde,

onafscheidelijk met haar hondjes op de fiets. Over haar werd wel verteld dat zij vaak te vinden was in een bepaalde kroeg op de Zeedijk. Boven haar op de derde etage woonde de familie Sloof, vader, moeder en twee zoons, later kwam er nog een nakomertje, een meisje. De twee jongens, Wim en Meindert, hij werd ook wel Broer genoemd, waren de schoffies van de straat en haalden regelmatig rottigheid uit. Naast de woning van Dikke Marietje was het schildersbedrijf van familie De Smale. Eén van hun kinderen, Theo, is omgekomen bij een motorongeluk. De familie Selling zat met hun werkplaats annex garage naast het bedrijf van De Smale. Later hadden zij, achter in de straat, vlak bij de Amsteldijk, twee winkels in gebruik en daarna de voormalige autoshowroom van DKW, later

AUTO-UNION, op de hoek van de straat en de Amsteldijk.”“Er waren nog twee winkels: de winkel van Van Vilsteren en de melkhandel van

Karneworf. Mevrouw Karneworf ventte in de straat de melk uit en riep als zij aanbelde: “Mello”. Haar heb ik regelmatig geholpen tijdens de schoolvakanties. Dan was daar nog de krantenbezorger van Het Parool, de

man riep altijd luidkeels als hij aanbelde: “HET PAROOL”. Vlak bij het plein woonde de familie Nooy van het Amsterdams Volksto-neel, daar tegenover was de drogisterij van

Muller, en geen Mulder, aardige man, liep altijd in een stofjas. Hij woonde zelf op het

plein op driehoog naast de tramremise. Ook op het plein was een sigarenwinkel, daartegenover zat een groentehal van Joop la Grouw.” “Op straat spelen deden wij dagelijks, zomer en winter. Lag er ’s winters veel sneeuw dan gingen wij met de slee de Berlagebrug over naar de cacaofabriek van Korff (Kenners Kiezen Korff) en daar konden wij met de slee van het talud afglijden, altijd lol. Ook speelden wij nogal eens bij de pont ter hoogte van het ‘Kabouterhuis’ en dan een beetje stoer doen en van de klep afspringen, totdat mijn vader dit zag en ik behoorlijk op m’n donder kreeg. Ik heb het daarna achterwege gelaten.”

Eric Laverman woonde in de jaren ’50 in de Kromme Mijdrechtstraat in Amsterdam-Zuid en bewaart er zoete herinneringen aan.

Cijfers over de StoperaIn 1964 schreef toenmalig wethouder Publieke Werken Joop den Uyl een prijsvraag uit voor een ontwerp voor een nieuw stadhuis. Inzenders hadden de tijd, want de sluiting was in 1967. Er kwamen 803 ideeën, waarvan er 20 goed genoeg worden bevonden. Daarvan sneuvelden er uiteindelijk nog eens 13. Op 22 november 1969 besloot de gemeenteraad dat het ontwerp van de Oostenrijkse architect Wilhelm Holzbauer zou worden uitgevoerd. Daarna begonnen de protesten. Provo en de PSP hadden grote problemen met vooral de plek en kwamen met een nieuw plan onder de noemer ‘Het stadhuis staat op de Dam’. En er kwamen fikse rellen omdat voor de bouw een groot aantal historische gebouwen met een Joodse achtergrond moesten wijken. Ongeveer gelijktijdig werden ook plannen ontwikkeld voor een nieuw operagebouw. Omdat in de jaren zeventig de geldkraan werd dichtgedraaid, werd in 1979 besloten de plannen voor het nieuwe stadhuis te combineren met die van de nieuwe opera: de Stopera was geboren. Holzbauer kreeg daardoor meteen ook de Amster-damse architect Cees Dam naast zich. De eerste paal werd op 5 juli 1982 geslagen, de opening vond plaats op 23 september 1986 en in september 1988 had de gemeenteraad hier zijn eerste raadsvergadering.

De Hibsekrib. Het is een schit-terende naam die niet iedereen iets zal zeggen, maar bij veel mensen uit Oost/watergraafs-meer gaan meteen de bellen rin-kelen.

