Vogel die vliegt vliegensvlug,Meestal zie je hem niet snel terug.

Op avontuur gaan is zijn ding,Dat is wat hij nu ook ging.

Na een middag zoevend in de lucht,Kwam hij op het water met een zucht.

Hij zag bubbels in de zee,Wie of wat dat was, hij had geen idee.

Hallo, zei de vogel en wachtte op antwoord,Hoi ik ben Vis ging het gesprek voort.

Vogel keek even raar,Hij had zijn oordeel al snel klaar.

Hij stak zijn kop naar benee,Goh, wat zag het er saai uit in de zee.

Hij liet vis zien dat de lucht vol avontuur zit,Met een dubbele salto door de lucht, zo doen wij Vogels dit.

Vis keek op en zei,die lucht dat is niks voor mij.

Zoveel vliegende dieren allemaal door elkaar, wat een gevaar.

Wij vissen zwemmen liever in een groep,Dat maakt veel minder troep.

Vogel keek weer naar benee,Zo’n groep leek hem ook wel oke.

Ieder het zijne dacht hij dan,Zolang ieder zijn leven, leven kan.

Eigenlijk was hij een beetje alleen,Een school, een groep hij had er geen.

Hij zag een groep vogels vliegend boven zee,Hij sloot zich bij hun aan en vloog een stukje mee.

Een van de vogels keek op,Wat doe jij nou hier en hij kreeg een schop.

Verdrietig belande hij in bij zee,Dit gaf hem een idee.

Hij zocht Vis in het water,En vond hem dan ook even later.

Zeg Vis ik heb een idee,Misschien kunnen wij een groep zijn van twee.

Dus gingen

ze met z’n twee, O

p weg naa

r avo

ntu

ur in

de

luch

t e

n de zee.

Dus gingen

ze met z’n twee, O

p weg naa

r avo

ntu

ur in

de

luch

t e

n de zee.

Alleen op avontuur was geen goed plan,Maar met z’n tweeën wat dacht je daar-

van

Er zat weer een schaduw op de zee,Ze zocht naar Vogel want ze had een idee.

Na een tijdje op avontuur te zijn geweest,Kwam de leider van de groep aan gesjeesd.

Je kan toch niet zomaar weg,Ze zwom naar de groep met een omweg.

Eigenlijk was Vis wel een beetje verveeld,Zij wilde op avontuur kijken wat er in de zee speelt.

Ze zwom verder weg van de rest,Wat de groep er van vond, vond zij wel best.

Vis keek weer omhoog,Die vrijheid en die regenboog.Ieder het zijne dacht ze dan,

Zolang ieder zijn leven , leven kan.

Vogel keek op en zei die zee dat is niks voor mij.

Zo rustig daar is toch niks aan, Ik heb liever dat ik mijn eigen gang kan gaan.

Dat vogel daar in leven kon,Zoveel gevaren en wat een felle zon.

Ze liet vogel de zee zien, Rustig, geordend en veilig bovendien.

Hallo kwam er boven het water vandaan,Vis dacht laat ik een kijkje nemen gaan.

Vis keek naar de lucht,Wat veel vliegende dieren, een chaos zucht.

In de middag even rustig aan,Dan kan ze even naar de lucht toe gaan.

Er zat een schaduw op de zee,Wie of wat dat was, ze had geen idee.

Vis die leeft in de zee, Ze zwemt iedere dag een rondje of twee.

Samen in een grote groep met elkaar,Iedereen doet gezellig en geen gemaar.