011 - Tom Poes en Het Monster Ei

5/13/2018 011 - Tom Poes en Het Monster Ei

1/34


2/34

DE AVONTUREN VAN TOMPOES DOOR ~SERlE I, DEEL 5

TOM POES EN .HBT MONSTERHI

UITGAVE DB MUINCK & Co. AMSTERDAM ..C.


3/34

Tom Pees verveelde zich een beetje, Heer Bommel was na hetavantuur met den zieken hertog naar slot Bommelstein gegaan amuit te rusten en naar en geschikten koper VQOT zijn kasteel ui t tekijken. En nadat Tom Poes duseen paar weken rustig thuis hadgezeten en "Deavonturen van Floris Fla Mingo" twee keer haduitgelezen, begon hij rich te vervelen,Op een mooie lentemorgen was hij een wandeling in bet Doakere-bomen-bos gaan makeu omdat daar misschien nog C e l l of ander

klein avontuurtje te beleven zou zijn, Maar bet vie! niet mee. Toenhij urenlang gelopen had en opeen plek was gekomen, waar hij nagnooit was geweest, had hij nog steeds niets spannends beleefd."Het is hieranders weI mooi", dacht Tom Pees. "En ik heb nooitgeweten, dat er een meer in het bas was. Bet schijnt een groot meerte rijn ..... En, wacht eens, daar zie ik een boot liggen. Ik zou eigenlijkbest zin hebben am eens een tocbtje te maken .... Ja, dat zou ikeigenlijk best kunnen doen l"


4/34

Tom Poes Jiep langs de oever van het onbekende meer naar betbootje toe en toen zag hij, dat er naast het vaartnig een bord stond,- Roeiboot met bemanning te huur. Te bevragen hiernaast, bijWammes Waggel - stand er op het bord, En toen Tom Poes eensrondkeek, zag hij op em steen een. vreemdeli.ng zi~ die hem eenbeetje laperig a.a.nkeek.- Kunt U me oak zeggen, waar Wammes Waggel woont? vroeg

Tom Poes beleefd. Op dit bard staat: Hic:rnaast, maar ik zi e hierin de buurt nergens een huis!- B~, wat? vroeg de vreemdeling. Ben hois? Maar er staat tachmet op ~a.t bard, ~at U bij een ,hms meet zijn 1,.Hiernaast! staat erop en dit IS tach hiernaast? Ik. zat toch naast mUll boot? nat dachtik tenmioste:, Ik ben Wam.m~ Wagge1, ziet U, en ik dacht, ~t iknu naast llllJIl boot gaan zitten, dan weet iedereen waar hi J mezoeken m ct. nat dacht ~ ziet U?


5/34

- lk ben Tom Poes - zei Tom Poes - en a 1 s U W ammes W agge1bent, zou ik Uw boot w eI een poosje willen huren voor een tochtjeover het meer, Ik zoek avonturen, maar er valt vandaag met vee!te beleven,- Hahahahaha! Avonturen! - zei Wammes Waggel. - Hijis goed! U houdt vall een grapje, geloof ik! Nu, dat treft, want ikben ook erg grappig, al zeg ik het zelf! Stapt U maar in, meneer,dan zal ik U naar het eilandjc roeien, dat U daar ziet l iggen! Datis het leukste eiland, dat U ooit gezien zal hebben. Daar kan je jeziek Iachenl

- 0 ja? - vroeg Tom Poes, die er niet veel van begreep.- Maar waarom is het grappig om avonturen te zoek.en?- Hahahahaha! - kwaakte Wammes Waggel. - U kunt mijniet voor de gek houden! Avonturen kan je toch niet zien? Hoekan je ze dan zoeken?Intussen was het bootje al tamelijk dicht bij het eila.nd gekomenen Tom Poes dacht: - lk begrijp niet wat er zo grappig aan d2.twand is. Het ziet er zo op het eerste gezicht nogal somber uit. DieWammes Waggel Jijkt me een vreemd iemand.


