ZZ207 P01 07 - PZV Zeezeilenpzv-zeezeilen.nl/wp-content/uploads/2017/10/PZV-ZZ-2007... · 2017. 10....

PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007 1

Jaargang 26 nummer 2, juli 2007www.pzv-zeezeilen.nl

ZEEZEILENR

amsg

atet

ocht

en

SpinnakerweekendSchipperse en schipKlein Vaarbewijs I en II

2 PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007 PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007 3

Kalenderwo 18 juli Verschijnen Zeezeilen nr. 2zo 5 aug Einde Zomertocht Bretagneza 1 sep Sluiting kopij Zeezeilen nr. 3za-zo 1,2 sep Vrouwenweekendvr-ma 7,10 sep Lang weekend Waddenzee (ipv IJsselmeerweekend)vr-zo 28,30 sep Eindejaarsweekendza 6 okt Eéndaagse outdoortraining (Scheveningen) Get really Wet! wo 17 okt Verschijnen Zeezeilen nr. 3 za 3 nov Najaars-ALV

Dintelsas, een 'PZV-bolwerk'!

Inhoud 3 Redactioneel Hans van Reenen 3 Van de voorzitter Philip Beekman 4 Nieuwe leden De nieuwe leden 6 Kanaal 77 8 Schipperse en schip Bianca Symonsma10 Dintelsas, een 'PZV-bolwerk'! Haye van der Werf en Jan Borstrok12 Vanuit het kraaiennest De uitkijk12 Maritieme spreekwoorden en gezegden Leo van Leeuwen13 Een bruinvis op de Grevelingen Herman en Nicole Van den Broeck-Van de Peer14 Klein Vaarbewijs I en II Ans Boetzkes en Maarten van Herk16 Spinnakerweekend Herman en Nicole Van den Broeck-Van de Peer18 De Ramsgate van de Yes! Kees Kersten20 De raid op Ramsgate van D'Ark Floris Boele22 De Ramsgate met de Ribaldus Joop Bakker24 De Navigator's Trophy 2007 De redactie26 Een gespleten tocht Piet Lucassen28 Golven op diep water Arend Jan Klinkhamer32 Toch maar liever motoren! Betweter33 Take your time, there's plenty of it Michelle Blaauw - KNRM34 Monsterrol 34 Colofon35 PZV in kleur

Golven op diep water

Toch maar liever motoren!


over een ‘Ontmoeting met een bruinvis op de Grevelingen’. En één van u, die gekozen heeft voor het pseudoniem Betweter (echte naam is bij de Redac-tie bekend), houdt het – in tegenstelling tot Watertaler, de schrijver van het ar-tikel ‘Motorren? Nee, ik schroef liever’ in het vorige nummer - toch liever op ‘motoren.’

En dan is er de start van een nieuwe ru-briek met de titel: Water, wolken, wind en weer (wwww). Het eerste artikel in het kader van deze rubriek betreft de w van water, is van de hand van Arend Jan Klinkhamer en gaat zoals te ver-wachten over Golven. Dan zijn er ook nog enkele nieuwe leden die zich voor-stellen en daarmee is het recept van dit nummer van Zeezeilen compleet. De redactie wenst u veel leesplezier.

ten’……!), inclusief een evaluerend ar-tikeltje van de vlootvoogd. Verhalen ook over verschillende activiteiten die de afgelopen periode plaats vonden: de cursus vaarbewijs en het spinaker-weekend. En natuurlijk ook aandacht

voor de uitreiking van de Navigator’s Trophy 2007.

De spontane artikeltjes gaan over ‘Mari-tieme spreekwoorden en gezegden’ en

Leuk! Zo maar spontaan enkele ar-tikeltjes gekregen. Niets geregeld, niets hoeven te vragen. Eigen

initiatief!Dat maakt ons als redactie blij. Natuur-lijk, we kunnen zelf wat bedenken, we kunnen projectleiders vragen ‘vrijwilli-gers’ voor een artikeltje aan te wijzen, en ja, we hebben natuurlijk onze trouwe ‘leveranciers’, op wie we bijna nooit te-vergeefs een beroep doen. Maar toch: spontane artikelen, daar worden we extra blij van.Ook leuk is, dat op onze (herhaalde) op-roep - in het voorgaande nummer - om de redactie te komen versterken, nog weer iemand heeft gereageerd. Het lijkt er nu op dat we weer op sterkte gaan komen. U hoort daar tzt meer over.

Afijn, terug naar dit nummer. Een Schip-per en schip en een Schipper en haven, en verhalen en foto’s over de Ramsga-tetocht natuurlijk. Diverse (hoe kan het ook anders met diverse ‘Ramsgate vlo-

Hans van Reenen

Het thema ‘verjonging’ staat met enige regelmaat op de agenda van het bestuur. Zonder aanwas

van nieuwe leden wordt de populatie van de PZV ieder jaar 1 jaar ouder. Nemen we de instroom van nieuwe leden mee, dan compenseert dit eni-germate. Maar willen we werkelijk over 10 jaar nog een actieve vereniging zijn, dan zullen we onze aantrekkingskracht voor jongere leden moeten vergroten. Onze unieke programmering, gezel-lige sfeer en positionering rondom Oost Brabant maken ons voor velen aantrekkelijk. We beschikken over veel ervaring en kennis en zijn graag bereid die te delen. Interessante ingrediënten voor een aantrekkelijk concept, maar voor verjonging zal meer nodig zijn.Binnen het bestuur heeft Rolien – ik zou haast zeggen vanzelfsprekend – de taak op zich genomen om te kijken hoe wij in het bijzonder voor jongere leden aantrekkelijk kunnen worden.

Vanzelfsprekend, omdat zij als één van onze jongere leden goed kan begrijpen wat juist voor die groep de vereniging aantrekkelijk kan maken. Eerste ver-kenningen zijn door haar op gang ge-bracht en wij willen alle ruimte bieden

om de daaruit voortkomende plannen vorm te geven. Dit initiatief verdient ons aller steun.

Ons meest kenmerkende evenement van het jaar had door harde wind op za-terdag een onstuimige start. De weers-voorspellingen voor de rest van de week boden voor velen weinig zeker-heid. Was dat de belangrijkste oorzaak voor de wel zeer grote diversiteit aan gevaren routes en bestemmingen?De Ramsgate Commissie is gestart met een uitgebreidere evaluatie dan gebrui-kelijk, en het is belangrijk dat we met voldoende openheid kijken naar de les-sen die we hieruit kunnen leren. Daar-bij zullen we ons ook de vraag moeten stellen of we met de ontwikkeling (leef-tijd, regio, ervaring) van ons ledenbe-stand en met de wens om te verjongen nog wel met één programma voor onze traditionele Hemelvaartweek uit de voe-ten kunnen. Ik kijk met belangstelling uit naar de volgende discussies, en hoop dat we aan het eind daarvan helder voor ogen hebben hoe wij de vruchten daarvan kunnen plukken.

Philip Beekman

Van de voorzitter


Zeven nieuwe leden laten zich kennen.

Maurits van der Werf

Ik ben Maurits van der Werf, 58 jaar. Momenteel wonen mijn vrouw en ik in Bilthoven, tot 1 april jl. woonden

we in Rotterdam, maar het is de bedoeling dat we naar Zeeland gaan

verhuizen. We hebben daar al een woning, in Westkapelle, maar die moet nog grondig worden verbouwd.Samen hebben we vier kinderen en twee (bijna drie) kleinkinderen. De jong-ste zoon van mij is ook een echte lief-hebber van zeilen.

Van origine kom ik uit Friesland, waar ik met vrienden het zeilen heb geleerd, steeds in kleine open boten. In de tijd van de kleine of nog te jonge kinde-ren heb ik bijna niet gezeild. Dat kwam weer toen de kinderen er met plezier aan mee deden. Na de scheiding en weer later na de ontmoeting met mijn huidige vrouw hebben we een enkele keer in open boten gezeild. Het be-tere werk kwam door zeezeilen in flot-tielje. Eerst in Griekenland (Nidri) en later in Kroatië en Turkije. Het gaf ons ook het inzicht, dat lessen en meer oe-fening geen overbodige zaken zijn. In Kroatië sloegen we twee keer van het anker. Lag dat aan ons amateurisme? Ook hebben we er veel wind gehad. In Turkije kregen we een sterke wind uit het zuid-oosten, zodat onze kust de lage wal werd en er hoge golven waren. Zeeziek zijn we (nog) niet geweest; af-kloppen dus op puur hout!! We hebben inmiddels beiden CWO-2 en ik heb het vaarbewijs 1 en 2 en het basis mari-foonbewijs.

Op een open dag van de Zeilschool Haringvliet in november hebben we ie-mand ontmoet die lid was van de PZV. Omdat mijn enthousiasme ten aanzien van zeezeilen groter is dan dat van mijn vrouw, heb ik mij aangemeld. Mijn vrouw volgt misschien later nog. Zelf hebben we geen boot. Ik hoop bij de vereniging meer te kunnen leren, meer praktijkervaring op te doen.Ik voel het als een uitdaging en zie er naar uit!

Irene Swinkels

Mijn naam is Irene Swinkels, ik ben getrouwd met Marc en samen hebben wij 2 kinderen

van 9 en 11 jaar oud. Wij zijn met ons gezinnetje woonachtig in Helmond-Stip-hout. In het dagelijks leven ben ik druk

met mijn eigen schoonheidsinstituut.Het is via mijn Marc, dat ik met zeilen in aanraking kwam.Zijn ouders hadden een Flying Arrow, waarmee we eind jaren 80 tochtjes op de Maas maakten. We zijn zelfs een keer met modder in de mast terug de haven in gevaren; jawel omgeslagen! Niet dat het nou zo hard waaide, maar omdat het windstil was en we uit ver-veling gingen schommelen, waarbij het net even iets te ver ging. Het mocht onze zeilpret verder niet drukken.

Samen met een vriendin ging ik naar zeilschool De Viking in Wolphaartsdijk, waar ik de fijnere kneepjes van het zei-len in een open boot leerde.Begin jaren 90 werden Marc en ik eige-naar van een Stern, waarmee we met enkele vrienden fanatiek wedstrijdjes zeilden op het Eemmeer bij Spaken-burg; ikzelf in de trapeze.

Daarna is enkele jaren de klad in het zeilen gekomen, totdat we in 2004 be-sloten een zeezeilcursus in Oostende te volgen.Een eigen boot is onze droom, hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat dat er de komende jaren nog niet in zal zit-ten, vanwege de drukke weekenden met onze kinderen.Voorlopig proberen we elk jaar toch iets met zeilen te doen. Zo hebben we afge-lopen jaar met pinksteren op het Hee-germeer gezeild in een gehuurde Valk.Op deze manier trachten we ook de kinderen enthousiast te maken voor het zeilen.

Mijn persoonlijke kennismaking met de PZV kwam tijdens het afgelopen Vrouwenweekend; te gast op de Lady Blanche.Een leuk en leerzaam week-end, ik was zeer onder de indruk van de zeilcapaciteiten van alle aanwezige vrouwen.Inmiddels hebben we de lezing van Gert-Jan Poortman bezocht en lagen we ook in het bassin van duikschool GetWet.Wij hopen in de toekomst ook ons steentje binnen deze actieve vereniging te kunnen gaan bijdragen.

Joep Klerks

Toen ik vorig jaar op een tocht in de Oostzee als opstapper bij schip-per Bas Ziekenheiner hoorde dat

er in Eindhoven een zeezeilvereniging zat, moest ik daar als Rotterdammer het mijne van weten. Zo groot is het Eindhovens kanaal toch ook weer niet, en natuurlijk wist ik ook dat de bruggen daar ook niet erg hoog zijn.Toen ik erachter kwam dat de schepen van de leden door geheel Nederland lagen en er af en toe een maatje werd

Nieuwe leden


de PZV. Bij de Ramsgate 2007 nam ik waar dat de voorbereidingen heel veel serieuzer en gedetailleerder waren dan mijn eigen simpele opstappen en weg-varen naar het waaien van de wind.Ik zeil ruwweg 50 jaar, waarvan de laat-ste 25 jaar in de Existence, een Dufour 31 uit 1980. Na de BM heb ik echt leren varen op de 11,5 meter lange gaffelge-tuigde D-klasser Orion van De Vries Lentsch uit 1906. Ik heb drie maanden school laten lopen om kuip en kajuit op-nieuw in te timmeren. Na de Orion heb ik een kleine 10 jaar met de Aries ge-varen, vooral op de grote rivieren en in Zeeland voor de afsluitingen. De Aries was een zeer zeewaardig Noors fjor-denjacht van Borge Bringsvård. Hij leek wat op een kleine Pampus. In een boot-loze tussentijd ben ik met de Randmeer van Docus de Maas opgezeild tot voor-bij Roermond. Met de Existence heb ik tot nu toe de Atlantische kusten van Europa bevaren van Denemarken in het Noorden tot La Rochelle in het Zui-den en rondom Engeland daartussenin. Maar toch het meest bijna jaarlijks naar Frankrijk, Bretagne, Belle Île, de Mor-bihan waar het leven goed is. Met een vriendje ben ik meegevaren rond de Atlantische Oceaan, Spanje, Portugal, Madeira, St. Maarten, Palm Beach, Bermuda, Newport, Boston, Portland, Bar Harbor.Ik ben getrouwd met Noortje. We heb-ben twee kinderen en twee kleinkin-deren. Mijn zoon Piet Willem heeft op zijn 17e voor het eerst de boot met wat vriendjes teruggevaren van Cherbourg naar Vlissingen. Mijn schoonzoon Ge-

rard zeilt uitstekend en nog beter als ik niet aan boord ben. Noortje en mijn dochter Daniëlle vinden varen best leuk tussen het zeilen door.Mijn eerste ervaring met de PZV bij Ramsgate 2007 - los van de verschil-len in voorbereiding en uitvoering van de vaart – is dat de leden op alle gebie-den en op alle momenten ruimschoots stof tot onderhoudende discussie met elkaar vinden.

opvarenden gemaakt van een 44-voets jacht in de kustwateren van Cuba. Hier hebben we voor het eerst geroken aan het zeezeilen op een scherp jacht. Dat

rook naar meer! Zo hopen we met hulp van PZV de overstap van bruine vloot naar jacht te bespoedigen. Van de win-ter hebben we allebei TKN gehaald en Vincent heeft zijn Marcom-B ook bin-nen. We hebben ons ook ingeschre-ven voor de 'Really get wet'; hartstikke leuk! We hopen volgend seizoen meer

van de partij te zijn; onze agenda slibt genadeloos vroeg al vol met afspraken en dit jaar kwam de agenda van PZV té laat onder onze ogen om voor alle leuke PZV activiteiten plaats te maken. Helaas is plannen aan de orde van de dag. Volgend jaar gaan we in ieder geval voor de Ramsgate!

