31e jaargang – oktober – nummer 214

BOELSPRIET

3

Boelspriet is het verenigingsblad van JBV Bulderbaan

Opgericht 13 Maart 1980 KvK Amsterdam V532677

www.bulderbaan.nl Bestuur Guido Dennenbroek Voorzitter Bram Otte Secretaris Frans Posthuma Penningmeester Andries Wijand Wedstrijdzaken Freek Vogelaar Algemene zaken

Verenigingssecretariaat Van Heuven Goedhartln 199 Gsm 0643257204 1181 KL Amstelveen email: secretaris.bulderbaan@gmail.com Website: www.bulderbaan.nl

Wedstrijdcommissie Andries Wijand Tel. 0644652561 Freek Vogelaar Tel. 0619354281 Jos Helsloot Tel. 0206437943

Redactie Boelspriet Dorine Martron: d.martron@online.nl Peter Bleekrode promotie.bulderbaan@gmail.com Bram Otte secretaris.bulderbaan@gmail.com

Lief en Leed Marian Posthuma Tel. 0206451883

Kantinecommissie Clubhuis GSM Tel. 0657956955 Freek en Lida Vogelaar Tel. 0619354281 Anja Ploeger; Jeannette Cramer; Minke Otte; Marian Posthuma

Bank ING rek.nr. 5036931 / IBAN NL22INGB0005036931 Tnv. Penningmeester JBV Bulderbaan

Speeltijden Maandagavond, woensdagavond: vanaf 19.00 Maandag-, woensdag- en zaterdagmiddag: vanaf 13.00

Speelterrein Broersepark; ingang Molenweg te Amstelveen.

Doelstelling “Het bevorderen en het doen beoefenen van ‘Petanque’ en al dat hiermee verband houdt.”

Bondsbureau Nederlandse Jeu de Boules Bond www.njbb.nl

31e Jaargang – aug/sep/okt –nummer 214

In dit nummer 3 Colofon 5 - 7 Bestuurspraet 9 Werk In Uitvoering: Anne Rockx 11+13 Bonjour Pétanque 15 - 18 Werkvakantie deel 2 19 + 21 Technische Commissie 23 + 25 Postzegels: een hobby ? 26 Sporttechnisch - spelsystemen 27+28 Verslag Van Elden Goud-50 toernooi 29 Kamperen met je boules 30+31 Verslagen Eurotoernooien 32 Verslag Broerseparktoernooi 33 – 35 De Clubkampioenschappen 36 + 37 Veendorptoernooi-een persoonlijk verslag 38 Troefcompetitie 39+40 Volle zon over het petanque (deel XVI) Kopij Boelspriet 215 Bij voorkeur in WORD en zonder opmaak (platte tekst) als bijlage per e-mail is vóór 15 november 2013 zeer welkom bij de redactie (zie linker kolom). Adverteerders

Brommer BV

GoldCar BV

Grieks restaurant Alexandros

Groenhof Optiek BV

H. Zelhorst BV

Keurslager Stronkhorst

Klassieke meubelen Koekoek

Lijstenmaker Gehring & Heijdenrijk.

Personal Touch Travel

Tandprothetische praktijk R. Meerleveld

Total Copy Service

Wijnkoperij Henri Bloem

Het wordt bijzonder op prijs gesteld als onze leden in voorkomende gevallen gebruik maken van de diensten van onze adverteerders. Omslagfoto: Het is 29 september en er is een verheugend aantal vrijwilligers al vroeg bijeen om het ‘open’ Veendorptoernooi te laten slagen. Eindelijk eens gewaardeerd op de ‘cover’!

5

Pas op de plaats De onlangs gesignaleerde activiteiten rond het voormalige schoolgebouwtje en huidige Buiten-schoolse Opvang van KinderRijk deed a snel ver-moeden dat deze vestiging voorlopig nog niet weg gaat.

De conclusie die daaruit getrokken kan worden is dat wij op dit moment niet naar deze plek kunnen opschuiven als de herinrichting van het Broersepark verder vorm krijgt.

Natuurlijk ondernemen wij hier als bestuur actie op. Binnenkort zal er een gesprek plaatsvinden tussen de vereniging en de gemeente.

Want wij willen duidelijkheid waar wij aan toe zijn, als sportvereniging heb je daar recht op. De infor-matie die wij over de ontwikkelingen binnen het park hebben gekregen kwam niet naar ons toe. In-tegendeel: daar hebben wij steeds achterheen moe-ten jagen, met voortdurend de onzekere factor dat wij op enig moment en misschien op zeer korte termijn zouden moeten verhuizen.

Wij willen nu duidelijkheid en als volwassen veren-ging worden behandeld.

Tot die tijd nog even pas op de plaats maken en daarbij hopen dat onze accommodatie het nog even volhoudt en alleen het hoogst noodzakelijke onder-houd bijhouden. Want dat wij van onze huidige plek binnen het park moeten verkassen is zeker. En een grote investe-ring doen voor de korte termijn is voor een kleine vereniging als de onze is geld verspillen en ook niet snel weer terug te verdienen.

Ik vertrouw erop dat er een passende oplossing wordt aangedragen door de gemeente en we zullen jullie daarover op de hoogte houden.

Guido Dennenbroek

(Voorzitter)

Nieuw(s) in onze vereniging Om maar direct aan te sluiten bij de laatste alinea van onze voorzitter kan het bestuur vanaf deze plaats al wat meer informatie geven. Op het mo-ment dat Guido zijn tekst aanleverde was nog niet bekend dat wij op korte termijn een afspraak kon-den realiseren met wethouder John Levie (met on-der meer Sport in zijn portefeuille). Op 30 september spraken Frans Posthuma en on-dergetekende –woordvoerders vanaf het begin van de renovatieplannen – met John Levie in gezel-schap van het hoofd en de teamleider Wijkbeheer-Noord: Tabitha van Hove en Kees Muis. Nadat wij het gespreksonderwerp hadden aange-reikt, – zie kader – verzekeren in reactie hierop zo-wel wethouder Levie als mevrouw Van Hove dat het bestaansrecht van Bulderbaan in het Broersepark onverkort vast ligt in de plannen van de gemeente Amstelveen. De aanwezigheid van de vereniging is passend gebleken in de functie van het gebruikers-park. In dat kader wensen zij voor de nieuwe locatie dan ook een meerjarige (20-30 jaar) bouwvoorzie-ning, waarbij Levie liefst een multifunctioneel ge-bruik ziet met meer dan één gebruiker en meer ac-tiviteiten rondom dan nu het geval is.

De (on)mogelijkheden van dit gezichtspunt hebben

wij vervolgens uitgewisseld. Duidelijk wordt, aldus John Levie, dat meer actief duidelijkheid over de plannen van de BSO verkregen moet worden. Ta-bitha van Hove zal hiertoe op korte termijn het initia-tief nemen. Afgesproken wordt dat ook de contac-ten en terugkoppeling met het bestuur van JBV Bulderbaan geïntensiveerd wordt. In dat verband wordt meegenomen dat ook andere – intern betrokken – afdelingen van de gemeente hierbij worden betrokken en geïnformeerd over de voortgang.

Op korte termijn zal dit al profijt opleveren ten be-hoeve van de voortgang in dit traject. Uiteraard zal het bestuur ook de leden tussentijds blijven informe-ren over de voortgang. �.

De ketenafhankelijkheid van de plannen en herplaatsing van de KinderRijk-BSOvestiging binnen of buiten het Broersepark en daarmee verband houdende ei-gen plannenontwikkeling én deels onbekende gemeentelijke opstelling en medewerking ge-ven ons al geruime tijd een groot gevoel van onzekerheid.

6

Nieuwe leden

In een vorige Boelspriet hebben we al eens laten zien dat we gedurende het jaar nogal eens pro-motie voor onze sport en vereniging bedrijven via de kranten en op internet. Het effect zou je je af moeten meten aan stijging van het leden-tal. We hebben dat nog niet expliciet gepeild bij de nieuwe leden, maar feit is dat we de laatste 2-3 maanden een plezierige groei in ledental hebben.

We verwelkomen (opnieuw) Sheila Boncey en Carlo Kolk. Carlo heeft zich opnieuw aan-gemeld en daarmee ook als nieuw lid echtgenote Coby die gestopt is met werken en van de nieuwe vrijheid kan gaan genie-ten.

Daarnaast hebben Ruud Kool, Guus van Leen (foto) en Rita Giordani-Rijs (foto) een in-schrijvingsformulier ingeleverd en zijn al met grote regelmaat spelend aanwezign op de mid-dagen, interne toernooien en in de €urocompetitie!.

Een ander echtpaar dat ook al de inschrijvingsfor-mulieren heeft ingeleverd zijn George en Atie van Oijen. In verband met langdurig verblijf in het bui-tenland worden zij per 1 januari 2014 ingeschreven en zullen wij ze pas weer in 2014 in het Broerse-park terug zien.

Hartelijk welkom allemaal.

Aan de andere kant hebben twee leden al aange-geven dat zij hun lidmaatschap aan het eind van het jaar niet verlengen: Jan Kooiman (wegens serieuze problemen met artrose aan de handen en Jaap Rijk om verslechterde gezondheidsredenen.

Geslaagd!

Onlangs zijn twee al beken-de en onmisbare leden van onze Technische Commis-sie (voorheen Wedstrijd-commissie) geslaagd voor de opleiding Wedstrijdleider

3: Andries Wijand en Freek Vogelaar. Voor alle duidelijkheid: dat is geen geringe prestatie. Een wedstrijdsport of spel als ons Petanque bedrijven houdt niet op bij de onder-linge partijtjes die we in clubverband spelen of de eigen clubtoernooien bege-leiden en voor een sluitende uitslag zorgen. Als er bij onze ‘open’ toernooien uit het hele land vaak maximaal 48 teams inschrijven dan vergt dat een goede kennis en vaardigheid van wedstrijdsyste-men. ‘Tijdens de wedstrijden en/of toernooien zijn de administratie van de deelnemers, het beheer van de wedstrijdsystemen en de verwerking van uitsla-gen belangrijke taken van de wedstrijdleider. Naast deze kennis zijn er nog een aantal competenties van belang voor de functie van wedstrijdleider. On-der andere leidinggevende kwaliteiten, communica-tieve vaardigheden, coöperatieve vaardigheden en interveniëren’, aldus de informatie die de NJBB ver-strekt over de functie.

Andries en Freek waren al eerder gekwalificeerd op Wedstrijdleider niveau 2 : als verenigings-functionaris en actief op wedstrijden en toernooien binnen de eigen vereniging. De functionaris op ni-veau 3 blijft uiteraard inzetbaar binnen de eigen vereniging, maar kan door de bond ook worden in-gezet bij belangrijke landelijke en zonale wed-strijden en toernooien. Namens het bestuur: gefeliciteerd en dank voor jul-lie belangrijke inzet.

Afscheid Eind augustus werden we vrij onverwacht geïnformeerd over en geconfronteerd met de verslechterde gezondheidstoestand van ons oudste lid. Riek Gouw (90) was in juni al opgenomen in het AMC na een controlebezoek en de constatering dat haar hart en nieren in erg slechte conditie verkeerden. Na voor haar bijzonder vervelend verlopen overplaatsingsperikelen in Amstelveen is Riek tenslotte weer met dagelijkse verzorging naar haar eigen woning in Amsterdam Buitenveldert overgebracht. Daar is zij op 12 september te midden van familie overleden.

Riek heeft het bij ons alle ruim elf jaren van haar lidmaatschap bijzonder naar haar zin gehad. Heel vaak gaf zij daar blijk van naar de leden en bestuursleden en vond dat zij dankbaar kon zijn dat ze bij ons een tweede thuis had gevonden. Die liefde was wederzijds en wederkerig in haar richting vanwege haar zachtaardige en oprecht lieve en na-tuurlijke uitstraling. Op het speelveld was zij tot op het laatst een zeer bescheiden maar wel degelijk geduch-te tegenstander met haar onnavolgbaar geplaatste boules die vele tireurs tot wanhoop dreven. Riek heeft afscheid van ons genomen, maar zij blijft in onze herinnering. �

7

‘Ik werk bij de gemeente’ “Hallo, ik ben Jan van Zanen en ik werk bij de gemeente”, is een tekst die Amstelveens burgemeester Jan van Zanen gebruikte om zich voor te stellen aan de leden waarmee hij kennis maakte. Dat ge-beurde tijdens het €urotoernooi op 5 oktober jl. waarvoor hij medio augustus was uitgenodigd door de dames van de kantinebezetting, na de herdenkingsplechtigheid bij het Indiëmonument.

Bij ons ‘de kunst van het petanque afkijken’ kwam mooi overeen met een andere afspraak van de burgervader: de kunst van Amstelveense kunstenaars bekijken tijdens de jaarlijkse Ate-lierroute. Samen fietsend met zijn adviseur Kabinetszaken Anouschka Bezuijen bracht Jan van Zanen gedurende ruim drie kartier zijn kennis van het petanque een beetje op peil en liet zich niet alleen door bestuursleden, maar ook door €urotoernooi spelende leden informeren.

Wat Jan van Zanen moest missen aan het slot van het toernooi: de ‘aanmoedigings-prijs’(voorheen ‘poedelprijs’) ging geheel onverwacht naar een ‘veelwinnaar’ en zichzelf ‘beste speler van de club’ noemend lid (foto rechts). Dat gaf de aanwezige leden einde-lijk de gelegenheid om het ‘slachtoffer’ eens flink verbaal onder handen te nemen.

Voor meer foto’s van het bezoek en het €urotoernooi 2013: www.mijnalbum.nl/Album=X3JZJXNX

Uit het ‘weekboek’ van Jan van Zanen Persoonlijk verslag van zijn bezoek op zaterdag 5 oktober.