6/34

Wamm~ Waggel He t de roeiboot met een kaIm gangetje op hetstrand lopeno- We zijn er, meneer, ze i hij. Komt U maar eens mee dan zalik U rondleiden, Ik weet bier de w eg als in wjn eigen tuintje enik kan U alIes late:n zien wat grappig.. is.- Maar het ziet er helemaal niet zo grappig nit, zei Tom POd.Kaal en dor, met zwarte bergen! Bent U wd eens aan de anderekant van die bergen geweest?- Nee, sei Wammcs, ~at Diet. En daar achier die heuvels ook

met. Maar verder ken ik de w eg toch hew heel geed, Aileen moetllt steeds OP~J dat ik het meer .steeds in het gezicht hood, wantanders zou ik vcrdwalen, nietwaar? Kijk, nu moet U opletten, hierachter die rotsen begint het grappige I- Waar dan? vroeg Tom Poes verbaasd. Ik zie alleen maarbeenderen en schedels! Ik vind het m e r allesbehaive grappig!- Hm, zei \Vanunes Waggel teleurgesteJd. U valt me tegen, ikdacht dat U ook van een lolletje hield!


7/34

- Wat is eraan de hand? vroegTom Poes, terwijI hij naderbijkwam. . uMaar .., .. daar ligt om ei I Hoe is dat mogclijk? Hoe komtdat ei bier? En waar lach je zo om?"- Hahahahahaha l om dat.... dat ding, natuurlijk I kakeldeWammes Wag.geL , , A J . s bier J c i . c lppenr .waren , zou ik. zeggen, dat daareen ei ligt! Om je naar te Iachen.l Net een ei!"- Maar het is een ei, zei Tom Poes. "Een e ch t e i, maar van eenki p is het nlecl"

. .

Tom Poes liep voorzichtig tussen de beenderen en schedels dooren hij began het hoe laager hoe minder leuk te vindenop het grappigeeiland van W.ammes Waggel ..- Ik ben benieuwd wat dit allemaal betekent, dacht bij. Debeesten waarvan deze beenderen zijn, moeten wei heel erg groatgP.Weestz i J n . Het lijken wei voor~torisc~e sch~els! Ik heb daarvanwei eens lets gelesen, maar geneD heb ik zo lets nog nooit!Op dat moment hoorde bij de luide kakelende lach van WammesWaggeJ achter zich en bij draaide zich vlug om,o - Hahah~a.h:ilia! riep Wammes Wag:g el. - Stel je voorl Hoe11 het megeli jkl Habahahahaha! Oehahahabal"


8/34

nit - is het vreemdste en grootsteei, dat ik ooit gezien heb, zeiTom Pees... En hoe komt hee bier tussen al die beenderen te liggcn?Ik begrijp er niets van! Daar moet ik toch meer van weten , Wammes!Wed je wat? Wenemen bet mee naar hOO!"- Mij goeci,.zel Wammes. IJAllet:n begrijp itmet, waar je jew~ over ~aakt ..Mier ligtec:o ding, d~t op ~ti l i . l ~ t ,maar datnooit ceo .eJ. ~ ~n,. omdat bier g~en kippen ~JO. .: - Onzm, ZeJ. Tom Poes. - Nletalleen kippen leggen oeren,

maar struisvogels, krokodillen en slangeD: en nog veel meer beestenook. En omdat i.k wit weten wat < l i t er voor ten is, neem ik het meenaar huis en 1aat bet uitbroed.en.Weet jij nieteca nette kip, diebet doen kan, Wammes?- Zeker, zei Wammes, terwijl hijzijn bootje van bet strandschoof en koerszette naar vaste wal. - Dat zou net een baantje zijnvoor mijn oude Tokke1! Maar ik begrijp met, waar je je zo druk.over maakt, nee, dat begrijp ik niet.


9/34

Wammes Waggd legde zijn bootje aan de wal vast aan de paalen ging Tom Poes voor naar zijn huis, cIat niet Vet van daar op eenopen plek in het bo s lag.- Hier WOOD ik, zei hij trots - en daar achter woont Tokkel,rr.ijn oude kip. Die heb ik eigenlijk aileen maar voor de aanspraak,want eieren legt hij al lang niet meer, Geef dat rare ei maar bier ,Tom Poes, dan zal ik eens aan Tokkel gaan vragen of Wj het uit-broeden wil. Maar ik vind bet een raar geval Tom Poes, dat vindik het!Wammes Waggelliep om zijn waning heen naar een soort schuurtjetoe en schoof een luikje weg.

- Kom eens hier Tokkel- zei' bij._-Hier is een vreemd persoon,die Tom Poes heet en hier is een ei, dat geen ei J e a n zijn orodat zuIkegrote eieren niet bestaan kunnen. Wit jij dat voor Tom Poes uit..breeden?"Er klonk wat geritsel en gekakeI uit het hok en toea kwam er eendikke, oude kip naar wren.- Hahahahahal wat een grap! zei Wammes Waggel. "Ik ge1oot,dat zij er al even hard inloopt al s jij, Tom Poesl Tokkel denkt oak ,clat het ee n ei is!


