BORGWAARDIGHEDEN

Nr. 4 Herfst 2005

2

Officieel clubblad van de Borgward Club Nederland

Voorzitter Bert Haan 0598 614235 h.de.vries22@freeler.nl Secretaris Oda van den Ameele 0252 520953 info@borgwardclub.nl Penningmeester Martin Bilthof 055 5220127 mbilthof@planet.nl Technisch Adviseur Evert Toxopeus 010 2021244 www.toxopeus.com Website/ Nieuwsbrief Fred Vermeulen 072 5710588 g.h.vermeulen@hccnet.nl Ondersteuning Vincent v.d. Velden 050 5263765 riavelden@hotmail.com Anton Vervoort 0413-474819 vervoort.am@planet.nl

Secretariaat : p/a Oda van den Ameele, Haven 150 , 2182 JV Hillegom , Tel. 0252 – 520 953 Bankrekeningnummer 39 31 91 397 tnv Borgward Club Nederland te Apeldoorn

Algemeen

De Borgward Club Nederland (BCN) heeft de inhoud van deze nieuwsbrief met de grootst mogelijke zorg samengesteld, desondanks kunnen er onbedoeld typefouten voorkomen. Informatie in deze nieuwsbrief is echter ook afkomstig van derden (adverteerders, FEHAC e.a.). Deze derden zijn zelf verantwoordelijk voor de juistheid en volledigheid van deze informatie. BCN draagt voor de inhoud en voor de geplaatste advertenties/mededelingen geen enkele verantwoordelijkheid en sluit hierbij iedere aansprakelijkheid uit.

In deze uitgave………

Pagina 2 : Isabella trouwauto Pagina 3 : Van de Bestuurstafel Pagina 4 : Agenda, Veenmuseum Bargercompascuum Pagina 5 : Bijeenkomst Hoogwoud 9 oktober 2005 Pagina 6 : Aan het woord ……. Fred Vermeulen Pagina 7 : Fehac bericht, Borgpen Pagina 8 : Exportsucces Hansa 1500 Pagina 10 : Advertenties, vraag en Aanbod

Clubpas / Contributie 2006

Wanneer u uw contributie voor 2006 heeft voldaan wordt uw Clubpas toegezonden met de volgende “Borgwaardigheden”. Met deze pas kunt u gebruik maken van de faciliteiten binnen de BCN. Wilt u zo vriendelijk zijn uw bijdrage z.s.m. over te maken op: rekeningnummer: 393 191 397 tnv Borgward Club Nederland te Apeldoorn

Trouwen met of in een Borgward Isabella??? Het overkwam Irene en Edwin Lampe, de dochter en schoonzoon van Nick en Oda van den Ameele, op 26 mei 2005. De foto van de Borgward Isabella TS, met het kenteken AH-98-45, is genomen op het strand van Noordwijk.

3

Doelstelling Instandhouding van auto’s van het voormalige Borgward-concern (Borgward, Lloyd, Hansa en Goliath), het bevorderen van informatie-uitwisseling, waaronder het regelen van ontmoetingen /evenementen en het behartigen van gemeenschappelijke belangen van de verenigingsleden.