(…) “Op de fiets door naar het nabijgelegen Broersepark. Ga op uitnodiging van voorzitter Guido Dennenbroek op bezoek bij Jeu de Boulevereniging ‘De Bulderbaan’ aan de ‘Rue Du Moulin’, zoals ze dat zelf zo mooi zeggen. Het is er druk. Vandaag spelen ze een eurotoernooi. Word hartelijk ontvan-gen door secretaris Bram Otte en voorzitter Guido Dennen-broek. Van de inleg van één euro betaalt de club de prijsjes. De vereniging telt een kleine 100 leden tussen de 30 en 90 jaar. Penningmeester Frans Posthuma vertelt enthousiast over de spelregels van Jeu de boule, ook wel Petanque ge-noemd. Termen als tireur (schieter) en pointeur (legger) ko-men aan bod. Er moeten 13 punten worden behaald. Er zijn diverse teamsamenstellingen, men kan Triplette (2 teams

van 3 personen met 2 boules per speler), Doublette (2 teams van 2 personen met 3 boules per speler) of Têtê à têtê (elk speelt afzonderlijk met 3 boules per speler) spelen. ‘U moet hier nooit praten over wie de beste is, dan kunnen we ons niet meer verbeteren’, roept een meneer. ‘Goed’, luidt mijn ant-woord, ‘Dan bent u allemaal aan de beterende hand’. Er wordt het hele jaar door gespeeld, ook in de winter. Er heerst een Franse sfeer in het Broersepark. ‘U zou bijna lid worden hè, zo gezellig is het hier’. Een mevrouw uit Uden (Brabant) heeft jaren in Brabant Jeu de Boules gespeeld maar speelt nu in Amstelveen omdat ze hier recent naar toe is verhuisd. ‘Ik kom uit Uden en daar ben ik heel trots op, Amstelveen is ook prima hoor, even wennen’. Leuk bezoek.” (…)(bron: website Gemeente Amstelveen)

Stoelendonor gezocht Begin oktober, voorafgaand aan een middag-speeluur, aangetroffen op het vlonder bij de ingang van het clubhuis. Een setje van drie in uitsteken-de staat verkerende vondeling- tuinstoelen van het merk Hartman, kleur blauw (zie foto).

Zonder afzender of nalatenschapsbericht en naar de redactie vermoed kennelijk een bekende van de vereniging die eerder met onze andere Hartman-stoelen heeft kennis gemaakt. Niettemin in dank aanvaard, maar we zouden dat toch graag persoonlijk willen doen.

Bent u de verlegen en voormalige eigenaar? Vanaf deze plaats dan in elk geval dank voor deze drie vondelingen. Ze zitten erg plezierig, was al een reactie. BO �

9

Werk in uitvoering Nog geen jaar lid bij JBV Bulderbaan en tóch al in de clubschijnwerpe via deze rubriek. Anne Rockx (bijna 86), heeft daar zelf niet om ge-vraagd. Integendeel. Maar ze heeft al een ‘boule-verleden’ vanaf 1988 en één van onze oudste li-centienummers. In nummer 29 van WIU maakt u nu nader kennis met Anne en een aantal din-gen uit haar (werkzame) verleden.

Waar ben je geboren?

Ik ben in 1927 in Uden, Noord-Brabant, geboren. Wij hadden een groot gezin met vijf meiden en mijn tweelingbroer. Helaas zijn zij allemaal overleden waardoor ik uiteindelijk alleen ben overgebleven.

Wat kan je over je vroegere werk vertellen? Toen ik 19 jaar oud was ben ik naar Amsterdam verhuisd en gaan werken bij een Amsterdams gezin in de huishouding. Dit gezin had zes kinde-ren en daar heb ik geleerd wat echt werken is.

Na een jaar ben ik naar het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis gegaan waar ik een opleiding tot ver-pleegster heb gevolgd. Ik ben daar vier jaar in-tern geweest en heb daar met heel veel plezier mijn werk gedaan.

Vervolgens ben ik naar Londen verhuisd en ben als nurse/nanny gaan werken bij een gezin. Ik wilde wat meer zien dan alleen Nederland. Na 2 jaar ben ik toch weer naar Amsterdam te-ruggegaan en ben gaan werken in het Victoriaho-tel als leidinggevende over de kamermeisjes. Spijt van mijn terugkeer naar Amsterdam heb ik nooit gehad want daar leerde ik mijn man Luc kennen. Luc werkte als manager in het Apolloho-tel.

We kregen verkering en we zijn in 1955 ge-trouwd. Vele jaren hebben wij in Amsterdam en Diemen gewoond. Toen ik 60 jaar werd zijn wij verhuisd naar Uden. Dat was dus in 1987. Het jaar daarna ben ik lid van PLOP geworden, de jeu-de-boule vereniging daar.

Ik heb twee kinderen, een jongen die in Frankrijk woont en een dochter die in Amstelveen woont. Ik heb twee kleinkinderen. Helaas is Luc 5 jaar geleden overleden en dat heeft mij doen beslui-ten om bij mijn dochter in Amstelveen te gaan wonen. Ik heb hier heel lang over nagedacht, want ik moest dus afscheid namen van Uden en mijn sociale contacten daar.

Wat zijn leuke dingen die je meemaakt of hebt meegemaakt? Mijn werk is te lang geleden, daar weet ik niet veel meer van. Ik ben in 1988 lid geworden bij PLOP en speel dus al 24 jaar.

Het is een mooi spel om te doen en ik heb het jaren met Luc gespeeld. Na zijn overlijden ben ik lid ge-bleven en tot op de dag van vandaag doe ik het nog met heel veel plezier. Ik wil nog ook nog graag laten weten dat ik de men-sen op de Bulderbaan allemaal erg aardig vind en ik voel me erg thuis op mijn nieuwe club.

Zijn er ook minder leuke zaken die je ervaart of hebt meegemaakt? Het is toch wel moeilijk om alleen te zijn in een stad waar je (nog) geen kennissenkring hebt en waar je de weg (nog) niet zo goed weet.

Nog andere hobby’s In Uden heb ik in koren gezongen en daarnaast ook veel aan toneel gedaan. Ook heb ik jaren getennist. Ik kan geen seconde stil zitten en ik ben dan ook weinig thuis. Nu ik in Amstelveen woon, zou ik graag weer bij een koor willen zingen, maar ik zou niet we-ten waar ik dat koor zou moeten vinden. Het moet wel een koor zijn wat populaire Nederlandse liedjes zingt. Dus geen kerkkoor. Als iemand nog wat weet, hou ik mij aanbevolen. Van Loes de Boer kreeg ik informatie over VITA en wat er in Amstelveen aan activiteiten mogelijk is. Een zangkoor waarin zij ook deelneemt wordt helaas net opgeheven, dus dat is pech hebben.

Sinds kort doe ik vrijwilligerswerk in het Pluspunt, het buurthuis voor senioren in de wijk Patrimonium. Ik zorg daar voor het klaarmaken van de tafel als de mensen gaan eten.

Ik heb ook een hondje waar ik veel aardigheid van heb. Televisie kan me niet zo boeien, ik heb er geen geduld voor. Maar een mooie natuurfilm, daar houd ik wel van. En verder kunnen ze mij altijd wakker maken voor een feestje, heerlijk uit de band sprin-gen, uit je dak gaan en genieten!!!

Onder redactie van Dorine Martron Met dank aan en medewerking van de redactie en auteur (Flitser) van JBC Plop

11

In verband met het 50-jarig huwelijk van Cor en Gerda van Elden leek het de redactie van Boelspriet een leuk idee om deze heugelijke gebeurtenis samen te laten vallen met een verslag van de sportieve gebeurtenissen over dezelfde periode. Na enige aandrang stemde Cor in met het idee, hieronder vind u 50 jaar sportgeschiedenis van het bruidspaar.

Bonjour PetanquersPB, wie kent hem niet, vroeg (dwong) mij om mijn sportieve leven eens op papier te zetten: ‘kunnen de mensen lachen’! Nou kan ik kort zijn, voetballen, op de racefiets, hardlopen, schaatsen en Petanque. Dat was het. Groeten. Lachen?

Ik ben opgegroeid in de Amsterdamse Pijp, de Albert Cuyp. Een volksbuurt (toen) pur sang, waar het nog gezellig was, zegt men. Voetballen op straat was wel het eerste wat op sport leek. Daarnaast het galg en rad gebeuren, maar dat is “Werk in Uitvoering”.

Toentertijd mocht je pas in clubverband voetballen als je 12 jaar was, dus tot die tijd op straat, waarbij de ouderen vanaf de balkons onze toeschouwers waren. Later op de club kreeg ik in de gaten dat ik wel aardig kon voetballen maar na een proefperiode toch maar amateur gebleven. Leuke tijd gehad, vooral in Gelderland waar wij vaak naar toe moesten; Nijkerk, Ermelo etc. We vroegen altijd of ze al ingeënt waren. En onder politiebegeleiding van het veld, dat was pas genieten. Na mijn “beste” tijd, cursus gevolgd en zeven jaar trainer geweest, leuke bezigheid, vaak van huis, beetje geld verdienen. Zoals alle trainers; je doet het nooit voor iedereen goed. Ik was het zat, ging weer lekker zelf voetballen, veteranen,” lekker rustig”, vergeet het maar. Het ontbreken van snelheid werd gecompenseerd door bikkelen en na afloop “oude jongens krentenbrood”.

Ze moesten toch een keer aan de wilgen, die voetbalschoenen, na 52 jaar was het een mooie tijd geweest. Afscheidsfeestje met diverse spelers, alleen ik was afwezig: een gebroken enkel in de laatste wedstrijd. Na pennen en schroeven en vijf maanden krukken is het toch weer goed gekomen.

Het hield wel in dat het schaatsen wat moeilijker ging, dus de Elfstedentocht ging mijn neus voorbij, jammer (3). Het is bij toertochten gebleven waarbij vooral die

op de Gouwzee me bij is gebleven. Je schaatst zo de haven van Volendam binnen, op naar de Koek en Zopie (jenever hadden ze gelukkig ook!).

Het hardlopen speelde zich voornamelijk af op het strand, afstanden van 10 tot 15 kilometer. Ik was de trotse bezitter van een Lelijke Eend, de leukste auto ooit. Met een collega en Gerda en twee kinderen door weer en wind naar het strand, daarna chocolademelk, heerlijk. Gelukkig had de Eend airco, toen al !

De halve marathon van Egmond was toch wel het hoogtepunt met duizenden deelnemers. Als je zo loopt dan denk je bij jezelf “waar ben ik mee bezig”, maar als je over de streep komt is het ‘ja, toch weer gehaald’! Kikken!

De andere bezigheid was fietsen, wielrennen noemen ze het. Je kan hier in de buurt zo mooi fietsen: door de polders, langs de meren, je ziet van alles, als je het tenminste wilt zien. De fiets, inmiddels twee, �

13

gingen ook mee met de vakanties naar Frankrijk, was wel even wennen die bergen! Na veel bergie op, bergie af werd het, ik wil niet zeggen “een fluitje van een cent”, maar het ging me wel gemakkelijk af.

Gerda hield het gauw voor gezien: “in het ravijn met dat kreng”, was haar conclusie. Ik genoot ervan, tochten van 80 tot 100 km, heerlijk met 10-15 km naar boven en met 70-80 km naar beneden. Je voelde je net een echte wielrenner.

In al die jaren in Frankrijk wordt je geconfronteerd met het ‘Petanque’, of je wilt of niet. Lullig spelletje, grote ballen naar een kleintje gooien, of ze niks beters weten die Fransen. Je kent de regels niet, dus je verliest altijd. Na verloop van tijd, met veel spelen en wat vraagwerk begin je het te snappen. Jos zou zeggen: “jij snapt het nog steeds niet”, en je begint het leuk te vinden, je bent besmet met ’t petanquevirus. Bij ons op de camping stond, hoe kan het anders, een Fransman die mij veel heeft geleerd. Hij ging uit van: `zorg dat je tegenstander niet dichter bij de but komt, heb je altijd een punt”.

Met hem heb ik diverse kermistoernooien gespeeld met wisselend succes: eerst vaak na twee ronden eruit, tot aan: ‘de finale winnen’ en dat is genieten met zo’n 100 toeschouwers.

Beweging genoeg zou je zeggen, gezond, niet roken en dan krijg je hartproblemen. Enkele jaren ziekenhuis in en uit, ik was er kind aan huis. Elke keer denk je” dat is geweest” en dat denk ik nu ook.

Op m’n 55ste mocht ik van m’n werkgever stoppen met werken, ze hadden toch niks meer aan me. Gouden handdruk, inpakken en wegwezen en geen dag spijt gehad! Vier maanden later was de tent failliet. Hoezo “ze konden me missen”!

In dat jaar, 1995, zijn wij (Gerda en ik) lid geworden van de Bulderbaan. Een vereniging met minimale accommodatie, bij prachtig weer ruimte zat maar bij regen etc. is het behelpen: “gelukkig hebben wij eerdaags een ander” !? Als je in de loop van de tijd zo je medespelers meemaakt merk je dat ieder op zich het spelletje beleefd. Van “ik zie wel”, “waarom gaat het niet” tot “fanatiek” maar dat maakt niet uit, als je maar plezier hebt. Ikzelf bekijk het van de makkelijke kant, “je kan winnen of verliezen”. Van alles al meegemaakt, 12-0 voor en toch verliezen tot 12-0 achter en winnen. Ja, die dertiende hè, waarom tot de 13 en geen 12-14 of meer. Volgens mij was de uitvinder op de 13e jarig.

Ik hoop dat ik PB met dit verhaal tevreden stel, viel niet mee, alles vier keer opgeschreven. Bij het voetbal heb je de eerste helft dan de tweede helft, daarna de derde helft en die duurt altijd langer dan de eerste en tweede bij elkaar. Nog even gezellig bij elkaar, beetje ouwehoeren, neutje erbij en dat mis ik wel eens (vaak) bij de Bulderbaan. Dit is geen oproep maar denk er eens over, kan leuk zijn.

Om alle discussies uit de wereld te helpen, “ik ben toch de beste”, (m’n “vriend” Jos denkt daar anders over).

Veel plezier en tot ziens.

Voor de Brabanders: ‘Hou doe’.

Ps-1 Deze bijdrage is geen alternatief voor “Werk in Uitvoering”.

Ps-2 Dit is de tweede druk. De eerste is al uitverkocht!

Groeten.

Cor

“Je moeten zeilen op de wind van vandaag, de wind

van gisteren helpt je niet vooruit, de wind van

morgen blijft misschien wel uit, je moet zeilen op de

wind van vandaag” (Purper).

15

(Werk)Vakantie 2013 (dl 2) Zoals in de vorige Boelspriet al aangegeven is dit deel 2 van onze ervaringen 2013 in ‘La Douce France’.

Het is nu 9 mei, Hemelvaartsdag en ook in Frankrijk een officiële feestdag. Rondrijdend besef je dat niet direct, bijna alle winkels zijn open, van bakkers (maar dat is gewoon), tot supermarkten en andere grote winkelketens aan toe. Maar gisteren, 8 mei, was het in Frankrijk ‘wapenstilstandsdag’. Ik denk voor een deel te vergelijken met onze Bevrijdingsdag maar een stuk rustiger, kantoren zijn allemaal dicht, een deel van de winkels is gesloten (behalve natuurlijk de bakkers) en de “Vide Greniers” en plantenmarkten steken overal weer de kop op. Wat trouwens wel een duidelijk verschil is met Nederland is dat hier eigenlijk op elke markt minimaal een paar kramen staan waar fruit- en groenteplantjes worden verkocht. Men heeft over het algemeen behoorlijk grote tuinen, zelfs in een stad als Brive, waar veel aan zelfverzorging in groente en fruit wordt gedaan.