Peter Chevalier

Recent met pensioen gejaagd, bedacht ik naar St. Petersburg te zeilen. Googelend kwam

ik Docus Heringa tegen, die mij ooit ingevoerd heeft in de edele kunst van de Obstler bereiding. Na hernieuwd contact en uitvoerige bespreking van de beste Alambieken kwamen wij op het ongemak dat de kinderen met hun vrienden opeens serieus arbeiden en niet meer eindeloos beschikbaar zijn voor leuk rondvaren. Docus opperde

gezocht, was het voor mij een kle-ine moeite aan te monsteren. Ik ben 58 jaar geleden geboren op het water, als schipperskind. Mijn scholing had hier ook alles mee te maken. Tot mijn 30e jaar heb ik aan boord van diverse schepen alle rangen in de Rijn- en bin-nenvaart doorlopen en praktisch alle grote Europese binnenwateren beva-ren. Daarna ben ik aan de wal verder gaan studeren en ben als leraar bin-nenvaartkunde en account manager van een scheepvaartbank het water trouw gebleven.In mijn vrije tijd was ik nog veel op het water te vinden. Bijvoorbeeld vri-jdags na het werk naar Scheveningen of Enkhuizen om met een Schoener te varen. Daarnaast regelmatig met vrien-den en kennissen op zee gezeild. Zoals bijvoorbeeld in Griekenland, Portugal, Engeland, Canarische eilanden, de Oostzee e.d.Jullie zullen begrijpen dat er bij mij geen bloed maar water door mijn aderen stroomt.Nu ik wat meer tijd heb en omdat het avontuur blijft trekken, wil ik optimaal proberen van de mogelijkheden van de club te gaan genieten.Alle hens aan dek en trossen los. Eventueel uw maatje???

Roos Leemhuis, Vincent de Gouw

Graag maken wij van de gelegen-heid gebruik ons voor te stellen. Vier jaar geleden zagen we

wederzijds liefde in elkaars ogen en sindsdien zijn we onafscheidelijk. Roos (27) werkt als communicatie adviseur bij Brabant Water en Vincent (31) is werkzaam als architect bij een bureau, toevallig om de hoek van de PZV stamkroeg! We zijn graag buiten. Naast de liefde voor zeilen roeien we ook graag en zijn we ook vaak te vinden op de Bossche binnenwateren. We wonen in Den Bosch aan de rivier de Aa. Zo’n tien jaar geleden heeft Vincent zijn surfspullen verruild voor de bruine vloot. Sindsdien worden er ieder jaar enkele meerdaagse tochten gemaakt in een (vissermans)zeeschouw en skûtsjes tot 19 meter. Het schipperen op deze vloot is elke keer weer span-nend, zowel de Friese binnenwateren worden aangedaan als het IJsselmeer. Het wad is pas één keer gehaald. We hopen met het lidmaatschap bij PZV dat we daar vaker gaan komen!Het lot heeft ons in 2003 een maand tot


Ik zie ernaar uit dat verder te explo-reren. De eerste paar jaar zie ik de Existence in de Oostzee. Mocht de klimaatverandering daar onvoldoende mooi weer brengen dan toch weer Zuid en wellicht West.

Hans Brevé

Ik ben Hans Brevé, inmiddels 53 jaar oud, gelukkig getrouwd met Heleen; samen hebben we 5 kinderen die

voor het merendeel al uithuizig zijn, ik ben werkzaam bij Simac en we wonen in Dommelen.Nadat ik op 13 maart als introducé van Michel Symonsma en Charles Thomas in de Trafalgar Pub ruim 2 uur zeer ge-boeid naar Arend Jan Klinkhamer over het onderwerp golven heb geluisterd, besloot ik definitief lid van PZV Zeezei-len te worden.Ik heb het niet voor mogelijk gehouden dat iemand zo gepassioneerd en gedre-ven, zo veel over golven kon vertellen; uitermate interessant en zeer leerzaam. Ook uit de aan Arend Jan gestelde vra-gen bleek mij overduidelijk dat ik nog heel veel te leren had, maar gelukkig is 'leren' een van doelstellingen van de vereniging.

In de leeftijd van een jaar of 10, ben ik voor het eerst met zeilen in aanra-king gekomen. We stonden in Wijchel op een camping aan het Slotermeer en daar hadden vrienden van mijn ouders

een BM zestien-kwadraat. En ik mocht een keertje mee. In een stug en veel te groot knalgeel zeilpak met omgeslagen mouwen en broekspijpen en in een heel groot reddingsvest, genoot ik van mijn eerste zeilervaring. Al die prachtig ge-lakte latjes, die krakende spanten, het spattende water; ik vond het fantas-tisch. Pas tijdens mijn militaire dienst heb ik in het kader van 'welzijnszorg' - WZZ voor de 'oude hap' - mijn zeilbre-vet voor kielboot gehaald en sinds die tijd heb ik tijdens vakanties af en toe

een boot gehuurd. Tijdens een vakantie op Kos in 2004 in een van de vele leuke haventjes besloten mijn vrouw en ik om ook ooit samen met een kajuitjacht te willen varen en dit heeft er toe ge-leid dat we het jaar daarop in Kerkdriel ons CWO-1 brevet hebben gehaald. In 2006 behaalden we in Bruinisse op het Grevelingenmeer ons CWO-2 bre-vet en in oktober was het zo ver; met zijn tweeën met een Beneteau Oceanis 311 in flottielje in Griekenland van ei-land naar eiland varen. We vonden het fantastisch en we hebben op de laatste Hiswa weer opnieuw geboekt. Ondanks dat we het met het zeilen er prima vanaf hebben gebracht en veel in de praktijk hebben geleerd, zou ik toch heel graag meer kennis en ervaring willen opdoen en toen ik dat aan de bar van de ten-nisclub met Michel Symonsma besprak, was de weg naar PZV-Zeezeilen dus snel gevonden.

In tegenstelling tot de meeste nieuwe toetreders tot de vereniging is mijn ken-nis en ervaring dus zeer beperkt, maar ik ben blij dat ik door de vereniging op een heel leuke manier van zeer ervaren zeelieden veel kan leren.

KANAAL 77

• Gehoord tijdens de Ramsgatetocht: Er stond nogal wat golfslag in de Roompotsluis en daarom hadden we een probleem met de doorvaarthoogte.

• Tijdens die tocht ook gehoord: Het lijkt wel of Engeland steeds verder weg komt te liggen …….! Of is PZV een moderne Vliegende Hollander geworden, altijd falend in zijn streven om Londen te bereiken?

• Dico en Yvonne hebben op 30 juni j.l. de trossen los ge-gooid om binnendoor via de Donau koers te zetten naar de Zwarte zee en de Middellandse zee

• Nog steeds geen ICE’s in uw mobieltje? Alle PZV-schippers gaan er binnenkort op controleren.

• Wel of niet klimaatverandering? Met de invoering van het LAT zullen wij in ieder geval snel genoeg met ge-stegen waterhoogten te maken krijgen.

• AJK, heeft die studie over golven in ondiep water nog wel zin als de zeespiegel zo stijgt?

• Jacqueline en Pamela zeilden in juni samen in de Xinia de1000-mile double handed. Door hun uitstekende prestaties zijn zij overall winnaar geworden!

Zie de website www.1000mile.org voor details.• Οp 16 juni ging de zeven-weekse Zomertocht Bretagne

van start met de Allegro, de Lady V, de Sundancer en de Vrije Vogel. De schepen worden bemand door wis-selbemanningen van in totaal 30 PZV leden.

Peter Slikkerveer sluit zich aan voor het laatste traject. Lees de verslagen in de volgende Zeezeilen!


Nou daar gaat ie dan, het schrijven van zo'n stukje ver-eist toch nog wat denkwerk.

Hoe wij zeilers zijn geworden en uiteindelijk op zee en bij de PZV terecht zijn gekomen heb ik een

paar jaar geleden al eens toegelicht in het introductiestukje.

Mijn gedachten gaan dan nu ook terug naar ons vorige schip een Dehler 28S, de Mirya, een heerlijk bootje, mooie indeling in de kajuit, lekker ruime kuip (per slot is zeilen een buitensport) en wat al gauw bleek een snelle zeiler, helemaal goed.We zijn er niet mee op zee geweest, terwijl toch alle apparatuur e.d. aanwe-zig was. Michel wilde wel, maar ik vond de boot daar een beetje te klein voor, durfde dat niet aan. Niet vanwege de zeileigenschappen, maar vooral omdat het op de motor op het IJsselmeer soms al een hele klus was om tegen

de golven in te varen en je moet toch af en toe een haven in of uit. Inmiddels weet ik dus dat het op het IJsselmeer en de Wadden zelfs erger kan zijn dan op zee.Maar goed, op een vakantie op de boot kreeg ik het in mijn rug en dan wil je echt wel overal stahoogte, ook in de kit-

chenette en het toilet, en aangezien dat niet het geval was, voelde ik me heel erg zielig en beperkt.We keken natuurlijk altijd al naar andere schepen, ik denk dat iedere zeiler dat doet, en toen werd het dus menens.Je wilt dan ietsje groter, ietsje ruimer, ietsje meer comfort, je gaat de centjes tellen, en let zeker ook op wat je mooi vindt. Wij brengen per slot van rekening heel veel weekenden en vakanties door op de boot. Ons lijstje was al gauw gemaakt: overal stahoogte, een ruime kuip, veel licht in de kajuit, een goede zeiler en niet meer dan een paar jaar oud. Rondkijkend vielen de Dehler 34 en 36 voor ons al gauw af, die zijn niet gezellig van binnen en aangezien het nog wel eens regent, moet het daar ook leuk zitten zijn. Dan waren er natuurlijk vele schepen die aantrekkelijk zijn, maar buiten budget voor ons. Welnu, om een lange zoek-tocht kort te maken, uiteindelijk bleven over de Catalina 36 en de Jeanneau 36 een tweedehandse was de bedoe-ling. Maar dan moet je dus niet naar de

Bianca Symonsma

Schipperse en schip


natte HISWA gaan, in september 2003 was dat. Want dan krijg je zin in een nieuwe en ga je andere argumenten aanvoeren, zo van, nou we zijn nu bijna 60 (toen), als we nou eens één keer in ons leven een nieuwe boot kopen voor waarschijnlijk/hopelijk de laatste 20 jaar dat we nog kunnen zeilen en dan naar zee enz. enz. Mijn vader was inmiddels overleden en er viel ons een erfenis ten deel. En aangezien mijn ouders tot op hun 82ste nog zelf gezeild hadden, dachten wij dat die het er vast wel mee eens geweest zouden zijn als wij de centjes belegden in een nieuw schip.Bij Krijgsman Watersport, de dealer van Jeanneau, word je perfect begeleid in je keuze. Geen dwingelandij, maar goede voorlichting. We hebben er eindeloos van de Sun Odyssey 35 naar de 37 heen en weer gelopen. Er is werkelijk weinig verschil tussen, maar de 37 heeft net dat ietsje meer; welnu het werd dus de 37. Dan uitzoeken en bespreken wat er al-lemaal op en aan moet, dat is nog een hele klus. We wilden in ieder geval alle lijnen naar de kuip.We zeilen meestal met zijn tweeën en dat gehannes op het voordek met veel wind is eigenlijk niet nodig. Het hele pakket met instrumen-ten: autopilot, GPS, plotter, multimeter, windmeter en log enz. Michel aan het smullen, die houdt van apparaatjes. Geen rolgrootzeil in de mast, hoe ge-makkelijk dat ook is, we wilden een echt zeil. Uiteindelijk toch de korte kiel 145 i.p.v 195, ik wil ook in Friesland kunnen blijven komen.

Een drieblads klapschroef voor dat extra halve knoopje snelheid. We kon-den kiezen uit 1 of 2 kooien achter, maar hebben gekozen voor 1 grote achterkooi en dan heb je vanzelf ook een hele diepe en ruime bakskist in de kuip en een hele luxe ruime toiletruimte. Gewoon een super comfortabel schip, ja die Fransen hebben vaak net dat ietsje meer.Toen de moeilijkste klus: de naam ! Jazeker dat was echt niet makkelijk. We wilden ook verder weg op zee en dan moet het ook internationaal te ver-staan zijn op de marifoon. Ik zal u onze discussies besparen, het werd de Sun-Dancer en jawel hij kan echt dansen op de golven in de zon. Genieten hoor! Natuurlijk ook snel een Gennaker erbij en eerlijk hij zeilt echt lekker.Niet de snelste van de vloot, maar toch, zeker niet de minste en ik blijf toch proberen ieder ander schip in te lopen, dat hou je nou eenmaal over als je vroeger altijd wedstrijd hebt gezeild.