Van de Bestuurstafel Op het moment dat ik dit artikel schrijf staat de zon nog hoog aan de hemel en genieten we nog volop van de mooie nazomer. Jammer dat dit mooie weer niet eerder is gekomen, want voor velen is de zomervakantie letterlijk “in het water gevallen”. Maar, deze nazomer maakt toch wel veel goed. Toch denk ik dat er dit seizoen weer heel wat Borgward-, Lloyd-, Hansa- en Goliath kilometers zijn gereden. En dan denk ik ook aan onze Borgwardmeeting, die onder een stralende zon plaatsvond bij onze clubvriend Jan Sijtsma, in het Noordhollandse Hoogwoud. De dag was door de familie Sijtsma en Vermeulen georganiseerd. Elders in dit clubblad vindt u een verslag van deze dag. Toch wil ik hier de “Sijtsma’s”en de “Vermeulens” complimenteren voor deze goed georganiseerde dag. Ook de deelnemers verdienen een compliment voor de goede en gezellige sfeer die er heerste. Tijdens de laatstgehouden ledenvergadering hebben we de aanwezige leden gepolst hoe zij er over dachten in 2006 een meerdaagse Borgwardmeeting te organiseren. De reacties waren positief en het bestuur is aan de slag gegaan met het zoeken van een geschikte locatie. We dachten deze gevonden te hebben in de omgeving van het Gelderse Groenlo. Dit voorstel hebben we gelanceerd tijdens de meeting in Hoogwoud en de reacties van de leden waren positief. Echter, toen we naderhand nog een aantal persoonlijke gesprekken hadden met enkele leden bleken er toch wat bezwaren te zijn, zoals het moeten delen van toilet en douche met een viertal kamers en het feit dat de locatie alleen beschikbaar was tijdens het weekend van koninginnedag. Deze opmerkingen hebben we serieus genomen en hebben besloten niet verder te gaan met deze locatie en een andere, voor ieder acceptabele plek, te vinden. Inmiddels hebben we enkele opties. Zodra hierover meer duidelijkheid bestaat, zullen we u dit laten weten. Mocht u zelf ideeën hebben, laat het ons dan weten. Behalve, dat we vele kilometers van onze Borgwards hebben kunnen genieten, hebben we ook te maken gehad met een aantal pechvogels. Toen ons clublid Teun Kros ’s morgens, na in een hotel te hebben overnacht tijdens zijn rit naar de meeting in Andernach, bij zijn Isabella kwam, bleek deze van voren ’s nachts te zijn aangereden. Teun, die tot tranens toe verdrietig was, besloot niet door te gaan naar Andernach (de auto was nog wel rijdbaar), maar via Rotterdam terug, huiswaarts te gaan. In Rotterdam heeft hij de nodige onderdelen van Evert Toxopeus meegenomen en inmiddels is de Isabella weer gerepareerd. Of er in Rotterdam een pechvirus is overgewaaid naar Evert, weet ik niet, maar ook Evert bleef pech niet bespaard . Ook onderweg naar Andernach bleef Evert met zijn Borgwardbus staan bij de grens bij Venlo met een kapotte versnellingsbak. Deze pech leverde hem van de I.G. een “pechvogelbeker” op. Ook ikzelf, ook onderweg naar Andernach, kwam er niet zonder kleerscheuren af. Wij, Ria en Vincent van der Velden en ikzelf, vertrokken met onze Combi met daarachter de caravan in de loop van de vrijdagochtend. Na ongeveer 100 km. gereden te hebben begon de Combi opeens te knallen en ploffen en sloeg af. Daarna startte hij toch weer en konden we al knallend en ploffend een parkeerplaats oprijden. We besloten de caravan af te koppelen en met de Combi, die opeens weer goed liep, terug te gaan naar huis, terwijl Ria in de caravan zou blijven wachten. Terug naar huis, geen verkeerde slag. Met de Mercedes en een zakje vol 12 Volts lampjes hebben we de caravan met Ria weer opgezocht en zijn, nadat we de 6 volt lampjes hadden geruild voor 12 volt, naar Andernach gereden zonder problemen. Achteraf bleek dat de bezinepomp van de Combi te weinig benzine oppompte om de auto + caravan te trekken. Op Andernach bleek voor enkelen kennelijk geen zegen te rusten. De eerstvolgende activiteit van de club zal de nieuwjaarsbijeenkomst zijn in januari. Hierover krijgt u vroegtijdig bericht. Bert Haan, voorzitter.

4

AGENDA 2006 19-20 november Oldtimerbeurs Autotron Rosmalen

26-27 november Internationale Oldtimerbeurs Automobielen in Eelde http://www.expodia.nl/

3 december NAMAC beurs Miniatuurauto's, boeken en folders http://www.namac.nl/ Houten in het Euretco Expo Center (Meidoornkade 24),

9-11 december Vehikel Auto & Motor in Veemarkthallen te Utrecht. http://www.vehikel.com/

januari 2006 Nieuwjaarsbijeenkomst Borgward Club Nederland

april 2006 Borgward Club Nederland weekendtreffen in ??????