10/34

Tom Poes WaJ zo nieuwsgierig hoe het met bet ei zoo aflopen, dathij bij Wammes Waggel bleeflogeren. Maar de eerste dagen gebeurdeer niets, Tolle! zat geduldig te broeden eo Wammes zat de heledag naast zijn roeiboot op passagiers te wachten, maar er kwam nooitiemand.- Waarom leg je je boot niet op em pleats, waar meer mensenJanga kamen? vroeg Tom Poes op een avond. - Dan heb je tochvee! meer kans am iets te ven:lienen?- Dat is nu wel waar - zei Wammes nadenkend. - Maar danzou ik het zo druk h:ijgen en daar houd ik. niet van, zie je? Ik houd

van kalmte en rust en hoe mindel' passagiers i. k krijg, hoe rustigerhet voor me is. En hoc is het met je ei? Is het al uitgekomen? Hahaha-hahaba! Wat een grap!- Nag niet, zei Tom Poes, - ma.ar. . .. Op dat moment klonk.er aan de andere kant van het buis een luid gehlel en Tom Poesen Wammes Waggel sprongen overeind.- Dat is mijn anne Tokkd ! ricp Wammes. Daar heb je het nual! Het b~oed~n is. haar op haar zenuwen Keslagen en nu is ...- Onzin! nep Tom Pees opgewonden. Kijk maar eens, Wamma!Bet ei is gebarsten! Ret ei komt uit!


11/34

la, het ei was bezig uit te komen, dat was wei zeker. De barst inde schaal werd steeds groter en het ci begon te schudden en te be-wegen!- Hoe is 't mogelijk! - riep Wammes Waggel. - Het lijkt weleen echt ei, Tom Poes! Dat lijkt het! Maar ik heb toch nag nooitgezien, dat een ei uit zichzelf ging bewegen en roilen, nee, nag nooit!We mogen wei oppassen, want anders valt het en dan 100pt de dooierer uit.. . . .Wammes had het nog maar net gezegd, of het ei roide een slagom en viel met een klap op de grand. Toen was het natuurlijk heIemaal

kapot, er kraakte iets en er stak plotseling een klein kopje door deopening die er in de schaal was gekomen. Het kopje keek met eenpaar verbaasde uitpuilende oogjes de wereld in, schudde de eier-schalen van rich af en bleek toen toe te behoren aan een heel vreemdklein diertje op vier dikke poteu.- Dat is het raarste kuiken, dat ik. ooit gezien heb I - zei Wammcsverbaasd. - Hoe is het mogelijk? - Dat is geen kuiken - zei Tom Poes nadenkend. - Het lijktmeer op een vreemd 800rt krokodil; maar dat is het tach ook niet ....Ik begrijp er niets van!


12/34

De volgende morgen was 'Vammes Wagge1 druk bezig met hetomhakken van een boom toen Tom .Poes buiten kwam. Dicht bijhem stond een kist en op die kist zat Tokkeltje, de oude kip, met eentevreden uitdrukking op haar gezicht,- Waar is dat vreemde krokodilletje? vroeg Tom Poes.- Die zit in die kist, zei Wammes. - Zo'n klein beestje moettoch een huis hebben, niet waar? Anders vat het kou, of raakt hetonder de voet, wat jij? Maar een krokodilletje is het vast niet, TomPoes! Zeg nu zelf, een dier dat uit een ei komt, kan nooit iets andersals een kuiken zijn!

- Onzin, zei Tom Poes, ik heb je al een paar keer verteld, datslangen en zulk soort beesten oak uit eieren komen! Maar om precieste weten wat dit voor een dier is, zullen we rnoeten wachten totdathet wat groter is en dat zal nog wei een paar jaartjes duren ....Op dar ogenblik klonk er een luid gekraak, de kist waarin hetvreemde beest zat vloog uit elkaar en Tokkeltje vloog luid kakelendde lucht in.- Hm, zei Wammes, ik geloof niet, dat we een jaar hoeven tewachten, Tom Poes! Dat beest groeit bij de minuut!


