(W422/12)

VRIJDAG 6 JUNI 2014 I 12I BART MOEYAERT 50(W422/13)

VRIJDAG 6 JUNI 2014 I 13

Bakkerij Cloet uit de Dorpsstraat 21 in Sint-

Michiels Brugge zorgde voor een wel heel

bijzondere verjaardagstaart voor Bart

Moeyaert : een eetbare Krant van West-

Vlaanderen. Als een van de weinige bak-

kers in West-Vlaanderen beschikt Kristof

Cloet over een toestel dat eetbare inkt kan

printen op taarten. Hoe deze speciale

editie van KW gemaakt werd, zeg maar the

making of the baking’ kan je bekijken op

www.kw.be. Meer info : 050 38 00 01 of

www.bakkerijcloet.be.

KW gedrukt op...een taart

I BART MOEYAERT 50

G Henriette Smessaert (°18/01/1926) en OmerMoeyaert (°14/01/1927) uit Sint-Kruis. Omerwerkte als onderwijzer en later als hoofdin-specteur lager onderwijs, Henriette waseerst aan de slag bij een graaf en legde zichdaarna volledig toe op haar groot gezin.

G Paul Moeyaert (°19/06/1951) uit Knokke-Heist. Werkt als stafmedewerker pers enpromotie bij de gemeente Knokke-Heist.Gehuwd met Myriam De Plecker. Vader vanBram (40) en Bieke (32). Via Bieke grootva-der van Marilou (4,5).

G Patrick Moeyaert (°18/11/1952) uit Sint-Pie-ters. Werkt als bouwcoördinator. Vader vanPieter (28) en Bart (27).

G Jan Moeyaert (°01/05/1955) uit Schore.Werkt als intendant bij vzw Kunst en vzwP’art. Gehuwd met Lily Soenen. Vader vanLieselotte (34) en Liesbet (32). Via Lieselottegrootvader van Leon (3) en Wannes (1) envia Liesbeth van Mateo (1).

G Rik Moeyaert (°13/12/1956) uit Sint-Kruis. Iszaakvoerder Biobox. Gehuwd met AnnWillem. Vader van Dieter (31) en Jozefien(26).

G Marc Moeyaert (°02/09/1958) uit Sluis.Werkt als schooldirecteur in Knokke-Heist.Gehuwd met Sabine Slabbinck. Vader vanJasper (27) en Sander (24).

G Jos Moeyaert (°20/03/1961) uit Ruiselede. Iszaakvoerder van een takel- en bergingsbe-drijf, alsook actief in de heftruckwereld(TVH). Gehuwd met Kathy Vanbruwaene.Vader van Chiel (26) en Raquel (18).

G Bart Moeyaert (°09/06/1964) uit Ant-werpen. Werkt als schrijver/dichter.

BIOHet geslacht Moeyaert

“Ik heb

mama nooit

zwanger

geweten”

PATRICK MOEYAERT

we contact verloren, heb ik een tweede ge-maakt : Voor we met zijn allen uit elkaar vallen.Ik vond dat toen – ik zat op een cruciale leef-tijd – wel belangrijk om contact te houden.”

SAMEN SLAPENOmdat er in het ouderlijk huis maar vier ka-mers waren, en Memee er ook woonde, moes-ten de kinderen twee kamers delen, waarbij deoudste en jongste samen lagen. Patrick : “Diestilte en dat vezelen ’s nachts, dat zorgde welvoor een verbondenheid”, zegt Patrick. Jan :“Hoe hard we voor elkaar ook waren, er wastoch wel een ons-gevoel. Zo heeft Paul me opschool nog uit de klauwen gered van iemanddie me in de basketring wilde hangen.” (lacht)“Toch zijn we geen familiemensen”, geven zeallen toe. Marc : “Spreken over emoties ? Zozijn wij niet opgegroeid. Zelfs nu weten wijbijvoorbeeld weinig over elkaars liefdesleven.”Patrick : “Maar dat was zo bij ons : niet trunten,deure doen.” Jan : “Als je je lief kwijtspeelde,moest je niet wenen op de kamer. Tja, jongensonder elkaar, hé.” Patrick : “Ook bij de geboortevan een nieuw broertje werden we niet betrok-ken. Ik heb mama nooit zwanger geweten.”

***De taart is intussen aangesneden, de champag-ne uitgeschonken. Voor de buitenstaanders ismeteen duidelijk wie de oudste is, wie de jong-ste, wie de stille... Een natuurlijke hiërarchie.Iedereen krijgt ook een bijnaam : Rikkie, Marcie,Bartje... Jan : “Dat was een deel van onze opvoe-

