9 10 11 · 2 INHOUD pag. Praktisch 2 Inleiding 3 Debat 4 Boeiende Babbels 17 Muziek 22 Geef om...

1

van de

met o.a. Connie Palmen / Tutti Fratelli / Marleen Temmerman / Jan Balliauw / Dirk De Wachter / Joke Devynck / Reinhilde Decleir / Fikry El Azzouzi /STUFF. / Jean-Jacques Cassiman / Michel Maus / Karolien Debecker /John Crombez / Maud Vanhauwaert /Guido Belcanto / Wolf Suschitzky ...

9+10+11+12 DECEMBER 2015 VOORUIT GEN

TWWW.FESTIVALGELIJKHEID.BE

2

INHOUD pag.

Praktisch 2Inleiding 3Debat 4Boeiende Babbels 17Muziek 22Geef om haar 23Docu 24Expo 28Boekenruil/-markt 30Samen(k)leven 30Programmaschema 32

COLOFONHet Festival van de Gelijkheid is een organisatie van Curieus · Grasmarkt 104/41 · 1000 Brussel02 552 02 82 · [email protected] · www.curieus.be

Redactie: An Pauwels en Jurgen TheunissenVerantwoordelijke uitgever: Jurgen TheunissenGrafische vormgeving: Rob Marcelis

PRAKTISCHDATUMHet Festival van de Gelijkheid vindt plaats op donderdag 10 en vrijdag 11 december 2015.Op woensdag 9 december organiseren we een openings- avond (het grote gelijkheids-debat – STUFF. Late Night), op zaterdag 13 december gaan we er met een knal uit met het feestje van het jaar.

ADRESKUNSTENCENTRUM VOORUIT Sint Pietersnieuwstraat 239000 Gent.Het Festival van de Gelijkheid palmt dit jaar ook de buurt rond Vooruit in. Je vindt ons o.a. ook in Backstay Hostel, Amsab-ISG en Le Bateau.

TICKETSAlle onderdelen van het Festival zijn GRATIS. Alleen voor het muziekprogramma moet je (via www.vooruit.be) tickets kopen.STUFF.: € 12 vvkTutti Fratelli: € 12 vvk (of sociaal tarief € 2,5)

MET DE FIETSOnder het terras van Vooruit vind je een gratis fietsenparking.

OPENBAAR VERVOERVanaf station Gent-Sint-Pieters neem je tramlijn 1 richting het centrum. Stap af aan de Savaan- straat. Wandel de Bagatten-straat door tot aan Vooruit.Vanaf station Gent-Dampoortneem je bus 70 / 76 / 5 / 6 richting centrum. Stap af aan Zuid. Wandel via de Lammer-straat naar Vooruit

CARPOOLENZoek je een goedhartige Festivalchauffeur? Of wil je zelf andere autoloze Festivalgangers gelukkig maken met een lift? Lanceer je warme oproep dan op de Facebookpagina van het Festival of via Carpool.be.

PARKINGIn de buurt vind je de betaal-parking onder het Zuid en het Sint-Pietersplein. Beiden zijn 24/24 open.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Met de steun van

In samenwerking met

mailto:[email protected]

http://www.curieus.be/

http://www.vooruit.be/

https://www.facebook.com/events/640200426096626/

http://www.carpool.be/

3

Al twee jaar warmt Curieus de winter op

met haar Festival van de Gelijkheid.

Van 9 tot 12 december 2015 strijken we

opnieuw neer in de Gentse Vooruit voor

de derde editie.

Kom naar het Festival van de Gelijkheid,

waar iederéén welkom is en hokjes

niet bestaan.

Na het overweldigende succes van de eerste twee edities, laat Curieus dit jaar een derde Fes-tival van de Gelijkheid op je los. Van woensdag 9 december tot zaterdag 12 december 2015 palmen we de Gentse Vooruit in met debatten, boeiende babbels, expo, literatuur, per-formance, docu, dans, muziek, boekenmarkt, boekenruil …

Vier dagen en nachten lang streven we naar gelijkheid, vrijheid en verbondenheid. Die rode draad vind je in alle vor-men terug op ons Festival. In deze Festivalkrant vind je ons eerste programma. In novem-ber volgt een tweede editie, met de volledige line-up. Hou ook www.festivalgelijkheid.be in de gaten. Je ontdekt er voortdurend nieuwe namen, activiteiten en ander nieuws heet van de naald.

Ga in debat over basisinkomen met Philippe Van Parys, of over Rusland met Jan Balliauw. Laat je gloednieuwe roman signeren door Connie Palmen. Verdwaal door een eeuw geschiedenis met foto-

graaf Wolf Suschitzky. Word opstandig van onze documen-taires. Krijg kippenvel bij het breekbare optreden van Tutti Fratelli. Droom weg tijdens de getuigenis van Fikry El Azzouzi. Laat je ontroeren door de chemie tussen Karolien Debecker en Mathias Sercu. Ruil je boek voor een ander prachtexemplaar. En mijmer weg bij het verzachtende plei-dooi van Paul Verhaeghe en Dirk De Wachter.

Vier mee onze verschillen. En fuif wat kleur in de nacht. Want ook in ‘t donker zijn we allemaal gelijk.

VIER MEE ONZE VERSCHILLEN OP HET FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

Het Festival van de Gelijkheid is een organisatie van Curieus, met de steun van de Nationale Loterij, Knack, sp.a, Linx +, Socialistische Mutualiteiten, P&V verzekeringen, Paard van Troje en MO*.

Alle debatten, boeiende babbels, expo’s, documentaires ... op het Festival van de Gelijkheid zijn gratis toegankelijk. Enkel het muziekprogramma is betalend. Tickets via www.vooruit.be.

Check www.festivalgelijkheid.be voor updates over het programma, praktische info en nieuwe namen. Je vindt de Festivalpagina ook op Facebook. Tweeten over het Festival of instagram overspoelen met beelden? #festivalgelijkheid

Het Festival van de Gelijkheid een financieel duwtje in de rug geven? Heel erg welkom op www.festivalfamilie.be.


http://www.curieus.be/

http://www.festivalgelijkheid.be

http://www.festivalfamilie.be

4

Al twee jaar lang heeft ieder-een het over Thomas Piketty. Zijn vuistdikke Capital in the Twenty-First Century werd door Nobelprijswinnaar Paul Krugman “misschien wel het belangrijkste economische boek van dit decennium” ge-noemd en Branko Milanovic (voormalig topeconoom bij de Wereldbank) bestempelde het als “een mijlpaal in het econo-misch denken”. Veel compli-menten, en dat is opmerkelijk voor een boek dat een sombere en moeilijk verteerbare con-clusie trekt. De ongelijkheid neemt wereldwijd explosief toe en zal dat blijven doen als wij niet ingrijpen. In het grootste deel van de twintigste eeuw was het ver-minderen van de ongelijkheid een expliciete beleidsdoelstel-ling in Europa: onderwijs, soci-ale zekerheid en belastingen werden progressief, ontworpen om meer gelijkheid te realise-ren. Het neoliberale gedach-tegoed heeft die doelstelling sinds de jaren ’80 losgelaten, met desastreuse gevolgen. De ongelijkheid is sindsdien in bijna elk westers land gestegen

(met België tot voor kort als een van de weinige uitzonde-ringen). De financiële en eco-nomische crisis van 2008 heeft die tendens nog versterkt. Sinds 2009 – het dieptepunt van de kredietcrisis – ging 95% van de inkomensgroei in de VS naar de rijkste 1%. In de jaren 1950 verdiende een Ame-rikaanse CEO ongeveer 20 keer meer dan zijn gemiddelde werknemer, nu is dat meer dan 200 keer. Het Europese plaatje is al niet veel rooskleuriger, met een ongelijkheidsgraad zo groot als aan de vooravond van WOI. En de economische groei van wereldmachten China, Brazilië en India blijkt toch ook niet voor elke inwoner goed nieuws. Een onderzoek van Oxfam International wees uit dat de 85 rijkste miljonairs meer bezitten dan de armste 3,5 miljard wereldburgers. De Wereldbank, OECD, IMF en zelfs het Wereld Economisch

Forum maken van de vermin-dering van de ongelijkheid sinds kort opnieuw een top-prioriteit. Maar lijkt de EU (en ook België) niet de omgekeerde richting uit te gaan? De middenklasse in geïndus-trialiseerde landen staat onder extreme druk. En dat zorgt voor een groeiende groep van werkende armen. Nog veront-rustender is dat die ‘nieuwe ongelijkheid’ vooral jongeren treft. Maar ook migranten en vluchtelingen worden opnieuw in het verdomhoekje gestoken. De oorzaken en effecten van ongelijkheid zijn trouwens niet enkel economisch: het gaat over deelname aan de samenleving en gelijkheid van kansen in de brede zin. Taal, onderwijs, toegang tot gezond-heidszorg, sociaal-culturele participatie … zijn essentieel om gelijk aan de start te ko-men.

Het grote gelijkheidsdebatWOENSDAG 9 DECEMBER • 18:30 > 20:30 • BALZAAL

DEBAT

1 2 3 4

DEBAT - FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

UIT

DE

MO

RG

EN

5

ism August Vermeylenfonds

“Waanzin is altijd hetzelfde blijven doen en toch een ander resultaat verwachten.” In elk Grieks drama schuilt een portie waanzin, en de woorden van Alfred Einstein lijken profetisch voor het Griekse treurspel dat de Europese Unie nu al enkele jaren opvoert.

De meeste Europese landen krabbelden na de kredietcrisis min of meer recht, maar Grie-kenland verkeert sinds 2009 in een neerwaartse spiraal. Het land is technisch failliet. Maar in plaats van zich soli-dair te tonen, schoot Europa in een kramp. Het zogenaamde reddingsplan heeft meer weg van een wurggreep: in ruil voor financiële steun moest Griekenland draconische besparingen uitvoeren. Elke vorm van economisch herstel werd onmogelijk gemaakt. De Griekse schuldenlast is zo zwaar dat Athene de verschul-digde centen nooit zal kunnen terugbetalen. Nieuwe leningen dienen om oude af te betalen, de Griekse economie ziet niets van dit geld.

Pure waanzin dus. Toch blijft de Trojka – de EU, het IMF en de Europese Centrale Bank – vasthouden aan een krankzinnig eisenpakket

voor Griekenland: snijden in overheidsuitgaven, een vrije markt zonder grenzen, versoe-peling van het arbeidsrecht en uitverkoop van de staatseigen-dommen. De gewone Griek ziet geen eurocent van het geleen-de bedrag, laat staan dat de koopkracht zou toenemen. Het is een straatje zonder eind met steeds toenemende werkloos-heid en dalende koopkracht. Sinds het begin van de crisis het zelfmoordcijfer al met 35% is toegenomen. “Om nog een waardig einde te hebben en niet in vuilbakken naar eten

te moeten zoeken”, schreef een 77-jarige apotheker in zijn afscheidsbrief. Hoe vaak de Grieken ook naar de stembus trekken, de Eurogroep haalt gelaten haar schouders op bij de verkie-zingsuitslag. Het beleid van de Eurogroep blijft ongewijzigd, ongeacht de stem van het Griekse volk.

Hoe geraakt Europa uit het Griekse moeras?Koen Vidal 1 (De Morgen) modereert het grote Grieken-landdebat met o.a. Karel De Gucht 2 (voormalig Euro- commissaris), Koen Schoors 3 (professor Economie UGent) en Jan Dumolyn 4 (historicus UGent).

De Eurocrisis: Griekse tragedie in EuropaDONDERDAG 10 DECEMBER • 13:00 > 14:30 • DOMZAAL

Het grote gelijkheidsdebatWOENSDAG 9 DECEMBER • 18:30 > 20:30 • BALZAAL

1 2 3 4

5 6

We openen het Festival van de Gelijkheid met een breed debat over (on)gelijkheid. Met enorm veel vragen die schreeuwen om ant-woorden. Hoe kunnen we de groeiende ongelijkheid ombuigen? Is een internati-onale vermogensbelasting - zoals Piketty voorstelt - de gouden graal? Is meer gelijkheid een illusie in een tijdperk van grote mi-gratie? De EU was ooit een motor van gelijkheid, een voorbeeld tot buiten haar grenzen. Wat moeten we doen om de motor terug in gang te krijgen?

Jesse Frederik 1 (De Correspondent), Wouter Hillaert 2 (Hart boven Hard), John Crombez 3 (voorzitter van sp.a), Tin-neke Beeckman 4 (filosofe) en Jos Geysels 5 (voorzitter van 11.11.11) gaan in debat. John Vandaele 6 (MO*) modereert.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID - DEBAT

6

ism Hart Boven Hard

Verbinden is het buzzword van de 21e eeuw, maar hoe begin je eraan? Welke nieuwe bruggen kunnen er bijvoor-beeld geslagen worden tussen kunst en cultuur en de rest van het middenveld? Tussen een theatergezelschap en een vak-

ism Jongsocialisten

Officieel kwam een jaar gele-den een einde aan de zoveelste oorlog op rij in Gaza. Wereld-oorlogen krijgen in geschiede-nisboeken nog een nummer, om de conflicten tussen Israël en Palestina te tellen, lijkt nie-mand lijkt nog moeite te doen. Een duurzame oplossing lijkt verder weg dan ooit.

De aanleiding voor het Israe-lische offensief in Gaza was de ontvoering en moord op 3 Israëliërs op de Westelijke Jordaanoever. Het mondde uit in een oorlog –niet tussen twee legers, maar tussen een leger en een bezette burgerbevol-king – die twee maanden duur-de. De balans? Aan Israëlische kant bezweken 6 burgers, aan Palestijnse 1.462 burgers.