13/34

Wammes had bet vreemde dier Kaspar $"enoemd, naar zijn groot-vader, v . ant daar leek het veel op zoals 1Ujzei. Kaspar groeide dagelijkseen fiiuk stuk en hij was erg braaf en gehoorzaam. Al s een bondjelicp hij alle dagen met Wammcs Waggel mec naar hct meet om oppassagiers te wachten. Daar lag hij dan een beetje inde zen te groeienen te geeuwen en 's avonds sjokte hij weer trouw achter 'Vammesaan naar huis .. Toen dat zo cen klein wcekje geduurd had, zei TomPees OP een avond: ..- lk wil tach wcl eens weten, wat Kaspar nu eigc.nlijk voor cendier is, Warnmes! Hij groeir maar en eet maar en hij wordt steeds

grater! Als dat zo doorgaat, wordt hij groter dan een olifant! Wemoeten eens met hem naar de stad gaan en hem laten onderzoekendoor een professor, dan weten we tenminste waar we aan toe zijn.- Hm, zei 'V.ammes, naar de stad, he? Daar voel ik met veelvoor! In de stad moet bet erg gevaarlijk zijn heb ik gehoord. Daarzan Kaspertje niet regen kunnen, denk ik,Aidie auto's en die mensen!Het arme diertje zou er zenuwachtig van worden! Oat vind ik!- Onzin, zei- Tom Pees, Morgen gaan we, Wammesl Ik wi!weten, .....t Kaspar voor iemand is!


14/34

Natuurlijk kreeg Tom Poes zijn zin. Wammes Waggel paktemopperend en Jdagend ~Jn tandenborstel in zijn brodZak, deedKaspar eenhalsband om, liet hem afscheid nemen van TolleJ.tje enbcgBf zich met Tom Poes o.p w cg naar de stad. Bet was een laagewandeling, eerst een heel eind door het Donkere-Bomen-Bos heenen toen de Landweg naar Rommeldam op. Kaspar sjoktc: kalm engehoorzaam achtcr hen aan en vertoonde gcen tek.enen van moeheid.

. .Toen ze zo een paar uren gelopen hadden, zagen ze in de verte eenvreemdeling staan, die ben met grote verbaasde ogen aankeek ener uitzag alsof bijerg geschrokken was.- He! Wacbt eens! riep de vreemde1ing. Hoe komen jullie aandat beest? Weten jullie wel , dat dat wet mag? Waar hebben julliedat dier gevonden? Geef bet onmiddellij\ bier!


15/34

- Hoe komen jullie aan dat dier? vroeg de vreemdeling. Datzou ik weI eens willen weten. Waar hebben jullie het gevonden?- Dit is Kaspar, zei Wammes Wa$gel. Hij heet zo naar mijngrootvader, want daar lijkt hij veel op, zret U? Het is een heel aardig,trouw dier en nu gaan w ij naar destad om aan den professor te vragenof het een kuiken of een krokodil is. Loopt U misschien zover mee?- Onzin, rie~2:}m Poes boos. lk ben benieuwd waar u de bru-taliteit vandaan t om ons te vragen, waar wij dit beest gevondenhebben! Wat gaat u dat eigeulijk aan? Wie bent u?

- Houd je mond, akelig, klein mannekel riep de vreemdelin~.Ik raad je aan om dit dier onmiddellijk aan mij te geven, want Jekrijgt er niets dan last mee! En al s je het met goedschiks doet, danmaar kwaadschiks!- Wat is uKwaadschiks"? vroe$:Wammes verbaasd.- Dit! riep de vreemdeling en h g gooide Tom Poes opzij, terwijlhij Wanunes Waggel een duw gaf. Toen sprong hij op Kaspar toeen greep hem bij zijn halsband. >


16/34

De vreemdeling pakte het touw beet, dat Kaspar aan zijn halsbandhad, en begon te trekken, maar dat ga f niet veel. Kaspar zette zichschrap e n omdat hij al een flink stuk was gegroeid, sinds hij uit zijnei was gekropen, was hij aardig sterk. Er was geen beweging inhemte krijgen. Maar de vreemdeling liet zich niet zo gemakke1ijk uitbet veld slaan. Hij liet liet touw los en begon Kaspar nu van achterente duwen.

- Vort, monnd! .riep hij. Schiet op! lk zal je brengen waar jeh oo rt 1 Korn mee!Toen kreeg Kaspar er genoeg van. Met een ruk gooide hij zijnkop naar voren en schopte zi jn achterpoten in de lucht en omdatde vreemdeling daar niet op verdacht was kreeg hij een tik vanKaspar's staart, die hem door de lucht deed vliegen.- Tjonge, dacht Tom Poes, die Kaspar kan al heel watl Hoemoet dat worden a Is het dier nog grater wordt?