Goed, wij waren gebleven bij Wapenstilstandsdag. Op deze dag van vrede, ook een vrije dag voor ons, hadden Els en ik het plan opgevat weer eens naar de “Tours de Merle” te gaan. Op zo’n 80 km ten zuid-oosten van onze verblijfplaats, aan de oevers van de Maronne (zijrivier van de Dordogne) bevinden zich de restanten van de “Feodale Burcht van Merle”. Als je het geheel overziet dan begrijp je direct waarom deze burcht zich uitstrekt op een rotskam van 200 meter hoog omringd door een bocht van de Maronne. Dit adelaarsnest bestaat uit een rij van zeven torens en versterkte huizen verdeeld over twee terrassen die samen drie groepen gebouwen vormen. Van oorsprong vormde dit voorgebergte van 40 meter breed en 200 meter lang een schuilhoek waar holbewoners in een netwerk van grotten woonden die zich onder de huidige plaats van de torens bevonden. Deze holbewoners met hun twijfelachtige zeden werden door de plaatselijke bevolking “Cafolenc” genoemd (dolle hond in het Occitaans)!

In de XIe eeuw was de Limousin verdeeld in vier grote burggraafschappen: Comborn, Limoges, Ventadour en Turenne waar Merle een leengoed van was. De Graven van Turenne zouden dus aan de familie het recht gegeven hebben om zich op deze rotskam te vestigen die men destijds “Podium van

Merlum” noemde. Zo kwamen de burcht en de familie aan de naam Merla of Merula die in het Latijn zowel de vogel (merel) als het onherbergzame oord aanduidde. Dit wetende was het voor ons duidelijk dat wij de nodige voorbereidingen moesten treffen voor onze veiligheid. Dus betraden wij deze feodale restanten, ondanks Wapenstilstands-dag, met medeneming van het zwaard (foto 1), want je weet maar nooit!

Het verhaal achter het zwaard en verband met de burcht is vanzelfsprekend mooier dan de restanten van het geheel. Er doorheen lopend kan je echter wel een beeld vormen hoe het in het verleden moet zijn geweest. Het geheel was een dermate goed beveiligde en dus onneembare vesting dat het pas in de XVIIe eeuw geleidelijk verlaten werd. Het betekent echter wel dat de burcht 600 jaar lang bewoond is geweest en heeft stand gehouden!

Tijdens ons bezoek aan deze ruïnes zijn mij een paar zaken wel duidelijk geworden. In Frankrijk worden, veel meer dan in Nederland, huizen in privé-opdracht gebouwd. Er is meer dan voldoende ruimte en als ik hoor wat de gemiddelde prijzen zijn dan loopt ook mij het water in de mond. Maar ja, ik woon niet in Frankrijk. Vanzelfsprekend zullen de prijzen per regio of departement verschillen, maar de prijzen hier en ook in het departement Lot spreken zeer tot de verbeelding. Toch zou ik maar rekening houden met een paar zaken als vervoer en inrichting, waarvan bijgaande foto’s voor zichzelf spreken, dunkt mij.

Het vervoer en materialen voor (een deel) van de Tours de Merle levert bijvoorbeeld dit beeld op (volgende pag. 2). Daarnaast dient de opdracht aan de bouwer c.q. bouwmeester duidelijk en helder te zijn. Het voorkomt in ieder geval een wat al te letterlijk genomen open haard (foto 3).

1

16

Het is inmiddels 18 mei en zoals in de rest van Europa is de zomer ver te zoeken. Nou interesseert mij de rest van Europa op dit moment niet zo veel maar hier laat het ook zeer te wensen over. Veel regen, (te) weinig zon en veel te lage temperaturen zijn tot dusver ons deel geweest. Van de week hadden wij weer een ochtend dat het bij het opstaan buiten de caravan slechts 3,9º C was en binnen een schamele 4º hoger! Zo extreem zijn de uitzonderingen, maar over het algemeen is het veel te koud en zéker te nat. De afgelopen week is Els verder gegaan met de kruidentuinen die nu klaar zijn. Daarna heeft zij zich gestort op de tuin(en) rondom de oude boerderij, ook dan is het weer een kwestie van rücksichtslos onkruid verwijderen en soms zelfs met grof geweld. Ik heb mij, naast de wekelijkse druivencontrole, gestort op het afmalen van de fruitbomen, en daarna het verbranden van het afval en het hakselen van de te verwerken takken. Inmiddels is dat achter rug en heb ik de bosmaaier ter hand genomen om daarmee de directe omgeving van de camping toonbaarder te maken. Door de fysieke ongemakken van de patron is dat veel te lang blijven groeien en je waant je zo nu en dan in een absolute wildernis. Maar er is doorheen te komen, alhoewel echter zwaar werk en je moet dat ook niet dagen achtereen doen. Vervolgens gras maaien en dat is wel leuk werk. Lui op een motormaaier zitten en een spoor van lekker ruikend en pas

gesneden gras achter je laten. Ondanks het wat mindere weer is dit een bijna wekelijkse bezigheid. Mocht de zon nog veel gaan schijnen dan moet het soms om de paar dagen gebeuren. En ja hoor, het moest mij weer gebeuren: halverwege brak de aandrijfriem van de maaier en voorbij was het luie leventje. Nu moet er eerst maar een nieuwe riem komen en maandag (2e pinksterdag) opnieuw monteren! Daarna, als sluitstuk van de week, moest ik de notenbomen (walnoten) ontdoen van wingerds die zich soms polsdik een weg langs de stam omhoog vreten (groeien) en zich helemaal invlechten in de stam van de boom. Een bezigheid die elk jaar moet gebeuren want er is niets dat zo snel groeit als dit onkruid. Als je dan denkt ‘oh, dat doe ik even’ wordt je al snel wakker geschud. Veel meterslange wortels moet je proberen te verwijderen en als dat niet gaat dan gewoon zo dicht mogelijk bij de grond afhakken zodat alles wat naar boven gaat vanzelf verdroogd en afsterft. Dit echter is makkelijker gezegd dan gedaan, met heel veel minuscule wortels hecht de groeiende onkruidstam zich aan de boomstam en zoekt zijn weg door de groeven van de stam omhoog. Zodanig dat daar alleen maar met behoorlijk wat geweld en met gebruik van een ‘klewang’ en een sterke takkenschaar doorheen te komen is. Zwaar werk maar als het allemaal lukt (en dat gebeurd natuurlijk) ziet de boom er weer als nieuw uit en kan hij op een gezonde manier verder groeien.

Er is weer een week ten einde en we zijn inmiddels over de helft van ons verblijf hier. Het gaat snel als je elke dag zo bezig bent. Morgen eerst maar weer boodschappen doen voor de komende dagen (tot woensdag) en even naar de Decathlonzaak om te zien of er nog iets leuk van onze gading te vinden is. Vanzelfsprekend hebben ze daar mooie nieuwe boules, maar die laten wij maar voor wat ze zijn. Maar verleidelijk is het wel! Toch nog twee metertjes gekochtn in twee verschillende uitvoeringen zoals Els er een

2

3

17

heeft. Thuis maar zien of er in het Broersepark nog gegadigden zijn om er een over te nemen.

Een stereotiepe reactie als je praat over eten tijdens vakanties is – met name in tent en/of caravan – dat het vaak allemaal een beetje hetzelfde is. Nonsens natuurlijk, het heeft zijn beperkingen maar bijgaande foto (4) laat toch overduidelijk zien dat eten in de caravan van hoog niveau kan zijn. Niet alleen in hoeveelheid, maar met name in kwaliteit.

Het is of de duvel er meer speelt: toen ik in 2012 met de motormaaier het gras maaide begaf de aandrijfriem het. Dit jaar, zittend op de maaier halverwege dezelfde klus, opnieuw het plotseling wegvallen van het karakteristieke geluid van het maaien bleek dat de riem het opnieuw begeven had. Waren er vorig jaar bij het vervangen al twijfels over de juiste lengte, hij paste echter en dus toch maar gemonteerd. Jawél, dat doen wij ook zelf. Dit jaar bij het kopen van een nieuwe iets alerter bij de aanschaf en gevraagd naar een iets kleiner formaat. Deze 2,5 cm kortere riem paste wonderwel, dus blijft toch het algemene gevoel dat de vorige niet helemaal de juiste was.

Het is 22 mei en wij zijn er eindelijk toe gekomen om eens een bezoek te brengen aan Limoges, hoofdstad van de regio Limousin, waaronder ook de Corrèze valt. Ikzelf ben niet zo’n ‘stadsloper’ maar Els vindt het heerlijk door een stad te struinen en op ontdekkingsreis te gaan. Met een klein kaartje van de stad uit een folder vonden wij eenvoudig een plek in de parkeergarage van de Place de la Republique (oh, lekker goedkoop zeg!), waarna de eerste gang naar het toeristenbureau was om een goede

plattegrond te bemachtigen. Direct toen wij de parkeergarage uitkwamen (met dat kleine kaartje in de hand), werden wij aangeklampt door een voorbijgangster die ons vroeg of zij kon helpen de weg te wijzen. Direct nadat wij de goede kaart hadden gehaald en buiten voor de deur de kaart uitvouwden om onze positie en die van de parkeergarage te bepalen, stopte er weer iemand die behulpzaam wilde zijn (en ook was) bij het aangeven hoe wij het beste konden lopen. Kom dus nooit meer aan met de opmerking dat Fransen botteriken zijn. Eens te meer bleek ons dat dit niet waar is!

Over Limoges kunnen wij eigenlijk kort zijn, het is niet echt een karakteristieke stad, een beetje flets, weinig spectaculair en ook nog een stad die letterlijk grote hoogtes en diepe dalen kent. Eigenlijk heeft het twee centra: de échte oude stad die er weliswaar leuk uitziet (als alle oude centra van steden) maar een behoorlijk vervallen indruk achterlaat met behoorlijk wat leegstand. Daarnaast – richting de kathedraal en station – een iets nieuwer deel waarbij volgens Els de kathedraal van binnen gigantisch groot is maar wel sober. Het station is eigenlijk een prachtig voorbeeld van een Jugendstil-achtige bouw, maar ook daar vonden wij met name de buitenkant een wat vervallen indruk maken. Een aantrekkelijk deel van de stad is de rivier ‘La Vienne’, met nog twee mooie oude bruggen die nu uitsluitend als voetgangersbrug worden gebruikt. Het verklaart meteen de hoogteverschillen want de rivier slingert zich een beetje door de stad zodat je overal weer naar rivierniveau gaat. Al met al niet een echte aanrader, we zijn er geweest en dat is het dan.

Tot 24 mei was ik met alle werkzaamheden vrijwel alleen bezig geweest. De camping-eigenaar was begin april geopereerd en mocht zeker zes weken niets tillen, trekken, duwen, hobbelen enzovoort. Met als gevolg dat de tractor er werkloos bijstond en de patron amechtig op de bank lag te wachten tot hij weer aan de slag mocht. Op 24 mei was dat weer het geval en glunderend toog hij ’s morgens weer richting ‘trekker’ om als sleper van hout te kunnen fungeren!

Ik heb het nog niet over het weer gehad. Moet dat dan, zou je zeggen……. Nou reken maar, er is alle reden om het weer eens in het zonnetje te zetten (wat een beeldspraak). Net zoals in Nederland was het weer hier ook over het algemeen te nat en veel te koud. Temperaturen van onder de drie graden en lager waren bij het opstaan geen uitzondering.

4

18

Met als dieptepunt een schamele 0,3 graden waarbij het ijs op de auto stond en dat is geen temperaturen die je als kampeerder blij maakt. Daarnaast was het nat, misschien niet altijd door regen overdag, maar het heeft flink gekletterd waarna het gras zo nat bleef dat er niet kon worden gemaaid of ‘gebosmaaid’. Overdag kwamen de temperaturen niet veel hoger dan 13 à 14 graden met een enkele uitzondering van boven de twintig. Ook dat geeft je niet een echt vakantiegevoel terwijl dat toch ook echt de bedoeling is. Daarnaast lijkt Meteo France behoorlijk van streek, de verwachting van een week vooruit ziet er over het algemeen prachtig uit. Hoe meer tijd er verstrijkt richting die week hoe slechter de verwachting. Doen ze dat er nu om of spelen andere oorzaken een rol? Niet meer praten over opwarming van de aarde of te laag grondwater, volgens mij is dat probleem in één voorjaar opgelost! Ook vandaag (29 mei) is het weer mis met de regen en hebben wij na de ochtendsessie het bijltje er maar bij neergegooid. Dat verschaft mij echter wel mooi de gelegenheid om dit verhaal weer bij te werken!

Tegelijkertijd gaan wij ons realiseren dat wij al weer aardig opschieten met ons verblijf hier. Uiterlijk 18 juni willen/moeten wij weer thuis zijn, dus zo gek veel tijd om te werken is er niet meer.

Woensdag 5 juni is het onze wekelijkse vrije dag! Je gelooft het of niet, maar precies op 1 juni – naar men zegt het begin van de meteorologische zomer – sloeg het weer om. Eerst nog wat aarzelend maar al spoedig droog met temperaturen boven de 20 graden. Dat noopte ons om op zondag 2 juni eens een stuk te gaan lopen. Els wilde graag het ‘Canal des Moines’ doen en wie ben ik dan om dat tegen te spreken. In Aubazine (aan de overkant van de vallei waar de RN89 Brive-Tulle loopt) staat een enorm in Cisterciënzer bouwstijl opgetrokken klooster uit de 12e eeuw. Daar langs komend van boven (waar anders?) loopt een oude watergang die enige jaren geleden in oude luister is hersteld en waar water voor het klooster wordt aangevoerd. Waarschijnlijk niet om te drinken maar wel voor allerhande andere zaken. Dus wij vanaf de dorpsschool (daarmee het meest écht steile stuk overgeslagen) lopend naar boven. Richting de Puy de Pauliac en dan de gehele loop van dit Canal des Moines volgend tot de oorsprong, ergens hoog in de heuvels. Hoe hoger en verder wij klommen, hoe luider het geluid van stromend water tot ons

doordrong en plotseling zagen wij onder ons een wild stromend riviertje wat de Coiroux bleek te zijn. Het meeste lawaai kwam vanuit de Gorge de Coiroux, een smalle doorgang waar het water van de rivier zich doorheen perst en luid van zich laat horen. Boven aankomend komt de rivier van nog hoger en verder uit de heuvels maar plotseling zie je dan de plaats waar al heel lang geleden mensen een opening hebben gemaakt om een deel van het rivierwater via een aparte loop naar het klooster te leiden. Nu is dit alles gerestaureerd en is het begin van de loop van het Canal geheel gemetseld en voorzien van een grote metalen schuif die de toegestane hoeveelheid water doorlaat. Maar het is eenvoudig voor te stellen hoe dat vroeger ging (5).