In Gaza zijn 17.000 huizen vernield en zijn 100.000 Pales-tijnen ontheemd. 7.000 stuks niet-ontplofte munitie ligt nog verspreid. De psychologische ellende bij zo veel gebroken gezinnen en verbitterde levens is niet te overzien.

Hoewel de internationale gemeenschap na het staakt-het-vuren 4,8 miljard euro beloofde voor de wederopbouw, legde die uiteindelijk weinig harde cash op tafel. Slechts 200.000 ton bouwmateriaal van de nodige 5 miljoen ton werd door de Israëlische blok-kade gelaten. En dus is van een wederopbouw van Gaza nauwelijks sprake. Tijdens de voorbije harde winter stierven volgens de VN minstens 2 baby’s tussen het puin door onderkoeling.

De kunst van verbindingDONDERDAG 10 DECEMBER • 14:30 > 16:00 • DANSSTUDIO


bond, tussen een museum en een ngo, tussen kunstenaars en welzijnswerkers? Wat ze in elk geval al delen, is dat ze allemaal ervaren dat hun onafhankelijkheid onder druk staat. Welke ‘coproducties’ vallen er te bedenken om elk hun draagvlak te verrijken? Wat hebben ze bij elkaar te

1 2 3 4

De voortdurende blokkade van Gaza door Israël zorgt voor steeds meer wanhoop. Het mag dan ook niet verbazen dat Hamas en nog radicalere Palestijnse groeperingen aan aanhang winnen. Zolang Israël aan deze allesomvatten-de blokkade vasthoudt, kan er nooit een duurzame politieke oplossing uit de bus komen. Het kan toch niet de bedoeling zijn om Gaza tot in den treure herop te bouwen? Hoe kunnen de Israëli’s zich veilig voelen zonder die blokkades? Voelen de Israëlische (ex-)kolonisten zich tien jaar na terugtrekking en grote beloftes in de steek gelaten door hun regering? Zijn Hamas en Fatah nog on speaking terms? Kortom, hoe gaat het nog met Gaza, één jaar na de oorlog? Een gesprek met o.a. Brigitte Herremans 1 (Broe-derlijk Delen), Annuschka Vandewalle 2 (FOS-socsol) en Tine Soens 3 (Vlaams parle-mentslid). Pieter Stockmans 4 (MO*) leidt het debat.

winnen? En hoe?

Burgerbeweging Hart boven Hard toetst in dit debat een paar constructieve voorstellen voor meer samenwerking en verbinding af bij een kransje sprekers uit verschillende de-len van het middenveld. Omdat gelijkheid begint in de breedte.

Hoe zou het nog zijn met Gaza?DONDERDAG 10 DECEMBER • 15:30 > 17:00 • BACKSTAY

7

men de verzorgingsstaat red-den, of is het een neoliberale valkuil om het systeem van sociale zekerheid in de vuilbak te kieperen?

Het blijft niet bij filosofisch mijmeren, hier en daar werd het idee al in realiteit omgezet. De 900 inwoners van het Nami-bische dorp Otjivero namen het voortouw, maar ook Utrecht ex-perimenteert met het systeem en onlangs besliste Finland om een proefproject op te starten.

Is het basisinkomen een onver-antwoord sociaal experiment, of juist een modern, rationeel alternatief voor de huidige wir-war van sociale vangnetten? Kan het systeem financieel efficiënt zijn? Zou het zorgen voor meer of minder arbeid? En wat zou het betekenen voor sociale mobiliteit? Hoe vertaalt zich dat filosofisch idee in de praktijk? Elke burger – of die nu werkt of niet – 1.500 euro per maand? Hoe haalbaar en betaalbaar is dat eigenlijk?

Over het basisinkomen doen talloze interpretaties en me-ningen de ronde. Op zijn minst opmerkelijk is dat het idee zowel links als recht felle voor- én tegenstanders vindt. Eén van de bezielers van het eerste uur, professor Philippe Van Parijs 1 (UCL, Oxford University) gaat in debat met Jan Cornillie 2 (directeur studiedienst sp.a), Rogier De Langhe 3 (economiefilosoof aan de UGent) en Miranda Ulens 4 (federaal secretaris ABVV).

Kan het basisinkomen de verzorgingsstaat redden?DONDERDAG 10 DECEMBER • 16:00 > 17:30 • DOMZAAL


1

2

3

4

In discussies over het dichten van de kloof tussen arm en rijk duikt met de regelmaat van de klok het basisinkomen op. Het idee om elke burger onvoor-waardelijk eenzelfde som geld te geven, is misschien niet echt nieuw, maar op zijn minst wel

revolutionair. De meerderheid haalt schamper zijn schouders op bij het egalitaire principe. Maar werden vrouwenstem-recht, de afschaffing van sla-vernij, kinderarbeid … aanvan-kelijk ook niet op hoongelach onthaald? Kan het basisinko-

8

ism Kif Kif

Vlamingen maken na 22u geen lawaai meer. Ze zijn punctueel en vinden gezondheid heel belangrijk. Ze leven niet op straat, ze houden van rust en stilte.” Zo schetste de Vlaamse overheid in zijn legendarisch starterspakket inburgering het beeld van “de Vlamingen”.

Wie om zich heen kijkt, merkt dat migratie en globalisering onze omgeving in sneltempo drastisch heeft veranderd. Zelfs de term ‘multiculturele

maatschappij’ is niet meer toereikend om de diversiteit in onze hedendaagse samen-levingen te begrijpen. In onze steden spreken we vandaag over ‘superdiversiteit’. Die term staat voor diversiteit bin-nen de diversiteit. “Een 16-jari-ge vluchteling uit Oost-Congo heeft een totaal andere achter-grond dan een 16-jarige jongen die in Borgerhout opgroeide in een gezin van Marokkaanse afkomst of de 16-jarige zoon van een Bulgaarse zakenman die hier enkele jaren geleden een zaak opzette,” zegt profes-

sor Jan Blommaert. Superdi-versiteit is, in tegenstelling tot de vroegere multiculturele samenleving, geen streefdoel. Het is een dagdagelijkse rea-liteit.

In onze steden vandaag be-staat de meerderheid van de bewoners uit een brede waaier aan minderheden. Het volgen-de decennium zal die trend alleen maar sterker worden. Bij Antwerpenaren onder de veertig jaar heeft de helft wortels in migratie. 40 % van de kinderen in het lager on-derwijs in Antwerpen spreekt thuis een andere taal dan het Nederlands. In superdiverse wijken als Antwerpen-Noord en Borgerhout leeft op elke twintig officiële bewoners minstens één zonder papieren. En dus is superdiversiteit niet alleen een culturele, maar ook een sociaaleconomische uitda-ging. De dualisering neemt toe, samen met de politieke apa-thie van een steeds groeiende groep jonge werklozen met ‘no future’. Aan de andere kant staat vaak een conservatief nostalgisch stadsbestuur, dat de realiteit liever ontkent en

Vergeet multiculti, hier is superdiversiteitDONDERDAG 10 DECEMBER • 17:30 > 19:00 • DANSSTUDIO

gruwt van de slogan “De stad is van iedereen”.

Hoe heeft superdiversiteit onze samenleving veranderd? En welke uitdagingen brengt het met zich mee? Wordt dit de eeuw van de superdiversiteit?

We leggen het voor aan o.a. Ico Maly 1 (professor Cultuur-wetenschappen aan de univer-siteit van Tilburg), Yasmine Kherbache 2 (Vlaams parle-mentslid), Rachida Lamrabet 3 (auteur) en Bie Vancraeynest 4 (coördinator van jeugdhuis Chicago in Brussel). Orlando Verde 5 (woordvoerder van Kif Kif) modereert.

1

2

3

4

5


UIT

DE

MO

RG

EN

9

Road to nowhere: vluchtelingen in EuropaDONDERDAG 10 DECEMBER • 19:00 > 20:30 • DOMZAAL

Op naar een arbeid 2.0 in de economie van 2030?DONDERDAG 10 DECEMBER • 18:00 > 19:30 • BACKSTAY

ism Linx +

Samen met enkele prominen-ten werpt Linx+ een blik op de toekomst van arbeid. Nemen robots echt ons werk over? En hoe moeten we onze arbeids- markt organiseren? Welk soort onderwijs bereidt onze jonge-ren voor op de jobs van mor-gen? En hoe geven we dit alles best vorm, gegeven de verande-rende internationale context?

Het zijn maar enkele van een reeks pertinente vragen die we voorleggen aan Philippe Diepvents 1 , de nieuwbakken directeur van de studiedienst van het Vlaams ABVV, en Marc De Vos 2 , professor Arbeidsrecht aan UGent en di-recteur van denktank Itinera.Toch wordt dit geen klassiek debat. Want we nodigen het publiek uit om actief deel te nemen en zijn stem te laten

horen bij prikkelende vraag-stellingen. Nadien gaan beide experten in debat onder lei-ding van Guy Tegenbos 3 (De Standaard). Op het einde van elke vraagstelling wordt op-nieuw gestemd. Een curieuze commentator analyseert en interpreteert deze resultaten. Hij/zij zal het uiteindelijke verdict vellen over wie als ‘winnaar’ uit de discussie is gekomen.

1

2

3

1 2 3 5

Het waren beelden die zich vlijmscherp op het netvlies brandden. De kleine Ayan, aangespoeld op het strand. De Syrische man die de oorlog in zijn land ontvluchtte en – zijn dochtertje in een zwemvestje tegen zich aan drukkend – huilend de verte in staarde. De duizenden vluchtelingen, die hun leven lieten in de Middel-landse zee, kregen een gezicht. In de eerste helft van 2015 zijn meer dan 100.000 bootvluchte-lingen in Italië aangekomen en bijna 150.000 in Griekenland. Bijna 3.000 vluchtelingen zouden sinds begin 2015 al ver-dronken zijn. Het zijn cijfers die te groot zijn om te bevatten.

In afwachting van een kracht-dadig Europees beleid, dat er maar niet lijkt te komen, ne-

men heel wat hulporganisaties en individuele burgers het heft in eigen handen. Een Turks bruidspaar nodigde 4.000 Sy-rische vluchtelingen uit op hun huwelijk om samen hun feest-banket te delen. Een oproep op facebook resulteerde in een konvooi vol dekens, schoenen, tenten, zeilen en andere hulp-goederen naar Calais. Vluchte-lingenwerk Vlaanderen coör-dineerde de aanbiedingen van burgers die hun huis wilden openstellen om een asielzoeker onderdak te bieden. Hartver-warmende solidariteit. Maar

wat gebeurt er na deze golf van barmhartige noodhulp?

Na de Griekse crisis lijkt Euro-pa ook deze vluchtelingencrisis niet deftig te kunnen aan-pakken. Is er sprake van enig migratiebeleid van Europa? Of schermt elke lidstaat voor zijn eigen grenzen af, daarbij botweg de verantwoordelijk-heid doorschuivend naar zijn buur? De buitenlandpolitiek van Europa heeft toch conse-quenties voor de asielpolitiek? Is het niet onze verdomde plicht om verantwoordelijk-

heid te nemen, nadat we ons gingen mengen in de binnen-landse politiek van pakweg Libië of Irak? Is het gebrek aan beleid een gevolg van de angst van politici om afgestraft te worden door hun kiespubliek? We debatteren hierover met Vanessa Saenen 1 (persver-antwoordelijke UNHCR), Els Keytsman 2 (directeur Vluch-telingenwerk Vlaanderen), Catherine Vuylsteke 3 (jour-naliste, filmmaker, columnis-te), Koen Vidal 4 (journalist De Morgen) en Hendrik Vos 5 (politicoloog UGent).

4


10

Naast de morele kwestie fo-cussen we ook op het sociale vraagstuk. Hoogopgeleide ouders vinden sowieso al veel makkelijker de weg naar de gynaecoloog voor een extra onderzoek. Meer bemiddelde ouders leggen al sneller een kleine 500 euro neer voor een NIPT-test, waarmee het risico op het syndroom van Down bepaald wordt. De nieuwe bloedtest is heel betrouwbaar en houdt geen enkel risico in voor de vrucht, maar wordt voorlopig niet terugbetaald door het ziekenfonds. En dat kan sociale ongelijkheid in de hand werken. “Het is een beetje cru om te zeggen, maar als het zo

We willen allemaal dat onze kinderen gezond ter wereld komen en de beste kansen krijgen om een gelukkig leven uit te bouwen. Niet belast zijn met een erfelijke ziekte of beperking helpt daarbij. We moedigen de vooruitgang in het onderzoek op erfelijke afwijkingen bij embryo’s en-thousiast aan. Want het laat ons toe in te grijpen wanneer het fout dreigt te lopen en de zwangerschap te onderbreken wanneer vruchtjes ernstige afwijkingen vertonen. Ook koppels met vruchtbaarheids-problemen of een uitgestelde kinderwens zijn gebaat met de wetenschappelijke voor-uitgang.

De grenzen van de wetenschap schuiven op aan een rotvaart, maar wat met de ethische grenzen? Hoe ver kunnen en willen we gaan in het ‘op maat’ bestellen van een kind? Wie zijn wij om te bepalen wat een ‘beperking’ is? Hoe lang duurt het nog voor we zullen kiezen dat onze ongeboren kroost in zijn/haar latere leven gespaard zal blijven van hartkwalen, depressies, zwakke longen, kleurenblind-heid, scheve voeten of moe-dervlekjes? Het samenstellen van een nieuw leventje aan de hand van een menukaart met blauwe of bruine ogen lijkt misschien vergezocht, maar toch is de grens tussen fysieke beperkingen en esthetische voorkeuren niet altijd even duidelijk. Waar liggen onze grenzen bij het ingrijpen in de zwangerschap?

