1η μέρα: ΑΘΗΝΑ - ΝΙΣΑναχώρηση στις 06:00 π.μ. από ΑΘΗΝΑ στάση

για καφέ στην περιοχή της ΛΑΜΙΑΣ και συνεχίζουμετο ταξίδι μας μέσω ΚΟΙΛΑΔΑΣ ΤΕΜΠΩΝΠΛΑΤΑΜΩΝΑ (γεύμα προαιρετικά) για το συνοριακόσταθμό των ΕΥΖΩΝΩΝ. Έλεγχος διαβατηρίων και ηδιαδρομή μας έξω από τα Σκόπια μας οδηγεί στηνπόλη JAGOTINA όπου διανυκτερεύουμε. Άφιξη στοξενοδοχείο, δείπνο, διανυκτέρευση.

2η μέρα: ΝΙΣ - ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗΜετά το πρωινό αναχώρηση για ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ.

Η διαδρομή μας από την πρωτεύουσα της ΣΕΡΒΙΑΣτο ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ προσπερνώντας το ΝΟΒΙΣΑΝΤ μάςοδηγεί στα σύνορα της ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ και την πόλη τουΣΕΓΚΕΤ. Το απόγευμα το ΠΑΡΙΣΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ηπανέμορφη ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ μας καλωσορίζει και μαςπροσκαλεί να την γνωρίσουμε. Τακτοποίηση στο ξε-νοδοχείο, δείπνο, χρόνος ελεύθερος.

3η μέρα: ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ (ξενάγηση)Μετά το πρωινό γνωριμία με το «Μαργαριτάρι

του Δούναβη». Η ΒΟΥΔΑ πάνω σε χαμηλούς λό-φους, η ΠΕΣΤΗ απέναντί της σε μεγάλη πεδιάδα.Στη μέση ο γαλάζιος θεός ο ΔΟΥΝΑΒΗΣ. Σήμερα θααρχίσουμε την ξενάγησή μας από την ΠΕΣΤΗ. Θαεπισκεφθούμε την ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΩΝ στολισμένη μευπέροχα αγάλματα και τον ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΝΑΟ τουΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ. Κατόπιν διασχίζοντας μια απότις πιο αριστοτεχνικές γέφυρες του Δούναβη, τηνγέφυρα των Αλυσίδων, θα βρεθούμε στη ΒΟΥΔΑ, για

να δούμε τον ΠΥΡΓΟ των ΨΑΡΑΔΩΝ, την θαυμαστήεκκλησία του ΜΑΤΙΑ, όπου στέφονταν οι βασιλιάδεςκαι να απολαύσουμε την εξαιρετική θέα που προ-σφέρει η πόλη με τις πολλές και επιβλητικές γέφυ-ρες από το λόφο του ΓΚΕΛΛΕΡΤ και το ολόδροσονησάκι της Μαργαρίτας στη μέση του Δούναβη. Γεύ-μα και στον ελεύθερο χρόνο που ακολουθεί, μπορεί-τε να επισκεφθείτε τον εμπορικό δρόμο VACHI ή νααπολαύσετε τον καφέ σας στο CAFECERBAUD. Τοβράδυ σας προτείνουμε προαιρετικά, ξεφάντωμα σεπαραδοσιακή ταβέρνα με τσιγγάνικα βιολιά καιάφθονο κρασί. Διανυκτέρευση.

4η μέρα: ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ - ΠΡΑΓΑΜετά το πρωινό θα αφήσουμε την πρωτεύουσα

της ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ και θα συνεχίσουμε το ταξίδι μαςμέσα από μια πανέμορφη διαδρομή για την πρωτεύ-ουσα της ΤΣΕΧΙΑΣ την ΠΡΑΓΑ. Άφιξη στη Χρυσή πό-λη, τακτοποίηση στο ξενοδοχείο. Χρόνος ελεύθε-ρος για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη. Δείπνο,διανυκτέρευση.

5η μέρα: ΠΡΑΓΑ (ξενάγηση)Η σημερινή μας ξενάγηση ξεκινά από το ΚΑΠΡΟ

ΧΡΑΤΣΑΝΥ και το μοναστήρι ΣΤΡΑΧΩΦ και συνεχί-ζουμε με το ΛΟΡΕΤΟ, την Αρχιεπισκοπή και τονεντυπωσιακό ναό του ΑΓΙΟΥ ΒΙΤΟΥ. Ακολουθεί η συ-νοικία των ΑΛΧΗΜΙΣΤΩΝ του ΡΟΔΟΛΦΟΥ με τοΧΡΥΣΟ ΔΡΟΜΑΚΙ, πριν περάσουμε στην άλλη πλευ-ρά της πόλης, με τη ΜΑΛΑ ΣΤΡΑΝΑ και τον ναό του

POBO§IAPITIKA NEAEKΔOΣH TOY ΣYΛΛOΓOY TΩN AΠANTAXOY POBOΛIAPITΩN ΦΘIΩTIΔAΣ

Kατράκη 4 Άνω Iλίσια 15771 • Tηλ.: 210-7705370 http://www.angelfire.com/hi/rovoliariXρόνος 22ος • Aριθμός φύλλου 89 • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2007

Ροβολιάρι - Ρεντίνα: ασφαλτόδρομος εδώ και τώρα4194

ΚΩΔΙΚΟΣ 1918

Το έργο «Ρεντίνα - Ιερά Μονή Ρεντίνας - Όρια

Νομού» δημοπρατήθηκε την 24-1-2005 και το χρο-

νοδιάγραμμα προβλέπει ότι θα τελειώσει στις 28-2-

2008, που σημαίνει ότι μέχρι το τέλος του φθινο-

πώρου θα έχουν πέσει τα ασφαλτικά.

Μέχρι σήμερα έχουν τελειώσει οι εκσκαφές, κα-

τασκευάζονται τα επιχώματα και σε ένα μικρό κομ-

μάτι έχει πέσει και 3Α.Εκ του Δήμου Ρεντίνας

13-3-2007

Σας γνωρίζουμε ότι στο Τ.Δ. Ροβολιαρίου του

Δήμου Μακρακώμης δημοπρατήθηκε στις 6-3-

2007 η αντικατάσταση εσωτερικού δικτύου ύδρευ-

σης 520 μέτρων. Στην συνέχεια προβλέπονται και

άλλα έργα ύδρευσης και οδοποιΐας στο Τ.Δ. Ροβο-

λιαρίου.Ο Αντιδήμαρχος

Χαραυγής Αθανάσιος

10ΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ 10/7 - 20/7/07ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ - ΠΡΑΓΑ - ΒΙΕΝΝΗ

«Η πλάση κλαίει. Μοιρολογάν οι αύρες μέσ’ τα δάση.Στ’ αγγελοπάλατα οδυρμός και γόος έχει ξεσπάσει.Τ’ αηδόνια πάψαν στα κλαδιά και σκύψανε ν’ ακούσουν.Δάκρυα τα ρόδα στάξανε, τον θείο νεκρό να λούσουν.Φούσκωσ’ η οδύνη τη φτωχή καρδιά και πάει να σπάσει».Γ. Βερίτης

Η Πατρίδα μας, ύστερ’ απ’ το μεγαλείο του Σαράντα, που εφώτισεολόκληρη την ανθρωπότητα και κατηύθυνε τα πεπρωμένα των λαώντης γης, ήταν πεπρωμένο και πάλι να γίνει ο Γολγοθάς και μαζί ο ΙερόςΦάρος για τη διάλυση του πνιγηρού σκότους της Οικουμένης. Η λα-μπρή ιστορία μας μαρτυρεί την υπεροχή και τις αρετές της Φυλής μας.

Πικρή ήταν η Άνοιξη και δραματικό το Πάσχα του 1941. Οι βάρβαροιπέρασαν. Οι ώρες τραγικές για το Έθνος. Δυόμισι χιλιάδες αεροπλάναανέσκαψαν τα θεμέλια των προγονικών μας σπιτιών, όργωσαν τα χώ-ματά μας, βούλιαξαν τα καράβια μας. Το αίμα έτρεχε άφθονο απ’ τιςπληγές της Πατρίδας μας και το όπλο έγερνε τσακισμένο στο χέρι της.Η γη μας εκάπνιζε απ’ τη φωτιά του πολέμου και τα φαράγγια αντιβούι-ζαν ακόμη απ’ την κλαγγή της μάχης. Αίματα παντού, πένθη και δά-

¶∞™Ã∞ Δø¡ ™∫§∞μø¡

Συνέχεια στην 2η σελ.

Συνέχεια στην 4η σελ.

∫∞§√ ¶∞™Ã∞

Η Βουδαπέστη δημιουργήθηκε από την ένωση της Βούδα, της Όβουδα και της Πέστης. Άνω, άποψητης Βούδα με τη γέφυρα της Μαργαρίτας, που τη συνδέει με το ομώνυμο νησί. Κάτω, η Πέστη, στηναριστερή όχθη του Δούναβη, με το μέγαρο του Κοινοβουλίου, επιβλητικό γοτθικό κτίριο.

Σελίδα 2 Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2007PÔ‚ÔÏÈ·Ú›ÙÈη ¡¤·

Στο εξής να στέλνετε τη συνδρομή σας προς την εφημερίδα στην παρακάτω διεύθυνση:

Παπαγιάννη Ελένη ΕυθυμίουΘεσσαλίας 15 • 16342 Ηλιούπολη

...είναι σκέτα «κουκουλοφόρος», δηλαδή σώμα με μια μαύρη,πηχτή σκιά στη θέση του κεφαλιού. Δεν έχει όνομα, όπως Ντίνος,Αλέκος, Φώτης, γιατί ονόματα έχουν μόνον αυτοί που κάπως θαχρειαστεί να τους φωνάξει η μάνα τους κι αυτό το σώμα δεν έχειμάνα, δεν έχει πατέρα, σπίτι, κρεβάτι, οδοντόβουρτσα. Δεν έχει,γιατί δεν υπάρχει. Θα μπορούσε να είναι φάντασμα, νεραϊδόπαιδο,ή εκτόπλασμα, αλλά και πάλι όχι... Ο κουκουλοφόρος είναι ανθρω-ποειδές, κατασκεύασμα αγνώστου τρελοεπιστήμονα. Δεν γεννή-θηκε, δεν μεγάλωσε, δεν έπαθε ιλαρά, δεν έδωσε πανελλαδικές,δεν είχε όνειρα, αφού και τα όνειρα φωλιάζουν μέσα στο κεφάλι κιόχι στη μαύρη, πηχτή σκιά που στέκεται στη θέση του κεφαλιού.Έναν προγραμματισμό έχει στη θέση των ονείρων ο κουκουλοφό-ρος: να σπάσει, να κάψει, να καταστρέψει. Ο ίδιος, βάσει προδια-γραφής από τον κατασκευαστή του, είναι άτρωτος, αιωνίως άγνω-στος, ασύλληπτος, ανύπαρκτος, άυλος. Το θαύμα της επιστήμης...

Ο κουκουλοφόρος

...είναι δικός μου γιος, με ονοματεπώνυμο και όνειρα δικά τουκαι δικά μου... Από μικρός στην κατοχή μου, έμαθε να θέλει ό,τι θέ-λω κι αυτό θα πραγματώσει τώρα, που από παιδί με μικρό «π» μετα-μορφώθηκε με τη διαδικασία των «ξετρελαμένων σπερματομο-ρίων», στην άλλη τη λέξη με το μεγάλο «Φ». Με πιέσεις, θυσίες καιακριβοπληρωμένα φροντιστήρια, σπρώχνοντας τον έχωσα στηνπόρτα του πανεπιστημίου.

Να μπει μέσα, να βρεθεί στην γλυκιά, χαυνωτική θαλπωρή τηςκατάρτισης, που θα τον οδηγήσει στην επαγγελματική του αποκα-τάσταση. Κι όταν ανάσανα ότι είναι εντός, αυτός βρέθηκε εκτός...Στους δρόμους και στις πλατείες, στις διαδηλώσεις και στις πορεί-ες. Μέσα στη φωτιά και στους πυκνούς καπνούς των δακρυγόνων,εκείνος ο ψηλός με το μπλε μπουφάν (χωρίς κουκούλα) που σπρώ-χνει και σπρώχνεται, είναι ο δικός μου φοιτητής. Το παιδί που μεγά-λωνα, φωνάζοντάς το Θάνο και Θανούλη και που του ζάλιζα τομυαλό: διάβαζε, να γίνεις κάποιος, ν’ αποκτήσεις μόρφωση, αλλιώςμια μέρα θα σε κλοτσοπατάνε...

Ο φοιτητής...

...ο επονομαζόμενος και «μπάτσος», και χίλια δυο άλλα, δενάκουγε τη μάνα του που του έλεγε «διάβασε να μπεις στο πανεπι-στήμιο», γιατί είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του να γίνει αυτόπου έβλεπε στις ταινίες: Μαγκάιβερ και Κάλαχερ ονειρευόταν. Κιένα ωραίο, γυαλιστερό όπλο και το κοκτέιλ «σεβασμός και φόβος»σε ίσες δόσεις, στα μάτια των ανθρώπων. Κύριε αστυφύλαξ... Οισυγκυρίες τον έφεραν στα ΜΑΤ, γιατί φαινόταν καλή δουλείτσα,καθαρή, ομαδική. Κανένα γήπεδο, καμιά πορεία συνταξιούχων,ώρες κλεισμένοι στις κλούβες με φραπέ και μια ανησυχία: ας μηνέχω βραδινή βάρδια όλη την ερχόμενη εβδομάδα, θα με χωρίσει ηΣίσυ...

Τώρα που χόντρυνε το πράγμα κι αρματωμένος σαν αστακός,στέκεται απέναντι απ’ τη Βουλή, σαν να ’χει αρχίσει να ψιλομετα-νιώνει. Φοβάται; Ε, όχι, σώπα, ρε αδερφέ, η δουλειά του είναι... Τουανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν του πετάνε πέτρες, βίδες, υγρόπυρ, στερεές βρισιές «γ...ται η μάνα σου ρε μ...ί»; Τίποτα δεν πα-θαίνει, δεν φοβάται, δεν καίγεται, δεν αγανακτεί. Χτυπάει, κλοτσά-ει, ποδοπατάει και κάνει σαν να μην άκουσε τα λόγια του ξαδέρφουτου, του «προοδευτικού« προχθές στην καφετέρια, «να μη γινό-σουν μπάτσος, ρε...!»

Ο αστυνομικός...

