Afstudeer project

Onderzoek document

Niels Dielen

Interactive Performance Design

Yours Truly onderzoek document

Mijn aftudeer project begon met mijn fascinatie in online dating applicaties. De stijgende populariteit maar vooral de invloed van deze nieuwe ontwikkelingen op het gebied van daten en de zoektocht naar een relatie, vielen mij op. Ergens voelde ik dat het een onderwerp was die nog niet veel behandeld of onderzocht was. Ook merkte ik (o.a. uit eigen ervaring) dat er een bepaalde dualiteit aanwezig was. Ondanks de succesverhalen en de positieve kant van de dating applicaties, was er toch ook iets anders aan de hand. Wat die dualiteit precies inhield kon ik niet plaatsen, dat is de aanleiding geweest voor mijn onderzoek.

Inhoudsopgave

1. Theoretisch onderzoek 1.1 Online Dating 1.2 Media intimiteit 1.3 Transmedia

2. Artistiek onderzoek

2.1 Andere makers 2.2 Testen

3. Project ‘Yours Truly’ 3.1 Concept 3.2 Iteraties 3.3 Onderzoek conclusies

1.1 Online dating

Om meer over het onderwerp online daten te weten te komen ben ik theoretisch onderzoek

gaan doen met als doelgroep mijn eigen generatie, ik heb het dan over jong volwassenen van

rond de twintig. Zo ben ik bijvoorbeeld interviews gaan afnemen om te kijken hoe mensen van

mijn generatie met online dating omgaan en hoe het hun zoektocht naar een relatie wel of niet

beinvloed.

In de interviews ben ik voor nu vooral vragen gaan stellen rondom en over de applicatie

Tinder. De vragen waren vooral gespits over waarom de persoon Tinder heeft besloten te

gebruiken, hoeveel, waarneer en waar hij Tinder gebruikt en of Tinder aan de verwachtingen

voldeed.

Een aantal interessante bevindingen uit deze interviews waren:

De meeste mensen die ik heb geinterviewd zijn Tinder gaan gebruiken voor het

vinden van een serieuze relatie.

De meeste gebruiken het op aanraden van vrienden of omdat ze

succesverhalen hebben gehoord.

Tinder laat naast een foto van de ander, ook overeenkomende interesses zien,

maar de geinterviewde gaven aan dat dit bijna niets zegt over of het klikt met

de ander.

Opvallend vond ik dat één iemand aangaf dat hij niet meer elke keer een

nieuwe openingszin gebruikt maar nu vaak met hetzelfde compliment over de

ogen van de ander een gesprek begint.

De meeste chatten vooraf met meer dan één match om te kijken met welke het

het beste klikt.

Veel van de geinterviewde geven aan dat als ze een match leuk vinden, ze vaak

voordat ze op date gaan eerst via andere communicatie middelen

communiceren.

Een aantal geinterviewde hebben een relatie aan Tinder overgehouden, maar

zijn nadat dit stukliep of als het moeilijk werd, weer op Tinder verder gaan

zoeken.

Het laatste punt is het belangrijkst geweest voor mijn onderzoek, plus het feit dat gebruikers

met meerdere matches tegelijk aan het chatten zijn. Dit geeft aan dat sommige mensen door

Tinder in de verleiding worden gebracht om de zoektocht naar een betere partner of match

aan te gaan. Dit gegeven heb ik kunnen gebruiken als insteek voor mijn project.

1.2 Media intimiteit

Het eena laatste punt uit het hoofdstuk hiervoor heeft geleid tot nog een stap in mijn

onderzoek. Het boeiende mij om te horen dat er een progressie was tussen verschillende

communicatieve medie hoe intiemer de relatie tussen twee personen werd. Iets wat redelijk

voor de hand liggend is als je er even over nadenkt, maar ik was natuurlijk vooral benieuwd

naar welke media dit dan waren, en waar men begint en eindigt. Deze progressie zou namelijk

de vorm van mijn project kunnen informeren

Om hier meer grip op te krijgen ben ik een online vragen lijst gestart met daarin een

opsomming van de door mij belangrijk geachte communicatieve media. Vervolgens heb ik

mensen uit mijn doelgroep gevraagd of zei de media wilde rangschikken op intimiteit op een

schaal van 1 tot 10, waarbij 10 het meest intiem is.