Hoe maakbaar is de mens: een kind op bestelling?DONDERDAG 10 DECEMBER • 20:30 > 22:00 • DANSSTUDIO

1

3

5

2

4

6

7


doorgaat, zullen er alleen nog kinderen met Down geboren worden bij de lagere klassen,” liet dokter Hendrik Cammu zich al ontvallen.

Veel voer voor een ethisch én sociaal debat, met een toppan-nel: Marleen Temmerman 1 (directeur ICHR en gynae- cologe aan UGent), Hendrik Cammu 2 (gynaecoloog aan VUB), Ignaas Devisch 3 (medisch filosoof aan UGent), Petra De Sutter 4 (gynaeco- loge aan UGent), Dirk Drau-lans 5 (bioloog en journalist) en Jean-Jacques Cassiman 6 (geneticus aan KUL) gaan in debat, Karolien Debecker 7 (MNM) modereert.

11

Tax shift of tax shit: eerlijke belastingenVRIJDAG 11 DECEMBER • 14:30 > 16:00 • DANSSTUDIO

Hoewel ons land steevast bovenaan prijkt in de lijstjes van ‘minst ongelijke landen ter wereld’ lopen we met z’n allen over van frustratie over de ongelijke behandeling van inkomen. En dat is terecht. Hoe kan je immers blijven uit-leggen dat een arbeider de helft van zijn loon moet afdragen aan de overheid, terwijl bedrij-ven als Arcelor Mittal amper 500 euro belastingen betalen. Of dat mensen die beleggen op meerwaarden van meer dan 1 miljard euro geen euro belas-ting moeten neertellen …

‘Tax shift’ … het wordt vast en zeker verkozen tot woord

van het jaar. Ons land heeft de hoogste belastingdruk op arbeid, dus iedereen is het er roerend over eens dat een tax shift nodig is. Maandenlang orakelde de regering dat er een verschuiving moest ko-men van lasten op arbeid naar lasten op andere domeinen. Maar bedrijfswagens, on-roerend goed, spaarboekjes, allerlei BTW-gunstregimes, de notionele interestaftrek en


een echte vermogenswinstbe-lasting werden op voorhand uitgesloten.

De regering-Michel kiest er-voor de tax shift te financieren door de belasting op consump-tie te verhogen. Een verhoging van de BTW op elektriciteit (van 6 naar 21%) wordt aange-vuld met accijnzen op tabak, alcohol, diesel en ongezonde voeding. En de grote vermo-gens? Die lijken de dans te ontspringen. Zo goed als alle experts zijn het erover eens dat dit de fiscale onrechtvaardig-heid en de loonhandicap niet zal wegwerken.Hoe sociaal rechtvaardig is

deze tax shift? Volstaat ze om de hoge lasten op arbeid te verminderen? Waarom wordt Richard in de fabriek anders belast dan Marc Coucke? Is ons volledige belastingsysteem niet dringend aan een grondi-ge hervorming toe? Of volstaat een klein onderhoud?

We gaan in debat met Michel Maus 1 (professor Fiscaal Recht VUB), Ivan Van de Cloot 2 (econoom, columnist, lid van denktank Itinera), André Decoster 3 (professor Econo-mie KUL) en Peter Vanveltho-ven 4 (volksvertegenwoordi-ger). John Vandaele 5 (MO*) leidt het gesprek.

Jongerenin de wachtkamerVRIJDAG 11 DECEMBER • 16:00 > 17:30 • DOMZAAL

1 2 3 4

“Het is zoals een behandel-centrum opzetten voor ebola, maar mensen wegsturen zodra ze symptomen van ebola ver-tonen.” Klinisch psycholoog Tom Verhaeghe kaartte eind mei de dubbelzinnige houding van veel jeugdinstellingen aan. Jongeren met psychische problemen of een verstan-delijke handicap die in een instelling verblijven en pro-blematisch gedrag vertonen, worden vaak afgezonderd tot ze ‘gekalmeerd’ zijn. Maar voor gehavende kinderen, kwets-bare zielen die al lijden aan

kunnen aanwerven, lijkt alvast een voorwaarde. Zo komt meer tijd vrij om te praten met kinderen, in plaats van hen meteen medicatie

toe te dienen. Maar uit het werkveld komen vooral noodkreten om een resoluut andere weg in te slaan en af te stappen van een beleid

6

een hechtingsstoornis, doet die isolatie (of nog erger, een gedwongen verhuis naar een gesloten strafinstelling) meer kwaad dan goed. Sommige hulpverleners die in een instel-ling aan de slag zijn, zien het zelf met lede ogen aan. Ze gaan gebukt onder stress en een verpletterende tijdsdruk, om-dat de sector kampt met fun-damenteel personeelstekort en ellenlange wachtlijsten.

Kan het anders? Meer finan-ciële ademruimte, zodat instellingen meer personeel

12

enkel zorg nodig hebben zo duidelijk? Duwen we wie psy-chiatrische hulp nodig heeft in een vergeethoekje, liefst met de deur op slot? Heeft schrijver Dimitri Verhulst een punt wanneer hij oproept het niet langer te hebben over pro-bleemjongeren, maar over kin-deren van probleemouders? We gaan in debat met Tom

gebaseerd op meetbare outcome. De fetisj van het meten dwingt instellingen om te concurreren met elkaar en bieden daarom niet altijd de zorg die broze jongeren nodig hebben. Veel te veel jongeren zitten in instellingen waar ze niet thuishoren, wat voor een gigantische druk zorgt.

De bevoegde minister van Welzijn Vandeurzen deelt de bezorgdheid. En het nieuwe decreet Integrale Jeugdzorg (2014) beloofde een betere stroomlijning van de hulp-verlening. De doelstellingen (meer samenwerking tussen

sectoren) klonken hulpver-leners als muziek in de oren, maar de kloof met de werke-lijkheid gaapt en de roep om bijsturing is luid. Terecht? Of zijn het slechts groeipijnen? Merkwaardig genoeg is jeugd-psychiatrie niet opgenomen in het decreet. Is de grens tussen jongeren die psychiatrische hulp nodig hebben en zij die


Verhaeghe 1 (kinderthera-peut), Anelore Bruneel 2 (jeugdrechter), Bruno Vanob-bergen 3 (Kinderrechtencom-missaris), Evelien Chiau 4 (blogger/journaliste bij o.a. Charlie Magazine), Freya Van den Bossche 5 (Vlaams parle-mentslid). Chris Van den Abeele 6 (VRT-journalist) leidt het gesprek in goede banen.

Heeft het leger een toekomst?VRIJDAG 11 DECEMBER • 16:00 > 17:30 • BACKSTAY

ism Vrede vzw

Ondanks de besparingswoede van de regering besteden we in België nog altijd 2,7 miljard euro per jaar aan het leger, omdat we ‘een geloofwaardige NAVO-partner’ willen zijn. Om tegemoet te komen aan de afspraken van de NAVO-top tijdens de zomer van 2014, wil minister van Defensie Vande-put dat defensiebudget verdub-belen. De nieuwe investeringen zijn er vooral op gericht om de F16-vliegtuigen te vervangen. Defensie verlekkert zich alvast op 40 nieuwe F35’s, met een prijskaartje van 150 miljoen euro per stuk. Een slordige 6 miljard euro in totaal. Is zo’n bedrag uitgeven in crisistijden te rechtvaardigen? Is het een antwoord op de beveiligingsri-sico’s die we lopen?

Sinds het einde van de Koude Oorlog heeft ons leger zich her-

vormd tot een flexibel interven-tieleger. Het argument voor die militaire interventies is dat we op die manier onze democrati-sche en humanitaire waarden uitdragen en de stabiliteit in de wereld helpen garanderen. De hamvraag die zelden aan bod komt is of het leger het beste instrument is om humanitaire doelstellingen te vervullen en stabiliteit of veiligheid te garan-deren. Om het wat provocatief te stellen: kan een klein land als Belgie, met haar beperkte middelen, zich niet beter spe-cialiseren in de ‘marktniche’ van niet-militaire veiligheid, zoals humanitaire hulpverle-ning, ontwikkelingssamen-werking, conflictresolutie en heropbouw?

Draagt de Belgische krijgs-macht bij aan onze veiligheid? Welke rol speelt ze het in het creëren van stabiliteit en vre-de? Wat zou de rol (en dus de

uitrusting) van het Belgische leger kunnen zijn de komende decennia? Of is dit allemaal toch een beetje kort door de bocht? Heeft het Belgische leger wel degelijk een rol te spelen in een NAVO-verband? En hoe zit dat nu eigenlijk met die Europese krijgsmacht?

Ludo De Brabander 1 (woord-voerder van Vrede vzw) kruist de degens met Sven Biscop 2 (defensiespecialist en directeur van het Egmont Instituut) en Alexander Mattelaer 3 (directeur van het Instituut voor Europese Studies aan de VUB). Bart Brinckman 4 (De Standaard) leidt het gesprek.

5 61 32 4

2 3 41

13


“Liever een raket in de tuin dan een Rus in de keuken.” Het is een gezegde uit de tijd dat telefoons nog een draad hadden en de wereld nog sim-pel verdeeld was in een blauw en een rood blok. Maar hoe zit dat met die gevleugelde woor-den vandaag? Hebben we nog altijd evenveel schrik van de Russen?

Na het ineenstuiken van de Sovjet-Unie kregen de Russen een mokerslag waarvan ze niet snel herstelden. Een economi-sche malaise om u tegen te zeg-gen, een enorme sociale crisis, een schrijnende ongelijkheid tussen een decadente elite en verarmde middenklasse, en een politieke identiteitscrisis. Maar langzaamaan herstelde

Rusland zich, en eiste het opnieuw zijn plek op als groot-macht naast de EU en de VS. Maar geen klok kan zomaar teruggedraaid worden. Nieuwe supermachten als China ver-drongen elkaar ondertussen in de golden circle van de wereld-politiek, en in eerste instantie leek Europa vooral bang van andere regimes. Maar toen vorige lente Russi-sche troepen het schiereiland de Krim annexeerden, een move waarvan heel wat slavis-ten en politicologen eigenlijk niet opkeken, balden heel wat Europese machthebbers plots hun vuisten. Dat Ruslandge-zinde rebellen ook een hand hadden in het neerhalen van een vliegtuig vol burgers bo-ven Oekraïne, droeg niet echt bij tot een harmonieuze relatie.

Hoewel Rusland een grote afzetmarkt vindt in China en India, hebben de Russen wel degelijk te lijden onder de westerse economische boycot (herinner u de zomer waarin u een arsenaal Haspengouwse peren naar binnen werkte) en de lage olieprijs. Tel daarbij de stijgende werkloosheid, toren-hoge corruptie, het uitblijven of afblazen van investeringen … en u begrijpt dat Poetin bij zijn eigen burgers gretig de aandacht wil afleiden van de sociaal-economische malaise

in zijn land. Dat hij zich als sterke leider kan profileren en naar Europa kan wijzen als schuldige voor armoede, helpt daarbij.

Moeten we zijn stoere nationa-listische profilering niet vooral zo interpreteren? Liggen de échte uitdagingen van Europa niet elders? Waarom steigeren we als het over Oekraïne gaat en hoor je amper een Europese leider schande spreken wan-neer het om grensconflicten in Tsjetsjenië of Ossetië gaat? En zijn we niet hypocriet wanneer we wijzen op de vrije pers die in Rusland in de kiem gesmoord wordt, en schande spreken wanneer holebi’s en transgenders onderdrukt worden, terwijl we de andere kant op kijken wanneer het bij onze eigen lidstaten gebeurt (Hongarije)?

Tijd voor een groot Rusland- debat, met Lien Verpoest 1 (docent Slavistiek en Oost- Europakunde), Jan Balliauw 2 (Ruslandreporter VRT), Alexander Münninghof 3 (schrijver en vroegere Rus-landcorrespondent), Tom Sauer 4 (hoogleraar Interna-tionale Politiek aan de UA) en Eduard Nazarski 5 (directeur van Amnesty International Nederland). Kristof Clerix 6 (MO*) modereert.

Moeten we schrik hebben van Rusland?VRIJDAG 11 DECEMBER • 17:30 > 19:00 • DANSSTUDIO

1 2 3 4 5 6

14

ism Zij-Kant

“De deal van de betaalde lief-de is eerlijker en ik vind die hardheid aangenamer dan de schijn die in een andere we-reld wordt opgehouden.” Aan het woord is Arnon Grunberg in zijn - deels autobiografische - roman Blauwe Maandagen (1994). Maar waar literatuur en film prostitutie nog vaak associëren met een zweem van vrijheid, is de ‘happy hooker’ toch een te eenzijdig plaatje van een complexe realiteit. Is de betaalde liefde niet even schijnheilig? Worden de mees-te prostitué(e)s niet gedwongen om hun lichaam te verkopen, uit armoede of onder druk van loverboys of pooiers?

Het prostitutiedebat laaide recent hoog op toen Amnesty International een pleidooi hield voor de decriminalise-ring van prostitutie. De organi-satie wil sekswerkers zo beter

beschermen tegen misbruik, uitbuiting en mensenhandel, maar kreeg bakken kritiek over zich heen. Hollywoodster-ren organiseerden een petitie en vrouwenorganisaties be-nadrukten dat prostitutie per definitie een vorm van geweld van overwegend mannen tegen overwegend vrouwen is, en dus moet verdwijnen.