¡· Ì·ı·›Óˆ ÁÚ¿ÌÌ·Ù·, ÁÚ¿ÌÌ·Ù· ÛÔ˘‰¿Ì·Ù·

ÙÔ˘ £ÂÔ‡ Ù· Ú¿ÁÌ·Ù·...!Πηγή: Φωτογραφικό Αρχείο Γιάννη Καρπούζη

POBO§IAPITIKA NEATρίμηνη έκδοση

Iδιοκτησία: Σύλλογος Pοβολιαριτών

ΦθιώτιδαςKατράκη 4 Άνω Iλίσια 15771

Tηλ.: 210-7705370A.Φ.M. 090085976

Δ.O.Y. Aγ. Παρασκευής Eκδότης: Παντελής Ρίζος

Σ. Σταθμός Λιανοκλαδίου 35100τηλ. 22310-61577

Επιμέλεια έκδοσης: ΘωμάςNέλλας

Kατράκη 4 Άνω Iλίσια 15771 Tηλ. 210-7705370

•••Ηλεκτρονική Σχεδίαση Εντύπου

Εκδόσεις - Γραφικές Τέχνες

Καρπούζη Αριστέα & Υιοί Ο.Ε.Θεοδοσίου 23 Ίλιον 13121 Τηλ.-Fax.: 210-2619003

e-mail: karpouzi@otenet.grΚιν. 6972624492

Παπαθεοδώρου Ελένη Νικολ. ................20Νέλλα Ζαφείρα ......................................30Ζοβοΐλη Ειρήνη ......................................10Νέλλα-Βογιαζίδου Μάρθα ......................50Παπαθανασίου Κων/νος..........................20Νέλλας Σεραφείμ....................................50Ρίζος Χρήστος Δημ. ................................40Ρίζος Παντελής ......................................20Ρίζος Γεώργιος Κων/νου ........................20Παπαγιάννη Αγγελική Κων/νου ..............20Ρίζου Βάσω Ηλία ....................................20Παπαθεοδώρου Κων/νος Δημητρίου ......35Σπυρόπουλος Σεραφείμ και Στέλλα........40Γιαννέλη Κωνσταντίνα Βασιλ. ................50Σπυρόπουλος Παναγιώτης ....................20Κοτρωνιάς Θωμάς ..................................50Αναγνώστου Μαρία Γεωργίου ................20Λάμπου Βασιλική ....................................20Αναγνώστου Ανδρέαςεις μνήμη Ευθυμίου Τούμπα....................30Τσώλης Θωμάς........................................20

Σκαμάγκης Βασίλειος Δημ. ....................35Σκαμάγκης Αθανάσιος Δημ.....................35Ευθυμίου Γεωργία ..................................30Νέλλα-Μαρινοπούλου Ειρήνη ................30Παπαγιάννης Αθανάσιος Ηλία ................15Κοτρωνιάς Ηλίας ..................................100Σκαμάγκης Ηλίας Κων/νου......................50Βουβουσάς Απόστολος ..........................50Μαλιαμάτσας Δημήτριος ........................20Σκαμάγκης Γεώργιος ..............................20Κυριακάκης Παναγιώτης ........................35Σκαμάγκη - Μανιφάβα Κων/να ................25Παπαγιάννης Απόστολος........................20Παπαγιάννη-Αναστασιάδου Ελένη ........20Παπαθεοδώρου Δημήτριος Κων/νου ......30Γερογιάννης Ανδρέας Γεωργ. ................50Νέλλα Σταματία Ιωάννη ..........................10Νέλλα Παρασκευή Ιωάννη ......................10Λιάπης Ιωάννης Αποστόλου ..................10Παπαθεοδώρου Κων/νος Ιωάννη ............20Κωστάκος Μιχαήλ Βασιλ. ......................50

Δρακάτου Παναγιώτα Γερασιμ. ..............20Λιάρου Μαρία Μιχαήλ ............................20Τενεκίδης Βασίλης ..................................30Χρυσικός Λάμπρος..................................15Σακελλάρης Γεώργιος ............................20Ρίζος Κώστας..........................................20Σταμούλη Αγγελική ................................30Φραγκογιάννη Παρασκευή......................30Γραβάνης Φώτιος ....................................20Ρίζος Ευάγγελος ....................................50Αποστόλου Γιάννης ................................20Αναγνώστου Κων/νος του Ηλία στη μνήμη της αδερφής του Φωτεινής Αναγνώστου - Δημητρίου ......50

Για τον Άγιο ΓεώργιοΛιάπη Ελένη του Αθαν. (Λάρισα) ............50

∏ Û˘Ó‰ÚÔÌ‹ ÛÔ˘Â›Ó·È ‰‡Ó·Ì‹ Ì·˜!

Συνδρομές

κρυα!... Οι νικήτριες ελληνικές στρατιές του Μετώ-που διαλύθηκαν. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από κουρε-λιασμένους, αποκαμωμένους και πεινασμένους πο-λεμιστές, που γύριζαν, φορτωμένοι δόξα και ιστο-ρία, στα σπίτια τους.

Στις 27 Απριλίου, ημέρα Κυριακή, τις πρωινέςώρες, οι Γερμανοί έμπαιναν στην Αθήνα, σε μια νε-κρή πόλη. Τα σπίτια ήταν κατάκλειστα και κανέναςδεν κυκλοφορούσε. Οι Αθηναίοι, συναγμένοι και πι-κραμένοι, όπως οι Μαθητές του Χριστού, ύστερ’ απ’τη Σταύρωση. Στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεωςεκυμάτιζε η σημαία των κατακτητών, με τον αγκυ-λωτό σταυρό.

Ο Στρατής Μυριβήλης μάς δίνει μια εικόνα τηςτραγικής εκείνης εποχής, γράφοντας:

«Πάτησαν την Ακρόπολη οι ύαινες του βορράκαι οι λύκοι του νότου, σέρνοντας πίσω τους τα πιοαιμοχαρή τσακάλια των Βαλκανίων. Οι δρόμοι τηςΑθήνας γέμισαν νεκρούς. Η Ελλάδα βογγούσε ανυ-πόταχτη, μέσα στο ερειπωμένο της χαράκωμα, δί-χως ν’ αφήνει το σπασμένο της σπαθί απ’ το σακα-τεμένο χέρι...»

Εγέμισαν οι Εκκλησιές μας με πονεμένους χρι-στιανούς, στις πόλεις και στα χωριά, με βάγια και μεμύρα, που αναδίνουν άρωμα νίκης και αθανασίας.Οι θόλοι τους αντιλάλησαν με ύμνους και τροπάρια,που, ως πνεύμα, λόγοι και ήχοι, εκφράζουν τηνισχυρότερη δόνηση χαράς στις καρδιές των ανθρώ-πων. Είναι η λυτρωτική χαρά της Λαμπρής, ύψιστηδωρεά, δύναμη ακατάλυτη και ανίκητη, αιώνιος λό-γος και αθάνατο ελληνικό πνεύμα.

«Πάσχα Κυρίου! Απ’ τη φθορά, Λαοί, λευτερω-θείτε.

του Ναζωραίου η έγερση και του θανάτου η νίκημέσ’ της αγάπης της Εδέμ σας κράζει να βρεθεί-

τε,στης νέας ζωής τη χαραυγή απ’ της νυχτιάς τη

φρίκη».

Το ακήρατο φως της Αναστάσεως είναι έναδιαρκές θαύμα ζωής. Ύστερ’ από τα πάθη του γλυ-κύτατου Ναζωραίου, το χαρμόσυνο άγγελμα τηςΜεγάλης Εορτής προμηνύει τη δύναμη της εγέρσε-ως απ’ το βαθύ σκοτάδι στο υπερούσιο φως, τηνεποχή, που η φύση βγαίνει απ’ τη νάρκη και ανεβαί-νει στο ύψος μιας ακατάλυτης ωραιότητας. Το αιώ-νιο και ανέσπερο φως της Αναστάσεως σπάζει ταδεσμά του θανάτου και χαρίζει τη λύτρωση στουςαλύτρωτους, τη χαρά στους πονεμένους και την πί-στη στους απελπισμένους.

Δύναμη και θρίαμβο έφερναν, μέσα στις τρικυμι-σμένες ψυχές των σκλάβων χριστιανών οι γλυκύτα-τοι πασχαλινοί ύμνοι! Η πίστη τους ανέβαινε θερμό-τερη, από κάθε άλλη φορά, στον Ουράνιο Πατέρα.Κι εκείνος στοργικά τους έστειλε την παρηγοριάτης υπομονής και την ελπίδα του λυτρωμού.

Η τριπλή κατοχή Γερμανών, Ιταλών και Βουλγά-ρων αφάνισε τις δυνάμεις του Έθνους. Η Πατρίδαμας έζησε τριάμισι χρόνια, κάτω απ’ τα αβάσταχταδεσμά της τυραννίας. Τα έδωσε όλα: το καταπλη-γωμένο σώμα της, το γάλα των νηπίων της, το αίματων παρθένων. Η Ελλάδα της ελευθερίας και της τι-μής, χωρίς ελευθερία και τιμή, πνιγμένη στο βαθύσκοτάδι.

Η ελληνική ψυχή, πλημμυρισμένη απ’ το θείοκρασί της πίστεως, αδιάφορη στα μαρτύρια και στοθάνατο, έμεινε πάναγνη και ολοφώτεινη, όπως οιψυχές των Αγίων. Ο λαός μας αντιστάθηκε, με πί-στη και πείσμα, στους επιδρομείς και εξεπλήρωσετο χρέος του στο ακέραιο και με απόλυτη συνέπεια.

Πόσο αίμα και πόση δόξα, πόση θλίψη και πόσοςιδρώτας, πόσες καταιγίδες και πόσοι χαλασμοί, πό-σοι μόχθοι και πόσοι πόνοι!

Όσες φορές θυμούμαι το Πάσχα εκείνο, ποτέδεν μπορώ να συγκρατήσω την καρδιά μου να μηντρέμει και τα μάτια μου να μην τρέχουν!

Του Δημ. Κ. ΚουτσουλέλουΕπίτιμου Επόπτη Δημοτικής Εκπαιδεύσεως

Συνέχεια απ’ την 1η σελ.

¶∞™Ã∞ Δø¡ ™∫§∞μø¡

Το ζήτημα του νερού και των πηγώντου έχει απασχολήσει όχι μόνο τα κράτηπου υποφέρουν από την έλλειψή του,αλλά και τις χώρες στις οποίες αφθο-νούν οι υδάτινοι πόροι. Με την αργή, αλ-λά σταθερή, καταστροφή του περιβάλ-λοντος και την αύξηση της θερμοκρα-σίας του πλανήτη ήταν αναμενόμενο ότιθα μειώνονταν και τα αποθέματα πόσι-μου νερού, το οποίο είναι πια περιορι-σμένο και άνισα μοιρασμένο παγκο-σμίως. Ίσως αυτό που δεν γνωρίζαμε -στην αρχή του προβλήματος - ήταν ότιτο νερό μπορεί να προκαλέσει κάποιοπόλεμο μεταξύ όχι δύο χωρών απαραιτή-

τως, αλλά περισσότερων. Ο «Παγκό-σμιος Πόλεμος του Νερού» δεν είναιένας ακόμα τίτλος για ταινία, αλλά ηπραγματικότητα που αντιμετωπίζουν κα-θημερινά εκατομμύρια άνθρωποι σε διά-φορα μέρη του πλανήτη. Ένα από αυτάείναι και η περιοχή της Μέσης Ανατολής,όπου ο πόλεμος, οι συγκρούσεις και ηένοπλη βία δεν σταμάτησαν ποτέ είτεγια χάρη του πετρελαίου είτε για τηνπροσάρτηση περιοχών ή την καταπάτη-ση αυτών. Μέσα σε αυτά θα προστεθείένας ακόμη λόγος, αυτός του νερού.

Καμία περιοχή δεν έχει ζήσει τόσεςσυγκρούσεις που έχουν να κάνουν με τονερό όσες η περιοχή της Μέσης Ανατο-λής. Οι άνθρωποι πολέμησαν γι’ αυτόαπό την εποχή που στην πλούσια κοιλά-δα του Ευφράτη κατοίκησαν λαοί και ήκ-μασαν οι πρώτοι πολιτισμοί που αναφέ-ρονται στην ιστορία με το όνομα «ανατο-λικοί πολιτισμοί», όπως οι Σουμέριοι, οιΑσσύριοι ή οι Χαλδαίοι.

Οι πηγές νερού στη συγκεκριμένηπεριοχή είναι ακανόνιστες και κάθε με-γάλο ποτάμι της περιοχής περνά τα σύ-νορα ενός κράτους και μπαίνει στο άλλο.Για το λόγο αυτό τα συγκεκριμένα κράτηστηρίζονται σε ένα σύστημα τριών ποτα-μών που τροφοδοτεί την περιοχή. Όσοναφορά το μάνατζμεντ και τη διανομή νε-ρού, είναι όντως πολύ φτωχά κατανεμη-μένο και το διεθνές δίκαιο δείχνει μίαανεπάρκεια να ορίσει και να ρυθμίσειποια πηγή ανήκει σε ποιον. Εκτός απόκάποιες συμφωνίες πώς θα πρέπει ταύδατα των ποταμών να μοιρασθούν.

Κατά μήκος των ποταμών Τίγρη καιΕυφράτη, η Τουρκία και η Συρία έχουνέρθει σε αντιπαράθεση για ό,τι έχει νακάνει με τους υδάτινους πόρους. Οι σχέ-σεις των δύο χωρών δεν ήταν στην καλύ-τερή τους φάση με συνεχόμενες εντά-σεις κυρίως τη δεκαετία του 1980, ότανείχαν φθάσει πολύ κοντά στον πόλεμοαρκετές φορές. Παρά την υπογραφή τουπρωτοκόλλου για πρόσβαση της Συρίαςστα νερά του Ευφράτη το 1987, η Τουρ-κία με όλο και περισσότερες απειλέςπροσπαθούσε να θέσει στο περιθώριο τηΣυρία και να περιορίσει την πρόσβασήτης στον Ευφράτη. Ιδιαιτέρως θα πρέπεινα αναφερθεί ότι με το λεγόμενο τεχνι-κό έργο «Μεγάλη Ανατολία» ή διαφορε-τικά «GAP», το οποίο βρίσκεται στην πη-γή των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, έδι-νε τη δυνατότητα στην Τουρκία για εκτε-ταμένο έλεγχο στη ροή του Ευφράτη πο-

ταμού. Η τακτική διακοπή της ροής τουΕυφράτη από την Τουρκία τον Ιανουάριοτου 1990 για να γεμίσει τις δεξαμενέςτου φράγματος Ατατούρκ έκανε τη Συρίανα περάσει τα όρια της ανοχής της, κα-θώς έβλεπε την Τουρκία να ελέγχει τηροή των ποταμών. Αυτό είχε αποτέλε-σμα να μειωθεί η ροή του Ευφράτη προςτη Συρία κατά 40% και για το Ιράκ μέχρικαι 80% δημιουργώντας κατάσταση απο-σταθεροποίησης.

Η συνεχιζόμενη με τα χρόνια διαμά-χη Συρίας και Τουρκίας για τον έλεγχοτων υδάτων δεν είναι η μοναδική, έχουνυπάρξει και άλλες όπως Ιορδανίας,

Ισραήλ και Παλαιστινίων για τον Ιορδάνηποταμό, αλλά και Αιγύπτου, Σουδάν καιΑιθιοπίας για το Νείλο. Στη βορειοανατο-λική Αφρική και τη Μέση Ανατολή περισ-σότερο από το 50% του πληθυσμού στοσύνολό του βασίζεται για τις καθημερι-νές ανάγκες στα ύδατα των ποταμών κα-τά μήκος των συνόρων του. Τα 2/3 τωνΑράβων της περιοχής εξαρτώνται από ταύδατα που προέρχονται από μη αραβικέςπεριοχές. Τα 2/3 του ισραηλινού νερούπηγάζουν από τις περιοχές όπου κατοι-κούν Άραβες ή από τον Ιορδάνη ποταμόκαι το 1/4 των Αράβων που ζουν σε ολό-τελα εξαρτώμενες περιοχές χρησιμοποι-ούν νερό στο οποίο έχει γίνει αφαλάτω-ση. Αν αναλογιστούμε λοιπόν τις διαφω-νίες των χωρών αυτών, την αύξηση τουπληθυσμού, την αλλαγή του κλίματος καιτην έντονη λειψυδρία, καταλήγουμε στοσυμπέρασμα ότι ο ρόλος του νερού γίνε-ται ολοένα και πιο σημαντικός με στρα-τηγική και πολιτική σημασία για την πε-ριοχή.