Hieronder zie je de resultaten. Elke medium heeft zijn eigen gemiddelde

score gekregen, en daarmee is er een volgorde ontstaan:

1. Linkedin

2. Twitter

3. Facebook

4. Dating website

5. E-mail

6. Dating applicatie

7. Snapchat

8. SMS

9. Whatsapp

10. Skype

11. Telefoongesprek

Vooraf had ik zelf de verwachting dat Skype het meest intiem zou zijn, en dat Snapchat of een

dating applicatie daar net onder zouden zitten. Dit dacht ik omdat deze naar mijn idee het

meeste informatie kunnen versturen. Skype kan een tekst, audio en video gesprek inhouden

wat mij intiemer leek dan een telefoon gesprek. Maar wat uit de reacties bleek was dat het

natuurlijk ook gaat over de aard van een platform. Skype gebruiken mensen meestal terwijl ze

aan het werk zijn, of ze Skypen met meerdere mensen tegelijk. Dit terwijl een telefoon

gesprek (over het algemeen) erg één op één is, en daarnaast liet men weten dat het feit dat je

de telefoon dichtbij moet houden en er in eerste instantie niemand meeluisterd ook nog mee.

Deze lijst geeft mij als maker een soort guideline voor hoe ik mijn publiek door verschillende

stadia in een relatie zou kunnen leiden. Meestal werk ik namelijk met meerdere media en wil

je hierin een logisch verloop aanbrengen, in dit geval gaat het project over dating maar deze

intimiteit is volgens mij ook voor andere type relaties die in verhalen voorkomen te gebruiken.

Voor mijn project heb ik deze resultaten ook deels gebruikt. Ik heb een doorloop van media

bedacht die als eerste stap een dating website heeft, vervolgens krijgt de deelnemer contact

via de email, daarna via een applicatie en uiteindelijk heeft de deelnemer een live date met

een actrice. De details over deze doorloop behandel ik verderop in het hoofdstuk Concept.

1.3 Transmedia

Waar ik het in het vorige hoofstuk al had over verschillende media en de intimiteit van deze

media, ben ik ook onderzoek gaan doen naar hoe je een verhaal verteld waarbij verschillende

media allemaal een eigen stuk van een verhaal vertellen. Dit betekend dat het publiek (in dit

geval vaak de deelnemer) een aantal acties moet doen om de verschillende media en daarmee

het gehele verhaal tot zich te krijgen. Dit vergt energie en een actieve houding van de

deelnemers daarom is het belangrijk als maker om de stappen die de deelnemer moet zetten

logisch te ontwerpen.

Om meer zicht te krijgen op wanneer een transmediaal project goed werkt op een manier dat

het verloop van verschillende media goed voelt en klopt, heb ik een aantal voorbeelden

geanalyseerd en in kaart gebracht.

Wat ik heb gedaan is gekeken naar alle media componenten van een project, deze heb ik

vervolgens in een grafiek ingetekend op hoe Passief of interactief een bepaald medium is en

daarnaast heb ik per medium gekeken of deze open of gesloten zijn kwa dramaturgie. Als je

dit intekend krijg je een beeld van hoe de verloop van een transmediaal project is

Hier zie je bijvoorbeeld een transmediaal project dat is opgezet rondom de film Prometheus.

Prometheus zie ik zelf als een succesvol transmediaal project, dit is natuurlijk deels te danken

aan het grote budget en de bekendheid van de verhaalwereld waar het project uit put. Maar

ik ken genoeg transmediale projecten die aan grote franchises zijn gekoppeld maar niet

succesvol zijn gebleken.