7-8 okt 2006 Oldtimerbeurs Flora Holland, Bleiswijk. http://www.oldtimerbeurs.net

Borgwards in het Veenmuseum Bargercompascuum Tijdens de bouwvakvakantie kwam er een e-mail bij het bestuur binnen van het veenmuseum in het Drentse Bargercompascuum met de vraag of auto’s van onze club in het museumdorp aanwezig konden zijn tijdens een tweetal dagen met als thema “De jaren vijftig”. Aangezien de mail drie dagen van te voren binnenkwam was er geen tijd om de hele club te mobiliseren. Ik besloot daarom met onze Coupé en de Combi, samen met een stel kennissen, daar naar toe te gaan. De bedoeling was met de auto’s door het klassieke veendorp te rijden en hier en daar even stil te staan om op deze wijze het thema “De jaren vijftig” te accentueren.

In het dorp werden allerlei oude ambachten uitgeoefend. Het dorp zelf bestaat uit woningen zoals die gebouwd en bewoond werden in de tijd toen er veen werd gegraven en de kachels turf stookten. Ook bevond zich hier een kapsalon uit die tijd waar je je haar kon laten model- leren zoals dat toen modern was. Natuurlijk hebben wij ook onze kapsels laten “omtoveren”tot modellen uit die tijd. Onderweg kwamen we de bakker tegen op zijn ouderwetse bakfiets, terwijl ook de pastoor acte de presence gaf. Tevens was het schoolgebouwtje met zijn ouderwetse schoolbanken en lessenaar voor bezichtiging geopend. Ook het stoomtreintje reed puffend door de omgeving, terwijl ook het oude turfschip door de wateren voer. Halverwege de dag hebben we met de stoomtrein een bezoek gebracht aan een echte in werking zijnde veenafgraverij. De terugtocht werd gemaakt in het oude veenschip. Overal waar we met de Borgwards reden of stonden hadden we veel belangstelling van de bezoekers. Zo om ongeveer halfzes in de namiddag zijn we weer huiswaarts gekeerd. Het was een bijzonder gezellige dag. Mocht u ooit in de buurt komen (omgeving Emmen), trek er dan een dag voor uit. Het is zeker de moeite waard. Bert Haan

5

Hoogwoud oktober 2005

Borgward clubtreffen Zondag 9 oktober ben ik te gast geweest bij het Borgwardtreffen in het Noord Hollandse Hoogwoud. Ik was met mijn vader mee, die in het bezit is van een Borgward Isabella Coupe. Zo’n dag begint met een mooie autorit. In een fraaie automobiel, zowel van binnen als van buiten. En het is niet zo maar rijden. Je ontspant erbij: het hoeft niet snel, gewoon op de rechterbaan. Bovendien heeft een Isabella geen stoelen maar fauteuils. Geen ‘snel schakelen’ versnellingspook maar een versnellingshendel. En je hebt ‘bekijks’, en dat is gewoon leuk. Alles bij elkaar maakt dat het enige nadeel, het windgeruis, meer dan goed.

Terwijl je heenrijdt kijk je goed om je heen of je niet ‘toevallig’ andere Borgwards tegenkomt die ook op weg zijn naar het treffen. Waarschijnlijk omdat onze heenweg via Alkmaar verliep kwamen we niemand tegen. Totdat we aankwamen in Hoogwoud, daar stonden de overige bezoekers van de clubdag: ongeveer 19 Borgwards. Erg mooi, erg fraai. Na ontvangst met koffie en koek meldden de voorzitter en secretaris enkele clubzaken. Dan begint een van de typische clubdag dingen: praten over en kijken naar Borgwards. Ik (her)ken dat omdat ik autoliefhebber ben en actief lid ben van een andere autoclub. Praten over het onderhoud, voorkomende problemen en hoe je ‘nu