Ποιος είπε όμως ότι ο πόλεμος αυτόςδιεξάγεται μόνο ανάμεσα σε κράτη; Ηδιαμάχη αυτή πάει ακόμα πιο πέρα, έχειακόμα μία παράμετρο, καθώς αφορά καιτις μεγάλες εταιρίες εμφιαλωμένου νε-ρού στον πλανήτη. EVIAN, NESTLE,VITTEL, COCA-COLA (η DASANI είναιθυγατρική της Coca Cola και από τις με-γαλύτερες εταιρείες εμφιάλωσης νερούστην Αμερική). Το εμφιαλωμένο νερό εί-ναι ένα επιτυχημένο προϊόν διαθέσιμοσχεδόν σε όλο τον κόσμο. Η καλή ποιό-τητα και γεύση του το έχουν αναδείξειπρώτο σε προτιμήσεις στη βιομηχανίατροφίμων και αναψυκτικών και οι μεγά-λες εταιρίες το επιβάλλουν ως απαραί-τητο αγαθό όχι μόνο για να ξεδιψάσου-με, αλλά ως τρόπο καλύτερης και ποιοτι-κότερης ζωής.

Οι εταιρείες που προαναφέρθηκανδεν έχουν την έδρα και τις πηγές τουςστη Μέση Ανατολή, αλλά στην Ευρώπηκαι στην Αμερική. Αυτό όμως δεν σημαί-νει ότι δεν ανταγωνίζονται και μάλιστασκληρά ποια θα κυριαρχήσει και θα έχειστη δική της διάθεση τις πηγές και το μά-νατζμεντ αυτών των πηγών, οι οποίες εί-ναι μετρημένες, και η ροή του νερού δενείναι αρκετή. Η αλλαγή του κλίματος άλ-λωστε επηρέασε και την Ευρώπη.

Το πρόβλημα του νερού είναι άμεσοκαι η ανάγκη για επίλυσή του κατεπεί-γουσα.

Σταματίνα Λάρδα

√ ·ÁÎfiÛÌÈÔ˜ fiÏÂÌÔ˜ ÙÔ˘ ÓÂÚÔ‡

Ήταν περασμένα τα μεσάνυχτα. Φωνήκαμιά! Κανένα ζωντανό δεν έβγαζε φωνήστα ρημαγμένα μέρη. Και αν κάπου κάπουκανένα τριζόνι έκανε πως θ’ αρχίσει τον πα-ραπονιάρικο σκοπό του, ως κι αυτό σώπαινεαπό το φόβο του.

Μακριά ακούστηκε κι ένα πετεινάρι ναλαλεί πίσω από κάτι χαλάσματα, μα και αυ-τού η φωνή τρομαγμένη πνίγηκε στο λαρύγ-γι του.

Οι Τούρκοι κλεισμένοι στο Κάστρο. ΟιΒενετσιάνοι τριγυρίζουν σαν τ’ αγρίμια στηχώρα. Οι Αθηναίοι είναι τρυπωμένοι στα σπί-τια τους. Βρισκόμαστε στα 1687.

Σβηστό ήταν το καντήλι της Αγίας Γλυ-κερίας στο Γαλάτσι, κοντά στην Αθήνα. Κα-νείς δεν πηγαίνει να προσκυνήσει. Και μόνοτο κυπαρίσσι της εκκλησιάς, που το φυσού-σε ο άνεμος, πήγαινε και ερχότανε, και οίσκιος του στον τοίχο έμοιαζε σαν καλόγε-

ρος τυλιγμένος στο ράσο του.Το αγιασμένο νερό κατρακυλούσε μουρ-

μουρίζοντας τον κατήφορο και πότιζε ό,τιέβρισκε στο δρόμο του.

Να, να, και από κάτω από της όμορφηςεκκλησιάς το δρόμο κάποιος προ-βάλλει.

Φτάνει σε κάτι χαλά-σματα, βγάζει βαθύ ανα-στεναγμό, και ακούει πέ-ρα από το βράχο τοναντίλαλό του μόνο.

Έρχεται γύρω γύρωαπό τα χαλάσματα, κου-νώντας λυπημένα το κε-φάλι του.

Ποιος άλλος από σέ-να, άμοιρε Αθηναίε, θαμπορούσε να γνωρίσει τοσπίτι του;

Χαϊδεύει το αγιόκλημα, που είχε φυτε-μένο με τη δύστυχη την αδερφή του, σκύβει,παραμερίζει τις πέτρες σαν κάτι να γυρεύει.Ύστερα φεύγει μακριά από κεί. Πάει κατάτην εκκλησιά, στέκεται, γονατίζει σ’ έναντάφο μπροστά και φιλεί το μάρμαρό του.

Χορτάριασε του γονιού σου ο τάφος!― Μα γιατί κλαις σαν μικρό παιδί; Τάχα

θα ζεις και συ αύριο;Τα αγριολούλουδα χύνουν γύρω τη μυ-

ρωδιά τους. Ξαπλώνεται στη γη, ακουμπά τοκεφάλι του στον τάφο, και, κοιτάζοντας τονουρανό, ρωτά τι έφταιξε κι έμεινε έρημος

και μονάχος στον κόσμο!Ξάφνου από τα Τουρκοβούνια κάποιος

άλλος προβάλλει. Οι νυχτερίδες τρελά φτε-ρουγίζουν και τρίζουν γύρω του. Κατεβαίνειμονοπάτι μονοπάτι, πηδά έναν έναν τουςβράχους και κοιτάζει παντού σαν κάτι να ζη-τεί.

Η αγριεμένη όψη του φαίνεται πιο άγριαμέσα στο σκοτάδι. Αλίμονο σ’ εκείνον πουθα τον βρει στο δρόμο του! Μα όσο πλησιά-ζει στην εκκλησιά κοντά, τόσο ημερώνει.

― Γιατί κιτρίνισες και τρέμεις σαν κορί-τσι, άγριε Γενίτσαρε;

Σε λίγο βλέπει ένα μαύρο πράμα να έρ-χεται από το κάτω μέρος. Βαθύ σκοτάδι καιδε διακρίνει τι να είναι. Μα σε μια ξαφνικήαστραπή βλέπει πως ήταν άνθρωπος. ΉτανΒενετσιάνος!

Ο Γενίτσαρος έγινε πάλι Γενίτσαρος,βγάζει το χαντζάρι του και χύνεται καταπά-

νω του. Μα να, ο Βενε-τσιάνος δε χωρατεύει.Πιάνει ο Γενίτσαρος μετο αριστερό το χέρι τοδεξί του Βενετσιάνου,μα την ίδια στιγμή πιά-νει και ο Βενετσιάνοςμε το αριστερό του χέ-ρι το δεξί του Γενίτσα-ρου. Σκουντιούνταισαν τ’ αγρίμια και με ταπολλά έρχονται κοντάστον τάφο.Πετιέται ο Αθηναίος μετο σπαθί στο χέρι καιβρίσκεται μπροστάτους.― Εμένα βοήθα, πα-τριώτη, φωνάζει ελλη-νικά ο Βενετσιάνος, να

σκοτώσουμε τον Τούρκο!― Κανένα δε βοηθώ! Εγώ και τους δυό

τους ξέρω για εχθρούς της πατρίδας μου.Μα τραβηχτείτε από δώ! Δε θ’ αφήσω να χυ-θεί αίμα ανθρώπινο στου πατέρα μου - του

γερο-Χωραφά, τον τάφο!Γιατί μια φωνή από δυό στόματα

ακούγεται: «αδερφέ μου!»;Γιατί μεμιάς πέφτουν τ’άρματα κάτω; Γιατί ανοί-γονται τρεις αγκαλιές;Ποιος τό ’λπιζε, ο πρώ-τος, που μικρό τον πή-ραν οι Γενίτσαροι, ο δεύ-τερος, που παιδάκι τονξαγόρασαν οι Βενετσιά-νοι, και ο μικρός, που τά-χα στάθηκε πιο τυχερός,για πρώτη φορά να σμί-

ξουν, και σαν εχθροί, στου πατέρα τους τοντάφο;

Κοντεύει να ξημερώσει. Τα πουλάκια μέ-σα στα χαμόκλαδα τινάζουν τα φτερά τους,βγάζοντας χαρωπή λαλιά.

Το νυχτοπούλι κρύφτηκε στα χαλάσμα-τα, να μην το βρει η μέρα. Τ’ άστρα τρεμο-σβήνουν. Η νυχτερίδα έγινε άφαντη.

Πόσο θα σάστιζε ο διαβάτης, αν περνώ-ντας έβλεπε ένα Γραικό, ένα Γενίτσαρο κιένα Βενετσιάνο γονατισμένους σιμά σιμά,να χύνουν μαύρο δάκρυ σ’ ένα τάφου λιθάρι!

Δημ. Γ. Καμπούρογλου

Γραικός, Γενίτσαρος και Βενετσιάνος(Παράδοση)

Ο μη χειμώνας του 2006-2007 και οι ελά-χιστες βροχές που έπεσαν, προαναγγέλ-λουν οξύτατη λειψυδρία κατά τη διάρκειατου καλοκαιριού που έρχεται.

Για το λόγο αυτό ας περιορίσουμε στοελάχιστο τις κηπευτικές καλλιέργειες, γιατίτο νερό που διαθέτουμε για ύδρευση δεν θαεπαρκεί ούτε για την κάλυψη των οικιακώναναγκών μας. Ας ξεχάσουμε τις κακές συνή-θειες των παρελθόντων ετών και ας φροντί-σουμε να έχουμε γεμάτες τις πλαστικές δε-ξαμενές από τον Απρίλιο. Από την 1η Μαΐουκαι εξής το νερό των δύο κοινοτικών δεξα-μενών, στον οικισμό «Άγιος Γεώργιος», θαπροορίζεται μόνο για οικιακή χρήση. Όποιοςέχει βρύση στον κήπο, ας την ξεχάσει.

Είναι ντροπή μας, να έρχονται οικογένει-ες στο χωριό μας, το καλοκαίρι, για λίγηδροσιά και χαλάρωση και να μην έχουν νερό

να πιουν, να μαγειρέψουν, να πλυθούν καινα τηρήσουν συνθήκες υγιεινής στην τουα-λέτα. Είναι αναισθησία και παχυδερμία,όταν κάποιοι από μας, κάνουμε πως δεν κα-ταλαβαίνουμε το μαρτύριο μιας οικογένειαςμε μικρά παιδιά και ηλικιωμένους, που πρωί,μεσημέρι και βράδυ δεν έχει νερό, γιατίεμείς οι κάποιοι διατηρούμε καταπράσινουςκήπους!

Τα δικαιώματα του καθενός μας σταμα-τούν εκεί, όπου αρχίζουν τα δικαιώματατων άλλων.

Το περασμένο καλοκαίρι αλλά και ταπροηγούμενα καλοκαίρια ήταν να λυπάσαιτον Πρόεδρο της Κοινότητας, που ήταν ανα-γκασμένος να πηγαινοέρχεται από οικισμόσε οικισμό, για να ανοιγοκλείνει τη δεξαμε-νή ύδρευσης. Έλεος!

Θ.Ν.

Το νερό «νεράκι»...

PÔ‚ÔÏÈ·Ú›ÙÈη ¡¤·Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2007 Σελίδα 3

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ και τη φημισμένη γέφυρα τουΚΑΡΟΛΟΥ. Τελειώνουμε την ξενάγησή μας με τηνΕΒΡΑΪΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ και περπατώντας τον ακριβότε-ρο δρόμο της πόλης, την οδό Παρισίων, καταλήγουμεστην παλιά πόλη. Ακολουθεί ελεύθερος χρόνος, γνω-ριμία με την αγορά της πόλης και τα περίφημα κρύ-σταλλα ΒΟΗΜΙΑΣ, δείπνο και διανυκτέρευση.

6η μέρα: ΠΡΑΓΑ - ΚΑΡΛΟΒΥ ΠΑΡΥ - ΠΡΑΓΑΠρωινό και αναχώρηση για την ημερήσια εκδρομή

μας στην όμορφη λουτρόπολη του ΚΑΡΛΟΒΥΒΑΡΗ.Μετά από μία ευχάριστη διαδρομή φθάνουμε στηνεντυπωσιακή ελατόφυτη κοιλάδα του ΚΑΡΛΟΒΥΒΑΡΥ. Το παγκοσμίως γνωστό θέρετρο κτισμένο δί-πλα στις όχθες του ποταμού Τέπλα, που στα ελληνικάσημαίνει ζεστός, αποτελούσε τόπο συνάντησης καιξεκούρασης σπουδαίων προσωπικοτήτων όπως ο Μέ-γας Πέτρος, ο Γκαίτε, ο Μαρξ κ.ά. Θα έχετε την ευκαι-ρία να δείτε τις πηγές με τα ιαματικά νερά και το φυσι-κό πίδακα θερμού νερού μέσα στις εγκαταστάσειςτων πηγών. Μετά το γεύμα μας επιστροφή στηνΠΡΑΓΑ. Το απόγευμα ελεύθερο στην πόλη. Δείπνο.Διανυκτέρευση.

7η μέρα: ΠΡΑΓΑ - ΒΙΕΝΝΗΠρωινό και αναχώρηση για την πρωτεύουσα της

ΑΥΣΤΡΙΑΣ την ΒΙΕΝΝΗ. Λίμνες και ποτάμια θα κά-νουν την σημερινή μας διαδρομή μοναδική εμπειρία.Άφιξη στο ξενοδοχείο νωρίς το μεσημέρι, τακτοποίη-ση, χρόνος ελεύθερος για μια πρώτη γνωριμία με τηνπόλη του ΜΟΤΣΑΡΤ και του ΣΤΡΑΟΥΣ. Μπορείτε ναδιαλέξετε μία βόλτα στον εμπορικό δρόμο ΜΑΡΙΑΧΙΛΦΕΣΤΡΑΣΕ ή να επισκεφθείτε τον περιστρεφόμε-νο πύργο του Δούναβη απ’ όπου πανοραμικά μπορεί-τε να δείτε την πόλη, ή το Λούνα Παρκ Πράττερ πουείναι από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Δείπνο, δια-νυκτέρευση.

8η μέρα: ΒΙΕΝΝΗ (ξενάγηση)Πρωινό και στη σημερινή μας πλούσια ξενάγηση

θα δούμε την ΟΠΕΡΑ, το ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣΙΣΤΟΡΙΑΣ, τους ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΥΣ και ΛΑΪΚΟΥΣ

ΚΗΠΟΥΣ το συγκρότημα των ΑνακτόρωνΧΟΦΜΠΟΥΡΓΚ, το ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, το θαυμάσιο νεο-γοτθικό ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ, τον ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΝΑΟ τουΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ, τα περίφημα θερινά ανάκτοραΣΕΝΜΠΡΟΥΝ με τα 1400 αριστουργηματικά δωμάτιατου Φίσερ Φον Έρλαχ (που δίκαια θεωρούνται ισάξιατων Βερσαλλιών) και το ανάκτορο ΜΠΕΛΒΕΝΤΕΡΕ.Γεύμα και χρόνος ελεύθερος. Το βράδυ σας προτεί-νουμε προαιρετικά δείπνο και διασκέδαση στο γραφι-κό προάστιο ΓΚΡΙΝΤΣΙΓΚ την «Πλάκα της Βιέννης»,με άφθονο κρασί και βιεννέζικη μουσική σε παραδο-σιακή ταβέρνα. Διανυκτέρευση.