Maar wat ook opvalt, en wat terug te zien is in de grafiek hieronder. Is dat er in de media een

redelijk geleidelijk stijgende lijn is te zien van linksonder naar linksboven. Dit zou aan kunnen

geven dat het belangrijk is dat deelnemers beginnen op een passief en gesloten medium en

dan met niet al te grote sprongen naar een actief en open medium geleid kunnen worden.

Als we kijken naar een ander succesvol project die ik hieronder, The Human Preservation

Project. Dan zien we dezelfde lijn terug komen, een lijn van gesloten passief naar open actief.

Vervolgens heb ik gekeken hoe mijn eigen transmediale projecten in deze grafiek ingetekend

zouden staan. Een schoolproject waarbij we een alternate reality game hebben gemaakt was

een goed project om naast de vorige projecten te leggen. Het project is opzich als succesvol

afgesloten maar we merkte dat er vrij weinig deelnemers zijn geweest die het hele verhaal

hebben gevolgd en gespeeld, het maken van een grafiek als deze geeft wellicht meer inzicht

over waarom dat het geval is geweest.

Als je dit project vergelijkt met de vorige twee, is het eerste wat opvalt dat dit project veel

meer verschillende media bevat. Dit zou kunnen betekenen dat er te veel ruis is voor

potentiële deelnemers, dit zou verwarring kunnen veroorzaken. Bij de vorige twee projecten

zie je heel duidelijk dat er vrij weinig media zijn ingezet en dat er zo een veel duidelijker

overzicht is te maken. Een overzicht wat volgens mij voor deelnemers ook belangrijk is om te

hebben, ze willen namelijk weten waar ze aan toe zijn.

Wat ook opvalt is dat er bij dit project vrij weinig passief geslote media zijn voor de

deelnemers om mee binnen te komen. Er staat wel een webcam sessie, maar deze werd pas

online gezet ergens tegen het eind van het spel. Een kans die we in dit project hebben

misgelopen, terwijl het heel logisch is als je de grafieken zo naast elkaar legt.

Wat nog ontbreekt in deze grafieken is de koppeling tussen verschillende media. Je ziet nu

alle media, waardoor je wel een lijn kan trekken. Maar afhankelijk van hoe je je deelnemers

van het ene medium naar het volgende medium leid, kun je het je bijvoorbeeld soms wel

veroorloven om een grote sprong te maken.

Hieronder is de grafiek te zien van het project Feuten, gemaakt door Spektor Storytelling. Dit

project is ontwikkeld rondom de BNN serie Feuten en is bedoeld om extra verdieping en

sociale interactie te creëren onder de fans van de serie. Je ziet hier bijvoorbeeld dat er een

groote sprong is gemaakt van de serie naar de applicatie, ondanks de groote sprong is de

applicatie toch succesvol gebleken. Dit heeft bijvoorbeeld te maken met de manier waarop

kijkers zijn verwezen naar de applicatie, maar het heeft ook te maken met het feit dat de serie

een enorme aanhang heeft die best bereid zijn om een groote stap te nemen als ze beloofd

worden om op deze manier écht betrokken te raken met de verhaalwereld van de serie die ze

zo waarderen.

Het gaat hem dus niet alleen om hoe groot de sprong is van het ene medium naar het andere

medium. Het gaat volgens mij vooral over wat je de deelnemer beloofd. Wat krijgt de

deelnemer ervoor terug als hij actie onderneemt, waarom zou hij dit doen? Als je dit duidelijk

kunt communiceren en de beloning het waard is, kun je je denk ik best een groote sprong

veroorloven.