De Hibsekrib is geen officiële naam. De officiële naam is Linnae-usdwarsstraat, maar dat weet bijna niemand. De Hibsekrib was geen elitebuurt, bepaald niet zelfs. Am-sterdammers die de straat kenden, noemden het ‘de Krottenbuurt‘ en dat verraadt weinig goeds. Het straatje staat haaks op de Midden-weg en liep dood (en misschien doet het dat nog wel). Nooit ge-weten toen, maar nu weet ik dat het straatje vroeger de Ibsenstraat werd genoemd, naar de bewoners

in het eerste huis. Daar komt die naam vandaan.

Er heerste een geweldige sfeer. Hoe ik dat weet? Ria woonde er. Ria was een meisje bij mij op de Havo, de Christelijke Scholen-gemeenschap Amsterdam-Oost, aan de Nobelweg. Niet zomaar een meisje, maar mijn meisje, mijn verkering. Bijna drie jaar heeft het geduurd en het waren mooie ja-ren. Ria had mooie lange blonde haren, een weelderig figuur en ze hield van een drankje. Tegenwoor-dig heet dat ‘ze is one of the guys’ maar dat begrip kenden wij niet. Ria was gewoon Ria en Ria woon-de in de Hibsenkrib. Natuurlijk wist ze dat dit de krottenbuurt werd ge-noemd, maar Ria taalde daar niet naar. Net als de rest van het gezin. Het was een warm gezin. Altijd was je welkom, je kon altijd meeëten, televisie kijken en blijven slapen. En het gezin waarin Ria opgroeide

was niet alleen. De bewoners van de Hibsekrib vormden een warm dorp op zich. In de zomer ston-den de stoelen buiten en werd er buiten gegeten. Er werd gebraden op een hoog vuur, want een echte barbecue zoals we die nu kennen, was er nog niet. Althans, niet in de Hibsekrib. Hier was het leven goed, of het nou een krottenbuurt werd genoemd of niet. Trouwens, aan de overkant van de Middenweg was het leven minstens zo goed, want daar was een bruine kroeg die de Hibs werd genoemd. Hier rookte ik mijn eerste joint en hier zakte ik tot laat door. Soms gingen we naar een andere kroeg, naar de Raptapper, om de hoek aan de Linnaeusparkweg. Maar de Hibs, dat was onze stamkroeg.

Machtig Mooi Mokum Column Harry Slinger

De Kromme Mijdrechtstraat in de jaren ’50.

‘Op straat spelen deden we dagelijks, zomer en winter’

Nieuwsgierige Amsterdammers kijken naar een leeg terrein waar palen worden geslagen

voor de Stopera. Eentje van hen is tegen, maar of dat specifiek tegen de Stopera is of per

definitie tegen alles, is niet bekend.


De keukenzaak met verstand!!!EXTRA HOGE KORTING

[email protected]

WELK APPARAAT GRATIS?

Parfumerie Drogisterij Coco zoekt gezellige en fl exibele

collega voor 10 tot 15 uur per week.In bezit van diploma (ass.)drogist en met ervaring.

Reacties naar Corinne 06-52002267 of 020-6651925

De Oud Amsterdammeris een uitgave van:Enter Media BV

Adres: De Oud AmsterdammerPostbus 5003, 1380 GA WeespTelefoon: (020) 7163979

Redactie:Hans Peijs, André Verheul

Advertenties:Henri Ohler, Irene Venneker

Vormgeving:Enter Media BV

Ja, ik wil een jaarabonnement op De Oud Amsterdammer Ik ontvang hiervoor een factuur van Uitgeverij De Oude Stad b.v. en betaal e 49,90 (in Nederland) e 75,00 (buitenland)

Dhr./Mevr. Voorletters .............................. Tussenvoegsel ........................ Achternaam ........................................................ Adres ............................................................................................................................................................................. Postcode .................................. Plaats ......................................................................................................................... Telefoon ....................................................................................................................................................................... E-mail ............................................................................................................................................................................ Ingangsdatum ............................................................................................................................................................

Wilt u dit abonnement cadeau geven? Vul dan hieronder de gegevens in van de ontvanger. Dhr./Mevr. Voorletters .............................. Tussenvoegsel ........................ Achternaam ........................................................ Adres ............................................................................................................................................................................. Postcode .................................. Plaats .........................................................................................................................

Droomhuis gezien?