9η μέρα: ΒΙΕΝΝΗ - JAGOTINAΜετά το πρωινό θα αναχωρήσουμε μέσω της γνω-

στής διαδρομής (ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ - ΣΕΓΚΕΤ -ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ) για την πόλη της JAGOTINA. Άφιξη στοξενοδοχείο, τακτοποίηση, δείπνο, διανυκτέρευση.

10η μέρα: ΝΙΣ - ΑΘΗΝΑΜετά το πρωινό αφήνουμε τη ΣΕΡΒΙΑ με προορι-

σμό τον συνοριακό σταθμό των ΕΥΖΩΝΩΝ. Έλεγχοςδιαβατηρίων και συνεχίζουμε το ταξίδι μας για τηνΑΘΗΝΑ με ενδιάμεσες στάσεις για καφέ και φαγητό.Άφιξη στην ΑΘΗΝΑ το βράδυ.

ΤΙΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: με 40 άτομα 550€ με 30 άτομα 600€

Προσφέρουμε:• Εκδρομές - περιηγήσεις με πολυτελές κλιματιζό-

μενο πούλμαν.• Διαμονή σε ξενοδοχεία 4* στη ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ -

ΠΡΑΓΑ - ΒΙΕΝΝΗ και Β’ κατ. στη JAGOTINA ή στη ΝΙΣ.• Ημιδιατροφή.• Τοπικός ξεναγός σε ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ - ΠΡΑΓΑ -

ΒΙΕΝΝΗ.• Αρχηγός - συνοδός.• Φ.Π.Α. - Διόδια.• Ασφαλιστική κάλυψη αστικής ευθύνης.

Δηλώσεις συμμετοχής: Σπυροπούλου Λούλατηλ. 210-6456301 κιν. 6973465462

10ΗΜΕΡΗ 10/7 - 20/7/07ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ - ΠΡΑΓΑ - ΒΙΕΝΝΗΣυνέχεια απ’ την 1η σελ.

Δυστυχώς στην εποχή μας είναι ευκολότερη η ίδρυση Πα-νεπιστημίου και ΤΕΙ παρά νηπιαγωγείου. Το χειρότερο, και μεαπρόβλεπτες συνέπειες, είναι ότι ενώ αυτά τα ιδρύματα πρέ-πει να υπάρχουν για να παρέχουν παιδεία, γνώσεις ποικίλουπεριεχομένου, ιδρύονται για να ικανοποιήσουν κομματικάσυμφέροντα, να δουλέψουν τα εστιατόρια, να ενοικιαστούντα διαμερίσματα και γενικά να τονωθεί η οικονομική κίνησητου τόπου.

Έτσι ιδρύεται ένα Πανεπιστήμιο σε μια πόλη και πριν καλά-καλά οργανωθεί και λειτουργήσει συστηματικά αρχίζει η εξα-κτίνωσή του στις πόλεις και κωμοπόλεις της περιοχής σε ση-μείο που κατά το σοφό λαό μας και η “κουτσή Μαρία” να θέλειμια σχολή πανεπιστημιακή ή εν ανάγκη ένα τμήμα ΤΕΙ.

Επόμενο είναι για να υπάρχουν φοιτητές για όλα αυτά ταιδρύματα, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει προθυμία εγγραφής σ’αυτά πολλά από τα οποία δεν έχουν επαγγελματικό μέλλον,να πρέπει όχι μόνο να υπάρχει βαθμολογική βάση έστω το λι-γότερο αυτό που καθιέρωσε το Υπουργείο Παιδείας “το δέκα”αλλά να μην υπάρχει καθόλου βάση και πάλι ίσως να μένουνκενά.

Λυπάμαι που το γράφω αλλά πρέπει κάποτε να καταλά-βουν και να παραδεχθούν όλοι, άρχοντες και αρχόμενοι, ότι ταιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν είναι, συμβολικά τοεννοώ, αποθήκη καυσοξύλων όπου έχουν τα παντός είδους“κούτσουρα” τα οποία είναι πάρα πολύ ωφέλιμα, περισσότε-ρο ίσως και από τα άλλα, αλλά για εκεί που ο Κύριος τα επροί-κισε.

Αυτή η κατάσταση είναι όχι σωστή για το καλό του τόπουμας και θα αποδειχθεί καταστροφική.

Μιλούν όλοι σχεδόν για ανεργία. Όμως ανεργία υπάρχειμόνο για τους τεμπέληδες και για όσους κάνουν επιλογή τηςεργασίας. Αυτή είναι μια κατάσταση που η πολιτεία πρέπει ναπροσέξει πολύ και όσο είναι καιρός.

Με το μυαλό που έχουν οι αρμόδιοι, τα κόμματα και κοντάσ’ αυτούς και αρκετοί οπαδοί θα φθάσουμε στο σημείο ναχρειασθεί να χορηγούνται επιδόματα ανεργίας στους για-τρούς, στους δικηγόρους και άλλα επαγγέλματα με τριτοβάθ-μια εκπαίδευση, εκτός αν διευρυνθούν τόσο πολύ οι ειδικότη-τες οπότε να έχουμε άλλο γιατρό για το δεξιό μάτι ή το αυτίκαι άλλο για το αριστερό, ή άλλη μασέλα για τις επίσημες ημέ-ρες, όπως τα ρούχα και άλλες για τα διάφορα φαγητά, για ναδημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Γέμισε η χώρα μας από με-τανάστες και όλοι τους έχουν εργασία και χρήματα βγάζουναρκετά.

Έχουν δε περάσει στα χέρια τους οι περισσότερες εργα-σίες από την γεωργία, την κτηνοτροφία, την οικοδομή, τωνεργοστασίων κ.λπ.

Όμως το κομματικό συμφέρον των πολιτικών δεν τους επι-τρέπει να αξιολογήσουν σωστά την κατάσταση που έχει δημι-ουργηθεί και να εργασθούν όλοι μαζί για το συμφέρον του τό-που. Να υπολογίσουν δηλαδή τον αριθμό των επιστημόνων,κατά ειδικότητα, που έχει ανάγκη ο τόπος μας και τόσοι νέοινα εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Οι υπόλοιποι αφού εκπαιδευτούν κατάλληλα να επιστρέ-ψουν στα χωριά ή όπου αλλού υπάρχουν ανάγκες να εργα-σθούν σύμφωνα με τα προγράμματα που θα κάνει το κράτοςκαι θα επιδοτήσει.

Τώρα με τα μέσα που υπάρχουν μπορούν να μένουν μόνιμαστις πόλεις και κωμοπόλεις και σε μία ώρα να φθάνουν στοντόπο εργασίας. Τα χωριά μας θα είναι μόνο κέντρα παραθερι-σμού όπως και είναι, οι λόγοι δε που έπρεπε οι χωρικοί μας ναμένουν μόνιμα στα χωριά τους για να είναι κοντά στα κτήματάτους όπου πήγαιναν δύο και τρεις ώρες μακριά με τα ζώα εξέ-λειπαν.

Λέγεται επίσης πως με την υπογεννητικότητα που υπάρχειστη χώρα μας θα έλθει καιρός που ο πληθυσμός της Ελλάδαςθα μείνει ο μισός. Για ποιους λοιπόν γεμίσαμε τον τόπο μαςπανεπιστήμια, με ποια προοπτική, σκέφθηκαν οι αρμόδιοι μή-πως συμβεί ό,τι και με τα διδακτήρια στα χωριά που έμεινανέρημα και δεν υπάρχουν ούτε κουκουβάγιες να λαλήσουν σταπερισσότερα;

Στο νομό μας πολίτες και φορείς πριν πολλά χρόνια ζητού-σαν να ιδρυθεί πανεπιστήμιο Ρούμελης με έδρα τη Λαμία.Προσωπικά είχα τις αντιρρήσεις μου, και έγραψα δύο άρθραμου σχετικά, όχι στο να μη ιδρυθεί πανεπιστήμιο, αλλά στοπως, με ποιες προϋποθέσεις και ποιες σχολές θα έχει.

Τότε σε κάθε είσοδο των πόλεων και κωμοπόλεων τοποθέ-τησαν οι τοπικές αρχές μεγάλες πινακίδες με το αίτημα αυτό:Να ιδρυθεί πανεπιστήμιο Ρούμελης με έδρα τη Λαμία.

Τελικά το Πανεπιστήμιο έστω και όπως έγινε, έγινε, αλλάοι πινακίδες σε πολλά μέρη έμειναν, δεν φρόντισε κανείς νατις κατεβάσει, εκτός και αν υπάρχει λόγος.

Τελευταία άκουσα ότι γίνεται λόγος να μεταφερθεί στηΦθιώτιδα το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο από την Αθήνα.

Δεν βρίσκω ότι αυτή η πρόταση δεν είναι λογική και σωστή,και βεβαίως, το πανεπιστήμιο αυτό είναι το μόνο που δεν έχειθέση στην Αθήνα, αλλά όλοι οι υπεύθυνοι και αρμόδιοι τηςΦθιώτιδας τώρα το σκέφθηκαν αυτό, αλλά και οι των Αθηνώνυπεύθυνοι και αρμόδιοι λειτουργούν σωστά όταν κρατούνακόμα το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο στην Αθήνα;

Εγώ τι άλλο να πω; Ίσως και αυτά που γράφω είναι για πολ-λούς χωρίς σημασία.

Αυτό δεν το σκέπτομαι, κάνω το καθήκον μου όπως μπορώκαι το εννοώ.

Κώστας Γ. Μπούκαςτ. Επιθεωρητής Εκπαίδευσης

∞fi ÙËÓ ÙÂÏÂÙ‹ ÔÚΈÌÔÛ›·˜ ÙÔ˘ ¢ËÌ¿Ú¯Ô˘ ª·ÎÚ·ÎÒÌ˘ Î. ∫ˆÓ/ÓÔ˘ ∫ÚËÙÈÎÔ‡, ÙˆÓ ¢ËÌÔÙÈÎÒÓ ™˘Ì‚ԇψÓ,ηıÒ˜ Î·È ÙˆÓ ¶ÚÔ¤‰ÚˆÓ Î·È ™˘Ì‚Ô‡ÏˆÓ ÙˆÓ ¢ËÌÔÙÈÎÒÓ ¢È·ÌÂÚÈÛÌ¿ÙˆÓ.

ΔÔ ¢.™. ÙÔ˘ ™˘ÏÏfiÁÔ˘ ÙˆÓ ∞·ÓÙ·¯Ô‡ ƒÔ‚ÔÏÈ·ÚÈÙÒÓ Â‡¯ÂÙ·È ÔÏfi„˘¯· ÛÙÔÓ Â·ÓÂÎÏÂÁ¤ÓÙ· ¢‹Ì·Ú¯Ô ª·ÎÚ·-ÎÒÌ˘ Î. ∫ˆÓ/ÓÔ ∫ÚËÙÈÎfi, ÛÙÔ˘˜ ¢ËÌÔÙÈÎÔ‡˜ ™˘Ì‚Ô‡ÏÔ˘˜ Î·È ÛÙÔ˘˜ ¶ÚÔ¤‰ÚÔ˘˜ Î·È ™˘Ì‚Ô‡ÏÔ˘˜ ÙˆÓ ¢ËÌÔÙÈÎÒӢȷÌÂÚÈÛÌ¿ÙˆÓ Î·Ï‹ ÂÈÙ˘¯›· ÛÙËÓ ˘„ËÏ‹ ·ÔÛÙÔÏ‹ ÙÔ˘˜ ÁÈ· ÙÔ Î·Ïfi ÙˆÓ Û˘ÌÔÏÈÙÒÓ Ì·˜. ∏ ¿„ÔÁË, ·ÚÌÔÓÈÎ‹Î·È ‰ËÌÈÔ˘ÚÁÈ΋ Û˘ÓÂÚÁ·Û›· fiψÓ, ηٿ ÙËÓ ÙÂÙÚ·ÂÙ›· Ô˘ ·ÎÔÏÔ˘ı›, ·ÔÙÂÏ› ÙË ÛÙ·ıÂÚ‹ ‚¿ÛË Î·È ÙËÓ ·Ó·Áη›·ÚÔ¸fiıÂÛË ÁÈ· ÙÔ ̄ Ù›ÛÈÌÔ ÂÓfi˜ ηχÙÂÚÔ˘ ∞‡ÚÈÔ ÁÈ· fiÏÔ˘˜ Ì·˜.

∫·Ï‹ Ù‡¯Ë, Ê›ÏÔÈ Ì·˜!

PÔ‚ÔÏÈ·Ú›ÙÈη ¡¤· Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2007Σελίδα 4

ΔÚÈÙÔ‚¿ıÌÈ· ∂η›‰Â˘ÛË - °ÂˆÔÓÈÎfi ¶·ÓÂÈÛÙ‹ÌÈÔ

Το ’21, λαμπρό και φωτεινό ορόσημοτης Ελληνικής, αλλά και της Πα-γκόσμιας Ιστορίας, είναι δημιούρ-

γημα διπλό, δημιούργημα Λαού και Κλή-ρου.

Η Εθνική Παλιγγενεσία είναι γέννη-μα συμμετοχής ολοκλήρου του σκλαβω-μένου Έθνους. Σύσσωμο, ως μια ψυχήκαι ένα σώμα, το υπόδουλο Γένος πετά-χτηκε όρθιο και διεκδίκησε τα εθνικά τουδίκαια, ό,τι είχε, ό,τι έχασε, ό,τι του πρέ-πει, ό,τι του ανήκει, ό,τι δικαιούται ιστο-ρικά και εθνικά.

Οι σκλαβωμένοι και υποδουλωμένοιΈλληνες, μέσα στη μακρόχρονη και στυ-γνή σκλαβιά και δουλεία, ενήργησανπολλές εξεγέρσεις και πολλά κινήματαγια την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.Όλα, όμως, πνίγηκαν στο αίμα. Όλα απέ-τυχαν. Κι’ αυτό, λόγω μη καλής οργάνω-σης αφενός και λόγω αθέτησης των υπο-σχέσεων των ξένων για παροχή βοήθει-ας αφετέρου. Αυτά τα κινήματα η Ιστο-ρία τα ονόμασε: “προεπαναστατικά”. Σύ-νολο 150.

Όμως απ’ αυτά τα “προεπαναστατικάκινήματα” ανέβλυσε ένα πολύτιμο καιιστορικό δίδαγμα. Αν οι σκλαβωμένοιΈλληνες θέλουν να ξεσκλαβωθούν καινα απελευθερωθούν, θα πρέπει να εγκα-ταλείψουν την ιδέα παροχής βοήθειαςαπό τους ξένους. Οι ξένοι υπόσχονται,αλλά δεν τηρούν τις υποσχέσεις. Και ναστηριχθούν αποκλειστικά και μόνο στιςπροσωπικές τους δυνάμεις και στο προ-σωπικό τους δαιμόνιο. Τα κινήματα και οιεπαναστάσεις, χωρίς καλή οργάνωση καικαλή προετοιμασία, δεν πετυχαίνουν.Αυτό αποτελεί δίδαγμα της Ιστορίας.

Το βαρύ, λοιπόν, αυτό έργο, της κα-λής οργάνωσης και της καλής προετοι-μασίας του εθνικού απελευθερωτικούαγώνα και της κήρυξής του, ανέλαβε ηπολυμήχανη Φιλική Εταιρεία. Την ίδρυ-σαν 4 ενεργοί και δραστήριοι Έλληνεςτο 1814 στην Οδησσό, ο Νικόλαος Σκου-φάς, ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ο ΑθανάσιοςΤσακάλωφ και ο Νικόλαος Αναγνωστό-πουλος.