2. Artistiek onderzoek

Mijn artistieke onderzoek heeft over het algemeen redelijk gelijk naast mijn theoretisch

onderzoek plaatsgevonden. Ik heb me door de theoretische onderzoeks resultaten laten

informeren voor mijn artistieke onderzoek en visa versa. Als eerste wil ik het hebben over

andere makers, over wat zij hebben gemaakt en hoe dit mij geinspireerd heeft.

2.1 Andere makers

Ik heb veel gekeken naar andere makers, vooral in het begin van mijn onderzoek. Wat een hele

belangrijke inspiratiebron is geweest voor mij tijdens mijn project is de film Her.

Een film over een man die verliefd op een ‘operating system’ oftewel een stem. In het begin

van mijn project heeft de liefde met een systeem of een machine mij ook gefascineerd, niet

zozeer vanwege de discussie over de techniek, maar meer over wat het effect er van is of zou

zijn. Ondanks dat het verhaal van de film plaatsvind in de nabije toekomst, merkte ik dat ik

veel overeenkomsten zag met de huidige maatschapij. Het gevoel die die film heeft weten te

pakken is voor mijn project een goede inspiratie geweest.

De kern hiervan is dat we digitaal alles kunnen maken wat we willen, dit zou voor de liefde

betekenen dat we de perfecte partner zouden kunnen vinden in een digitale vorm die geen

consequenties of problemen met zich meebrengt. Dit is natuurlijk een illusie, want ook

digitale software is niet perfect, zo zou bijvoorbeeld de server of de programmatuur opeens

een fout kunnen hebben. Maar die illusie voed de zoektocht die wij als mensen vaak hebben

naar perfectie.

Mijn eerste concepten waren gebasseerd rondom het gegeven van een pratende operating

system, maar ik kwam erachter dat het bij mij wel om echte mensen ging. Het ging wel over

die illusie van perfectie die zich vooral online manifesteerd, maar wel over echte mensen. Het

contrast tussen de digitale perfectie en de fysieke imperfectie.

Ik heb daarnaast ook gekeken naar kunstenaars die met het thema online date bezig zijn

geweest. Zo zijn er bijvoorbeeld een groep makers/engineers van het bedrijf Lunar, die de

uitdaging kregen om online dating te verbeteren.

Wat zij hebben gemaakt is bijvoorbeeld een sierraad die verbonden is met het internet. Deze

sierraden bevatten een profiel van de drager en geven een signaal af als er iemand dichtbij

komt die veel overeenkomsten heeft met het profiel van de drager. Dit zijn vind ik hele

interessante oplossingen voor het overkomen van je zenuwen voor het eerste contact. Tinder

is voor veel mensen ook een goede manier om contact te maken zonder al te veel last te

hebben van de angst om te falen.

Ondanks dat ik dit hele mooie projecten vond, kwam ik er achter dat ik niet een oplossing wil

maken in die zin, maar dat ik iets wil vertellen over de huidige ontwikkelingen op het gebied

van online dating, en wat de invloed hiervan is.

Ik denk namelijk dat de drempels die veel mensen hebben om contact te leggen niet per se

slecht zijn. Dit zorgt er misschien ook wel voor dat men niet voor iedereen de moeite nemen

om die drempel over te gaan, maar wel voor diegene die ze echt heel leuk vinden.

2.2 Testen

Om dichterbij de kern van mijn project te komen kwa inhoud maar ook kwa vorm, ben ik

redelijk snel begonnen met het uitvoeren van kleine testjes. Het idee voor een eerste test

ontstond toen ik de ‘terms & conditions’ las van Tinder. Ondanks dat ik zelf Tinder heb

gebruikt bedacht ik me dat ik helemaal niet weet wat hun voorwaardes zijn. Ze vragen geen

geld, maar hebben wel een razend populaire app, hoe kan dit?

In de terms & conditions stonden een aantal interessante dingen zoals:

Tinder mag als je de applicatie draait, informatie over je locatie, de telefoon die je

gebruikt maar ook de laatste webpagina’s die je bezocht hebt verzamelen.