17/34

De vreemdeling zat een beetje duizelig op de w eg en scheengeenzin meet te hebben om verdernog rune te zoeken, zodat Tom Poesen Wammes Waggel Kaspar 's touw weer vastpakten en verder gins-en.- Dat was een vreemde man. zei Tom Poes, Ik ben toch benieuwdwat hij eigenlijk wilde! Het schijnt, dat hij meer van Kaspar afwectdan \ V i j en dat hij iets met hem te maken had. Maar wat kan dat. geweest zijn? Het wordt tijd, dat wij oak iets meer te wetcn kamen.Ik heb iets bedacht, Wammesl Inplaats van naar de stad te gaan,

gaan we naar mijn mend Ollie B. Bommel toe. Die heeft heel vee1boeken gekocht, orndat Wj dat deftig vond staan en als ik daar nueens in ga kijken, vind ik vast wel iets. We komen tach in de buurtvan zijn kasteel, Kijk, hier achter deze rotsen ligt het all .- Dat is goed, zei Wammes, van kasteIen houd ik . w e1 al heb ikze nooit geeien, En i.k denk, dat Kaspar er ook w e! zin in heeft .Het arme dier is nog maar zeven dagen oud, moet je denken!


18/34

Heer Bonnnel zat in de leeszaal van slot Bommelstein zijn krantte Iezen, toen ineens de deur openging en Tom Pees binnen.ho1de.- Halle, beer Ollie! riep Tom Poes, hoe gaat het met n?- Wcl, wel, Tom Poes! zei beer Ollie verbaasd, Het is goed, datje komt jongc vriend, want eerlijk gezegd, verveel ik mij daod! Hoegaat her met jon? Heb je a1 avonruren beleefd, de Iaatstc tijd of luktdat niet erg wanneer ik er Diet bij ben?- Er is iets vree~ds, heer Ollie,. zci. Tom Poes, en ik heb .de.hulpvan uw boeken nodig. Toen vertelde Tom Poes alia wat er m de

Iaatste tijd gebeurd was en heer Bommel luisterde vol verbazing toe.- Kijk. zci Tom Poes ten slotte, daar zitten Wammes Waggel enKaspar. Als u uit dat roam kijkt, knot u ze zien,- Wei, weI, kom, kom, mompclde heer Bommel, het is een vreerndverhaal, dat je me daar verteld hebt Tom Poes l En die twee heren,die daar zitten, zijn niet minder vreemd! ~.faar nu moet je .me tochecru vertellen, wie van de twce is on eigeolijk Wammes Waggel enwie is Kaspar?


19/34

Heer Bommel liet een schuur ontruimen en daar mocht Kasparvoorlopig in gaan wonen.- Kijk eens, Tom Poes, - zei heer Ollie - ik sta er op, datjullie voorlopig hier blijven en bovendicn wil ik het einde van dezegeschiedenis rneemaken. Ik weet niet hoe het met Kaspar zal gaan,maar ik heb zo het idee, dat er nag vreemde dingen kunnen gcbcuren.Het bevalt me bijvoorbeeld Diets, dat die vrecmdeling jullie heeftaangehouden en geproheerd heeft om Kaspar mee te nemen. Nee,

jonge vriend, er kan nog heel wat gebeuren en daar wil ik bij zijn.Tom Poes vond het natuurlijk goed en Wammes Waggel had ookgeen bezwarcn, zodat Tom Poes alle tijd had am heer Bommel'sbibl iotheek door te lezen. Dat was een heel werkje, want daar stondenheel war boeken, maar Tom Poesmerkte al heel gauw, dat er nietveel bij was waar hij wat aan had.- Ik moet iets vinden waarin staat, wat Kaspar voor een dier is,dacht Tom Poes, al zou het ook een week duren.


20/34

Heer Bommel kwam niet vaak in zijn Ieeszaal, daar had hij eenhekel aan en van lezen kreeg hij hoofdpijn, zoals bij zei. Hij had aldie boeken dan ook alleen maar gekocht, omdat iedereen moestkunnen zien hoe knap en geleerd die Ollie B. Bommel weI was. Maartoen Tom Poes een week lang in die leeszaal had doorgebracht,vond heer Ollie tach, dat he r te o gek werd en ging hij eens kijken.Nu, hij schrok wel een beetje, toen hij er binnen kwam. Aile boekenwaren er van de planken gehaald en lagen door elkaar heen op devloer. En er midden tussen in, half begraven tussen de banden enpapieren, zat Tom Poes,- Wel, wei, Tom Poes, zei heer Bommel, je hebt een flinke rommelgemaakt! Ben je al een beetje opgeschoten?