ding : de pikorde. Pa was de haan, Paul de oud-ste en had een soort verworven recht. Dat von-den we ook logisch.” Marc : “Die rangorde zatin alles : na je plechtige communie kreeg jebijvoorbeeld een volwassen fiets, verwierf jeextra tv-tijd en mocht je langer opblijven en hadje recht op twee gekookte eieren in plaats vanéén. Hoe trots waren we niet toen we de eerstekeer twéé eieren kregen !” Bart : “Als je zevenzonen hebt, denk ik dat het logisch is dat je danregels moet opstellen.”Jan : “Onze vader kon streng en kordaat zijn,maar ik heb hem ook horen lachen als wij ietsuitstaken. Zijn woorden waren wet.” Jan : “Hijwou het beste uit ons halen. Zijn grote schrik,zeker als onderwijzer, was dat we technischonderwijs zouden moeten doen.” Marc : “Bij-voorbeeld zonder reden thuisblijven van school,bestond bij ons niet. Ziek zijn was in je bedliggen. En als je uit je bed kwam, was een tekendat je genezen was. Ook ondernemerschap werdniet aangemoedigd. Zoek maar een job, liefst bijde staat, dan ben je zeker, klonk het.” Bart : “Met ouder te worden, probeer ik wat vanmijn perfectionisme te verliezen, maar er is nogaltijd een stemmetje dat zegt : Is het wel goed ? Ishet wel wat je nu moet doen ?” Patrick : “Dat isiets typisch Moeyaert. Maar ik vind wel dat weallen ook iets gepresteerd hebben, met creativi-teit ons voetafdrukje hebben gezet.” Jan : “Onzevader schat dat ook hoog in, maar zal het nietzeggen. Ook niet tegen Bart, ook al heeft hij inalle stilte twaalf plakboeken vol artikels.”Hoe streng de opvoeding ook was, kattenkwaad

DOOR OLIVIER NEESE • Druppelsgewijs arriverende broers Moeyaert in Hotel Fleur de Lys. Debegroeting onder de broers is gevarieerd : deene zwaait, de andere geeft iedereen een hand,anderen geven elkaar een knuffel of een kus.“Ik denk niet dat we iedereen al GelukkigNieuwjaar gewenst hebben”, zegt Rik. “Het isgeleden van oktober, toen we samen in CaféCorsari zaten, dat we nog eens met zijn zeve-nen samen waren.” Patrick : “Het gebeurt somsdat we elkaar een jaar niet zien. Vroeger heeftJos nog regelmatig reünies georganiseerd, maarde ouders worden te oud en familiereünies zijngeen prioriteit meer.” Marc : “We zijn ook geenzullelopers of telefonisten.”“Sommige broers horen elkaar wél regelmatig,afhankelijk van de onderlinge band”, gaat Paulverder. “Bijvoorbeeld : toen ik het ouderlijk huisop mijn 21ste verliet, was Bart er 8. Van zijnjeugd weet ik eigenlijk niet veel.” Bart : “Ja, langheb ik Paul niet gekend. Dat was mijn oudstebroer, maar hij had geen connotatie. Op mijn20ste ben ik op kot ingetrokken, bij Jan. Datschept natuurlijk een andere band.”

DE MOEYAERT KRANTOm de binding met zijn broers te bewaren,maakte Bart tot tweemaal toe een krant, zegmaar een Facebook avant la lettre. “De MoeyaertKrant was de eerste. Dat was een dubbelgevou-wen, met carbonpapier gemaakte krant, die ikals kind verkocht aan mijn broers. Maar eigen-lijk viel er geen nieuws te rapen. Rond mijntwintigste, toen ik in Brussel zat en merkte dat

was nooit ver weg. “We woonden in een zij-straat van de Damse Vaart, naast een kasteel”,weet Patrick. “Toen wij in onze apenjaren zaten,kwam dat – op een domein van twee hectare –plots leeg te staan. Van vader kregen we ook derichtlijn : maak maar veel lawaai, toon dat er hierzeven zonen wonen, zodat er daar niemand komtwonen. En dat deden we dan ook enthousiast.”(lacht) Marc : “De prikkeldraad naar het domeinwas door vader zelfs omwikkeld met toile cirée,zodat we niet zouden blijven haperen.”

‘VORTE’ VIS“Toen we ouder werden, spraken we er af metonze liefjes”, geeft Jan toe. “Als kind maaktenwe er vooral kampen. En eigen go-carts – metkinderwagens van bij een oudijzerhandelaar –,waarmee we toch wel levensgevaarlijke stuntsuitvoerden. Of we sprongen met een brom-fiets – die we in het geniep hadden gekocht –van een schans, waarbij er broers achter deplank moesten liggen.” Paul : “En de domstemocht achteraan liggen.” (lacht) Jan : “En weetje nog dat we met een van de racewagens vande buurjongens op het terrein reden in eersteversnelling, maar plots de draai niet meer haal-den ? Met zijn neus recht in de vijver.” (lacht)Paul : “We hebben op het terrein ook groentenen fruit gestolen dat het niet mooi was. Moord-dadig zelfs. Niet enkel de aardbeien, maar heleplanten trokken we uit.” (lacht)Het actieterrein van de broers Moeyaert breiddezich ook uit naar de buurt. “Weet je nog dat wezo hard aan de fiets van Dikke Mène schudden,dat de blokken boter aan het stuur in haar voor-wiel sloegen ?” Rik : “Of hoe we ‘s nachts uitons raam en via het dak wegvluchtten, met eentros bananen en flessen Cola. Maar je moet dateens opeten om 3 uur ‘s nachts...” Marc : “Entoen we in de zomer waterballonnen door hetopen raam van de buren gooiden !” Jan : “En wehebben ook nog een vorte vis in hun zwembadgegooid. Stinken !” Jan : “Of de bakker aan deDampoort. Hij zette rond 5 uur zijn baksels aande poort, waarvan wij er dan een gristen enopaten. Om 7 uur konden we geen taart meerzien.” Jan : “Op de bodem van ‘t Zuidervaartje