Jij als gebruiker geeft je aan tinder (en partners) om de content van jou profiel te delen,

kopieeren en weer te geven (op alle soorten media zoals telefoon, computers).

Tinder mag dus van alles doen met wat jij op je profiel hebt staan. Je hebt geen recht meer op ‘moral

rights’ op jouw profiel pagina. Dit zijn een soort vorm van auteursrechten op artistiek werk.

Door dit gelezen te hebben ben ik me een stuk bewuster van het feit dat heel veel mensen (ik eerst

ook) gebruik maken van een applicatie die enorm veel informatie over zijn gebruikers wint, zonder

dat ze dit zich waarschijnlijk beseffen. Dit heeft mij geinspireerd voor een test. Ik wilde kijken of ik

mensen kon laten ervaren hoe makkelijk het is om iemand zijn identiteit te stelen via Tinder.

Ik ben op Tinder online gegaan als ´Geen Mens´ om de aandacht te pakken van gebruikers en om

mezelf niet in het verhaal te betrekken. Ik heb me vervolgens gedragen als een systeem die op Tinder

is om aan de ander zijn wensen te voldoen.

Na haar profiel overgenomen te hebben ben ik gestopt omdat ze het niet meer leuk vond

toen ik haar profiel had. Iets wat misschien flauw is om te doen, maar dit is wel wat legaal

gezien mag als je de terms & conditions leest van Tinder. Uiteindelijk heb ik het hier ook met

Saskia over gehad, en ze vond het een interessant onderzoek. Ze heeft uiteindelijk ook

toestemming gegeven om deze screenshots te gebruiken in mijn documentatie.

Deze test was wel nuttig voor mijn project, maar de inhoud en de boodschap van de test

sloten niet aan op wat ik wilde zeggen met mijn project. Het ging hier vooral over de

betrekkelijkheid van een online identiteit. En hoe weet je of je wel echt contact hebt met de

persoon waar je mee aan het chatten bent? Wat wel bruikbaar was, was de doorloop die ik

telkens gebruikte om mezelf als geen mens voor te stellen en informatie te winnen over de

match. Zo kon ik in kaart brengen hoe je een gesprek begint en met een aantal vragen al

redelijk wat informatie over de ander kunt verzamelen. Dit heb ik uiteindelijk in mijn concept

kunnen verwerken.

Wat ook een belangrijke vondst was van dit testje voor mijn eind project, is hoe je zorgt dan

een deelnemer emphatie ontwikkeld voor een fictief personage. Als ´Geen Mens´ ben ik

telkens heel onwetend geweest, en heb ik me opgesteld als iemand die het allemaal niet zo

goed weet. Dit wekte bij veel deelnemers een bepaalde emphatie op, want wie weet het nou

wel allemaal?

3. Yours Truly

Dit project en het onderzoek ben ik ooit begonnen met de vraag:

“Wat is de invloed van moderne online dating applicaties op mijn generatie?”

Ik heb hier geprobeerd een antwoord op te vinden door interviews af te nemen, een vragen

lijst online te zetten, naar andere makers te kijken en vooral ook door naar mijzelf te kijken.

Wat mij enorm opviel in de interviews en ook als ik naar mezelf ben gaan terug kijken is dat

dating applicaties ondanks dat ze best vaak hele mooie dingen teweeg brengen ze toch een

bepaalde onrust met zich mee brengen. Maar wat veroorzaakt die onrust dan? Is het het feit

dat we niet weten of diegene tegen wie we praten wel echt is, of heeft het meer te maken

met het feit dat bijvoorbeeld Tinder vaak op de lust van de gebruiker blijkt in te spelen?

Nee het ging mij vooral om de Tinder gebruikers die het platform gebruiken in de hoop er wel

een relatie aan over te houden. Maar wat was dan die dualiteit van die dating apps waar ik

het zo graag over wilde hebben. Om dit uit te zoeken ben ik testjes gaan doen. Die testjes

gingen vaak wel over een dualiteit, bijvoorbeeld de dualiteit van echt en niet echt op een

digitaal platvorm, of over de dualiteit tussen onze fysieke en digitale verschijningen als op het

daten aankomt.

