Het doel van deze uitdaging is om 10 of meerdere generaties te adopteren. Je begint met 1 oudere stamsim. Er mogen

maximaal 2 en minimaal 1 mensen in het huishouden zijn.

Ik begin dus met Loretta Zoetjes, en die gaat iemand adopteren en dat kind adopteert weer enz.

Na een lange reis stap ik uit de taxi en bekijk het landschap. Hier ga ik, Loretta Zoetjes, de laatste dagen van mijn leven

doorbrengen.

De voorkant van het huis ziet er welkom uit. Vlug stap ik naar binnen maar het valt toch wat tegen. Het is erg klein. Maar

oke, ik kan er mee leven.

In de hoek staat een gekleurd bed met een gezellig lampje ernaast. Dat fleurt de ruimte wat op.

Dan draai ik me om naar de keuken. Ik ga op de zachte kussens van de stoel zitten en kijk nog eens goed rond. Mijn

blik valt op het meisje die ik langs het huis zie lopen.

Ik loop naar de deur en net als ik in de deuropening sta, legt het meisje een krant neer. Glimlachend loop ik naar haar toe.

‘Hallo, ik heet Loretta.‘ ‘Joyce‘ hoor ik haar zachtjes mompelen. Voordat ik nog iets kan zeggen loopt ze weg.

Ik loop weer naar binnen met de krant in mijn handen. Mijn blik valt gelijk op de kruiswoordpuzzel. Na even puzzelen

weet ik het woord. Adoptiekinderen. Ineens schiet het me te binnen. Dat is wat ik wil, ik wil adopteren!

Ik fantaseer al druk hoe het zou zijn als het kind komt. Dan bedenk ik me dat ik geld nodig heb. Snel kijk ik in de krant.

HEBBES! Ik ga werken in de Horeca.

Dan gaat de telefoon. Ik ren er naartoe. ‘Loretta Zoetjes?’ Ik hoor niks meer en hang weer op. Verkeerd verbonden?

Ik pak het boek wat vooraan op de boekkast lag. Koken voor beginners staat erop. Snel klap ik het boek open en begin te

lezen.

Van al dat kijken naar dat lekkere eten in die kookboeken krijg ik wel honger. Een boterhammetje gaat er wel in.

Maar dan komen er ineens mensen binnenlopen, een aardige man met dezelfde leeftijd als die van mij. We praten over

alles en nog wat. Geen idee meer wat.

We praten nog wat verder…

We praten en maken plezier tot de late uurtjes.

Maar het wordt al laat dus nemen we afscheid.

Alweer honger, eens kijken in dat kookboek.

Gho, mislukt. Mijn carrière kan ik wel vergeten, haha!

Die smurrie eet ik niet op, ik ben veel te moe.

Ik trek mijn pyjama aan en kruip in mijn wollen bedje. Morgen begint een drukke dag… Al snel vallen mijn ogen dicht…

Dit was ie dan :)

Hij is nog kort, iknow :D