Ενεργεί με κάθε μυστικότητα καιπροφύλαξη. Μυεί στους κόλπους της, μεπροκαθορισμένη διαδικασία, νέα μέλη.Ιερός ο σκοπός. Η αποτίναξη του τουρκι-κού ζυγού. Η Εθνική Παλιγγενεσία.

Και το πλήρωμα του χρόνου για τηνκήρυξη του εθνικού απελευθερωτικούαγώνα, για την κήρυξη της ΕλληνικήςΕπαναστάσεως, ήρθε το ’21. Την 25ηΜαρτίου του 1821, ημέρα του Ευαγγελι-σμού της Θεοτόκου, κηρύσσεται επίση-μα η έναρξή της. Στην Ιερά Μονή ΑγίαςΛαύρας υψώνεται το Λάβαρο της Επανα-στάσεως. Την ευλογεί ο επίσκοπος τωνΠαλαιών Πατρών Γερμανός. Η ιαχή τωνεξεγερμένων σκλάβων Ελλήνων:“ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ”, αντήχησεστα πέρατα της Γης. Έχουν αποφασίσειπλέον οριστικά και αμετάκλητα ή να σπά-σουν τα μακροχρόνια, βαριά κι ασήκωταδεσμά της δουλείας ή να γευθούν τον πι-κρό θάνατο. Και ζητούν τη βοήθεια τουΙησού Χριστού και τη Σκέπη της ΥπερμάχουΣτρατηγού, της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Τα 400 χρόνια σκλαβιάς και τυραννίαςείναι πρωτάκουστα. 400 χρόνια δούλοι, ρα-γιάδες. 400 χρόνια χωρίς ανθρώπινα δικαι-ώματα, χωρίς τιμή, χωρίς αξιοπρέπεια. 400χρόνια ευτελισμού και ταπείνωσης, δεινώνόλων των ειδών.

Ο τόπος ορίζεται και διαφεντεύεται απότον τύραννο κατακτητή. Τα πάντα, η ζωή, ηπεριουσία, βρίσκονται υπό την εξουσία του.Τα κάνει ό,τι θέλει. Κι όποτε θέλει σφάζει. Κιόποτε θέλει σκοτώνει. Και οι φόροι αβάστα-κτοι.

Ήρθε η στιγμή της εξέγερσης. Η στιγμήτου πανεθνικού ξεσηκωμού. Η στιγμή να πα-

λέψει η ελευθερία με την τυραννία. Τοδίκαιο με το άδικο. Το φως με το σκοτά-δι. Ο μικρόσωμος Δαβίδ να στραφεί ενά-ντια στο γιγαντόσωμο Γολιάθ. Το χιλιο-ταλαιπωρημένο και χιλιοβασανισμένοσκλαβωμένο Ελληνικό Έθνος να αναμε-τρηθεί με την πανίσχυρη κι απέραντηΟθωμανική Αυτοκρατορία.Ήρθε η στιγμή το σκλαβωμένο ΕλληνικόΈθνος να διεκδικήσει τα εθνικά του δί-καια. Να πάρει πίσω, ό,τι του πήραν, ό,τιέχασε, ό,τι του πρέπει.Κι αγωνίζεται σύσσωμο. Λαός και Κλή-ρος. “Για του Χριστού την Πίστη τηναγία και της Πατρίδος την Ελευθερία”,αγωνίζεται. Ιερός ο σκοπός.Ο Ιερός Κλήρος διεδραμάτισε διπλό ρό-λο. Κατά το μακρύ διάστημα της δουλεί-ας έγινε η Κιβωτός του Ελληνικού Γέ-νους. Ίδρυσε το “ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ” καιφώτιζε μυστικά τα σκλαβωμένα Ελλη-νόπουλα. Διέσωσε και διατήρησε ακ-μαίο το εθνικό φρόνημα των υπόδου-λων Ελλήνων. Διέσωσε και διατήρησεακέραιη κι αλώβητη την Ορθόδοξη Πί-στη. Διέσωσε και διατήρησε άσπιλη κιαμόλυντη την εθνική Συνείδηση. Διέσω-σε και διατήρησε την εθνική Γλώσσα.Και την ελπίδα, ότι οι καιροί οι χαλεποί,οι χρόνοι οι δίσεκτοι κάποτε θα περά-σουν. Βοήθησε, επίσης, στην προετοι-μασία του Ιερού Αγώνα.Κατά την Εθνεγερσία του 1821 συμμε-τείχε σ’ αυτή ενεργά. Λαός και Κλήρος,λαϊκοί και κληρικοί πολέμησαν για τηθραύση των δεσμών της δουλείας, γιατην αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Πο-λέμησαν επώνυμοι κι ανώνυμοι, μορφω-μένοι κι αμόρφωτοι. Στεριανοί και Νη-σιώτες. Πολέμησαν όλες οι τάξεις καιόλα τα επαγγέλματα. Πανεθνικός ήτανο ξεσηκωμός. Εθνικοαπελευθερωτικόςήταν ο αγώνας. Δεν ήταν αγώνας ταξι-κός και κοινωνικός.1000 Έλληνες Ομογενείς ξεκίνησαν απ’την μακρινή Ινδία και ήρθαν πεζοί εδώ,για να πολεμήσουν κι αυτοί τον προαιώ-νιο εχθρό της Ελλάδος. Άκρως τολμηρόκαι άκρως συγκινητικό το εγχείρηματων 1000 Ομογενών Ελλήνων τηςΙνδίας. Μαρτυρεί κι αποδείχνει περίτρα-να φιλοπατρία και θρησκευτικότητα απί-στευτη.Πλήθος είναι οι επώνυμοι λαϊκοί ήρωες,πρωταγωνιστές στην ιερή υπόθεση τηςπανεθνικής Εξέγερσης για την ανάκτη-ση των εθνικών δικαίων, της ΕθνικήςΕλευθερίας και της Εθνικής Ανεξαρτη-σίας, όπως: ο Αλέξανδρος Υψηλάντης,ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Οδυσσέ-ας Ανδρούτσος, ο Μάρκος Μπότσαρης,ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο ΑνδρέαςΜιαούλης, ο Κων/νος Κανάρης, η Λα-σκαρίνα Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυ-ρογένους, ο Δημήτριος Υψηλάντης.Το Μεσολόγγι κατέχει ξεχωριστή θέσηστη χορεία των αγωνιστών του ’21 καιστο Πάνθεο των ηρώων.Αμέτρητο δε είναι το πλήθος των αφα-νών λαϊκών ηρώων της Επαναστάσεως.Πλήθος είναι οι επώνυμοι κληρικοί ήρω-

ες της Εθνεγερσίας, όπως: ο ΑθανάσιοςΔιάκος, ο επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ, ο Γρη-γόριος Παπαφλέσσας.

Αμέτρητο δε είναι το πλήθος των αφα-νών κληρικών ηρώων του ’21.

Χάριν του Ελληνικού Έθνους και χάριντου ιδανικού της Ελευθερίας πολέμησαν καιπολλοί Ελληνο-Κύπριοι, λαϊκοί και κληρικοί,

λαϊκοί όλων των κοινωνικών τάξεων καικληρικοί όλων των βαθμών της Ιεροσύνης.

Πολλοί οι τόποι, όπου έγινε η αναμέτρη-ση, η πάλη με τον εχθρό του Έθνους και τηςΠατρίδος, όπως: το Δραγατσάνι, το Βαλτέ-τσι, η Τρίπολη, τα Δερβενάκια, η Αλαμάνα,τα Βασιλικά, το Χάνι της Γραβιάς, το Καρπε-νήσι, η Αράχωβα, το Φάληρο, η Χίος, τα Ψα-ρά, το Μεσολόγγι, η Πέτρα, το Ναυαρίνο.

Εκεί ήχησαν τα όπλα. Βρόντηξαν τα κα-ριοφίλια. Άναψαν οι δαυλοί.

Ο ηρωισμός, η αυτοθυσία, τα ολοκαυτώ-ματα γέννησαν το ρεύμα του Φιλελληνι-σμού. Βοήθησε τον Αγώνα. Πολλοί Φιλέλ-ληνες ήρθαν εδώ και πολέμησαν για το ιδα-νικό της Ελευθερίας, ιδανικό της ζωής ύψι-στο, ανεκτίμητο.

Εννιά χρόνια το σκλαβωμένο Έθνος τωνΕλλήνων πολεμούσε τη σκλαβιά. Πολεμού-σε την τυραννία. Πάλευε σκληρά, ηρωικά,υπεράνθρωπα. Πάλευε για την τιμή, για τηναξιοπρέπεια, για τις αξίες, για τα ιδανικάτης ζωής.

Εννιά χρόνια αγωνιζόταν τον Αγώνα τονΚαλό. Τον Αγώνα της Ηθικής και του Δικαί-ου. Τον Αγώνα της Αρετής. Τον Αγώνα τηςΕλευθερίας. Πολλοί οι θάνατοι. Πολλές οιθυσίες. Πολλά τα ολοκαυτώματα. Πολύ αί-μα έρρευσε. Πολλά δάκρυα χύθηκαν. Μα, ηΕλευθερία με αίμα, με δάκρυα κερδίζεται.Δεν χαρίζεται.

Η Ελευθερία νίκησε. Νίκησε τη σκλαβιά.Νίκησε την τυραννία, τη δουλεία. Το φως νί-κησε το σκοτάδι. Το θαύμα έγινε. Το θαύματης Εθνικής Παλιγγενεσίας.

Το Έθνος των σκλάβων Ελλήνων έγινετο Έθνος των ελεύθερων Ελλήνων. Αναγεν-νήθηκε ως Έθνος. Και έγινε Έθνος-Κράτος.Απόκτησε πολιτική υπόσταση, οντότητα πο-λιτική. Εισήλθε στη χορεία των Κρατών τηςΓης. Έλαβε στον Παγκόσμιο Πολιτικό Χάρτητη θέση του. Και τη θέση του στην ΥδρόγειοΣφαίρα. Και παίζει από τότε στη Διεθνή Πο-λιτική Σκηνή το ρόλο του.

Αρχικά, τα εδαφικά του όρια ήταν περιο-ρισμένα. Μεγάλωσαν, όμως, και διευρύνθη-καν με τις προσαρτήσεις περιοχών και τουςνέους Εθνικούς Αγώνες, τους ΕθνικούςΑγώνες του 1912-1913.

Σήμερα αποτελεί Κράτος-Μέλος τηςΕ.Ε. Ένα από τα 27 μέλη της. Σκοπός. ΟΕξευρωπαϊσμός. Η άνοδος σ’ όλους τουςτομείς και σ’ όλα τα επίπεδα.

Οφείλουμε, λοιπόν, παντοτινή τιμή καιδόξα στους επώνυμους και ανώνυμους, λαϊ-κούς και κληρικούς ήρωες του ’21, οι οποίοιμάς χάρισαν με την απαράμιλλη ανδρείατους και τον ανυπέρβλητο ηρωισμό τους, μετο αίμα τους και τη θυσία τους το πολυπόθη-το κι ανεκτίμητο αγαθό της Εθνικής Ελευθε-ρίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

Και οφείλουμε το υπέρτατο αυτό αγαθόνα το αξιοποιούμε. Να κάνουμε καλή χρήσητου. Να το κάνουμε πολιτισμό, έργο θεάρε-στο, έργο ακτινοβόλο. Αν το κάνουμε βία,αναρχία, τρομοκρατία, έγκλημα, τότε προ-δίνουμε τους Ελευθερωτές μας. Προδίνου-με το ηρωικό και θρυλικό ’21, που αποκτήθη-κε με πολύ πόνο, με πολύ αίμα, με πολλάδάκρυα. Προδίνουμε τη μεγαλοσύνη τουΈθνους μας, τη μακραίωνη, πολυσήμαντηκαι πολυκύμαντη Ιστορία του.“ΣΤΩΜΕΝ ΕΥΛΑΒΩΣ”. “ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΣΥΝΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΗΣΕΩΣ”.ΖΗΤΩ ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΚΑΙ ΘΡΥΛΙΚΟ ’21ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟ ΑΓΑΘΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ

PÔ‚ÔÏÈ·Ú›ÙÈη ¡¤· Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2007 Σελίδα 5

Από το βιβλίον του εξαίρετου διανοητήκαι παιδαγωγού Νίκου Κ. Αντωνοπούλου,τέως Επιθεωρητή Δημ. Εκπαίδευσης “Η Δυ-τική Φθιώτιδα στη φωτιά του 21 - Αθήνα1989 σελ. 279-280-281-282”.

Α. ΓΗΓΕΝΕΙΣΑναγνωστόπουλος Κώστας. Αίτηση 20 Νο-

εμβρίου 1841. Πιστοποιητικό Μ. Κοντο-γιάννη 17 Νοεμβρίου 1841.

Μάχες: Καλλιακούδας, Μεσολογγίου καιΑράχωβας, υπό τον Μ. Κοντογιάννη, Προ-φήτη Ηλία, υπό τον Γ. Δράκο Φ. 116.

Αναγνώστου Γεώργιος, στρατιώτης. Πρό-ταση για σιδηρ. Αριστείο. Φ. 245, Κ. 18.

Αντωνίου Δημήτριος, στρατιώτης. Πρότα-ση για σιδηρένιο αριστ. Φ. 245, Κ. 18.

Βλάχος Γεώργιος. Αίτηση 17 Δεκεμβρίου1841. Πιστοποιητικό Χρ. Περραιβού και Β.Μπαλατσού 13 Δεκεμβρίου 1841.

Μάχες: Υπάτης 1821 και Αετού, υπό τον Δ.Σκαλτσά Άμπλιανης και Αράχωβας, υπότον Γ. Δράκο Φ. 134.

Γάκιας, υπαξιωματικός. Έλαβε χάλκινο αρι-στείο. Φ. 285, Κ. 54.

Γογιόπουλος Κώστας, στρατιώτης. Έλαβεσιδηρένιο αριστείο, Φ. 285, Κ. 54.

Γώγου Κώστας, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρέ-νιο αριστείο, Φ. 284, Κ. 48.

Οι Γογιόπουλος και Γώγος πιθανό να ήταν

το ίδιο άτομο.Ζακβάς Ιωάννης, στρατιώτης. Έλαβε σιδη-

ρένιο αριστείο ως κάτοικος Βαρυμπό-μπης. Φ. 272. Κ. 28.

Ζιγκοβάς Νικόλαος. Αίτηση 20 Νοεμβρίου1841.

Πιστοποιητικό Μ. και Ευ. Κοντογιάννη 17Νοεμβρίου 1841.

Μάχες: Καλλιακούδας, Προφήτη Ηλία, Με-σολογγιού και Αράχωβας. Φ. 116.

Ιωάννου Αποστόλης. Καταγόταν από τονΌλυμπο. Αίτηση ανταμοιβής 7 Μαΐου1865.

Πιστοποιητικό Χρ. Περραιβού 10 Μαΐου1841.

Μάχες: Άμπλιανης, Άμφισσας, Διστόμου,Αράχωβας και Πειραιά.

Κωστογεώργος Νικόλαος, υπαξιωματικός.Έλαβε σιδηρένιο αριστ. Φ. 284, Κ. 48.

Λαγός Ιωάννης, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρέ-νιο αριστείο Φ. 285, Κ. 54.