We zijn er erg blij mee, zijn nu al diverse keren de echte zee op geweest en dat is best leuk, hebben meegedaan met de Ramsgate, Rondje Kanaal, en hij hield zich goed.Het kost al met al toch een paar sei-zoenen om zo'n schip te leren kennen, we gingen over van een helmstok en de schoot in de hand, naar een stuur-rad en de schoot op de lier en dat was wennen.Het is heerlijk varen met onze SunDan-cer, we hebben hem nu aardig in de hand, het schip vertrouw ik volkomen en er is nog weinig stuk gegaan.

Wel mis ik nog steeds mijn helmstok en mijn schootje.Het gevoel dat je echt zelf aan het zeilen bent, beetje loeven, beetje afvallen, beetje halen, hoe staat mijn zeil ..... Nu is het toch veel kijken op de instrumenten, vrij snel en lui de autopilot erop. Hij kan ook automatisch

op een windhoek ingesteld varen en dat doet hij goed, hoewel ik vind dat ikzelf natuurlijk net iets sneller en iets scher-per zeilen kan ......Michel had mij beloofd dat hij, met zo'n nieuw schip, niet meer elke keer met zijn gereedschapskist aan boord zou gaan en alles overhoop zou halen. Ech-ter, evengoed vindt hij elke keer wel iets om leuk aan te klussen, alleen is hij nu voornamelijk bezig met draadjes, knop-jes en aansluitingen van instrumenten, laptopje mee en piep - piep met zijn plotter. Nou hij doet maar, ik zit dan heerlijk lui te zijn met een boek.Maar goed, ik zou zo zeggen, kom maar eens aan boord kijken, de schip-per geeft graag een rondleiding, altijd welkom, de koffie en de borrel staan klaar, gezellig.

Tot sails.


Al jaren de volste PZV-haven, krijgt nu dan toch de aan-dacht.

De redactie van Zeezeilen kwam erachter dat er maar liefst 17 boten van de PZV in Dintelsas

liggen, maar er nog nooit iets over de drie havens aan de Dintel was opge-schreven! Deze drie havens zijn Dintelmond aan de noordoost kant van de Dintel, WSV de Dintel aan de zuidwest kant en als laatste Waterkant B.V. naast WSV de Dintel. De Trinity ligt bij Waterkant B.V.Waarom Dintelsas?. Deze haven heeft geen wachtlijst en ligt gunstig ten op-zichte van het Haringvliet en de Ooster-schelde. Vanuit Lieshout is het precies 5 kwartier rijden, en dit is nog te doen.

De reden dat er nooit iets over dit ge-bied met zijn havens is geschreven is niet zo gek. De Sas van de Dintel ligt ingeklemd tussen een kleinschalig in-dustriegebied en een lege polder met

akkerbouw op zeeklei met in de verte het dorpje Dinteloord (5600 inwoners). Wat moet je in godsnaam hierover vertellen? Ik had toegezegd iets op te schrijven, maar ik verblijf zelden in de haven. Als ik aan boord ben, dan wordt er gevaren, overnachten in de haven gebeurt niet vaak.Dan maar met moderne technieken proberen uit te vinden wat er bekend is over de regio en de Dintel. Een ‘Google search’ op Dintel verwijst naar ‘Wikipedia encyclopedie’. In Wikipedia ‘Dinteloord’ ingetypt. Direct is er grote twijfel wanneer Dinteloord ontstaan is: 1448 of 1605. Dat laatste is het meest

waarschijnlijk omdat toen pas de polder (Prinslandse polder) waar Dinteloord in ligt, is droog gelegd. Ook is het niet duidelijk waar de Dintel begint: ergens bij Standdaarbuiten gaat de Mark over in de Dintel.

Wanneer je in de geschiedenis duikt van dit gebied sta je te kijken hoe veel er veranderd is de laatste ongeveer 1000 jaar. De grootste veranderingen en ook de snelheid van veranderingen vonden plaats na de 60-er jaren in de 20ste eeuw, toen met de Deltawerken is begonnen.Tussen het jaar 1000 en 1200 was het

Haye van der Werf

Dintelsas, een ‘PZV-bolwerk’!


vaart tussen Rotterdam en Antwerpen geworden.

De laatste jaren is het Volkerak vanaf juli t/m oktober verziekt door blauw alg. Dit neemt zo langzamerhand dramati-sche vormen aan. De tweede helft van de zomer heeft het water een onaange-name geur en zorgt vooral bij de sluizen voor een dikke laag groene drab. Door-stroming van het Volkerak om het water te verversen wordt niet toegestaan omdat de Krammer een echte zoet/zout waterscheiding is. De Manderssluis is in die zomerse periode weer gesloten. Schutgeld wordt niet meer geheven, en de schuttijden zijn beperkt, vooral in het weekend. Een oplossing is nog niet in zicht.

De Waterkant haven wordt opgeknapt: nieuwe steigers worden gebouwd en oude gerenoveerd. Verlichting en water zijn gemoderniseerd. Er wordt zelfs over nieuwe toiletgebouwen ge-sproken. Hopelijk stijgen de ligplaats-prijzen niet te veel! Want meebetalen voor faciliteiten die ik niet gebruik wil ik eigenlijk niet. De omgeving van Din-telsas zal ook sterk veranderen als de plannen van de provincie doorgaan. Het hele gebied tussen Dinteloord en de Dintel moet bebouwd worden met (vakantie)woningen aan het water. Je eigen boot voor je eigen huis is de bedoeling. De dijk wordt doorgestoken bij Waterkant en er komt een nieuw grachtenstelsel in de polder. De ma-nege voor dit nieuwe woongebied is al in het juiste grote formaat gebouwd. Ik ben benieuwd, wie weet wordt het nog aantrekkelijk om er te gaan wonen na mijn werkzame periode.

een veengebied reikend tot aan de Noordzee en doorsneden met geulen. Het Haringvliet ontstond pas na een stormrijke periode rond het jaar 1220. De zeespiegel steeg in die tijd en het veen werd weggespoeld of bedekt met zand en klei. Er was wat landbouw op de hoger gelegen gebieden in de 15e eeuw. Na 1500 begonnen de eerste in-polderingen in die regio. Zoals gezegd de Prinslandse polder tussen de Dintel en de Steenbergse vliet is in 1605 als een van de eerste polders omdijkt. Pas in 1828 is er een sluis gebouwd in de Dintelmonding. Dit moet het achterland een stuk veiliger gemaakt hebben en de rivier was vanaf dat moment te allen tijde ook geschikt voor scheepvaart.In die tijd was er op het Volkerak een tij-verschil van rond de 2 meter. Een fiets-en-voetgangerspont voer in het begin van de 20e eeuw naar Ooltgensplaat op Goeree-Overflakee natuurlijk alleen bij het juiste tij.

Midden in de 70-er jaren van de 20e eeuw zijn de Volkeraksluizen gebouwd. Op het Volkerak ontstond toen een tij verschil van gemiddeld ruim 4,5 meter. Het moet toen een spectaculair zeilge-bied geweest zijn met stroomsnelheden van 3 tot 6 km/uur en in het Zijpe zelfs oplopend tot 9 km/uur. (ref: ANWB Al-manak 1984). Helaas was dit in 1987 afgelopen: de Philipsdam was toen klaar en het Volkerak werd zoet water. De Mandersluis was overbodig, wat veel sluisgeld per schutting scheelde: in 1984 was dit fl. 3,- per schut voor ple-zierjachten. Via de gratis Krammersluis, die tevens een zoet/zoutwaterscheiding is met lange schuttijden, kun je nog steeds naar de Oosterschelde. Het Volkerak is een ‘snelweg’ voor beroeps-

Nog een kijk op de haven

Mijn boot ligt bij Waterkant Ships. Deze haven is in op-

bouw en er wordt hard gewerkt om de faciliteiten op een acceptabel ni-veau te brengen. De eigenaars zijn zeer behulpzaam en flink in touw om een en ander op een leuke manier te runnen. De omgeving bestaat uit landbouw en industrie: een leuk stadje/dorp om even te wandelen is er niet! Omdat ik lie-ver vaar, vind ik dit niet erg, want als uitgangshaven is het prachtig. Twee uurtjes varen naar het westen (Krammersluizen) en dan zit je op het zoute water met de bijhorende getijden. De Oosterschelde is wat mij betreft het ideale vaarwater. En na ongeveer een uur varen, door de Volkeraksluizen, zit je op de Ha-ringvliet. Aan het Volkerak zijn drie leuke plaatsen: De Heen, Ooltgens Plaat en Oude-Tonge.

Jan Borstrok


Vanuit mijn hoge mandje heb ik een goed uitzicht. Dat moet ook, want daar zit ik voor. Maar wat

velen niet weten is, dat ik er ook heel goed kan horen. Het is algemeen be-kend dat geluid ver ‘draagt’ over water. Maar dat dit ook geldt ‘in de hoogte’, weten er niet veel. Op een of andere manier kan ik nagenoeg alles horen wat er beneden bij ons aan dek gezegd wordt. Dat is niet altijd een genoegen, maar kan soms heel nuttig zijn.

Nou heb ik de eer ‘de kraai’ van het admiraalschip te zijn. Bij ons aan boord vinden dus bijna alle belangrijke be-sprekingen plaats. Dat wil overigens niet zeggen dat ik ook alles kan horen wat daarbij gezegd wordt. Veel van die gesprekken vinden immers plaats in de admiraalshut op het achterschip. Maar voor palavers is die hut te klein en die vinden dus meestal aan dek in alle openheid plaats. En die palavers kan ik dus heel goed volgen. Over die palavers wil ik het deze keer eens met u hebben, want ik maak me daar een beetje zorgen over. Ik vind nl. dat de kwaliteit daarvan terugloopt.

Kijk, een palaver is een bespreking van alle kapiteins en navigators onder regie van de admiraal. Van oudsher, met name als het ging om onze jaarlijkse confrontatie met de Engelsen, heeft het palaver binnen de vloot het karakter gehad van ‘debat, op basis van argu-menten en wederzijds respect, en van consensus’. Dat ging dan zo, dat iedere schipper samen met zijn navigator op grond van alle hen bekende relevante feiten een vaarplan maakte. Tijdens het palaver nodigde de Admiraal dan willekeurig enkele van de aanwezige

schippers uit hun plan uiteen te zetten. Die plannen werden door alle aanwezi-gen serieus besproken, van alle kanten bekeken, en waar nodig van commen-taar voorzien. De verschillende plannen werden vervolgens met elkaar vergele-ken en op basis daarvan werd er voor de vloot een beste plan gemaakt of gekozen.

Uit wat ik de laatste tijd tijdens de pa-lavers waarneem, lijkt in het ‘debat en consensus karakter’ van het palaver een kentering te komen! Van een goed debat, d.w.z. op basis van argumenten, en waarbij alle schippers betrokken zijn, kun je naar mijn mening al enige tijd niet echt meer spreken. Mij is opgevallen dat steeds minder schippers een eigen plan maken. Kennelijk gokken degenen die dat niet doen er gewoon op dat het palaver wel een goed gezamenlijk plan zal opleveren.

Dat is jammer want het gebrek aan voorbereiding gaat dan ten koste van een diepgaande uitwisseling van ar-gumenten, van pro’s en con’s. Immers, als je niet heel precies weet waar je het

over hebt is het lastig argumenteren. En een minder diepgaande gedachte-wisseling heeft op zijn beurt weer het risico in zich dat die leidt tot minder goede (gezamenlijke) besluiten. En dan zwijg ik nog maar over het feit dat je als schipper en bemanning niet goed genoeg voorbereid kunt zijn op wat je buitengaats te wachten staat. Het heeft dus ook alles te maken met ‘veiligheid en goed zeemanschap’.

Overigens, wat ik nog erger vind dan een slechte voorbereiding, is verstoring van het palaverproces door aanwezi-gen -al dan niet gehinderd door kennis op basis van voorbereiding - met nega-tief geroep en kretologie. Dat getuigt nl. niet van respect voor degenen die (wel) de moeite hebben genomen hun ‘huis-werk’ te doen. En respect was toch één van de peilers van het palaver?

Ook de doelstelling van het bereiken van consensus lijkt aan betekenis in te boeten. Kennelijk weegt die doelstel-ling tegenwoordig minder zwaar dan het trekken van het eigen plan. Dat daarmee de bijl aan de wortels van de doelstellingen van de vloot die vereni-ging heet wordt gelegd, wordt kennelijk niet gezien.

Overigens, geen misverstand! Ik heb het hier niet over het onbetwiste recht, nee, zelfs de plicht van iedere schip-per om op basis van mogelijkheden en beperkingen van schip en bemanning zelfstandig te beslissen of hij wel of niet uitvaart.

Zo, dit wou ik maar even zeggen! Ben benieuwd of er onder u zijn die het an-ders zien.

Vanuit het kraaiennest

De uitkijk

Veel spreekwoorden en gezegden hebben een maritieme achter-grond zonder dat veel mensen

zich dat realiseren. In dit artikel zijn een aantal leuke of minder bekende voorbeelden die van toepassing zou-den kunnen zijn op de leden van de PZV. Voorbeelden zijn er in alle talen maar hier houden we ons even bij de Nederlandse versies, zie het kader op de volgende pagina.

En zo kunnen we nog wel even door-gaan. Misschien dat er andere leden zijn die er ook een aantal weten op te duiken!