Door die verschillende thema’s aan te snijden met testjes ben ik uiteindelijk erachter gekomen

dat het bij mij ging om het volgende:

Het enorme aanbod op een online platform schept de illusie misschien wel de perfecte match te kunnen vinden, wat in contrast staat met die altijd niet perfecte ontmoeting.

3.1 Concept Met deze kern ben ik vervolgens aan de slag gegaan. Ik wilde dit gevoel, deze dualiteit

overbrengen. Daarvoor wilde ik mijn deelnemer in een situatie zetten doormiddel van een

interactieve ervaring. Ik heb toen een concept bedacht waarbij deelnemers zich aanmelden

voor een fictieve applicatie genaamd Yours Truly. Deelnemers schrijven zich in via de website

en moeten een profiel invullen. Ze krijgen naar aanleiding van dit profiel een match waarmee

ze mail contact krijgen. Na een mailtje of 8 a 9 komt hun match met het voorstel om af te

spreken. De date die de deelnemer vervolgens heeft is een date met een actrice die zich

voordoet als de match van de deelnemer. Tijdens de date die ook echt in een café

plaatsvind hebben zowel de actrice als de deelnemer een applicatie op hun mobiel van Yours

Truly die live instructies geeft tijdens de date.

Het motto van Yours Truly is namelijk:

‘De liefde van je leven vinden was nog nooit zo makkelijk’

De date verloopt best soepel met het aantal tips die de deelnemer krijgt, maar na een tijdje

begint de actrice een rare tik bloot te geven, bijvoorbeeld een hele overdreven lach. Iedereen

heeft wel een imperfectie waar hij of zij niks aan kan doen, deze tik is bedoeld om de

deelnemer in twijfel te brengen over of de match die hij tegenover zich heeft zitten wel de

goeie match is voor hem. Op dat moment krijgt de deelnemer een bericht op de Yours Truly

applicatie over het feit dat hij een nieuwe match heeft! die beter overeenkomt met zijn

wensen. Terwijl hij nog aan het daten is met zijn match krijgt hij een persoonlijk berichtje van

zijn tweede match. Ze vind het leuk hem een keer te ontmoeten. Na een tijdje stuurt de

tweede match een bericht met dat ze op haar app ziet dat de deelnemer in hetzelfde café als

haar zit en dat hem komt opzoeken. Dit is het moment waarop de tweede actrice naar de

date van de deelnemer loopt en verbaasd reageert op de date. Nu is het aan de deelnemer

om zich te verdedigen, geeft hij de app de schuld of zichzelf, en bied hij zijn excuses aan of

probeert hij er nog het beste van te maken?

3.2 Onderzoek conclusies Deze doorloop heb ik de afgelopen weken flink getest en aangescherpt. Een aantal bevindingen die ik

heb gedaan naar aanleiding van die tests waren:

Deelnemers miste in de eerste variaties het gevoel dat ze tijdens het inschrijvingsproces invloed hadden. Dit kwam omdat hun keuzes en acties lastig waren om terug te koppelen. Het inschrijf proces was

eerst veel op uiterlijk gefocust, maar omdat ik geen 10 actrices heb klaarstaan was dat moeilijk terug

te koppelen. Nu heb ik het inschrijf proces meer op innerlijk gefocust waardoor ik de actrice op de

keuzes van de deelnemer kan laten anticiperen.

De tweede match kwam te onverwachts voor de deelnemer als hij tijdens zijn date hiervan bericht krijgt.

Vooral omdat je tot aan de date maar 1 gezicht hebt gezien en dat is die van je eerste match.