eigenlijk’ aan een Borgward gekomen bent. Voor wat het laatste betreft; het heeft veelal te maken met het feit dat de eigenaar er vroeger een gehad heeft of hun vader er een reed toen ze zelf kind waren. Een van de leden vertelde me dat de Borgward die hij nu rijdt, in het bezit van zijn vader was toen hij geboren werd. Dat zijn natuurlijk mooie verhalen om te horen. Ook werden gegevens, zoals adressen, uitgewisseld waar onderdelen te krijgen zijn. En kijken: als je zelf iets wilt of moet vernieuwen. Hoe zit dat eigenlijk bij andere Borgwards? Maar ook geruststelling. Die ietsje bredere kier links van de motorkap, kan dat niet beter? Nee dat hoort zo, hoor je dan. Geen enkele Borgward heeft precies gelijke naden en kieren. De volgende activiteit begon: de rondrit door West-Friesland (NH). Startende motoren en wegrijdende Isabella’s: fantastisch. Kort na de start was er een stop bij restaurant het ‘Wagenwiel’. Daar genoten we vaneen lunch en er werd wederom weer veel gepraat. We vervolgden de tocht van 1½ uur door een prachtig gebied. Medemblik, Oostwoud, Hauwerd, Abbekerk, Twisk (met een prachtig stationnetje aan het spoor van de stroomtreinlijn Enkhuizen - Medemblik), Aartswoud en zo weer terug naar Hoogwoud Na een korte stop hebben we afscheid genomen en begonnen we aan onze terugreis. Het was een mooie dag: de auto’s, het rijden, de omgeving, de gesprekken en de mensen. In één woord: prachtig! Als afsluiting: houd ze mooi, houd ze origineel en houd ze rijdend. Borgwardclub, dank voor deze dag, succes en wellicht tot een volgende keer. Pieter Varekamp

6

Aan het woord……….Fred Vermeulen! Studerend aan het Instituut voor de Autohandel in Driebergen (IVA) werd ik in de 60-er jaren al vroeg geconfronteerd met oldtimers. Het Nationaal Automuseum was toen nog verbonden aan het IVA in Driebergen. Onderhoud en restauraties werden voor een grotendeels uitgevoerd door studenten van de school.

Tijdens mijn diensttijd van 1963-65 (we moesten toen nog 21 maanden) kwam ik in contact met een stadsgenoot (Utrecht). Hij had een Borgward Isabella uit 1959 (BD-40-58) en bleek vlak bij mij te wonen. Voor zijn diensttijd was hij monteur bij Borgward garage Jongerius in Utrecht. Al snel sleutelden wij ’s avonds in de werkplaats van de 131e TD in Soesterberg en in de weekends in Utrecht aan Borgwards. Ik was op slag verliefd op de techniek en modellen van Borgward.

Toen ik dan ook in 1965 uit dienst kwam, moest er zo snel mogelijk een Borgward komen. Die waren toen al redelijk goedkoop voor auto’s van die leeftijd (5 – 10 jaar). In 1966 vond ik op een sloperij een Duitse import Borgward P100 (FA-98-78) bouwjaar 1960. De motor had een uitgelopen drijfstanglager van de derde cilinder. De rembekrachtiger was verdwenen evenals enkele andere onderdelen van de luchtvering, zoals de compressor. Buiten enkele roestplekken bij de koplampranden verkeerde hij in redelijke staat. Ik heb de auto gekocht en hem opgeknapt.

Door het stoppen van de Borgward Service door garage Jongerius in 1967, kregen wij steeds meer reparatie klanten. Wij leverden inmiddels de Borgward onderdelen voor de wijde omgeving van Utrecht. Ik werkte bij de Bosch Service Dienst in Utrecht en kon zo makkelijk aan Bosch en Hella onderdelen komen. Voor werken bij een baas had ik in 1968 eigenlijk geen tijd meer. Ik huurde bij een tuinder in Maarsenbroek een kas, een loods en een lap grond en kocht 10-tallen Borgwards op, die ik daar, afhankelijk van de staat waarin hij verkeerde, repareerde of demonteerde voor onderdelen.