Leo van Leeuwen

Maritieme spreekwoorden en gezegden


Enkele maritieme spreekwoorden en gezegden

‘Men moet zeilen wanneer de wind waait’: men moet de kansen benutten.‘Met een nat zeil thuiskomen’: dronken thuiskomen.‘Als het zeil scheurt heeft het een gat’: maak je niet druk over de pech die je eventueel nog zou kunnen overkomen.‘Alleen idioten en passagiers drinken op zee’: geen toelichting nodig!‘Hij zit op het droge’: hij kan zich niet meer redden uit deze netelige positie.‘Een goede schipper valt ook wel eens overboord’: iedereen maakt wel eens een fout.‘Van streek raken’: denk hierbij aan de kompasroos. In de war zijn.‘Dat met de vloed komt, gaat met de eb weer weg’: gemakkelijk verdiend, wordt ook weer gemakkelijk uitgegeven.‘Palaveren’: langgerekte besprekingen, breedvoerig praten ofwel oeverloos ouwehoeren.‘Wie de badgasten bekijkt begrijpt waarom de zee zich 2 x per dag terugtrekt!’‘Zeilen is een ingewikkelde manier om zich met gratis brandstof te verplaatsen’.

Je hoeft niet ver de zee op om te kunnen genieten van de zeedieren die zich zo nu en dan aan ons vertonen.

Zondag 22 april 2007, één van die vele zomerse dagen in de lente. Het heeft in april nog geen

druppel geregend. Maart was ook al te warm, om van de winter nog maar te zwijgen. Het weer is in de war.Enfin, we laten het niet aan ons hart komen. De zon straalt, de wind is zwak tot matig, we gooien de landvasten los en tuffen de haven van Scharendijke uit. We zijn zeker niet alleen op de Gre-velingen. Het is nog niet zomers druk, maar toch. We kiezen voor een rondje Hompelvoet en varen met een bakstagwindje voorbij de Archipel. We ronden de oostpunt van de Hompelvoet en een windkracht 2 brengt ons in enkele slagen door het Springersdiep. En vlak voor de haven van Ouddorp gebeurt het.

Herman en Nicole Van den Broeck-Van de Peer

De wind valt weg. Op het water is er haast geen rimpeltje meer te zien. Naast de Nautilus horen we plots een vreemd geblaas. Op zo’n twee meter aan bakboord zien we nog net een don-kere vin onder water verdwijnen. Vlak bij ons zwemt een dolfijn, ongelooflijk.Het beestje komt af en toe boven en duikt dan weer onder. We gaan snel bij-liggen om van dit prachtige schouwspel te genieten. De bruinvis is iets meer dan een meter lang, heeft een donkere bovenkant en is onderaan wat lichter. Hij draait onder water om zijn as en lijkt ons soms even aan te kijken. Hij zwemt onder de boot door van stuur- naar bak-boord en cirkelt een tijdje om ons heen. Met onze mobiele telefoon maken we enkele foto’s.Na een kwartiertje wordt de afstand groter. We zien de bruinvis honderd

meter ver nog door het water dartelen. Dit zullen we niet licht vergeten.De bruinvis is de kleinste dolfijnach-tige die in de Noordzee voorkomt. De laatste jaren lijkt de populatie weer wat toegenomen. Regelmatig stranden er bruinvissen op de Belgische en Neder-landse kust (meer dan 500 in 2006) en verdrinken ze in de netten van vissers. Ook in de Oosterschelde komen bruin-vissen voor, maar een waarneming in de Grevelingen lijkt eerder uitzonder-lijk.

Is de bruinvis door de spuisluis in de Brouwersdam gezwommen? Of kwam hij uit de Oosterschelde via Bruinisse? Is hij alleen, of zijn er nog meer? Wie zal het zeggen…Wij hebben ervan genoten.

Een bruinvis op de Grevelingen


een 'bewijs' verder ben.

Mijn waardering gaat nogmaals uit naar Maarten die alle vragen die we stelden zo kon beantwoorden. Mede dankzij hem ben ik nu in het bezit van Klein Vaarbewijs I en II.Ik spreek namens alle cursisten als ik zeg dat ik erg veel waardering heb voor de tijd en energie die hij er in gestoken heeft om ons in zo’n korte periode al die termen eigen te maken.Maarten bedankt.

PZV gaat een probleemloze toekomst tegemoet met een flink aantal spiksplinternieuwe theoretici.

Hierbij een stukje over de voorbe-reidingsavonden die wij gevolgd hebben voor het examen Vb1

en Vb2 (de twee examendelen samen leveren Klein Vaarbewijs II op). Alle avonden zijn verzorgd door Maarten van Herk die ons onder zijn deskundige leiding heeft klaargestoomd om deze klus te klaren.De cursisten hadden vier avonden (4x2 uur) om zich de 314 pagina’s eigen te maken, en veel huiswerk.Afspraak de eerste avond was: wie het proefexamen met de minste punten afsluit schrijft een stukje, en ja, jullie raden het al, dat was ik.

De stof voor het vaarbewijs deel 1 be-heerste ik goed en daar was ik dan ook niet bang voor. Maar toen de termen: variatie, deviatie, drift, stroom mee of tegen, droogvallen op de Wadden,

hoe-laat-kan-ik-er-over, e.d. ter sprake kwamen en er ook nog gewerkt moest worden met vectoren, werd het plots veel moeilijker. Ik had de pech dat mijn echtgenoot er niet was, dus ik kon het niet aan hem vragen.Ik heb voorafgaand aan het examen veel geoefend met behulp van de cd met oefenvragen en haalde daarbij voor het eerste gedeelte ruim voldoende, dus daar was ik niet bang voor. Ook Vb2 viel mee, totdat ik een tocht moest uitzet-ten en met vectoren rekening moest houden. Dat was het meest moeilijke. En niet alleen voor mij hoor, want er waren op de laatste avond meerdere personen die het aantal punten bij het proefexamen niet haalden.Het is dan ook erg veel leren en onthou-den, al die regels en wetten.

Op zaterdag 14 april was het zover en konden we bewijzen of we voldoende bagage hadden om het vaarbewijs te halen. Bij aankomst in Eindhoven bleek dat er veel mensen waren die dit bewijs wilden krijgen. Je auto kon je nergens kwijt. Er waren meer dan honderd examenkandidaten (schatting). Maar het volgende bleek: toen alle kandi-daten voor alleen het Vb1 naar het juiste lokaal gedirigeerd waren, bleven er ineens weinig mensen over. En ja, diegenen die overbleven waren bijna allemaal mannen.Ik was een van de weinige vrouwen. En ik heb wel veel op een boot meegeva-ren, maar als passagier en ik heb nog maar weinig zeilervaring. Daar komt nu verandering in, want Henri en ik hebben een boot gekocht. Ik hoop dat ik nog vaker een stukje moet of mag schrijven, want dat betekent dat ik weer

Ans Boetzkes

Klein Vaarbewijs I en II

Deelnemers en resultaten

Het oorspronkelijk aantal deel-nemers aan de cursus Vb1 en

Vb2 was 20, 13 examenkandidaten en 7 ' toehoorders' die hun kennis wat wilden opfrissen.In de loop van de cursus heeft één kandidaat zich teruggetrokken. Een andere kandidaat heeft aan-gegeven alleen aan het examen Vb1 te willen deelnemen (en is daarvoor geslaagd). Aan het beeld-schermexamen dat recent is inge-voerd heeft een van de kandidaten deelgenomen en daarbij heeft hij voldoende punten gescoord; ook geslaagd dus!Op de laatste cursusavond is een proefexamen gemaakt door elf kandidaten. Opmerkelijk is dat drie toehoorders eveneens hebben meegedaan aan dit proefexamen en dat twee van hen slaagden. Over kennis opfrissen gesproken! Van de elf (echte) kandidaten slaagden er toen slechts vijf! Waar-schijnlijk is dit aanleiding geweest voor een laatste extra inspanning m.b.t de studie. Het uiteindelijke resultaat duidt daarop: alle twaalf kandidaten zijn geslaagd!

Maarten van Herk


Ertveldweg 5, (tussen Trintella Shipyard en jachthaven de Viking)5231 XA, ‘s-Hertogenbosch, Telefoon: 073-6426114, Fax: 073-6414239.U kunt ook telefonisch of per fax prijs opvragen en bestellen. Wij zenden ‘t dan snel naar u toe.


'Schepen die inschrijven dienen in het bezit van een spinna-ker te zijn'. Zo stond het op

de PZV-website, dus hadden wij een probleem. Onze Nautilus heeft wel een halfwinder, maar geen spinnaker. Gelukkig zetten Ab Pasman en Wim Braun, de organisatoren van het spin-nakerweekend, het licht op groen en konden we mee voor ons eerste 'natte' evenement met de PZV. Plaats van bij-eenkomst werd Willemstad, want door de havendagen in Middelharnis zou het daar wat te druk zijn.

Vrijdagavond spraken we met Marc Swinkels, onze opstapper, af in onze thuishaven Scharendijke (Grevelin-gen). We werden zaterdagmiddag in Willemstad verwacht en er stond ons dus een tocht van een kleine 30 mijl met drie sluizen te wachten. We zou-den proberen om te overnachten aan de Krammersluizen, zo ongeveer in de helft van onze route. Het zwakke noor-denwindje bracht ons niet snel genoeg vooruit zodat de motor al spoedig werd bijgezet.Om 21:15 uur lagen we helemaal al-leen in de Grevelingensluis. Het is er al wel eens drukker geweest… De laatste schutting van de Krammersluis hebben we net niet gehaald, zodat we aan de wachtsteiger voor de jachtensluis heb-ben overnacht.

Zaterdag vertrokken we daar om 07:30 uur, alweer met weinig wind maar onder een heerlijk zonnetje. Onderweg zagen we de Lyra en de Xinia en in Willemstad lagen de Windveer, de Escape de Joint Venture en de Trinity al in de Gemeen-tehaven op ons te wachten.In de mooie bovenzaal van het Wapen

van Willemstad maakten we kennis met Kees van Vliet, zeilmaker en wedstrijd-zeiler uit Middelharnis. Van zijn vlotte uiteenzetting hebben we vooral onthou-den dat asymmetrische spinnakers wat makkelijker te bedienen zijn dan sym-metrische. Nylon zeildoek is er blijkbaar in alle maten en gewichten. We leerden er hoe de bolling van een spinnaker ge-regeld wordt en hoe voorzeilen getrimd

worden, dat een bollejan geen halfwin-der is, en nog een heleboel andere interessante weetjes. De aanwezige PZV-ers stelden intelligente vragen en daarna werd het tijd voor de praktijk.

Een viertal schepen zou het water op gaan en telkens voor een uur het be-zoek krijgen van instructeur Kees van Vliet. Die stapte, midden op het Hol-

Spinnakerweekend

Herman en Nicole Van den Broeck-Van de Peer


lands Diep, over van de ene boot naar de andere, uiteraard geholpen door de stuurmanskunst van de schippers en door de vooruitziende bemanningen die met fenders elk onzacht contact verhinderden.Zijn praktische raadgevingen werden door iedereen gewaardeerd: hijsen van de slurf, trimmen, achter het zeil aan sturen, schootvoering, strijken. Wat heerlijk om dat 'moeilijke' zeil met wat meer vertrouwen te horen ritselen in de wind.Er werd weer verzameld in de haven, nagepraat, ervaringen en biertjes en glazen wijn uitgewisseld tot het tijd werd om samen naar de Chinees te gaan voor een gezellige en overvloe-dige maaltijd.

Zondagmorgen was er 'briefing' op de wal. We hadden de indruk dat het woord 'palaver' eventjes wat gevoelig lag. Wim Braun had op het Hollands Diep een wedstrijdtraject uitgewerkt en voegde er nog fijntjes aan toe dat sche-pen die hun spinnaker of halfwinder niet gebruikten, niet in de uitslag zouden vermeld worden.Zelf hebben we forfait gegeven voor deze wedstrijd omdat onze schipperse net voor de start weer een opstoot van

haar lumbago kreeg en omdat we nog een lange tocht voor de boeg hadden.Zo kwam er een eind aan dit leuke en

leerrijke weekend. De organisatoren verdienen een pluim.


Niks staande mast, gezeild moet er worden! En dan wordt Londen ineens Vlieland.

Het is 24 April. Een dag uit die lange reeks zomerse voorjaars-dagen. In het vliegtuig van Gat-

wick naar Schiphol.Onder mij kronkelt de Theems richting Londen. De Thames barrier glinstert in het felle zonlicht. Nog een paar week-jes, dan varen we met de PZV-vloot daar weer langs, als alles goed gaat, denk ik optimistisch. Na de teleurstel-ling van vorig jaar heb ik er best weer zin in….

Begin mei. De depressies komen als een langgerekte trein met een gemiddelde windkracht 6 uit het zuid-westen naar de Nederlandse kust aangestormd.De Yes! van Harry Olie ligt op 10 mei al gereed in Andijk met het aanvankelijke plan die avond nog naar Den Oever te gaan om vrijdag al via Den Helder

Kees Kersten

de overtocht naar de Engelse kust te wagen.De andere zeilers van de noordelijke vloot kozen voor IJmuiden met Spaarn-woude als verzamelplaats.Aan boord van de Yes! werd door de schipper en de navigator Willem Triki diepgaand gerekend en gepuzzeld.Toch maar niet naar buiten was de conclusie. Dus werd de bestemming eveneens richting IJmuiden.Vrijdag heerlijk gezeild naar Amster-dam. Wat is het toch prettig dat de eerdere plannen om de Sixhaven op te doeken nooit zijn doorgegaan. Uniek die haven zo midden in de stad.

Wie de Yes! kent, kent ook de trots van Harry. Het halfronde bankje achter het stuur, waarop je nog lekker rechtop kan zitten als onder helling de railing het water al raakt. Helaas, Willem, bij wie enige mate van corpulentie niet valt te ontkennen, ging er dwars doorheen. Zonder dat bankje de Ramsgate varen is net zoiets als zeilen zonder mast. Dus in Amsterdam Ruud Smit en Wil-lem de wal op naar de Gamma. Terug met hout, schroeven en lijm en op het Noordzeekanaal richting IJmuiden een effectief restauratieplan gemaakt.

