Attent nr. 11; over meedoen / participeren

Post on 18-Dec-2014

94 views 2 download

description

Twee voorbeelden en beschouwingen over de organisatie van participatie / meedoen. Pleidooi voor nomadische ontwikkeltrajecten.

Transcript of Attent nr. 11; over meedoen / participeren

Attent is de digitale nieuwsbrief

van Izare en Grassroots Inclusion 

Redactie: Robert Mouton 

en Gert Rebergen 

www.izare.nl / www.grassrootsbv.nl 

Meldt u aan of af voor Attent 

via: info@izare.nl 

Laarstraat 47, 7201 CB Zutphen

Van de redactie:

Nieuwsbrief Attent geeft een op maat van de

doelgroep gesneden selectie van de grote

hoeveelheid informatie die vrijkomt. Attent is

een initiatief van Geertien Pols, Robert

Mouton en Gert Rebergen. 

Wij richten ons op sociale ondernemers,

kleinschalige aanbieders van zorg en

ondersteuning voor mensen met

beperkingen, eigenstandig werkenden

bedrijfsonderdelen van grootschalige zorg-

en welzijnsinstellingen. 

Verspreiding: ongeveer 630 adressen. 

Ga voor nadere informatie naar:  

- http://www.izare.nl. 

- http://www.grassrootsbv.nl. 

- onze profielen op LinkedIn. 

Twitter: @GRRizare & @GeertienPols. 

We horen graag uw reactie. 

Mailadres: info@izare.nl.

ParticiperenParticiperen geeft 893.000hits, participatie 2,2 miljoen enmeedoen > 7 miljoen. Eenruime boekenkast is volgeschreven; met ideologieën,theoretische uitleg, goedevoorbeelden en aanraders.Maar meedoen is er nietgemakkelijker op geworden.Verre van dat. In de (banken-,euro-, politieke, vastgoed-)crisis zijn de drempels ommee te kunnen doenopgehoogd, én het meedoenuit de keuzesfeer gehaald; hetis een plicht geworden. De vormgeving ervan is eenmoeizame zoektocht.

Doen & latenHet project Doen & Latenbrengt je thuis van DeAchterkant, samenwerkings-verband van Utrechtsecliëntorganisaties, is eennieuw ontwikkelde werkwijzeom met hulp vanervaringscoaches mensen opeigen kracht te laten wonen enparticiperen als burger in driewijken. Essenties zijn:handvatten geven om terugvalte voorkomen, prettig wonenin hun wijk, uit een isolementhouden, afscheid nemen vanongewenste oude gewoontes.http://www.doenenlatenutrecht.nl/

Rechtop!2.280 kwetsbare mensen inDeventer maken deel uit vanhet project Rechtop!.(http://www.rechtop.nu/rechtop.asp?tid=10) Rechtop! richt zich op hetdoorbreken van de socialearmoede. Het project bestaatuit de twee projectactiviteiten:beweging en financiëleregeling. Het doel van debeweging is het doorbrekenvan sociale armoede door opindividuele maat van demensen in de doelgroepmeedoen te stimuleren.  De financiële regeling maaktdat meedoen beter betaalbaaris.

TweevoorbeeldenMet Doen & laten en Rechtop!hebben we twee voorbeeldenvan de organisatie vanmeedoen te pakken, waarinervaringskennis endeskundigenkennis hand inhand gaan. Beide projectenzijn met, door en voor dedoelgroep opgezet. Het zijncliëntgestuurde initiatievendie bewijzen dat met relatiefweinig investering en hetleggen van verantwoordelijk-heid bij de cliënt, projecteneen succes kunnen worden intermen van social return oninvestment (SROI).

nieuwsbrief 11 17 maart 2013

Mail voor het plaatsen van 

commerciële en niet-commerciële 

mededelingen: info@izare.nl

Zelf- &samenredzaamheid

Minder overheid, meer zelf doen & zelfredzaamheid zijn demantra’s in het sociale domein. De mantra’s zijn in de kernzowel een spreuk met magisch effect als een gebed. Demantra’s zijn inmiddels vanuit Den Haag naar de lokaleoverheid getransporteerd. Maar de burgers zijn niet geholpenmet een vanuit de politiek gedicteerde ‘agenda voorhedendaags burgerschap’. Zij willen graag ontsnappen aan dereflexen van de overheid die contraproductief werken tenaanzien van de realisering van meer zelfredzaamheid.Recentelijk maakte Hemerijck onderscheid tussen deconcepten versoberingsagenda en toerustingsagenda. Deversoberingsagenda bestaat uit het doel kosten- envolumebeheersing. Citaat: “In de versoberingsagenda wordtsociaal beleid primair gezien als een vraagstuk van collectievekosten en verdeling. Deze benadering stuurt aan op eenbeleidsmix van begrotingsdiscipline, kostenbeheersing, eigenverantwoordelijkheid en het bevorderen van werkgelegen-heidsgroei door financiële prikkels. In zorg, onderwijs,activering, inburgering en kinderopvang vertaalt deze agendazich in het korten van uitkeringen, versoberen en selectievermaken van voorzieningen en het verhogen van premies eneigen bijdragen.” (http://www.socialevraagstukken.nl/site/)