In 1968 heb ik mijn P100 ingeruild voor een betere P100 (EG-11-93) bouwjaar 1960 van Fred Kaps (de goochelaar) die in goede staat verkeerde. Ik ben er diverse keren mee op vakantie geweest naar het Gardameer en Bodensee. Twee maal per maand reden we, met de autoambulance er achter, naar Duitsland om auto’s en onderdelen te halen.

In 1968 kwam ik in contact met Ingrid Koens, de secretaresse van de toen net opgerichte Borgward Club Nederland met voorzitter Kennis uit Amstelveen en secretaris Guus Schokker uit Amsterdam. Binnen een jaar liet het bestuur het afweten en trad af.

7

Met z’n drieën, Ingrid, Jan de Zinger en ikzelf, hebben we het bestuur overgenomen en nog vele evenementen en treffens georganiseerd. Eind 1969 heb ik, onder druk van de gemeente Maarsenbroek, mijn Borgward bedrijfje moeten beëindigen. Ik ben toen in Amsterdam gaan werken bij Willem van Rijn, de Bosch en Blaupunkt importeur. In november 1970 ben ik in Amsterdam, als werktuigbouwkundige voor het technisch beheer van onroerend goed, bij een makelaarskantoor gaan werken. Ik kreeg een bedrijfsauto en de Borgward P100 moest aan de kant. Die had ondertussen ruim 250.000 km op de teller staan. De tijd en roest deden hun werk. De draagbalk van de achteras brak doormidden, de spatborden, dorpels en deuren begonnen te roesten, remslangen scheurden etc. Veel tijd en geld voor restauratie was er niet. Waarschijnlijk na klachten van buren vond de gemeente Amsterdam dat zo’n auto niet op de openbare weg hoorde te staan en is de Borgward zonder enig overleg afgevoerd en vernietigd.

Toen in december 2000 de restauratie van onze vorige camper afgerond was had ik weer tijd voor een nieuwe uitdaging. Ik kocht in de buurt een Borgward Isabella Coupe uit 1961 waar wel het een en ander aan gedaan moest worden en waar ik nog steeds mee bezig ben. Toen ik dan ook door Bert haan werd benaderd om deel te nemen aan een nieuwe Borgward Club was ik direct enthousiast.

Op oktober 2004 brachten wij een bezoek aan Bert Haan in Veendam. ‘s Avonds spraken wij over ons Borgward verleden en vertelde ik over mijn eerste Borgwards. Ik liet een paar foto’s zien die voor Bert iets bekends hadden. Wat bleek, mijn eerste P100 was nu in het bezit van Jan Sijtsma, die nota bene nog geen 8 km bij vandaan woont. Wij hebben direct met Jan gebeld en een afspraak gemaakt.

Ook heb ik met Geert Vosselbeld gesproken die in 1991 het wrak kocht, de restauratie voor zijn rekening had genomen en zelf jaren de eigenaar is geweest. Tijdens het bezoek aan Jan Sijtsma, die overigens een aantal Borgwards heeft, heb ik met mijn oude Borgward P100 mogen rijden. Het was voor mij een hele belevenis om na zo’n 37 jaar weer in je vroegere Borgward te mogen en kunnen rijden. Ik denk niet dat er veel mensen zijn die dat hebben kunnen doen. Wie volgt met zijn Borgward verhaal…………Fred Vermeulen