Ook in ons land dringt een debat zich op. In België is pooierschap strafbaar, maar in de praktijk knijpen politie en justitie een oogje dicht. De stad Antwerpen baat zelf het me-gabordeel Villa Tinto uit. Dit gedoogbeleid zorgt voor wei-nig rechtszekerheid en houdt taboes in stand. Ons land zou de Nederlandse weg op kun-nen gaan waar prostitutie mag, mits strenge regelgeving en strikte controles. Hierbij wordt vaak verwezen naar de indivi-duele vrijheid van de sekswer-ker en de ‘sociale functie’ van

prostitutie. Maar normaliseer je door legalisering de seksin-dustrie niet? En focus je dan niet te hard op legale bordelen terwijl mensenhandelaars aan controle ontsnappen? Een andere optie is het Zweedse model, waar prostitutie verbo-den is, maar enkel pooiers en hoerenlopers bestraft worden. Prostitué(e)s kunnen zich via uitstapregelingen ‘omscholen’. Vraag hierbij is of je zo niet de sekswerkers in de steek laat, die (onder dwang) vasthouden aan hun job? En duw je de problemen dan niet gewoon de grens over?

Legaliseren of criminaliseren – dus opschuiven richting Zwe-den of Nederland – is de kern-vraag. Om met nuance over ‘het oudste beroep ter wereld’ te debatteren, komen verschil-lende stemmen aan bod. We verwelkomen seksuologen Goedele Liekens 1 (o.v.) en Mieke Mievis 2 , Liesbet Stevens 3 (experte seksueel strafrecht), Magda De Meyer 4 (voorzitter Vrouwenraad), Ellen Satie (ex-escorte), Evie Embrechts 5 (feministische activiste), Patsy Sörensen 6 (mensenrechtenorganisatie Payoke), Lyle Muns 7 (erva-ringsdeskundige) en hulpver-leningsorganisaties Ghapro/Pasop. Inga Verhaert 8 (voor-zitter van zij-kant) modereert het debat.

Het grote prostitutiedebat: leiden alle wegen naar Zweden?VRIJDAG 11 DECEMBER • 19:00 > 20:30 • DOMZAAL

1

2

3

4

5

6

7

8


15


ism FOS-socsol

Bijna twee jaar onderhandelen de VS en de Europese Unie in het grootste geheim over een nieuw vrijhandelsakkoord (TTIP). Het verdrag moet er-voor zorgen dat bedrijven mak-kelijker kunnen vestigen en investeren in een ander land.

Opvallend is dat vooral de multinationals roepen dat het verdrag er zo snel mogelijk moet komen. Voorstanders beloven meer economische groei en banen. Tegenstanders (mensenrechtenorganisaties, wetenschappers, vakbonden, ziekenfondsen, consumen-ten- en milieu-organisaties ) noemen de onderhandelingen ondemocratisch en vrezen Amerikaanse toestanden, on-eerlijke concurrentie en nega-tieve gevolgen voor voedselvei-ligheid, milieu en privacy.

Is de bezorgdheid over TTIP gegrond en wat moeten we ons voorstellen bij die vermeende Amerikaanse toestanden? Twee frappante voorbeelden spreken tot de verbeelding. België spendeert slechts 11% van zijn BBP aan gezondheids-zorg. De VS meer dan 17%, terwijl haar gezondheidszorg legendarisch slecht is. Op vlak van consumentenbescherming zijn de Amerikaanse normen vaak minder strikt voor mul-tinationals. In Europa zijn bijvoorbeeld 1.300 producten verboden omwille van de volksgezondheid, slechts 11 aan de andere kant van de Atlantische Oceaan.

In het protest tegen TTIP duikt de naam Monsanto, wereldleider in het produceren van genetisch gemodificeerd voedsel (GMO), regelmatig op. Monsanto is één van de drijvende krachten achter het TTIP-akoord, op zoek naar vaste grond voor hun GMO in Europa. De toponderhandelaar van de VS in de TTIP-gesprek-ken is Islam Siddiqi … voorma-lig Monsanto-lobbyist.

Waar staat TTIP precies voor en wat zijn de gevolgen voor Europese werknemers en voor het milieu? Gaat het alleen om het wegnemen van han-delsbelemmeringen of krijgen multinationals en lobbyisten echt té veel macht? Komt er een ‘race to the bottom’ op vlak van sociale wetgeving?

Voer voor een pittig gesprek met Jos Vander Velpen 1 (voorzitter van de Liga voor Mensenrechten), Paul Calle-waert 2 (algemeen secretaris Socialistische Mutualiteiten), Ivo Mechels 3 (woordvoerder Test-Aankoop), Ferdi De Ville 4 (professor UGent, specialist internationaal handelsbeleid) en Marc Maes 5 (beleidsmede-werker handelsbeleid en cam-pagne voedsel bij 11.11.11).

Wat voor beest is TTIP en is het gevaarlijk?VRIJDAG 11 DECEMBER • 19:00 > 20:30 • BACKSTAY

1 2 3 4 5

16

Misschien niet … Maar de afgelopen jaren zien we meer en meer mensen, organisaties, bestuurders ... met hoopvolle initiatieven samen ‘stad maken’. We laten enkele bezielde sprekers op je los in een reeks korte presentaties. Want over stadsvernieuwing gaan we niet debatteren, maar inspire-ren. Welke toekomst hebben die projecten van stadsver-nieuwing? Hoe combineren we kleine stadsinterventies met een visie op het grotere geheel en de langere termijn? Is de stad van iedereen?

Lab Van Troje is een Gents netwerk van burgers, bedrij-ven, overheden en organisaties dat wil werken aan een duurza-me, leefbare en klimaatneutra-le Gentse regio. De leefstraten zijn hun laatste wapenfeit. Door tijdelijk de straat autoluw te maken komt er ruimte vrij voor groen, ontmoeting en samenle-ven. Zo bouwen bewoners hun eigen droomstraat.

Eric Corijn 1 is prof Socia-le en Culturele Geografie aan de VUB en een referentie in studiewerk naar stedelijkheid, diversiteit, stadsvernieuwing. Voor Corijn is de nieuwe ste-delijke samenleving een even belangrijke verandering in de wereldgeschiedenis als de Industriële Revolutie.

Joke Quintens 2 is eerste schepen in Genk, een stad met een bewogen geschiedenis. Van een dorp met 2.500 inwo-ners tot de derde industriestad van Vlaanderen met inwoners uit alle uithoeken van Europa. Joke heeft het over de transitie van een steenkool- en autostad naar een groene, kosmopoliti-sche stad waarbij participatie door de Genkenaren een be-langrijke rol speelt.

Myriam Stoffen 3 is directrice van de Zinneke Parade, die sinds 2000 twee-jaarlijks door Brussel trekt. Zinneke is een toonbeeld van stedelijke participatie, ont-moeting, samenwerking en creativiteit. Buurten, scholen, bedrijven, verenigingen wer-ken in een “Zinnode” samen aan hun eigen artistiek project, waarmee ze paraderen in hun stad.

Stijn Oosterlynck 4 is een nieuwe academische stem in het onderzoek naar stedelijkheid. De Antwerpse socioloog voert onderzoek naar armoede, steden en stedelijke conflicten. Naïef over sociale vermenging is hij niet. “Het is niet omdat mensen naast elkaar wonen dat ze ook met elkaar praten.” Werkt dat nu eigenlijk, die sociale mix in de steden?

Mohamed Ridouani 5 is schepen in Leuven en de drijvende kracht achter Leu-ven Klimaatneutraal. Met dat project slaan de stad, de KU-Leuven, bedrijven en organi-saties de handen in elkaar om ervoor te zorgen dat Leuven in 2030 netto geen CO2 meer uitstoot.

Filip De Rynck 6 is doctor in de Sociale Weten-schappen aan de UGent. Hij is expert burgerparticipatie in een stedelijke context. Partici-patie is voor hem meer dan in-spraak. Hoe kom je tot slimme verbindingen en productieve samenwerking tussen beleid en samenleving?

Peter Swinnen 7 is ar-chitect, schrijver en journalist. Maar vooral: hij was 5 jaar Vlaams Bouwmeester, met een grensverleggende visie op een Vlaamse bouwen woon-cultuur. In die functie nam hij geen blad voor de mond.

In 2014 besliste de nieuwe Vlaamse regering om zijn functie te laten uitdoven, maar zo lang duurde het niet eer Swinnen het deksel op de neus kreeg. Begin 2015 werd hij op staande voet ontslagen.

Tine Hens 8 is freelance journalist voor De Standaard, Humo en Knack. In haar boek Het klein verzet heeft ze het over haar tocht door Europa langs vergeten utopieën en hoopvolle burgerinitiatieven. Over hoe de wereld er na het kapitalisme zou kunnen uit-zien.

Stephanie Van Houtven 9 (toekomstig districtsburgemeester van Borgerhout) praat alles aan mekaar.

Kan de stad de wereld redden?VRIJDAG 11 DECEMBER • 20:30 > 22:00 • DANSSTUDIO

1 2 3 4 5 6 7 8

9


17

BOEIENDE BABBELS

Wie vorig jaar al even ging piepen in de Balzaal kan het beamen. De sfeer is hier verslavend. Wie kwam, die bleef. Niet alleen voor die uitnodigende kringloop-sofa’s die toefluisteren om te blijven zitten. Maar vooral omdat die heerlijk eerlijke gesprekken je aan je sofa gekluisterd houden. Hier ben je twee dagen weg van de wereld. Of liever, in een andere wereld.

Ver weg van de heftige debatten, nemen we hier de tijd voor rustige intieme babbels met verrassende duo’s. Men-sen voor wie een boon hebben omdat ze elk op hun manier een strijd voor gelijkheid en verbondenheid voe-ren. Gedreven mensen die inspireren en begeesteren. Mensen die onbewust een hartstocht of levenswijze delen, maar elkaar (nog) niet goed kennen. Wij laten ze graag kennismaken met elkaar. En met jou.

Al die mooie mensen willen we graag in zachte professionele handen toever-trouwen. Daarom zijn we maar wat blij dat Jan Leyers 1 (De Weg naar Mekka, Arm en Rijk, Zomergasten) en Betty Mellaerts 2 (Het Vermoeden, Confi-denties in de Provence) opnieuw onze gastheer en gastvrouw willen zijn. Ze ontvangen elk in hun huiskamer-voor-één-dag vijf verrassende duo’s (Jan op donderdag 10/12, Betty op vrijdag 11/12) en één ‘late night’ gast.

Maak je op voor onze Boeiende Babbels, zachte stemmen, eerlijke verhalen om stil van te worden … Hier geven we een voorproefje van de eerste duo’s. Meer namen volgen!

Joke Devynck 3 schitterde als onstuimige TV-flik Toni en Goddelijk Monster Katrien De-schryver. Vorige zomer blikte ze haar laatste Vermist-opna-mes in. En daarna liet ze even los… “Happy people have no stories” kweelden wij halfweg de jaren ’90 mee met Therapy? en het duikt ook onvermijde-lijk op in ons hoofd wanneer we haar lezen (hoe gretig ze bijt in het leven, hoe zuinig ze is op interviews). Joke is een levenskunstenaar, maar eentje die de afgelopen jaren flink op de proef werd gesteld. Na een liefdesrelatie van 19 jaar met acteur Johan Heldenbergh werd ze onzacht met de neus op de feiten gedrukt: alles is eindig. Maar geen greintje cy-nisme schemert in haar roem-rijke blauwe ogen, ze telt nog altijd haar zegeningen. Wel zocht en zoekt ze naar houvast (wie niet?). En die vond ze in het lezen van filosofie en door-

bladeren van een etymologisch woordenboek. Het speuren naar de wortels van woorden en verdwalen doorheen de geschiedenis van de filosofie, geeft zielsrust en tegelijk goes-ting om iets nieuws te creëe-ren. De angst om te verliezen maakt plaats voor onthechting en vertrouwen in de toekomst. Vandaag werkt ze aan een theatermonoloog en probeert zich meer toe te leggen op haar schilderwerken. Dat we uitkijken naar haar artistieke uitspattingen, is een understa-tement.

Over de louterende kracht van filosofie wanneer de liefde haar weerhaken laat voelen, geven we Stefaan Van Brabandt 4 graag het woord. Zijn TV-reeks Het Voordeel van de Twijfel is een oprecht en hartverwarmend pleidooi om de rijke wereld van de filosofie te (her-)waarderen wanneer het dagelijkse leven in onze kwetsbare zieltjes snerpt. Al kunnen ook grote wereldproblemen een scheut wijsbegeerte gebruiken. Sa-men met documentairemaker Bram Van Splunteren toont hij hoe historische denkbeelden van grote filosofen een verrij-kend en verrassend actueel licht kunnen werpen op onze maatschappelijke uitdagingen anno 2015. Filosofie integreren in het dagelijks leven klinkt al gauw als een zweverige ambitie, maar de groeiende ongelijkheid, de kwetsbare balans tussen (zinvol) werk en vrije tijd, de draagkracht van onze planeet … bleken flink gebaat met een stevige portie filosofische denkbeelden om

JOKE DEVYNCK + STEFAAN VAN BRABANDTDONDERDAG 10 DECEMBER • 16:00 > 17:00 • BALZAAL

21

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID - BOEIENDE BABBELS

NET BEVESTIGD: GUIDO BELCANTO + PIETER EMBRECHTS DONDERDAG 10 DECEMBER • 19:00 > 20:00

4

3

18

het maatschappelijke debat op scherp te zetten. Acteur, toneelschrijver, boekensa-menvatter, filosoof, zanger, superfan en programma-maker Stefaan lijkt niet in één hokje te passen, en zo hebben we het graag. Maar bovenal blijkt hij een verha-lenverteller. Vaak met een vleugje melancholie, maar vooral met een knipoog en een aanstekelijk enthou-siasme in zich. We kijken uit naar zijn jongste thea-tertekst Socrates, waarmee Bruno Vanden Broecke dit najaar op de planken staat.