Twee schepen van de noordelijke vloot bleken afgevallen. De Jason had direct al gekozen voor de Staandemastroute naar het zuiden. De overige schepen troffen wij aan in de Marina IJmuiden waar zij inmiddels palaver hadden gehouden. Gezien de sombere weers-verwachtingen was daar eigenlijk al besloten om niet naar buiten te gaan

maar terug te keren naar Amsterdam en ook de Staandemasteroute richting zuidelijke vloot te kiezen. Opnieuw een palaver met de bemanning van de Yes! waarbij al snel duidelijk werd dat hier de voorkeur werd gegeven aan zeilen in plaats van twee dagen 'schroeven' met een zekere waarschijnlijkheid dat de zuidelijke vloot toch niet zou wachten op de noordelijke schepen.

Het eerste plan op de Yes! was om zondag richting Scheveningen te gaan om een wat zuidelijker positie voor een oversteek te krijgen. Er kwam geen eind aan het uitluisteren van allerlei weerberichten en het bekijken van de weerkaarten. Zondag was het duide-lijk. Scheveningen verviel voor de Yes! als optie. Er werd een moeilijk besluit genomen. Nu wij voor zeilen hadden gekozen bleef er nog maar één richting over. Naar het noorden, naar de Wad-den. Adieu Londen!!Het werd niettemin een plezierige zeildag waarbij de kuip ook nog werd veranderd in een complete timmer-manswerkplaats met als resultaat dat Harry's bankje bij aankomst in Oude-schild weer alle stormen en lijfelijke gewichten kon doorstaan.

Maandag verwaaidag op Texel. Tijd voor wat kleine klusjes, lekker kibbeling eten en weer plannen maken voor de volgende dag. Buitenom naar Vlieland of Terschelling? Onze navigator had een ander plan. Over de Wadden naar Terschelling, maar dan via het Scheur-rak en de ondiepe Paardenhoek. Dat betekende om kwart over vijf uit de kooi en om zes uur met het tij mee vertrek-ken om bij hoog water de Paardenhoek te kunnen nemen. Navigator Willem had zijn werk prima gedaan. Het werd weer een prachtige zeildag met op-nieuw mooi weer. Die middag fietsen gehuurd en de enorme hoeveelheid aangespoelde troep in het Wrakkenmu-seum bekeken.De volgende dag gekozen voor Vlie-land. Op zich nog een behoorlijke over-steek omdat het Schuitengat niet meer bevaarbaar is en een ruime omweg via de Slenk moet worden gemaakt. Daar op Vlieland had schipper Harry nog een belangrijke taak te verrichten. Al waren we maar met vier man op één boot, aan het traditionele 'Ramsgate Schip-persdiner' op de wal ontkwam hij niet.

De Ramsgate van de Yes!


Maar onze toast bij een uitstekende maaltijd werd mede uitgebracht op alle PZV-schepen, waar die deze week ook zouden zijn beland.

Donderdag was een mooie dag om het IJsselmeer weer eens op te zoeken. Willem had de kortste weg via het Inschot naar Kornwerderzand gepro-grammeerd goed rekening houdend met de ondiepe geul nabij het Schuiten-zand. Een zeehondenkoppie dat af en toe boven water kwam pikten we mooi mee. De sluis werd bijna gemist omdat de motor niet wou starten. Een flinke tik met een hamer op de startmotor bleek net op tijd te helpen.De aanvankelijke keus om in Makkum of Stavoren te overnachten viel af omdat de motor startproblemen bleef geven. Dus toch maar richting thuisha-ven Andijk. De zon bescheen een wol-kenloos IJsselmeer en met een lekker noordoosten windje werd de spinaker gehesen. Harry ging het startmotorpro-bleem ondertussen te lijf met een nog zwaardere hamer met als gevolg dat de motor het weer deed en het eerder opgetrommelde hulpschip uit Andijk kon worden afgezegd. De koers kon alsnog worden verlegd naar Medemblik waar tot tevredenheid van de schipper de

evaluatie van de aandachtspuntenlijst van de Ramsgatecommissie met goed gevolg werd doorgenomen - iedereen heeft geleerd feilloos een Turkse knoop te leggen - en 's avonds de laatste kroe-gentocht tot in de late uurtjes werd vol-bracht. Vrijdagochtend nog een rondje Vogeleiland gezeild en in de middag veilig afgemeerd en schoonschip ge-maakt in de thuishaven.De bemanning van de Yes! kon te-rugzien op een heel plezierige en in uitstekende onderlinge sfeer verlopen

zeilweek. Dat nam overigens niet het gevoel van teleurstelling weg nu de Ramsgatevloot ook dit jaar niet de mo-gelijkheid heeft gehad om met elkaar te kunnen zeilen en in Londen gezamen-lijk het PZV-gevoel van saamhorigheid en plezier te beleven.Moeten we nu concluderen dat er voor PZV een vloek op Londen rust?Volgend jaar gewoon opnieuw proberen en dan met z'n allen in St. Katherine Dock afmeren. Ja toch!

Uit het goede hout gesneden Hiswa-lid

. Restauratie & reparatie . Verkoop van: met name houten schepen - diverse houtsoorten zoals plaatmateriaal en massief. Zomer- en winterstalling gezaagd en geschaafd met name groot onderhoud en zelfwerkzaamheden - epoxy, verven, kitten, olie en lakken . Jachtservice - rvs-beslagen en bevestigingsmaterialen o.a voor roestvrijstaal mast en tuigage . Professioneel advies voor de zeilerij: ± 10.000 mijl zeeraces- en ± 50.000 mijl zee en oceaanervaring.

De Biezen 5, 5298 ML Liempde. 0411-635166/06-55175482 of 06-50532838. www.eursa.nl/[email protected]


Gestart in het noorden bereikt D'Arc toch het doel.

We schrijven 11 mei 2007, het is de hoogste tijd om scheep te gaan in Muiderzand op

D’Ark van Henri Boetzkes. Voor ons de tocht naar Ramsgate die vorig jaar op Terschelling eindigde zo heb ik me laten vertellen. De weersvooruitzichten zijn goed, dus dat Terschelling zal er niet van komen, maar je weet maar nooit.

Henri heeft zijn schip goed uitgerust met allerhand apparatuur zodat het een makkie wordt. Voor mij als opstapper de eerste keer op ruim sop. Na twintig jaar niet of weinig gezeild te hebben nu dan het echte werk op ruim water. We zien wel wat er van komt.

Pieterjan, Henri en ik zetten koers van-uit Muiderzand naar IJmuiden, waar we Ronald oppikken. Zaterdag komen we aan in IJmuiden, waar het iets te hard - en te ongunstig waait om Ramsgate te bezeilen. We besluiten zaterdagavond de Staandemastroute te nemen en ons in Willemstad of Vlissingen bij de zuide-lijke vloot te voegen. Zo ´s nachts door Amsterdam heeft toch wel wat, met een brugwachter die op zijn brommertje de schepen achterna rijdt om de volgende brug te bedienen. Soms moet hij hele einden om rijden en wij wachten daar dan maar op. Met een mastje van 17 meter moet je wel. Het lukte allemaal en we besluiten te overnachten op enige afstand van de Schipholbrug. Klokslag 8 zijn we bij de Schipholbrug en dan gaat het gas erop. We willen perse om twee ´s middags in Gouda zijn. Met wat hulp hier en daar lukt het ook nog. Een konvooi schepen heeft daar de brug al

Floris Boele

bediend gekregen en wij maken daar nog mooi gebruik van om ook Gouda op tijd te passeren.

We belanden in Willemstad om zeven uur ´s avonds. Potje koken en sterke verhalen uitwisselen over de `motor-tocht`. De volgende dag gaan we vanuit Willemstad de Oosterschelde op en wij besluiten om buitenom naar Vlissingen te varen. De wind en tij zijn gunstig en het schiet lekker op terwijl de wind lek-ker begint door te waaien. Ter hoogte van Vlissingen besluiten we toch maar door te varen naar Blankenberge in Bel-gië. We zijn de enige van de noordelijke vloot en bereiden ons voor op een wat

lange reis. Ronald staat te koken en het water vliegt hem af en toe over de pan-nen. Warm eten lukt prima bij windje zeven ruimschoots. De zon verdwijnt langzaam achter de kim en we zien Zeebrugge langskomen in het donker. Dan passeren we Blankenberge en missen de haven in een zee van licht. Zie in die lichtzee maar eens het groene en rode lichtje (speldenprikje) van de haveningang te vinden. Mooie puz-zel dat wel. Dan toch maar even een stormrondje bij sterkte 8 en dan kunnen we Blankenberge toch bezeilen met alle hands aan dek, letterlijk. De haven in, is een geheel ander verhaal. Het is voor mijn begrip wat smal en hobbelig,

De raid op Ramsgate van D'Ark


dankzij een keurig ingepland wachtsy-steem van Schipper Henri. We meren af in IJmond onder het geluid van bin-nenkomende vliegtuigen op Schiphol. 's Zaterdags varen we langs Amsterdam het Markermeer weer op en belanden we weer veilig in Muiderzand. Zo’n tocht, duim omhoog, dat doe ik graag nog eens over.

maar het lukt. Eindelijk rust om half elf 's avonds. We krijgen applaus van de zuidelijk vloot als we binnenlopen Goed gedaan mannen. Zij gaan morgenoch-tend om zes uur naar Ramsgate, en ja we gaan mee. Een kort nachtje volgt en samen met negen andere boten gaan we naar Ramsgate. Het begin loopt vlotjes, dan volgt regen, harde wind en stroom tegen, zo halverwege de over-steek. Dan maar de motor erbij om een beetje vaart te lopen. Na 12 uur varen meren we af in Ramsgate, doorweekt en wat kouwelijk, maar voldaan. Dan wordt na de overtocht de kachel uit-geprobeerd, en het lukt om hem aan te steken. Binnen no time hebben we de kajuit op temperatuur, de CV verwarmt zelfs de achterkajuit. De kachel loeit en doven is een ander probleem.

Woensdag in Ramsgate gaan Henri en Pieterjan de nodige zaken repareren en Ronald en ik besluiten de trein te pakken naar Canterbury. Mooi plekje op deze aardbol en een prachtig kerkje daar midden in de stad. Met de nodige foto’s op zak ‘s avonds weer terug naar Ramsgate waar we Captainsdinner hebben. De zeuntjes geven acte de presence en decoreren de organisato-ren van de tocht. Lache wah. Donder-

dag ochtend verlaten de meesten de haven om via Dover - Oostende terug te zeilen naar Nederland. Wij vertrek-ken geheel alleen en achtergelaten door de vloot, snik, om een uur ‘s mid-dags naar IJmuiden. Dertig uur varen later, na een koude bewolkte nacht met prachtig fluorescerende zee komen we bij windkracht zeven plat voor de lap in IJmuiden aan. Moe maar voldaan


De oversteek met veel weer-berichten, palavers, beslui-ten, en splitsende plannen en vloten.

VRIJDAG 11 MEI 2007Joop, Stef en Toon Zaaier vertrekken om 8 uur naar Hellevoetsluis en om 10:30 uur kunnen wij uit- en inladen, waarna Joop en Toon naar AH gaan voor de foerage die om 12:30 uur aan boord wordt gebracht.Jan komt morgen, zaterdag, in de Roompot aan boord.

HET PLAN:Na de foerage en eten, richting Wil-lemstad via de Haringvlietbrug om 17:00 uur en dan naar Willemstad, óf bij de Volkeraksluis overnachten en op za-terdag 12 mei naar de Roompot Marina zeilen. Hoogwater Krammer is vanaf 13:00 uur.

Het wordt een overnachting in Oolt-gensplaat.Met harde wind op kop (7), dubbel gereefd zeil en high-aspect fok, lagen wij om 8 uur vast in Ooltgensplaat; een leuk plaatsje à la Oude Tonge.

VRIJDAG ZATERAG 12 MEIHet plan is om van Ooltgensplaat naar Roompot Marina te gaan. We vertrek-ken om 8:45 uur met nog steeds de twee riffen in het zeil en de high-aspect fok. Het weerbericht zijn we misgelopen maar er staat een stevige zuidwester van 5 tot 7, 15 tot 30 knopen. Stef laat de lierhendel zwemmen en die moet vervangen worden.10:30 uur. Weerbericht Ouddorp geeft stormwaarschuwing: Vlissingen zuid-west 7 afnemend 6, en de verwachting is zondag 4 en maandag 5. De Trinity verdwijnt naar de vluchthaven en de Xinia duikt St. Annaland binnen en wij besluiten dat ook te doen.De Zeelandbrug draait niet en het waait nog steeds tussen de 20 en 40 knopen. We bellen naar de brug, en die geeft door vandaag niet meer te draaien en te wachten op het weerbericht van We-meldinge.Wemeldinge meldt zuidwest 5, brug meldt: 7 tot 8, we draaien niet. We besluiten morgenvroeg te vertrekken. Naar de brug is acht mijl en naar de Roompot totaal 16 mijl.

We krijgen van Piet, de vlootvoogd, een sms'je over plan X, en dat wij morgen, zondag, om 9 uur door de brug gaan

om vervolgens door te varen naar Ramsgate of Queenborough. Maar de BBC geeft voor Thames: zuidwest 6/7 tot 8!!!Dat wordt niks, opperde Stef!

Na telefonisch overleg met de vloot-voogd en palaver om 8:30 uur in Kats, wordt besloten om niet naar Londen te gaan, maar via de Roompotsluis naar Blankenberge.