- Nee, heer Ollie, niets, zei Tom Poes. U hebt boeken genoeg,maar er is er niet een bij waar iets over het diersoort van' Kasparin staat, Ik schei er mee uirl- Hoe is bet mogelijk, zei heer Bommel. De man, die mij dezeboekerij verkocht, beweerde, dat aIle hoeken van de wereld er bijwaren! Dan heeft hij me zeker bedrogen! Ik zal er werk van maken .. .Op dar moment kwam Wammes Waggel met een ontsteld gezichtbinnenhollen.- Korn gauw, kom gauw! riep hij. Kaspar heeft voor het eerstvIees gegeten en nu doet hij erg raar!


21/34


22/34

Kaspar keek vrieodelijk naar de ontstelde Wammes Waggel. toendraaide hij zich om en liep schommelend het kleine binnenplaatsjeover en wandelde recht door het muurtje heen, dat met een doffeklap in elkaar stortte. Daar buiten stonden een ~aar bijenkorven,want Beer Hommel hield veel van honing en bij hield daar zelf zijnbijen. Kaspar scheen ook van honig te houden. Hij liep tenminsteregelrecht naar de korven toe en gaf e e n er van eerr kleine tile metUn van zijn dikke voorpoten. Toen. vie! de bijenkorf natuurlijk om,maar dat was nag niet alles. De bijen, die dat heel onaardig voaden,vlogen in dichte zwermen naar bniten en vielen Kaspar aan. Nu,

wah je weet kunnen die diercn lelijk steken en Kaspar vond dat heelonplezierig. Hi'wad kwaad., snoof een beetje en toen, ineens, kwamenr een paar vlammen uit zijn bek I Dat scheen hij aardig te vinden.Hij haalde tenminste eens diep adem en begon te blazen. En hoemeer hij blies, hoc meer vlammen en rook er uit zijn bek kwamen.Daar konden de b~en Diet tegen en de een na de ander viel op degrond, - Ho, stop! - riep Beer Ollie. - mijn bijen! - en WammesWaggel jammerde: - Die anne Kaspartjel Wat verschrikkelijk!Kaspar staat inbrand!


23/34

Kaspar kon er niet genoeg van krijgen. Toen er allang geen bijmeer over was, die hem steken kon, stond hij nag steeds vlammen enrook uit te blazen en hij stoorde zich helem.aal niet aan WammesWagge1, die aan e e n stuk door riep, dat hij op moest houden, omdathet zo slechtvoor zi jn keeltje was .- Wat betekent dat OU, - Tom Poes? - vroeg Heer Ollie. -Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt! Wie gaat er nu vuur spuwen?Wat moeten we OU doen, jonge vriend? Je weet, dat ik altijd overalraad op wect, maar ik moet je bekennen, dat ik hier geen gat in zie!Wat is die Kaspar voor iemand?- Ik weet er maar een ding op te verzinnen, Heer Bommel, -

zei Tom Poes. - We moeten naar Anne-Miebetje gaan. Die zal erwei meer van weten!- Anne-Miebetje? - vroeg heer Bommel, - wie is dat? Denaam komt me bekend voor, Tom Poes, maar ....- Dat is dat oude vrouwtje, dat een gouden vogel had, HeerOllie, - zei Tom Poes. - Verleden jaar hebben we die vogel voorhaar uit die tuin gehaald, u weet wei, met die reuzen!- Juist, ja, net wat ik al dacht! - riep Heer Bommel. - Kornmee, Tom Poes! We gaan de oude Schicht halen lEen kwartiertje later piepte en s'atelde de oude Schicht a1 over deweg in de riehting van Anne-Miebetjes huisje.


24/34

Zou je heus denken, dat Anne-Miebetje iets van Kaspar afwect?- vroeg heer Bommcl, terwijl ze zo hard als de oude Schicht r ijdenkon over de weg vlogen.- 1k denk bet wcl, - zei Tom Poes, - Anne Miebetjc heeft veelDude, vreemde becken, die u niet hebt, heer Rommel! En bovendiengeloof ik wei, dat zc erg veel weet.~ Ik ben benieuwd, of ze meer weet dan ik, Tom Poes, - leiHeer Bommei. - Dit lijkt me een echt duister geval.