“Ik word escortdame voor geestelijke noden”, liet Joke zich onlangs ontvallen. Om even te ontsnappen aan de tijd en de gekmakende krachtmeting van het le-ven, nodigen wij je graag uit voor een gesprek met deze twee zachte zielen. Ver-wacht je niet aan onzinnig entertainment of opdringe-rige levenslessen. Maar aan een eerlijke babbel over het intense spel van eb en vloed dat leven is.

delen slikken dan ooit, dat in Griekenland 40% meer mensen zelfmoord plegen dan voor de crisis … dat zijn geen vast-stellingen waarbij je vrolijk wordt of zelfvoldaan achteruit leunt. En toch is De Wachter geen cultuurpessimist of cy-nicus. Hij houdt vast aan een hoopvolle onderstroom van geëngageerde zielen en initi-atieven, die tonen dat barm-hartigheid, gemeenschapszin, engagement, solidariteit, zorg en hechting … weerwerk bie-den in deze gejaagde rat race.

“Engagez-vous”, klinkt als een innige oproep om gelatenheid het hoofd te bieden.

Op de grens tussen levens-kunst en levensbeschouwin-gen, heeft Dirk De Wachter het over verzachting en mildheid, als alternatief voor verzuring en prestatiedrang. Verwacht u bij deze babbel niet aan hap-klare antwoorden. Een praat-grage De Wachter laat zijn publiek graag met duizelende verwarring en veel vragen achter.

DIRK DE WACHTERDONDERDAG 10 DECEMBER • 20:30 > 21:30 • BALZAAL

Dirk De Wachter 1 , een ge-droomde Festivalgast, met ‘late night’ allures, sluit op donderdag onze Balzaal af. De Wachter is een man met een mening, maar op cynisme zal je hem nooit betrappen. Daar-voor bemint hij het leven, in al zijn gewonigheid, te intens.

Hij is een graag geziene gast in allerhande praatprogramma’s en magazines. En dat mag misschien een beetje verbazen. Want Dirk houdt in zijn be-schouwingen een ietwat onge-makkelijke spiegel voor. Hij duidt borderline niet als mar-ginaal individueel verschijnsel bij enkele psychiatrische pa-tiënten, maar als ziektebeeld van onze neoliberale prestatie-maatschappij. Een maatschap-pij waarin bandeloze vrijheid, genot en kicks het hoogst na te streven goed zijn. Dat één op de vier Belgen ooit te maken krijgt met een depressie, dat we meer slaap-en kalmeermid-

KAROLIEN DEBECKER + MATHIAS SERCUVRIJDAG 11 DECEMBER • 13:00 > 14:00 • BALZAAL

Karolien Debecker 2 is een radiopresentatrice van het soort dat we moeten koesteren en vrij spel geven. Als bezieler van het MNM-programma Generation M slaagt ze erin om niet-evidente hersenkronkels en beslissingen bij jongeren be-spreekbaar te maken, zonder wollig te worden. Maar vergis je niet, deze vlotte goedlachse jongedame is geen lichtzinnig zomermeisje. Ze praat met een bedrieglijke eenvoud over de fundamentele keuzes en emo-ties in jonge mensenlevens. Na een heftige strijd met een agressieve botkanker, verloor ze haar onderbeen. Pas jaren later kwam ze - geprikkeld door de openhartigheid van haar luisteraars - ‘uit de kast’. Haar moedige getuigenis en positieve vechtlust zonder hard of emotieloos te worden, ontroerde. En door zichzelf zo

kwetsbaar op te stellen, spoor-de ze vooral anderen aan om ook vrijmoedig te praten over de verdomd zware littekens die kanker kan nalaten. Of de grenzen waarop een lijf met beperkingen botst, zeker wan-neer je zo gretig en gedreven in het leven staat als Karolien.

Haar warme levensvreugde en aanstekelijke joie de vivre deelt ze met Mathias Sercu 3 . Je kent Mathias ongetwijfeld – heerlijk jeugdsentiment – als Ubi uit e cultserie Buiten de Zone die al dagdromend wacht-te op een rinkelende Jongeren-foon (“Allo? Een kieken op ne velo!”). Maar vorig jaar maakte hij opnieuw heel wat tongen los en harten week toen zijn TV-serie Marsman op de buis kwam. In het verhaal neemt een man - na de dood van zijn moeder - de zorg voor zijn

BOEIENDE BABBELS - FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

1

19

autistische broer op zich. Dat Mathias’ eigen broer ook autistisch is én hij zijn moeder verloor in een verkeersongeluk is op zijn minst voer voor een boei-ende babbel. Hij praat met zo’n inspirerende zacht-moedigheid over vergeven, ook wanneer je bijzonder hard gekwetst wordt, dat hij ongetwijfeld opnieuw onder je huid zal kruipen.

Een hartverwarmende Boeiende Babbel wordt dit, tussen twee mensen die met een positieve bril naar de wereld kijken zon-der hun kwetsbaarheid te verliezen of ‘gelaten’ naar tegenslag kijken.

Imke Courtois 4 (nee, niet de zus van) speelt de sterren van het dak als centrale ver-dedigster bij de Red Flames (de straffe vrouwelijke tegen-hanger van de Rode Duivels) en bij Standard (waarmee ze de titel pakte vorig jaar in de Belgisch-Nederlandse compe-titie). Maar meeste bekendheid en FB-vriendschapsverzoeken verwierf Imke tijdens de kwa-lificatiematch Israël-België, toen ze klasbakken Jan Mul-der en Geert De Vlieger onder de tafel babbelde met haar heldere analyses over dubbele dekking, buitenspel, duel-kracht, voorzetten langs de flank en vuile tackles … Weg van het kolderiek gebulder, maar scherpzinnige uiteen-zettingen met een aanstekelijk bescheiden enthousiasme. Ze breekt een lans voor meer erkenning en vooral waar-dering van vrouwenvoetbal, waar topspeelsters geen mil-joenen opstrijken en tussen de wedstrijden door nog de benen van onder hun lijf lopen op de werkvloer. Maar ook als de Champions League je geen bal interesseert, wil je deze Boei-ende Babbel niet missen. Want we willen het ook hebben over het ongegeneerd hokjes over-boord gooien. Imke combineert haar voetbalcarrière vlotjes met een doctoraat over ‘Pijn en ademhaling’, nam ooit deel aan het programma Topmodel en had zelfs een bijrolletje had in de film Loft.

Dat ook dansbeest Francesca Vanthielen 5 van vele mark-ten thuis is, is al helemaal geen geheim. Presenteren op Radio 1 of op VTM, acteren of haar

schouders zetten onder verfris-sende burgerinitiatieven als de G1000, Francesca doet het met even veel glans, bezieling en professionaliteit. Ze deinst er niet voor terug om haar stem te laten horen voor de moeilijke zaak (een vreugdekreet bij-voorbeeld, wanneer de Neder-landse overheid het onderspit moest delven in de Klimaat-zaak). Hoe zeer ze er ook van geniet zich een beetje nietig en klein te voelen in een ont-zaglijke metropool als Buenos Aires. Dat ze samen met 9000 mede-eisers ook de Belgische staat voor het gerecht daagt om concrete verandering af te dwingen, toont dat ze tot groot-se dingen in staat is. En ze is er verdomd trots op een feministe te zijn. Geen manwijf met ok-selhaar of dolle mina die haar BH in de fik steekt, maar een sterke stem die onafhankelijk

wil zijn en tegelijk lief kan hebben. “Feminisme is opkomen voor wie je bent, voor je onafhankelijkheid.” Francesca uitte al meer dan eens haar bezorgdheid over hoe vaak vrouwen schitteren in afwezigheid als experten op televisie of in allerhande panels.

Dat Imke sinds kort haar veel-besproken opwachting maakt aan als voetbalcommentator op het scherm, stemt alvast tot voorzichtig gejuich. En tot een boeiende babbel met twee straffe madammen, drib-belend in een mannenwereld.

KAROLIEN DEBECKER + MATHIAS SERCUVRIJDAG 11 DECEMBER • 13:00 > 14:00 • BALZAAL

IMKE COURTOIS + FRANCESCA VANTHIELENVRIJDAG 11 DECEMBER • 14:30 > 15:30 • BALZAAL


5

4

1

2

20

Geboren worden tijdens bom-bardementen, een val uit een raam overleven terwijl je oom in de kamer ernaast schaamte-loos je moeder bemint, opgroei-en tussen exuberante rijkdom en schrijnende armoede, vluch-ten met je verstoten moeder en vervolgens weer ontvoerd worden door je wapenverhan-delende grootvader … Denk daarbij nog een naïeve vader die zich liet verleiden als SS-er aan het Oostfront te vechten, en je kan amper geloven dat dit slechts enkele elementen zijn van één mensenleven. Alexan-der Münninghof 1 hoefde niet in zijn fantasiewereld te gra-ven om een onwaarschijnlijk boek te schrijven, maar hoefde slechts achterom te kijken naar

zijn persoonlijke familiege-schiedenis. De Stamhouder is een verbazingwekkende fami-liekroniek, een feitelijk boek - vol fijnzinnige knipoogjes - dat leest als een duizelingwekken-de roman.

Wij kijken zo erg uit naar zijn ontmoeting met Stefan Blom-maert 2 , uitstekend journalist, gepassioneerd Oost-Europa-kenner en beminnelijk man. De twee heren delen een verle-den als Ruslandcorrespondent voor VRT. Stefan trok later ook naar Centraal- en Zuid-oost-Europa en bracht in onze huiskamer verslag uit over het beleg van Sarajevo en Kosovo-conflict. Nadien trok hij naar China om er als correspondent te wonen, rond te kijken en genuanceerde reportages te maken over de gelaagdheid van een ongekende wereld-macht. Toen VRT vrij bruusk

ALEXANDER MÜNNINGHOF + STEFAN BLOMMAERTVRIJDAG 11 DECEMBER • 16:00 > 17:00 • BALZAAL

REINHILDE DECLEIR + FIKRY AL AZZOUZIVRIJDAG 11 DECEMBER • 19:00 > 20:00 • BALZAAL

Reinhilde Decleir 3 schitterde al jaren op de theaterplan-ken (Het Toneelhuis, Blauwe Maandag Companie …), al duurde het een tijdje eer de liefhebbers van het kleine scherm ontdekten dat de fa-milie Decleir ook vrouwelijk acteertalent in huis heeft. Maar sinds ze gestalte gaf aan Moemoe Vangenechten in de topreeks Van Vlees en Bloed, viel tv-minnend Vlaanderen als een blok voor de minzame Reinhilde. Met eenzelfde na-turel maakt ze het mooie weer bij Loslopend Wild (doe ons één plezier, snor de hilarische sketch met De Jeugd van Te-

genwoordig op). Maar Reinhil-de is méér dan een topactrice. Ze is vooral de bezieler van de sociaal-artistieke werkplaats Tutti Fratelli, waar kunste-naars en sociaal kwetsbaren elkaar ontmoeten en samen performances creëren. Ver-beelding, muziek, woord en spel is de rode draad. Het re-sultaat van de ontmoetingen tussen de Fratelli? Theater-voorstellingen van de boven-ste plank – geen verbleekte schertsvertoningen, de lat ligt hoog – die onder de huid krui-pen. “Natuurlijk is het sociaal. Alle kunst is dat. Maar het moet verdorie wel goed zijn.”

En herwonnen zelfwaarde bij elk van de spelers, de ene al wat meer gehavend en gekerfd door het leven dan de andere. Een applaus doet elke mens glanzen. Reinhildes levens-werk bij Tutti Fratelli leverde haar o.a. de Burgerprijs, een Ereteken van Vlaamse Ge-meenschap en de Louis Paul Boonprijs op. Maar ondanks – eindelijk – de publieke er-kenning, fonkelen haar ogen het meest wanneer ze het heeft over haar Fratelli zelf. Ook Fikry El Azzouzi 4 kaapte afgelopen lente een belangrijke prijs weg, de Arkprijs van het

BOEIENDE BABBELS - FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

besloot op het buitenlandbud-get te beknibbelen, keerde Stefan met zijn zoon langs de Zijderoute terug en boog een bittere pil op die manier alsnog om in een journalistiek parel-tje. Je kent ongetwijfeld ook Stefans moeder, straffe madam Regine Beer die vorig jaar op 96-jarige leeftijd overleed. Ze overleefde de hel van Ausch-witz en schuimde 1500 scholen af om met een onuitputtelijke geestdrift jonge mensen warm te maken voor vrede en te ver-tellen over de verschrikkingen van de Holocaust en het venijn van onverdraagzaamheid.

Het onwaarschijnlijke levens-verhaal van Alexander Mün-ninghof is er één waaraan elke toeschouwer of lezer zich kan laven. De ontmoeting en de babbel met Stefan Blommaert is er eentje die je al helemaal niet wil missen.

4

3

2

1

FOTO

: TIN

E D

EWIL

DE

21

Vrije Woord. Voor iemand die vrije meningsuiting en dialoog zo consequent verdedigt, was de ophef op de uitreiking pijnlijk lach-wekkend (Fikry gaf tijdens de uitreiking het woord aan de dames van BOEH!, waarop enkele Arkleden ontstemd de zaal verlieten). Een schrijver barstensvol talent met een bevlogen pen waaruit met een rotvaart columns, theaterteksten en romans vloeien. Hij is de spreekbuis van een gene-ratie jongeren waarover iedereen vaak de mond vol heeft, maar zelden ie-mand echt mee in dialoog gaat. Dat net El Azzouzi, die consequent het etiket ‘dwarsligger’ krijgt, wél ten allen tijde pleit voor die dia-loog - tussen verschillende generaties en leefwerelden - overtuigde ons nog meer om hem uit te nodigen. Weerbarstig en vlammend kritisch? Alleszins. Maar vooral constructief en niet te beroerd om maatschap-pelijke pijnpunten in een verrassend daglicht te plaatsen. Hoe hij praat over vervreemding en onthech-ting bij een generatie nieu-we Belgen en loepzuiver duidt welke rol kunst, cul-tuur en taal spelen om een thuis te vinden ... een vera-deming. Een vleugje zelfre-lativering nooit ver weg. Of hij samen met Reinhilde in de sofa wou? Onstuimig en-thousiasme aan de andere kant van de lijn, want: “echt veel respect voor haar werk bij Tutti Fratelli”. ‘Engagez-vous’ als lijfmo-tief van deze twee zielen. Meer dan uit hun bekronin- gen halen ze hun vuur uit ontmoeting en dialoog. Laat de vonk ook op jou overslaan.