8

Fehac Enquête van de Fehac (Federatie Historische Automobiel- en Motorfietsclubs) en de Fiva. De Fehac is al jaren lid van de Fiva (Federation des Vehicules Anciens). Deze wereldwijde organisatie is aktief bezig bij het Europees Parlement en de Europese Commissie, om onze doelstelling, bezit en gebruik van klassiekers, mogelijk te houden. Wij zijn vanwege die doelstelling lid van de Fehac. De Fiva omvat de nationale federaties van bijna 50 landen en vertegenwoordigt ca 750.000 mensen als U en wij, die oldtimers koesteren en willen blijven berijden. Allemaal hebben wij te maken met de regels die in Brussel bedacht, besproken en besloten worden. Denk aan onderwerpen als milieu, verkeersveiligheid, voertuigeisen, belastingen en veel meer. Al deze regels worden vroeg of laat ook deel van de nederlandse wetgeving en daarom is het belangrijk dat de historische voertuigbeweging een sterke lobby heeft in Brussel. Deze lobby is in handen van de Fiva. Ze heeft de laatste jaren al veel bereikt. Om in Brussel te vertellen waar het om gaat moet de Fiva over goede, actuele feiten beschikken, dus van de direkt belanghebbenden: de eigenaren, de handelaren en de restauratie- en onderhoudsbedrijven, verzekeraars, beursexploitanten, uitgevers en andere belanghebbenden. Daarom houdt de Fiva een grote enquête, zowel onder de eigenaren als onder de ondernemers. Door er aan mee te doen, draagt u uw steentje bij aan de regelgeving en behoud van het rijden met uw voertuig. We bevelen u daarom van harte aan de enquête in te vullen. Bij deze “BORGWAARDIGHEDEN” vind u ingesloten het enquête formulier Het invullen van sommige vragen zal best enige moeite kosten, zoals een vraag naar de uitgaven die u in relatie tot uw oldtimer doet. Alle antwoorden moeten betrekking hebben op de periode 1 juli 2004 tot 30 juni 2005. Uw naam en adres gegevens kunt u invullen maar is niet noodzakelijk. Hoe massaler we meedoen, des te sterker kunnen Fiva en Fehac met succes voor uw belangen blijven opkomen. Het Europees Parlement heeft zich er met enorme meerderheid voor uitgesproken dat alle nieuwe wetgeving wordt getoetst op onbedoelde negatieve neveneffecten bij het gebruik en behoud van historische voertuigen.

De Borgpen

Isabella van 6 naar 12 Volt Bij het ombouwen naar 12 volt kan men problemen tegenkomen met de te hoge spanning voor het elektrische klokje en brandstofmeter. In beide gevallen kan hier, in plaats van een weerstand, een eenvoudige spanningsregelaar uitkomst bieden.

Deze spanningsregelaar type L7806 is in vrijwel elke elektronicazaak of bij Fred Vermeulen te koop. Met een paar kleine aanpassingen is deze voor inbouw onder het dashboard geschikt te maken. Deze spanningsregelaar kan 1,5-2 Amp ofwel 9-12 Watt verwerken hetgeen voldoende is voor het gestelde doel.

Deze regelaar wordt als volgt aangesloten: Schuif over de 3 aansluitingen een 3-voudig kroonsteentje. Pen 1 (linker) aan 12 volt, pen 2 (rechter) aan de 6 Volt plus aansluiting van brandstofmeter of uurwerk en pen 3 (midden) aan de - of massa. De regelaar kan met een schroef door het gaatje aan het dashboard worden vastgezet. De verbindingen kunnen ook met de bekende schuifstekkertjes worden gemaakt als de aansluitingen met isolatiekous worden afgewerkt.

9

Exportsucces Al in de jaren ’50 was de Borgward Hansa leverbaar met een volautomatische versnellingsbak, Hij was daarmee uniek in zijn klasse. Bremen juli 1948. Uit de interneringskampen van de Amerikaanse bezettingstroepen in Duitsland worden talloze gevangenen vrijgelaten. Onder hen automobielbouwer Carl. F. Borgward. Hij moet zijn bedrijf weer helemaal opnieuw van de grond af aan opbouwen. Daarbij gaat hij zich al direct bezighouden met marketing en modellenontwikkeling. Dat is niet gemakkelijk, want de fabrieken waren tijdens de oorlogsjaren geheel gericht op de productie van wapens en onderdelen daarvoor, bestemd voor het Derde Rijk. De boel moest dus eerst worden omgebouwd voordat hij kan beginnen met de productie van personenauto’s en licht vrachtwagens. Als een geluk bij een ongeluk komt zijn interneringstijd hem bij de wederopbouw goed van pas. Zijn veelvuldige contacten met vooral de Amerikanen brengen hem op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen en trends in de automobielindustrie. Zo wordt het hem al snel duidelijk dat de nabije toekomst ligt in de pontonvormige carrosserie. Die zien we in 1949 dan ook terug in de Borgward Hansa. Dit model wordt een ongekend succes: tot 1954 verlaten niet minder dan 30.825 exemplaren de lopende band. Enige in zijn klasse met een volautomaat