Λαγός Κώστας, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρέ-νιο αριστείο Φ. 285 Κ. 54

Λάμπος Αναγνώστης, αξιωματικός.Α.Ν.Μ.Υ. 1.409

Στο Μητρώο υπαξιωματικών είχε γραφείΛάμπρος. Αίτηση ανταμοιβής 14 Μαΐου1847. Και αίτηση του γιου του Νικολάου26 Μαΐου 1865. Πιστοποιητικό Β. Μαυρο-

ΡΟΒΟΛΙΑΡΙΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821

ΤΟ ’21, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΔΙΠΛΟ, ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΥΤου Δημήτρη Γ. Μπράνη, Σχολικού Συμβούλου-Νομικού

Συνέχεια στην 6η σελ.

ΡΟΒΟΛΙΑΡΙΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821

PÔ‚ÔÏÈ·Ú›ÙÈη ¡¤· Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2007Σελίδα 6

βουνιώτη, Ν. Κριεζώτη, Χρ. Χατζηπέτρου και Ν. Πανουργιά 10 Απριλίου1845.

Μάχες: Υπάτης, υπό τον Σπ. Κοντογιάννη Αετού και Αγάθωνα, υπό τον Σκαλ-τσοδήμο, Άμπλιανης, υπό τον Πανουργιά, Νεοκάστρου, Κρεμμυδιού, Καρ-βασαρά, Δόμβραινας, Διστόμου, Αράχωβας, Καρπενησίου και Αγράφων,υπό τον Καραϊσκάκη, πολιορκίας κι εξόδου του Μεσολογγιού και Αθήνας,υπό τον Χατζηπέτρου. Έλαβε αργυρό αριστείο Φ. 287, Κ. 55 και 57.

Λάμπος ή Κόκοτος Κώστας, αξιωματικός, Α.Π.Μ.Υ. 1.341.Αίτηση ανταμοιβής 24 Μαΐου 1865. Πιστοποιητικό Β. Μαυροβουνιώτη, Νικ.

Κριεζώτη, Χατζηπέτρου και Πανουργιά 14 Απριλίου 1845.Μάχες: Υπάτης, υπό τον Σπ. Κοντογιάννη, Αετού και Αγάθωνα, υπό τον

Σκαλτσοδήμο, Άμπλιανης, υπό τον Πανουργιά, Νεοκάστρου, Κρεμμυδιούκαι Αράχωβας, υπό τον Καραϊσκάκη πολιορκίας κι εξόδου του Μεσολογγι-ού και Αθήνας υπό τον Χρ. Χατζηπέτρου. Είχε υπό τις οδηγίες του 25 στρα-τιώτες.

Λιάπης Κώστας, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο Φ. 284, Κ. 48.Μπαλωμένος Ζήσης, υπαξιωματικός. Αίτηση 20 Νοεμβρίου 1841. Πιστοποιη-

τικό Μ. και Ευ. Κοντογιάννη 17 Νοεμβρίου 1841. Ετών 32.Μάχες: Μεσολογγιού, υπό τον Μ. Κοντογιάννη, Διστόμου και Αράχωβας,

υπό τον Καραϊσκάκη. Πρόταση για χάλκινο αριστείο. Φ. 116 και Φ. 287 Κ.57.

Μπαλωμένος Κώστας. Αίτηση 20 Νοεμβρίου 1841. Πιστοποιητικό Μ. και Ευ.Κοντογιάννη 17 Νοεμβρίου 1841.

Μάχες: Πολιορκίας του Μεσολογγιού, Καλλιακούδας και Αράχωβας, υπότους ίδιους οπλαρχηγούς: Προφήτη Ηλία, υπό τον Γ. Δράκο Φ. 116.

Μπότζικας Γεώργιος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο ως κάτοικοςΒαρυμπόμπης Φ. 245, Κ. 18 και Φ. 272, Κ. 28.

Μπουής Γεώργιος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο Φ. 284, Κ. 48.Μπουής Γιάννης, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο. Φ. 284, Κ. 54.Μπουής Δημήτριος, υπαξιωματικός. Έλαβε χάλκινο αριστείο Φ. 285, Κ. 54.Νασιοκώστας Γεώργιος, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρ. Αριστείο. Φ. 245,

Κ. 18. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο ως κάτοικος Βαρυμπόμπης. Φ. 272, Κ. 28.Νέλας Θάνος, υπαξιωμ. Έλαβε χάλκινο αριστείο ως κάτ. Τζούκας. Φ. 283, Κ.

49.Νέλας Γεώργιος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο Φ. 284, Κ. 48.Νέλας Γιάννης, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο Φ. 284, Κ. 48.Νέλας Γούλας, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο. Φ. 284, Κ. 48 Νέλας

Γιάννης και Νέλας Γούλας υπήρχαν και στη Γιαννιτσού. Πιθανό να ήταν ταίδια πρόσωπα.

Νέλας Μήτρος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο. Φ. 284. Κ. 48.Νέλας Στέριος, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρένιο αριστείο Φ. 245, Κ. 18.Ριζόπουλος Δημήτριος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρ. Αριστείο ως κάτοικος Βα-

ρυμπόμπης Φ. 272, Κ. 28.Ρίζος Γεώργιος, Αίτηση 20 Νοεμβρίου 1841. Πιστοποιητικό Μ. και Ευ. Κοντο-

γιάννη 17 Νοεμβρίου 1841.Μάχες: Μεσολογγιού, Καλλιακούδας και Αράχωβας υπό τους ίδιους οπλαρ-

χηγούς, Προφήτη Ηλία, υπό τον Γ. Δράκο, ο Γ. Ρίζος της Βαρυμπόμπης πι-θανό να είναι το ίδιο άτομο.

Ρίζος Γρηγόριος. Αίτηση 20 Νοεμβρίου 1841. Πιστοποιητικό Μ. και Ευ. Κο-ντογιάννη 17 Νοεμβρίου 1841.

Μάχες: Καλλιακούδας, Μεσολογγίου και Αράχωβας, υπό τους ίδιους οπλαρ-χηγούς. Προφήτη Ηλία, υπό τον Γ. Δράκο. Φ. 116.

Σκαμάγκης Κώστας, υπαξιωματικός. Έλαβε χάλκινο αριστείο. Φ. 285, Κ. 54.Έλαβε και σιδηρένιο αριστείο ως κάτοικος Βαρυμπόπης. Φ. 272, Κ. 28.

Σπυρόπουλος Κώστας, υπαξιωματικός. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο και προτά-θηκε για χάλκινο Φ. 284, Κ. 48 και Φ. 287, Κ. 60.

Στέφος Ιωάννης, αξιωματικός. Καταγόταν από τη Ρεντίνα. Αίτηση 13 Μαΐου1847 ως Στεφάκης. Γεννήθηκε το έτος 1804. Πιστοποιητικό Χρ. Χ’’Πέτρου,Ι. Κλίμακος και Παπακώστα Τζαμάλα 10 Μαρτίου 1846.

Μάχες: Υπάτης 1821 και 1822, υπό τον Σπ. Κοντογιάννη Αετού, υπό τονΣκαλτσοδήμο, Καρπενησιού και Καλλιακούδας, υπό τον Ι. Γιολδάση, Νεο-κάστρου, Κρεμμυδιού, Αράχωβας και Διστόμου, υπό τον Καραϊσκάκη, πο-λιορκίας του Μεσολογγίου, Κλείσοβας, Κερατσινιού και Αθήνας, υπό τονΧατζηπέτρου.

Έλαβε αργυρό αριστείο Φ. 277, Κ. 37 και Φ. 196, Κ. 16α.Χατζή Γιαννούλης, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρένιο αριστείο, Φ. 245, Κ.

18.

Β. ΑΓΡΑΦΙΩΤΕΣΑθανασίου Ιωάννης, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρ. Αριστείο Φ. 277, Κ. 17.Αποστόλου Αθανάσιος, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρ. Αριστείο Φ. 277, Κ.

17Γεωργίου Κώνστας, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρένιο αριστείο Φ. 277, Κ.

17Ζογλοπίτης Κώνστας, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρένιο αριστείο Φ. 277,

Κ. 17Καλούμπιος Κώνστας, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρένιο αριστείο Φ. 277,

Κ. 17Κωλέτης (;) Νικόλαος, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρένιο αριστείο, Φ. 277,

Κ. 17Ράικος Γεώργιος, στρατιώτης. Πρόταση για σιδηρένιο αριστείο. Φ. 277, Κ. 17Έλαβε σιδηρένιο αριστείο ως κάτοικος Βαρυμπόμπης, Φ. 283, Κ. 46.

Γ. ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΙΤΕΣΒρούζης Δημήτριος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο Φ. 283, Κ. 49.Γεωργίου Αθανάσιος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο Φ. 283, Κ. 49Γιαννολόπουλος Δημήτριος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρ. αριστείο Φ. 283, Κ.

49Ευθυμίου Αλέξης, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο. Φ. 283, Κ. 49Ευθυμίου Αναγνώστης, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο. Φ. 283, Κ. 49Κάληκα Ιωάννης, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο. Φ. 283, Κ. 49Κουφιώτης Χρήστος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο 283, Κ. 49Κωνσταντίνου Αναγνώστης, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρ. αριστείο Φ. 283, Κ.

49Μιζές Αθανάσιος, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο, Φ. 286, Κ. 52Παναγιώτου Νικολός, στρατιώτης. Έλαβε σιδηρένιο αριστείο Φ. 283, Κ. 49.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ που απο-δεικνύουν γιατί το βιβλίο δενανταποκρίνεται στην επιταγήτου Συντάγματος (αρ. 16, παρ.2).

1. Σελίς 14 «Η Ευρώπη στανεότερα χρόνια»

Ουδεμία γίνεται μνεία τηςσυμβολής του αρχαίου ελληνι-κού πνεύματος και της φιλοσο-φίας εις τον Διαφωτισμόν καιτην Αναγέννηση της Ευρώπης.

2. Σελίδες 18 και 36 «Η κοι-νωνική οργάνωση» και «ΟιΈλληνες κάτω από ξένη κυ-ριαρχία», αντίστοιχα.

Αναφέρεται ο όρος «παιδο-μάζωμα» και στα δύο ανωτέρωκεφάλαια, χωρίς να επεκτείνε-ται η ερμηνεία του στο γενιτσα-ρισμό, που συστηματικά εχρησι-μοποίησαν οι Οθωμανοί, με αρ-παγή και εξισλαμισμό χριστια-νοπαίδων.

3. Σελίς 66 «Η Μεγάλη Επανάσταση»Οι δύο πρώτες γραμμές πρέ-

πει να αναδιατυπωθούν, διότι ηΕπανάσταση έγινε για «του Χρι-στού την πίστη την Αγία και τηςπατρίδος την ελευθερία». Έγινεγια την Παλιγγενεσία, την Ανά-σταση του έθνους και όχι γι’ αυ-τά που γράφει το κείμενο. Έγινεγια να αποτιναχτεί ο Οθωμανι-κός-τουρκικός ζυγός, που επί400 χρόνια είχε επικαθίσει στοντράχηλο του Έλληνος. Αυτόςήταν ο σκοπός της Επανάστα-σης και όχι τα αντιδημοκρατικάκαθεστώτα της Ευρώπης. Καιακόμα ήταν η πρώτη τέτοιαενέργεια κατά της ΟθωμανικήςΑυτοκρατορίας που εσήμανεκαι την έναρξη της πτώσης καιδιάλυσής της.

4. Σελίς 71 «Το Εθνικό Ζήτημα»Εις την πρώτη γραμμή...

«μεγάλο μέρος των εδαφώνπου οι Έλληνες θεωρούν ελλη-νικά». Δεν τα θεωρούν, αλλά εί-ναι ελληνικά. Το «θεωρούν» δη-μιουργεί ερωτηματικά ως προςτην ελληνικότητα των εν λόγωεδαφών.

5. Σελίς 100 «Μικρασία, εκ-στρατεία και καταστροφή»

Αναγράφεται ως στόχος τηςεκστρατείας η κατάληψη τηςΆγκυρας (14ος στίχος).

Σκοπός της εκστρατείας ήτοο εξαναγκασμός του Κεμάλ σεσυνθηκολόγηση, ώστε να προ-σέλθει σε συμφωνία/διακανονι-σμό για το μέλλον και το νομικόκαθεστώς των ελληνικών περιο-χών και πληθυσμών που υπήρ-χαν στη μικρασιατική γη. Επί-σης αναγράφεται ότι οι Έλλη-νες συνωστίζοντο στο λιμάνιπροσπαθώντας να μπουν σταπλοία (τελευταίος στίχος). Δενεξηγείται ότι οι Έλληνες υπότην απειλή του τουρκικού στρα-τού ηναγκάζοντο να εγκαταλεί-ψουν τις πατρογονικές εστίεςτων, ύστερα από τρισχιλιετή συ-νεχή παρουσία σ’ αυτά τα εδά-φη. Ουδέν αναγράφεται για τιςδιαπραχθείσες θηριωδίες ειςβάρος των Ελλήνων, για τηνπυρπόληση της Σμύρνης, για τομαρτυρικό θάνατο του εθνομάρ-τυρα Χρυσοστόμου Μητροπολί-του Σμύρνης, μέσα στα πλαίσιατης τουρκικής επιδίωξης να εκ-καθαρισθεί η Τουρκία από τιςξένες εθνότητες (είχαν προη-γηθεί διώξεις και γενοκτονίες

Αρμενίων και Ποντίων Ελλή-νων).

6. Σελίς 103 «Γλωσσάριο»Στον όρο «μικρασιατική κα-

ταστροφή» η ερμηνεία είναιεντελώς άστοχη. Κατά πρώτονδιότι δεν υπήρξε «ήττα» τουστρατού. Ο στρατός υπέκυψεσε δικές του αδυναμίες ύστερααπό μακροχρόνιους πολέμους.Το σοβαρόν όμως είναι ότι οόρος αυτός έχει ευρύτερη έν-νοια που δεν καταγράφεται. Κυ-ρίως εννοεί το βίαιο εκπατρισμότου ελληνικού πληθυσμού (απότην πατρώα γη του), τον αφανι-σμό πολλών Ελλήνων κάτω απότα σκληρά μέτρα των Τούρκων(τάγματα εργασίας κ.λπ.) και τηδιακοπή της συνεχείας της ελ-ληνικής παρουσίας στην Ανατο-λία και αυτό το τελευταίο είναι

που συνιστά τη «νεότερη ελλη-νική τραγωδία», όπως έχει χα-ρακτηριστεί η μικρασιατική κα-ταστροφή. Γιατί δεν καταθέτειαποσπάσματα από το βιβλίο τουΧόρτον (Αμερικανού προξένουστη Σμύρνη);

7. Σελίς 109 «Ο Β’ Παγκό-σμιος Πόλεμος»

Αναγράφεται ότι η Ελλάδααπάντησε αρνητικά στο τελεσί-γραφο του Μουσολίνι (14οςστ.). Δεν εξηγείται τι ζητούσε οΜουσολίνι με το τελεσίγραφο.Αγνοεί το «ΟΧΙ», που αποτελείεθνικό σύμβολο. Τα παιδιά πα-ρελαύνουν την 28η Οκτ., αλλάμε την αποσιώπηση των ουσιω-δών του πολέμου αυτού, δεν θαξέρουν γιατί παρελαύνουν. Εί-ναι εξοργιστικό να περιορίζο-ντο οι συγγραφείς, όσον αφοράσ’ αυτόν τον πόλεμο, στο ότι...«οι Έλληνες απομάκρυναν ταιταλικά στρατεύματα από τα ελ-ληνοαλβανικά σύνορα» (15οςστ.) και μόνον.