VRIJDAG ZONDAG 13 MEIJan is gisteravond aan boord gekomen en wij zijn compleet.Om 6:50 uur vertrekken wij uit St. An-naland met een helder zonnetje.Om 7:45 uur zeilen wij met het grootzeil en de high-aspect fok richting brug. Af en toe gaat de motor aan om precies op tijd bij de brug te zijn, die om 9 uur draait.8 uur. Weerbericht op kanaal 83: geen waarschuwing. Een laag boven Fisher richting Noorwegen en nog een laag met bestemming Humber.Verwachting tot 20:00 uur: Vlissingen zuid 3/4 – naar oost - naar zuidwest, 5/6 en de verwachting vanaf 20:00 uur: Vlissingen zuidwest 5/6 – 6/7, afne-mend 4/5.

Eerste positiemelding om 9:10 uur. Met de Raymarine-display buiten heb je een volledig overzicht van positie en track enz.

Palaver om 12:30 uur bij de Room-potsluis (de Rosa en 2 anderen). We gaan naar Zeebrugge en morgen naar Queenborough. Positie melding 15:30 uur.

We gaan toch naar Blankenberge en morgen naar Queenborough. Om 18:50 liggen we vast in Blankenberge en is er om 20:00 uur een palaver in de haven bij de overkapping. Om 19:15 uur ver-telt Piet dat de BBC veel wind geeft uit het zuidwesten en men wacht de het volgende BBC-bericht af. De computer geeft aan: maandagochtend zuidwest 5/6 tot 7, 12:00 uur noordwest 6/7 en 's avonds noordwest 5/4.

MAANDAG 14 MEIOm 9:30 uur palaver, en om 13:30 uur palaver. Conclusie; het blijft zuidwest-west-noordwest waaien 5/6/7. Palaver om 7:30 uur.

Joop Bakker

De Ramsgate met de Ribaldus


Er zij drie plannen. De noordvloot ligt in Vlissingen en hoger.- De Lyra wilt naar Ramsgate, 66 mijl,

maar de verwachting is 5/7 tot 8 uit zuidwest-west-noordwest, en zo ook de Blind Date.

- De Jonathan wil een mix van korte en lange tochten, flexibel varen (af-hankelijk van de weersverwachting), aansluiten bij de Noordvloot, en door-varen naar het noorden: Stellendam/Scheveningen/IJmuiden.

- De Cadans pleit voor Gravelines en eventueel Nieuwpoort of Duinkerken, 42 mijl.

Besloten wordt vanavond om 22:00 uur te beslissen. Er was nog een vierde optie, nl. om via Terneuzen naar Gent te gaan. Besluit maandag 22:00 uur (morgen is de verwachting zuidwest 4/5). Er wordt besloten om met elf schepen toch naar Ramsgate te vertrekken. De anderen gaan naar Gent.

DINSDAG 15 MEIDe weersverwachting van de BBC om 06:20 uur geeft zuid- tot noordwest 5/6 tot 7. We vertrekken om 5:55 uur, er staat een zuidwest 4, met high-aspect en tweede rif. Om 7:00 uur staat er een flinke deining en gaan we 6,2 knopen bij inmiddels een wind van 5/6.

WOENSDAG 16 MEIWe zijn in Ramsgate met acht schepen aangekomen. Windveer en Ultima zijn op zee omgekeerd. De Xinia kreeg een probleem met de verstaging en keerde voor de Engelse kust om, en voer ver-volgens naar Breskens.Wij leggen alle omgevallen spullen weer op de juiste plek terug en verder rusten we lekker uit. 's Avonds hebben

wij aan wal, in een heerlijk gezellig restaurant, genoten van het Captains dinner. Daarbij werd Maarten van Herk uitgeroepen tot Navigator-2007.

DONDERDAG 17 MEIBesloten is om de terugweg via Oost-ende te gaan. Om 8:00 uur zijn wij vertrokken. De landvasten deden geen dienst, omdat wij vast zate. Maar met een beetje meer gas konden wij toch wegkomen.

VRIJDAG 18 MEIBesloten is om via Vlissingen naar Stel-lendam te varen. Hoogwater Vlissingen 3:30 en 16:00 uur. Weersverwachting Oostende radio: zuidwest 4/5 – 5/6.

ZATERDAG 19 MEIIn verband met de stroom willen wij vertrekken om 5:30 uur. Er staat echter een harde wind, windkracht 6 dwars, waardoor wij niet weg kunnen varen.

Wij staan een half uur standby, zodat wij bij een 'windstilte' toch kunnen vertrekken. Wij komen daarna in het Oostgat, waar het allemaal zeer ruig aan toegaat. Door de grote vaart die er in en uitvaart heb je weinig ruimte. Alles gaat gelukkig goed. Weerbericht Ouddorp: west-zuidwest 6, verwachting noordoost-zuidwest 4/5 afnemend naar 3/4.

Ondanks de slechte weersverwachtin-gen is de oversteek ons meegevallen. Wij hebben geen moeilijke momenten gekend. Het vertrek uit de Koopmans-haven was het moeilijkst. Het was een gezellige, leuke, leerzame trip waarbij wij veel gelachen hebben. Wij zijn blij dat wij deze trip via de PZV hebben gevaren.Dit reisverslag is dankzij de uitstekende punctualiteit van Stef tot stand geko-men. Met dank van de schipper en haar bemanning.


mer aan een activiteit te motiveren en inspireren voor het gemeenschappe-lijke doel.

• Grondigheid: zijn grondige en ge-detailleerde voorbereiding vormt de basis voor een perfecte uitvoering, zelfs onder de meest onverwachte omstandigheden.

• Track record: wat betreft zeeman-schap heeft hij zich sinds hij lid werd van onze vereniging voortdurend ver-der ontwikkeld.

Samenvattend kun je van deze winnaar zeggen:

• dat hij een steile leercurve heeft laten zien als eigenaar, schipper en navi-gator.

• dat hij een perfecte gastheer is, zowel v.w.b. activiteiten als aan boord.

• dat hij meer dan een dozijn theo-retische en praktische projecten - alle betekenisvol in nautische zin- succesvol heeft gerealiseerd.

Om er een paar te noemen: elek-tronische navigatie, bezoeken aan zeilmakers, wetenschappelijke en meteorologische instituten en voorbe-reidende projecten voor de examens van Theoretische Kustnavigatie en het Vaarbewijs.

Inmiddels heeft iedereen dit profiel natuurlijk herkend; er is slechts één persoon die het past, te weten de eige-naar van een Winner jacht met de naam Jonathan: Maarten van Herk.Maarten, van harte gefeliciteerd met deze mooie trofee!

De redactie

Tijdens de Ramsgateweek vond weer de traditionele uitreiking van de Navigator’s Trophy plaats.

Het was dit keer – als gevolg van het splitsen van de vloot - een act in twee bedrijven. De eerste uitreiking vond plaats in Engeland, om precies te zijn in Ramsgate, tijdens het daar voor de aanwezige PZV-bemanningen à l’improviste door Lidia Roesink gere-gelde Captains dinner. Die uitreiking (door onze voorzitter, bij ontstentenis van Tom Jacobs als vertegenwoordiger van de PSA) werd natuurlijk vergezeld van Engelse tekst. Daarvoor ben je nu eenmaal in Engeland, toch …….!

Omdat de winnaar van de Trophy deel uitmaakte van een ander smaldeel van de Ramsgatevloot, t.w. het deel dat zich op dat moment in Gent bevond, werd hij telefonisch van het winnen van de Trophy op de hoogte gesteld en natuurlijk gefeliciteerd! De Trophy werd namens hem symbolisch in ont-vangst genomen door Lidia. De tweede uitreiking, nu aan betrokkene zelf, vond tijdens het gezamenlijke diner ter af-sluiting van de Ramsgateweek plaats in Zierikzee. En toen in het Nederlands natuurlijk!

De voorzitter begon met het noemen van de belangrijkste aspecten van de motivering voor het winnen van de Na-vigator’s Trophy 2007, t.w.:

• Groei: de lijst van prestaties en bijdra-

gen van betrokkene is, sinds 2001, jaar na jaar gegroeid, met een tempo van minstens twee per jaar. Presta-ties die altijd resulteerden in toegeno-men kennis en ervaring. De winnaar van de trophy van dit jaar heeft zich leren kennen als iemand op wie je nimmer tevergeefs een beroep doet om een project tot een goed einde te brengen.

• Charme en enthousiasme: zijn per-soonlijke en diplomatieke wijze van aanpak zijn er altijd op gericht om zelfs de meest weerbarstige deelne-

De Navigator’s Trophy 2007


Zegening van een zondaar?

De gespleten vloot eindelijk bijeen,

het is maar goed dat wij ons vaste honk hebben in de

Trafalgar Pub

Toch veel prijzen

Vlootvoogd ziet het weer zitten

RG gangers


Totaal 28 schepen schreven in: 20 zuidelijken en 8 noordelijken. Op maandag 14 mei lag een

zuidelijke smaldeel, bestaande uit 17 schepen, in Blankenberge en een ge-decimeerd noordelijke smaldeel in Vlis-singen; enkele schepen lagen verspreid in Zeeland, een solist in Ramsgate en een op de Wadden. 3 palavers bleken die dag onvoldoende om tot een ge-zamenlijk besluit te komen, en leidden uiteindelijk tot een splitsing van het zuidelijk smaldeel in: “overstekers” en “niet-overstekers”.

Ik kijk op de week terug met gemengde gevoelens. Technische problemen en privé omstandigheden vormen over-macht; een beslissing: “niet overste-ken” moet gerespecteerd worden; voor solo tochten en trips heb ik echter geen waardering; lof voor de noordelijken, die probeerden aan te haken. Toch staat het proces op gespannen voet met de doelstelling: “bevorderen van verantwoord zeezeilen”, en daarom lijkt het wenselijk, enkele criteria voor de tocht vast te leggen.

Ondanks alles kijken “overstekers” en “niet-overstekers” vrijwel allen met vol-doening terug op de week.

NOORDELIJK SMALDEELIn de aanloop naar de tocht, liet Freya dinsdag weten niet mee te varen, van-wege privé omstandigheden; Amadeus haakte donderdag af, vanwege de weersvoorspellingen. Daarmee kwam het noordelijk smaldeel op 6 schepen. Vanwege de weersomstandigheden besloot Jason al op vrijdag de staande mast route te nemen maar bleef, van-wege privé omstandigheden, op het Haringvliet. Annies, d’Arc, Sundancer en American Lady besloten op zater-

dag de staande mast route te nemen; Yes! soleerde met wind mee naar Texel, Terschelling, Vlieland en Stavoren.

De 4 noordelingen bereikten Willemstad op zondag; ze besloten maandag niet naar Engeland te vertrekken en gaven Londen op. Om bij de zuidelijke vloot te komen, voeren ze naar Vlissingen om daar alsnog te bezien of Engeland haalbaar zou zijn. D’Arc besloot echter via de Roompot naar Blankenberge te varen en kwam daar maandagavond laat aan. D’Arc stak dinsdag met de zuiderlingen over naar Ramsgate.

Daarmee was het noordelijk smaldeel gedecimeerd tot 3. Vanwege de wind besloten ze op dinsdag niet over te steken, maar: “ze willen zee ruiken en voelen”, en verkozen een tocht naar Blankenberge, boven aansluiting bij de “Gent-gangers”. Ze kwamen met veel wind en regen in Blankenberge aan. Vanuit Blankenberge maakten American Lady, Annies en Sundancer op woensdag, met een flinke wind mee, een prachtige tocht naar Schevenin-gen. Daarna, donderdag verder naar het noorden; American Lady koos voor een rondje Den Helder, Annies en Sun-dancer gingen naar IJmuiden en slie-pen goedkoop en knus bij WV IJmond. Vrijdag voer Sundancer, via de paling-boer in Volendam, naar Muiderzand en Annies naar Enkhuizen. Met dank aan assistent vlootvoogd Bart.

ZUIDELIJK SMALDEELZaterdag draaide de Zeeland brug niet, en daardoor raakten de 20 zuidelijke

schepen al behoorlijk versnipperd: 2 schepen lagen in de Roompot Marina, 13 schepen weken uit naar Kats, Ca-dans lag in Wemeldinge, Aurelia, Ri-baldus en Xinia lagen in Annaland, en Sepia in Bruinisse

Tijdens het palaver in Kats viel de geza-menlijke beslissing naar Blankenberge te varen om 3 redenen: (1) alhoewel de voorspelling van Met Office voor zon-dag niet ongunstig leek voor de over-steek (ZO 4-5), verwachtte Weather News echter later veel wind in Dover en Thames (ZW 8 à 9) en raadde een oversteek af, (2) het stelde de noorde-lijke vloot in staat aan te haken, en (3) London was nog steeds haalbaar.

Aldus vertrokken 17 schepen tussen 06:00 en 07:00 uur uit de Roompot en arriveerden rond 13:00 uur in Blanken-berge. La Liberté stak eigenzinnig, solo over naar Ramsgate. Hydra ging terug naar Zierikzee vanwege een probleem met het voorluik; de schipper van Aure-lia besloot vanwege een spierblessure en een defecte startmotor in Zeeland te blijven.

Op maandag volgden 3 palavers in Blankenberge. De eerste 2 palavers leidden tot algehele besluiteloosheid. Met Office gaf voor maandag: ZW 5-7 mogelijk 8; dat zag er dus niet uit en we wilden London niet afschrijven. ‘s Middags werden 3 voorstellen gepre-senteerd: Louis stelde voor naar Grave-lines te varen, Philip stelde voor over te steken, en Maarten stelde een noorde-lijk koers voor. Geen van die voorstellen

Piet Lucassen, Vlootvoogd

Een gespleten tocht


kreeg witte doekjes en we besloten om 22:00 uur opnieuw te palaveren.