“Je zou kunnen zeggen dat verbintenissen ons leven zin geven en dat het tevens de ver-bintenissen zijn die ons leven zwaar maken.” Wie ooit één boek van Connie Palmen 5 las, verslond daarna ongetwij-feld haar hele oeuvre. Haar zinnenprikkelende vertelstijl en filosofische hersenkron-kels zijn verslavend. Maar de intensiteit van haar woorden komt pas helemaal tot zijn recht, wanneer je ze ook – met warme schurende stem – hoort voorlezen.

Connie Palmen behoort tot de belangrijkste Nederlandse schrijvers van deze tijd. Haar in 1991 verschenen debuutro-man De wetten was een onge-kend succes en behaalde in datzelfde jaar een oplage van meer dan 400.000 exemplaren. Opvolger De vriendschap beves-tigde met glans, en was goed voor o.a. de AKO-literatuur-prijs. Het was tijdens deze prille schrijversjaren dat Connie samenleefde met de spraakma-kende schrijver, journalist, ra-diomaker en interviewer Ischa Meijer. Tijdens de stormachti-ge rouwperiode die volgde op zijn plotselinge dood in 1995, schreef ze de autobiografische roman I.M. ‘Hartverscheu-rend’ is het adjectief dat onmis-kenbaar kleeft aan deze ode aan liefde en leven. Later ver-schenen onder meer De erfenis, Een kleine filosofie van de moord, Geheel de uwe en Lucifer.

Vanaf 1998 leefde Palmen met Nederlands toppoliticus en Minister van Staat Hans van Mierlo. Amper vier maanden na hun huwelijk, moest ze afscheid van hem nemen.

Van Mierlo stierf na een korte ziekte op 11 maart 2010. Hoe-wel taal aanvankelijk te kort schoot om de verbijstering en ruwe pijn van het verlies te vatten, begon Connie 48 dagen na de dood van haar geliefde aan een nietsontziend en ge-nadeloos relaas van rouw in al zijn lelijkheid. Logboek van een onbarmhartig jaar verscheen in 2011. “Ik heb erg mijn best gedaan om als eerste te sterven, het is me niet gelukt, ik heb deze wedstrijd verloren.” Vier jaar later legt ze de laatste hand aan haar nieuwe roman Jij zegt het.

Connie Palmen is een ge-droomde Festivalgaste, open-hartig, hartelijk en oprecht. Eigenzinnig ook. Jij zegt het slorpte al haar energie en tijd op, maar dit najaar presenteert ze haar nieuwe roman aan de wereld. En aan ons Festivalpu-bliek, kunnen we er opgetogen aan toevoegen.

Men zegge het voort. Op 11 december komt Connie Pal-men naar het Festival van de Gelijkheid, voor haar enige literaire optreden in Gent. En ze brengt haar gloednieuwe roman mee. Brengt u vooral uw geliefden mee.


CONNIE PALMENVRIJDAG 11 DECEMBER • 20:30 > 21:30 • BALZAAL

5

22

‘Wereldklasse’ is het woord dat het meest opduikt als je over het Gents/Antwerpse STUFF. begint. Het vijftal werd in 2015 zonder twijfel het vaakst genoemd als dé Belgische revelatie van het jaar. En deze klasbakken openen dit jaar het Festival van de Gelijkheid …De vijfkoppige instrumenta-le band brengt een mix van funk, hiphop, jazz, beat en electronica die intrigeert én swingt. Vaak omschreven als ‘futuristisch’ en ‘buitenaards’. Maar vooral ook ‘geniaal’, ‘zijn

MUZIEK

STUFF. LATE NIGHTWOENSDAG 9 DECEMBER • BALZAAL • DEUREN 21:30 KOOP JE TICKET! € 12 VIA WWW.VOORUIT.BE

tijd ver vooruit’ en ‘uniek’. Of zoals Gunter Van Assche (De Morgen) het verwoordt: “Anno 2015 klinkt de premisse ‘fusion jazzfunk’ niet bepaald opwindend. Maar STUFF. vormt een uitzondering op die regel. Op àlle regels eigenlijk. In hun sound sluipt een liefde voor BadBadNotGood, maar ook de gedachte aan Hudson Mohawke of alt-j lijkt nooit echt ver weg.”

In maart van dit jaar dropte STUFF. alvast een splinter-

bom, met haar eerste – titelloze - album. Maar vooral live blijkt STUFF. een op hol geslagen improvisatiecollectief, dat liefst zo ver mogelijk van de bewandelde paden afwijkt. Vette beats, maffe improvisa-ties, gevaarlijke synth-lijnen en buitenaardse grooves. Spannend!

Lander Gyselinck (drums), Mixmonster Menno (draaita-fels), Joris Caluwaerts (key-boards), Dries Laheye (bas) en Andrew Claes (sax)

MUZIEK - FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

FOTO

: ALE

XA

ND

ER P

OPE

LIER

23

Nee maar uw mening interesseert onsU bent een uitzonderlijk man U weet wat de mensen meestal denken U weet hoe men zich meestal voeltU bent van groot belangU kan een grote hulp zijn Niet alleen voor ons Maar voor heel het land Want wat de meeste mensen willen Dat willen wij ook willen

TUTTI FRATELLI: DE MIDDELMATIGE MANDONDERDAG 10 DECEMBER • THEATERZAAL • DEUREN: 20:00 KOOP JE TICKET! € 12 (SOCIAAL TARIEF € 2,5) VIA WWW.VOORUIT.BE

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID - MUZIEK

‘GEEF OM HAAR’ KAPSALONLaat je haar knippen en steun vrouwen met borstkankerDO 10 + VR 11 DECEMBER • 17:00 > 20:00 • WINTERTUIN

Tom Dupont schrijft het to-neelstuk De Middelmatige Man voor Tutti Fratelli. Florejan Verschueren maakt nieuwe composities. Reinhilde Decleir staat samen met Tom Dupont in voor de regie. En de Fratelli verrassen u wederom met hun vreugde, glans, warmte en liefde. Na 3 voorstellingen in de Roma is dit de eerste (en voorlopig enige) voorstelling van dit nieuwe werk van Tutti Fratelli buiten Antwerpen.

Elk jaar krijgen bijna 10.000 vrouwen in ons land te horen dat ze borstkanker hebben. Een diagnose die als een mo-kerslag inslaat. Daarna volgt vaak een zware behandeling, waarbij velen hun mooie lok-ken verliezen.Een mooie vrouwelijke pruik helpt hen om die mentale dreun te verwerken en hun kwetsbare zelfvertrouwen op te krikken. Met de actie ‘Geef om Haar’ probeert Think-Pink zoveel mogelijk vrouwen (en mannen) te overhalen om hun lange paardenstaart af te knip-pen. Sinds 2008 werden op die

manier al ruim 3.200 vrouwen geholpen, die het financieel niet zo makkelijk hebben.

Kan jij minstens 20 centime-ter van je weelderige haardos missen en wil je mee je schou-ders zetten onder de actie Geef om Haar? Spring dan gerust binnen in ons kapsalon op het Festival van de Gelijkheid. We meten je graag een fris kort coupeke aan om de rest van het Festival te ontdekken.

Met dank aan de kapper-stu-denten en -leerkrachten van het PIHS Gent.

http://www.vooruit.be

24

DONDERDAG 10 DECEMBER BRUGZAAL13:00 PROJECT NIMJAMES MARSH - 2011VS – 93 MINUTENENGELS GESPROKEN, NEDERLANDS ONDERTITELD

Begin jaren ’70 start de Colum-bia University in New York met een bijzonder experiment. Om na te gaan of mensapen in staat zijn tot een menselijke vorm van communicatie, la-ten ze een kleine chimpansee opgroeien in een Amerikaans gezin. Nim Chimpsky groeit er op samen met de kinderen. Hij wordt op dezelfde manier ge-voed, verzorgd, gekoesterd en opgevoed. De film vertelt het onthullende, komische, maar ook verontrustende verhaal van deze poging om van een aap een mens te maken. Project NIM won de Directing Award op het Sundance Film Festival en groeide daarna uit tot een grote hit in het interna-tionale filmfestivalcircuit.

15:00 WALTZ WITH BASHIRARI FOLMAN - 2008ISRAEL/DUITSLAND/FRANKRIJK 90 MINUTENHEBREEUWS GESPROKEN, NEDER-LANDS ONDERTITELD

Als jonge soldaat in het begin van de jaren ’80 maakte Ari Folman de oorlog in Libanon van nabij mee. Nu, meer dan 25 jaar later, herinnert hij zich nauwelijks iets van de afschu-welijke gebeurtenissen. Om de gaten in zijn geheugen op te vullen, zoekt hij zijn oude strijdmakkers op. Hoe meer hij graaft in ieders herinneringen, hoe meer flarden van vergeten verhalen bovendrijven. Waltz with Bashir brengt de persoon-lijke zoektocht van de Israëli-sche filmmaker en ex-soldaat

Ari Folman op een bijzondere en beklijvende manier in beeld: door middel van geani-meerde tekeningen. Eerder dan een oorlogsverslag, is dit een persoonlijk relaas over de wonderlijke werking van het geheugen en over diepe oor-logswonden die blijven …Waltz with Bashir is een meesterlijke en ontroerende animatiefilm die laat zien hoe mensen omgaan met trauma’s en schuldgevoelens. De film werd genomineerd voor een Oscar, Gouden Palm en Bafta en won de César voor beste buitenlandse film.

17:00 THOSE WHO FEEL THE FIRE BURNINGMORGAN KNIBBE - 2014NEDERLAND – 90 MINUTENENGELS ONDERTITELD

De nacht is pikzwart, de zee onstuimig. Woeste golven slaan stuk op een bootje vol vluchtelingen, waarin een meisje jammert dat ze niet naar Europa wil. Plots slaat een oude man overboord. Tevergeefs probeert hij de reddende handen te grijpen. Gekleurde bliksemschichten gaan over in het bovenaanzicht van een drukke stad. De verdronkene aanschouwt vanaf dat moment de realiteit vanuit een andere dimensie. In een onconventionele, poëti-sche vorm legt Those Who Feel

DOCU

DOCU - FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

25

the Fire Burning een ernstig maatschappelijk probleem vast: de uitzichtloze situatie waarin de vluchtelingen zich bevinden die de oversteek wél tot een goed einde bren-gen. De zoekende ziel van de oude man haast zich langs de Zuid-Europese grens en blijft stilstaan bij de vele gedesillu-sioneerde mensen die hij in een kalm tempo en dicht op de huid observeert. Net als hem bevinden ze zich in limbo, wachtend aan de randen van het veronderstelde paradijs. Hij ziet mensen op straat als honden weggejaagd worden, volgt een illegale werker en een aan drugs verslaafde moe-der en glipt naar binnen bij volgepakte opvangcentra. De stemmen van al deze mensen vermengen zich met de zijne tot een lappendeken van liefde-volle herinneringen, dromen en wensen.

19:00 PERSEPOLISMARJANE SATRAPI EN VINCENT PARONNAUD - 2007FRANKRIJK – 95 MINUTENENGELS GESPROKEN, NEDERLANDS ONDERTITELD

De achtjarige Marjane Satrapi groeit op in het liberale Tehe-ran van de jaren ’70. Ze leidt een zorgeloos bestaan; haar grootste zorgen zijn of ze later profeet dan wel Bruce Lee wil worden. Maar wanneer in 1979 de ayatollah de macht grijpt, kijken Marjane en haar familie machteloos toe hoe

hun leven radicaal verandert: vrouwen worden verplicht een hoofddoek te dragen, alco-hol en Westerse muziek zijn verboden, tegenstanders van het regime worden opgepakt en komen nooit meer terug. De puberende Marjane houdt geen blad voor haar mond en kan het steeds minder opbren-gen om in de pas te lopen. Haar ouders sturen haar naar Oos-tenrijk, maar ook daar heeft de ontwapenende Marjane het moeilijk om haar draai te vinden …Toen in 2005 de autobiografi-sche beeldroman Persepolis uit-kwam, onthaalde de stripwe-reld die als een meesterwerk. De openhartigheid en humor waarmee Marjane Satrapi haar levensverhaal vertelt, en de sobere, oosters geïnspireer-de tekenstijl sloeg in als een bom. Het boek versierde de ene prestigieuze prijs na de andere. Met de verfilming van de strip ging het dezelfde kant op. De animatiefilm won onder meer de Juryprijs in Cannes en werd door pers en publiek enthousiast onthaald. Maar de film kon niet overal op bijval rekenen. De Iraanse regering steigerde over de kritische houding van Satrapi en ver-bood enkele festivals om de film te vertonen. Maar niet op ons Festival, afspraak in de Brugzaal!