Οι Έλληνες με υψηλό φρό-νημα και μαχητικότητα κατεδίω-ξαν νικηφόρως τους Ιταλούς σεικανό βάθος εντός του αλβανι-κού εδάφους. Έτσι οι Έλληνεςεχάρισαν την πρώτη νίκη τωνΣυμμάχων κατά του «Άξονος»,όταν όλη η Ευρώπη στέναζευπό το γερμανικό ζυγό και έκα-ναν τον κόσμο να αναθαρρήσει.

Οι σύμμαχοι με ανακοινώ-σεις των πολιτικών και στρατιω-τικών ηγεσιών τους εχαιρέτι-σαν το μεγάλο αυτό γεγονόςκαι είπαν ότι... «οι Έλληνες δενπολεμούν σαν ήρωες, αλλά οιήρωες πολεμούν σαν Έλλη-νες». Ανεπίτρεπτη υποβάθμισητου μεγάλου αυτού ιστορικούγεγονότος.

8. Σελίς 112 «Κατοχή, αντί-σταση και Εμφύλιος Πόλεμος»

Στο κεφάλαιο αυτό αγνοεί-ται η... «Μάχη των Οχυρών»,αγνοείται ο ηρωισμός των

Ελλήνων και το τι ελέχθη απότον αντίπαλο (τον Χίτλερ) γιατον Έλληνα μαχητή.

Αγνοείται επίσης το γεγο-νός ότι και μετά την κατάκτησητου ελληνικού χώρου, το Έθνοςσυνέχισε τον αγώνα κατά τουάξονος από το εξωτερικό (κύριατην Αίγυπτο) με επιτυχή συμμε-τοχή στις συμμαχικές επιχειρή-σεις στον Ατλαντικό (απόβασηΝορμανδίας) και στη Μεσόγειο(απόβαση σε Σικελία, Βόρ.Αφρική, Ιταλία και Αιγαίο).

Αποσιωπάται ότι το ΕΑΜ κα-θοδηγείτο από το Κομμουνιστι-κό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ). Ου-δαμού σημειώνεται η λέξη κομ-μουνισμός.

Εις τον 16ο στ. αναγράφειότι... «δεν καταφέρνει να απο-τρέψει τον εμφύλιο πόλεμο»,αλλά δεν λέγει ότι αυτό συνέβημε υπαιτιότητα του ΚΚΕ, όπωςστη συνέχεια αναγράφει ότι οε.π. ξέσπασε ανάμεσα στο δη-μοκρατικό στρατό και την κυ-βέρνηση, αντί του «εθνικούστρατού».

Επίσης αποσιωπά το λόγοπου το ΚΚΕ επέλεξε τη βία καιτον πόλεμο, που ήτο η κατάλη-ψη διά των όπλων και όχι με δη-μοκρατικές διαδικασίες, τηςεξουσίας.

Τελικά, ουδεμία μνεία κά-νουν οι συγγραφείς για τη θετι-κή συμβολή της Ελλάδος στηνεπιτυχή έκβαση του Β’ Π.Π., κά-τι που είναι ιστορικά τεκμηριω-μένο και το ομολογούν οι ξένοι.

9. Σελίς 115 «Τα μεταπολε-μικά χρόνια»

Η Ελλάς δεν επέτυχε τηνεδαφική ολοκλήρωσή της(όπως αναγράφεται στον 20όστ.), καθώς έμεινε άλυτο το θέ-μα της Βορείου Ηπείρου, που τοαγνοούν οι συγγραφείς, διότιπολιτικά και διπλωματικά αυτότο θέμα εξακολουθεί να είναι σεεκκρεμότητα.

10. Σελίς 121 «Το Κυπριακό ζήτημα»Αναγράφεται στον 3ο στ.

από το τέλος ότι... «το νησί δι-χοτομείται». Άστοχη έκφραση,διότι είναι σε εξέλιξη, και κατα-βάλλονται προσπάθειες για ναμη διχοτομηθεί το νησί, αλλά ναμείνει ενωμένο.

11. Σελίς 124 «Η Ευρωπαϊκή Ένωση»Στον 40ό στ. από το τέλος

στην εξωτερική πολιτική πρέπεινα προστεθεί και η «αμυντική».

12. Σελίς 130 «Ο Αθλητισμός»Στο βασικό κείμενο δεν ανα-

φέρονται οι Ολυμπιακοί Αγώνεςτου 2004, καίτοι το βιβλίο εξε-δόθη το 2006. Εντούτοις έχουνκαταχωρηθεί δύο εικόνες (με-ταλλίου και δρόμου 400μ.) απότους αγώνες αυτούς.

Γενικά το βιβλίο υστερείακριβώς στα σημεία εκείνα, πουθα το έκαναν να ανταποκρίνεταιστη συνταγματική επιταγή τηςανάπτυξης της εθνικής συνεί-δησης των Ελλήνων και αυτά εί-ναι τα μεγάλα ιστορικά γεγονό-τα της Επανάστασης του ’21,του ελληνοϊταλικού πολέμουκαι γενικά του Β’ Π.Π. Δυσανά-λογη ανάπτυξη των γεγονότωναυτών σε σχέση με τα κοινωνι-κά και πολιτισμικά θέματα πουαναπτύσσονται σε μεγαλύτερηέκταση.

(√È 12 ·Ú·ÙËÚ‹ÛÂȘ - Û¯fiÏÈ· Ô˘ ·ÎÔÏÔ˘ıÔ‡Ó Â›Ó·È Ù˘ ∞∫∞¢∏ªπ∞™ ∞£∏¡ø¡. ™˘ÓÂÒ˜ ¤¯Ô˘Ó ·‰È·ÌÊÈÛ‚‹ÙËÙË ‚·Ú‡ÙËÙ·)

Δ∞ §∞£∏ ∫∞π √π ¶∞ƒ∞§∂πæ∂π™ÛÙÔ ‚È‚Ï›Ô πÛÙÔÚ›·˜ Ù˘ ™Δ’ ¢ËÌÔÙÈÎÔ‡

Συνέχεια απ’ την 5η σελ.

ΟΘ. Κολοκοτρώνης στις 7/11/1838επεσκέφθη το Ελληνικόν Γυμνάσιοντης πρωτευούσης και επί 1.30' ώραν

ήκουσε τον Γυμνασιάρχην Γ. Γεννάδιον πα-ραδίδοντα εις τους μαθητάς. Τόσον ενε-θουσιάσθη από την παράδοσιν και την θέαντων μαθητών, ώστε εξέφρασε την επιθυ-μίαν να ομιλήση και ο ίδιος εις τους μαθη-τάς. Η επιθυμία του εγένετο ευχαρίστωςδεκτή και ωρίσθη η επομένη, επειδή ήτοεορτάσιμος ημέρα (των Ταξιαρχών), και ωςτόπος η Πνύκα ως ευρύχωρος χώρος. Τηνμνημειώδη ομιλίαν του παρηκολούθησανεκτός των μαθητών και καθηγητών και πλή-θος Αθηναίων, πληροφορηθέντων το γεγο-νός. Η ομιλία δημοσιεύθηκε εις την εφημε-ρίδα «Αίων» στο φύλλο της 13/11/1838.Την ιστορική αυτή ομιλία αναδημοσιεύομενενταύθα χάριν των αναγνωστών μας, μετην ευκαιρίαν της εθνικής επετείου της25ης Μαρτίου.

«Παιδιά μου!Εις τον τόπον τούτον, όπου εγώ πατώ

σήμερον, επατούσαν και δημηγορούσαντον παλαιόν καιρόν άνδρες σοφοί και άν-δρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συ-γκριθώ, και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώεπιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις τηνμεγάλην δόξαν των προπατόρων μας, καιέρχομαι να σας ειπώ όσα εις τον καιρόν τουΑγώνος μας και προ αυτού και ύστερ' απ'αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ’ αυτά νακάμωμεν συμπερασμούς και δια την μέλ-λουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο θεός μό-νος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους πα-λαιούς Έλληνας οποίας γνώσεις είχαν καιοποίαν δόξαν και τιμήν έχαιρον κοντά εις ταάλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωαςστρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτασας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σαςκαι οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρ-κετός. Σας λέγω μόνον πως ήτον σοφοί, καιαπό εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλαέθνη την σοφίαν των. Θα σας είπω μόνονολίγα τινά, καθ' όσον ηξεύρω, δια την θρη-σκείαν των. Εις τον τόπον, τον οποίον κατοι-κούμεν εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες,από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα καιελάβομεν το όνομα τούτο. Αυτοί εδιέφεραναπό ημάς εις την θρησκείαν. Αφού ύστεραήλθεν εις τον κόσμον ο Χριστός, οι λαοί επί-στευσαν εις το Ευαγγέλιόν του, και έπαυ-σαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρεμαζί του ούτε σοφούς, ούτε προκομμένους,αλλά απλούς ανθρώπους χωρικούς και ψα-ράδες, και με την χάριν του αγίου Πνεύμα-τος έμαθαν όλας τας γλώσσας του κόσμου,οι οποίοι μ’ όλον ότι, όπου και αν επήγαιναν,εύρισκαν εναντιότητες, και οι βασιλείς καιοι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσεκανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστε-ρέωσαν την πίστιν. Οι παλαιοί Έλληνες, οιπρογονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοιαν καιετρώγοντο μεταξύ των, και έτσι έλαβον και-ρόν πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβα-ροι, και τους εκυρίευσαν και τους υπόταξαν.Ύστερα ήλθαν και οι Μουσουλμάνοι, καιέκαμαν ό,τι ημπορούσαν δια να αλλάξη ολαός την πίστιν. Έκοψαν γλώσσαις εις πολ-λούς ανθρώπους, αλλά εστάθη αδύνατον

να το κατορθώσουν. Τον έναν έκοπταν, οάλλος τον σταυρό του έκαμνε. Το καλύτε-ρον μέρος των πολιτών, μην υποφέροντεςτον ζυγόν έφευγαν, και οι γραμματισμένοιεπήραν τα βιβλία και έφυγαν από την Ελλά-δα, την πατρίδα των και έτσι έμεινε ο λαός,στερημένος από τα μέσα της προκοπής,εκατήντησεν εις άθλιαν κατάστασιν, και αυ-τή αύξανε, καθ' ημέραν χειρότερα.

Και τοιουτοτρόπως κάθε ημέραν ο λαόςελίγνευε και επτώχυνεν. Εις αυτήν την δυ-

στυχισμένη κατάστασιν μερικοί από τουςφυγάδας γραμματισμένους εμετάφραζονκαι έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία και ειςαυτούς πρέπει να χρεωστούμεν ευγνωμο-σύνην, διότι ευθύς όπου κανένας άνθρωποςαπό τον λαόν εμάνθανεν τα κοινά γράμμα-τα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπεποίους είχαμεν προγόνους, τί έκαμεν ο Θε-μιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοίπαλαιοί μας, και εβλέπαμεν και εις ποίαν κα-τάστασιν ευρισκόμεθα τότε.

Όθεν μας ήλθεν εις τον νουν να τους μι-μηθώμεν, και να γίνωμεν ευτυχέστεροι, καιέτσι έγινεν και επροώδευσεν η Φιλική Εται-ρία. Όταν αποφασίσαμεν να κάμωμεν τηνεπανάστασιν, δεν εσυλλογισθήκαμεν ούτεπόσοι ήμεθα, ούτε πως δεν έχομεν άρματα,ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρακαι τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μαςείπε, που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιτα-ροκάραβα σασσέλα (σημ. φορτηγό καράβι);

Αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους ηεπιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, καιοι Κληρικοί, και Προεστοί, και οι Καπεταναί-οι και οι Πεπαιδευμένοι, και οι Έμποροι, μι-κροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμεν ειςαυτόν τον σκοπόν, και έκαμαμεν την επανά-στασιν. Εις τον πρώτον χρόνον της Επανα-στάσεως είχαμεν μεγάλη ομόνοιαν, καιετρέχαμε σύμφωνοι- ο ένας πήγαινεν ειςτον πόλεμον, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, ηγυ-ναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβα-λούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρα-τόπεδον, και αυτή η ομόνοια αν βαστούσεν

ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμεν κυριεύσεικαι την Θεσσαλίαν και την Μακεδονίαν καιίσως εφθάναμεν και έως την Κωνσταντινού-πολιν.

Τόσο ετρομάξαμεν τους Τούρκους,όπου ήκουαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μί-λια μακρά· εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντεχιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι, μίαν αρμά-δα. Αλλά δεν εβάσταξεν ήλθαν μερικοί καιηθέλησαν να γίνουν μπαρμπέρηδες εις τουκασίδη το κεφάλι, μας πονούσε το μπαρ-

μπέρισμά τους, μα τι να κάμωμεν; Είχαμεκαι αυτουνών την ανάγκην.

Από τότε ήρχισεν η διχόνοια, και εχάθηη πρώτη προθυμία και ομόνοια και όταν έλε-γες του Κώστα να δώση χρήματα δια ταςανάγκας του Έθνους, ή να υπάγη εις τον πό-λεμον, τούτος επρόβαλλε τον Γιάννη και μ'αυτόν τον τρόπον κανείς δεν ήθελεν ούτενα συνδράμη, ούτε να πολεμήση. Και τούτοεγίνετο, επειδή δεν είχαμεν έναν αρχηγόνκαι μίαν κεφαλήν, αλλά ένας έμπαινε Πρόε-δρος έξη μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τονέρριπτε, και εκάθητο αυτός άλλους τόσουςκαι έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος τοάλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην κα-θένας κατά την γνώμην του.

Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπί-τι δεν κτίζεται, ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγειότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολι-κόν μέρος, ο άλλος εις το αντικρυνόν, και οάλλος εις το βορέαν, σαν να ήτον το σπίτιεις τον αραμπά και να γυρίζη, καθώς λέγει οκαθένας. Με τούτον τον τρόπον δεν κτίζε-ται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι έναςαρχιτέκτων, όπου να προστάζη πως θα γίνη.

Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθαέναν Αρχηγόν και έναν αρχιτέκτονα, όστιςνα προστάζη και οι άλλοι να υπακούουν καινα ακολουθούν. Αλλ' επειδή ήμεθα εις τέ-τοιαν κατάστασιν, εξ αιτίας της διχονοίαςμας, έπεσε η Τουρ-κιά επάνω μας και κοντέ-ψαμεν να χαθούμεν και εις τους στερινούς(επτά) χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλαπράγματα.

Εις αυτήν την κατάστασιν έρχεται ο Βα-σιλεύς, τα πράγματα ησυχάζουν, και τοεμπόριον και η γεωργία και αι τέχναι αρχί-ζουν να προοδεύουν και μάλιστα η Παιδεία.Αυτή η μάθησις θα μας αυξήση και θα μαςευτυχήση. Αλλά, δια να αυξήσωμεν, χρειά-ζεται και η στερέωσις της πολιτείας μας, ηοποία γίνεται με την καλλιέργειαν και μετην υποστήριξιν του θρόνου. Ο Βασιλέαςμας, είναι νέος, και συμμορφώνεται με τοντόπον μας- δεν είναι προσωρινός, αλλ’ η βα-σιλεία του είναι διαδοχική και θα περάσειεις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόνκαι σεις και τα παιδιά σας θα ζήσετε.

Πρέπει να φυλάξετε την Πίστιν σας καινα την στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμεντα άρματα, είπαμεν πρώτα υπέρ Πίστεωςκαι έπειτα υπέρ Πατρίδος.

Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυ-λάττουν μίαν θρησκείαν. Και αυτοί οι Εβραί-οι, οι οποίοι κατατρέχονται και μισούνταικαι από όλα τα έθνη του κόσμου, μένουνσταθεροί εις την πίστιν τους.

Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαί-νετε εις τους καφενέδες, εις τα μπιλιάρδα,να δοθήτε εις τας σπουδάς σας, και καλύτε-ρα να κοπιάσετε ολίγον δύο και τρείς χρό-νους, και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοι-πον της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσ-σερους - πέντε χρόνους της νεότητάς σας,και να μείνετε αγράμματοι, να σκλαβωθείτεεις τα γεράματα σας.

Να ακούετε τας συμβουλάς των διδα-σκάλων και γεροντοτερων, και κατά την πα-ροιμίαν, μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε. Ηπροκοπή σας και η μάθησή σας να μη γίνησκεπάρνι μόνον δια το άτομόν σας, αλλά νακοιτάζη το καλόν της Κοινότητας, και μέσαεις το καλόν αυτό ευρίσκεται και το δικόσας.

Εγώ, παιδιά μου, κατά κακήν μου τύχην,εξ αιτίας των περιστάσεων έμεινα αγράμ-ματος, και δια τούτο σας ζητώ συγχώρησιν,διότι δεν ομιλώ καθώς οι διδάσκαλοί σας.

Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα καιεγνώρισα για να ωφεληθείτε από τα περα-σμένα και από τα κακά αποτελέσματα τηςδιχόνοιας, την οποία και να αποστρέφεσθεκαι να έχετε ομόνοιαν.

Εμάς να μη μας τηράτε πλέον το έργονμας και ο καιρός μας επέρασε, και αϊ ημέραιτης γενεάς, η οποία σας άνοιξε τον δρόμον,θέλουν μετ' ολίγον περάσει· την ημέραντης ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύχτα τουθανάτου μας, καθώς την ημέραν των ΑγίωνΑσωμάτων (σημ. ήτο εκείνη η ημέρα) θέλειδιαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ημέρα.

Εις εσάς μένει να είσαστε και να στολί-σετε τον τόπον όπου ημείς ελευθερώσαμεκαι δια να γίνη τούτο πρέπει να έχετε ως θε-μέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρη-σκείαν, την καλλιέργειαν του θρόνου καιτην φρόνιμον ελευθερίαν.

Τελειώνω τον λόγον μου: Ζήτω ο Βασιλεύς μας Οθων! Ζήτω οι Σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!».

Πηγή: Εφημ. «ΤΟ ΑΠΟΚΟΥΡΟ»του Συνδέσμου «Κοσμάς ο Αιτωλός»

PÔ‚ÔÏÈ·Ú›ÙÈη ¡¤· Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2007 Σελίδα 7

ª·˜ ÂÁη٤ÏÂÈ„·Ó ÔÚÈÛÙÈο ÁÈ· ÙË ̄ ÒÚ· ÙˆÓ ·ÁÁ¤ÏˆÓ

“Η ώρα του αποχωρισμού έφτασε καιτραβάμε τους δρόμους μας. Εγώ τον θάνα-το, εσύ την ζωή... ποιο είναι το καλύτερο οΘεός μόνο γνωρίζει”.

Πλάτων - Διάλογοι - ΑπολογίαΟ κύκλος της ζωής ενός ακόμη ανθρώ-

που έκλεισε... το Ροβολιάρι έχει “βγάλει”πολλούς άξιους ανθρώπους... γι’ αυτόν που

σας γράφω αυτό που ξέρω να πω είναι ότιτίμησε αυτά τα χώματα...

Με το που γεννήθηκε στο Ροβολιάριίσως η ζωή να είχε άλλα σχέδια γι’ αυτόν.Υπήρχε άλλωστε ο Γιώργος ο αδελφός τουένα χαρισματικό παιδί - παιδί θαύμα - έτσιτον λέγανε οι παλαιότεροι, έτοιμος να συ-νεχίσει την παράδοση στην οικογένεια Πα-πανικολάου.

Όμως ο ξαφνικός του θάνατος το 1928έκανε το Βαγγέλη μοναχογιό στην οικογέ-νειά του. Η συνέχεια - στο καφενείο του πα-τέρα του στη Μακρακώμη, παιδικά χρόνιαμέσα στη δουλειά...

Μετά ο πόλεμος, η καταστροφή, ο εμ-φύλιος και ο θάνατος του πατέρα του, δοκι-μασίες οδυνηρές στις προηγούμενες γε-νιές και λίγο πολύ γνωστές, έπρεπε ναφροντίσει για την μητέρα του και τις αδελ-φές του, τις οποίες πάντρεψε...

Το 1955 φεύγει για το Ντιτρόιτ και δου-λεύει για τον θείο του Ευάγγελο Νέλλα. Ξε-νιτιά, δυσκολίες αλλά με την εργατικότητάτου καταφέρνει να πετύχει το Αμερικάνικοόνειρο.

Το 1978 γυρίζει πίσω στην Ελλάδα καιμένει στη Λαμία. Το Ροβολιάρι το επισκέ-πτεται στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής

και βλέπει τους κόπους του να ανταμείβο-νται.

Εκείνο που ξεχώρισα από την ζωή τουείναι η πίστη του και η δύναμη που είχε νααντιμετωπίζει τα δύσκολα, έτσι αντιμετώπι-σε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του...

Πρόλαβε και είδε 2 εγγόνια και άκουσεμε μεγάλη χαρά το όνομά του.

Εκείνο που μας άφησε είναι η αγάπη γιατο Ροβολιάρι, ένα μικρό μεν χωριό αλλά τό-σο πλούσιο σε ανθρώπους που προσφέρα-νε στην κοινωνία.

Παπανικολάου Αναστάσιος

Ευάγγελος Παπανικολάου

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑαπό την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ του Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ που εκφωνήθηκε

στις 7 Νοεμβρίου 1838 στην ΠΝΥΚΑ στους μαθητές του Ελληνικού Γυμνασίου Αθηνών

Πέθανε στις 23-1-2007 ο ΕυάγγελοςΠαπανικολάου.

Ο Σύλλογος Ροβολιαριτών εκφράζειτα θερμά του συλλυπητήρια στους οικεί-ους του.

PÔ‚ÔÏÈ·Ú›ÙÈη ¡¤· Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2007Σελίδα 8

1. Το έργο άρδευσης στον οικισμό «Άγιος Γεώργιος» θα αρχίσει να εκτελείταιαμέσως μετά τις εορτές του Πάσχα. Με το έργο αυτό αξιοποιείται το νερό:

α) Της Πάνω βρύσης (βλέπετε φωτογραφία)β) Της πηγής στα «Πηγάδια»2. Το τιμολόγιο για το νερό που θα καταναλώσουν τα νοικοκυριά από 1ης Μαΐου

έως 31 Οκτωβρίου 2007 έχει ως εξής:α) Κυβικά μέτρα μέχρι 100, προς 15 λεπτά το κυβικό.β) Κυβικά μέτρα πάνω από 100 και μέχρι 150 προς 0,25 λεπτά το κυβικό.γ) Κυβικά μέτρα πάνω από 150 προς 3€ το κυβικό.Παράδειγμα: Έστω ότι ένα υδρόμετρο έχει ένδειξη, την 31η Οκτωβρίου 2007,

300κ.μ. Ο ιδιοκτήτης θα κληθεί να πληρώσει:Για τα πρώτα 100 κυβ. μέτρα 100 x 15λ. = 15€Για τα κυβικά από 101 έως 150 50 x 0,25λ. = 12,5€Για τα κυβικά από 151 έως 300 150 x 3ε = 450€

Σύνολο 477,5€

Ο Πρόεδρος του χωριού μας, κ. Γιώργος Ζιαγγουβάς μας πληροφορεί:

Στις 11 Φεβρουαρίου 2007, μεσημέρι Κυριακής, πραγματοποιήθηκε η ετήσια συνεστίασητου Συλλόγου μας, στην ταβέρνα του ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΤΡΩΝΙΑ.

Η εκδήλωση είχε μεγάλη επιτυχία. Πήραν μέρος σ’ αυτή γύρω στα 150 άτομα, Ροβολιαρί-τες και άλλοι, γνωστοί και φίλοι των Ροβολιαριτών.

Το καλό φαγητό, ο καλαίσθητος εσωτερικός χώρος, το δημοτικό τραγούδι από την ορχή-στρα του Γιάννη Κατσή, η καλή διάθεση και το κέφι δημιούργησαν κλίμα ψυχικής ευφορίας.

Ειδωθήκαμε οι συγχωριανοί και οι φίλοι, συζητήσαμε, θυμηθήκαμε τα περασμένα, νο-σταλγήσαμε τα παιδικά μας χρόνια και γεφυρώσαμε το σήμερα με το χθες, το οποίο είχε πε-ρισσότερο νόημα, καίτοι μας έλειπαν τα περισσότερα από τα αναγκαία της καθημερινής ζω-ής.

Επειδή τα τελευταία χρόνια ανταμώνουμε συχνότερα σε πένθιμες ώρες, καλό θα είναι ναδεσμευτούμε όλοι στην υποχρέωση να δημιουργούμε τακτικά, στο μέλλον, ευκαιρίες γιαγιορτινές συναντήσεις, για να ανοίγουν οι καρδιές μας, να περισσεύει η χαρά, το τραγούδικαι το ξεφάντωμα.

Καλή αντάμωση στην επόμενη κεφάτη εκδήλωσή μας.Το Δ.Σ. του Συλλόγου

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

21η Μαρτίου: Ημέρα κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων.Μέρα που μας θυμίζει πως, όπως και η πολύχρωμη φύση, έτσι κι εμείς πρέπει να

ανοίγουμε απλόχερα την καρδιά και το μυαλό μας στον άλλο, το διαφορετικό απόεμάς άνθρωπο, όποιο χρώμα κι αν έχει. Χάρη στα χρώματα των ανθρώπων, τίποταδεν είναι ίδιο και μονότονο στη Γη.

Ο τρόπος με τον οποίο κατανέμονται οι λαοί με βάση το χρώμα τους δεν είναι τυ-χαίος. Έχει σχέση με το πόσο ηλιόλουστες είναι οι περιοχές όπου ζουν. Γιατί για τοχρώμα μας αποφασίζουν οι χρωστικές ουσίες της επιδερμίδας μας που ξυπνούν απότον ήλιο. Πρώτη και καλύτερη η μελανίνη. Οι άνθρωποι παράγουν δύο μορφές μελα-νίνης, τη φαιομελανίνη, που έχει κόκκινες και κίτρινες αποχρώσεις, και την ευμελανί-νη, που είναι σκούρα καφέ έως μαύρη.

Οι ανοιχτόχρωμοι άνθρωποι παράγουν κυρίως φαιομελανίνη, ενώ οι σκουρόχρω-μοι κυρίως ευμελανίνη. Στα πιο ανοιχτόχρωμα άτομα το χρώμα επηρεάζεται και απότο αίμα που κυλάει κάτω από το δέρμα τους, που τους κάνει να φαίνονται ροζ!

Άραγε, αυτή η διαφορά στη μελανίνη θα μπορούσε να δικαιολογήσει την άσχημηή άδικη συμπεριφορά που έχουμε πολλές φορές απέναντι σε ανθρώπους, φυλές ήλαούς με διαφορετικό χρώμα από μας;

Σίγουρα όχι, αν σκεφτούμε πως όλοι κάποτε είχαμε το ίδιο χρώμα.Πηγή: Περιοδικό Ερευνητές, 23-3-2007

Η 21η ΜαρτίουΗμέρα κατά του ρατσισμού

√ °È¿ÓÓ˘ ∫·ÚÔ‡˙˘ ÛÙÔ ̄ ÔÚfi Ì·˜, Ì ÙË Û‡˙˘Áfi ÙÔ˘ ∞ÚÈÛÙ¤· Î·È ÙÔ˘˜ ÁÈÔ˘˜ ÙÔ˘, ∫ÒÛÙ·Î·È ÕÚË. ∫·È ÔÈ Ù¤ÛÛÂÚȘ ÂÚÁ¿˙ÔÓÙ·È ÔÏϤ˜ ÒÚ˜ ÙÔ 24ˆÚÔ, ÁÈ· Ó· ÚÔÏ¿‚Ô˘Ó ÙËÓ ËÏÂÎÙÚÔÓÈ-΋ ÛÙÔȯÂÈÔıÂÛ›· 80 Î·È Ï¤ÔÓ ÂÊËÌÂÚ›‰ˆÓ ¶ÔÏÈÙÈÛÙÈÎÒÓ ™˘ÏÏfiÁˆÓ ·’ fiÏË ÙËÓ ∂ÏÏ¿‰·. ªÂ-ٷ͇ ÙˆÓ ÂÊËÌÂÚ›‰ˆÓ ·˘ÙÒÓ Â›Ó·È Î·È Ù· “ƒ√μ√§π∞ƒπΔπ∫∞ ¡∂∞”.

ΔÔ˘˜ ¢¯·ÚÈÛÙԇ̠ÁÈ· ÙËÓ ÂÈÌÂÏË̤ÓË Î·È Î·Ï·›ÛıËÙË ÂÎÙ‡ˆÛË Ù˘ ÂÊËÌÂÚ›‰·˜ ηÈÙÔ˘ ËÌÂÚÔÏÔÁ›Ô˘ Ì·˜.

Ναι, είναι αλήθεια! Ήρθε παπάς στο χω-ριό μας, για να καλύψει τη χηρεύουσα θέ-ση, μετά το θάνατο του μακαριστού Χρή-στου Μπούκα. Λέγεται Θωμάς Μπότσηςκαι κατάγεται από το Γαρδίκι Σπερχειάδος.

Οι πρώτες εντυπώσεις των Ροβολιαρι-τών είναι άριστες!

Μάγεψε και γοήτεψε το εκκλησίασμα,όσες φορές ιερούργησε στο χωριό μας.Πεπειραμένος και καλλίφωνος ιερέας, ο

οποίος καθώς πρωταγωνιστεί κατά την τέ-λεση της θείας λειτουργίας, δημιουργείκλίμα βαθειάς κατάνυξης, προκαλώνταςθρησκευτικό ρίγος και ανάταση ψυχής.

Μακάρι να είναι μαζί μας για πολύ και-ρό. Τα απερημωμένα χωριά βλέπουν τονκαλό και άξιο ιερέα, όπως ο κουρασμένοςστρατοκόπος το δροσερό και γάργαρο νε-

ρό πηγής.Ευχαριστούμε θερμά τον σεβασμιώτα-

το Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο γιατο θείο δώρο που μας έκανε και τον παρα-καλούμε ευσεβάστως, αν είναι δυνατόν,όσες φορές ο εν λόγω ιερέας μετακινείται,για να καλύψει τις θρησκευτικές ανάγκεςκαι άλλων χωριών, ας είναι τα χωριά αυτά

κοντά στην έδρα του. Το Κυριακοχώρι για παράδειγμα, πέ-

φτει πολύ μακριά από το ΡΟΒΟΛΙΑΡΙ και τοπήγαινε-έλα είναι πολύ κουραστικό, αν όχιεξοντωτικό.

Ευχόμαστε, Σεβασμιώτατε, να σας χα-ρίζει ο Θεός υγεία και μακροημέρευση, γιανα μπορέσετε να ολοκληρώσετε τα έργαπροόδου και προκοπής στη ΦΘΙΩΤΙΔΑ!

Θ.Ν.

Επί τέλους, έχουμε παπά στο ΡΟΒΟΛΙΑΡΙ!