London konden we toen wel vergeten; Tom Jacobs werd per e-mail geïnfor-meerd en het diner werd afgeblazen. Het Met Office weerbericht van 18:55 uur gaf voor dinsdag tussen 06:00 en 24:00 uur: ZW 4-5. De DWD voorspelde echter meer wind (ZW 5-6, mogelijk 6-7). Die voorspellingen, samen met een overall onstabiele weersituatie, leidde al vóór het palaver tot 2 stromingen: “overstekers” en “niet-overstekers”. Dat bleek ook de uitkomst van dat palaver: 11 schippers zagen het gaatje en beslo-ten over te steken en 6 schippers zagen dat niet; zij besloten naar Gent te varen. De splitsing was een feit.

Die dinsdagochtend vertrokken 11 schepen richting Ramsgate; Windveer en Ultima besloten na een aantal uren op zee, terug te keren en sloten aan bij de “Gent-gangers”. Xinia ondervond 15 mijl uit de Engelse kust een breuk van de “D2” en besloot over de andere boeg terug te zeilen; zij meerden om 23:00 uur af in Breskens.

De tocht naar Gent was aangenaam, maar van een minder “zeezeil-gehalte”; de stad is echter prachtig en het Cap-tains Dinner was voortreffelijk. Helaas moest Cadans in Zelzate achterblijven, vanwege problemen met saildrive en roer.

Donderdag een mooie zeiltocht van Gent naar Breskens en vervolgens op vrijdag een prima zeiltocht van Bres-kens naar Zierikzee, en wie was niet jaloers op de “overstekers”. Tijdens een buitengewoon gezellig diner in Zierikzee reikte Philip de “Navigator’s Trophy” 2007, aan Maarten persoonlijk uit.

DE ENQUÊTEHet besluit: “oversteken” en “niet-over-steken”, vroeg om nadere analyse.

Onbestendig weer drukte vanaf het begin een stempel op de tocht. In de aanloop naar de tocht gaven de lan-gere termijn voorspellingen ongunstige winden (ZW 6). Korte termijn voorspel-lingen kwamen niet uit en weerrappor-ten van verschillende stations spoorden niet. Dit alles gaf voeding aan het gevoel: onstabiel, onzeker. Daarnaast lijkt de veelheid aan weersinformatie, met inhoudelijke belangrijke verschillen en de interpretatie daarvan, eerder tot meer, dan minder verwarring te leiden.

Het weerteam heeft, ondanks een goede presentatie, die onzekerheid niet weg kunnen nemen.

De resultaten van de enquête, zijn weergegeven in bovenstaande tabel-len.

KANTTEKENINGEN BIJ DE ENQUÊTE“Overstekers” en “niet-overstekers” kij-ken vrijwel allen met voldoening terug op de week en zijn tevreden over deze beslissing. Toch staat het proces op ge-

spannen voet met de doelstelling: “be-vorderen van verantwoord zeezeilen”, en daarom lijkt het wenselijk, criteria en condities vóór en tijdens de tocht vast te leggen. Hieronder enkele suggesties die ik ontving:

* Spreek één verzamelhaven af.* Leg vast bij welke windcondities er

niet (en dus ook: wanneer wel) wordt gevaren.

* Vaar eventueel met minder schepen, maar evenwichtiger bemand.

Vragen, antwoorden en terugblik van “overstekers”

De eensgezindheid in de antwoorden van “overstekers” is opvallend.

“Overstekers”: Ja Nee

1 Ik vaar voor mijn plezier; privé zou ik dezelfde beslissing 7 1 genomen hebben. 2 Een iets minder comfortabele tocht, maar goed te doen. 8 3 De weersverwachtingen vond ik absoluut verantwoord, ook als 7 1 er meer wind zou komen. 4 Over de terugtocht maakte ik me geen zorgen; er is altijd wel 8 een gaatje. 5 Een dag later terugkeren, vormde geen probleem. 5 36 Een capabele bemanning voor de oversteek. 7 7 Een ervaren bemanning; zelfs als ik uitval, raakt mijn schip 7 1 niet onderbemand. 8 Het schip was goed uitgerust voor de tocht, ook onder zwaardere 8 omstandigheden. 9 Twijfelde over te steken, maar sloot aan bij de “overstekers”. 1 710 Gezamenlijk varen was ondergeschikt aan mijn beslissing. 3 5

Terugblik van “Overstekers”: Ja Ja/nee Zie met voldoening terug op de week 7 1

Vragen, antwoorden en terugblik van “niet-overstekers”

Een heel ander beeld spreekt uit de antwoorden van “niet overstekers”:

“Niet Overstekers”: Ja Nee1 Ik vaar voor mijn plezier en steek onder die omstandigheden 8 2 niet over. 2 Het leek mij een buitengewoon oncomfortabele tocht. 7 33 De weersverwachtingen vond ik onstabiel en meer wind vond ik 8 2 een risico. 4 Grote twijfels over de terugtocht. 4 65 Een dag later terugkeren, vormde een probleem. 4 66 Mijn bemanning was niet capabel om de oversteek te maken. 5 57 Een op zich ervaren bemanning, maar als ik uitval raakt mijn schip onderbemand. 5 48 De uitrusting/staat van het schip waren niet optimaal. 2 79 Twijfelde over te steken, maar sloot aan bij de “niet-overstekers”. 5 410 Gezamenlijk varen was ondergeschikt aan mijn beslissing. 8 1

Terugblik van “Niet Overstekers”: Ja Nee Zie met voldoening terug op de week 9 1


Golven kunnen het zeilen een kick geven als het schip goed loopt en golf-op-golf-af dendert. Soms kunnen we er ook behoorlijk last van heb-ben. Kun je dat een beetje voorspellen? Ja, dat kan. In dit artikel, voor diep water. In het volgende nummer bekijken we wat er gebeurt als golven op ondiep water terechtkomen.

Golven ontstaan door de wind. Omdat water zo dun vloeibaar is, komt het heel gemakkelijk

in beweging: als het een beetje waait, duwt de wind tegen het golfbergje en het trekt nog wat harder in de holte achter het bergje. Daardoor wordt het bergje iets hoger en het dal iets dieper. Hoe langer het waait hoe hoger de gol-ven kunnen worden. Bij elke windsnel-heid is er dan wel een moment waarop de golfhoogte niet meer toeneemt. Dan is er een evenwicht tussen de toevoer van energie door de wind en het ver-dwijnen van energie door de interne wrijving in het water en door het breken van de golven.

Dat groeien van de golfhoogte is afge-beeld in figuur 2, dit geldt voor water

Arend Jan Klinkhamer

dieper dan de halve golflengte. Verti-caal staat de significante golfhoogte (zie het kader, voor de uitleg hiervan) en horizontaal staat de tijdsduur, d.w.z de tijd dat een bepaalde windkracht heeft gewaaid. Een voorbeeld: stel er heeft 12 uur lang 20 knopen wind ge-staan (windkracht 5). Ga bij 12 uur van de onderste schaalverdeling omhoog naar de gekromde lijn van 20 knopen (punt A). Vanaf het snijpunt lees je aan de linker schaalverdeling de golfhoogte af: 2 meter. We zien ook dat na 24 uur de golfhoogte niet meer toeneemt; hij blijft ongeveer 2,5 meter. Bedenk wel: het gaat hier om de significante golf-hoogte: het gemiddelde van de hoogste 33% van de golven. Gaat het minder hard waaien dan neemt de golfhoogte weer af. We komen er later op terug hoe snel dat gaat.

Tijdens het toenemen van de golf-hoogte gebeurt er ook iets met de lengte van de golven. Hoe langer het waait hoe langer de golven worden; de korte golven dragen energie over aan langere golven. Die langere golven bewegen sneller dan de korte. Als de golfhoogte op zijn eindwaarde is, zijn ook de golflengte en de golfsnelheid op hun eindwaardes. Blijft het even hard waaien, dan verandert er gemiddeld niets meer. In de eerste kolom van de tabel zien we dat na 12 uur windkracht 7 de golfhoogte 3,5 meter is geworden. De kolom er naast geeft aan dat dit in een volgroeide zee kan groeien tot 6 meter; dat is na 42 uur het geval. We zien ook dat de golfsnelheid altijd ruim meer is dan de snelheid van een jacht, de snelheid kan 40 à 50 knopen wor-den. We zien hier dus bevestigd dat de golven ons altijd inhalen.

Golven op diep water

Figuur 1. Opbouwen van golven door de wind

Figuur 2. Toenemen van golfhoogte met tijd en windkracht

Tabel van zeegang bij verschillende windsterktes

Wind- Golf- Volgroeide zee kracht hoogte Golf- Bereikt Golf- Golf- Golf- Bft na 12 h hoogte na lengte snelheid periode 4 0,8 m 1 m 12 h 25 m 12 kn 4 s 5 1,7 m 2 m 24 h 55 m 19 kn 6 s 6 2,5 m 3,5 m 36 h 100 m 25 kn 8 s 7 3,5 m 6 m 42 h 150 m 31 kn 10 s 8 5,5 m 8 m 58 h 220 m 37 kn 12 s 9 7 m 12 m 72 h 300 m 43 kn 14 s 10 10 m 16 m 72 h 400 m 50 kn 16 s


Hoe meten we nu de gemiddelde golfhoogte? In de figuur staat een golfhoogtemeting van 15 opeenvolgende gol-

ven. Van elke golf wordt de hoogte gemeten, van het dal naar de volgende top. De significante golfhoogte is het gemid-delde van de hoogste 33% van het totale aantal, in dit voor-beeld de boven de grafiek aangegeven 5 hoogste golven. Dit

gemiddelde komt behoorlijk goed overeen met de golfhoogte die door ervaren zeelieden wordt geschat. Deze definitie van significante golfhoogte wordt wereldwijd gebruikt. Een op de duizend golven kan twee keer zo hoog zijn als de significante golfhoogte, dat zijn ongeveer drie golven in zes uur.

Significante golfhoogte

De hoogte van een golf is de verticale afstand van de golftop naar het naastliggende golfdal. De golflengte

is de afstand tussen twee opeenvolgende toppen. We zien dat de toppen steiler zijn en de dalen wat vlakker. Omdat het gemiddelde zeeniveau daardoor dichter bij het dal ligt dan bij de top, vallen vooral de toppen op in het beeld. Als de golven hoger worden, gaan ze breken als de hoogte 1/7 is van de

lengte. De tophoek van de golf is dan ongeveer 120 graden. Dat is in de foto van de net brekende golf goed herkenbaar.Golven bewegen altijd. Als je op een vast punt de golfhoogte meet, zie je de golftoppen en dalen voorbij komen. De tijd tussen het passeren van twee golftoppen is de golfperiode. Deze periode is ook ongeveer de tijd die je op een bijliggend zeilschip zou meten.

Golfbegrippen

120o


De grotere snelheid van de langere gol-ven heeft nog een ander gevolg: als het windveld niet van plaats verandert, zul-len de lange golven zich sneller en dus verder uit het windveld verwijderen dan de korte golven. Buiten een windveld ervaren we daarom vooral de lange golven ervan: daarom is deining altijd lang. Wil je rekenen aan de tijd die een golfveld nodig heeft om een bepaalde afstand af te leggen, dan moet je de halve golfsnelheid nemen, de zoge-naamde groepssnelheid.In werkelijkheid treedt er niet één golflengte op, maar allerlei golflengtes door elkaar. Daardoor ziet de zee er onregelmatig en voortdurend anders uit. In de tabel staat de golflengte met de grootste energie. In figuur 3 zien we de golfhoogte ten westen van Ierland bij een constante windkracht 6 á 7; de golfhoogte is tussen 6 en 7 meter (ge-gevens van www.ndbc.noaa.gov).

In figuur 4 zien we wind en golven bij de Shetlands op 11 en 12 januari. De wind is bij A ongeveer vijf uur lang windkracht 8 geweest (de meetpunten zijn per uur) en neemt dan snel af naar 5 à 6. De golfhoogte is dan 6 meter. Bij windkracht 6 hoort volgens figuur 2 een significante golfhoogte van maximaal 3,5 meter, lager dan de golfhoogte op dat moment. Binnen twee uur begint de golfhoogte dan ook af te nemen. Op tijdstip B neemt de wind weer toe van 4 naar 8 Beaufort, maar de golfhoogte blijft ook na twee uur nog steeds onge-veer 4,5 meter. In figuur 2 zien we dat 4,5 meter de eindhoogte is van wind-kracht 6 à 7. De golfhoogte begint dan ook pas toe te nemen nadat de wind meer is geworden dan kracht 7. De vertraging daarvan is weer een à twee uur. Het grafiekje lijkt dus in de praktijk aardig te kloppen.

Nu hebben we steeds aangenomen dat tijd het enige is dat de opbouw van de golven bepaalt. Er is nog een tweede factor, dat is de windbaan. Figuur 5 schetst het opbouwen van een golfveld. De wind heeft behalve tijd ook een bepaalde afstand nodig om golven te kunnen opbouwen. In de Noordzee is die afstand nooit groter dan een 600 mijl, in ons vaargebied meestal nog geen 100 mijl. Dat zien we dan ook in de golfhoogte die zich op diezelfde 11 en 12 januari vormt bij het lichtschip Sandettie op 15 mijl van Ramsgate (fi-guur 6). De wind bereikt negen uur lang 10 Beaufort, toch komt de golfhoogte niet boven de 3 meter uit. De oorzaak is die windbaan van niet meer dan 15 mijl:

Figuur 3. Waarnemingen van wind en golven

Figuur 4. Toenemen en afnemen van de golfhoogte met de windkrachtPlaats 50 M NE van Shetland, 11 t/m 13 januari 2007

Figuur 5. Het opbouwen van golven in een windveld. Fetch = windbaan


het effect van de hoge wal. Dat effect kun je aan figuur 2 toevoegen, het re-sultaat is dan figuur 7. De lijnen voor de golfhoogtes zijn dezelfde als in figuur 2. Ongeveer loodrecht daarop lopen nu de lijnen van de windbaan. De lijn van 15 mijl = 30 km windbaan snijdt de 10 Beaufort lijn bij ongeveer 3,5 meter en een tijdsduur van goed twee uur. Door deze beperkte windbaan blijft de golf-hoogte op die waargenomen 3,5 meter en groeit niet door tot de 7 meter die er na negen uur had kunnen staan als de windbaan 150 km zou zijn geweest.De grafiek van figuur 7 is met een ge-bruikshandleiding toegevoegd aan de handout ‘Weerberichten opnemen en interpreteren’ die op de PZV website staat. Figuur 6. Golfhoogte en windsnelheid bij Sandettie lichtschip,

op 15 mijl NE van Ramsgate

Figuur 7. Grafiek voor het bepalen van de golfhoogte bij een windsnelheid U in m/s of Bft na t uren, en een windbaan F km


Onwetmatig woordgebruik is natuur-lijk geen maritieme aberratie, aan de wal kunnen ze er ook wat van. Wat te denken van werkwoorden als 'fietsen', 'computeren', 'netwerken', borrelen' en 'palaveren', ieder op een andere wijze afgeleid van een kenmerkend zelfstan-dig naamwoord?