Om dit op te lossen heb ik in het inschrijf proces een ranking gedeelte verwerkte waarbij je een aantal

vrouwen op een schaal van 1 tot 5 moet moet beoordelen. Hier zitten ook de matches tussen die de

deelnemer later tijdens zijn date terug ziet. Dit sluit overigens ook meteen meer aan bij de kern van

wat ik wilde overbrengen, dat enorme aanbod aan potentiële partners.

Om je als deelnemer een connectie te voelen met je date is het belangrijk dat zij ook als een deelnemer overkomt Om dit te bereiken kan de actrice bijvoorbeeld benoemen dat ze de applicatie heeft gebruikt, het eng

en spannend vind. Maar het werkte ook goed als ze deed alsof ze instructies kreeg via de Yours Truly

app.

Het tempo en de verwoording van de instructies tijdens de date moeten goed afgestemd zijn om de opbouw te creëren die ik voor ogen heb.

De instructies die de deelnemer krijgt mogen vooral in het begin best specifiek zijn, zo kan de

deelnemer zich langzaam gaan ontspannen. Het tempo in het begin is ook erg rustig

qua berichtgeving. Dan werkt het goed om langzaam het tempo op te voeren en de instructies ook

wat vrijer te maken qua invulling. Zo kan de deelnemer ook wat meer eigen inbreng hebben. Een

voorbeeld is: “Vertel een iets grappigs of gênant over jezelf”. Per deelnemer is het wel belangrijk in te

schatten of ze om kunnen gaan met hele open instructies of niet.

Een spellingfout of te lang zoeken naar een goed formulering voor de instructies tijdens de date

kan toch net even de illusie verbreken.

Hiervoor heb ik uiteindelijk bedacht dat ik een aantal routine instructies heb die ik in een word

bestand heb staan. Deze kan ik dan kopiëren en meteen doorsturen. In een Word bestand kun je alle

woorden veranderen met één commando. Dit betekend dat ik overal de ‘placeholder’ naam kan

vervangen met de naam van de deelnemer die op dat moment in de ervaring zit.

De applicatie moet goed afgestemd zijn en stabiel draaien.

Dit klinkt natuurlijk heel logisch, maar in de praktijk merk je dat een mobiele telefoon natuurlijk

connectie heeft met de buitenwereld en er daarom allerlei ruis kan ontstaan tijdens de ervaring.

Daarom moet de applicatie ten eerste scherm vullend zijn zodat er geen afleiding is. Daarnaast wil je

natuurlijk dat er een goede connectie is zodat je nooit de regie verliest. En de applicatie moet goed

lopen, daarom moet hij niet al te ingewikkeld zijn. Het is meer alleen een soort tweede scherm met

vrij weinig interactie mogelijkheden. De enige interactie die ik tot nu toe nog in zou willen hebben is

dat de deelnemer ja of nee kan antwoorden op een bericht die de deelnemer een vraag stelt verder

niks.

Het einde van de date was nu redelijk abrupt en sloeg ook net niet aan op de kern die ik over wilde

brengen. Hoe zorg ik dat het einde wel klopt?

Doordat er een tweede actrice bijkwam werd het voor de deelnemer veel meer een verhaal over

onmacht en over of je jezelf uit zo’n situatie kan praten. Terwijl ik vooral wilde dat het gaat over dat

aanbod van zo’n applicatie. Nu was het zo dat er een driehoeksverhouding ontstond, er was een

tweeslag maar iets word pas veel als het drie of meer is. Dus in mijn uiteindelijke doorloop wil ik niet

dat die twee actrices elkaar ontmoeten maar dat de deelnemer hier tussen even alleen zit voordat de

tweede date komt. De tweede date zal een stuk sneller lopen en vrij snel volgt er nu weer een nieuwe

match op de telefoon van de deelnemer. Deze keer een nog mooiere en beter match! De tweede date

die nu voor hem zit krijgt ook iets op haar telefoon en zegt dat ze weg moet (misschien ook een betere

match?). De deelnemer zit nu alleen aan tafel en krijgt weer een nieuwe match, en nog een. Dit loopt

door todat hij bericht krijgt dat hij 500 matches heeft, en of hij ze wilt ontmoeten. Hij kan Ja of Nee

kiezen. ongeacht zijn keus krijgt hij een afsluitend bericht op zijn telefoon. De ervaring is afgelopen.