In t ussen was het huisie van Anne- Miebetje steeds dich ti'rbij ge-komen en de oude Schicht reed hotsend en stotend onder het poortjcdoor, om daarna piepend en knarscnd tot stilstand te komen,- Gclukkig was het oude vrouwtje thuis. Toen heel' Rommel en TomPoes de deur opendeden, kwam ze hun. met uitgestoken handentegemoet.- Ach, dat is leuk, - zei ze. - Het is aardig, dat jullie mij nogeens komen opzoeken! Komt binnen. Komt binnen.


25/34

Heer Bommel en Tom Poes kregcn ieder een steel en loon verteldeTom Poes het hele verhaal van Kaspar. Hoe hij het ci gcvonden haden waar, hoe Tokkeltje dat ei had uitgebroed en ten slotte van denvreemdcling, die Kaspar had willen meenemen en bet vuurspuwenvan Kaspar.- Wacht maar eens even, kinderties, - zei Anne-Miebetje, - Ik.geloof dat ik bet al begrijp, maar voor alle zekerheid zal ik er eveneen hoek bij halen .... ja, kijk, hicr heb je het al , . .. hier is het,kijk maar! Boven aan de bladzijde, die Anne-Miebetje had opgeslagen,

stond een grate plaat en teen Tom Poes die ha d gezien, zei hij direct:Ja, dat is Kaspar, zo ziet bij er uit!- Lees rm maar eens wat er onder staat, - zei Anne-Miebetjeen Tom Poes las:"Het dierop deze afbee1.ding is een Infernosaurus, in de spreektaal,.vuurspuwendedraak" genoemd. Het is een der gevaarlijkste w e z e mdie er ooit bestaan hebben en kan wei twintig meter hoog worden.Zover als bekend is, is dat dier gebeel uitgcstorven.- Juist, - zei Anne-Miebetje, - maar dat laatste is D ie t waar.Luister maar, dan zal i. k jullie er meer van vertellen,


26/34

Midden in het Donkere-Bomen-Bos ligt een meer en midden indat meer ligt een eilandje, vertelde Anne-Miebet]e, Op dat eilandwoont een wilde volksstam, een stam van wildemannen, die groteschatten bezit van goud en diamanten. Die schatten laten ze bewakendoor monsters en er wordt beweerd, dar ze ook nog vuurspuwendedraken hebben. Tom Poes heeft per toeval he r ei van zo'n draakgevonden en nu denk ik, dat die wildemaonen er alles op zuUenzetten om die draak terug te krijgen. Wees maar voorzichtig, TomPoes! Ze zijn erg gevaarlijk.

Tom Poes yond het een vreemd verhaal, en toen ze harteJijkafscheid hadden genomen van Anne Miebetje en in de oude Schichtweer naar huis reden, zei hij:- Ik had niet gedacht, dat Kaspar eigenlijk een vnurspuwendedraak was, beer Bommel. Dat kan gcvaarlijk worden. Zou het nietbet beste zijn wanneer we dat beest weer lieten lopen?- Onzin, Tom Poes, zei heer Bommel. Ik voel er veel meer voarom eens een bezoek aan dat eiland te gaan brcngen.


27/34

Toen ae een uur gereden hadden was de Dude Schicht moe g~worden en kwamen er grote rookwolken uit de radiator.- We zullen hier even uitstappen, Tom Poes, zei Heer BommdSchicht moet een ogenbhkje rust hebben. Bovendien is het bier suien rustig en ik . w il eens even nadenken over Kaspar,- Goed. zei Tom Poes.Weet u wat toevallig is? V-Iestaan mel'recht tegenovcr bet Donkere-Bcrnen-Bos, ki jk, daar inde verte ligthet, Als je rechtdoor dit padafgaat, kom je vanzelf bij het me rterecht en dan kan je het eiland van de wildemaanen zien liggen,

Maar toen ik er was, heb ik er geen spoor van gevonden, ai leen maarschedeL en beenderen ... .- Stil eens even, Tom Poes, zei. Beer Hommel. Het is allernaalhee: interessanr, maar als ik me niet vergis, komt daar iemand nithet bos. Een bee! vreemd iemand .....Nu, daar bad hecr Bommel gelijk aan. Uit het bos kwam eenvreemd dier, Op zijn rug zat een vreemde figuuren daarvoor liepde vreemdeling, die geprobeerd had om Kaspar mee t.e nemen,- Aha, dat treffen wet riep de vreemdeling, Daar is dat Heineventje J Dit keer kern je er niet zo gemakkelijk van af , mann eke !