ligt nog altijd ons zeilbootje. En in de DamseVaart de Solex van grootvader. Marc : “Dat wa-ren dan zonen van de schoolmeester…” (lacht)Rik : “Maar papa kwam nooit op het kasteeldo-mein, hij liet ons doen.” Jan : “Ik denk dat hijmeer wist dan dat we denken. Onze oudersgunden het ons om te mooschen, om kind tezijn. Zelfs als we in de buurt iets hadden mis-pikkeld en er reclamaties kwamen, moesten deklagers snel weer afdruipen. Over de opvoedingmoest vader geen lessen krijgen.”

MAJOBA-PLATEN“Van al die verhalen weet ik alleen nog dat ikerbij was door de foto’s”, zegt Bart. “Van allebroers zat ik ook het meest binnen, alleen. Enachter het poppentheater van papa. Met beschil-derde poppen van papier-maché , die aange-kleed werden door mama en Memee, trok hij ’sweekends rond. Als zijn houten kasteel in deveranda opgesteld stond, schreef en speelde iktheaterstukjes en dan waren mijn broers depineut om te komen kijken.” (lacht)Marc : “Met Kerstmis brachten we ook altijd eenkerstspel. Kerstdag had een vast ritueel : eerst jerapport tonen…” Jan : “Dat was al spel…” (lacht)Marc : “…en dan een optreden. De cast werdwel telkens kleiner en het publiek groter. Ophet laatste gebruikten we dan de zogenaamdeMaJoBa-platen. Uit geldgebrek legden we sa-men – MArc, JOs, BArt – om een plaat te ko-pen. Toen viel ons al op dat Bart dat in zichhad, schrijven én spelen.”

OPOFFERINGSGEESTZo veel vader tijdens dit weerzien aan bodkomt, zo weinig spreken de broers over hunmoeder. Jan : “Voor ons vader hadden wij ont-zag, moeder was en is de milde factor. Ze hadeen opofferingsgeest die je niet kan voorstellen.Haar hele leven stond in functie van haar manen ons.” Patrick : “De meeste kleren gingenover van broer op broer, maar ze heeft altijdgezegd : ik wil niet dat mensen zien dat jullie uiteen groot gezin komen.” Bart : “Voor haar 75steverjaardag heb ik haar een weekendje Parijscadeau gedaan. Tijdens de vele gesprekken die

we toen hadden, heb ik een beeld gekregen vanwat haar droom was, waarom ze ons zo aange-pakt heeft als ze gedaan heeft.” Jan : “Nu, metzelf kinderen en kleinkinderen te hebben, vindik dat ze dat heel mooi geregeld hebben. Ik hadgeen andere kindertijd willen hebben.”

***Voor de broers naar huis keren, geeft Bart zijnbroers nog een cadeautje. Rood rood, het albumdat hij zopas samen met Tijs Delbeke heeftgemaakt. Dan nemen de broers een voor eenafscheid. De ene zwaait, de andere geeft aaniedereen een hand, sommige broers geven el-kaar een knuffel of een kus. “Oh,” zegt Rik bijhet buitengaan, “Jan wordt er straks 60. En wehadden gedacht of de krant misschien…” (lacht)Een interview met Bart zelf leest u op pagina 14.

“Hebben we al GelukkigNieuwjaar gezegd ?”

BRUGGEq Op maandag 9 juni viert een van de succes-rijkste schrijvers van ons land zijn vijftigste verjaardag :Bart Moeyaert. Of beter gezegd : Bart Boudewijn Moey-aert. Want als jongste van zeven opeenvolgende zonenwas koning Boudewijn zijn peetvader. Bij een verjaardaghoort taart, champagne én goed gezelschap. Omdat zijnpeter er niet meer bij kan zijn, organiseerden we in Ho-tel Fleur de Lys in Zedelgem een reünie met zijn broers.Een avond vol warme én stoute jeugdherinneringen.

“Van alle

broers zat ik

het meest

binnen, al-

leen. En ach-

ter het pop-

pentheater

van papa”

BART MOEYAERT

BART MOEYAERT 50

In Hotel Fleur de Lys in Zedelgem (foto rechts) bliezen de broers Moeyaert nogeens verzamelen. We herkennen v.l.n.r. Patrick (1), Jos (2), Rik (3), Bart (4), Marc(5), Jan (6) en Paul (7). (Foto's Tom)

Met dank aanHotel Fleur de Lys(***), Torhoutse-steenweg 66,8210 Zedelgemvoor de uitsteken-de ontvangst.Meer info :www.hotelfleurde-lys.be of 0474 1845 75.

1

2

3

4

5

6

7