Het is nog anderhalve week te gaan en dat zit het er weer op. Komende zaterdag komen Jeannette en Niek Cramer ons met een bezoek vereren en wij zullen ons de laatste week samen met hen dan ook als echte toeristen gaan gedragen. Nog niet wetend wat al hun wensen zijn zullen wij toch een aantal markante plaatsen in de Corrèze (departement 19) laten zien. Het is grappig om te ervaren dat je je toch gaat hechten na een paar jaar in deze omgeving te hebben opgehouden en flink wat te hebben gezien. Het is zeker geen spectaculair departement maar het natuurschoon en ook het geringe aantal inwoners doen weldadig aan.

5 juni 2013/ Camping Le Chazal, St. Hilaire-Peyroux.

©Peter Bleekrode

5

Van de

Verenigings Team Competitie (VTC) In de VTC heeft Bulderbaan net als voorgaande jaren 3 teams. Er zijn enkele wijzigingen in de regels aangebracht.

Dit seizoen gaat er – bij wijze van proef een tijdslimiet gespeeld worden. De tijdslimiet per partij is door de afdelingsvergadeop 50 minuten. Als deze 50 minuten zijn wordt de mêne uitgespeeld en worden er nog maximaal 2 extra mênes gespeeld. Een partij is afgelopen als een van beide 13 punten behaald of na afloop van de twee etra mênes. Is de stand na afloop van de extra mênes gelijk dan wordt alsnog een beslisende mêne gespeeld om de winnaar te bepalen.

Ook zijn er enkele extra regels om tijdsverlies in de partij te beperken. Een team heeft maximaal twee pogingen om het but geldig uit te gooien.Lukt dit niet, dan mag de tegenparij de but op een geldige plaats neerleggen. Komt een naastgelegen partij terecht, dan wordt het ongeldig verklaard en begint een nieuwe mDe exacte tekst kunt u vinden in het aangVTC reglement dat op de site van de (www.njbb09.nl) te vinden is.

Aangemelde teams:

2e klasse:

BB-1 Guido Dennenbroek, Dorine Martron, Han van Leeuwen, Freek Vogelaar, Lina Verhulst, Frans en Marian Posthuma

BB-2 Thomas Verhoef, Tineke Verhoef, Jan Vehoef, Bianca Verhoef, Peter Bleekrode en Jeanette Cramer

3e klasse

BB-3 Leo en Gees Eelsing, Margaret Koelewijn, Anja Ploeger, Dennis Cowan, Jan Snoek, Gerard en Elly Prins

Lokaties en speeldata: Datum 2e klasse 3e klasse

11 okt 2013 PUK LBF

08 nov 2013 LP DBDB

13 dec 2013 DSR PUK

10 jan 2014 LBF LP

14 feb 2014 DSR LBF

07 mrt 2014 LBF DSR

21 mrt 2014 PUK LP

19

de Technische Commi

Competitie (VTC) In de VTC heeft Bulderbaan net als voorgaande

wijzigingen in de

bij wijze van proef – met De tijdslimiet

per partij is door de afdelingsvergadering gesteld Als deze 50 minuten gespeeld

eld en worden er nog nes gespeeld.

Een partij is afgelopen als een van beide equipes 13 punten behaald of na afloop van de twee ex-

nes. Is de stand na afloop van de beide nog een beslis-

peeld om de winnaar te bepalen.

Ook zijn er enkele extra regels om tijdsverlies in de partij te beperken. Een team heeft maximaal

uit te gooien. dit niet, dan mag de tegenparij de but op

omt de but in een naastgelegen partij terecht, dan wordt het ongeldig verklaard en begint een nieuwe mêne.

vinden in het aangepaste van de afdeling

Guido Dennenbroek, Dorine Martron, Han van Leeuwen, Freek Vogelaar, Lina Verhulst,

Thomas Verhoef, Tineke Verhoef, Jan Ver-hoef, Bianca Verhoef, Peter Bleekrode en Jean-

Leo en Gees Eelsing, Margaret Koelewijn, Anja Ploeger, Dennis Cowan, Jan Snoek, Gerard

klasse

LBF

BDB

PUK

LBF

DSR

Adressen speelhallen VTCPétanque Union Kennemerland (Van der Aart Sportpark 12 2026 ZL Haarlem, 0235378979 Les Pointeurs (LP) Olympiaweg 2b, Sportpark ZegerslootLG Alphen a/d Rijn, 0648624613 Les Boules Fleuris (LBF) Gerard Doustraat 52 2162 CP Lisse, 0252416588 De Spaanse Ruiter (DSR) Wikkestraat 45 2153 CD Nieuw Vennep, 06 De Boel de Boule (DBDB) Sportpad 4 (parkeren Lucas v Leijdenlaan)2371 PP Roelofarendsveen De Gouden Gooi (DGG) Belgiëlaan 6 2034 AX Haarlem, 0235360962

Winter Competitie Doubletten Dit najaar gaat Bulderbaan met in totaal 8 teams meedoen aan de Wintercompetitie Doubletten in de afdeling. Alle 8 teams spelen De indeling in de klassen is als volgt:Teams: 1e klasse BB-1 Guido en Wesley Dennenbroek2e klasse BB-2 Freek Vogelaar - Lina Verhulst BB-3 Han v Leeuwen – Dorine Martron3e klasse BB-4 Jan en Bianca VerhoefBB-5 Peter Bleekrode – Jeannette Cramer4e klasse BB-6 Bram en Minke Otte BB-7 Dennis Cowan – Jan Snoek5e klasse BB-8 Thomas en Tineke VerhoefSpeeldata en lokaties: 13-okt 10-nov1e klasse LP BDB2e klasse BDB LP 3e klasse LP DSR4e klasse PUK LP 5e klasse PUK DSR

Commissie

VTC (& WCD) Pétanque Union Kennemerland (PUK)

2026 ZL Haarlem, 0235378979

Olympiaweg 2b, Sportpark Zegersloot Zuid, 2406 48624613

416588

Nieuw Vennep, 0630137116

Sportpad 4 (parkeren Lucas v Leijdenlaan) 2371 PP Roelofarendsveen, 0713313601

5360962

Competitie Doubletten Dit najaar gaat Bulderbaan met in totaal 8 teams meedoen aan de Wintercompetitie Doubletten in de afdeling. Alle 8 teams spelen in de zondagcompetitie.

is als volgt:

1 Guido en Wesley Dennenbroek

Lina Verhulst Dorine Martron

4 Jan en Bianca Verhoef Jeannette Cramer

Jan Snoek

8 Thomas en Tineke Verhoef

nov 15-dec BDB PUK

PUK DSR LBF

DSR DSR LBF �

21

Troefcompetitie De Troefcompetitie is dit jaar gewonnen door Freek Vogelaar, 2e werd Jos Helsloot en 3e Gees Eelsing . Freek was ook de beste in de maanden juni en au-gustus, de maandprijs van juli ging naar Thomas Verhoef. Aangezien iemand maar 1 keer per sei-zoen een maandprijs krijgt uitgereikt was de fles wijn in augustus voor Jeannette Cramer die na Freek 2e werd in augustus. Zie ook het uitgebreide verslag elder in dit nummer.

Clubkampioenschap Op zaterdagen 14 en 21 september werd het club-kampioenschap gespeeld. Dit jaar hadden slechts acht teams zich aangemeld. �

Gezien het lage aantal teams is besloten om deze equipes in een halve competitie over de twee dagen het kampioenschap te laten beslechten. Op de eer-ste speeldag –14 september– werden door de ver-slechterende weersomstandigheden de eerste drie partijen gespeeld en op de finaledag –een week la-ter– de overige vier partijen. Een uitgebreid verslag vindt u elders in deze Boel-spriet.

Restant Bulderbaan-speelkalender 2013 Za 26 Okt. Spek en Bonen toernooi 12.00 u. Wo 06 Nov. Start Jokercompetitie 19.30 u. Za 21 Dec. Kerst toernooi 12.00 u.

Andries Wijand namens de wedstrijdcommissie

Adverteerder Gehring & Heijdenrijk in het nieuws Onze Amstelveense adverteerder en incidentele toernooisponsor Lijstenmakerij Gehring & Heijdenrijk kwam eind september paginagroot in HetParool. Aanleiding was de zeer recente ontdekking van een schilderij van Vincent van Gogh: Zonsondergang bij Montmajour (1888).

Het schilderij werd na uitgebreid kunsthistorisch onderzoek door twee senior onderzoekers van het Van Gogh Museum op 9 september 2013 gepresenteerd als een stuk van Van Gogh. Volgens het Paroolartikel over Gehring & Heijdenrijk was begin september de opdracht voor een lijst van de nieuwe ontdekking binnengehaald. Ge-hring & Heijdenrijk maakte eerder al lijsten voor schilderijen in het Van Gogh museum. Op de foto in HetPa-rool staat, Marcel Fleury, sinds 1 juli jl. de nieuwe directeur van Gehring & Heijdenrijk.

Beetje vreemd…………???? Soms gaan veranderingen in het leven of je eigen omgeving onopgemerkt aan je voorbij. Zoals bij-voorbeeld het verdwijnen van de boomkunstwerken die jarenlang ons terrein ‘sierden’. We waren er zo aan gewend en gebruikten ze zelfs. Zoals ‘de Stoel’ met het uitgesneden hart. Onder meer goed van pas gekomen voor de trouwfoto’s van uw secretaris. Of het heuveltje rond de ‘boulebal’ vaak een uitda-ging om het but daarbij te plaatsen. ZE ZIJN WEG !

Eerst afgezaagd tot een dunne stronk en op vrijdag 27 september definitief weg gefreesd. Eén van onze leden zag nog haar kans schoon om nog even op een houten ‘tijgervelletje’ een rustig moment te ne-men. Dat kon nog nét vereeuwigd worden.

Foto: PB

Postzegels, postzegels, postzAl tijdens mijn schooltijd spaarde ik postzegels, wie eigenlijk niet. Volgens mij spaarde ieder kind wel van die leuke plaatjes en plakte ze in een album, ideeën –wat er mee te doenniet , dat kwam pas later.

Zo ging dat ook met mij, op een bepaald minteresses, minder tijd en je postzegels verdwijnen in een kast. Vele jaren later kwamen ze weer tevoorschijn maar dan in de handen van mijn zoon Erik. Hij ontfermde zich ovverdwenen na bepaalde tijd in een kast.

Na vele jaren kreeg ik in 2002, meer als geneesmiddel, weer zin om mijn eens geboren verzameling nieuw leven in te blazen. Zoonlief stond “zijn” verzameling weer af maar ik kwam al snel tot de conclusie dat wat eenopgebouwd was eigenlijk niets voorstelde. Bij zo’n vroege start als hierboven beschreven bekommer je je niet om wat en hoe je spaart dus is het eigenlijk een oncontroleerbaar en rommelig geheel.Daarnaast had ik via de vele jaren werken in de boeken en toeristische kaarten een voorliefde voor landkaarten /cartografie ontwikkelt. Aan de hand van die ervaring besloot ik thematisch te gaan verzamelen en het algemene verzamelen te laten rusten. De conbezat, alles met een kaart, globe, en geografisch embleem er uit haalde en een nieuwe verzameling startterestant verdween op de een of andere manier.

Van het thema “landkaarten op postzeghad dus geen idee om hoeveel postzegels het zou gaan maar los daarvan miste ik het overzicht in een catalogus. Er bestonden en bestaan alleen maar algemene catalogi met daarnaast ook een heleboel themamaar landkaarten zat en zit daar niet bij.zelf een te maken. Zo gezegd, zo gedaan en een levenswerk kon beginnen.

Ik heb vanaf 2002 alle algemene papieren catalogi van Michel, Duitsland gekocht (dat heet een rib uit je lijf!). van deze 15 catalogi, met gemiddeld 1100 pagina’s elk, hield mij wel van de straat en mijn gedachten gericht op bezig zijn enIn het begin had ik werkelijk geen idee wat ik kon verwachtenhet begin realiseerde ik mij dat ik na het aantekenen in de catalogi een ander middel moest hebben om alle informatie overzichtelijk en werkbaar te verwerken. Ik ben toen in Excel een database gaan maken met kolommen voor alle relevante informatie

Na een “aantal jaren” bezig te zijn geweest ging de grootte van de database in de richting van 30.000 zegelsmaar duidelijk werd wel dat Excel niet het aangewezen programma was om in door te gaan. Alle informatieik er in wilde hebben (land, verschijningsdatum, catalogusnummer, catalogusprijs, prijs op de zegel, kleur, thema op de zegel, verkoopprijs, (on)gestempeld, (on(getand) en zo zijn er nog een paar meer geweest, maakte het geheel te log en te moeizaam oinstantie een aantal minder belangrijke

23

, postzegels, postzegelsschooltijd spaarde ik postzegels, wie eigenlijk niet.

Volgens mij spaarde ieder kind wel van die leuke plaatjes en plakte wat er mee te doen- bestonden eigenlijk

Zo ging dat ook met mij, op een bepaald moment krijg je andere interesses, minder tijd en je postzegels verdwijnen in een kast. Vele jaren later kwamen ze weer tevoorschijn maar dan in de handen van mijn zoon Erik. Hij ontfermde zich over mijn eerste verzameling waarna exact hetzelfde gebeurde,verdwenen na bepaalde tijd in een kast.

, meer als geneesmiddel, weer zin om mijn eens geboren verzameling nieuw leven in te blazen. Zoonlief stond “zijn” verzameling weer af maar ik kwam al snel tot de conclusie dat wat eenopgebouwd was eigenlijk niets voorstelde. Bij zo’n vroege start als hierboven beschreven bekommer je je niet om wat en hoe je spaart dus is het eigenlijk een oncontroleerbaar en rommelig geheel.Daarnaast had ik via de vele jaren werken in de boeken en toeristische kaarten een voorliefde voor landkaarten /cartografie ontwikkelt. Aan de hand van die ervaring besloot ik thematisch te gaan verzamelen en het algemene verzamelen te laten rusten. De consequentie was dat ik van alle postzegels die ik op dat moment

alles met een kaart, globe, en geografisch embleem er uit haalde en een nieuwe verzameling startteverdween op de een of andere manier.