21:00 FED UPSTEPHANIE SOECHTIG - 2014VS - 90 MINUTENENGELS GESPROKEN, NEDERLANDS ONDERTITELD

Ondanks de massale me-dia-aandacht en een obsessie voor uiterlijk blijft het aantal kinderen met overgewicht in de westerse wereld dramatisch

toenemen. Fed Up onthult de verbazingwekkende, verra-derlijke praktijken van grote voedingsbedrijven en het ge-brek aan politieke wil om de problemen fundamenteel aan te pakken. Deze opzienbarende en verontrustende film toont wat de onwaarschijnlijke im-pact van suiker is. Niet voor niets wordt Fed Up ook wel de Inconvenient Truth van de voedselindustrie genoemd.Fed up analyseert de degenera-tie van de voedselcultuur in de VS, maar is bijzonder goed toe-pasbaar op de rest van de we-reld. We verbruiken met zijn allen te veel suiker, bewerkt voedsel, frisdrank en kant-en-klare maaltijden. Niet alleen zoet eten is oververzadigd met het verslavende witte kristal, ook zoute bereidingen zitten er vol van (en zoet eten bevat overvloedig veel zout). In de VS heeft meer dan 80 % van de openbare scholen geen eigen kantine meer, maar besteedt deze in franchise uit aan fast-foodketens. Maar is onze voe-ding - en vooral die van onze kinderen - niet te belangrijk om toe te vertrouwen aan op winst beluste privé-bedrijven? Want alle intentieverklaringen ten spijt, volharden deze in de boosheid. Een ‘onsmakelijke’ aanrader.

VRIJDAG 11 DECEMBER BRUGZAAL13:00 FORGET ME NOTDAVID SIEVEKING – 2012DUITSLAND - 90 MINUTENDUITS GESPROKEN, NEDERLANDS ONDERTITELD

Gretel is 73 jaar en lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Haar zoon, filmmaker David Sieve-king keert voor enkele weken terug naar zijn ouderlijk huis om zijn vader bij te staan bij haar verzorging. De aanleiding voor een persoonlijk documen-taireportret van zijn moeder. Hij brengt haar gestage achter-uitgang in beeld, maar vertelt ook het verhaal van haar tur-bulente verleden als activiste voor vrouwenrechten en vrije liefde in de woelige jaren ’60. Het contrast met haar huidi-ge toestand is scherp. David en zijn vader worstelen met schuldgevoelens wanneer de keuze voor een verzorgings-tehuis onvermijdelijk wordt. Forget Me Not is een erg per-soonlijke, maar tegelijk uni-versele film. Ontroerend, maar ook opvallend onsentimenteel.Forget Me Not werd bekroond met de Critics Award tijdens het Locarno Film Festival in 2012.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID - DOCU

26

15:00 BIKES VS CARSFREDRIK GERTTEN – 2015BRAZILIË/ZWEDEN - 90 MINUTENENGELS/PORTUGEES/SPAANS GESPROKEN, ENGELS ONDERTITELD

Fietsen zijn voor steeds meer mensen het eerste vervoer-middel en ze eisen dan ook steeds meer hun plek op in de stad. Maar dat is buiten de auto’s gerekend, die al vele jaren dominant aanwezig zijn in het straatbeeld. Het zal dan ook niet verbazen dat fervente fietsers het meer dan eens aan de stok krijgen met automobi-listen. Bikes vs Cars brengt ons naar alle uithoeken van de wereld, van São Paulo tot Kopenhagen en stelt pertinente vragen over mobiliteit in een stedelij-ke context. Het autogebruik terugdringen is één van de belangrijkste wapens in de strijd tegen de opwarming van de aarde. Activisten én steden over heel de wereld zijn de drijvende kracht achter een nieuw systeem waarin de fiets dominant wordt in het verkeer. Maar zullen de economische supermachten dit toelaten? De automobiellobby is één van de sterkste ter wereld en investeert miljarden in recla-mecampagnes. In de documen-taire volgen we activisten en denkers, die blijven strijden voor gezondere, veiligere en meer leefbare steden.

17:00 THE SALT OF THE EARTHWIM WENDERS, JULIANO RIBEIRO SALGADO – 2014BELGIË/BRAZILIË/FRANKRIJK/ITALIË – 109 MINUTENENGELS/FRANS/PORTUGEES GESPROKEN, NEDERLANDS ONDERTITELD

Fotograaf Sebastião Salgado wist 40 jaar lang de wereld te beroeren met zijn indringende beelden van de zwoegende, uitgebuite mens op de vlucht, in oorlog, uitgehongerd en ra-deloos. Maar het decennialang getuige zijn van sociale ellende eiste uiteindelijk zijn tol. En dus besloot hij om zijn camera te richten op de schoonheid in de wereld: die van de natuur. Het inspireerde Duits regis-seur Wim Wenders tot een vi-suele trip doorheen de carrière van wereldfotograaf Sebastião Salgado. Samen met Salgado’s zoon maakte hij deze film, die niet alleen visueel verbluft, maar ook aangrijpt en oprecht inspireert. The Salt of the Earth kaapte op het Filmfestival van Cannes de Special Jury Prize weg.

19:00 GARDENIA, BEFORE THE LAST CURTAIN FALLSTHOMAS WALLNER – 2014DUITSLAND – 90 MINUTENENGELS/NEDERLANDS GESPROKEN, ENGELS ONDERTITELD

In 2010 vroeg de Belgische choreograaf Alain Platel aan enkele travestieten op leeftijd om voor een laatste keer in de spotlights te treden voor de glamoureuze voorstelling Gar-denia. Het werd een beslissing die hun leven ingrijpend zou veranderen. Na 2 jaar touren keert het gezelschap terug naar Gent voor een laatste voorstelling voor het thuispu-bliek. Hoe heeft Gardenia hun leven veranderd en hoe ziet dat leven eruit ‘na Gardenia’? Een

prachtig in beeld gebracht por-tret over moedige voorvechters van seksuele vrijheid en een nieuwe adem op latere leeftijd.Het zijn eerlijke verhalen van intense moed, pure passie en bittere ontgoocheling. Af en toe wankele vertwijfeling, maar vooral een koppige strijd om jezelf te zijn. En net daar-om bijzonder herkenbaar. Over hoop in de herfst van het leven. Maar ook over afscheid.Gardenia, before the last curtain falls is een diepmenslijk ver-haal over gekoesterde illusies. Ga dat zien en sluit Vanessa, Richard, Gerrit, Andrea, Dani-lo en Rudy in je hart.

21:00 HAPPYROKO BELIC – 2011 - VS 73 MINUTEN - ENGELS GESPROKEN, NEDERLANDS ONDERTITELD

Wat maakt ons gelukkig? Werk? Familie? Kinderen? Is gelukkig zijn een kwestie van toeval? Wordt je kans om gelukkig te zijn genetisch bepaald? Of kan je geluk zelf afdwingen? Is ‘gelukkig zijn’ een gemoedstoestand of is het een aan te leren vaardigheid? Regisseur Roko Belic gaat op zoek naar antwoorden. Hij brengt ons van de stranden van Brazilië naar de kleine dorpjes in Okinawa, van de de moeras-gebieden van Louisiana tot de Namibische woestijn. Want de zoektocht naar geluk is univer-seel, zoveel is duidelijk. Happy combineert weten-schappelijk onderzoek met inspirerende voorbeelden uit het dagelijks leven en fasci-nerende verhalen uit alle uit-hoeken van de wereld. De film biedt geen antwoorden, maar wel verhelderende inzichten over de meest waardevolle menselijke emotie.

DOCU - FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

27

Huiscolumnist, huisdichter en huiscartoonist: Celia Ledoux, Maud Vanhauwaert & KIM DONDERDAG 10 + VRIJDAG 11 DECEMBER • 13:00 > 22:00 • BALZAAL

Elk zichzelf respecterend festival heeft er één. Het Festi-val van de Gelijkheid heeft er drie: een huiscolumnist, een huisdichter, en een huiscar-toonist. Celia Ledoux, Maud Vanhauwaert en KIM werpen lijf en leven in de strijd en gaan een festival lang bloggen, dich-ten en tekenen.Een Festival propvol debatten, lezingen, optredens, tentoon-stellingen, babbels… Daar gebeurt al eens iets dat in het oog springt, ontroert, kwaad maakt … Of op je lachspieren werkt. Twee dagen doorkrui-sen Celia, Maud en KIM het Festival. Van Balzaal naar Domzaal en terug … Misschien zelfs even piepen bij de expo’s of slam-talenten buiten de Vooruitmuren. Niets zal hen ontgaan. Je kan deze drie ta-lentvolle klasbakken live aan het werk zien in de Balzaal.

CELIALEDOUX huiscolumnistFelle pen en warme inborst, wij zijn al langer fan van straffe madam Celia Ledoux. Haar columns en artikels - Celia schrijft voor o.a. De Morgen, Deredactie en Charlie Maga-zine - ademen sociale bewogen-heid, maar zijn nooit belerend, klef of naïef doordrammend. Je leest haar columns niet achte-loos. Onbewust port ze je tus-sen de ribben om mededogen te hebben voor wie te grazen werd genomen door het leven,

schoonheid te zien daar waar het niet evident is, bewust te consumeren en tijd te nemen voor geliefden wanneer je door je dagen raast. Maar noem ‘la douce’ Celia geen missionaris. “Ik informeer, laat graag de andere kant van het verhaal zien. Wat men er daarna mee doet, moet iedereen ook maar weten, dat is *goddank* mijn zaak niet.” Haar columns en boeken afdoen als makkelijke maatschappijkritiek is te een-voudig. Want Celia presenteert een alternatief. Solidariteit is geen wollige droom, het is een maakbare realiteit verstopt in kleine menselijke handelin-gen, zo lezen wij haar stukken. Tegelijk veroordeelt ze geen mens. Dat ze schrijft vanuit persoonlijke ervaring is een grote kracht. Gedurfd ook, want zo stelt ze zich kwetsbaar op. Met knipoogjes en hier en daar een schaterlach.Wat zijn we blij dat ze op vrij-dag onze huiscolumniste is en haar ervaringen op ons Festi-val in columns wil gieten. En vragen u nu al beleefd om deze massaal te lezen en te delen.

MAUD VANHAUWAERT huisdichterMaud Vanhauwaert een ‘aan-stormend talent’ noemen, doet haar oneer aan. Talent? O jawel, bakken vol. Maar met twee poëziebundels, een solo-voorstelling langs cul-turele centra en een hoofdrol als straatdichter in Iedereen Beroemd op haar conto, is ze al lang geen aanstormend welpje meer.Wij bij Curieus zijn niet de eni-ge zijn die haar creatieve woor-denstroom toejuichen. Lezers bekroonden haar vorig jaar met de publieksprijs van de Herman de Coninckprijs voor haar bundel Wij zijn evenwij-dig. “En we rennen. Met onze armen zwaaien wij een maat die bij ons past” prijkt sinds-dien op 10.000 affiches. Maud Vanhauwaert is een warme pleitbezorger om de band tussen poëzie en het ‘ech-te leven’ aan te halen. En dat enthousiasme werkt aansteke-lijk. Daarom zijn we opgetogen dat ze op het Festival onze huisdichter wil zijn.Ietwat verlegen zoekt ze naar haar woorden wanneer ze over zichzelf praat, maar o zo krachtig met taal wanneer ze de wereld daarrond in een gedicht of performance mag gieten. Op 10 december be-perkt die wereld zich even tot het Festival van de Gelijkheid. Wat haar opvalt, uitdaagt, in het gezicht treft of in het hart raakt, verwerkt ze in één of

meerdere gedichten, die ze ’s avonds in de Balzaal zal voor-dragen.

KIM huiscartoonistTekenaar, cartoonist, illustra-tor, schrijver, absurdist KIM is de geestelijke vader van Esther Verkest en Aldegonne en pu-bliceerde o.a. in De Morgen, Humo en P-Magazine. Twee dagen lang verhuist KIM zijn werktafel (wat papier en kleurpotloodjes) naar het Fes-tival van de Gelijkheid. KIM vertaalt wat hij daar ziet en hoort naar zijn eigen univer-sum: “absurd, maar het zit wel volstrekt logisch in mekaar.” Je kan KIM twee dagen lang terugvinden naast zijn hoogst-persoonlijke cartoonwall in de Balzaal.


28

Het was een opmerkelijk verhaal dat op de eerste lentedag van 2015 in de krant verscheen. Journalist Koen Vidal (De Morgen) botste door een spe-ling van het lot op Wolfgang Suschitzky. Een 103-jarige fotograaf die in hartje Londen woont. Een verhaal dat in-trigeerde en smeekte om een vervolg. Dat vervolg is er nu. Met een tentoonstelling op het Festival van de Gelijkheid: een eeuw geschiedenis in beeld.

EXPO Geboren in Wenen, twee jaar voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, leidde het leven hem via een amou-reuze omweg in Amsterdam naar Londen. Wolf stond op de eerste rij toen de 20e eeuw geschiedenis schreef. En dat vertaalt zich in zijn foto’s, die samen een sociaal panorama van de 20e eeuw bestrijken. “Ne demandez pas mon âge, il change tout le temps.” De

woorden van de Franse ko-miek Alphonse Allais lijken op het lijf geschreven van de minzame Wolf. De trap afda-len van zijn flat op de vierde verdieping lukt niet meer zo gezwind als hij zelf zou willen, maar verder oogt de eeuwe-ling-plus-drie fris en fruitig. Zijn geheugen lijkt evenveel gaten te vertonen als het onze, zijn geest oogt verfrissend jong. Met zijn 103 lentes kan hij zelfs vandaag nog moeiteloos overweg met een digitale re-flexcamera.