Open Huizen Dag bezocht?

Maak nu een afspraak en bespreek samen met ons je volgende stap.

www.hypotheker.nl/1428

Amsterdam, Middenweg 241, (020) 462 40 30

Ontvang voortaan De Oud Amsterdammer

in uw brievenbus

Dé grat is krant voor de echte Amsterdammer Dinsdag 5 oktober 2010 - Jaargang 2, nr. 9

Oplage: 120.000 ex.

Deze bon kunt u opsturen naar: De Oud Amsterdammer, Postbus 5003, 1380 GA Weesp of ga naar www.deoudamsterdammer.nl en vul de bon digitaal in.


Ajax bereikte twee jaar eerder, in 1969, als eerste Nederlandse club de EuropaCup I finale. In Estadio Bernabeu in Madrid hadden de onervaren en naïef spelende Am-sterdammers geen schijn van kans tegen het gelouterde AC Milan van spelmaker Gianni Rivera. De Italianen rekenden genadeloos af met Ajax: 4-1.Dat Feyenoord in 1970 als eerste Neder-landse club de Europa Cup I won, deed pijn

in Amsterdam. In het seizoen 1970-1971 was Ajax wel succesvol. Nadat achtereenvolgens Nendori Tirana, FC Basel, Celtic en Atletico Madrid waren uitgeschakeld stuitte Ajax in Londen op een verrassende tegenstander: het door de legendarische Hongaar Ferenc Puskas getrainde Panathinaikos.Ajax werd op 2 juni 172 in het oude, maar sfeervolle Wembley Stadion door veel sup-porters gesteund, Tienduizenden waren

‘De moeder aller huldigingen’“De huldiging van Ajax op 3 juni 1971 op het Leidseplein is de moeder aller hul-digingen”, weet Arnoud Jansen zich nog als de dag van gisteren te herinneren. Jansen, toen14 jaar, woonde in Diemen en zat op de Van der Waals Scholen-gemeenschap in Amsterdam-Oost. Samen met zijn vrienden toog hij naar het Leidseplein waar Johan Cruijff, Ruud Krol en alle andere voetballers (samen met burgemeester Samkalden) de grote beker omhoog hielden. “Het was een gekkenhuis die nog nooit eerder had plaatsgevonden. Wij kwamen aanlopen vanaf het Leidse Bosje, maar er was geen doorkomen aan, zoveel mensen stonden er. In 1972 was ik er ook bij, maar die huldiging gaf mij minder kippenvel dan de allereerste keer dat een Nederlandse club dit haalde.”

Burgemeester Ivo Samkalden, Johan Cruijff en Ruud Krol tonen de Europa Cup 1 aan een bomvol Leidseplein.

Het elftal van Ajax met op de bovenste rij vlnr Barry Hulshoff, Heinz Stuy, Wim Suurbier, Dick van Dijk en Gerrie Mühren. Beneden Piet Keizer, Sjaak Swart, Nico Rijnders, Velibor Vasovic, Johan Cruijff en Johan Neeskens.

De grote namen achter het succesEr zijn drie namen gekoppeld aan de meest succesvolle periode van Ajax, die feitelijk begin in 1969 (eerste finale Europa Cup 1) en tot en met 1973 stand hield. De eerste handtekening is die van Rinus Michels, de trainer die Ajax van-uit het puin opbouwde. Michels smeedde een sterk elftal en legde daarmee de basis voor zijn opvolger Stefan Kovacs, die Ajax in 1972 en ’73 naar de Europa Cup 1 leidde. Onder Kovacs is Ajax heer en meester in de wereld. En de derde man achter het grote succes is natuurlijk Johan Cruijff, de beste voetballer van Nederland en volgens velen de beste voetballer ooit.

Het doelpunt van spits Dick van Dijk.

De opstelling tijdens de finale.