“landkaarten op postzeg el” bestond geen catalogus. Ik had dus geen idee om hoeveel postzegels het zou gaan maar los daarvan

het overzicht in een catalogus. Er bestonden en bestaan alleen maar algemene catalogi met daarnaast ook een heleboel thema-catalogi

en zat en zit daar niet bij. De enige oplossing was dus om er zo gedaan en een levenswerk kon

Ik heb vanaf 2002 alle algemene papieren catalogi van Michel, Duitsland Maar het pagina voor pagina uitpluizen

met gemiddeld 1100 pagina’s elk, hield mij wel van de straat en mijn gedachten gericht op bezig zijn en herstellen. In het begin had ik werkelijk geen idee wat ik kon verwachten. Al snel na

realiseerde ik mij dat ik na het aantekenen in de catalogi een ander middel moest hebben om alle informatie overzichtelijk en werkbaar te verwerken. Ik ben toen in Excel een database gaan maken met kolommen voor alle relevante informatie, overgenomen uit de catalogi.

bezig te zijn geweest ging de grootte van de database in de richting van 30.000 zegels! Het einde was nog niet zicht, maar duidelijk werd wel dat Excel niet het aangewezen programma was om in door te gaan. Alle informatieik er in wilde hebben (land, verschijningsdatum, catalogusnummer, catalogusprijs, prijs op de zegel, kleur, thema op de zegel, verkoopprijs, (on)gestempeld, (on(getand) en zo zijn er nog een paar meer geweest, maakte het geheel te log en te moeizaam om snel iets in op te zoeken. Als gevolg daarvan heb ik in eerste instantie een aantal minder belangrijke informatie onderdelen laten vallen. Dat maakte

soepeler maar onvoldoende, maar jahet er maar mee.

Toen ik in de loop van kreeg dat ik alle catalogi had doorgespit en volgens mij alles had verwerkt in de database (ach hoe naïef kun je zijn!) ca. 33.000 zegels. In 2009 kreeg ik informatie vanuit Amerika over een database programma o.a. gericht op het verzamelen van postzegelsmet de naam “StampCat”proefdraaien van dit programma met daarin een aantal testfiles, besloot ik het programma te kopen en daarmee verder te gaan om de informatie die ik al had te optimaliseren.

egels………

exact hetzelfde gebeurde, ze

, meer als geneesmiddel, weer zin om mijn eens geboren verzameling nieuw leven in te blazen. Zoonlief stond “zijn” verzameling weer af maar ik kwam al snel tot de conclusie dat wat eens opgebouwd was eigenlijk niets voorstelde. Bij zo’n vroege start als hierboven beschreven bekommer je je niet om wat en hoe je spaart dus is het eigenlijk een oncontroleerbaar en rommelig geheel. Daarnaast had ik via de vele jaren werken in de boeken en toeristische kaarten een voorliefde voor landkaarten /cartografie ontwikkelt. Aan de hand van die ervaring besloot ik thematisch te gaan verzamelen en het

alle postzegels die ik op dat moment alles met een kaart, globe, en geografisch embleem er uit haalde en een nieuwe verzameling startte. Het

maar duidelijk werd wel dat Excel niet het aangewezen programma was om in door te gaan. Alle informatie die ik er in wilde hebben (land, verschijningsdatum, catalogusnummer, catalogusprijs, prijs op de zegel, kleur, thema op de zegel, verkoopprijs, (on)gestempeld, (on(getand) en zo zijn er nog een paar meer geweest,

m snel iets in op te zoeken. Als gevolg daarvan heb ik in eerste maakte de database wel

soepeler maar onvoldoende, maar ja, je doet

Toen ik in de loop van 2006/2007 het gevoel kreeg dat ik alle catalogi had doorgespit en volgens mij alles had verwerkt in de database (ach hoe naïef kun je zijn!) stond de teller op ca. 33.000 zegels. In 2009 kreeg ik informatie vanuit Amerika over een database programma

ericht op het verzamelen van postzegels met de naam “StampCat”. Na een tijdje proefdraaien van dit programma met daarin een aantal testfiles, besloot ik het programma te kopen en daarmee verder te gaan om de informatie die ik al had te optimaliseren. �

25

Voor het toen luttele bedrag van US$ 29,00 kwam ik in het bezit van een programma waarvan men toen zei dat het ideaal was. In de praktijk is dat ook gebleken, soepel werkend met een schat aan mogelijkheden en ook nog individueel aan te passen als je dat zou willen. Daarnaast volgden en volgen er regelmatige updates voor absoluut zeer acceptabele prijzen dus was en ben ik helemaal gelukkig. Vanzelfsprekend was het nieuwe programma nog onbruikbaar, het was leeg en dus moest ik mijn opgebouwde Excel database exporteren naar StampCat.

Voor een doorgewinterde technisch computerdeskundige zou dat een fluitje van een cent zijn geweest, voor mij als slechts een heftig gebruiker was dat echter heel andere koek. Uiteindelijk is het mij gelukt om de complete database – aan de hand van de behoorlijk uitgebreide handleiding – over te hevelen naar het nieuwe programma. Weliswaar na het maken van de nodige back ups van het originele programma, maar dan toch land voor land, en sterker nog: naar de betreffende kolommen waar de informatie in thuis hoorde. Helemaal gelukt was dat niet, dus er is weer flink wat werk en tijd gaan zitten in het vervolmaken van alle informatie. Al ben ik er nog lang niet, maar alle basisinformatie is aanwezig en werkt!

Vanaf dat moment werd het kwestie van updaten van alle informatie en tegelijkertijd het bijhouden van alle nieuwe uitgaven waarin ik geïnteresseerd ben. Daarvoor heb ik een abonnement op het Duitse tijdschrift “Rundschau” genomen. Dit tijdschrift is een maandelijkse opgave van alle zegels die wereldwijd verschijnen en waaruit ik op dezelfde manier waarop indertijd mijn database tot stand is gekomen alle nieuwe zegels die voor mij van belang zijn kan overnemen. Dat betekent dat de database van de landkaarten nu circa 39.000 vermeldingen heeft waarvan ik er momenteel ca. 15.000 in mijn bezit heb. Wat dit deel betreft kan ik zeggen dat ik redelijk tot goed op de hoogte ben wat er verschenen is en dat dit ook in mijn database zit. Dat is anders met twee andere onderdelen van mijn thematische verzamelingen. Van de serie “Componisten” heb ik er ongeveer 1000 in de database, maar een enorme achterstand in vermeldingen en heb ik circa 450 stuks in mijn verzameling aanwezig.. Van het thema “Petanque” probeer ik een verzameling op te bouwen die verder gaat dan alleen maar het Jeu de Boules zoals wij dat kennen. Dus ook de aanverwante sporten die een zekere relatie hadden/hebben tot Jeu de Boules. Van deze laatste categorie heb ik nog maar weinig in mijn bezit en voor zover ik heb kunnen nazoeken bestaan er ook niet zo veel van.

In een volgend artikel zal ik wat dieper ingaan op de verschillende verzamelingen.

©Peter Bleekrode/september 2013

Jeu de Boules, maar ook ándere hobby’s! Het leek mij wel een aardige gedachte om leden eens te vragen naar andere hobby’s dan Jeu de Boules en daar dan ook iets over te schrijven. Hierbij is het natuurlijk de bedoeling dat deze artikelen gepubliceerd worden in de Boelspriet en wie weet worden deze artikelen een grote hit onder de naam: “Hobby’s van een Bouler” Het idee voor deze mogelijk nieuwe rubriek werd geboren tijdens een redactievergadering; zoekend naar materiaal voor komende nummers en dan niet alleen geschreven door de redactie of het bestuur. Alle bijdragen zijn welkom en als het even kan natuurlijk met illustraties. Als de nood aan de man komt is de redactie graag bereid om ondersteuning te verlenen door bijvoorbeeld het digitaal maken van geschreven tekst. Peter Bleekrode

26

Sporttechnisch - wedstrijdsystemen In de wereld van de petanquetoernooien worden heel veel verschillende speelsystemen gebruikt. Een opsomming met een korte uitleg. In volgende nummers krijgen de systemen afzonderlijk aandacht.

1. Het competitiesysteem.

Dit systeem wordt o.a. gebruikt in de nationale competitie en de wintercompetities van onze afdeling. Er wordt meestal een halve competitie gespeeld, dat wil zeggen dat je tegen elke deelnemende equipe een partij speelt. De eindstand wordt dan bepaald door het aantal gewonnen partijen en bij gelijk eindigen op basis van het onderling resultaat. Bij meer dan zes deelnemende equipes wordt een toernooi met dit systeem over meer dagen gespeeld.

2. Systeem van directie eliminatie (afvalsysteem).

Dit systeem wordt vaak toegepast bij nationale kampioenschappen. Zodra je verliest ben je uitgeschakeld voor de eindoverwinning. De eindwinnaar is de enige equipe die alle partijen gewonnen heeft. Bij dit systeem is de tweede speelronde de cadrageronde. De cadrageronde wordt altijd gebruik om het aantal deelnemers terug te brengen naar een macht van 2 (4, 8, 16, 32, 64 of 128 enz.). Dat is nodig om in de rest van het toernooi na elke ron een even aantal winnaars moet hebben. Een heel eerlijk systeem, maar niet aantrekkelijk, omdat je na één partij al uitgeschakeld bent. Vandaar dat de verliezers van de eerste partij doorgaan in het troosttoernooi. Dit is standaard bij de Nederlandse kampioenschappen. Bij sommige toernooien kan men ook nog doorspelen als de tweede speelronde verloren is. De spelers van het hoofdtoernooi gaan dan verder in de complementaire A en de spelers van troosttoernooi in de complementaire B. Verliest men de derde partij, dan is het echt einde toernooi.

3. Voorronde en poules.

Dit is een veel gebruikt systeem bij toernooien. Er wordt eerst een voorronde van twee of drie voorgelote partijen gespeeld. Op basis van het aantal gewonnen partijen en saldo wordt men ingedeeld in de A-, B-, C- of D-poule. Het aantal spelers dat naar de A-poule gaat is altijd een macht van 2, d.w.z. 8 of 16 of 32. In ieder geval moeten de ongeslagen deelnemers allemaal in het hoofdtoernooi verder kunnen spelen. Vaak worden in de laagste poule nog drie voorgelote partijen gespeeld, omdat er geen macht van 2 mogelijk is. In de andere poules wordt volgens het systeem van directie eliminatie. Het speelsysteem van de voorronde kan ook anders zijn dan voorgelote partijen. Zie hierna.

4.Systeem van voorgelote partijen.

Dit is eigenlijk het meest oneerlijke systeem, maar wordt veel gebruikt, omdat het voor de wedstrijdleider een eenvoudig systeem is. Waarom is het oneerlijk? Je bent helemaal afhankelijk van de loting. Als je bijvoorbeeld vijf hele sterke tegenstanders treft, ben je vrijwel kansloos voor een topklassering. Daarentegen kan je ook vijf hele zwakke tegenstanders loten en dan ben je kansrijk voor de eindoverwinning.

5. Zwitsers systeem.

Bij dit systeem wordt de eerste speelronde geloot. Daarna spelen equipes met dezelfde winstverliesresultaten steeds tegen elkaar. Dus een equipe met winst-verlies-winst speelt de vierde partij tegen een tegenstander met winst-verlies-winst. Bij dit systeem kunnen vrijlotingen voorkomen, zodra er een oneven aantal equipes met dezelfde resultaten overblijft. Vaak wordt de vrijloting voorkomen, door een verliezer op te waarderen. Het dan een onzuiver Zwitsers systeem. Onze vrijdagavondcyclus wordt volgens het onzuiver Zwitsers systeem gespeeld. Het systeem wordt soms ook gebruikt als voorronde. Dit is het geval bij het WK en EK.

6. Franse poules.

Franse poules wordt vaak toegepast als voorronde. De poule bestaat uit vier (soms 3) equipes. Na de eerste ronde spelen in de tweede ronde de twee winnaars tegen elkaar en de twee verliezers tegen elkaar. De equipe met winst-verlies speelt in de derde ronde tegen de equipe met verlies-winst. De equipe met winst-winst en de equipe met verlies-verlies zijn de derde speelronde vrij. Na de derde ronde gaan de equipes met twee winstpartijen door naar het hoofdtoernooi en de equipes met tweemaal verlies gaan naar het troosttoernooi. Het voordeel van dit systeem dat verlies niet meteen dodelijk is. Het grote nadeel is dat er in de derde ronde de helft van het aantal deelnemers de derde ronde langs de kant zit. Er zijn nog andere systemen, maar die worden zelden toegepast (bijv. Belgisch of Zweeds systeem).

Bij clubontmoetingen worden ook wel andere systemen toegepast. Daar zullen we in volgende nummers nader op ingaan.

Overgenomen uit BUT-Info 2013-7

27

Jules le Noir toernooi 30 augustus 2013, beloofde iets speciaals te worden. Cor en Gerda van Elden zijn vlak voor dit toernooi 50 jaar getrouwd wat hen en het bestuur na overleg deden besluiten dat dit jaarlijks terugkerende toernooi voor één keer de naam zou krijgen.:

“ Cor en Gerda 50 jaar toernooi” De prijzen die normaal door de wedstrijdcommissie georganiseerd worden zouden dit keer door Cor en Gerda ter beschikking worden gesteld. Daarnaast werden er gedurende de gehele speeldag door hen hapjes en drankjes ter beschikking gesteld.

Dit was hun idee om enerzijds de leden van de vereniging deelgenoot te laten zijn van hun feest maar tegelijkertijd wilden zij hun gevoel voor de vereniging laten blijken. Wat mij betreft zijn zij in alle opzichten geslaagd, het was een heerlijk en plezierig toernooi waarbij, en dat was geen verschil met voorgaande versies, gewoon om de punten werd gevochten. De wedstrijdleiding was in handen van Andries die met behulp van zijn onvolprezen laptop de uitslagen direct kon verwerken, Freek als “hoogste” barman gaf een toelichting op wat er tijdens het toernooi aan lekkers te eten en te drinken zou zijn. Op verzoek van Gees Eelsing sprak Peter Bleekrode een paar woorden bij het overhandigen van een cadeau van de leden zijnde bloemen, cadeaubonnen en twee flessen heet water! Op voorhand was aangegeven dat er 4 voorgelote partijen gespeeld zouden worden met dien verstande dat bij uitloop van partijen nog bekeken zou worden of het dan niet te laat zou worden. Het was prettig om vast te stellen dat het weer geen rol zou spelen bij het bepalen van de lengte van het toernooi, daar was ook geen enkele reden voor, het was een heerlijke zomerse dag om met 34 leden te starten aan dit huwelijkstoernooi voor Cor en Gerda. Het verloop was als altijd: Cor won alles en Gerda deed alle moeite om zich binnen de top-tien te nestelen en dat deed zij met verve, een zesde plek was voorwaar geen slecht resultaat. Gelukkig was van te voren aangegeven dat Cor noch Gerda een prijs mee naar huis zou nemen, “eigen prijzen winnen is toch minder leuk”! Er waren acht prijzen te vergeven voor de dames en de heren, met 16 prijzen was dus diep in de buidel getast om hun vrienden/medeleden met een tevreden gezicht naar huis te laten gaan. Er werd zelfs nog een derde helft gespeeld, dit tot groot plezier van Cor die nogmaals benadrukte dat hij het maar niks vind dat veel spelers direct na afloop van hun partij en/of toernooi richting huis gaan. Hij zag het liefst dat er na afloop nog even lekker nagepraat zou kunnen onder het nuttigen van een drankje. Het verhoogt de onderlinge verbondenheid en het plezier.