Kortom, een taal kent geen wetmatige woordstructuur maar bevat woorden die zijn wat ze zijn: gegroeid in het gebruik, of je dat nu leuk vindt of niet.

Watertaler zal wel tot dat groepje aan-hangers van het Groene Boekje beho-ren die onze levende taal in een formele taal willen veranderen. Gelukkig lijkt dat tot nu toe nog niet zo goed te lukken. Houden zo!

Watertaler heeft met zijn arti-kel in het vorige nummer een afwijzende reactie uitgelokt, nog een 'taalkundige' onder de leden van PZV?

Betweter

Pienter bedacht verhaaltje van Watertaler: "Motorren? Nee, ik schroef liever". Jammer voor

Watertaler, maar zijn betoog raakt kant noch wal zodat zijn conclusie volledig naar de prullenbak kan worden ver-wezen.Gelukkig maar, ik houd weliswaar niet van motoren, maar om te moeten schroeven vind ik helemaal niks.

Watertaler probeert ons met behulp van een analogie tussen het zeilen het motormechanisme tot schroeven te be-wegen. Helaas voor hem, zijn analogie deugt niet.Het 'op zeil varen' wordt namelijk niet alleen mogelijk gemaakt door wind en zeilen, maar ook door de verstaging en

de schoten. De wind levert de energie, de zeilen zetten die energie om in trek-kracht en de verstaging en schoten brengen die trekkracht over op het schip. Evenzo berust het 'op de motor varen' niet alleen op de motor en de schroef, maar ook op de brandstof. De brandstof levert de energie, de motor zet die ener-gie om in rotatiekracht en de schroef zet die rotatiekracht om in voortstuwings-kracht op het schip.U ziet het al? Juist, de zeilen en de motor vervullen dezelfde rol: het is dus wel degelijk 'zeilen' en 'motoren'!

Eigenlijk is het gebruik van elke analo-gie nogal dubieus, het gaat namelijk uit van de veronderstelling dat woordstruc-turen altijd aan wetmatigheden voldoen, maar dat gaat zeker niet altijd op.Wat moeten we anders denken van de benaming van boottypes: 'zeilboot', 'stoomboot', 'motorboot' en de opko-mende namen als 'kernonderzeeboot' en 'kernvliegdekschip'? En wij spreken toch wel over 'stranden', 'vastlopen' en 'op de klippen lopen' maar toch niet over 'klippen'?

Toch maar liever motoren!

Niet kleppen,zolang je maar tussen die rotsen stuurt kunnen we niet klippen.


rolwolkje. Het was een soort electrical storm: overal om ons heen kleine ontla-dingen. Gelukkig zit er niet veel wind in de bui, maar door de zware regen is er geen zicht. Geen keus: wachten tot we de kust weer kunnen zien. Niet aan de zeereling komen. Gelukkig hebben we geen koolstof mast of spinnakerboom, want dat werkt als een magneet op de bliksem. Een paar weken geleden is hier nog een visser omgekomen. De bliksem was in zijn koolstof hengel geslagen.Je wilt natuurlijk het liefst binnen liggen op zo’n moment. De meningen over de beste werkwijze zijn verdeeld. Uiteinde-

Michelle Blaauw - KNRM

Het onweer was indrukwekkend geweest. In de jachthaven heerste een saamhorige stem-

ming. Ook wij waren blij dat we niet op zee zaten tijdens de oorverdovende klappen en de imposante bliksemflitsen uit het zwarte wolkendek.

Tijdens de gezellige napraat vraagt een andere vakantieganger die iets verderop ligt: 'Wat denkt u, kan ik mor-gen naar de Theems?' We vragen hem waarom hij deze vraag stelt. Hij is met zijn gezin onderweg. Ze hebben de boot sinds vorig jaar en ze hoppen langs de kust. Nu nog van Nieuwpoort via Rams-gate, door naar Londen en dan in een echte oversteek terug naar Nederland. De steile leercurve zeg maar. Zijn gezin is niet zo enthousiast als hij, maar ja, de box in Saint Katherine’s Dock in Londen is al besproken voor overmorgen, het zou wel handig zijn als hij er dan ook kan zijn. Wij weten niet of het echt een goed idee is, maar de volgende dag is de box leeg. Goede vaart dan maar!

Een paar jaar later zitten we zelf mid-den in een onweer. Niet iets om naar uit te zien. Op een prachtige dag met een matige bries worden we ingehaald door een redelijk dreigend uitziend

lijk komen we laat, maar ongeschonden in de haven aan.

De kapseis van de Amelander redding-boot Anna Margaretha op 1 november 2006 had behalve met de weersom-standigheden (NW 12) vooral ook te maken met tijdnood. Het schip in nood Cementina dreigde te stranden maar stelde het accepteren van sleepboot-hulp te lang uit. De bemanning van de reddingboot heeft gedaan wat ze kon om ongelukken te voorkomen, maar raakte daardoor zelf in gevaar. Een gebeurtenis die de gemoederen binnen de KNRM geruime tijd uitgebreid heeft beziggehouden. Via http://www.knrm.nl/_images/PDF/Evaluatierapport_AM.pdf kunt u het hele rapport nog eens lezen.

Bij het Kustwachtcentrum - dat de KNRM-vloot coördineert bij nood op het water - zijn ze ’s zondags van 11 tot 8 uur druk in touw om alle noodgevallen en -gevalletjes af te handelen. Ook voor de KNRM is dus de zondag de drukste dag van de week. Iedereen wordt im-mers de volgende ochtend weer op z’n werk verwacht? Daarom heeft iedereen haast op zondag. En toch: een rustige, degelijke voorbereiding en wat overleg voorafgaand aan een eindje varen kan rampen voorkomen. Onthaasten helpt echt.

Take your time, there’s plenty of it


MONSTERROLNIEUWE LEDENJoke Arentsen Hendrik de Keijsertstraat 11, 5041 JA Tilburg 013-4631745 [email protected] Bijloo Stilpot 23, 5708 GW Helmond 0492-551127 [email protected] Boele Nimrodel 22, 5663 TE Geldrop 040-2858835 [email protected] Boetzkes Kruiseik 39, 5591 LJ Heeze 0478-510898 [email protected] Brevé Tiendhof 12, 5551 XA Valkenswaard 040-2044664 [email protected] Chevalier Hoef ten Halve 3, 5268 LT Helvoirt 0411-641267 [email protected] de Gouw & Roos Leemhuis Hennequinstraat 4, 5212 NK ‘s-Hertogenbosch 06-41806914 [email protected] Schuurkes Keizersmantellaan 23, 5691 RH Son 0499-476079 [email protected] en Henk Sweegers Eviestraat 1, 5561 AG Riethoven 040-2013414 [email protected] Luttjeboer & Jane Nijwening Duke Ellingtonlaan 7, 5629 RE Eindhoven 040-2480063 [email protected]

GEEN LID MEERPaul de Haas, Boudewijn Lacroix

NIEUWE EIGENAREN EN NIEUWE SCHEPENEigenaar Naam boot Thuishaven OpmerkingenBram Bijloo Summertime Breskens one-off, alu kits 1710*470*310Peter Chevalier Existence Brouwershaven (Brouwershaven) Dufour 31 940*330*185Henk Sweegers Allegonda Lelystad (Marina Flevo) Bavaria Vision 44 1370*439*180Arend Jan Klinkhamer & Lidia Roesink Rosa Kats Warrior 38, 1155*400*155Koos Luttjeboer Jokasa Willemstad (De Batterij) Dehler 44, 1370*386*220

WIJZIGINGENZie de colofonrubriek INFORMATIE LIDMAATSCHAP, LEDENADMINISTRATIE en BOOTADMINISTRATIE.In Zeezeilen worden alleen wijzigingen van lidmaatschap en botenbezit vermeld.

ZEEZEILEN, het verenigingsblad van de PZV Zeezeilvereniging(verschijnt 4x per jaar, alleen in 2007 3x per jaar)

BESTUUR Philip Beekman, voorzitter Floralaan West 304 5644 BP Eindhoven 040-2122792Jan Otten, secretaris Raadhuisstraat 68-A 5582 JG Waalre 040-2213447 [email protected] Lagerweij, penningmeester Laurenspark 122 4835 GZ Breda 076-5224602Rolien Lucassen, voorzitter winteractiviteiten Krokuslaan 19 5595 ER Leende 040-2060622Jacqueline van Amstel, vz. zomeractiviteiten de Stappert 6 5066 MG Moergestel 013-5136599Hans van Reenen, hfd.red. Zeezeilen/Website Mauritsgaarde 16 5671 XM Nuenen 040-2834837

INFORMATIE LIDMAATSCHAP, LEDENADMINISTRATIE EN BOOTADMINISTRATIEPeter Veger, Prins Hendriklaan 18, 5684 GP Best, tel 0499-373994, [email protected] er wijzigingen in uw adres etc. of in de gegevens van uw boot, geeft u die dan door. Ze worden dan opgenomen op de website.

KENNISBANKBeheerder Wim van Roode, tel. 040-2624408, [email protected]

BETALINGENContributies en betalingen voor cursussen, oefenweekenden en advertenties in Zeezeilen moeten worden gedaan aan de respectievelijke rekeningnummers. Gelieve bij betalingen steeds de aard van de betaling te vermelden.Voor betaling van de contributie wordt een acceptgirokaart toegezonden. De redactie van Zeezeilen verstrekt advertentietarieven op aanvraag.Girorekeningen:Administratie: postgiro 3222325 t.n.v. PZV Contributie te BestCommissie Zomeractiviteiten postgiro 4103394 t.n.v. PZV Zomeractiviteiten te HelmondCommisie Winteractiviteiten postgiro 2939005 t.n.v. PZV Winteractiviteiten te Best

KOPIJ ZEEZEILEN: [email protected] (in Word, Arial 10 pt) inleveren bij Hans van Reenen, Mauritsgaarde 16, 5671 XM Nuenen. DE KOPIJ MAG GEEN INGESLOTEN ILLUSTRATIES OF OPGEMAAKTE TABELLEN BEVATTEN! Dit geeft namelijk grote problemen bij de redactie en de vormgeving.Illustraties identificeren met naam en de titel van het bijbehorende artikel. Digitale illustraties weergeven met hoge resolutie in TIF, JPG, PDF, PNG, PSD, BMP, EPS, GIF of -als het niet anders kan!- Word formaat en bij Hans van Reenen aanleveren, liefst via e-mail of op CD. De redactie stelt het op prijs dat u de aanwijzingen in “Enkele richtlijnen voor het schrijven van een stukje voor Zeezeilen” volgt, welk document is op te vragen bij de redactie. Ook kunt u het vinden op de PZV website, onder Zeezeilen. De redactie van Zeezeilen kan aanpassingen aanbrengen vanwege de leesbaarheid of de omvang. Bij grote veranderingen wordt met de auteur contact opgenomen. De redactie behoudt zich tevens het recht voor om een artikel naar een volgend nummer door te schuiven.

WEBSITE: www.pzv-zeezeilen.nlMet een listserver. Voor directe berichtgeving tussen ingeschreven leden onderling: [email protected]

COMMISSIE ZOMERACTIVITEITENJacqueline van Amstel, voorzitterFranka RuijtenRamsgate tocht:Lidia Roesink, voorzitterHaye van der Werf, secretarisDennis van Thiel, penn.meesterCorrie van Oort

[email protected]

COMMISSIE WINTERACTIVITEITENRolien Lucassen, voorzitterPaul Horstman, secretarisJan Vermeulen, penn.m.Maarten van HerkRichard van SteenderenMartijn van Dijk

[email protected]

REDACTIE ZEEZEILEN/WEBSITEHans van Reenen, hoofdredacteurHuug Schenkel, penn.m.Marijke AldersBauke SijtsmaMarja SnoeyenJan Statius MullerPeter Veger

[email protected]

WEBSITE Peter Veger, webmaster

[email protected]


De gespleten Ramsgatetocht 2007

Kanaal van Terneuzen naar Gent

De Waddeneilanden

Ramsgate

Staande mastroute naar Willemstad

Palaver Blankenberge

36 PZV ZEEZEILEN 2 - JULI 2007

��

��

��

��

��

� � � � � � � � � � � �

��

ZZ207 P01 07 - PZV Zeezeilenpzv-zeezeilen.nl/wp-content/uploads/2017/10/PZV-ZZ-2007... · 2017. 10....

Documents

Transcript of ZZ207 P01 07 - PZV Zeezeilenpzv-zeezeilen.nl/wp-content/uploads/2017/10/PZV-ZZ-2007... · 2017. 10....