Hoe zorg je dat de deelnemers alle stappen doorloopt van het inschrijven tot aan de date? Hiervoor is het belangrijk dat de deelnemer vooraf weet wat hem te wachten staat. Geef dus een uitnodiging voor de ervaring waarin uitgelegd staat wat de bedoeling is. Daarnaast zijn de koppelingen tussen alle stappen/media hiervoor heel belangrijk. Ik heb bijvoorbeeld met het inschrijven voor een heel intuïtief formulier gekozen die meteen linkt naar een video zonder dat de deelnemer nog iets extra hoeft aan te klikken. Daarnaast is de stap naar de fysieke date natuurlijk een grote drempel voor de deelnemer maar als dit vooraf al gecommuniceerd is, is het geen verassing meer en kun je er vanuit gaan dat de deelnemer hier dus naar toe komt. Het vooraf communiceren is extra belangrijk omdat je natuurlijk wel zeker wilt weten hoeveel mensen er komen en of ze ook daadwerkelijk komen. Daarom is het ook handig om de deelnemer een bevestiging mail te laten sturen.

3.3 Toekomst plannen

Ik heb het concept nu uitgevoerd met meerdere iteraties, en getest of de interactieve ervaring

die ik heb ontwikkeld overbrengt wat ik wilde zeggen. Dat is gelukt, maar het is nog geen af

product klaar om te verkocht te worden. Dit komt vooral omdat het nu een ervaring is voor

maar één deelnemer tegelijk. Dus hoe zou ik dit kunnen ontwerpen voor een groter publiek?

Om dit voor een groter publiek te realiseren is het mijn plan om de actrice te vervangen met

ook een deelnemer. Alle deelnemers schrijven zich van te voren in via de website en krijgen

hun match (één van de andere deelnemers die zich hebben ingeschreven) toegewezen.

Vervolgens worden ze uitgenodigd om op locatie met hun match te daten. Dit zou idealiter

een afgehuurd café kunnen zijn, maar het zou ook een theater kunnen zijn waar een café

setting in is nagebouwd. Vervolgens krijgen alle deelnemers live instructies binnen op hun

telefoon, die per date verschillen. Het zal dan meer bijna een choreografie worden waarbij de

dates ook wisselen met elkaar omdat ze een match hebben met iemand die aan de tafel naast

je zit.

Wat zou er nog gemaakt moeten worden om dit te realiseren?

Ten eerste zou de doorloop opnieuwe moeten worden aangepast voor een grotere groep, de

basis zou zeker hetzelfde kunnen blijven, maar ergens zal er interactie ingeschreven moeten

worden tussen de verschillende dates.

De applicatie zal aangepast moeten worden, deze zal een stuk stabilier moeten lopen door

een goed draaiende back-end. De vormgeving van de applicatie zal anders moeten, er zouden

vrij weinig knoppen in beeld moeten zijn, behalve de knop ja of nee die je kunt indrukken als

de deelnemer iets gevraagd word. Daarnaast zal de applicatie ook volledig fullscreen moeten

zijn zodat de deelnemers niet van de ervaring worden afgeleid.

Daarnaast zou er natuurlijk een goed kaarten systeem moeten komen. Ik zie dan voor me dat

deelnemers via de website van Yours Truly een kaartje kopen voor een interactieve

voorstelling. Vervolgens krijgen de deelnemers uitleg toegestuurd over wat ze kunnen

verwachten, en dat ze het online traject moeten afleggen voordat ze naar de voorstelling

komen.