In 1950 is de Borgward Hansa 1500 het enige voertuig in zijn klasse dat als extra met een volautomatische transmissie (Hansa-Matic) kan worden geleverd. Een uitgekiende constructie, want het motorvermogen doet nauwelijks onder voor dat van de handgeschakelde versie. Zelfs nu is dat nog wel eens anders, Maar ook op andere vlakken blijkt de auto technisch z’n tijd ver vooruit te zijn. De door Bosch ontwikkelde richtingaanwijzers zijn volautomatisch; andere auto’s zijn in die tijd nog voorzien van uit de carrosserie verschijnende pijlen.

Duitse markt blijft achter De carrosserie heeft een zeer moderne vormgeving. Waarschijnlijk blijft daardoor de belangstelling in Duitsland achter, maar in Latijns-Amerika en Australië wordt hij heel goed verkocht! De hoge aanvangsinvesteringen worden vooral door de export al snel terug verdiend. Enkele jaren later verbetert Borgward de Hansa. De 1500 cc-motor maakt plaats voor een 1800 met een vermogen van 60 pk; daarmee bereikt de auto een topsnelheid van 135 km/h. Optisch is de auto te onderscheiden door sierlijsten onder de zijramen. Met de 1800 speelt Borgward het klaar om vooral in Japan goede voet aan de grond te krijgen. Voor die tijd een unieke ontwikkeling. De Duitse markt blijft opnieuw ver achter; de fabriek staat voor een raadsel. Zelfs de betrouwbare en voor die tijd snelle stationcar met dieselmotor, speciaal geconstrueerd voor de thuismarkt, blijkt met slechts 2.464 verkochte exemplaren een flop. In die periode levert Borgward een omvangrijke serie auto’s; van de bekende Goliath driewieler tot de luxueuze Hansa 2400 limousine. Ook in de race- en rallysport worden verschillende successen geboekt. Het sportieve imago wordt door diverse overwinningen en recordpogingen beslist opgepoetst. Toch stokt de uit de Duitse hoek komende kritiek niet. In 1954 volgt daarom een nieuwe poging, de Isabella. Nog vooruitstrevender en moderner dan z’n voorganger ; de Hansa 1800. Helaas zijn er uit de beginperiode van de na-oorlogse Borgward-fabriek slechts enkele Hansa-modellen gespaard gebleven. De auto is dan ook een felbegeerd collector’s item geworden.

10

���������

Borgward Specialist

Inkoop

Verkoop

Onderhoud

Onderdelen Zowel nieuw als gebruikt

Tel. 010 – 202 1244 Fax 010 – 447 1205

e-mail: info@borgward.nl Internet: www.borgward.nl

�

����

Borgward Onderdelen

Nieuw - Gebruikt – Reproductie

R.A.F. Steen Aalsburg 20-15

6602VK Wijchen

Tel. 024 - 64 17 030 Fax 024 - 64 56 291

GSM 06 - 51 60 78 59 e-mail robsteen@wanadoo.nl

CHAMPHOUSE RADIATEUREN

��

Verkoop en Revisie van elk merk Radiateur, Dynamo en Startmotor…..

Zowel modern als klassiek.

Betaalbaar en garantie!

Tel. 06 – 13250691 Martie e-mail: champhouse@planet.nl

11

Vraag en Aanbod

Aangeboden:

Geen advertenties voor deze uitgave ontvangen

Gezocht:

Geen advertenties voor deze uitgave ontvangen

Advertentie’s t/m 3 regels zijn gratis mits deze betrekking hebben op de doelstellingen van de Club. Voor alle overige advertentie’s ( ¼ , ½ , 1/1 pagina) gelden zakelijke tarieven,deze zijn opvraagbaar bij de

redactie. Adverteren ! mail uw advertentie aan g.h.vermeulen@hccnet.nl of stuur uw advertentie naar het secretariaat

�������������

���������

��

������������� ���

���� ����������������������

�� ����������� �

�

12