Tijdens deze derde helft werd een opmerking gemaakt om een weekend of midweek weg te gaan met een aantal leden om eens lekker ergens anders te boulen. Als handvat werd een poster op het mededelingenbord aangehaald van Eifellux. Omdat niet iedereen over eigen accommodatie beschikt in de vorm van caravan of camper (niet gesproken over tenten) is het wel raadzaam te zoeken naar een plek die ook stacaravans en of hutten verhuren. �

28

Zou het niet leuk zijn om ter plekke lekker een paar dagen weg te zijn, omgeving te bekijken, elke dag boulen en ook nog eens lekker te kunnen eten en borrelen. Zie verder de oproep op pagina 29.

Vol tevredenheid accepteerden de laatst aanwezige spelers de opmerking van de barman “laatste ronde”, het was toen wel bijna halfzes.

De eerste drie dames en heren verdienen echter een aparte vermelding:

Dames Heren

1 Loes de Boer 3 en +23 1 Cor van Elden 4 en + 22

2 Jopie Verbrugge 3 en +12 2 Dick van Essen 3 en +16

3 Gerda van Elden 3 en +10 3 Vittorio Pontillo 3 en +13

Volgend jaar weer gewoon het Jules le Noir toernooi opdat wij niet vergeten dat hij toch de grondlegger voor dit leuke spelletje of fijne sport is geweest.

Peter Bleekrode

29

Kamperen met je boules Nevenstaande foto laat al zien wat de bedoeling is: “luieren en boulen”.

Tijdens de ‘derde helft’ van het “Cor en Gerda 50 jaar toernooi” dat op 31 augustus in het onvolprezen Broersepark werd gehouden werd geopperd of het niet leuk zou zijn een weekend of midweek met een stel enthousiaste mede-boulers naar een camping te gaan. Daar zou genoten kunnen worden van deels eigen invulling, deels Jeu de Boules spelen (in welke vorm dan ook) en een deel (‘derde helft’) borrelen en eten. Het lijkt misschien toeval maar ook hier spreken wij over drie helften!

Omdat er meerdere aanwezigen erg enthousiast reageerden op dit idee moet toch maar even verder gepeild worden óf en zo ja, hoeveel interesse er bestaat om iets dergelijks te organiseren. Er bestaan een aantal campings waar voldoende Jeu de Boules-accommodatie aanwezig is om met een groep te kunnen spelen.

Het eerste idee was met eigen verblijfsaccommodatie in de vorm van een caravan/camper/tent te gaan. Om de belangstelling/groep mogelijk wat ruimer te maken is het toch noodzakelijk te kijken naar een camping waar stacaravans/mobielhomes en of huisjes/hutjes te huur zijn. Als periode werd mei/juni 2014 gesuggereerd. Vóór die periode is de kans op slechter (kouder) weer te groot en na die periode worden de verblijfskosten al weer opgeschroefd omdat het seizoen dichterbij komt. Ook andere vakantieplannen van eventuele deelnemers kunnen dan in het gedrang komen.

Dit artikel is slechts bedoeld om het idee uit te dragen en te peilen of er interesse bestaat en zo ja, om hoeveel mensen het dan gaat. Daarnaast hebben lezers/leden misschien nog leukere suggesties. Pas als blijkt dat er serieuze belangstelling bestaat om iets dergelijks te organiseren kan er verder invulling aan gegeven worden. Ik heb drie voorbeeldcampings die u eens via internet kunt bekijken:

België: www.campingbertrex.be , Duitse Eifel: www.eifellux.com/ en Nederland: www.campingheino.nl

Er zullen ongetwijfeld meerdere campings zijn, maar deze drie zijn in ieder geval op redelijk korte reisafstand van Amstelveen.

Mocht u iets voor dit idee voelen of hebt u andere ideeën om eens iets te organiseren, laat mij dat dan weten. Bij voorkeur per e-mail maar wel schriftelijk, eventueel via onderstaande strook in te leveren aan de clubhuisbar.

Stuur uw ideeën, voorkeur voor periode, voorkeur voor activiteiten, eventuele andere locatie naar promotie.bulderbaan@gmail.com, ik zal dan in eerste instantie e.e.a. verzamelen. Daarna moet er een groep(je) gevormd worden die eventuele plannen verder gaan uitwerken.

Laat van u horen!

Peter Bleekrode

��������������������������������������� Naam/Familie: …………………………………............... Datum: …………/…………/2013 Aantal personen: ………………… Wil eventueel mee organiseren *: Ja / Nee Voorkeur verblijf: Camper / Caravan / Tent / Mobilhome / Huisje-Gitte (voorkeur omcirkelen svp) Eigen vervoer *: Ja / Nee Voorkeur duur verblijf *: Weekend / Midweek Voorkeur voorgesteld land/camping *: België / Duitse Eifel / NL (* =doorstrepen hetgeen niet van toepassing) Ideeën / Suggesties / Opmerkingen …………………………………………………………………….. …………………………………………………………………………………………………………………………………. …………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………….… …………………………………………………………………………………………………………………………………..

30

€urotoernooien 6 juli 2013 Deze keer geen enkele reden tot klagen over het weer, het was een heerlijke zomerdag waarop 33 leden hun krachten met elkaar kwamen meten.

Wanneer je twee maanden weg bent en dus niet kunt spelen duikel je direct naar beneden in de overall stand 2013. Dat is Els Bleekrode en mijzelf dus overkomen. Als je dan ook nog eens niet echt goed speelt dan gaat het nog harder (speak for myself). Els doet het geweldig en wordt door velen geroemd om haar pointeren en nog maar zo kort praktisch actief! Bram Otte was in zijn Facebook toelichting op een foto wel iets te optimistisch over de gedachte vijf eerste plaatsen van Tineke Verhoef, het blijken er drie te zijn, ook al een mooie prestatie maar nog even doorbijten en voor haar komt de vakantie er nog aan! Ook Thomas Verhoef doet het goed met z’n tweede plaats en daaronder ook een mooie derde plaats voor Bram Otte. Laten wij hopen dat het mooie zomerweer nog enige tijd aanhoudt het maakt het spelen zoveel prettiger.

3 augustus 2013 Maar liefst 28 deelnemers namen deel aan deze zomerse uitvoering van het Eurotoernooi. Ondanks de vakantieperiode was het verheugend om te zien dat er nog zoveel mensen gebruik maakten van het heerlijke zomerweer. Tenslotte gaat er toch niets boven een middag buiten in de zon.

Meester Leo en juf Loes hadden weer gezorgd voor een leuk gevulde prijzen-tafel, om die reden zat meester Leo waarschijnlijk ook met de handen open om het inschrijfgeld te innen, tenslotte moeten

de prijzen ook wel betaald worden!

Het was klokslag 13:30 uur toen de eerste ronde op het bord stond en er plotseling een serene rust ontstond op het zonovergoten speelveld. Het is elke keer weer grappig om te constateren dat een loting zoals hier wordt gehanteerd zeer speciale wedstrijden oplevert. Deelnemers van verschillend niveau die plotseling samen moeten spelen met soms zeer verrassende uitslagen. Het blijkt toch regelmatig dat een loting een andere uitslag, positief dan wel negatief, oplevert dan in eerste instantie gedacht. Het is ook de kracht van dit toernooi, iedereen heeft kans om in de loop van het jaar bij de maandelijkse prijswinnaars te behoren. Deze keer was het Frans Posthuma die als enige uit de top van de ranglijst al zijn partijen wist te winnen, als je daarbij ziet dat anderen uit die top of niet aanwezig waren of één of meer partijen verloren hebben betekent dat de top behoorlijk in elkaar geschoven is. Het verschil tussen de nummer een en nummer dertien bedraagt dan ook slechts 4 punten, er is de komende maanden dus nog van alles mogelijk!

Bram Otte mocht deze keer het genoegen smaken om als eerste te eindigen (3 +26), gevolgd door Frans Posthuma (3 +23) en Eddie de Reeper (3 +19). Elly van het Groenewoud en Vittorio Pontillo maakten de groep die alle partijen wonnen, compleet. De aanmoedigingsprijs ging deze keer naar Tineke Pieksma (0 -29). Op naar september waar waarschijnlijk weer een heel andere uitslag te zien zal zijn, het maakt het toernooi eigenlijk alleen maar boeiender. Vanzelfsprekend gaat de dank ook weer uit naar de vrijwilligers die de bar bedienden en naar Els Bleekrode die Leo heeft geholpen een juiste uitslag op papier te krijgen.

7 september 2013 Op misschien wel een van de laatste zomerdagen kwamen er 33 leden af op het maandelijkse Eurotoernooi. Dit toernooi – zo mooi georganiseerd door Loes de Boer en Leo Eelsing – is sinds 2012 een jaartoernooi opgebouwd vanuit de maandelijkse en wordt bekroond met een wisselbeker.

Ondanks dat de verwachting goed was had het “gelukkig” een paar spatjes geregend. Op het veld was daarvan niet veel te merken, droog als alle voorgaande weken moesten de ballen met overleg

geplaatst worden. Zoals altijd gaat dat bij de een beter en bij de ander minder of “helemaal” niet!

Nadat zij afgelopen woensdag al voor de eerste keer had gespeeld was het goed om te zien dat Rita Giordani het ook aandurfde om tussen het verenigingsgeweld haar balletjes te gooien tijdens dit toernooi, van harte welkom en je zult het zien de komende weken gaat je spel met sprongen vooruit!

Dat het verliezen van partijen niet alleen maar is weggelegd voor nieuwkomers moge blijken uit de stand. Maar liefst drie andere spelers hebben haar gezelschap gehouden door ook geen enkele partij te winnen; Anja Ploeger, Els Bleekrode en Dien Bezoen. Wie heeft er dan wel gewonnen, wie rook zijn/haar kans nu de koploper Cees Reimerink met vakantie is en er dus een kans bestaat hem van de eerste plaats te stoten? Nou je mag wel zeggen dat de gelegenheid te baat is genomen. Liefst drie spelers passeerden Cees op de ranglijst t/m september.

De overwinnaar was deze keer Vittorio Pontillo met 3 x winst en +27, nummer twee was Guido Dennenbroek ook met 3 x winst maar +24 en nummer drie was Jos Helsloot met 3 x winst en +24. Voor de overige plaatsen op de ranglijst vind u de cumulatieve stand elders in de Boelspriet. Het was weer een mooie middag die besloten werd met de prijsuitreiking en later al lopend naar de auto (rond 17:00 uur) voelden wij de eerste beloofde regendruppels: “goed voor het veld”! Tot de volgende maand! PéBé �

31

€urotoernooi

5 oktober 2013 Wederom zijn wij geconfronteerd met een verrassende uitslag, zoals rekenmeester Leo het verwoordde: “de mannen hebben zich niet van hun beste kant laten zien”! De eerste drie plaatsen

werden ingenomen door drie dames met alle partijen gewonnen en allemaal een saldo van boven de 20 punten.

Het was mooi weer, misschien niet helemaal verwacht maar het bleek een zeer milde, deels zonnige zaterdag te worden waar liefst 35 leden hun opwachting maakten om hun krachten met elkaar te meten. Misschien kwam het wel door het bezoek van de burgemeester die te kennen had gegeven om de vereniging eens tijdens het spelen te bezoeken. Het gevolg was dat hij zeer blij verrast met het aantal spelers, iets dat hij niet had gedacht, daaruit blijkt maar weer eens: “onbekend maakt onbemind”. Onze burgervader liep zeer geïnteresseerd rond en liet zich door verschillende deelnemers graag wegwijs maken in de regels van onze sport. Goed plaatsen of een mooi gelukt schot bracht verschillende keren de handen op elkaar! Kennelijk zorgde het bezoek van de burgemeester voor extra energie bij de dames want zoals ik al eerder schreef, werden de bovenste drie plaatsen ingenomen door dames. Pas daarna kwam er een rits heren die normaal gesproken redelijk om de eerste plaatsen vochten!

Een van de grote verrassingen, en zoals werd gefluisterd: “is maar goed ook, hij gaat naast zijn schoenen lopen”, was de laatste plaats voor onze clubkampioen Jos Helsloot. Hij mocht toch met de aanmoedigingsprijs naar huis! Verrassender kun je het bijna niet krijgen en het laat maar weer eens zien dat de boules toch vaak een eigen leven leiden. Of zouden ze behekst zijn geweest door de dames!?

De eerste drie plaatsen voor de dames betekende ook voor alle drie een saldo van 20-plus! 1 Elly Prins (m) 3 +23 2 Loes de Boer (r) 3 +21 3 Marjan Posthuma 3 +20 De cumulatieve score tot en met oktober laat toch een heel ander beeld zien, hier spelen de heren de boventoon, de eerste 6 plaatsen worden ingenomen door heren waarna pas schoorvoetend een dame om de hoek komt kijken. Wie dat is ziet u elders in de Boelspriet. De eerste drie plaatsen zien er als volgt uit: 1 Vittorio Pontillo 17 +64 2 Thomas Verhoef 17 +59 3 Cor van Elden 15 +54

Voor de totale cumulatieve stand tot en met oktober (belangrijk voor de wisselbeker) verwijs ik graag naar een andere pagina in deze Boelspriet. Peter Bleekrode

32

Broerseparktoernooi: emotie na finale Zondag 14 juli (quatorze juillet in Frankrijk en het Broersepark in Amstelveen) en dus het (ATP) Broerseparktoernooi 2013.

In het Noord-Hollandse Schagen zat dit weekend het Markttoernooi in de weg voor de gebruikelijke ruime inschrijving en waren 'slechts' 28 equipes aangemeld. De equipe Bert Visser van OSB (Bodegraven) met Mart Kruit werd wegens onverwacht ernstige ziekteverschijnselen van Bert afgemeld en vormde een hiaat voor de wedstrijdleiding. Omzetting en een bijzonder welkome aanvulling door een geïmproviseerde equipe van Cor van Elden/Gerline Bezemer werd de oplossing voor het wedstrijdsysteem. Zij werden zelfs eerste in de poule B-complementaire!!