Toerusting & versobering

De toerustingsagenda omschrijft Hemerijck in andersoortigetermen dan de versoberingsagenda; namelijk alsrichtinggevend basisidee, met verder weg gelegenaanknopingspunten en in risico’s op de langere termijn.“Naarmate de maatschappelijke achterstand toeneemt,worden de mogelijkheden van gezinnen om in de toekomstvan hun kinderen te investeren steeds ongelijker verdeeld, metachterblijvende sociale en cognitieve ontwikkeling vankinderen en hogere schooluitval op latere leeftijd als gevolg.” De versoberingsagenda heeft een consistent lijkende baaierdaan begrippen gevonden om zichzelf te poneren.  De toerustingsagenda heeft dat nog lang niet op orde. Hettoerustingsconcept moet nog worden uitontwikkeld. Er zijnmooie praktijken te verzamelen, maar deze hebben nog nietgeleid tot een vergelijkbare deskundologische systematiseringvan kennis. Begrijpelijk dus dat het toerustingsconcept zich totnu toe nog niet even sterk heeft kunnen maken in vergelijkingmet het versoberingsconcept. 

Scheurtjes

Er worden gelukkig scheurtjes in het monomaneversoberingsconcept getrokken. Een paar voorbeelden. 1. RMO: “De overheid zou bijvoorbeeld moeten erkennen enstimuleren dat maatschappelijke organisaties zelf toezicht enverantwoording organiseren. Pas bij duidelijke blijken vantaakverwaarlozing is ingrijpen gerechtvaardigd, maar altijdachteraf. De overheid zou verder veel meer ruimte moetenbieden voor nieuwe toetreders en initiatieven vanuit desamenleving.” (Mind the trap, nov. 2012) 2. De impact, het maatschappelijke rendement van het projectRechtop! is berekend. Elke geinvesteerde euro leverttenminste € 2,28 op. 3. Het rendement van Doen & laten is vergelijkbaar. (ratio:2.76). 44,7% van het rendement komt ten goede komt aan deformele circuits zorg en welzijn. Die impact krijgen degeinstitutionaliseerde instellingen gratis in de schoot geworpenals zij zich openstellen voor samenwerking met de informelecircuits. De impact bestaat bij Doen & laten uit een beterevinding, een groter bereik, opgebouwde bruggen tussenformele en informele circuits en leerresultaten (bij de tijdsbegeleidingsconcept). Voor Doen & laten: http://departicipatieformule.nl/ Voor Rechtop!: http://www.werkarchitecten.nl/ Voor impactanalyses: http://www.izare.nl

Stof tot nadenken

"Waar is het avontuur in het denken gebleven. Een denken datniet gericht is op de dingen zelf, maar op de dingen ernaast,op het andere, een denken dat wisselende patronen trekt, datbuitensporig is, dat nomadisch van aard is. Het avontuurlijke denken is dood. Wij leven in een geslotenwereld waarin referentiepunten steeds weer naar hetherkenbare verwijzen. Soms bieden beweeglijke invalshoeken,afwijkende inzichten ons vluchtig een blik op mogelijkeoriginele opvattingen over de werkelijkheid, maar ze blijvensporadisch. We zouden meer moeten zoeken op vergetenplekken, in vergeten teksten om nieuwe beelden te vinden dienog over een onvoorspelbaar vermogen beschikken. In onzegeest blijven oude vastgeroeste denkbeelden rondspoken. Deverschillende pogingen creativiteit in het denken in te passenblijven ontoereikend. Zelfs het abstracte heeft het denkenvastgezet. ... Het land van de verrassing raakt verder enverder verwijderd. Iedereen is gevangen in het spektakel,iedereen is in de greep van de voorspelbare geënsceneerdeactualiteit.” (G. Deleuze & F. Guattari, Rizoom. 1976, 2004) Een roep om anders, niet-hiërarchisch, onsystematisch, meernomadisch te denken. Uit -mind you- 1976!!!  Kunnen we de discussies over de betaalbaarheid van de zorgniet in nomadisch perspectief gaan zetten?  Ter voorkoming van verdere verwaarlozing?