Rinus Michels houdt de Europa Cup 1 omhoog.

per boot of vliegtuig naar Noord Londen gereisd. Ajax was favoriet, maar moest de geblesseerde verdediger Ruud Krol missen. Linksbuiten Piet Keizer was verre van fit. Het was uitgerekend Keizer die aan de basis van de openingstreffer stond. Na een pass van verdediger Barry Hulshoff passeerde hij de Griekse rechtsback op schitterende wijze en zette voor. Spits Dick van Dijk kopte de bal langs de Griekse doelman.Hoewel Ajax in Londen niet in topvorm stak kwam de zege niet in gevaar. In de tweede helft bepaalde invaller Arie Haan na voorbe-reidend werk van Johan Cruijff de eindstand op 2-0. Aanvoerder Velibor Vasovic mocht de Europa Cup I in ontvangst nemen. Het was de eerste van drie Europa Cups die het Gouden Ajax in successie won. Overigens zijn drie Ajacieden die op 2 juni 1971 voor Ajax in actie kwamen overleden: Nico Rijnders, Dick van Dijk en Velibor Vasovic.

Nummer 14 zal in het (Neder-landse) voetbal altijd geassoci-eerd worden met Johan Cruijff. Toen Cruijff onlangs op bezoek was bij amateurvoetbalclub WV-HEDW in de Watergraafs-meer vroeg een jongen aan hem of hij tijdens zijn loop-baan altijd een shirt met het inmiddels legendarische num-mer had gedragen.

De maestro legde de jongen uit dat hij aan het begin van de jaren ’70 geblesseerd was ge-raakt en het shirt met zijn vaste nummer 9 inmiddels door een andere speler werd gedragen. Cruijff speelde in zijn come-backduel met nummer 14 en besloot het zo te laten. De rest is geschiedenis.

Na een korte zoektocht via

Google wordt duidelijk dat Cruijff op 30 oktober 1970 voor het eerst met nummer 14 op de rug speelde. We pakken er het boek ‘Topclub Ajax’ bij, dat in 1971 verscheen. In het jaarboek beschrijft journalist Frits Ba-rend het seizoen 1970-1971 tot in detail. Ajax begon de compe-titie dat seizoen zonder Cruijff, omdat hij met een liesblessure kampte.

Pas in de vierde wedstrijd ver-scheen Cruijff op het veld, toen nog gewoon in een shirt met nummer 9. In de stadsderby met DWS raakte Cruijff na een bot-sing met ex-Ajacied Frits Soe-tekouw opnieuw geblesseerd en moest zich laten vervangen. Na een mislukte rentree in een vriendschappelijke wedstrijd met de toenmalige Amsterdam-

se profclub Blauw Wit, moest de Betondorper opnieuw rust nemen. Op vrijdagavond 30 ok-tober maakte Johan Cruijff dan eindelijk een succesvolle come-back. Dat was tijdens de wed-strijd Ajax-PSV in het Olympisch Stadion. Cruijff droeg toen een shirt met nummer 14 en stond dit nooit meer af. Aan het ein-de van dat seizoen won Ajax voor de eerste keer de Europa Cup I. In het Wembley Stadion in Londen werd afgerekend met de Griekse kampioen Pa-nathinaikos: 2-0.

De dag dat Cruijff voor het eerst in een shirt met nummer 14 voetbalde, vierde in een krottenwijk van de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires een kleine krullenbol zijn 10e ver-jaardag: Diego Maradona.

Diemenzijde was één van de korte zijden van stadion De Meer. Journalist Oscar Borg-hardt schrijft over zijn warme herinneringen.

Na historische 2-0 zege op Panathinaikos:

Ajax is de sterkste van Europa!

Nummer 14

In het Wembley Stadion in Londen won Ajax in 1971 voor de eerste maal de Europa Cup I (de huidige Champions League). Het team van trainer Rinus Michels versloeg de Griekse kampi-oen Panathinaikos met 2-0 en loste Feyenoord af als sterkste club van Europa. Het was het begin van de meest succesvolle periode uit de geschiedenis van Ajax.


Reisplannen?Of u op vakantie of op zakenreis gaat:

Bij ons kunt u terecht voor de nodige vaccinaties en adviezen!

•Speciaal spreekuur voor reizigers die

medicijnen slikken en/of onder behandeling zijn bij een medisch specialist.

•Ook voor bedrijfs- en/of groepsvaccinaties.

Tropencentrum AMC tel: 020-5663800www.tropencentrum.nlAangesloten bij het Landelijk Coördinatiecentrum Reizigers

0 nummer de oud amsterdammer

Documents

Transcript of 0 nummer de oud amsterdammer