Een zonnige zomerse dag zorgde in de loop van de dag voor een mooi en naar de finales toe spannend toernooi. Waarbij ook eens andere deelnemers dan de landelijke topspelers in de prijzen konden vallen en dat gebeurde dan ook prompt.

In de A-poule werd eerst al een bijzonder spannende halve finale gespeeld tussen het team Bonarius/Copeland en Op den Kelder/Mol. De eerstgenoemde equipe ging in de finale in de slag tegen de de andere OSB-equipe De Haan/Kruit.

Halverwege de match leken De Haan/Kruit hun kruit verschoten te hebben bij een stand van 3-11. Maar ook Bonarius/Copeland moesten hun tol betalen voor de inspanningen van de halve finale. En dat leidde tenslotte tot een klinkende overwinning voor de Amstelvener Jacco de Haan en zijn OSB-boules-maat Mart Kruit die hun overwinning geëmotioneerd opdroegen aan de zieke Bert Visser.

A-poule: 1: Jaco de Haan / Mart Kruit 2 -Peter Bonarius /Phil Copeland

A-Compl.: l Yvo Jansen / Rob v.d. Meer B-poule: 1 Willeke en Gerrit Loderus

2 Maja vd Linden / Hennie van Wijk B-Compl: 1 Gerline Bezemer/Cor van Elden

33

CLUBKAMPIOENSCHAPPEN 2013 Acht teams hadden zich ingeschreven voor het clubkampioenschap doubletten 2013. Jammer dat er maar zo weinig teams het lef hebben om zich in te schrijven en eens mee te dingen naar deze prestigieuze wisselbeker. Is het angst om af te gaan, geen zin of is het te weinig bekend?! Dat laatste

kan het bijna niet zijn, al weken ligt er een formulier op de balie in het clubhuis en ook heeft het duidelijk in de agenda van “De Boelspriet” gestaan, jammer, jammer!

Zaterdag 14 september kwamen de acht teams vanaf ca. 10:00 uur binnendruppelen in afwachting van de loting die door Andries Wijand verricht zou worden. Voordat hij tot de loting overging kwam hij met het voorstel om het kampioenschap iets anders dan gebruikelijk in te delen. Normaal worden er de eerste dag 5 partijen gespeeld waarbij de 6 sterkste teams een week laten gaan strijden om het kampioenschap. In verband met het te slechte weer stelde hij voor om er over twee speeldagen een halve competitie van te maken. Dat betekende voor de 14e september drie partijen, in de hoop dat het weer op de 21e voor de resterende vier partijen beter weer zou zijn dan het nu was. Iedereen stemde in met dit voorstel wat inhield dat iedereen over twee dagen eenmaal tegen elkaar zouden spelen en de nummer een zou dan automatisch kampioen zijn. Gelukkig was het droog toen er begonnen werd en dat bleef zo tot en met de 2e partij, de lucht kon zich echter niet gesloten houden en tussen de 2e en 3e partij begon het te regenen, niet hard maar wel gestaag! Ondanks het feit dat iedereen wel tegen een stootje kan is het geen pretje om met gestaag vallende regen echt goed te blijven spelen, natuurlijk zijn er uitzonderingen, mensen die overal en met elk weer kunnen spelen, jammer toch dat ik daar niet bij hoor, ”toch een mooi weer speler”? Na dag één en dus drie partijen is de stand als volgt:

En nu maar hopen dat het de 21e mooi weer wordt en dat deze lijst nog flink overhoop wordt gegooid! �

Dag twee, zaterdag 21 september “De wens is de vader van de gedachte”, iedereen hoopte op mooi weer en na een wat grauw begin brak rond het middaguur de zon door en die heeft ons in alle opzichten niet meer in de steek gelaten! Nog vier partijen te gaan en dan zou de Clubkampioen doubletten van 2013 bekend zijn. Voordat het zover was werden eerst nog twee partijen gespeeld en daarna volgde de voorrondes van het Clubkampioenschap pointeren en -tireren. De verwachting was dat dan ook de deelnemers alleen voor deze onderdelen aangekomen zouden zijn.

Wat betreft het doublettenkampioenschap steeg de spanning in de loop van de middag naar recordhoogte. Het fanatisme droop er af en bij een kampioenschap hoort dat ook zo te zijn. Er ontstonden zelfs kleine ergernissen omdat oncontroleerbare geluiden en bewegingen nu eenmaal op een groot veld niet uit te sluiten zijn en hier en daar had dat invloed op de concentratie van spelers. Dat uiteindelijk alles in goede harmonie tot een goed einde werd gebracht is daarom een compliment waard aan alle betrokken spelers/sters. Uiteindelijk wisten de kampioenen van 2012 hun titel te prolongeren, al zag het daar toch geruime tijd niet naar uit. Het gedetailleerde overzicht van de uitslag vindt u elders in de Boelspriet maar hier onder treft u hiervan een verkorte versie aan en daar uit blijkt dat los van de uiteindelijke nummer 1, de onderlinge verschillen zo klein waren dat de definitieve eindstand in alle gevallen bepaald moest worden op basis van het onderlinge resultaat (or): �

1 Bianca Verhoef-Vittorio Pontillo 3 +17 2 Freek Vogelaar-Jos Helsloot 2 +12 3 Gees Eelsing-Leo Eelsing 2 +5 4 Dorine Martron-Cor van Elden 2 -1 5 Marian & Frans Posthuma 2 -1 6 Tineke Verhoef-Thomas Verhoef 1 -1 7 Vera Helsloot-Bob van Rijswijk 0 -10 8 Els Bleekrode-Peter Bleekrode 0 -21

1 Freek Vogelaar-Jos Helsloot 6 +40 2 or Bianca Verhoef-Vittorio Pontillo 4 + 9 3 or Marian & Frans Posthuma 4 -2 4 or Dorine Martron-Cor van Elden 4 -11 5 or Gees Eelsing-Leo Eelsing 3 -14 6 or Tineke Verhoef-Thomas Verhoef 3 +15 7 or Vera Helsloot-Bob van Rijswijk 2 -15 8 or Els Bleekrode-Peter Bleekrode 2 -22

34

In verband met persoonlijke verplichtingen elders konden Marian en Frans Postuma niet bij de fotosessie aanwezig zijn. Een mooi kampioenschap dat in een lekkere sfeer met heerlijk nazomer weer werd gespeeld en waarvan de winnaar uiteindelijk terecht kwam bij het team dat daarop de meeste aanspraak kon maken. Van harte proficiat!

De Clubkampioenen Doublette (midden) geflankeerd door de 2e plaats. Maar hiermee was de koek voor deze dag nog niet op. Zoals gezegd: na de tweede partij op deze tweede dag werden de voorrondes gespeeld voor het Bulderbaan-kampioenschap tireren en pointeren. Via een kwart-, halve- en finaleronde moest dat ook leiden tot de respectievelijke Clubkampioenen 2013 in die disciplines. Twee apart uitgetekende banen werden uitgezet voor deze onderdelen met elk vier uitgezette werpcirkels op 6,5, 7,5, 8,5 en 9,5 meter. Bij het pointeren bestond het doel uit een cirkel die was onderverdeeld in ringen die van buiten naar binnen in waarde opliepen van 1 punt naar 5 punten. Bij het tireren bestond het doel uit een cirkel met een boule in het midden geplaatst.

Bij het pointeren diende elke speler vanaf elke afstand drie boules te werpen die een uiteindelijke tussenstand opleverde. Daarvan gingen de beste acht scores door naar de kwartfinale, daarna vier naar de halve finale om uiteindelijk te komen tot eerst het gevecht om de 3e en 4e plaats en daarna een finale tussen de twee beste spelers. De acht deelnemers met het hoogste aantal punten die doorgingen naar de kwartfinale waren: Anja Ploeger (33), Leo Eelsing (31), Vittorio Pontillo (31), Freek Vogelaar (29), Cor van Elden (27), Els Bleekrode (25), Jeannette Cramer (25) en Jan Kooiman (25). De kwartfinale werd in koppels van twee door loting vastgesteld, waarna de winnaar van elk koppel door gaat naar de halve finale. Dat werden Vittoirio Pontillo (24), Anja Ploeger (23), Cor van Elden (22) en Jan Kooiman (15). De halve finale leverde het volgende resultaat op: Jan Kooiman (17), Vittorio Pontillo (17), Anja Ploeger (13), Cor van Elden (23). Na een barrage tussen Jan Kooiman en Vittorio Pontillo speelden Vittorio Pontillo en Anja Ploeger om de 3e en 4e plaats en kwam de Clubkampioen Pointeren 2013 voort uit de finalepartij tussen Cor van Elden en Jan Kooiman. Het uiteindelijk resultaat na een start met 26 deel-nemers was dat….. Als vierde eindigde Anja Ploeger (11), als derde eindigde Vittorio Pontillo (24), als tweede eindigde Jan Kooiman (19), als eerste en daarmee Clubkampioen pointeren 2013 eindigde Cor van Elden (29). Van harte proficiat!

Pointeren: vlnr: Vittorio (3); Cor van Elden (1) en Jan Kooiman (2) Bij het tireren werd ongeveer eenzelfde weg gevolgd. Er werd alleen gestart met minder deelnemers (18) en ook de puntentelling was anders dan bij het pointeren. Uitgangspunt was dat de bal alleen door de lucht geschoten mocht worden en het eerste punt waar hij de grond mocht raken was in de doelcirkel met een diameter van 1m. De doelbal missen of te vroeg geland leverde geen score op, doelbal geraakt en blijft in cirkel leverde 1 punt op. �

35

Doelbal geraakt en beide ballen belanden buiten de cirkel: 3 punten en als laatste, doelbal geraakt en de eigen schotbal blijft in de cirkel ofwel ‘een blijver’ leverde 5 punten op.

Met deze kennis in het achterhoofd bleven na de voorronde acht spelers over met vermelding van hun score: Tineke Verhoef (11), Freek Vogelaar (7), Frans Posthuma (6), Jos Helsloot (6), Thomas Verhoef (7), Dorine Martron (11), Loes de Boer (8) en Jan de Boer (17). Zij gingen door naar de kwart finales.

In de kwartfinale gold ook hier een koppeling (door loting) van spelers waarbij de winnaars doorgaan naar de halve finales.

Dat werden: Freek Vogelaar (15), Jos Helsloot (6), Thomas Verhoef (8) en Dorine Martron (foto) met een score van 22. Deze score betekende tevens dat het clubrecord – dat in handen was van Frans Posthuma –was gebroken en Dorine de nieuwe clubrecord houdster werd.

In de halve finale speelden Freek Vogelaar en Thomas Verhoef tegen elkaar. Hierbij was de eindstand resp. 8 - 4 en Dorine Martron speelde tegen Jos Helsloot met de eindstand 25 - 7.

In de finaleronde speelden Thomas Verhoef en Jos Helsloot dus om de 3e en 4e plaats. Jos eindige hier met 6 punten als 3e en Thomas met 3 punten op de 4e plaats.

Het gevecht om het Clubkampioenschap ging derhalve tussen Freek Vogelaar en Dorine Martron. Opvallend was dat de scores in de finale lager uitvielen dan in de eerste twee rondes. Waarschijnlijk onder druk van de stijgende concurrentie, maar zeker ook na een lange dag spelen ging de vermoeidheid toeslaan.

Uiteindelijk eindigde Dorine met een score van 6 op een eervolle 2e plaats en kon Freek Vogelaar met een score van 8 gekroond worden als Clubkampioen Tireren 2013. Van harte proficiat!

Inmiddels waren er toch al flink wat leden huiswaarts gegaan en dat was niet zo vreemd. Inmiddels was het 18:00 uur geworden en met de start om 10:00 uur was het een lange dag geworden. Onder dankzegging aan de kantinemedewerkers en de technische leiding keerde iedereen met rode ‘zonwangen’ naar huis om bij te komen van een in verschillende opzichten mooie dag buiten met lekkere sport.

Peter Bleekrode

36

Het Veendorptoernooi Een persoonlijke beleving

Toen ik naar de finale ging kijken stond het al 6-0. Even later was het afgelopen en had Kees Koogje zijn inmiddels vierde of vijfde overwinning geboekt in ons Broersepark, ditmaal met Elior van Klaveren. Ik heb dit meegemaakt en gezien op 29 september 2013 op het dan gespeelde Veendorptoernooi.

Laat ik bij het begin beginnen. Het was erg koud. Onze vrijwilligers zullen dat volmondig beamen en om half negen was het nóg koud. Toch moesten alle voorbereidingen getroffen worden om het toernooi te kunnen houden. De wedstrijdleiding moest de banen uitzetten en de kaarten voor de deelnemers klaar leggen en de kantinemensen moesten hun mise-en-place maken. Verder moesten de tafels, stoelen en partytenten klaargezet worden door de overige vrijwilligers.

Om tien uur kwamen de deelnemers binnendruppelen en om half elf kon na een praatje van Andries het toernooi starten. Voor mijzelf was het toernooi al eerder begonnen, namelijk op het moment dat Steven Kraaijenhof, mijn teamgenoot voor vandaag, opbelde om zich ziek te melden. Ik moest een beroep doen op Cor van Elden, die deel uitmaakte van de vrijwilligersploeg die al vroeg op het veld was. Hij stemde toe en zo begonnen we de eerste wedstrijd.

Het liep niet goed, we hadden de toss niet gewonnen en de tegenstander, twee jongens van De Gouden Gooi uit Haarlem, kozen het terrein bij het 1940-’45-monument, tegenover de parkingang KLM-hoofdkantoor. Daar is het lavagrind erg dik en Cor en ik konden er niet mee uit de voeten. Het werd een kansloze nederlaag voor ons zonder zelfs maar 1 punt te scoren.

De tweede partij moesten we tegen Wim Verboom en Rietje Buitenhuis van Les Pointeurs uit Alphen. We waren aan elkaar gewaagd en de partij ging gelijk op. Uiteindelijk trokken wij aan het langste eind en werd het 13-12 voor ons. Met dat resultaat kwamen we in de A-poule en moesten vervolgens spelen tegen Romulo van Stockum en Rick Melssen, beiden jeugdinternationals en twee jaar terug al winnaars van het Veendorptoernooi.

Zij spelen dus erg goed en kunnen alle twee goed tireren en ook nog eens goed plaatsen. Loopt het even niet met schieten bij de een dan wisselen ze gewoon even!