Hij vertelt over zijn eerste jeugdherinnering: de dag dat het Oostenrijks-Hongaarse Rijk ineenstuikte en hij vanop de schouders van zijn vader een ontregelde mensenmassa zag in zijn stad. Over zijn va-der die de allereerste socialis-tische boekhandel in Wenen openhield, met boeken over abortus en vrouwenrechten in de rekken, en hem met een humanistische progressieve levensvisie begiftigde. Grote schrijvers waren er kind aan huis. Hoe hij Wenen zag ver-anderen van een progressieve stad in een fascistisch nest en hij na de burgeroorlog van 1934 de stad moest ontvluch-ten. Hoe een liefdesbreuk met een Nederlandse schone hem uiteindelijk in Londen bij zijn zus Edith bracht en hij zo onbewust aan de Holocaust ontsnapte. Hoe hij de late invoering van het vrouwens-temrecht de grootste schande vindt en de anticonceptiepil de belangrijkste uitvinding van de vorige eeuw. Hoe hij Belgische chocolade dankbaar in ontvangst neemt, maar meteen de link legt met onze schandalige koloniale geschie-denis. Om niet te zeggen, Wolf Suschitzky weet verdomd goed waarover hij praat.

“I’m a lucky man”Een eeuw geschiedenis door de ogen van Wolf SuschitzkyDONDERDAG 10 + VRIJDAG 11 DECEMBER • 13:00 > 22:00

EXPO - FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

29

Armoede door kinderogenDONDERDAG 10 + VRIJDAG 11 DECEMBER • 13:00 > 22:00

Eén op tien kinderen in Vlaan-deren wordt in armoede gebo-ren. Voor een land dat er prat op gaat bij de rijkste regio’s van Europa te behoren, is dat

schrikbarend veel. Vier jaar geleden groeide bij enkele foto-grafen het idee om armoede in onze directe omgeving in beeld te brengen. Met eigen foto’s.

Maar vooral ook door kinderen in armoede de kans te geven zélf hun leefwereld te foto-graferen. Het resultaat is een bijzondere fototentoonstelling die niet enkel beelden toont die ‘mooi’ zijn, maar vooral inhoudelijk sterk. De foto’s geven een blik van binnenuit, het perspectief van kinderen in (kans-)arme gezinnen staat centraal: hun kijk, hun bele-ving en gevoelens.

Deze expo geeft de kinde-ren achter dat onthutsende armoedecijfer een stem. Of beter: een blik. Ze leert ons hoe kinderen naar armoede kijken … of die net niet zien. En wat het voor hen betekent om niet alle dingen te hebben die hun vriendjes wél hebben. Het eerlijke kinderperspectief kan niemand onberoerd laten. Het is enkel hopen dat het ook beleidsmakers bij hun nekvel grijpt.

Leven als lijfmotiefDONDERDAG 10 + VRIJDAG 11 DECEMBER • 13:00 > 22:00

Wat gaat er om in mensen, van de eerste tot de laatste schreeuw? Wat betekent zelf-beschikking? Wat is leven met hart en ziel, met lijf en leden?

Een jaar geleden lanceerde het Levenshuis van Brugge Leven Als Lijfmotief, een poë-ziewedstrijd over zelfbeschik-kingsrecht. Brugs kunstenaar Peter Jonckheere creëerde 11 beelden bij evenveel gedichten. De jury viel als een blok voor zijn werk. Onbewogen blijven bij een werk van Peter Jonckheere,

dat kan niet. Het grijpt je aan en kan tegelijk afstoten. Je beweegt je tussen lust en leed. Er spreekt hunkering uit - een lijfelijk verlangen - en legt meteen een kwetsbare een-zaamheid bloot. Peter toont de mens als een energiek maar kwetsbaar wezen, ondeugend en gevoelig, aangeslagen maar niet verslagen.

Deze tentoonstelling is een ge-meenschappelijk initiatief van Leif West-Vlaanderen (Levens Einde Informatie Centrum) en het Centrum voor Geboortere-

geling en Seksuele Opvoeding (CGSO), beiden huizend in het Levenshuis. De expo loopt in nauwe samenwerking met Curieus West-Vlaanderen en de Huizen van de Mens.

FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID - EXPO

103 jaar. Dat is lang. Dat is het opflakkeren en verstil-len van wapengekletter uit twee wereldoorlogen, de werelddominantie die zich vervolgens in een ijskoude tweedeling plooit, gillende meiden die in zwijm vallen voor The Beatles, de eerste heupswing van Elvis en alle muzikale klasbakken en die daarna door hem be-invloed werden, de minirok die een vijftal keer in en uit de mode komt, de uitvin-ding van het internet, en wel ja, zelfs een computer, de halve wereld die het ko-loniale juk van zich afwierp … In die 103 jaar leefde en fotografeerde Wolf. Hoe groots de mensen die hij voor zijn lens had (Aldous Huxley, Bertrand Russell, Alexander Fle-ming, Jawaharlal Nehru), hoe intiem zijn portretten. Zijn beelden komen uit een tijd waarin fotografie een geduldig werkje was, lang voor het woord “instant” werd uitgevonden. Zijn foto’s ademen sociale ge-schiedenis.

Ontdek ‘seven decades of history’ door de ogen Wolf Suschitzky op het Festival van de Gelijkheid. Als zijn gezondheid het toelaat, zal Wolf er zelf bij zijn op het Festival van de Gelijkheid. “If I’m still alive, off course I will come. Equality is very important, you know. It’s a shame that women don’t earn the same as their husbands. And what hap-pens in Syria, that’s awful.”

30

Boeken- marktDO 10 + VR 11 DECEMBER 13:00 > 22:00

Het zorgvuldig uitgekien-de aanbod van Paard van Troje zal je vast en zeker verleiden. Grijp je kans om jouw favoriete boek op de kop te tikken op onze sfeer-volle boekenmarkt.

Boeken- ruilDO 10 + VR 11 DECEMBER 13:00 > 22:00

Kom jouw boek ruilen voor een ander prachtex-emplaar op onze intieme boekenruilmarkt. Laat in jouw boek een persoonlijke boodschap achter voor de nieuwe eigenaar. Maak kennis met de M/V achter het boek, ontdek zijn/haar verhaal en verdrink in elkaars ogen tijdens een literaire tête-à-tête. Je mag eenzelfde aantal boeken ruilen als je zelf meebrengt, met een maximum van vijf.

SAMEN(k)LEVEN OP HET FESTIVAL VAN DE GELIJKHEID

weefsel in de buurt te verster-ken. Hol dus niet blindelings naar de winkel wanneer je een huishoudtoestel ontbeert, maar bel even aan bij je buren. En vraag of je dat van hen mag lenen.Om je daarbij te helpen, kan je op het Festival van de Gelijk-heid jouw portie deelsticker-tjes halen. Een waslijst aan aantrekkelijke pictogrammen die je op jouw brievenbus kan kleven. Zo geven sociale zielen aan elkaar te kennen welk materiaal ze willen uitlenen of delen: een frigobox, fietspomp, frietketel, kruiwagen, ladder, tent, tuinslang, aperitieftafels, tuinstoelen, verrekijker, para-sol, grote kookpot, champagne-glazen, lichtslinger, GPS …

In Herent, Lichtervelde, Mechelen, Borgerhout, Gent, Roeselare, Schaarbeek, Leu-ven … kleven al aardig wat buren deelstickertjes op hun brievenbus. Maar we zijn best ambitieus. We willen dat elke wijk, elke straat in Vlaanderen en Brussel aan het SAMEN(k)LEVEN gaat. Een vrolijke epidemie die langzaam maar trefzeker alle brievenbussen overspoelt. See you at the Fes-tival!

Is het niet onnozel dat élk huisgezin een boormachine aankoopt, terwijl je even goed bij je buren kan aanbellen en dat van hen kan gebruiken? Zeker wanneer je bedenkt dat 1 op 3 huishoudens in Bel-gië alleenwoners zijn én dat we in een verstedelijkte samen-leving wonen (voor de goede verstaander: dicht bij elkaar) is het maar al te belachelijk dat je zelf het volledige gamma aan huishoudtoestellen, speelgoed, tuingerief … in huis haalt.

Delen van kostbaar goed is niet alleen een positief alternatief voor de dolgedraaide consump-tiemaatschappij. Maar ook een fijne manier om je buren te leren kennen en het sociale


31

STORT JOUW VRIJE BIJDRAGE STEUN HET FESTIVAL VAN DE GELIJKHEIDDe eerste twee edities van het Festival waren overrompe- lend ... Meer dan 5000 mensen vonden de weg naar Vooruit, en kwamen allemaal “een bé-tje veranderd door wat ze ge-zien of gehoord hebben” terug naar buiten.Jouw betrokkenheid en aan-wezigheid was voor ons hart-verwarmend. Of je nu in debat ging over gendergelijkheid, sociale gelijkheid of gelijke on-derwijskansen. Of je nu kleren of boeken ruilde. Of je nu weg-droomde bij gelijkheid in de literatuur of zelf aan het schrij-ven ging. Of je nu persoonlijke verhalen deelde in onze expo of aan onze bar. Of je nu de ziel

uit je lijf danste of stil stond bij de gekmakende rat race van het neoliberalisme. Samen maakten we een luidkeelse vuist voor gelijkheid.

Om het Festival mogelijk te blijven maken is alle steun welkom. We nodigen je heel graag uit om lid te worden van onze Festivalfamilie, door ons een financieel duwtje in de rug te geven. Elke gift is welkom. Elke gift telt. Stort je bijdrage op rekening-nummer BE75 132 5441904 51 met vermelding ‘steun Festival 2015’ en jouw naam/adres.

Dankjewel!

Ook nood aan inzichten duiding?

Abonneer je nu op MO*magazine!

4 nummers voor slechts € 20

Meer info: www.mo.be/abonneren

WWW.MO.BE - MO*116 - ZOMER 2015 - P309696 - 5.5 EURO - KWARTAALUITGAVE


32

VRIJDAG11 DECEMBERDEBAT• 14:30 > 16:00 (Dansstudio)

Tax shift of taks shit: eerlijke belastingen.

• 16:00 > 17:30 (Domzaal) Jongeren in de wachtkamer

• 16:00 > 17:30 (Backstay) Heeft het leger een toekomst?

• 17:30 > 19:00 (Dansstudio) Moeten we echt schrik hebben van Rusland?

• 19:00 > 20:30 (Backstay) Wat voor beest is TTIP en is het gevaarlijk?

• 19:00 > 20:30 (Domzaal) Het grote prostitutiedebat

• 20:30 > 22:00 (Dansstudio) Kan de stad de wereld redden?

BOEIENDE BABBELS• 13:00 > 14:00 (Balzaal): Karolien Debecker

+ Mathias Sercu • 14:30 > 15:30 (Balzaal): Imke Courtois

+ Francesca Vanthielen, • 16:00 > 17:00 (Balzaal): Alexander Münninghof

+ Stefaan Blommaert, • 19:00 > 20:00 (Balzaal):

Reinhilde Decleir + Fikry El Azzouzi

• 20:30 > 21:30 (Balzaal): Connie Palmen

DOCU • 13:00 > 14:30 (Brugzaal):

Forget me not• 15:00 > 16:30 (Brugzaal):

Bikes vs cars• 17:00 > 18:30 (Brugzaal):

The salt of the earth• 19:00 > 20:30 (Brugzaal):

Gardenia, before the last curtain falls

• 21:00 > 22:00 (Brugzaal): Happy

HUISCARTOONIST & HUISCOLUMNIST • 13:00 > 22:00 (Balzaal)

DOORLOPENDDONDERDAG + VRIJDAGEXPO• 13:00 > 22:00 Wolf Suschitzky

I‘m a lucky man• 13:00 > 22:00

Armoede door kinderogen• 13:00 > 22:00 Leven als Lijfmotief• 13:00 > 22:00 go SHOOT it

BOEKENMARKT• 13:00 > 22:00 (Balzaal)

BOEKENRUIL• 13:00 > 22:00

GEEF OM HAAR KAPSALON• 17:00 > 20:00 (Wintertuin)

WOENSDAG 9 DECEMBEROPENINGSAVOND• 18:30 > 20:30 (Balzaal):

Het grote gelijkheidsdebat• 21:30 (Balzaal):

STUFF. Late night

DONDERDAG10 DECEMBERDEBAT• 13:00 > 14:30 (Domzaal):

De Eurocrisis: Griekse tragedie in Europa

• 14:30 > 16:00 (Dansstudio): De kunst van verbinding

• 15:30 > 17:00 (Backstay): Hoe zou het nog zijn met Gaza?

• 16:00 > 17:30 (Domzaal): Kan het basisinkomen de

verzorgingsstaat redden?• 17:30 > 19:00 (Dansstudio): Vergeet multiculti,

hier is superdiversiteit• 18:00 > 19:30 (Backstay): Arbeid 2.0 in de economie

van 2030? • 19:00 > 20:30 (Domzaal): Road to nowhere:

vluchtelingen in Europa• 20:30 > 22:00 (Dansstudio): Hoe maakbaar is de mens:

een kind op bestelling?

BOEIENDE BABBELS• 16:00 > 17:00 (Balzaal): Joke Devynck

+ Stefaan Van Brabandt• 20:30 > 21:30 (Balzaal):

Guido Belcanto + Pieter Embrechts• 20:30 > 21:30 (Balzaal):

Dirk De Wachter

MUZIEK• 20:00 > 23:00 (Theaterzaal):

Tutti Fratelli: De middelmatige man

DOCU • 13:00 > 14:30 (Brugzaal):

Project Nim• 15:00 > 16:30 (Brugzaal):

Waltz With Bashir• 17:00 > 18:30 (Brugzaal):

Those who feel the fire burning• 19:00 > 20:30 (Brugzaal):

Persepolis• 21:00 > 22:30 (Brugzaal):

Fed Up

HUISCARTOONIST & HUISDICHTER • 13:00 > 22:00 (Balzaal)

PROGRAMM

A


9 10 11 · 2 INHOUD pag. Praktisch 2 Inleiding 3 Debat 4 Boeiende Babbels 17 Muziek 22 Geef om...

Documents

Transcript of 9 10 11 · 2 INHOUD pag. Praktisch 2 Inleiding 3 Debat 4 Boeiende Babbels 17 Muziek 22 Geef om...