28/34

Bet vreemde dier, dat uit het boo gekomen was, leek veel op een~'""'""'~J maar het za~ er veel wilder en kwader nit.dat ook zo n soort Saurus zijn ? vroeg Heer Hommel zachtTom Poes. - Zou bet Diet beter zijn om maar stiUetjes ve.rderrijden? Net aloof we niemand gezien hebben? Maar daar kreegbij de tijd niet voor. De wilde olifant had hem hij zijn haag gepakt

en opgetilden bij scheen Diet vee1 goeds in de zin te hebben.- Help! Help! - riep heer Bommel, maar Tom Poes kon nietsdoen om hem te helpen, Nee, het zag er niet best uit voor heer Ollieen Tom POe!; was ten -einde mad. Maar teen bij omkeek, zag hij inde verte iets aankomen waardoor hij weer moed kreeg, Het w asKaspar en op zijn rug zat WammesWaggel.


29/34

Kaspar kwam in volle draf naderbij en li~ recht op de groteolifant toe, die nog steeds heer Bommel bij ziJD baag had. He!p!Help! riep beer Bommel en Tom Poes dacht, dat het nu helemaalgevaarlijk werd, want j_ wist niet wat Kaspar zou gaan doen.Ho, Kaspartje! riep Wanunes WaneL Coed volk! Hier is ceoolibeestje, dat een beetje wi! spelen. No dan tach!

En de vreemdeling riep: Dat komt goed uit! Daar is onze draak!Goed 00, kom maar hier beestjel Maar Kaspar luisterde naar niernand.Vlak hij de olifant b!cef bij met zo'n schok staan, dar WammcsWaggel er haast aiviel. Toen haalde hij erg diep adem, stak zijnkop naar voren en toen ....


30/34

Kaspar begon te blazen, eerst zachtjes, maar toen steeds harderen opeens kwamen er vuur en rook uit zijP bek. Niet maar zo eenbeetje, 0 nee, hele vlammen waren 't en die blies bij in de nek van,de kwade olifant.Je begrijpt dat dat dier schrok, Het liet heer Bommelop de grond vallen, gaf een harde gil en nam een ontzet tende sprong,zodat de wildeman, die op zijn rug zat, zijn evenwicht verloor. Delange vreemde1irig maakte dat hij wegkwam en rende gillend hetboo in, terwijl de olifant er weest snuivend achteraan galloppeerdemet den wildeman zwaaiend op zijn nek.- Oef, zci heel' Bommel, dat was een benauwd ogenblikje! Nietdat ik. bang was, maar ik dacht toch dat mijn laatste ogenblikjet~a~en had. Oef, zoiets boort niet op de openbare weg! Ik zal eenht indienen!

-- Hoe kwam het eigenlijk, dat Kaspar bier in de buurt rondliep,Wammes? vrocg Tom Poes,-- ja, zei Wammes, - ik was bezig een ochtendritje te makenen toen zag Kaspartje jullie in de verte. Hij was niet rneer te houden.Ik hoop maar, dat hij die arme olifant geen pijn gedaan heeft.- Het was geen arme olifant, zei heer Bommel boos. Een akelig,naar dier was betl lk ben blij, dat dit avontuur zo good is afgdopcnen dat ikmijn kalmte heb kunnen bewaren, andcrs had ik niet voorde gevolgen ingestaan.- Hm! zei Tom Poes, Dit avontuur is nog lang niet afgelopenheer Bommel, Ik zou me niets verbazen, wanneer er nog meer vreemdedingen gingen gebeuren.


31/34

j 4 ' et ? e h e u te n i n J e tJ a a J /W ? V ' C U M J e J iH ? e I DIE KUNT U LEZEN IN HET VOLGENDE DEBL


32/34

World-rtghu (IncJadlog th e r IghtI) to traaaJate raa'VUI by..TOM PUSS BOOK-SYNDICATION" - ~ c. Hollud, S U t Q t I . 370


33/34

TOM PO~BOEKEN SER lE I(KLEURENDRUK)

Hierin zijn oerschenen:Deel 1 ..De Reuzenvogel"Deel 2 ..De rare uitvL


34/34

011 - Tom Poes en Het Monster Ei

Documents

Transcript of 011 - Tom Poes en Het Monster Ei