Ze liepen uit tot 8-0 voordat wij ook wat terug gingen doen. Het werd toch nog 8-13 en we waren niet kansloos.

Hoe ging het verder? We kwamen in de A-complementair en kwamen in die poule als eerste tegen het team Cor Kooij/Ron Bakker uit Schoorl. We kwamen opnieuw op achterstand en bij 9-6 scoorden zij twee punten en melden dat het 12-6 was. Ik protesteerde en ging de discussie aan: waarom hadden zij niet geprotesteerd toen ik de stand hardop gemeld had? Het was dus 11-6. Uiteindelijk werden we het eens dat het 11-7 was.

We kregen in de daarop volgende mêne de kans om voor 5 punten te schieten en Cor aarzelde geen moment, schoot de bal die weg moest uit het spel en het was 12-11 voor ons. In de laatste mêne lag er een bal van ons bij de but die zij niet weg kregen, dus wonnen we met 13-11. Dit gaf ons een enorme kick.

Op naar de volgende tegenstanders. Weer twee jonge jongens, Navin, de zoon van Rajen Koebeer samen met Milan Saunier. (foto rechts) Wij speelden die partij écht heel goed. Ik plaatste en Cor schoot de ballen weg die weg moesten. Tóch kwamen wij weer op achterstand met 0-8, maar punt voor punt liepen we op naar gelijk (8-8) en eroverheen! De laatste bal van deze enerverende partij werd er één met een gouden randje: een schot van Cor op 10 meter terwijl twee ballen van ons als 2 en 3 lagen en een van de tegenstanders op punt. �

37

Cor schoot de puntbal eruit en dus bleven wij met twee ballen op punten liggen: 13-8 ! De finale in deze poule was bereikt!

Over onze finale kan ik kort zijn. De tegenstanders, Ruud Kramer en Teun van Ooijen, waren beter en wij vonden het eigenlijk wel goed. Zij wonnen met 13-3, ondanks dat we nog een keer hebben gewisseld en ik weer ging schieten. Maar het baatte niet meer.

Daarna ben ik dus gaan kijken bij de finale tussen Kees Koogje met Elior van Klaveren aan de ene kant en Junior en Mimi de Jong aan de andere kant. Dat werd dus een ‘Fanny’. �

Er waren 24 teams die zich hadden opgegeven. Dat was een stuk minder dan vorig jaar, maar dat had ook weer een voordeel: we waren om half zes klaar met het toernooi. De zon had gelukkig nog flink zijn best gedaan en dat zorgde voor een aangename temperatuur.

De eindstand :

A-poule

Kwartfinale:

Ankie de Boer/Joris Brandenburg vs Wil Steenbergen/Jan van der Griendt 13-7

Mauro Saunier/Bart Scholten vs Junior de Jong/Mimi Tchang 12-13 (foto rechts)

Romulo van Stockum/Rick Meissen vs Dick & Gerrie Kraaijenoord 13-2

Elior van Klaveren/Kees Koogje vs Tino Rodriquez/Dennis Bakker 13-1

Halve finale:

De Boer/Brandenburg vs de Jong/Tchang 11-13

Van Stockum/Melssen vs Van Klaveren/Koogje 4-13

Finale:

De Jong/Tchang vs Kees Koogje (l)met Elior van Klaveren: 0-13

Foto:

de toernooiwinnaars.

A-complementair

Kwartfinale:

Ruud Kramer/Teun van Oijen vs Wim Verboom/Rietje Buitenhuis 13-3

Ger Tates/Tinus Muller vs Henk van Rekum/Nico van der Meer 13-11

Dorine Martron/Cor van Elden vs Cor Kooij/Ron Bakker 13-11

Jeanette Cramer/Peter Bleekrode vs Navin Koebeer/Milan Saunier 1-13

Halve finale:

Kramer/van Oijen vs Tates/Muller 13-1

Martron/Van Elden vs Koebeer/Saunier 13-8

Finale:

Kramer/Van Oijen (foto rechts) vs Martron/Van Elden 13-3

B-poule

Halve finale:

Yvo Jansen/Hans van der Woude vs Hennie van Wijk/Maja van der Linden 13-9

Rene Treuman/Josien Schreuder vs Iwan Gard/Benjamin Krabbendam 9-13

Finale:

Jansen/Van der Woude vs Gard/Krabbendam 9-13

B-complementair

Halve finale:

Bram Otte/Vittorio Pontillo vs Dennis Cowan/Jos Helsloot 13-6

Els Bleekrode/Eddie de Reeper vs Mitch Horn/Stanley Godfried 5-13

Finale:

Otte/Pontillo vs Horn/Godfried 8-13

Tekst: Dorine Martron foto’s Brammo

38

TROEFCOMPETITIE 2013

Het zit er weer op voor 2013. Gedurende de looptijd van deze competitie hebben in

totaal 26 leden deelgenomen, waarvan zoals altijd een groep het deelnemen belangrijker vonden dan het uiteindelijke winnen. Dat kan ook niet anders als je je realiseert dat het toernooi voor een deel in de vakantieperiode valt. Vakantiegangers zijn dan vanzelfsprekend in het nadeel maar zo zijn de spelregels nu eenmaal. Bij het verkrijgen van een troef kun je weliswaar de schade beperkt houden maar je verspeelt altijd maximaal 13 punten! En daarnaast kun je maar maximaal 5 troeven krijgen, bij afwezigheid van meer dan 5 avonden verlies je te veel om nog een rol van betekenis te kunnen spelen. Deze editie van het toernooi werd daarnaast ook nog eens overschaduwd door de regelmatige afwezigheid van toch één van de vaste deelnemers door ziekte. Zij die wel speelden en dan met name gedurende de maanden juli en augustus konden profiteren van heerlijk zomers weer dat een aangepaste slogan “Zomerse atmosferen in een Amstelveens Park” meer dan recht deed. Naast de totaalstand die u elders in de Boelspriet kunt vinden beperk ik mij hier tot het noemen van de eerste drie deelnemers van de verschillende periodes.

Wat niet direct uit de einduitslag blijkt is de strijd tussen de uiteindelijke nummers 1 en 2. De verschillen na de 3e periode waren zo gering dat beiden deze competitie nog konden winnen. Zelfs de voorlaatste speelronde waren de verschillen nog zeker overbrugbaar maar de loting van de voorlaatste speeldag gooide roet in het eten. Tot 2x toe wees de loting uit dat de nummers 1 en 2 samen moesten spelen in plaats van onafhankelijk van elkaar. Freek op plaats 1 kon dus bij wijze van spreken rustig achterover leunen en zien hoe Jos (nummer 2) geen stap dichterbij kon komen. De laatste speelronde bracht daar uiteindelijk ook geen verandering meer in. Jos verloor 1 partij terwijl Freek beide partijen wist te winnen. De spanning maakte deze competitie tot een memorabele, waarbij direct werd gezegd: ‘volgend jaar pak ik je in!’ De allerlaatste kreet kwam uit de mond van Cor van Elden: ‘Toch ben ik de beste!’ en dat mag hij dan volgend jaar laten zien. Peter Bleekrode

Periode 1 Periode 2 Periode 3 Eindstand 1. Freek 8 +41 1. Thomas 10 +49 1. Freek 8 +44 1. Freek 26 +122� 2. Jos 8 +38 2. Freek 10 +37 2. Jeannette 8 +31 2. Jos 24 +78 � 3. Gees 8 +27 3. Cor 10 +24 3. Jos 8 +23 3. Gees 26 +37 �

Feuilleton deel XVI

39

“Volle Zon over het petanque Deel XVI –hoofdstuk 13 Het gedrag tijdens de wedstrijd Het petanquespel is nog maar een vrij jonge tak van sport. En hoewel het een veelbelovende toekomst voor zich heeft, is het spel nog lang niet uitontwikkeld. Wij zullen daar dus zelf aan mee moeten werken, daar gestalte aan moeten geven. Laten we daarom proberen het spel niet te ontsieren en ervoor zorgen dat het zo aangenaam mogelijk kan blijven worden beoefend. Met dat doel voor ogen is het volgende tweeledige verzoek geschreven.

Het eerste verzoek betreft je gedrag tijdens de wedstrijd. Beoefen het spel altijd met een maximum aan fair-play en sportiviteit. Vermijd woede-uitbarstingen, grofheden en andere vijandigheden. Het petanque heeft in het verleden maar al te vaak te lijden gehad van het belachelijke gedrag van slechte spelers die bij het minste geringste liepen te schreeuwen, te vloeken of te tieren. Een toernooi dient te verlopen in een klimaat van rust en kalmte, ja van vriendschap zelfs. Wat het belang of de inzet ervan ook moge zijn.

Leer je reacties in te tomen en keur iedere vorm van incorrect gedrag af. Een vermaard speler zei ooit eens tot zijn medespelers aan het begin van een partij: “We spreken af dat we geen stom woord tegen onze tegenstanders zeggen. Ze zullen anders absoluut niet bang meer voor ons zijn en misschien wel te veel zelfvertrouwen krijgen.”

Hoewel deze woorden een kern van waarheid bevatten, hebben ze toch iets onbeleefds en onbeschofts in zich en dat is juist wat je moet bestrijden en trachten uit te bannen. Als je wilt winnen moet je dat doen met carreaus en door het maken van goede punten, dat is de enige goede manier.

Leer ook je tegenstanders op alle mogelijke manieren te respecteren. Op hun beurt zullen ze dan ook respect voor jou tonen. Je kunt er zeker van zijn dat zij dezelfde houding tegenover jou zullen aannemen als jij tegenover hen. Toon je ongenoegen of ergernis niet als zij goed spelen of geluk hebben: het petanque is een spel, het is daarom geen enkele schande om te verliezen, de enige schande is om niet te kunnen verliezen. Leer te winnen in bescheidenheid en ingetogenheid. Het is heel goed mogelijk dat je van nature goed kunt schieten of plaatsen, maar loop daar niet mee te koop. Alleen de natuur zelf zou dat mogen doen omdat zij je met dat talent bedeeld heeft… maar zij zal dat zeker niet doen.

Trouwens, bega ook niet de fout om voortdurend als docent te willen optreden (Otello doet op deze plaats een bekentenis door op te biechten dat hijzelf die fout ook jarenlang gemaakt heeft, JV). Spelers houden er immers niet van dat ze op hun tekortkomingen worden gewezen en dat hen iets bijgebracht wordt.

Kortom, laten we hopen dat iedereen op zijn manier zijn uiterste best doet om het spel zo mooi mogelijk te houden en de sfeer tijdens een partij zo zuiver mogelijk.

Het tweede verzoek heeft te maken met je houding ten opzichte van bestuurders en de scheidrechters en organisatoren van een toernooi. Bekritiseer hen niet aan de lopende band. Ze doen wat ze kunnen en

ze zorgen ervoor dat jij en de andere deelnemers onder optimale omstandigheden kunnen spelen. Van de vele tientallen equipes die doorgaans aan een toernooi deelnemen, kan er slechts één winnen, alle overige behoren tot de verliezers. Dat kan tot veel teleurstelling en verbittering leiden.

Het mag echter niet voorkomen dat verliezers hun gal spuwen op de organisatoren die daarentegen juist alle lof verdienen.

Feuilleton deel XVI

40

Daarom, beste vrienden petanquespelers, kun je de organisatoren van een toernooi niet vaak genoeg bedanken. Denk eens aan al de moeite die zij zich hebben moeten getroosten om het prijzengeld en de overige financiële middelen bij elkaar te krijgen. Aan alle noodzakelijke voorbereidingen die getroffen moesten worden, zoals de inrichting van het terrein, de vervaardiging van affiches en de verzending van aankondigingen naar andere verenigingen, het aanvragen van de vereiste vergunningen, het regelen van de horecavoorzieningen, enzovoort, enzovoort. En bedenk eens hoe het zou zijn als er geen toezicht was om de partijen en het toernooi goed te laten verlopen? Het tonen van onze erkentelijkheid door een bedankje na afloop is wel het minste dat we terug kunnen doen.

Wist je dat de organisatoren van een toernooi al maanden van tevoren moeten beginnen met hun voorbereidingen? En dat zij vaak bij wijze van dank slechts de kritiek van onverbeterlijke kankeraars in ontvangst mogen nemen?

Petanqueliefhebbers, het is noodzakelijk dat jullie een serieuze poging doen het volgende te begrijpen: zonder al die organisatoren die geheel vrijwillig en belangeloos hun werk doen, zouden er geen toernooien of competities kunnen plaatsvinden. Steun hen daarbij en ontmoedig hen niet. Jullie tevredenheid is het enige wat zij eraan overhouden, gun hun dat dan ook van harte… zelfs als je al in de eerste ronde zou worden uitgeschakeld.

Vervolgens met betrekking tot de scheidsrechters. Bij hen gaat het niet zozeer om tact of sportiviteit, maar om discipline. In de gegeven omstandigheden is die discipline net zo belangrijk als het naleven van de verkeersregels op straat. Daarom dien je de scheidsrechters te respecteren en hun beslissingen zonder tegenspraak of voorbehoud te accepteren, hoe die beslissingen ook mogen uitvallen. Weet ook dat het lang niet eenvoudig is goede scheidsrechters op te leiden; de mensen die bereid zijn zich aan de taak van het arbitreren te wijten, zijn maar heel moeilijk te vinden. Want reken maar dat het heel wat aangenamer is om het boulespel te beoefenen dan als scheidsrechter aan de kant te staan. Ontmoedig die paar vrijwilligers die zich met die belangrijke taak willen belasten dan ook niet door een ongedisciplineerde en twistzieke houding.

Daarom herhaal ik nog maar eens dat al die bestuurders, organisatoren en scheidsrechters uitsluitend voor jullie plezier in touw zijn. Toon daarom begrip en respect voor hen. De toekomst en de schoonheid van het petanque zijn ervan afhankelijk..

Volgende aflevering: hoofdstuk 14: De psychologie van het spel. Colofon Volle zon over het petanque Oorspronkelijke titel: Plein soleil sur la pétanque Uitgegeven door: Editions de la Table Ronde 40, Rue du Bac Paris-7e 1970

Van dezelfde schrijver verschenen in 1984 en 1993 de boeken: Les histoires humoristiques de la pétanque deel I en II Uitgegeven door: Otello Les Taillades Chemin du Puits des Gavottes 84300 Cavaillon, France

Volle zon over het petanque Eerste druk: 1984 - Tweede en volledig herziene en uitgebreide druk: 1989 - Derde druk: 1992 - Vierde druk: - 1993 Vijfde herziene druk: 2002

Copyright Nederlandse vertaling en bewerking: Jac Verheul, 1989/2002